ความคิดเห็นที่ 1 แล้วก็ที่บอกว่าเพี้ยนๆ คือแกจะออกแนว ไม่ว่าอะไรก็จะโยงไปถึง บาป บุญ สวรรค์ นรก ขนาดชิวาว่าที่บ้านผม เวลาแกเล่นด้วย แกยังชอบคุยธรรมมะกับมันบ่อยๆเลย เช่นบอกว่าเป็นหมาบุญเยอะ เลยได้มาอยู่บ้านดีๆ ไม่ต้องไปเป็นหมาข้างถนน ถ้าแกพูดครั้ง2ครั้ง ผมคงไม่คิดอะไรมาก แต่นี่แกพูดทุกครั้งที่ได้จับเลยทีเดียว มันเลยทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ ป้าอีกคนนึงก็มีนิสัยที่กินข้าวด้วยกันที ก็พูดแต่ประโยชน์ของการกินผัก ท่องได้ด้วยว่าผักชนิดไหนมีวิตามินอะไรบ้าง กินแล้วช่วยอะไรได้ ซึ่งค่อนข้างสร้างความรำคาญให้ผู้ร่วมโต๊ะคนอื่นๆเล็กน้อย จนชอบเอามาเม้าท์กันเล่นลับหลังแกบ่อยๆ เรื่องเพี้ยนๆของป้าผมทั้งคู่ยังมีอีกหลายเรื่อง แต่ขอยกตัวอย่างมาเท่านี้พอนะกันครับ จากคุณ : GD เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:07:07 A:125.24.33.57 X: TicketID:151515

ความคิดเห็นที่ 2 ชีวิตยังอีกยาวไกล ไอ้หนู อย่าเพิ่งลำพอง ที่สำคัญท่านไม่ได้ให้คุณเดือนร้อนมิใช่หรือ ทำไมเอาญาิติผู้ใหญ่มาขายล่ะ ผมว่าคุณไม่ปกติมากกว่านะ ปกติดี ชีวิตดี จะเอาป้ามาพูดทำไม จากคุณ : เวร เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:20:35 A:124.122.153.168 X: TicketID:309467

ความคิดเห็นที่ 3 ความสำเร็จของคุณ คืออะไรล่ะครับ บางคนนิยามความสำเร็จไม่ค่อยเหมือนกัน คนที่เขาเคร่งธรรมมะแล้วประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ผมก็เห็นเยอะแยะนะครับ แต่เจ้าตัวยังบอกว่ายังไม่ประสบความสำเร็จอยู่นั่นแหละ จากคุณ : Ola เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:22:03 A:14.207.82.175 X: TicketID:251223

ความคิดเห็นที่ 4 ความสุขของคนมันไม่เท่ากัน... จากคุณ : อุ่นหนาวสาวคลั่ง (tkung13) เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:22:43

ความคิดเห็นที่ 5 ประสพความสำเร็จ  คือ อะไร   ของคุณคือเงินทอง    ของป้าอาจไม่ใช่ ผมว่าที่จริงแล้ว ป้าคุณก็สำเร็จตามที่เขาตั้งหวังนะ จากคุณ : precham เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:25:55

ความคิดเห็นที่ 6 ความสุขที่แท้จริง ไม่ได้อยู่ที่มีเงินทองมากมาย จากคุณ : thampitak 33 เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:26:49

ความคิดเห็นที่ 7 แสดงว่า ไม่รู้จักความหลากหลายของธรรมชาติ อิ  อิ จากคุณ : ปัญญาประดิษฐ์ เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:27:57

ความคิดเห็นที่ 8 ตราบใดที่ "โลก" ยังไม่ได้เป็นศูนย์กลางของระบบสุริยจักรวาล .... ก็อย่าเอามาตรฐานเเนวคิดของ "ตัวเอง" มาตัดสินชาวบ้านเสมอไป เค้ามีเเนวคิดของเค้า .... คุณมีเเนวคิดของคุณ   คุณวัดค่าความสำเร็จของตัวคน ในเเนวความคิดของคุณอยู่กับที่ ทรัพย์สิน  เงินทอง  ชื่อเสียง หน้าตา หรืออะไรหลายอย่างที่ตาเห็น  จับต้องได้  .... เเต่บางที ญาติของคุณอาจจะมองเป้าหมายในชีวิต คือการทำจิตใจให้สงบ  ผ่องใส หรือจะอะไรก็ได้ตามเเนวความคิดเขา   ซึ่งไม่จำเป็นต้องเหมือนกับคุณเสมอไป ปล. จำเอาไว้ ค่าของเงิน  มันทำให้คนเจอความสุขที่เเท้จริงไม่ได้หรอก ..... ^)^ แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 54 22:29:55 จากคุณ : คนหน้าตาดี ไม่อยากมีแฟน เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:28:15

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่แน่นะครับพระพุทธองค์อาจมีวิถีชีวิตที่เพี้ยนกว่าป้าของ จขกท. หลายพันเท่า  เพราะเป็นกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่และน่าจะสุขสมด้วยอำนาจทรัพย์สิน  แต่อยู่ดีไม่ว่าดีมาดำรงชีวิตสามัญอย่างยิ่งของสัตว์โลกที่กินนอนเทียบเท่าสัตว์ต่างๆและอาจปรับตัวเข้ากับผู้คนตามสภาพความยึดถือของสังคมนั้นๆ เป็นต้น และน่าจะถูกกระแสโลกธรรมชาวบ้านติฉินเยาะเย้ยว่าเพี้ยนหลุดโลกที่สุดคนหนึ่ง แต่เราก็ไม่ควรรีบด่วนสบประมาทว่าพระพุทธองค์นั้นโง่และเพี้ยนหนัก เช่นเดียวกับป้าของ จขกท. ครับ จากคุณ : ผู้ศึกษา เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:28:17

ความคิดเห็นที่ 10 ข้อมูลยังไม่ครบพอจะวิเคราะห์ เพราะทราบข้อมูลของคุณป้าสองคนที่ฝักไฝ่ในพุทธศาสนา และไม่ประสบความสำเร็จเมื่อเทียบกัยเจ้าของกระทู้และครอบครัว ซึ่งไม่แจ้งชัดว่าฝักไฝ่อะไร อีกทั้งการวัดความสำเร็จที่เจ้าของกระทู้ใช้เป็นดัชนีวัดในกรณีนี้ ใช้ความมั่งมีหรือทรัพย์สมบัติเป็นตัววัด หากผู้ใดมีมากกว่า มีเพิ่มขึ้นตามกาลเวลาที่ผ่านไป นับว่าประสบความสำเร็จกว่า หากนำวิธีการแบบนี้ ไปใช้เ็ป็นดัชนีวัดภิกษุ คงจะได้ผลออกมาว่าภิกษุที่สะสมจะประสบความสำเร็จมากกว่าภิกษุที่ไม่สะสม ฟังดูแปลกๆ ทั้งหมดที่ลองคิดดู ไม่ไ้ด้ใช้เรื่องเวรกรรมดังที่เจ้าของกระทู้ชี้แนะ ทั้งๆที่เรื่องเวรกรรมบังตา เห็นกงจักรเป็นดอกบัว น่าจะนำมาใช้เปนอย่างยิ่ง จากคุณ : ข้าพเจ้า เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:29:23 A:192.168.200.189 X:101.108.21.173 TicketID:295916

ความคิดเห็นที่ 11 หากมีอะไรอยากแนะนำท่าน ลองเข้าหาท่านทั้งสองแล้วคุยกับท่านตรง ๆ น่าจะได้ข้อคิดมากมาย ผมว่าท่านคงไม่ว่าหรอกครับ ... ส่วนตรรกะที่ว่า คนที่นับถือพุทธศาสนานั้นจะไม่ประสบกับความสำเร็จ อาจจะยังไม่ถูกต้องนักในภาพรวม คนเราตีความเรื่องความสำเร็จในชีวิตเอาไว้แตกต่างกัน สำหรับผมมองว่าความสำเร็จที่แท้จริง คือ การเอาชนะตัวเองได้อย่างสิ้นเชิง ไม่พบกับทุกข์ใด ๆ อีก บางที ความสำเร็จในชีวิตของท่านทั้งสองอาจจะเป็นเช่นนี้ก็ได้ ความสุขเป็นเพียงสิ่งหลอกตาเราเท่านั้น ยังมีความจริงที่ซ้อนเร้นอยู่ในนั้นให้เรารู้ และปล่อยวางจากตัวตนทั้งปวง ... จากคุณ : Zen Entania เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:29:44

ความคิดเห็นที่ 12 เพราะเขาเป็นคน ธรรมมะ ธัมโม มากๆ งัยครับ ไม่ละโมภโลภมาก ไม่ไขว่คว้าสิ่งต่างๆเกินจำเป็น ถ้ามีพระสงฆ์ที่รวยคุณจะคิดยังงัยหล่ะ น่านับถือหรือว่าพระปลอม ก็ไม่รู้จุดประสงค์ของคุณคืออะไร แต่คุณคงประสบความสำเร็จในการงานได้แน่ๆ เพราะขนาดญาติยังเอามาขายได้ แต่อย่าเผลอก็แล้วกัน จากคุณ : psybuster เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:29:49

ความคิดเห็นที่ 13 สมมุติบ้านคุณ จขกท. ไฟไหม้..... คุณทุกข์มั้ย... บังเอิญบ้านป้าแกสองคนก็ไฟไหม้ไปด้วย..... ผมว่าแกทุกข์น้อยกว่าคุณ.... ถ้าแย้งว่าก็บ้านฉันใหญ่กว่า หรูกว่านี่นา ฉันก็ต้องทุกข์มากกว่า สมมุติใหม่เป็นโรคระบาดลงทั้งหมู่บ้าน ต้องตัดแขนขวาทิ้งทุกคน.... ผมว่าป้าแกก็ทุกข์น้อยกว่าอยู่ดี   รอให้คุณอายุมากกว่านี้สักหน่อย... คุณจะรู้เองครับว่าทำไมแค่เลข 3 ก็หันหน้าเข้าหาวัดแล้ว จากคุณ : โจนาธาน ลิฟวิงสตัน เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:31:12

ความคิดเห็นที่ 14 ป้าของคุณ รู้จัก 'พอ' ครับ ไม่ได้หมายความว่าท่าน 'เพี้ยน' นะครับ ถ้าอยากเห็นตัวอย่างของคนที่ไม่รู้จักพอ ขอได้ดูตอนอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาลครับ เห็นหางแพลมๆ เพียบเลยครับ จากคุณ : zenzen เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:32:53

ความคิดเห็นที่ 15 1.ลุง  ป้า  ที่ศึกษาธรรมะ --> นิยามของความสำเร็จของเขาคือ สำเร็จ = ชาตินี้เป็นสุข + ชาติหน้าเป็นสุข 2.ผม(หลาน) ไม่มีธรรมะ --> นิยามของความสำเร็จคือ สำเร็จ = ชาตินี้เป็นสุข(ชาติหน้าไม่สนใจ) สรุป  เมื่อนิยามต่างกัน เป้าหมายจึงต่างกัน จากคุณ : . (จิตวรมัน) เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:33:14

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง....คือไม่เห็นตัวเอง จากคุณ : อ้ายหนุ่มพลังม้า เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:35:50

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้าคิดในอีกแง่หนึ่ง เขาไม่อยากได้อะไรมากมายในชีวิต มีแค่นี้ก็พอแล้ว หาเงินมากกว่านี้ก็ไม่ได้ช่วยอะไรตอนตายไปแล้ว แก่มากขึ้นก็อาจไปอยู่วัด คุณคิดได้ในแ่ง่นี้ไหม จากคุณ : Lord Vincent (Lord Vincent) เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:36:19

ความคิดเห็นที่ 18 ความประสบสำเร็จของชีวิตของใครบางคนคือความร่ำรวย แต่ ความรวยนั้น ไม่จำเป็นต้องทำดีก็รวยได้ ปล้นคนอื่นก็รวยได้ ทำอาชีพที่ไม่ดี เบียดเบียนคนอื่น ก็รวยได้รวยมหาศาล แต่ ตายไปต้องตกนรก ถือเป็นความสำเร็จของชีวิตด้วยรึเปล่า จากคุณ : อัปสรสวรรค์ เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:36:41 A:101.109.157.156 X: TicketID:305441

ความคิดเห็นที่ 19 คนเป็นถึงระดับนั้นไม่มีความอยากเรื่องความรวยครับ ผมปฏิบัิติธรรมแต่ก็อยากรวย ไม่ได้เิดินสายแบบนั้น ถ้าผมอยากบรรลุธรรมจริงๆ ผมจะไปบวชซึ่งก็แน่นอนว่าไม่รวย แค่มีข้าวกินไปวันๆ จากคุณ : Peet Reloaded เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:37:27

ความคิดเห็นที่ 20 ถ้า จขกท กับ ป้าทั้ง 2 กำลังจะต้องละสังขารไป จขกท คิดว่า ณ ตอนนั้น ใครจะรู้สึกสุขใจ มีที่พึ่งทางใจก่อนสิ้นชีวิต หรือ ไม่มีความกลัวต่อการไม่รู้ว่าตายแล้วจะเป็นอย่างไร มากกว่ากัน (รวมไปถึง ความกลัวต่อการตกนรก หรืออยู่สวรรค์แ๊ป๊ปเดียว เนื่องจาก เพราะสร้างบุญไม่มากพอ)   อีกกรณี ดูเรื่องโรคภัยไข้เจ็บด้วย ป้า ทั้งสองเขาไม่เครียด โรคถามหาน้อยกว่า หน้าตาชื่นบาน พอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่ ท้ายสุด ตายไปก็เอาไปไม่ได้ นอกจาก กรรม จากคุณ : Grand Marshal1 เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:39:07

ความคิดเห็นที่ 21 คำถาม คือ อะไรคือความสุข? การมีสิ่งบำรุงบำเรอตัวมาก เรียกว่าความสุขที่แท้หรือเปล่า? เงินเป็นตัวช่วยสร้างความสุข หรือเป็น ตัวความสุข? เราคงไม่สามารถบอกได้เต็มปากว่า คนที่มีทรัพย์มาก คือผู้มีความสุขมาก เพราะมนุษย์ทุกคนมีความสามารถที่จะมีความสุขหลายๆ แบบด้วยตนเอง โดยมิได้อาศัยสิ่งภายนอกมากนัก "เรียนรู้พุทธศาสนา ต้องรู้จักแยกแยะ คิดวิเคราะห์ ไม่ใช่เหมารวม"  นะคะ ปล. ดิฉันคิดว่า คุณต้องเริ่มต้นด้วยการหาความรู้เกี่ยวกับพุทธศาสนา ก่อนแล้วล่ะค่ะ :) จากคุณ : winnie20f เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:42:07

ความคิดเห็นที่ 22 คนเราเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก เราไม่สามารถเทียบอะไรกับอะไรได้ จขกท ต้องวิเคราะห์เรื่องนี้เพียงลำพัง แล้วเปลี่ยนมันเป็นประสบการณ์เฉพาะตัว ต้องผสานคุณค่าต่างๆ เข้าด้วยกัน เป็นตัว จขกท เอง จากคุณ : สิงห์แก้ว เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:44:01

ความคิดเห็นที่ 23 เกิด แก่ เจ็บ ตาย สุดท้าย ก็ว่างเปล่า จากคุณ : Art_Cheewapat เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:46:41

ความคิดเห็นที่ 24 คงต้องนิยาม "ความสุขและความทุกข์" ของแต่ละบุคคลก่อนน่ะ? จากคุณ : วิหคน้ำเค็ม เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:47:50

ความคิดเห็นที่ 25 เงินทองคุณตายไปจะเอาไปเท่าไร ครับบอก ด้วย แล้วคุณคิดว่าคุณมีบุณถึงชาติหน้าหรอ         ปากเป็นบาป       เคยได้ยินไหม จากคุณ : hannibal (hannibal_tum) เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:55:11

ความคิดเห็นที่ 26 บางที คุณป้าท่านพอใจในสิ่งที่เป็นแบบนั้นครับ หรือไม่ก็ไม่ได้มีความทะเยอทะยาน เพราะรู้สึกพอดีอยู่แล้ว และเรื่องทุกเรื่อง อะไรที่มากไปมันก็ไม่ได้หมายความว่าจะดีนะครับ ศาสนา ถ้านับถือและเข้าใจ ก็จะดี แต่ถ้านับถือแบบคลั่ง ผมว่ามันก็ไม่มีสติไปหน่อย อันนี้พูดกลางๆนะครับ :) จากคุณ : paefah เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:55:17

