ความคิดเห็นที่ 1 คนที่นี่เขาไม่เชื่อหรอก เขายังบอกว่า วิธีคิดแบบมองมุมกว้าง เป็นวิธีคิดที่ผิดอยู่เลย จากคุณ : BarBoy เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:04:40

ความคิดเห็นที่ 2 #1 ที่ผิดน่ะ "วิธีคิดไปเอง" ของคุณมากกว่า จากคุณ : Tama2kun เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:30:56

ความคิดเห็นที่ 3 คห. 1 อยู่ดีๆก็ดูหมิ่นชาวบ้านซะงั้น เนื้อหากระทู้อ่านแล้วก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับประเด็นว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อเลยซักนิด จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:32:37 A:10.0.1.62 X:180.183.100.204 TicketID:208572

ความคิดเห็นที่ 4 ผมว่า มันก็แค่้ นิทาน ที่คนรุ่นหลังแต่ง แต่เสร่อรวมเข้าไปใน พุทธศาสนา กลัวไม่มีคนอ่านมั้ง จากคุณ : ต.ตั้ม กินแต่หญ้า เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:35:47

ความคิดเห็นที่ 5 ก็มันจะเกิด ดวงอาทิตย์ดวงที่ 7 หรือยังครับ ผมเชื่อพระไตรปิฎกนะ  เพราะเท่าที่อ่านมา ยังไม่มีข้อโต้แย้ง ทำได้ ทดลองซ้ำ ได้หมด ถ้ายังไม่มีอาทิตย์ดวงที่ 7  นี่ยังเป็นหลักฐานอีกอันที่สนับสนุนว่า โลกยังไม่แตก (ได้ไหม) เพราะพระอาทิตย์ยังมีดวงเดียว อ่อ แล้วก็พวกที่ตีความว่าโรงไฟฟ้านิวเคลียร์นี่แหละ คือดวงอาทิตย์ เพราะมันมีปฏิกิริยาเหมือนกัน  อันนี้ก็ยากที่จะยอมรับ เพราะ โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ ไม่ได้ระเบิดแล้วมีแสงสว่างแบบดวงอาทิตย์ แต่วิธีคิดมุมกว้าง ที่รู้คนเดียว ทำคนเดียว เข้าใจคนเดียว ผมยังมีข้อโต้แย้งอยู่ แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 54 18:37:58 จากคุณ : ไก่แก้ว สาริกา เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:37:16

ความคิดเห็นที่ 6 เรามันคนหรือมันปลวกนะ เอาแต่แทะๆ กันอยู่ที่เปลือกของพระพุทธศาสนา ไม่มีปัญญาแม้กระทั่งศึกษาตัวพระธรรมเลยหรือไงนะ วันๆ ถึงต้องไปหาสิ่งที่เป็นเปลือกมาแทะเล่นนี่ จากคุณ : outsider_from_within เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:57:20

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้ว ไม่ค่อยเข้าใจอ่าครับ  คือถ้าสรุปตามพุทธพจน์ จักวาลนี้มีขอบเขตแน่ๆ แต่ว่า ใหญ่มากกกก โลกธาตุอย่างเล็กมีพันจักรวาล โลกคูณโดยส่วนพันแห่งโลกธาตุอย่างเล็ก ซึ่งมีพันจักรวาลนั้น นี้เรียกว่าโลกธาตุ อย่างกลางมีล้านจักรวาล โลกคูณโดยส่วนพันแห่งโลกธาตุ อย่างกลางมีล้าน จักรวาลนั้น นี้เรียกว่าโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาล ใหญ่มากๆๆ จากคุณ : Alnilam เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 19:01:03

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นภาษาค่อนข้างเก่าและถูกแปลมาหลายทอดครับ ต้องพิจารณาให้ดีจากทั้งประโยคที่ใช้ว่าหมายถึงอะไรแน่ ผมว่าไม่ค่อยจะมีประโยชน์สำหรับวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันเพราะน่าจะเป็นความรู้ของคนโบราณที่ค่อนข้างเก่า แต่มีประโยชน์ในแง่ประวัติศาสตร์ว่าคนยุคโบราณมีมุมมองเกี่ยวกับจักรวาลยังไง จากคุณ : เจเอ็กซ์ เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 19:05:01 A:unknown X:124.122.167.195 TicketID:204597

