ความคิดเห็นที่ 1 แล้วตกลงมีลูกศิษย์ชื่อฟงชิงหยางหรือป่าว จากคุณ : หัวโตนะ เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 10:21:49

ความคิดเห็นที่ 2 อจินไตย แปลว่าสิ่งที่ไม่ควรคิด หมายถึงสิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้ด้วยตรรกะสามัญของปุถุชน มี 4 อย่างได้แก่     พุทธวิสัย วิสัยของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย     ฌานวิสัย วิสัยแห่งอิทธิฤทธิ์ของฌาน     กรรมวิสัย วิสัยของกฎแห่งกรรม ที่สามารถติดตามไปได้ทุกชาติ รวมถึงการให้ผล และการรับวิบากกรรม     โลกวิสัย วิสัยการมีอยู่ของโลก ในทางพระพุทธศาสนาไม่แนะนำให้คิดเรื่องอจินไตย เพราะวิสัยปุถุชนไม่อาจเข้าใจได้โดยถูกต้องถ่องแท้ ทั้งเพราะความเข้าใจไม่ได้ในฐานะที่เป็นของลึกซึ้ง เป็นเรื่องทางจิต หรือเป็นเรื่องที่ไม่สามารถหาคำตอบที่สิ้นสุดได้ ถ้าคิดมากจริงจังในการหาคำตอบเหล่านั้นจากการคิดเดาเอาด้วยตรรกะเองจึงอาจกลายเป็นคนบ้าได้ อจินไตยในเรื่องทางจิตจึงเป็นเรื่องที่รู้ได้ด้วยการบรรลุธรรมชั้นสูงเท่านั้น จากคุณ : เคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยการโผ เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 10:23:44

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่มีใครหลุดพ้นจากกฏแห่งกรรมได้หรอกคับถึงแม้จะมีหลายๆองค์กรที่จัดตั้งขึ้นเพื่อเอาชนะกฏแห่งกรรมและธำรงไว้ซึ่งความชั่วร้ายให้คงอยู่คู่กับโลกไปตลอดกาลก็ตามที เป้าหมายทางพุทธทางฮินดูเขาตั้งเป้าไว้เพื่อจะหลุดพ้นจากวัฏสงสารหลุดพ้นจากความทุกข์กันแค่นั้นคับ เขาไม่ตั้งเป้าจะหลุดพ้นจากกฏแห่งกรรมกันหรอกแม้แต่พระพุทธเจ้าจะตรัสรู้ได้ก็ต้องสร้างบุญบารมี... จากคุณ : Catwater เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 10:47:37 A:223.207.127.53 X: TicketID:319509

ความคิดเห็นที่ 4 #2 น่าสนใจครับ v v   ...กรรมวิสัย วิสัยของกฎแห่งกรรม ที่สามารถติดตามไปได้ทุกชาติ รวมถึงการให้ผล และการรับวิบากกรรม...   ในทางพระพุทธศาสนาไม่แนะนำให้คิดเรื่องอจินไตย เพราะวิสัยปุถุชนไม่อาจเข้าใจได้โดยถูกต้องถ่องแท้ ทั้งเพราะความเข้าใจไม่ได้ในฐานะที่เป็นของลึกซึ้ง เป็นเรื่องทางจิต หรือเป็นเรื่องที่ไม่สามารถหาคำตอบที่สิ้นสุดได้ ถ้าคิดมากจริงจังในการหาคำตอบเหล่านั้นจากการคิดเดาเอาด้วยตรรกะเองจึงอาจกลายเป็นคนบ้าได้   ^ ^   นิพพาน ก็เป็น วิบาก หรือ ผลกรรม อย่างหนึ่ง   ทำไม นิพพาน จึงไม่ถูกจัดเป็น ...อจิณไตย   จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 10:53:07

ความคิดเห็นที่ 5 ^ ^ นิพพาน มันก็คือผลกรรม(ดี) ที่สั่งสมกันมาหลายภพหลายชาติ จนทำให้บรรลุหลุดพ้นได้ ก็น่าจะจัดอยู่ใน อจิณไตย เป็นกรรมวิสัยอย่างหนึ่ง ดังนั้นอย่าไปคิดถึงมันดีกว่า ผมยังไม่อยากเป็นบ้า แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 11:03:12 จากคุณ : เคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยการโผ เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 11:02:23

ความคิดเห็นที่ 6 ^ นิพพานก็เป็นอจินไตยคับ นิพพานนี่ไม่ใช่กรรมวิบากนะคับแต่เป็นพุทธวิสัยคือจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกจากพระพุทธคับ ดังนั้นการมานั่งคิดนั่งสมาธิให้บรรลุนิพพานด้วยตนเองนั้นเป็นไปไม่ได้คับ... แต่เรื่องบุญที่จะทำให้บรรลุอรหันต์นั้นเป็นกรรมวิบากไม่ไช่พุทธวิสัยดังนั้นระดับเทพก็ยังพอจะคิดได้อยู่คับ (แต่สำหรับมนุษย์ไม่เข้าใจเรื่องกรรมวิบากก็จะคิดไม่ได้ตามระเบียบ) ซึ่งบุญที่จะทำให้บรรลุอรหันต์ได้นั้นก็คือจะต้องนับถือพระพุทธเจ้าเป็นพระเจ้าคับ และบุญนี้จะส่งผลก็ต่อเมื่อพระพุทธเจ้าองค์ที่เรานับถืออยู่นั้นตรัสรู้แล้วและยังมีชีวิตอยู่เท่านั้นคับ... บุญนี้จะส่งผลไม่ได้เลยถ้าไม่มีพระพุทธเจ้า หมายความว่าพระอรหันต์นั้นเกาะกับพระพุทธเจ้าเต็มๆไม่สามารถแยกตัวอิสระจากพระพุทธเจ้าได้คับ... จากคุณ : Catwater เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 11:09:25 A:223.207.127.53 X: TicketID:319509

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ ^^ จริงหรือเปล่าครับเนี่ย เอ่อถามแบบสุภาพอ่อนน้อม(น้ำเสียง)นะขอรับเด็วจะหาว่าก้าวร้าว แล้วทำไมมีพระปัจเจกที่ไม่ต้องเกาะติดพระพุทธเจ้าหรือไม่ได้รับการสั่งสอนจากพระพุทธเจ้าแต่สามารถเข้านิพพานได้มากมาย เปรียบที่ว่า มากกว่าเม็ดทรายในมหาสมุทรหละขอรับ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 11:22:48 จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 11:22:19

ความคิดเห็นที่ 8 #5 ยิ่งน่าสนใจ v v ถ้า นิพพาน ก็อยู่ใน อาณาบริเวณ หรือ ขอบเขตของ อจิณไตย ซึ่งส่วนนี้ ไม่สามารถ เข้าใจ หรือ เข้าถึงได้ ด้วยตรรกะ หรือ สามัญสำนึก ของปุถุชน ดังนั้น การที่ หลายๆคน มุ่งหวัง ในนิพพาน ก็เท่ากับ มุ่งหวัง ในสิ่งที่ตนเอง ก็ยังไม่เข้าใจ ถ่องแท้ กรณีเช่นนี้ ถือว่า บ้าไปแล้ว หรือ ยัง จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 11:34:19

ความคิดเห็นที่ 9 ^ #8 แค่ปราถนาคงไม่บ้าแต่ถ้าศึกษาพระธรรมเพื่อให้นิพพาน, ค้นคว้าวิจัยเพื่อให้นิพพานนี่คงจะใกล้บ้าแล้วล่ะคับ... #7 จิงคับพระพุทธเจ้าไม่ใช่พระอรหันต์นะคับโปรดอย่าเข้าใจไปตามที่พุทธพานิชย์สั่งสอนกันมา พระพุทธคือผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบานส่วนพระอริยะคือผู้ประเสริฐสองอย่างนี้แยกกันชัดเจนตามนิยามอยู่แล้ว พระปัจเจกก็คือพระปัจเจกพุทธเจ้าซึ่งก็คือพระพุทธเจ้านั่นแหล่ะแต่ว่าตรัสรู้แล้วไม่ออกสั่งสอนส่วนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็เป็นพระพุทธเจ้าเหมือนกันแต่ตรัสรู้แล้วออกสั่งสอนคับ... ปล. ถึงพระปัจเจกเองก็ไม่ได้มีมากมายประดุจเม็ดทรายในมหาสมุทรหรอกนะคับเพราะพระพุทธเจ้าเขามีคาบเวลาที่จะตรัสรู้ได้เป็นเฉพาะน่ะคับคือเวลาที่พระพุทธเจ้าจะตรัสรู้ได้จะเวียนมาถึงทุกๆระยะเวลา 5,000 ปี และแต่ละพุทธกาลก็มีพระพุทธเจ้าองค์เดียวเท่านั้นแหล่ะคับแถมเป็นพระปัจเจกไม่ออกสั่งสอนอีกเพิ่งจะมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็พุทธกาลที่แล้วเนี่ยแหล่ะคับ ความเชื่อที่ว่าพระพุทธเจ้ามีมากมายก่ายกองนั้นไม่จิงด้วยประการทั้งปวง... จากคุณ : Catwater เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 11:44:14 A:223.207.127.53 X: TicketID:319509

