ความคิดเห็นที่ 1 หัวโบราณครับ รุ่นพี่น่ะ จากคุณ : Phantom thief เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:18:35

ความคิดเห็นที่ 2 ผมเรียนจบจาก มหาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสาน ปี 2542   ผมเรียน รด ไม่เคยเป็นลมเป็นแล้ง  เจอกิจกรรมนี้ผมถึงกับเป็นลม  ไม่เคยลุกนั่ง 200 ครั้งทุกวัน มาก่อนในชีวิต  โหดกว่าตอนเรียน รด เยอะเลย  ตอนนั้นคิดไม่ออกว่าจะชอบมันไปได้อย่างไร แต่เมื่อเวลาผ่านไป ผมเห็นด้วยกับการมีอยู่ของกิจกรรมนี้ จากคุณ : puylogin เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:23:04

ความคิดเห็นที่ 3 แสดงว่ารุ่นพี่ไร้ความสามารถ ไม่สามารถชักจูงให้น้องเข้าร่วมกิจกรรมได้ จากคุณ : haman_zaa เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:26:02

ความคิดเห็นที่ 4 ผมก็เคยผ่าน sotus มานะครับ มช. แต่ก็ไม่เคยขาดเชียร์ เพราะคิดว่าทำตามวัฒนธรรมของรุ่นพี่จากรุ่นสู่รุ่น จริง ๆ ผมไม่อยากเข้าหรอก แต่ต้องทำตามเขา ไม่อยากเป็นแกะดำ จากคุณ : lee เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:26:14 A:61.19.88.129 X: TicketID:304275

ความคิดเห็นที่ 5 เคยโดนรุ่นพี่สั่งคลานเข่าบนพื้นกรวด เลือดซิบๆ แต่ก็ไม่เห็นจะรักปานจะกินตรงไหน ? เรียนจบมาก็แยกย้ายกันไป สนิทกันก็เฉพาะกลุ่มจริงๆ นึกย้อนกลับไปแล้วโมโหจริงๆ (ขนาดว่าโดดบ่อยสุดๆจนเพื่อนร่วมรุ่นเกลียดแล้วนะ) จากคุณ : Pride เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:40:19

ความคิดเห็นที่ 6 Quote มาละกัน "เด็กรุ่นใหม่ ความรับผิดชอบน้อยลง ความอดทนน้อยลง ถ้าถึงเวลาที่น้องๆ เรียนจบกันไป พี่คงพูดกับบริษัทที่พี่ทำงานไม่ได้ว่า น้องๆ มีความรับผิดชอบมากพอ เพราะแค่สิ่งเล็กๆ อย่างการเข้าเชียร์ น้องยังทำกันไม่ได้เลย" ... แต่สิ่งใหญ่ๆ อย่างการเรียนกลับไม่ทำ จากคุณ : oppertunity เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:40:38

ความคิดเห็นที่ 7 ผมไม่ได้จบลาดกระบังนะครับ  แต่ตอนที่ผมเรียนมหาฯ ลัย  ไอ้การที่บังคับกันเข้าห้องเชียร์ตามแต่ละภาควิชาเนี่ย ผมรู้สึกว่า  รุ่นพี่มันต้องการ  "โชว์"  ให้ภาควิชาอื่นเห็นว่า  "ภาควิชากรูมีน้องมาเข้าห้องเชียร์เยอะกว่าเว้ย!!!"  (ตามอัตราส่วน  จำนวนน้องเข้าเชียร์/จำนวนรวมในแต่ละภาควิชานั้นๆ) ตอนนั้นผมยังไม่ได้คิดอะไรมาก  เพราะ  ยังสนุกกับการทำกิจกรรมอยู่  แต่บางทีก็รู้สึกรำคาญ  น้องมายังไม่ถึงเป้า  ก็ไล่ให้ไปพามาให้ครบให้ได้  อะไรกันวะ  ขาดไปคน 2 คนแล้วมันจะร้องไม่ได้รึไง??  มารู้เอาทีหลัง  โถ่เว้ย!!!  ที่แท้ก็อยากโชว์นี่เอง ทุกวันนี้  เพลงเชียร์ที่เคยฝึกร้องมาแทบเป็นแทบตายทุกวัน  ก็ไม่ได้ร้องมาหลายปี  จนจะลืมไปแล้ว  ผมบอกตรงๆ  ว่าผมรู้สึก  "เสียดาย"  เวลาในตอนนั้นมาก  ถ้ารู้ว่าความจริงแล้วมันเป็นยังไง  ตอนนั้นผมเอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่าครับ  เครียดจากห้องเรียนมาแล้วก็ต้องมาเครียดกับห้องเชียร์อีก  สู้เอาเวลาไปผ่อนคลายดีกว่า จากคุณ : เสียดายเวลาว่ะ (Dreammaker_Toon) เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:41:59

ความคิดเห็นที่ 8 ผมก็ sotus มช Gear 32 ไม่เคยขาดเชียร์ เพราะอยากเจอเพื่อนๆ (เจอเพื่อนที่เรียนมันเจอไม่ครบ ไปเจอในห้องเชียร์ครบดี) โดนทำโทดโหดๆ ถือว่าออกกำลังกาย โดนว้ากโหดๆ ถือว่าทดสอบความอดทน แปลกดี ข้างนอกหาแบบนี้ไม่ได้ ไหนๆก็ไหนๆ เก็บประสบการณ์ไปเยอะๆ จากคุณ : พลังคลื่นเต่า เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:44:03

ความคิดเห็นที่ 9 บางคนเวลาว่างไม่มีไว้รู้จักคนไร้ค่านะ ผมเองนะใช้เงินตัวเองเรียนตั้งแต่ม.4 จนถึงระดับปริญญาโดยไม่เคยขอเงินพ่อแม่สักบาทเดียว ยอมอดๆอยากดีกว่า ใช่ว่าพ่อแม่ไม่มี(พ่อแม่ผมส่งพี่จบป.ตรีได้หมด) แต่คำว่าพ่อแม่ถึงไม่มีเงินนะก็ไม่กล้าบอกลูก ลูกเสียเปล่าที่แค่ความลำบากยังต้องบอกพ่อแม่ เป็นลูกผู้ชายต้องใจเด็ด "กล้ามีความรับผิดชอบ" แต่ไม่ใช่รับผิดชอบเรื่องกิ๊กก๊อกกระจอกงอกง่อย ปัญญาอ่อน!!แบบนั้น ไม่รู้ภูมิใจอะไรหนักหนาคนไทย ขอเงินพ่อแม่มาเรียน !ตั้งใจก็ดีไป แต่ไม่ตั้งใจสนใจเรื่องอื่นทั้งวันนี้ มันรับผิดชอบแล้วหรอ หัวคิดไร้การพัฒนาตามการศึกษาหรือป่าว จากคุณ : Gecko_navigate เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:44:46

ความคิดเห็นที่ 10 เข้าห้องเชียร์หรือไม่เข้ามันไม่ได้เป็นปัจจัยเดียวเหรอครับ มันมีหลายตัวแปรมาก นี่มันก็ผ่านมาเป็นหลายสิบรุ่น สภาพแวดล้อม สิ่งที่นศ เติบโตมา มันต่างกันกับแต่ก่อน มันไม่ใช่ยุคสมัยที่จะต้องมากดดัน มาสร้างสภาพแวดล้อมเทียมๆ แล้วครับ ถ้ามันเป็นหน้าที่ที่จะต้องเข้า ก็ระบุไว้ในระเบียบนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยจัดไว้เลยละกัน ส่วนผมว่ามัน "Outdated" จากคุณ : Shinjitsu เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:45:44

ความคิดเห็นที่ 11 สมัยผมตั้งแก๊งค์ต่อต้านเชียร์เลยครับ  เบื่อมาตั้งแต่ไอ้สมัยมัธยม ที่โรงเรียนมันบังคับเชียร์ บังคับแปรอักษร(ตอนแรกโดดตลอด ยอมไม่จบ แต่อาจารย์ท่านที่เคารพ เข้ามาคุย จนผมยอมทำได้)  บางทีก็มีเรื่องของการไปดึงคนมาร่วมกลุ่ม พวกพี่ๆ บางคนก็จะเอาแบบ จะยกพวกมารุม  ผมก็ใช้วิธีเดินเข้าไปคุย ยืนยันนโยบายผม เรื่องการดึงน้องเข้ากลุ่มก็ผมยอมเขาบ้าง   ก็ได้เป็นมิตรกับทั้งรุ่นพี่และเพื่อน  โดยไม่ต้องเข้าร่วมเชียร์บ้าๆบอๆ เลย แต่ก็ไม่รู้ว่าตอนนั้น รอดดงตีนมาได้ยังไง จากคุณ : หมูน่ารักจริงๆ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:47:57

ความคิดเห็นที่ 12 ผมเรียนจบวิศวกรรมศาสตร์ และก็ไม่เข้าเชียร์ด้วย แต่ก็เห็นด้วยกับกิจกรรมนี้เพราะมีวัตถุประสงค์ที่แท้จริงอยู่ แต่ความรับผิดชอบเป็นเรื่องแต่ละบุคคลเกี่ยวไรกับการเข้าเชียร์และ การเข้าเชียร์แสดงว่าเป็นคนที่รับผิดชอบหรือ เพื่อนผมหลายคนที่เข้าเชียร์ครบ บางคนก็ไม่เห็นมีความรับผิดชอบกับงานโปรเจคตอนจบ กับงานบริษัทที่ทำเลย เป็นผมไม่สนใจหรอกคำพูดเรานั้น ตั้งใจเรียนให้ได้ปริญญามาให้พ่อแม่ภูมิใจดีกว่า เรื่องรุ่นพี่คิดอะไร ก็ปล่อยไปเถอะครับ จากคุณ : yutted (YUTTED) เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:48:33

ความคิดเห็นที่ 13 เพิ่งรู้ว่าการเป้นวิศวกรต้องเชียร์กันด้วย (ไม่ได้ขายเบียร์นะเฮ้ย  - -*) จากคุณ : เดอะฟักทองอินเตอร์ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:49:32

ความคิดเห็นที่ 14 คิดซะว่าหมามันเห่าครับน้อง จากคุณ : เช้าฟาดผัดฟัก เย็นฟาดยาดอง (เช้าฟาดผัดฟัก เย็นฟาดยาดอง) เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 22:53:40

