ความคิดเห็นที่ 1 จากผู้ที่เคยประสบแผ่นดินไหวครั้งใหญ่เคยบอกว่า "เหมือนเข้าไปอยู่ในรถผสมปูน" จงลืมความเชื่อเก่าๆเสียที่ว่าเวลาเกิดแผ่นดินไหวให้หลบอยู่ใต้โต้ะ ความเป็นจริงถ้าเกิดแผ่นดินไหวขนาด6ริตเตอขึ้นไป ผู้ที่อยู่ในตึก อาคาร หรือบ้านเรือนจะอันตรายมาก แรงสั่นสะเทือนจะทำให้ข้าวของและเฟอร์นิเจอร์ในบ้านกระเด็นไปมา บ้านอาจจะหลุดลอยออกจากฐานและพังทลาย และระยะเวลาสั่นสะเทือนนั้นไม่แน่นอน อาจจะแค่10วินาทีหรือนานหลายนาที ซึ่งในตอนนั้นเราต้องรีบตัดสินใจทันทีว่าสั่นสะเทือนขนาดนี้เราควรอยู่ที่ไหน ถ้าสั่นแค่นิดหน่อยๆแค่น้ำในแก้วน้ำสั่นๆหรือเพียงมึนหัวนิดๆ ก็ไม่น่าเป็นห่วงอะไรมาก แต่ถ้าสั่นหนักถึงขนาดหนังสือบนชั้นกระเด็นออกมา โคมไฟแกว่งเป็นวงกว้าง หรือโต้ะเคลื่อนที่ได้ รีบออกมาจากที่พักหรืออาคารเถอะครับ อยู่ต่อคุณอาจโดนฝังทั้งเป็นก็ได้ +++++++ ท่อใต้ดินลอย พื้นดินกลายเป็นคลอง เป็นที่ทราบกันว่าถนนหนทางบ้านเรานั้นดีเสียเหลือเกิน และพื้นที่ส่วนใหญ่ก็เป็นดินอ่อน ดังนั้นสิ่งที่คุณจะเจอแน่ๆหากเกิดแผ่นดินไหวรุนแรงนั่นคือ ปรากฎการณ์ดินเหลวตัว โดยที่พื้นดินจะอุ้มน้ำใต้ดินจนทำให้ดินกลายสภาพเป็นโคลน และท่อใต้ดินหรือท่อระบายน้ำที่ฝังตเวอยู่ก็จะลอยตัวขึ้นมา ทำให้ยากต่อการเดินทางและการคมนาคมในจุดเกิดเหตุจะเป็นอัมพาต ที่เลวร้ายกว่านั้นก็คือ การที่ดินเหลวตัวนั้นจะทำให้ฐานของตึกที่เป็นเสาฝังลงไปในพื้นดินอาจเกิดการโยกตัวหรือหัก ทำให้ความสามารถในการรองรับหรือประคองตึกลดต่ำลง และพังทลายในที่สุด จึงอย่างที่บอกไว้เบื้องต้นครับ ลืมความเชื่อเก่าๆเสียว่าอยู่แต่ในบ้าน/ตัวอาคารปลอดภัยที่สุด ถ้าเกิดแผ่นดินไหวระดับรุนแรง เราอาจถูกฝังทั้งเป็นก็ได้ +++++++ สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าแผ่นดินไหวคือ อาฟเตอร์ช้อค เมื่อเกิดแผ่นดินไหวรุนแรง สิ่งที่ตามมาเสมอคืออาฟเตอร์ช้อค ระยะเวลาในการเกิดอาฟเตอร์ช้อคนั้นก็ไม่แน่นอน จากสถิติของศูนย์ควบคุมภัยพิบัติประเทศญี่ปุ่นบันทึกไว้ว่า อาฟเตอร์ช้อคที่เร็วที่สุดคือเกิดหลังจากแผ่นดินไหว 7นาที และที่ร้ายกว่านั้นคือมีอาฟเตอร์ช้อคเกิดหลังอาฟเตอร์ช้อคอีกรอบหลังจากผ่านไป 40นาที บางครั้งก็ต้องรอกันครึ่งวันเลยทีเดียว เช่นแผ่นดินไหวทางตอนบนของจังหวัดมิยางิในวันที่ 26 กค. 2003 เกิดแผ่นดินไหวระดับ 5.5 หลังจากนั้นราว7ชั่วโมง ก็เกิดอาฟเตอร์ช้อคที่มีแรงสั่นสะเทือน 6.2 ดังนั้นต่อให้เรารอดจากแผ่นดินไหวไปแล้วก็ตาม เราก็ยังต้องตื่นตัวเสมอเพื่อรับมือกับอาฟเตอร์ช้อคที่ไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไรและจะประมาทไม่ได้เด็ดขาด จากคุณ : Bright Hardy เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 03:14:57 A:125.25.6.226 X: TicketID:258200

