ความคิดเห็นที่ 1 หลายคนอาจไม่ทราบว่า ... ทางรถไฟสายเหนือกว่าจะไปถึงลำปาง รถไฟวิ่งเข้าอุโมงค์มาแล้วถึง 3 แห่ง และช่วงที่ผ่านลำปางไป ขบวนรถไฟจะแล่นข้ามสะพานสูงสองสามแห่งที่ทอดข้ามหุบเหวลึกเบื้องล่าง ผ่านจุดที่ถือว่ามีความลาดชันมากที่สุด ก่อนที่จะเลื้อยลอดเข้าสู่อุโมงค์ที่ 4 คืออุโมงค์ขุนตาน ถือว่าเป็นจุดสูงที่สุดของเส้นทางรถไฟในประเทศไทย จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:10:39

ความคิดเห็นที่ 2 แม้ปัจจุบัน สะพานสูงเหล่านั้นได้รับการปรับปรุงให้มั่นคงแข็งแรงขึ้น ด้วยโครงสร้างคอนกรีตแทนโครงเหล็ก แต่ก็ยังคงความงดงามตลอดเส้นทางช่วงนี้ (ภาพจากการรถไฟแห่งประเทศไทย) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:11:40

ความคิดเห็นที่ 3 ออกจากถ้ำขุนตาน ทางรถไฟจะคดเคี้ยวโค้งซ้ายโค้งขวา ลงจากเนินสูง รางเหล็กทอดผ่านท้องทุ่งนา มีขุนเขาทะมึนสีน้ำเงินเข้มเป็นฉากหลัง บริเวณนี้แหละขบวนรถจะผ่านสะพานคอนกรีตรูปโค้งสีขาว...เป็นภาพสวยงามนัก (ทำภาพจาก Google Earth มาให้ดูครับ) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:13:11

ความคิดเห็นที่ 4 ...สะพานทาชมภู...ที่ผมจะพูดถึงครับ จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:13:59

ความคิดเห็นที่ 5 ฟังชื่อแล้วอย่าเข้าใจผิดว่า.... สะพานทาสีชมพูนะครับ มิได้หวานแหววอย่างนั้น คนเดินทางท่องเที่ยวทางรถไฟหลายคนคงจะเคยรอชม รอถ่ายภาพอุโมงค์ขุนตานและสะพานทาชมภูแห่งนี้มาแล้ว ผมเองเมื่อนั่งรถไฟผ่าน...ถ้าเป็นช่วงกลางวันแล้ว จะต้องมองดูสะพานทาชมภูทุกครั้ง ไม่ได้มีความหลังอะไรหรอกครับ แต่..ผมก็แอบอมยิ้ม ...รู้สึกลึกๆเงียบๆอยู่คนเดียว ตอนท้ายๆกระทู้จะเล่าให้ฟังครับ (เครดิตภาพคุณ PrinceVirus) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:14:59

ความคิดเห็นที่ 6 มาย้อนมองประวัติศาสตร์กันหน่อยนะครับ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ พระองค์ท่านทรงมีพระราชดำริถึง การเดินทางสู่หัวเมืองทางเหนือด้วยหนทางกันดารที่ยาวไกล พาหนะที่ต้องอาศัยสัตว์ต่างเช่นช้าง ม้า หรือโคเทียมเกวียนรอนแรมไปเป็นเวลาหลายวัน หากอาศัยเรือแพโดยเส้นทางน้ำในลำน้ำปิงนั้นก็จะไม่สะดวกในช่วงฤดูแล้ง แม้ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2450 ได้เปิดเดินรถไฟต่อจากปากน้ำโพถึงพิษณุโลกแล้วก็ตาม ถ้าจะวางรางสร้างเส้นทางต่อไปให้ถึงเชียงใหม่ อุปสรรคสำคัญคือเทือกเขาผีปันน้ำที่กั้นระหว่างลำปางกับลำพูน เป็นปราการธรรมชาติที่สูงชันยากที่จะทำทางรถไฟข้ามไปได้ ต้องขุดอุโมงค์ลอดขุนเขานี้ไปเท่านั้น ภาพจากเวป พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จฯพร้อมสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชเทวี ทรงเปิดทางรถไฟสายแรกของสยาม 26 มีนาคม 2439 จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:16:14

ความคิดเห็นที่ 7 การดำเนินการขุดอุโมงค์ขุนตาน จึงต้องเริ่มล่วงหน้าก่อนที่ทางรถไฟจะสร้างมาถึงลำปางเสียอีก ในการนี้ได้ทรงว่าจ้าง Mr. Emil Eisenhofer วิศวกรชาวเยอรมันที่เข้ามารับราชการในกรมรถไฟหลวงสายเหนือเป็นหัวหน้าทีม โดยวางแผนงานว่าจะเริ่มขุดเจาะจากปลายอุโมงค์ทั้งสองด้านให้มาพบกันตรงกลาง ซึ่งต้องอาศัยการสำรวจ การทำแผนที่ และการคำนวนที่แม่นยำ ครั้งนั้น ถือเป็นสุดยอดโครงการด้านวิศวกรรมโยธาที่น่าทึ่งในภูมิภาคนี้ ไม่ลืมนะครับว่า เมื่อร้อยปีก่อนยังไม่มีคอมพิวเตอร์ ไม่มี GPS สภาพพื้นที่ก็เป็นป่ารกทึบ มีทั้งเทือกเขาสูงและหุบเหวลึก ชุกชุมด้วยสัตว์ร้ายและไข้ป่า การเดินทางเข้าถึงพื้นที่ต้องใช้วิธีขี่ม้าหรือเดินเท้า เมื่อถึงขั้นตอนการลำเลียงเครื่องมือเครื่องใช้เข้าไปก็ต้องอาศัยช้างและเกวียนเท่านั้น เมื่อถึงที่สูงชันต้องใช้วิธีชักรอกดึงเครื่องมือขึ้นไป (เครดิตภาพ haripoonchai.com) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:17:41

ความคิดเห็นที่ 8 การขุดเจาะเริ่มขึ้นในปี พ.ศ.2450 ระดมคนงานชาวจีน ชาวอิสานและชาวท้องถิ่นขุดเจาะด้วยเครื่องไม้เครื่องมือและเทคโนโลยีในสมัยนั้น คือขุดด้วยแรงคนแล้วเจาะรูวางระเบิดหิน แล้วลำเลียงออกมาทางปากอุโมงค์ มิได้มีอุปกรณ์เครื่องมือที่ล้ำยุคอย่างปัจจุบัน จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:18:37

ความคิดเห็นที่ 9 ในระหว่างนั้น เมื่ออุโมงค์ขุนตานเริ่มขุดได้สามปี... 23 ตุลาคม พ.ศ. 2453 พสกนิกรต่างร่ำไห้อาดูรเป็นยิ่งนัก เมื่อพระบาทสมเด็จ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ เสด็จสวรรคต การขุดเจาะยังดำเนินต่อไปเพื่อให้บรรลุผลสมดังพระราชประสงค์ จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:20:05

ความคิดเห็นที่ 10 ใช้เวลาขุด 8 ปี อุโมงค์ยาว 1,352 เมตร จึงทะลุถึงกันในปี พ.ศ. 2458 ว่ากันว่า...ช่วงที่ใกล้จะทะลุถึงกัน ต่างฝ่ายต่างก็ได้ยินเสียงเครื่องมือกระทบหิน เป็นที่น่าตื่นเต้น อุโมงค์ขุนตานนี้ใช้เวลาขุดและวางรางจนเรียบร้อยใช้เวลารวม 11 ปีครับ (เครดิตภาพ ร้อยปีอุโมงค์ขุนตาน) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:22:31