ความคิดเห็นที่ 27 ผมว่ามันขึ้นอยู่กับเป้าหมายนะ อย่างน้องผมนี่ปีที่แล้วมีอยู่ช่วงนึงวัน ๆ นั่งหน้าจอคอมฯ เล่น โรฮาน (เกมส์ออนไลน์) ทั้งวัน เป็นคนสำคัญ ใคร ๆ อยากชวนเข้ากิลด์ มีแต่คนทัก ส่วนผมวัน ๆ ทำงาน (หาตังค์มาให้มันใช้น่ะแหละ) นาน ๆ ก็เข้าไปเล่นกะมันบ้าง เป็นแค่โนบอดี้ในเกมส์ แต่ในชีวิตจริงช่วงนั้นน้องผมเป็น NEET ส่วนผมเป็น host ครัฟ ในอีกมุมมอง คนที่ประสพความสำเร็จร่ำรวยในชีวิตจริง ก็อาจคล้ายกับคนที่ทุ่มเทกับเกมส์ออนไลน์เสมือนจริงที่ชื่อว่า "วัฏฏสงสาร" ก็ได้ ส่วนผู้ที่พยายามบำเพ็ญเพียรก็เปรียบได้กับผู้ที่เล่นเกมส์นี้จนเบื่อแล้ว หรือผู้ที่เห็นโทษของเกมส์นี้ ซึ่งในนั้นก็อาจมีพวกเพี้ยน ๆ งมงาย หรือเดินผิดทางอยู่บ้าง แต่คนดี ๆ ฉลาด ๆ ก็เยอะครับ จากคุณ : รบชนะ เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:55:38

ความคิดเห็นที่ 28 ป้าคุณหยุดแล้วแต่คุณยังไม่หยุดครับ ยังไงคุณก็วิ่งตามป้าคุณไม่ได้แน่ ทั้งๆที่ป้าของคุณหยุดแล้วแต่คุณยังวิ่งอยู่ จากคุณ : พรเทพ (wslnw) เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:01:51

ความคิดเห็นที่ 29 เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า.... มีตากับยาย วัดไม่ค่อยไปหรอก นอกจากวันสำคัญทางศาสนา เรื่องทาน ก็คงไม่ให้ใครเท่าไหร่ รวยนะครับ ตึกแถว หอพักและที่ทางมีมากมาย เท่าที่สังเกตุลูกๆทุกคนก็มีพฤติกรรมเหมือน พ่อ แม่ทุกคน   ต่อมาลูกทุกคนล้วนแต่ประสบความสำเร็ญในหน้าที่การงาน แต่ว่า - ลูกสาวทุกคนล้วนเป็นหม้าย(สามีทิ้ง)ทั้งๆที่มีครบทั้งรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติ  หน้าที่การงานก็มีตำแหน่งหน้าตาพอสมควร  แต่ หลานสาวหลานชาย ด้านนี้ ล้วนกลายเป็นเด็กมีปัญหา เข้ากับใครๆไม่ค่อยได้  ทั้งที่โรงเรียนและที่บ้าน - ลูกชายมีหน้าที่การงานใหญ่โต ทรัพย์สินเงินทอง มีครบ แต่ภรรยากลับชอบไปก่อ  หนี้สิน ตามไปแก้แต่เดี๋ยวก็มีอีก หลานสาวหลานชาย อยากได้อะไรก็ได้ คิดอยาก เรียนอะไร เล่นกีฬาอะไร ก็ได้เล่น ปืนยาว(ปืนกีฬา) golf อยากได้ก็ได้ แต่ผลสุดท้าย ลูกชายดันกลายเป็นพวกลักเพศ ลูกสาวก็ เป็นพวกไม่เลือกคู่นอน ไปซะงั้น.... .....ผมก็ไม่รู้ ว่าตา กับ ยาย คู่นี้ เป็นคนที่ประสบความสำเร็จในชัวิต หรือเปล่าในทรรศนะของ เจ้าของกระทู้ เพราะเงินทองสมบัติมีมากมาย ลูกเต้าล้วนประสบความสำเร็จทั้งการเรียนและหน้าที่การงาน แต่ ด้านชีวิตครอบครัวกลับต้องเผชิญกับเรื่องโน้นเรื่องนี้ไม่รู้จบ ...................................................................................................... จากคุณ : บุรุษแห่งเสียงสาน เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:02:53

ความคิดเห็นที่ 30 เห็นด้วยกับหลายๆ คนในที่นี้ครับ ประสบความสำเร็จแปลง่ายๆ ว่า คุณมีความสุขแค่ไหน แต่จะวัดกันยังไงก็อีกเรื่องนึง จากคุณ : outsider_from_within เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:06:18

ความคิดเห็นที่ 31 ผมว่ามันเป็นความสุขของเขานะ ยอมรับว่าเจอคนแบบนี้แล้วหงุดหงิด ( อะไรฟะ นรก สวรรค์ มันใช่แก่นไหมนิ? ) แต่เทียบแล้วสบายใจกว่าเจอคนที่พูดอะไรก็เป็นเงินเป็นธุรกิจไปหมดครับ การสวดมนต์แบบที่ จขกท. ว่ามา ถึงมันไม่ใช่แก่นของศาสนา แต่ถ้ามันทำให้คนโลภน้อยลงและสบายใจกับชีวิตที่เป็นมากขึ้น มันก็ลดการแก่งแย่งได้ไม่ใช่หรอครับ? ปล.ส่วนผมไม่กล้าเรียกตัวเองว่าศาสนิกชนใดๆ ทั้งสิ้น ( เพราะละจากพิธีกรรมมานานแล้ว ) จากคุณ : TonyMao_NK51 (TonyMao_NK51) เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:06:25

ความคิดเห็นที่ 32 กรรมใครกรรมมันอะนะ ของคุณอาจจะยังไม่ถึงช่วงตกอับก็ได้ รอบของมันมีอยู่ อย่าประมาท จากคุณ : F:A:B:R:E เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:07:23

ความคิดเห็นที่ 33 จริงๆ คนแบบที่คุณยกตัวอย่างมาผมก็เคยเห็นนะ อ่านหัวกระทู้ก็แว่บขึ้นมาในหัวเลย แต่ผมก็รู้จักคนที่ศึกษาธรรมมะแบบละเอียดยิบๆแล้วรวยสุดๆเหมือนกัน เป็นเจ้าของธุรกิจ เป็นวิทยากร เป็นอะไรอีกหลายๆอย่าง เงินทองนี่ใช้ไม่มีหมดแล้วชาตินี้ ทั้งๆที่ถ้าลองคุยกับเค้าก็จะรู้สึกว่าเค้าก็ต๊องๆอยู่เหมือนกัน เลยคิดว่า จะชอบธรรมมะมาก หรือเป็นคนต๊องๆ ก็ไม่เกี่ยวกับประสิทธิภาพในการทำงานน่ะครับ คนละประเด็นกัน เพราะถ้าจะยกตัวอย่างแบบนี้ ผมก็ยกตัวอย่างได้ว่า รู้จักตาลุงคนนึง วันๆกินแต่เหล้างานการไม่ทำ เตะหมาเตะเมีย ผิดศีลทุกข้อ แกจนสุดขีดเลยนะ นี่เป็นผลมาจากไม่ยึดมั่นในธรรมมะ หรือไม่มีประสิทธิภาพในการทำงาน ลองตรองดูนะครับ จากคุณ : Disorder เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:10:17

ความคิดเห็นที่ 34 บางคนมีความสุขจากการได้ การมี การเป็น บางคนมีความสุขจากการไม่ได้ ไม่มี ไม่เป็น จขกท แค่เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง แล้วมองคนอื่น อีกอย่างหนึ่ง สิ่งที่จขกท มี แค่ได้ไปเรียนจบต่างประเทศ มีรถ มีบ้านเป็นของตนเอง ก็ถือตนว่าเหนือผู้อื่นแล้ว บอกตรงๆว่า จิ๊บจ๊อยมากๆ จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:20:40

ความคิดเห็นที่ 35 ให้ จขกท. ดูคลิป คห.16 หลายๆรอบ แล้วทำความเข้าใจซะนะ ท่าน ว.อธิบายได้ชัด สั้นได้ใจความมากๆ จากคุณ : CYMG เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:22:24

ความคิดเห็นที่ 36 เจริญล่ะ ! ดูหมิ่นได้กระทั่งญาติผู้ใหญ่ที่มีศีลมีธรรม ชักสงสัยแล้วว่าที่ผ่านมาคุณขายเพื่อนฝูง, เจ้านาย, ลูกน้อง, ครูบาอาจารย์ ที่ฐานะด้อยกว่าไปกี่คนแล้ว? ในหลวงท่านก็นับถือพุทธ (เคยผนวชด้วย) ท่านยังประสพความสำเร็จมากกว่าคุณ ในทุกด้าน หัดมองให้กว้างหน่อย -------------------------------------------- "... ทั้งๆที่ทั้งคู่ ไม่เล่นการพนัน ไม่ดื่มเหล้า ไม่อีกสารพัด... " ผมดีใจที่ได้เห็นประโยคนี้ เพราะได้รู้ว่าเมืองไทยยังมีคนดีๆอีก 2 คน ส่วนการที่ผมได้รู้ว่าเมืองไทยมีคนแบบคุณอีก 1 คนนั้น ผมไม่รู้สึกอะไรเพราะยังไงซะ ก็มีคนแบบนี้อยู่ดาษดื่นอยู่แล้ว ปล. คำว่า "คนแบบคุณ" อาจจะหมายถึง "คนฐานะดี, มีรถ, มีบ้าน" ก็ได้ (ฉะนั้นอย่าร้อนตัว) --- --- ... ... ... ... ... ... ... ปล2. แต่ในที่นี้คำว่า "คนแบบคุณ" ไม่ได้หมายถึง "คนฐานะดี, มีรถ, มีบ้าน" แต่หมายถึงคนหลงตัวเอง+หลงผิด (ฉะนั้นเชิญร้อนตัวได้) แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 54 23:55:08 แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 54 23:54:17 จากคุณ : นกแคปหมู เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:22:51

ความคิดเห็นที่ 37 ผมว่าป้าของคุณประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วนะ คือท่านสามารถเลือกทางเดินชีวิตที่เขาต้องการได้ นั่นคือมุ่งมั่นในศรัทธา จนติดเป็นบุคลิกที่คุณว่าเพี้ยนนั่นแหละ คิดถึงบาปบุญอยู่ตลอดเวลา โอกาสที่คนมีธรรมะในจิตใจ จะไปสร้างความเดือดร้อนแก่สังคมนั้นมีน้อยมาก ในขณะที่คนมุ่งหวังสะสมทรัพย์สินเงินทอง การแข่งขันมีสูง โอกาสที่จะเบียดเบียนผู้อื่นย่อมมีสูงเช่นกัน ถ้าเขาทั้งสองไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร ใจบุญศุลทาน คุณควรจะภูมิใจมากกว่านะ จากคุณ : รุกขะ เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:24:40

ความคิดเห็นที่ 38 ชอบหลายคำตอบในนี้ ส่วนคำถามของคุณ จขกท ว่าทำไม เค้าถึงไม่ประสบผลสำเร็จ..... เราว่าเพราะคุณ และ คุณป้าคุณ ให้ความหมายคำว่าประสบผลสำเร็จไม่เหมือนกัน จากคุณ : JinMingTian เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:28:23

ความคิดเห็นที่ 39 ผมว่าฐานะบ้านผมดีกว่าบ้านเจ้าของกระทู้เยอะ ผมยังไม่ความสุขเลยครับ จากคุณ : zzz เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:29:57 A:66.57.43.183 X: TicketID:091648

ความคิดเห็นที่ 40 ถ้าให้อธิบาย ตามหลักวิทยาศาสตร์ คือ ครอบครัว คุณ กับ ป้าทั้งสอง มีพื้นฐาน ความเชื่อ และ แรงจูงใจ ต่างกันครับ แต่จะบอกว่า ชีวิตใครดีกว่ากัน ใครมีความสุขมากกว่ากัน คงตอบไม่ได้ เพราะ ตรงนี้เป็นทั้งรูปธรรมและนามธรรม ทับซ้อนกันอยู่ อีกทั้ง ครอบครัวท่านจขกท และ ป้าทั้งสอง อาจจะมีความเชื่อในศาสนา ที่แตกต่าง หรือ แม้แต่ หากนับถือในศาสนาเดียวกัน ความเชื่อและหลักปฏิบัติ ที่เลือกนำมาใช้ หรือ อ้างอิง ก็ยัง แตกต่างกันได้อีก ในรายละเอียด และ เป้าหมาย เพราะ ในทางศาสนา ไม่ว่า ระบบกรรม หรือ ระบบพระเจ้า ล้วนต้องใช้ความเชื่อนำทาง ดังนี้แล้ว ย่อมก่อให้เกิด แรงจูงใจ และผลกระทบ ได้แตกต่างกันไป ได้อย่างมากมาย นั่นเอง ส่วนความเชื่อนั้น จะเป็นความจริง แค่ไหน และ อย่างไร บางทีก็ยัง ไม่สามารถพิสูจน์ได้ อย่างไรก็ตาม อาณาจักร และ ศาสนจักร ต้องพึ่งพากัน ในเชิงโครงสร้าง ถ้าศาสนจักร ไม่มี อาณาจักรอุปถัมป์ ศาสนจักร ก็ดำรงอยู่ไม่ได้ (ได้แก่ ปัจจัย 4 ฯลฯ โดยมีเงินเป็นสื่อกลาง) ถ้าอาณาจักร ไม่มี ศาสนจักรเป็นกรอบอ้างอิง อาณาจักร ก็อาจจะไม่สงบสุข ( โดยนำหลักธรรม คำสอน มาเพื่อใช้เป็นกรอบแนวทาง คุมความประพฤติคนในสังคม ซึ่งเป็นการควบคุมด้วยความเชื่อ โดยใช้ร่วมกับ กฎหมาย ซึ่งควบคุมด้วยอำนาจ) ซึ่งจะเห็นได้ว่า กฎหมาย ของแต่ละประเทศ จะมักสอดคล้องกับศาสนาหลัก ที่คนในประเทศนั้นๆ ยึดถืออยู่ ( ถ้าประเทศนั้น มีระบบ ศาสนา ) สรุป เป็นเรื่อง ของ ความเชื่อ และ แรงจูงใจ ส่วนบุคคล แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 54 23:49:44 จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:40:55

ความคิดเห็นที่ 41 ถ้าเขาสนใจทางธรรม เขาก็ไม่สนใจทางโลก แล้วมันแปลกตรงไหน นักวิทยาศาสตร์เก่งๆ ยากจนก็มีถมไป นิโคลัส เทสล่า ฉลาดล้ำยุค แต่ยุคนั้นคนไม่เข้าใจก็เลยไม่ดัง วินเซนต์ แวนโก๊ะ เป็นจิตกรตกยาก แถมเป็นโรคจิตอีกด้วย แต่พอตายกลับเป็นว่าภาพของเขาขายได้ราคาสูง คำว่าความสำเร็จคืออะไร วัดจากตอนที่มีชีวิตอยู่หรือตอนที่ตายไปแล้ว วัดจากเงินทองหรือความสุข วัดจากชื่อเสียงหรือความเป็นส่วนตัว นิโคลัส เทสล่า วินเซนต์ แวนโก๊ะ จัดว่าประสบความสำเร็จหรือไม่ ผมคิดว่าประเด็นนี้ไม่ได้เป็นวิทยาศาสตร์ตั้งแต่แรกแล้วล่ะครับ หากจะตอบให้เป็นวิทยาศาสตร์ก็คือ ครอบครัวคุณสนใจในการหาเงิน ผลก็คือได้เงิน ครอบครัวของญาติคุณไม่สนใจในการหาเงิน ผลก็คือไม่ได้เงิน ไม่เห็นมีอะไรแปลกนี่ครับ จากคุณ : นาย X-MAN เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:41:35

ความคิดเห็นที่ 42 ความสุขของแต่ละคนไม่เหมือนกันน่ะครับ และการที่เขาเข้าถึงศาสนาและดำรงตนได้โดยไม่เดือดร้อน ท่ามกลางสังคมอันวุ่นวายได้ ผมต้องขอแสดงความนับถือมากๆครับ จากคุณ : ไข่หมูก (giantmodify) เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:47:24

ความคิดเห็นที่ 43 เงินไม่ใช่ตัววัดความสุขและความสำเร็จในชีวิตเพียงอย่างเดียวครับ จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:59:06