ความคิดเห็นที่ 2 ถึงรอดจากแรงสั่นสะเทือน แต่ก็จงระวังตัวจากภัยระลอก2 อย่างที่เห็นในข่าวครับ ถ้าเกิดแผ่นดินไหวในทะเล สิ่งที่จะเกิดตามมาคือคลื่นยักษ์สึนามิ ซึ่งทั้ง2สิ่งนี้ทำให้ตึกรามบ้านช่อง ถนนหนทางและสะพานพังถล่ม สิ่งเหล่านี้เราจะถือว่าเป็นภัยระลอกแรก แต่ภัยระลอก2ก็คือ ไฟไหม้ น้ำหยุดเดิน ไฟฟ้าดับ ซึ่งเป็นการทำให้ผู้ประสบภัยต้องลำบากยิ่งกว่าเดิม โดยเฉพาะไฟไหม้นั้นอันตรายมากหากคุณอาศัยอยู่ในเขตชุมชนแออัด หรืออาศัยอยู่ในตึกสูง ดังนั้นจงระวังผลกระทบจากแผ่นดินไหวนี้ให้ดีๆนะครับ +++++++ พายุหมุนไฟ เรื่องเหลือเชื่อที่เกิดขึ้นจริง เวลาที่เกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่หลังแผ่นดินไหว สิ่งที่จะเกิดตามมาก็คือเปลวเพลิงก่อตัวเป็นรูปร่าง ความร้อนทั้งหลายลอยตัวสู่ท้องฟ้าผสมกับมวลอากาศเย็น และก่อตัวเป็นพายุหมุนในท้ายที่สุด ซึ่งมักจะเกิดขึ้นได้ง่ายในพื้นที่โล่งกว้าง พายุหมุนนี้จะแรงมากจนสามารถดูดคนที่อยู่แถวนั้นขึ้นไปได้ และเนื่องจากพายุลูกนี้มีส่วนประกอบของไฟและความร้อน ผู้ที่โดนดูดเข้าไปก็จะอยู่ในสภาพ ย่างสด ซึ่งส่วนใหญ่มักไม่รอด ที่ญี่ปุ่นเคยมีผู้เสียชีวิตเพราะพายุหมุนไฟนี้ถึง38000คน จากผู้ที่อยู่ในพื้นที่เกิดเหตุดังกล่าว40000คนเชียวนะครับ น่ากลัวมากๆ +++++++ 14 นาทีแห่งความเป็นและความตาย จากสถิติผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์แผ่นดินไหวที่ โกเบ โอซาก้า และอาวาจิ จะมีผู้เสียชีวิตภายใน14นาทีหลังเกิดเหตุถึง 80% และในพื้นที่ๆเกิดเหตุ หากเลย72ชั่วโมงไปแล้วอัตราการรอดชีวิตจะต่ำมาก และการช่วยชีวิตก็จะทำได้ยากขึ้น ดังนั้น ในช่วงเวลาหลังเกิดเหตุมีแต่ผู้ที่รอดชีวิตเท่านั้นที่จะสามารถช่วยเหลือผู้รอดชีวิตด้วยกันได้ หากไม่เหนือกว่าบ่าแรง ไม่จำเป็นต้องรอให้ ตำรวจ หน่วยพยาบาล หรือหน่วยกู้ภัยมาก็ได้ครับ พยายามช่วยเท่าที่จะช่วยได้ไปก่อน อย่างน้อยก็จะสามารถยื้อชีวิตหรือบรรเทาอาการบาดเจ็บให้น้อยลงจนกว่าจะถึงมือหมอได้ครับ จากคุณ : Bright Hardy เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 03:15:51 A:125.25.6.226 X: TicketID:258200

ความคิดเห็นที่ 3 4 สิ่งที่ต้องพกติดตัวยามเกิดภัยพิบัติ 1. โทรศัพท์มือถือ - ถือเป็นของสำคัญที่สุด เพื่อเอาไว้โทรบอกคนอื่นว่าเราปลอดภัยดีหรือไม่ ถึงแม้หลังเกิดเหตุจะใช้การไม่ได้ทันที แต่ไม่นานหลังจากนั้นก็จะใช้การได้ ดังนั้นอย่าลืมพกแบทสำรองหรือที่ชาจเอาไว้นะครับ 2. วิทยุ - เชื่อว่ายุคนี้ไม่มีใครพกวิทยุไปไหนมาไหนแน่ๆ แต่เมื่อถึงเวลาพยายามหาวิทยุเอาไว้จะเป็นการดีครับ เพื่อติดตามข่าวสารที่จำเป็นอย่างใกล้ชิด และแน่นอนคือ อย่าลืมหาถ่านสำรองเอาไว้ด้วยล่ะ 3. น้ำดื่มใส่ขวด - หลังจากเกิดภัยพิบัติ น้ำดื่มที่เราพกติวตัวไว้นั่นแหละคือน้ำแห่งชีวิตองเราเลยล่ะ แต่อย่าดื่มรวดเดียวหมดล่ะครับ ค่อยๆจิบทีละน้อยเพื่อให้หายคอแห้งเท่านั้น และที่สำคัญเก็บขวดเปล่าติดตัวเอาไว้ เพื่อเอาไว้เก็บน้ำจากแหล่งน้ำที่หาได้ น้ำยังสามารถใช้ล้างแผลได้อีกด้วย จำเป็นมากจริงๆครับ และหากหวังน้ำจากศูนย์ผู้ประสบภัย ให้คิดไว้เลยว่ามักจะใช้เวลา2-3วัน จึงจะมีการตั้งศูนย์ผู้ประสบภัยตามจุดต่างๆ และเราจะแน่ใจได้อย่างไรว่ามีน้ำเหลือมาถึงเรา หรือมีน้ำในแท้งค์น้ำแต่ไม่มีขวดหรือภาชนะเพียงพอ ดังนั้นเก็บขวดเปล่าไว้กับตัวจะดีที่สุดครับ 4. กระดาษชำระและผ้าเช็ดหน้า - คนเราต้องขับถ่ายกันอยู่แล้ว และในเวลาที่เกิดภัยพิบัติ หลังจากท่านถ่ายหนักท่านจะใช้อะไรทำความสะอาดล่ะครับ น้ำล้างเหรอ...ไม่นะ สถานการณ์นั้นน้ำมีไว้กินและทำความสะอาดแผลเท่านั้น ใช้กระดาษชำระหรือเศษผ้าเท่านั้นครับ อย่าเอาน้ำไปเสียกับเรื่องไร้สาระแบบนั้น และที่สำคัญ กระดาษชำระยังใช้ปฐมพยายามได้ด้วยนะ +++++++ ผ้าอนามัยใช้ห้ามเลือดได้ดีนักแล ยามใดที่เกิดแผ่นดินไหว ก็มักจะมีของหล่นลงมาหรือกระจกแตก เราอาจจะเห็นคนรอบตัวหัวแตกหรือบาดแผลอาบไปด้วยเลือดกันบ้าง เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น สิ่งแรกที่เราต้องมองหาคือ กระดาษทิชชู่หรือผ้าเช็ดหน้า เพื่อใช้ในการเช็ดเลือดและมองหาปากแผลว่าหนักขนาดไหน ในกรณีที่เลือดไหลไม่หยุด การใช้ผ้าพันแผลไว้ก็เป็นทางเลือกที่ดี แต่จะดีที่สุดถ้าใช้ผ้าอนามัย เพราะมันมีคุณสมบัติในการซับเลือดได้ดี อีกทั้งยังสะอาดอีกด้วย การห้ามเลือดนั้นก็ไม่ยาก ถ้าบาดแผลอยู่ที่แขนหรือขา ก็ให้เอาผ้าผูกเหนือแผลไว้เพื่อลดการไหลของเลือดไปยังแผล แล้วค่อยนำสิ่งที่จะใช้ห้ามเลือดกดปากแผลและผูกเอาไว้ สิ่งสุดท้ายที่ห้ามลืมก็คือ การกุมมือผู้บาดเจ็บและพยายามพูดให้กำลังใจ เพราะเวลาที่เกิดเหตุการณ์เหล่านี้มักจะทำให้สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ยิ่งตัวเองเป็นผู้บาดเจ็บด้วยแล้วยิ่งไปกันใหญ่ การทำให้ผู้ป่วยครองสติเป็นปกติได้นั้นสำคัญไม่แพ้กันเลยนะครับ +++++++ น้ำคือสิ่งที่สำคัญที่สุด แต่กลับมาหลังสุด เมื่อเกิดภัยพิบัติขึ้นในเมืองใหญ่สาธารณูปโภคจะถูกตัดขาดในช่วงเวลาหนึ่ง รัฐบาลญี่ปุ่นเคยคาดการณ์ไว้ว่าการฟื้นฟูสาธารณูปโภคหลักๆต้องใช้เวลาแตกต่างกันไปดังนี้ โทรศัพท์ 2 สัปดาห์ / ไฟฟ้า 6 วัน / น้ำประปา 1 เดือน 2อย่างแรกอาจไม่หนักหนาเท่าไร แต่น่ำประปานี่สิครับ ขนาดประเทศไฮเทคอย่างญี่ปุ่นยังต้องใช้เวลาถึง1เดือนกว่าจะฟื้นฟูได้ แล้วประเทศเราจะขนาดไหนกันล่ะเนี่ย สิ่งที่ต้องจำให้ขึ้นใจคือ ลืมเรื่องอาบน้ำไปซะ พยายามกักตุนน้ำให้ได้มากที่สุด ตัวเหม็นหัวเหนียว ก็ยังดีกว่าอดน้ำตายใช่ไหมครับ จากคุณ : Bright Hardy เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 03:16:39 A:125.25.6.226 X: TicketID:258200