ความคิดเห็นที่ 15 คำเตือน!! ใครชอบระบบรับน้องห้ามอ่านกรุณาข้ามความเห็นนี้ไปเลย และโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านความเห็นนี้เพราะความเห็นผมมันมี fallacy อยู่ แล้วมีรุ่นพี่ที่ไม่โดดเรียนมั้ย? มีรุ่นพี่ที่ไม่ลอกการบ้านมั้ย? มีรุ่นพี่ที่ส่งการบ้านตรงกำหนดครบทุกชิ้นมั้ย? แล้วถ้ารุ่นพี่ป่วยหรือมีกิจธุระจะโทรไปบอกอาจารย์ผู้สอนมั้ย? ถ้ารุ่นพี่ไม่สามารถรับประกันได้ว่ารุ่นน้องมีความรับผิดชอบ มีความอดทนหรือไม่ รุ่นน้องก็ไม่สามารถรับประกันได้เช่นกันว่ารุ่นพี่มีความรับผิดชอบ มีความอดทน การเข้าเชียร์ไม่ได้บ่งบอกถึงความรับผิดชอบในอนาคต คนที่เข้าเชียร์โดดเรียนทุกคาบมันก็เป็นไปได้ไม่ใช่หรือ? การรักสถาบันหรือไม่รักไม่ได้ขึ้นกับการเข้าเชียร์หรือรับน้อง ผมเป็นคนหนึ่งที่แอนตี้กับมันมาก แต่ผมก็รักสถาบันมากเพราะสถาบันให้ความรู้และจุดไฟอนาคตให้กับผม ผมภูมิใจที่สถาบันทำให้ผมมีความรู้ ทำให้ผมมีวุฒิ ผมไม่ได้รักสถาบันตรงที่ได้เข้ากิจกรรมเชียร์หรือกิจกรรมรับน้อง ไม่ว่าผมจะไปเรียนมหาวิทยาลัยอีกกี่รอบกี่หน ผมจะรับผิดชอบในหน้าที่และอดทนต่อการเรียนการงานโดยที่ไม่เข้ากิจกรรมเชียร์ และผมมั่นใจว่าผมสามารถมีเพื่อนที่ดีกลมเกลียวกันช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้โดยไม่ผ่านการรับน้องหรือการเข้าเชียร์ ผมจะไม่เอารุ่น แต่ผมจะเอาอนาคตของตัวเอง ส่วนเรื่องรุ่นพี่ผมจะเป็นคนกำหนดด้วยตัวเองว่าคนไหนที่ผมจะเคารพ คนไหนที่ผมจะไม่เคารพ ผมจะไม่เคารพรุ่นพี่ที่โดดเรียนทุกคาบ ลอกการบ้านทุกชิ้น ตกเย็นดวดเหล้า บุหรี่ทุกชั่วโมง ผมไม่เข้ากิจกรรมรับน้อง แอนตี้กิจกรรมเชียร์ แต่ผมรักสถาบันมาก รักเพื่อน ๆ ที่เรียนจบมาด้วยกัน ตอนนี้ก็ยังติดต่อถามข่าวคราวสารทุกข์สุขดิบอยู่ ผมรักอาจารย์ทุกท่าน จนตอนนี้ถ้าเป็นไปได้ไม่ติดธุระการงานผมอยากจะกลับไปหาอาจารย์ที่ผมรักด้วยซ้ำไป แต่มหาวิทยาลัยอยู่ไกลบ้านไปหลายร้อยกิโล เลยไปเยี่ยมเยือนมหาวิทยาลัยได้ลำบาก ก่อนที่ผมจะจบจากมหาวิทยาลัยผมซื้อพวงมาลัยไปไหว้อาจารย์ทุกคนที่สอนผม แล้วก็เอาไปไหว้ศาลหน้ามหาวิทยาลัย ถ้ากิจกรรมมันสร้างสรรค์อย่างเช่น คณะแพทย์ไปตรวจสุขภาพฟรีกับเด็กในชนบท คณะวิศวกรรมศาสตร์ไปช่วยเปลี่ยนหลอดไฟที่ขาดในมหาวิทยาลัยเพื่อความปลอดภัยในเวลากลางคืน คณะศึกษาศาสตร์หรือคุรุศาสตร์ออกค่ายติวคณิตวิทย์อังกฤษกับเด็กห่างไกลในชนบท คณะเกษตรศาสตร์พาไปช่วยชาวนาชาวไร่ดำนา คณะมนุษยศาสตร์ออกค่ายเป็นล่ามช่วยเหลือผู้ประสบภัยชาวต่างชาติต่าง ๆ หรือเป็นไกด์แนะนำนักท่องเที่ยว หรือกิจกรรมรับน้องอะไรที่มันมีส่วนช่วยเพิ่มทักษะวิชาชีพเกี่ยวกับสาขาที่เรียนและเป็นประโยชน์ต่อสังคมโลก ผมอาจจะเปลี่ยนทัศนคติที่ดีต่อการรับน้องก็ได้ อย่างน้อยก็ไม่มีใครดูถูกว่า "อะไรกันจบวิศวะแล้วทำไมเปลี่ยนหลอดไฟไม่เป็น" หรืออะไรทำนองนี้ ตอนนี้ที่เป็นอยู่ที่ว๊าก ๆ น้องแล้วบังคับให้เข้าห้องเชียร์บอกตรง ๆ ผมมองว่า "ไร้ประโยชน์สิ้นดี" มันไม่ได้เป็นประโยชน์อะไรต่อสังคมโลกเลยแม้แต่น้อย อีกอย่างบอกให้รุ่นพี่รุ่นน้องรักกัน แล้วเพื่อนต่างคณะต่างมหาวิทยาลัยล่ะ ไม่รักเหรอ? เพราะด้วยระบบเช่นนี้ที่ปลูกฝังในระดับอุดมศึกษาในกลุ่มคนไร้ปัญญาที่เรียกตนเองว่า "ปัญญาชน" ทำให้ระบบสังคมไทยจึงมีความสัมพันธ์เป็นแบบ "พวกพ้อง" "พรรคพวก" หรือเรียกง่าย ๆ ว่า "ระบบเส้น" หรือ "สี" นั่นเอง จะเรื่องไหน ๆ ก็อาศัยเส้นอาศัยสีกันทั้งนั้น อย่างเรื่องสมัครงานตอนสัมภาษณ์ ที่ว่า "คุณใช่สีxxxxรึเปล่า ถ้าไม่ใช่ผมไม่รับเข้าทำงาน" ผมนี่เกลียดนักแหละ ไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องรับเฉพาะคนที่จบจากมหาวิทยาลัยเดียวกันเข้ามาทำงานเท่านั้นโดยที่ไม่คำนึงว่าจะมีความสามารถที่พอและเหมาะกับงานหรือไม่ แล้วคนที่มีความสามารถจากมหาวิทยาลัยอื่นเข้าทำงานไม่ได้งั้นหรือ? ถ้างั้นยุบมหาวิทยาลัยอื่นเหลือมหาวิทยาลัยเดียวในประเทศไทยไปเลยดีมั้ยจะได้ไม่ต้องแบ่งสี ไม่แปลกใจที่ทำไมประเทศไทยถึงเล่นพรรคเล่นพวกเล่นใช้เส้นแบ่งสีตั้งแต่เรื่องเล็ก ๆ ระดับประชาชนตาสีตาสายันระบบราชการ การเมือง การทหาร ฯลฯ เพราะแม้แต่กลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่า "ปัญญาชน" ยังไร้ปัญญา ก็คงสิ้ันหวัง ดังนั้นถ้าเกิดมีคนเก่งมาก ๆ มีศักยภาพในการพัฒนาองค์กรคุณทุกอย่าง แต่หนีไปพัฒนาต่างองค์กรจนแซงองค์กรคุณไปก็อย่าไปด่าว่าเขาและตามง้อล่ะ เพราะคุณไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขาเพียงเพราะเขาแค่คนละสีกับคุณ และคุณไม่แบ่งที่ให้เขายืนตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ป.ล. ขอโทษเจ้าของกระทู้ด้วย ขอรุนแรงนิดนึงซักครั้งนะครับ m(-_-)m แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 54 23:06:27 แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 54 23:03:40 จากคุณ : Seiki เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 23:02:19

ความคิดเห็นที่ 16 ต้องมองลึกไปอีกหน่อยครับ ว่ากิจกรรมที่ว่าจัดทำแบบไหน และรุ่นน้องไม่ให้ความร่วมมือแค่ไหน ผมเองเป็นคนที่ต่อต้านเรื่องนี้ครับ เพราะในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการรับน้องนั้น แสดงให้เห็นว่ารุ่นพี่มันห่วย ไม่รู้จักรักษาคำพูด กระล่อนได้เป็นเทพ (นี่หรือว่าที่ปัญญาชน ในสถานศึกษา) รุ่นน้องรีไทน์ (เค้าก็ร่วมรับน้องนะ) รุ่นพี่ช่วยอะไรได้? บ้างที่รุ่นพี่ยังไปก่อนรุ่นน้องเลย! จากคุณ : MAX เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 23:04:25

ความคิดเห็นที่ 17 ระบบมันเก่าไปแล้วนะท่าน เวลาเชียร์ผมก็เอาไปซ้อมกีฬาแข่งขันสร้างชื่อเสียงให้ ม. ผิดหรือเปล่า จากคุณ : Pu121 เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 23:12:09

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่ควรขาดบ่อยนะ เพราะ "จะทำให้ร้องเพลงเชียร์ไม่ได้" จากคุณ : chimpanz เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 23:20:16

ความคิดเห็นที่ 19 เรียนที่ลาดกระบังเหมือนกันค่ะ แต่คณะวิทยาศาสตร์ค่ะ เคยเข้าเชียร์แค่ครั้งเดียวเองค่ะ จากสิบครั้ง มีเพื่อนเป็นสต๊าฟเชียร์ค่ะ เพื่อนก็กรอกหูน้องทุกวันให้เข้าเชียร์ ไม่เข้าเชียร์ไม่มีความรับผิดชอบ พี่ทำเพื่อน้อง ฯลฯ เมื่อวันอังคารที่ผ่านมาเข้าเรียนอิ๊งค์แล้วเด็กมาเข้าเรียนน้อยมาก แถมมาหลับในห้องเรียนอีก อาจารย์ที่สอนโมโหมากเลยดุมาบ้าง แล้วถามว่า "ตอนเข้าเชียร์ รุ่นพี่เค้าสอนให้เคารพรุ่นพี่แล้วเค้าสอนบ้างมั้ย ว่าให้เคารพอาจารย์ด้วย" ! เอิ่ม ไปไม่ถูกกันเลยทีเดียวค่ะ จากคุณ : NiNa NiJang เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 23:30:39

ความคิดเห็นที่ 20 ถามว่า    แล้วทำไมรุ่นน้องต้องไปเชียร์ด้วย     เป็นกฎรึก็ไม่     มันเป็นระบบสมัครใจต่างหาก     ใครจะมารึไม่มาเป็นสิทธิของเขา คุณควรจะภูมิใจที่รุ่นน้องเดี๋ยวนี้เข้าใจในสิทธิและหน้าที่ของตนเองดีกว่ารุ่นก่อนๆ    ที่หลับหูหลับตาฟังคำสั่งมันทุกคน    ไม่เคยใช้สมองคิดสงสัยระบบปัญญาอ่อนนี้เลยซักนิด    ไม่เคยคิดว่าเราจะมาทนกับระบบปัญญาอ่อนนี้ทำไม แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 54 23:33:07 จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 23:31:35

ความคิดเห็นที่ 21 อดีตลาดกระบังครับ คณะข้างๆ... ผมไม่เคยเห็นวิดวะเชียร์นะเลยไม่รู้เหมือนกันรึเปล่า แต่ตอนผมอยู่ผมก็เข้านะ เพราะสนุกดี จริงๆกิจกรรมมันดีนะ ทำให้เข้ากับเพื่อนได้ไว ผมว่าจุดมุ่งหมายจริงๆของกิจกรรมปรับพื้นฐานพวกนี้มันคือเพื่อให้เด็กปีหนึ่งที่มาจากต่างที่ ร้อยพ่อพันแม่เข้ากันได้เร็วมากกว่า ผมว่ารับน้องแบบไม่มีว้ากวิ่งเล่นเกมตามฐานก็สนุกดีนะ ตอนเจอพี่ว้ากผมก็นั่งขำในใจ จนผมมาเรียนญี่ปุ่นที่นี่ยังให้ไปเข้าค่ายสองคืนสามวันเลยครับ แต่ไม่มีเล่นเกมตามฐานนะฮะ อารมณ์เหมือนไปนั่งฟังบรรยายสัมนามากกว่า โดนแบ่งกลุ่มให้นอนห้องเดียวกันสี่คน ผมว่ามันทำให้เข้ากันเร็วนะ เทียบกับปีหนึ่งที่เพิ่งเข้าไม่ได้ไปเข้าค่ายเพราะเลื่อนเนื่องจากแผ่นดินไหว = = แต่ยังไงผมก็ไม่สนับสนุนการรับน้องที่ทำกับเด็กเข้าใหม่ยังกะฝึกทหารอยู่ดี อันนั้นไม่ไหวนะ พ่อแม่จ่ายเงินให้มาเรียน ไม่ได้มาทรมานนั่งตากแดด หมอบคลาน จากคุณ : kurokatt เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 23:38:42

