ความคิดเห็นที่ 1 Orwellian dystopia ชื่อนี้ได้มาจาก George Orwell ผู้แต่ง Animal Farm และ Nineteen Eighty-four โดยเฉพาะเรื่องหลังที่เป็นที่มาของคำว่า Orwellian dystopia และ Big Brother  หรือพี่ใหญ่ (รายการเรียลิตี้ Big Brother ก็ได้ไอเดียจากงานของ Orwell ครับ) ลักษณะของ  Orwellian dystopia เป็นลักษณะของสังคมที่รัฐบาลควบคุมข้อมูลทั้งหมด อะไรที่ประชาชนควรรู้ อะไรที่ควรโดนเซ็นเซอร์ ประวัติศาสตร์เป็นแค่เครื่องมือจะลบ จะเพิ่ม จะเขียนใหม่ก็ได้ รัฐบาลยังมีอำนาจสอดส่องว่าใคร ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร หรือแม้แต่คิดอะไรอยู่ แทบจะ 24 ชั่วโมงต่อวัน ใน  Nineteen Eighty-four มีสิ่งที่เรียกว่า “อาชญากรรมทางความคิด” หรือ Thoughtcrime คือความคิดที่ต่อต้านอำนาจผู้ปกครอง โดยรัฐบาลได้ตั้งตำรวจลับ หรือ Thought Police  เพื่อจับกุมอาชญากรทางความคิดมาก เพื่อลงโทษ หรือให้ “การศึกษา” ใหม่  เพื่อจะกลับใจ อีกลักษณะเด่นของ Orwellian dystopia คือ การสร้างตัวละครที่เป็นตัวแทนรัฐ เป็นบุคคลที่ประชาชนทั้งมวลต้องเคารพรักอย่างสุดใจ จะล่วงละเมิดไม่ได้ นั่นคือ Big Brother Orwellian dystopia เกิดขึ้นได้ง่ายมากครับ และอาจจะเกิดขึ้นแล้วในโลกนี้ด้วยในประเทศอย่าง DPRK (รู้สึกชื่อไทยของประเทศนี้จะเป็นคำต้องห้าม) เราไม่ต้องการโลกที่มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ หรือผู้คนมีคุณภาพชีวิตที่ดี แค่มีเทคโนโลยีที่จะคอยสอดส่องประชาชน เช่น กล้องวงจรปิด สมาร์ทการ์ด เอ้ย ฐานข้อมูลประชาชนแต่ละคน มีองค์กรคอยเซ็นเซอร์ข้อมูลที่ประชาชนไม่ควรรู้ มีองค์กรที่ “ชำระ” ประวัติศาสตร์ และมี “ท่านผู้นำ” ที่มีเสน่ห์หรือบารมีให้ประชาชนรัก หรือจำเป็นต้องรักได้ Orwellian dystopia จะน่าอยู่มาก ถ้าคุณรัก Big Brother อย่างสุดใจ ไม่สงสัย ไม่ถาม เชื่อตามรัฐบาลสั่ง คุณจะอยู่อย่างสันติ อาจจะอดอยากบ้าง ไม่รู้เรื่องโลกภายนอกบ้าง แต่ชีวิตคุณ การมีตัวตนอยู่ของคุณ เป็นเพราะบุญคุณของท่าน Big Brother มิใช่หรือ ถ้าไม่อยากให้ Dystopia นี้เป็นจริง การรักษาสิทธิเสรีภาพในการแสดงออกเป็นสิ่งสำคัญครับ ถ้าประชาชนปล่อยให้รัฐควบคุมข้อมูลข่าวสารทุกชนิด เซ็นเซอร์มันทุกอย่าง โอกาสที่รัฐบาลจะกลายเป็นพี่ใหญ่ Big Brother ก็ไม่ยากครับ ถ้าอยากรู้เพิ่มเติม: แนะนำหนังเรื่อง Nineteen-eighty-four, Eagle Eye, Equilibrium หรือซื้อทัวร์ไปประเทศของตระกูลคิมครับ จากคุณ : Geneticist เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 13:51:06

ความคิดเห็นที่ 2 เอ่อ ผิดคลิป จากคุณ : Geneticist เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 13:52:34