ความคิดเห็นที่ 4 คนที่ไม่ค่อยออกกำลังกาย อัตรารอดจะค่อนข้างต่ำ เคยดูหนังจำพวกหนีตายอะไรพวกนี้ไหมครับ สังเกตุไหมครับว่าสิ่งที่พวกตัวเอกทำแทบทุกเรื่องคืออะไร? วิ่ง ปีน กระโดด ทำสิ่งใช้แรงและพลังงานทั้งหลาย เรื่องจริงก็เหมือนกันครับ ความฟิตของร่างกายก็เป็นปัจจัยที่สำคัญมากในการเอาตัวรอด ใครจะรู้ว่าเมื่อไรคุณจะต้องวิ่งหนีคลื่นสึนามิ หรือของที่คลื่นพัดมาด้วยจำพวกรถหรือของใหญ่ต่างๆ หรือแม้แต่เวลาไฟไหม้ หลังจากสำรวจควันและทิศทางลมแล้ว การวิ่งหนีให้พ้นจากต่ำแหน่งใต้ลม หรือการพาตัวเองออกจากควันไฟ ล้วนแล้วใช้ความอึดทางร่างกายและจิตใจทั้งนั้นครับ คนที่ร่างกายอ่อนแอไม่ค่อยได้ออกกำลังกายจะอันตรายมากหากเข้าไปอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ดังนั้น มาออกกำลังกายกันไว้ก่อนดีกว่าครับ นอกจากทำให้สุขภาพดีและหุ่นดีแล้วมันอาจทำให้เรารอดตายยามเกิดเหตุฉุกเฉินก็ได้นะ +++++++ นั่งลงแล้วตะโกนว่า "ใจเย็นๆ!" เวลาที่เกิดแผ่นดินไหว ไม่ว่าใครก็ต้องตกใจและตื่นตระหนกด้วยกันทั้งนั้น ในสมองจะคิดอะไรไม่ออกและว่างเปล่า สิ่งที่คนทั่วไปมักจะทำก็คือวิ่งๆๆแล้วก็วิ่ง แต่ถ้าอยู่ในซอยหรือถนนแคบๆ การที่ต่างคนต่างวิ่งจะทำให้เกิดการเหยียบกันตาย ถ้าเป็นไปได้ สิ่งที่ควรทำคือสูดหายใจลึกๆแล้วตะโกนให้ดังที่สุดว่า "นั่งลง!! ใจเย็นๆ!!" การทำแบบนี้จะช่วยเรียกสติของผู้คนที่กำลังแตกตื่นให้กลับมาได้ไม่มากก็น้อย ถือเป็นจิตวิทยามวลชนอย่างหนึ่งเอาไว้รับมือความวุ่นวายของฝูงชน เพราะไม่มีอะไรเท่าฝูงชนแตกตื่นขาดสติอีกแล้วนะครับ +++++++ ส้นรองเท้าน่ะหักทิ้งไปซะ และอย่าสวมถุงน่องเด็ดขาด 2สิ่งนี้ไม่ได้ช่วยให้การเอาตัวรอดสูงขึ้นเลยครับ กลับกันจะต่ำลงด้วยซ้ำ ส้นรองเท้าที่แหลมและสูง ทำให้หนีได้ช้าและลำบากต่อการเดินติดต่อกันเป็นเวลานานในพื้นที่หลายระดับ หารูหรือช่องเล็กๆ สอดส้นเข้าไปแล้วหักมันออกมาเลยครับ เสียรองเท้าคู่โปรดก็ยังดีกว่าเสียชีวิตใช่ไหมล่ะครับ ถุงน่อง จะอันตรายมากหากอยู่ในพื้นที่ไฟไหม้ เพราะถ้าถูกไฟลวกทั้งๆที่สวมถุงน่องอยู่ มันจะเป็นอะไรที่แย่สุดๆเลยล่ะครับ ไนล่อนที่เหลวและร้อนเยิ้มติดแน่นกับขา มันทำให้ทรมาณสุดๆไปเลยนะ ถ้าเป็นไปได้ถอดเก็บไว้ก่อนเถอะครับ +++++++ อาชญากรรมทางเพศ สาวๆจงพึงระวัง ถึงจะเป็นเรื่องน่าเศร้า แต่นี่ก็คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงที่มากับภัยแผ่นดินไหว หลังจากเกิดเหตุสภาพจิตใจของผู้ประสบภัยส่วนมากจะดิ่งลงเหว เพราะมองไปทางไหนก็เจอแต่ซากปรักหักพังและความเสียหาย ใครจะรู้ครับว่าจะมีสวะสังคมบางกลุ่มที่จ้องจะหาประโยชน์จากเหตุการณ์ร้ายแรง หรือแม้แต่คนธรรมดาแต่ศีลธรรมถูกทำลายสิ้นเพราะความสิ้นหวัง และที่ควรระวังที่สุดคือการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล เพราะมันอาจทำให้เกิดความสบายใจลืมทุกข์ แต่มันก็ทำให้สติหายไปด้วยเช่นกัน เวลาปกติยังมีบ่อยไปครับเรื่องที่เมาเลยฉุดผู้หญิงข่มขืน แล้วนับประสาอะไรกับเวลาที่เลวร้ายชวนสิ้นหวังแบบนั้น คุณมิโนรุ วาตานาเบ้ ผู้เอื้อเฟื้อข้อมูลเรื่องนี้ เคยไปทำข่าวแผ่นดินไหวที่โกเบในปี 1995 บอกว่าถึงแม้ไม่มีข้อมูลทางการออกมา แต่จากการเข้าไปพบเจอกับผู้ประสบภัยในพื้นที่ก็พบว่ามีการข่มขืนเกิดขึ้นจริง เช่น ผู้หญิงเข้าไปในที่ลับตาคนเพื่อปลดทุกข์ แล้วก็ถูกคนร้ายที่ซุ่มรออยู่จัดการก่อคดี หรือชวนเหยื่อไปทานอาหารในอาคารแล้วจัดการก่อคดี หรือแม้แต่อาสาสมัครผู้หญิงที่ถูกล่อลวงให้ไปทำแผล และจากนั้นก็ถูกล่อลวงไปในที่ลับตาคนและก่อคดี จุดร่วมสำคัญที่คุณวาตานาเบ้พบก็คือ "คนร้ายได้ดื่มเหล้าเข้าไปก่อนก่อเหตุ" และอย่าได้หวังพึ่งตำรวจครับ เพราะเวลานั้นทุกคนต่างก็มีงานตึงมือกันอยู่แล้ว ทางที่ดีผมขอแนะนำสาวๆทั้งหลาย หลังจากเกิดภัยพิบัติแล้ว เป็นไปได้หาอะไรมาปิดๆส่วนที่มันชะเวิบชะวาบไว้หน่อย ล้างเครื่องสำอางออกซะ อย่าทำตัวให้เป็นที่ยั่วอารมณ์ของเพศตรงข้ามมากนัก พยายามหาเพื่อนผู้ชายที่ไว้ใจได้(ไว้ใจได้จริงๆน่ะ) หรืออยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่ๆไว้ก็จะดีมาก เพราะอย่างน้อยสาวๆกลุ่มใหญ่ก็คงพอช่วยกันพวกหื่นกามได้พอสมควร เพราะผู้ชายเวลาขาดสติ หน้ามืด หื่นขึ้นสมองเนี่ย มันทำได้ทุกอย่างนะครับ ตัวผมเองก็เป็นผู้ชาย และรู้ดีว่าเวลาหน้ามืดตามัวมันเป็นยังไง แหะๆๆ จากคุณ : Bright Hardy เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 03:17:23 A:125.25.6.226 X: TicketID:258200

