ลอยฟ้า
ข้อดี คือ สร้างง่าย รวดเร็ว สะดวกต่อการใช้งาน เหมาะสมทั้งในพื้นที่ในเมือง และนอกเมือง (พื้นที่ในเมือง ต้องมีพื้นที่ขนาดใหญ่พอสมควร) เมื่อเกิดเหตุอันตราย สามารถกู้ภัย ช่วยเหลือได้ง่าย
ข้อเสีย คือ ทำให้พื้นที่ตามแนวเส้นทาง มีความทึบ ดูอึดอัด และมีข้อจำกัดในบางพื้นที่
ใต้ดิน
ข้อดี คือ ทำให้พื้นที่ตามแนวเส้นทางดูโล่ง ไม่ทึบหรืออึดอัด สามารถสร้างให้มีขนาดใหญ่ได้ ตามขนาดของพื้นที่นั้นๆ สามารถสร้างในพื้นที่ชั้นในของเมืองได้
ข้อเสีย คือ การก่อสร้างทำได้ยาก ใช้งบประมาณสูง ระบบความปลอดภัยมีมากขึ้น อาจจะไม่สะดวกต่อการใช้งาน เมื่อเกิดเหตุอันตราย จะกู้ภัย ช่วยเหลือได้ยาก
ส่วนการเลือกว่า ควรจะจะใช้ระบบใด จะต้องคำนึงถึงสภาพพื้นที่ ความเหมาะสม และงบประมาณ
ด้านการลงทุน ก็ขึ้นอยู่กับว่าจะลงทุนอย่างไร ถ้ารัฐลงทุนเอง อาจจะมีการกู้เงินมาลงทุน หรือถ้าเป็นเอกชนลงทุน ก็ต้องให้รัฐเห็นชอบ เพื่อให้รัฐเปิดสัมปทานเดินรถกับเอกชน (ระบบสาธารณะ รัฐไม่ยอมให้เอกชนครอบครอง)
ซึ่งค่าโดยสารก็เป็นตัวกำหนดอายุสัมปทานว่า ให้เอกชนเข้ามาบริหารเพื่อคืนทุนกี่ปี เช่น BTS มีการให้บริการตามอายุสัมปทานระยะเวลา 30 ปี จึงทำให้ค่าโดยสารค่อนข้างแพง เป็นต้น ยิ่งอายุสัมปทานมากเท่าไหร่ ค่าโดยสารจะถูกลงตามได้ด้วย (อายุสัมปทานน้อย เขาก็ยิ่งเก็บแพง เพื่อให้คืนทุนได้เร็วที่สุด)
รถไฟฟ้าลอยฟ้า VS รถไฟใต้ดิน
