ความคิดเห็นที่ 1 หลุมดำเิกิดจากดาวที่มีมวลมากกกกกกก....ยุบตัวลงเพราะมวลตัวเองรับน้ำหนักแรงดึงดูดไม่ไหว...ดาวจึงยุบตัวลง แม้แต่แสงยังเดินทางออกมาไม่ได้...เพราะว่า แรงดึงดูดมันมีความเร็วกว่าความเร็วแสง คำอธิบายภาษาชาวบ้านมีแค่เนี้ยครับ มันยังเป็นแค่ทฤษฏี ยังพิสูจน์ไม่ได้ว่ามันมีจริงหรือไม่ จากคุณ : Andy lim เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:15:13

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่จำเป้นครับ ความรู้ Gen Phys II สามารถเข้าใจได้ในระดับนึงครับ มันมีหนังสือที่ชื่อว่า เอกภพ มั้ง เล่มละ 300 กว่าบาท ภาพสีทั้งเล่ม ลองซื้อมาอ่านดูครับ จากคุณ : CuSO45H2O เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:15:55

ความคิดเห็นที่ 3 เท่าที่เรียนมา เกิดจากดาวฤกษ์ที่มีมวลมากมายมหาศาล เเล้วยุบตัวดังที่เรป1อะ จากคุณ : FLOW เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:16:52 A:125.24.78.150 X: TicketID:310693

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามาอยู่เป็นเพื่อน...อิอิ  ยังมีเรื่องอวกาศโค้งงอ อะไรนั่นอีก จินตนาการตามไม่ได้เลยจริงๆ จากคุณ : DangDame เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:18:59

ความคิดเห็นที่ 5 จักรวาลในเปลือกนัท สติเฟน ฮอว์คิง ทำให้คนไม่รู้หนังสืออย่างผมเข้าใจ จักรวาล ได้ ลองหาอ่านดูครับ จากคุณ : labor_pu เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:20:53

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องอวกาศโค้งงอ...เกิดจากไอน์สไตน์เสนอบทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป อธิบายได้ว่า...แสงสามารถเดินทางเลี้ยวเบนได้ ซึ่งเกิดจากการโค้งงอของอวกาศ จะโค้งงอตามอิทธิพลของ มวล/พลังงาน และ โมเมนตัม หรือ เทนเซอร์ความเค้น-พลังงาน ที่อยู่ข้างใน แสงและวัตถุเคลื่อนที่ตามรูปร่างของกาลอวกาศ (ถ้ามันโค้ง แสงหรือวัตถุก็จะเคลื่อนที่โค้ง) จากคุณ : Andy lim เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:26:40

ความคิดเห็นที่ 7 คนที่จะอ่านกระทู้นี้เข้าใจได้ต้องจบฟิสิกป.เอกปะครับ TT_TT จากคุณ : paefah เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:36:34

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่ต้องจบอะไรหรอกครับ แต่ต้องมีจิตนการสูง แล้วก็ไม่ยึดติด จากคุณ : outsider_from_within เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:41:30

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ต้องจบสูงก็เข้าใจครับ.... " ยา รา ไน ก๊ะ " จากคุณ : ton_na_999 เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:43:59

ความคิดเห็นที่ 10 คนที่มีความรู้น้อย ก็จะเข้าใจแบบความรู้น้อย ๆ คนที่่มีความรู้มากหน่อย  ก็จะเข้าใจแบบความรู้มากหน่อย ๆ จากคุณ : หัวโตนะ เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:49:05

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าเอาแค่พอเข้าใจ ผมว่าระดับ ม.ปลาย ก็น่าจะพอแล้ว จากคุณ : meddy hao เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:49:17

ความคิดเห็นที่ 12 ^ ^ ^ ย า   ไ ว   อ า   ก ร้ า (แอบพาทัวร์) จากคุณ : ไก่แก้ว สาริกา เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:50:54

ความคิดเห็นที่ 13 คำว่าเข้าใจมันสื่อยากเนาะ ผมเอง กว่าจะเข้าใจว่าทำไม 1+1 ถึงเท่ากับ 2 จริงๆ ก็ตอนเรียนโท(เลข)แล้ว จากคุณ : outsider_from_within เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:53:11