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนเรียนอยู่พระจอมเกล้าพระนครเหนือ ผมก็เป็นประธานเชียร์ เรียนวิดวะซึ่งใครๆก็บอกว่ารับน้องโหด รับน้องแบบต่ำๆ แต่วันแรกที่เจอรุ่นน้องผมบอกเค้าก่อนว่าผมมาทำตรงนี้เพราะได้รับมอบหมายมา หากใครอยากเข้าร่วมกิจกรรมก็ยินดี ใครไม่เข้าร่วม หรือเข้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร     ผมไม่บังคับใครเพราะผมไม่มีสิทธิ์บังคับใคร และผมไม่ได้เป็นผู้ยิ่งใหญ่มาจากไหน ผมไม่รู้ว่าแต่ละคนมีพื้นฐานชีวิตมาอย่างไร แค่เราตกลงร่วมกันว่าใครที่เข้ามาร่วมกิจกรรมหากมีการหลุดเกิดขึ้นก็อาจมีการทำโทษบ้างเล็กๆน้อยๆ เช่น หมอบ กลิ้ง กางมุ้ง แต่จะไม่มีการสัมผัสตัวกัน และหากใครอยากจะหยุดตอนไหนก็ให้บอกได้ทันทีอย่าฝืน เพราะเราต่างรู้กันว่าไม่มีใครสามารถบงการชีวิตใครได้ หากเขาเป็นอะไรมาผมบอกตรงๆว่าผมรับผิดชอบไม่ไหว และชีวิตคนไม่มีอะไรจะมาทดแทนหรือรับผิดชอบกันได้     และทุกครั้งที่เสร็จจากการซ้อมบูมในทุกๆวัน ผมจะยืนหน้าแถวแล้วยกมือไหว้ขอขมาลาโทษรุ่นน้องทุกวัน มีหลายคนเดินมาบอกว่าพี่ไม่ต้องไหว้หรอกเราเข้าใจ แต่ผมเลือกที่จะทำเพราะคิดว่าคงไม่ใช่ทุกครั้งและไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าใจในทุกๆการกระทำของผม     และจนถึงวันนี้ ทั้งรุ่นน้องที่เข้าร่วมกิจกรรม และไม่เข้าร่วมกิจกรรม ก็ยังคงโทรหาผมอยู่เสมอ ทักทายกันในเฟสบุคเป็นประจำ  เพราะเราทำให้เขารัก ให้เขาคิดว่าเราเป็นพี่ชายของเขา ไม่ใช่เผด็จการบ้าอำนาจ     คนที่เป็นประธานเชียร์ในคลิปนี้ คุณคงไม่มีโอกาสได้รับความรู้สึกแบบผมหรอก ไอ้คางคกขึ้นวอ ไอ้คางคกขึ้นยูทูป ไอ้คนลุแก่อำนาจ คนแบบนี้ปล่อยให้เป็นใหญ่เป็นโตไม่ได้ กะอีแค่ตำแหน่งประธานเชียร์กระจอกๆยังโอหังขนาดนี้ ถ้าได้ดิบได้ดีจะขนาดไหน คุณไม่รู้หรือไรว่าตำแหน่งต่างๆมันก็แค่เรื่องสมมติ สิ่งที่เป็นจริงและเห็นได้ชัดคืออีโก้ของคุณต่างหาก     สตาฟต่างๆก็เช่นเดียวกันเห็นผู้หญิงคนนึงปัดป้องไม่ให้ถ่ายบ้างล่ะ จะฟ้องบ้างล่ะ ถามหน่อย คุณรู้ถึงความรู้สึกและบรรยากาศในการขึ้นศาลแค่ไหน อย่าเก่งแต่การใช้คำพูด แล้วจะฟ้องเค้าน่ะรู้บ้างมั๊ยว่าตัวเองมีโอกาสชนะสักกี่เปอร์เซนต์กัน ถ้าสิ่งที่ทำคือความถูกต้อง คือสิ่งที่ถูกต้องทำไมต้องกลัวคนมาถ่ายวีดีโอ เปรียบเช่นคนลักลอบได้เสียกันเห็นมีคนมาถ่ายตอนเดินเข้าโรงแรมก็หวาดวิตก แต่หากเป็นสามี-ภรรยากันการเดินเข้าโรงแรมด้วยกันก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าอายหรือต้องปกปิดแต่อย่างใด แล้วถ้าคิดว่าสิ่งที่ทำนั้นถูกต้องจริงๆจะกลัวทำไม? ปล. ในบูมของพระจอมเกล้าพระนครเหนือ มีบูมหนึ่งชื่อว่า "บูมฮิตเลอร์" เพราะพระนครเหนือมีโครงการความร่วมมือระหว่างไทย-เยอรมัน ก็เลยมีการนำชื่อฮิตเลอร์มาประกอบ มีท่อนหนึ่งบอกว่า "พ่อกู...ฮิตเลอร์" แต่ถึงกระนั้นนี่ก็เป็นแค่ถ้อยคำในการบูม ไม่มีใครทำตัวแบบเผด็จการเหมือนไอ้คนบางคนที่บอกว่า "ผมไม่ใช่ฮิตเลอร์" จากคุณ : vitsarakorn เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 23:43:38

ความคิดเห็นที่ 23 ^ ^ Like จากคุณ : ทคคิว เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 23:53:31

ความคิดเห็นที่ 24 มันเป็นกิจกรรมอย่างหนึ่ง มีทั้งดี มีทั้งไม่ดี ปนๆกันไปแหละ แต่ผมรู้สึกอย่างหนึ่งคือว่า การที่คนเรา เอาตัวเองเป็นจุดยืน โดยไม่คิดที่จะปรับตัวเข้ากับสังคมบ้าง มันก็ไม่ไหวนะครับ กิจกรรมเชียร์ สอนอะไรได้เยอะ การเรียนมหาลัย กับ ม.ปลายมันต่างกัน ไม่ใช่ทุกคนที่จะรู้จักชีวิตในมหาลัยได้รวดเร็ว บางทีการเข้าเชียร์ ก็เหมือนการได้เรียนรู้ชีวิตอย่างหนึ่ง ไม่ใช่ทุกอย่างที่จะเป็นตามชีวิตคุณ หากคุณไม่เข้าร่วมก็เป็นสิทธิส่วนตัวตนเอง แต่บอกได้อย่างหนึ่งคือ สักครั้งในชีวิต ถ้ามันไม่มากเกินไป หรืออันตรายเกินไป ก็ไม่เห็นเป็นไรนะครับ การประชุมเชียร์ สิ่งสำคัญก็คืออยู่ในกรอบที่เหมาะสม เท่านั้นเอง จากคุณ : สักวันฉันจะอ้วนกลม เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 23:56:09

ความคิดเห็นที่ 25 จบวิดยา ลาดกระบังฮะ เข้าครั้งเดียวตอน 1st cheer เพราะโดนดักหน้าห้องเรียนให้ไปเข้า หลังจากนั้นก็ไม่เข้าอีกเลย ไม่เห็นความสำคัญอะไร พี่กรอกหูตลอด รำคาญมาก พอตัวเองเป็นปีแก่ก็ไม่เคยช่วย เงินที่เกี่ยวกับกิจกรรมนักศึกษาก็ไม่จ่าย ก็ไม่เห็นมีใครกล้าว่าอะไร ยิ่งเห็นกลุ่มบ้าพลัง sotus คุยกันถึงแผนการกระทำกับน้องๆ ยิ่งเสื่อม ... ก็เรียนจบมาได้ เพื่อนเยอะ รุ่นน้องก็รู้จัก รุ่นพี่ก็มี วันถ่ายรูปรับปริญญาก็แบกของแทบไม่ไหว ยกเว้นใครจะมาบูมก็เดินหนีเลย ดังนั้น ผมสรุปด้วยประสบการณ์ชีวิตมหาลัยของผมว่ากิจกรรมเชียร์  "ไร้สาระ + ไม่จำเป็น + ไม่ต้องแคร์ และช่างหัวรุ่นพี่มัน" จากคุณ : erkDaZe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 00:00:28

ความคิดเห็นที่ 26 555+ รับน้องที่ ม. ผม มีให้เต้นเพลงนี้ด้วยแหละ แหวกแนวสุดๆ จากคุณ : Firion เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 00:03:42

ความคิดเห็นที่ 27 1. ไม่ใช่ 2. สถาบันการศึกษา เป็นสถานศึกษา เพื่อให้นักศึกษาเข้ามาหาความรู้ ไม่ได้ มีวัตถุประสงค์ ให้มาร้องเพลงเชียร์ 3. ความรับผิดชอบ ดูที่ ผลงานของนักศึกษา ขณะศึกษาอยู่ หรือ ขณะ สำเร็จไปแล้ว ว่าทำงานได้ดีหรือไม่เพียงใด รับผิดชอบต่องานได้มากน้อยเพียงใด ไม่ใช่ดูว่า เข้าห้องเชียร์ หรือไม่ จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 00:08:47

ความคิดเห็นที่ 28 รับน้องสำหรับผมเหรอ เรื่องไร้สาระที่พวกรุ่นพี่พยายามเบ่งให้ตัวน้องเห็นว่า ข้าเนี่ยใหญ่กว่าพวกเอ็ง อย่ามาหือกะข้านะเว้ย ไม่งั้นเอ้งจะทำให้เพื่อนๆซวยกันหมด เพราะพี่ไม่พอใจน้องคนเดียวเพื่อนซวยยกชั้น ทีนี้ใครจะกล้าหือล่ะไม่อยากมีปัญหากะเพื่อนนี่ ไม่นับพวกนศ.ที่ต้องนอนหอพักคณะในม.นะ รุ่นพีมหาวิทยาลัยแถบต้นๆเพชรเกษมก่อนถึงศาลเจ้าพ่อเสือเมื่อสามสี่ปีก่อนมารยาทแย่มาก อาจารย์ยังสอนไม่ทันเสร็จเดินเข้ามาประกาศหน้าชั้นเรียน น้องครับเลิกเรียนแล้วห้ามออกไปไหนนะครับ พวกพี่จะซ้อมเชียร์พวกน้องไม่ให้เกียรติอาจารย์ผู้สอน แล้วเรื่องซ้อมเชียร์เนี่ยใช้การสมัครใจหรือบังคับกันแน่ พวกรุ่นพี่ที่กำลังทำเชียร์อยู่ขอให้ทบทวนกันใหม่นะครับ ลองคิดถึงวันที่คุณโดนรุ่นพี่บังคับให้ซ้อมดูก็ได้คุณพอใจหรือไม่ผมเชื่อว่าพวกคุณก็กำลังทำสิ่งเดียวกันกับรุ่นน้องคุณอยู่เหมือนกัน จากคุณ : ความรู้น้อยแต่ขอแจม เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 00:11:41

ความคิดเห็นที่ 29 สำหรับผมผมว่าทุกๆอย่างมีทั้งข้อดีและข้อเสีย สำหรับผมผมก็ไม่ชอบให้อยู่ๆก็มาโดนตะหวาดตะคอก แล้วบางทีอาจจะดูเหมือนไร้เหตุผลด้วยซ้ำไป แต่สำหรับผมแล้วผมเข้าเชียเพราะมันทำให้ผมรู้จักเพื่อนๆ ผมรู้จักเพื่อนๆน้องๆเป็นร้อยๆจากการเข้าเชียร์ และการเข้าเชียร์เป็นการเริ่มต้นไปสู่การทำกิจกรรมต่างๆมากมาย ส่วนใหญ่คนที่ทำกิจกรรมทั้งหมด ทั้งเป็นสตาฟในค่ายต่างๆ รวมถึงคนที่เป็นเฮดในกิจกรรมต่างๆส่วนใหญ่ล้วนจะผ่านการเข้าเชียร์มาทั้งสิ้น แน่นอนการเข้าเชียร์ไม่ได้ทำให้ผลการเรียนดีขึ้น แต่การเข้าเชียร์ทำให้รู้จักการแบ่งเวลาเวลาที่เราควรจะเรียนเราก็ควรเอาไปเรียน แต่เวลาที่นอกเหนือจากนั้นแทนที่เราจะเอาเวลาไปใช้กับอบายมุขต่างๆเราเจียดเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงมาเข้าเชียร์ก็ไม่ได้เสียหายตรงไหน คนที่อ้างว่าการเข้าเชียร์ทำให้ผลการเรียนเสียอาจจะมาจากการแบ่งเวลาไม่ดีมากกว่า สำหรับผมแล้วการเรียนต้องควบคู่ไปกับการทำกิจกรรมไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมอะไรก็ตาม การที่เราสามารถแบ่งเวลา 4 ปีของเราให้ทำอะไรต่างๆได้หลายๆอย่างสำหรับผมแล้วมันคุ้มค่ามากมาย ปล.ทั้งผมดเป็นความเห็นส่วนตัวของผมนะครับ ถ้าทำให้ใครไม่พอใจก็ขอโทษด้วย - -" จากคุณ : triplex เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 00:47:23 A:58.136.8.86 X: TicketID:321255

