ความคิดเห็นที่ 1 คนซักคน หรือซักกลุ่มนั้น ก็ควรยอมรับได้แล้วตัวเองเป็นส่วนน้อย และทำไปก็ไม่ได้แก้ไขปัญหาที่แท้จริงได้ เหนื่อยเปล่า ปล่อยให้คนที่ทำนั่นแหละเดือดร้อน เราเป็นบุคลากรที่มีประสิทธิภาพ  ก็เตรียมไปอยู่ที่อื่นซะ จากคุณ : IRQ5 เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 54 23:55:11

ความคิดเห็นที่ 2 การรณรงค์เรื่องการปลูกจิตสำนึกที่มันเปล่าประโยชน์ไม่ใช่เพราะความคิดเหล่านั้นไม่สามารถทำให้สัมฤทธิ์ผลได้ แต่เพราะบ้านเราเป็นพวก "ปากว่าตาขยิบ" กับ "มือถือสากปากถือศีล" และที่สำคัญ "องุ่นเปรี้ยว+หลอกตัวเอง" ตัวอย่างอันเลวชาติชั่วร้ายเละเทะเน่าเฟะก็มีให้เห็นกันอยู่ทุกวันในสังคมต่างเป็นไปในลักษณะลักลั่นย้อนแย้งในตัว ของมันเอง ซึ่งไม่แปลกที่มันจะมีผลลัพธ์เช่นนี้อันเกิดจากโครงสร้างทางสังคมที่บิดเบี้ยวจากการถูกบิดเบือนด้วยผู้ ที่กุมอำนาจในบ้านเมือง ขอยกตัวอย่างเรื่องความพอเพียง รูปแบบโฆษณาชวนเชื่อทางโทรทัศน์ของหน่วยงานราชการใช่ไหม โจมตีระบบ- ทุนนิยม ว่าเป็นระบบชั่วช้าสามานย์ ระบบแห่งความเสื่อม ระบบที่ทำลายรากเหง้าของประเทศ ระบบที่ทำลายคุณ- งามความดีต่างๆ ทำลายสังคมไทย แล้วเชิดชูระบบทำไร่ทำนา ปลูกข้าวเลี้ยงปลา เอาควายไถนาเลิกใช้เครื่องจักร ผู้คนตื่นเช้าไปไร่ไปสวน ทำบุญใส่บาตร ยิ้มแย้มแจ่มใส เด็กไว้ผมแกละวิ่งเล่นตามท้องทุ่งตกปลา แล้วทำภาพสัง- คมเมืองให้เป็นสังคมที่วิปริต ผิดธรรมชาติ เป็นปีศาจร้าย สร้างภาพการใช้โทรศัพท์มือถือราคาแพงให้เป็นเรื่องชั่วต่ำ การใช้เทคโนโลยีแบบฝรั่งเป็นเรื่องโสมม วิถีชีวิตแบบคนเมืองเป็นอบายมุข ผมเห็นโฆษณาชวนเชื่อแบบนี้จากทางราชการหลายครั้งแล้ว ผมรู้แล้วว่าทำไม ถึงชอบให้ระบบทุนนิยมเป็นเรื่องสามานย์กันนัก มีอยู่วันหนึ่งผมไปเติมน้ำมัน เด็กปั๊มคราวแม่เดิน เข้ามายกมือไหว้สวัสดีผมซึ่งเป็นลูกค้า ภาพเดียวก็อธิบายได้หมดแล้วว่าทำไมระบบทุนนิยมถึงเป็นเรื่องที่ควรกำจัด และตีตราเป็นสิ่งชั่วร้ายในสังคมนี้ เพราะระบบทุนนิยม เป็นระบบที่เอื้อให้คนมีความสามารถได้ลืมตาอ้าปาก เป็น- ระบบที่ทำให้เกิดการแข่งขันอย่างเสรี และวัดกันด้วยคุณภาพจริงๆ ไม่ใช่ระบบเส้นสาย ระบบอุปถัมภ์ ระบบเครือญาติ ระบบลูกท่านหลานเธอ ระบบผู้ลากมากดีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ตระกูลสูงส่งเก่าแก่ขุนน้าขุนนาง ระบบทุนนิยมทำให้คน ที่มีความสามารถจริงๆแม้ว่าจะไม่มีเส้นสาย ไม่เครือญาติ ไม่มีอิทธิพลก็สามารถลุกขึ้นมาสู้ได้ด้วยคุณภาพประสิทธิ- ภาพ และได้รับโอกาสเท่าเทียมกันทั้งหมด ต่างจากระบบถ่วงความเจริญที่หยั่งรากลึกลงในประเทศไทย ที่เป็นระบบเส้นสาย ระบบเครือญาติ ทำให้คนแม้จะมี- ความสามารถก็แพ้ระบบชั่วๆ เช่นนี้ อีกทั้งระบบทุนนิยมเอื้อให้คนใฝ่หาความรู้มากกว่าเพื่อนำมาพัฒนาตนเองและ องค์กรเพื่อต่อสู้กับองค์กรอื่น ต่างจากระบบเดิมที่ทำให้คนที่อยู่ชั้นล่างโง่เหมือนเดิม เพื่อจะกดเอาไว้ด้วยอิทธิพลที่และ อำนาจบารมีที่มีเหนือกว่า ระบบทุนนิยมก็เหมือนการคัดสรรตามธรรมชาติใครแข็งแกร่งย่อมอยู่รอดและวัดกันที่ความสามารถในขณะที่ระบบ เส้นสายและระบบชั่วร้ายที่หยั่งรากลึกอยู่ในสังคมและจิตใจคนไทยเป็นระบบที่กดขี่เอารัดเอาเปรียบและไม่สนับสนุน ให้คนที่มีความสามารถขึ้นมาเป็นใหญ่ได้ ราชการถึงชอบทำภาพสังคมแบบเก่าๆ นั้นดี เป็นเรื่องที่ควรเอาเยี่ยงอย่าง เพราะกดให้โง่งมเหมือนเดิมน่ะดีแล้วอย่า มารู้ทันรู้โลก รู้จักรวาลกับเขาเลย ราชการท่านสอนมาดีสอนให้คนจนที่ไม่มีอะไรอยู่แล้วให้อยู่อย่างพอ และภาคภูมิใจกับความจนนั้น เหมือนระบบที่ เลี้ยงไม่ให้คนจนผูกคอตายก่อนเวลาอันสมควรเพื่อที่จะได้กดเอาไว้กอบโกยผลประโยชน์ได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุดด้วย- การเพาะบ่มเมล็ดพันธุ์แห่งความหลอกลวงพร้อมภาพมายาคติที่ทำให้เชื่อว่าสภาพที่เป็นอยู่นั้นคือสิ่งที่สุดประเสริฐหา ดีกว่านี้ไม่ได้อีกแล้วในชาตินี้หรือชาติไหนๆ มันจะพอได้อย่างไรในเมื่อข้าวปลาอาหารที่จะมาเลี้ยงท้องไส้วันหนึ่งยังแทบจะไม่มี แต่ก็ยังคงพร่ำสอนให้ภาคภูมิใจ กับความจนและวิถีชีวิตเช่นนั้นพร้อมเชิดชูให้เป็นเรื่องดีงาม ในขณะที่ชนชั้นปกครองกลับเสวยสุขอย่างเปรมปรีย์และ ร่ำรวยจากการกดขี่ผู้คนที่อยู่เบื้องต่ำเหล่านี้ ประเทศไทยมันมีเรื่องที่ลักลั่นย้อนแย้งในตัวของมันเองอยู่หลายเรื่องที่ทำให้การปลูกจิตสำนึกใดๆ ไม่เป็นผลเพราะ ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเสียเองที่กระทำตนชั่วช้าเป็นเยี่ยงอย่างแก่ประชาชน ผมเหนื่อยขอพูดแค่นี้ จากคุณ : tomorrow night เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 54 23:55:55

ความคิดเห็นที่ 3 ทุกคนต้องมีจิตสำนึก ทุกคนต้องร่วมมือกัน มันเป็นคำสุภาพ ของคำว่า "ทุกคนควรทำตามที่ฉันบอก" ครับ (เกิดทุกคน ร่วมมือกันไม่มีจิตสำนึก ร่วมมือกันไม่ทำตามที่บอก จะทำยังไงล่ะทีนี้?) มันเป็นคำ ครอบจักรวาล พูดก็เหมือนไม่พูดเปล่าๆ ปัญหาของมนุษย์ก็คือ มนุษย์แต่ละคนต่างกัน คิดไม่เหมือนกัน ทำไม่เหมือนกัน ทำยังไงล่ะ ให้อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข มีประสิทธิภาพ ตามสมควร "ทุกคนต้องร่วมมือกัน" คือ ปัญหา ไม่ใช่คำตอบ แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 54 00:03:08 จากคุณ : Sial เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 00:00:58

