ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าทุกคนทำได้มากกว่าค่าเฉลี่ย แบบนี้จะเรียกค่านั้นว่าค่าเฉลี่ยได้อย่างไร? จากคุณ : คุณโฮม เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 02:56:32

ความคิดเห็นที่ 2 ตามนั้น สมมุติอาจารย์ แจกคะแนน ฟรี 1 คะแนนทุกคน ค่าเฉลี่ย มันก็ขึ้นมาตาม 1 คะแนน -*- จากคุณ : Mdiic~* เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 03:34:54

ความคิดเห็นที่ 3 เหมือนจะดีแต่เป็นไปไมได้...ถ้าทุกคนทำได้ดีกว่าค่าเฉลี่ยเดิมก็จะเป็นการสร้างค่าเฉลี่ยใหม่ขึ้นมา จากคุณ : Not Available At This Moment เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 04:32:08

ความคิดเห็นที่ 4 ขอนิยามของคำว่า  "สมดุล"   หน่อยครับ.. *-* ผมว่าให้มนุษย์ทุกคนได้ทำสิ่งที่รัก  และทำในสิ่งที่มีความสุขที่ได้ทำ จะดีกว่าการบังคับให้ทำในสิ่งที่ถูกกล่าวหาว่าถนัด   ตามผลการวัดผล  บลาๆๆๆ อะไรนั้นมากกว่าน่ะ... สิ่งที่รักและชอบ กับสิ่งที่ถนัด บางครั้งมันก็ไม่เหมือนกันซะทีเดียว ดู ฮิทเล่อร์ เป็นตัวอย่าง  รักในงานศิลปะ  แต่ถนัดในเกมส์การเมือง ศักยภาพในการพัฒนาตนเองของคนเรา จะเอาหลักเกณฑ์อะไรมาวัดได้... ? จากคุณ : สหายกุนเชียง เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 05:40:05

ความคิดเห็นที่ 5 ค่าเฉลี่ยก็จะสูงขึ้น ก็จะมีบางส่วนมาอยู่ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยอยู่ดี จากคุณ : PUFF เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 07:10:01

ความคิดเห็นที่ 6 ควรศึกษานิยามของคำว่าค่าเฉลี่ยก่อนครับ จากคุณ : st. kilda beach devil ++ เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 08:17:45

ความคิดเห็นที่ 7 มันก็จะมีค่าเฉลี่ยใหม่สิครับ พอถึงจุดนั้น ก็ต้องทำค่าเฉลี่ยใหม่อีกที ผมว่าไม่ผ่านนะ จากคุณ : BaracuZ เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 08:26:13

ความคิดเห็นที่ 8 ตรรกเพี้ยนสุดๆเลยครับ คุณเข้าใจคำว่า "ค่าเฉลี่ย" จริงๆรึเปล่าเนี่ย แค่พูดคำว่า ถ้าทุกคนทำได้ดีกว่าค่าเฉลี่ยมันก็ "ทำให้" เกิด "ค่าเฉลี่ยใหม่" ไปแล้วครับ ค่าเฉลี่ยในตอนแรกก็จะกลายเป็นข้อมูลเก่าที่ใช้อะไรไม่ได้อีกต่อไป  - -!!!a จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 09:50:48

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่สนใจโลกจะสมดุลกว่านี้หรือไม่ ไม่สนใจค่าเฉลี่ย เข้ามาตอบ เพราะชอบ "แล้วแต่ปุ๊" ;) จากคุณ : อุตนัน เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 11:02:26

ความคิดเห็นที่ 10   เหมือนคุณเจ้าของกระทู้จะหมายความว่า ทุกคนควรพยายามทำให้ดีกว่า "ค่าเฉลี่ย ของการกระทำที่ไม่ได้ใช้ความพยายาม" ใช่ป่าวอ่ะ ตัวอย่าง ถ้าทุกคนทำอะไรตามสบาย แบบไม่พยายามเลย ก็จะได้ค่าเฉลี่ย เท่ากับ x แล้วให้ทุกความพยายามทำผลงานให้ได้มากกว่าค่า x ก็จะดีใช่มั้ยอ่ะ จากคุณ : ari เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 11:03:58 A:125.24.181.13 X: TicketID:102543