ความคิดเห็นที่ 30 เอาส่วนดีของเชียร์มาสิ ส่วนดีเยอะแยะ ทำไมคิดลบๆกันจัง ทั้งคนที่บอกรุ่นน้องไม่มีความรับผิดชอบ ทั้งคนที่บอกอย่าไปเข้ามันเชียร์ ไร้สาระ เข้าเชียร์ได้อะไรหลายอย่าง บอกไปก็ไม่เซอไพรซ์สิ (คนไม่เข้าเชียร์ไม่เข้าใจด้วย) ปล. ผมบอกน้องๆหลานๆว่าถ้าไม่ติดอะไรก็เข้าเชียร์เถอะ ปีหนึ่งมีครั้งเดียว ถ้าแบ่งเวลาได้ ไม่ติดขัดอะไร ก็เข้าเชียร์ไปเอาส่วนดีๆจากรุ่นพี่มาดีกว่า ถ้าเวลาว่างก็ทำกิจกรรมบ้าง ฝึกการทำงาที่ไม่ได้มีสอนในห้องเรียน เรียนๆอย่างเดียวไม่เบื่อมั่งไง๊ ? ทำกิจกรรมบ้างครับ พี่ๆที่สอนน้องๆว่าไม่ต้องเข้ามันเชียร์ หรือกิจกกรรมไร้สาระ บลาๆๆ ปล. ตีดอทต่อ จากคุณ : KenSei เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 00:56:39

ความคิดเห็นที่ 31 เอ้อ อยากจะบอกอีกนิดครับ กลัวคนอ่านเข้าใจผิดจากความเห็นบนๆ วิศวะลาดกระบังไม่ได้รับน้องโหดนะครับ ไม่มีให้กินเหล้า ไม่มีสั่งให้คลาน ไม่มีไฟลน มีให้น้องตามเพื่อนๆข้างรหัสมาเข้าเชียร์(แต่ก็ไม่ได้บังคับอยู่ดี) มีให้น้องฝึกความอดทน ความสามัคคี มีบอกข่าวสารต่างๆที่ปีหนึ่งควรรู้ บลาๆๆ ไม่ได้โหดครับ ผู้ดีครับ ปล. ไม่ชอบอย่าง ปีรุ่นผมให้กินเวลาหิวน้ำ น้ำขวดเดียวกัน ไม่มีหลอด ฮ่าๆๆ ไม่รู้ปีนี้เป็นไงมั่ง แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 54 01:00:57 แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 54 01:00:39 จากคุณ : KenSei เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 00:59:49

ความคิดเห็นที่ 32 อธิบายนะครับ วิศวะลาดกระบังไม่ใช้ SOTUS ครับ ไม่มี Order และ Tradition เพราะถือว่าสองคำนี้มันค่อนข้างจะขัดกับการสอนให้เป็นผู้มีความคิดริเริ่ม ความคิดสร้างสรรค์ และสอนเสมอว่านักศึกษาวิศวะลาดกระบังต้องเป็นปัญญาชนต้องมีความคิดเป็นของตัวเอง และการเชียร์จะเป็นการนัดที่ลานหน้าห้องเชียร์ ใครมาก็เช็คชื่อ ใครไม่มาก็ให้ปี 1 โทรตามกันเองไม่มาก็เช็คขาด และเวลานัดก็ตอนเย็นถึงทุ่มครึ่งโดยประมาณ ไม่มีการเรียกสี่ห้าทุ่มหรือไปเรียกจากหอ รึใครมีเรียนก็ปล่อยไปเรียนแล้วก็เช็คชื่่อให้โดยที่ไม่ด่าแต่ไล่ไปเรียนก่อนด้วยซ้ำ การทำโทษก็แค่ให้ยกมือไม่ก็สั่งบูม เรื่องให้กลิ้งให้คุกเข่าลืมไปได้เลย เพราะแค่ลุกนั่งวิดพื้นนี่ก็ถือว่าเป็นการทำโทษที่แรงที่สุดแล้ว ระหว่างเชียร์ ใครบ้านไกลต้องกลับก่อนก็ปล่อยกลับก่อน ใครติดซ้อมกีฬา รึลีดเดอร์ก็ปล่อยกลับก่อน ไม่สบายก็แยกออกมาด้านหลังไม่ต้องไปนั่งเบียด จบเชียร์ก็มีรถคณะไปส่งสามสาย ถ้าใครรถไม่ผ่านก็ให้กลับก่อน ผู้ปกครองมาก็ให้เข้าไปนั่งดูในห้องเชียร์เลยไม่มีการปิดบัง แม้แต่ผู้บริหารของคณะที่หัวก้าวหน้าจบ MIT ดินแดนที่เต็มไปด้วยอิสระและความคิดสร้างสรรย์ยังเห็นด้วยกับกิจกรรมเชียร์ของที่นี่ รึที่สุดแล้วใครไม่ผ่านเชียร์ก็ไม่มีผลอะไร ไม่มีการกีดกันรึลงโทษใดๆจากรุ่นพี่ จะมีก็แค่ตัดสิทธิ์การเข้าห้องเชียร์เท่านั้น ไม่แปลกครับที่คนอื่นจะเหมารวมว่าเชียร์ที่นี่ SOTUS เหมือนที่ภาพในหัวทุกคนคิดไว้ เพราะ จขกท. ไม่ได้บอกไม่ได้อธิบายรายละเอียดไว้ มาถึงก็ยกข้อความจากการโพสต์ในเว็บบอร์ดของรุ่นพี่บางคนมาแปะเลยก็เท่านั้น จากคุณ : EastCoast เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 01:00:37

ความคิดเห็นที่ 33 ผมก็เคยผ่านระบบนี้นะ รู้สึกว่า มันไม่ได้ช่วยอะไรเลยจริงๆ ไอ้คนเป็นประธาน จบไปก็เปลี่ยนงานไปไม่รู้กี่รอบ ไอ้พวกเฮดทั้งหลาย นี่ก็ตัวดี โดดเรียนเป็นประจำ บางคนก็ตกงาน ระบบนี้จะยกเลิกก็คงยาก พวกรุ่นพี่มันไม่ยอมหรอก ตัวเองโดนมาแล้ว มหาลัยบังคับห้าม เดี๋ยวก็แอบไปจัดกันอยู่ดี ผมเคยเป็นหนึ่ง ในคนที่จัดกิจกรรมประชุมเชียร์ + รับน้อง ตอนประชุมเห็นความคิดแต่ละคนแล้ว ผมละเซ็งมาก ทุกคนหวังจะเอาคืน โดยเอาคำว่ารับน้องมาบังหน้า และใช้เหตุผลต่างๆ นานา มาอ้างให้ดูสวยหรูแค่นั้น เพื่อให้ประเพณีนี้มันอยู่ต่อไป แล้วที่บอกกันว่า มันไม่บังคับ แต่ถามหน่อยว่า ที่มากันน่ะ อยากมาด้วยใจจริงซักกี่คน ที่มาก็เพราะกลัวเป็นแกะดำมากกว่า เผลอๆ โดนคว่ำบาตรอีก มันก็คือการบังคับกลายๆ นี่แหละ ถ้ากิจกรรมรับน้อง+ประชุมเชียร์ มันดีจริงๆ เอาไปใช้ในชีวิตการทำงานได้จริง ประเทศชาติก็น่าจะพัฒนาไปได้ไกลกว่านี้นะ เด็กพึ่งจบ ทำงานได้ไม่เกิน 1 ปีก็ลาออกเปลี่ยนงานใหม่เป็นว่าเล่น จากคุณ : MoonGlade เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 01:18:25

ความคิดเห็นที่ 34 ผมว่าอย่าเหมารวมดีกว่านะ SOTUS คณะผม การลงโทษหนักสุดคือการยืนย่อเข่า กับ ลุกนั่งไม่เกิน 20 ที ผมว่าบางอย่างมันก็ดีนะครับ ฝึกการอดทน คณะผม เป็นคณะที่ บางครั้งต้องยืนทำงานติดต่อกันมากกว่า 8 ช.ม. แต่ มาเข้าห้องเชียร์ ยืน แค่ 3 4 ช.ม. ก็ไม่ไหวแล้ว แล้วจะไปทำงานได้ไง การเข้าห้องเชียร์ลึกๆ แล้ว มันก็แล้วแต่เป้าหมายของรุ่นพี่ว่าอยากจะไห้รุ่นน้องได้อะไร อยากไห้ไครได้อะไร ถ้ารุ่นพี่ดี เป้าหมายดีัชัดเจน รุ่นน้องก็ได้รับอานิสงค์อะไรต่างๆมากมาย แต่ถ้าเอาห้องเชียร์ไปโชว์พาวกดขี่น้องอะไรแบบนี้ก็...น่าเสียดาย.... จากคุณ : Bracanium เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 01:28:20 A:61.90.14.39 X: TicketID:303916

ความคิดเห็นที่ 35 ทุกปีกระทู้แบบนี้ จากคุณ : hoheno3 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 01:33:22

ความคิดเห็นที่ 36 ที่อื่น เป็นยังไงไม่รู้นะ แต่ผมรู้ว่าเชียร์วิศวกรรมศาสตร์เรานี่ ไม่ได้มีความโหดเลย ส่วนตัวคิดว่ามันคงมีหลายกระแสน่ะ ของเชียร์ที่อื่น ที่ทำให้น้องๆกลัวกัน ไม่น้องๆ ก็ใจเสาะเอง ไปฟังว่าที่อื่นอย่างนั้น แต่อื่นอย่างนี้ แล้วคิดว่าที่นี่ต้องเป็นด้วย ผมก็เข้าเชียร์ไม่เคยขาดนะ ที่อื่นเป็นไงไม่รู้ แต่อยากจะบอกที่นี่ว่าเชียร์หน่อมแน้มมากกกกกกกกก ยังจะมีคนเดือดร้อนอ่ะ คิดดู... ไอ้พวกที่บอกว่าเดือดร้อน ยุ่งยากไม่เข้าเรื่อง หัวโบราณไม่น่าทำเนี่ย สุดยอดเลยนะ(เรื่องเข้าข้างตัวเอง) ไม่เคยมองมุมกลับ (ที่กล่าวมาเฉพาะสถาบันผมนะ ไม่เอามาตรฐานนี้ไม่คิดกะที่อื่น) แค่เข้าไปนั่งเนี่ย แหกปากเนี่ย ร้องเพลง แล้วก็ปรบมือ แค่นี้ มันใช้ความอดทนน้อยนิดกว่าการเป็นรุ่นพี่คุมเชียร์ตั้งเยอะนะ ไม่ลองมาคิดดูถึงคนอื่นบ้าง คงคิเดว่าตัวเองเดือดร้อน แล้วพวกพี่ๆที่ยืนแหกปากจะมีความสุขสินะ เค้าต้องเทรนกันตอนปิดเทอม ไหนจะต้องเสียสละเวลามาคุมน้องๆอีก ตอนน้องๆนั่งร้องเพลง รุ่นพี่สต๊าฟ ยืนร้องนะครับ ยืนคุมตลอดนะครับ (ขอโทษที่สปอย แต่คิดว่าขนาดรุ่นเดียวกันบางคนก็ยังคิดไม่ได้หรอก เพราะไม่เคยคิดถึงคนอื่น ) ทำโทษก็แค่ลุกนั่ง วิดพื้น และ ...รุ่นพี่ทำด้วย อีกอย่างนึง เป็นแค่ปี1 เนื้อหาบทเรียนก็ยังไม่ได้ใช้หนักหรือเป็นพื้นฐานอะไรมาก ลองคิดถึงพี่ๆสต๊าฟที่เค้าต้องสละเวลามาจำเพลง มานั่งรอน้องๆมาตามเพลงดู ไหนจะมายืนคุมน้อง เค้าเอาเวลาพวกนั้นไปตั้งใจเรียนดีกว่ามั้ย ถ้าทุกคนเห็นแก่ตัวแบบนั้นหมด ก็จบ ไม่มีเชียร์ เข้าเรียนก็ผ่านมาแล้วผ่านไป มันก็จะไม่มีกิจกรรมอะไรให้คนรู้จักกัน คนไหนมนุษย์สัมพันธ์ไม่ดีก็โชคร้ายหน่อย ไม่ต้องมีเพื่อน หรือมีก็มีแต่เฉพาะในภาค 4ปีจบเหมือนกัน แต่สังคมเพื่อนฝูงต่างกัน (ขอโทษที่สปอยอีก กลัวบางคนยังคิดไม่ได้อีก เพราะปิดใจไม่เข้าเชียร์แต่แรก) ผมกล้าพูดเลยนะ เฉพาะสถาบันเราอ่ะ เฉพาะเชียร์ของวิศวกรรม ถ้าไม่มีธุระพันล้านขนาดเสียสละเวลามารับผิดชอบเรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้ไม่ได้ แล้วไม่เข้าเชียร์เนี่ย ความอดทนคงมีน้อยน่ะ น้อยมาก แล้วก็ใช้ความรับผิดชอบน้อยมากเลยนะ แค่ตามเพลงกับจำเพลงแล้วร้องให้ได้เนี่ย .... และพวกที่บอกว่ารุ่นพี่ด่า ตะคอก ทำเหมือนพวกไร้อารยธรรมเนี่ย คงเพราะยังไม่เคยเห็นบรรยากาศตอนทำงานจริง (สปอยอีก เพราะส่วนใหญ่ไม่ได้รู้สึกหรอกตัวหรอก ว่าชีวิตการทำงานจริงๆมันโหดร้ายกว่าเข้าเชียร์เด็กๆแบบนี้ตั้งเยอะ) จริงๆ มันยังมีอะไรดีๆอีกเยอะ ที่ส่งต่อผ่านรุ่นสู่รุ่นจากการเชียร์ อย่างเช่น สมบัติการเป็นวิศวที่ดีน่ะ จบไป4ปี ถ้าไม่เข้าเชียร์ก็ไม่ได้รู้หรอก เพราะความรู้"บางอย่าง" เสริชกูเกิ้ล / แค่เข้าเรียน อาจารย์ก็คงไม่เจอหรอก (สปอยข้อสุดท้ายละ จะกลายว่าเป็นการโปรโมทแล้วไม่ทำให้เกิดเวอร์ไพรซ์มั้ยวะเนี่ย แต่ช่างเหอะ จะพิมพ์ว่ะ 555+ ) ป.ล. ผมไม่ใช่เด็กกิจกรรมหรอก พอดีเห็นแก่ตัวมากกว่าเสียสละอ่ะ เอาเวลาไปเล่นเกมไม่ได้ทำกิจกรรมเชียร์เพื่อรุ่นน้อง แต่เห็นใจพวกรุ่นพี่ที่เสียสละเวลาอันมีค่าไปทำกิจกรรมเชียร์เพื่อรุ่นน้องน่ะ เห็นแล้วมันอดไม่ได้จริงๆ ที่มีคนบอกว่าเชียร์วิศวกรรมสถาบันนี้ โหด ทารุณ ผมเกลียดพวกเห็นแก่ตัว ป.ล.2 อย่าเอาที่ผมพิมพ์ไปคิดกะสถาบันอื่นล่ะ เพราะแต่ละที่มาตรฐานไม่เหมือนกัน ผมพูดเฉพาะสถาบันใกล้ๆหัวตะเข้ และคณะสีเลือดหมูเท่านั้นแหละ จากคุณ : ความรู้ วินัย ยุติธรรม เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 01:43:00 A:61.90.27.163 X: TicketID:321263