ความคิดเห็นที่ 4 เมืองไทยปกครองกันด้วยอำนาจ (อำนาจที่จะควบคุมทรัพยากรด้านต่างๆ) จากคุณ : พริ้นท์สกรีนกดไม่ลง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 00:01:45 A:124.120.66.205 X: TicketID:322411

ความคิดเห็นที่ 5 บางแห่งมีการปลูกจิตสำนึกให้กับพนักงาน.. ยกตัวอย่าง มจธ. มีการปลูกจิตสำนึกหลายๆอย่างให้พนักงาน และอาจารย์.. แต่เอาจริงๆแล้ว ผู้ใหญ่ในมหาลัยท่านเล่นด้วยหมดเลย... เลยมีแบบอย่างที่ดีมั้ง จากคุณ : paefah เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 00:03:51

ความคิดเห็นที่ 6 ทุนนิยมสามานย์ ไม่ใช่เค้าด่าว่า ทุนนิยมไม่ดีทั้งหมดนะครับ ระบบ ทุนนิยม สามานย์  คือ   การแข่งขันกันอย่างอิสระ แต่ไม่เป็นธรรม คือไม่มี คุณธรรม เข้ามาเกี่ยวข้องเลย  ด้านได้อายอด ก็เอาย้อนกลับไป เช่น ข้าราชการคนนึง   รู้อนาคต ทางสาธารณะ  หรือ เป็นผู้มีสิทธิ์กำหนดการตัดถนนได้ วันหนึ่ง ก็ไปซื้อที่จากคนแถวนั้น ราคาถูก   แล้วผ่านไปซักพักหนึ่ง ที่ก็แพงมาก เพราะ ถนน4 เลน ตัดผ่าน อ้าวเค้าก็ใช้ตังเค้า    เค้าทำตามหน้าที่ ----------   หรือตอนนี้ ก็เรื่องของ Discount Store   อยากจะตั้งตรงไหน ก็จ่ายเงินซักหน่อย ให้ขีดเส้นลึกเข้ามา โชว์ห่วย  ร้านขายส่งขนาดเล็กของท้องถิ่น เป็นอย่างไร  ก็ตายลูกเดียว  ทั้งที่ขายถูกกว่า ----------- และประเทศเราก็เป็นอย่างนั้นแหละครับ และโลกเราก็กำลังเป็นอย่างนั้นแหละครับ  กำลังเข้าใกล้  monopoly ขึ้นเรื่อยๆ การแข่งขันแบบทุนนิยม โดยไม่มีกฎหมายที่รู้ทัน กำหนด ก็คือส่งคนที่สร้างเนื้อสร้างตัวไปตายดีๆนี่เอง อย่างทำเลขายอาหาร   ก็จะมีหน่วยกล้าตายไปเปิด ยังที่ๆ ห่างไกลก่อน กอบโกยได้บ้าง แต่ไม่ถึงรวยหรอก พอกำลังจะพลิกตัวเอง  ส่วนใหญ่เจอร้านใหญ่ มาขึ้นราคา    มาซื้อที่ที่เค้าเช่าอยู่เอาซะเลย ถามว่าผิดมั๊ย   ถ้าผมเป็นเจ้าของร้านใหญ่ร้านนึง เห็นตรงนั้นมีศักยภาพ  มีเงินหมุนเวียนในระบบเป็นหลายสิบล้าน ซื้อที่ซะเลย  ได้ทำเลค้าขาย และที่ดินเดี๋ยวเดียวก็ขึ้น     ร้านเล็กๆที่มาก่อน เราก็บีบค่าเช่าไป   --------- ตอนนี้   ถามว่าคนจะทำอะไร  คนที่ยังไม่ได้มีโอกาส หรือมีแล้วแต่ไม่มีทุนพอจะไปสู้ได้จริงควรทำอะไร สิ่งที่ควรทำ ของทั้งคนจนและคนปานกลาง คือ  อยู่ด้วยตัวเองให้ได้ก่อน    หาหลักฐานมั่นคงไม่อดตายให้ได้ก่อน อย่าคิดว่าโอกาสอยู่ช่องนี้แหละ  แหย่ขาเข้าไปเลย   พอหมดตัวก็ต้องผูกคอตายเท่านั้น แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 54 00:20:52 จากคุณ : IRQ5 เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 00:04:40

ความคิดเห็นที่ 7 มาต่ออีกนิด กำลังไหล บ้านเมืองเราก็แปลกอยู่อย่าง เรามักจะแก้ปัญหาด้วยการกดขี่แทนที่จะสอนสั่งและวางกรอบระเบียบเพื่อบังคับให้ถูกต้อง ตามหลักการที่มันควรจะเป็น เราแก้ปัญหาเรื่องสื่อลามกอนาจารด้วยการปิดบัง อำพราง ทางโทรทัศน์ และพร่ำสอนว่าสื่อลามกเป็นเรื่องชั่วร้าย โสมม และไม่ควรยุ่งเกี่ยว แต่ในขณะเดียวกันสื่อลามกกลับวางขายอย่างเปิดเผยตามห้างสรรพสินค้าโดยมีการส่งส่วยให้ผู้- รักษากฎหมายอย่างตำรวจและแบ่งผลประโยชน์ซึ่งกันและกัน กับทั้งสถาบันครอบครัวก็ไม่ได้พร่ำสอนเรื่องเพศอย่างถูก ต้องแต่กลับใช้การปิดบัง ขู่บังคับ โดยอาศัยวัยวุฒิเป็นตัวกดขี่แทนที่จะสอนสั่งด้วยวิธีที่ถูกต้อง บ้านเราเป็นเมืองพุทธ เป็นดินแดนแห่งพุทธภูมิ แต่บ้านเมืองเรามีข่าวข่มขืนไม่เว้นแต่ละวัน มันเลวร้ายถึงขั้นพ่อข่มขืนลูก ลุงข่มขืนหลาน พระข่มขืนเณร ฉุดคร่าหญิงสาวทั้งกลางวันและกลางคืน ในขณะที่ประเทศญี่ปุ่นเปิดเสรีเรื่องเพศกลับไม่มี ปรากฏการณ์แบบนี้เกิดขึ้น ซึ่งเราก็ยังองุ่นเปรี้ยวไปบอกอีกว่าประเทศเขาเป็นประเทศที่มีแต่สื่อลามกอนาจารเต็มบ้าน- เต็มเมืองไม่สวยสดงดงามเหมือนดินแดนพุทธภูมิขาวใสบริสุทธิ์สะอาดแบบบ้านเราหรอก มันก็แปลกที่ประเทศไทยมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์มากมายเต็มบ้านเต็มเมืองเกจิอาจารย์ทั่งทุกสารทิศมีผู้ทรงศีลผู้มีบุญญาธิการ มาเกิดมากมายแต่ทำไมประเทศไทยถึงได้เจริญอย่างกากๆ บิดเบี้ยว ทุลักทุเล ล้มลุกคลุกคลาน ถอยหลังลงเหวอย่าง ที่เป้นอยู่ทุกวันนี้ ในขณะที่ประเทศที่เราไปองุ่นเปรี้ยวใส่เขามนุษย์ที่นั่นมีความมั่นคงในการใช้ชีวิตมากกว่า และอย่างน้อยที่สุดก็เห็นค่า ความเป็นมนุษย์ของทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ความลักลั่นย้อนแย้งในตัวของมันเองของสังคมไทยนี่แหละที่ทำให้การปลูกจิตสำนึกใดๆ ไม่เป็นผลเพราะในทุกๆอย่าง ในทุกๆ เรื่องมักจะมีมาตรฐานที่สองซ่อนเร้นปิดทับลึกลับอำพรางอยู่โดยตลอดเวลา จากคุณ : tomorrow night เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 00:05:32

ความคิดเห็นที่ 8 ทำยังไงถึงจะโยงให้เป็นวิทยาศาสตร์ได้หนอ จากคุณ : นกกินเปี้ยว เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 00:19:06

