 |
ผมกลับคิดว่าที่วิทยาการของจีนพัฒนาได้ในอัตราที่ช้ากว่ายุโรป โดยเฉพาะในศตวรรษที่ 16-17 เป็นต้นมานั้น เป็นเพราะค่านิยมด้านการศึกษาในจีน ที่ถูกปั๊มให้เป็นพิมพ์เดียวกันหมดครับ
จุดมุ่งหมายสูงสุดของบัณฑิตสามัญชนทั่วประเทศจีนคือ การสอบไล่เข้ารับราชการ เพราะมันนำมาซึ่งชื่อเสียง ตำแหน่ง และโอกาสในการก้าวหน้าอย่างมาก แม้แต่บัณฑิตตามชนบท แค่สอบได้ซิวไฉ ก็เรียกว่ามีหน้ามีตาและได้รับสิทธิพิเศษทางสังคมมากระดับหนึ่งแล้ว (เช่น ไม่ต้องคุกเข่าในศาล, รับจ้างว่าคดีความได้, สามารถเขียนคำร้องกรณีเกิดข้อพิพาทได้, ได้รับหรือละเว้นภาษีหรือเกณฑ์แรงงาน)
ดังนั้นนักศึกษาแทบทั้งประเทศและจักรวรรดิ จึงมุ่งเน้่นไปที่การสอบครับ และเนื้อหาที่ใช้ในการสอบก็จะว่าด้วยปรัชญาการปกครอง, ศิลปะ, วรรณคดีโบราณ เป็นส่วนมาก
ส่วนแนวคิดอื่นๆเช่นพวก คณิตศาสตร์, ดาราศาสตร์, การเล่นแร่เแปรธาตุ นั้นก็เป็นแค่พวกวิชาปาหี่ต้มตุ๋น หรือไม่ก็ความรู้รอบตัวสำหรับคุยเล่นในวงน้ำชา ในสายตาของเหล่าราชบัณฑิตครับ เรียกว่ารู้ไปก็ไม่ก่อให้เกิดผลดีใดๆแก่ชีวิต
ส่วนงานด้านช่างและการประดิษฐ์นั้น ถูกมองว่าเป็นงานหยาบของพวกไร้การศึกษาไปเสีย
ดูอย่างขนาดจักรพรรดิเทียนฉี แห่งราชวงศ์หมิง พระองค์ทรงชื่นชอบงานช่างไม้มาก และรับพวกช่างไม้หรือช่างฝีมือดีๆเข้ามาเป็นช่างหลวงในราชสำนัก แต่ก็ไม่วายโดยเหล่าขุนนางมองว่า นี่เป็นเรื่องไ้ร้สาระและไม่ใช่กิจที่โอรสสวรรค์ควรจะไปยุ่งเกี่ยว
| จากคุณ |
:
อุ้ย (digimontamer)   
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 เม.ย. 54 15:58:18
|
|
|
|
|
นวัตกรรมและสิ่งประดิษฐ์ที่จีนเป็นต้นแบบ
