ความคิดเห็นที่ 1 ืneron pathway เกี่ยวรึป่าวไม่รู้ รู้แต่ว่าเราเรียนรู้จาก pattern.  pattern ของการเชีื่อมโยงกันระหว่างเหตุการณ์หรือวัตถุ ที่เกิดซ้ำและไม่มีหลักฐานขัดแย้ง พูดอีกอย่างสมองเราแยกเหตุการณ์หรือวัตถุออกเป็นกลุ่มๆและสร้างความสัมพันธ์ระหว่างมันจาก pattern ที่สังเกตได้จากระบบสัมผัสต่างๆ เช่นนายAได้ยินคนบอกว่าแมวชอบกินปลา ความสัมพันธ์ระหว่างแมวกับปลาถูกสร้างขึ้นจากคำพูด และทุกๆครั้งที่เห็นแมวกินปลาสมองเสริมความสัมพันธ์ระหว่างแมวกับปลาให้แข็งแรงขึ้นจนกระทั้ง นายAเชื่อว่าแมวกินปลา อ่านหนังสือก็เหมือนกัน มีคนเคยบอกว่าการเรียนรู้คือการเพิ่มคำศัพท์และความสัมพันธ์ หนังสือที่ดีควรมีการอธิบายคำศัพท์และเพิ่มความสัทพันธ์ของกฎที่ไม่ขัดแย้งกัน หน้าที่ของผู้อ่านคือจับคำศัพท์และกฎที่อยู่ในนั้น มันชัดเจนในฟิสิกส์แต่อาจไม่ชัดเจนในวิชาศิลปะ จากคุณ : icebee เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 02:17:22

ความคิดเห็นที่ 2  จากประสบการณ์ตัวเอง ผมสนับสนุน Pattern การเชื่อมโยงจินตนาการกับเรื่องที่อ่านช่วยให้จำได้ง่าย เช่น ตอนเด็กๆ ผมชอบ Outdoor Life พออ่านเรื่องป่า ลาสัตว์ ผมจะนึกภาพจินตนาการเห็น สภาพป่าที่เคยเห็น เวลาผ่านไปกี่ปีก็จดจำที่อ่านได้ เมื่ออ่านหนังสือเรียน จะเป็นคณิตศาสตร์ หรือ วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ก็จะใช้จินตนาการเชื่อมโยงช่วยจำ ปัญหาเป็นอย่างนี้  ...เนื่องจากผมเคยเลี้ยงควาย ขี่ควาย พออ่านประวัติศาสตร์ ชาวบ้านบางระจัน ขี่ควายออกรบ  จินตนการก็ออกมาโต้แย้ง .... ควายไม่คล่องตัว ประกอบกับควายเวลาวิ่งเร็ว ขาหลังมันไม่ค่อยยืดหยุ่น ควายวิ่งควบ จะกระโดกกระเดก ขนาดผมขี่ทุกวัน ยังตกเอาง่ายๆ ก็เกิดคำถามว่า ชาวบ้านขี่ควายออกรบ นั่น จริงหรือ ?  ถ้าจะใช้ควายร่วมรบ ง่ายๆ แค่ไล่ต้อนฝูงควายให้วิ่งตะลุยพม่า จะง่ายกว่าขี่ควายออกไปให้เขาฆ่าตายเสียเปล่าๆ ผมฝากให้นักประวัติเปิดหูเปิดตาสักหน่อย จะได้ไม่เขียนเรื่องราวโง่ๆ ให้เด็กอ่าน ครับ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 53 07:45:46 จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 07:43:47

ความคิดเห็นที่ 3 คุณ rep 2 คุณพูดแบบนี้เท่ากับดูถูกบรรพชนชาวบ้านบางระจันมากๆเลยนะ ที่บอกว่าขี่ควายไปให้เขาฆ่าตายเปล่าๆ กับนักประวัติศาสตร์เขียนเรื่องราวโง่ๆให้เด็กอ่านเนี่ย ผมเป็นชาวจังหวัดสิงห์บุรี อ.บางระจัน รู้สึกไม่ค่อยชอบใจนักที่คุณเขียนแบบนี้ อยากให้คุณแก้ไขในสิ่งที่คุณเขียนครับ อยากลองนึกดูว่าถ้าคุณไปเขียนในทำนองดูถูกบรรพชนท่านอื่นๆ คนพื้นที่ก็คงไม่พอใจเช่นเดียวกัน แล้วเรื่องขี่ควาย จริงอยู่ที่คุณอาจเคยขี่ควายแล้วรู้สึกว่าเวลาขี่มันไม่ค่อยนิ่มนวล ไม่เหมาะกับการออกรบ แต่ไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นแบบที่คุณคิดเสมอไป เพราะอาจเป็นไปได้ว่านายทองเหม็นอาจขี่ควายเก่งกว่าคุณก็เป็นได้ อย่าเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐาน จากคุณ : คนบางระจัน (มายแพลนพลัส) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 09:16:14