ความคิดเห็นที่ 44 1. คนธรรมมะ ธัมโม หลายๆคน เป็นกลุ่มที่เรียกว่าศรัทธาจริต คือเชื่อง่าย พวกนี้ จะคิดน้อย เชื่อมาก และเผอิญความเชื่อหลายๆอย่าง  ถ้าคุณศึกษาให้ถ่องแท้ คุณจะพบว่า สิ่งที่เขาเชื่อ ไม่ใช่แก่นแท้ของพุทธศาสนาด้วยซ้ำไปครับ 2. ผมคิดว่า เป็นความจริงอย่างนึงคือ คนที่ธรรมมะ ธัมโม มีแนวโน้มที่จะไม่ชอบการแก่งแย่งแข่งขัน  ไม่ขวนขวายสรรหาวัตถุมาบำรุงบำเรอตัวเองเกินพอดี (อันนี้ ไม่นับพวกที่ศรัทธาอะไรบางลัทธิ แล้วเอาเงินไปยกให้หมดเลยนะครับ คนละกรณีกันครับ) 3. ความรวย ถ้าวัดที่วัตถุ คุณก็ต้องนับกันที่จำนวนเงิน   แต่ถ้าคุณวัดที่ความรู้สึก "พร่อง" ในใจ  คุณจะพบว่า ไม่เหมือนกัน คนรวย เป็นเศรษฐีมากมาย รู้สึกว่าตัวเองยังพร่องอยู่มาก เติมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม  เพราะบ่อที่ถม ไม่ใช่บ่อน้ำ แต่เป็นบ่อของความโลภ  อย่างนี้คือ มี เหมือนไม่มี แต่บางคนไม่ได้รวยมาก แต่พร้อมสละออก  ช่วยเหลือคนอื่น เพราะเขารู้สึกว่าตัวเอง "เต็ม" หรือ "ล้น" เกินความต้องการไปแล้ว  จิตใจคนพวกนี้ จะอิ่มอยู่เสมอ  พ้นจากความอยาก หรือโลภ หรือความโหยหาจะดึงอะไรเข้ามาเป็นของตัวอีก ความรู้สึกของคนที่สอง  สงบกว่าคนแรกแน่นอนครับ จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 00:00:29

ความคิดเห็นที่ 45 ต้องตั้งคำถามกับคำว่าความสำเร็จในชีวิตก่อน จากคุณ : ท่านประธานบริษัท เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 00:04:19

ความคิดเห็นที่ 46 รวยด้วยและปฎิบัติธรรมจนถึงขั้นบรรลุธรรมด้วยก็มีในพุทธกาล     อย่างนางวิสาขา ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี    หรือท่านจิตตคหบดีนอกจากรวยแล้วยังเป็นเลิศกว่าผู้อื่นในทางเป็นธรรมกถึกอีก     แต่ที่จนหรืออยู่อย่างธรรมดาๆก็มี     บุคคลที่บรรลุธรรมกันขนาดนั้นหลายๆท่านลองไปศึกษาดูสิ...บางคนต้องประสบชะตากรรมอย่างที่ไม่น่าจะเกิด    แล้วก็มีผู้ที่ชอบสงสัยแบบคุณนี่แหละที่ถามในทำนองนี้       พระองค์ก็ตรัสเล่าถึงอดีตกรรมของบุคคลนั้นๆตามวาระโอกาส     เห็นได้ว่ามันเป็นไปตามอำนาจกรรมจริงๆ    แล้วเรื่องแบบนี้นะ  เราว่าพูดยาก   บางคนก็อาจจะปฏิบัติผิดหรือเข้าใจผิดๆอยู่ก็มี   ทำให้เพี้ยนๆไป            ว่าแต่คุณรวยแล้ว  ไหนๆก็ยื่นมือไปช่วยแกหน่อยสิ  ถือโอกาสทำกรรมดีไปเลย จากคุณ : toytoytoy เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 00:05:37

ความคิดเห็นที่ 47 คงต้องแยกข้อเปรียบเทียบให้ชัดเจนดีกว่านะครับ 1. ประสบผลสำเร็จ      แต่ละคนมีรูปแบบและระดับไม่เหมือนและไม่เท่ากัน ยกตัวอย่าง บางคนบอกต้องเรียนสูงกินเงินเดือนสูง บางคนบอกมีกิจการของตัวเองพอมีพอกิน เป็นต้น     2. รูปแบบความเชื่อที่จะใช้เป็นหลักในการดำเนินชีวิต กับ การประสบผลสำเร็จในชีวิต        ตามที่ จขกท กล่าวมาผมก็มีคนรู้จักเป็นแม่ของเพื่อนแกธรรมะธัมโมมาก สร้างโรงเจ สร้างโรงทาน กินเจตลอด ... และที่สำคัญ กิจการแกเจริญก้าวหน้าจัดว่ารวยเลย 3. การเข้าใจหลักธรรม         คนเข้าวัดไม่ได้แปลว่าเข้าใจหลักธรรมเสมอไป คนรู้/ท่องธรรมะได้ไม่ได้แปลว่าเข้าใจเสอมไป คนเข้าใจหลักธรรมไม่ได้แปลว่าปฎิบัติได้เสมอไป         หลักของพุทธเองหารมองในเชิงปรัญญาแล้วจะพบแก่นง่าย ๆ คือ เหตุ-ผล หากต้องการบรรลุ ก็ปฎิบัติธรรม เจริญภาวนาสร้างสติ เพื่อก่อปัญญา หากต้องการใช้ชีวิตที่ดี ก็รักษาศีล หลายคนทำบุญ เพื่อ ขอ ให้ชีวิตตนดีขึ้น ไม่ได้ทำเพราะเกิดจากจิตเมตตา ผลก็คือ พอกพูนความโลภ มากกว่าขจัดความโลภ หลายคนทำบุญเพื่อลดกรรมไม่ดี ไม่ได้ทำเพราะต้องการเพิ่มกรรมดี ผลก็คือเพิ่มพูนโมหะ จนหลงไปว่า กรรมหักล้างกันได้ ... ไม่อย่างนั้นคนทำเลวจนรวย แล้วค่อยมาทำบุญชดเชยกันมากไปหมด เงินทอง ... กินชาตินี้ ... ตายไปไม่ได้เอาไป บุญกรรม ... ตามติดไปตลอด ชื่อเสียงแม้คนสรรเสริญ แต่ ผลกรรมอาจตรงกันข้าม เพราะใช้กฎคนละข้อกัน อันหนึงคือกฎสังคม อีกอันคือกฎแห่งกรรม จากคุณ : ดินสอสีเขียว (x-schneider) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 00:11:48

ความคิดเห็นที่ 48 ผมไม่แน่ใจว่าจขกท.อยากได้คำตอบแบบไหนเป็นพิเศษหรือเปล่านะครับ  (อุตส่าห์มาตั้งที่ห้องหว้ากอแล้ว แต่ก็ยังได้คำตอบอิงหลักศาสนาอยู่บ้างอีก) แต่ความจริงแล้วความสุขของแต่ละคนไม่เหมือนกันหรอกครับ   ในครั้งพุทธกาลก็เคยมีเรื่องคล้ายๆอย่างนี้แหละ คือว่า ครั้งหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับนั่งใต้ร่มไม้  (จำจากที่พระท่านบรรยายธรรมไว้ ขออภัยที่ไม่ไ้ด้อ้างที่มา)  แล้วมีพราหมณ์คนหนึ่ง เห็นพระพุทธเจ้าประทับนั่งอยู่องค์เดียว ก็พูดขึ้นมาว่า  "โอ้ย ท่านสมณโคดมนี่ทุกข์ลำบากเหลือเกิน มานั่งอยู่คนเดียว เปลี่ยวเหงา ไม่เห็นมีความสุขตรงไหน" พระพุทธเจ้าทรงได้ยินเข้าก็เลยตรัสถามว่า  "แล้วพราหมณ์คิดว่า ใครที่น่าจะมีความสุขมากที่สุด" พราหมณ์เป็นคนในเมืองราชคฤห์ ก็นึกถึงพระเจ้าพิมพิสาร เป็นพระราชา ก็เลยบอกว่า "อ๋อ ก็พระเจ้าพิมพิสารสิ มีความสุขที่สุด เป็นพระราชาด้วย" พระพุทธเจ้าเลยตรัสถามว่า  "ถ้าให้พระเจ้าพิมพิสารมานั่งอยู่แบบเราเนี่ย พราหมณ์คิดว่าพระเจ้าิพิมพิสารจะมีความสุขได้ไหม?" พราหมณ์ก็นึกว่า เออ จริงด้วยแฮะ ------------------------------------- สำหรับคนบางคน เขาไม่ต้องมีอย่างที่คนอื่นๆมี เขาก็มีความสุขได้ครับ ผมเคยเจอนักธรรมะหลายๆคน บางท่านก็เป็นนายพล เป็นพลทหารชั้นผู้ใหญ่ บางท่านเป็นนักธุรกิจ บางท่านก็เป็นคนขายผลไม้ธรรมดาๆ ท่านเหล่านั้น มีฐานะทางสังคม ทางการเงิน เศรษฐกิจต่างกันเอามากๆ  แต่เขาก็มีความสุขของเขาได้ ในที่ประชุมเสวนาของศูนย์ที่เกี่ยวกับพุทธศาสนาแห่งหนึ่ง   ก็มีทั้งนายพล นักธุรกิจ  และคนขายผลไม้นั่นแหละ ไปนั่งอยู่ด้วยกัน แต่ละคนก็ไม่รู้สึกว่าใครจะด้อยหรือชีวิตตกต่ำำกว่าใคร เพราะเขารู้ว่ามีอะไรที่สำคัญกว่าฐานะทางสังคมและเศรษฐกิจที่คนคิดกัน เงินนั้นเป็นสิ่งจำเป็นแน่ ไม่มีใครเถียง  ใครจะบอกว่าไม่มีเงินก็อยู่ได้  ก็คงจะโกหกเกินไป แต่สำหรับบางคน เงินต้องมีมากๆ และมากยิ่งๆขึ้น  จึงจะมีความสุข ในขณะที่แต่ละคน  มีแค่นี้ก็พอแล้ว  ไม่ได้ลำบากขัดสนอะไรมากมายนัก โดยความเป็นจริงแล้ว คุณป้าของจขกท. อาจจะเข้าใจหลักธรรมะผิดไปบ้างเล็กน้อย เช่นไปพูดกับหมาว่าบุญเยอะบ้างอะไรบ้าง (ความจริงแล้วมันก็ีมีผลเกื้อหนุนเหมือนกัน หมาที่คนเลี้ยง ก็ต้องดีกว่าหมาข้างถนนอยู่แ้ล้ว)  เพราะความจริงธรรมะไม่ใช่มีแค่หลักจำพวกกรรม ผลของกรรมอะไรเท่านั้น คุณป้าอีกคนที่กินผัก หรือกินมังสวิรัติ ก็พยายามอธิบายประโยชน์ของการกินผัก การไม่กินเนื้อ เพราะเขากินอย่างนั้น เขาก็เลยมีความเชื่อที่สนับสนุนการกินอย่างนั้น  (แต่คงปฏิเสธไม่ได้หรอกว่า ผักไม่มีประโยชน์อะไร) แต่เรื่องนั้นก็ยังไม่เป็นปัญหามากนัก  (อย่างน้อยคุณป้าสองคนนั้นก็ไม่ใช่คนจำพวกหลงบุญ เข้าใจบุญในทางที่ผิดจนต้องขายบ้าน ขายที่ ขายทุกอย่างเพื่อสร้างเจดีย์ ฯลฯ)  เพราะอย่างน้อยก็ยังมีที่อยู่ และยังพอมีความสุขในการใช้ชีวิตแบบนี้อยู่ได้ จขกท.อาจจะรู้สึกว่า เขาตกต่ำ เขาน่าจะไม่มีความสุข จขกท.น่าจะลองไปถามดูว่า มีความสุขหรือเปล่าที่เป็นอยู่นี้ จขกท.บอกว่าคุณป้าสองคนนั้นไม่เล่นการพนัน ไม่ดื่มเหล้า  ผมก็คิดว่า น่าจะเพราะสองประการนี่แหละ  ทำให้เขายังมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ลำบากขัดสนตกต่ำลงไปมากกว่านี้  และเขาก็พอใจสภาพชีวิตที่เป็นอยู่นี้ ถ้าพอใจที่จะมีชีวิตอย่างนี้ และไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน (จขกท.ไม่ได้บอกว่าการที่คุณป้าสองคนเป็นอย่างนี้ ทำให้ตนเองเดือดร้อนอะไร)  ก็ไม่น่าจะต้องมาถามหรือสงสัยอะไรมากนัก จขกท.อาจจะมีความคิดอยู่ลึกๆว่า ถ้าธรรมะดีจริง น่าจะทำให้คุณป้าไม่เป็นแบบนั้น ไม่เป็นแบบนี้ น่าจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ถ้าให้เดาความคิดของจขกท. ก็คงจะประมาณว่า  "ดูอย่างฉันสิ ไม่ได้เข้าวัดอะไรมากมาย ธรรมะก็ไม่ได้สนใจ ฉันกลับมีชีวิตที่ดีกว่าเยอะเลย"  แต่นั่นก็เป็นเพียงข้อสรุปของ จขกท.เอง ความจริงผมนับถือคุณป้าของจขกท.นะว่า เขาไม่มาตีโพยตีพายอะไรว่า "ทำไมฉันนับถือพุทธ  แถมยังปฏิบัติธรรม เป็นคนธัมมะธัมโมขนาดนี้ ชีวิตถึงไม่ดีขึ้น"  แต่เขามีความพอใจในชีวิตที่เป็นอยู่แบบนี้แล้ว ควรเข้าใจว่า ธรรมะไม่ใช่อะไรซักอย่างที่ทำให้เกิดผลพิเศษที่ทำให้ตนเองกลายเป็นผู้มีประโยชน์โสตถิผลอะไรขึ้นมาทางเศรษฐกิจการเงิน ฯลฯ อะไรพวกนี้ ความคิดแบบนั้นเป็นความคิดที่ผิด และไม่ถูกตามหลักพระพุทธศาสนา พระพุทธศาสนาไม่ได้สอนว่า คุณมีธรรมะแล้วคุณจะรวย  แต่สอนว่า "คุณมีธรรมะ แล้วคุณจะไม่ทุกข์" ถ้าจะรวยก็ไปปฏิบัติตามหลักการณ์ที่จะทำให้รวย  พระพุทธเจ้าก็ทรงแนะนำไว้เหมือนกัน เช่นว่ามีความขยันหมั่นเพียร ไม่เกียจคร้าน  ผู้ไม่เกียจคร้าน ย่อมหาทรัพย์ไว้ได้ หรืออย่างหลักการณ์เ่ช่นว่า รู้จักหาทรัพย์ รู้จักรักษาทรัพย์  คบหาคนดี   วางตนเหมาะสมแก่ฐานะ อะไรต่างๆ ส่วนคุณป้าของจขกท.  ก็ต้องการจะมีชีวิตแบบนี้ แล้วท่านมีความสุขที่จุดนี้  ถึงแม้จะไม่ได้ประสบความสำเร็จในความรู้สึกนึกคิดของจขกท.  แต่เขาก็พอใจอย่างที่เป็นอยู่นี้ ยิ่งเป็นสิ่งที่น่าอนุโมทนาและน่าเลื่อมใสว่า ขนาดความเป็นอยู่ไม่เหมือนเรา "ไม่สบายเหมือนเรา"  คุณป้ายังไม่ค่อยทุกข์ร้อนอะไรเลย  สงสัยธรรมะนี่น่าจะดีจริงๆแฮะ หรือจขกท.คิดว่ายังไงครับ? แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 00:33:12 แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 00:23:01 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 00:22:24

ความคิดเห็นที่ 49 ความสุข ในหลักธรรมะ คือการพอเพียง การแสวงหา คือ กิเลส   และคนที่พอเพียง ก็มักจะไม่แสวงหาอะไรให้ยุ่งยาก พอใจกับสิ่งที่มี จากคุณ : lynn_oil เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 00:37:14

ความคิดเห็นที่ 50 เพราะเดินทางผิดครับ ถ้าศึกษาปฏิบัติถูกต้องตามที่พระพุทธเจ้าสอน จะให้สวยให้หล่อก็ได้ จะให้รวยให้ประสบความสำเร็จในชีวิตก็ได้ หรือจะให้เป็นบุคคลผู้ประเสริฐผู้บรรลุธรรมก็ได้ เลือกเอาครับ หรือไม่ก็เป็นความต้องการของเขา เขาพอใจอย่างนั้น ความสุขของเขาคืออย่างนั้น เขาอาจพอใจกับชีวิตของเขาแล้วก็เป็นได้ จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 00:42:23

ความคิดเห็นที่ 51 เค้าคงหาจุดที่พอดีไม่เจอ จากคุณ : Natthanuch1 เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 00:52:31