ความคิดเห็นที่ 37 ในความคิดผม การเชียร์ เป็นกิจกรรมที่จัดขึ้นก็ดีครับ งานทุกงานมีวัตถุประสงค์ของมัน จะบังคับใครให้ทำไม่ได้ คนที่ คิดลบอยู่แล้วเป็นทุนก็มี คนที่พร้อมเปิดรับทำกิจกรรมก็มี แต่ละที่แต่ละแห่ง จะเหมือนกันไปทั้งหมดก็ไม่ ต่างที่ต่างสถาบัน ต่างระบบการทำงาน บางคณะ บางที่ แค่ได้ยินชื่ออย่างเดียว ก็คงกลัว แต่ 10 ปากว่าหรือจะเท่าตาเห็น คนที่เขียนโครงการขออนุญาต ก็ตั้งใจทำให้ดี มีความรอบคอบ รัดกุม ปลอดภัย แก่ตัวเองและคนที่เกี่ยวข้อง หากระบบ ที่ทำเขาดีจริง ก็ต้องเตรียมตัว เตรียมทุกอย่างพร้อม บางคนที่คิดลบเป็นทุน ก็คงคิดเป็นเรื่องไร้สาระ  คนที่เข้า ก็เหมือนยอม ที่จะไปเปิดใจ รับฟัง เรื่องราว การกระทำ ตามงานที่รุ่นพี่แนะนำ บางงานก็มีประโยชน์ เช่น ตามประวัติสถาบัน เราก็จะรู้ว่าที่เราอยู่มาอย่างไร กิจกรรมที่จัดก็มีต่างๆ ไม่จำเป็นที่จะต้อง ว๊ากอย่างเดียว อาจจะใช้เสียงดัง บ้าง เพื่อสะกดคนนับพันให้อยู่ แต่ทุกสิ่งอยู่ในกรอบของโครงการ ผมบอกได้เลยว่า ที่ผมผ่านมาก็ภูมิใจกับมัน งานกิจกรรมที่ มอบให้น้องทำ ผมก็บ้างไม่ทำบ้าง ว่างก็ตามงาน ... บางอย่างก็ไร้สาระ บางอย่างก็มีสาระดี บางอย่างก็เกลียด บางอย่างก็ชอบ มันก็คงมีมากมาย  อยู่ใน วัฒนธรรมแต่ละสังคม แต่ละองค์กร คงไม่มีใครจะปฏิเสธว่า ถ้าออกไปทำงานจริง จะไม่ต้องปรับตัว ไปต่างที่แต่ละที่ก็มีวัฒนธรรมแต่ละองค์กรต่างกันไป ฉะนั้นการเชียร์ ก็เป็นการปรับตัวให้เข้ากับสังคมกับองค์กรให้ ได้กับคนหมู่มากเท่าที่จะทำได้ โดยใช้กิจกรรม เป็นสื่อกลาง กิจกรรมเป็นสื่อนำแห่งความสำเร็จ งานทุกงานจะมีเหตุผลที่ทำอยู่ในตัวงานเอง หากงานใดที่เห็นว่า ต้องทำโดยไร้เหตุผลของการกระทำ ก็หยุดทำที่ตัวเราเอง อย่าหน่วงคนที่เห็นคุณค่าของงานนั้น ต้องหยุดทำ " ถ้าจะแพ้อย่าอ่อนแอให้ใครเห็น ถ้าอยากเป็นคนเข้มแข็งต้องแกร่งไว้  ถ้าอยากร้องไห้ ก็ร้องให้หนำใจ  แต่ขอ ให้ได้อะไรจากน้ำตา " หนึ่ง ใน วิศวะ ลาดกระบัง จากคุณ : Bi_จอมซน เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 02:23:02

ความคิดเห็นที่ 38 ผมก็เคยผ่านการเข้าเชียร์มาก่อน จะบอกว่าเชียร์ก็คือการสอนน้องร้องเพลงไปใช้ในงานเชียร์กีฬาของตัวน้องๆเองซึ่งผมเห็นว่ามีประโยชน์ แต่ที่ไม่น่ามีนะคือว้ากมากกว่า ไม่พอใจสั่งลงโทษ สั่งซ่อม ยิ่งรุ่นพี่บ้าอำนาจยิ่งมันส์อะไรยังงี้ ตัวห้องเชียร์จริงๆถ้าไม่มีการว้ากมันก็ห้องสอนร้องเพลงนั่นแหละครับ จะคุมคนหมู่มากไม่ต้องว้ากก็ได้ ทหารเค้ายังทำกันได้เลย โตๆกันแล้วพูดคุยกันเฉยๆก็ได้ แต่ก็อย่างว่าละครับมันก็ยังคงมีต่อไป ฮาๆ จากคุณ : Gamer98 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 03:21:59

ความคิดเห็นที่ 39 คหสต.นะคะ เราว่าการขาดเชียร์ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องไม่มีความรับผิดชอบเลย แล้วมันก็ไ่ม่ได้แปลว่า คนที่เข้าเชียร์จะมีความรับผิดชอบมากกว่า หรือจะอดทนในการทำงานได้มากกว่า แบบนี้คนที่จบจากมหาวิทยาลัยที่ไม่มีการซ้อมเชียร์ก็เป็นคนที่ด้อยความรับผิดชอบและขาดความอดทนหรอคะ ..ก็ไม่ใช่ซะหน่อย สิ่งที่รุ่นพี่ชมรมเชียร์ทั้งหลายต้องไปคิดเป็นการบ้านคือ ทำไมน้องไม่เข้าซ้อมเชียร์ แล้วคิดดูให้ดีว่าการเชียร์มีเพื่ออะไร และการซ้อมเชียร์ต้องทำอย่างหนักหน่วงเอาเป็นเอาตายด้วยหรือ ตอนที่อยู่ปี 1 มีงานบอลประเพณี เราไม่เคยถูกรุ่นพี่มาบังคับให้ไปซ้อมเชียร์ ชุมนุมเชียร์เค้าก็แค่รณรงค์ว่าเพื่อนๆไปขึ้นแสตนด์เชียร์กันเยอะๆนะ มากันเร็วๆนะอะไรแบบนี้มากกว่า แล้วแสตนด์มันก็เต็มนะคะ ส่วนพอถึงเวลาจะต้องยกพวกอุปกรณ์ เค้าจะบอกว่าใส่อุปกรณ์ไว้ใต้ที่นั่ง เอาอันนี้ออกมานะ นับ 1-2-3 แล้วยกนะ อะไรแบบนี้อะค่ะ แล้วก่อนเวลาก็ซ้อมตบมือนิดหน่อย ถึงเวลาเชียร์จริง ภาพที่ได้มันก็ออกมาสวยงามไม่แพ้ฝั่งตรงข้าม ตบมือร้องเพลงพร้อมเพรียงกันได้สนุกสนาน เรามองว่าการเชียร์มีเพื่อให้กำลังใจนักกีฬาและเพื่อสร้างความสามัคคีในหมู่คณะ แต่คงไม่ต้องถึงขนาดซ้อมกันเป็นอาทิตย์ๆ วันนึงหลายๆชั่วโมงเพื่อความพร้อมเพรียง และเรากลับมองว่าการว๊ากเนี่ยเป็นการสร้างพฤติกรรมที่ไม่ดีในสังคมไทยด้วยซ้ำ ถึงเป็นรุ่นพี่ก็ไม่มีสิทธิ์มาดุหรือข่มเหงรุ่นน้องหรอกค่ะ แล้วนิสัยแบบเนี้ย ติดตัวไปยันทำงานจะเป็นยังไงคะ ตอนเราเข้าปีหนึ่ง ยังจำคำพูดของอ.ท่านนึงในวันปฐมนิเทศน์ได้เลย ท่านบอกว่า ที่นี่จะเรียกว่าวันรับเพื่อนใหม่ ที่นี่ไม่มีระบบรุ่นพี่รุ่นน้อง ทุกคน"เท่าเทียมกัน" เราเชื่อว่า ถ้าคิดแบบนี้ทุกคนจะเคารพกัน ช่วยเหลือกันแบบเพื่อน แต่ไม่มีการกดขี่ข่มเหงแบบรุ่นพี่รุ่นน้อง จบมาแล้วทุกคนก็มีความรับผิดชอบได้เหมือนกัน แล้วจะต้องมีการซ้อมเชียร์โหดๆไปทำไมคะ ? จากคุณ : Jumuton เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 03:37:38

ความคิดเห็นที่ 40 ของดิฉันเรียนมหาวิทยาลัยที่คุณเจ้าของกระทู้บอกว่าไม่มีว้ากไม่มีประชุมเชียร์ แต่แปลกดีมั้ยที่ทุกคนร้องเพลงของมหาวิทยาลัยได้เกือบทุกเพลง? ของแบบนี้ไม่ต้องมาบังคับเค้าก็ขวนขวายกันเองได้ แสดงให้เห็นด้วยว่าเค้ารักสถาบันของเค้าแค่ไหน ขนาดไม่มีใครสอนร้องเพลงมหาวิทยาลัย ยังกระเสือกกระสนไปให้คนนู้นคนนี้ช่วยสอน ขอให้เพื่อนกันเองสอนบ้าง (บางคนมีพ่อแม่พี่น้องจบจากที่นี่เลยร้องเป็น) ขอให้รุ่นพี่ที่ได้เจอกันเป็นบางโอกาสสอนบ้าง หรือบางทีก็มีเพื่อนบางคนไปขอพี่ธุรการที่สนิทกันบ้าง พี่เจ้าหน้าที่ดูแลหอพักบ้างช่วยสอนให้ก็มี ไม่มีมาบังคับไม่มีมาว้ากโหดๆฮาๆบ้าๆบอๆให้เสียเวลา จากคุณ : เกินแกง เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 07:05:56 A:222.151.37.166 X: TicketID:299625

