PANTIP.COM : X10165986 เด็กฉลาดที่สุดในโลก (..ของแท้ ไ่ม่ได้จบจาก PMC..) [วิทยาศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 16

ขอนำเอาข้อความที่เหลือ มาลงให้หมดละกันนะครับ
ซึ่งก็เป็นเรื่องเกี่ยนกับอัฉริยะทั้งหลาย
(ที่มาก็ที่เดิมครับ - หนังสือคิดจากความว่าง ของ คุณดังดฤณ)

ต่อจาก คห.ที่ 0 เป๊ะๆ เลยนะครับ

..นิยามความฉลาดมีอยู่หลากหลาย แต่คุณจะเข้าใจว่าความฉลาดคืออะไร ก็ต่อเมื่อเจอคนฉลาดอย่างไร้กังขา
ไม่มีใครเทียบได้ ดังเช่นที่ผมยกตัวอย่างไว้ข้างต้น

เพื่อบอกว่าฉลาดมากหรือฉลาดน้อย คุณต้องตั้งเงื่อนไขอะไรขึ้นมาบางอย่างเพื่อทดสอบว่าใครหัวไวกว่าใคร
เช่นให้ปัญหายากๆมาข้อหนึ่ง ใครแก้ได้ก่อนถือว่าฉลาด หรือให้ศาสตร์ยากๆมาศาสตร์หนึ่ง ใครแตกฉานก่อนถือว่าเก่ง

ยุคของพวกเราคนจะรู้จักค่าความฉลาดจากระดับไอคิว คือยิ่งสูงเหนือร้อยขึ้นมาเท่าไร ก็ยิ่งแปลว่าฉลาดมากขึ้นเท่านั้น
ว่ากันว่าโลกนี้มีเพียงหนึ่งเปอร์เซนต์ที่ไอคิวสูงกว่า ๑๓๕ นอกนั้นอยู่ในช่วงประมาณ ๘๕ ถึง ๑๑๕ กันเกือบหมด

หลักการวัดไอคิวมักเน้นเรื่องปฏิภาณและการใช้จินตนาการแก้ปัญหาน่างงงวย อย่างไรก็ตาม ยังมีหลักวิธีวัดไอคิวบางชนิด
ที่ถือเอาความปราดเปรื่องในการสร้างผลงานมาเป็นเกณฑ์ ด้วยเกณฑ์นี้อาจพอประมาณได้ว่าอัจฉริยะในอดีตมีไอคิวประมาณไหน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีผลงานเป็นที่ประจักษ์ก่อนอายุ ๑๗

ความจริงก็คือคุณไม่สามารถสร้างเครื่องมือวัดความฉลาดใดๆได้แน่นอนตายตัว คีตกวีนามอุโฆษอย่างโมสาร์ท
และนักวิทยาศาสตร์บันลือโลกอย่างไอน์สไตน์ ได้คะแนนไอคิวกันคนละแค่ ๑๖๐ ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคนประเมินเอาอะไรไปเชื่อ
ทราบแต่ว่าหลายคนถือเป็นจริงเป็นจัง พอถามว่าไอน์สไตน์ไอคิวเท่าไร ก็จะตอบว่าประมาณร้อยหกสิบกว่าๆ

รู้จักชารอน สโตน (Sharon Stone) ไหมครับ? นักแสดงหญิงที่โลกเริ่มรู้จักเธอจริงๆจังๆจากบทสุดโป๊ในเรื่อง Basic Instinct นั่นแหละ ทายซิไอคิวเธอเท่าไหร่…

คำตอบคือเกือบร้อยหกสิบ ไล่เลี่ยกับโมสาร์ทและไอน์สไตน์ครับ!