ความคิดเห็นที่ 3 Dystopia แบบประโยชน์นิยมสุดขั้ว อันนี้มาจากเรื่อง Brave New World (BNW) ครับ เคยมีคนเปรียบเทียบไว้ว่า Nineteen Eighty-Four ของ Orwell เป็นการควบคุมมวลชนด้วยความกลัว แต่ใน Brave New World เป็นการควบคุมมวลชนด้วยความสุข ปรัชญาของประโยชน์นิยม (Utilitarianism) คือ ทำไงก็ได้ให้ความสุขมวลรวมของประชากรสูงที่สุด แม้อาจจะต้องตัดหัวทุกคนยัดใส่ขวดโหล ต่อเข้าคอมพิวเตอร์ ให้ไปอยู่ในโลกเสมือนจริงก็ตาม ในโลกของ BNW จำนวนประชากรหยุดที่ 2 พันล้านคน โดยวิธีการตั้งครรภ์เทียม มีการคัดเลือกพันธุกรรมของเด็ก มีการแบ่งวรรณะตามคุณภาพของพันธุกรรม แล้วส่งไปให้ทำงานที่เหมาะสม รัฐบาลควบคุมเศรษฐกิจทั้งหมด โดยใช้ปรัชญาบริโภคนิยม ทำให้ทุกคนมีงานทำ มีการบริหารทรัพยากรอย่างดี ทำให้ทุกคนมีกินมีใช้ เด็กทุกคนจะได้รับการศึกษาผ่านการสะกดจิตเข้าสู่จิตใต้สำนึก ทำให้พอใจกับสถานะ และวรรณะของตัวเอง ไม่มีการประท้วงเรียกร้อง หรือสงครามไพร่อำมาตย์ เอ้ย สงครามชนชั้น เนื่องจากการตั้งครรภ์มีลูก มีครอบครัว ถูกแทนที่โดยครรภ์เทียม การมีเพศสัมพันธ์เป็นเพียงกิจกรรมทางสังคมอย่างหนึ่ง ศาสนาถูกแทนที่ด้วยยาชนิดหนึ่งชื่อโสมะ (ภาษาสันสกฤต) ที่ทำให้เกิดภาวะคล้ายการเข้าฌาณ ลดความเครียด ความไม่สบายใจได้ ทุกๆ คนจะอยู่ไปจนถึงอายุ 60 โดยไม่แก่ ไม่เจ็บป่วย เมื่อต้องถึงเวลาจากไปก็ไม่มีห่วง เพราะไม่มีใครมีครอบครัว ไม่มีพันธะ โลกแบบ BNW จะน่าอยู่มาก หากคุณเกิดในจากครรภ์เทียม และถูกฝังจิตใต้สำนึกโดยการสะกดจิต แต่ถ้าคุณเป็นบุคคลภายนอกที่หลงเข้าไปอยู่ อาจจะมีความสุขในช่วงแรกๆ แต่อาจจะทนไม่ได้ เนื่องจากในโลกนี้ไม่มี “รักแท้” ไม่มีใครครอบครองใครได้ ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล แม้จะ “ลึกซึ้ง” ทางกายภาพ แต่ก็เป็นแค่เปลือก คุณจะรู้สึกเหมือนมดงานที่มีชิวีตไปวันๆ เท่านั้น ถ้าไม่อยากให้ Dystopia นี้เป็นจริง เราต้องวางรากฐานทางชีวจริยธรรมดีๆ ดูว่าเทคโนโลยีไหนควรใช้ หรือควรเลี่ยง การเลือกพันธุกรรมเด็กควรทำได้มากน้อยแค่ไหน เป็นต้น เกร็ดหนึ่งเกี่ยวกับโสมะ มีงานวิจัยหลายชิ้นเกี่ยวกับ LSD และสารสกัดจากเห็ดประเภทเห็ดขี้ควาย พบว่าสารเหล่านี้มีคุณสมบัติพิเศษ ทำให้บางคนมีสภาวะจิตเหมือนเข้าฌาณ หรือเกิดความคิดสร้างสรรค์ใหม่ๆ ได้ (ศาสดา Jobs ก็เคยเล่น LSD นะเออ) แถมยังไม่มีผลข้างเคียง หรือผลเสพติดร้ายแรงเหมือนที่เข้าใจ ไม่แน่สิบปีข้างหน้าเราอาจจะมียาอย่างโสมะออกวางขายก็ได้ หึๆๆๆ ถ้าอยากรู้เพิ่มเติม แนะนำให้หาหนังสือเรื่อง Brave New World โดย Aldous Huxley มาอ่านครับ จากคุณ : Geneticist เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 13:55:37