ความคิดเห็นที่ 5 ระบบการเรียงลำดับผู้บาดเจ็บของแพทย์กู้ภัย การรักษาพยาบาลเวลาเกิดภัยพิบัติ ส่วนมากจะใช้ระบบ TRIAGE หรือการเรียงลำดับผู้บาดเจ็บ นั่นคือ "รักษาผู้ที่มีอาการสาหัสก่อน" เนื่องจากการเกิดแผ่นดินไหวรุนแรงนั้นชั่วพริบตาก็จะมีผู้บาดเจ็บเป็นจำนวนมาก มิหนำซ้ำอุปกรณ์การแพทย์ทั้งหลายก็อาจได้รับความเสียหาย ประกอบกับสาธารณูปโภคก็อาจเป็นอัมพาต เครื่องมือและบุคลากรก็มีจำกัด หมอจะละเลยผู้ที่มีอาการสาหัสที่อาจถึงแก่ชีวิตไม่ได้โดยเด็ดขาด ด้วยเหตุนี้ผู้ที่อาการสาหัสและอาจเสียชีวิตหากไม่ได้้รับการรักษาก็จะถูกพาตัวไปเข้ารับการรักษาก่อน ดังนั้น ถึงแม้ว่าจะมีผู้ประสบภัยแขนขาดขาหักอยู่ตรงหน้าก็ตาม แต่หากเห็นว่าไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตก็จะได้รับการรักษาทีหลัง หรือแม้แต่ต่อให้สาหัส แต่ต่อให้เข้ารับการรักษาก็ไม่รอดอยู่ดี ก็จะถูกบอกปัดไม่ให้เข้ารับการรักษา ระบบนี้อาจดูโหดร้าย แต่ถ้าลองคิดดูดีๆแล้วถือว่าเป็นระบบที่เหมาะสมมาก หากมองในมุมที่ต้องการรักษาชีวิตผู้ประสบภัยไว้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ +++++++ จงเตรียมใจไว้ว่า จะไม่ได้กลับบ้านในเร็ววันแน่นอน หลังจากที่เกิดภัยพิบัติร้ายแรงในเมืองใหญ่ แน่นอนว่าการคมนาคมจะเป็นอัมพาต ถ้าบ้านอยู่ใกล้ๆและเดินกลับได้ก็ดีไป แต่ถ้าอยู่ไกลมากๆ และไม่น่าที่จะเดินไหว สิ่งที่ต้องทำก็คือพยายามประคองสติเอาไว้ หาสิ่งยังชีพให้ได้มากที่สุด และค่อยๆเดินทางครับ และอย่ารีบ ยิ่งรีบร้อน สภาพจิตของเราเองนั่นแหละที่จะยิ่งเตลิดจนอาจคุมไม่อยู่ เวลานั้นขอให้ยึดหลัก ช้าแต่ชัวร์ เอาไว้ดีกว่าครับ สำหรับผู้ที่มาจากต่างจังหวัด ถ้าเป็นไปได้หากกลับไปยังที่พักไม่ได้ และติดต่อกับคนรู้จักไม่ได้ ก็อยู่แถวๆที่เกิดเหตุคอยช่วยเหลือผู้ประสบภัยคนอื่นๆระหว่างที่รอความช่วยเหลือก็จะดีมากๆเลยครับ +++++++ ป้องกันตัวเองจากข่าวลือที่เข้ามากระทบจิตใจ เรื่องนี้ก็สำคัญไม่แพ้กันครับ เพราะนอกจากน้ำและอาหาร ข่าวสารก็เป็นสิ่งที่เราต้องติดตามตลอด ซึ่งในช่วงนี้ข่าวลือจะมีเยอะมาก และต้องใช้วิจารณญาณการกรองข้อมูลให้ดีที่สุดนะครับ เช่นว่ามีข่าวลือว่าจะเกิดอาฟเตอร์ช้อคหรือคลื่นสึนามิกำลังพัดเข้ามา ข่าวลือพวกนี้จะทำให้เกิดความแตกตื่นและความวุ่นวายมาก และที่แย่กว่านั้นก็คือ ข่าวลือเกี่ยวกับคน ในญี่ปุ่นช่วงที่เกิดแผ่นดินไหวครั้งงใหญ่ในเขตคันโตก็มีข่าวลือว่า ชาวต่างชาติที่อาศัยในญี่ปุ่นรวมตัวกันก่อความวุ่นวาย ทำให้เกิดจลาจลผู้ที่อยู่ในเขตประสบภัยไล่ทำร้ายฆ่าเข่นชาวต่างชาติที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ไปเป็นจำนวนมาก ในบ้านเราที่ผมกลัวว่าจะเกิดขึ้นก็คือ ข่าวลือจำพวกว่า พวกเสื้อสีนั้นสีนี้ฉวยโอกาสก่อความวุ่นวายในพื้นที่อะไรทำนองนี้น่ะครับ อย่างไรเสีย สิ่งที่ควรทำที่สุดก็คือฟังข่าวจากวิทยุหรือจากเจ้าหน้าที่ใกล้เคียงไว้ จะเป็นการดีกว่าไปฟังจากปากต่อปากนะครับ +++++++ บอร์ดฝากข้อความ เคยเห็นในหนังประสบภัยที่ผู้คนพากันไปแปะกระดาษข้อความบอกถึงความเป็นไปของตัวเองหรือจุดนัดพบไหมครับ หากเกิดขึ้นจริง การทำเช่นนี้นก็จะดีไม่น้อยในกรณีที่เราพลัดหลงกับกลุ่มเพื่อนหรือคนรู้จักและต้องการนัดหมายจุดนัดพบให้ไปเจอกัน หรือการบอกว่าที่ไหนมีศูนย์ผู้ประสบภัย มีกี่จุด จุดไหนอยู่ตรงไหนบ้าง ห่างกี่เมตรกี่กิโลเมตร ซึ่งจะสามารถช่วยผู้ประสบภัยที่จะผ่านมาทีหลังและไม่รู้เหนือรู้ใต้ว่าจะยังไงไปทางไหนดีได้มากทีเดียวครับ +++++++ ผมหวังว่าข้อมูลนี้จะเป็นประโยชน์ให้กับใครก็ตามที่ได้อ่านและต้องไปอยู่ในเหตุการณ์เลวร้ายเช่นนั้นนะครับ สำหรับผมนั้นจำเป็นมากๆเลยล่ะ เพราะผมคิดจะไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น ซึ่งคงไม่อาจคาดเดาได้ว่าจะได้เจอกับเหตุการณ์แบบนี้รึเปล่า ดูข่าววันนี้ก็เสียวใช่เล่นเลยครับ และสำหรับผู้ที่อยู่ในไทย ถึงแม้ว่าประเทศเราค่อนข้างโชคดีที่ไม่ได้ตั้งอยู่ตรงรอยต่อของเปลืองโลก และระดับน้ำในอ่าวไทยค่อนข้างตื้น ทำให้ยากต่อการเกิดสึนามิหลังแผ่นดินไหว แต่อย่างไรเสียกันไว้ดีกว่าแก้ครับ รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม หวังว่าถ้าวันนั้นมาถึง ข้อมูลนี้น่าจะช่วยพวกท่านได้ไม่มากก็น้อยครับผม และสุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณ คุณมิโนรุ วาตานาเบ้ ผู้เอื้อเฟื้อข้อมูล และนักวาดการ์ตูนเรื่อง 51 มหาวิบัติวันสิ้นโลก คุณอุซามารุ ฟุรุยะ ที่ถ่ายทอดเรื่องราวความน่ากลัวและวิธีเอาตัวรอดจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวได้อย่างสนุกสนานและยอดเยี่ยมไว้ณ.ที่นี้ครับผม ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบครับ สวัสดี >_< จากคุณ : Bright Hardy เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 03:20:24 A:125.25.6.226 X: TicketID:258200