ความคิดเห็นที่ 14 หลุมดำคือ "ดาวที่มีความเร็วหลุดพ้นมากกว่าความเร็วแสง" เรื่องความเร็วหลุดพ้นของดาว น่าจะเรียนตั้งแต่ ม.ปลาย ไม่ต้องขึ้นมหาลัยก็เข้าใจได้ -------------------------------------------------------- ความเร็วหลุดพ้นของดาว คำนวนได้จากพลังงานจลน์ของวัตถุ ที่ใช้วิ่งขึ้นจากศักย์โน้มถ่วงของโลกที่ผิวดาวรัศมี R (1/2)mv^2 = GMm/R แก้สมการหาค่า v ก็จะเป็นความเร็วหลุดพ้น v = sqrt(2GM/R) กำหนดให้ v = ความเร็วแสง(c) ก็จะสามารถคำนวนหารัศมีของดาว ที่ความเร็วหลุดพ้นเท่ากับแสงได้ R = 2GM/c^2 (มีชื่อเรียกว่า Schwarzschild Radius) ถ้าดาวที่มีมวล M ถล่มไปเล็กกว่ารัศมี R นี้ มันก็จะมีความเร็วหลุดพ้นมากกว่าความเร็วแสง กลายเป็นหลุมดำ และถ้าใครเข้าใกล้หลุมดำมากกว่าระยะนี้ ก็จะหลุดออกมาไม่ได้ แบบนี้ทำความเข้าใจทันหรือเปล่าครับ ลองหยิบกระดาษมาคำนวนตามดู -------------------------------------------------------- สำหรับวิธีเกิดหลุมดำ อธิบายแบบง่ายๆ ดาวปกติจะมีแรงสองแรงคอยต้านกันอยู่ ได้แก่ แรงนิวเคลียร์ทำให้ดาวระเบิดออก และแรงโน้มถ่วงพยายามทำให้ดาวถล่มเข้ามา เมื่อเชื้อเพลิงในปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชันหมดลง แรงโน้มถ่วงก็จะชนะ ทำให้ดาวถล่ม ดาวที่มีมวลมากๆ จะถล่มลงมาจนรัศมีน้อยกว่า R = 2GM/c^2 ตามที่คำนวนข้างบน ทำให้กลายเป็นหลุมดำ แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 54 17:22:28 จากคุณ : ikkyu เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:55:53

ความคิดเห็นที่ 15 คำว่าเข้าใจมันสื่อยากเนาะ ผมเอง กว่าจะเข้าใจว่าทำไม 1+1 ถึงเท่ากับ 2 จริงๆ ก็ตอนเรียนโท(เลข)แล้ว จากคุณ : outsider_from_within เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 15:56:16