ความคิดเห็นที่ 4 ความจำของมนุษย์ การจำแบบภาพจะจำได้ดีกว่าจำแบบตัวหนังสือครับ ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเคยมีการวิจัยแบบนี้อยู่ จากคุณ : evillcore เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 09:52:51

ความคิดเห็นที่ 5 ขอนอกเรื่องหน่อย http://th.wikipedia.org/wiki/การรบที่บางระจัน การวิเคราะห์ เรื่องราวของชาวบ้านบางระจัน มีบันทึกไว้ในพระราชพงศาวดารฉบับพระราชหัตถเลขา ของสมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ เท่านั้น ไม่ปรากฏในพงศาวดารหรือบันทึกทางประวัติศาสตร์ฉบับอื่น แม้แต่พงศาวดารร่วมสมัยคราวสงครามเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 เช่น คำให้การชาวกรุงเก่า หรือแม้แต่ในพงศาวดารของฝ่ายพม่าเองด้วย ดังนั้น ปัจจุบัน นักวิชาการทางประวัติศาสตร์จึงมีความเชื่อโน้มเอียงไปในทางที่ว่า วีรกรรมของชาวบ้านบางระจันไม่มีอยู่จริง หรือมีอยู่จริง ก็ไม่ใช่วีรกรรมเพื่อชาติ แต่เป็นไปในลักษณะเป็นชุมนุมป้องกันตนเองจากผู้รุกราน และก็มีชุมนุมลักษณะนี้มากมาย ไม่เพียงเฉพาะบ้านบางระจัน และการต่อต้านทัพพม่าของชาวบ้านบางระจันก็ไม่น่ายาวนานถึง 5-6 เดือน น่าจะไม่เกิน 3 เดือน วีรกรรมของชาวบ้านบางระจันได้รับการสนับสนุนจากหน่วยงานราชการโดยเฉพาะ อย่างยิ่งในช่วงที่ลัทธิคอมมิวนิสต์ระบาดอย่างมากในประเทศไทย เพื่อเป็นการปลุกใจให้รักและหวงแหนในชาติ เช่น มีการบรรจุในแบบเรียนของกระทรวงศึกษาธิการ บทละครร้อง ฯลฯ ความรับรู้ของคนทั่วไปจะรับรู้ผ่านทางแบบเรียน นิยาย ละคร รวมทั้งภาพยนตร์ และเชื่อตามการนำเสนอนั้นว่าวีรกรรมและตัวละครมีตัวตนจริง จากคุณ : icebee เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 10:41:38

ความคิดเห็นที่ 6 อยู่ใน link นี้ครับ  ผมเขียนไว้นานแล้ว http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nonlimited&month=01-2009&date=13&group=1&gblog=10 จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 10:59:17

ความคิดเห็นที่ 7 คคห. 2 ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีคนคิดอย่างนี้ เพราะผมเองก็ไม่เชื่อเรื่องปวศ.ชาวบ้านบางระจันเหมือนกัน แต่ไม่กล้าพูด และเรื่องชาวบ้านขี่ควายสู้ศึกพม่าก็เหมือนกัน ผมก็ไม่เชื่อเหมือนกัน เพราะควายไม่ใช่สัตว์ที่ใช้สำหรับเป็นพาหนะเหมือนม้า อีกอย่างควายก็เตี้ยกว่าม้า ขืนวิ่งควายออกไปก็ไปให้พม่าที่อยู่บนหลังม้าฆ่าตายปล่าว สรุป ผมก็ไม่เชื่อเรื่องปวศ.บางระจันเหมือนกัน จากคุณ : ขอแฟนรวย เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 13:22:03

ความคิดเห็นที่ 8  คห. 3 .. เพราะอาจเป็นไปได้ว่านายทองเหม็นอาจขี่ควายเก่งกว่าคุณก็เป็นได้ อย่าเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐาน >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> คห. 3 คุณไม่ได้อ่านให้ดี 1) ผมตำหนินักประวัติศาสตร์ที่เขียนเรื่องโง่ๆ  มาสอนเด็กเรื่องขี่ควายออกรบ 2) ผมไม่ได้ดูถูกบรรพบุรุษชาวบางระจัน  3) ขี่ควายเก่งไม่ใช่ประเด็น ...ประเด็นคือ ธรรมชาติการบังคับควาย ไม่คล่องตัว ไม่เหมือนม้า ที่สำคัญ นายทองเหม็นโดนฆ่าตาย ไหมครับ ? จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 15:36:39

