ขอเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ
|
|
พอดีเมื่อตะกี้ใหม่เพิ่งเจอเหตุไม่ดีมา..
แวะทานข้าวกับเพื่อนละแวกบ้านนี่หล่ะค่ะ แต่ไม่ใช่ซอยบ้านที่คุ้น ..ทานเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ
เพื่อนใหม่เค้าไม่ได้กลับทางเดียวกัน พอร่ำลากันเสร็จ กะจะขึ้นวินมอไซด์ซอยที่ทานข้าว ไม่มีใครอยู่เลย เลยเดินไปเรื่อยๆ
เดินไปได้กลางซอย สักพักมีวินมอไซด์ผ่านมา ถามเราว่าไปมั้ย ..ใหม่เลยบอกปลายทางไป ตัวใหม่เองนึกว่าเป็นวินแถวนี้ ก็เลยขึ้นไป
พอขึ้นไปได้สักพัก รู้สึกใจไม่ดีเลย ถึงแม้ทางนี้เราผ่านไม่บ่อย แต่มันไม่น่าจะเปลี่ยวขนาดนี้ ..เลยบอกมอไซด์อีกครั้งว่าปลายทางเราที่ไหน มอไซด์ก็พยักหน้าอือออ
อยู่บนมอไซด์ หันหลังกลับไปดู แทบจะร้องไห้ เห็นแค่ไฟจากเสาไฟ บ้านคนมันอยู่ตรงไหน กลัวมาก คิดไปสารพัดเลย แต่ยังไม่กล้าโวยวาย
ไม่ทันขาดคำ.. มอไซด์ดับ ใจแทบจะระเบิด โคตรอยากจะร้องไห้
วินมอไซด์ชิงบอกว่าน้ำมันหมด ใหม่ยังไม่โวยวาย แต่มองเค้าในแง่ร้ายไปแล้วว่าต้องพามาทำเรื่องไม่ดีแน่ๆ เลยทำใจแข็ง มองหน้าวินกลับ แล้วบอกเค้าไปว่า ไม่เป็นไรพี่ ดับก็ดับ เดี๋ยวขอโทรหาพ่อ
เดินถอยห่างออกมาจากมอไซด์ 5 ก้าวได้มั้ง ไม่กล้าหลบตา จ้องหน้าไอ้วินนั้นตลอด มือนึงถือโทรสับ ทำท่าโทรเลย และพูดคนเดียวนี่ล่ะ
"พ่อ ออกเวรยัง อยู่โรงพักหรือว่ากำลังกลับ ใหม่ขึ้นมอไซด์มา แต่มอไซด์น้ำมันหมด" แกล้งพูดบ้าอยู่คนเดียว ไม่กล้าโทรหาพ่อจริงๆ ไม่อยากให้เค้าเป็นห่วง คิดแต่ว่าจะเอายังไงให้รอดจากไอ้บ้านี้ได้
ส่วนอีกมือนึงล้วงไปในกระเป๋าสะพาย มีตะไบเล็กๆ ..กำไว้อย่างแน่น กะคิดแทงแน่ๆ หากมันทำไรขึ้นมา
สิ้นเสียงโทรสับ ใหม่เลยบอกว่า เดี๋ยวพ่อจะมารับ ยืนทำตาแข็งอยู่ประมาณ 30 วิได้ กลั้นใจเดินหักเข้าซอยที่ไม่เคยผ่าน แต่เพราะเห็นมีไฟดวงเล็กๆอยู่
เกิดมาไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน มือกำตะไบแน่นมาก คอยเหลียวหลังดูตลอด พอไปถึงบ้านเล็กๆ น้ำตาไหลเลย ..เจอคุณตาคุณยายนั่งทานข้าวอยู่ เล่าให้ท่านฟังไป ท่านแตะบ่าตลอด น้ำตาเราไหลตลอดเลย ด้วยความกลัวมั้ง เป็นวินาทีที่คิดถึงพ่อกับแม่มากที่สุด
พอสงบจิตสงบใจได้สักพัก คุณตาคุณยายใจดีบอกว่า มันมีทางที่ลัดไปซอยบ้านเราได้ ท่านเดินมายืนคอยรถเป็นเพื่อน แถมวินที่ท่านโบกให้ เป็นวินที่ท่านรู้จัก
แต่ยังไม่ได้ขึ้นมอไซด์หรอก น้ำตาไหลอีกแล้ว แต่ไม่ได้ร้องไห้โฮ มันคงกลัวๆอยู่ พอเล่าให้พี่วินฟัง แกบอกว่าแถวนี้มีคนพามาโดนขมขื่นบ่อยมาก เพราะทางมันซอกแซก มีพงหญ้า.. ยืนน้ำตาไหลพรากๆ ในความโชคดีของตัวเอง
ตอนนี้ถึงบ้านแล้วค่ะ ปลอดภัยดี ยังไม่กล้าบอกพ่อแม่ เพราะถ้าเล่าตอนนี้ ร้องไห้แน่ๆ กลัวว่าเค้าจะกลุ้มหนักกว่าเรา
ขอโทษด้วยค่ะ พิมพ์ยาวแน่เลย
| จากคุณ |
:
Fancy ง่าย   
|
| เขียนเมื่อ |
:
19 ส.ค. 53 21:59:49
|
|
|
| 
ขวัญมานะคะ กอดกอดกอด...
...กลับมาดู คนหน้าแข้งใหญ่ 