ความคิดเห็นที่ 10 ขอรับ คุณ Catwater มีมากมายหรือไม่เราก็ไม่อาจทราบได้ครับ แต่พุทธวจนะกล่าวไว้เช่นนั้นครับ ทรงเปรียบ เบื้องต้นที่สุดและปลายแห่งวัฎสงสาร ครับ ว่ายาวนาน แค่ไหน น่ะขอรับ ว่าหาที่สิ้นสุดไม่ได้ เปรียบดั่งพระพุทธเจ้าที่อุบัติขึ้นแล้วมีมากดั่งเม็ดทรายในมหาสมุทร และจะเกิดขึ้นอีกในอนาคตเท่าไรก็มิทราบ นั่นก็เป็นเพียงแค่ที่ทรงตรัสไว้ ยังมีอีกมากที่ยังไม่ได้ตรัสถึง แต่สุดท้ายเราก็จำ ๆ มา แต่เท่าที่เรารู้ มนุษย์มีมากนัก ตายเพราะสึนามิแผลบเดียวเกิดมาใหม่อีกเท่าเดิมแระ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 11:50:18 จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 11:48:22

ความคิดเห็นที่ 11 เรื่อง อจินไตย  ที่ว่าเข้าใจยากนั้น เหมือนทำงาน ในมือถือของไว้เต็มมือก็ลำบากยากยิ่ง ยิ่งเป็นงานที่ต้องใช้ความประณีตพิถีพิถัน และรอบคอบด้วยแล้วยิ่ง เป็นไปได้ยากมากทีเดียว เพราะต้องอาศัยสมาธิจินตนาการและอื่น ๆ ในการทำงานอย่างยิ่ง  เพราะเหตุที่ว่า งานที่เรากำลังทำนี้ไม่ใช่แค่การประดิษฐ์วัตถุเช่นนาฬิกาหรือเจียระไนเพชร แต่เป็นงานของชีวิตเราเองทั้งชีวิต แต่หากมันง่ายเหมือนการประดิษฐ์สิ่งต่าง ๆ บนโลกเหล่านี้ มันจะคุ้มค่าได้อย่างไรกับคำว่า ถึงที่สุดแล้ว  ซึ่งเป็นดั่งการค้นพบสิ่งยิ่งใหญ่สุดกว่าการมีลูก มีภรรยา มีรถ มีบ้าน เพราะการมีสิ่งเหล่านั้น มีลูกลูกก็ตาย ภรรยาก็ตาย เราก็ตาย แม้ลูกจะมีลูก ลูกของลูกก็ตายอีก แล้วไหนหละคือสิ่งที่มีค่าเป็นชิ้นเป็นอันที่ไม่แตกสลายไปตามกาลเวลา ซึ่งภาวะอยู่อาศัยโดยไม่ต้องอาศัยใครหรือสิ่งใดหล่อเลี้ยงให้หายเหงาเศร้า ใด ๆ เพราะจิตสดใสร่าเริงได้ด้วยตนเองแล้ว ไม่จำเป็นต้องอาศัยที่ใด แห่งใด โลกไหน ใคร อะไร ไม่มีเชื้อพันธะผูกพันกับโลกอีกแล้ว หมดเชื้อก็ไม่เกิดเพราะไม่มีความเหมาะสมใด ๆ ที่จะเกิดขึ้นบนโลกนี้อีก เปรียบเหมือน เชื้อรา หรือเห็ดเกิดไม่ได้ เมื่อไม่มีความเหมาะสมของสสารหรือแสงและอากาศ มิต้องไปมองใครไกลดัชเองขอรับที่จะไม่ต้องเกิดอีกอิอิเพราะอยู่อย่างสว่างสดใสได้ด้วยตัวเองมานานแสนนานแล้ว แต่เปงเด็ก จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 11:58:06

ความคิดเห็นที่ 12 ^ ^ อิอิ โม้นะ แต่จิง จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 12:03:08

ความคิดเห็นที่ 13 เลอะเทอะครับ จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 12:03:45 A:58.137.175.82 X: TicketID:208572

ความคิดเห็นที่ 14 ^^ ^ ^ เลอะตรงไหนขอรับเด็วดัชไปเช็ดให้นะค่ะ จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 12:06:00

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าคุณจะยืนยันว่ามันเป็นสมการ ก็บอกมาด้วยละกันครับ ว่าแต่ละตัวแปรเป็นปริมาณอะไร เว็กเตอร์? สเกลาร์? แล้วจะวัดค่าได้อย่างไร? หน่วยเทียบกับอะไร? ถ้าตอบไม่ได้ มันก็แค่ข้อความที่ปลอมเป็นสมการครับ อย่ามานับเป็นวิทยาศาสตร์เลย verify ไม่ได้ observe ไม่ได้ ไม่ใช่วิทยาศาสตร์หรอกครับ จากคุณ : ชิวตัวเป็นขน เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 12:10:58

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ ^ เยส จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 12:17:48

ความคิดเห็นที่ 17 #15 ต้องขออภัยจริงๆ ที่ยืนยันค่าต่างๆไม่ได้ครับ เพราะเป็นเรื่องของจิต รบกวนชี้แนะด้วยครับจะได้เข้าใจได้ถูกต้อง ว่าต้องทำอย่างไร ได้แจ้งไว้ข้างต้นแล้วว่า สมการที่แสดงไว้ ผิดพลาดประการใด รบกวนผู้รู้ชี้แนะแก้ไขด้วย เพราะไม่รู้จะอ้างอย่างไรที่ดีกว่านี้ ถ้าไม่ใช่จะได้แก้ไขให้ถูกต้อง ที่นำเสนอ เพื่อพยายามทำให้เป็นโครงสร้างที่ง่ายขึ้น ให้ใกล้เคียงกับหลักฝรั่งปัจจุบัน ไว้อธิบายแบบเป็นโครงสร้างรวม ที่ไม่ซับซ้อนแบบที่ปรากฏในคัมภีร์ เวลาที่มีการตั้งกระทู้เรื่องลึกลับ กลับถูกปฏิเสธแบบไม่เปิดรับ โดยอ้างว่าไม่มี ทั้งที่ไม่ผู้ตอบก็ไม่รู้จริงๆเหมือนกัน เพราะไม่ได้ไปทดลองตามกระบวนการที่ว่า เหมือนเรื่องบิ๊กแบง ก็พิสูจน์ไม่ได้ เป็นสมมุติฐาน แต่ก็เชื่อกันเยอะมาก ทั้งที่ใช้การสังเกตุ จากโลกเพียงอย่างเดียว จะว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง แน่นอนคงพูดไม่ได้ เพราะเราไม่เคยไปไกลเกินกว่าดวงจันทร์ ด้วยตัวเอง วันใดที่ไปไกลข้ามระบบดาวได้ ข้อสงสัยคงได้คำตอบ วันนี้ได้แค่นี้ก็เก็บไว้ค้นคว้าต่อไป จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 12:37:25