ความคิดเห็นที่ 9 1 #มองกว้าง แบบที่โพสไว้ในกระทู้นี้ใช่มั้ยครับ http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X10397866/X10397866.html ทุกคนก็มองกว้าง กันทั้งนั้นแหละครับ ไม่มีใครมองจุดเล็กๆจุดเดียวหรอกครับ เพียงแต่คนอื่นเขามองได้ละเอียดกว่าคุณครับ เปรียบเหมือนคุณมองดวงจันทร์ ที่โลกเหมือนคนอื่นๆ ซึ่งเห็นดวงจันทร์ขนาดเท่ากัน คุณก็ทึกทักจากความรู้สึกและความรู้อันน้อยนิด ว่าบนดวงจันทร์ มันเป็นกระต่าย แต่คนอื่นที่เขามองจากโลกเขาหาความรู้ มีอุปกรณ์ มีกล้องโทรทัศน์ เขาจึงเห็นว่าแท้จริงแล้วมันคือ หลุมอุกาบาศ ไม่ใช่กระต่าย ซึ่งมันมีผลต่อยอดไปสู่ความคิดอื่นๆ ที่เอาข้อเท็จจริงนี้ไปอ้างอิงครับ ยกมาให้อ่านอีกรอบ ทุกอย่างที่มีแนวโน้ม ย่อมเป็นไปได้ครับ และการประเมินล่วงหน้าก็เป็นสิ่งที่ดี... แต่เราควรประเมิน จากสิ่งที่ประจักษ์ สิ่งที่เรารู้แน่นอน และสิ่งที่มีแนวโน้มที่ใกล้เคียงที่สุด เพื่อให้ได้ผลที่แน่นอน ควรค่าแก่การปฏิบัติเพื่อก่อประโยชน์สูงสุด มากกว่า... การประเมินจาก สิ่งที่คิดว่ามี หรือสิ่งที่ยังไม่ประจักษ์ ซึงจะก่อให้เกิดทางเลือกมากมาย ที่มีแต่ความฟุ้งซ่านคิดไปร้อยแปดพันประการ เพราะดันเอาความไม่รู้มาเป็นทางเชื่อมจากเหตุไปหาผลครับ จึงไม่รู้ว่าจะไปลงที่ผลอันใหน และก็จะพาให้ทำเรื่องไร้สาระ ไม่เกิดประโยชน์ขึ้นอีกมากมาย   อ่านหนังสือบ้างนะครับ อย่าคิดเอาเองอย่างเดียว ------------------------------------------------------------ ส่วน เรื่องในพระไตรปิฏก ผมมีความเห็นว่า บางเรื่องก็อาจะเป็นการดิ้นทางภาษาครับ ซึ่งผมก็ยังศึกษาไม่มากพอ คงยังฟันธงว่าถูกหรือผิดทั้งหมดไม่ได้ครับ แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 54 19:13:54 จากคุณ : น้ำนอง เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 19:08:30

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ ^ เขาอ่านหนังสือเยอะครับ  แต่เขาเคยบอกว่า จงใจรับข้อมูลแค่บางส่วน ส่วนผม ไม่อยากให้เอาไปโยงไปผูกกัน เพราะพระพุทธเจ้าเองก็เคยตรัสบอกไว้ว่า มันจะเป็นบ้าเอา ถ้ามัวแต่หมกมุ่นคิดเรื่องพวกนี้ แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 54 19:15:25 จากคุณ : ไก่แก้ว สาริกา เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 19:15:06