ความคิดเห็นที่ 11   พิมพ์ผิดวุ้ย แล้วให้"ทุกคน"พยายามทำผลงานให้ได้มากกว่าค่า x ก็จะดีใช่มั้ยอ่ะ จากคุณ : ari เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 11:05:04 A:125.24.181.13 X: TicketID:102543

ความคิดเห็นที่ 12 บางทีผมอาจอธิบายไม่เคลียร์ การประเมินผลคือช่วงที่แต่ละคนยังไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอะไร นึกถึงตัวอ่อนมดปลวกก็ได้ เมื่อประเมินผลแล้ว "ทุกคน" คือคนที่เกินค่าเฉลี่ย นั่นแหละครับ ในกลุ่มคนอาชีพเดียวกันก็คือคนเกินค่าเฉลี่ย "ของคนที่ยังไม่รู้จะทำอะไรทั้งโลก" ไม่ใช่ของคน อาชีพเดียวกัน.... ปรากกว่าไม่มีใครพูดถึงเรื่องที่ผมคาดไว้เลยแฮะ -__-" จากคุณ : Tire Tracks Studio เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 11:06:16

ความคิดเห็นที่ 13 ตอบตรงนี้ละกันนะ หรือว่าคนที่ทำได้เกินค่าเฉลี่ย "มักจะ" ทำได้ดีกว่าคนอื่นๆในหลายๆเรื่อง ส่วนคนที่แย่ ก็แย่ในแทบทุกเรื่องจนไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด เอาดีไม่ได้ซักทาง คุณคิดว่ามันจะเป็น แบบไหนมากกว่ากัน ทางการตลาด แลกเปลี่ยนได้เสมอ สุดเก่ง ปลูกข้าว ได้วันละ 100 หรือ  พิมพ์งานได้  วันละ 10 สุดห่วย ปลูกข้าว ได้วันละ 5 หรือ พิมพ์งานได้  วันละ 2 ผลการอยู่ร่วม และแลกเปลี่ยน คือ สุดเก่ง ปลูกข้าว วันละ 90 และ พิมพ์งาน  วันละ 1 เอาข้าวให้สุดห่วย 5 แลก พิมพ์งานมาได้ 2 กลายเป็น สุดห่วย ได้เท่าเดิม ต่อ1วัน แต่สุดเก่ง ได้ ข้าว 85 งาน 3 คิดให้ดี จะมีกำไรเพิ่มที่ สุดเก่งแล้ว (ถ้าจะพิมพ์งาน3 ถ้าไม่แลกเปลี่ยน จะได้ข้าวแค่ 70) จริงๆคงต้องให้สุดเก่ง ทำข้าว 100 แต่เพิ่งเคยยกตัวอย่าง ก็ประมาณนี้ คือ ถ้าเลือกถูก ตามสัดส่วน ความสามารถการผลิต มันก็จะมีงอกเงือย แต่เลือกกลับกัน เหมือนแต่ละคน ต้องไปทำสิ่งที่ ทำได้ไม่ดี มันก็ยุบลง โลกจะ  ดี  กว่านี้  ถ้าทุกคนทำสิ่งที่ตัวเองทำได้ดี อันนี้โอเค แต่เรื่องสมดุลย์ ต้องดูที่ อำนาจการต่อรอง แล้วก็โมเดล การแลกเปลี่ยน แล้วก็เรื่องสังคมนิยมด้วย วลีว่า โดยไม่ได้พยายามเลย น่าจะหมายถึง ทุกคนใช้ต้นทุนเท่ากัน สรุป คือ ถ้าทุกคนเลือกถูก จะดีขึ้นโดยรวม เรื่องแลกเปลี่ยนและการต่อรอง ถ้าสุดห่วย จำเป็นต้องการข้าวแค่ 5 และไม่จำเป็นต้องใช้ งานพิมพ์ และสุดเก่ง เนื่องจากเก่งมาก(จำเป็นต้องใช้ข้าว 101) ข้าว1 ของสุดห่วย จะมีค่าไม่จำกัด ต่อสุดเก่งได้ อาจจะแลกงานพิม์มาถึงหลาย10ก็เป็นได้ ผมมองเรื่องสมดุลย์ โดยกำไรในสัดส่วนเท่าเทียมกัน ว่างๆจะลองหาโมเดลประกอบดู จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 12:20:36