ความคิดเห็นที่ 18 ป้าด จับ Big Bang เท่ากับเรื่องเวรกรรมเลยเหรอ จขกท. ฺทฤษฎี Big bang เริ่มมาจากข้อเท็จจริงที่ว่า เมื่อเราสังเกตกาแล็กซี่ต่างๆ ในจักรวาล เราพบว่ามันเคลื่อนที่หนีออกจากเราเกือบทั้งหมด ถ้ากรอเทปกาลเวลาย้อนไป กาแล็กซี่เหล่านี้ย่อมอยู่ใกล้เรากว่านี้ เมื่อย้อนกลับไปอีกมันก็ต้องอยู่ใกล้กันจนเป็นจุดเดียว ณ เวลาเกิด Big Bang ผมไม่ใช่นักดาราศาสตร์ หรือนักฟิสิกส์ แต่เข้าใจว่ามีข้อเท็จจริงมากมายที่สนับสนุนทฤษฎี Big bang ว่าเป็นคำอธิบายกำ้เนิดจักรวาลที่ดีที่สุด ณ ตอนนี้ ทฤษฎี Big bang นี่เองทำให้เราคำนวณค่าต่างๆ เช่น อายุจักรวาลได้ พยากรณ์ปรากฏการณ์ต่างๆ ที่ค้นพบในภายหลังได้ คุณสมบัติเหล่านี้ครบถ้วนตามทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ ในขณะที่ "สมการเด็กเล่น" ของ จขกท. ตอบอะไรไม่ได้เลย ชั่งตวงวัดตัวแปรอะไรไม่ได้ ใช้ประโยชน์อะไรเพราะเราไม่รู้ตัวแปรอะไรเลย ดังนั้นจะเอามาใช้ในแนววิทยาศาสตร์ไม่ได้ แต่ถ้าจะมาใช้ช่วยสอนอบรมธรรมะ แล้วต้องการ Comment ดีๆ เชิญห้องศาสนาดีกว่าครับ เข้ามาหว้ากอจะเสียเวลา เสียอารมณ์ ไม่ได้ comment ตามที่ จขกท. อยากได้ "ผู้รู้" อย่างที่คุณอยากได้ เขาอยู่ห้องศาสนาครับ ของฝาก สมการของ จขกท. ก็มีค่าเท่าๆ กับ สูตรการหาพื้นที่หัวใจ เท่ากับความห่วงใยคูณหนึ่ง ติดรูทด้วยสมการซึ้งๆ เท่ากับความคิดถึงคูณความห่วงใย (ไม่ได้แต่งเอง ขโมยชาวบ้านมา 555) จากคุณ : Geneticist เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 13:06:23

ความคิดเห็นที่ 19 ที่มาของสมการต่างๆ ทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้มาจากการสมมติตัวแปรแล้วใส่เอาตรงๆ ครับ ถ้าจะเขียนให้อยู่ในรูปของสมการได้คุณต้องรู้ว่าสมการของคุณบ่งบอกถึงความสัมพันธ์ระหว่างอะไรกับอะไร โดยสิ่งนั้นๆ ต้องมีนิยามชัดเจนครับ การที่คุณยืนยันค่าต่างๆ ไม่ได้ผมกล้าบอกได้ว่าไม่ใช่เพราะเป็นเรื่องของจิตตามที่คุณกล่าวมา แต่เป็นเพราะคุณยังไม่นิยามมันอย่างรัดกุมพอ ถ้าคุณมีนิยามแล้วมันอาจจะยังไม่มีวิธีวัดค่าที่แน่นอนก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่อย่างน้อยคุณต้องตอบได้ว่ามันเป็นค่าของอะไร ยกตัวอย่างเช่นค่ากรรมะของคุณ ผมอ่านแล้วผมไม่เข้าใจว่าค่านี้เป็นปริมาณอย่างไร จะเปรียบเทียบกรรมะของคนหนึ่งว่ามากกว่าหรือน้อยกว่าอย่างไร ค่านี้มีขนาดแล้วมีทิศทางหรือไม่ และมันเป็นค่าที่แสดงถึงอะไร ผมขอยกตัวอย่างเปรียบเทียบกับค่าพลังงานในทางฟิสิกส์ แม้พลังงานจะเป็นสิ่งที่เป็นนามธรรม มองไม่เห็น เช่นเดียวกับเรื่องของกรรม แต่ฟิสิกส์ก็นิยามไว้ชัดเจนว่ามันเป็นความสามารถในการทำงาน ผลการกระทำของแรงที่ทำให้วัตถุเคลื่อนที่ คุณสังเกตหรือไม่ว่านิยามนี้เป็นนามวลี ไม่เหมือนกับกรรมะของคุณที่เป็นกริยาวลี ซึ่งไม่แปลกที่มันจะสรุปใจความให้ผมเห็นไม่ได้ว่ามันคืออะไร เพราะคุณตรวจสอบนามได้ แต่คุณตรวจสอบกริยาไม่ได้ ความไม่ชัดเจนของตัวแปรเหล่านี้จึงไม่เกี่ยวกับที่ว่ามันเป็นเรื่องของจิต มันมาจากนิยามที่ไม่ดีต่างหาก นอกจากนี้ก่อนที่จะได้สมการมาคุณยังต้องมองมันในรูปของความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร ซึ่งอาจมีตัวไม่ทราบค่าอื่นๆ มาเป็นสัมประสิทธิ์อีก ถ้าคุณยังไม่ได้วัดมัน คุณจะทราบได้อย่างไรว่า กรรมะ=ผลกรรมxอานิสงส์ ยกกำลังด้วยเจตนา สมมติว่านิยามคุณแน่นพอ ถ้าคุณหาวิธีตรวจสอบได้จริง ผลกรรมxอานิสงส์ ยกกำลังด้วยเจตนาอาจไม่เท่ากับค่ากรรมะก็ได้ คุณอาจต้องเอามันไปคูณค่า k อะไรสักอย่างก่อนมันถึงจะเท่ากับกรรมะก็ได้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมสมการนี้จึงไม่มีประโยชน์ สมการที่ตั้งขึ้นมาลอยๆ ไม่มีทั้งการวัดและการคำนวณจะบอกได้อย่างไรว่าถูกต้อง? มันก็คือการคิดเอาเองเท่านั้นล่ะครับ จากคุณ : ชิวตัวเป็นขน เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 13:15:48

ความคิดเห็นที่ 20 หมายเหตุ ตอนนี้นอกจากจะได้เห็นคนนึกว่าหลุมดำ เป็นแค่การเดาที่พิสูจน์ไม่ได้แล้ว ยังมีบิ๊กแบงเข้า ทำเนียบนี้อีกหนึ่งราย นอกจากวิวัฒนาการแล้วทฤษฎีต่างๆ ถูกเข้าใจผิด เยอะกว่าที่คาดอีกแฮะ จากคุณ : ชิวตัวเป็นขน เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 13:20:36

ความคิดเห็นที่ 21 ^ ^ ^ ^ ^ ^ ถูกต้องแล้วครับ จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 13:37:52

ความคิดเห็นที่ 22 @ คห 8 ถ้า นิพพาน ก็อยู่ใน อาณาบริเวณ หรือ ขอบเขตของ อจิณไตย ซึ่งส่วนนี้ ไม่สามารถ เข้าใจ หรือ เข้าถึงได้ ด้วยตรรกะ หรือ สามัญสำนึก ของปุถุชน ดังนั้น การที่ หลายๆคน มุ่งหวัง ในนิพพาน ก็เท่ากับ มุ่งหวัง ในสิ่งที่ตนเอง ก็ยังไม่เข้าใจ ถ่องแท้ กรณีเช่นนี้ ถือว่า บ้าไปแล้ว หรือ ยัง ------------------------------------------------ อจินไตย แปลว่าสิ่งที่ไม่ควรคิด หมายถึงสิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้ด้วยตรรกะสามัญของปุถุชน  ในทางพระพุทธศาสนาไม่แนะนำให้คิดเรื่องอจินไตย เพราะวิสัยปุถุชนไม่อาจเข้าใจได้โดยถูกต้องถ่องแท้ ทั้งเพราะความเข้าใจไม่ได้ในฐานะที่เป็นของลึกซึ้ง เป็นเรื่องทางจิต หรือเป็นเรื่องที่ไม่สามารถหาคำตอบที่สิ้นสุดได้  อจินไตยในเรื่องทางจิตจึงเป็นเรื่องที่รู้ได้ด้วยการบรรลุธรรมชั้นสูงเท่านั้น นั่นหมายความสั้นๆว่า "ถามไป ได้คำตอบไปก็ไม่เข้าใจ  ไปศึกษา ไปลองปฏิบัติดู แล้วจะเข้าใจเอง เพราะคำตอบอยู่ที่ลงมือทำด้วยตนเอง " สมมติว่า.... พ่อแคะขี้หู  ลูกถามว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง  ต่อให้พ่ออธิบายว่ามันสบายที่รูหู ส่งความรู้สึกไปที่ปลายประสาท สมองหลั่งสาร ให้ร่างกายรู้สึกว่าสุข สบาย บลาๆๆๆ ถามว่าลูกฟังแล้วจะเข้าใจได้แค่ไหน ....ถ้าไม่ลองแคะเอง กรณีเช่นนี้   ถือว่าบ้าไปหรือยังล่ะ จากคุณ : goodfriday เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 15:11:03