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามานั่งฟัง (อ่าน) เงียบๆ เรื่องของมายาคติ ยากแก่การออกความเห็น จากคุณ : นายฮ้อย แห่ง หงซิ่ง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 00:26:09

ความคิดเห็นที่ 10 จาก ความคิดเห็นที่ 2 เป็นระบบที่ทำให้เกิดการแข่งขันอย่างเสรี และวัดกันด้วยคุณภาพจริงๆ ไม่ใช่ระบบเส้นสาย ระบบอุปถัมภ์ ระบบเครือญาติ .เห็นด้วย ตัวอย่างแต่งตั้งคนไร้ความสามารถและบารมีขึ้นคุมทหารทั้งกองทัพ เพราะเป็นพี่กรู จากคุณ : ถั่งโถมโหมแรงใจ เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 00:39:23

ความคิดเห็นที่ 11 คือโลกนี้  ประเทศไหน   ทำได้บ้างครับ ที่ไม่มีเส้นสาย ไม่มีเครือญาติ ขนาดระบบการปกครอง  แบบอเมริกา ทำไมรองนายก    รมต ด้านต่างๆ  ต้องพรรค เดียวกับ  ประธานาธิปดี ทำไมเอาของอีกพรรคมาทำงานได้   ไอ้นี่ทำงานด้านนี้เก่งกว่านะ ระบบเส้นสายและอุปถัมภ์ มันก็ตามนั้นแหละครับ ผมไม่ได้ว่าฝรั่งไม่ดี  แต่ จะบอกว่ามันก็เหมือนๆกับไทยนั่นแหละ จากคุณ : IRQ5 เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 00:49:41

ความคิดเห็นที่ 12 ผ่านมาแถวนี้ระวังเป็นโรคซึมเศร้ากันนะครับ ----------------------------------------------------- ลองตรวจสอบตัวท่านหรือคนใกล้เคียงว่ามีใครเป็นโรคซึมเศร้าบ้าง ในช่วง 2-3 สัปดาห์ที่ผ่านมา ท่าน รู้สึกกลุ้มใจ ซึมเศร้า ทุกๆ วัน หรือทั้งวัน หรือไม่ รู้สึกเบื่อทุกๆ สิ่งหรือไม่ เบื่ออาหารหรือไม่ มีปัญหาในการนอนหลับหรือไม่ รู้สึกกระวนกระวาย (หรือซึมๆ เนือยๆ) หรือไม่ รู้สึกเพลีย เหนื่อยง่าย หรือไม่ รู้สึกผิด ไร้ค่า ไร้ความสามารถ หรือไม่ รู้สึกใจลอย ไม่มีสมาธิ หรือไม่ รู้สึกเบื่อชีวิต คิดอยากฆ่าตัวตาย หรือไม่ ที่มา : http://www.siamhealth.net/public_html/Disease/neuro/psy/depression/depression.htm ----------------------------------------------------- สังคมมันมีพัฒนาการของมันตลอด เป็นพลวัตร เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาครับ อย่าคิดมาก เอาเพลงนี้ไปฟังแก้เครียด http://youtu.be/-8KV6pRL3DE จากคุณ : พริ้นท์สกรีนกดไม่ลง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 01:01:41 A:124.120.64.32 X: TicketID:322411

ความคิดเห็นที่ 13 อีกเพลงจ้า โมเม - กระดุ๊ก กระดิ๊ก http://youtu.be/nfJky1O9uD0 จากคุณ : พริ้นท์สกรีนกดไม่ลง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 01:04:45 A:124.120.62.188 X: TicketID:322411

ความคิดเห็นที่ 14 แปะไว้แค่นั้นจะสร้างได้แต่ไหนกันเชียว บางคนอ่านออกหรือเปล่าก็ไม่รู้ ต้องใช้มาตราการขั้นเด็ดขาดทางสังคมถึงจะได้ผล เพราะนิสัยคนไทยให้ความสำคัญกับสถานะทางสังคมมาก ใครได้เป็นใหญ่เป็นโตจะมาหน้ามีตา ผู้คนให้ความเคารพ กลับกันถ้าใครทำตัวเลวแล้วถูกสังคมรังเกียจอย่างจริงจังละก็คนคงจะมีความรับผิดชอบทางสังคมเพิ่มขึ้น จากคุณ : Dequardo เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 01:14:06

ความคิดเห็นที่ 15 //ย่อง ๆ ๆ ไม่มีรัย แค่มาแปะคลิปใ้ห้ลุงเอ้ยพี่ พริ้นท์สกรีนกดไม่ลง เท่านั้นเองนะจ๊ะ จากคุณ : ถั่งโถมโหมแรงใจ เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 01:30:19

ความคิดเห็นที่ 16 อีกเพลงจ้า อย่าเครียด ๆกันนะจ๊ะ ป้าโมเม - กระดุ๊ก กระดิ๊ก จากคุณ : ถั่งโถมโหมแรงใจ เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 01:32:38

ความคิดเห็นที่ 17 นายกบอกให้มีจิต(สวน)สาธารณะ จากคุณ : varitpum2 เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 01:38:00

ความคิดเห็นที่ 18 ทางบ้านไม่ได้สอน จขกท. บ้างเหรอ จากคุณ : Waterman (LN106) เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 02:37:08

ความคิดเห็นที่ 19 ห้ามสูบ บุรี่ในที่สาธารณะ ห้ามทิ้งขยะ เรื่องง่ายๆ ที่ยังทำไม่ได้ ความรับผิดชอบ  กับ จิดสำนึก เป็นอะไรที่คล้ายๆ หรือ เหมือนกันอย่างไรกันแน่? จากคุณ : Spirited Away เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 03:44:13

ความคิดเห็นที่ 20 ------------------- เพราะความเป็นจริง คือในองค์กรมักจะมีใครสักคน หรือสักกลุ่มทำหน้าที่"แบกองค์กรไว้" แต่ก็จะมีคนอีกหลายๆคนที่พร้อมจะ "ทำลเลอะเทอะ" โดยให้อีกกลุ่มเก็บเสมอ และหลายๆครั้งก็เกิดการพิพาทระหว่างกลุ่มที่ทำเลอะเทอะกับกลุ่มที่แบกองค์กร ไว้ โดยกลุ่มที่แบกองค์กรไว้จะโดนตราหน้าว่า ลุแก่อำนาจ ไม่เป็นประชาธิปไตย เนื่องจากคนกลุ่มนี้ทำหน้าที่แบกองค์กรไว้ จึงถือดีว่าตัวมีอำนาจในการขับเคลื่อนองค์กร แต่กลุ่มที่ทำเลอะเทอะก็จะโดนตราหน้าจากฝั่งตรง ข้ามว่าไม่รับผิดชอบแล้วยังจะมาอ้างสิทธิ์เสมอๆ และแน่ล่ะจำนวนคนทำเลอะเทอะกับคนที่แบกองค์กรเอาไว้ฝ่ายไหนมากกว่ากันก็น่า จะรู้กันดี ------------------ อันนี้ผมไม่ค่อยเจอ เจอแต่พวกที่ทำเลอะเทอะขับเคลื่อนองค์กรณ์ แล้วชอบโทษพวกแบกองค์กรณ์ไว้มากกว่า เพราะพวกที่แบกองค์กรณ์ไว้ใช้มือทำงาน แต่พวกทำเลอะเทอะพวกนี้ใช้ปากทำงาน จากคุณ : loverbullet เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 04:20:06

ความคิดเห็นที่ 21 มันอาจต้องมีมาตรการอื่นๆด้วย แต่การสร้างจิตสำนึกก็จำเป็นเพราะมันก็ช่วยให้คนที่นิสัยไม่แย่เกินไปนักคิดก่อนทำ เราว่าเราได้อิทธิพลจากการสร้างจิตสำนึกมาหลายเรื่องเลยนะ เช่น การขึ้นบันไดแทนใช้ลิฟท์ ใช้ถุงผ้าแทนถุงพลาสติก การใช้น้ำใช้ไฟ ฯลฯ เราว่าถ้าไม่มีการสร้างจิตสำนึกเราอาจใช้ความเคยชินหรือความไม่รู้ทำในสิ่งที่ดีน้อยกว่าตอนนี้ จากคุณ : Akrat เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 05:21:44