ความคิดเห็นที่ 11 ดวงอาทิตย์ดวงที่ 7 ยังไม่เกิดแม้หลังยุคพระศรีอารย์ โลกจะสิ้นสุดด้วยเหตุสามอย่าง ด้วยไฟ น้ำ ลม อีกนานมากกัลป์หน้าไปแล้วค่อยดูกันใหม่ เพราะที่บันทึกไว้ไม่มี เคยมีแต่ว่าเคยเกิดมาแล้วครั้งหนึ่ง ซึ่งคล้ายกับมหากาพย์กิลกาเมซ,พระมนู,เรือโนอา คือมีผู้นำมนุษย์คนใหม่หลังเกิดเหตุการณ์ทำลายล้าง คล้ายหนังแมททริก เรื่องดวงอาทิตย์ดวงที่ 7 แต่มีนิทานของจีนใกล้เคียงกับเหตุการณ์นี้ โฮวอี้ (จีน: 后羿; พินอิน: Houyi) นักธนูในตำนานจีน ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นผู้ยิงธนูดับดวงอาทิตย์ โดยยิงธนูเพียงดอกเดียวทำให้ดวงอาทิตย์ตกหน้ามา 9 ดวง โฮวอี้เป็นหัวหน้าของเผ่า Youqiong Tribe (有窮國) ในช่วงยุค ราชวงศ์เซี่ย ตามตำนานโฮวอี้มีภรรยาชื่อ ฉางเอ๋อ (嫦娥, Cháng'é) ซึ่งเป็นเทพธิดาจากดวงจันทร์ โฮวอี้ได้รับบัญชาจากเง็กเซียนฮ่องเต้ให้ยิงธนูจัดการกับดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงสร้างความเดือนร้อนแก่โลกมนุษย์ แต่โฮวอี้ลำพองใจยิงพระอาทิตย์ดับไปถึง 9 ดวงจาก 10 เง็กเซียนฮ่องเต้จึงขับไล่โฮวอี้ลงจากสวรรค์ ซึ่งฉางเอ๋อก็ได้ตามโฮวอี้ลงไปด้วย เมื่อโฮวอี้มายังโลกมนุษย์แล้ว โฮวอี้ได้ใช้ฝีมือยิงธนูปราบปรามสัตว์ร้ายต่าง ๆ จนกระทั่งผู้คนยกให้เป็นผู้นำเผ่า และมีคนผู้หนึ่งชื่อ เฟิงเมิ่ง ขอรับใช้เป็นศิษย์ของโฮวอี้ ตลอดเวลาที่โฮวอี้อยู่บนโลกมนุษย์ โฮวอี้ลำพองใจยิ่งนักจนกระทั่งเฟิงเมิ่งเกิดอิจฉาที่โฮวอี้ได้รับความนิยมมากกว่า วันหนึ่งเฟิงเมิ่งได้ใช้ธนูแอบยิงโฮวอี้ที่ต้นคอจนกระทั่งถึงแก่ความตาย ส่วนฉางเอ๋อก็แอบดื่มน้ำอมฤทธิ์ทำให้มีชีวิตเป็นอมตะ และกลับไปอยู่บังดวงจันทร์ด้วยความลำพัง การนำเสนอนี้เพื่อยืนยันว่ามีกล่าวถึง เพราะมักมีการอ้างแต่ไม่มีหลักฐาน ค่อนไปทางเหมารวม และห้ามวิจารณ์ แต่นี่เป็นการนำเสนอวิเคราะวิจารณ์ได้ ต่างกันอย่างไรเมื่อเทียบกับการค้นคว้าวิจัยของมนุษย์ยุคปัจจุบัน จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 19:15:11

ความคิดเห็นที่ 12 น้ำนอง มันก็ต้องมีหลักคิดสิ ผมบอกหลักคิดของผมไปทั้งหมดแล้ว พวกคุณก็ยังตีความผิดๆอยู่ดี จากคุณ : BarBoy เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 20:27:36

ความคิดเห็นที่ 13 อย่างแรกที่ ท่าน จะอ่านเรื่องนี้ ต้องทราบก่อนนะครับว่า 1. คำว่า ห้าร้อย พัน หมื่น มีความหมายเป็นสำนวน ด้วย เราจะพบในหลายจุดในพระไตรปิฏก ห้าร้อย หมายถึง มาก พัน หมายถึง มากมาย หมื่น แสน ล้าน โกฏิ จึงหมายถึง มากกว่า เป็นลำดับไป ไม่ได้หมายความว่า จักรวาลพันนึง จะมีค่าเท่ากับ 1000 เลย 2. ดวงอาทิตย์ = ดาวฤกษ์ พระจันทร์ = ดาวเคราะห์ ทวีป หมายถึง โลกกายภาพ เช่น Earth = ชมพูทวัป ถ้าไม่แปลอย่างนี้ ท่านจะ งง และ ไม่เข้าใจเลย แต่ถ้าแปลตามนี้ ท่านจะเข้าใจอย่างดี จากคุณ : แล้วแต่ทางท่านจะเรียกแล้วกันนะ เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 21:03:35

ความคิดเห็นที่ 14 ที่เจ้าของกระทู้ยกมา ประโยคที่สำคัญที่สุดคือ "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน ไม่น่าชื่นชม.... ควรเบื่อหน่าย.... ควรคลานกำหนัด.... ควรหลุดพ้น" ที่เหลือเป็นน้ำจิ้มครับ คิดวิเคราะห์ให้เปลืองพลังสมองทำไม?? ^_^ จากคุณ : BoogieBug เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 21:09:32