ความคิดเห็นที่ 11 1 เมษายน พ.ศ.2459 เปิดเดินรถถึงสถานีลำปาง ปีนั้นอุโมงค์ขุนตานขุดทะลุแล้ว แต่ยังไม่มีรางครับ ภาพรถไฟขบวนแรกที่มาถึงลำปาง จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:23:40

ความคิดเห็นที่ 12 ช่วงปีพ.ศ. 2461 เมื่ออุโมงค์ขุนตานใกล้เสร็จ สถาณการณ์ทั่วโลกจากสงครามระอุรุนแรงขึ้น ไทยประกาศสงครามกับฝ่ายอักษะ เข้าร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่ 1 วิศวกรชาวเยอรมัน ต้องกลายเป็นคู่สงคราม มีผลให้ตำแหน่งเจ้ากรมรถไฟหลวงสายเหนือว่างลง พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๖ จึงโปรดฯให้รวมกรมรถไฟหลวงสายเหนือ และกรมรถไฟหลวงสายใต้เข้าด้วยกัน เป็น ”กรมรถไฟหลวง” และโปรดเกล้าฯ ให้พลเอก พระบรมวงศ์เธอกรมขุนกำแพงเพชรอัครโยธิน (พระองค์เจ้าบุรฉัตรไชยากร พระราชโอรสในสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕) ทรงรับตำแหน่งเจ้ากรมนี้ จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:24:44

ความคิดเห็นที่ 13 Mr. Emil Eisenhofer วิศวกรชาวเยอรมัน เจ้ากรมรถไฟหลวงสายเหนือที่จำต้องกลายเป็นคู่สงคราม ต้องถูกคุมขังอยู่ราวหกเดือน ก่อนถูกส่งไปควบคุมในอินเดียอีกสองปี เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 1 สงบลงจึงกลับมาพำนักในประเทศไทยพร้อมภรรยาจนสิ้นอายุ การรถไฟฯ ได้จัดสร้างสถูปบรรจุอัฐิไว้บริเวณปากอุโมงค์ด้านจังหวัดลำพูน เพื่อเป็นที่เคารพและให้ชนรุ่นหลังได้ระลึกถึง (เครดิตภาพ คุณOzzy) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:25:44

ความคิดเห็นที่ 14 พระองค์เจ้าบุรฉัตรไชยากร  ทรงผ่านการศึกษาทั้งในประเทศอังกฤษและฝรั่งเศส ในสาขาวิศวกรรมโยธา และได้รับเกียรติเข้าเป็นสมาชิกของ M.I.C.E (Member Institute of Civil Engineer) เมื่อทรงรับตำแหน่งจึงเร่งผลักดันโครงการต่างๆที่คั่งค้างให้ลุล่วง รวมทั้งงานวางรางลอดอุโมงค์ขุนตานจนเสร็จสิ้น (เครดิตภาพ haripoonchai.com) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:27:10

ความคิดเห็นที่ 15 ปริมาณหินจำนวนมากมายถูกขนย้ายออกมาทิ้งบริเวณปากอุโมงค์จนเป็นที่ราบเรียบ คือที่ตั้งของสถานีขุนตาน จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:28:15

ความคิดเห็นที่ 16 อุโมงค์ขุนตานในสมัยนั้นหากสังเกตดูจะเห็นว่ารางรถไฟจะกว้างกว่าปัจจุบัน คือเป็นขนาด 1.435 เมตร ที่เรียกกันว่า European Standard Gauge (ESG) ปัจจุบันได้ลดความกว้างลงเหลือ 1.00 เมตร ที่เรียกว่า Meter Gauge เป็นเช่นนี้ก็เพราะเมื่อครั้งเรากู้เงินจากอังกฤษมาสร้างทางรถไฟสายใต้นั้น ถูกเงื่อนไขบังคับให้ใช้ความกว้างขนาด 1 เมตรเพื่อต่อเชื่อมกับรางในสหพันธรัฐมาลายาที่อยู่ในปกครองของอังกฤษได้ แต่เดิมเส้นทางรถไฟสายใต้เริ่มต้นที่สถานีบางกอกน้อย (ที่เฮียโกโบริ แกโดนระเบิดในนิยายคู่กรรมนั่นแหละครับ) เมื่อสร้างสะพานพระรามหกแล้วจึงต่อเชื่อมระบบรางสายเหนือและสายใต้เข้าด้วยกันหมด และปรับขนาดรางเป็น 1 เมตรเหมือนกันหมดทั้งประเทศ จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:29:47

ความคิดเห็นที่ 17 งานก่อสร้างอีกชิ้นหนึ่งที่ทรงเป็นวิศวกรควบคุมด้วยพระองค์เอง คือ สะพานรถไฟทาชมภู ที่ผมเกริ่นมาตั้งแต่ต้นกระทู้ งานก่อสร้างได้เริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2462 ก่อนหน้านั้น...สะพานรถไฟทุกแห่งในประเทศไทยที่เคยสร้างมา ล้วนทำด้วยเหล็กทั้งสิ้น ซึ่งสามารถรับแรงสั่นสะเทือนได้ดีกว่าวัสดุอื่นๆในยุคนั้น แต่...ในภาวะสงคราม เหล็กเป็นวัสดุที่ขาดแคลนอย่างยิ่ง สะพานนี้จึงจำเป็นต้องสร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:30:56

ความคิดเห็นที่ 18 เมื่อเริ่มก่อสร้าง มีผู้หวั่นวิตกว่า ตัวสะพานจะใช้งานได้ไม่เกิน 6 เดือน คงแตกร้าวชำรุดเสียหาย แต่ในงานที่แปลกและท้าทายเช่นนี้ ได้ทรงคำนวณโครงสร้างด้วยพระองค์เองและการควบคุมงานที่เยี่ยมยอด ทำให้สะพานทาชมภูสร้างได้สำเร็จ และยังใช้งานได้ดีมาจนถึงปัจจุบัน (เครดิตภาพ haripoonchai.com) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:31:51

ความคิดเห็นที่ 19 นอกจากนี้ พระองค์เจ้าบุรฉัตรไชยากร ยังได้ริเริ่มการพัฒนาวิศวกรรมการรถไฟอีกหลายๆอย่าง การสร้างทางรถไฟ และสะพานรถไฟอีกหลายแห่ง รวมถึงสะพานกษัตริย์ศึก ที่ยศเส ซึ่งนับเป็นสะพานลอยแห่งแรกของไทย ยังมีกิจการวิทยุสื่อสารโทรคมนาคม ที่นับว่าเป็นประโยชน์ต่อการรถไฟฯ และกรมเจ้าท่าอย่างมาก รถจักรดีเซลที่ได้นำมาใช้ครั้งแรก ขณะข้ามสะพานหอสูงบนเส้นทางรถไฟสายเหนือ (เครดิตภาพ คุณ samphan , http://iseehistory.socita.com) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:32:58

ความคิดเห็นที่ 20 ใครชอบนั่งรถไฟก็คงเคยเห็นตราอันนี้ประดับอยู่ด้านข้างหัวรถจักรดีเซล เพื่อรำลึกถึงพระองค์ท่านที่ริเริ่มนำหัวจักรดีเซลมาใช้เป็นครั้งแรกในประเทศไทย และเป็นรายแรกในเอเชีย จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:34:09

ความคิดเห็นที่ 21 สะพานทาชมภู มีความยาว 87 เมตร อยู่ที่หลักกม.ที่ 690/360.6 ในเขตอำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน เป็นสะพานที่มีโครงสร้างสวยงาม ชาวลำพูนเรียกกันติดปากว่า “สะพานขาว” รองรับผู้เดินทางบนขบวนรถไฟสายเหนือไม่รู้ว่ากี่พันกี่หมื่นขบวน ผมเองก็คำนวณไม่ถูก เพราะระยะเวลายาวนานมาถึง 90 ปีแล้ว (เครดิตภาพ การรถไฟแห่งประเทศไทย) แก้ไขให้ถูกต้องเป็นอำเภอแม่ทา ขอบคุณคุณ KoKoCrunch ที่กรุณาทักท้วงครับ แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 20:04:03 จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:35:23