ความคิดเห็นที่ 41 ค่านิยมสนตะพาย ใครอยากได้ก็รับไป เค้าไม่อยากทำก็อย่าไปบังคับ หรือหว่านล้อม เพราะมันไม่ได้มีในหลักสูตรข้อไหน ของคณะไหนเลยซักที่เดียว ไม่ทำก็จบได้ มีเพื่อน พี่ น้อง หรืออนาคตที่ดีได้ไม่แพ้ใครหรอก จากคุณ : น้ำลายบูด เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 08:29:29

ความคิดเห็นที่ 42 ไม่เกี่ยวกันเลย หาอะไรมาโยงหาเหตุผลเอาได้เนอะ หัวโบราณมาก ไม่ใช่ยุคก่อนแล้วนะครับ ทุกคนมีความเห็นเป็นของตัวเอง ตัดสินใจได้ด้วยตนเอง ทำสิ่งที่อยากทำ ไม่ทำสิ่งที่ไม่อยากทำ และมันก็ไม่ผิดกฎอะไร อย่าเอามาโยงกับความรับผิดชอบ หรืออะไรพวกนั้นตอนโตขึ้น มีสติติมายืนยันไหมครับ ว่าพวกที่โดดรับน้อง โตขึ้นมันจะตกงานกี่% จากคุณ : KeyboardWarrior เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 09:30:53

ความคิดเห็นที่ 43 ไม่เคยบังคับ ไม่เข้าก็ได้ไม่ว่า บอกมาเลยว่าไม่เข้า ทุกอย่างจบไม่มีตามไปรบกวน แต่หลังจากที่ผ่านกิจกรรมนี้ สิ่งที่ตอบแทนให้น้องๆที่เข้าร่วม แน่นอนว่าน้องที่ไม่เข้าร่วมจะไม่ได้ น้องเลือกได้ครับ ไม่มีการบังคับ และกิจกรรมทั้งหมดที่เกิดขึ้น อยู่ในสายตาอาจารย์ ข้อดีของกิจกรรมนี้ ตอนลำบากสุดๆ ธาตุแท้จะออกมาครับ ใครเป็นไง มันเห็นกันเลยแหละ   Entaneer #37  เข้าเชียร์ครบ เกรดดี มีงานทำ จากคุณ : Sympho เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 09:48:59

ความคิดเห็นที่ 44 รุ่นพี่ไม่สามารถทำให้รุ่นน้องเคารพได้ในด้านอื่นๆ ก็ต้องเอาซีเนียริตี้นี่แหล่ะคับ ส่วนรุ่นน้องก็กำไรจะตายยอมปีเดียว ได้กลับ 3 ปี แถมยังต่อไปถึงงานการในอนาคตได้อีกต่างหาก ส่วนอาจารย์ก็เอาหูไปนาเอาตาไปไร่เพราะว่าไม่สามารถดูแลนักเรียนได้ทั่วถึงอยู่แล้ว ต้องใช้ระบบตำรวจกับซุ้มมือปืน เลี้ยงรุ่นพี่ไว้ให้ไปคุมรุ่นน้อง ดังนั้นใครคิดว่าเจ๋งไม่ง้อรุ่นอยู่คนเดียวได้ จบไปที่บ้านมีกิจการรองรับ ก็จัดเต็มคับสนับสนุน จากคุณ : cocobronco เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 10:41:04

ความคิดเห็นที่ 45 ENGINEER 37 เหมือนกันครับเข้าเชียร์ครบทุกครั้งครับ ได้อะไรมากกว่าที่เสียครับ จากคุณ : funfunfun เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 10:46:24

ความคิดเห็นที่ 46 การเข้าเชียร์ หรือบาง ม. มี sotus (ที่อยู่ในกรอบที่เหมาะสม) มันให้ประสบการณ์ที่มีร่วมกันกับเพื่อนใหม่ๆ ให้รู้จักและรักกันเร็วขึ้น เป็นการฝึกความสามัคดี การรับผิดชอบร่วมกัน การทำกิจกรรมเป็นทีม ประสบการณ์ที่ได้ อาจจะมากจะน้อย มันก็แล้วแต่คนให้และคนรับ มันไม่ได้ส่งผลกระทบโดยตรงต่อการเรียน การงานในอนาคต แต่ไม่แน่วันนึงเราอาจจะจำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยมันก็ได้ เหมือนคุณเรียนฟิสิกส์ตอน ม. ปลาย เรียนไปทำไมไม่ได้ใช้ เรียนจบคอมฯ มา เหมือนจะไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฟิสิกส์ แต่วันนึงต้องไปเขียนโปรแกรมที่ต้องใช้ความรู้ด้านฟิสิกส์ นั่นแหละถึงจะได้รู้ว่าบางทีรู้พื้นฐานไว้ มันก็เข้าใจอะไรได้เร็วขึ้น เราจะไม่รู้ จนกว่าเราจะได้ใช้มัน แต่บางคนไม่เคยเข้าร่วมก็อาจจะไม่มีโอกาสได้ใช้ประสบการณ์นั้นๆ ผมแนะนำว่า ถ้ามันไม่เหลือบ่ากว่าแรง เก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิตให้เยอะๆ ครับ ถ้ามีโอกาส แล้วประสบการณ์พวกนั้นมันจะสอนเราเองเมื่อเราโตขึ้น สังคมกว้างขึ้นและหลากหลายขึ้น ชีวิตมหาลัยเนี่ย ผมว่าเป็นช่วงที่ดีที่สุดของชีวิตแล้วละ 4 ปีที่มีค่า อิสระ รับผิดชอบไม่มากแต่ก็ไม่น้อย อย่าคิดว่าการคิดต่างมันเท่ห์เสมอไปครับ มันอาจจะเป็นการปิดกั้นโอกาสบางอย่างของเราก็ได้ สำหรับผม ตอนนั้นมันสนุกแฮะ ทุกวันนี้เวลาไป meeting กับเพื่อน ยังเล่าเรื่องเก่าๆ กันได้สนุกสนานเฮฮากัน รู้สึกว่าได้ผ่านอะไรๆ กับเพื่อนๆมา จากคุณ : ^oio^ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 11:13:51

ความคิดเห็นที่ 47 - ใช่ครับ การเรียนเป็นการต่อยอดความรู้ ความรู้สามารถหาได้ตามร้านหนังสือ แต่ประสบการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นจากการผ่านร้อนผ่านหนาวของรุ่นพี่ไม่สามารถหาซื้อได้นะครับ การเชียร์เป็นการบอกเล่าถึงประสบการณ์ของพี่ ประวัติของคณะ ถ้าน้องไม่เข้าห้องเชียร์ จะมีรุ่นพี่หน้าไหนมาคอยนั่งรอน้องเข้ามาถามเรื่องราวของคณะ ขนาดตอนเป็นปี 1 ก้ไม่เข้าเชียร์แล้ว แล้วโตขึ้นเป็นปี 2 ปี 3 ปี 4 จะเอาความรู้ ประสบการณ์อะไรไปสอนน้อง - การที่น้องบอกว่าไม่ต้องการรุ่น สุดท้ายแล้วการเป็นวิศวกรน้องทำงานคนเดียวได้ใช่ไหมครับ ถ้าน้องทำงานคนเดียวได้พี่จะกราบงามๆ สัก1ที - การที่ไม่เข้าเชียร์แสดงว่าขาดความรับผิดชอบ ในความคิดเห็นพี่ พี่คิดว่า งานง่ายๆแค่นี้ยังทำไม่ได้ แค่เข้าไปฟัง ไปร้องเพลง การเข้าหารุ่นพี่ งานง่ายๆ ยังทำไม่ได้ จะเอาภาระที่ยิ่งใหญ่ไปฝากให้น้องเหล่านี้รับผิดชอบได้ยังไง มันก้เหมือนกับการที่เราทำอะไรพลาดสัก 1 ครั้ง ทำให้ผู้ใหญ่ผิดหวัง กว่าเราจะทำให้เค้าเชื่อใจกลับมาอีกครั้งน้องคิดว่ามันง่ายนักเหรอครับที่จะแก้ไขให้ผู้ใหญ่เชื่อ - การว๊ากใช่มั้ยครับน้อง น้องคิดว่าพี่ในคณะ เข้ามาดูเชียร์น้อย ถ้าไม่มีว๊าก ใครจะคุมน้องเป็นพันคนได้ครับ ว๊ากก็เป็นแค่กุสโลบายในการคุมฝูงชน ถ้าพี่ในคณะช่วยกันคนละไม้คนละมือ ว๊ากก็คงไม่มีความสำคัญ แค่พี่ในคณะคงคุมน้องได้ครับ เพียงแต่ว่าเราต้องการให้งานเดินง่าย หรือเรียบร้อยขึ้น ก้เลยต้องมีสิ่งที่เรียกว่าว๊ากเข้ามาช่วย ถ้าเปรียบว๊ากในการผลิตสารเคมี ว๊ากก็คงเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่ช่วยให้ปฏิกิริยาเกิดเร็วขึ้น - น้องบอกว่าไม่ต้องมีว๊ากก็ภูมิใจในสถาบันได้ แค่เครื่องแต่งกายของน้องปี1 มันก็น่าแสดงออกได้ว่าน้องไม่ภูมิใจ นี่ขนาดมีว๊ากช่วยเตือน น้องยังทำไม่ได้เลย ถ้าไม่มีว๊าก น้องลองคิดเอาเองว่ามันจะแย่ขนาดไหน แล้วความภูมิใจในสถาบัน เรื่องราวในอดีต จะให้น้องรุ่นหลังๆ รับรู้จากอะไร จากใครหรอครับ? หรือจะให้น้องตามเพลงจากfacebook youtube ล่ะครับ ที่เหลือน้องลองคิดดีๆน่ะครับ - เรื่องที่น้องไม่เข้าเชียร์ น้องไม่ชอบระบบนี้ น้องทิ้งเพื่อนของน้องที่อยากเข้าเชียร์ อยากได้รุ่น ก้แสดงว่าน้องเห็นแก่ตัว ขาดความเสีสละต่อคนในสังคม จิตสาธารณะไม่มี น้องอยากเป็นหนึ่งที่เป็นประชากรที่เห็นแก่ตัวเหรอครับ แค่นี้ประเทศชาติก้แย่อยู่แล้วนะครับ ลองคิดดีๆนะครับน้อง จากคุณ : ENG 4901XXXX เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 13:52:33 A:125.24.189.212 X: TicketID:321423

ความคิดเห็นที่ 48 ผมไม่เข้าใจว่าเจตนาของเจ้าของกระทู้คืออะไร ในเมื่อเชียร์ของวิศวลาดกระบัง ก็ไม่มีการบังคับกันอยู่แล้ว ที่รุ่นพี่ทำได้ ก็ทำได้แค่ไซโคให้น้องเข้า เพื่อให้น้องไปรับสิ่งดีๆที่เขาอยากสอน อยาจะถ่ายทอด แต่ถ้าน้องไม่อยารับ ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี แล้วที่สำคัญกิจกรรมนี้ไม่เกี่ยวกับชีวิตการเรียนตลอด 4 ชั้นปีของคุณด้วย แค่พลาดความทรงจำช่วงนึงในชีวิตไปเท่านั้นเอง คุณเองก็อยู่ปี 4 แล้ว ไม่จำเป็นต้องไปยุ่งเกี่ยวแล้ว คุณจะมาโพสตรงนี้เพื่ออะไร เวบบอร์ดสถาบันก็มี เรื่องภายใน ก็คุยกันภายในไม่ดีกว่าเหรอ มาโพสตรงนี้ คนทั่วไปที่เขาไม่ได้สำผัสกับเชียร์วิศวลาดกระบัง เขาจะเข้าใจแก่นแท้และจุดประสงค์ของกิจกรรมนี้ได้อย่างไร คำทุกคำจากสตาฟจากว๊าก ฟังแล้วคิดตาม คุณจะรู้เลยว่า ทุกคำเป็นคำสอน มิใช่คำด่า!! คนหลายรุ่นช่วยกันสร้างไว้ แต่คนไม่กี่คนมาทำลาย มันไม่คุ้มกันนะครับ วิศวลาดกระบังรุ่น 46 เทคโนบันเทิง จากคุณ : PAiYOi เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 17:21:33

