ความคิดเห็นที่ 17 |
 |
แต่อย่างน้อยผมก็เป็นหนึ่่งคนที่ไม่ได้เป็นแบบที่อาจารย์กล่าวอย่างสิ้นเชิง เพราะตั้งแต่มต้้นผมมีความฝันและผมก็มีงานวิจัยทุกปี ถึงจะไม่ได้ตีพิมพ์ยิ่งใหญ่ แต่ทักษะและกระบวนการแก้ปัญหาก็ถูกสะสมมาเรื่อยๆ ผมเชื่อว่าซักวันในใกล้ๆนี้แหละครับ ผมใกล้จะสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่ออกมาได้แล้วครับ แต่ต้องทำอย่างต่อเนื่อง
ที่ผมออกตัวมาแบบนี้เพราะผมไม่อยากให้ท่านอาจารย์สิ้นหวังกับตัวเด็กไปทั้งหมด เพราะตอนนี้คนแบบผมกำลังเริ่มจะมีมากขึ้นเรื่อยๆ แต่คงต้องใช้เวลา แต่ผมเห็นด้วยกับอาจารย์ครับ ชอบมากๆ ผมเห็นเยาวชนรุ่นเดียวกันมาหลายรูปแบบ ผมมีทั้งเพื่อนที่จูงลูกมาซื้อของบ้านผมตั้งแต่ผมอยู่มปลาย ผมมีเพื่อนที่ตีกันทุกวันในRCA หรือเพื่อนติดยาเสพย์ติด เพื่อนที่เคยเอามีดฟันขาผมก็มีครับ เพื่อนดีๆก็มีครับ บางคนเป็นเจ้าของกิจการไปแล้ว บางคนก็อยู่ในวงการวิจัยเหมือผม บางคนโลกกว้างขึ้นเพราะได้ไปศึกษาต่อต่างประเทศ อย่างไรก็ตามประเด็นสำคัญมันอยู่ที่ว่าผมเคยมองไปที่มุมมองของคนเหล่านี้ ผมไม่โทษพวกเขาเลยที่เขาจะไม่ได้ทำอะไรเพื่อสังคมแล้วหยุดยืนในสิ่งที่อาจารย์เห็นว่าเป็นสุขจอมปลอม เพราะเขาเป็นอย่างที่อาจารย์บอกจริงๆถูกการศึกษาสอน หรือกำหนดเส้นทางเดินมาแบบนี้ ความรู้ความคิด ของเขาซึ่งเกิดจากการได้เห็นแต่มุมมองเดิมๆได้สร้างให้คนเหล่านี้เป็นแบบนี้โดยปริยาย การอยู่ไปวันๆครับเป็นสิ่งที่ทุกคนพอใจ(คนส่วนใหญ่) แต่ทำไงได้หละครับ พอมองหน้าคนเหล่านี้รอบข้าง พวกคลั่งดารา พวกกดบีบี ไม่ว่าพวกไหนก็แล้วแต่ ผมก็ได้แต่พยามคิดว่า เพราะเขาเคยเห็น เคยมี หรือเคยได้รับโอกาสไม่เท่าเรา ไม่ค่อยได้แสดงออกทางความคิดทางด้านวิทยาศาสตร์ซักเท่าไร หรือแม้แต่ไม่เคยฝึกกระบวนการที่จะทำให้ความคิดเป็นระบบ และไตร่ตรองได้เลยว่าตัวเองนั้นมีศักยภาพในการทำสิ่งต่างๆเพื่อคนอื่นมากเพียงใด ไม่ใช่เพียงแค่เที่ยวเล่นไปวันๆอย่างนี้ตลอดไป บางครั้งผมเห็นคนเหล่านี้แล้วผมก็อดท้อใจไม่ได้ว่า เราจะสร้างสิ่งต่างๆหรือพัฒนาตัวเองอยู่ทุกวันเพื่อมาช่วยเหลือคนเหล่านี้หรอ ดูท่าทางไม่น่าช่วยเหลือเลย หลายคนอาจคิดแบบผม แต่ถ้าคิดแบบนี้ตัวเองก็ตกไปอยู่ในสถานะเดียวกับคนเหล่านั้น ขอแค่ตัวเองสบาย ก็ไม่มีคนเสียสละที่จะทำ ทำแบบที่คนทั่วไปมองไม่เห็น ไม่รู้ว่าที่กำลังพยายามทำบางอย่าง คือกำลังช่วยพวกเขาให้ได้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น ถึงแม้วันนี้จะยังช่วยอะไรเป็นรูปธรรมไม่ได้ แต่ผมก็มั่นใจว่าขอแค่ศรัทธาและดำรงไว้ซึ่งอุดมการณ์ด้วยการเก็บประสบการณ์ทางด้านวิทยาศาสตร์และด้านอื่นๆอยู่ตลอดเวลา อีกไม่นานแนวคิดเหล่านี้จะทำให้เรากระทำหรือสร้างสิ่งใหม่ๆที่มีผลกระทบต่อโลกใบนี้ได้
สุดท้ายนี้ผมอาจจะบ่นอะไรงงๆไปหน่อยเพราะผมพึ่งจะตื่นนอน อีกเดี๋ยวก็ต้องออกไปเรียนกับการศึกษาในมหาลัยที่ดูค่อนข้างแปลก เพราะเป็นการเรียนรู้เฉพาะส่วนที่จะออกข้อสอบ ไม่สิ ผมชอบได้ยินอาจารย์ในมหาลัยพูดเสมอว่า "ตรงนี้ต้องเขียนแบบนี้จะได้คะแนน" หรือมีคำพูดที่เเพื่อนชอบไปถามตัดหน้าปัญหาที่ผมสงสัยตลอดเวลาว่า"อาจารย์คะเรื่องนี้ถ้าเขียนวิธีทำแบบนี้จะได้คะแนนเปล่าค่ะ"ทั้งๆที่ผมเชื่อว่าบางคนยังไม่รู้เลยว่าเรียนเรื่องนี้แล้วไปประยุกต์ใช้งานได้อย่างไร น่าแปลกนะครับ สิ่งนี้เองที่"เรียกว่าเรียนเพื่อสอบ"
| จากคุณ |
:
pswnaru
|
| เขียนเมื่อ |
:
5 ส.ค. 53 08:42:17
A:10.0.2.235 X:58.8.20.101 TicketID:281629
|
|
|
|