ความคิดเห็นที่ 52 คคห. 47 อธิบายได้ถูกใจมากครับ แต่อยากเสริมนิดนึงคือ จริง ๆ แล้วกรรมดีหรือกรรมชั่ว ก็มีกรรมที่ลบล้างหรือเจือจางผลแห่งกรรมนั้นได้ครับ เรียกว่าอุปฆาตกกรรม เป็นกรรมที่มีหน้าที่ตัดรอนผลแห่งกรรมอื่น ๆ แต่ผมเห็นด้วยว่าความคิดที่ว่าทำเลวแล้วค่อยทำดีชดใช้ทีหลังนั้นเป็นความคิดที่ผิดมหันต์ เพราะเราไม่มีวันรู้ได้เลยว่าจะมีโอกาสได้ชดใช้มันทันรึเปล่า หรืออาจต้องไปใช้ต่อในอบายภูมิก็ได้ แต่ถึงอย่างงั้นโจรกลับใจก็ยังดีกว่าโจรมากทิฐิที่ไม่คิดกลับใจนะครับ เพราะถึงแม้ทำผิดแค่ไหน แต่หากยังเป็นมนุษย์อยู่ ก็ยังสามารถทำดีให้มากยิ่ง ๆ ขึ้นไปได้ หากแม้ต่อไปต้องเสวยผลกรรมชั่วที่ได้ทำ แต่ก็ยังมีโอกาสได้เสวยผลกรรมดีไปด้วย หรือมีกรรมดีมาริดรอนผลแห่งกรรมชั่วนั้น สรุปว่าแม้กรรมดี หรือกรรมชั่วก็ล้วนไม่เที่ยง อาจต้องชดใช้ทั้งหมดหรือไม่ก็ยังไม่แน่นอนเลย จากคุณ : รบชนะ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 00:57:16

ความคิดเห็นที่ 53 การดูชีวิต..ผู้รู้กล่าวว่าไม่ได้แค่ดูกันในชาตินี้...ให้ดูกันยาวๆๆๆ.... .....ชีวิตนี้อาจประสบความสำเร็จ..แต่ชีวิตหน้าก็ไม่แน่หากเอาสุตมยปัญญา และจินตามยปัญญาส่องทางนำชีวิต โดยไม่ได้ใช้ภาวนามยปัญญานำชีวิต .... จากคุณ : iam_mu เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 01:03:17

ความคิดเห็นที่ 54 อ่านไม่หมด สรุปแล้วใคร มีความสุขกว่ากัน? จากคุณ : Ao+ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 01:06:08

ความคิดเห็นที่ 55 ได้ยินได้ฟังประวัติของผู้รู้ท่านหนึ่ง.... ....ท่านเคยเป็นนักวิทยาศาสตร์เป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัย ....ท่านกล่าวเสมอๆๆว่าคนจะว่าให้ท่านว่าท่านเพี้ยน....เพราะท่านพูดเรื่องที่ มันเป็นไปไม่ได้...นักวิทยาศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้ ท่านยอมรับว่าท่านเพี้ยน.... ....แต่ถึงปัจจุบันท่านกล่าวเสมอๆๆว่าแม้ท่านจะเกษียณมานานแล้ว .. งานยังมีไม่รู้จบ...ยังมีคนให้ท่านทำงานต่อไปไม่ขาด..ให้คนเพี้ยนๆๆๆอย่างท่านทำงาน ซึ่งต่างกับเพื่อนของท่านที่บางท่านก็อัมพาต หรือประสบอุบัติเหตุจากความประมาท ในการใช้ชีวิต.... จากคุณ : iam_mu เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 01:09:51

ความคิดเห็นที่ 56 โดนไปหลายดอกน๊ะหลาน!!!!! จากคุณ : นักเลงเมืองเพชร (twindragonx) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 01:16:34

ความคิดเห็นที่ 57 วันที่พระพุทธเจ้าตาย ก้อไม่มีอะไรติดตัว มีแต่ผ้าเก่าๆ จากซากศพห่มคลุมกาย ที่ดินก็ไม่มี เงินก็ไม่มี ผมไม่กล้าบอกว่า พระพุทธเจ้า ไม่ประสบความสำเร็จ จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 01:29:42

ความคิดเห็นที่ 58 สุขที่่สุดในพื้นฐานการเป็นมนุษย์ คือ การปล่อยวาง (จิตว่าง) เบาสบาย ไม่เหนื่อย ไม่ทะเลาะ ไม่เครียด ไม่เร่งรีบ ไม่โดนกิเลสยั่วยวน เมื่อมีทุกข์เราก็ดับที่ใจเรา แค่ปล่อยให้ว่างแล้วก็วาง ไม่ต้องยึดติด แต่ถ้ามีทุกข์แล้วใช้อำนาจเงิน หรือสิ่งของเข้าแก้ก็จะมีทุกข์อื่นตามมาอีก บางครั้งความสุขบางที ก็คือ สุขเวทนา จากคุณ : ปลากระป๋องพลาซ่า เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 01:35:13

ความคิดเห็นที่ 59 นี่ผมอยู่ห้องศาสนา ...แน่ๆ เลย จากคุณ : tomorrow night เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 01:38:22

ความคิดเห็นที่ 60 คุณมีความสุขจริงๆเหรอ?? จำคำถามนี้ไว้นะครับ อีกหน่อย คุณอาจจะได้ใช้ถามตัวเอง แล้วต้องนั่งหาคำตอบมันตลอดเวลา ทั้งๆที่คำตอบ อาจจะอยู่ที่ญาติผู้ใหญ่ของคุณก็ได้นะ ^^ จากคุณ : กาลครั้งหนึ่งบนดวงดาวสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 01:40:32

ความคิดเห็นที่ 61 ผมไม่พูดถึงเรื่องสุขทุกข์ หรือนิยามความสำเร็จนะครับ เพราะกลุ่มตัวอย่างคุณไม่มากพอไงครับ คุณดูจากแค่คจนรอบตัวคุณไม่กี่คน จริงๆแล้วตามหลักสถิติ กลุ่มตัวอย่างต้อง 30 คนเป็นอย่างน้อยด้วยซ้ำ สำหรับพฤติกรรมที่วิเคราะห์ไม่ยากเช่น คนชอบสีอะไรมากที่สุด โดยจำกัดตัวเลือกเพียงไม่กี่สี แต่นี่เรื่องที่คุณวิเคราะห์พฤติกรรมมันซับซ้อนกว่าเรื่อง ชอบสีมากๆ แล้วคุณเก็บตัวอย่างเพียงไม่ถึง 10 คน ถือว่าเอาไปวิเคราะห์อะไรไม่ได้ทั้งสิ้นครับ ดังนั้นการวิเึคราะห์ของคุณถือว่า fail อย่างยิ่งครับ เนื่องจากข้อมูลไม่พอ หากคุณมีข้อมูลมากกว่านี้ค่อยมาว่ากันใหม่ดีกว่า ปล. คุณธนินทร์เจ้าของ cp แกก็ฝักใฝ่ธรรมะเหมือนกันแต่แกก็ประสบความสำเร็จนะ ผมยกตัวอย่างที่สุดโต่งให้ฟังเฉยๆนะครับ จากคุณ : ผมไม่ใช่คนดี แต่เป็นคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 02:44:26

ความคิดเห็นที่ 62 ก่อนอื่นเลย สวัสดีตอนดึกๆครับ ถ้าใครยังไม่นอน ;) 1 ชอโทษด้วยที่ไม่ได้บอกก่อน จริงๆผมและครอบครัวที่บ้านเป็นคอทอลิกครับ แต่อย่างที่บอกไป ทั้งบ้าน ไม่มีใครจริงจังอะไรมากมาย ผมกลัวว่าถ้าบอกไปแต่แรก อาจได้คำตอบแนวว่าผมมาดิสเครดิตพุทธอยู่รึป่าว เลยบอกไปแค่ครึ่งเดียวก่อน 2 ผมสนใจพุทธศาสนานะ และชอบในวิธีคิดแบบพุทธหลายๆอย่างด้วย หลายๆอย่าง ผมก็เดินตามมันอยู่ ซึ่งบอกตรงๆว่าบางทีมันเป็นอะไรที่ค่อนข้างขัดกับหลักศาสนาของผมอยู่ ไม่ได้หมายความว่าผมไม่เชื่อในพระเจ้า ผมไม่เชื่อในหลายๆอย่างของศาสนาผมจริง ในขณะเดียวกันหลายอย่างของพุทธ ผมก็ค่อนข้างไม่เห็นด้วย จะว่าเอาตัวเองเป็นหลักรึป่าวหว่า? อาจจะใช่ แต่ผมก็มีความสุขดีกับสิ่งที่ผมทำ จะให้ผมไปในทางใดทางนึง ผมรู้สึกว่าตัวเองทำไม่ได้หน่ะครับ มันขัดๆ 3 ผมไม่คิดว่าผมกำลังเอาป้าตัวเองมาขาย ผมสงสัยในเรื่องนี้ คือมันแวบเข้ามาในหัว แล้วผมอยากลองได้มุมกว้างๆจากคนอื่นบ้าง เลยมาตั้งกระทู้ดู ซึ่งรวมๆผลที่ได้ก็ค่อนข้างน่าพอใจ ส่วนถ้าใครกำลังคิดว่าสิ่งที่ผมมาถามนี่คือเอาท่านมาขาย ผมก็ช่วยไม่ได้ บอกตามตรง ตอนเด็กผมสนิทกับป้าผมทั้ง2คนนะ เล่นกับแกบ่อยๆ 4 ผมเคยเปิดใจคุยกับแกทั้งคู่2-3ครั้งแล้วหล่ะครับ ได้คำตอบแนวกรรมเก่า สะสมบุญมาน้อย เหมือนกันทั้งคู่ และผมก็รู้ว่าแกทั้งคู่ไม่ได้อยากที่จะหยุดอยู่แค่นั้น ป้าผมมเหมือนคนทั่วไปครับ อยากมีเงินเยอะๆ อยากให้ลูกหลานแกสบายๆ ทุกวันนี้แกยังบ่นอยู่เรื่อง เรื่องเงินไม่พอใช้อยู่บ่อยๆ ผมและครอบครัวก็ให้ความช่วยเหลือเท่าที่ทำได้ และดังที่มีความเห็นด้านบนว่าไว้ กล่าวคือ ผมอยากได้เงิน > ทำงาน หาเงิน> ได้เงิน แต่ ป้าผมอยากได้เงินเช่นกัน > ทำงาน หาเงิน > แต่แกไม่ได้เงิน(มากเท่าไหร่) และถ้ามองในทางพุทธ แกเป็นคนดีกว่าผม ผลบุญย่อมส่งผลกับป้าผมมากกว่า แกควรมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ย้ำอีกครั้ง ทั้งคู่ไม่ได้พอใจในสิ่งที่เป็นอยู่แล้ว เลยไม่ขวนขวายเพิ่ม 5 ถ้าถามว่าตอนนี้ผมมีความสุขมั๊ย มีครับ และผมคิดว่าผมคงมีความสุขในแบบฉบับของพุทธ คือปล่อยวาง ไม่ได้หรอก 6 ผมไม่เคยคิดเอาทั้งคู่ไปเปรียบกับพระพุทธเจ้าเลยครับ แต่ยังไงก็ดี ใด้เห็นเพิ่มอีกหลายมุมมอง 6 ทั้งนี้จากที่อ่านมา ขอบคุณทุกความเห็นครับ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 02:57:16 A:125.24.33.57 X: TicketID:151515

ความคิดเห็นที่ 63 อืมม .. มันก็เกิดขึ้นได้จากหลายอย่างนะ 1. เป้าหมายในชีวิตคนเราไม่เหมือนกัน ดังนั้นความสำเร็จของคุณและของเขาย่อมไม่เหมือนกัน    คุณคิดว่ามี 10 ล้าน คือประสบความสำเร็จ    แต่คุณป้าอาจจะคิดว่าประสบความสำเร็จตั้งแต่มีที่อยู่ของตัวเอง ได้เลี้ยงหมา    คุณป้าก็เลยไม่ได้ไขว่คว้าอะไร 2. ความดี กับ ความรวย มันไม่ได้แปรผันตามกัน ทำดีมาก ไม่ได้หมายความว่าจะรวยมาก   ใครทำดีแล้วคิดว่าจะทำให้รวย คิดผิด 3. ทัศนคติของบางคน รู้สึกสบายใจที่ได้ยึดเหนี่ยวบางอย่าง จนบางครั้งเลยทางสายกลางไปมาก    ศรัทธาในตัวเองน้อย เวลามีอะไรเกิดขึ้นก็ไปโยงกับบางสิ่งที่ตัวเองศรัทธา    จนไม่คิดจะสู้ หรือ พยายามอะไรในชีวิต จากคุณ : Bluebird at Bonneville~* เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 02:57:51

ความคิดเห็นที่ 64 นิยามของชีวิตไม่เหมือนกัน จากคุณ : Flyingfox เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 03:50:09

ความคิดเห็นที่ 65 มีศาสนาไหนสอนให้คนเราเป็นคนรวยประสบความสำเร็จด้วยเหรอครับ มีแต่สอนให้เราเป็นคนดี สอนให้เรารักกัน สอนให้ช่วยโลกเป็นสุข เรื่องประาบความสำเร็จหรือไม่นั้นเรากำหนดเองทั้งนั้น อย่าเอาชีวิตไปผูกกับเงินทองทรัพย์สินเลย ไม่ว่าศาสนาไหนก็เริ่มจากการเอาตัวเองเป็นที่ตั้งก่อนแหละครับ แต่จะมีกี่ศาสนาที่สอนให้ละซึ่งมายาสมมติของสังคม ของโลก เรื่องคุณป้าผมไม่ขอ comment ละกันแต่จขกทยังต้องเรีียนรู้อีกเยอะกว่าจะพบกับความสำเร็จที่แท้จริงครับ จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 03:55:53

ความคิดเห็นที่ 66 - แต่ละคนทำงานแล้ว ไม่ได้ทำให้ร่ำรวยเสมอไป  จขกท. โชคดีที่อยู่ในครอบครัวที่พ่อแม่ทำงานได้เงินเยอะ - จากการขยันทำงาน ประหยัด มีส่วนช่วยให้ฐานะการเงินดีได้ - บางทีต้องโชคดีด้วย การลงทุนในธุรกิจ มีความเสี่ยง อาจรุ่งหรือร่วงก็ได้  พอดีธุรกิจของพ่อแม่ของ จขกท. ดำเนินไปได้ดี ก็ดีไป - คนรวยมีน้อย คนจนมีเยอะ - คนที่ปฏิบัติธรรม และมีเงินมากก็มี - คนที่ไม่สนใจธรรมะ ที่ยากจนกว่า ป้าของ จขกท. ก็มีอีกมากนัก แต่ จขกท. ไม่สนใจจะเอามาเปรียบเทียบเอง - การทำดี ไม่ได้ผลตอบแทนเป็นเงินเสมอไป - การทำดี อาจไม่ได้ทำให้เรารวยขึ้น แต่มีส่วนช่วยให้คนในสังคมสังคมสงบสุข บรรเทาทุกข์ อาจรวมไปถึงสัตว์โลกชนิดอื่นๆ นอกจากคนด้วย - การกินเนื้อสัตว์ หรือ กินผัก ไม่เกี่ยวกับความร่ำรวย - จากข้อมูลที่ให้มา ป้าของจขกท. ทำดีในแง่การไม่เบียดเบียนสัตว์ ก็ดีแล้ว แต่เรื่องอื่นๆ เช่น ความขยันหมั่นเพียร ความฉลาดในด้านธุรกิจ การซื้อ การขาย การโฆษณา ไม่รู้ดีแค่ไหน เรื่องพวกนี้ต่างหาก ที่เป็นปัจจัยสำคัญ ต่อฐานะการเงิน แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 04:27:49 จากคุณ : ผลึกความคิด เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 04:27:25

ความคิดเห็นที่ 67 โอ๊ะขออภัย ผมเข้าผิดห้อง จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 04:27:53