ความคิดเห็นที่ 23 ผมกลับเห็นต่างว่า อาณิสงค์ = [(กรรม x เจตนา)ผลกรรม]เนื้อนาบุญ น่าจะถูกต้องกว่าครับ แต่กระนั้น ก็ยังไม่ถึงเวลาที่เราจะดุลสมการได้เช่นที่ท่านชิวกล่าวไว้ใน 19 ครับ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 15:25:20 จากคุณ : น้ำนอง เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 15:22:48

ความคิดเห็นที่ 25 #22 เอา การแคะหู  มาเทียบกับ นิพพาน นี่อ่ะนะ นิพพาน  คนที่อธิบาย ล้วนยังไปไม่ถึง หรือ ไม่เคยสัมผัสด้วยตนเอง ด้วยซ้ำ   ส่วนคน ที่เชื่อกันว่า ... ไปถึงแล้ว  ก็ติดเงื่อนไขว่า กลับมาพูดอีก... ไม่ได้   แล้ว การเทียบเคียงนี้ มีอะไร ที่เหมือนกันเอ่ย   --- สิ่งที่ สื่อสาร หรือ ถ่ายทอดกัน ด้วยภาษาไม่ได้   ตลอดจน  แสดงตัวอย่าง ให้ดู กันไม่ได้ แล้วจะเรียนรู้ กัน ได้อย่างไรล่ะครับ   แล้วจะรู้ด้วยตนเองได้อย่างไร ว่า อะไร ถูกต้องแล้ว อะไร ผิดพลาด คลาดเคลื่อนอยู่ และ สิ่งที่เชื่อกันว่า  ตนเอง รู้ได้ ด้วยตนเองนั้น   เกิดจากการ  ...คิด หรือ จินตนาการ..ไปเอง หรือ เปล่า   จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 16:30:28

ความคิดเห็นที่ 26 ดูกรอานนท์ อันว่าความสุขในพระนิพพานนั้นมี ๑ ประเภท คือ ดิบ ๑ สุก ๑ ได้ความว่า เมื่อยังเป็นคนมีชีวิตอยู่ได้เสวยสุขในพระนิพพาน นั้นได้ชื่อว่า พระนิพพานดิบ เมื่อตายไปแล้วได้เสวยสุขในพระนิพพานนั้นชื่อว่า พระนิพพานสุก พระนิพพานมี ๒ ประเภทเท่านี้ นิพพานโลกีย์ นิพพานพรหม เป็นนิพพานหลง ไม่นับเข้าไปในที่นี้ พระนิพพานดิบนั้นเป็นของสำคัญ ควรให้รู้ ให้เห็น ให้ได้ ให้ถึงไว้เสียก่อนตาย ถ้าไม่ได้พระนิพพานดิบนี้แล้ว ตายไปก็จักได้พระนิพพานสุกนั้นไม่มีเลย ถ้าไม่รู้ไม่เข้าใจก็ยิ่งไม่มีทางได้ แต่รู้แล้วเป็นแล้ว พยายามจะให้ได้ให้ถึง ก็แสนยากแสนลำบากยิ่งนักหนา ผู้ใดเห็นว่าพระนิพพานมีอย่างเดียว ตายแล้วจึงจะได้ ผู้นั้นได้ชื่อว่าเป็นคนหลง ส่วนพระนิพพานดิบนั้น จักจัดเอาความสุขอย่างละเอียดเหมือนอย่างพระนิพพานสุกนั้นไม่ได้ แต่ก็เป็นความสุขอันละเอียด สุขุม หาสิ่งเปรียบมิได้อยู่แล้ว แต่หากยังมีกลิ่นรสแห่งทุกข์กระทบถูกต้องอยู่ จึงไม่ละเอียดเหมือนพระนิพพานสุก เพราะพระนิพพานสุกไม่มีกลิ่นรสแห่งทุกข์จะมากล้ำกราย ปราศจากสรรพสิ่งทั้งปวง แต่พระนิพพานดิบนั้น ต้องให้ได้ไว้ก่อนตายฯ **************************************** พวกที่คิดว่า นิพพานจะเข้าถึงได้ ต้องตายแล้วเท่านั้น กรุณากลับไปอ่านใหม่ให้ดีนะ นี่แค่ขั้นการอ่านหรือฟังให้เกิดจินตามยปัญญา ยังทำไม่ได้ แล้วดันจะมาถกเถียงเรื่องนิพพาน จะไปไหวเหรอ ส่วนเรื่องการเรียนรู้ เขามีครูบาอาจารย์ครับ คอยปรับ คอยสอบอารมณ์ ไม่ได้ไปแบบดิบๆ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 16:41:22 แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 16:36:31 จากคุณ : ฟุดฟิด (ฟุดฟิด) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 16:34:19

ความคิดเห็นที่ 27 ตอบสั้นๆก่อนว่ามั่ว สมการจริง คือ วิบาก = กรรม = (คิด+พูด+ทำ)*เจตนา = วิบากเก่า*สปสแห่งการกงกรรม (1/สปสแห่งการละกิเลส) วิบากเก่า = ขนาด*ระยะเวลา การละกิเลส = ละโลภ .โกรธ .หลง ละโลภ = 1/โลภ ละโกรธ  = 1/โกรธ   ละหลง = 1/หลง รวมเป็นใจความว่า ถ้าโลภ โกรธ หลง ทุกตัวเข้าใกล้ 0 วิบาก = กรรม ก็จะเข้าใกล้0 จึงจะนิพพานได้ จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 16:45:32