ความคิดเห็นที่ 22 จขกท อาจนำิสิ่งที่ เป็น ปัญหา กับตัวเอง มาเป็นเรื่องหลักแล้วมอง จิตสำนึก มันทำให้คนเราอยู่ร่วมกันได้ อย่าง มีความสุขขึ้น มันคือ เรื่องเริ่มต้นง่ายๆ เช่น ลุกให้คนแ่ก่นั่ง(สักวันเราก็ต้องแก่ก็จะมีคนลุกให้เรานั่งบ้าง) ,ยืนเคารพเพลงชาตินึกถึง บรรพบุรุษ(สักวันเราอาจต้องตายเพื่อชาติก็จะมีคนนึกถึงเรา) ,ปลูกต้นไม่(สักวันก็ได้ร่มเงา) เริ่มจากเรืื่องง่ายๆ แล้วก็พัฒนาไปเรื่องยากๆ แต่ปัญหาก็เรื่องการเอาเปรียบกัน ก็ว่ากันไป คนเรา ร้อยพ่อ พันแม่ จากคุณ : Subten เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 07:19:10 A:199.48.147.45 X: TicketID:322575

ความคิดเห็นที่ 23 เก็บเอาไว้ใช้กับเด็กประถมเถอะครับ สร้างจิตสำนึกเนี่ย ไม่เคยเห็นมันจะใช้ได้ จากคุณ : Firion เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 07:57:36

ความคิดเห็นที่ 24 1. เรื่องจิตสำนึก เขาไม่ได้หวังผลว่าต้อง 100% ของกลุ่มเป้าหมายหรอกครับ (อย่างน้อยคนอย่างเจ้าของกระทู้คงไม่รับการเปลี่ยนแปลงใดๆได้อีกแล้ว) 2. ผมว่าคุณ tomorrow night  ยังไม่เข้าใจเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงนะครับ หลักการที่คุณแสดงออกมาในหลายๆกระทู้ เป็นการเข้าใจที่คุณทึกทักไปเอง หรือเปล่า จากคุณ : สันปันน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 08:06:05

ความคิดเห็นที่ 25 ผมก็ไม่ชอบการแก้ปัญหาแบบนี้ แต่ไม่ใช่เพราะเรื่องอะไรลึกซึ้งแบบที่หลายๆท่านยกมาหรอก ผมไม่ชอบเพราะมันไม่ได้ผลและไม่มีทางใช้ได้ผลต่างหาก โคตรจะเป็นนามธรรมเลย แถมเรื่องแบบนี้จะปลูกฝังมันต้องใช้เวลากี่สิบปีกัน แถมใช้ได้ผลแค่กับเด็กอีกต่างหาก จะให้ผู้ใหญ่เปลี่ยนทัศนคติมันแทบเป็นไปไม่ได้ การออกมาพูดว่า"แก้ปัญหาโดยสร้างจิตสำนึก" มันคืออีกประโยคของคำว่า "ช่างหัวปัญหามันเถอะ ตูขี้เกียจแก้" นั่นแหละ มันคือสัญญาณบอกว่าผู้พูดจะไม่ทำหอยหลอดอะไรทั้งนั้น จากคุณ : เกียงอุยศิษย์มังกรหลับ เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 08:25:21

ความคิดเห็นที่ 26 การสร้างความร่วมมือในองค์กร ตำราฝรั่งสอนไว้เหมือนกัน คือ ต้องได้รับความร่วมมือจากยอดขององค์กร คือ ผู้นำเอาด้วย กำหนดนโยบายที่ให้นำไปปฎิบัติได้จริงมา ไม่ใช่สั่งมาให้ทำ โน่น นี่ นั่น แต่คนกำหนดนโยบายละเลย โฆษณาต่อต้านทุจริต แต่ไม่เคยจริงๆจังกับการลงโทษคนทุจริต มันก็ไม่มีประโยชน์ ข้อต่อมา ความคิดของพรุ่งนี้ค่ำ เค้าแค่แสดงความไม่รู้ ว่าไม่เคยมีตรงไหน ที่บอกว่าให้อยู่อย่างจน แต่เค้าบอกให้อยู่อย่างกลางๆ ตามกำลังที่มีของแต่ละคน มีเงินเดือนหมื่นห้าก็อย่างเพิ่งไปผ่อน iPhone ใช้ แซมซังเครื่องละ 700 ไปก่อน มีพันล้าน อยากขับแลมเบอกินี ใครจะว่าละ เรื่องนี้ ก็เหมือนพระพุทธเจ้าสอนมา อย่างตั้งมั่นบนความประมาท ความประมาท คือการใช้จ่ายจนเกินกำลัง เรื่องง่ายๆ ไม่เข้าใจ เพราะใส่แค่อคติ ต้องมีเงินมากที่สุด แล้วเป็นไง อเมริกาก็แย่ ยุโรปก็แย่ มันไม่ได้เป็นเพราะประมาท. ทำเกินกำลังรึ หลักการทางวิทยาศาสตร์ คือ การศึกษาความเป็นไปได้. และการบริหารความเสี่ยง แต่เอาวิชาเหล่านี้ มาสอนชาวบ้าน มันไม่ง่าย ก็ดัดแปลงเนื้อหาเล็กน้อย แต่ทำให้คนอคติ ไมเข้าใจไปได้ จากคุณ : master foo bar เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 08:40:22

ความคิดเห็นที่ 27 คนเราจะทำตามตัวอย่างที่เห็นครับ ไม่ใช่ทำตามที่ได้รับฟังมา ต่อให้พูดมากแค่ไหน ถ้าเราไม่เป็นต้นแบบ ก็ไม่มีใครปฏิบัติตามหรอกครับ อย่างคนบรรยายเรื่องสร้างจิตสำนึกความพอเพียง แต่ตัวเองนั่งรถคันละ 10 ล้าน 100 ล้านแบบนี้ใครจะไปเชื่อหละว่าพอเพียงแล้วดีจริงๆ ถ้าจะปลูกจิตสำนึกเช่นไร เราต้องเป็นคนเช่นนั้นด้วยครับ แล้วจึงจะพูดแล้วมีน้ำหนัก คนปฏิบัติตาม จากคุณ : ซื่อสัตย์ มั่นคง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 08:43:11

ความคิดเห็นที่ 28 ทุนนิยม  กับ  ทุนนิยมสามานย์   เป็น คนละเรื่องเดียวกัน จิตสำนึก  ไม่อาจเกิดพลังได้มากพอต่อการเปลี่ียนแปลง   ถ้าไม่ใช่หรือ ไม่ไปถึงระดับ จิตสำนึกร่วม พื้นฐานของจิตสำนึก   มาจาก  การศึกษา การศึกษารับใช้ใคร? จากคุณ : dicky5 เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 08:46:51

ความคิดเห็นที่ 29 1.ไม่รู้อะไรเลย ก็สอนให้รู้และปฏิบัติ 2. พอรู้แล้ว ก็ขอความร่วมมือ ก็จะมีส่วนนึงปฏิบัติตาม อีกส่วนก็จะปฏิบัติมั่งไม่ปฏิบัติมั่ง ที่เหลือก็พวกชอบลองของ แหกกฏ 3. ต้องตั้งกฏให้ปฏิบัติตาม พวกแหกกฏก็ต้องลงโทษ 4. ถ้าผู้ควบคุมกฏแหกกฏเองก็จะเกิดปัญหา พวกถูกลงโทษก็จะใช้เป็นข้ออ้างต่างๆนานาในหลวงท่านจึงมีพระราชดำรัสว่าให้เลือกคนดีเป็นผู้นำ มิฉะนั้นจะเกิดปัญหา จากคุณ : chaiwaru เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 09:03:22