คุณคงไม่คาดหวังว่าชารอน สโตนจะแต่งเพลงได้อย่างโมสาร์ท หรือคิดทฤษฎีสัมพัทธภาพได้อย่างไอน์สไตน์
แม้ว่าตามหลักเทียบเคียงด้วยไอคิวแล้ว เธอน่าจะ ‘มีสิทธิ์’ ทำได้

ถ้าบอกว่าความฉลาดสูงสุดคือการมีเลขไอคิวเหนือกว่าคนทั้งโลก คุณอาจต้องพบกับความจริงที่น่าสับสนหลายประการ
เช่น ในวัยเด็กมาริลีน (Marilyn Vos Savant) ทำสถิติทะลุโลกเป็นทางการไว้กับกินเนสบุ๊ก ว่ามีไอคิวถึง ๒๓๐ ก็น่าสงสัยว่าหากฉลาดที่สุดจริง
เหตุใดเธอจึงไม่เป็นสัญลักษณ์แทนความฉลาดเยี่ยงไอน์สไตน์ ทุกวันนี้ลองถามคนทั่วไปดูเถอะว่าใครฉลาดที่สุดในโลก
ส่วนใหญ่จะนึกถึงไอน์สไตน์กันแทบทั้งนั้น ไม่มีใครจดจำหรอกว่าไซดิสไอคิว ๒๕๐ และมาริลีน ๒๓๐

ที่ไอน์สไตน์ดังและเป็นที่จดจำ แน่นอนว่าจากผลงาน ไม่ใช่เลขไอคิว ความฉลาดของเขาส่งเสียงดังออกมาเป็นกัมปนาท
แห่งระเบิดปรมาณูที่ฮิโรชิม่าและ นางาซากิ!

ความจริงไอน์สไตน์ไม่เคยสร้างระเบิดสักลูก แต่แทบทุกคนก็จดจำเขาในฐานะเจ้าของทฤษฎีอันเป็นต้นตอของระเบิดเขย่าโลก
พลังกัมปนาทและอำนาจการทำลายล้างของมัน สามารถกวาดเมืองทั้งเมืองให้หายไปในพริบตาเดียว นั่นเป็นสิ่งน่าครั่นคร้ามสำหรับมวลมนุษย์
คนที่คิดขึ้นมาได้เป็นคนแรกเลยถูกจดจำไว้ว่าฉลาดที่สุดในโลกเป็นธรรมดา ระดับไอคิวจะเท่าไรไม่น่าคำนึง

สรุปว่าความฉลาดก็เรื่องหนึ่ง การทิ้งร่องรอยความฉลาดไว้อย่างน่าจดจำก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

โจทย์ในชีวิตของแต่ละคนต่างกัน เป้าหมายที่ล่อใจให้ทะยานไปถึงก็ต่างกัน ไซดิสใช้เวลาในชีวิตให้หมดไปกับการเรียนรู้สารพัดศาสตร์ที่น่าสนใจ
เขาสนใจกระทั่งศาสตร์ลึกลับต่างๆตลอดจนการพิสูจน์จิตวิญญาณในมิติอื่น ส่วนไอน์สไตน์อุทิศ ๓๐ ปีสุดท้ายของชีวิตให้กับทฤษฎีสนามรวม (Unified Field Theory)
ด้วยเกรงว่าถ้าไม่ใช่เขา ก็จะไม่มีใครค้นหาความจริงในทฤษฎีนี้พบได้ ด้านคนไอคิวสูงสุดอย่างมาริลีน กลับมองว่าการทำให้คนทั่วโลกฉลาดอย่างเธอ
คือเรื่องน่าภูมิใจไม่มีอันใดเกิน จึงเลือกที่จะเขียนหนังสือแนะวิธีเพิ่มพลังสมอง หาความเป็นสุดยอดทางปัญญา

คนเราควรมีความฉลาดสูงสุดเอาไว้ทำอะไรกันแน่?