ความคิดเห็นที่ 68 เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ครับ คนที่เดินทางสายกลางและศึกษาธรรมมะแบบแก่นจริงๆ เห็นรวยกันเป็นส่วนใหญ่ เพราะศาสนาพุทธ เป็นศาสนาแห่งการปฎิบัต ตามหลักวิทยาศาสตร์ (ทุกข์ สมุห์ นิโรจน์ มรรค) 1.สังเกตุหาสาเหตุของปัญหา 2.หาหนทางวิธีการแก้ไขปัญหา 3.ลงมือแก้ปัญหา นี่คือวิธีของคนรวยและสำเร็จครับ ดูสมัยพุทธกาลเลย เรื่องราวที่อ่าน ส่วนมากเป็นเศรษฐีบรรลุธรรรม  หรือถ้าไม่ใช่ยาจกมาก่อน ก็ใช้่หลักพระพุทธศาสนา แก้ไขปัญหาชีวิต จนชีวิตสุขสบาย ไม่เดือดร้อนเป็นมหาเศรษฐี ภายหลัง หลังจากที่รวยแล้ว  ส่วนมากมักจะละเรื่อง เงินทอง ทรัพย์สิน ครับ ใช้เท่าที่พอให้ชีวิตประทังอยู่ได้ เพื่อลดอัตตา ตัวกู ของกู ของ มันก็คือเรื่องสมถะ การบริจาคทาน เพื่อให้จิตใจตัวเอง ไม่ให้ยึดติด  พอไม่ยึดติด คุณก็เกิดความสบายใจ ..................... .................. .............. ............ ..... แต่อนิจจา   ตนส่วนมาก   ไม่ดูแก่น ดูแค่เปลือก  เอาแต่ รอคอยวาสนา ไม่ขวนขวายสร้างฐานะ  อยู่อย่างยากจน ไม่คิดขยับขยาย  เข้าวัด มีอะไรทำบุญถวายหมด คือ "บุญ" จากคุณ : moojiw เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 04:28:59

ความคิดเห็นที่ 69 ให้กี๊ฟ 62 จขกท.     ความคิดเห็นเรียบๆ รับฟังคนอื่น มีปัญญา  มีสุขภาพจิตที่ดี    ในความเป็นจริง  เราทุกคนอยากรวย  อยากมีฐานะดี  และศาสนาพุทธก็ไม่ได้รังเกียจ หรือห้ามด้วย  เพราะเมื่อฐานะดีก็ค้ำจุนตัวเองและผู้อื่นได้  เป็นส่วนเสริมให้เกิดการเรียน รู้ด้านอื่นสิ่งอื่นๆโดยไม่จำต้องดิ้นรนเกินไป     ไปค้นดูได้ พุทธศาสนามีหลักธรรมในเรื่องนี้เรื่องโลกๆไม่น้อยเลย   แต่ว่าฐานะหรือความร่ำรวย มีองค์ประกอบหลายๆอย่าง ไม่ใช่ว่า ฉลาดเก่ง แล้วจะรวย ได้  ไม่ขึ้นกับศาสนาหรือความเชื่อด้วย(ถ้าไม่ขัดกับหลักพื้นฐานต่อไปนี้) แต่พื้นฐานที่ จะช่วยให้ประสบความสำเร็จ ก็คือ อิทธิบาท 4     บาทฐานแห่งความสำเร็จ หมายถึง สิ่งซึ่งมีคุณธรรม เครื่องให้ลุถึงความสำเร็จตามที่ตนประสงค์ ผู้หวังความสำเร็จในสิ่งใด ต้องทำตนให้สมบูรณ์ ด้วยสิ่งที่เรียกว่า อิทธิบาท ซึ่งจำแนกไว้เป็น ๔ คือ   ๑. ฉันทะ ความพอใจรักใคร่ในสิ่งนั้น   ๒. วิริยะ ความพากเพียรในสิ่งนั้น   ๓. จิตตะ ความเอาใจใส่ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น   ๔. วิมังสา ความหมั่นสอดส่องในเหตุผลของสิ่งนั้น    บุคคลเมื่อประกอบด้วยคุณธรรม ๔ อย่างนี้แล้ว ย่อมประสบความสำเร็จในสิ่งที่ไม่ เหลือวิสัยของมนุษย์    แต่ว่าพุทธศาสนา ก็ไม่เน้น ความสำเร็จหรือความร่ำรวยเท่าไหร่(อันนี้จริง)     เพราะว่าสุขทุกข์ของคนเราส่วนใหญ่เกิดที่ใจ  ทุกข์จากภายนอก มีเพียงปัจจัยค้ำจุน ชีวิต อย่างพวกอาหาร ที่อยู่อาศัย ...ซึ่งเป็นสิ่งที่พุทธศาสนาสนับสนุนว่าควรทำให้เกิด ขึ้น ส่วนที่นอกเหนือจากนี้อาจจะไม่หนุนเท่าไหร่แต่ก็ไม่ถึงกับห้าม    เพราะว่ามีความทุกข์ที่ใหญ่กว่านี้รออยู่  นั่นก็คือความตาย และทุกคนก็ต้องตาย    ผู้อยู่ใกล้ความตายย่อมรู้สึกถึงความตาย  ผู้ไม่อยู่ใกล้ก็เหมือนอยู่ห่างตัวจึงไม่ใส่ใจ     และผมก็คิดว่า เป้าหมายที่ของพุทธศาสนาคือการทำให้ทุกชีวิตพ้นจากความตาย พ้นความแปรปรวน       พุทธศาสนา บอก คุยว่า รู้จัก รู้ถึง ซึ่ง ความเกิดและความตาย ด้วยนะ แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 05:25:45 จากคุณ : กัป' เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 05:24:31

ความคิดเห็นที่ 70 ธรรมะเค้าสอนให้ละเลิกในสิ่งต่างๆไง การที่ทำได้ถือว่าประสบความสำเร็จในแง่ศาสนาแล้ว ส่วนคุณที่คิดแบบนี้ก็แสดงว่าคุณยังอยู่ในวังวนแห่งกิเลส ญาติคุณก็คงงงกับคุณว่า ทำไมต้องจมอยู่ในกิเลส ตัณหาด้วย ในเมื่อการละทิ้งทำให้จิตใจสบาย จากคุณ : Rookie เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 06:42:04 A:110.168.92.178 X: TicketID:185239

ความคิดเห็นที่ 71 เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ครับ ผมมีประสบการณ์คล้ายๆกัน ถ้าให้พูดคงได้มีการเอาญาติผู้ใหญ่ของผมมาขายเร่แน่ๆ บอกได้แค่ว่า พวกนั้นเพี้ยนไปแล้ว ลูกหลานโดยตรงของคุณป้าทั้งสองของเจ้าของกระทู้ (ถ้ามี) คงมีชีวิตลำบากในสังคมนี้เป็นแน่ ถ้าไม่ทนอับอายโดนล้อก็คงเป็นพวกรังเกียจดูถูกสังคมไปเลยครับ จากคุณ : Firion เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 07:40:44

ความคิดเห็นที่ 72 จากประโยค ป้าผมอยากได้เงินเช่นกัน > ทำงาน หาเงิน > แต่แกไม่ได้เงิน(มากเท่าไหร่) ผมว่าทุกคนต้องมองเจ้าของกระทู้ใหม่แล้ว ป้าของ จขกท  อาจไม่ได้เข้าถึงพุทธศาสนาจริงๆ   แต่เป็นพวกหลงบุญ หรือ ชอบซื้อบุญซะแล้ว แก่นของพุทธ   จะต้องไม่มีความทุกข์เพราะอยากได้เงิน  อยากหาเงินทำบุญ เพราะเมื่อไม่มีก็จะต้องอุเบกขา หรือปล่อยวาง   ศาสนาพุทธไม่เคยสอนว่าไม่ต้องทำงาน  เพียงแต่ไม่ต้องไปยึดมี่นถือมั่นกับผลที่ได้จนทุกข์ร้อนเท่านั้น ศาสนาคริสต์นั้นความเชื่อศรัทธาตรงไปตรงมา ความเชื่อความศรัทธา เป็นธรรมชาติที่สอดคล้องกับจิตใจมนุษย์อยู่แล้ว ผมไม่อาจละลาบละล้วงถึงการดับทุกข์  เพราะผมยอมรับว่าไม่เคยศึกษาอย่างจริงจัง แต่สำหรับพระพุทธเจ้า ท่านค้นหาทาง ที่ทำลายคำสาบของมนุษย์  คำสาปที่ทำให้ทุกค้นไม่มีทางพ้นจากความทุกข์ จากวิบากกรรม เกิด แก่ เจ็บ ตาย  และ การพลัดพรากสูญเสียคนที่เรารัก ทางของพระพุทธเจ้า เป็นทางที่ทวนกระแสสัญชาติญาณดั้งเดิมของมนุษย์ สัญชาติญาณที่ฝังอยู่ในดีเอ็นเอของเรา ตลอดการวิวัฒนาการหลายล้านปี การที่คนหลายคนไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนก็ไม่แปลก เพราะมันขัดกับสัญชาติญาณ เชื่อ ศรัทธา  ซื้อบุญ  สะสมบุญ  สะสมมาก ได้มาก  ตรงกว่า สิ่งที่ จขกท. คิด และ ชาววัตถุนิยม คนรุ่นใหม่หลายๆคนคิด ว่า พระพุทธเจ้าจะสมถะ ยากลำบากทำไม  จริงๆ คนเมื่อหลายพันปีก่อนก็คิดแบบนี้เหมือนกัน จขกท คงไม่ทราบว่า คนเกิน   99%  ยึดแต่เปลือกของพุทธศานา ถาม อยู่ลำเนาไพร  สงบ ประพฤติพรหมจรรย์ ฉันมื้อเดียว ทำไมผิวพรรณผ่องใสนัก พระพุทธเจ้า ไม่หวนถึงอดีต ไม่คิดพะวงอนาคต มีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน ผิวพรรณจึงผ่องใส ถาม คนมีบุตรเพลิดเพลินเพราะบุตร มีโค เพลิดเพลินเพราะโค มีสมบัติเพลิดเพลินเพราะสมบัติ ไร้สมบัติ หามีความเพลิดเพลินไม่ พระพุทธเจ้า คนมีบุตร เศร้าโศกเพราะบุตร มีโค เศร้าโศกเพราะโค มีสมบัติ เศร้าโศกเพราะสมบัติ ไร้สมบัตินั่นแหละไม่เศร้าโศก แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 08:00:24 แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 07:58:14 จากคุณ : พิซซ่าหน้าปลาเค็ม เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 07:56:01

ความคิดเห็นที่ 73 ทำไมผมรู้สึกว่าคนรอบข้างผม ที่ฝักใฝ่ในพุทธศาสนา ชนิด ธรรมมะ ธัมโม มากๆ จะไม่ค่อยประสบความสำเร็จในชีวิต แถมออกเพี้ยนๆอีก นั่นสิ ทำไมคุณถึงรู้สึกแบบนั้นละ ตอบตัวเองก่อนไหม จากคุณ : pigipinky เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 08:01:09

ความคิดเห็นที่ 74 ไม่รู้เกี่ยวกันมั้ย .. เเต่อยากให้ใครหลายคนตอบข้อสงสัยผม เกี่ยวกับโฆษณานี้ ??? 1. ทำไมปู่ชิวไม่ฝักไขว่เงินทอง ลาภยศ ชื่อเสียง  ??? 2. ความสุขของปู่ชชิวคืออะไร ??   เเค่นี้เเหละ ..........   แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 08:04:30 จากคุณ : คนหน้าตาดี ไม่อยากมีแฟน เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 08:04:13

ความคิดเห็นที่ 75 ขอตอบในฐานะที่ผมเป็นคริสต์(เหมือนเจ้าของกระทู้) และบ้านมีฐานะ(เช่นกัน)นะครับ คุณ...ยังจำคำนี้ได้ไหมครับ "เราบอกพวกท่านอีกว่า ตัวอูฐจะลอดรูเข็มก็ยังง่ายกว่าที่คนมั่งมีจะเข้าในแผ่นดินของพระเจ้า" อนึ่ง ผมเจอมากับบ้านตัวเองเลยจริงๆ หายใจเข้าก็เงิน หายใจออกก็เงิน ที่บ้านก็ทะเลาะกันทุกวัน น้องก็หนีออกจากบ้าน ไร้ความสุขสิ้นดี....ทั้งๆที่มีเงินนะ....แค่ไม่มี"ความสุข"นะ ผมพยายามแล้วนะ จะอธิบายให้คนที่บ้านเข้าใจว่า เงินไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต และเราควรจะแบ่งปันให้คนที่เดือดร้อน มากกว่าเก็บรอมจนรวยอยู่คนเดียว (ทั้งๆที่ผมเป็นลูก ผมยังไม่ทันแก่ แต่ผมกลับคิดแบบนี้ไปแล้ว...ทำไงได้ละ) แต่เค้าไม่เห็นด้วย แล้วบอกว่าผมโง่ ใฝ่ต่ำ คิดอะไรตื้นๆ....ซะงั้น ผมอยู่กับเค้าแล้วผมไม่มีความสุขเลย ผมอยู่กับกองเงินของเค้าแล้ว....ผมยังมองไม่เห็นความสุขเลย ผมเลยหนีออกมาอยู่ห่างๆ(700กว่ากิโล) ค้นพบเพื่อนใหม่ๆ โลกใหม่ๆ ชีวิตไม่รวยเหมือนเท่าเดิม แต่ก็มีความสุขมากขึ้น บางทีกรอบแกร๊บด้วยซ้ำ....แต่ก็สงบสุข ไม่ต้องร้อนใจเหมือนอยู่บ้านเก่า - -" ตอนนี้เค้าพยายามให้ผมกลับไป บอกตรงๆผมลำบากใจ กลับไปทีไรก็เจอแต่บรรยากาศอึดอัด บ้านแตกแบบเดิมๆ ผมไม่อยากกลับเลยซักนิด แต่จะให้อะไรมันดีขึ้นก็คงไม่มีทางเป็นไปได้(หวังมาแต่เด็กจนเลิกหวังไปแล้ว) เราคงต้องตายจากกันด้วยสภาพคาราคาซังอยู่แบบนี้ ผมอยากมีความสุขกับพวกเค้านะ..... แต่ยิ่งคิดถึง ยิ่งคาดหวัง ยิ่งพยายามมีแต่จะทำร้ายตัวเอง ...ตัดใจซะยังจะดีกว่า... จากคุณ : Elanez เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 08:15:17

ความคิดเห็นที่ 76 พุทธแค่เปลือกครับ พวกนั้น พวกที่เอะอะอะไรก็โยงไปกรรมเก่า บุญเก่า น่าจะนอนเฉยๆไม่ทำงานทำการนะครับ ถ้าชาติที่แล้วทำมาดี ก็ย่อมมีกิน ไม่ต้องขวนขวาย ชาติที่แล้วทำเลว ก็มาลำบากในชาตินี้ จากคุณ : Zeichnung (Zeichnung) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 08:17:13

ความคิดเห็นที่ 77 คคห. 62 ขอบคุณครับสำหรับภาพรวมทั้งหมด ค่อยชัดเจนขึ้นหน่อย ผมเองตอนวัยรุ่นก็หันไปนับถือคริสต์อยู่หลายปีครับ เหตุเพราะชอบดูหนังฝรั่งมาก โดยเฉพาะแนวดร่าม่า อย่างพวก The Wars, Big Fish อะไรพวกนี้ ทำให้ผมคิดไปเองว่าแนวคิดฝรั่งเค้าดีนะ น่าจะเป็นเพราะศาสนาเค้าสอนมาดีแน่ ๆ เลย เทียบกับศาสนาพุทธแล้ว มีแต่พระแก่ ๆ สอนแต่อะไรโบราณ ๆ ไม่อัพเดท สอนว่าชีวิตเป็นทุกข์ฟังแล้วหดหู่มาก... แต่พอโตขึ้นมาอีกหน่อยเข้ามหาลัย ได้ลองนั่งสมาธิดูรู้สึกสงบสบายใจ  เลยลองศึกษาศาสนาพุทธด้วยตัวเองเริ่มจากงานของ ดังตฤณ คราวนี้เลยเริ่มแอบประทับใจในศาสนาพุทธแล้ว แต่ก็ยังยึดมั่นว่าตัวเองเป็นคริสต์อยู่ ยังไปภาวนาทุกวันอาทิตย์ แต่ก็นั่งสมาธิทุกวัน (เริ่มเอียงแล้ว) ปัจจุบัน หลังจากได้ศึกษาประวัติศาสต์ชาติต่าง ๆ รวมถึงศึกษาศาสนาต่าง ๆ ผมจึงตัดสินใจเป็นพุทธโดยเจตจำนงของตัวเอง เพราะข้อสรุปผมคนจะดี-เลว จน-รวย ไม่ได้เกี่ยวกับศาสนาเลย "อยู่ที่การเลือกที่จะกระทำมากกว่า" คนรวยก็รวยเพราะขยันหา ขยันเก็บ รู้จักหาช่องทางทำเงิน คนต่างประเทศบางคนนับถือคริสต์ที่จน ๆ เป็นโฮมเลสก็มี ไม่ใช่นับถือคริสต์แล้วจะทำให้รวยนะครับ แต่ผมยอมรับครับว่าพอคุยกับคนที่นับถือพุทธบางคนแล้วรู้สึกว่าเค้าเยอะเกินไป อะไรอะไรก็มั่นใจว่ารู้ว่าถูกไปหมด แต่กลับยึดมั่นถือมั่นไม่วางซักเรื่อง ยิ่งเจอดราม่าในห้องศาสนาแล้วยิ่งเศร้า เอาตัวเราของเรามาข่มกันให้ตายไปข้างนึงเลย สุดท้ายเลยศึกษาด้วยตัวเอง ปฏิบัติเองบ้าง ไปวัดก็ไปเพื่อละเพื่อความสบายใจ ตอนนี้ก็มีความสุขในระดับหนึ่ง สุขจากข้างใน-สุขเพราะไม่ร้อนใจครับ จากคุณ : รบชนะ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 08:32:04