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านไปได้นิดนึงตาจะปิด คร่อกส์ ลงชื่อเป็นกำลังใจไว้ก่อนว่ามาอ่านแล้วนะคะ สาย ๆ จะมาต่อ จากคุณ : kiknaka เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 04:03:17

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณมากครับ มีประโยชน์ดีครับ จากคุณ : poltanapol (poltanapol) เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 04:16:43

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณมากค่ะ จะเอามาปรับใช้ให้เกิดประโยชน์ค่ะ จากคุณ : view from the top เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 06:13:14

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณคะ จากคุณ : Rabbitska เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 08:27:18

ความคิดเห็นที่ 10 ข้อมูลใช้ได้เลยครับ โหวตให้ คนจะได้มาอ่านกันเยอะๆ ^^ จากคุณ : Houdini เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 09:04:59

ความคิดเห็นที่ 11 กำลังอยากอ่านอะไรแบบนี้อยู่พอดีเลยค่ะ  ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : rhythm of the rain เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 09:44:01

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณค่ะ แม้จะอ่านยากไปสักนิด แต่ก็มีประโยชน์กับผู้ไม่ค่อยจะเตรียมพร้อมอย่างเรา จากคุณ : หนูพุก ณ แดนแอนฟิลด์ เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 09:59:21