ความคิดเห็นที่ 22 สะพานขาวแห่งนี้ ... ครั้งหนึ่งเคยถูกชาวบ้านช่วยกันทาสีดำ เพื่ออำพรางมิให้เป็นเป้าหมายการโจมตีทางอากาศ เมื่อครั้งที่กองทัพสัมพันธมิตรพยายามจะส่งเครื่องบินมาทิ้งระเบิดทำลาย มุ่งหวังที่จะตัดเส้นทางลำเลียงยุทธปัจจัยด้วยรถไฟของทหารญี่ปุ่น ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง (เครดิตภาพ คุณAdithep) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:36:18

ความคิดเห็นที่ 23 ดูประวัติศาสตร์แล้วหันมาดูเรื่องเทคโนโลยีสักนิดนะครับ เดี๋ยวพี่น้องหว้ากอจะงอน ไล่ผมไปโพสต์ห้องอื่น ประมาณเกินกว่าสิบปีที่ผ่านมา ผมได้รับโทรศัพท์จากอาจารย์คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ท่านหนึ่ง เล่าว่า.... สะพานรถไฟทางภาคเหนือแห่งหนึ่ง ชื่อสะพานทาชมภู เก่ามากแล้วแต่รูปทรงยังสวยงาม การรถไฟแห่งประเทศไทยหวั่นเกรงว่า จะชำรุดทรุดโทรมลงเพราะสร้างมานานหลายสิบปี แม้วิศวกรโยธายังยอมรับได้ แต่เกรงว่าเหล็กโครงสร้างภายในคอนกรีตอีกไม่นานคงจะเริ่มมีสนิม คงจะต้องทุบทิ้งแล้วสร้างใหม่ด้วยงบ...เอ๊ย...ด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ (เครดิตภาพ คุณ Adithep) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:37:31

ความคิดเห็นที่ 24 ถ้าเป็นอย่างนั้นคงเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก สะพานนี้เป็นสะพานคอนกรีตรูปโค้งสีขาวสองโค้งทอดข้ามลำน้ำแม่ทา อยู่กลางทุ่งที่มีทิวทัศน์สวยงาม มีอดีตอันยาวนาน ที่ทรงคุณค่าทั้งในเชิงประวัติศาสตร์ วิศวกรรม และสถาปัตยกรรม ถือว่าเป็นสะพานรถไฟที่สร้างด้วยคอนกรีตแห่งแรกของประเทศไทย น่าจะหาทางรักษาไว้ โดยใช้เทคโนโลยีที่เรียกว่า แคโทดิกโปรเทคชั่น (Cathodic Protection) ชื่อนี้ผมได้ยินคุ้นหูตั้งแต่เรียนเคมี เป็นเทคนิคที่ใช้ป้องกันมิให้เกิดการผุกร่อนในเหล็กโครงสร้าง การผุกร่อนอันเกิดจากขบวนการทางเคมี ที่มีออกซิเจนและความชื้นคบคิดกันเป็นผู้ร้าย เทคนิคนี้สามารถรักษาสิ่งก่อสร้างหรืออาคารเก่าที่มีคุณค่าเอาไว้ได้นานหลายปี (เครดิตภาพ คุณ Main Reservoir, rotfaithai.com) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:39:18

ความคิดเห็นที่ 25 ผมเองความรู้แค่หางอึ่ง ขอไม่เล่าละเอียดนะครับ เอาเพียงคร่าวๆว่า โลหะแต่ละชนิดสูญเสียอิเลคตรอนไปไม่พร้อมกัน บางชนิดเสียยาก บางชนิดก็เสียง่าย ...สมัยที่เรียนเรื่องนี้ อาจารย์ยังเคยเขียนสมการเคมีตัวโตๆล้นออกนอกกระดานให้ดู ยกตัวอย่างให้เข้าใจถึงกรรมวิธีป้องกันมิให้ท่อส่งน้ำมันใต้ดินผุกร่อนเป็นสนิม อาศัยเทคโนโลยีโบราณด้วยการฝัง แท่งแมกเนเซียม (Mg) ใกล้ท่อเหล็กแล้วเชื่อมสายโลหะถึงกัน โลหะแมกเนเซียมจะผุกร่อนแทนเหล็ก เปรียบไปก็เหมือนเบี้ยที่ยอมตายแทนขุนศึกยังงั้น กรรมวิธีอันนี้เรียกว่า Sacrificial Anode Cathodic Protection  (SACP) ศัพท์ Sacrifice ก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นการบูชายัญ วิชานี้อาจารย์ท่านให้มา แต่ผมก็ส่งคืนท่านไปเยอะเลยครับ จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:43:23

ความคิดเห็นที่ 26 สำหรับอาคารหรือสะพานสมัยใหม่ จะใช้อีกวิธีหนึ่งที่เรียก Impressed Current Cathodic Protection  (ICCP) โดยฝังโลหะพวกไททาเนียม (Ti) เข้าไปเป็นขั้วอะโนดในเนื้อคอนกรีต และให้โครงเหล็กเป็นแคโทด ปล่อยไฟฟ้ากระแสตรง (DC) เข้าไปในขนาดที่เหมาะสม สะพานทาชมภูก็จะใช้วิธี ICCP นี้ครับ ใครอยากรู้เรื่องลงลึกลองอ่านลิงค์ดู หรือจะไปค้นต่อก็ดีนะครับ http://www.ihbc.org.uk/context_archive/71/cathodic/protect.html จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:44:44

ความคิดเห็นที่ 27 ว่ากันตามจริง...กรรมวิธีนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ เพราะเมื่อ 187 ปีก่อน เซอร์ ฮัมฟรีย์ เดวี่ ( Sir Humphry Davy 1778 – 1829 ) นักวิทยาศาสตร์ชื่อก้องโลกชาวอังกฤษ ได้เคยเสนอแนวทางเรื่องนี้ตั้งแต่ปี ค.ศ.1824 โน่นแล้ว ในรายงานนั้นแนะนำการเพิ่มประจุไฟฟ้าเพื่อป้องกันการกัดกร่อนเนื้อทองแดงในน้ำทะเล ทองแดงที่ว่านั้น คือทองแดงที่หุ้มยึดโครงไม้ใต้ท้องเรือทั้งหลายในกองเรือรบราชนาวีอังกฤษ http://corrosion-doctors.org/Corrosion-History/CP-History.htm ผลงานที่โด่งดังมากของเขาที่เรารู้จักคือการคิดค้นตะเกียงสำหรับใช้ในเหมืองถ่านหิน (Davy Lamp) ป้องกันการระเบิดตูมตามไงครับ เพื่อนๆหว้ากอยังจำได้นะครับ (ภาพจากวิกิพีเดีย) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:46:39

ความคิดเห็นที่ 28 โครงเรือรบที่ เซอร์ ฮัมฟรีย์ เดวี่ กล่าวถึงหากใครยังนึกไม่ออกผมจะพาไปดูครับ กองเรือรบโบราณในยุคนั้นยังเป็นเรือต่อด้วยไม้กางใบบนเสาสูง ติดปืนใหญ่กระสุนดินดำเต็มสองกราบเรือตามภาพเขียนที่เราพบเห็นบ่อยๆ ผมเอาภาพเขียนยุทธนาวีที่ทราฟัลการ์ (Trafalgar) ในปี 1805 จากวิกิพีเดียมาให้ชมให้เห็นบรรยากาศของเรือรบสมัยนั้น สงครามทางเรือระหว่างอังกฤษ กับกองเรือผสมฝรั่งเศส+สเปนครั้งนี้ อยู่ในช่วงนโปเลียนเรืองอำนาจครับ เรือกว่า 70 ลำเข้าห้ำหั่นกัน ทั้งสองฝ่ายตายเป็นเบือเต็มทะเล จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:48:05

