ความคิดเห็นที่ 1 มันลงไปวางกับพื้นทรายเท่านั้นเอง แล้วเวลาเรือลอยไปกับแรงลมแรงน้ำตัวสมอมันจะครูดไปกับทรายจนพอเหมาะมันก็ไม่ลอยไปอีก  ถ้าลงไปเกี่ยวหินช้างก็ยกไม่ขึ้น - - แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 54 16:43:51 จากคุณ : เดอะฟักทองอินเตอร์ เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 16:41:35

ความคิดเห็นที่ 2 สมอมีหลายแบบทั้งมีเงี่ยงเกี่ยวพื้นบางแบบ แค่หินหรือเหล็กกลม ๆ แบบนี้ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 54 16:45:54 จากคุณ : เดอะฟักทองอินเตอร์ เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 16:44:50

ความคิดเห็นที่ 3 สงสัยด้วยครับ ใช้อะไรผ่อนแรงเวลายกขึ้น จากคุณ : คนไร้สมอง เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 16:49:29

ความคิดเห็นที่ 4 ดึงตรงๆจะขึ้นง่าย แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 54 18:40:31 จากคุณ : กบยักษ์ เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 16:54:35

ความคิดเห็นที่ 5 ก็คงจะเป็นภูมิปัญญาด้านเฟืองทด ที่ใช้ในการถอนสมอ จากคุณ : T7Promoter เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 17:08:58

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าขนาดกว๊านไม่ขึ้น ก็คงตัดทิ้งล่ะครับ.. จากคุณ : Titleblock เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 17:09:55

ความคิดเห็นที่ 7 คิดถึงลักษณะการออกแบบของสมอเรือ ถ้าดึงแนวเฉียงๆ มันจะยิ่งเกาะ ถ้าดึงตรงๆ อาจจะง่ายกว่า ถ้าเป็นอย่างนั้น เวลาจะถอนสมอ เราก็ชับเรือเข้าไปเหนือสมอแล้วดึงขึ้นมา เวลาจอดปรกติ ก็ให้อยู่แนวท้ายน้ำ สมอมันก็จะตึงเฉียงๆ ตลอด จากคุณ : suw เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 17:15:09

ความคิดเห็นที่ 8 สมอเรือ มันก็ไม่ได้หนักอะไรเท่าไหร่นี่ครับ  การที่ทิ้งสมอลงไปแล้ว เรือเคลื่อนที่ไม่ได้ ก็เกิดจากการออกแบบรูปร่างของสมอ ให้เกาะเกี่ยวกับพื้นได้ http://en.wikipedia.org/wiki/Anchor เวลาทอดสมอลงไปแล้ว  โซ่สมอจะวางนอนกับพื้น เวลาดึงโซ่ในแนวนอน สมอก็จะยิ่งปักลงในพื้น จากคุณ : นายเดชา เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 17:20:55

ความคิดเห็นที่ 9 เวลาหะเบสสมอ ก็ขยับเรือเข้าไปเหนือสมอ แล้วดึงขึ้นตรงๆ สมอมันก็จะหลุดจากพื้น จากคุณ : นายเดชา เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 17:22:22

ความคิดเห็นที่ 10 ดึงตรงๆสมอไม่กินดินครับ (บริเวณครีบสมอไม่มีมุมที่จะจิกดินในขณะที่มีแรงกระชาก) จากคุณ : Gecko_navigate เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 17:25:18

ความคิดเห็นที่ 11 เวลาดึงก็ใช้รอกหมุนแบบแนวนอน มีคนหมุนที่ก้านประมาณสี่คนน่ะครับ เห็นได้บ่อยในหนังโจรสลัด จากคุณ : เดินผ่านแล้วแอบดู เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 17:33:19

