ความคิดเห็นที่ 1   สมการแห่งความสำเร็จ มองมุมใหม่ : รศ.ดร.พสุ เดชะรินทร์ pasu@acc.chula.ac.th กรุงเทพธุรกิจ วันอังคารที่ 04 มีนาคม พ.ศ. 2551 เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผมได้มีโอกาสไปซื้อหนังสือเล่มหนึ่งมาจากศูนย์หนังสือจุฬาฯ ชื่อ A Passion for Success ซึ่งเขียนโดย Kazuo Inamori ซึ่งเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จท่านหนึ่งในญี่ปุ่น และในหนังสือเล่มนี้ ก็เป็นหนังสือที่เล่าถึงหลักคิด และแนวทางในการดำรงตนและการทำงานให้ประสบความสำเร็จ ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วหนังสือประเภทนี้เราก็จะพบว่า มาจากฝั่งตะวันตกเสียมาก นานๆ ที ถึงจะมีหนังสือในลักษณะดังกล่าวมาจากทางฝั่งเอเชียให้เราได้อ่านกัน แนวคิดหลักที่สำคัญของหนังสือเล่มนี้ที่ผู้เขียนนำมาจากประสบการณ์จริงก็คือ เรื่องของสูตรหรือแนวทาง ในการประสบความสำเร็จครับ ซึ่งผมมองว่าเป็นสิ่งที่ชัดเจนและสามารถเข้าใจได้ง่ายดี โดยผู้เขียนหนังสือเล่มนี้เขาได้ให้ข้อเสนอแนะว่า ความสำเร็จในชีวิตคนเรานั้นขึ้นอยู่กับปัจจัยสามประการครับ ได้แก่ ความสามารถ (Ability) ความพยายาม (Effort) และทัศนคติ (Attitude) โดยปัจจัยทั้งสามประการนั้น สามารถนำมาเข้าเป็นสมการง่ายๆ ได้ดังนี้ครับ ความสำเร็จของชีวิต = ความสามารถ x ความพยายาม x ทัศนคติ ท่านผู้อ่านบางท่านอาจจะเริ่มคัดค้านว่า เราไม่สามารถนำปัจจัยที่ทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จหรือไม่สำเร็จมาเข้าสมการได้ แต่ถ้ามองดูดีๆ แล้วจะพบว่าสมการข้างต้นเป็นตัวชี้ให้เห็นเลยนะครับว่า ทำไมคนที่มีความสามารถปานกลาง ไม่ได้ฉลาดเฉลียว หรือ มีพรสวรรค์ตั้งแต่กำเนิดถึงสามารถประสบความสำเร็จได้ ในขณะเดียวกันผู้ที่ฉลาด เรียนเก่ง สมองดี จำนวนมากกลับไม่ประสบความสำเร็จเท่าคนที่สมองปานกลางแต่มีความพยายามและความมุ่งมั่นที่สูง ผมเชื่อว่าทุกคนย่อมอยากจะประสบความสำเร็จในสิ่งที่ตนเองทำทั้งสิ้นครับ เพียงแต่การจะประสบความสำเร็จได้นั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับปัจจัยใดปัจจัยหนึ่งเท่านั้น แต่ขึ้นอยู่กับปัจจัยทั้งสามประการ โดยปัจจัยแรกคือ เรื่องของความสามารถหรือ Ability นั้นก็คงจะทราบกันอยู่แล้วครับ ว่าได้แก่ พวกความรู้ ความสามารถ ทักษะ ความฉลาดที่หลายๆ ครั้งมักจะติดตัวเรามาตั้งแต่เกิด (เรียกว่าทำบุญเมื่อชาติที่แล้วมาดี) ส่วนปัจจัยประการที่สองคือเรื่องของความพยายาม (Effort) ก็เป็นเรื่องของความตั้งใจ ความมุ่งมั่น การไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคต่างๆ และปัจจัยประการสุดท้ายคือทัศนคติ (Attitude) ก็เป็นเรื่องของทัศนคติ ค่านิยม ปรัชญาในการดำรงชีวิตและการทำงานของเราทุกคน ท่านผู้อ่านลองเดาดูซิครับว่าในปัจจัยทั้งสามประการนั้น ผู้ที่คิดสมการนี้ขึ้นมามองว่าปัจจัยตัวไหนที่มีความสำคัญที่สุด? เชื่อว่าท่านผู้อ่านหลายๆ ท่านจะนึกถึงเรื่องของความสามารถ กับ ความพยายาม เพราะเป็นสิ่งที่เราพบเห็นอยู่บ่อยๆ แต่ผู้เขียนหนังสือเรื่อง A Passion for Success เขาให้ความสำคัญกับปัจจัยประการสุดท้าย ในเรื่องของทัศนคติมากที่สุดครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทัศนคติและค่านิยมของบุคคลในการดำรงตนในสังคม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการคิดเชิงบวก (Positive Thinking) ความตั้งใจและมุ่งมั่นในการทำสิ่งใด ท่านผู้อ่านลองนึกภาพดูซิครับว่าถ้ามีคนที่ฉลาด ปราดเปรื่อง มีความสามารถ รวมทั้งมีความตั้งใจ และความพยายามในการทำงานที่สูง แต่เป็นผู้ที่คิดไม่ดี ชอบคดโกง คนประเภทนี้จะเป็นบุคคลอันตรายมากเพียงใด สมการข้างต้นและการให้ความสำคัญกับเรื่องของทัศนคติเป็นเสมือนเครื่องมือที่ทำให้เราเห็นภาพเหมือนกันนะครับว่า ทำไมคนบางคนดูแล้วน่าจะประสบความสำเร็จ กลับไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร แต่บางคนที่สมัยเรียนหนังสือดูเรียบๆ เฉยๆ กลับประสบความสำเร็จขึ้นมาได้ ท่านผู้อ่านลองมองย้อนกลับไปดูเพื่อนๆ สมัยเรียนหนังสือซิครับ เพื่อนบางคนเป็นเด็กประเภทหัวดี เป็นที่หนึ่งของห้องตลอด เรียนเก่งในทุกวิชา กีฬาก็เก่ง ดนตรีก็เก่ง แต่พอโตขึ้นมาแล้วความสำเร็จและความก้าวหน้าในชีวิตกลับไม่รุ่งโรจน์เหมือนที่คนอื่นคาดหวังไว้ บุคคลเหล่านี้ไม่ถึงกับไม่ประสบความสำเร็จ แต่ก็ไม่ได้พุ่งเป็นพลุดังความสามารถที่มีอยู่ ในขณะเดียวกันเพื่อนบางคนสมัยเรียน เป็นคนที่เรียนหนังสือดีกว่าปานกลางหน่อย แล้วก็ไม่ได้ดูโดดเด่นอะไรในสายตาของเพื่อนฝูงเลย แต่เมื่อเติบโตและทำงานแล้ว กลับประสบความสำเร็จมากกว่าเพื่อนที่เรียนเก่ง ซึ่งเมื่อนำสมการความสำเร็จข้างต้นมาพิจารณาแล้ว ก็พอจะอธิบายได้เลยครับว่า ทำไมคนที่มีความสามารถปานกลาง แต่มีทัศนคติและค่านิยมในการดำรงชีวิตที่ดี ยอมรับในสิ่งที่ตนเองด้อย และมีความพยายามอย่างมากเพื่อทดแทนในสิ่งที่ตนเองด้อยนั้น สามารถประสบความสำเร็จเหนือกว่าพวกที่เก่ง มีความสามารถโดดเด่น แต่ไม่คุ้นชินกับการใช้ความพยายามที่มาก (เนื่องจากคิดว่าตัวเองหัวดีอยู่แล้ว เอาตัวรอดได้เสมอ) ผมว่าท่านผู้อ่านอาจจะลองนำสมการความสำเร็จนี้ไปใช้รวมทั้งไปสอนลูกหลานหรือลูกน้องได้เลยนะครับ ถึงแม้เราจะไม่สามารถพิสูจน์ความถูกต้องของสมการนี้ตามหลักคณิตศาสตร์ แต่อย่างน้อยก็เป็นเครื่องชี้ให้คนธรรมดาทั่วๆ ไปเห็นว่าการจะประสบความสำเร็จได้นั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับสมองดี ความสามารถเด่น เพียงอย่างเดียว ความพยายามและทัศนคติก็มีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในการผลักดันให้เราประสบความสำเร็จ http://www.nidambe11.net/ekonomiz/2008q1/2008march04p2.htm จากคุณ : Expert เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 16:49:37 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 2 ผมมองว่ามันคือของขวัญครับ (Gift)  อาจจะมาจากพันธุกรรม หรือความบังเอิญ หรืออะไรก็แล้วแต่ เป็นสิ่งที่ "เอิ้อประโยชน์" ต่อการพัฒนาตัวเองในอนาคต (ขึ้นอยู่กับว่าเราได้รับพรสวรรค์ในด้านใด) แต่สุดท้าย มันก็ต้องใช้ความพยายามประกอบด้วยมากๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ผมแอบชอบ ค.ห.17 เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 16:53:48