ความคิดเห็นที่ 15 มันก็อย่างเนี้ยแหล่ะน๊าาา... ผมถึงไม่สนับสนุนให้นับถือศาสนาพุทธพอพระพุทธเจ้าตายพระเถระก็มั่วคำสอนยังไงก็ได้ยังไงพระพุทธเจ้าก็ไม่ฟื้นขึ้นมาด่าพระสงฆ์สาวกว่าสอนผิด... เรื่องจักรวาลวิทยาในพุทธศาสนาผมว่าเชื่อไม่ได้เป็นความเชื่อที่รับมาจากฮินดูหรือความเชื่อท้องถิ่นเต็มๆคับ สวรรค์ชั้นพรหมน่ะมีที่ไหนความเชื่อเรื่องพระพรหมเป็นผู้สร้างน่ะเป็นความเชื่อของฮินดูเต็มๆเลย ความเชื่อพุทธพระพรหมไม่ใช่ผู้สร้างดังนั้นไม่มีสวรรค์ชั้นพรหม เคยมีคนไปถามพระพุทธเจ้าว่าบนสวรรค์มีพระพรหมอยู่จิงหรือไม่ พระพุทธเจ้าตรัสตอบว่าพระองค์ไม่ปฏิเสธที่ว่าบนสวรรค์มีเทพที่มี 4 หน้า 4 กรอยู่ แต่พระพรหมไม่ใช่ผู้สร้าง ผู้สร้างนั้นก็มี 1 หน้า 2 กรเหมือนกับเราเนี่ยแหล่ะ แต่การนับถือพระพรหมนั้นก็ไม่ถือว่าผิด ถ้านับถือพระพรหมก็ให้มีจิตใจเยี่ยงพรหมว่าแล้วก็เทศน์เรื่องพรหมวิหาร 4 (ธรรมอันเป็นที่อยู่ของพระพรหม) เนี่ยความเชื่อพุทธไม่ได้คิดว่าพระพรหมเป็นผู้สร้างดังนั้นไม่มีสวรรค์ชั้นพรหม... จากคุณ : Catwater เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 21:26:51 A:223.207.114.185 X: TicketID:311423

ความคิดเห็นที่ 16 คำถามง่ายๆ อีกคำถามนึง.. ถูกผิดแล้วได้อะไรเหรอ? จากคุณ : outsider_from_within เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 22:33:20