ความคิดเห็นที่ 30 เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง มันต้องดูบริบทด้วยครับ ว่าเค้าต้องการอะไร มันเห็นๆ อยู่ว่าเค้าต้องการทำให้ "คนจนเลิกเรียกร้อง" ไม่ใช่ "เลิกสร้างตัว" ถ้าคนไทยปัจจุบันกำลังปากกัดตีนถีบสร้างตัวขึ้นมาแล้วมีโฆษณาแบบนี้ออกมา ผมก็คงด่าเหมือนคุณ tomorrow night นั่นแหละ แต่นี่มันเห็นกันชัดเลยว่าคนไทยปัจจุบันมีส่วนนึงที่ใหญ่พอควรที่นอกจากไม่พยายามสร้างตัวยังใช้เงินเกินตัวและโลภมากเรียกร้องอีกต่างหาก มันเลยต้องออกมาปลูกจิตสำนึกคนพวกนี้ครับ ซึ่งมันก็จะมีปัญหาเรื่องการตีความนั่นแหละที่คนจำนวนมากมายเอาไปตีความแล้วก็กดขี่คนจนอย่างที่คุณว่า ตรงนี้น่ะเป็นปัญหา แต่ถ้าบอกว่าเจตนาในการสร้างแคมเปญพอเพียงคือการกดขี่ ผมว่าไม่ใช่เลยครับ บริบทมันเห็นๆ กันอยู่ว่าอะไรเป็นอะไร สำหรับตรงนี้ออกความเห็นเพิ่ม ปัญหามันไม่ใช่ความพอเพียงหรอกครับแต่ปัญหาคือคนไทยไม่ได้วางแผนชีวิตกันในระยะยาวมากกว่า คือมองอะไรระยะสั้นๆ เป็นหลัก คือคนมันจะพอเพียงมั้ยล่ะครับถ้าเค้าคิดว่าชีวิตในภายภาคหน้าเค้าหาทางเอาตัวรอดไปวันๆ ได้ ถึงแม้ว่าตอนนี้เงินจะหมดเป็นหนี้ก็ตาม เราดีแต่บอกให้พอเพียงๆๆๆๆ โดยที่แม้แต่คนสร้างโฆษณาเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าถ้าไม่พอเพียงแล้วจะอันตรายอย่างไรไม่ดีอย่างไร ภาพมันเลยออกมาผิดๆ เพี้ยนๆ แทนที่จะทำให้คนไทยรู้สึกว่า "เราต้องเก็บออมต้องใช้เงินให้ไม่เกินตัวเพื่อความมั่นคงในชีวิต" กลับกลายเป็นทำให้รู้สึกว่า "เราต้องเก็บออมเพราะมันเท่ มันเป็นไปตามพระราชดำริ เพราะทุนนิยมพวกคนรวยคือสิ่งชั่วช้า" ภาพตรงนี้มันผิดเพี้ยนมากครับ ตอนนี้คนที่ดำเนินตามนโยบายเศรษฐกิจพอเพียงโดยส่วนมากเน้นไปที่คำว่า "ทำเพื่อพ่อ" มากกว่า "ทำเพื่อความมั่นคงของชีวิต" ซึ่งนั่นแปลว่าคนส่วนมากไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคำว่า "พอเพียง" มันดีต่อชีวิตเค้าอย่างไร แล้วมีเทียบกับการทำอะไรเสี่ยงๆ มันมีข้อดีข้อเสียอย่างไรบ้าง (เสี่ยงไม่ใชไม่ดีเสมอไป) ------------------------ ส่วนเรื่อง จขกท. สร้างจิตสำนึก ผมอยากเล่าให้ฟังว่าที่ๆ ผมเคยอยู่ เค้ามีการแปะป้าย 5 ส. รณรงค์ให้ทุกคนทำความสะอาด มีคนมาพูดงั้นงี้ ช่วงนั้นทุกคนก็ทำความสะอาดเอาผักชีโรยหน้ากันทุกอย่างเป็นระเบียบมากมายสะอาดสุดๆ พอซักพักนึงเริ่มหมดแคมเปญ โต๊ะก็เริ่มกลับมารกเหมือนเดิม ทุกคนก็เริ่มพูดกันว่าตอนนี้รกบ้างนิดหน่อยก็ได้เค้าไม่เน้นแล้ว ยังงี้ผมพอบอกได้หรือเปล่าว่าการสร้างจิตสำนึก 5 ส. มันได้ผล เพราะตอนมีแคมเปญกับไม่มีมันต่างกันชัดๆ การสร้างจิตสำนึกมันไม่ได้มีเป้าหมายที่ทำให้ "ทุกคนมีจิตสำนึกฝังราก" แต่มันมีเป้าหมายในการแสดงออกให้เห็นว่า "เรื่องนี้ก็สำคัญและองค์กรก็ใช้สิ่งๆ นี้ในการประเมินคุณภาพตัวคุณ" มากกว่าครับ จะมาสร้างจิตสำนึกตอนที่อายุ 30 กว่ามันไม่มีทางฝังลงหัว แต่เค้าแสดงออกให้เห็นว่า "ทางเราสนใจและเฝ้าดูอยู่นะ" มากกว่าครับ ถ้าคุณวัดว่าการสร้างจิตสำนึกที่ได้ผลคือทุกคนต้องมีจิตสำนึกร่วมกัน ขอบอกได้เลยว่าไม่มีทางครับ แต่ทำให้ทุกอย่างดีขึ้นได้บ้างเท่านั้นเอง ลองเทียบในองค์กรคุณก็ได้ครับถ้าหยุดสร้างไปเลยพนักงานก็จะเริ่มคิดว่าตอนนี้องค์กรเค้าไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้แล้วนะ แล้วก็จะเกิดการหย่อนยานกันแน่นอน จากคุณ : Mariel เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 09:43:05

ความคิดเห็นที่ 31 มันทำยาก แต่ผลลัพธ์ คือ ถ้าทำสำเร็จ จะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด จากคุณ : okaunkung เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 09:57:26

ความคิดเห็นที่ 32 เบื่อ เถียงกันในรื่องที่หาข้อสรุปไม่ได้จากงานเขียน จัดเสวนาเลยสิจ๊ะ เอาแบบ ฝ่ายละ 5 คนมาเถียงกัน แบกข้อมูลกันมาให้สุดๆ เลย จากคุณ : patham เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 09:57:32

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านหัวข้อกระทู้ปุ๊บ คำตอบที่ได้ อย่างแรกคือ ต้องใช้กฏระเบียบ ในการปกครอง (ไม้แข็ง) ส่วน การสร้างจิตสำนึกนั้น น่าจะเรียกว่า ไม้อ่อน จากคุณ : NipponJ เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 10:21:09

ความคิดเห็นที่ 34 หลักชนะสงครามซุนวูข้อแรก คือ คุณธรรมปวงชน หมายถึง ทำในสิ่งที่ปวงชนได้ผลประโยชน์ ให้ปวงชนได้สำนึกว่า สงครามนี้ เพื่อประโยชน์ของเขาเอง ก็จะได้การสนับสนุนจากปวงชน ได้ความร่วมแรงร่วมใจจากปวงชน ถ้าขาดข้อนี้ไป ก็ยากยิ่งที่จะชนะสงครามได้ ส่วนเรื่องที่ จขกท.เล่า ฝ่ายจัดการ หรือผู้จัดการใหญ่ ทำแพะอะไรอยู่ เป็นคนขาดความรับผิดชอบคนแรก ที่ไม่ทำหน้าที่ของตน ฝ่ายเละเทะเช่นกัน ส่วนฝ่ายก้าวก่ายผิดน้อยหน่อย เพราะอย่างน้อยก็ยังได้งาน แต่ในระยะยาว ยิ่งทำก็ยิ่งเสื่อมเสียมาก ส่วนคุณกลางคืน เขียนได้น่าสนใจ ผมมีประเดนค้านอยู่บ้าง เดี๋ยวมีโอกาสจะได้สนทนากัน จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 10:39:39

ความคิดเห็นที่ 35 ก็บอกแต่ว่า ให้มี "จิตสำนึก" แต่ก็หวังให้ "จิตสำนึก" มันเกิดขึ้นมาเอง ลอยๆ หวังเอาจาก free will ของแต่ละบุคคล ไม่ได้ค้นคว้าวิจัยว่า อะไรคือ "เหตุ" ที่ทำให้เกิดผลเป็น "จิตสำนึก" ไม่ได้ค้นคว้าวิจัยว่า ทำ "อย่างไร" จึงจะมี "จิตสำนึก" เกิดขึ้นได้ เรื่องนี้เป็นหัวข้อทางจิตวิทยาได้ แต่คนทั่วไป เป็นแต่ใช้คำให้ดูดี แต่ตอบไม่ได้ว่าทำอย่างไรถึงจะได้อย่างที่พูด ตัวอย่างคำเหล่านี้เช่น "จิตสำนึก", "สามัคคี", "รักกัน" ฯลฯ จากคุณ : Detonator_Pao_ เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 11:04:04

ความคิดเห็นที่ 36 งั้นคุณก็เสนอทางแก้ไขมาสักอย่างสิครับ เท่าที่อ่านดู รู้สึกจะมีแต่บ่นอย่างเดียวเลยนะ กะแค่บ่นใครก็บ่นได้ครับ บางคนบ่นได้เยอะกว่าคุณด้วย แต่แค่บ่นมันไม่ช่วยให้อะไรเปลี่ยนหรอก ตราบใดที่คุณเองก็ยังคิด "วิธีแก้ปัญหา" ที่มันได้ผลกว่า "วิธีที่ทำอยู่" ไม่ออก เอาเวลาบ่นไปคิดดีกว่าไม๊ จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 11:17:11