ความคิดเห็นที่ 29 ...และครั้งนี้เองที่อังกฤษต้องสูญเสียลอร์ดเนลสัน (Admiral Lord Viscount Nelson 1758 – 1805) แม่ทัพเรือแขนเดียวผู้เกรียงไกรถูกลูกปืนทะลุปอดตายคาเรือธงในทะเลเลือด เรื่องราวดุเด็ดเผ็ดมันจนมีอมตวาจาของเนลสันก่อนสิ้นใจ... ลองไปหาอ่านดูครับ จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:49:39

ความคิดเห็นที่ 30 ปัจจุบันเรือ HMS Victory เรือธงของลอร์ดเนลสันที่ผ่านสงครามมาโชกโชน ที่เค้าว่าเป็นเรือรบในยุคศตวรรษที่ 18 เพียงลำเดียวที่ยังเหลืออยู่ในโลกใบนี้ โลกที่มนุษย์ยังฆ่ากันไม่เสร็จ เรือนี้ถูกเก็บรักษาไว้อย่างดีที่ Portsmouth Historic Dockyard ในประเทศอังกฤษ ริ้วรอยแห่งสงครามยังมีให้เห็น ใครไม่กลัวผีถ้ามีโอกาสลองแวะไปชมนะครับ (หมายเหตุ...เนลสัน – นโปเลียน - เดวี่ เกิดห่างกันคนละ10 ปีตามลำดับครับ) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:51:43

ความคิดเห็นที่ 31 ต่อครับต่อ ...มัวแต่โม้ออกทะเลนอกเรื่องไปไกล ด้วยเหตุที่สะพานทาชมภูอยู่กลางทุ่งโล่งไม่มีไฟฟ้า หลังจากที่ได้หารือกันถึงแหล่งพลังงานเพื่อขบวนการนี้แล้ว ตัวสะพานจึงได้มีเซลล์แสงอาทิตย์เล็กๆขนาด 50 วัตต์ ติดอยู่ข้างบนอันนึง หันหน้าไปทางทิศใต้เพื่อเก็บพลังงานตอนกลางวัน ( ดูประเจิดประเจ้อไปหน่อยนะ ) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:53:17

ความคิดเห็นที่ 32 ฝัง Anode ในเนื้อคอนกรีต จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:54:15

ความคิดเห็นที่ 33 มีขบวนการที่ซับซ้อนอีกหน่อยที่จะจ่ายประจุไฟฟ้ากระแสตรงปริมาณที่พอเหมาะให้กับโครงเหล็กในสะพาน คงจะช่วยยืดอายุสะพานไปได้อีกนานหลายปี จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:55:31

ความคิดเห็นที่ 34 ขออณุญาตปาดนะครับ..... อ้ากกกกกกกกกกกกกก........... หละปูน บ้านโผมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : Paultinus เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:56:26

ความคิดเห็นที่ 35 ในความรู้สึกของผม.... สะพานทาชมภูแห่งนี้ มีความเป็นมาและประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ และยืนยงคงทนมากว่า 90 ปีแล้ว แม้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ก็ยังรอดพ้นการทิ้งระเบิดจากเครื่องบินสัมพันธมิตรมาได้ น่าจะได้รับการเอาใจใส่ดูแล บูรณะให้สวยงาม ให้ได้ยืนหยัดประกาศพระปรีชาแห่งพระองค์เจ้าบุรฉัตรไชยากร พระบิดาแห่งการรถไฟไทย ให้เป็นที่ประจักษ์ทั่วไปแก่ชนรุ่นหลัง และที่สำคัญ เป็นสิ่งเตือนใจให้เราซาบซึ้งถึงสายพระเนตรอันยาวไกล และสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณแห่งองค์พระพุทธเจ้าหลวง รัชกาลที่ ๕ ที่ทรงมีต่อพสกนิกรของพระองค์ในหัวเมืองทางเหนือ คนนั่งรถไฟก็พอจะตอบคำถามลูกหลาน หรือเล่าให้เด็กๆฟังได้บ้าง (เครดิตภาพ คุณ Kritsada Chintanachot) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:56:47

ความคิดเห็นที่ 36 จบแล้ว.. จะได้ comment ได้อย่างสบายใจซักที ผมชอบนั่งรถนอนอะครับ หลับยาวทุกที ตื่นอีกทีก็ลอดขุนตานไปละ แต่ตอนทำค่ายพัฒน์นี่ได้นั่งรถไฟหวานเย็นปีละสองเที่ยว หัวฟูก้นด้านกันเลยทีเดียว จากคุณ : workbench เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 02:59:16

ความคิดเห็นที่ 37 อ้ากกกกกกกก...คนหละปูน ว่างๆกลับไปขัดสะพานบ้างเน้อ การรถไฟฯ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย หรือชาวลำพูน(คห.34)อาจจะร่วมมือกัน ปรับปรุงเส้นทางถนน ปรับภูมิทัศน์ให้สะดวกพอควรแก่นักท่องเที่ยวหรือผู้สนใจ ให้เป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์ อาจทำให้สะพานทาชมภูโด่งดังไม่แพ้ ”สะพานประวัติศาสตร์ท่าปาย” ของชาวแม่ฮ่องสอนก็เป็นได้ ผมเองมีส่วนเพียงแค่เศษขี้เล็บ ที่ได้มีโอกาสรักษายืดอายุสะพานรถไฟแห่งนี้ไว้ไม่ให้ถูกทุบทิ้ง ก็ยังเป็นความปีติอยู่ลึกๆ ที่เล่ามา ก็เพียงอยากเล่าสู่กันฟัง จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 03:01:26

ความคิดเห็นที่ 38 ก่อนจบผมขอนำภาพสะพานรถไฟและอุโมงค์ที่โด่งดังของสวิสมาให้ชมเป็นของแถมตามประสาคนชอบรถไฟ สะพานนี้มีชื่อลานด์วาสเซอร์ (Landwasser Viaduct) ทอดข้ามแม่น้ำชื่อเดียวกันแล้วมุดเข้าอุโมงค์ไป องค์การยูเนสโกประกาศยกย่องให้เป็นมรดกโลกตั้งแต่ปี 2008 ครับ จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 03:03:58

ความคิดเห็นที่ 39 สร้างเสร็จในปี พ.ศ.2445 ก่อนที่สยามจะเริ่มขุดเจาะอุโมงค์ขุนตาน 5 ปีครับ (เครดิตภาพจากวิกิพีเดีย) จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 03:04:56

ความคิดเห็นที่ 40 จบกระทู้ ... แปะท้ายด้วยหนุ่มน้อย คนยืนแถวหน้าที่นุ่งกางเกงลายจุดสุดจ้าบ   หนุ่มบ้านนอกคนนี้เคยแว่วยินเสียงหวูดรถไฟ ปู้น...ปู้น...ปู้น...มาตั้งแต่เด็ก แล้วจะไม่ให้รัก ไม่ให้ชอบรถไฟได้ไง   แต่ที่ทำขาดทุนแล่นตกรางกันบ่อยๆก็ไม่ได้ชอบหรอกนะขอบอก รูปนี้พ่อถ่ายไว้ในวันเวลาที่ผมยังวิ่งเล่นกับเพื่อนๆริมทางรถไฟสายใต้ ขอไม่บอกปี พ.ศ.ที่พ่อถ่ายนะครับ ขอขอบคุณเจ้าของภาพถ่ายในกระทู้นี้ที่ผมอาจตกหล่นมิได้เอ่ยนาม และขอบคุณทุกท่านที่ติดตามกระทู้ครับ จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 03:06:11

ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดีครับ...ผมเองเมื่อกลับไปไทยจะนั่งรถไฟไปชม.มาเสมอๆ และได้เห็นและรอชมสะพานนี้เสมอมาครับขอลคุณในการนำเรื่องดีๆน่ารู้มาเขียนให้รับทราบครับ จากคุณ : ขวัญชัยอิศรา (kwanchaiisra) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 05:05:47

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบพระคุณมากๆครับผม วิ่งผ่านสะพานทาชมภูหลายครั้ง นี่เป็นสะพานรถไฟที่สวยที่สุดเลย จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 05:52:04

ความคิดเห็นที่ 43 เห็นกระทู้รถไฟทีไร คันปากถึงเรื่อง...ทุกที T_T เอาเป็นว่า เพื่อให้เป็นการสร้างสรรค์ และให้เกียรติ จขกท. ขอทำตัวเงียบๆ และให้กิ๊ฟแทนละกัน จากคุณ : เด็กวัดสะพานใหม่ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 06:01:22

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณมากๆค่ะ อาจารย์ ได้รู้ประวัติอุโมงค์ขุนตานกับสะพานแสนสวยอย่างละเอียดก็วันนี้เอง อ่านเพลินๆ มาแอบอมยิ้มกับรูปเด็กรูปสุดท้าย ไม่อยากจะประมาณอายุ ^ ^ สะพานทาชมภูเป็นสะพานที่สวยโดดเด่น ว่าจะหาโอกาสไปดูใกล้ๆทั้งสะพาน ทั้งอุโมงค์ยังไม่มีโอกาสเสียที นี่สะพานที่บ้านค่ะ โครงสร้างคล้ายสะพานทาชมภูเลย ขับรถผ่านทุกวันต้องทำตัวลีบ มันแคบได้ใจจริงๆ แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 08:03:57 แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 06:56:18 จากคุณ : หมูเหมียว เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 06:54:55

ความคิดเห็นที่ 45 สุดยอดที่สุด จากคุณ : joyrisus เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 07:49:04

ความคิดเห็นที่ 46 . . นั่งรถไฟแบบไม่รีบ เรื่อยเรื่อย แล้วจะมีความสุขนะคะ..เป็นเสน่ห์อีกอย่างของรถไฟ จากคุณ : primjang เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 08:03:54

ความคิดเห็นที่ 47 เมื่อกี้ขับรถผ่าน แอบถ่ายรูปสะพานใน #44 มาด้วย แต่วันนี้ฟ้าเป็นสีเทาไม่สวยเลย สะพานนี้ตอนสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 และ 2 ก็ได้รับการทาสีพรางตาเหมือนทาชมภูเช่นกันค่ะ จึงรอดพ้นการโจมตีมาได้ ยังเปิดใช้งานได้ถึงทุกวันนี้ และถ้าจำไม่ผิดน่าจะฉลองครบรอบ 100 ปี ไปเมื่อปี 2549  ^ ^ แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 08:09:25 จากคุณ : หมูเหมียว เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 08:07:55

ความคิดเห็นที่ 48 สวยงามยิ่งนักเลยทีเดียวเชียวแหละ จากคุณ : dbnoon1 เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 08:35:55

ความคิดเห็นที่ 49 ขอขอบพระคุณพี่พรเลิศ สำหรับความรู้และเทคโนโลยีที่อยู่เบื้องหลังความแข็งแรงของสะพานทาชมภูครับ จากคุณ : หม่องวิน มอไซ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 08:41:59

ความคิดเห็นที่ 50 สะพานคล้าย ๆ กับสะพานทาชมภู ยังมีอีกแห่ง คือสะพานข้ามคลองพระโขนง บนทางรถไฟสายไปโรงกลั่นน้ำมันบางจากครับ http://img75.imageshack.us/img75/598/dscn57601kh3.jpg จากกระทู้ http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2848&postdays=0&postorder=asc&start=20 ผมไม่แน่ใจเรื่องประวัติครับ ว่าสะพานแห่งนี้สร้างในยุคใด จากคุณ : หม่องวิน มอไซ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 08:47:42

ความคิดเห็นที่ 51 รถไฟสายเหนือ สวยจริง ๆ จากคุณ : Hana_Huna เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 08:52:48

ความคิดเห็นที่ 52 สมัยยังละอ่อนได้ขึ้นรถไฟเป็นครั้งแรกเพื่อไปเรียนมช. ก็นั่งรถไฟชั้นสามไปล่ะครับ สิ่งหนึ่งที่ยังประทับในความทรงจำมิรู้เลือนก็คือ ตอนขึ้นมาตอนเช้า ลืมตามองออกไปนอกหน้าต่างก็เจอสะพานทาชมภูนี่พอดี ทางรถไฟโค้งเข้าหาสะพานสีขาว ตัดกับทุ่งนาสีเขียว เป็นไฮไลท์ในการเดินทางครั้งนั้นเลย แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 11:41:39 จากคุณ : amscmu เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 09:01:55

ความคิดเห็นที่ 53 เข้ามาสวัสดีรุ่นพี่ อิอิ ขอบคุณครับที่ลงเรื่องราวดีๆให้อ่านกัน จากคุณ : Dare More เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 09:37:28

ความคิดเห็นที่ 54 โพสต์มาหลายคห. มีแต่คนชอบ#40 หากสังเกตดีๆ ข้างหลังผมมีหนุ่มใส่กางเกงลายจุดอีกคนถูกผมยืนบังอยู่ครับ พี่ชายผมเองแหละ แต่คงมีฐานะดีมีรองเท้าใส่อยู่คนเดียว เสื้อผ้าลายจุดนี่แม่ผมซื้อผ้ามาตัดเย็บเอง ไปค้นรูปเก่าๆดู พี่สาวผมก็สวมกระโปรงลายจุดเหมือนกัน 5555 จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 09:39:16

ความคิดเห็นที่ 55 ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมกระทู้ครับ ขออภัยที่ไม่ได้ตอบครบทุกรายบุคคลนะครับ ขอบคุณคุณหมอหมูเหมียวสำหรับภาพสะพานรัษฎาภิเศกครับ ตามประวัติเดิมเป็นสะพานไม้สร้างในปี 2437 ปีที่ร.๕ ครองราชย์ 25 ปี มารื้อสร้างใหม่ปี 2460 เป็นคอนกรีตอายุใกล้เคียงกันกับสะพานทาชมภูเลยครับ ขอบคุณคุณหม่องวินมอไซ(คห.50)ครับ สะพานรถไฟข้ามคลองพระโขนงนั้น เดิมอาจารย์คณะสถาปัตย์ท่านก็วางแผนจะทำ ICCP เหมือนกันครับ แต่ภายหลังเรื่องเงียบไป จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 09:56:18

ความคิดเห็นที่ 56 สะพานทาชมภูสวยมาก สมัยเรียน มช. นั่งรถไฟผ่านแถวนั้น (ตอนเช้า) จะต้องชะโงกดูสะพานนี้ สวยแบบคลาสิค ปัจจุบัน ยืนมองได้เต็มตาจากกรีนหลุม 4 ของสนามกอล์ฟขุนตาล จากคุณ : ปลัดหน่อง เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 10:01:34

ความคิดเห็นที่ 57 แม้ปัจจุบัน สะพานสูงเหล่านั้นได้รับการปรับปรุงให้มั่นคงแข็งแรงขึ้น ด้วยโครงสร้างคอนกรีตแทนโครงเหล็ก แต่รถไฟที่วิ่งก็ยังคงเป็นขบวนเดิม... จากคุณ : what do you want from me? เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 10:02:05