ความคิดเห็นที่ 4 Dystopia แบบที่สาม มาจากปรัชญา Objectivism โดย Ayn Rand เป็นปรัชญาที่เริ่มเป็นที่นิยมของฝ่ายขวา (พรรคลิพับลิกัน) ในอเมริกาในตอนนี้ สมมติแล้วกัน (มั้ง เหอๆๆ) คุณเกิดเป็นประชาชนของประเทศหนึ่ง ทำงานในเมืองใหญ่ เสียภาษีถูกต้องตามกฎหมาย แต่ภาษีของคุณไม่ได้ถูกเอามาพัฒนาสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม แต่เอาไปสร้างเสาไฟฟ้าราคาหลายสิบล้าน ในจังหวัดที่ไม่ได้มีความสำคัญทางเศรษฐกิจมากมาย แต่เพราะคนสำคัญในรัฐบาลมีฐานเสียงที่นั่น หรือคุณทำงานแทบตาย เสียภาษีหฤโหด แต่รัฐบาลก็เอาภาษีไปอุดหนุน “คนด้อยโอกาส” เพื่อเอาเงินไปลงทุนระยะสั้น ความเสี่ยงสูงทุกวันที่ 1 และ 16 ของเดือน แม้คุณจะเลือกพรรคอื่น ก็แค่เปลี่ยนพื้นที่เอาภาษีของคุณไปถลุงก็แค่นั้น เช่นนี้แล้ว รัฐบาลไม่ได้เกิดขึ้นเพื่อแก้ปัญหา แต่รัฐบาลคือตัวปัญหา ดังนั้นแทนที่เราจะหวังให้มีรัฐบาลขนาดมโหฬารดูแลทุกคนตั้งแต่อยู่ในครรภ์ ถึงเชิงตะกอน (แบบตกๆ หล่นๆ งุบงิบ ไร้ประสิทธิภาพ) แนวคิดของ Objectivism คือเราควรตัดแขน ตัดขารัฐบาล ให้มีหน้าที่ดูแลความสงบเรียบร้อยเท่านั้นพอ ที่เหลือปล่อยเอกชนทำไป ผมว่าจากสถานการณ์น้ำท่วมที่เกิดขึ้น หลายๆ คนอาจเห็นด้วยกับ Objectivism เมื่อคุณเปรียบเทียบการช่วยเหลือประชาชนของรัฐบาล เทียบกับเอกชน คุณก็คงรู้ว่าใครมีประสิทธิภาพ หรือน่าเชื่อถือมากกว่า แต่มีหลุมพรางในปรัชญานี้ นั่นคือ มีข้อหนึ่งของปรัชญา Objectivism กล่าวไว้ว่า   It is good to be happy, and it is good for a person to try to be happy. People should always try to improve their lives and be happy in the long term, so that they are happy now and in the future. People should not hurt others to try to be happy, but they also should not hurt themselves to try to make other people happy. People should also not make themselves less happy to help something like God. "การมีความสุขเป็นสิ่งดี และการที่บุคคลพยายามไขวคว้าหาความสุขเป็นสิ่งดี มนุษย์ควรพัฒนาชีวิตตัวเองให้ดีขึ้น และให้มีความสุขในระยะยาว เพื่อที่จะได้มีความสุขในตอนนี้และต่อๆ ไป แต่เราก็ไม่ควรจะทำให้คนอื่นเดือดร้อนเพื่อที่จะมีความสุข และก็ไม่ควรทำให้ตัวเองเดือดร้อนเพื่อให้คนอื่นมีความสุข  เราไม่ควรทำให้ตัวเองมีความสุขน้อยลงเพื่อความเชื่อทางศาสนา เช่นพระเจ้า" กล่าวมายืดยาว แต่นี่คือปรัชญาสอนให้คนเห็นแก่ตัวดีๆ นี่แหละคือหลุมพราง Ayn Rand ได้เขียนหนังสือเรื่อง Atlas Shrugged ไว้เพื่อแสดงปรัชญาของเธอ แต่สิ่งที่จำลองปรัชญานี้ออกมาให้เราสัมผัสได้ ให้เห็นว่าเป็น Dystopia อย่างไร กลับเป็นวิดิโอเกมครับ นั่นคือ BioShock ภาคแรก ผู้ก่อตั้งเมืองบาดาลใต้ทะเลลึก เป็นนักธุรกิจที่ยึดปรัชญา Objectivism เขารู้สึกรำคาญรัฐบาลที่พยายามเก็บภาษีเขามากมาย ก็เลยหนีไปตั้งอาณาจักรของตัวเองซะเลย อาณาจักรของ BioShock เป็นทุนนิยมสุดขั้วครับ ถ้ามีเงินก็ซื้ออะไรได้ มีแม้แต่ตู้หยอดเหรียญเพื่อซื้อปืน การทดลองทางวิทยาศาสตร์ถ้าทำกำไรได้ ก็ออกมาให้ใช้โดยไม่ต้องควบคุมมากมาย คนเอาไปใช้ก็เสี่ยงเอาเอง นี่เป็น Dystopia ที่คุณไม่ต้องกังวลเรื่องการเมือง ไม่มีรัฐมายุ่ง แต่คุณอยู่แบบตัวคนเดียว และตัวใครตัวมัน Dystopia แบบ BioShock จะน่าอยู่มาก ถ้าคุณเป็นเศรษฐี มีเงิน มีทรัพยากรเพียงพอดูแลตัวเองได้ (แล้วก็ไม่เกิดเหตุร้ายแบบในเกม) แต่ถ้าคุณเป็นคนหาเช้ากินค่ำ นี่เป็นโลกของคนเห็นแก่ตัว คุณจะลำบากมาก ถ้าไม่อยากให้ Dystopia นี้เป็นจริง อย่าตามเศรษฐีไปตั้งหมู่บ้าน เอ้ย เมืองใหม่ครับ ถ้าเศรษฐีผู้นั้นมีแนวโน้มรักทุนนิยมสุดขั้ว ไม่ชอบจ่ายภาษี และไม่เห็นคุณค่าของสวัสดิการสังคมอย่างจริงใจ การสร้างสังคมตามหลัก Objectivism ทำง่ายครับ ไม่ต้องพึ่งพาเทคโนโลยีมากมายด้วย แค่หาทางกันไม่ให้รัฐเข้ามายุ่มยาม และท่านผู้นำต้องรวย งก และอีโก้สูงพอ ถ้าอยากรู้เพิ่มเติม ไปเอา BioShock ภาคแรกมาเล่นครับ จากคุณ : Geneticist เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 13:59:50