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณ คุณ จขกท มากครับ อ่านรวดเดียวจบเลย เรื่องแบบนี้ โรงเรียนในต่างประเทศมีการสอนการซ้อมกันตลอด เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะไปอยู่ ณ จุดไหนของโลกในเวลาไหน อาจจะแจ็กพอตแตกไปเจอสึนามิพอดีก็ได้ ดังนั้น การมีความรู้ติดตัวไว้ในเรื่องนี้ถึงเป็นสิ่งจำเป็นครับ   ตรงกันข้าม บ้านเรากลับบอกว่าเพราะเราไม่อยู่ในพื้นที่เสี่ยง เลยไม่ต้องเรียนรู้ มีซ้อมหนีไฟบ้างแบบย้องแย้ง -*- ผมคิดว่าบทความนี้ไม่ยาวเกินไปที่จะอ่านจนจบและก็ไม่เหนือบ่ากว่าแรงที่จะจดจำไปประยุต์ใช้เพราะใจความสำคัญก็คือการมีสตินั่นเอง ขอบคุณ จขกท อีกทีครับ โหวตให้ด้วย คนอื่นๆจะได้อ่านกัน ปล. ไปสมัครอมยิ้มมาเดี๋ยวนี้ จะได้แจกกิฟ อิอิ จากคุณ : Sith Lord Nindle เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 10:04:46

ความคิดเห็นที่ 14  โหวต จากคุณ : lostman เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 12:25:52

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณมากค่ะ ได้รับข้อมูลดีๆ   ปล. กดโหวดให้ค่ะ จากคุณ : เพนกวินร่าเริง เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 13:46:01

ความคิดเห็นที่ 16 มีประโยชน์มากเลยช่วยโหวตนะคะ คู่มือสำหรับแผ่นดินไหวและสึนามิ วิธีป้องกันตัวและการเตรียมตัว http://www.e-quakes.pref.shizuoka.jp/english/contents.html ลิ้งข์สำหรับโหลดเป็น PDF รูปเล่มสวยงาม http://www.e-quakes.pref.shizuoka.jp/english/guidebook_english.pdf เช็คลิสของจำเป็น จริงๆบ้านเราน่าจัดทำสำหรับกรณีน้ำท่วมเหมือนกันนะ จากคุณ : nangoing เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 21:46:32

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านครับ >_< จากคุณ : Bright Hardy เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 21:52:45 A:125.24.191.237 X: TicketID:258200

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณมากๆค่ะได้ความรู้เพิ่ม แผ่นดินไหวที่ญี่ปุ่นคราวนี้ทำให้รู้สึกได้ว่าบ้านเราไม่มีความรู้เรื่องพวกนี้เลย แบบว่าต่ำมากจนอดคิดไม่ได้ว่าถ้าเป็นบ้านเราเกิดแบบเขาคงตายเป็นล้านไม่ใช่แค่นี้น่ะค่ะ จากคุณ : Namiria_P เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 22:46:12

ความคิดเห็นที่ 19 ลงชื่ออ่านครับ ;) ขอเป็นตอนเช้าพรุ่งนี้นะครับ คืนนี้ง่วงเกิน >,,< ขอบคุณสำหรับบทความที่มีประโยชน์ครับ "O/\O" ปล อยากจัดกิ๊ฟให้สักดอก เป็นบัตรผ่านที่สุโค่ยมากกก เอาใจไปเลย ^^ จากคุณ : Avengedz Sevenfoldz เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 00:09:48

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณมากค่ะ คิดถึงการ์ตูนอีกเรื่องคือ Sinking of Japan ข้อมูลเยอะเหมือนกัน (แต่เราไม่มีหนังสืออยู่ที่ตัว เลยเอามาเทียบกันไม่ได้ >_<) จากคุณ : เรื่อยๆ-เหนื่อยก็พัก เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 00:19:30

ความคิดเห็นที่ 21 เยี่ยมมากคุณ จขกท. ต่อไปจะเดินพกขวดน้ำตลอด จากคุณ : กิ๊ฟไม่ใช่ตุ๊กตา เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 00:39:38

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณทุกๆความเห็นครับ ได้ขึ้นกระทู้แนะนำแล้ว เย้!!(>_<)V ขอเพิ่มข้อมูลอีกเรื่องนึงนะครับ ลืมไปเสียสนิทเลย เกี่ยวกับภาวะทางจิตตกต่ำหลังจากประสบภัยพิบัติครับ อาการทางจิตนี้เรียกว่า PTSD (Posttraumatic Stress Disorder) ภาวะนี้จะเกิดขึ้นกับผู้ที่เกิดบาดแผลในใจอย่างหนักเนื่องจากสูญเสียครอบครัว เพื่อน คนรู้จัก หรือเห็นผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ซึ่งข้างในจิตใจจะถูกโจมตีด้วยความกลัว ความเศร้าโศก และความเครียดอย่างหนัก อาการของPTSDนี้จะแตกต่างกันไป ในระดับที่ไม่หนักหนามากจะสังเกตุได้จากสีหน้าที่หดหู่ แววตาที่เลื่อนลอย ดูไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรทั้งสิ้น ในกรณีนี้การชวนพูดคุยหรือทำให้ความสนใจของเขาไขว้เขวไปทางอื่นก็จะดีมากครับ หรือพูดอีกแบบคือทำอะไรก็ได้ที่จะทำให้ผู้ป่วยไม่ต้องคิดถึงเรื่องร้ายๆที่เพิ่งประสบพบเจอมา หากไม่ดีขึ้นก็ให้พาไปพบแพทย์ด้านจิตเวชครับผม แต่ในกรณีที่อาการนี้อยู่ในระดับร้ายแรง อาการที่แสดงออกมาอาจจะถึงขั้น ปวดหัว อาเจียน เห็นภาพหลอน เป็นลม หมดสติ ในกรณีนี้การช่วยเหลือเบื้องต้นอาจพอบรรเทาได้บ้างเล็กน้อย แต่จะดีที่สุดคือพาไปพบนักสังคมสงเคราะห์หรือแพทย์ทางด้านจิตเวช เพื่อเข้ารับการรักษาให้หายขาดครับ ไม่ควรปล่อยไว้นานเนื่องจากอาการจะเรื้อรังและรักษาให้หายขาดยากยิ่งขึ้นนะครับ และที่สำคัญที่สุดในการยั้บยั้งไม่ให้อาการของผู้ป่วยทรุด ควรระวังคำพูดทำนองที่เป็นการผลักดันหรือพูดให้ฮึดสู้(เช่น พยายามเข้านะ, สู้ๆสิเว้ย)นะครับ มันอาจใช้ได้สำหรับบางคนเท่านั้นที่ต้องให้โดนว่าก่อนถึงจะฮึด บางคนที่ไม่ใช่คนประเภทดังกล่าว ยิ่งใช้คำพูดแนวนี้ก็เหมือนกับไปตอกย้ำหรือไล่ต้อนจิตใจเขาให้จิตตกยิ่งกว่าเดิมอีก ในเวลานั้น ถ้าอยู่ในเหตุการณ์และพบว่าคนรู้จักของเรามีอาการดังกล่าว ให้ลองคิดดีๆก่อนว่าคนๆนี้ควรต้องพูด/ทำยังไง ควรจะพูดยั่วให้ฮึดไหม หรือควรจะค่อยๆปลอบไป หรือนั่งกุมมือเขาเอาไว้แน่นๆแล้วให้เขาอยู่เงียบๆสักพัก ถ้าทำได้จะดีมากครับ เพราะอย่างที่ผมเคยบอกไปข้างต้นแล้วว่า ในเวลาที่เราเจอกับช่วงเวลาที่เลวร้าย สิ่งที่จะช่วยเราได้คือ สติ การตัดสินใจและปฏิบัติตัวที่ถูกต้องเท่านั้น จึงจะทำให้เราสามารถช่วยตัวเองและผู้อื่นให้รอดตายได้ +++++++ เรื่องSinking of Japanเองก็มีข้อมูลที่น่าสนใจเยอะมากครับ ผมเองก็ลืมไปเสียสนิทเลย แต่คงต้องขอเวลาไปค้นลังหนังสือการ์ตูนก่อน เพราะมันเก่าเหลือเกิน >_<" ขอบคุณอีกครั้งครับที่ช่วยกันโหวตจนขึ้นกระทู้แนะนำ ถ้ามีข้อมูลอะไรเพิ่มเติมผมจะค่อยๆนำมาเพิ่มนะครับ และท่านใดที่มีข้อมูลที่น่าสนใจเกีย่วกับการช่วยเหลทอตัวเองและผู้อื่นในยามเกิดภัยพิบัติ ถ้านำมาแชร์กันในกระทู้นี้เลยก็จะขอบคุณมากครับผม จากคุณ : Bright Hardy เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 01:04:41 A:125.24.191.237 X: TicketID:258200