ความคิดเห็นที่ 12 สมอ จะทิ้งลงไปได้ทะเลเพื่อไม่ให้เรือเคลื่อนที่ไปไกลจากกระแสลมกระแสน้ำที่จะพัดเรืออกจากตำบลที่ ที่ทิ้ง หรือใช้ในการหยุดฉุกเฉินหากนำเรือเข้าร่องน้ำ การทิ้งสมอ จะทำการดิ่งน้ำตื้น เพื่อตรวจสอบดูความลึกและลักษณะพื้นท้องทะเล เรือสมัยใหม่จะดูแผนที่หรือใช้เครื่องตรวจวัด การเลือกพื้นที่ ที่ทิ้งสมอ จะต้องคำนึงถึง ๑.ความเพียงพอของเครื่องมือช่วยการเดินเรือในพื้นที่ ๒.ความปลอดภัยของสภาพคลื่นลมจากลักษณะอากาศ ๓.ลักษณะพื้นท้องทะเล อุปสรรค พื้นที่อันตราย ๔.ความลึกของน้ำ ๕.พื้นที่เหมาะสมสำหรับจอดเรือเล็กและส่งคนขึ้นฝั่ง ๖.ทิศทางลมและคลื่น ในพื้นที่ ที่ไม่ปลอดภัยก็ไม่ทิ้ง ลึกเกินโซ่สมอไม่ถึงก็ไม่ทิ้ง หากเลือกพื้นที่ทิ้งสมอไม่ดีอาจเกิด สมอไม่กินดิน คือปักลงไปแล้ว กระแสน้ำสามารถพัดเรือไปตามได้ สมอก็จะเกาไปเรื่อยๆ สมอเกาคืออาการของสมอที่ปักลงไปในดินแล้ว สมอไม่สามารถใช้เป็นจุดยึดของเรือได้ การทิ้งสมอจะทำการเกาสมอก่อนทุกครั้งเพื่อให้สมอลากปักลงไปในดินมากๆเพื่อความมั่นคง สำหรับโซ่สมอนั้น จะยาวประมาณ200-270เมตร *จะยาวกว่าหรือสั้นกว่าก็ได้ตามขนาดเรือ โดยที่จะแบ่งออกเป็นShackle 8-9shackle ความห่างของShackleแต่ตัวก็จะห่างกัน25-30เมตร ซึ่งความยาวของโซ่สมอนั้นไม่ตายตัว ปรับเปลี่ยนตามขนาดความน้อยใหญ่ของเรือ บางลำอาจมี 5 Shackle หรือบางลำอาจมี 12 การถอนสมอ(ชาวเรือเรียกว่า หะเบสสมอ) ในสมัยจะให้รอกดึงขึ้นมาโดยแรงคน กลาสีทั้งหลายนี่แหละช่วยกันเบส  สมับนี้จะใช้กว้านกลดึงขึ้นมา หากดึงไม่ขึ้นเพราะติด ก็ต้องดูว่าติดหน้าหรือหลัง หากติดหน้าก็ทำการเดินเครื่องถอยหลังเกาสมอออกมา ติดหลังก็ทำเหมือนกันแต่กลับด้าน หากจนแล้วจนรอดยังไม่ออกก็ทิ้งมันไปทั้งเส้น แต่เท่าที่ทราบไม่มีนะสมอติดมีแต่สมอโซ่พันกันจนเบสไม่ขึ้น เพราะผู่การได้เลือกตำบลที่ ที่ดีไว้แล้วก่อนทิ้ง หากเลือกไม่ดีจนต้องทิ้ง อนาคตก็หมดกัน *หะเบสแปลว่าดึงขึ้นหรือทำให้ดึง *หะเรียแปลว่าทำให้หย่อนหรือทิ้ง สมอเกาที่ไม่ใช่สมอคัน เป้นแบบในคลิป อยากรู้ทิ้งยังไง ในคลิปมีลิงค์อื่นๆให้ดู ปอลิง ทิ้งสมอนี่เจ็บหัว เรือหายเลย แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 54 17:51:01 จากคุณ : HerulayAMG เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 17:46:11

ความคิดเห็นที่ 13 ดูการ์ตูนมาใช่ป่ะล่ะ ทิ้งสมอแล้วต้องไปเกี่ยวกับหิน จากคุณ : tepleela24 เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 18:34:06

ความคิดเห็นที่ 14 เรือที่อยู่ได้ไม่ใช่เพราะสมอจิกพื้นอย่างเดียว .. น้ำหนักของโซ่ที่ทิ้งตามไปตามความลึกของน้ำนั่นแหละครับ จะเป็นตัวรับแรงเบื้องต้นก่อน ต้องคำนวณความยาวโซ่ที่จะปล่อย ตามความลึก ก่อนทิ้งครับ น้ำลึกมากๆ ก็ไม่ทิ้งอยู่แล้วล่ะ .. เพราะเรือที่่จะทิ้งสมอต้องหยั่งน้ำ หรือรู้ความลึกของน้ำที่แน่นอนเสียก่อนอยู่แล้วครับ ิ จากคุณ : ทิ้งด้วย เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 20:00:01 A:183.89.32.217 X: TicketID:282430