ความคิดเห็นที่ 37 ผมเชื่อว่าไม่เปล่าประโยชน์ เพียงแต่ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา ยกตัวอย่างผมเอง(ขอชมตัวเองหน่อย)เรื่องการทิ้งขยะในที่สาธารณะ ตอนเด็กได้ยินโฆษณาตาวิเศษบ่อยๆ หลังจากนั้นไม่ว่าถังขยะจะอยู่ไกลขนาดไหนผมก็จะพยายามหามันให้เจอแล้วเอาขยะไปทิ้งที่นั่น และผมก็จะสอนลูกผมอย่างนั้นต่อไป ขอเพิ่มเติม แต่เรื่องการปลูกจิตสำนึกต้องทำให้จริงจังและทั่วถึง และต้องมีตัวอย่างที่ดี ยกตัวอย่างสนามเด็กเล่นในหมู่บ้านผม ตามพื้นสนามหญ้ามีแต่ขยะเต็มไปหมด เด็กๆซื้อขนมมากินก็ทิ้งขยะตามพิ้น ไม่มีใครคิดเก็บและสอนเด็กพวกนั้น จนมาวันหนึ่งมีลุงชาวญี่ปุ่นที่แต่งงานกับคนไทยย้ายมาอยู่ใหม่ ทุกวันตอนเย็นแกจะไปคอยเก็บขยะที่สนามเด็กเล่น และคอยบอกกับเด็กที่ทิ้งขยะไม่เป็นที่ว่าอย่าทำมันไม่ดี จำได้ว่าแกต่อสู้อยู่นานมากเก็บขยะอยู่เป็นเดือน และในที่สุดสนามเด็กเล่นนั้นก็ไม่มีขยะที่พื้นอีกต่อไป แกตายไปนานแล้ว ผมไม่เคยถามชื่อแก แต่ยังจำหน้าแกได้อยู่เลย แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 54 11:31:22 แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 54 11:29:15 จากคุณ : deemakak เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 11:22:34

ความคิดเห็นที่ 38 ความคิดเห็นที่ 30 ขอเสริมเรื่องของคุณโดยยกตัวอย่างที่ผมได้พบเจอ ลูกค้าผมคนหนึ่ง มีเงินสดๆจากผลประกอบการในธนาคารไม่ต่ำกว่าพันล้านบาท แต่เค้าก็ใช้ชีวิตไม่ต่างกับชาวบ้านในละแวกนั้นเลย คนที่สอง ก็ค้าขายใหญ่มาก เค้ามีปัญญาปล่อยเครดิตขายของให้ลูกค้าวงเงินเกือบๆร้อยล้านบาทต่อเดือน แต่หากคนทั่วไปเดินไปเจอเค้าเนี่ย คงนึกว่าเป็นเพียงคนทำความสะอาดบ้าน สองตัวอย่างที่ยกมานั้นมันอาจจะเป็นการใช้ชีวิตที่ไม่ค่อยคุ้มค่าในสายตาบางคน แต่พวกเค้าก็มีความสุขกับการใช้ชีวิตแบบนั้น ส่วนเรื่องที่ทำงานหาเงินได้มหาศาลก็เป็นเพียงความสนุกสนานขอชีวิตที่พวกเค้าคิดว่าทำเพื่อพิสูจน์ความสามารถ คนสุดท้ายคือเจ้าของนมยี่ห้อดังยี่ห้อหนึ่ง เค้าเริ่มต้นจะปั้มนมอัดเม็ดขาย เป็นโรงงานห้องแถวที่มีคนงาน 2 คน หนึ่งในนั้นก็คือตัวเค้าเอง กลางคืนปั้มนมอัดเม็ด กลางวันก็ขี่มอเตอร์ไซค์ไปเร่ขาย สุดท้ายภายในชั่วอายุเดียวก็สร้างตัวจนมีสินทรัพย์รวมหลายพันล้าน ตอนนี้เถ้าแก่คนนั้นขับ Honda Accord รุ่นเมื่อเกือบ 8 ปีที่แล้ว ความจริงคนประเภทแบบนี้ก็มีไม่น้อยในไทย แต่คนมักจะไม่มองและเอาอย่างกัน คิดแต่อยากจะใช้เงินแต่ไม่อยากทำงาน เอะอะอะไรก็โวยๆๆๆ เราเป็นคนจนมั่งหล่ะ เราไม่มีทุนมั่งหล่ะ จากคุณ : ธุลีดาว เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 13:18:39

ความคิดเห็นที่ 39 ไม่เปล่าประโยชน์หรอกครับ ถ้ากลุ่มของคุณมองเห็น ประโยชน์  ในจิตสำนึกนั้น ซึ่งการจะทำให้บุคคลที่ไม่ค่อยคิดการไกล สามารถมองเห็นประโยชน์ของจิตสำนึกได้นั้น ก็ควรมีมาตราการที่ ส่งสริม หรือ ควบคุม เพื่อสร้างประโยชน์หรือโทษ ที่สามารถเห็นชัดแจ้งแบบจับต้องได้ จาการปลูกฝังจิตสำนึกนั้นมาประกอบด้วยอีกขั้นหนึ่งครับ ยกตัวอย่างเช่น พอเพียง เราก็อาจมีมาตราการส่งเสริม เช่น ให้ความรู้ความเข้าใจ เพื่อให้เห็นประโยชน์ที่จับต้องได้ หรือแคมเปญ ไม่รูดเกินบัญชี ไม่คิดค่าธรรมเนียม หรือได้สิทธิ์ชิงรางวัล หรือ ถ้าฝากเงินออมในกองทุนไม่ต่ำกว่า30% ของเงินเดือนสุทธิ หลังหักค่าใช้จ่ายแล้ว 3 เดือนหรือ6 เดือนติดต่อ ก็ได้โบนัสเพิ่ม%ปันผล จัดประกวด บัญชีรายรับรายจ่ายครัวเรือน ของชาวบ้านรายย่อย เพื่อดูความสมดุลของบัญชี โดยไม่คำนึงถึงตัวเลขมากน้อย มีรางวัลเป็นการได้รับการปรึกษาทางการลงทุน หรือเครดิตจากธนาคาร เพื่อนำประโยชน์ระยะสั้น มากระตุ้นให้เขาได้รู้สึกหรือสัมผัสได้ ถึงประโยชน์ของจิตสำนึกนั้นๆในระยะยาว จากคุณ : น้ำนอง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 13:47:45

ความคิดเห็นที่ 40 มันไม่เปล่าประโยชน์แน่ๆ คนเราส่วนใหญ่ทำตัวไปตามความเคยชินถ้าไม่มีใครมาบอกอะไร ก็จะทำไปอย่างนั้นซ้ำๆทุกวันๆ เมื่อก่อนโหนรถเมล์จนรถเอียงไปข้าง เดี๋ยวนี้สูญพันธ์ เมื่อก่อนเดินสูบบุหรี่ในห้างในรถเมล์ เดี๋ยวนี้สูญพันธ์ เมื่อก่อนสูบบุหรี่ตามที่สาธารณป้ายรถ เดี๋ยวนี้แทบสูญพันธ์ สองอันข้างบนเป็นกฎ และมีการลงโทษจริงจัง มันก็สูญพันธ์ ส่วนอันที่รณรงค์ไม่ถึงกับสูญพันธ์แต่ก็ลดลงอย่างมีนัยยะ เรื่องที่รณรงค์แล้วเห็นผลดีๆมีหลายอย่างเลยนะ แบบออกกำลังกาย ก็มีคนออกกำลังกายมากขึ้นจริงๆ ลานแอโรบิกมีทั่วทุกหัวถนน รณรงค์ใช้ของไทย เมื่อก่อนขนาดเสื้อยืดโหลกลายังต้องของนอกเลย เดี๋ยวนี้ของไทยฮิตมาก ไม่ใช่เพราะมันถูกกว่านะ แต่ของนอกมันทดแทนไม่ได้ อย่างรองเท้าแตะดาวเทียมเนี่ย ยังไงก็ต้องยี่ห้อนี้จะเอารองเท้าเทวดาจากไหนก็ทดแทนไม่ได้(ฮา) เที่ยวไทยนี่ก็ฮิตสุดๆ มันไม่เปล่าประโยชน์หรอกครับในระดับมหาภาค ถ้าคุณรู้สึกว่ามันไม่ได้ประโยชน์นั่นอาจจะเป็นระดับจุลภาค คือคนรอบๆตัวคุณเป็นแบบนั้นเอง ซึ่งมันอ้างอิงคนทั้งประเทศไม่ได้หรอกครับ จากคุณ : Disorder เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 14:41:09