ความคิดเห็นที่ 9 อีกเรื่องที่เราสอนเด็กว่า ชาวบ้านบางระจัน ต่อสู้กับพม่าเป็นการ "รบเพื่อชาติ" ในสมัยนั้นถ้าพูดถึงชาติ ชาวบ้านบางระจันเขาจะคิดถึงอะไรครับ ในเมื่อคำว่า "ชาติ" เพิ่งปลุกระคมความคิดในสมัยรัตนโกสินนี่เอง   ดังนั้น การที่จะนำความรักชาติของคนสมัยนี้ ไปเหมาเชื่อมโยงกับความคิดของชาวบ้านบางระจัน คงจะไม่ถูก ชาวบ้านบางระจัน อาจรวมตัวกันต่อสู้ปกป้องหมู่บ้านของตนเอง คือ รบเพื่อหมู่บ้านของตัวเอง และไม่น่าจะคิดไกลถึงกรุงศรีอยุธยาด้วยซ้ำ แม้กำลังสนับสนุนหรืออาวุธปืนใหญ่ที่ขอสนับสนุนจากกรุงอยุธยาก็ยังไม่ได้ ที่สอนเด็กๆว่า ชาวบ้านบางระจันรบเพื่อชาติ ก็ต้องถามว่า ชาติ คือ อะไร  ?  แม้กระทั่งกรุงศรีอยุธยายังเป็นเรื่องที่ไกลตัว  จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 15:55:28

ความคิดเห็นที่ 10 ข้างบนออกทะเลไปมากแล้ว ถ้าเป็นผมเอง สมัยเรียน จะพยายามมองทุกอย่างให้เป็นภาพ เวลาอ่านหนังสือจะต้องเข้าใจคอนเซ็ปของเรื่องนั้นๆให้เห็นภาพก่อน ถึงจะพยายามจำรายละเอียดอีกทีหนึ่ง การทำ มายย์แมพก็ได้ผลดี(แต่ผมไม่ชอบ) ผมใช้วิธี อ่านไปพลาง สรุปหรือจดหัวข้อไปเรื่อยๆมากกว่า จบในที่สุดจะได้โพยมาใบหนึ่ง เอาไว้ทบทวนตัวเองอีกที ยกตัวอย่างเช่นเรียนวิชา สนามแม่เหล็กไฟฟ้า ก็ต้องนึกภาพของสนามแม่เหล็กเป็นภาพออกมาให้ได้ก่อนถึงจะไปพยายามจำสููตรที่มาอธิบายมัน ตอนอ่านสูตรจำยากก็จดๆไว้ค่อยมาอ่านอีกที่ ที่สำคัญต้องเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร การจำสิ่งต่างๆให้ได้ดีต้องคิดจะจำเชื่อมโยงกัน จะสามารถทำให้จำได้มากขึ้น เยอะมากๆ ที่สำคัญสุดๆๆๆๆ จำไปก็เท่านั้น เข้าใจสิ คือสิ่งสุดยอด ทั้งหมดที่ว่ามา เป็นแค่หนทางเพื่อไปสู่ความเข้าใจ ถ้าเข้าใจแล้ว แม้จะลืมไปบ้างก็สามารถคิดเชื่อมโยงออกมาได้ หนทางที่จะได้มาซึ่งความเข้าใจ คือการลงมือทำ วิชาคำนวนต้องลองทำโจทย์ เรื่องอื่นๆต้องลองคิดวิเคราะห์ เรื่องปฎิบัติต้องลงมือทำ จากคุณ : หวาก เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 20:48:30

ความคิดเห็นที่ 11 เวลาอ่านหนังสือจะจินตนาการเป็นภาพเหมือนกันค่ะ ทำให้จำได้ง่ายกว่า แต่ว่าอาจใช้เวลาในการอ่านนานซักหน่อย เพราะมัวแต่จิ้น /ฮ่าฮ่าฮ่า ส่วนพวกที่เป็นสูตรมักจะจำไม่ค่อยได้ เพราะเป็นคนไม่ชอบท่องจำนั่นเอง จากคุณ : มาเฟียขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 15:15:02

ความคิดเห็นที่ 12 สารภาพว่า พอเริ่มดราม่ากัน ผมกดข้ามไปหมด ยกเว้น คคห. ที่ให้กิฟท์ จากคุณ : ไก่แก้ว สาริกา เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 18:21:44