ความคิดเห็นที่ 5 Dystopia สุดท้าย ผมขออ้างคำภีร์เต๋า เต็ก เก็ง บทที่ 17 ครับ The highest type of ruler is one of whose existence the people are barely aware. Next comes one whom they love and praise. Next comes one whom they fear. Next comes one whom they despise and defy. When you are lacking in faith, Others will be unfaithful to you. The Sage is self-effacing and scanty of words. When his task is accomplished and things have been completed, All the people say, "We ourselves have achieved it!" Tao Teh Ching, ch 17, translated by John C. H. Wu ผู้ปกครองประเทศที่เก่งที่สุด คือผู้ปกครองที่บริหารประเทศโดยประชาชนแทบไม่รู้ว่ามีผู้ปกครองเขาอยู่ รองลงมาคือผู้ปกครองที่ประชาชนรักและสรรเสริญ รองลงมาคือผู้ปกครองที่ประชาชนเกรงกลัว ที่เลวสุดคือผู้ปกครองที่ประชาชนรังเกียจ และกระด้างกระเดื่อง ผู้ปกครองที่ไม่เชื่อศรัทธาในประชาชนของตน ประชาชนก็จะไม่เชื่อศรัทธาในผู้ปกครองนั้นเช่นกัน ผู้ปกครองชั้นยอดไม่เรียกร้องความสนใจ หรือใช้คำพูดสิ้นเปลือง เมื่อเขาลงมือทำภารกิจใดสำเร็จ ประชาชนใต้ปกครองกลับรู้สึกภารกิจที่สำเร็จเป็นเพราะฝีมือของพวกเขาเอง แล้วการที่มีผู้ปกครองชั้นยอดที่สุดตามคำภีร์เต๋าจะเป็น Dystopia ได้ไง สมมติว่าคุณเป็นแฮคเกอร์มือสมัครเล่น แต่ฝีมือระเทพ วันดีคืนดีคุณแฮคไปเจอบางอย่าง สมมติว่าเป็นโปรแกรมที่ทำนายหวยได้ถูกทุกงวด แล้วมีแฮคเกอร์ลึกลับเตือนคุณถึงอันตรายของการใช้โปรแกรมนี้ และพยายามนัดเจอคุณ แต่ทันได้นั้นคุณถูกกลุ่มคนลึกลับจับตัว พาไปสอบสวน และพยายามให้คุณเลิกยุ่งกับแฮคเกอร์ลึกลับ แล้วก็ปล่อยตัวคุณมา ในที่สุดคุณก็ได้เจอแฮคเกอร์ลึกลับคนนั้นซึ่งๆ หน้า ซึ่งเขาเปิดเผยว่าโลกที่คุณอยู่ เป็นแค่โลกเสมือนจริง ที่มีคอมพิวเตอร์ควบคุม หรือจะเรียกว่าปกครองทุกชีวิตในนั้นอย่างลับๆ แต่ตัวตนที่แท้จริงของคุณอยู่นอนอยู่ในถังที่ต่อกับคอมพิวเตอร์ เพื่อจะสร้างพลังงานไฟฟ้าให้คอมพิวเตอร์ใช้ ส่วนโลกที่แท้จริงถูกทำลายไปแล้วจากสงครามมนุษย์และหุ่นยนต์ ซึ่งหุ่นยนต์ชนะ ทีนี้แฮคเกอร์ลึกลับให้ทางเลือกสองทางกับคุณ คือหนึ่งลืมเรื่องทั้งหมดไปซะ หรือตื่นขึ้นมาในโลกแห่งความจริงที่โหดร้าย คุณจะเลือกอะไร ผมว่าอ่านมาถึงตรงนี้คงเดากันถูกว่าผมขโมย Plot เรื่องมาจาก The Matrix Dystopia แบบนี้แทบจะไม่มีอะไรต่างจากโลกปกติ เว้นแต่คุณจะซวย และดื้อพอที่จะไปสืบหาสิ่งผิดปกติที่เกิดรอบๆ ตัว จนได้ไปรู้ความจริงที่โหดร้าย แต่ถ้าคุณเป็นมนุษย์ธรรมดา ทำตามกระแสสังคม ทำตามสิ่งที่คนทั่วไปทำ คุณจะอยู่ในโลกแบบนี้ได้อย่างปกติ เหมือนไม่ใช่ Dystopia แต่อย่างใด ถ้าไม่อยากให้ Dystopia แบบนี้เกิดขึ้น เราต้องดูแลเทคโนโลยีสร้างโลกเสมือนจริงดีๆ เราต้องระวังเรื่องการพัฒนาปัญญาประดิษฐ์ แต่ไม่แน่เราอาจจะอยู่ในโลกเสมือนแบบ The Matrix ณ ตอนนี้ก็ได้ ไม่มีใครรู้เหอๆๆๆ ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง จงตามก้นชาวบ้าน อย่าแตกแถว คุณจะใช้ชีวิตได้ตามปกติ หึๆๆๆ ถ้าอยากรู้เพิ่มเติม แนะนำหนังเรื่อง The Matrix, Vanilla Sky/Abre los ojos  และ Dark city ปล. ถ้ากระทู้นี้ไปเกี่ยวกับการเมืองบ้านเรา ก็เป็นเพราะความบังเอิญนะครับ ผมไม่ได้จงใจ.....จริงจิ้ง แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 54 14:07:57 จากคุณ : Geneticist เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 14:03:22