ความคิดเห็นที่ 17 จะได้ไม่ต้องใช้ชีวิตตามยถากรรม เพราะไม่ใช่ทุกคนจะเข้าถึงได้ทั้งหมด การเรียนรู้ย่อมเกิดประโยชน์ในการใช้ชีวิตให้มีความสุขตามอัตภาพ ด้วยความไม่ประมาททั้งทางโลก ทางธรรม พระสูตรที่มีอิทธิพลระดับนานาชาติ ได้แก่ อินทกสูตร "พัฒนาการแห่งชีวิต" [๘๐๑] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่บนภูเขาอินทกูฏ ซึ่งอินทกยักษ์ครอบครอง เขตกรุงราชคฤห์ ฯ [๘๐๒] ครั้งนั้นแล อินทกยักษ์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับครั้นแล้วได้กราบทูลด้วยคาถาว่า "[ถ้า] ท่านผู้รู้ทั้งหลายกล่าวว่า รูปหาใช่ชีพไม่ สัตว์นี้จะประสพ ร่างกายนี้ได้อย่างไรหนอ กระดูกและก้อนเนื้อจะมาแต่ไหน สัตว์นี้จะติดอยู่ในครรภ์ได้อย่างไร" [๘๐๓] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "รูปนี้เป็นกลละก่อนจากกลละ เป็นอัพพุทะ จากอัพพุทะเกิดเป็นเปสิ จากเปสิเกิดเป็นฆนะ จากฆนะเกิดเป็น ๕ ปุ่ม (ปัญจสาขา) ต่อจากนั้น มีผมขนและเล็บ (เป็นต้น) เกิดขึ้น มารดาของสัตว์ในครรภ์บริโภคข้าวน้ำโภชนาหารอย่างใด สัตว์ผู้อยู่ในครรภ์มารดา ก็ยัง อัตภาพให้เป็นไปด้วยอาหารอย่างนั้นในครรภ์นั้น" ฯ เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๕ บรรทัดที่ ๖๖๒๘ - ๖๖๔๒. หน้าที่ ๒๘๖. http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?p=27412&sid=1a7ec8f2733a3747a7c9e6f9d0cad693 พัฒนาการของชีวิตในครรภ์ที่ตรัสไว้ข้างบนนั้น  ท่านอธิบายรายละเอียดดังนี้ กลละ  มีลักษณะใสสะอาดเหมือนหยาดน้ำมันงา  มองด้วยตาเปล่าไม่เห็นเพราะเล็กมาก  ท่านเปรียบเหมือนเอาขนจามรีจุ่มน้ำมันใสแล้วสลัด ๗ ครั้ง  ที่เหลืออยู่บนปลายขนจามรีนั่นแหละเท่าขนาดของกลละ เมื่อผ่านไป ๗ วัน จะมีการเปลี่ยนแปลง  คือสีจะข้นขึ้น (อัพพุทะ) ผ่านไปอีก ๗ วัน สีจะแดงเรื่อเหมือนน้ำล้างเนื้อ (เปสิ) ผ่านไปอีก ๗ วัน จะจับเป็นก้อน (ฆนะ) ผ่าน ไปอีก ๗ วัน จะมีปุ่ม ๕ ปุ่ม คือ ศรีษะ แขนสอง ขาสอง ต่อจากนั้นก็เกิดผม ขน เล็บ ในระยะนี้อาศัยอาหารผ่านรกมารดาเจริญเติบโตตามลำดับ  ถ้วนทศมาสก็คลอดออกมา http://www.phrasiarn.com/?topic=1838.0;wap2 http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=6583 มหาตัณหาสังขยสูตร  ว่าด้วยการก้าวลงสู่ครรภ์     [๔๕๒]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เพราะความประชุมพร้อมแห่งปัจจัย ๓  ประการ ความเกิดแห่งทารกก็มี ในสัตว์โลกนี้   มารดา  บิดา  อยู่ร่วมกัน  แต่มารดายังไม่ มีระดู    และสัตว์ที่จะมาเกิดยังไม่ปรากฏ  ความเกิดแห่งทารกก็ยังไม่มีก่อน   ใน สัตว์โลกนี้  มารดา บิดา อยู่ร่วมกัน มารดามีระดู  แต่สัตว์ที่จะมาเกิดยังไม่ปรากฏ ความเกิดแห่งทารกก็ยังไม่มีก่อน     ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  เมื่อใดมารดา  บิดาอยู่ ร่วมกันด้วย  มารดามีระดูด้วย   สัตว์ที่จะมาเกิดก็ปรากฏด้วย  เพราะความประชุม พร้อมแห่งปัจจัย  ๓  ประการอย่างนี้ ความเกิดแห่งสัตว์จึงมี ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มารดาย่อมรักษาทารกนั้นด้วยท้องเก้าเดือนบ้าง   สิบเดือนบ้าง   เมื่อล่วงไปเก้า เดือน หรือสิบเดือน     มารดาก็คลอดทารกผู้เป็นภาระหนักนั้น  ด้วยความสงสัย ใหญ่  และเลี้ยงทารกผู้เป็นภาระหนักนั้นซึ่งเกิดแล้วด้วยโลหิตของตนด้วยความ สงสัยใหญ่. http://www.dhammahome.com/front/webboard/show.php?id=11809&PHPSESSID=1d3f73600867e33bcce1986450169fd4 