ความคิดเห็นที่ 58 เวลาผมนั่งรถไฟไปเชียงใหม่ก็คอยสังเกตสะพานแห่งนี้เหมือนกันครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลารถไฟไปถึงบริเวณนั้นยามรุ่งสาง อากาศเย็นๆ บริเวณนั้นจะมีหมอกเต็มไปหมด ประกอบกับทุ่งหญ้าท้องนาและสะพานทาชมภู สวยจับใจจริงๆครับ จากคุณ : ArM-ApA เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 10:09:01

ความคิดเห็นที่ 59 สมัยก่อนตอนลูกเล็กๆก็หอบหิ้วขึ้นรถไฟเชียงใหม่-กรุงเทพ-เชียงใหม่ ค่อนข้างบ่อยค่ะ เช้าจะตื่นมารอดูสะพานขาว เตรียมปลุกลูก เก็บข้าวของ สั่งอาหารเช้า เพราะถ้าถึงสะพานขาวก็แปลว่า ใกล้จะถึงเชียงใหม่แล้ว พอลูกๆโต ก็ขับรถไปกลับเองแล้วค่ะ ประหยัดหน่อย ขอบคุณคุณพรเลิศค่ะ สำหรับเรื่องความเป็นมาน่ารู้ของสะพานขาวและอุโมงค์ขุนตาน ถ้ามีโอกาสได้นั่งรถไฟกับลูกหลาน จะได้เล่าสู่กันฟังค่ะ จากคุณ : HeLL_Is_HeRe เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 10:27:33

ความคิดเห็นที่ 60 แม้จะเคยผ่านหลายหน แต่ช่วงหลังๆ ก็เป็นการนั่งรถไฟกลางคืน ไม่ได้เห็นอะไร ตอนเด็กๆ มีครั้งหนึ่งนั่งรถไฟไปเชียงใหม่ ชะโงกชมวิวไปตลอดทาง เราชอบดูโน่นดูนี่มากๆ ยุคนั้นรถไฟไปถึงเชียงใหม่สายมาก ได้ชมวิวตลอด ... แต่ปรากฎว่า ตื่นเช้าวันถัดมา ลืมตาไม่ขึ้นหนังตาบนและล่างติดกันสนิท ต้องล้างตาซะยาว จึงพอลืมตาได้ แต่ก็ตาแดงไปนาน โตขึ้น คิดย้อนความหลัง ก็คิดว่ายังดีมาก ที่ตอนนั้นตาไม่บอด เพราะส่วนหนึ่งที่ลอยมาเข้าตา เรามาคิดตอนแกร่แล้วว่าน่าจะเป็นชิ้นส่วนที่ออกจากก้นคน ฟุ้งขึ้นมาตอนรถไฟวิ่งแหง๋มๆ จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 11:03:28

ความคิดเห็นที่ 61 ผ่านสะพานนี้ไปเสร็จ นิดหน่อยก็จะเจอ สถานีทาชมพู ถ้าเราไปกรุงเทพ - เชียงใหม่ ด้านขวา สะพานตอนนี้จะเป็นสนามกอล์ฟ ด้านซ้าย จะเป็นฝายเก็บน้ำ เมื่อก่อนผมวิ่งเล่น ที่ฝายบ่อยเพราะปิดเทอมแม่เลยส่งมา ให้อยู่กับลุงที่เป็นนายสถานี ที่นี้ เที่ยงๆเห็นสะพานขาวทุกวัน อิอิ จากคุณ : อ่านเฉยเฉย เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 11:40:05

ความคิดเห็นที่ 62 สวัสดีปีใหม่เจ้าคุณพรเลิศ ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆ  และสวัสดีปีใหม่คนที่ไม่คิดว่าจะเจอ อย่าง คห.ที่  60  หวังว่าคงจะสบายดีกันถ้วนหน้านะเจ้า มาเยี่ยมกระทู้ทั้งที  เอาสาวสวยสเน่ห์แรง แต่ร้าย มาฝากด้วยเจ้า จากคุณ : ชาวเหนือ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 11:41:44

ความคิดเห็นที่ 63 สวัสดีปีใหม่ครับน้าพรเลิศ :) เข้ามาอ่านเรื่องราวที่ดีและเก็บเข้าคลังกระทู้ พร้อมกับกิฟ ๓ แต้มเต็มไปเลยครับ เก็บเข้าคลังกระทู้ไปแล้วครับ ดีใจที่ได้เห็นกระทู้และเนื้อหาดีๆ กันอีก สำบายดีนะครับ :) จากคุณ : บูรพาชิดขวา เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 12:01:44

ความคิดเห็นที่ 64 ตอนไป ถ่ายรูปไม่ทันค่ะ มันโค้งๆก่อนถึง แถมยังฉึกฉักๆๆ กลัวกล้องหลุดมือ (รูปใน#5 เก่งมาก ถ่ายทันด้วย) จากคุณ : Natthanuch1 เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 12:05:38

ความคิดเห็นที่ 65 รออ่านตั้งแต่เมื่อคืนค่ะอาจารย์ คนรอสลบคาคอมพ์ไปก่อน ชีวิตเกี่ยวๆกับรถไฟเพราะพ่อเดิมอยู่หลังสถานี เวลาไปเยี่ยมคุณปู่คุณย่าก็อาศัยรถไฟ มันสนุกและมีอะไรให้ชมทั้งสองข้างทางแถมมีเพื่อนร่วมทางหลายร้อยชีวิต แต่ตอนนี้มีรถแล้วดูเหมือนรถไฟเมืองไทยจะห่างๆไปจากชีวิต(ยกเว้นเวลาไปต่างประเทศ) กระทู้นี้ทำให้ความหลังกลับมา.. จากคุณ : anavrin เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 12:34:33

ความคิดเห็นที่ 66 ^^^ ตามป้าน้อยชาวเหนือมา อยากให้กิ๊บ แต่ให้ไม่ได้ เอานี่ไปแทนเเล้วกัน   จากคุณ : Happy sin เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 12:36:03

ความคิดเห็นที่ 67 เห็นรายละเอียดในกระทู้แล้ว นึกถึงเพื่อนคนนึง ชื่อ พรชลิต พ่อชื่อ บุญเลิศ(พรเลิศ?) เป็นคน ลำปาง บ้ารถไฟ กะ รถเมล์ สายรถเมล์ทุกสายในกรุงเทพ จำได้หมด คงไม่เกี่ยวกับ จขกท.... พูดความหลังเหมือนคนแกร่เลยวุ๊ย จากคุณ : ป๋าไอ (ibara) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 12:46:48