ความคิดเห็นที่ 28 มันเป็นเรื่องที่ว่า ใครสนใจ อะไรต่างหาก ในช่วงเวลานี้ คุณสนใจอะไรใครจะห้ามคุณได้ ถ้าคุณจะสนใจ เพียงแต่ คนที่มีประสบกามมามากในโลกนี้ จะชักเริ่มลังเลและหยุดสนใจเรื่องที่ตัวเองมีพร้อมหรือคลุกคลีแล้ว มานั่งขบคิดค้นหาสิ่งที่ไม่มีก็เรียกง่าย ๆ ว่า ก็แค่เปลี่ยนแปลงความสนใจไปเป็นอีกอย่าง เพราะอะไร ก็เพราะทุกคนบนโลกต้องการสิ่งเดียวกันสุข ไม่ทุกข์ และต้องการรู้ว่า ทำไม ๆๆๆๆๆ เช่นเกิดมาทำไม ตายไปไหน ที่เรียกว่า การค้นหาความจริงของชีวิตของจิตว่าต้องการอะไรกันแน่ ตั้งแต่พื้นฐานไปจนลงลึกรากยากหยั่งถึง เพราะจิตเป็นเรื่องของจักรวาลเลยทีเดียวถ้าจะเปรียบเทียบ เพราะมันกลิ้งกลอก หลอกเจ้าของจิตบุคคลนั้น ๆ ยังได้เลย เพราะบางคนเป็นบ้าไปเลยก็มี อย่างดัชเป็นต้น ฮร่า กระผมดัชน้อยขอยก บทความนี้ มาให้อ่านขำ ๆ ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเป่ะอะไรยังไง อ่านเล่นนะขอรับ อ่ะเรามาอ่านพร้อมกัน นิพพานคืออะไรพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต)  ได้อธิบายไว้ในหนังสือ พุทธธรรม ฉบับขยายความว่า "พุทธพจน์เปรียบเทียบพระอรหันต์สิ้นชีพเหมือนไฟดับ ดังความตอนหนึ่งในคำสนทนาระหว่างพระพุทธเจ้ากับวัจฉโคตตปริพาชกต่อไปนี้ วัจฉโคตต์: ท่านพระโคดมผู้เจริญ ภิกษุผู้มีจิตหลุดพ้นแล้วอย่างนี้ จะเกิด ณ ที่ไหน? พระพุทธเจ้า: ดูก่อนวัจฉะ คำว่าจะเกิด ก็ใช้ไม่ได้ วัจฉโคตต์: ถ้าอย่างนั้น ก็ไม่เกิด พระพุทธเจ้า: คำว่า ไม่เกิด ก็ใช้ไม่ได้ วัจฉโคตต์: ถ้าอย่างนั้น ก็ทั้งเกิดและไม่เกิด พระพุทธเจ้า: คำว่าทั้งเกิดและไม่เกิด ก็ใช้ไม่ได้ วัจฉโคตต์: ถ้าอย่างนั้น จะว่าเกิดก็ไม่ใช่ ไม่เกิดก็ไม่ใช่ พระพุทธเจ้า: คำว่า จะว่าเกิดก็ไม่ใช่ ไม่เกิดก็ไม่ใช่ ก็ใช้ไม่ได้ วัจ ฉโคตต์: ท่านพระโคดมผู้เจริญ ฯลฯ ในเรื่องนี้ ข้าพเจ้าถึงความงุนงงเสียแล้ว ข้าพเจ้าถึงความหลงไปหมดเสียแล้ว, แม้ความเลื่อมใสที่ได้มีแก่ข้าพเจ้าด้วยถ้อยคำสนทนาเบื้องต้นของท่านพระโคดม ผู้เจริญนั้น ถึงบัดนี้ ก็ได้หายไปหมดแล้ว พระพุทธเจ้า: ดูก่อนวัจฉะ ควรแล้วที่ท่านจะงุนงง ควรแล้วที่ท่านจะหลงไป เพราะธรรมชาตินี้ลึกซึ้ง เห็นได้ยาก รู้ตามได้ยาก สงบ ประณีต หยั่งไม่ได้ด้วยตรรก ละเอียด บัณฑิตพึงรู้ได้, ธรรมนั้นอันท่านผู้มีทิฏฐิอื่น มีแนวความเห็นอื่น มีหลักที่พอใจอย่างอื่น มีความเพียรที่ประกอบแบบอื่น ถืออาจารย์สำนักอื่น ยากจะรู้ได้, ถ้าอย่างนั้น เราจักย้อนถามท่านในเรื่องนี้, ท่านเห็นควรอย่างไร พึงกล่าวชี้แจงอย่างนั้น, ดูก่อนวัจฉะ ท่านสำคัญว่าอย่างไร ถ้าไฟลุกโพลงเบื้องหน้าท่าน, ท่านรู้ไหมว่า ไฟนี้ลุกโพลงอยู่เบื้องหน้าเรา? วัจฉโคตต์: ...ข้าพเจ้าพึงรู้ได้ ฯลฯ พระ พุทธเจ้า: ก็ถ้าใครๆ พึงถามท่านอย่างนี้ว่า ไฟที่ลุกโพลงอยู่เบื้องหน้าของท่านนี้ อาศัยอะไรจึงลุกโพลง, ท่านถูกถามอย่างนี้ จะพึงกล่าวชี้แจงอย่างไร? วัจฉโคตต์: ...ข้าพเจ้าพึงกล่าวชี้แจงว่า ไฟที่ลุกโพลงอยู่เบื้องหน้าข้าพเจ้านี้ อาศัยเชื้อคือหญ้าและไม้ จึงลุกโพลงได้ พระพุทธเจ้า: ดูก่อนวัจฉะ ถ้าไฟเบื้องหน้าท่านนั้นพึงดับไป ท่านจะรู้ไหมว่า ไฟเบื้องหน้าเรานี้ดับไปแล้ว วัจฉโคตต์: ...ข้าพเจ้าพึงรู้ได้ว่า ไฟเบื้องหน้าข้าพเจ้านี้ดับแล้ว พระ พุทธเจ้า: ก็ถ้าใครๆ พึงถามท่านอย่างนี้ว่าไฟเบื้องหน้าท่านนี้ที่ดับแล้วนั้น ไปจากนี่สู่ทิศไหน ทิศตะวันออก ทิศตะวันตก ทิศเหนือ ทิศใต้, ท่านถูกถามอย่างนี้แล้ว จะพึงกล่าวชี้แจงว่ากระไร? วัจฉโคตต์: (ข้อความถามตอบอย่างนั้น) ใช้ไม่ได้ดอก ท่านพระโคดมผู้เจริญ, เพราะว่าไฟนั้นอาศัยเชื้อคือหญ้าและไม้ใดจึงลุกโพลงอยู่ได้, เพราะเชื้อนั้นหมดสิ้นไป และเพราะไม่ได้เชื้ออื่นเติม ไฟนั้นก็ถึงความนับได้ว่าหมดเชื้อดับไปเท่านั้นเอง พระพุทธเจ้า: ฉันนั้นเหมือนกันแล วัจฉะ บุคคลเมื่อจะบัญญัติตถาคต พึงบัญญัติด้วยรูป...เวทนา...สัญญา...สังขาร...วิญญาณใด รูป...เวทนา...สัญญา...สังขาร...วิญญาณ นั้น ตถาคตละได้แล้ว ถอนรากเสียแล้ว ทำให้เป็นดุจตาลยอดด้วน ถึงความไม่มี มีความไม่เกิดขึ้นต่อไปเป็นธรรมดา, ตถาคตพ้นจากการนับว่ารูป...พ้นจากการนับว่าเวทนา...พ้นจากการนับว่าสัญญา... พ้นจากการนับว่าสังขาร...พ้นจากการนับว่าวิญญาณ ลึกซึ้ง ประมาณไม่ได้ หยั่งได้ยาก เปรียบเหมือนมหาสมุทร, คำว่าเกิดก็ใช้ไม่ได้ คำว่าไม่เกิดก็ใช้ไม่ได้ คำว่าทั้งเกิดทั้งไม่เกิด ก็ใช้ไม่ได้ คำว่า จะว่าเกิดก็ไม่ใช่ ไม่เกิดก็ไม่ใช่ ก็ใช้ไม่ได้" พินิจพิเคราะห์เอาเถิดท่านว่านิพพานนั้นเป็นเช่นไร แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 16:57:31 จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 16:54:11

ความคิดเห็นที่ 29 บางคน ยังจับประเด็นไม่ได้ว่า นิพพาน คือ ส่วนหนึ่งของ อจิณไตย ถ้าสื่อสาร หรือ เข้าใจ ด้วยภาษาไม่ได้ จะถ่ายทอด หรือ เรียนรู้กันได้ อย่างไร เรื่องการสอบอารมณ์ ใช้อะไร เป็นเครื่องตรวจวัด ต้องมีการ Calibtrate หรือเปล่า เชื่อถือได้ แค่ไหน อย่างไรล่ะครับ จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 16:56:48

ความคิดเห็นที่ 30 ^ ^ ^ เชื่อ ได้ด้วยตนเองขอรับ ไม่ต้องไปเชื่อใคร เหมือนดัชเชื่อตัวเอง เย่ะ และไม่อยากให้ใครมาเชื่อดัช โย่ะ แต่เราลองทำตามวิธีการแล้ว มันใช่ แย่ะ แค่นั้นเราก็ ลัลลา จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 17:01:10

ความคิดเห็นที่ 31 ^ ^ ก็ว่ากันไป ตามอัธยาศัย ละกันครับ จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 17:15:23