ความคิดเห็นที่ 78 ป้าอาจจะแค่ยังใหม่ แม้จะฝักใฝ่มานานแต่ยังหาจุดลงตัวไม่ได้ ตัวอย่างที่จขกท.ให้มาเราไม่เห็นด้วย เพราะป้าปกติดีอาจจะแค่ไม่รวยในสายตาจขกท แต่เราเห็นด้วยนิดนึงกับหัวข้อ ในแง่ที่ว่า คนมีหลายประเภท ธรรมมะธัมโมเลยมีหลายแบบ ในฐานะที่คนข้างตัวเป็นเหมือนหัวข้อกระทู้ แต่ออกเพี้ยนมากกว่ามาก ตอนแรกๆ เราก็ปวดหัวเครียดเลย อ่านความเห็นที่หนึ่งแล้วเข้าใจมากๆ เจอมาเหมือนกันแถมหนักกว่า ไม่ว่าจะเห็นข่าวใครได้รับเคราะห์กรรมอะไรก็จะพูดตลอดว่าเค้าคงเคยทำกรรมไม่ดีไว้แหงๆ ฟังแล้วรู้สึกว่า ถ้าไปพูดกับผู้เคราะห์ร้ายแบบนี้ตรงๆ โดนเตะปากแน่ๆ นี่ยังไม่รวมว่าพอเจอข่าวภัยพิบัติอะไรก็จะยืนยันว่า ภัยพิบัติจะมาล้างโลกถึงปี60 คนที่ไม่ดีจะถูกกำจัดจะเหลือแต่คนดีมีศีลธรรมเท่านั้น ว่าแล้วก็นั่งสมาธิใช้พลังจิตยับยั้งภัยพิบัติ หรือเวลาเราไม่สบายก็จะให้แผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรอยู่เรื่อยเพราะชาติก่อนเราทำบาปไว้มาก(เอ่อ..ชั้นแค่เล่นคอมจนปวดคอเอง) และ อื่นๆอีกมากมายที่ไม่กล้าจะเล่า พอหลังๆเริ่มปรับตัวได้  ก็พอทนๆนะ คิดซะว่า ยังไงคนที่ชอบธรรมมะก็เป็นเรื่องดี ดีกว่าไปติดอบายมุขล่ะนะ จากคุณ : scarlett เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 08:35:58

ความคิดเห็นที่ 79 บางทีผมก็เห็นด้วยกับ จขกท นะ แต่หลายๆทีผมก็เห็นด้วยกับคำตอบ ที่ท่านอื่นๆตอบมา มันมองได้หลายแบบหลายมุมมอง ในทางศาสนา สอนให้ ลด ละ เลิก ไม่มีกิเลศ อันนี้ผมเข้าใจ ที่นี้มามองความเป็นจริงดีไหมครับ? ถ้าคุณมีครอบครัวแล้ว... แน่นอนสิ่งที่ตามมาคือ คุณจะดูแลครอบครัว ยังไง และจะวางแผนให้ลูกแบบไหน ยอมรับไหมว่า ทุกอย่างต้องใช้เงิน ศาสนา มักสวนทางกับความเป็นจริงครับ พระพุทธเจ้าท่านเลยบอกว่า ให้เดินทางสายกลาง จากคุณ : WaZK เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 09:13:24

ความคิดเห็นที่ 80 เพิ่มเติม จาก #40 นะครับ แล้วก็นับถือคนละศาสนา จริงๆ แต่นั่น ก็ไม่ใช่ประเด็นแล้ว --- คุณเอาคนนับถือศาสนาคริสตร์ ที่แลดูมีความสุข ประสบความสำเร็จ มาเทียบ กับ คนนับถือพุทธบางคน ที่อาจเข้าใจหลักธรรมคลาดเคลื่อน แล้ว ในมุมกลับ ถ้ามีคนเอา คนนับถือพุทธ ที่ประสบความสำเร็จและมีความสุข มาเทียบกับ คนคริสตร์ ที่ไม่ประสบความสำเร็จล่ะ คุณคิดว่า เป็นมุุมมอง ที่มีเหตุผล เพียงพอ หรือ เปล่า ที่สำคัญ คนนับถือคริสตร์ แล้วเป็นแบบ ป้าคุณ ที่นับถือพุทธ ก็มีอยู่เยอะแยะ คนนับถือคริสตร์จำนวนมาก ที่ไม่มีความสุขและล้มเหลวในชีวิต คุณคิดว่า  มีหรือเปล่า มากแค่ไหน ในประเทศที่นับถือคริสตร์ เป็นศาสนาหลัก แล้ว คุณจะให้คำอธิบาย ว่าอย่างไร สรุปว่า เป็น ...ความผิด ของพระเจ้า... ได้หรือเปล่า v v เรื่องผู้เฒ่าศรัทธา มีผู้เฒ่าเปรโตรคนหนึ่ง ผู้ซึ่งศรัทธาและเชื่อในพระเจ้า อย่างที่สุดในชีวิตตั้งแต่เกิดจนอายุได้ 80 ปี และได้อาศัยในหมู่บ้านเล็กๆชนบทที่สงบเงียบมานาน จนมาถึงวันหนึ่งทางการได้มาประกาศว่า "ขอให้ประชาชนอพยพโดยด่วน น้ำเหนือกำไหลบ่าลงมาแล้ว ให้รีบย้ายประชาชนออกจากพื้นที่ภายใน 2ชม." เฒ่าเปรโตรได้ฟังดังนั้นหาได้ตกใจไม่ กลับนั่งสวดมนต์ภาวนาเม่อมองออกมาริมหน้าต่าง ดูผู้คนอพยพ ผู้คนได้อพยพไปกันหมดแล้ว แต่ผู้เฒ่าเปรโตรยังคงนั่งอยู่ที่เดิม จนน้ำเริ่มขึ้นถึงระดับเข่า ก็มีเจ้าหน้าที่ลุยน้ำผ่านมาแล้วร้องตะโกนว่า "ลุงรีบออกจากบ้านเร็วน้ำกำลังมาแล้ว" ผู้เฒ่ากล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า "เราเชื่อในพระเจ้า พระองค์ไม่ทิ้งเรา" เจ้าหน้าที่คนนั้นก็รีบจากไป อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา น้ำเริ่มขึ้นสูงระดับหน้าอก ก็มีเจ้าหน้าที่ทหารเรือ พายเรือผ่านมาแล้วตะโกนขึ้นว่า "ลุงขึ้นมาบนเรือเร็วน้ำสูงขึ้นเรื่อยๆแล้ว" ผู้เฒ่ากล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า "เราเชื่อในพระเจ้า พระองค์ไม่ทิ้งเรา" ทหารเรือคนนั้นก็รีบพายเรือจากไป น้ำขึ้นสูงมากจนผู้เฒ่าอยู่ในบ้านไม่ได้ จึงปีนขึ้นไปบนหลังคาบ้าน ระหว่างนั้น ก็ได้มีเฮลิคอปเตอร์ ของทหารอากาศผ่านมาเจอ จึงได้ทิ้งบันไดลงมา ให้ลุงแล้วตะโกนว่า "ลุงเกาะบันไดเร็วเดี่ยวเราจะพาลุงไป น้ำกำลังจะท่วมเมืองหมดแล้ว" ผู้เฒ่ากล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า "เราเชื่อในพระเจ้า พระองค์ไม่ทิ้งเรา" เฮลิคอปเตอร์จึงจากไป น้ำท่วมเมืองจนหมด ผู้เฒ่าเปรโตรก็จมน้ำตาย แล้วก็ได้ไปเข้าเฝ้าพระเจ้า ด้วยความน้อยใจในพระเจ้าจึงได้ต่อว่า "พระเจ้าทำไมไม่ไปช่วยข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเคารพและศรัทธาในพระองค์มากที่สุด และเชื่อว่าพระองค์จะไม่ทอดทิ้ง แต่ทำไมพระองค์จึงปล่อยให้ข้าพเจ้าจมน้ำตาย" พระเจ้าได้ฟังแล้วตรัสว่า "เปรโตร เอ๋ยเรารู้ว่าเจ้าเป็นคนดีเราจึงให้โอกาส และส่งคนไปช่วยเจ้าถึงสามครั้งสามครา แต่เจ้ากลับไม่ช่วยตัวเจ้าเอง สมควรตายแล้ว" สุดท้าย ผมไม่ได้มีเจตนาจะลบหลู่พระเจ้าของศาสนาใดๆทั้งสิ้น แต่เอามาให้อ่านเพราะเหตุตามเนื้อเรื่อง แม้คุณจะมีศรัทธาในพระเจ้า และพระองค์ก็ทรงรับรู้และหยิบยื่นโอกาสมาให้คุณ  แต่ถ้าคุณไม่รับไว้  แม้พระองค์จะเมตตาคุณสักปานใด  ความกรุณาที่พระองค์หยิบยื่นให้ก็จะไม่มีประโยชน์อันใดเลย เมื่อเป็นอย่างนั้นก็อย่าได้มาบังอาจพูดว่า "พระเจ้าไม่ช่วยเลย" --- Credit : http://www.pantip.com/cafe/php/writeboard.php ^ ^ แก้ไข เนื่องจาก ใส่ Credit ผิดลิงค์ ที่ถูกต้อง v v http://www.oknation.net/blog/print.php?id=6171 แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 54 09:51:26 จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 09:15:34

ความคิดเห็นที่ 81 ขึ้นกับคุณนิยามคำว่าประสบความสำเร็จไว้ตรงไหน จากคุณ : เจกัน เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 09:18:38 A:124.120.84.247 X: TicketID:204597

ความคิดเห็นที่ 82 จขกท อยากบอกว่านับถือคริสต์แล้วรวย นับถือพุทธแล้วจน? คิดแบบนี้ง่ายไป คิดผิดคิดใหม่เลยครับ จากคุณ : Peet Reloaded เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 09:26:49

ความคิดเห็นที่ 83 แล้ว สตีฟ จ๊อบรวยกว่าครอบครัว จขกท ละครับทั้งที่เค้าไม่เคยเข้าวัด - -" ถามโง่ๆ จากคุณ : Mariokin เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 09:34:21

ความคิดเห็นที่ 84 ถ้าไม่ขวนขวาย อะไรๆก็โทษกรรม ก็แบบนี้แหล่ะ พุทธศาสนาไม่ได้สอนให้คนขี้เกียจ ประเภทวันๆก็นั่งปลง อดหยากแน่นอน จากคุณ : น่ารักน่าลุ้น เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 09:43:53

ความคิดเห็นที่ 85 Steve Jobs เป็นพุทธศาสนิก ในแบบ เซน -------------------------------------- วิถีแห่งเซน ของสตีฟ จอบส์ แม้จะเป็นนักธุรกิจร่ำรวยระดับแสนล้าน แต่ไม่ว่าจะปรากฏกาย ณ ที่แห่งใด หรือแม้แต่ในงานเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ของ Apple คนทั่วไปมักชินตากับภาพ สตีฟ จอบส์ ในชุดแต่งกายเรียบง่าย สวมเสื้อยืดคอเต่าแขนยาวสีดำ ยี่ห้อ St. Croix กางเกงยีนส์ลีวายส์ รุ่น 501 และสวมรองเท้ากีฬายี่ห้อ New Balance รุ่น 992 เป็นประจำ จนกลายเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของเขา สตีฟ จอบส์ หรือ สตีเฟน พอล จอบส์ (Steven Paul Jobs) เป็นนักธุรกิจชาวอเมริกัน ซีอีโอใหญ่แห่งค่าย Apple Inc. ยักษ์ใหญ่ในวงการคอมพิวเตอร์ ผู้ผลิตเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล เครื่องแรกของโลก รวมทั้งเป็น ผู้บริหารระดับสูงของค่ายพิกซาร์ แอนิเมชัน สตูดิโอ (Pixar Animation Studios)ด้วย กว่าจะถึงวันนี้ ชีวิตของซีอีโอใหญ่ ได้เผชิญปัญหามานับครั้งไม่ถ้วน แต่ด้วยหลักธรรมคำสอน ในพุทธศาสนานิกายเซน ที่เขาได้ศึกษาเรียนรู้ ช่วยให้เขาก้าวผ่าน อุปสรรคทั้งปวง  มาได้ (มีต่อในลิงค์) Credit : http://www.divland.com/blog/2011/01/22/steve-jobs-zen/ แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 09:51:30 จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 09:49:51

ความคิดเห็นที่ 86 คนที่เข้าถึงธรรมจริงๆ คุณดูไม่ออกหรอก เพราะธรรมคือธรรมชาติ ถ้าจะเปรียบเทียบนะต้องสมมุติว่าวันนึงมีเหตุการณ์ที่ คุณและป้าต้องสูญเสียเหมือนกันเช่น สินามิพัดเอาทุกอย่างไปหมด ใครจะดำเนินชีวิตต่อไปได้ดีกว่ากัน จากคุณ : lostman เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 10:06:45

ความคิดเห็นที่ 87 อย่างที่หลาย ๆ คนบอกครับ ระดับความรวยในมุมมองของแต่ละคนไม่เท่ากันครับ จากคุณ : NeoTokyo เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 10:21:10

ความคิดเห็นที่ 88 เราว่า ที่ จขกท. พยายามสื่อ อาจจะเป็นเรื่องเหมือนของเพื่อนเรารึเปล่า เพื่อนเรา เข้าวัด นั่งสมาธิตลอด บอกคนอื่นเสมอว่าตัวเองเป็นคนธรรมมะธรรมโม มีครั้งนึง เพิ่งลาออกจากงาน เงินเก็บก็มีไม่กี่บาท ยังอุตส่าห์ยอมเอาเงินที่มีซื้อตั๋วเครื่องบินขึ้นกรุงเทพ ไปหาแม่ชีแก้กรรมเพื่อให้แม่ชีท่านนี้ช่วยชี้ทางสว่าง (แม่ชีไหน นึกกันเอาเอง) เพราะคิดว่าที่ชีวิตตัวเองตกต่ำ เพราะมีกรรมมาบัง อยากให้แม่ชีช่วยแก้ให้ ปากนึงก็พร่ำธรรมมะๆ ปากนึงก็สรรเสริญคนที่เป็นเมียน้อยเค้า ว่า มันคงทำบุญมาเยอะ เลยได้ดี มีวาสนา ได้คนมาชุบเลี้ยงให้ได้ขับรถเก๋ง - -" ทุกวันนี้ที่เค้า เข้าวัด ทำบุญ สวดมนต์ นั่งสมาธิ ก็ทำเพราะอยากให้ชีวิตเจริญเหมือนคนอื่น อยากมีบ้าน มีรถ อยากมีเงินใช้เยอะๆ มีชีวิตสบายๆ ทั้งที่ไม่เคยทำอะไรเต็มที่ แถมเลือกรวยทางลัด มีแฟนอยู่แล้ว พอเจอคนที่รวยกว่า ก็ถีบหัวแฟนไปอยู่กับคนใหม่ซะเฉยๆ ตอนนี้แต่งงานกับคนใหม่แล้ว ถึงรู้ว่าเค้าไม่ได้รวยจริง พอได้ข่าวว่าแฟนเก่าเล่นหุ้นจนรวย ก็ยังแอบคุย แอบติดต่อกับแฟนเก่า แล้วยังจะบอกว่าตัวเองธรรมมะธรรมโม (ศีลข้อกาเม นี่ คิดว่าไม่น่าจะผิดกันง่ายๆนะ ถ้าไม่ตั้งใจ) อยากจะบอกว่า ในสังคมทุกวันนี้ คนหลง มีเยอะมากกกกกก แค่การเข้าวัดบ่อยๆ สวดมนต์ทั้งวัน นั่งสมาธิตลอด ไม่ได้หมายความว่า คนคนนั้นเป็นคนดี จากคุณ : Oh my dahlia เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 10:21:49