ความคิดเห็นที่ 49 ประเด็นมันอยู่ที่ว่าน้องจะเอามาป่าวประกาศในนี้ทำไมครับ? ถ้าอยากแสดงความคิดเห็น หรืออยากถามความเห็น เวบบอร์ดสถาบันก็มีนะครับ แล้วเมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็มีการจัดประชุมพี่ในคณะเรื่องกิจจกรรมเชียร์ แล้วทำไมไม่ไปเข้าประชุมหรือถามข้อสงสัยล่ะครับน้อง เคยได้ยินคำที่โบราณเขาบอกไหม "ไฟในอย่านำออก ไฟนอกอย่านำเข้า" ยังใช้ได้ดีอยู่นะครับ การเข้าเชียร์ก็เหมือนกิจจกรรมอย่างนึงในรั้วมหาวิทยลัย คุณจะไม่เข้ามันก็เรื่องของคุณ ไม่มีใครบังคับใครได้ และแน่นอนครับ หลายคนบอกว่า พ่อแม่ส่งมาเรียน ไม่ได้ส่งมาเข้าเชียร์ อย่างงี้ก็ไม่ผิดครับถ้าคุณจะคิดอย่างงั้น แล้วทำไมคุณไม่คิดกลับกันบ้างว่า การเข้าเชียร์ให้อะไรกับตัวคุณ เชียร์มีมากี่รุ่นแล้ว แล้วถ้าเชียร์ไม่ดีจริงแล้วทำไมทุกวันนี้ยังมีกิจจกรรมนี้อยู่!!! เวลามีกิจกรรมเชียร์ แล้วทำไมผมก็เห็นผู้ปกครองหลายคนมารอรับลูกกลับบ้าน เข้ามานั่งดูลูกๆทำกิจกรรม แล้วเขาจะนั่งรถทำไมล่ะครับในเมื่อถ้าจะกลับเลยก็ได้นิ... แล้วพี่ขอตอบอีกประเด็นที่น้องบอกว่า "เวลาไปทำงานบางที่บางแห่งเค้าคงไม่ถามหรอกกระมังว่าคุณรุ่นอะไร สีไหน " พี่ขอเถียงหัวชนฝาครับ!!! พี่เจอมากับตัวเองเลย พี่เริ่มงานได้เดือนนึง มีรุ่นพี่ที่จบไปนานมากแล้วโทรมาถามว่า คุณวิศวะลาดกระบังรุ่น46ใช่ไหม? Instrument30 หรอ? จากนั้นพี่ก็แนะนำตัวว่าผมเป็นรุ่นพี่คุณเองแหละ แต่ผมจบมานานแล้วผมรุ่น21 พอดีผมเปิดโรงไฟฟ้าขนาดเล็ก(VSPP)ส่งขายให้EGAT อยากจะชวนคุณมาทำงานด้วยกัน!!! น้องไม่เข้าเชียร์ น้องไม่ชอบ มันเรื่องของน้องครับพี่ไม่สนใจครับ พี่เข้าใจว่า "ติ...มันง่ายกว่าลงมือทำ" ในฐานะปีแก่และคนที่เคยทำเชียร์มาก่อนนะครับ ขอบอกไว้ตรงไว้เลยว่า การเข้าเชียร์ให้อะไรมากกว่าการร้องเพลงครับ ทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกพี่ให้ทำมันมีเหตุผลในตัวของมันเอง!!! ถ้าคุณไม่ชอบเข้าเชียร์ ไม่ชอบทำกิจกรรมก็เรื่องของคุณครับ อยากจะมีชีวิตอยู่แบบจำเจ เช้าตื่นมาเรียน เย็นกลับหอ ตกดึกกินเหล้า เชิญเลยครับ ชีวิตใครชีวิตมันอยู่แล้ว มีคำถามนึงอยากจะถามน้อง จขกท นะครับ...เรียนมา4ปีแล้ว เคยทำอะไรตอบแทนคณะบ้างไหมครับ? หรือเข้ามาเผื่อหวังที่จะกอบโกยอย่างเดียว....? ปล. ก่อนจะทำอะไร คิดให้เยอะๆก่อนที่จะทำนะครับ เรียนมาจนป่านนี้แล้ว KMITL46 , Instrument#30 จากคุณ : DewBRoom เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 17:21:41

ความคิดเห็นที่ 50 ขอเพิ่มเติมนะครับ...หลายๆคนที่ไม่ได้เรียนวิศวะลาดกระบังแล้วเข้ามาอ่าน  อาจจะคิดไปได้หลายแง่ครับ  แต่ผมในฐานะปีแก่และคนเคยทำเชียร์ขอบอกเลยครับว่า  ทุกสิ่งทุกอย่างที่ให้ทำมันมีเหตุผลในตัวของมันเองครับ  กิจกรรมที่ให้ทำก็เพื่อสร้างความสามัคคี  และเพื่อที่จะเรียนรู้ความเป็นอยู่ของสังคมที่นี้ครับ  ทุกๆอย่างมีประโยชน์กับตัวน้องๆที่เข้ามาใหม่ครับ  หาใช่เพื่อการกระทำเพื่อความสะใจไม่  ไม่มีการทำกิจกรรมที่โหดๆอย่างเข่น  สั่งหมอบ  สั่งคลาน  ลงน้ำ  กินเหล้าเมายา  อะไรนั้นไม่มีครับ  แล้วเชียร์ของเราเปิดครับ  สามารถให้ผู้ปกครองของน้องๆปี1ทุกคนเข้าไปดูได้ครับ  ไม่มีปิดกั้นอยู่แล้ว  และที่สำคัญพวกเราไม่เคยบังคับใครให้มาเข้าเชียร์ครับ  เพียงแต่ว่าให้เพื่อนๆตามกันมาเท่านั้นเอง  ส่วนจะมาเข้าหรือไม่เข้า  ก็สุดแต่ความสมัครใจครับ  สุดท้ายวัน Last cheer  น้องๆทุกคนจะเข้าใจอะไรมากขึ้นแน่นอนครับ ถึงเวลานี้ผมมีคำถามครับ ว่า  1.  จขกท หายไปไหนครับ  มาทิ้งระเบิดแล้วก็จากไป... 2.  ถ้าน้องอ่านอยู่กรุณาเข้ามาตอบคำถามพี่ด้วยครับที่ คห.ข้างบน แก้คำผิดครับ แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 54 19:16:31 จากคุณ : DewBRoom (DewBRoom) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 17:44:25

ความคิดเห็นที่ 51 เชียร์ มีเหตุผลของตัวมันเอง , , มันมาจากรุ่นพี่ ที่รักน้อง รุ่นพี่ที่อยากบอกกล่าวสิ่งดีๆที่เคยได้รับ จากพี่รุ่นก่อน สู่น้องๆของพวกเค้า คำพูดทุกคำในห้องเชียร์ มาพร้อมเหตุผล ความรัก และความห่วงใยเสมอ ใครที่เคยโดนว๊ากด่าแบบไม่มีเหตุผล โดนทำโทดแบบโหดร้าย ,, นั่นไม่ใช่ วิศวะลาดกระบัง!! จิงอยู่, , น้อง อาจจะรักคณะได้ ภาคภูมิใจในคณะได้ โดยไม่ต้องให้ใครมาตะโกนใส่หูด้วยซ้ำ!? คนที่ไม่เข้าเชียร์ , , ความภาคภูมิใจ อาจจะอยุ่ที่ได้ตรากตรำสอบเข้าเรียนในคณะที่คนนับหมื่นนับแสนแย่งกันสอบเข้าสำเร็จ! ความรักคณะ , , อาจอยู่ที่การได้เอาชื่อคณะไปหางาน การสนิทกับเพื่อนกลุ่มเดิมๆ!! , , แต่รู้ไว้เถอะ ว่าความภาคภูมิใจของเรา . . คนที่ผ่านเชียร์ ! คือการได้รับรู้เหตุการณ์ในอดีต เหตุการณ์ .. กว่าที่จะมาเป็น วิศวะลาดกระบัง จากปากรุ่นพี่ . . รุ่นต่อรุ่น , , ความรักคณะ มาจาก การเห็นสิ่งต่างๆที่พี่ๆพยายามทำให้เรา พยายามสอนเรา ทั้งจากคำพูด และจากบทเพลง ซึ่งทั้งสองสิ่งนี้บอกได้เป็นอย่างดี ว่ารุ่นก่อนหน้าเราเค้ารักคณะนี้มากแค่ไหน!! , , ความหวงแหนคณะ รู้สึกอยากให้น้องรุ่นต่อไปมาร่วมรับความรู้สึกนี้ต่อไปจากเรา และนำไปถ่ายทอดให้รุ่นน้องของพวกเค้า . . เชียร์ ให้อะไรมากกว่าที่คิด , , เชียร์ของวิดวะลาดกระบังแต่ละวัน แต่ละเวลา ไม่เหมือนกัน!! , , หากเข้าเชียร์ จะพบว่า ช่วงเวลา 1 เดือนของการเชียร์, , ประสบการณ์และข้อคิดที่ได้มากมายเหลือเกิน !! สุดท้าย , , เชียร์ ไม่ได้บังคับ ..ใครเข้า ก็จะได้ 'อะไร 'จากเชียร์ไป . . ส่วนใครที่ไม่เข้าก็ไม่ได้ มันก็แค่น้้น . . แต่สำหรับวิดวะลาดกระบังที่ผ่านเชียร์ เชื่อว่า . . ทุกคนคงยังจำ last cheer ได้!!! มันจะอยู่ในใจ . . คนที่ไม่ได้เข้า .. ไม่รู้หรอก!!!! จากคุณ : วิศวะวาดกระบังรุ่น 47.ศรีชงโค* เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 18:52:05 A:180.183.143.205 X: TicketID:321450