ความคิดเห็นที่ 68 ผมจินตนาการไม่ถูกจริงๆ หากการรถไฟแห่งประเทศไทยเจริญในอัตราเดียวกับสมัยล้นเกล้ารัชกาลที่ ๕ สยามประเทศของ เราจะมีระบบรางที่ครอบคลุมและพัฒนาไปมากแค่ไหน ทั้งๆ ที่เรามีระบบรางใช้าก่อนหลายประเทศชั้นนำในเอเชียด้วยซ้ำเฉก เช่นเดียวกันกับความเจริญของประเทศในอัตราตอนนั้นหากเทียบกับตอนนี้คำว่าหยุดนิ่งยังน้อยไปที่จะใช้อธิบาย ซึ่งสามารถ กล่าวได้ว่าเรากำลังเดินถอยหลังไปเรื่อยๆ มากกว่า ประเทศไทยเคยมีโอกาสในการเข้าสู่ประเทศที่พัฒนาแล้วหลายครั้ง แต่ ทำไมถึงกลับย่ำอยู่กับที่เช่นนี้เสมือนบอนไซที่โดนตัดตอนกิ่งก้านอยู่เสมอมิให้โตไปมากกว่าที่กำหนด ผมนึกน้อยใจทุกครั้ง ที่ประเทศเพื่อนบ้านของเราได้รับโอกาสในการพัฒนาและเขาก็ใช้โอกาสนั้นเพื่อการจริงๆ ไม่ใช่ใช้โอกาสนั้นเข้ามาโกย ... แม้ ความหวังจะเหลือน้อยและเลือนรางแต่ผมก็ยังคงหวังอยู่ว่าสักวันประเทศเราจะสามารถผ่านพ้นอุปสรรคที่เปรียบเสมือนท่อน ซุงที่นอนทอดยาวขัดขวางการพัฒนาประเทศไปได้ อย่างน้อยก็ในช่วงชีวิตของผม ขออวยพรให้คนไทยเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน จากคุณ : Prince Ganymedes เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 12:48:31

ความคิดเห็นที่ 69 คุ้นๆเหมือนเคยอ่านเจอว่า Mr. Emil Eisenhofer เป็นวิศวกรจบใหม่ มีแค่ slide rule อันเดียวมาทำงานนี้  ออกแบบ คำนวณ คุมคน แก้ปัญหาเฉพาะหน้าลุยแหลก ถ้าเป็นตามนี้  เทียบกับเราๆ  เฮ้อ... จากคุณ : MagicWrap เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 12:53:49

ความคิดเห็นที่ 70 คคห.21 สะพานทาชมภู มีความยาว 87 เมตร อยู่ที่หลักกม.ที่ 690/360.6 ในเขตอำเภอทาชมภู จังหวัดลำพูน ที่ถูกต้องน่าจะเป็น อำเภอแม่ทา มากกว่านะครับ จากคุณ : kokocrunch (KoKoCrunch) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 13:04:48

ความคิดเห็นที่ 71 เกิดไม่ทันสงครามโลก ก็เพิ่งรู้จากกระทู้นี้แหละ ว่า สะพานสีดำดำที่เห็นสมัยเด็ก   เป็นเพราะต้องการพรางตานั่นเอง และ ราง 1 เมตร ที่ล้าหลัง ก็เกิดจาก อังกฤษ มาสร้างอิทธิพลไว้ TuT จากคุณ : sb*star เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 13:21:23

ความคิดเห็นที่ 72 เห็นรูปสะพาน ถูกช็อตด้วยไฟฟ้าแอบยิ้มนิดๆ แถมพลังงานที่ใช้ได้มาจาก Solar Cell ด้วย  ยิ่งยิ้มไปใหญ่ ดีครับ ของมีค่าไม่ควรทำลาย รื้อแล้วสร้างใหม่ถึงจะมีรูปแบบเดิมมันก็ไม่สมควรเพราะมันมีคุณค่าทางด้านจิตใจ อนาคตข้างหน้าถึงแม้ว่ามันจะไม่สามารถใช้การได้แล้ว ผมว่ายังไงก็ควรเก็บสะพานไว้ เอาไว้ให้ลูกหลานได้ศึกษา และภาคภูมิใจกับภูมิปัญญาจากคนในอดีต   วิธีแก้อย่างหนึ่งก็คือสร้างสะพานใหม่ไว้ข้างๆ สะพานเก่าก็เก็บไว้เป็นพิพิธภัณฑ์ จากคุณ : rbko เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 13:25:04

ความคิดเห็นที่ 73 ชอบกระทู้นี้จัง... ได้รับความรู้พร้อมความสุข... จากคุณ : hyperman เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:19:16

ความคิดเห็นที่ 74 ปู่ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ขุดอุโมงค์นี้ครับ (ท่านเล่าให้ฟังว่าตอนหนุ่มๆโดนเกณฑ์ไปชุด) แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 15:30:43 จากคุณ : อนาถา เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:29:13

ความคิดเห็นที่ 75 เห็น การรถไฟ ณ ปัจจุบันแล้วได้แต่ถอนหายใจ เฮ้ออ จากคุณ : Teerarod เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:39:51

ความคิดเห็นที่ 76 เห็น การรถไฟ ณ ปัจจุบันแล้วได้แต่ถอนหายใจ เฮ้ออ จากคุณ : Teerarod เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:40:08

ความคิดเห็นที่ 77 ขอบคุณครับที่ให้ความรู้ทางประวัติศาสตร์ที่หน้าสนใจมาก อยากให้มีกระทู้แบบนี้ทุกวันเลย จากคุณ : หลวงโยธา เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:41:25

ความคิดเห็นที่ 78 สวยครับ เอาไว้เร้วๆ นี้ต้องไปทำงานแถวๆ นั้น จะไปชมนะครับ จากคุณ : - WelL - เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:43:12

ความคิดเห็นที่ 79 คนลำพูนเหมือนกัน ผ่านไปประจำสวยดีครับ แต่สาวลำพูนสวยกว่าสาวเชียงใหม่ นะเออ จากคุณ : ChevCheLiOs เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:32:37

ความคิดเห็นที่ 80 สวยจังค่ะ ได้รับความรู้ด้วย ขอบคุณมาก อยู่แถวนี้แต่ไม่ค่อยได้นั่งรถไฟ เก็บไว้จะหาเวลาเพลิดเพลินทางรถไฟสักที จากคุณ : ogod (เฒ่าไม่เก่า) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:33:25

ความคิดเห็นที่ 81 ขอบคุณจขกท.ครับ.. ปล. รถไฟไทยเริ่มมีมาจะเรียกว่าพร้อมๆกับญี่ปุ่นเลยนะครับ ห่างกันไม่เกิน10ปี จากคุณ : Metroman เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:42:14

ความคิดเห็นที่ 82 สะพานทาชมภูนี่สร้างข้ามอะไรน่ะครับ     เท่าที่ดูจากภาพก็ไม่เห็นมีแม่น้ำ     จะว่าข้ามเหวรอบข้างก็ไม่ได้ลึกอะไร จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 17:57:40

ความคิดเห็นที่ 83 วิ่งมา 2 รอบแล้ว มัวแต่หลับ 555 ขอบคุณมากครับ ไม่เคยว่าจะผ่านสะพานที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานขนาดนี้ จากคุณ : *omega* เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 18:19:08

ความคิดเห็นที่ 84 คุณ 82   ข้ามลำ น้ำทา  ต้นกำเนิด อยู่ อ.แม่ออน จ.เชียงใหม่ ไหลผ่านอำเภอแม่ทา จ.ลำพูน แล้วไปพบแม่น้ำปิง ที่ บ้านสบทา อ.ป่าซาง ลำพูน  ระยะความยาว  97  ก.ม. จากคุณ : ลุงแสง เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 18:23:29

ความคิดเห็นที่ 85 โอ้ววว นี่มันความฝันของผมเลยนะเนี่ย จากคุณ : สามสิบห้าบาทแน่ะ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 18:30:47 A:223.206.195.120 X: TicketID:228785

ความคิดเห็นที่ 86    นับถือคนรุ่นก่อน ๆ จริง   ๆ ค่ะ เห็นภาพแล้วไม่ง่ายเลยนะนั่น   จากคุณ : minute waltz เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 18:34:37

ความคิดเห็นที่ 87 มีสะพานขาว ก็มี "สะพานดำ" ปัจจุบันยังมีรอยรูกระสุนปืนจากเครื่องบินสมัยสงครามโลกไว้เป็นอนุสรณ์อีกด้วยครับ...จำไม่ได้ว่าอยู่อำเภออะไร จากคุณ : Night Claw เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 18:49:15