ความคิดเห็นที่ 14   ^ #12 คือว่าอาจจะมีนาย A, B, C แล้วนาย A อาจจะอ่อนวิทย์อ่อนกีฬาแต่เก่งศิลปะก็น่าจะไปทำงานเป็นศิลปิน ส่วนนาย B อาจจะอ่อนกีฬาอ่อนศิลปะแต่เก่งวิทย์ก็น่าจะไปเป็นนักวิทยาศาสตร์ ส่วนนาย C อาจจะอ่อนศิลปะอ่อนวิทย์แต่เก่งกีฬาก็น่าจะไปเป็นนักกีฬาว่าอย่างนั้น... โลกนี้มันก็ดำเนินไปในแนวนั้นอยู่แล้วล่ะคับแต่ว่ามันก็จะมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่เก่งการบริหารการปกครองมาแปลงสมดุลให้ไม่สมดุลเพื่อให้เอื้อประโยชน์ต่อกลุ่มนักบริหารนักปกครองของตนตลอดมา โดยกลยุทธอาจจะมีการกดหัวคนที่เก่งเพาะปลูก+เก่งใช้แรงงานอะไรพวกนี้ให้ได้รับผลตอบแทนต่ำกลายเป็นชนชั้นล่าง เพื่อให้สังคมมีแนวโน้มที่จะผลักดันให้แรงงานไปแย่งที่กันในสายงานประเภทวิทยาศาสตร์ ทำให้คนจบสายวิทย์เยอะล้นตลาดแล้วจะได้ไปแย่งงานกันในตลาดอีก เมื่อทุกสายอาชีพต่างก็แก่งแย่งแข็งขันก็จะเกิดแรงที่จะผลักดันในแรงงานต้องเอาอกเอาใจสายบริหารที่มีอำนาจในการวางตัวคนในตำแหน่งงาน เมื่อแรงงานทุกๆสายต่างก็ต้องเอาใจสายการบริหาร สายบริหารก็จะลอยตัวอยู่เหนือปัญหาใดๆ บริหารมั่วซั่วอวยคนเลียแข้งเลียขายังไงแค่ได้ผลตรงตามเป้าแค่นั้นก็ไม่มีใครทำอะไรได้แล้ว... จากคุณ : Catwater เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 12:26:23 A:222.123.135.63 X: TicketID:258544

ความคิดเห็นที่ 15 #13 โดนครับ.... คนส่วนใหญ่ทำงานอาทิตย์ละ 5 วัน เพื่อบริโภค 7 วัน ประเทศเจริญแล้วบางอาชีพทำงานแค่ สองสามวัน และในที่นี้หลายคนก็ทำงาน 6-7 วัน แต่ถือว่าเฉลี่ยคือ ทำ 5 ใช้ 7 กำไรไม่มากเลย เห็นมั้ยครับ ? ทั้งๆที่ผมมองตัวเอง ผมทำรายได้ให้บริษัทมากพอจะจ้างตัวผมเอง 2.5 คน ถ้าไม่มีค่าใช้จ่ายเรื่องเช่าออฟฟิศ ค่าเดินทาง ฯลฯ (ซึ่งไม่เกิดประโยชน์ต่อ Productivity หรือต่อ ใครทั้งนั้นเลย) ทำไมผมถึงต้องทำงาน 5 เพื่อบริโภค 7 ผมควรจะทำงาน 8-10 วันต่อเดือนเท่านั้น แต่รูปแบบของ "เมือง" ที่เราอยู่ ทำให้เกิด Loss (ซึ่งก็ทำให้เกิดอาชีพมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ออฟฟิศให้เช่า รปภ. ธุรกิจมากมายที่เป็นส่วน Support ไม่ใช่ส่วนผลิตจริงๆ) ซึ่งถ้ามองกัน จริงๆแล้ว Loss ตรงนี้มันมหาศาล เกิดมลภาวะ ใช้พลังงาน มากกว่าหรือพอๆกับที่ใช้ใน การผลิตโดยตรงซะอีก.... แล้วยิ่งทุกคนมีอาชีพในฝันที่วัดจากรายได้เป็นหลัก Loss จะเกิดขึ้นมหาศาลแค่ไหน คนทำงาน เข้าออกรพ.เป็นว่าเล่นเมื่ออายุ 40 ขึ้นไป เราต้องเสียตรงนี้ปีละเท่าไหร่ ? จากคุณ : Tire Tracks Studio เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 14:23:04