ความคิดเห็นที่ 6 ขอเลือก 4 ละกัน น่าจะสนุกอยู่หรอก เคยดูการ์ตูนเรื่องนึง ตัวเอกไม่เคยเชื่อในพระเจ้าเลย และคนที่นั่นถูกสอนให้เชื่อในพระเจ้า และสุดท้ายก็ได้พบว่า พระเจ้าที่ทุกคนเชื่อถือนั้น เป็นเพียงแค่ Super Com ที่ใหญ่มากก็เท่านั้นเอง น่าสนุกๆ จากคุณ : Sieghart เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 14:05:46

ความคิดเห็นที่ 7 ขนาดสิงคโปร์ เป็นกระเทยยังโดนขังคุก เมกาก็ใช่ประชาธิปไตยจ๋า ทุกประเทศล้วนมีกฏ เสรีควรมีขอบเขต เคารพกฎประเทศนั้น ไม่ใช่ดีแต่อยากได้โดยไม่สนใจคนรอบข้าง จากคุณ : Aria_zone เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 14:10:04

ความคิดเห็นที่ 9 #6 เรื่องอะไรอะครับ จากคุณ : chidkido เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 14:13:38

ความคิดเห็นที่ 10 ...โหวตและภาวนาให้กระทู้อยู่นาน ๆ ครับ... จากคุณ : gunpen2010 เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 14:18:51

ความคิดเห็นที่ 11 เลือกข้อ 3 เพราะโลกแบบนี้น่าจะมีงานศิลปะสนุกๆ กำเนิดมาเรื่อยๆครับ :) จากคุณ : piyo_kung (piyo_kung) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 14:51:06

ความคิดเห็นที่ 12 โหวตครับ กระทู้ดีๆที่สมเป็นหว้ากอแบบนี้ เดี๋ยวนี้มีน้อยเต็มที จากคุณ : Singster เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 14:59:46

ความคิดเห็นที่ 13 ผมคิดแบบเดียวกะข้อสองเลย คือคนเรารับรู้กันด้วยกระแสประสาท ทุกอย่างที่เป็นของจริง สุดท้ายก็ต้องกลายมาเป็นไฟฟ้าธรรมดาๆวิ่งเข้าหัวสมอง ถ้าเราสามารถรู้วิธีการทำงานของสมองทะลุปรุโปร่ง ทำไมไม่จัดโลกเสมือนจริงที่พร้อมจะแจกจ่ายทุกทรัพยากรให้ทุกคนแบบไร้ขีดจำกัดไปเลยล่ะ ตัดหัวยัดลงเน็ทเวิร์คไปเลย ตามที่ว่านั่นแหละ จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 15:01:06 A:125.25.90.37 X: TicketID:208572

ความคิดเห็นที่ 14 ข้อไหนก็ได้ แต่ขอแบบพอดี และดีพอ แต่ถ้าจะลือกคงข้อ1 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 54 15:18:09 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 54 15:15:54 จากคุณ : แน่ข้างเดียว เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 15:13:27

ความคิดเห็นที่ 15 ขอเลือกแบบที่4 ครับ ถ้าคิดให้ดี นี่เป็นโลกที่มีอิสระมากครับ สามารถเลือกเป็นคนดี คนชั่ว คนขยัน ขี้เกียจได้ทั้งนั้น และยังเป็นโลกที่มีความสมเหตุสมผลด้วย เป็นโลกที่กระทำสิ่งใดแล้ว (มีโิอกาส)ได้รับสิ่งที่ เหมาะสมตามมา เช่น เมื่อช่วยคนก็ได้มิตร เมื่อทำร้ายคนก็ย่อมได้ศัตรู เมื่อทำงานก็ย่อม ได้ค่าจ้าง เมื่อติดอบายมุขก็ย่อมหมดตัว ฯลฯ สรุปคือ "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" ยังพอเป็นจริงได้ในโลกแบบนี้ครับ จากคุณ : นกแคปหมู เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 15:46:11