ความคิดเห็นที่ 3   พูดถึง พรสวรรค์ หรือ อัจฉริยะ ก็หนีไม่พ้นที่จะต้องคิดถึงชนชาติเล็กๆ ที่เรียกว่า ยิว นี่คือความคิดเห็นบางส่วนของชาว Pantip ที่เคยบอกไว้ --------------------------------------------------------------------------------- ชาวยิว มีการถ่ายทอดวิธีการคิดแบบพิเศษ รู้กันเฉพาะตัว เป็นความลับเฉพาะคนในครอบครัวเท่านั้น เป็นวิธีคิดเชิงตรรกะ ที่ถ่ายทอดกันมานานอาจจะเป็นพันๆปีมาแล้ว ไม่ทราบพวกยิวไปได้วิธีการคิดแบบนี้มาจากไหน (อาจจะได้มาจากตำราตรรกะของอินเดียยุคโบราณ แล้วมาพัฒนาเพิ่มเติม เพราะมีนักประวัติศาสตร์ส่วนหนึ่งสันนิษฐานว่า ชาวยิวเป็นชนเผ่าโบราณทางเหนือของอินเดียเผ่าหนึ่ง ที่อพยพไปอยู่ในตะวันออกกลางเมื่อสี่ห้าพันปีมาแล้ว) วิธีที่คิดที่ว่านั้น เริ่มเป็นที่รู้จักกันบ้างพอควรแล้วในยุคนี้ เช่น วิธีคิดแบบหลากหลาย , แบบองค์รวม , แบบแยกแยะ ...ฯฯ ซึ่งชนชาติอื่นๆ ไม่มีวิธีคิดแบบนี้มาใช้งานกัน นอกจากคนในระดับผู้ปกครองส่วนน้อย ดังนั้นเด็กๆชาวยิว จะเรียนรู้วิธีการใช้ความคิดปและจินตนาการได้อย่างลึกซึ้งและหลากหลายใน สารพัดรูปแบบมาตั้งแต่ยังอายุน้อยๆ จึงสามารถค้นคิดวิชาการต่างๆใหม่ๆออกมาได้เรื่อยๆ เมื่อชาวยิวอพยพไปอยู่ในอเมริกาซึ่งให้อิสระเสรี เปิดกว้างเต็มที่ต่อแนวคิดใหม่ๆ ดังนั้นจึงทำให้อเมริกามีความเจริญก้าวหน้าล้ำชาติอื่นๆในแทบทุกๆเรื่อง เงินที่พวกอาหรับร่ำรวยจากการขุดน้ำมันขาย ก็จะหมุนกลับไปลงทุนในอเมริกาและยุโรป ซึ่งเงินเหล่านั้นส่วนใหญ่ ได้ถูกควบคุมโดยผู้บริหารสถาบันการเงินใหญ่ๆ ที่เป็นชาวยิว นั่นเอง ..ดังนั้นถึงแม้ราคาน้ำมันจะแพงขึ้นไปแค่ไหนก็ตาม อเมริกาและยุโรปก็ไม่กระเทือน ฮ่าๆๆๆ...... http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2007/10/Y5897089/Y5897089.html#52 --------------------------------------------------------------------------------- สิ่งหนึ่งที่ทุกคนยอมรับก็คือ...ความฉลาดของยิว... ครับ...ซึ่งสิ่งนี้ได้ถูกรับรองไว้ในพระมหาคัมภีรือัลกุรอานแล้ว...แต่ในพระ มหาคัมภีร์อัลกุรอาน...ก็บอกอีกเช่นกันว่า...ยิวก็จะพบกับความพินาศ...ก็ ด้วยจากความฉลาดของยิวเช่นกัน... บทเรียนในเรื่องของความฉลาดของยิว...ได้สอนให้เราเห็นถึง...ความฉลาด...ที่ไร้คุณธรรม...หากเราคนไทยได้อ่านบทพระราชนิพนธ์แปลของล้นเกล้ารัชกาลที่ 6 ... เรื่องเวนิสวานิช...พระองค์ได้ทรงสอนคนไทยเราให้รู้จักยิว...มาเกือบร้อยปีแล้วว่า...แท้จริง...ยิว...นั้นเป็นอย่างไร...และซ้ำด้วย... หนังสือเรื่องยิว...ของ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช... สัง เกตุไหมครับว่า...ตลอดระยะเวลาในช่วงประวัติศาสตร์ที่ผ่านมานับพันปี...จน ถึงในยุคที่เราสามารถสัมผัสได้นี้...ผู้ที่รู้จักยิว...ล้วนมีทัศนคติ ต่อ...ยิว...อย่างไร...ไม่ต้องดูจากมุสลิมก็ได้ครับ... มีคำกล่าวอยู่คำหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจริงก็...คือ... ไม่มีใครรู้จักมุสลิม ได้ดีเท่ายิว...และ...ไม่มีใครรู้จักยิว ได้ดีเท่ามุสลิม...ครับ... http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2007/10/Y5897089/Y5897089.html#34 --------------------------------------------------------------------------------- เริ่มจากช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ชาวยิวในยุโรปและอเมริกาได้ร่วมกันก่อตั้ง"องค์การไซออนนิสซ์" ขึ้น . องการนี้เป็นสมาคมลับของชาวยิว และได้รับการปฏิเสธเสมอมาว่า องค์การนี้ไม่มีตัวตน แต่สำหรับพวกเรา ผลงานที่เด่นชัดที่สุดขององค์การนี้คือ การก่อตั้งประเทศ "อิสราเอล"ในสมัยปัจจุบัน ถามว่า "องค์การไซออนนิสซ์" มีหน้าที่อะไรบ้าง ก็พอจะบอกได้ว่า - คัดเลือกกลุ่มเด็กยิวที่มีคุณภาพดีที่สุดเข้าสู่ระบบการศึกษาที่มีคุณภาพมากที่สุด - ส่งเสริมกลุ่มเด็กยิวที่มีคุณภาพการศึกษาดีที่สุด เข้าสู่กระบวนการอุดมศึกษา ที่ดีที่สุดในโลก (ฮาวาร์ด,เคมบริดจ์ เป็นต้น) - สนับสนุนและส่งเสริมกลุ่มเด็กยิวที่มีคุณภาพเหล่านี้เข้าทำงานสู่หน่วยงาน ต่างๆที่คาดว่าจะมีอิทธิพลต่อทางการเมืองและทางเศรษฐกิจของทั้งยุโรปและ อเมริกา - ถ้าจำเป็นก็ให้กำจัดคู่แข่งของเด็กยิวคุณภาพดีเหล่านี้ทุกวิถีทางโดยใช้ อิทธิพลทางการเมืองและทางเศรษฐกิจที่เด็กยิวรุ่นก่อนๆ ได้สร้างสมใว้ - ถ้ามองเผินๆก็จะเหมือนรุ่นพี่ สนับสนุนรุ่นน้องให้เติบโตตามสายงานธรรมดาๆ แต่ถ้าเจาะให้ลึกแล้วจะพบว่าเป็นการเติบโตตามสายงานไปแบบไม่ธรรมดา มีการใช้อิทธิพลทั้งทางการเมืองและทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรงเพื่อให้กลุ่มเด็ก ยิวที่มีคุณภาพได้ที่นั่งที่ดีที่สุดรุ่นต่อรุ่นแบบค่อยเป็นค่อยไป... โห... แล้วถ้าถามว่าไม่มีใครรู้เรื่องขบวนการ"องค์การไซออนนิสซ์"นี้เลยเหรอ ตอบว่ามีครับมีเยอะด้วย และอย่างน้อยฮิตเลอร์ก็เป็นคนหนึ่งที่รู้เรื่องนี้ดีโดยระเอียด เป็นที่มาสาเหตุของโศกนาฏกรรมฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวในยุโรป 4-5 ล้านคนในเวลานั้น ภาระกิจอื่นๆของ"องค์การไซออนนิสซ์"มีอีกมากมายจารนัยไม่ใหวครับ http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2007/10/Y5897089/Y5897089.html#17 จากคุณ : Expert เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 17:06:55 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 4   ถ้าใครอยากฉลาด(และร่ำรวย)อย่าง ยิว ลองอ่านสารบัญต่อไปนี้ อาจจะทำให้ได้รู้หลักการอะไรดีๆ ------------------------------------------------------------------------------ ไขเคล็ดลับวิธีรวยแบบยิว ผู้เขียน ฟูยิตะ ดาน ผู้แปล อดุลย์ รัตนมั่นเกษม เนื้อหาโดยสังเขป สำหรับ คนส่วนหนึ่งแล้ว เงินช่างหายากเย็นนัก แต่พวกยิวส่วนใหญ่กลับร่ำรวยมหาศาล เชื่อกันว่าชาวยิวกุมเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกาไว้ในกำมือ และนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงในยุโรปอเมริกาครึ่งหนึ่งเป็นชาวยิว แม้แต่ชาวจีนที่ว่ากันว่าค้าขายเก่งมากแล้ว ก็ยังสู้ชาวยิวไม่ได้ ทำไมคนยิวถึงรวยนัก พวกเขาค้าขายกันอย่างไร หาเงินกันอย่างไรมีเคล็ดลับอะไรหรือ ? ทุกวันนี้ แทบจะพูดได้ว่า คนยิวยึดโลกทั้งโลกไว้ได้แล้วเพราะเหตุใด ? เพราะฉะนั้น ถ้าท่านอยากมีเงิน อยากรวย ทางสำนักพิมพ์ขอน้อมแนะนำว่า อ่านหนังสือเล่มนี้สิ ทำความเข้าใจวิธีคิดและวิธีค้าขายแบบยิวแล้วปฏิบัติตามอย่างจริงจัง ท่านจะสมปรารถนาแน่นอน เพราะหนังสือเล่มนี้ผู้เขียนซึ่งเป็นชาวญี่ปุ่น เขียนขึ้นจากประสบการณ์จริงที่ได้สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยการติดต่อทำมาค้า ขายกับชาวยิว ด้วยวิธีคิดและกติกาแบบยิว เป็นเวลายาวนาน กระทั่งประสบความสำเร็จมั่งคั่งรวยมหาศาล จึง "คืนกำไรแก่สังคม" ในรูปคติและเคล็ดลับวิธีค้าขายแบบยิวที่เขายึดกุมไว้ได้นั่นเอง สารบัญ 1. กฏเกณฑ์ของชีวิต 2. หาเงินจากคนรวย 3. คิดทุกอย่างเป็นตัวเลข 4. นักธุรกิจชาวยิวในเวทีการค้าโลก 5. ไม่ใช่เรื่องของยากดีมีจน 6. เงินสด เงินสดเท่านั้น 7. ภาษีกับดอกเบี้ย 8. มาตรการรักษาความปลอดภัยของธนาคาร 9. หาเงินจากผู้หญิง 10.สินค้าตรงกับรสนิยมของผู้บริโภค 11. ต้องเก่งภาษาต่างประเทศล 12. ต้องคิด (เลข) ในใจเก่ง 13. สำคัญที่ต้องบันทึก 14.ใฝ่หาความรู้รอบตัว 15. หลุมพรางของคนยิว 16. รู้แก่ใจ 17. ถ้ามีกำไร ซื้อบริษัทเลยก็ได้ 18. สัญญาต้องเป็นสัญญา 19. ถ้ามีกำไรขายบริษัทเลขก็ได้ 20. แร้งในวงการธุรกิจ ฯลฯ http://www.se-ed.com/eShop/%28A%28binfw8JPygEkAAAAZDU4YTY1MzAtODNmMS00YzNiLWI0NGYtNzcwMGVkYjcxMWNhMbjtGeqq8qLQWo6oQ2eZNx6QKIk1%29%29/Products/Detail.aspx?No=9789749178690&AspxAutoDetectCookieSupport=1 จากคุณ : Expert เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 17:14:11 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 5   ยิว แสดงให้เห็นถึงพลังอำนาจที่ีแท้จริงของการ ต่อรอง --------------------------------------------------------------------------------- รอดพ้นจากการทำลายล้างของ โรมัน ก็ด้วยการต่อรอง เข้าไปมีบทบาทกับการก่อตั้งประเทศ สหรัฐอเมริกา ก็ด้วยการต่อรอง เข้าไปควบคุมเศรษฐกิจของสหรัฐก็ด้วยการต่อรอง เข้าไป ควบคุมราชบัลลังก์อังกฤษ ก็ด้วยการต่อรอง ร้อดพ้นจากการสูญเผ่าพันธ์ในสงครามโลกครั้งที่ 2 ก็ด้วยการต่อรอง จัดตั้งประเทศอิสราเอลขึ้นมาก็ด้วยการต่อรองกับอังกฤษ --------------------------------------------------------------------------------- โดยทั่วไปแล้ว ชนชาติยิว ได้รับการยกย่องใน 3 เรื่อง คือ 1. สติปัญญา 2.ความเคี่ยว (ขี้งก) และ 3.การต่อรอง 1.เรื่อง สติปัญญา นั้น เราจะพบเห็นได้ว่า บรรดา นักคิด นักเขียนส่วนใหญ่ ที่มีชื่อ ล้วนมีเชื้อสายยิว ทั้งนั้น เช่น อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ นักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะ , อดัม สมิธ บิดาแห่ง เศรษฐศาสตร์, วอลแตร์ ผู้จุดประกายการปฏิวัติฝรั่งเศส , ซิกมันต์ ฟรอยด์ บิดาแห่งจิตวิทยา , เปาโล ผู้นำคริสเตียนหลังยุคพระเยซู ฯลฯ 2.เรื่องความเคี่ยว นี่ ถ้าใครเคยทำธุรกิจกับยิวแล้วจะรู้ดี มีวรรณกรรมเรื่องหนึ่ง ที่สะท้อนนิสัยเรื่องนี้ ของคนยิวได้เป็นอย่างดี คือ เรื่อง MARCHANT OF VENICE หรือ เวนิสวานิช 3.ประการสุดท้าย เรื่องการต่อรอง ... เรื่องนี้ ถือเป็นหัวใจหลักของการดำรงเผ่าพันธุ์ ของยิว เลยทีเดียว ... การที่ยิว สามารถดำรงชนชาติ ผ่านร้อน ผ่านหนาว มามากว่า 4,000 ปีได้ นั้น ก็ด้วยอาศัยการต่อรอง ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นการต่อรองในระดับปัจเจกบุคคล หรือ ระดับชาติ ... ยิว รอดพ้นจากการทำลายล้างของ โรมัน ก็ด้วยการต่อรอง เข้าไปมีบทบาทกับการก่อตั้งประเทศ สหรัฐอเมริกา ก็ด้วยการต่อรอง เข้าไปควบคุมเศรษฐกิจของสหรัฐก็ด้วยการต่อรอง เข้าไป ควบคุมราชบัลลังก์อังกฤษ ก็ด้วยการต่อรอง ร้อดพ้นจากการสูญเผ่าพันธ์ในสงครามโลกครั้งที่ 2 ก็ด้วยการต่อรอง จัดตั้งประเทศอิสราเอลขึ้นมาก็ด้วยการต่อรองกับอังกฤษ และทุกวันนี้ ยิวอิสราเอล ก็ยังใช้ให้คนอเมริกา ไปรบกับมุสลิม ไปตายแทนพวกเขาก้ด้วยการต่อรองทั้งสิ้น จะ เห็นได้ว่า ยิวนั้นสร้างข้อได้เปรียบจากลักษณะนิสัยของตนเอง และ ชิงความได้เปรียบ จากสิ่งที่ผู้คนอื่น ๆ มองข้ามมันไป ... ซึ่งถ้ามุสลิมเรา เรียนรู้ที่จะมีวิธีคิดแบบยิว บ้าง ... ก็จะช่วยให้ สังคมมุสลิมพัฒนาไปได้อีกไกลเลยทีเดียว ( หมายถึง วิธีคิดที่ดี ๆ เป็นประโยชน์นะครับ ไม่ใช่ไปเอาเปรียบท่าเดียว ;D ) ทีนี้ เรามาดูปรัชญาวิธีคิดแบบยิว บ้างดีกว่า ... ถือว่า รู้เขารู้เราแล้วกัน ...อะไรที่ดี ก็เอาไปใช้ อะไรที่ไม่ดีก็ปรับปรุงประยุกต์ใหม่ ปรัชญา ยิวกล่าวว่า - ศาสนาคริสต์นั้นสอนให้รักคนอื่น ... แต่ยิวสอนว่า ให้รักตัวเองก่อน และยอมรับตัวเองให้ได้ก่อน ... คนที่ไม่รักตัวเอง เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไปรักคนอื่น ปรัชญายิวกล่าวว่า - มีนิทานเรื่องหนึ่ง บันทึกว่า อาจารย์กับลูกศิษย์คู่หนึ่ง สนทนากันอยู่ ... ลูกศิษย์ ถามอาจารย์ว่า " อาจารย์ครับ สัจธรรมมีอยู่ทุกหนแห่ง เหมือนก้อนหินตามทางที่เราเดินผ่านกระนั้นหรือ ..." ท่านอาจารย์ ตอบว่า "..ถูกแล้ว เราสามารถก้มลงหยิบสัจธรรมได้ทุกหนแห่ง ... แต่การหยิบต้องงอเอว และตรงนี้เองแหละที่ทำยาก" ;) ( ... ผมว่า ปรัชญาอันนี้ ลึกซึ้งนะ ... ง่าย ๆ แต่ ตรงประเด็นเลยล่ะ ) ปรัชญา ยิวกล่าวว่า - ความถ่อมตัวนั้น เป็นสิ่งสำคัญ ผู้ที่ประสบความสำเร็จแล้วไม่รู้จักถ่อมตัว ไม่รู้จักโค้งคำนับผู้อื่น สักวันจะถูกยึดทรัพย์ จะถูกเนรเทศ ... คนชั่วที่น่ากลัว คือ คนฉลาดที่ไม่รู้จักถ่อมตัว แม้ว่าความฉลาดจะเป็นเรื่องดี แต่บ่อยครั้งที่พวกเขาฉลาดแบบเห็นแก่ตัว คนยิว นั้น จะให้ความสำคัญกับข้อมูลข่าวสารมาก ( ด้วยเหตุนี้กระมัง สื่อหลาย ๆ แห่ง ถึงมีคนยิวเข้าไปร่วมอยู่ด้วยเสมอ) ... คนยิวชอบตั้งคำถาม และค้นหาคำตอบจนแน่ใจว่าใช่แล้วจึงเชื่อ ... ยิวกล่าวว่า การหลงทาง 1 ครั้ง มิสู้ถาม 10 ครั้งแล้วไม่หลงทาง ไม่ดีกว่าเหรอ... ยิว มีคติข้อหนึ่ง กว่าว่า " การเมตตาต่อศัตรู คือ การเหี้ยมโหดต่อตนเอง " ... ปรัชญา ยิว ยังมีอีกเยอะมากมายครับ ใครสนใจลองหามาอ่านดูนะครับ ... จะได้เรียนรู้ วิธีคิด ของเผ่าพันธุ์ ที่เคยได้ชื่อว่า เผ่าพันธุ์แห่งพันธะสัญญากัน ฝากข้อความก่อนจบ ด้วย ปรัชญาของ คาลิล ยิบราน ที่ว่า ... "อย่าตัดสินเขา เพราะเราไม่รู้" ความ หมายก็คือ ท่านไม่อาจตัดสินใครได้ด้วยความรู้ที่ท่านมีอยู่กับตัวเขา เพราะความรู้ของท่านนั้น ช่างน้อยเหลือเกิน ... บางครั้ง สิ่งที่เราคิดว่าเรารู้แล้ว อาจเป็นเพียง ก้อนกรวดบนผืนทรายอันกว้างใหญ่ ก็เป็นได้ http://www.annisaa.com/forum/index.php?action=printpage;topic=42.0 จากคุณ : Expert เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 17:29:22 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 6 เหมือนเรื่องร้องเพลงผมว่าน่าจะมีเรื่องพรสวรรค์เข้ามาเกี่ยวเยอะนะ บางคนเกิดมาร้องเพลงไม่เพี้ยนตั้งแต่เด็กยันโต ร้องยังไงก็ไม่เพี้ยน ซึ่งยากมากที่เขาจะร้องเพี้ยน แต่เรื่องเทคนิคการร้องอื่นๆ พลังของเสียงต้องไปฝึกเอา  แต่แน่นอนคนพวกนี้จะเรียนรู้ไวมากกว่าคนที่ร้องเพลงเพี้ยนแต่เกิด แต่บางคนก็ร้องเพลงเพี้ยนแต่เกิดครับ(เช่นผม) ต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะทำให้ร้องไม่เพี้ยน และก็ทำไม่ได้ 100% ด้วย ซึ่งแบบนี้จะถูกจัดว่าคนไม่มีพรสรรค์ทางการร้องเพลง แต่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะเรียนรู้เอา เห็นต่างยังไงแย้งได้ครับ ยินดีรับฟัง เพราะผมคิดๆเอาเองจากประสบการณ์ที่ได้เห็นหลายคน 5 5 จากคุณ : vigo1 เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 17:32:55