ความคิดเห็นที่ 88 คห.84    ข้ามลำน้ำเหรอครับ    จากภาพมันไม่เห็นน้ำเลยไม่รู้     แต่เท่าที่ดูถ้าเป็นลำน้ำก็คงค่อนข้างแคบและปริมาณน้ำน้อยทีเดียวนะครับ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 19:23:19

ความคิดเห็นที่ 89 ที่ลำปางแถวๆ สถานีรถไฟจะมีสะพานดำครับ ภาพประกอบ civilspice จากคุณ : Lind L Taylor เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 19:29:13

ความคิดเห็นที่ 90 สวัสดีปีใหม่ครับพี่พรเลิศ เรื่องราวประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจของการรถไฟ และเส้นทางรถไฟสายเหนือ อ่านแล้วได้ความรู้มาอีก 2 กระบุง สะพานทาชมพูนี้ ผมเคยผ่านแล้ว แต่ไม่เคยได้รู้เลยว่ามันมีประวัติอันยาวนาน ขอบคุณมากครับ จากคุณ : เปรี้ยวปิ๊ด เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 20:00:13

ความคิดเห็นที่ 91 สวยงามคลาสสิคดีเนอะ ..... จากคุณ : Ultra-Period (Moonlight-Eclipse) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 20:06:11

ความคิดเห็นที่ 92 ขอขอบคุณทุกๆเสียงโหวตขึ้นเป็นกระทู้แนะนำครับ ขอบคุณคุณ KoKoCrunch (#70) ที่ที่ทักท้วงชื่ออำเภอแม่ทาครับ ขอบคุณคุณลุงแสง (#84) ที่อธิบายลำน้ำแม่ทาครับ คุณ zodiac28 สงสัยว่าลำน้ำแม่ทาทำไมเล็กจัง ดูจากแผนที่ก็ไม่เล็กนะครับ เป็นลำน้ำสายยาวเกือบ 100 กม.ตามที่คุณลุงแสงว่าไว้ หากดูภาพนี้จะเห็นว่าในอดีตเมื่อปี 2462 มีไม้ซุงติดค้างในลำน้ำนี้ด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 20:26:26 จากคุณ : พรเลิศ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 20:24:16

ความคิดเห็นที่ 93 สะพานดำลำพูนก็มีครับ ... แถวๆใกล้จะถึงสถานีรถไฟ เป็นสะพานเหล็กสีดำครับ .. คนแถวนั้นก็เรียกกันสะพานดำ จากคุณ : ridergroovy เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 20:36:18

ความคิดเห็นที่ 94 นั่งรถไฟผ่านเมื่อเช้านี้เอง สะพานสวยคลาสสิคมากครับ เพิ่งรู้ว่าชื่อสะพานทาชมภู ถ้าไม่รีบร้อนไปไหน นั่งรถไฟสายเหนือนี่บรรยากาศสวยมาก อากาศก็เย็นสบาย รฟท.ใจดี แถมให้เรานั่งฟรีอีกตั้ง 3 ชม. จะใจดีไปไหนเนี่ย T T จากคุณ : FlyingChicken เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 20:50:15

ความคิดเห็นที่ 95 คิดเติงหาเชียงใหม่ รับน้องรถไฟไปมช. ตื่นเช้ามาเจอสะพานขาว อากาศหนาวเย็น เข้าถ้ำขุนตาน แข่งกันกลั้นหายใจ เขาว่าถ้ากลั้นหายใจได้จนตลอดอุโมงค์ จะเรียนจบ มช ไม่มีกลั้นได้ขนาดนั้นสักคน แต่ก็จบกันมาได้เกือบทุกคน จากคุณ : หอยทากตัวน้อย เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 21:01:55

ความคิดเห็นที่ 96 ทุกครั้งที่ไปเชียงใหม่ก็จะเล็งแต่สะพานนี้เจหละครับ เห็นครั้งแรกจำได้ว่าตื่นเต้นมาก ถึงรถไฟจะเป็นยังไง ก็รักครับ จากคุณ : แฮมมึน (แฮมมึน) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 22:43:18

ความคิดเห็นที่ 97 ถ้าอยากเห็นสะพานนี้ตอนกลางวันแบบเต็มตา แนะนำ ด่วน 51 จาก กทม ไป เชียงใหม่ ครับ เพราะไปสว่างที่อุตรดิตถ์ ไม่ก็ด่วนขากลับ ด่วน 52 ก่อนขึ้นจากเชียงใหม่ ต้องเบียร์ 4 ป๋องถึง 6 ป๋อง หมกถังน้ำแข็ง รับรองว่าถึงลำปางแล้วจะมึนกำลังดี ชวนให้นอนเลยครับ จากคุณ : โลหการ4 เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 23:30:47

ความคิดเห็นที่ 98 ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ และความรู้ดีดีแบบนี้ครับผม ผมคนหนึ่งก็เปนคนที่ชอบและรักการรถไฟ ใกล้ชิดรถไฟมาตั้งแต่เด็กๆ เจอกระทู้นี้ทำให้ผมไม่ลังเลที่จะกดเข้ามาอ่านให้จบแบบนี้เลยครับ สะพานนี้ผมเองก็ยังไม่มีโอกาสได้เห็นเลยครับ ปกติผมจะโดยสารรถไฟอยู่ 2 สาย ได้แก่ สายตะวันออกและสายใต้ ผมเองก็ได้เคยคุยกับรุ่นพี่ที่คณะคนนึง เค้าเล่าให้ฟังว่า เค้าเคยเดินทางไปเชียงใหม่ ไปรถไฟ รถเร็ว ขบวน 109 นะ ในช่วงฤดูหนาว อาจจะเดินทางช้าหน่อย แต่ก็ไม่พลาดอะไรดีดี เนื่องจากขบวนนี้ออก กรุงเทพเวลา บ่ายสองโมงครึ่ง ไปถึงขุนตาน ประมาณเช้าๆ ได้พบกับหมอกหนาๆ อากาศหนาวๆ เลยไปกว่านั้น ถ้าสักประมาณ 6 โมง 7 โมง ที่สะพานทาชมภู ก่อนโค้งเข้าสะพาน มองดูหน้าต่าง ได้เจอสิ่งที่สวยงามมากๆ แสงแดดทอดผ่านสะพานทาชมภู ส่องแสงสวยงามมากเพียงแค่อึดใจ ช่วงเี้คี้ยวหมากแหลก รถไฟ ก็วิ่งผ่านสะพานนี้ไป แต่ก็เปนช่วงเวลาที่ไม่ลืมของพี่เค้าเลย ถึงแม้รถไฟจะเลท แต่ก็ได้พบกับสิ่งที่มีโอกาสเห็นได้ยาก ถ้าผมมีโอกาส ผมก็อยากจะลองไปเที่ยวเชียงใหม่ โดยรถไฟสักครั้ง ครับ จากคุณ : LinkinTua เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 23:44:28

ความคิดเห็นที่ 99 ขอบคุณสำหรับกระทู้ดี ๆ ครับ ผมเองตั้งแต่เด็กฝันจะได้นั่งรถไฟลอดถ้ำขุนตานซักหน จนป่านนี้แล้วก็ยังไม่เคยเลยครับ ไปเชียงใหม่ทีไรถ้าไม่ทางรถก็บินทุกที เคยเห็นแต่รูปถ้ำขุนตานตั้งแต่ผมตัวเท่า จขกท ใน คคห 40 นั่นแหละ ฮ่ะ ๆๆ จากคุณ : Cherokee1 เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 01:28:30

ความคิดเห็นที่ 100 เข้ามาลงชื่อ "จาวโหล่งหละปูนหยั่งเดวกั๋น" จากคุณ : คิกขุแมน เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 01:30:24