เรื่องปรมาณู ที่มาพระอภิธรรมเกิดหลังพุทธกาล กล่าวถึงหน่วยวัดเล็กมาก ปรมาณู เป็นส่วนแห่งอากาศ (อนุภาคที่เล็กที่สุดซึ่งเห็นด้วยตาเนื้อไม่ได้ เห็นได้ด้วยทิพยจักษุ) ไม่มาสู่คลอง แห่งตาเนื้อ ย่อมมาสู่คลองแห่งทิพยจักษุเท่านั้น. ชื่อว่า อณู คือรัศมีแห่ง พระอาทิตย์ที่ส่องเข้าไปตามช่องฝา ช่องลูกดาล เป็นวงกลม ๆ ด้วยดี ปรากฏ หมุนไปอยู่. ชื่อว่า ตัชชารี (สิ่งที่เกิดจากอณูนั้น) เพราะเจาะที่ทางโค ทาง มนุษย์ และทางล้อแล้วปรากฏพุ่งไปเกาะที่ข้างทั้งสอง. ชื่อว่า รถเรณู (ละออง รถ) ย่อมติดอยู่ที่รถนั้น ๆ นั่นแหละ. ชื่อว่า ลิกขา (ไข่เหา) เป็นต้น ปรากฏชัดแล้วทั้งนั้น. ก็ในคำเหล่านั้น พึงทราบประมาณดังนี้ ๓๖ ปรมาณู ประมาณ ๑ อณู ๓๖ อณู " ๑ ตัชชารี (สิ่งที่เกิดจากอณูนั้น) ๓๖ ตัชชารี " ๑ รถเรณู (ละอองรถ) ๓๖ รถเรณู " ๑ ลิกขา (ไข่เหา) ๗ ลิกขา " ๑ โอกา (ตัวเหา) ๗ โอกา " ๑ ธัญญมาส (เมล็ดข้าวเปลือก) ๗ ธัญญมาส " ๑ อังคุละ (นิ้ว) ๑๒ อังคุละ " ๑ วิทัตถิ (คืบ) ๑๒ วิทัตถิ " ๑ รัตนะ (ศอก) ๗ รตนะ " ๑ ยัฏฐิ (หลักเสา) ๒๐ ยัฏฐิ " ๑ อุสภะ (ชื่อโคจ่าฝูง) ๘๐ อุสภะ " ๑ คาวุต ๔ คาวุต " ๑ โยชน์ ๑๐,๐๖๘ โยชน์ " ๑ ภูเขาสิเนรุราช. http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%93%E0%B8%B9 http://www.dhammahome.com/front/webboard/show.php?id=7291 เพิ่มเติม พระพุทธเจ้าทรงรู้วิธีเหาะได้ ปัญหา พระพุทธเจ้าทรงเหาะเหินเดินอากาศได้จริงหรือไม่ ถ้าจริงทรงกระทำได้โดยวิธีใด ? พุทธดำรัสตอบ “ ดูก่อนอานนท์ เราทราบอยู่ว่าเรา เข้าสู่พรหมโลกด้วยกายที่สำเร็จแต่ใจ ด้วยอำนาจฤทธิ์ได้.... เรารู้อยู่ว่า เราเข้าสู่พรหมโลกด้วยกายอันประกอบด้วยมหาภูตรูป ๔ นี้ เพราะอาศัยฤทธิ์ได้... “ ดูก่อนอานนท์ สมัยในตถาคตตั้งกายไว้ในจิตหรือรวมจิตตั้งไว้ที่กาย ก้าวลงสู่ความเห็นว่าสุขและความเห็นว่าเบาในกาย สมัยนั้นกายของตถาคตย่อมเบากว่าปกติ อ่อนกว่าปกติ ควรแก่การงานกว่าปกติ และผุดผ่องกว่าปกติ เปรียบเหมือนก้อนเหล็กเผาไฟอยู่ตลอดวัน ย่อมเบากว่าปกติ อ่อนกว่าปกติ และผุดผ่องกว่าปกติ... “ ดูก่อนอานนท์ สมัยใดตถาคตตั้งกายลงไว้ในจิตหรือรวมจิตตั้งลงในกาย....สมัยนั้น กายของตถาคตย่อมออกจากแผ่นดินขึ้นสู่อากาศได้โดยไม่ยากเลยตถาคตนั้นย่อมแสดงฤทธิ์ ได้หลายอย่าง....เปรียบเหมือนปุยนุ่นหรือปุยฝ้ายซึ่งเป็นเชื้อธาตุที่เบา ย่อมลอยจากแผ่นดินขึ้นสู่อากาศได้โดยไม่ยากเลย....” อโยคุฬสูตร มหา. สํ. (๒๑๐๘-๒๑๑๓ ) ตบ. ๑๙ : ๓๖๓-๓๖๕ ตท. ๑๙ : ๓๓๕-๓๓๖ ตอ. K.S. ๕ : ๒๕๒-๒๕๓ http://www.84000.org/true/498.html http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=1208 กำเนิดมนุษย์กับอิสลาม http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2010/09/Y9659113/Y9659113.html ความฝันของมนุษย์ยังทำให้เป็นจริงได้หลายเรื่อง แล้วหลายอย่างที่คนโบราณค้นพบ ก็เป็นรากฐานให้คนปัจจุบันประสบความสำเร็จ เรื่องที่คนยุคโน้นว่าเหลวไหล แต่เป็นจริงได้ในยุคนี้ เช่น โทรศัพท์ รถยนต์ ภาพยนตร์ แล้วเราจะปฏิเสธเรื่องราวทั้งหมดแต่โบราณว่าเป็นเท็จทั้งหมดหรือ ความก้าวหน้าทางวิทยการ เกิดจากการอยาก"พิสูจน์ความจริง"ทั้งสิ้น พระโคตมพุทธต้องลงทุนทดลองอยู่นานกว่าจะเห็นแนวทาง และแนะนำเรื่องต่างๆไว้ แม้เป็นเพียงส่วนเสี้ยวแต่ก็มีประโยชน์ในการศึกษาค้นคว้าต่อไป จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 23:34:34