ความคิดเห็นที่ 7   9jvจาก คห 4 เนื้อหาบางส่วนของเคล็ดลับความร่ำรวยจากยิว --------------------------------------------------------------------------------- ลักษณะพิเศษของชาวยิว ชอบตัวเลขเป็นชีวิตจิตใจ บ้าตัวเลขมากๆ คนยิวจะไม่พูดว่าวันนี้อากาศร้อนนะ วันนี้หนาวนะ ยิวจะพูดว่าวันนี้อุณหภูมิเท่าไหร์ ... เค้าสอนกันว่าความรู้สึกใช้วัดไม่ได้ ชอบอะไรที่เเน่นอนวัดได้จริง จับต้องได้เห็นเป็นรูปธรรม ตัวเลขที่มีผลต่อชีวิตของชาวยิวคือ 78 : 22 มันคืออะไร!!!! 78 : 22 ว่ากันว่า กำหนดรูปสี่เหลี่ยมจัสตุรัสขึ้นมา 1 รูปเเล้ววาดวงกลมลงไป โดยให้เส้นรอบวงของวงกลมทับสนิทขอบพอดีกับเส้นของสี่เหลี่ยมจัสตุรัส จะได้พื้นพี่ภายในวงกลม = 78 เเละพื้นที่เหลือบริเวณมุมสี่เหลี่ยม = 22 งงอ่ะดิ.......... เกี่ยวไรว่ะ....อ้อ เค้าสอนกันว่านี่เป็นตัวเลขที่เกี่ยวข้องกับระบบทุกอยู่บนโลก เช่น ในโลกนี้มีคนรวยอยู่ 22 % ส่วนคนจนมี 78% ของโลกนี้ ที่น่าเเปลกใจคือคนจนมีจำนาวนมากกว่าคนรวย เเต่กลับถือครอบทรัพย์สินอยู่ 22 % ของทรัพย์สินทั้งหมดบนโลก ส่วนคนรวยถือครอบทรัพย์สิน 78%ของทรัพย์สินทั้งหมดบนโลก โอ้วนี่หรือศัรธรรม คล้ายๆกับ หนังสือกฎ 80 : 20 ของกฎเศรษฐกิจโลกเลย.....เเต่ต่างกันตรงที่ เค้ารู้เเบบนี้มา 3000 กว่าปีเเล้ว-0- คำถามต่อมาถามอีกว่า คนกู้ กับคนปล่อยกู้ ใครเยอะกว่ากัน...? ใครว่าคนกู้ เยอะกว่า...... ใครว่าคนปล่อยกู้เยอะกว่า............. คำตอบน่าตกใจมาก คนปล่อยกู้เยอะกว่าคนกู้ครับ ...งง (เราก็ตอบผิด) ในหนังสือยกตัวอย่างเรื่องของ ภาษีดอกเบี้ยกับธนาคาร เค้าว่าธนาคารให้คนฝากเงินเเล้วคิดดอก ส่วนธนาธารเอาเงินที่ได้ไปปล่อยกู้ เเต่ถึงคนกู้จฃะมากเเค่ไหนธนาคารก็ยังไม่หมดเงินอยู่ดี ในขณะที่ นายทุนเป็นคนเขียนกฎหมาย(ซึ่งจ่ายภาษีน้อยกว่านิติบุคคล) ถึงบางอ้อเเล้ว^ ^ ในหนังสือเลยสรุปว่า เงินเก็บที่อยู่ในธนาคาร หรือทรัพย์สินที่ไม่คงทนถาวร จะหายไปหมดใน 3 รุ่น ดังนั้น ชาวยิวจะ ไม่เก็บเงินในธนาคารรเเต่จะเอาไปลงทุนกลับทรัพย์สินตลอดเวลา เพื่อลดภาษีเเละไม่ทำให้เงินสูญเสียมูลค่าไป เเละยิวจะไม่เหลือมรดกที่เป็นเงินให้ลูกให้หลาน เพราะมันไม่ยั่งยืน...เเต่จะใช้ลงทุนเเละซื้อเครื่องอำนวยความสะดวกทั้งหมด เพื่อใช้ชีวิตให้คุ้มก่อนตายจะไม่เหลืออะไรให้ลูกเลยนอกจากคำสอน ยิวขยันโคตรๆเห็นเงินสำคัญมากกว่สิ่งอื่นใด หน้าเงิน เเละทำธุรกิจกับเงินสดเท่านั้น เเละสอนอีกว่า การเอาเวลากับเเรงงงานไปเสียเพื่อให้เกิดเงินกลับมานันโง่มาก เพราะเเรงกับเวลามีจำกัด เเต่ให้เอา เวลา กับเเรงไปบริหารคนเเล้วเกิดเงินกลับมา.... เเล้วก็สอนเรื่อง Passive in come & Active in come กันมา 3000 ปีเเล้วด้วย โอ้วเเม่เจ้า...ชานเรียนรู้เเค่อดีตของพวกมันเองหรอเนี่ย เเล้วตอนนี้มันกำลังสอนอะไรที่ชานยังไม่รู้ว่าไม่รู้อยู่อีกล่ะเนี่ย..... คนยิวหาเงินจาก คนรวย กับ หาเงินจากผู้หญิง ยิวไม่หาเงินจากตลาดล่างเพราะไม่ชอบทำสงครามราคา ทำไมต้องคนรวย เเล้วเป็นผู้หญิง เพราะผู้หญิงเป็นคนเก็บเงิน ขณะที่ผู้ชายใช้เวลาเช้าถึงเย็นเพื่อหาเงินเเต่เงินกลับไปอยู่ในมือของผู้หญิง(หนังสือมานเขียนน้า นู่ไม่เกี่ยว) เเละชาวจีน ที่มีอยู่ทั่วโลกมาประชากรมากกว่ายิวหลายเท่าตัว เเละขึ้นชื่อว่าเป็นต้นตระกูลของการค้าขาย กลับรวยสู้คนยิวไม่ได้ เพราะ... คนจีนขายปัจจุย 4 สิ่งที่ทุกคนต้องการ ... คนยิวขายของผู้หญิงเเละคนรวย ของที่หาซื้อไม่ได้ทั่วไป หายากราคาสูง ยิวสอนว่าอย่าคิดเเต่จะเอากำไรเเต่น้อยเเล้วจะขายให้มาก เเต่จงกำไรให้มากจากการขายน้อยๆ คติประจำของยิว ก็คือคนอยู่ที่ไหนธุรกิจอยู่ที่นั้น เเละไม่มีเขตห้ามค้าเเละอย่ารังเกียจการขาย http://sagaangel.exteen.com/20090108/entry จากคุณ : ex เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 17:34:52 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านไม่ไหว..... อ่า จากคุณ : เชร็ค 3 เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 17:36:06

ความคิดเห็นที่ 9   นักเศรษฐศาสตร์ชาวยิว JEWS IN ECONOMICS เขาว่าคนยิวนั้นเค็มและเอาเปรียบผู้อื่น วิชาเศรษฐศาสตร์ที่เราเรียนกันอยู่ทั่วโลก หลายเรื่อง หลายทฤษฎี คนยิวเป็นคนคิดขึ้น แล้วทฤษฎีเศรษฐศาสตร์จะเป็นวิชาที่คนยิวคิด ขึ้นมาเพื่อล้างสมองคนอื่นๆหรือไม่ ก็ขอให้คิดดูให้รอบคอบ เรียกว่า มีโยนิโสมนสิการกัน บ้าง อย่าฟังแล้วเชื่อเลย นักเศรษฐศาสตร์ชาวยิวรุ่นคลาสสิคที่เรารู้จักกันดี คือ Adam Smith อีกคน คือ David Ricardo Ricardoเป็นผู้วางรากฐานวิชาเศรษฐศาสตร์อย่างละเอียด มีแบบจำลองเพื่อการวิเคราะห์และมีการวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์ด้วย เช่น เป็นผู้เสนอกฎ การได้เปรียบเปรียบเทียบ (law of comparative advantage) การลดลงของ ส่วนเพิ่มของผลได้ (diminishing returns) นโยบายการเงินที่ไม่ก่อให้เกิดเงินเฟ้อ และ การค้าเสรี นักเศรษฐศาสตร์ยิวคนอื่นๆ เช่น Karl Marx, Ludwig von Mises, Paul Samuelson, Milton Friedman, และ John von Neumann (Neumannคิดเรื่องทฤษฎีเกม(game theory)) และ วางรากฐานเรื่องโปรแกรม เชิงเส้นตรง(linear programming)ให้ George B. Dantzig และ Leonid Kantorovich ได้คิดต่อไป เทคนิคนี้นำมาใช้กันทั่วโลก นักเศรษฐศาสตร์ยิวยังมีอีกมาก ในสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งอเมริกา มีสมาชิกที่เป็น นักเศรษฐศาสตร์ยิวประมาณ 50% นักเศรษฐศาสตร์ยิวผู้ได้รับรางวัลโนเบลทางเศรษฐศาสตร์ ในบรรดานักเศรษฐศาสตร์ผู้ได้รับรางวัลโนเบล จะเป็นคนยิวประมาณ 41% ซึ่งอาจ มีพ่อหรือแม่หรือทั้งสองเป็นยิว รายชื่อนักเศรษฐศาสตร์ยิว มีดังนี้ • Paul Samuelson (1970) • Simon Kuznets (1971) • Kenneth Arrow (1972) • Wassily Leontief (1973) • Leonid Kantorovich (1975) • Milton Friedman (1976) • Herbert Simon (1978) • Lawrence Klein (1980) • Franco Modigliani (1985) • Robert Solow (1987) • Harry Markowitz (1990) • Merton Miller (1990) • Gary Becker (1992) • Robert Fogel (1993) • John Harsanyi (1994) • Reinhard Selten (1994) • Robert Merton (1997) • Myron Scholes (1997) • George Akerlof (2001) • Joseph Stiglitz (2001) • Daniel Kahneman (2002) • Others จากคุณ : Expert เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 17:42:57 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 10 สรุปง่ายๆ คล้ายๆ ผมอยู่อนุบาล ให้ฟังหน่อยครับ จากคุณ : 7-Scene เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 17:49:01

ความคิดเห็นที่ 11   โอโห ข้อมูลแน่นมาก จากคุณ : ซาร่า เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 17:52:22 A:58.11.75.4 X: TicketID:250360