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านเหมือนกันครับการ์ตูนเรื่องนี้ คนเขียนเค้าตีแสกหน้าพวกผู้คนที่ฉาบศีลธรรมบังหน้าได้อย่างจัง ไม่น่าเชื่อว่าเมื่อเกิดเหตุการณ์ขึ้น ศีลธรรมในใจคนโดยเฉพาะพวกผู้ชาย จะตกต่ำลงไปถึงเพียงนี้ ปล้น ฆ่า ก่ออาชญากรรมทางเพศ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นแน่นอน สาวๆที่รวมตัวกันก็ใช่ว่าจะปลอดภัย เพราะเป็นจุดสังเกตุได้ง่าย แล้วอีกอย่างถ้าไปเจอกลุ่มผู้ชายขาดศีลธรรมกลุ่มใหญ่กว่าหละ ไม่อยากจะคิดถึงเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น !!! 3 วันแรกหลังจากภัยพิบัติ ผู้คนช่วยเหลือกัน เกื้อกูลกัน 7 วันหลังจากภัยพิบัติ และความช่วยเหลือไปไม่ถึง .... ก็นรกดีๆนี่เอง สิ่งที่ทำได้ก็คือกักตุนอาหารเครื่องดื่ม หลบซ่อนในที่ที่ปลอดภัย รอความช่วยเหลือมาถึง ถ้าเป็นผู้หญิงก็โกนผมทิ้งเลยไม่ต้องไปเสียดาย ทำหน้าให้เละๆเข้าไว้ พวกผู้ชายจะหาเหยื่อจากวินาทีแรกที่เห็นเท่านั้น ถ้าเห็นแวบแรกแล้วไม่ถูกใจก็จะข้ามไป ส่วนที่เหลือก็ทำได้แค่หวังให้มันเป็นฝันร้ายแค่หนึ่งตื่นเท่านั้น จากคุณ : PDU (PDU) เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 01:37:08

ความคิดเห็นที่ 24 แนะนำอนิเมะด้วยครับเรื่อง Tokyo Magnitude 8.0 ทำออกมาดีมากๆครับเนื้อเรื่องค่อนข้างเศร้า แต่ก็สนุกมากๆครับ เป็นเรื่องเกี่ยวกับพี่น้อง2คนได้ออกมาเที่ยวนอกบ้าน แล้วเกิดแผ่นดินไหวในกรุงโตเกียว และได้พบกับคนแปลกหน้าซึ่งเป็น1ในตัวละครหลัก เพื่อที่จะเดินทางกลับไปพบครอบครัวครับ แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 54 02:57:19 จากคุณ : BangRon TUN เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 02:55:15

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : yongiee เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 02:58:59

ความคิดเห็นที่ 26 จขกท.อ่านมาจากการ์ตูนเรื่อง "51 มหาวิบัติวันสิ้นโลก" หรือเปล่าครับ ผมเพิ่งอ่านไปเมื่อคืนนี้เอง ตั้งแต่ตีสอง-เจ็ดโมงเช้า อ่านแล้วจิตตกดีครับ ต้องมานั่งฟังเพลงให้ใจสบายๆก่อนถึงจะนอนได้ ภาพพายุหมุนไฟ ผู้คนถูกเผาสดร่วงลงมาจากฟ้าราวกับฝน จิตตกมากมาย T  T จากคุณ : Vantipz Original เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 04:02:44

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณมากเลยค่ะ มีประโยชน์มากเลย กดโหวตให้นะคะ จากคุณ : mookie5home เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 04:55:54