ความคิดเห็นที่ 41 ไม่ถึงกับเปล่าประโยชน์สักทีเดียวหรอกครับ ถ้าไม่มีการสร้างจิตสำนึก อะไรๆจะยิ่งแย่ไปกว่านี้ จากคุณ : GreenEyes เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 15:11:42

ความคิดเห็นที่ 42 สิงคโปร์แก้ปัญหาคนในชาติที่ทิ้งขยะไม่ถูกที่และถ่ม:-)ในที่สาธารณะด้วยกฏหมายที่เข้มงวด แล้วสุดท้าย มันก็กลายเป็นจิตสำนึกไปเอง จากคุณ : NATSKI13 เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 17:59:06

ความคิดเห็นที่ 43 ถ้าเราไม่พูดถึง คำว่า ความดี แล้วลูกหลานเราจะรู้ได้ไง ว่า การทำดีเป็นอย่างไร ..........พูดไปแล้ว ไม่สำเร็จ คุณก็จะไม่พูดงั้นเหรอ คิดผิดแล้วครับ............ จากคุณ : Axiom of Choice เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 18:41:42

ความคิดเห็นที่ 44 จิตสำนึกสำคัญที่สุดครับ ต้องบ่มเพาะนานๆ ที่เรายังไม่เห็นผล เพราะมันออกผลช้าครับ เขาขอให้รอดูกันไปก่อน เช่น ที่ต้องปรับหลักสูตรครู4ปีเป็น5ปี &กีดกันอย่าให้คนนอกเป็นครู คนเก่งๆก็จะได้มาเลือกคณะครูกัน อีกหน่อยก็จะมีแต่ครูที่ทั้งดีทั้งเก่งสมใจผู้ปกครอง จากคุณ : temp003184 เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 19:59:49

ความคิดเห็นที่ 45 อ่านหัวข้อกระทู้ปุ๊บ คำตอบที่ได้ อย่างแรกคือ ต้องใช้กฏระเบียบ ในการปกครอง (ไม้แข็ง) เริ่มจาก ปลูกจิตสำนึกการตั้งกระทู้ให้ถูกหมดหมู่ ทั้ง ๆ ที่มีการรณรงค์ให้ตั้งให้ถูกหมวดหมู่แล้ว จากคุณ : sak (saknarak) เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 22:23:17

ความคิดเห็นที่ 46 .. จขกท.  คงไม่รู้ตัวใช่ไหมว่า ตัวเราเอง นั่นแหละ ที่ไม่เห็นด้วยเรื่องการ "สร้างจิตสำนึก" ตัวเราเอง นั่นแหละ ที่ไม่ปฏิบัติตาม "ป้าย" ที่เค้าติดประกาศ ที่เค้าปลูกฝัง ตัวเราเอง นั่นแหละ ไม่อยู่ในสิ่งที่ "ควร" และตัวเราเอง นั่นแหละ อยากให้เขาออกกฎมาคุม "เราเอง" ................ "และที่สำคัญคือฝ่ายทำเลอะเทอะเริ่มหันมารับผิดชอบองค์กรมากขึ้น " "แต่ความเป็นจริงมันไม่ง่ายอย่างนั้นน่ะสิ โอเคการมือจากภาระหน้าที่ที่รับผิดชอบน่ะมันง่าย แต่การทำให้คนขาดความรับผิดชอบหันมารับผิดชอบ นี่จะทำอย่างไรครับ ใครก็ได้ช่วยวานบอก " ................ ทำอย่างไร ??? ด้วยการปรับความคิดตัวเองเสียใหม่  ไม่ต้องหวังให้ใครปรับ ปรับตัวเองเสียก่อน ถ้าปรับได้เมื่อไหร่  ค่อยย้อนกลับมาดูกระทู้นี้อีกครั้ง ถ้าปรับไม่ได้  เราต้องเผชิญเองครับ  ไม่ว่าจะเป็นกฎระเบียบที่รัดแน่นจนหายใจแทบไม่ออก กฎระเบียบก็มาจากคนที่คิดเหมือนกันกับเรานั่นแหละ .. จากคุณ : ไม่เป็นดั่งใจ เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 54 23:46:20

ความคิดเห็นที่ 47 ตัวอย่างแบบ Extreme หน่อย เมืองนอกคนรวยมักบริจาคเงินเยอะๆ บางคนเอา Collection ที่ตัวเองเก็บสะสมมาเอามาบริจาคให้เป็นของสาธารณะ พวกนี้เป็นผู้มี'จิตสำนึก' หรือไม่? เปล่าเพราะภาษีเขาเก็บอัตราก้าวหน้า แล้วก็ภาษีมรดกกับภาษีที่ีดินมันแพงมาก บ้านยิ่งใหญ่ยิ่งแพงขนาดที่ว่าถ้าเอาไปเป็นมรดกอาจจะถึงขั้นเกือบหมดตัวได้ ดังนั้นเขาเลยนิยมบริจาคเมื่อตาย ซูมมาประเทศแห่งคุณธรรม .......... ไม่ต้องอธิบายมาก็คงเห็นๆกันอยู่ ดังนั้นหลักฐานเชิงประจักษ์จึงปรากฎให้เราเห็นอย่างไม่ต้องสงสัยเลยว่า 'จิตสำนึก' เป็นสิ่งที่ค่อนข้างไร้สาระ(มาก) ซึ่งมันก็สอดคล้องกับผลที่ปรากฎจากการวิจัยของนักเศรษฐศาสตร์สมัยใหม่ว่ามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ทำตามแรงจูงใจ ซึ่งก็มีทั้งแรงจูงใจทางบวกและทางลบ ดังนั้นผมถึงไม่เคยเชื่อว่าพวกแคมเปญปลูกจิตสำนึกทั้งหลายมันจะมีประสิทธิภาพคุ้มกับทรัพยากรที่ทุ่มลงไป (เอาไปทุ่มให้กับการพัฒนา Facility หรือกฎหมายจะมีประสิทธิภาพมากกว่ามาก) แต่โครงการปลูกฝังจิตสำนึกเป็นเรื่องที่ง่าย ไม่ต้องใช้สมองมากมายนักก็ทำได้ (แต่ทำมาแล้วไม่เคยประเมินผลสักทีว่าได้ผล'คุ้ม'หรือเปล่า) ดังนั้นจึงเป็นที่นิยมเพราะนอกจากได้ใช้เงินแล้วยังได้โปรโมทตัวเอง แถมยังไม่ต้องเอาสมองคิดให้ปวดหัวอีกด้วย มันจึงเป็นสิ่งที่เป็นที่นิยมกัน จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 54 02:53:47

ความคิดเห็นที่ 48 ฝั่งจิตสำนึกนิยมช่วยกรุณายกตัวอย่างงานวิจัยหรือผลการวิจัยอะไรก็ได้สักชิ้นที่บ่งบอกถึงประสิทธิภาพของการปลูกฝังจิตสำนึกมาให้ดูหน่อยสิครับ แต่ถ้าอยากรู้ถึงเรื่องแรงจูงใจล่ะก็มีการวิจัยไว้เยอะแยะ แต่ประเทศของเราก็ยังคงมีคนที่เชื่อถือ Superstitious อย่าง 'การสร้างจิตสำนึก' มากกว่าสิ่งที่มีผลงานวิจัยรับรองแน่นหนาอย่างพฤติกรรมศาสตร์หรือเศรษฐศาสตร์สมัยใหม่ แม้แต่ในห้องหว้ากอ จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 54 02:57:35

ความคิดเห็นที่ 49 จิตสำนึก รู้ แต่ไม่เคยจะใช้กัน จากคุณ : Akexorcist เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 54 05:30:21

ความคิดเห็นที่ 50 เพราะมันเป็นสิ่งที่ไม่มี หรือมีผลน้อยมากกับพฤติกรรมมนุษย์ จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 54 11:10:24