ความคิดเห็นที่ 32 มีเรื่องเล่าว่ามีพระรูปหนึ่งในสมัยพุทธกาล ได้เที่ยวกล่าวว่าพระอรหันต์ตายสูญ        ท่านพระสารีบุตรได้เรียกเอาพระรูปนั้นมา และก็ได้ถามว่าเธอเที่ยวพูดดั่งนั้นจริง หรือ พระรูปนั้นก็ตอบรับว่าจริง  เที่ยวพูดไปอย่างนั้นจริงว่าพระอรหันต์ตายสูญ   ท่านพระสารีบุตรก็ถามว่าอะไรเป็นพระอรหันต์รูปเป็นพระอรหันต์หรือ  พระรูปนั้นก็ตอบ ว่าไม่ใช่  ท่านก็ถามไปโดยลำดับ และพระรูปนั้นก็ตอบไปโดยลำดับดั่งนี้   เวทนาเป็น อรหันต์หรือ ไม่ใช่   สัญญาเป็นพระอรหันต์หรือ ไม่ใช่   สังขารเป็นพระอรหันต์หรือ ไม่ ใช่วิญญาณเป็นพระอรหันต์หรือ ไม่ใช่    ท่านพระสารีบุตรจึงได้กล่าวว่า   ก็เมื่อเธอได้ ตอบว่า  รูปเวทนาสัญญาสังขารวิญญาณ  มิใช่เป็นพระอรหันต์  ทำไมจึงกล่าวว่าพระ อรหันต์ตายสูญ          พระรูปนั้นจึงได้ยอมรับว่าที่กล่าวไปนั้น    เป็นการกล่าวไปด้วยความไม่รู้      และมิได้เฉลี่ยวคิดตามที่ท่านพระสารีบุตรได้ถาม และตนก็ได้ตอบไปนั้น พิจารณาดู ตามคำถามและคำตอบนี้ก็จับความได้ว่า ที่เรียกว่าตายนั้นก็คือขันธ์ ๕ แตกทำลาย แต่ เมื่อขันธ์ ๕ ไม่ใช่เป็นพระอรหันต์  ครั้นขันธ์ ๕ แตกทำลาย ทำไมจึงกล่าวว่าพระ อรหันต์ตายสูญ  แต่ว่าท่านก็ไม่ได้เฉลยว่า  เมื่อไม่ตายสูญแล้วเป็นอย่างไร   แต่ว่าได้มี พระพุทธภาษิตแสดงไว้โดยอุปมา ว่าเหมือนอย่างไฟที่ต้องลมพัดดับไป หรือว่าไฟที่ สิ้นเชื้อดับไป อันไฟนั้นเมื่อมีเชื้อก็ติดขึ้นมาอีก และเมื่อสิ้นเชื้อก็ดับ และเมื่อไม่มีเชื้อที่ จะก่อให้เกิดไฟขึ้นอีก ไฟก็ไม่เกิด แต่ว่าไฟนั้นก็ไม่ควรจะกล่าวว่าสูญ  เพราะเมื่อมีเชื้อ ไฟก็เกิดขึ้นอีก หากไม่มีเชื้อ  ไฟจึงจะไม่เกิดขึ้นมาอีก  พระอรหันต์นั้นสิ้นกิเลสซึ่งเป็น เชื้อให้เกิดแล้ว ยกตัณหาขึ้นมาเป็นข้อแสดง ก็คือสิ้นตัณหาแล้ว สิ้นเชื้อที่ให้เกิดแล้ว   เพราะฉะนั้น  ท่านจึงไม่เกิดอีก   แต่ก็ไม่สูญ พิจารณาดูเทียบกับธาตุไฟ  เทียบกับไฟ ดังที่กล่าวมานั้น ตัวธาตุไฟนั้นไม่สูญ  คือหมายถึงตัวธาตุที่เป็นธาตุแท้ เมื่อไม่มีเชื้อก็ ไม่ติดเป็นไฟขึ้นอีก แต่ว่าธาตุที่เป็นธาตุแท้นั้นก็ไม่ปรากฏ          เมื่อเป็นดั่งนี้   พระอรหันต์จึงไม่มีวิญญาณ เมื่อท่านดับขันธ์ปรินิพพานไปแล้ว ไม่มีวิญญาณที่จะท่องเที่ยวอยู่  เมื่อมีวิญญาณที่ยังท่องเที่ยวอยู่  ก็แสดงว่ายังไม่เป็น พระอรหันต์ ยังต้องถือภพถือชาติ คือเกิดในภพชาติอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่ ดังได้มีเรื่องที่ เล่าว่า  เมื่อพระอรหันต์บางรูปท่านดับขันธ์ปรินิพพาน  มารได้ค้นหาวิญญาณของท่าน ว่าวิญญาณของท่านไปในที่ไหน  แต่ก็ไม่สามารถจะพบวิญญาณของพระอรหันต์ได้ พระพุทธเจ้าจึงได้ตรัสว่ามารไม่สามารถจะพบวิญญาณของพระอรหันต์ได้  ก็เช่นเดียว กับไม่สามารถที่จะพบรอยต่างๆ เช่นรอยมือรอยเท้าในอากาศได้ เพราะท่านไม่เกิดเป็น อะไรอีก และก็มีแสดงว่า  เมื่อดับขันธ์ปรินิพพานแล้ว ก็พ้นสมมติบัญญัติ พ้นทางของ ถ้อยคำ ที่จะพูดถึงอีกต่อไปว่าเป็นอะไร เพราะเมื่อพูดถึงได้ว่าเป็นนั่นเป็นนี่ ก็ต้องแสดง ว่าต้องมีภพ มีชาติ จึงยังเป็นนั่นเป็นนี่อยู่  เมื่อไม่มีภพมีชาติ ไม่เป็นโน่นเป็นนี่อะไรทั้ง หมดแล้วก็ไม่มีที่ตั้งของถ้อยคำอะไรที่จะยกขึ้นมาพูดได้      เรียกว่าวิญญาณก็ไม่ได้ จิต ก็ไม่ได้       อะไรก็ไม่ได้ทั้งนั้น แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 54 00:29:19 จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 17:57:53

ความคิดเห็นที่ 33 @ คห 22  ไม่ได้อยากให้เชื่อนะ  แต่บางอันยังเข้าใจผิดอยู่ สิ่งที่ สื่อสาร หรือ ถ่ายทอดกัน ด้วยภาษาไม่ได้ ตลอดจน แสดงตัวอย่าง ให้ดู กันไม่ได้ แล้วจะเรียนรู้ กัน ได้อย่างไรล่ะครับ แล้วจะรู้ด้วยตนเองได้อย่างไร ว่า อะไร ถูกต้องแล้ว อะไร ผิดพลาด คลาดเคลื่อนอยู่ -------------------------------------------- คุณเข้าใจผิดไปหน่อย ตรงที่คำว่าสอนกันไม่ได้ แสดงตัวอย่างไม่ได้  หากจะกล่าวถึงคำว่านิพพาน  สมมติว่า คุณถูกสอนมาว่าบนอวกาศไม่มีอากาศ คุณรู้ เห็นภาพทุกอย่าง  แล้วเคยสัมผัสมั้ยล่ะ  คนที่ไปมาแล้วอธิบายให้คุณฟัง  แล้วคุณเข้าใจได้เหมือนคนที่ไปมาหรือเปล่าล่ะ  ต่อให้เอาเอกสารการวัดค่าโน่นนี่นั่นจากอวกาศมาให้ดู  ก็คือไม่ได้สัมผัสวันยังค่ำ ความจริงคือ ไม่มีใครสอนให้นิพพานได้ มีแต่สอน "มรรคผล เพื่อเข้าสู่นิพพาน"  มีตัวอย่างให้ดูถมไป เหมือนสอนฟิสิคส์  อาจารย์สอนวิชาฟิสิคส์ตั้งแต่ขั้นต้นจนถึงระดับปริญญาให้นักศึกษา นักศึกษาศึกษาแล้ว เพียรทำการบ้าน วิทยานิพนธ์ อ่านหนังสือมากน้อยแค่ไหน ผลนั้นขึ้นอยู่กับนักศึกษาเอง อาจารย์บอกได้มั้ยว่า ถึงเวลาสอบ ทุกคนที่เรียนกับอาจารย์จะสอบได้คะแนนเต็ม หรือเรียนจบด้วยเกียรตินิยม หากนิพพานคือเป้าหมายสูงสุด ไม่มีใครบอกได้ว่าใครจะถึงหรือไม่ถึง แม้แต่ตัวเอง นักศึกษาก็บอกไม่ได้ว่าผลสอบจะได้ระดับไหน  แต่ผลของการเพียรพยายามที่สุด  ผลของความเพียรก็จะเป็นรางวัลชีวิตให้ตัวเอง ประมาณว่า ตีลูกให้ถึงดวงจันทร์  หากพลาดก็ยังอยู่ท่ามกลางหมู่ดาว ********** และ สิ่งที่เชื่อกันว่า ตนเอง รู้ได้ ด้วยตนเองนั้น เกิดจากการ ...คิด หรือ จินตนาการ..ไปเอง หรือ เปล่า -------------------------------------- อันนี้คือปัญหาของคนบางกลุ่ม ในทางพุทธเรียกว่า "เห็นผิด"  คิดเอง เออเอง  ประมาณว่าหลงทางน่ะแหละ เหมือนนักวิทย์บางคนที่ตั้งสมมติฐานผิด  แล้วก็ยังย้ำคิดย้ำทำว่าทฤษฏีตนเองถูกนั่นแหละ ประเด็นคือ  หากจะตั้งแง่ว่าเรื่องแบบนี้วัดค่ากันไม่ได้ก็เหมือนกันกับความรักนั่นแหละ มันไม่มีเครื่องมือมาวัดว่าพ่อแม่รักลูกคนนี้กี่หน่วย คนนั้นกี่หน่วย  แฟนรักเรากี่หน่วย แต่มนุษย์ก็ยังตั้งหน้าตั้งตาหาความรักอยู่  และเชื่อได้ว่าทุกอย่างในชีวิตประจำวันคุณก็ยังไม่สามารถวัดค่ามันได้  แต่ก็ยังทำอยูทุกๆวัน อากาศ กีหน่วยล่ะ  ถึงจะไม่หายใจอีก ความใคร่  ค่ากี่หน่วยล่ะถึงจะอยากปลดปล่อย ความคัน กี่หน่วยล่ะถึงจะเริ่มเกา ความรัก  กีหน่วยล่ะ  ถึงจะขอเป็นแฟน ชีวิตมีอีกหลายอย่าง  แต่ก็ยังเรียกร้องการ Calibtrate กรณีเช่นนี้ ถือว่าบ้ามั้ยล่ะ จากคุณ : goodfriday เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 18:02:35