ความคิดเห็นที่ 12   สำหรับคนที่สนใจเรื่องมหาวิทยาลัย มีที่เกี่ยวข้องกับยิวคือ การสมัครเข้ามหาวิทยาลัยในอเมริกาสมัยก่อน เขาใช้ระบบข้อสอบวัด scholastic aptitude อย่างเดียว (แบบ SAT) แต่ปรากฎว่ามีแต่เด็กนักเรียนยิวที่สามารถเข้าไปได้เยอะ ดังนั้นเพื่อแก้ปัญหานี้ มหาวิทยาลัย Harvard, Yale, Princeton ในช่วง ทศวรรษ 1920 จึงต้องเอาระบบ admission แบบที่ต้องมี essay, letter of recommendation, extracurricular activities เข้ามา เป้าหมายหลักเพื่อเป็นการ identify ผู้สมัครและจำกัดจำนวนคนยิว ให้มีแค่จำนวนหนึ่ง เป็นที่มาของระบบการสมัครเข้ามหาวิทยาลัยแบบในปัจจุบัน อ่านได้จาก The Chosen โดย Jerome Karabel http://topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/2006/04/H4305875/H4305875.html ------------------------------------------------------------------------- Dr. Cochran ได้เขียนไว้นี่น่าสนใจนะครับ เขาบอกว่าหลังยิวถูกโรมไล่ในศตวรรตที่หนึ่ง ชาวยิวก็แตกแยกกระจายกันไป ยิวเผ่าที่ไปอยู่ยุโรปก็ได้ชื่อว่าเผ่า Ashkenazi ต่อมาในยุค Middle Age, ชาวยิวเผ่า Askenazi ก็ล้วนมาทำงานด้านการเงินกันหมด ที่เป็นแบบนี้เพราะ Christian ในยุคนั้นไม่ชอบการทำงานด้านการเงิน สุดท้ายก็ให้พวกยิวทำแทน ถ้าดูอย่างปัจจุบัน คนที่จะก้าวหน้าในการทำงานด้านการเงินก็คือคนที่ฉลาดกว่าคนอื่น ไม่รู้ว่าในอดีตเหมือนกันรึเปล่าแต่ถ้า assume ว่าใช่ก็หมายความว่าในสมัยนั้น คนยิวเผ่า ashkenazi ที่ฉลาดกว่าก็ได้ตำแหน่งสูงและชาวยิวที่ไม่ฉลาดเท่าก็ได้ตำแหน่งต่ำลงไป ประวัติ ศาสตร์ได้เขียนไว้ว่าชาวยิวที่อยู่ตำแหน่งสูงกว่ามักมีลูกมากกว่าชาวยิวที่ อยู่ตำแหน่งต่ำลงไป นี่ก้อหมายความว่าเกิด natural selection ขึ้น คน ที่ฉลาดกว่าได้ตำแหน่งสูงกว่า คนที่ตำแหน่งสูงกว่า ได้เงินมากกว่า คนที่ได้เงินมากกว่ามีลูกมากกว่า คนที่มีลูกมากกว่าก็มีสิทธิ์ถ่ายทอด gene ของตัวเองมากกว่าผู้อื่น บางคนอาจจะสงสัยว่าและคน Europe คนอื่นหล่ะ? หรือคนเผ่าอื่นหล่ะ? ไม่เป็นอย่างเดียวกันเหรอ ชาว Christian ในยุค Middle Age นี้ถูกแบ่งกันตามระบบศักดินามากกว่า คนที่ตำแหน่งสูงไม่ใช่คนฉลาดเสมอไป เพราะฉะนั้นจึงกล่าวได้ว่าชาวยิวเผ่า Ashkenazi ถูกระบบ natural selection แบบเลือกคนฉลาดมาสืบทอด ควบคุมมาตั้งแต่สมัย Middle Age http://topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/2006/04/H4305875/H4305875.html#34 ------------------------------------------------------------------------- เหอ เหอ ในสมัยนี้ชาวนิวยอรฺ์กบ้านเมีองตกอยู่ในกำมีอของยิว เช่นเดียวกับบ้านเมีองชาวเยอรมันตกอยู่ในกำมีอของยิวในสมัยโน้น ทำให้คนเยอรมันออกมาแค้น แต่ยิ่งทำให้ยิวแข็งกว่าเดิม ใครจะไปทำอะไรยิวได้ ในเมีอ่คนยิวเขาเป็นพวกที่ฉลาด นิวยอร์กก็ตอ้งหวานอมขมกลีน ที่นิวยอร์ก Landlord จะไปเป็นของพวกคนยิวประมาณ 60% ดังนั้น หลายคนเช่นเราก็ตอ้งยอมจำนน ในการจ่ายค่าเช่าบ้านที่ขึ้นสูง อยู่ตลอดเวลา แต่เราก็รู้ว่ายิวก็คงเป็นยิวที่ฉลาดและเอาเปรียบชาวบ้าน บอกตามตรงว่าเราไม่อยากให้ยิวไปมีอิธิพลแต่อย่างใดในเมีองไทย ไม่ว่าจะเป็นเช่นใด คนยิวเขาจะอยู่เชิดชูกับคนยิวพวกของเขาเท่านั้นเอง ประเทศไทยจะไม่มีวันได้อะไรจากยิว นอกจากจะเสีย http://topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/2006/04/H4305875/H4305875.html#19 ------------------------------------------------------------------------- เห็นด้วยครับว่า กลุ่มคนยิวฉลาดมากๆและไม่เป้นตัวก่อปัญหาให้บ้านเมืองเมื่อเปรียบเทียบกับ กลุ่มชนชาติเชื้ออื่นๆ ผมว่าสิ่งที่เพิ่มให้พวกเขา ได้เรียนรู้ ได้ปฏิบัติแต่ในทางค่อนข้างดี น่าจะมาจากการยึดถือขนบธรรมเนียมดั้งเดิมอย่างเเน่นเหนียว การต่อสู้เพื่อความอยู่รอด กับระบบครอบครัว ระบบสังคมที่ปลูกฝังมาแต่วัยเยาว์ จะไม่ค่อยได้เห็นเด็กๆหรือเข้าสู่วัยรุ่นชาวยิว ทำตัวเกเร หากไม่เรียนก็ต้องทำงาน ไม่ทำตัวให้เสื่อมเสีย มีการเข้าอบรมพิธีทางศาสนาจาก RABBI จากการไปโบสถ์ของคนทั้งครอบครัว เพื่อรับแต่ด้านดีงาม หากได้เรียนก็เรียนกันเอาจริงเอาจัง พ่อแม่ก็ส่งเสริมให้ไปได้ดีที่สุด เพราะฐานะการเงินก็ส่วนมากจะอยู่ในขั้นคนมีเงิน มีฐานะ หากนับคนที่ ประสบความสำเร็จในนิวยอร์ก ไม่ว่าจะด้านไหน Finance , Estate, Medical, Lawfirm, College Professer,ฯลฯ จะพบว่ามาจากคนเชื้อชาติยิว มากที่สุด แบบที่คุณเลิศพิศิฐว่านะครับ คนยิวคุมนิวยอร์กทั้งเมืองไปแล้ว วันหยุดเทศกาลยิว มีผลกับคนทั่วไปหมด ทั้งการค้าและการงาน http://topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/2006/04/H4305875/H4305875.html#25 ------------------------------------------------------------------------- นักเรียนกฎหมาย SJD เก่ง ๆ ก็เป็นยิวหลายคนครับ โดยเฉพาะทาง Law & Economics นี่เกือบทั้งหมดเป็นยิวก็ว่าได้ ที่มหาวิทยาลัยหลายแห่ง ในวัน Yom Kippur ก็แทบจะกลายเป็นวันหยุดเหมือนกัน เพราะศาสตราจารย์ที่เป็นยิว เขาไม่สอนกัน มหาวิทยาลัยบางแห่งเช่น MIT, Chicago มีประเพณีการดีเบทโดยอาจารย์ที่เรียกว่า Latkes vs Hamentashen ซึ่งก็เป็นของยิวแท้ ๆ เช่นกัน http://topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/2006/04/H4305875/H4305875.html#13 จากคุณ : Expert เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 18:02:20 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 13   ทำไมชาวยิวจึงฉลาด 8 มกราคม 2553 ประวัติ ศาสตร์ของชนชาติยิวนั้นน่าสนใจมาก ทั้งที่เจอโศกนาฎกรรมผลัดถิ่นระหกระเหเร่ร่อนจากถิ่นฐานเดิมบริเวณทะเล แดงกว่าสองพันปี กระจัดกระจายไปยังที่ต่างๆ แต่ไปอยู่ที่ไหนก็มักถูกรังเกียจถูกขับไล่ให้อพยพถิ่นฐานอยู่เรื่อยๆ แต่ว่าเขายังสามารถรักษาความเป็นชาวยิวเอาไว้ได้ จนกระทั่งสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ต้องประสบเคราะห์กรรมครั้งใหญ่ ถูกนาซีฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ไปกว่า 6 ล้านคน หลังสงครามชาวยิวทั่วโลกจึงรวมพลังร่วมตัวกันก่อตั้งประเทศอิสราเอลขึ้นมา (โดยความเห็นชอบขององค์สหประชาชาติ) หลังจากที่ต้องเร่ร่อนไม่มีแผ่นดินของตัวเองกว่าสองพันปี ถึงแม้มีประเทศเอกราชเป็นของตัวเองแล้ว แต่ชาวยิวยังต้องยืดยัดต่อสู้กับประเทศอาหรับที่เป็นศัตรูรอบด้าน สัดส่วนประชากรชาวอิสราเอลต่อประชากรชาวอาหรับที่รายล้อมรอบด้านนั้นต่างกัน หลายสิบเท่าตัว แต่ชาวยิวก็สู้ได้และไม่เคยแพ้เลยสักครั้งเดียว น่า สนใจมั้ยครับว่าอะไรเป็นแรงขับเคลื่อนให้ชาวยิวแกร่ง ฉลาด และฝ่าฟันเคราะห์กรรมครั้งแล้วครั้งเล่าจนดำรงชนชาติของตัวเองมาได้กว่าสอง พันปี แล้วน่าแปลกมั๊ยครับว่าอะไรคือจุดด้อยที่ทำให้ชาวยิวต้องเจอกับปัญหาเป็น ระยะๆ ตลอดสองพันกว่าปีมานี้ ตั้งแต่ในยุคโบราณแรงขับเคลื่อนของชาวยิวนั้นคือความอยู่รอด ชาวยิวไม่มีถิ่นฐานเป็นของตัวเอง ถ้าไม่สู้ก็ตายแน่ไม่มีกินแน่ ดังนั้นจึงต้องสู้แบบหลังชนะฝา สู้เพื่อความอยู่รอดของตัวเอง พอสู้แล้วก็ต้องคอยระวังว่าจะถูกคนอื่นเขาจะมาขับไล่อีกรึเปล่า ชาวยิวจึงต้องเลือกอาชีพที่เหมาะสมกับสถานะการณ์ ดูว่าอาชีพไหนที่เคลื่อนย้ายอพยพได้อย่างรวดเร็วเมื่อภัยมา พอเป็นอย่างนี้การเกษตรถูกตัดทิ้งไปโดยปริยาย ขืนไปทำไร่ไถนาที่ดินมันยกหนีได้ซะที่ไหน ชาวยิวจึงเลือกอาชีพที่มีความคล่องตัวสูงอพยพได้เร็วเช่นค้าขายอัญมณี สินแร่ที่มีมูลค่าสูงเป็นต้น เพราะถ้าโดนรุกรานต้องย้ายถิ่นฐานก็เอาเพชรพลอยใส่ห่อไปได้เลย หรือวิชาความรู้ที่ติดอยู่ในสมองเป็น Tacit Knowledge จะอพยพถิ่นฐานไปไหนวิชาก็ติดตัวไปด้วย และยิ่งชาวยิวเป็นชนชาติที่ถูกคนอื่นรังเกียจ ดังนั้นพวกเขาต้องเลือกวิธีการที่ว่าไม่ว่าใครเขาจะชอบหรือไม่ชอบเราก็ตาม แต่เขาต้องยินดีรับเราไว้ กลายเป็นหมากบังคับไปเลยที่ชาวยิวต้องฝึกฝนทักษะ ความรู้ technical skill และ soft skill ให้ เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเศรษฐกิจด้านการค้า ไม่ว่าเจ้าผู้ครองนครหรือกษัตริย์ของประเทศไหนในยุโรปก็ตาม ถึงแม้จะไม่ชอบชาวยิวนัก แต่ถ้าหากต้องการให้เศรษฐกิจของประเทศตัวเองดีละก็ จำเป็นต้องรับชาวยิวเข้ามา เพราะชาวยิวเข้าไปปั๊บเขามีเน็ทเวิร์คกระจายไปทั่วในหมู่ชาวยิวด้วยกัน (แม้ว่าจะอยู่คนละแคว้นคนละประเทศก็ตาม) เดี๋ยวเศรษฐกิจประเทศนั้นก็จะเจริญรุ่งเรือง พวกชาวยิวจึงเป็นผู้วางรากฐานการค้า การเงิน การคลังของประเทศนั้นๆ แต่พอทำความเจริญให้ประเทศเขาสักพักหนึ่ง เขาก็หาเรื่องบีบบังคับให้ชาวยิวต้องอพยพเร่ร่อนไปที่อื่นอีก ด้วย สถานะการณ์ที่บีบบังคับเป็นวัฎจักแบบนี้ นิสัยชาวยิวจึงหันเข้าพึ่งผู้มีอำนาจเสมอ แต่หากเจ้าผู้ครองแคว้นหรือผู้มีอำนาจนั้นสิ้นบุญไป ผู้มีอำนาจคนใหม่ขึ้นมาแทนแล้วเกิดไม่โปรดชาวยิวขึ้นมา ชาวยิวก็ต้องถูกบีบให้อพยพไปที่อื่น (เข้าข่ายฟันแล้วหน่าย เบื่อแล้วทิ้งรึเปล่านี่) ดังนั้นชาวยิวจึงต้องเค้นสมองใช้ความคิดสร้างวิชาที่เป็น Tacit Knowledge ติดตัวอยู่ตลอดเวลา ให้ผู้มีอำนาจต้องตกอยู่ในสภาพถึงแม้ใครจะไม่ชอบฉันแต่ยังง๊ายยังงายก็ต้องใช้ฉัน เข้าทำนอง “ถึงไม่รักแล้ว ก็ทิ้งไม่ลง” เพราะถ้าไม่ทำแบบนี้ละก็ชาวยิวโดนเล่นแบนติดดินแน่ พอยุคสมัยเปลี่ยนไประบอบการปกครองก็เปลี่ยนจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มา เป็นระบบประชาธิปไตย กฎหมายจึงมีความหมายสำคัญมาก ชาวยิวก็หันมาจับเรื่องกฎหมาย อย่างในสหรัฐอเมริกาเราจะเห็นว่าผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมาย ด้านการเงินการพานิชย์ ด้านการศึกษา ด้านการค้าระหว่างประเทศ เป็นลูกหลานเชื้อสายชาวยิวทั้งนั้น เขาจะจับสิ่งเหล่านี้ที่มี impact หลัก ต่อประเทศ อย่างสื่อยักษ์ใหญ่ในสหรัฐอเมริกาส่วนใหญ่เป็นของชาวยิว ถึงแม้เขามีจำนวนไม่มากเมื่อเทียบกับคนเชื้อสายอื่นในอเมริกา แต่ชาวยิวเขาคุมสื่ออยู่และสามารถชี้นำมติมหาชนในอเมริกาได้ เกิดสงครามยิวกับชาติอาหรับทีไร เราจะเห็นว่ามติมหาชนของอเมริกาจะหนุนชาวยิวเสมอ และเมื่ออิสราเอลมีเรื่องกับใคร ไม่ว่าสังคมโลกจะเห็นด้วยหรือไม่ก็ตาม สหรัฐอเมริกาจะยืนอยู่ข้างอิสราเอลทุกครั้ง คนยิวเหล่านี้ที่แม้จะมีจำนวนน้อยมากเมื่อเทียบกับชนชาติอื่นในโลก แต่ก็ได้ควบคุมกลไกสำคัญต่างๆ ของประเทศมหาอำนาจที่มีผลต่อความดำรงอยู่หรือความล่มสลายของชนชาติตัวเองได้ ทั้งหมดนี้มาจากรากฐานของแรงขับเคลื่อนที่ชาวยิวมีกว่าสองพันปีที่แล้ว คือ...ถ้าสู้ไม่ได้ตายแน่...มันเลยจำเป็นต้องสู้ การต่อสู้ของชาวยิวนั้นสามารถนำมาเปรียบเทียบกับหลักธรรมพระพุทธศาสนาว่าด้วยอิทธิบาท 4 (ฉันทะ - จิตตะ - วิริยะ - วิมังสา) แรงขับเคลื่อนเพื่อความอยู่รอดทำให้ชาวยิวเห็นประโยชน์ของการต่อสู้การทำงาน นั่นคือความอยู่รอด พอเห็นประโยชน์ฉันทะหรือความพอใจในภาระกิจของตนจะเกิดทันที จิตตะคือความจดจ่อ วิริยะคือความพากเพียรในการต่อสู้การดำรงชนชาติก็ตามมา และวิมังสาก็เกิดเป็นลำดับสุดท้ายเมื่อต้องพินิจพิจารณาปรับปรุงหาวิธีการ พัฒนาตัวเองให้เฉียบคมกว่าชนชาติอื่น จะจับเรื่องอะไรต้องให้เก่งที่สุด ให้เป็นสุดยอดของสุดยอดในเรื่องนั้นๆ ตามหลักที่ว่าถึงเธอจะไม่รักฉัน แต่เธอก็ทิ้งฉันไม่ได้ นี่คือยุทธศาสตร์ของชาวยิวตลอดกว่าสองพันปีที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน เรา คนไทยมีผืนดินอุดมสมบูรณ์ ทำการเกษตรได้ตลอดทั้งปี ผืนดินแห่งนี้มีค่ากว่าทองคำ เป็นดั่งสวรรค์บนโลกมนุษย์ที่ชนชาติอื่นแสนจะอิจฉา แต่เพราะเราสบายกันมาหลายร้อยปี ขาดแรงขับเคลื่อน ไม่ต้องห่วงเรื่องความอยู่รอด ไม่ต้องวางแผนรับมือหิมะ พายุ ฯลฯ เหมือนประเทศอื่น เราเลยว่างมากกว่าชาติอื่น เลยฟุ้งซ่านมากกว่าชาติอื่น จนต้องนำพลังงานในตัวออกมาใช้ด้วยการทะเลาะกันเองเพื่อฆ่าเวลา ที่สำคัญคือเราชาวไทยเก่งแต่ในบ้าน ลองไป bench mark กับต่างประเทศดูจะรู้ว่าเราเป็นพวกชั้นสองแค่ไหน อยู่ เมืองไทยไม่มีอดตายครับ ไม่เชื่อลองเดินไปตามถนนดูสองข้างทางซิครับ ต้นกระถิน ตำลึง มะขามเทศ ฯลฯ ขึ้นเองตามธรรมชาติแบบไม่ต้องปลูก ไปเด็ดมาผัดกินต้มกินได้เลย ผมเคยไปทำงานที่เมืองเยรูซาเล็ม ประเทศอิสราเอลเมื่อปี 2542 อยู่ที่นั่นต้องเตรียมตัวตั้งแต่เช้าจนเข้านอน กลางวันร้อนแผดๆ แต่พอช่วงบ่ายแดดร่มอากาศจะเย็นลงทันที ทุกวันก่อนออกจากที่พักไปทำงานผมต้องวางแผนว่าวันนี้ต้องเตรียมอะไรใส่เป้ บ้าง (ที่ขาดไม่ได้คือเสื้อ jumper กันหนาวหนึ่งตัวและน้ำหนึ่งขวดใหญ่ เพราะหาร้านสะดวกซื้อไม่ได้บ่อย) และสองข้างทางไม่มีต้นไม้ที่กินได้ให้เห็น อย่าว่าแต่เห็นต้นไม้ตามธรรมชาติเลย ปลูกเองยังขึ้นยาก ต้องใช้เทคโนโลยีการเกษตรเข้าช่วยถึงปลูกพืชขึ้น (ปัจจุบันเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปว่าอิสราเอลคือชาติที่มีเทคโนโลยีการเกษตร สูงที่สุดในโลก) เพื่อนร่วมงานที่นั่นพก Glock หรือไม่ก็ Desert Eagle มาทำงานด้วย เพราะตกเย็นเขาต้องกลับบ้านที่อยู่ใกล้เมือง Ramallah ของ ชาวปาเลสไตน์ทางการจึงอนุญาตให้พกปืนเพื่อความปลอดภัย (แต่ผมเสียวพวกมันจะลั่นกันในที่ทำงานมากกว่า) เพื่อนชาวอิสราเอลที่เคยมาเที่ยวเมืองไทยบอกว่าบ้านเราน่าอยู่ที่สุดในโลก แต่ก็บอกว่าคนไทยเรา laid back และไร้วินัยสุดๆ เช่นกัน ผมว่าเราไม่ต้องไปเปรียบกับชนชาติที่สั่งสมประสบการณ์ความสามารถเพื่ออยู่ รอดกว่าสองพันปีอย่างชาวยิวเลย ใกล้ตัวเราลองดูเวียดนาม คนที่เคยไปอยู่หรือทำงานที่นั่นคงจะสัมผัสได้ถึงพลวัตการสร้างชาติที่เกิด จากแรงขับเคลื่อนของคนเวียดนาม นักเศรษฐศาสตร์ของธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชียหรือ Asian Development Bank บอกไว้ว่าเวียดนามต้องใช้เวลาอีก 23 ปีถึงจะ catch up ไทยได้ แต่ผม ว่าเขาพูดแบบเกรงใจเราไปหน่อยครับ ส่วนตัวผมมองว่า 10 ปีข้างหน้าถ้าเรายังเป็นแบบนี้อยู่ เวียดนามจะมองเราเหมือนที่เรามองพม่าในปัจจุบัน (ผมอาจมองอะไรในแง่ร้ายเกิน กรุณาใช้วิจารณญานนะครับ) ในตอนท้ายของธรรมเทศนาพระมหาสมชายท่านทิ้งท้ายไว้ว่าสิ่งที่ทำให้ชาวยิวไม่เป็นที่รักนั้นน่าจะมาจาก 2 เหตุ หลัก หนึ่งคนพอเก่งจะรู้สึกภูมิใจว่าเก่งกว่าคนอื่นจึงเกิดอัตตามองคนอ่อนด้อย กว่าหมด สองนั้นชาวยิวเชื่อว่าเขาเป็นชนชาติที่พระเจ้าเลือกสรรแล้วว่าชาติอื่นสู้ เขาไม่ได้ เลยคิดว่าเก่งกว่าชนชาติอื่น ดังนั้นไปอยู่ที่ไหนแว่นแคว้นนั้นก็หมั่นไส้ ไม่รัก อยู่ได้ไม่นานก็กดขี่ข่มเหง ถูกขับไล่ ความมีน้ำใจของชาวยิวจึงหย่อนไปบ้าง (พูดในภาพรวมๆ ไม่ได้หมายถึงชาวยิวทุกคนนะครับ ชาวยิวที่นิสัยดีก็มีเยอะครับ) เพราะต้องคอยระแวดระวังตัวเพื่อความอยู่รอดก่อน จึงไม่ค่อยเสียสละ พอจาคะหรือการให้น้อย จึงไม่ค่อยเป็นที่รักของคนอื่นๆ เป็นวัฎจักรแบบนี้เรื่อยมา เรื่อง ที่ผมนำมาถ่ายทอดในเอ็นทรีนี้ ผมคิดว่าเพื่อนๆ ผู้อ่านสามารถจะนำข้อดีข้อด้อยของชาวยิวมาประยุกต์ใช้ปรับปรุงเพื่อความ เจริญก้าวหน้าให้กับตัวเองและสังคมได้ ต้องขอขอบคุณไข่นุ้ยเพื่อนรักอีกครั้งที่มอบซีดีแผ่นนี้เป็นของขวัญปีใหม่ ให้ผม และขอกราบนมัสการพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒด้วยมุทิตาจิตที่ท่านได้มอบธรรมทานอันเป็นประโยชน์แก่ผมในครั้งนี้ http://www.oknation.net/blog/SutinTan/2010/01/08/entry-1 จากคุณ : Expert เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 18:11:47 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 14   "อิสราเอลสร้างวัฒนธรรมเรื่องระบบเพื่อให้มีการก่อเกิดเทคโนโลยีใหม่ ซึ่งเขาบอกว่าไม่จำเป็นต้องเป็นคนเก่งคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์สุดยอดอย่าง สิงคโปร์ แต่การสร้างวัฒนธรรมนี้ได้มาจากการฝึกฝนอย่างหนัก มากกว่าการค้นคว้าวิจัย" --------------------------------------------------------------------------- ชาวยิวเข้มแข็งได้อย่างไร โดย รศ.ดร.บุญมาก ศิริเนาวกุล อธิการบดีมหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด เรื่องชาวยิวนั้นเราได้ยินตั้งแต่ในพระ คัมภีร์ไบเบิ้ล แต่การสร้างประเทศอิสราเอลจนมีเศรษฐกิจที่เข้มแข็งก็เป็นเรื่องที่น่าศึกษา โดยเฉพาะชนชาติยิวเน้นนวัตกรรมทางเทคโนโลยี แม้ ว่ากลุ่มชาวยิวและกลุ่มประเทศอาหรับจะมีปัญหาอย่างต่อเนื่องจนทำให้ชาวโลกมี มุมมองที่แตกต่างกันไป แต่อีกด้านหนึ่งได้อ่านจากนักเขียนชาวยิว 2 คน คือ แดน ซีเนอร์ และซาอูล ซิงเกอร์ สะท้อนความเป็นประเทศอิสราเอลในแง่มุมทางเศรษฐกิจที่เข้มแข็งผ่านสำนักข่าว ซีเอ็นเอ็น คิดว่าก็น่าศึกษาในอีกด้านหนึ่ง ช่วง วิกฤติเศรษฐกิจโลกจากพิษ “แฮมเบอร์เกอร์” ของสหรัฐอเมริกา อิสราเอลนั้นไม่ได้รับผลกระทบมาก แถมยังสามารถฟื้นตัวได้รวดเร็ว เขาอธิบายว่า ตรงนี้มาจากการเพิ่มประสิทธิภาพจากการขับเคลื่อนทางเทคโนโลยีโดยแท้ และก็ไม่ได้มาจากการกู้ยืมเงินอย่างง่ายๆ หรือการปั่นราคาที่ดินให้สูง กุญแจ สำคัญคือวัฒนธรรมด้านการสร้างนวัตกรรมทางเทคโนโลยีร่วมกับการสร้างผู้ประกอบ การทางธุรกิจได้อย่างหนาแน่นที่สุดในโลก โดยการดึงดูดการลงทุนจากทั่วโลก เมื่อคิดปริมาณเงินลงทุนต่อหัวประชากรแล้ว อิสราเอลมีมากกว่าสหรัฐอเมริกา 2.5 เท่า ยุโรป 30 เท่า จีน 80 เท่า อินเดีย 800 เท่า ตรง นี้คงคุยได้เพราะอิสราเอลมี ประชากรน้อยแค่ 7.5 ล้านคน เป็นชาวยิว 5.6 ล้านคน และชาวยิวในอเมริกาอีก 6 ล้านคน ประชากรน้อยเมื่อหารต่อหัว ตัวเลขการลงทุนจึงดูดีเมื่อคิดตัวเลขเทียบกับประเทศประชากรหลายร้อยล้านถึง พันล้าน แต่ จุดเด่นที่น่าสนใจคือ ประเทศ อิสราเอลสร้างวัฒนธรรมเรื่องระบบเพื่อให้มีการก่อเกิดเทคโนโลยีใหม่ ซึ่งเขาบอกว่าไม่จำเป็นต้องเป็นคนเก่งคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์สุดยอดอย่าง สิงคโปร์ แต่การสร้างวัฒนธรรมนี้ได้มาจากการฝึกฝนอย่างหนัก มากกว่าการค้นคว้าวิจัยโดยมีการยกตัวอย่างว่า คนหนุ่มสาวชาวอิสราเอลมีวุฒิภาวะสูงกว่าคนอเมริกัน เนื่องมาจากการเกณฑ์ทุกคนเข้าฝึกทหาร โดยให้มีการทำงานกันเป็นทีมเหนือตัวบุคคล การทำงานให้สำเร็จได้โดยแม้ว่าจะไม่มีทรัพยากรเพียงพอและระบบสารสนเทศที่ไม่ สมบูรณ์ กระทั่งให้คิดทำโดยไม่มีการเตรียมตัว คือให้มีการเตรียมพร้อมทำงานเป็นทีมอยู่ทุกชั่วขณะที่ต้องการเช่นเดียวกับ กองทหารที่พร้อมรบอยู่เสมอ พอมีสัญญาณภัยมาไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ก็สามารถตั้งทีมพร้อมรบทันที ใน ภาคธุรกิจก็เช่นเดียวกัน เมื่อค้นพบเทคโนโลยีก็นำมาประยุกต์ใช้แก้ปัญหาทันที โดยยกตัวอย่างการค้นพบเซ็นเซอร์เป็นกล้องขนาดเท่าเม็ดยา ก็คิดให้คนไข้กลืนเข้าไปเพื่อส่องดูและวินิจฉัยโรคภายในท้องของคนไข้ โดยไม่ต้องเสียเวลาผ่าตัดทำให้คนไข้เกิดเป็นแผลอันตราย บริษัทนี้ชื่อ พิลแคม (PillCam) นอกจากนี้การมีนโยบายเปิดรับผู้อพยพมากกว่า 70 ชาติเข้ามาเสี่ยงโชค เช่นเดียวกับสหรัฐอเมริกาสมัยก่อนก็สามารถที่จะเลือกคนเก่งเข้ามาช่วยสร้าง ชาติได้ ด้วยนวัตกรรมที่แต่ละคนมี ท่านผู้อ่านก็พิจารณาดู รู้ข้อเด่นของเขาตรงไหนที่สร้างคุณประโยชน์ได้ ก็นำไปคิดต่อยอดได้ไม่เสียหาย. วันที่ 02/12/2552 http://www.rsunews.net/Think Tank/TT133/Israel.htm จากคุณ : Expert เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 18:14:35 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 15   คนอิสราเอล ฉลาดล้ำจากพันธุกรรม...จริงหรือ โดย ปวีณา สิงห์บูรณา: ศุกร์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2552 แล้วมันเป็นเช่นนั้นจริงหรือ??? วิทยาศาสตร์บอกเราว่า มันมีโอกาสเป็นเช่นนั้นได้ แต่อาจเกิดขึ้นได้แค่บางส่วนเท่านั้น เพราะเป็นที่รู้กันอยู่ว่า คนเราจะฉลาดหลักแหลมได้นั้น คงต้องอาศัยการเรียนรู้ ฝึกฝน และขยันหมั่นเพียรประกอบกันไปด้วย ซึ่งคนอิสราเอลที่เราได้มีโอกาสไปพูดคุยก็บอกกับเราอย่างนั้นเช่นกัน เขาบอกว่า บรรพบุรุษของพวกเขาได้รับการยอมรับว่าฉลาดหลักแหลมด้วยผลงานที่พวกเขาคิดและ แสดงออกมาให้โลกประจักษ์ หาใช่การมีโครงสร้างของสมองที่ผิดจากมนุษย์ทั่วไป พวกเขาก็เป็นมนุษย์ธรรมดาที่มีสมองขนาดเท่ามนุษย์เผ่าพันธุ์อื่น เพียงแต่ว่าสมองของพวกเขาก็คงคล้ายกับอวัยวะอื่นๆ ในร่างกาย ที่มีโอกาสแข็งแรงและใหญ่โตได้ หากฝึกฝนใช้งานอยู่เป็นประจำ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ซึ่งเป็นนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะ ผู้มีเชื้อสายยิว เป็นคนฉลาดมาตั้งแต่กำเนิดหรือเปล่า? อดัม สมิธ บิดาแห่งเศรษฐศาสตร์ ซึ่งก็มีเชื้อสายยิว เป็นโครงสร้างทางสมองผิดจากมนุษย์ทั่วไปหรือเปล่า? แล้ว ซิกมันด์ ฟรอยด์ บิดาแห่งจิตวิทยา (ซึ่งก็เป็นยิวอีกเหมือนกัน) มีพ่อแม่ที่ฉลาดหลักแหลมผิดมนุษย์ทั่วไปหรือไม่ เราน่าจะได้คำตอบที่คล้ายๆ กันว่า เขาเหล่านั้นก็เริ่มต้นจากการเป็นมนุษย์ธรรมดาผู้ที่ไม่ได้เกิดมารู้และเข้า ใจไปในทุกเรื่อง แต่เขาเหล่านั้นล้วนเป็นผู้ศึกษา หาคำตอบ จนได้เป็นสูตร เป็นทฤษฎี หรือเป็นหลักการ ก็ด้วยวิธีการเดียวกันคือการ “คิด” อยู่ตลอดเวลา ชาวอิสราเอลเป็นชนชาติที่ไม่เคยหยุดคิด คิดไปข้างหน้าอยู่เสมอ จึงทำให้พวกเขาค้นพบคำตอบของหลายๆ เรื่องก่อนคนอื่น กลายเป็นที่มาให้คนทั่วไปชื่นชมในสิ่งเหล่านั้น เพราะเป็นสิ่งที่คนทั่วไปยังคิดไปไม่ถึง หรือยังไม่มีความจำเป็นต้องคิดหาคำตอบในเรื่องนั้นๆ เอาง่ายๆ ว่า ถ้าเกิดวันนี้ประเทศไทยเราไม่มีน้ำจืดให้กินให้ใช้กัน เราก็เชื่อเหลือเกินว่าเราจะมีคนไทยที่คิดค้นวิธีผลิตน้ำจืดจากน้ำทะเลได้ อย่างแน่นอน หรือถ้าเราไม่ได้โชคดีเกิดในบ้านเมืองที่มีความอุดมสมบูรณ์อย่างนี้ เราคงได้เห็นคนไทยที่คิดค้นวิธีปลูกพืชโดยไม่ใช้ดิน หรือไม่ใช้น้ำเลยก็เป็นได้ แต่ที่ยังไม่มีเพราะเหตุผลง่ายๆ ที่ว่า เรายังไม่จำเป็นต้องคิด ซึ่งแตกต่างจากชาวอิสราเอล ที่เขาเป็นชาวยิวแต่ประเทศห้อมล้อมไปด้วยอาหรับ อย่าว่าแต่จะพึ่งพาอาศัยกันในฐานะเพื่อนบ้านเลย แค่ป้องกันไม่ให้เกิดการกระทบกระทั่งกันก็ค่อนข้างยากแล้ว ในเมื่อเหตุ ปัจจัยรอบด้านเป็นเช่นนั้น สิ่งที่ชาวอิสราเอลคิด คือต้องอยู่รอดให้ได้ ซึ่งจะอยู่รอดได้และอยู่ให้ดีด้วยแล้วนั้น ก็ต้องลดการพึ่งพาจากภายนอกให้น้อยที่สุด อะไรที่ไม่มี ก็ทำให้มีให้ได้ ส่วนอะไรที่มีอยู่แล้วก็ทำให้ดีขึ้นกว่าเดิม และท้ายที่สุดปัญญาก็พาพวกเขาก้าวผ่านทุกๆ ข้อจำกัดมาได้ เมื่อเริ่มต้นจากการทำได้แล้ว ใครๆ ก็อยากทำได้ดีกว่า หรือไม่อย่างน้อยที่สุดก็ควรทำได้ดีเท่าเดิม ดังนั้นรุ่นลูกรุ่นหลานมีหรือว่าจะยอมแพ้ ก็ต้องทำให้ดีขึ้นๆ ไปกว่าเดิม ส่วนพ่อแม่ก็อยากให้ลูกเก่ง อยากให้ลูกฉลาดเหมือนตน ก็ต้องฝึกฝนกันตั้งแต่เด็ก แล้วทุกอย่างก็ขยายวงกว้างไปในสังคมอิสราเอล ว่าเด็กชาวอิสราเอลทุกคนต้องได้รับการศึกษา การฝึกอบรม ให้มีความเก่งกาจและฉลาดล้ำลึกกว่าเด็กชาติอื่นๆ ซึ่งวิธีการก็มิใช่การไปบังคับขู่เข็ญเด็กๆ แต่เป็นการปลูกฝังอย่างเป็นระบบเสียมากกว่า เขามีความเชื่อว่าเด็กควรได้รับการปลูกฝังทักษะตั้งแต่เด็ก และกระบวนการเรียนรู้ที่จะสัมฤทธิผลที่สุดคือการลงมือปฏิบัติจริง ดังนั้นถ้าได้มีโอกาสไปเห็นการเรียนการสอนของโรงเรียนในอิสราเอล จะเห็นเด็กของเขาโดยส่วนใหญ่เป็นคนกล้าคิด กล้าทำ และกล้าแสดงออก ในขณะที่แต่ละคนก็ไม่ได้มีสีหน้าเคร่งเครียดจากบรรยากาศการร่ำเรียนเลย ซึ่งจะตรงกับประสบการณ์ของใครหลายๆ คนที่เคยมีเพื่อนร่วมชั้นเรียนเป็นชาวยิว จะเห็นได้ว่าเขาไม่ค่อยแสดงอาการเคร่งเครียดเวลาเรียน แถมบางคนยังดูเล่นเสียมากกว่าเรียน แต่ถึงเวลาสอบทีไร คนพวกนี้ดันทำข้อสอบได้เกือบหมด โดยเฉพาะวิชาคำนวณที่เด็กนักเรียนชาวยิวมักจะได้คะแนนสูงอยู่ตลอด ประเทศอิสราเอลถือว่าการที่ประเทศของเขามีมาตรฐานเรื่องการศึกษาสูง ช่วยให้ง่ายในการผลิตทรัพยากรบุคคลที่มีคุณภาพมาช่วยพัฒนาประเทศได้ ดังนั้นเขาจึงทุ่มงบประมาณพัฒนาบุคลากรด้านการศึกษาเป็นจำนวนมาก โดยในแต่ละปีจะมีงบสนับสนุนจากรัฐบาลกลางหลายร้อยล้านเหรียญสหรัฐ เพื่อมุ่งเน้นให้สถาบันการศึกษาพัฒนาศักยภาพของครูผู้สอนให้สามารถถ่ายทอด ความรู้ไปสู่นักเรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด จะว่าไปแล้ว ประเทศไทยเราก็ประสบปัญหาเรื่องคุณภาพการศึกษาอยู่เช่นกัน เพียงแต่บางครั้งเราอาจยังไม่ยอมรับว่าเรามีปัญหา หรือบางทีเราอาจต้องการความร่วมมือจากผู้มีส่วนเกี่ยวข้องอย่างจริงจัง มากกว่านี้ ซึ่งเราจะเห็นได้ว่าในปัจจุบันนี้ สถาบันการศึกษาหลายแห่งเน้นเพิ่มจำนวนผู้เข้าเรียนในสถาบันมากกว่าการพัฒนา คุณภาพการศึกษา และก็มีบางแห่งที่ผลิตบัณฑิตให้จบออกมาปีละจำนวนมากๆ แต่ภายหลังมาพบว่าบุคลากรที่ผลิตออกมานั้นมักไม่มีศักยภาพในการทำงานได้จริง จึงเกิดเป็นผลกระทบกับทุกฝ่ายในที่สุด และในขณะเดียวกันผู้ทำหน้าที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาด้วยวิชาชีพครู กลับกลายเป็นอาชีพที่ได้รับผลตอบแทนค่อนข้างน้อย จึงไม่ค่อยมีแรงบันดาลใจในการพัฒนาศักยภาพเท่าที่ควร ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นปัญหาเรื้อรังที่เกิดขึ้นในสังคมไทยมานานแล้ว คงรอแค่ว่าจะแก้ไขได้อย่างจริงจังเมื่อไรเท่านั้นเอง เอ้า...กลับมาที่เรื่องของชาวอิสราเอลต่อดีกว่า แล้วตกลงว่าที่คนอิสราเอล หรือคนยิว ได้รับการยอมรับกันว่าเป็นชนชาติที่ฉลาดที่สุดในโลก เกิดจากอะไรกันแน่?... เราน่าจะได้คำตอบเหมือนกันว่า ระบบการศึกษา สภาพสังคม และการอบรมเลี้ยงดู เป็นปัจจัยหลักที่ทำให้เขาคิดหาคำตอบในหลายเรื่องได้ก่อนคนอื่น ส่วนเรื่องพันธุกรรมน่าจะเป็นส่วนเสริมให้เขาใช้เวลาในการคิดได้เร็วกว่า และอาจต่อยอดไปได้ไกลกว่าคนทั่วไป ท้ายที่สุดแล้ว การเรียนรู้วิธีการคิด วิธีการสอน และวิธีการเรียนแบบอิสราเอล แล้วนำมาปรับประยุกต์ใช้ให้เข้ากับสังคมไทยได้น่าจะเป็นการดี เพราะอย่าลืมว่าสังคมจะพัฒนาไปได้อาจต้องใช้คนเก่ง แต่สังคมที่จะพัฒนาและอยู่รอดได้อย่างยั่งยืน ต้องการคนเก่งที่เป็นคนดีควบคู่กันไป ไม่เช่นนั้นคนในสังคมคงต้องเดือดร้อนกันทั่วหน้า ก็อย่างที่มีตัวอย่างให้เห็นกันอยู่ในปัจจุบันนี้ ดังนั้นฝากถึงผู้ปกครองและครูบาอาจารย์ทั้งหลายว่า ทุกครั้งที่สอนให้เด็กเก่ง อย่าลืมสอนให้เขาเป็นคนดีควบคู่กันไปด้วยล่ะ วันนี้ลาไปแค่นี้ก่อน ศุกร์หน้ายังมีเรื่องราวของประเทศนี้มาเล่าสู่กันฟังอีก แต่คงเป็นแง่มุมอื่นๆ ที่เราได้ไปประสบพบเห็นมา ส่วนใครที่เสาร์นี้ไม่ได้ออกไปไหน ก็ลองเปิดทีวีช่อง 5 เวลา 3 ทุ่มครึ่ง ถึง 4 ทุ่ม เรามีเรื่องราวของประเทศอิสราเอลให้ได้ชมกัน ในรายการ “โลก 360 องศา” http://board.palungjit.com/f11/คนอิสราเอล-ฉลาดล้ำจากพันธุกรรม-จริงหรือ-195467.html จากคุณ : Expert เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 18:34:51 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 16 วิ่งเีร็ว กระโดดสูง ร้องเพลงเพราะ วาดภาพสวย พูดเก่ง ฉลาดในเรื่องเฉพาะทาง ฯลฯ สิ่งเหล่านี้เป็นพรสวรรค์ครับ เป็นสิ่งที่มีติดตัวมาแต่กำเนิด (ก็น่าจะมาจากยีนแหละ) มนุษย์ทุกคนมองผิวเผินก็เหมือนๆกัน แต่ลึกๆแล้วเราแตกต่างกันมากมายครับ มีบางเรื่องที่คนๆหนึ่งสามารถทำได้โดยไม่ต้องมีใครสอน ไม่ต้องฝึก (แต่ถ้าฝึกจะยิ่งเก่งขึ้นอย่างรวดเร็ว) ในขณะที่คนอีกคน ไม่มีความสามารถในด้านนั้นๆ ต่อให้เขาฝึกฝนจะเป็นจะตายแค่ไหน ก็ไม่มีทางสู้คนที่มีพรสวรรค์ได้ การยอมรับในพรสวรรค์ ก็เป็นสิ่งที่ดี เพราะเราจะได้ไม่ต้องเสียเวลาในการมุ่งมั่นในทางที่เราไม่ถนัด (จะได้เลือกทางอื่น) แต่การไม่ยอมรับในพรสวรรค์ ก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน เพราะ ผมเชื่อว่า ไม่มีใครเลยหรือแม้แต่ตัวเราเอง ที่จะฟันธงว่าเราหรือเขามีหรือไม่พรสวรรค์ในเรื่องไหน แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 18:44:16 จากคุณ : (-_-") เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 18:41:56