ความคิดเห็นที่ 52 ผมขอตอบเหมือนเิดิม จากที่คุณมาตั้งกระทู้ที่ สยามสแควร์ และผมก็ไม่เข้าใจจุดประสงค์ของคุณว่าคุณจะเผยแพร่ทำไมหลายรอบ มันสนุกหรือป่าว แต่ผม และ นศ. คนอื่นๆ ไม่สนุกกับคุณด้วยนะครับ เว็บบอร์ดสถาบันก็มี Facebook คณะก็มี สโม ก็มี น่าจะไปถามตรงจุดนั้นนะครับ จากความเห็นที่ จขกท กล่าวมา ผมเปนคนพูดเอง แล้วผมก็จะรับผิดชอบคำพูดของผม ในสังคมบอกไม่ได้หรอกครับ พ่อแม่แต่ละคน เลี้ยงดูมาอย่างไร เหมือนกันมั้ย ใครเปนคุณหนู แตะต้องอะไรไม่ได้ ว่าไม่ได้ หรือเปล่า บางคน เป็น ลูกชาวนา กรรมกร มีความอดทนสูง แยกแยะออก อะไรไม่ออก ทัศนคติแต่ละคนไม่ตรงกัน ไม่เหมือนกัน เพราะทางบ้านอบรมเลี้ยงดูต่างกัน ผมรู้ครับ การเข้ามาเรียนในระดับอุดมศึกษาแล้ว การเรียนต่างๆ เราควรมาศึกษาเพิ่ม ต่อยอดความรู้เดิมที่เคยมี ให้พัฒนามากขึ้น ถูกครับ!! ผมถามว่า การที่คุณจบไปมีความรู้ คุณเก่ง คุณเทพ แต่ วุฒิภาวะ ของคุณยังไม่ถึงขั้นที่สามารถรับผิดชอบงานหนักๆ ได้จริงหรือป่าว เข้าไปทำงานที่กดดัน และ แน่นอนงานด้านวิศวกรรม กดดันแน่นอนฮะ ความรู้สึก ที่ได้จากเชียร์นี่แหละ จะช่วยได้ ผมเปนคนหนึ่งที่ผ่านเชียร์ด้วยสีเลือดหมูเข้าเกือบครบ ขาดไปครั้งเดียว เนื่องจากผมต้องไปทำธุระจริงๆ ผมถึงขาดเชียร์ เชียร์ของวิศวลาดกระบัง ไม่หนัก เรียกว่าเบาๆ เลยก็ว่าได้เมื่อเทียบกับหลายๆ ที่ เชียร์วิศวลาดกระบัง จะสอน และ ก็เล่าเรื่องราวต่างๆ ความประทับใจ ผ่านบทเพลงต่างๆ ของ วิศวลาดกระบัง โดยความประทับใจ และความรู้สึกนั้น จะอยู่ในบรรยากาศการเชียร์แต่ละครั้ง ซึ่งสอดแทรกอยู่ในเพลงต่างๆ ในการสอนของเชียร์วิศวลาดกระบัง และกิจกรรมระหว่างเชียร์ จะเน้นให้น้องๆ ทำความรู้จักเพื่อนๆ พี่ๆ ทั้งห้องตัวเองและต่างห้อง โดยอาศัยเพลงเชียร์ เป็นตัวละลายพฤติกรรมเข้าร่วมกัน การเชียร์ของวิศวลาดกระบัง มี ประธานเชียร์ ว๊ากเกอร์ ฝ่ายปกครอง รวมถึง ฝ่ายสอนร้องเพลง แล้วก็ พยาบาล ในระหว่างเชียร์จะมีพี่ๆ ในคณะคอยให้กำลังใจ ส่งเสียงให้กำลังใจน้องๆ เช่น "สู้ๆ นะครับน้อง, ก้าวไปพร้อมเพื่อนนะครับน้อง, ดูแลเพื่อนข้างๆ ด้วยนะน้อง" เป็นต้น และเชียร์แต่ละครั้ง ผู้ปกครอง สามารถเข้าร่วมชมได้ สำหรับผมแล้ว นับว่าเป็นเชียร์ที่แฟร์มากๆ แล้ว ผมผ่านจุดนั้นมา ผมจึงรู้สึก และสัมผัสได้ถึงสิ่งต่างๆ ที่ได้จากเชียร์ ถึงแม้ว่าหลายคนจะมองมันว่าไร้สาระ การทำงานจริงๆ ไม่เกี่ยวหรอก มีความรู้ จบเกรดสูงทำงานได้หมดแหละ ผมมองว่าไม่จริงหรอกครับ ผมเจอมาเยอะ ทั้งผู้ที่มาร่วมงานกับผม และหลายๆ คน เรื่องส่วนตัวนิดนึงนะครับ และ ที่คุณบอกว่ารุ่นพี่ที่จบไปปีที่แล้ว ทำงานได้ไม่กี่เดือน คุณจะรู้อะไรครับ ระหว่างเรียนผมก็ทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย บ้านผมจน ไม่มีทางเลือก ครับ ต้องทำ กิจกรรมผมก็ทำ ทำค่ายต่างๆ เยอะๆ แยะๆ อีกอย่าง ผมก็มีส่วนสร้างชื่อเสียงให้สถาบัน โล่ห์แห่งความภูมิใจ และทุนสร้างชื่อ ยังอยู่เลยครับ โปรเจกที่ผมวิจัยจบป.ตรี ก็ได้ ออกทีวี และได้นำไปต่อยอดเพื่อพัฒนาทางด้านการทหาร อีกอย่าง ถ้าคุณจะเคารพรุ่นพี่ การแสดงของคุณมันก็ไม่เคารพแล้วล่ะครับ มาดูถูกรุ่นพี่ว่า " รุ่นพี่บางคนเองนั่นก็เพิ่งจบไปแล้วก็เพิ่งทำงานได้ไม่กี่เดือนแต่พี่ก็มาตัดสินน้องแล้วว่าไม่มีความรับผิดชอบบ้าง" ตรงนี้ผมบอกได้เลยว่า คุณไม่มีสิทธิ์มาตัดสินความรับผิดชอบ หรือ สิ่งต่างๆ จากการประเมิณคนว่า ทำงานมาไม่กี่เดือนครับ ผมทำงานมามากกว่านั้นครับ ขอเพิ่ม : "ใครไม่รู้... ไม่ซึ้ง... ถึงความหมาย..  ถิ่น....ที่รัก!! รวมใจไว้ไม่คลาย ใครอย่าหมาย ดูหมิ่น ถิ่นเรา" ....ถิ่นชงโค.... วิศวลาดกระบัง รุ่น 46 ..เทคโนบันเทิง.. จากคุณ : LinkinTua เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 21:11:06

ความคิดเห็นที่ 53 ขอออกความเห็นบ้างแล้วกันนะคะ จริงๆ พี่เห็นกระทู้นี้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ แต่ยังไม่มีเวลามาโพสตอบ ... จริงคะ ไม่มีบริษัทไหน คัดคนเข้าทำงานเพราะสีเลือดตอนเข้าเชียร์หรอก ... แต่รู้ไหมว่าน้องพลาดอะไรไป!? ... น้องอาจคิดว่า ไม่จำเป็น ทำไมเราต้องมาลำบาก ... น้องลืมไปหรือเปล่า คนลำบากไม่ใช่น้องคนเดียว ... แต่ยังมีพี่ในคณะหลายๆคน ที่ลำบากพร้อมกับน้อง ... เคยหันมองเพื่อนรอบข้างไหมคะ ว่าเขาเองก็รู้สึกไม่ได้ต่างไปจากเรา ... บางคนข้างๆตัวน้อง เป็นผู้หญิง ยังไม่บ่น ไม่พูดอะไรสักคำ ทำไมเขาทำได้ ... เคยถามตัวเองแบบนั้นไหมคะ? ถามว่า ... ถ้าเชียร์เป็นเรื่องย่ำแย่ ... ทำไม ยังมีคน กลุ่มนึง ที่ยังรักอยู่ ... ทำไมมีพี่ รุ่นก่อนๆมากมาย ที่วนเวียนกลับไป ... น้องคิดว่าพี่ๆกำลังสนุกที่ได้แกล้งน้องอยู่เหรอคะ? เรากลับไป เพราะเรารัก ... รัก สถาบัน รัก ... สิ่งที่เรียกว่าวิศวะลาดกระบัง รักในความเป็นเรา รักเพื่อน ที่เราเคยผ่านความลำบากมาด้วยกัน ... รักพี่ที่ลำบากอยู่กับเราจนเช้า ... แล้วเราก็อยากจะส่งต่อความรู้สึกนั้นให้น้องรุ่นถัดไป ... น้องลาดกระบังที่เข้ามาใหม่ ให้เราได้มั่นใจ ว่าเขาจะสามารถดูแลสิ่งที่เรารัก ... ดูแลสถาบันของเรา แล้วส่งต่อความรักนี้ ให้น้องรุ่นถัดไป แต่ถ้าน้องจะเห็นว่ามันไม่มีค่า ... ก็เท่านั้นแหละ เราเข้ามาเรียน เรียนจบ ก็จบไป ... พี่ก็กล้าพูดว่า ไม่เป็นไรคะ ... ไม่มีพี่คนไหนบังคับน้องได้หรอกคะ ... สถาบันของน้อง ถ้าน้องไม่รักก็ไม่เป็นไรคะ ... แต่น้องรู้ไว้นะ ... ยังมีหลายคนที่รัก แล้วพวกพี่ ก็ภูมิใจ ที่ได้ส่งมอบ สิ่งที่พวกพี่รัก ฝากให้น้องเหล่านั้น ได้ช่วยกันประคับประคองต่อไป จากคุณ : MoChIkO เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 22:04:39 A:180.183.124.16 X: TicketID:315897

ความคิดเห็นที่ 54 ครับ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ก่อนอื่นผมเองออกมาขอโทษด้วยละกันครับที่เอ่ยชื่อสถาบันและคณะมา เอาเรื่องข้างในออกมาเล่าให้ฟัง ถ้ามันทำให้ไม่สบายใจอะไรละก็ผมก็ขออภัยด้วยไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แล้วแต่ แต่ผมขอบอกไว้เลยครับว่าผมเองก็ไม่มีเจตนาจะดูถูกหรือไม่ให้เกียรติคณะหรือรุ่นพี่ๆเพื่อนๆน้องอะไรก็ตาม ผมเองที่กล่าวอ้างคำพูดของพี่ไปผมเองก็ขอโทษด้วยสำหรับเรื่องของพี่ที่ผมบอกว่าพี่ไม่มีประสบการณ์ โอเคครับผมอาจจะไม่รู้จักพี่ไม่รู้ว่าพี่มีผลงานอะไร ผมขอโทษด้วยใจจริง ณ จุดๆนี้  โอเคล่ะครับในเมื่อคนเรามีความคิดความเห็นต่างกัน ผมก็ต้องยอมรับแหละครับความเห็นที่แตกต่างไม่ว่าความเห็นนั้นจะมีคนเห็นด้วยมากน้อย ติติงอะไรก็ตามแต่ แต่ผมที่พิมพ์ที่ตั้งมานี้เป็นความคิดของผมในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของนักศึกษาที่นี่ครับ     สุดท้ายนี้ถ้าผมทำอะไรให้สถาบันหรือคณะเสื่อมเสียก็ขออภัยมาด้วยครับ จากคุณ : เรียวมาโต เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 54 23:34:05

ความคิดเห็นที่ 55 ปี 4 วิศวลาดกระบังครับ อยากถามว่า 1. จขกท. หายหัวไปไหนครับ มาตอบหน่อย 2. พวก comment ข้างบน ที่มาด่าอย่างนั้นอย่างนี้ กรุณาอย่าใช้มาตรฐานของ ม. คุณเองมาตัดสินว่าการเข้าเชียร์ การรับน้อง มันไม่ดีอย่างงั้นอย่างงี้ ที่ลาดกระบังไม่มีคำว่า "เผด็จการ" หรือการบังคับครับ เราถือว่าน้องๆทุกคนเป็นปัญญาชน มีสมอง มีความคิดเป็นของตัวเอง ที่นี่ให้อิสระกับน้องทุกๆคนว่าจะเข้าเชียร์มั้ย หรือจะไปรับน้องมั้ย ไม่มีการบังคับอย่างเด็ดขาด ถ้าการเข้าเชียร์มันไม่ดีจริงอย่างที่หลายๆคนว่าเดี๋ยวมันก็เลิกไปเองแหละครับ ไม่ต้องมารบกวนให้พวกคุณมาวิจารณ์หรอก จากคุณ : วิศวะรุ่น 47 เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 54 23:35:32 A:14.207.99.41 X: TicketID:321608

ความคิดเห็นที่ 56 ห้องเชียร์เป็นวิชาบังคับของหลักสูตรการเรียนการสอนไปแล้วเหรอ เฟรชชี่ถึงต้องมารับผิดชอบ? ถ้าเป็นจริงนี่ ผมว่า หลักสูตรการเรียนการสอนของคณะนั้นห่วยเอามากๆ ควรเปลี่ยนชื่อเป็นคณะประชุมเชียรืไปเลยดีกว่า จากคุณ : สนิมเหล็ก เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 15:51:20

ความคิดเห็นที่ 57 อีกอย่างนะครับ พวกรุ่นพี่ที่เก่งแต่ไปว้ากใส่รุ่นน้องหรือเพื่อนรุ่นเดียวกัน ถามหน่อยเถอะครับ คุณกล้าว้ากใส่อาจารย์หรือรุ่นพี่กันบ้างมั้ยครับ เมื่อรู้ว่า เขาทำตัวไม่ดี หรือว่า คุณเก่งได้แต่กับคนที่อ่อนแอกว่า ถ้าเป็นแบบนี้ ผมว่า กิจกรรมห้องเชียร์มันก็แค่กิจกรรมขยะอย่างนึงในมหาวิทยาลัยเท่านั้นละครับ มีไว้กดหัวคนอื่นเท่านั้น สมควรยกเลิกไปอย่างยิ่ง จากคุณ : สนิมเหล็ก เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 54 16:11:51

ความคิดเห็นที่ 58 เออ ควรเอาไปโพสในบอร์ดสถาบันดีกว่านะครับ เรื่องภายในแบบนี้ แต่ที่ลาดกระบังจะมีเอกสารบอกนะครับว่าเป็นกิจกรรมที่จะเข้าร่วมหรือไม่ก็ได้ แล้วแต่ความสมัครใจ พร้อมทั้งกฎระเบียบข้อบังคับต่างๆ ว่ารุ่นพี่ห้ามทำอะไรรุ่นน้องบ้าง มีเวลาบอกว่าไม่เกินกี่โมง แล้วก็รายชื่อผู้ร่วมรับผิดชอบหากมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น พอดีผมเป็นคนนึงที่ไม่เคยเข้าเชียร์จนเลือดเป็นสีขาว ยกเว้น first เชียร์ เพราะโดนหลอกว่าเป็นวันผูกไทด์ ^^ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 54 09:11:47 จากคุณ : ลาดกระบัง อาจจะรุ่น 46 (เตยคุง) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 54 09:03:27