ความคิดเห็นที่ 51 ผมว่ามันอยู่ที่จะตีความจิตสำนึกไว้ที่ตรงไหนด้วยนะครับ อย่างตัวอย่างเรื่อง 5 ส. ที่ผมเล่า ผมว่าไม่ต้องทำวิจัยก็ได้ แทบทุกหน่วยงานเลยแหละที่พอมีการจัดเรื่อง 5 ส. คนก็จะทำดีเอาหน้า ผลลัพธ์ที่ได้ก็คือองค์กรสะอาด ซึ่งถึงแม้ว่าจะไม่ได้เกิดจาก "จิตสำนึกภายใน" หรือถ้าเอาอย่างที่คุณ nexus ว่ามันก็คือการสร้างแรงจูงใจ แต่มันก็ได้ผล อย่างที่ผมบอกครับ ผมเชื่อว่าแคมเปญ "สร้างจิตสำนึก" มันไม่ได้เกิดมาเพื่อหวังให้สร้างจิตสำนึกจริงๆ แต่เป็นตัวกระตุ้นให้เห็นว่าขณะนี้องค์กรของเรากำลังสนใจในสิ่งเหล่านี้ ดังนั้นระวังให้ดี อันนี้ผมนับแค่ในระดับองค์กรซึ่งมันเล็กและวิธีจัดการก็คงแตกต่างกับระดับประเทศ ถ้าในระดับประเทศผมเห็นด้วยครับว่าคงต้องเป็นอย่างที่คุณพูด แต่ในระดับองค์กรหรือสเกลลงมาให้เล็กผมว่ามันลงทุนไม่เยอะเท่ากับในระดับประเทศ แล้วได้ผลในระดับนึง ซึ่งอาจจะเป็นเพราะเกิด "จิตสำนึก" หรือเปล่าอันนี้ผมไม่รู้เหมือนกัน จากคุณ : Mariel เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 54 12:30:51

ความคิดเห็นที่ 52 ผมยกตัวอย่างเรื่อง 5 ส. ที่คุณพูดมาก็แล้วกันครับ ผมอยากเล่าให้ฟังว่าที่ๆ ผมเคยอยู่ เค้ามีการแปะป้าย 5 ส. รณรงค์ให้ทุกคนทำความสะอาด มีคนมาพูดงั้นงี้ ช่วงนั้นทุกคนก็ทำความสะอาดเอาผักชีโรยหน้ากันทุกอย่างเป็นระเบียบมากมายสะอาดสุดๆ พอซักพักนึงเริ่มหมดแคมเปญ โต๊ะก็เริ่มกลับมารกเหมือนเดิม ทุกคนก็เริ่มพูดกันว่าตอนนี้รกบ้างนิดหน่อยก็ได้เค้าไม่เน้นแล้ว ยังงี้ผมพอบอกได้หรือเปล่าว่าการสร้างจิตสำนึก 5 ส. มันได้ผล เพราะตอนมีแคมเปญกับไม่มีมันต่างกันชัดๆ เป็นตัวอย่างที่เห็นชัดๆว่าไม่ได้ผลเพราะพอหมดช่วงแคมเปญมันก็กลับมาเหมือนเดิม เพราะคาถาของการปลูกจิตสำนึกคือมันต้องฝังอยู่ในพฤติกรรม แต่ตัวอย่างที่ยกมาก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพอหมดช่วงที่ลงทุนลงแรงอย่างต่อเนื่องแล้ว พฤติกรรมก็กลับมารกเหมือนเดิม นั่นหมายความว่าการปลูกฝังจิตสำนึก 'ไม่ได้ผล' สิ่งที่ทำให้สะอาดตอนเริ่มแคมเปญอาจจะเป็นแรงจูงใจจากการที่เจ้านายจี้ หรือความต้องการแข่งขันกับแผนกต่างๆ พอแรงจูงใจเหล่านี้หายไปเขาก็ไม่เห็นความคุ้มค่าที่จะเปลืองแรงทำพฤติกรรมนั้นๆต่อไป ดังนั้นตัวอย่างที่ยกมาจึงเป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความไร้ประสิทธิภาพของการปลูกฝังจิตสำนึกอย่างชัดเจนแบบไร้ข้อสงสัยกันเลยทีเดียว แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 54 15:45:46 จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 54 15:44:56

ความคิดเห็นที่ 53 ผมถึงได้ถามไงครับว่ามองคำว่าปลูกฝังจิตสำนึกในระดับไหน ถ้ามองว่าการปลูกฝังให้ฝังเข้าไปในพฤติกรรม ก็ต้องยอมรับว่าทำไปก็ไร้ประสิทธิภาพ (จะบอกว่าไม่ได้ผลอย่างสิ้นเชิงอันนี้ผมยังไม่ปักใจเชื่อ) แต่ถ้าในระดับที่ว่าไม่ได้ประโยชน์เลยแม้แต่ในระยะสั้น ผมว่ามันก็ไม่ใช่ อย่างสมมติกรณีที่ผมยกตัวอย่าง ถ้าเราเปลี่ยนจากปลูกฝังจิตสำนึก เป็นใช้กฎระเบียบเข้าว่า ถ้ามองในผลที่ว่าคนจะทำความสะอาดมากขึ้น ผมคิดว่ากฎอาจจะได้ผลมากกว่า แต่ถ้าคิดในแง่ที่ว่าผลกระทบต่อความพึงพอใจในการทำงาน การบังคับกฎไปเลยพบก็คิดว่ากระทบมากกว่าเช่นกัน (ซึ่งถ้าคุณจะแย้งด้วยหลักฐานผมก็อยากทราบหลักฐานที่วิจัยกันมาเหมือนกันครับว่าสิ่งใดมันดีกว่ากันในแง่ความพอใจในการทำงาน) จากคุณ : Mariel เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 54 17:46:00

ความคิดเห็นที่ 54 การปลูกจิตสำนึกนั้นเปรียบเหมือนการปลูกไม้ยืนต้นต้นหนึ่ง ยิ่งจิตสำนึกนั้น สำคัญขนาดมาก ขนาดของต้นไม้ที่ปลูกก็ยิ่งใหญ่ยิ่งสูงตามไปด้วย จึงต้องใช้เวลานานและเห็นผลค่อนข้างช้า ซ้ำต้องหมั่นไปดูแล แต่ว่ามั่นคงและให้ผลนาน ซ้ำยังมีเมล็ดเพื่อสืบพันธ์ต่อไป... ส่วนการบังคับด้วยกฎระเบียบการลงโทษ(เผด็จการ) หรือการล่อด้วยรางวัลต่างๆ(สังคมนิยมปนทุนนิยม) ก็เปรียบเหมือนการไปซื้อผักผลไม้ที่ออกดอกออกผลแล้วจากตลาด ซึ่งให้ผลรวดเร็วทันใจทันใช้ทันกิน โดยไม่ต้องรอ แต่เราต้องมีราคาที่ต้องจ่าย ทั้งต้นทุนและดอกเบี้ย แล้วเราจะเลือกแบบไหนแบบปลูกเองแต่เห็นผลช้า หรือแบบไปซื้อเอาแต่เห็นผลเร็ว หลายคนก็คงเลือกแบบที่สอง ชอบแบบที่สองหากดูที่การแสดงความเห็นในกระทู้นี้ แต่ก็ลืมคิดถึงสิ่งที่สำคัญไป ซึ่งน่าหัวร่อเป็นอยย่างยิ่ง ต่อความจริงที่ว่า กระบวนการให้อิสระเสรีในการพูดการคิดในการเขียน ก็เป็นหนึ่งในการสร้างจิตสำนึก โดยทุกคนมีส่วนร่วม ร่วมคิดร่วมทำ เหมือนหนึ่งเรามีส่วนในการรดน้ำพรวนดินกำจัดวัชพืชเพื่อให้ต้นไม้ออกดอกออกผล เพราะถ้ามีใครไปซื้อผลไม้มาแล้ว เราคงไม่ต้องมานั่งถกกันอย่างนี้... จากคุณ : tiger18 เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 54 18:33:45

ความคิดเห็นที่ 55 #53 กับ #54 ไปคุยกันก่อนว่าจะนิยามการปลูกฝังจิตสำนึกยังไง ผลของมันเป็นยังไง เพราะที่ทั้งสองคนพูดมาก็ไม่เหมือนกันแล้ว เอาไว้ตกลงกันได้ชุดความคิดมาชุดหนึ่งที่แน่ชัดค่อยมาคุยกันต่อ จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 54 19:07:48