ความคิดเห็นที่ 16 เอางี๊ครับ ลองคิดตามกฏที่ว่าแรงดึงเท่ากับแรงดันก่อนดีมัยครับ ถ้าผ่านตรงนี้ ผมจะให้ใหม่อีกว่า แรงกด เท่ากับแรงดูดนะครับ แรงดูดที่ว่านี้ก็คือแรงดึงดูดนั้นเอง แต่ที่นี้ผมจะกลับทางเพื่อจะเข้าใจง่ายขึ้น เราก็เอาน้ำตาลก้อน ซักหนึ่งก่อน แล้วออกบีบๆๆๆ ซักพักก็จะเห็นมันแตกออก ที่นี้ลองกลับทางดูครับว่า อยู่ๆ ก็เกิดการยุบตัว (แรงบีบเท่ากับแรงดูด) หรือเกิดการดูดจากภายในของก้อนน้ำตาล มันก้จะแตกออกเป็นผงๆ ของจบขั้นนี้ก่อนนะครับ เรามาเริ่มที่มวลก่อน เอาง่ายๆ มวลมากน้ำหนักมากถูกต้อง แต่ใจเย็นๆครับ อันนั้นมันชั่งบนโลก แต่ถ้าเราเอามวลนี้โยนออกไปนอกอวกาศที่ไม่มีแรงดึงดูดใดๆ สิ่งที่เกิดขึ้นนอกจากมันจะลอยไปลอยมาแล้ว สิ่งที่มันทำต่อมาก็คือมันดูดตัวมันเองครับ เพราะจุดศุนย์กลางของมันจะต้องรับน้ำหนักมวลทั้งหมด แบบว่าเมื่อก่อนเรามีผู้ปกครองดูแล พอโตมาก็ต้องดูแลตัวเองน่านแหละ ตอนอยู่บนโลก ถ้าเรายกมันขึ้น เราก็จะเป็นผู้แบกน้ำหนัก ยิ่งมันมีมวลมาก เราก็ยิ่งหนักมาก ถูกต้องนะครับ แต่พอมันต้องไปอยู่ในที่ๆ ที่ไม่มีเราแบก แม้แต่โลกที่จะคอยอุ้มไว้ น้ำหนักมวลทั้งหมดมันก็ตกไปที่จุดศูนย์กลางของมันเอง ตามทันนะครับ ที่นี้เราก็รู้แล้วว่ามันมีแรงดูดได้อย่างไร ไม่เพียงเท่านั้น เมื่อมันใหญ่ขึ้นมวลมากขึ้น แรงกดที่ศูนย์กลางของมวลก็มีมากขึ้น โดยเฉพาะดาวฤกษ์ที่มวลทั้งหมดมันเป็นแก๊ส อย่าว่าแก็สเบานะ เพราะนั้นเราเคยเห็นแค่ถัง 5 ลิตร หรือใหญ่สุด 15 ลิตร ลองนึกถึงลูกกลมๆขนาดใหญ่ๆ ที่อยู่บนเรือ หรืออยู่บนฝั่งดูครับ นั้นมันก็หนักโขอยู่เน้อ แต่นี่ดาวทั้งดวง มันจะไม่หนักมหาศาลเชียวเหรอ แล้วที่มันยังไม่พังลงมาเหมือนก้อนน้ำตาลที่เรา บีบเล่นให้แม่ด่าเมื่อกี๊ ก็เพราะว่า มันมีการระเบิดครับ แบบว่าไอ่ที่ระเบิดมันก็อยากจะออกไป แต่แรงดูด หรือแรงโน้มถ่วงมันก็สูง ค๊อดๆ ก็เลยไม่เป็นอันต้องหนีกัน ฉันก็ว่ายไป วนมา มันอยู่ตรงนี้แหละ เอาให้เห็นภาพกันไปก็เหมือนกับ เราเป่าลูกโป่ง ไอ่ หนังลูกโป่งมันก็จะหด แต่แรงลมมันก็เยอะกว่า ก็เลยโป่งพองอยู่อย่างที่เห็น ยิ่งโป่งมาก มันก็ยิ่งหดมาก เปรียบเหมือน ดาวดวงนั้นยิ่งใหญ่มากมันก็ยิ่งดูดมาก(หดกลับมาก) แต่ก็น่านแหละใหญ่มากก็ต้องใช้พลังงานมาก มันก็หมดเร็ว งานเข้าหละที่นี้ เพราะพี่ท่านเล่นทานแล้วก็ไม่ทิ้งขยะเอย เข้ เข้อ ก็ไม่เว้นเก็บหมด ผลก็คือพลังงานหายไปแต่มวลเท่าเก่า หรือมากกว่าเดิม คือพี่ท่านเล่นเปลี่ยนของเบา(ไฮโดเจน)มาเป็นของหนัก(ฮีเลียม) จะทำงัยต่อได้ ท่านก็ต้องลดขนาดลงมาแล้วก็เผาของหนักต่อ มันก็ยังพอพยุง ตัวมันเองได้ พอฮีเลียมหมด งานนี้หนักกว่าเดิม มวลก็สูงแรงดึงก็สูง มันก็ดูดตัวเองลงมาให้ชิดกันเข้าไปอีก แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 54 16:20:14 จากคุณ : หน้าไม้ใจเย็นยิ่ง เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 16:02:31