ความคิดเห็นที่ 18 ส่งข้อมูลนี้ให้นาซ่า จากคุณ : ผู้ศึกษา เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 01:52:28

ความคิดเห็นที่ 19 เอาตรงๆ ยกตัวอย่างได้มั้ย ว่าถ้าอันนี้ถูกแล้วได้อะไร ผิดแล้วได้อะไร อย่าพูดเป็นหมอดูดิ จากคุณ : outsider_from_within เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 08:39:35

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณทุกความเห็นของทุกท่านครับ ที่แสดงได้ตรงไปตรงมา เชื่อไม่เชื่อ ไม่อ้อมค้อม #8 จริงครับเป็นปัญหาทางภาษา #13 ขอบคุณที่ช่วยแจกแจงครับ เพราะน่าจะเป็นสำนวน มากกว่าเป็นจำนวนจริง อ่านแล้วเห็นภาพ #19รบกวนถามแบบละเอียดอีกทีครับ เพราะไม่ได้นำเสนอว่าถูกหรือผิด แต่เสนอว่ามีเรื่องจักรวาลปรากฏอยู่จริงในพระบาลี และสามารถสอบค้นได้ทั้งภาษาบาลี และไทย ซึ่งไม่สามารถยืนยันได้จริงว่ามาจากพระโอษฐ์พระโคตมะพุทธเจ้า100%  และหลังพุทธกาลมีการแต่งเติมไปมาจนราวกับนิยาย อิทธิพลความเชื่อเรื่องจักรวาลในไทยมาจากเรื่อง"ไตรภูมิ"มากว่า700ปี และไม่ตรงกับพระบาลี ทั้งหมดแต่สัมพันธ์กับอรรถกถา ล้วนเป็นงานเขียนที่เกิดหลังพุทธกาลไป300ปีทั้งสิ้น ส่วนเนื้อหาที่นำเสนอนี้เปิดให้วิจารณ์ได้อย่างตรงไปตรงมา แบบวิชาการ ไม่มีถูกผิด เพราะบางอย่างไม่สอดคล้องกับหลักวิชาในปัจจุบัน แต่บางเนื้อหาก็มีที่สอดคล้องกัน ดังที่กล่าวไว้ข้างบน การวิจารณ์นี้เกิดขึ้นในหมู่นักวิทย์ ไม่ใช่นักการศาสนา จึงตั้งกระทู้ในห้องนี้ และผลที่ตอบรับมาคือ ความคิดเห็นของทุกท่านไม่ได้ยืนบนพื้นฐานความงมงาย แบบถูกยัดเยียดให้เชื่อ และไม่กล่าวโจมตีใครด้วย แต่ยกเหตุผลประกอบการตัดสินใจ จากความรู้แต่ประสบการณ์ของแต่ละท่านเป็นคำตอบ และไม่ปิดกั้นในการรับข้อมูล ต้องขอบคุณทุกท่านที่ให้ความสนใจและสละเวลาอันมีค่าในการแสดงความคิดเห็นครับ แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 54 09:45:57 จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 09:43:04

ความคิดเห็นที่ 21 กำเนิด ๔(พระบาลี) (1) เล่มที่ ๙ [๑๖๙] ดูกรสารีบุตร กำเนิด ๔ ประการเหล่านี้แล ๔ ประการเป็นไฉน? คือ อัณฑชะกำเนิด ชลาพุชะกำเนิด สังเสทชะกำเนิด โอปปาติกะกำเนิด ดูกรสารีบุตร ก็อัณฑชะกำเนิด เป็นไฉน? สัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น ชำแรกเปลือกแห่งฟองเกิด นี้เราเรียกว่า อัณฑชะกำเนิด ดูกรสารีบุตร ชลาพุชะกำเนิดเป็นไฉน? สัตว์ทั้งหลายเหล่านั้นใด ชำแรกไส้ [มดลูก] เกิด นี้เราเรียกว่า ชลาพุชะกำเนิด ดูกรสารีบุตร สังเสทชะกำเนิดเป็นไฉน? สัตว์ทั้งหลายเหล่านั้นใด ย่อมเกิดในปลาเน่า ในซากศพเน่า ในขนมบูด หรือในน้ำครำ ในเถ้าไคล [ของสกปรก] นี้เราเรียกว่า สังเสทชะกำเนิด ดูกรสารีบุตร โอปปาติกะกำเนิดเป็นไฉน? เทวดา สัตว์นรก มนุษย์บางจำพวก และเปรตบางจำพวก นี้เราเรียกว่า โอปปาติกะกำเนิด ดูกรสารีบุตร กำเนิด ๔ ประการเหล่านี้แล ดูกรสารีบุตร ผู้ใดแล พึงว่าซึ่งเราผู้รู้อยู่อย่างนี้ ผู้เห็นอยู่อย่างนี้ว่า ธรรมอันยิ่งของมนุษย์ที่เป็นญาณทัสสนะ อันวิเศษพอแก่ความเป็นอริยะของพระสมณโคดมไม่มี พระสมณโคดมทรงแสดงธรรมที่ประมวลมาด้วยความตรึก ที่ไตร่ตรองด้วยการค้นคิด แจ่มแจ้ง ได้เอง ดูกรสารีบุตร ผู้นั้นไม่ละวาจานั้นเสีย ไม่ละความคิดนั้นเสีย ไม่สละคืนทิฏฐินั้นเสีย ก็เที่ยงแท้ที่จะตกนรกดังถูกนำมาฝังไว้ ดูกรสารีบุตร เปรียบเหมือนภิกษุผู้ถึงพร้อมด้วยศีล ถึงพร้อมด้วยสมาธิ ถึงพร้อมด้วยปัญญา พึงกระหยิ่มอรหัตผล ในปัจจุบันทีเดียว ฉันใด ดูกรสารีบุตร เรากล่าวข้ออุปไมยนี้ ก็ฉันนั้น ผู้นั้นไม่ละวาจานั้นเสีย ไม่ละความคิดนั้นเสีย ไม่สละคืนทิฏฐินั้นเสีย ก็เที่ยงแท้ที่จะตกนรกดังถูกนำมาฝังไว้. พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๔ มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ http://www.tipitaka.com/kamnird4.htm http://www.84000.org/tipitaka/read/?12/169/147 อัณฑชะ มาจาก อณฺฑ ( ไข่ , ฟองไข่ ) + ช ( กำเนิด , การเกิด ) = กำเนิดในฟองไข่ ชลาพุชะ มาจาก ชลาพุ ( มดลูก ) + ช ( กำเนิด , การเกิด ) = กำเนิดในมดลูก สังเสทชะ มาจาก สํเสท ( เหงื่อไคล , น้ำเน่า ) + ช ( กำเนิด , การเกิด ) = การเกิดด้วยเหงื่อไคล โอปปาติกะ มาจาก อุป ( เข้าไป , ใกล้ , มั่น ) + ปต (ธาตุ) +ณิก (ปัจจัย) + ปาติก ( ผู้ตกไป ) = ผู้เกิดผุดขึ้น http://webboard.ptpk.ac.th/thread-17.html จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 09:55:25

