+:+ หนุ่มสาวเอย พวกเธอว์จงเสพ ทาคาน่า ..~*
|
|
.
.
เรื่องก็มีอยู่ว่า..
ที่ห้องลึกแต่ไม่ลับแห่งหนึ่งในหว้ากอ..
มีสมาชิกผู้เป็นขวัญใจเหล่าแม่ทัพนายกองตลอดไปจนถึงแม่หญิงผู้อิ่มทะนง และเหล่าบรรดาเพื่อนพ้องน้องพี่ทั้งหลาย
สมาชิกท่านนั้นเดินทางรอนแรมมาจากแดนสวิสอันแสนไกล เพื่อจะมาชุบตัวให้ศิวิไลซ์ที่โคราชบ้านเรา
แต่แล้วเคราะห์กับซ้ำกรรมกับซัด..
พม่าซึ่งอยู่ไกลไปร้อยห้าสิบล้านกิโลเกิดเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า ครั้งที่เราเสียทีแก่กรุงศรีอโยธยาวันนั้น
แม่ทัพที่ยกไพร่พลนำทัพไปต่อสู้ ใส่แว่นถือกระบอกข้าวหลามเป็นอาวุธนั้น
บัดนี้ได้กลับมาปลูกร่างสร้างครอบครัวอยู่ที่โคราชแล้วนั่นเอง..
อย่ากระนั้นเลย....เราจะต้องมาแก้แค้นเอาคืนให้ได้ในเพลานี้... (บัดนั้น เชิด)
แต่..จะยกกองทัพมาหรือ แสนยานุภาพก็คงสู้ไม่ได้ จีที200 ก็ไม่มี
โบราณว่าไว้ อันสตรีนั้นร้ายกว่าเสือ กองทัพยังย่อยยับได้เพียงแค่น้ำตานาง..
ว่าแล้ว พม่าก็ส่ง..สตรีเพียงนางเดียวเท่านั้น เข้ามายึดเมืองโคราช
สตรีนางนั้นเยื้องย่างเข้าเมืองโดยปราศจากอาวุธใดใด
นางพกพาเพียง มารยาหญิง 110 เล่มเกวียน กับแป้งทาคานาติดกาย
เพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้หัวเมืองโคราชระส่ำระสาย
แม่หญิงขวัญใจของสมาชิกท่านนั้น ถึงกับของ*ขึ้น (*ของ อาจหมายถึงน้ำหนัก : ผู้เขียน)
กินได้นอนหลับ จิตใจพะวงเวิ่นเว้อ..ค่ำนี้จะกินพิซซ่าหรือซูชิดี
แดนโคราชที่เคยคิดว่าสงบสุข
ที่เคยฝันว่าจะครองคู่อยู่กินพิซซ่ากับแม่หญิงซึ่งเป็นนางในดวงใจ
และไหนจะเหล่าแม่ทัพนายเหมืองที่คิดจะหลบออกไปหาในเวลาว่างว่างอีกเล่า..
สิ่งเหล่านี้ล้วนทำให้สมาชิกท่านนั้นกังวล กลัดกลุ้ม รุมเร้า..
จะทำเช่นใดดี..
เขาจึงได้ตั้งกระทู้ปรึกษาหารือ รวมรวมเพื่อนพ้องน้องพี่มาช่วยกันไขคดี นี้ร่วมกัน...
| จากคุณ |
:
primjang   
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 ส.ค. 53 09:36:22
|
|
|
| 
.................เพ้อเจ้อ
... แวะมาดู