ความคิดเห็นที่ 17 แต่ก็ชิดได้ไม่มาก ลองนึกถึงก้อนน้ำตาลเมื่อกี๊นะครับ แม้มันจะแตก แต่มันก็ยังมีก้อนน้ำตาลเล็กๆ อยู่เต็มไปหมด นั้นคืออะตอมครับมันก็แตกตัวออก มาเป็นชิ้นส่วนเล็กๆ เรียกว่าดาวนิวตรอน และมันจะเป็นอยู่อย่านั้น ถ้ามวลแรกเริ่มของมันน้อยไปหน่อย แต่ถ้ามันมากหละก็ มันก็คือการบดบี้ขยี้ ไอ่เจ้าก้อนน้ำนาลเล็กๆ ให้แตกออกไปอีก ด้วยแรงโน้มถ่วงของมันนี้แหละ อย่างลืนนะครับมันมวลเท่าเดิม แต่ขนาดเล็กลง แถมไม่มีอะไรทำให้บานออกได้อีก เพราะเชื้อเพลิงหมดแล้ว เหมือนเราปล่อยลมจากลูกโป่ง  หนังลูกโป่งมันก็หดตัวลง (นน. เนื้อลูกโป่งเท่าเดิม) แต่ด้วยความหนาแน่นของมันกํบ น้ำหนักที่มโหราญ ทำให้มันต้องถูกกด และยุบตัวลงอีก จนแรงที่โมเลกุลมันบอกว่าไม่ไหว แหล๋วโว้ย ปล่อยมือออกจากกัน เท่านั้นยังไม่พอ ยังโดนหักแขน หักขา แล้วเศษซากมันก็เข้าไปชิดกันอีก มาถึงตอนนี้ก็ต้องคิด ย้อนไปนะครับว่า แรงกดเท่ากับแรงดูด ภาพเมื่อกี๊เหมือนแรงกดนะ แต่ที่จริงคือแรงที่มันโดนอัดด้วยแรงดึงดูด และตอนนี้เราก้จะได้ดาว ชนิดที่เล็กมากๆๆๆ แต่มีน้ำหนักที่หลอกลวงอย่างยิ่ง จนสุดท้าย เศษซากอะตอม เศษซากโมเลกุล ที่มีแต่ตัวมันก็ทนไม่ไหว จำเป็นต้องสลายโต๋ เพราะตัวมันเองก็มีพลังงานอยู่ มันจึงต้องปล่อยพลังงานของมันออกมา(เหมือนเราเอามือบี๊หนอน เข้ไหล) สาดกระจายแสงสุดท้ายออกไป ที่จิงมันก็น่าจะหมดเท่านี้ เพียงแต่เราลืมไปว่า มันยังมีแรงดึงดูดอยู่  เมื่อมวลทั้งหมดได้หายไปแล้วสิ่งที่เหลือสุดท้ายคือแรงดึงดูดที่ไร้ตัวตน ที่เี่ยวจับกินสรรพสิ่งที่เข้าไกล้แม้กระทั่งแสง อย่างไม่รู้จุดจบ ในอากาศอันมืดมิดต่อไป จากคุณ : หน้าไม้ใจเย็นยิ่ง เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 16:14:18

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่ต้องจบโทครับ แบบง่ายๆตามคห.1เลย แต่ถ้าลึกซึ้งจะมีเรื่องอวกาศ-เวลาเข้ามาเอี่ยวด้วยนะเธอว์ จากคุณ : ผมไม่เกี่ยวผมมาซื้อลูกชิ้น เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 16:15:14

ความคิดเห็นที่ 19 ก็อ่านเล่นๆประดับความรู้ เรียนรู้ความคิดคนอื่นดู แต่ถ้าใครพยายามเข้าใจเรื่องอวกาศ เรื่องจักรวาล อาจจะบ้าได้นะ เอาแค่จักรวาลมีที่สิ้นสุดไหม มันเป็นยังไง มันอยู่ในอะไร เนี่ยเรายังกลัวว่าสริยะจักรวาลจะเสียสมดุลกระทันหันเลย ตายกันหมดล่ะคราวนี้ คือโลกไม่หมุนรอบตัวเอง ไม่หมุนรอบดวงอาทิตย์ ดวงอาทิตย์ดูดโลกเข้าไป หรือจักรวาลอื่นใหญ่กว่ามากๆดูดจักรวาลเราไป(อาจจะกำลังดูดอยู่ เดี๋ยวปี2012จะตายหมดแระ)  แล้วอีกอย่างทางช้างเผือกของเรา(ของเรากันเลย)เนี่ยมันอยู่ที่เดิมหรือเคลื่อนที่ มันไม่มีอะไรอ้างอิงเลยเหรอ งงงงมาก พยายามหาคำตอบอยู่จนหมดgoogleแล้วยังไม่เข้าใจเล้ย จากคุณ : จันทร์สุขสดใส เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 16:25:59