ความคิดเห็นที่ 22 ก็เท่ากับว่า ถูกบ้างผิดบ้าง แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรหล่ะ? จะรู้ได้ยังไงว่าอันไหนถูก อันไหนผิด อันไหนต้องตีความยังไง เห็นมีแต่สิ่งที่รู้อยู่แล้ว เป็นจริงไปแล้ว ถึงจะสามารถตีความได้ถูกเท่านั้นเอง จากคุณ : outsider_from_within เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 14:34:42

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้าธรรมที่ตถาคตกล่าว มีความเกี่ยวเนื่องกัน สัมพันธ์กัน ไม่คัดอริยสัจ4 เชื่อได้ว่าจริง เพราะท่านรู้แจ้งในการจำแนกพระธรรมในบุคคลนั้น เข้าใจได้ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องใกล้ตัวทั้งสิ้น มีบางส่วนที่เรารู้สึกว่าจะมีจริงหรือ ก็ไม่จำเป็นต้องใส่ใจ เพราะท่านไม่ได้บังคับให้เชื่อ หรือยัดเยียด แต่ให้เข้าใจจิตใจของตนเอง เรื่องอื่นๆมีประโยชน์ในหลายทาง เช่น การแพทย์ วิศวะกรรม ท่านเคยกล่าวถึง ท่านไม่เคยกล่าวในคนอยู่อย่างคนด้อยพัฒนา มีแต่ให้อยู่อย่างคนที่ไม่งมงาย หมอชีวก เป็นตัวอย่างที่ดี ไม่ขอลงรายละเอียด หาอ่านได้ไม่ยาก ท่านไม่เคยให้หมอชีวกะเลิกรักษาคนไข้ หรือกล่าวว่าการรักษาคนไม่ทำให้บรรลุมรรคผลเลย เพราะพื้นฐานการปฏิบัติที่ง่ายที่สุด คือ ทาน คือสิ่งใดแล้วไม่คิดทวงคืน ศีล คือความปรกติที่คนดีต้องมี อย่างน้อย 5 อย่าง ภาวนา คือการพิจารณาความจริงของวัฏสงสาร โดยใช้มหาสติปัฏฐาน4 เป็นประธาน บันไดสามขั้นนี้ใครเดินครบก็บรรลุได้ จะแยกให้พิศดารกว่านี้ก็ได้ หาอ่านได้จากหนังสือนักธรรม ตรี โท เอก ไม่ต้องพึ่งพ็อคเก็ตบุ๊คเหลวไหล หลอกเอาเงิน สายปริยัติทุกวันนี้ ไม่ได้รับการสนใจอีกแล้ว เพราะมีแต่ยัญพิธีแบบพรามหณ์เต็มไปหมด เหมือนที่นาลันทา ล่มสลายเพราะกลุ่มพราหมณ์และกลุ่มวรรณะกษัติย์ ที่เสียผลประโยชน์ถล่ม ไม่ใช่อิสลามบุก หลักฐานพระเจ้าอโศก การตายของ ดร.เอ็มเบดการ์ก็แบบเดียวกัน  มีชาวพุทธต้องถูกกวาดล้างมากมายที่อินเดียจนต้องสูญพันธุ์จนต้องหนีไปประเทศอื่นไม่รู้เท่าไหร่ ลองค้นคว้าดู จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 19:17:22