ความคิดเห็นที่ 16 คือผมว่าเจ้าของกระทู้ใช้ศัพท์ผิดไปหน่อย มันไม่ใช่ค่าเฉลี่ยครับ แต่เป็นความคาดหวังหรือมาตรฐาน โลกเราจะดีกว่านี้มั๊ย ถ้าคนเราลดความคาดหวังหรือมาตรฐานของตัวเองลงมา ยกตัวอย่างเช่น ครูที่ให้คะแนน ถ้ามาตรฐานสูง แต่พบว่าเด็กนักเรียนเขียนเรียงความมาแย่ เนื่องจากนักเรียนจากไม่ได้ตั้งใจทำ อาจจะให้นักเรียนตกวิชาเรียงความ หรือ ให้ D แต่ถ้าครูไม่ได้คาดหวังว่าจะได้อ่านเรียงความจากนักเรียนที่ดีมาก นักเรียนเขียนมาแย่ ครูอาจจะให้เกรด C หรือ B ในเรียงความอันเดียวกัน คำตอบคือ เป็นไปไม่ได้ครับ เนื่องด้วยการแข่งขันในสังคมปัจจุบัน เนื่องจากทรัพยากรมีอยู่จำกัด และความต้องการของมนุษย์ที่ไม่มีที่สิ้นสุด เอาง่ายๆ เลยว่าบอกให้ทุกคนลดมาตรฐานของตัวเองลงมาใช้ 2G ไม่ต้องใช้หรอก 3G แค่นี้ก็มีคนโวยแล้วครับ อืม ตอบถูกเรื่องหรือเปล่าหว่าเรา จากคุณ : jaaetubu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 14:57:31