ฉลาดเพื่อให้รู้ว่ามนุษย์อาจเก่งได้ไม่จำกัด เช่นที่ไซดิสโชว์ออฟเอาไว้

ฉลาดเพื่อให้รู้ว่ามนุษย์เปิดโปงความลับอันยิ่งใหญ่ได้ด้วยคณิตศาสตร์ เช่นที่ไอน์สไตน์เพียรพยายามสุดฤทธิ์ (แต่ตายเสียก่อน)

หรือฉลาดเพื่อให้รู้ว่ามนุษย์จะไอคิวสูงเข้าขั้นอัจฉริยะได้อย่างไร เช่นที่มาริลีนกำลังเขียนหนังสือแนะแนวอยู่

อัจฉริยะประเภทที่ไม่มีข้อจำกัดแห่งวัย และไม่มีข้อจำกัดในการเรียนรู้ มีอยู่ทุกยุคทุกสมัย ยิ่งผมศึกษาชีวิตของอัจฉริยะในประวัติศาสตร์มากขึ้นเท่าไร
ก็ยิ่งเห็นความจริงว่าชีวิตของอัจฉริยะแต่ละคนถูกออกแบบมา เพื่อสนองวัตถุประสงค์บางอย่าง และบางทีก็ไม่จำเป็นต้องเกิดประโยชน์กับชาวโลกโดยรวม

ตามคัมภีร์พุทธ เจ้าชายสิทธัตถะก่อนตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ก็รอบรู้และแตกฉานสารพัดศาสตร์ตั้งแต่ในวัยเยาว์เช่นกัน
แม้ฌานอันเป็นสมาธิที่เข้ายากแสนยาก พระองค์ก็สำเร็จได้เองตั้งแต่เพิ่ง ๗ พระชันษา ที่สำคัญพระองค์ตั้งโจทย์ให้กับชีวิต
เป็นการเอาคำตอบที่ได้ประโยชน์สูงสุดด้วยพระองค์เองเป็นคนแรก นั่นคือทำอย่างไรจะไม่ต้องเป็นทุกข์อีก

โจทย์หินๆที่พบคำตอบได้แสนยากประเภทนี้ ไม่ค่อยมีใครกล้าตั้ง และขนาดมีคนประกาศไว้ว่าแก้โจทย์ได้แล้ว ค้นพบวิธีพ้นทุกข์ สงบสุขชั่วนิรันดร์แล้ว
ก็ไม่ค่อยมีใครอยากเชื่อ ไม่ค่อยมีใครอยากทดลองตาม ซึ่งก็น่าคิดเหมือนกันว่าเพราะอะไร…

ความฉลาดสูงสุด
ไม่ใช่เลขไอคิวสูงสุด
แต่เป็นการรู้จักโจทย์สำคัญสูงสุด
และได้คำตอบเป็นประโยชน์สูงสุด

จากคุณ : หนุ่มซังฮี้

เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 23:45:54

ความคิดเห็นที่ 21

------------------------------------------------------------------------------------------------
วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2552 เวลา 11:25:00 น. มติชนออนไลน์

ปิดตำนานยอดอัจฉริยะออทิสติก "คิม พีค" ต้นกำเนิดหนังรางวัลออสการ์ "Rain Man"

สำนัก ข่าวต่างประเทศรายงานว่า "คิม พีค" ยอดอัจฉริยะผู้ป่วยเป็นโรคออทิสติก ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของภาพยนตร์รางวัลออสการ์ "Rain Man" ได้เสียชีวิตลงแล้วในวัย 58 ปี โดย "ฟราน พีค" บิดาของคิมเปิดเผยว่า ลูกชายมีอาการหัวใจวายเมื่อวันที่ 19 ธันวาคมที่ผ่านมา ก่อนจะไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาลในเมืองซอลท์ เลค ซิตี้ รัฐยูทาห์ ประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งเมืองที่ยอดอัจฉริยะผู้นี้อาศัยอยู่