ความคิดเห็นที่ 16 เอาข้อ 3 คิดถึงเกม Fallout อะ ชอบมาก เหมือนจะนอกจากใครมีทรัพยากรคนนั้นอยู่รอด น่าจะหมายถึงใครแข็งแกร่งกว่าคนนั้นอยู่รอดด้วยหรือเปล่า สังคมหลวมๆ รวมกลุ่มกันเมื่อเห็นว่าผลประโยชน์ร่วมกันได้ เอาตัวรอดกันไปวันๆ วันดีคืนดีมี raider มาบุก มี mutant มาทุบหัว สนุกพิลึก จากคุณ : Rskiz เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 16:02:51

ความคิดเห็นที่ 17 ข้อ2 ปัญหาจริงๆ ของโลกมนุษย์คือ ความอยาก อยากเป็นนั่น อยากเป็นนี่ ถ้าอย่างที่บอก คือ คนนอกเข้าไป แล้วไม่มีความสุข ก็เพราะยังเต็มไปด้วยความอยาก แบบนี้มันความผิดของคนที่อยากเอง แต่โลกแบบที่ทุกคนพอใจ โลกก็คงไม่เปลี่ยนแปลงอะไร เพราะทุกคนพอใจชีวิตตัวเองอยู่แล้ว ความเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นได้ ก็ต้องมีความอยากเป็นหัวขบวนนำ จากคุณ : ดินสอปากกา เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 16:12:07

ความคิดเห็นที่ 18 แบบ 3 จะทำให้มนุษย์กลับไปเป็นคนป่าแน่นอน เพราะจะให้กำลัง หรืออาวุธเป็นตัวตัดสิน หรือ คนที่ฉลาดกว่าก็จะทำการควบคุมคนอื่น เมื่อควบคุมไปเรื่อยๆ ด้วยกำลังหรืออาวุธที่เหนือกว่า ก็จะแปรตัวเองเป็นรัฐบาลในที่สุด จากคุณ : ดินสอปากกา เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 16:17:12

ความคิดเห็นที่ 19 #เหมือนเรื่อง นักบวชฆ่าไม่ต้องบวช (หรือเปล่า) คริสเตียนเบลแสดง สุดท้าย สิ่งที่สอนสั่งยัดใส่หัวก็แค่คอม ไม่มีคนจริง ๆ อีกอันคือเกม Fallout คิดว่าสปอยด์ได้นะ เกมมันผ่านมานานแล้ว ที่ทุกคนเชื่อว่ามีประธานาธิบดีอยู่ ยังมีชีวิตอยู่ ผมใช้แพทโกงเข้าไปดูที่ ๆ ประธานนั้นอยู่ จริง ๆแล้วข้างในไม่มีใคร มีแต่หุ่นยนต์ที่ถูกถ่ายทอดข้อมูลจากประธานาธิบดีเท่านั้น เรื่องมันช่างเศร้าเสียจริงเกมนี้ จากคุณ : รองเท้าเบอร์ 43 เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 16:32:07

ความคิดเห็นที่ 20 (Almost) Invisible ruler: โลกแบบมีผู้ปกครองที่เราเกือบไม่รู้ว่ามีอยู่ แต่ควบคุมทุกอย่างอยู่เบื้องหลัง "New World Order" จากคุณ : น้ำเต้าหู้นมสด เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 16:37:37

ความคิดเห็นที่ 21 สมมติแล้วกัน (มั้ง เหอๆๆ) คุณเกิดเป็นประชาชนของประเทศหนึ่ง ทำงานในเมืองใหญ่ เสียภาษีถูกต้องตามกฎหมาย แต่ภาษีของคุณไม่ได้ถูกเอามาพัฒนาสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม แต่เอาไปสร้างเสาไฟฟ้าราคาหลายสิบล้าน ในจังหวัดที่ไม่ได้มีความสำคัญทางเศรษฐกิจมากมาย แต่เพราะคนสำคัญในรัฐบาลมีฐานเสียงที่นั่น หรือคุณทำงานแทบตาย เสียภาษีหฤโหด แต่รัฐบาลก็เอาภาษีไปอุดหนุน “คนด้อยโอกาส” เพื่อเอาเงินไปลงทุนระยะสั้น ความเสี่ยงสูงทุกวันที่ 1 และ 16 ของเดือน แม้คุณจะเลือกพรรคอื่น ก็แค่เปลี่ยนพื้นที่เอาภาษีของคุณไปถลุงก็แค่นั้น เช่นนี้แล้ว รัฐบาลไม่ได้เกิดขึ้นเพื่อแก้ปัญหา แต่รัฐบาลคือตัวปัญหา ดังนั้นแทนที่เราจะหวังให้มีรัฐบาลขนาดมโหฬารดูแลทุกคนตั้งแต่อยู่ในครรภ์ ถึงเชิงตะกอน (แบบตกๆ หล่นๆ งุบงิบ ไร้ประสิทธิภาพ) แนวคิดของ Objectivism คือเราควรตัดแขน ตัดขารัฐบาล ให้มีหน้าที่ดูแลความสงบเรียบร้อยเท่านั้นพอ ที่เหลือปล่อยเอกชนทำไป จากคุณ : high_voltage_XL เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 16:50:41