ความคิดเห็นที่ 17 แค่คิดก็เป็นไปไม่ได้แล้วครับ เพราะคนที่ประสบความสำเร็จไม่ใช่แค่คนเก่งครับ แต่เป็นคนที่เก่งที่สุดต่างหาก ถ้าจะให้คนเก่งกันมากขึ้น ก็หมายถึงว่าคนที่จะไปอยู่ระดับท็อปได้จะต้องเก่งขึ้นไปอีก ดูง่ายๆอย่างการพูดภาษาอังกฤษและการใช้คอมฯสิครับ เมื่อก่อนแค่ได้อย่างใดอย่างหนึ่งก็เหลือเฟือแล้ว แต่ตอนนี้คนที่พูดอังกฤษกับใช้คอมฯได้นั้นมากขึ้น ดังนั้นแค่พูดได้ ใช้ได้ มันไม่พอแล้ว เพราะมาตรฐานมันจะสูงขึ้นตาม ไม่มีความสามารถพิเศษอื่นมาเสริมอีก ก็ต้องใช้อังกฤษ หรือคอมให้เลิศกว่าคนอื่นๆ ถึงจะไปอยู่แนวหน้า ประสบความสำเร็จได้ คำถามของคุณ คำตอบไม่ใช่ว่าทุกคนเก่ง แล้วโลกจะสมดุลย์หรอกครับ เพราะถ้ามันมีการแข่งขัน แล้วมีคนมีความสามารถมากขึ้น มาตรฐานมันก็จะสูงขึ้นเรื่อยๆแหละ เรื่องให้คนมีความสมดุลย์กันหมด มันแทบจะเป็นอุดมคติที่เป็นไปไม่ได้จริงครับ ส่วนอีกคำถาม คนเราจะค้นพบความสามารถที่เหมาะกับตัวเองนั้นได้ คนๆนั้นต้องได้โอกาสด้วยครับ ดังนั้นผมจึงเชื่อว่าถ้ากระจายความรู้ไปทั่ว จะทำให้มีโอกาสมาขึ้น และได้ใช้ความสามารถที่ตัวเองถนัดได้ แต่ก็ไม่ใช่ความสมดุลย์อยู่ดีละครับ แต่ทำให้มาตรฐานของคนโดยรวมสูงขึ้นต่างหาก เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของกลไกที่ขับเคลื่อนสังคมครับ อนึ่งผมไม่เชื่อเรื่องการไม่ใช้ความพยายามนะ คนไม่มีความพยายามนะไม่ควรได้ผลดีเท่ากับคนที่พยายามนะถูกแล้ว ไม่งั้นคงขี้เกียจ และไม่เกิดการพัฒนากันเป็นแน่ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 53 18:36:27 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 53 18:34:55 จากคุณ : หมาข้างถนนคนบ้าการ์ตูน เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 18:31:01

ความคิดเห็นที่ 18 ค่าเฉลี่ยน คือค่ากลาง มันต้องมีส่วนที่อยู่ต่ำกว่าค่ากลาง และเหนือกว่าค่ากลาง ไม่ว่าการกระจายจะเบ้อย่างไร ปรากฏการมันก็ต้องเป็นเช่นั้น มีกรณีเดียวคือทุกคนเท่ากันหมด ก็จะเท่ากับค่ากลาง จากคุณ : siamnano เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 20:45:38

ความคิดเห็นที่ 19 โลกไม่ได้สมดุลมากขึ้น แต่จะทำให้มีประสิทธิผลมากขึ้น ตามหลักการแบ่งงานกันทำ ผมเชื่อว่าคงไม่มีใครห่วยหมดทุกด้านหรอกจริงไหม ให้ทุกคนไปทำงานที่ตัวเองถนัดที่สุดและได้ประสิทธิภาพสูงสุด โลกคงได้Productivityสูงสุด จากคุณ : Megrim เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 23:55:14

ความคิดเห็นที่ 20   -*- คนอ่านไม่เข้าใจ เจ้าของกระทู้เอง ต่างหาก เขาหมายถึงว่า สมมุติคุณ เก่งเลข ได้เกรด 4 อยู่คนเดียวในห้อง นอกนั้นเพื่อนคุณได้ 2 นี่หมายถึง คุณทำได้ทีมากกว่าค่าเฉลี่ย แล้วที่เขาบอกว่าทุกคนทำได้ดีกว่าค่า เฉลี่ย ไม่ได้หมายความว่า เพื่อนๆคุณ จะพัฒนาจาก 2 มา 4 แต่หมายความว่า คุณ ได้เลข4 เพื่อนๆคุณได้เลข2 คุณได้อังกฤษ1 เพื่อนๆคุณได้อังกฤษ 4 นั่นคือ ทำได้ดีกว่าค่าเฉลี่ยในวิชาที่ตัวเองถนัดแล้วแต่ละคน ก็ ถนัดต่างกัน ต่อให้คุณได้เกรด ล้าน ในวิชาเลข ก็ไม่ส่งผล ถึงค่าเฉลี่ย ของ วิชาภาษาอังกฤษ เลย เวลาอ่าน พินิจก่อนนะ อย่าเพิ่งไปว่าเขา จากคุณ : pao เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 20:28:47 A:124.121.77.138 X: TicketID:289273