 |
...
ไม่ต้องวิตกกับ...ระบบป้องกันภัยทางอากาศของเรามากนักหรอกครับ หน่วยบัญชาการป้องกันภัยทางอากาศ (นปอ.)...มีการเชื่อมโยงข้อมูล ในการตรวจจับ-แจ้งเตือน ร่วมกับ ระบบเรดาห์ค้นหา-เฝ้าตรวจของ ทอ.
ในยามสงคราม หรือเมื่อเกิดกรณีพิพาทกับชาติอื่น...หน่วย ปตอ.ของ ทบ.-ทร.-ทอ. จะวางแผนร่วมกันในการวางกำลังป้องกันสถานที่สำคัญ เมื่อมี อากาศยานฝ่ายตรงข้าม รุกล้ำน่านฟ้าเข้ามาก็จะถูกสกัดกั้นโดย บ.ของ ทอ....และหน่วย ปตอ.ก็จะได้รับการแจ้งเตือนให้เตรียมพร้อม
หากอากาศยานฝ่ายตรงข้าม เล็ดลอด หลบหนี ผ่าน บ.ของ ทอ.มาได้ และจะบินเข้าโจมตีที่หมาย...ย่อมต้องลดระดับความสูงและความเร็วลง หน่วย ปตอ.ที่ได้รับการแจ้งเตือนถึงทิศทาง/ความสูงของ บ.ฝ่ายข้าศึก ก็สามารถใช้ม่านกระสุนเป็นฉากกำบัง...ขัดขวางการโจมตีได้ไม่ยากนัก
อาวุธอื่นๆ เช่น ปืน 30mm บน BTR-3E1 ที่มีอัตราการยิง 300 นัด/นาที มีระยะยิงเป้าหมายในอากาศ 2,000 ม....ก็มีความสามารถเพียงพอที่จะ ทำลายอากาศยานที่บินเข้ามาโจมตี..หากได้รับการแจ้งเตือนที่เหมาะสม จัดรูปขบวนดีๆซัก 10-15 คัน...สาดม่านกระสุนขึ้นไป มีโอกาสแยะเชียว
แล้วทำไม...เราถึงไม่จัดหา ปตอ.ดีๆเพิ่มมากกว่านี้...ให้มีจำนวนเพียงพอ ที่จะปกป้องสถานที่สำคัญ....ตลอดจนเป้าหมายยุทธศาสตร์ของประเทศ คำตอบก็จะคล้ายๆ กรณี Type 206 นั่นแหละ....ภัยคุกคามยังไม่เด่นชัด ยังไม่ใช่ลำดับความเร่งด่วนที่จะใช้งาน...same same !!!
จากคุณ |
:
First In, Last Out
|
เขียนเมื่อ |
:
30 ก.ย. 54 13:12:34
|
|
|
|
 |