พีค ถือเป็นอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากที่สุดคนหนึ่งในโลก อันเนื่องมาจากความผสมปนเปกันระหว่างการเป็นคนไร้ความสามารถและยอดอัจฉริยะ ความสามารถในการจดจำข้อมูลความรู้จำนวนมหาศาลได้อย่างน่าอัศจรรย์ของเขา ได้สร้างแรงบันดาลใจให้นักเขียนอย่าง "แบร์รี่ มอร์โรว" นำไปสร้างสรรค์เป็นบทภาพยนตร์เรื่อง "Rain Man" ซึ่งที่นำแสดงโดย "ดัสติน ฮอฟฟ์แมน" ในปี ค.ศ.1988 (พ.ศ.2531) และได้รับรางวัลออสการ์ถึง 4 สาขา คือ ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม, ผู้กำกับยอดเยี่ยม, นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม และ บทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม

คิม พีค เกิดเมื่อปี ค.ศ.1951 (พ.ศ.2494) ที่เมืองซอลท์ เลค ซิตี้ เขาถูกวินิจฉัยว่ามีอาการปัญญาอ่อนระดับรุนแรง และพ่อแม่ของเขาได้รับคำแนะนำให้ฝากพีคไว้กับสถาบันดูแลเด็กที่ป่วยเป็นโรค ออทิสติก รวมทั้งให้ลืมเลือนเรื่องราวเกี่ยวกับลูกชายคนนี้ไปเสีย อย่างไรก็ตาม ในอีก 30 ปีต่อมา พีคกลับได้รับการยอมรับให้เป็น อัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามารถจดจำข้อมูลความรู้ได้ใน 15 สาขาวิชา เช่น ประวัติศาสตร์, วรรณกรรม, ภูมิศาสตร์, ตัวเลข, วันเดือนปี, กีฬา และดนตรี เป็นต้น

ก่อนเสียชีวิต พี คอ่านหนังสือไปมากกว่า 9,000 เล่ม (และสามารถจดจำเนื้อความในหนังสือเหล่านั้นได้อย่างแม่นยำ) เขาอ่านหนังสือ 8 เล่มต่อ 1 วัน, ภายในเวลา 10 วินาที เขาสามารถอ่านหนังสือได้ 1 หน้า, และเขาสามารถอ่านหนังสือ 2 หน้าได้พร้อมกัน โดยใช้ตาซ้ายอ่านหนังสือหน้าซ้ายมือ และใช้ตาขวาอ่านหนังสือหน้าขวามือ องค์การบริหารการบินและอวกาศสหรัฐฯ หรือ นาซ่า จึงได้ทำการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับเขา ด้วยหวังว่าเทคโนโลยีที่ใช้ในเรื่องอวกาศจะสามารถช่วยอธิบายความสามารถของพี คได้มากขึ้น

อย่างไรก็ตาม แม้ เขาจะมีความสามารถทางด้านจิตใจคือมีความจำที่ดีเยี่ยม แต่เขากลับต้องได้รับการดูแลตลอด 24 ชั่วโมง เพราะมีความสามารถทางด้านร่างกายที่จำกัด โดยพีคไม่สามารถทำกิจกรรมง่าย ๆ ในชีวิตประจำวันได้ เช่น การแต่งตัวให้ตนเอง หรือ การหวีผม

ฟราน บิดาของยอดอัจฉริยะออทิสติกผู้นี้ กล่าวว่า งานของเขาคือการอุทิศตนให้แก่การดูแลลูกชายเป็นเวลา 30 ชั่วโมงต่อ 1 วัน และต้องทำงาน 10 วันต่อสัปดาห์ เพื่อกระตุ้นให้คิมใช้ความสามารถออกมาให้มากที่สุด

ทั้ง นี้ฟราน ได้รับคำแนะนำจากดัสติน ฮอฟฟ์แมน ระหว่างที่มาศึกษาบทบาทการแสดงในหนังเรื่อง "Rain Man" ว่า ให้นำลูกชายของตนเองออกไปหาสาธารณชน เพื่อแสดงความสามารถที่เขามีให้ผู้คนได้ประจักษ์รับรู้

http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1261542214&grpid=01&catid=

จากคุณ : WindMaster

เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 01:18:32