ความคิดเห็นที่ 34 จขกท ยังพยายามอธิบายให้เป็นวิทยาศาสตร์ ให้เข้ากับห้อง ส่วนที่เพ้อๆ กันไปค่อนกระทู้นี่แยกแยะคำว่าวิทยาศาสตร์ไม่ออกเหรอครับ? นอกจากจะไม่เป็นวิทยาศาสตร์แล้ว หัวข้อกระทู้ก็ยังบอกว่า "กรรมและผลของกรรมตามคติพุทธเถรวาท ในรูปแบบสมการ" คำถามของ จขกท ก็ยังบอกว่า "สมการที่แสดงไว้ ผิดพลาดประการใด รบกวนผู้รู้ชี้แนะแก้ไขด้วย ขอบคุณครับ" รบกวนแสดงเจตนาให้ชัดเจนหน่อยได้มั้ยครับ ว่าจะมาตอบคำถามของ จขกท มาช่วย brainstorm หรือแค่อยากจะหน้าด้านประกาศความเชื่อเฉยๆ PS ผมตอบคำถามของ จขกท เป็นหลัก PPS ผมไม่ได้แอนตี้ศาสนานะ เพราะผมก็เล่นห้องศาสนา PPPS แต่ที่นี่ไม่ใช่ห้องศาสนา จากคุณ : ชิวตัวเป็นขน เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 18:06:19

ความคิดเห็นที่ 35 #33 เรื่องที่คุณยกมา หลายอย่างก็มีนิยาม ไม่ใช่ไม่มี และสิ่งเหล่านั้นคือคำพูดในชีวิตประจำวันทั่วไป ไม่ใช่ในทางวิทยาศาสตร์ ถ้าเอามาใช้ในเชิงวิชาการก็ต้องมีการนิยามใหม่ให้ชัดเจน โปรดอย่านำมาปนกันกับกรณีนี้ ซึ่ง จขกท นำมาโพสต์ในหมวดวิทยาศาสตร์ และยังระบุชัดเจนว่าต้องการให้มันเป็นสมการ ในเมื่อต้องการให้มันเป็นวิทยาศาสตร์ ก็ต้องนิยามให้ชัดเจนแบบวิทยาศาสตร์ จะเอาเรื่องของภาษาพูดมาใช้เป็นข้ออ้างไม่ได้ คนที่จะเอาข้อปฏิบัติของศาสตร์ (?) หนึ่ง มาใช้ในอีกศาสตร์หนึ่ง ทั้งที่ไม่ถูกต้องตามหลักของศาสตร์นั้นต่างหากล่ะที่บ้า จากคุณ : ชิวตัวเป็นขน เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 18:10:50

ความคิดเห็นที่ 36 ^ ^ เยสถูกต้องแล้วคร้าบ โดยเฉพาะดัช หลุดประเด๊นประจำ อย่าไปคิดอะไรกันมากนะขอรับ อย่าไปยึดกับภาษามากนักอ่านเล่นผ่านไปวัน ๆ เด็วก็วันใหม่ อีกแล้ว เด็ววัน ๆ ๆ มีเรื่องอื่นมาถกเถียง ครุ่นคิด กันอีกแล้ว ใกล้ได้เวลานอนแล้วก็ขอให้หลับลงอย่าสดใสสงบสบายดีกว่านะครับอย่าเอา อารมณ์อะไรไปหลับด้วย ลืมให้หมดสิ้น สาระ ไร้สาระ แล้วหลับคาเตียงเหมือนตายไปเลย เกิดใหม่ ตื่นนอน จะได้สดใส ร่าเริง เหมือนเด็กทารก แต่คุยเรื่องธรรมยังไงยังไงก็ทำให้จิตสดใสนะขอรับ มีแต่ดี หลายส่วนเชียวหละยกเว้นเป็นมิจฉาทิฐิ หรือดัชไม่รู้จักกาละเทศะนะเนี่ย ยังไงดัชก็เห็น ศาสนาบางส่วนเป็นวิทยาศาสตร์ แต่จะมายัดเยียดให้เป็นวิทยาศาสตร์ไปหมดไม่ได้ มันไม่ใช่ เพราะมันรู้สึกเหนือกว่าบ้างต่ำกว่าบ้างตามความรู้สึก แต่สุดท้ายทุกสิ่งก็คือหนึ่งเดียวกันแต่บนโลกนี้ต้องสมมุติบัญญัติแยกแยะหมวดหมู่ให้ชัดเจน ครับไม่งั้นเละเทะ   เหมือนสังคมเละเทะ ^^ Y ไปป่วนห้องศาสนาดีก่า เอิ้ก ๆ จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 18:20:59

ความคิดเห็นที่ 37 ูู^ ^ ^ ^ จริงๆแค่จะนิยามสั้นๆ ในประเด็นนิพพาน  ซึ่งจริงๆก็ลืมไปว่ากระทู้เป็นเรื่องของสมการ เอาเป็นว่า ขอตบกลับเข้ามาเรื่องของสมการ  ถ้าผมทำประเด็นเบี่ยงออกไปขอรับผิด กลับเข้าไปเลยละกัน ....เอ้า จูนๆๆ จากคุณ : goodfriday เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 18:24:03

ความคิดเห็นที่ 38 โลภ โกรธ หลง วัดไม่ยาก แต่ก็ไม่ง่าย ที่ง่ายสุด คือ โกรธ เป็นความรู้สึก ในการอยากทำลาย ด้วยความไม่ชอบใจ ปริมาณมากน้อย ลองเปรียบเทียบได้ ด้วยใจของเราเองแต่ละคน วิบาก = ความรู้สึกดี ไม่ดี (คิด+พูด+ทำ)*เจตนา อันนี้ละไว้แล้วกัน ขี้เกียจคิด โซลปเป็นรูปแบบง่ายๆว่า วิบาก/วิบากเก่า  แปรตาม ความโลภ หมายถึง ถ้ามี ความรู้สึก ในการอยากทำลาย ด้วยความไม่ชอบใจ มากๆ แล้ว ความรู้สึก ไม่ดี ก็มีแต่จะเพิ่มขึ้น ตอบแต่ส่วนที่คิดว่าจะมีประโยชน์ แล้วกันนะครับ สำหรับประเดนอื่น ผมมีวิธีการในการตอบกระทู้แบบของผม ไม่ขออธิบายแล้วกัน ถ้าจะคิดสมการขั้วกรรมต่อ ก็คงไม่อยากจะฟังกัน เด๋วถ้าเหตุปัจจัยเหมาะสม คงจะได้มาเขียนเป็นสมการให้ดู ไหนๆก็เป็นคนด้านหน้าแล้ว วิบาก/วิบากเก่า  แปรตาม ความหลง ความหลง หมายถึง การไม่รู้เท่าทันความจริง ความหมาย ก็ตามเดิม วิบาก/วิบากเก่า  แปรตาม ความโลภ ความโลภ หมายถึง ความอยากจะได้มาเป็นของตน ความอยาก หมายถึง ความต้องการ ที่รู้สึกไม่ดี เมื่อไม่ได้ตามที่ต้องการ ต่างจากความต้องการในทางธรรม ซึ่งเป็น ความต้องการ ถึงไม่ได้ตามที่ต้องการ ก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดี จริงๆ คุยกันด้วยเหตุผล ไม่น่าจะต้องมีอารมณ์กัน ไม่น่าจะต้องใช้ถ้อยคำ แสดงความไม่พอใจกัน สงสัยต้องชี้ประเดน คือผมว่า สมการจขกท ค่อนข้างมั่วอะนะครับ ก็เลยคิดเสนอสมการ ที่ผมคิดว่าสมจริงมากกว่า ประเดนนึง ก็คือ ต้องการแสดงให้ดูว่า เรื่องกรรม จะสามารถแสดง ในรูปแบบของคณิต ได้ยังไงบ้าง ยังไม่ได้คิดเลยว่า เป็นวิทย์หรือป่าว ถ้าใคร ที่มีขั้วกรรม ตรงกับกรรมผมอยู่ ก็คงต้องมาช่วยกันสรรค์สร้างวิบาก และกรรม ในรอบถัดไปต่อไป ฝากถึงคุณ ชิวตัวเป็นขน นิดนึง ผมก็อยากเข้าห้องศาสนาเหมือนกัน แต่ชอบห้องนี้มากกว่า ถ้าเจอกระทู้ดีๆรบกวนมาชักชวนไปดูด้วยคน จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง เดี๋ยวไปป่นกระทู้คุณศลต่อดีกว่า จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 18:56:13