ความคิดเห็นที่ 17   Jerome becomes a genius วันนี้ อาจารย์พูดถึงหนังสือเรื่อง Jerome becomes a genius เขียนโดย Eran Katz แล้วเลยสนใจจะหาข้อมูลต่อ ก็เลยอ่านจากแหล่งข้อมูลต่างๆ แล้วเอามาแปะต่อ ให้เพื่อนๆ อ่าน แชร์ KM กันต่อ เพื่อความรวดเร็วค่ะ หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องราวของกลุ่มคนที่คุยกันว่าทำไมคนยิวฉลาด เรามักเห็นชื่อนักวิทยาศาสตร์ดัง ๆ ติดอันดับโลกอย่างไอสไตน์ หรือแม้แต่นักปฏิวัติอย่างคาร์ล มาร์กซ และใครอื่น ๆ อีกหลายคนที่ล้วนคุ้นหูกันดี นั่นสิ !!! ทำไมถึงต้องเป็นคนยิว...แต่ใช่ว่าคนยิวจะอัจฉริยะชาติเดียว คนไทยอัจฉริยะก็ถมเถ แต่ประเด็นสำคัญมันอยู่ตรงที่ พวกเขาเหล่านั้นสร้างความอัจฉริยะขึ้นมาได้อย่างไร ข้อแรก... “หลักการแห่งจินตนาการ” คือ การจินตนาการสภาพที่แตกต่างออกไป ไม่ต้องสนใจความรู้สึกเกี่ยวกับตรรกและโอกาส ฉันค้นพบว่า “หลักการจินตนาการแบบพยากรณ์อนาคต (Prophetic Imagination) เพื่อทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นจริงโดยวิธีการที่เป็นไปได้...ช่างคล้าย และสอดคล้องกับเรื่อง The secret สิ้นดี...ถ้าไม่เชื่อเธอลองเขียนสิ่งที่คุณปรารถนาสองข้อลงบนกระดาษดูสิ... เหมือนกับที่เธอคาดหวังให้ตัวเลขในบัญชีเพิ่มขึ้น มันก็สามารถเป็นจริงได้ ข้อสอง... “หลักการหนูเร่ร่อน ภูมิปัญญาเพื่อความอยู่รอด” ประเด็นสำคัญมันอยู่ที่ว่าอย่าปล่อยให้ตัวเองรู้สึกพอใจและสะดวกสบายในสิ่ง ที่เป็นอยู่ คุณควรเดินทางไปที่ไหนสักที่ หรือเร่ร่อนและเปลี่ยนสถานที่จากที่เป็นอยู่ มันอาจเป็นแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ เพราะมันจะทำให้สมองตื่น และความคิดไม่เฉื่อยชา...หลักการข้อนี้ฉันค้นพบด้วยตัวฉันเองได้เป็นอย่างดี หลายครั้งที่ฉันอยากเดินทาง อยากไปไหนสักที่ เวลาคิดหรือเขียนอะไรไม่ออก หรือแม้แต่รู้สึกไม่สบายใจ หลายคนเรียกวิธีการนี้ว่า “ไปชาร์ตแบท” แต่สำหรับฉันมันคือการเดินทางที่กลับมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลง ข้อสาม... "หลักการแห่งความเข้าใจสูงสุด" ตอบคำถาม ด้วยคำถาม เพราะเมื่อตั้งคำถาม ทำให้เกิดความคิด และยิ่งคิดมาก ก็ยิ่งพัฒนาสมองได้มาก ข้อสี่... "หลักการแห่งการยกระดับ" คือ บางสิ่งบางอย่างไม่จำเป็นต้องเริ่มใหม่ แต่จงนำสิ่งที่ดีแล้วมาต่อยอด ทำให้ดียิ่งขึ้น ข้อห้า... "หลักการแห่งแรงบันดาลใจ" คือ หาต้นแบบที่ดีเด่นให้ตัวคุณเอง เพราะแรงบันดาลใจจะช่วยให้เราไปถึงจุดมุ่งหมายได้ การจูงใจแบบชาวยิว - คือ ความจำของความจำ จะช่วยให้เราจำได้ดีเยี่ยม (จำเป็นภาพ) หนังสือเล่มนี้ แบ่งออกเป็น 16 ตอน เขียนลักษณะเรื่องเล่าปนเรื่องตลก น่าหามาอ่านเพื่อเพิ่มความรู้ และใช้เทคนิคการจำ และปรับเปลี่ยนการดำเนินชีวิตให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นค่ะ http://leadership.exteen.com/20090201/jerome-becomes-a-genius --------------------------------------------------------------------------- ปริทรรศน์หนังสือ : เรื่อง Jerome become a genius ชื่อหนังสือ : สู่ความเป็นอัจฉริยะ ด้วยการพัฒนาพลังสมอง ( Jerome become a genius ) ชื่อผู้แต่ง : Eran Katz ผู้แปล : เจิดจรัส จัดพิมพ์โดย อินสปายร์ ปีที่พิมพ์ 2550 จำนวนหน้า 376 ชาวยิวผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ที่ฉลาดที่สุด อะไรเป็นตัวที่ทำให้เกิดความคิดเหล่านี้ขึ้นมา ทำไมผลงานคิดค้น งานประดิษฐ์ต่าง ๆ และวิทยาการต่าง ๆ ที่ก้าวหน้าจนมาถึงปัจจุบันนี้ ส่วนใหญ่จึงมีชาวยิวเป็นผู้ริเริ่ม อาจจะเป็นปัจจัยอะไรบางอย่างที่พลักดันให้ชาวยิวได้พัฒนาพลังสมองของตัวเองจนทำให้กลายเป็นอัจฉริยะได้ ถ้าเป็นอย่างนั้น พวกเขาทำอย่างไร จึงสามารถมีพลังสมองอันลำเลิศ และมีความจำที่แม่นยำได้ หนังสือเล่มนี้จะมาเปิดเผยความลับที่จะทำให้ผู้อ่าน สามารถนำไปใช้ในการดำเนินชีวิตประจำวันได้จริง และจะพบว่าการเป็นอัจฉริยะนั้นไม่ยากเลย หนังสือเรื่อง สู่ความเป็นอัจฉริยะด้วยการพัฒนาพลังสมองนี้ เป็นหนังสือที่รวบรวมเคล็ดลับ แนวคิดที่จะทำให้ผู้อ่านนั้น สามารถนำไปใช้ได้จริง และทำให้การใช้ชีวิตเป็นไปได้อย่างราบรื่น และมีประสิทธิภาพ สามารถนำมาเป็นแนวทางฝึกฝนและพัฒนาตนเอง ให้กลายเป็นบุคคลที่มีคุณภาพ มีสมองที่ปราดเปรี่ยว เฉียบแหลม มีความจำที่แม่นยำขึ้น สามารถจำอะไรได้มากขึ้น และนานขึ้น สามารถนำมาปรับปรุงลักษณะนิสัย การใช้ชีวิตของคุณให้ดีขึ้น กลายเป็นคนชั่งสังเกต เป็นผู้ที่มีทัศนคติที่ดี อารมณ์แจ่มใส หากเพียงแต่ผู้อ่าน ต้องนำเคล็ดลับ แนวคิดเหล่านี้ไปใช้จริง และฝึกฝนจนเป็นนิสัย ก็จะทำให้การทำงาน การใช้ชีวิต เป็นไปได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น หนังสือแบ่งออกเป็น 16 ตอน ตามเคล็ดลับ และแนวคิดต่าง ๆ พร้อมกับเป็นเรื่องราวปะติดปะต่อกันไปจนจบเรื่อง ตอนที่ 1 การนัดพบที่คาฟลาดิโน การนัดพบของชายสามคนที่ร้านกาแฟ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการค้นคว้าเกี่ยวกับ “ชาวยิวฉลาด” และเรื่องราวการเดินทางทั้งหมด ตอนที่ 2 ความเชื่อเรื่องความฉลาดแบบชาวยิว ผู้แต่งอธิบายให้รู้ว่า เหตุใดชาวยิวจึงมีพลังสมองที่ชาญฉลาด ด้วยปัจจัยต่าง ๆ ของถิ่นกำเนิด และการใช้ชีวิตของชาวยิว ตอนที่ 3 คำพยากรณ์ของฟรังเคิล – หลักการแห่งจินตนาการ เคล็ดลับสู่ความสำเร็จ ที่ใช้เพียงจินตนาการที่ก้าวไกล ตอนที่ 4 ภูมิปัญญาเพื่อความอยู่รอด – หลักการหนูเร่ร่อน หลักการดำเนินชีวิต ที่คุณไม่ควรรู้สึกพอใจกับสภาพที่เป็นอยู่ และความสะดวกสบายที่มี ตอนที่ 5 เหตุใดชาวยิวจึงมักตอบด้วยคำถาม – หลักการแห่งความเข้าใจสูงสุด ต้องตั้งคำถาม และอย่าเชื่ออะไรโดยไม่คิด ยิ่งคิดมาก ยิ่งพัฒนาสมอง ตอนที่ 6 ความคิดสร้างสรรค์แบบชาวยิว – หลักการแห่งการยกระดับ บางสิ่งบางอย่างไม่จำเป็นต้องเริ่มใหม่ แต่จงนำสิ่งที่ดีแล้วมาทำให้ดียิ่งขึ้น ตอนที่ 7 หาคนต้นแบบที่ดีเด่นให้ตัวคุณเอง – หลักการแห่งแรงบันดาลใจ แรงบันดาลใจจะช่วยให้เราไปถึงดั่งจุดหมายได้ ตอนที่ 8 จงจำไว้เสมอ อย่าลืม – การจูงใจแบบชาวยิว จงไว้ใจในความจำของจำ เคล็ดลับที่จะทำให้เรากลายเป็นผู้ที่มีความจำดีเยี่ยม ตอนที่ 9 กลวิธีการเขียนที่มีประสิทธิผล เทคนิคการเขียนแบบชาวยิว ที่จะทำให้ตัวหนังสือ เป็นมากกว่าตัวหนังสือ ตอนที่ 10 อุตสาหกรรมการผลิตภูมิปัญญา – เคล็ดลับการเรียนในอิสราเอล เคล็ดลับการเรียนที่ทำให้ชาวยิวได้รับสมญา นำเสนอการใช้ชีวิตที่แตกต่าง ตอนที่ 11 การสัมมนาเรื่องการพัฒนาความจำของเจอโรม ตอนที่ 1 -ข้อแนะนำเพื่อเพิ่มสมาธิและความสามารถในการเรียน ตอนที่ 12 การสัมนาเรื่องการพัฒนาความจำของเจอโรม ตอนที่ 2 - วิธีพิเศษที่ใช้จดจำข้อมูลจำนวนมากในระยะเวลาสั้น ๆ ตอนที่ 13 ระบบแฟ้มความจำ วิธีจำงาน รายชื่อ และเรื่องตลก ตอนที่ 14 วิธีการอันน่าทึ่งในการเรียนภาษาและคำศัพท์ ตอนที่ 15 วิธีจำชื่อและหน้าคน ตอนที่ 16 บทสรุปของความสำเร็จเจอโรม – เจ้าแห่งความฉลาดสุด ๆ มีคำนิยมของผู้อ่านหลาย ๆ ท่าน อย่าง วนิษา เรซ ผู้เชี่ยวชาญและที่ปรึกษาด้านอัจฉริยภาพ บริษัท อัจฉริยะสร้างได้ จำกัด และแชมป์จากรายการอัจฉริยะข้ามคืน ล้านที่ 15 ที่ได้ให้คำนิยมหนังสือเล่มนี้ไว้ ซึ่งจบตอนท้ายของคำนิยมไว้ว่า “....เหมือนมีเพื่อนเป็นอัจฉริยะมานั่งเล่นอยู่ที่บ้าน ให้เราได้เรียนรู้และเพลิดเพลินไปพร้อม ๆ กัน....” ผู้แต่งได้ใช้กลเม็ดในการเล่าเรื่องในรูปแบบที่เป็นเรื่องราวของชายสามคนที่บังเอิญมาพบเจอกัน และกลายเป็นกลุ่มผู้ค้นคว้าหาคำตอบว่า ทำไมชาวยิวถึงได้สมญาว่า “ชาวยิวฉลาด” การเล่าเรื่องแบบนวนิยาย บวกกับการสอดแทรกมุขตลกตลอดเรื่อง ทำให้ผู้อ่านได้รับความสนุกสนาน ควบคู่ไปกับเคล็ดลับ และแนวคิดต่าง ๆ ทำให้ไม่รู้สึกว่ากำลังอ่านหนังสือวิชาการเลย แต่จะดูเหมือนกำลังดูหนังเบาสมองเรื่องหนึ่งมากกว่า นอกจากนี้ผู้แต่งยังใช้การยกตัวอย่าง ทำให้เห็นได้ชัด สามารถเข้าใจได้อย่างชัดเจน และง่ายดาย จึงเป็นเรื่องง่ายที่จะนำไปใช้ ซึ่งยอมรับได้เลยว่าผู้แต่ง เป็นผู้ที่เชี่ยวชาญทางการคิด และมีความจำที่ดีเยี่ยมเลยทีเดียว http://writer.dek-d.com/doggy-doggie/story/view.php?id=376417 จากคุณ : Expert เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 18:42:27 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านจบ ครับ ชอบ แต่..... .... ... ..  ตา.. .. ลาย. ..ย ย    ครับ เยียมครับ  หลักแนวคิดเลยครับ จากคุณ : BRAVO.carbine, เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 19:07:44