ความคิดเห็นที่ 20 แค่ ม.ต้น ก็พอรู้เรื่องแล้วครับ ถ้าเรียนฟิสิกส์ ม.ปลาย มาแล้ว ก็น่าจะเข้าใจได้ง่ายแล้ว จากคุณ : ผลึกความคิด เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 17:33:46

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านเรป 14 แล้วเข้าใจขึ้มากเลยครับ จากคุณ : ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 17:46:35

ความคิดเห็นที่ 22 มันอยู่ที่ จินตนาการ ครับ ผมก็เข้าใจตั้งแต่เด็กแล้วนะ แต่ไม่รู้จะอธิบายให้คนอื่นเข้าใจยังไงดี เนื่องด้วยหลุมดำมันดูดแสง เราจะมองไม่เห็นหลุมดำครับ ถ้าเคยอ่านวันพีช ลองนึกถึงตอนที่ นามิ ใช้ท่า มิราจ ครับ นั่นคือปรากฏการณ์ที่แสงถูกหักเห แต่ในหลุมดำ แสงมันจะถูกดูดไปหมด ไม่โผล่ออกมาอีกเลย เวลามองจากไกลๆ เราจะมองเห็นสิ่งที่อยู่รอบๆหลุมดำ (ที่อยู่นอกระยะดูดนะ) มีขนาดเปลี่ยนไป เพราะแสงจากสิ่งนั้นเมื่อผ่านหลุมดำจะถูกดูด แต่แสงส่วนที่ไม่ผ่านหลุมดำจะวิ่งมาปกติ แต่เพราะวิ่งมาไม่ครบนั่นเอง ทำให้เรามองเห็นขนาดของวัตถุเปลี่ยนไป เราตรวจจับหลุมดำด้วยวิธีนี้ เมื่อเราทราบว่าขนาดของวัตถุมีขนาดไม่เหมือนของจริงที่คำนวนได้ แปลว่า บริเวณนั้นมีหลุมดำอยู่ เรื่องหลุมดำผมเคยพยายามเอาไปเล่าให้เพื่อนที่ รร ฟังก็มีแต่คนงึมงำ หาว่าเราเป็นบ้า เวน ทั้งๆที่มันเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เรียนแท้ๆ (ตอนนั้นเรียน ฟิสิกส์ ม.5) จากนั้นก็เลิกอธิบาย ไว้คุยกับคนที่เข้าใจดีกว่า เพราะเราเองก็ไม่ได้รู้อะไรมาก ไปคุยกับคนที่ไม่สนใจ ก็ไม่มีประโยชน์อะ ตอนนี้ก็ไม่ได้จบโทครับ แค่ ปวส - -'' จากคุณ : Firion เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 17:54:32

ความคิดเห็นที่ 23 เด็กประถมก็เข้าใจได้ครับ จากคุณ : Aloner เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 17:58:08

ความคิดเห็นที่ 24 ขึ้นกับว่าต้องการเข้าใจลึกซึงในระดับไหนครับ ถ้าระดับไม่ลึกมาก คห อื่นๆอธิบายหมดแล้ว แต่ถ้าลึกจัดๆ ผมหามาอ่านแต่ยังไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน จากคุณ : NOVA เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 18:03:52 A:183.89.224.208 X: TicketID:237558

ความคิดเห็นที่ 25 เรียนสายวิทย์ ม.ปลายก็เข้าใจคร่าวๆแล้วครับ ระดับป.ตรีก็จะเข้าใจการทำงานของมันมากขึ้น (ศึกษาในด้านดาราศาสตร์และจักรวาลวิทยา) แต่ถ้าจะเข้าใจมันจริงๆ ปริญญาเอกก็ยังไม่พอครับ... จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 18:12:13

ความคิดเห็นที่ 26 แน่แหละ ที่จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ อิอิ "ขอบฟ้าเหตุการณ์" "singualrity" อะไรอีกหว่า จำไม่ได้ เคยอ่านผ่านตาแว๊บๆ จากคุณ : ว่าไปนั่น (pinestand) เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 19:12:07

