PANTIP.COM : X10359498 ......ชีวิตคนจรจัด......... [วิทยาศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 20

มีคนหลังไมค์มาถามข้อมูลเพิ่มเติม ตอบให้ครงนี้ครับ

คนจรส่วนใหญ่มักหนีออกจากบ้านมาด้วยเหตุผลดังที่ข้างบนๆ ได้กล่าวมา เท่าที่อยู่มามี
เสียสติไม่ค่อยมีน่ะ มีบ้างแต่ก็แบบพูดกันรู้เรื่อง ส่วนเหตุผลที่ล้มละลายแล้วระเห็ดมาอยู่
สนามหลวงก็เห็นมีแต่ผมคนเดียว แบบไม่กล้าที่จะขอความช่วยเหลือจากทางบ้านเพราะ
ละอายใจ แต่ก่อนเคยส่งเสียให้ทางบ้านแต่จู่ๆ ก็กลับไปแบมือขอทางบ้าน จนหนักเข้า
เขาก็ไม่มีให้ งานก็หาไม่ได้เพราะอายุก็เริ่มมากแล้ว หนี้ก็หยุดจ่ายทั้งหมด จนคอนโด
โดนแบงค์ยึดคืนเก็บข้าวของแทบไม่ทัน ไม่มีปัญญาไปเจรจาหนื้ เพราะเจรจาไปก็ไม่มี
เงินจ่ายจึงต้องทิ้งทั้งหมด หอบกระเป๋าใส่เสื้อผ้าไม่ก็ชุดและเอกสารสำคัญไปนอนสนาม
หลวงซึ่งก็ไม่ลำบากใจนัก เพราะก่อนที่บ้านจะถูกยึดก็มาชิมลางที่สนามหลวงอยู่ก่อน
แล้ว โดยเอาของที่ห้องมาขายเท่าที่จะหอบได้ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า รองเท้า ซีดี (อันนี้
เป็นปัญหามาเคยโดนจับครั้งหนึ่ง) ของใช้กระจุกกระจิก ขายอยู่เป็นเดือนจนหมดบ้าน
เหลือแต่เฟอร์นิเจอร์เอาออกมาไม่ได้ก็ปล่อยไป

ช่วงนั้นเสื้อแดงมายึดสนามหลวงไว้ มีการตั้งเต้นท์ไว้รอบสนามหลวงหลายเต้นท์ พอ
อาศัยนอนตอนหน้าฝนได้ ตำรวจกับเทศกิจไม่ค่อยอยากมีปัญหากับพวกเสื้อแดง ช่วง
นั้นก็เลยเป็นนาทีทองของคนจรจัด มีเยอะมาก นอนที่สนามหลวงวันละพันกว่าคน ใคร
ใคร่ค้าอะไรได้หมดตำรวจไม่กวน พอจะหาเงินได้ก็ช่วงนั้นแหละ หาของมาขายได้ได้วัน
ละ 200-300 บาทก้นับว่าเยอะแล้ว แต่ก่อนทำงานบริษัทได้เงินเดือนหลายหมื่นไม่เห็น
คุณค่า แต่พอมาอยู่นี่เงินร้อยสองร้อยมีค่ามาก วันไหนถ้าได้ถึงห้าร้อยน้ำตาแทบจะไหล

บางคนมากับม็อบจากต่างจังหวัด พอมาอยู่สนามหลวงหลายคืนเข้าเห็นมีช่องทางทำมา
หากินก็เลยปักหลักอยู่ที่นั้น ม็อบกลับไปแล้วก็ยังไม่กลับ กินอยู่ก็ไม่ยาก ช่วงที่มีโรง
ทานมาตั้งก็จะได้กินอย่างเหลือเฝือ คนส่วนใหญ่การศึกษาน้อย และมักจะตั้งวงกินเหล้า
ไม่ว่าผู้หญิงผู้ชาย ส่วนใหญ่คนที่ติดเหล้ามักจะติดมาก่อนหน้าที่จะมาอยู่สนามหลวงแล้ว

แก็งค์เด็กดมกาวส่วนมากเป็นเด็กใจแตกหนีออกจากบ้าน พวกนี้ไม่ทำงานแต่จะขอเงิน
คนที่เดินผ่านสนามหลวง หรือไม่ก็ขายตัว ได้มาก็ไปซื้อกาวมาดม ส่วนใหญ่จะเป็นเด็ก
ผู้ชายอายุสัก 13-17 ปี ไม่มีบัตรเพราะออกจากบ้านก่อนอายุครบทำบัตร เด็กผู้หญิงมี
น้อยส่วนใหญ่จะมากับแฟน เด็กพวกนี้จะเข้าคุกออกคุกเป็นว่าเล่น

พระก็มี ส่วนใหญ่มากับม็อบไม่ยอมกลับ เพราะบินฑบาตรในกรุงเทพได้เงินเยอะกว่า
ได้ของมาแล้วก็เอามาแจกคนแถวๆ นั้นแหละ หลายคนอาศัยข้าวที่พระบิฑบาตรมานี่
แหละกินได้ตั้งแต่เช้าถึงเย็น

ตอนที่สนามหลวงจะปิดปรับปรุง ก็มีการติดป้ายว่ามีที่รองรับคนจรจัดหลายที ให้ติดต่อที่
นั้นที่นี่ ผมก็เคยไปดูสถานที่หนึ่งตรงพรานนกตามป้ายประกาศ ปรากฏว่ามีอยู่แค่ 7
ห้อง แล้วก็เต็มหมดเพราะมีการอาศัยอยู่อย่างถาวรก่อนหน้านั้นแล้ว ส่วนตรงอ่อนนุชไม่
ได้ไปดู เพราะมันไกลเกิน หลายคนไม่มีทีไปก็ย้ายไปนอนแถวๆ หน้ากองสลากบ้าง
คลองหลอดบ้าง ใต้สะพานปิ่นเกล้าบ้าง หรือไม่ก็ตรงอนุสาวรีย์ทหารอาสาที่อยู่ข้างๆ
สนามหลวงนั้นแหละ

ถ้าจะลองสังเกตุดู จะเห็นว่าตอนกลางวันเพวกนี้หายไปไหนหมด จะเห็นก็เฉพาะ
ตอนกลางคืนนอนกันให้เต็มไปหมด ตอนกลางวันเขาไปทำงานกันครับ เก็บของเก่า ขาย
พระเครื่อง ขายขยะ(ของที่เก็บมาจากองขยะ) พอตกเย็นก็มาหาที่นอนแถวนั้น ตัวผม
เองก็พอมีเงินจากการขายของอยู่ 2-3 พันก็เลยมาเช่าห้องราคาถูกอยู่แต่ก็ยังยึดอาชีพ
ขายของอยู่เหมือนเดิม มาใช้อินเตอร์เน็ตฟรีในหอสมุดแห่งชาติอยู่บ่อยๆ จึงได้มีโอกาส
บอกกล่าวเล่าเรื่องให้พวกท่านๆ ได้ฟังบ้าง

จากคุณ : tb

เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 08:54:57