ความคิดเห็นที่ 19   ผมว่า พรสวรรค์ คือการที่เราอยู่ในในสังคมที่ต้องฝึกฝนทักษะนั้นบ่อยๆ หรอได้รับแรงบรรดาลใจบ่อยๆ ในการที่จะฝึกฝนทำสิ่งนั้น ซึ่งในบางที การที่เราอยู่ในสังคมที่ต้องฝึกฝนทักษะนั้นบ่อยๆ แต่ต้องแข่งขันและ เคยล้มเหลวจนทำให้เกลียดทำให้ขาดการฝึกฝนสิ่งนั้น จึงไม่จำเป็นว่า ลูกของหมอ จะต้องเป็นหมอ ซึ่งการฝึกฝนบ่อยๆเมื่อทำสำเร็จก็ได้รับ แรงบรรดาลใจนี้ทำให้เขารักที่จะทำมัน และ ฝึกฝนจนชำนาญเป็นเร็ว กว่าคนอีกคนที่พยายามแต่ไม่ได้ถูกปลูกฝังมาให้ทำสิ่งนั้น หรือไม่มีแรงบัลดาลใจ สรุปก็คือผมว่าพรสวรรค์เกิดจากการพรแสวง ตั้งแต่วัยเด็ก แรงบันดาลใจตั้งแต่วัยเด็ก ผมคิดว่างั้นนะ จากคุณ : DoxtoI2 IV U T เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 19:09:40 A:124.120.40.14 X: TicketID:267212