ความคิดเห็นที่ 22 คิมูจิ จากคุณ : เจ้าเมืองบูรพา เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 17:09:18

ความคิดเห็นที่ 23 ขอโลกที่ คนเห็นแก่ประโยชน์ผู้อื่นมากกว่าประโยชน์ตนเอง จากคุณ : tanakeme เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 17:16:07

ความคิดเห็นที่ 24 ผมคิดว่าประเทศไทยเป็นกึ่งๆOrwellian ผสมAlmost invisible Ruler ถ้าให้เลือก ผมเลือกObjectivism จากคุณ : Zeichnung เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 18:23:20

ความคิดเห็นที่ 25 ถามว่า ได้อยู่ตำแหน่งไหนของสังคมที่ว่ามาหละครับ เป็นผู้ปกครอง หรือถูกปกครอง จากคุณ : เคยรู้อะไรกะเค้ามั่งมั๊ยเนี่ย เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 18:42:08

ความคิดเห็นที่ 26 คำอธิบายชี้นำไปหน่อย จขกท.คงจะมีธงในใจอยู่แล้ว ผมเลือก Extreme Utilitarianism แต่ถ้าดีที่สุดจริงๆ ควรเป็น Objectivism รัฐที่ดีควรทำแค่ 4 อย่างก็พอ (การศึกษา, ป้องกันประเทศ, สาธารณสุข, โครงสร้างพื้นฐาน) ที่เหลือให้เอกชนจัดการเอง ดีที่สุด (สงสัยจะเป็นไปได้มากเกินกว่าจะเป็นแค่อุดมคติ ขอแค่นี้ก็พอ ผมมักน้อย) จากคุณ : 30Seconds2Dreams เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 18:50:44

ความคิดเห็นที่ 27 Orwellian dystopia   ถือศีล 5    อย่างน้อย 10 ล้านคน จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 19:55:23

ความคิดเห็นที่ 28 ความคิดเห็นที่ 27 น่ากลัวจริงๆสำนักนี้ จากคุณ : ถั่งโถมโหมแรงใจ เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 20:16:22

ความคิดเห็นที่ 29 ทำไมคำถามให้เลือกระหว่างโลกอุดมคติกับโลกตรงข้ามอุดมคติแต่โลกอุดมคติดันมีคำว่าจอมปลอมเป็น Adj. มาขยายแถมในตัวเลือกก็ดันไม่มีโลกอุดมคติ (ที่จอมปลอม) ให้เลือกด้วยล่ะคับเนี่ย???... จากคุณ : Catwater เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 20:50:12 A:223.205.226.107 X: TicketID:329908

ความคิดเห็นที่ 30 โหวตครับ เท่าที่รู้ว่ามีกลุ่มองค์กรณ์กลุ่มหนึ่งพยายามจะทำให้โลกเป็นแบบที่ 2 จากคุณ : Peet Reloaded เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 21:22:53

ความคิดเห็นที่ 31 อาจจะเพราะผมนับถือเต๋ามั้ง ผมเลยมองว่า invisible ruler จะเป็น dystopia หรือไม่ขึ้นอยู่กับตัวผู้นำ ซึ่งมันอาจจะไม่เป็น dystopia ก็ได้ ผมไม่แย้งว่าผู้นำตามคัมภีร์เต๋าสามารถสร้าง dystopia ได้ เพราะว่ากันตามจริงคัมภีร์เต๋าไม่ได้สอนจริยธรรม แต่สอน "มรรคและอำนาจ" ผู้นำที่ไม่มีใครรู้ว่าเป็นผู้นำเป็นรูปแบบที่ดีที่สุดของการเป็นผู้นำเพราะไม่มีใครต่อต้าน ผู้นำในรูปแบบนี้ที่น่าสนใจและหลายคนน่าจะรู้จักคือแกนดาล์ฟใน LOTR เช่นแผนการยุให้บิลโบออกไปผจญภัย ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นการตั้งแนวรับต่อเซารอนที่เอเรียดอร์และริเวนเดล ขืนสั่งให้คนอื่นทำการใหญ่แบบนี้ไม่มีใครทำตามแน่ รวมถึงการไม่เคยอ้างสิทธิ์เป็นผู้นำ แต่ไม่ว่าจะพิจารณายังไงก็เป็นคนที่มีอำนาจบงการคนอื่นที่สุดในสงครามชิงแหวนรองจากเซารอนและซารูมาน ซึ่งตามหลักเต๋าแล้ว ผู้นำในบทที่ 17 ไม่จำเป็นต้องไม่ถูกรู้ตัวตน ขอแค่ไม่มีคนรู้สึกว่าตั้งตนเป็นผู้นำก็พอ แกนดาล์ฟจึงเข้าข่าย นอกจากนี้ invisible ruler ยังเกิดได้ในโลกอีกหลายรูปแบบ เช่นแบบที่คนชอบลือกันว่ามีองค์กรลับคอยชักใยสถานการณ์ทุกอย่างในโลกแบบทฤษฎีสมคบคิด PS ที่พิมพ์มายืดยาวคือจะบอกว่าการระวังเรื่องการพัฒนา AI ไม่ได้ช่วยอะไรเรื่องป้องกัน dystopia แบบนี้ PPS ผมโหวต Extreme Utilitarianism แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 54 22:21:02 จากคุณ : ชิวตัวเป็นขน เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 22:15:35