ความคิดเห็นที่ 89 เรื่องศาสนา และการเมือง เป็นเรื่องที่อ่อนไหว เพราะเป็นความเห็นของแต่ละบุคคลที่ผ่านอะไรๆมาเห็นมาไม่เหมือนกันจึงมีความคิดเห็นที่ไม่เหมือนกัน เถียงกันให้ตายก็ไม่มีใครถูกที่สุด   ความพอดีของแต่ละคน ในแต่ละเรื่องไม่เท่ากัน  เราว่าเปรียบเทียบไปก็ไม่ถูกต้อง จากคุณ : ดรีมเมอร์ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 10:24:48

ความคิดเห็นที่ 90 บางคน การประสบความสำเร็จในชีวิต คือการได้ตายอย่างสงบและมีสติ ซึ่งหมายถึงในช่วงที่มีมีชีวิต ต้ิองหมั่นฝึกฝนให้มีสติจนเป็นธรรมชาติ นั่นหมายถึงต้องมี ศีล เป็นพื้นฐานให้ชีวิตไม่วุ่นวาย ทำสมาธิเพื่อรักษาสติ ส่วนการเกิดปัญญาจนหลุดพ้นนั่นแล้วแต่คน สำหรับบางคนที่คิดว่าการประสบความสำเร็จคือการ มีทรัพย์สิน ชื่อเสียง คนเราเมื่ออายุซักประมาณ 30 นิดๆ  อัตตาที่เป็นตัวตนจะเกาะติดแนบแน่น ยิ่งอายุมากจะยิ่งยึดติดมาก  ลองสังเกตคนแก่จะเห็นว่าหัวดื้อ ไม่รับความคิดใหม่ๆ ถ้ายึดติดกับเรื่องดีๆ เข้าวัดฟังธรรมมะ ถึงจะเป็นแบบ นรก สวรรค์ ก็ยังมีความสุขบ้าง แต่ถ้ายึดติดกับการ หาลาภยศ  ชื่อเสียง  ดิ้นรนไขว่คว้า ชีวิตก็ไม่มีความสุขที่แท้จริง พอแก่ก็หาทางมีอายุยืนเพื่อเสพสุข แต่ก็หนีไม่พ้น  คิดว่าตอนตายพวกนี้มีสภาพยังไง ??? จากคุณ : ZXR เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 10:38:49

ความคิดเห็นที่ 93 สาเหตุหนึ่ง ที่ทำให้ ชาวพุทธ จำนวนมาก โดยเฉพาะในประเทศไทย เข้าใจ หลักธรรม คำสอน คลาดเคลื่อนไปจากความเป็นจริง ส่วนหนึ่ง เป็นเพราะ พุทธศาสนาเอง มี Paradox คือ มักกล่าวไว้ ทำนองว่า มีวิธี ที่จะเข้าถึง หรือ เข้าหา ความจริง ของสรรพสิ่ง แต่ไม่เคยพบว่า พุทธศาสนา สอนวิธีตรวจสอบ ( Verify ) ให้กับพุทธศาสนิก ในการเลือกและคัดแยก วัด และ พระ... จริง ออกจาก วัตถุเสมือนวัด และ บุคคลเสมือนพระ เพื่อคงความถูกต้อง ในการเผยแผ่ คำสอน ของพุทธศาสนาเอง ในอีกแง่มุม พุทธศาสนา สามารถกล่าวถึง ขั้นตอน อย่างละเอียดละออ ตอลดจนวิธีจัดการ อันลึกซึ้ง ทางจิต แต่กลับ ไม่มี กระบวนการจัดการ กับ สิ่งปนเปื้อน และ สารปลอมปน ในตัว พุทธศาสนาเอง ได้ (Purify) หรือ ตรงนี้ จะเป็นกรรม ของพุทธศาสนา หรือ เป็นกรรมของชาวพุทธบางคน ที่ต้องผจญกับ พระและวัด ที่อาศัยคราบความเป็นพุทธ ห่อหุ้ม เพื่อประโยชน์ส่วนตน อันขัดกับ แก่นของศาสนา อันนี้ ก็ไม่ทราบได้ จนทำให้ วัดในพุทธศาสนา หลายๆวัด กลายเป็นแหล่งรวม ของความเชื่อ อันผิดเพื้ยน ที่เกี่ยวกับพุทธศานา แทนที่จะเป็น จุดเริ่มต้น ของวิถีทางแห่งปัญญา อันเป็น เจตนารมณ์ ของพระพุทธองค์ สิ่งที่ น่าแปลก ก็คือ ชาวพุทธหลายๆคน ยังปกป้องด้วยซ้ำว่า คำสอน และ ความเชื่อ ตลอดจนการกระทำ ของพระและฆราวาส ที่ขัดกับหลักธรรม และ ผิดเพื้ยนเหล่านั้น ล้วนเป็น  กุศโลบาย แล้วสุดท้าย ก็เลยกลายเป็น วัฒนธรรมการนับถือศาสนาพุทธ ในประเทศไทย   อันมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ซึ่งหากสมมติว่า พระพุทธองค์  มีโอกาสกลับชาติมาเกิดอีกครั้ง อาจจะ งงๆ กับ ศาสนาพุทธ ในประเทศไทย เทียบกับ สิ่งที่พระองค์ เคยเผยแผ่ไว้ เมื่อ สองพันกว่าปีก่อน ...ก็เป็นได้... จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 11:07:54

ความคิดเห็นที่ 94 แล้วทำไมต้องรวยอ่าค่ะ ไม่รวยนี่ไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต ใช่ไหมค่ะ บ้านเราก็ไม่รวยอะ พอมีพอกิน พอเพียง ไม่ขวนขวายหาเพิ่มด้วย เพราะเราก็เคยหลงไปกับค่าของวัตถุนิยมเหมือนกัน อยากได้ ps อยากได้โทรศัพท์รุ่นใหม่ อยากได้ คอม ทีวี ใหม่ จะเอาโน้นจะเอานี่ เห็นอะไรก็อยากได้ ตอนนั้นยังเป็นวัยรุ่นตอนกลาง ขวนขวายค่ะ ได้มาแล้วสุขไหม สุขค่ะแต่มันก็แค่แปลบๆ พอของใหม่มาก็ทุกข์อีกเพราะอยากได้ แต่เมื่อ 2-3 ปีมานี่ คุณแฟนถามว่าแล้วเป้นยังไง ได้มาแล้วมีความสุขไหม เราก็ตอบว่า สุขสิ แล้วเหมือนไหมกว่าจะได้มันมา เราก็บอกว่าเหนื่อยสิทำงานนี่ แล้วแฟนถามต่อว่า แล้วต้องเหนื่อยไปอีกสักเท่าไรถึงจะหาความสุขที่แท้จริงได้ เท่านั้นแหละค่ะ หยุดเลย มองตัวเองใหม่เลย ตอนนี้ก็พ้นมาแล้วค่ะ ความพอเท่านั้นที่เป้นสุขจริงๆ ตอนนี้ยังเห็นวัฐจักรนี่ดำเนินกับคนอื่น สุขเพราะวัต:-)ากเย็นแสนเข็นเพื่อนจะได้ของที่ตัวเองอยากได้มา มองดูหลายๆคนทุกข์เพราะอยากได้ของนั้นนี้ แล้วมองตัวเอง อื่ม แฟนคงระอาถึงได้เตือนเรา..เออเราก็ทุกข์ไม่น้อยเลยนะสมัยอยากได้ของนะ.. ถ้าความสุขความสำเร็จของ จขกท คือ ทรัพย์สินเงินทองมากมาย จขกท คงต้องเหนื่อยทั้งชีวิตเลยค่ะ จากคุณ : มะลิ&โชคดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 11:17:33

ความคิดเห็นที่ 95 เห็นด้วยกับ คห.93 "อย่างยิ่งยวด"ครับ เพื่อนผมเรียนปรัชญาและศาสนาจากม.เกษตรมา ก็พูดเหมือนกับคุณเนี้ยแหละครับ แต่พอเอาความรู้ที่ได้เรียนมา มาบอกให้ผู้ใหญ่ฟัง ....จะมีซักกี่คนที่จะยอมรับ ...ว่าตัวเองพลาด(ในความเชื่อ)ไปแล้ว... (คนหมู่มากที่ไม่ได้รับความรู้ที่ถูกต้อง เค้าก็คงเชื่อในแบบที่โตมาแล้วถูกปลูกฝัง จนมันกลายเป็นรากเหง้าของศาสนาพุทธ ที่ยากจะขุดจะกู้คืนมาแล้วละครับ) แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 11:33:36 จากคุณ : Elanez เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 11:18:16

ความคิดเห็นที่ 96 ขอบคุณ จขกท. มากๆนะครับ ที่ทำให้เกิดกระทู้ดีๆแบบนี้ และขอขอบคุณผู้ตอบกระทู้หลายๆท่านที่ ทำให้ผมได้อ่านและเข้าใจธรรมะมากขึ้นมากมาย รวมถึงแนวคิดของศาสนาคริสต์ด้วยครับ ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ จากคุณ : tenkai เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 11:28:23

ความคิดเห็นที่ 97 ศาสนาพุทธสอนให้ใช้ชีวิตอย่างฉลาด ไม่ได้สอนให้มากราบไหว้รูปเคารพ มันจะมีประโยชน์อะไรที่คุณเอาของไปเททิ้งไว้ที่วัด ปากก็บอกได้บุญอิ่มบุญแล้ว แต่พอเห็นคนเดือดร้อนกลับไม่ช่วยเหลือ เห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ พระพุทธเจ้าสอนให้เชื่อด้วยปัญญา ไม่ได้หลับหูหลับตาเชื่อดะไปหมด ไม่ว่าจะทั้งพุทธหรือคริสต์ ก็มีแต่มนุษย์เนี้ยแหละที่ทำให้ทุกสิ่งมันบิดเบือน เฮ้อ.... - -" แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 11:32:25 จากคุณ : Elanez เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 11:30:55

ความคิดเห็นที่ 98 ชอบอันนี้ #48 พระพุทธศาสนาไม่ได้สอนว่า คุณมีธรรมะแล้วคุณจะรวย  แต่สอนว่า "คุณมีธรรมะ แล้วคุณจะไม่ทุกข์" จากที่ศึกษาศาสนาหลักๆ ทั้งสาม แม้จะไม่ได้ละเอียดอะไรมากมาย ผทมก็พบว่า จริงๆ แล้วคำสอนส่วนลึกนั้นเหมือนกันหมด อยู่ที่ว่าคุณจะมองเห็นหรือไม่ว่าเหมือนกันอย่างไร ศาสนาพุทธมีที่ต่างอยู่ คือ มีลักษณะเป็นวิชามากกว่าศาสนา และเป็นวิชาที่ไม่มีข้อห้ามในศาสนาอื่นซะด้วยสิ เรื่องพิธีกรรมต่างๆ มากมายหลายอย่างก็ไม่ใช่แก่น แก่นจริงๆ อยู่ที่ใจ บทสวดมนต์คือวิชา เอาแต่สวดก็ไม่ได้วิชา ต้องเรียนรู้ความหมาย และปฏิบ้ติตาม พระพุทธเจ้าไม่เหมือนพระเจ้า แต่เป็นครู ทุกศาสนาก็มีครูในแต่ละศาสตร์ของความรู้ เขาไหว้ครู เคารพพระเจ้า พระเจ้าของพุทธคือกฏแห่งกรรม ใครทำอะไร เหมือนทำสิ่งนั้นกับตนเอง สิ่งสำคัญอยู่ที่จิต ทำบุญอย่างเดียวไม่ขวนขวายทำมาหากินมันก็ไม่รวย สลัด ขี้ ทั้งหลายออกจากจิตใจ (ขี้เกียจ ขี้ขลาด ขี้บ่น ขี้ ฯลฯ) ทำสิ่งที่ดีที่สุดต่อตนเองและผู้อื่น ไม่ยึดติด ปล่อยวางในสิ่งที่นอกเหนือการควบคุมของเรา มีสติตลอดเวลา ระวังไม่ให้ โลภ โกรธ หลง ตัณหา อุปาทาน มาครอบงำจิตใจให้เห็นแก่ตัว ก่อความเดือดร้อนต่อผู้อื่นและตนเองในภายหลัง จากคุณ : NaCl เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 11:35:57

ความคิดเห็นที่ 99 ชอบอันนี้ #48 พระพุทธศาสนาไม่ได้สอนว่า คุณมีธรรมะแล้วคุณจะรวย  แต่สอนว่า "คุณมีธรรมะ แล้วคุณจะไม่ทุกข์" จากที่ศึกษาศาสนาหลักๆ ทั้งสาม แม้จะไม่ได้ละเอียดอะไรมากมาย ผทมก็พบว่า จริงๆ แล้วคำสอนส่วนลึกนั้นเหมือนกันหมด อยู่ที่ว่าคุณจะมองเห็นหรือไม่ว่าเหมือนกันอย่างไร ศาสนาพุทธมีที่ต่างอยู่ คือ มีลักษณะเป็นวิชามากกว่าศาสนา และเป็นวิชาที่ไม่มีข้อห้ามในศาสนาอื่นซะด้วยสิ เรื่องพิธีกรรมต่างๆ มากมายหลายอย่างก็ไม่ใช่แก่น แก่นจริงๆ อยู่ที่ใจ บทสวดมนต์คือวิชา เอาแต่สวดก็ไม่ได้วิชา ต้องเรียนรู้ความหมาย และปฏิบ้ติตาม พระพุทธเจ้าไม่เหมือนพระเจ้า แต่เป็นครู ทุกศาสนาก็มีครูในแต่ละศาสตร์ของความรู้ เขาไหว้ครู เคารพพระเจ้า พระเจ้าของพุทธคือกฏแห่งกรรม ใครทำอะไร เหมือนทำสิ่งนั้นกับตนเอง สิ่งสำคัญอยู่ที่จิต ทำบุญอย่างเดียวไม่ขวนขวายทำมาหากินมันก็ไม่รวย สลัด ขี้ ทั้งหลายออกจากจิตใจ (ขี้เกียจ ขี้ขลาด ขี้บ่น ขี้ ฯลฯ) ทำสิ่งที่ดีที่สุดต่อตนเองและผู้อื่น ไม่ยึดติด ปล่อยวางในสิ่งที่นอกเหนือการควบคุมของเรา มีสติตลอดเวลา ระวังไม่ให้ โลภ โกรธ หลง ตัณหา อุปาทาน มาครอบงำจิตใจให้เห็นแก่ตัว ก่อความเดือดร้อนต่อผู้อื่นและตนเองในภายหลัง จากคุณ : NaCl เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 11:37:26

ความคิดเห็นที่ 100 ผมว่าตั้งกระทู้ผิดห้อง เรื่องศาสนาไม่น่าจะเอามาคุยกันนะครับ เพราะเป็นเรื่องที่คุย เถียงกันไม่มีวันจบ จากคุณ : ถามมาเรารู้เราตอบครับ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 12:08:51