ความคิดเห็นที่ 39 คือต่อให้แถตั้งสมการยังไง มันก็ตอบปัญหาได้เท่าที่ขอบเขตของสมการเท่านั้น ครับ ตอบออกมาเป็นสมาการได้จริง แต่ถ้าเอาตรรกะนี้ไปตัดสินนิพพานจริงๆ มันก็คือเท็จ เพราะมันไม่ใช่นิพพานจริงๆ ดังนั้นไครอยากคิดสมการนี้ก็คิดเถอะครับ แต่ไครคิดว่าสมาการนี้เป็นจริง คนคิดก็บ้าแล้วครับ จากคุณ : เวย์คุง เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 18:56:32

ความคิดเห็นที่ 40 ^ ^ ถูกต้องครับน้องเวย์คุง แค่ไม่อยาก หรือเบื่อ เฉย ๆ   หรือละกิเลสได้ไม่ใช่จะสามารถนะครับ ต้องทำตัวเองให้เกิดปัญญาทำตัวรู้ให้เกิดขึ้นเพื่อตอบปัญหาตอบโจทย์ทำลายอวิชชาที่บดบังตัวเราเองให้ได้ด้วย เช่นหลงเพราะอะไร ทำไมหลง ทำไงจะไม่หลง เพราะอะไรทำไมต้องไม่หลง เป็นต้น แล้วมีอีกหลายเรื่องในชีวิตเชียวหละ รอบด้านเลยตั้งแต่ยางรถรั่ว ยันครอบจักรวาลในชีวิตประจำวัน ลองเอาปัญญาไปตั้งเป้นตัวแปรในสมการด้วยครับถึงจะ ผ่าน จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 19:41:34

ความคิดเห็นที่ 41 แต่ถึงไงสมการมันก็แค่สมการ แค่เอามาคำนวณมันก็ไม่ใช่อยู่ดี เหมือนจะทำระเบิดมันก็ต้องลงมือทำ จากคุณ : powerinvincible เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 19:44:32

ความคิดเห็นที่ 42 เวลาดูสมการว่าถูกหรือเปล่า เบื้องต้นง่าย ๆ คือทดสอบค่า ที่เป็น 0 1 และ อนันต์ ถ้าเจตนาเป็น 0 (สิ่งที่ทำโดยไม่ได้เจตนา) จะได้ กรรม = 1 ก็หมายความว่า ทุกอย่างที่เราทำไป ทั้งโดยไม่ได้เจตนา แต่ไปทำให้คนอื่นเดือดร้อน หรือทำให้คนอื่นได้ดี  กรรม เป็น 1 หมด หมายความว่า ไม่ว่าอานิสงค์ที่เราเคยทำจะเยอะแค่ไหน แต่การทำอะไรโดยไม่เจตนาเีพียงครั้งเดียว จะเป็นการยกกำลัง 0 กรรมสะสมเหลือแค่ 1 ทันที หรือเปล่า? จากคุณ : Black-White&Gray เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 20:38:14

ความคิดเห็นที่ 43 จขกท ถามว่าสมการที่แสดงไว้ผิดพลาดประการใดฯ ตอบว่า เหลวไหล งมงายไม่ได้เรื่องอะไรซักอย่างครับ จากคุณ : yaithan เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 21:20:32 A:223.207.49.57 X: TicketID:311809

ความคิดเห็นที่ 44 กรณีสมการ ได้ข้อยุติตั้งแต่ #4 แล้วนะครับ เพราะ ถ้า นิพพานเป็นส่วนหนึ่งของอจิณไตย คือ พ้นความสามารถในการจินตนาการถึง ย่อมเขียนในรูปภาษา หรือ สมการใดๆ ...ไม่ได้ --- #33 ....ความจริงคือ ไม่มีใครสอนให้นิพพานได้ มีแต่สอน "มรรคผล เพื่อเข้าสู่นิพพาน"  มีตัวอย่างให้ดูถมไป... v v กรณีด้านล่างนี้ เป็นตัวอย่าง.... ได้หรือเปล่า คนกลุ่มข้างล่างนี้ .... เห็นถูก หรือ เห็นผิด ถ้าเห็นถูก ทำไม มีคนต่อต้านมาก  แสดงว่า คนต่อต้าน... เห็นผิด ใช่หรือเปล่า ถ้าเห็นผิด ทำไม ยังสามารถเผยแผ่ ความเห็นผิดๆนี้อยู่ได้ โดยคนที่เห็นถูก ทั้งหลาย ไม่สามารถทำอะไรได้ --- คนที่ ทดลองมากมาย หากรู้ได้ด้วยตนเอง จริง โดยมี คนสอบอารมณ์ นั่นหมายถึง คนที่คอยสอบอารมณ์ คือ เครื่องมือวัดอย่างหนึ่ง ตรงนี้นี่แหละ ที่เป็นประเด็นว่า.... เราจะทราบได้อย่างไร ว่า ...เครื่องมือวัด... นั้นๆ วัดได้จริง และ เที่ยงตรง หากวัดได้อยู่ แต่ไม่เที่ยงตรง จะมีการสอบเทียบ ...เพื่อให้ทราบ และ Calibrate ...ได้อย่างไร แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 54 09:22:32 แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 54 09:20:13 จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 09:07:04

ความคิดเห็นที่ 45 #26 คนที่ทดลอง  จะรู้ตัวเองได้ ในวันไหน ว่า แนวทางทีตนดำเนินอยู่นั้น.... ถูกต้องอยู่ หรือ คลาดเคลื่อนไปแล้ว จะบรรลุ ... นิพพานดิบ ได้หรือไม่ เพราะเหตุใด จะบรรลุ ...นิพพานสุก ได้หรือไม่ เพราะเหตุใด มีอะไร เป็น....เครื่องบ่งชี้ แล้วถ้า คนสอบอารมณ์ เชื่อว่า ตนเองถูกต้อง ทั้งๆที่คลาดเคลื่อน แล้วคน ที่มาให้สอบ เชื่อว่า คนสอบ นั้น ถูกต้อง และ แม่นยำ v v เขาทั้งคู่ จะอยู่ในสภาพ...อย่างไร จากคุณ : The Rounder เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 09:22:35

ความคิดเห็นที่ 46 #44 กรณีด้านล่างนี้ เป็นตัวอย่าง.... ได้หรือเปล่า คนกลุ่มข้างล่างนี้ .... เห็นถูก หรือ เห็นผิด ถ้าเห็นถูก ทำไม มีคนต่อต้านมาก  แสดงว่า คนต่อต้าน... เห็นผิด ใช่หรือเปล่า ถ้าเห็นผิด ทำไม ยังสามารถเผยแผ่ ความเห็นผิดๆนี้อยู่ได้ โดยคนที่เห็นถูก ทั้งหลาย ไม่สามารถทำอะไรได้ ----------------------- เป็นตัวอย่างที่ดี เอาสั้นๆว่า ตัวอย่างดังกล่าวนอกตำราแบบสุดขั้วหากศึกษาตามเหตุผลจะเห็นได้ชัด ไม่ต้องวัดเลย ไม่มีเหตุผลรองรับทั้งสิ้น ต่อให้เป็นคนไม่สนใจศาสนาหากใช้ปัญญาก็คิดเองได้ ส่วนทำไม่ใครทำอะไรไม่ได้สั้นๆว่า ปัจจัยมหาศาล + ประเทศไทย = ได้รับโอกาสเสมอ จากคุณ : goodfriday เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 54 13:23:27