ความคิดเห็นที่ 15 สมอเรือสมัยโบราณครับ คนปัจจุบันนึกว่าเป็นระฆังหิน คำที่ใช้ค้น คือ ระฆังหิน สมอเรือ สมอเรือ จากชุมชนบนเส้นทางการค้าโบราณ ตีพิมพ์ในสยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2551-2554 สมอเรือ จากชุมชนบนเส้นทางการค้าโบราณ ตามแหล่งโบราณสถาน และพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หลายแห่งในภาคกลางประเทศไทย มีโบราณวัตถุชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นแผ่นหินหนาประมาณ 15-20 ซม. มีรูปร่างไม่แน่นอน โดยทั่วไปมีรูเจาะ 1 รู มักถูกจัดแสดงโดยการแขวน และมีป้ายกำกับอธิบายว่า วัตถุชนิดนี้ คือ “ระฆังหิน” ระฆังหิน(?)ดังกล่าว มักทำจากหินปูน เมื่อเคาะแล้วมีเสียงกังวาน นักวิชาการหรือคนทั่วไปจึงเชื่อกันว่าเป็นเครื่องเคาะลักษณะเดียวกับระฆัง หรือกังสดาลที่อยู่ตามวัดวาอาราม ที่ดูจะสอดคล้องกันกับการพบแผ่นหินเจาะรูเหล่านี้อยู่ตามแหล่งโบราณสถาน แต่ในอีกทางหนึ่ง มีข้อเสนอที่น่าคิดว่า แผ่นหินเจาะรูเหล่านี้ ควรเคยทำหน้าที่เป็น “สมอเรือ” มากกว่า “ระฆัง” หรือ “กังสดาล” ด้วยเหตุว่า แหล่งโบราณสถานที่พบแผ่นหินเจาะรูเหล่านี้ มักเป็นแหล่งโบราณหรือชุมชนโบราณยุคทวารวดี (พุทธศตวรรษที่ 12-16 หรือราว พ.ศ. 1100 – 1600) ซึ่งเป็นยุคสมัยที่มีพัฒนาการทางเทคโนโลยีก้าวหน้ามากพอที่จะผลิตโลหะได้ อย่างชำนาญแล้ว ถ้าจะผลิตระฆังหรือกังสดาลด้วยการหล่อโลหะจึงน่าจะง่ายกว่าการใช้หินแล้ว เจาะรูเพื่อเป็นเครื่องเคาะตีให้เสียง นอกจากนี้ คำว่า “สมอ” ยังมีที่จากคำว่า “ถมอ” ในภาษาเขมร แปลว่า หิน ชื่อเรียกนี้ แสดงให้เห็นถึงวัสดุดั้งเดิมของสิ่งที่ใช้ถ่วงเรือให้จอดอยู่กับที่ว่าเคยทำด้วยหินมาก่อน และการมีสมอเรือ ที่เกี่ยวข้องกับเรือใหญ่อย่างสำเภาที่เข้าล่องตามทะเลและแม่น้ำ น่าจะช่วยสนับสนุนถึงความสำคัญของแหล่งที่พบว่าเคยเป็นเมืองท่า เมืองผ่าน หรือสถานที่แวะพักบนเส้นทางการค้ายุคโบราณที่สืบเนื่องมาตั้งแต่ยุค สุวรรณภูมิหลายพันปีก่อนจนมาถึงยุคทวารวดี คุณสุรินทร์ เหลือลมัย ผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นราชบุรี ก็กล่าวในบทความของวารสารศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นราชบุรี ว่า ที่ไหนมีก้อนหินแบบนี้ ที่นั่นต้องเป็นเมืองท่ามาก่อน มีเรือสำเภาที่จะต้องใช้สมอทอดจอดอยู่กลางแม่น้ำเข้าถึง จากภาพถ่ายดาวเทียมทำให้เราทราบว่า ชายฝั่งทะเลโคลนตมอ่าวไทยเมื่อหลายพันปีก่อนเคยกินลึกเข้ามาเป็นบริเวณกว้าง ขวางกว่าในปัจจุบัน ถึงบริเวณจังหวัดลพบุรี บริเวณ อ.เมือง, อ.อู่ทอง จ.สุพรรณบุรี และนครไชยศรี จ.นครปฐม บริเวณ จ. สระบุรี จ.นครนายก จ.ปราจีนบุรี และอ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี  ดังนั้นเราจึงพบแผ่นหินเจาะรูจากแหล่งโบราณคดีที่เคยมีอาณาเขตใกล้ชายฝั่ง ทะเลเดิม เช่น ในจังหวัดกาญจนบุรี, นครปฐม, นครสวรรค์, ปราจีนบุรี, เพชรบุรี, ราชบุรี, ลพบุรี และสุพรรณบุรี และถ้าดูจากชื่อบ้านนามเมืองหลายแห่งตามแนวชายฝั่งทะเลเดิมสมัยทวารวดี มักมีชื่อ ตะเภา หรือ สำเภา ที่เกี่ยวข้องกับการเข้ามาของเรือเดินทะเลค้าขาย เช่น บ้านอู่ตะเภา อ.มโนรมย์ จ.ชัยนาท, บ้านสำเภาล่ม ริมแม่น้ำสุพรรณบุรี, และบ้านอู่ตะเภา อ.ท่ามะกา จ.กาญจนบุรี และชุมชนในบริเวณเหล่านี้ก็มักมีเรื่องเล่านิทานตำนานท้องถิ่นเกี่ยวกับการ ล่องเรือสำเภาอยู่ด้วย ส่วนการที่สมอเรือเหล่านี้มักพบตามแหล่งโบราณสถานยุคทวารวดี คุณสุจิตต์ วงษ์เทศ อธิบายว่า เพราะคนนำไปถวายให้ศาสนสถาน และอาจสันนิษฐานไปได้ว่า สมอเรือหินเหล่านี้มีมาก่อนวัฒนธรรมทวารวดีตั้งแต่ยุคการค้าข้ามภูมิภาคแรกๆ แล้วผู้คนในยุคหลังได้นำวัตถุเหล่านี้มาถวายให้ศาสนสถานแล้วอาจแปลงการใช้ งานในภายหลัง เช่น พบว่ามีแผ่นหินเจาะรูชิ้นหนึ่งถูกสลักเป็นลายคล้ายอัฒจรรย์(แผ่นหินวางหน้า ทางขึ้นศาสนสถาน) อย่างไรก็ดี ในสารนิพนธ์ระดับปริญญาตรี ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร เรื่อง “ระฆังหินสมัยทวารวดี : ข้อสันนิษฐานเรื่องการใช้งาน” ของ สุนีย์รัตน์ เดชวิริยะกุล มีความเห็นว่า ลักษณะบางประการของกลุ่มแผ่นหินเจาะรู อาจไม่เหมาะสมกับการใช้งานเป็นสมอเรือ เช่น ลักษณะเมื่อแขวนส่วนใหญ่จะห้อยตกอยู่ในแนวนอน ซึ่งแตกต่างกับลักษณะของกลุ่มสมอเรือตามเมืองชายทะเลอื่นที่เน้นรูปแบบการ ห้อยตกในแนวตั้ง เพื่อให้เหมาะกับการยึดตัวสมอไว้กับพื้นทะเล และลักษณะที่เทอะทะหรือยาวมาก ก็อาจยากต่อการเคลื่อนย้ายเมื่อใช้งาน บทบาทการใช้งานของแผ่นหินเจาะรู หรือ “สมอเรือ”เหล่านี้ อาจเป็นร่องรอยหลักฐานของการติดต่อค้าขาย ที่มีเครือข่ายแพร่กระจายไปทั่วชุมชนบ้านเมืองที่มีเส้นทางน้ำเชื่อมต่อถึง กันกับชายฝั่งทะเล โบราณวัตถุสถานสถานต่างๆที่พบจึงคงไม่อาจตีความหรืออธิบายหน้าที่ของมันได้ โดยโดดเดี่ยว หากแต่สิ่งเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของสังคมวัฒนธรรมในยุคสมัยนั้นที่ต้อง เชื่อมโยงและแปลความร่วมกัน http://www.sujitwongthes.com/suvarnabhumi/2011/04/%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B8%AD-%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%8A%E0%B8%B8%E0%B8%A1%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%97/ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 54 20:20:40 จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 20:17:23