ความคิดเห็นที่ 20   เรากลับคิดว่าพรสวรรค์คือความถนัดเฉพาะทางของแต่ล่ะคน มีติดตัวมาตั้งแต่เกิด เช่น นักวิ่งที่มีพรสวรรค์ คือนักวิ่งที่มีลักษณะกล้ามเนื้อลายที่หดตัวเร็วกว่าคนอื่น ทำให้วิ่งได้เร็วกว่าคนอื่นโดยธรรมชาติ นักร้องที่เสียงเพราะกว่าคนอื่น เพราะเค้ามีเส้นเสียง ที่เปล่งเสียงอย่างนั้นได้ แต่เราไม่คิดว่าพรสวรรค์สำคัญกว่าทุกอย่าง พรสวรรค์ไม่มีค่าอะไรเลยถ้าไม่มีความพยายาม นักวิทยาศาสตร์คนนึง จำไม่ได้แล้วว่าใคร เอดิสันมั้ง เค้าบอกไว้ว่า คนเราต้องการ inspiration แค่ 1% แต่ต้องการ perspiration 99% เพื่อที่จะประสบความสำเร็จ ถ้าเกิดมาเป็นอัจฉริยะ คิดได้ทุกอย่าง แต่ไม่ลงมือทำ ก็ไม่ต่างกับคนธรรมดา จากคุณ : ไม่มีล็อกอิน เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 19:25:20 A:180.180.100.24 X: TicketID:258399

ความคิดเห็นที่ 21 ยิวแตกกันเลยทีเดียว คุณไม่รู้หรอครับว่า อดีตนายกเราก็เป็นยิว ล้อเล่นครับ 55+ ขอบคุณที่นำมาให้อ่านครับ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 19:50:35 จากคุณ : okaunkung เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 19:48:34

ความคิดเห็นที่ 22   ชาวยิวมีธรรมเนียมอย่่างหนึ่งคือ การเชิญนักวิชาการมากินอาหารเย็นที่บ้านครับ แล้วนักวิชาการก็จะถ่ายทอดความรู้ให้เป็นค่าตอบแทน ผมว่ามันเป็นธรรมเนียมที่ประเทศเราควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างมากเลยครับ จากคุณ : อยากฉลาด แต่ดันโง่ เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 20:31:22 A:10.0.1.98 X:124.157.143.46 TicketID:265943

ความคิดเห็นที่ 23 เอดิสันไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็สู้ความเป็นอัจฉริยะของเทสล่าไม่ได้นะคะ ความพยายามทำให้เราเป็นคนเก่ง คนฉลาดได้ แต่ทำให้เราเป็นอัจฉริยะไม่ได้ค่ะ แวนโก๊ะต้องฝึกฝนในการวาดรูปถึงวาดรูปออกมาได้ดีระดับอัจฉริยะ  แต่หลายคนฝึกหนักกว่า นานกว่า ให้สมองมากกว่า ฝึกถูกต้องตามหลักการมากกว่า ภาพออกมาอยู่ในระดับวาดรูปสวย จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 21:08:16

ความคิดเห็นที่ 24 มันคงอธิบายยาก แต่ผมเืชื่อว่า มันมีจริง ครับผม จากคุณ : ปังปอนด์ป่วน เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 21:58:05

ความคิดเห็นที่ 25 พรสวรรค์ ก็คือความพร้อมอย่างเหมาะสม ที่จะทำกิจกรรมอย่างหนึ่ง เป็นความพร้อมทางสมองและร่างกายประกอบกัน ตัวอย่าง  นักวาดรูป จะต้องมีสมองที่ สามารถจินตนาการ และสร้างภาพได้ชัดเจน มีประสาท ที่จะสั่งนิ้วมือให้วาดเส้นได้ละเอียด คนที่มีพร้อม ก็จะทำได้ดีที่สุด ในขณะที่คนไม่พร้อม ก็ทำได้แค่บางส่วน เราก็ตีความ ความสามารถที่จะทำได้ดีที่สุด ว่าเป็นพรสวรรค์ สิ่งที่เป็นพรสวรรค์ จึงไม่ได้อยู่ในยีน แต่คนที่มียีนสมบูรณ์  แล้วได้พัฒนาการใช้ความสมบูรณ์นั้น ก็เป็นคนมีพรสวรรค์ จากคุณ : sb*star เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 22:12:32

ความคิดเห็นที่ 26 "พรสวรรค์ ไม่มันส์เท่าพรแสวง" จากคุณ : ร้อนนนักรักซะเลย (tkung13) เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 22:39:47

ความคิดเห็นที่ 27 สองมาตรฐานเห็นๆ จากคุณ : ใส่พริกเม็ดเดียว เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 05:47:02