ความคิดเห็นที่ 27 หนูมีหนังสือไอนส์สไตน์ฉบับการ์ตูน ทั้งเล่มต้นฉบับภาษาอังกฤษ และที่แปลเป็นภาษาไทย อ่านง่าย เข้าใจง่าย รูปเยอะดีค่ะ จากคุณ : แ ต ง ก ว า * เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 19:18:13

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านเรื่องหลุมดำเข้าใจ อย่างน้อยต้องจบโทฟิสิกไหม ไม่เข้าใจไม่แปลกหรอกครับ ไอน์สไตน์ยังไม่เชื่อเลยว่ามีหลุมดำ 1915 ไอน์สไตน์เสนอสัมพัทธภาพทั่วไป Karl Schwarzschild คำนวนว่ามีหลุมดำ ดาวมวลมหึมา หนาแน่นสูง แรงโน้มถ่วงเข้มข้นสูงจนแสงอาจหนีไม่พ้นแรงดาวดูด Einstein did not believe in black holes. But his ideas did suggest they exist. He should have trusted his ideas. It now looks like black holes are for real. http://www.nasa.gov/audience/forstudents/k-4/home/F_Einstein_K-4_prt.htm จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 21:20:10

ความคิดเห็นที่ 29 Karl Schwarzschild เอาสูตรนิวตันเรื่องความเร็วหนีโลก หนีแรงโน้มถ่วง พลังงานจลน์เท่าพลังงานศักย์ ได้ความเร็วหนีโลก(Escape velocity) = sqr(2GM/r) http://en.wikipedia.org/wiki/Escape_velocity แทนค่าความเร็วหนีโลกเท่าความเร็วแสง ได้ R = 2GM/c^2 R นี้เรียกรัศมีฉวอซไชด์(Schwarzschild radius) http://en.wikipedia.org/wiki/Schwarzschild_radius รัศมีนี้เป็นขอบฟ้าเหตุการณ์ของหลุมดำ จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 21:35:53

ความคิดเห็นที่ 30 ระดับ ม ต้นก็เข้าใจแบบพื้นๆได้แล้วครับ จากคุณ : หวาก เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 21:53:43

ความคิดเห็นที่ 31 จับความว่า ดาวที่มีเเสงในตัวเอง เกิดความร้อนมากเเล้วยุบตัวลงเกิดหลุมดำ ดาวฤกษ์มีวงจรชีวิต(life cycle)เริ่มจากก๊าสไฮโดรเจนมากมาย ลอยเท้งเต้งไปมา ด้วยอำนาจแรงโน้มถ่วง นับเวลาหลายล้านปี ไฮโดรเจนมาเกาะกันเป็น protostar ยังไม่เป็นดาวฤกษ์(star)เพราะยังไม่เปล่งแสง หดตัวพอแรงโน้มถ่วงสูงขึ้น-ร้อนจนฟิวชั่น กลายเป็นดาวฤกษ์-เปล่งแสง ฟิวชั่นเพิ่มจนร้อนมาก-ขยายตัวเป็น red supergiant ร้อนถึงขีดสุด ดาวฤกษ์จะระเบิด supernova เป็นพลังงานเฮือกสุดท้าย-พลังงานหมด หยุดฟิวชั่น หยุดเปล่งแสง แรงโน้มถ่วงเด่นขึ้น ดูดดึงมวลมาอัดแน่นเป็นหลุมดำ หลุมดำเป็นซากศพของดาวฤกษ์มวลมหึมา ที่สิ้นแสง หมดพลังงานฟิวชั่น จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 22:09:42

ความคิดเห็นที่ 32 # 26 "ขอบฟ้าเหตุการณ์"  "singualrity" นั่นหล่ะหลุมดำ หลุมดำผ่าออกมี เอกภาวะ(singularity)กับ ขอบฟ้าเหตุการณ์(event horizon) ขอบฟ้าเหตุการณ์ คือขอบเขตที่แรงโน้มถ่วงดูดทุกสิ่งแม้แต่แสงลงหลุมดำ The event horizon is where the force of gravity becomes so strong that even light is pulled into the black hole. http://phantasticphysics.wikispaces.com/+Event+Horizon+of+A+Black+Hole เหตุการณ์(event) คือสิ่งที่เกิดขึ้น เช่นจัดงานอีเว้นท์ให้ญาญ่ามางาน ขอบฟ้า(horizon) คือเส้นขอบฟ้าที่ท้องฟ้าจรดแผ่นดิน/น้ำ เลยเส้นขอบฟ้าไป ย่อมมองไม่เห็นอะไร จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 54 09:27:22