ความคิดเห็นที่ 28 อือ อยู่ญี่ปุ่นพอดี เจอแผ่นดินไหวหนักกับเค้าด้วย ข้อมูลดีมากจากที่อ่านทั้งหมด วิทยุสำคัญมาก เทคโนโลยีดีแค่ไหน พอถึงเวลาแบบนี้ใช้ไม่ได้เลยโดนตัดหมด สิ่งเดียวที่ใช้ได้ก็คือวิทยุ ไฟฉายก็สำคัญ   อยู่ในห้องตอนแผ่นดินไหวแรงๆน่ากลัวมาก ของกระจัดกระจาย นรกดีๆนี่เอง ตอนนั้นอยู่ในห้องนะ ไม่ได้นึกถึงว่าต้องวิ่งออกเลย ในใจก็คิดแต่ว่า เจอของจริง เข้าแล้ว มันมาจริงๆ เพราะเตรียมใจไว้เหมือนกันสักวันมันต้องเป็นแบบนี้ เสียงห้องสั่น เสียงของร่วงหล่น ยังก้องอยู่ในหูเลย   และภาวะหลังจากเกิดเหตุร้ายๆ ตอนนี้ตัวเองก็เผชิญอยู่ จิตใจแย่ไปหมด ฝังใจมาก นอนไม่หลับมาสองคืนแล้ว อาฟเตอร์ชอคมาตลอดติดๆสองวันแล้ว จากคุณ : eileenza เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 09:09:52

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณมากเลยค่ะ จากคุณ : Kaoru_LH เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 09:49:07

ความคิดเห็นที่ 30 โหวต ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ . จากคุณ : suttimon เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 10:26:27

ความคิดเห็นที่ 31 ให้กิฟม่ะได้ โหวตหล่ะกัน จากคุณ : นักเรียนหรือกรรมกร เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 12:22:04

ความคิดเห็นที่ 32 มีประโยชน์มากมาก :) จากคุณ : AdeliE เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 12:44:37

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบพระคุณจขกท.ที่ทำให้ผมได้อ่านการ์ตูนที่ดีมาก ๆ เรื่องนี้ครับผม จากคุณ : รบชนะ เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 12:59:52

ความคิดเห็นที่ 34 = = จากคุณ : paefah เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 13:03:35

ความคิดเห็นที่ 35 ใช่แล้วครับคุณVantipz Original การ์ตูนเกี่ยวกับภัยพิบัติเนี่ยผมรู้สึกว่าเรื่องนี้ได้ใจผมไปเต็มๆเลย บอกวิธีเอาชีวิตรอดได้ละเอียดมาก สมแล้วที่คนให้ข้อมูลทำงานด้านนี้ จากคุณ : Bright Hardy เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 13:11:11 A:125.24.187.156 X: TicketID:258200

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณค่ะ เป็นประโยชน์มากๆ :) จากคุณ : million96 เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 14:31:52

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณมากครับ ... พายุหมุนไฟ โอ้ย...น่ากลัว จากคุณ : หน่วยต่อสู้อากาศยาน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 17:23:51

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นประโยชน์มาก ขอบคุณค่ะ จากคุณ : seaside เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 17:45:28

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณมากๆค่ะ เป็นประโยชน์มากๆ เพราะเรามีกำหนดไปเรียนต่อญี่ปุ่นต้นเดือนหน้าเสียด้วย ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด -*- ยังคิดๆอยู่เลยว่าถ้าเกิดแผ่นดินไหวขึ้นจริง เรากะหลบใต้โต๊ะเต็มที่อย่างเดียวเลยนะนั่น เข้ามาอ่านกระทู้นี้ทำให้ทราบอะไรเยอะขึ้นมาก โดยเฉพาะพายุหมุนไฟ น่ากลัวมากกกก จากคุณ : Lady Claire เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 18:03:56

ความคิดเห็นที่ 40 51 มหาวิบัติวันสิ้นโลก กับ Sinking of Japan นี่การ์ตูนเรื่องโปรดเราเลยค่ะ ได้อะไรจากเรื่องนี้เยอะมาก แต่เชียร์ให้ใครๆอ่านไม่ยักกะอ่านกัน ปล.ตอนพายุหมุนไฟกับตอนที่กลุ่มผู้ชายบุกตึกชิบุยะน่ากลัวมาก แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 54 18:23:06 จากคุณ : จิงโกะจัง เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 18:20:23

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : nropayjarp เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 19:29:40

ความคิดเห็นที่ 42 เคยคิดว่ามันเป็นเรื่องไกลตัว แต่ตอนนี้เริ่มกลัวจริงจังแล้วละเนี้ยTT จากคุณ : Piccalo_koz เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 21:46:10

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านแล้ว เหมือนชวนหดหู่ แต่ก็ทำให้ตื่นตัวมากขึ้น ตอนอ่าน ลองนึกภาพตาม แม้จะเป็นแค่ภาพที่เกิดจากจินตนาการ แต่มันก็ทำให้เราเข้าใจสภาพเหตุการณ์ในช่วงเวลานั้นมากขึ้น ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ ปล. ฝูงชนที่ขาดสติ กับ กลุ่มคนที่มีภาวะจิตใจตกต่ำหลังประสบภัย มันช่างน่ากลัวจริงๆ จากคุณ : หมอกแห่งความว่างเปล่า เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 21:52:15

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณค่ะ เข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้ จากคุณ : sweetwitchy เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 23:40:43

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณครับ ย้อนหลังไปเมื่อสมัย ป.5 ป.6 (20 ปีมาแล้ว) ตอนนั้นผมกังวลเกี่ยวกับพวกภัยพิบัติต่างๆมาก ซื้อพวกไฟฉาย ถ่านไฟฉาย ตุนเอาไว้ รับรู้ข่าวของญี่ปุ่นวันนี้ คงต้องลองเตรียมตัวดูอีกครั้ง จากคุณ : เหน่ง เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 23:51:14

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณค่ะ เขียนได้ดีและอ่านง่ายค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 01:23:23

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านหนังสือนี้ก็ได้ความรู้ดีเหมือนกันนะครับ สนุกด้วย จากคุณ : lightkung เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 13:35:39

ความคิดเห็นที่ 48 หนังสือ2 เล่มนั้น สามารถหาอ่านได้ที่ไหนคะ  อยากอ่านบ้างจังค่ะ จากคุณ : nutnery เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 15:03:49

ความคิดเห็นที่ 49 ลงไทยรัฐด้วยอะ http://www.thairath.co.th/column/pol/page1scoop/155779 จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 09:37:53

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณที่นำไปเผยแพร่ผ่านสื่อนะครับ ดีใจจังเลยๆๆ >___<" จากคุณ : Bright Hardy เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 12:14:41 A:125.24.196.182 X: TicketID:258200

ความคิดเห็นที่ 51 ขอไปส่งให้เพื่อนต่อนะคะ จากคุณ : เทมมารีนเลิฟ เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 54 10:15:06