ความคิดเห็นที่ 101 สวัสดีครับคุณ GD ผมเห็นว่าคุณ GD  มองโลกแคบไป มองธรรมแคบไป ข้อมูลเท่านั้นยังไม่เพียงพอหรอกครับ. ต้องแยกทางโลกและทางธรรมให้ออก. ธรรมในการแสวงหาทรัพย์ รักษาทรัพย์ ของฆราวาส  พระพุทธเจ้าก็ทรงสอนไว้. ดังนี้ ในพระไตรปิฏก เล่มที่ 23 ------------------------------------------------------------------                                  ทีฆชาณุสูตร        [๑๔๔] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ นิคมแห่งชาวโกฬิยะชื่อ กักกรปัตตะ ใกล้เมืองโกฬิยะ ครั้งนั้นแล โกฬิยบุตรชื่อทีฆชาณุ เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ ผู้เจริญ ข้าพระองค์เป็นคฤหัสถ์ยังบริโภคกาม อยู่ครองเรือน นอนเบียดบุตร ใช้จันทน์ใน แคว้นกาสี ยังทรงดอกไม้ของหอมและเครื่องลูบไล้ ยังยินดีเงินและทองอยู่ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอพระผู้มีพระภาคโปรดแสดงธรรมที่เหมาะแก่ข้าพระองค์ อันจะพึงเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อ ความสุขในปัจจุบัน เพื่อประโยชน์เพื่อความสุขในภายหน้าเถิด ฯ          พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรพยัคฆปัชชะ ธรรม ๔ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขในปัจจุบันแก่กุลบุตร ๔ ประการเป็นไฉนคือ อุฏฐานสัมปทา ๑ อารักขสัมปทา ๑ กัลยาณมิตตตา ๑ สมชีวิตา ๑ ฯ          ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็อุฏฐานสัมปทาเป็นไฉน กุลบุตรในโลกนี้ เลี้ยงชีพด้วยการหมั่น ประกอบการงาน คือ กสิกรรม พาณิชยกรรม โครักขกรรม รับราชการฝ่ายทหาร รับราชการ ฝ่ายพลเรือน หรือศิลปอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นผู้ขยันไม่เกียจคร้านในการงานนั้น ประกอบด้วย ปัญญาเครื่องสอดส่องอันเป็นอุบายในการงานนั้น สามารถจัดทำได้ ดูกรพยัคฆปัชชะ นี้เรียกว่า อุฏฐานสัมปทา ฯ         ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็อารักขสัมปทาเป็นไฉน กุลบุตรในโลกนี้ มีโภคทรัพย์ที่หามาได้ ด้วยความขยันหมั่นเพียร สั่งสมด้วยกำลังแขน มีเหงื่อโทรมตัวชอบธรรม ได้มาโดยธรรม เขารักษาคุ้มครองโภคทรัพย์เหล่านั้นไว้ได้พร้อมมูลด้วยทำไว้ในใจว่า ไฉนหนอ พระราชาไม่พึง บริโภคทรัพย์เหล่านี้ของเรา โจรไม่พึงลัก ไฟไม่พึงไหม้ น้ำไม่พึงพัดไป ทายาทผู้ไม่เป็นที่รัก จะไม่พึงลักไป ดูกรพยัคฆปัชชะ นี้เรียกว่าอารักขสัมปทา ฯ        ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็กัลยาณมิตตตาเป็นไฉน กุลบุตรในโลกนี้ อยู่อาศัยในบ้านหรือ นิคมใด ย่อมดำรงตน เจรจา สั่งสนทนากับบุคคลในบ้านหรือนิคมนั้น ซึ่งเป็นคฤหบดี หรือ บุตรคฤหบดี เป็นคนหนุ่มหรือคนแก่ ผู้มีสมาจารบริสุทธิ์ ผู้ถึงพร้อมด้วยศรัทธา ศีล จาคะ ปัญญา ศึกษาศรัทธาสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยศรัทธา ศึกษาศีลสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยศีล ศึกษาจาคสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยจาคะ ศึกษาปัญญาสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยปัญญา ดูกร พยัคฆปัชชะนี้เรียกว่ากัลยาณมิตตตา ฯ        ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็สมชีวิตเป็นไฉน กุลบุตรในโลกนี้ รู้ทางเจริญทรัพย์และทางเสื่อม แห่งโภคทรัพย์ แล้วเลี้ยงชีพพอเหมาะ ไม่ให้ฟูมฟายนักไม่ให้ฝืดเคืองนัก ด้วยคิดว่า รายได้ ของเราจักต้องเหนือรายจ่าย และรายจ่ายของเราจักต้องไม่เหนือรายได้ ดูกรพยัคฆปัชชะ เปรียบเหมือนคนชั่งตราชั่งหรือลูกมือคนชั่งตราชั่ง ยกตราชั่งขึ้นแล้ว ย่อมลดออกเท่านี้ หรือต้องเพิ่มเข้าเท่านี้ ฉันใด กุลบุตรก็ฉันนั้นเหมือนกัน รู้ทางเจริญและทางเสื่อมแห่งโภคทรัพย์ แล้วเลี้ยงชีพพอเหมาะ ไม่ให้ฟูมฟายนัก ไม่ให้ฝืดเคืองนัก ด้วยคิดว่า รายได้ของเราจักต้อง เหนือรายจ่าย และรายจ่ายของเราจักต้องไม่เหนือรายได้ ดูกรพยัคฆปัชชะ ถ้ากุลบุตรผู้นี้มีรายได้ น้อย แต่เลี้ยงชีวิตอย่างโอ่โถงจะมีผู้ว่าเขาว่า กุลบุตรผู้นี้ใช้โภคทรัพย์เหมือนคนเคี้ยวกินผลมะเดื่อ ฉะนั้น ก็ถ้ากุลบุตรผู้ที่มีรายได้มาก แต่เลี้ยงชีพอย่างฝืดเคือง จะมีผู้ว่าเขาว่า กุลบุตรผู้นี้จักตาย อย่างอนาถา แต่เพราะกุลบุตรผู้นี้รู้ทางเจริญและทางเสื่อมแห่งโภคทรัพย์แล้วเลี้ยงชีพพอเหมาะ ไม่ให้ฟูมฟายนัก ไม่ให้ฝืดเคืองนัก ด้วยคิดว่า รายได้ของเราจักต้องเหนือรายจ่าย และรายจ่าย ของเราจักต้องไม่เหนือรายได้ ดูกรพยัคฆปัชชะ นี้เรียกว่าสมชีวิตา ฯ        ดูกรพยัคฆปัชชะ โภคทรัพย์ที่เกิดโดยชอบอย่างนี้แล้ว ย่อมมีทางเสื่อม ๔ ประการ คือ เป็นนักเลงหญิง ๑ เป็นนักเลงสุรา ๑ เป็นนักเลงการพนัน ๑มีมิตรชั่ว สหายชั่ว เพื่อนชั่ว ๑ ดูกรพยัคฆปัชชะ เปรียบเหมือนสระน้ำใหญ่มีทางไหลเข้า ๔ ทาง ทางไหลออก ๔ ทาง บุรุษ พึงปิดทางไหลเข้า เปิดทางไหลออกของสระนั้น ฝนก็มิตกต้องตามฤดูกาล ด้วยประการฉะนี้ สระน้ำใหญ่นั้นพึงหวังความเสื่อมอย่างเดียว ไม่มีความเจริญเลย ฉันใด โภคทรัพย์ที่เกิดโดยชอบ อย่างนี้ ก็ฉันนั้นเหมือนกัน ย่อมมีทางเสื่อม ๔ ประการ คือ เป็นนักเลงหญิง ๑ เป็นนักเลง สุรา ๑ เป็นนักเลงการพนัน ๑ มีมิตรชั่ว สหายชั่วเพื่อนชั่ว ๑ ฯ        ดูกรพยัคฆปัชชะ โภคทรัพย์ที่เกิดโดยชอบอย่างนี้แล้ว ย่อมมีทางเจริญ ๔ ประการ คือ ไม่เป็นนักเลงหญิง ๑ ไม่เป็นนักเลงสุรา ๑ ไม่เป็นนักเลงการพนัน ๑ มีมิตรดี สหายดี เพื่อนดี ๑ ดูกรพยัคฆปัชชะ เปรียบเหมือนสระน้ำใหญ่ มีทางไหลเข้า ๔ ทาง ไหลออก ๔ ทาง บุรุษพึงเปิดทางไหลเข้าปิดทางไหลออกของสระนั้น ทั้งฝนก็ตกต้องตามฤดูกาล ด้วยประการ ฉะนี้สระน้ำใหญ่นั้นพึงหวังความเจริญอย่างเดียว ไม่มีเสื่อม ฉันใด โภคทรัพย์ที่เกิดโดยชอบ อย่างนี้ ก็ฉันนั้นเหมือนกัน ย่อมมีทางเจริญ ๔ ประการ คือ ไม่เป็นนักเลงหญิง ๑ ไม่เป็น นักเลงสุรา ๑ ไม่เป็นนักเลงการพนัน ๑ มีมิตรดีสหายดี เพื่อนดี ๑ ดูกรพยัคฆปัชชะ ธรรม ๔ ประการนี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เพื่อความสุขในปัจจุบันแก่กุลบุตร ฯ        ดูกรพยัคฆปัชชะ ธรรม ๔ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขในภายหน้า แก่กุลบุตร ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน คือ สัทธาสัมปทา ๑ สีลสัมปทา ๑ จาคสัมปทา ๑ ปัญญาสัมปทา ๑ ฯ        ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็สัทธาสัมปทาเป็นไฉน กุลบุตรในโลกนี้มีศรัทธาคือ เชื่อ พระปัญญาตรัสรู้ของพระตถาคตว่า แม้เพราะเหตุนี้ๆ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น ฯลฯ เป็น ผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกธรรม ดูกรพยัคฆปัชชะนี้เรียกว่าสัทธาสัมปทา ฯ         ดูกรพยัคฆปัชชะ สีลสัมปทาเป็นไฉน กุลบุตรในโลกนี้ เป็นผู้งดเว้น จากปาณา ติบาต ฯลฯ เป็นผู้งดเว้นจากการดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ดูกร พยัคฆปัชชะ นี้เรียกว่าสีลสัมปทา ฯ         ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็จาคสัมปทาเป็นไฉน กุลบุตรในโลกนี้ มีจิตปราศจากมลทินคือ ความตระหนี่ อยู่ครองเรือน มีจาคะอันปล่อยแล้ว มีฝ่ามือชุ่มยินดีในการสละ ควรแก่การขอ ยินดีในการจำแนกทาน ดูกรพยัคฆปัชชะนี้เรียกว่าจาคสัมปทา ฯ         ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็ปัญญาสัมปทาเป็นไฉน กุลบุตรในโลกนี้ เป็นผู้มีปัญญา คือ ประกอบด้วยปัญญาที่เห็นความเกิดและความดับ เป็นอริยะ ชำแรกกิเลส ให้ถึงความสิ้นทุกข์ โดยชอบ ดูกรพยัคฆปัชชะ นี้เรียกว่าปัญญาสัมปทาดูกรพยัคฆปัชชะ ธรรม ๔ ประการนี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เพื่อความสุขในภายหน้าแก่กุลบุตร ฯ                  คนหมั่นในการทำงาน ไม่ประมาท จัดการงานเหมาะสม                  เลี้ยงชีพพอเหมาะ รักษาทรัพย์ที่หามาได้ มีศรัทธา                  ถึงพร้อมด้วยศีล รู้ถ้อยคำ ปราศจากความตระหนี่ ชำระทาง                  สัมปรายิกประโยชน์เป็นนิตย์ ธรรม ๘ ประการดังกล่าว                  นี้ของผู้ครองเรือน ผู้มีศรัทธา อันพระพุทธเจ้าผู้มีพระนาม  อันแท้จริงตรัสว่า นำสุขมาให้ในโลกทั้งสอง คือ ประโยชน์  ในปัจจุบันนี้และความสุขในภายหน้า บุญ คือ จาคะนี้   ย่อมเจริญแก่คฤหัสถ์ด้วยประการฉะนี้ ฯ                               จบสูตรที่ ๔ ------------------------------------------------------ จะชี้ประเด็นส่วนที่ แสวงหา และรักษาทรัพย์ให้ดูอีกครั้ง          ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็อุฏฐานสัมปทาเป็นไฉน กุลบุตรในโลกนี้ เลี้ยงชีพด้วยการหมั่น ประกอบการงาน คือ กสิกรรม พาณิชยกรรม โครักขกรรม รับราชการฝ่ายทหาร รับราชการ ฝ่ายพลเรือน หรือศิลปอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นผู้ขยันไม่เกียจคร้านในการงานนั้น ประกอบด้วย ปัญญาเครื่องสอดส่องอันเป็นอุบายในการงานนั้น สามารถจัดทำได้ ดูกรพยัคฆปัชชะ นี้เรียกว่า อุฏฐานสัมปทา ฯ         ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็อารักขสัมปทาเป็นไฉน กุลบุตรในโลกนี้ มีโภคทรัพย์ที่หามาได้ ด้วยความขยันหมั่นเพียร สั่งสมด้วยกำลังแขน มีเหงื่อโทรมตัวชอบธรรม ได้มาโดยธรรม เขารักษาคุ้มครองโภคทรัพย์เหล่านั้นไว้ได้พร้อมมูลด้วยทำไว้ในใจว่า ไฉนหนอ พระราชาไม่พึง บริโภคทรัพย์เหล่านี้ของเรา โจรไม่พึงลัก ไฟไม่พึงไหม้ น้ำไม่พึงพัดไป ทายาทผู้ไม่เป็นที่รัก จะไม่พึงลักไป ดูกรพยัคฆปัชชะ นี้เรียกว่าอารักขสัมปทา ฯ สำหรับผม เป็นคนธรรมะธรรมโม ในการปฏิบัติธรรมมากพอควร  ตอนวัยเด็กนั้นอาจจะลำบากกว่าแม่หรือป้าของ คุณ GD น่าจะมากนัก และผมเป็นธรรมะธรรมโมในการปฏิบัติธรรมมา ตั้งแต่วัยเด็ก. ปัจจุบันนี้ผมก็ไม่ได้จนฐานะครอบครัวผมดีขึ้นมาก มีกินมีใช้ บ้างครั้งก็เหลือ แต่ก็ไม่ใช่เศรษฐี เพราะไม่มีเงินสดในมื่อมากคือมีแต่น้อย มีงานการในตำแหน่งที่ดีพอควร มีบ้านมีรถมีที่ดิน ถึงยังมีมีหนี้อยู่ในการผ่อนทรัพย์สินที่ซื้อไว้ แต่มูลค้าทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินไปมากพอควรแล้ว  ซึ่งก็มีรายได้ผ่อนหนี้นั้นได้โดยไม่ลำบากมากเลย. คุณ GD จึงอย่ามอง ธรรมและโลก นั้นแคบไปนะครับ เพราะจะมีทิฏฐิผิดไปมากจนเห็นผิดไปครับ. แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 54 12:14:58 จากคุณ : P_vicha เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 12:13:21

ความคิดเห็นที่ 102 มันก็ถูกต้องตามหลัก วิวัฒนาการ แล้วนี่ครับ มันจะต้องมีความแตกต่างในประชากร พอถึงคอขวด ค่อยดูว่าใครจะรอด อ้อ จขกท เป็น คอทอลิก คงไม่เข้าใจวิวัฒนาการ.... จากคุณ : recombination เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 12:57:41

ความคิดเห็นที่ 103 อ่านหัวข้อกระทู้และเนื้อความเสร็จแล้ว อยากตอบใจจะขาด แต่พออ่าน คห 1 ถึงแค่ คห 10 เราก็ไม่ต้องพิมพ์อะไรแล้ว ^_______^ ขอบคุณจริงๆ นะคะที่ทำให้รู้ว่าโลกนี้ยังมีคนดีดี (ในความรู้สึกของเรา) อีกมากกกกกก ว่าแล้ว ก็กลับไปอ่านต่อ .... อิอิ จากคุณ : เพนกวิน_อุ๊น เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 12:59:09

ความคิดเห็นที่ 104 คงเหมือนประเทศภูฏานกับไทย ความสุขมวลรวมกับตัวเลขจีดีพี ผมว่าแต่ก่อนเรามีความสุขกว่านี้ เรายังไม่บ้าเงินเท่านี้ เดี๋ยวนี้มีคนบ้าเงินเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โลกก็พร้อมจบเกมส์ ดันโง่กันนักโลกเขาให้เราเกิดมาเพื่อบรรลุธรรม ดันเกิดมาเลว โลภ เอาเปรียบ เห็นแก่ตัว โกงและอื่นๆ เมื่อคนมันโง่ไม่รู้ว่าต้องเกิดมาเพื่อบรรลุธรรม โลกก็วิบัติให้คนได้คิด คิดได้ยัง จากคุณ : look4images เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 14:45:49

ความคิดเห็นที่ 105 คุณรู้จัก สตีฟ จอบส์  ผู้ขับเคลื่อน apple ไหม นั่นแหละ ชาวพุทธนักปฏิบัติธรรมตัวยง ถ้าเทียบเรื่องฐานะ ผมว่าเค้ารวยกว่าคุณเยอะ จากคุณ : มังกรจักรวาล เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 14:51:32

ความคิดเห็นที่ 106 ลองดูพวกเซลที่คล่องๆ ทำยอดได้เยอะๆซิครับ โกหกเป็นไฟ พูดจาน้ำไหลไฟดับ รับปากอะไรลูกค้าส่งๆ ไม่สนอะไรทั้งนั้น ส่วนพวกปฏิบัติธรรม เพราะพอศึกษาธรรมแล้ว จะไม่โลภ ไม่ยึดติด โกงใครไม่เป็น โกหกไม่เก่ง แค่จะเอาของไปเสนอขายใคร มันก็กระดากใจแล้ว แถมบางคน มีเท่าไร เอาไปทำบุญเสียหมด ไม่ได้สะสม ไม่ได้ซื้อของมาแต่งตัว ประดับร่่างกาย อวดมั่งมี ลองตรองดูนะครับว่า เปลือกที่เห็นว่าเขาไม่รวย เขาจน เขาลำบากน่ะ ลำบากจริงไหม สำหรับผม เอาพอดีๆ ไม่ต้องดีมาก แต่ก็ไม่กระเหี้ยนกระหือรือจะหาเงินขนาดนั้น แต่ก็ไม่ธรรมมะซะจนสุดโต่งเกินไปจนคนอื่นหาว่าเพี้ยน เอาแค่้ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน พอ มันเลยเป็นคนฐานะกลางๆ พอมีใช้ไปเรื่อยๆ แบบนี้ละครับ จากคุณ : NATSKI13 เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 17:38:11