ความคิดเห็นที่ 16 แผ่นหินเจาะรู หรือ “สมอเรือ” พบบริเวณโบราณสถานใน ต.พงตึก อ.ท่ามะกา จ.กาญจนบุรี จุดผ่านเส้นทางคมนาคมทางน้ำออกอ่าวไทย หรือเส้นทางบกผ่านด่านเจดีย์สามองค์ไปออกอันดามัน บริเวณใกล้กันยังมีชื่อ “บ้านอู่ตะเภา” เป็นพยาน แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 54 20:21:58 จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 54 20:18:59

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นภูมิปัญญาชาวบ้านชายทะเลทางใต้  เอาง่ามไม้มาถากเป็นสมอเรือ  ให้ก้อนหินผูกถ่วงให้นัก ใช้กับเรือหางยาว เวลาออกทะเล ไปตกเบ็ด แถวเกาะปะการังใต้น้ำ เวลาหย่อนสมอ บางที่ไปเกาะเกี่ยวปะการัง แล้วยกขึ้นไม่ได้ แต่เขามีอุปกรณ์ชิ้นส่วนที่ทำให้สามรถยกสมอขึ้นมาได้ เดี๋ยวหาวิธี ทำรูป หรือวาดรูปแล้วถ่ายมาลงให้ดูครับ จากคุณ : ขอนเก่า เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 54 04:38:01

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าไปดูต้นเรือเก่งๆ เค้าแก้โซ่สมอที่พันกันเเล้วจะทึ่งในความสามารถครับ เวลาทิ้งสมอสองตัวแล้วมันพันกันนะคุณเอ้ยมีสมาชิกที่เป็นฝ่ายเดินเรือหรือพรรคนาวินมาเล่าวิธีการให้เพื่อนๆฟังหน่อยครับ จากคุณ : ต้นกลเรือ เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 54 00:39:02