ความคิดเห็นที่ 28   "โดยทั่วไปแล้ว คนยิวจะยอมรับทุนนิยมเป็นฐานรากหนึ่งของชีวิต ยอมรับว่า เสาหลักที่ขับเคลื่อนจิตวิญญาณของทุนนิยมคือความโลภ เพราะความโลภคือ การขับเคลื่อนโลก ด้วยการอุทิศตัวเสียสละของคนโง่หรือคนที่อ่อนแอกว่า ซึ่งไม่ใช่คนยิวอย่างแน่นอน" ----------------------------------------------------------------------------------- "ลูกโซ่" 5 หมื่นล้าน กรณีศึกษา "ยิว" กับเกมปั่นเงิน สถานการณ์ ทุนนิยมโลกที่กำลังป่วยหนักในขณะนี้ ผู้ที่กระทบสูงสุดน่าจะเป็นชาว "ยิว" ต้นเหตุของวิกฤตแฮมเบอร์เกอร์ หลายครั้งที่ "ยิว" สร้างเรื่องให้โลกปั่นป่วน ไม่เคยมีครั้งใดที่จะกระทบรุนแรงที่สุดเท่ากับการล่มสลายของ บริษัท Bernard L.Madoff Investment Securities LLC พร้อมกับเงิน 5 หมื่นล้านดอลลาร์ เพราะลูกค้าเกือบทั้งหมดของบริษัทนี้เป็นยิว ทั้งในรูปบุคคลธรรมดาและนิติบุคคล เจ้าของบริษัทกองทุนรวมดังกล่าว ชื่อ เบอร์นาร์ด มาดอฟ ก็เป็นยิวอเมริกันชื่อดังที่เป็นอดีตประธานของตลาดหุ้นแนสแดก และมาเป็นเจ้าของกิจการกองทุนรวมที่ว่า โดยเน้นรับลูกค้ายิวเป็นสำคัญ กอง ทุนรวมของบริษัทนี้ เน้นธุรกิจไปที่การเล่นตราสารอนุพันธ์ที่เรียกว่า ตลาดออพชั่นส์ ซึ่งเป็นตลาดหุ้นล่วงหน้าที่เล่นกับดัชนี หรือราคาหุ้นล่วงหน้า ซึ่งตามทฤษฎีแล้ว ว่ากันว่าเป็นตลาดที่เล่นเก็งกำไรได้ทั้งขาขึ้นและขาลงเวลาขายล่วงหน้า (เก็งว่าแนวโน้มตลาดจะลง) ก็เรียกว่า Calls (ขายโดยไม่มีสินค้าในมือ) จากนั้นก็เอาไปซื้อคืนในช่วงตลาดต่ำลง เรียกว่า Puts (ซื้อคืนในราคาต่ำ) ซึ่งตามทฤษฎีแล้วยังไงก็กำไร เพราะซื้อถูกกว่าขายเสมอ เพียงแต่ที เด็ดที่ซับซ้อนของเกมการเงินของมาดอฟอยู่ที่การเล่นเกมชั้นสูงที่ เรียกว่า Out-of-the-money calls on the index และ Out-of-the-money puts on the index เล่นตามเกมนี้ ดูยังไงก็กำไร ทำให้มาดอฟสามารถระดมทุนจากกลุ่มทุนยิวในแวดวงทั้งในวอลล์สตรีทและอื่นๆ รวมทั้งในฮอลลีวูด และยุโรป ได้เป็นจำนวนมาก โดยทุกคนที่มาลงทุนก็เชื่อมือว่าความเก๋าของบริษัท จะสามารถทำกำไรได้ทั้งขาขึ้น และขาลง กว่าจะรู้ตัวว่าเสียค่าโง่ ก็สายเกินไปเพราะระยะหลัง มาดอฟเล่นแร่แปรธาตุเสียใหม่ จากที่เคยเอาเงินลงทุนกับตลาดอนุพันธ์ หันมาเล่นเกมวิศวกรรมการเงินแบบโบราณคร่ำครึที่เรียกว่า แชร์ลูกโซ่ (บ้านเรารู้จักดีในนามแชร์ชม้อย แต่ที่สหรัฐอเมริกาเรียกว่า Ponzi Scheme) แทนนั่นคือ เอาทุนใหม่ที่ระดมมาได้ ไปคืนเป็นกำไรให้คนลงทุนลูกค้าเก่าในผลตอบแทนแพงๆ ท้ายสุดก็กลืนกินตัวเองเพราะเงินร่อยหรอไปหมด เข้าสูตรงูกินหาง ท้าย สุดความจริงปรากฏ มาดอฟก็ถูกจับกุม และเงินก็หายวับไปกับตา พร้อมกับความเสียหายที่เกิดจากความโลภเป็นปฐมปรากฏเป็นร่องรอยเอาไว้ สอดคล้องกับคำพูดของใครบางคนที่ว่า "เมื่อคุณได้ปิดประตูบานหนึ่งไปแล้ว บานอื่นๆ ก็ยังรอที่จะเปิดอยู่ดี" ข้อเท็จจริงที่ว่า เงินลงทุนเกือบทั้งหมดในบริษัทนี้ คือทุนยิว ดังนั้น ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับบริษัทนี้ จึงรุนแรงอย่างมากต่อกลุ่มทุนยิวในอเมริกา ยุโรป และยังลามมาถึงอิสราเอล เชื่อ กันว่า กำไรจากเงินลงทุนในบริษัทนี้ 15-20% คือฐานสนับสนุนสำคัญทางสังคมและหน่วยงานต่างๆ ในอิสราเอลมายาวนาน ดังนั้น เมื่อเงินนี้เหือดหายไป ก็คงทำให้คนในอิสราเอลยากจนลงไม่มากก็น้อย ประเมิน กันว่า กลุ่มทุนยิวที่เป็นลูกค้าของบริษัทนี้ คือฐานเงินสนับสนุนอิสราเอลในด้านต่างๆ อย่างแข็งแกร่งมายาวนานการล่มสลายของทุนที่เกิดขึ้น จึงกระทบกับการเงินของพวกยิวในอิสราเอลอย่างรุนแรง บริษัทประกันภัย ของอิสราเอล 3 ราย ชื่อ Harel Clal และ The Phoenix ประกาศยอมรับว่า มีปัญหาสภาพคล่องทางการเงินในทันทีเพราะสูญเงินไปรวมกันทันทีประมาณ 65 ล้านดอลลาร์ กองทุนใหญ่ของยิวอเมริกัน ชื่อ Robert I. Lappin Charitable Foundation ซึ่งทำหน้าที่ส่งวัยรุ่นยิวอเมริกันไปเรียนรู้วัฒนธรรมยิวและอยู่กับชุมชน ยิวในอิสราเอล ประกาศปิดตัวเองเพราะขาดสภาพคล่อง อีกกองทุนหนึ่ง ชื่อ The Gift of Life Foundation ประกาศว่า จะจัดงานการกุศลหาเงินมาโปะสภาพคล่องที่หายไป 1.8 ล้านดอลลาร์ กับบริษัทดังกล่าว เศรษฐีดังในแวดวงบันเทิงของฮอลลีวูดอย่าง สตีเว่น สปีลเบอร์ก และ เจฟฟรีย์ คราเซนเบอร์ก ก็โดนกับเขาด้วยแต่ไม่เปิดเผยจำนวน เจ้าของสื่อสิ่งพิมพ์ใหญ่นิวยอร์ก มอร์ติเมอร์ซัคเคอร์มาน ก็โดนด้วย และนักเขียนรางวัลโนเบล อีลี่ วีเซล มหาวิทยาลัยเยชิวา Yeshiva University ที่ศึกษาเรื่องยิวโดยตรงในสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีมาดอฟเป็นผู้อำนวยการฝ่ายการเงินให้ยาวนาน สูญเงินไปจำนวนหนึ่งกับการเป็นลูกค้าบริษัท แต่จำนวนดูจะมากเป็นพิเศษ อาจจะเกิน 1 หมื่นล้านดอลลาร์ ด้วยซ้ำ ธนาคารสวิสสองแห่งที่ยิวเป็น เจ้าของ รายหนึ่งชื่อ Reichmuth & Co ยอมรับว่า เงินลงทุน 385 ล้านดอลลาร์ อาจจะสูญไปทั้งหมด และ Banque Benedict Hentsch Fairfield Partners SA ก็ยอมรับเช่นกันว่า เงิน 327 ล้านดอลลาร์ คงจะสูญไปด้วย มี คนตั้งคำถามว่า ทำไมคนยิวที่ปกติหวาดระแวงง่าย จึงเชื่อมั่นในมาดอฟมากมาย? หรือว่ากองทุนของบริษัทดังกล่าว คือ แหล่งฟอกเงินของทุนยิวจากทั่วโลก คำ ตอบไม่ใช่อย่างหลัง แต่อยู่ที่ข้อเท็จจริงว่า ความโลภคือแรงจูงใจที่สำคัญที่สุด เพราะที่ผ่านมา มาดอฟสามารถจ่ายผลตอบแทนการลงทุนในกองทุนรวมของบริษัททุกปีอยู่ที่ระหว่าง 10-13% ต่อปีมาตลอด และได้ชื่อว่า เป็นบริษัทที่มีผลตอบแทนการลงทุนดีติดอันดับ 1 ใน 25 ของวอลล์สตรีทในรอบ 10 ปีมานี้ไม่เคยขาด เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจึงไม่เพียงแค่กระทบกับ ความเชื่อมั่นระหว่างกลุ่มทุน ยิวด้วยกันเองเท่านั้น แต่ยังลุกลามไปถึงความเชื่อมั่นกับทุนนิยมด้วย โดยทั่วไปแล้ว คนยิวจะยอมรับทุนนิยมเป็นฐานรากหนึ่งของชีวิต ยอมรับว่า เสาหลักที่ขับเคลื่อนจิตวิญญาณของทุนนิยมคือความโลภ เพราะความโลภคือ การขับเคลื่อนโลก ด้วยการอุทิศตัวเสียสละของคนโง่หรือคนที่อ่อนแอกว่า ซึ่งไม่ใช่คนยิวอย่างแน่นอน แต่ความเชื่อเช่นนี้ กำลังถูกสั่นคลอนอีกครั้งหนึ่ง สำหรับเศรษฐียิวกลุ่มหนึ่งแล้ว นี่อาจจะเป็นการลงโทษครั้งใหม่ของพระยะโฮวา แบบที่เคยเกิดขึ้นกับพวกเขา หลังการเดินทางข้ามทะเลแดงที่นำโดยโมเสสมาแล้ว หรือครั้งที่ถูกกองทัพบาบิโลเนียตีเยรูซาเล็มแตก หรือการขับไล่พวกยิวออกจากจูดายของโรมันหลังการขบถหลายครั้งในคริสต์ศตวรรษ ที่ 1-6 ส่วนนักลงทุนทั่วไปที่ไม่ใช่ยิว คงจะต้องคิดหน้าคิดหลังกันให้ดีว่า การเล่นเกมกับตลาดอนุพันธ์ ที่ว่ากันตามทฤษฎีว่า เป็นตลาดป้องกันความเสี่ยงนั้น เอาเข้าจริงแล้ว มันอาจจะหมายความถึงความเสี่ยงที่เพิ่มมากกว่าเดิมก็ได้ เพราะเป็นการฝากชีวิตไว้ในกำมือของผู้จัดการกองทุนที่ชอบอวดตัวว่าเป็น "กูรู" ในขณะที่ในความเป็นจริง ไม่มีทางพิสูจน์ได้ วอร์เรน บัฟเฟตต์ เองก็เคยเตือนเอาไว้แล้วว่า "ตลาดเก็งกำไร คือตลาดที่เศรษฐีนั่งรถยนต์คันยาวไปขอคำแนะนำวิธีรวยขึ้นทางลัดจากยาจก ที่เป็นลูกจ้างกินเงินเดือนต่ำของบริษัทโบรกเกอร์ แต่ก็ยังไม่ค่อยจะมีใครเชื่อ" ตอนนี้ หลังจากเสียค่าโง่กันไปแล้ว อาจจะต้องรับพิจารณามากขึ้น ไม่ว่าจะเชื่อหรือไม http://www.richdadthai.com/rdtboard/viewtopic.php?p=33250&sid=5c535bce4e702d5cd0d839c77b969948่ จากคุณ : Apprentic เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 10:20:22 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 29 เราไม่เชื่อว่ามีจริงนะคะ บ้านเราจะสนใจศิลปะกันทั้งบ้านทั้งๆที่อาชีพหลักจะไม่เกี่ยวกับศิลปะเลย พ่อเราวาดรูป หยี่เจ็กปั้น โซ้ยเจ็กถ่ายรูป พี่เราเป็นสถาปนิก เราเองก็เรียนออกแบบ มีคนบอกว่า เป็นพรสวรรค์ล่ะมั้ง (ไม่ได้หมายความว่าเก่งนะคะ แต่หมายถึงมีสิ่งที่เกี่ยวข้องกับศิลปะกันหมด) ทั้งๆที่ไม่ได้มีการบังคับหรือส่งไปเรียนศิลปะอะไรเลย เหมือนๆกับว่า ทุกคนสนใจกันเองอะค่ะ แต่เราก็ยังเชื่อว่าไม่ได้เกี่ยวกับพรสวรรค์ ตอนเราเด็กๆตั้งแต่อนุบาล เวลาวาดรูปหรือแต่งกลอน แม่กับพี่ชายเราจะชมอย่างเวอร์ๆเลยค่ะ ชมดะ ชมมันเข้าไป จนเรานึกว่าตัวเองเก่งด้านนี้ (???) 55 ก็เลยทำมันไปเรื่อยๆจนกลายเป็นสิ่งที่ชอบและถนัดขึ้นมาจริงๆ ย้อนกลับไปดุงานตัวเองสมัยอนุบาล ก็เห่ยๆเหมือนเด็กอนุบาลทั่วไปแหละค่ะ ไม่ได้สวยเวอร์อย่างที่แม่ชมหรอก แต่พอได้รับกำลังใจ คิดว่าตัวเองทำได้ดี ก็เลยทำได้ต่อไปเรื่อยๆ กลับกันนะ เพื่อนเราคนนึง เราว่าเค้าเก่ง มีความสามารถด้านการวาดมากๆเลย แต่โตมาในครอบครัวที่มีกรอบกฏเกณฑ์สูงมาก เค้าเลยไม่กล้าคิด ไม่กล้าทำอะไรด้วยตัวเอง ทั้งๆที่พื้นฐานดี แต่กว่าจะกล้าลองอะไรใหม่ๆก็ต้องถามคนอื่นไปหมด ไม่กล้าลองผิดลองถูก สุดท้ายพัฒนาการเค้าเลยตามหลังคนอื่นหลายๆคนค่ะ เราเองก็บอกเค้าว่า แกต้องมั่นใจตัวเองมั่งนะ แต่เรื่องการปลูกฝัง และ ความคิดในหัวเป็นอะไรที่สำคัญ เราว่า ถ้าเราเชื่อว่าเราทำได้ก็ทำได้ จากคุณ : SICKHEART เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 11:14:17

ความคิดเห็นที่ 30   คห 29 เป็นตัวอย่างที่สะท้อนปัจจัยที่ 3 คือ ทัศนคติ (Attitude) ใน คห 1 จากคุณ : Apprentic เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 14:38:35 A:113.53.20.199 X: TicketID:267050

ความคิดเห็นที่ 31 เอามาจากเรื่อง Goal ภาคแรกครับชอบประโยคนี้ อัฉริยะจะทำเรื่องเสี่ยงๆ เพราะเค้าคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติ จากคุณ : ผีฟรีคิก เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 14:54:00

ความคิดเห็นที่ 32   มีจริงสิ เห็นตั้งเยอะแยะและยอมรับได้ด้วยว่าคนไม่มีพรสวรรค์ก็คือไม่มีถึงจะฝึกยังไงก็ไม่มีวันเทียบเคียงคนมีพรสวรรค์ได้ อาจจะทำได้ดีขึ้นแต่ให้เก่งเท่ามั๊ย เราคิดว่ายากส์ อาจจะเรียกได้ว่าของขวัญจากพระเจ้าก็ได้นะเพราะเป็นสิ่งที่ติดตัวมาแต่เกิดเลียนแบบกันไม่ได้ อย่าง คห 29 เราไม่คิดว่าเป็นพรสวรรค์นะขอโทษด้วย เพราะพรสวรรค์ในความคิดเราคือมีความสามารถในระดับโดดเด่นโดยไม่ต้องฝึกอะไรมากมาย อย่างของคุณมันเหมือนเป็นความชอบมากกว่าเหมือนบางคนที่ร้องเพลงไม่ได้เรื่องเลยแต่ก็ชอบร้องชอบประกวดอยู่นั่นแหละอะไรแบบนั้น แต่อย่างเพื่อนคุณอาจจะถือว่ามีพรสวรรค์แต่อะไรบางอย่างทำให้ไม่มีโอกาสใช้ น่าเสียดาย จากคุณ : cat เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 23:23:24 A:118.174.98.235 X: TicketID:261906

ความคิดเห็นที่ 33   ไม่เชื่อครับ คนส่วนใหญ่ที่เชื่อ ก้อเพราะ เค้ามองหาที่มาของคำว่า พรสวรรค์ ของคนอื่นๆไม่เจอต่างหาก ยกเว้นจะตีความคำว่า พรสวรรค์ เป็นเรื่องทางกายภาพ เช่น ร่างกาย จากคุณ : MSM69 เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 12:34:11

ความคิดเห็นที่ 34 ผมจำได้ว่า  สมัยเด็กๆ  กว่าจะขี่จักรยานเป็น  ใช้เวลาฝึก 3 วัน ลูกผม    เอาจักรยานให้   ไม่เคยสอน  ไม่เคยขี่      จับปั๊บ  ไม่ถึง 15 นาที     ขี่ซิ่งไปทั่วได้แล้ว แล้วลูกก็บอกว่า    เห็นมั๊ยพ่อ ผมอัจฉริยะ   (น่าถีบจริงๆ) จากคุณ : darkming เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 13:45:54