ความคิดเห็นที่ 33 ขอแตกประเด็นความเห็นที่15ครับ จากคุณ : [D]iffind[O] เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 54 13:22:35

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบ คุณ ชาวหลุมดำทุกท่าน ที่ ให้ความรู้ครับ แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 54 21:21:20 จากคุณ : cathen เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 54 19:03:48

ความคิดเห็นที่ 35 เอาสั้นๆ ง่ายๆ เลยนะ แรงดึงดูดจะมากขึ้นตามมวล หรือก็คือดาวยิ่งมีขนาดใหญ่ (หมายถึงมีมวลมากนะ ไม่ใช่ใหญ่แบบตรงกลางกลวง) แรงดึงดูดจะยิ่งสูง พวกดาวฤกษ์ มีมวลมหาศาล ขนาดใหญ่มากๆ สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ความกดดันจากแรงดึงดูดของมวลก็มหาศาลด้วย ซึ่งแรงดึงดูดที่สูงมากมายมหาศาล (อันเกิดจากมวลปริมาณอภิมหาศาล) ดึงมวลของดาวฤกษ์ให้รวมกันเข้าสู่ศูนย์กลาง กดดันมากขนาดอะตอมของไฮโดรเจนโดนบีบรวมกันกลายเป็นฮีเลี่ยม ปรากฏการณ์ที่อะตอมมารวมกันเขาเรียกว่าเกิดการ ฟิวชั่น ซึ่งเมื่อเกิดฟิวชั่นแล้วจะเกิดการคายพลังงานออกมา พลังงานที่ว่านี้คือพลังงานนิวเคลียร์ฟิวชั่น ซึ่งก็มหาศาลเหมือนกัน พลังบีบอัดอันเกิดจากมวลอภิมหาศาล หักล้างกับพลังงานอภิมหาศาลอันปลดปล่อยออกมาจากกระบวนการฟิวชั่นที่แผ่กระจายออกไปรอบทิศทาง ทำให้เกิดสมดุลย์ของดาวฤกษ์ แต่ทุกอย่างมีจุดสิ้นสุด เมื่ออะตอมของไฮโดรเจนถูกใช้หมดไป (เปลี่ยนไปเป็นฮีเลี่ยมจนหมด หรือจนมีไม่เพียงพอต่อการรวมกันแล้วปลดปล่อยพลังงานออกมาได้เท่าเดิม) อย่าลืมว่าสสารไม่สูญหายไปไหน มวลยังคงมีปริมาณไม่เปลี่ยนแปลง (เพราะมันก็แค่มารวมกัน) แต่ขณะเดียวกันพลังงานที่ปลดปล่อยออกมาจากกระบวนการฟิวชั่นกลับหมดลงไป ไม่มีอะไรมาต้านทานการหลอมรวมกันได้อีกแล้ว ดาวฤกษ์ดวงนั้นก็ถึงกาลอวสาน เนื่องจากสมดุลย์ระหว่างแรงดูด (แรงดึงดูดระหว่างมวล) กับแรงผลักออก (พลังงานจากการฟิวชั่น) ถูกทำลายไป เหตุการณ์หลังสมดุลย์นี้ถูกทำลายจะเหลือเศษซากให้จดจำอย่างไรบ้างก็ขึ้นกับมวลตั้งต้นของดาวฤกษ์ดวงนั้นว่ามีเพียงใด มีมากมายมหาศาลเหนือคณานับก็เหลือหลุมดำไว้ให้ดูต่างหน้า มีมากมายมหาศาลก็เหลือเป็นดาวนิวตรอน มีมากมายก็เหลือเป็นดาวแคระขาว สุดแต่ชะตากรรมจะนำพา... ...ว่าแต่   นี่สั้นแล้วเหรอเนี่ย -_-'' แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 54 22:06:28 จากคุณ : นาย X-MAN เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 54 22:05:54