ความคิดเห็นที่ 32 ผม ขอหลอกตัวเองไปวันๆ อย่าง (Almost) Invisible ruler ละกัน จากคุณ : vn, man เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 22:22:27

ความคิดเห็นที่ 33 ผมเป็นพวกหนีความจริง ขอแบบที่ 4 เหมือนกันครับ จากคุณ : นิว ชะลาล่า เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 00:18:55

ความคิดเห็นที่ 34 อย่างไหนก็ไม่ดีทั้งนั้น เอาแบบผสมๆกันได้ไหม แต่น่าแปลกใจที่คนส่วนใหญ่เเลือกข้อสาม ซึ่งเป็นข้อที่เราจะไม่เลือกโดยเด็ดขาด ..... ด้วยโครงสร้างแบบนี้ คนจนก็จะมีเยอะขึ้นเรื่อยๆ แล้วซักวัน ระบบนี้ก็จะต้องล่มสลายไป เพราะอาจจะเกิดการปฎิวัตของชนชั้นกรรมกรชีพ (คล้ายๆกับที่ประเทศเรากำลังจะเจออยู่มั้ง ไม่แน่ใจนะ) แล้วโลกก็จะกลายเป็นแบบสังคมนิยมมั้ง จากคุณ : PlaiNtiFF เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 00:19:44

ความคิดเห็นที่ 35 มีบาง คห บอกว่าผมชี้นำ งั้นผมมาสารภาพดีกว่าว่าเลือกแบบไหน ส่วนตัวผมเกือบเลือก #3 นะ เพราะหงุดหงิดกับรัฐบาลมาก แต่เมื่อมามองประวัติศาสตร์ดีๆ เราพบว่าเอกชนไม่ได้ดีเลิศกว่ารัฐบาลเลย ถ้าเอกชนแข็งแรงเกินก็น่ากลัวกว่ารัฐบาลได้ เช่น พวก Corperation ผู้บริหารแต่ละคนก็เป็นคนธรรมดา มีดี มีเลว แต่พอมารวมกันสร้างกิจการ แทนที่จะเอาดีเลวของแต่ละคนมาเฉลี่ยกัน กลับเป็นเอาความเลวของแต่ละคนมารวมกันเพื่อสร้างกำไรให้มากที่สุด กลายเป็นปีศาจร้ายไปเลย ส่วนตัวผมเลือกข้อ 2 ครับ แม้จะเป็นคนนอกหลงเข้าไปแล้วอาจจะจบไม่ดี อยู่กับโลกแบบนี้ไม่ได้ แต่ก็เหมือนได้ใช้ชีวิตในฮาเล็มกับสาวๆ เป็นล้านคน หื่นๆ เอ้ย หึๆ #19 หนังที่คุณพูดถึง เป็นชื่อภาษาไทยของเรื่อง Equilibrium ครับ #25 ผมถามในมุมมองของคนถูกปกครองครับ จากคุณ : Geneticist เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 00:21:52

ความคิดเห็นที่ 36 ถ้าเป็นแบบ (Almost) Invisible ruler แล้วให้มีผู้เป็นครองเป็นคนที่ทำให้ทุกคนเกิดมาอย่างเท่าเทียมกัน คือมีอะไรเหมือนกันหมด รูปร่าง หน้าตา ฐานะ น่าจะดีนะคะ อยากจะเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาตอนเกิดมาก็ไปเปลี่ยนเอง ไม่มีการมีมรดกตกทอดจากคนอื่น คือไม่มีใครมีฐานะรวยหรือจนมาแต่กำเนิด ทุกคนเริ่มที่ศูนย์เท่ากัน อยากเก่ง อยากรวย ก็ต้องขยันทำให้ได้มาเอง พอตายไปทรัพย์สินก็หายไปหมด ประชาชนสืบพันธุ์กันเองไม่ได้ ผู้ปกครองเป็นคนกำหนดประชากรเอง เป็นโลกที่ทุกคนเกิดมาเท่าเทียมกันจริงๆ ชีวิตหลังจากเกิดแล้วของแต่ละคนก็ต้องทำมันมาเอง ถ้าโลกเป็นแบบนี้จริงๆปัญหาขัดแย้งอะไรก็คงไม่มีแล้วล่ะ เพราะมันจะไม่มีเชื้อชาติ ศาสนา ความเชื่อ การเมือง อะไรเลย ทุกคนแค่ใช้ชีวิตตามที่ควรจะเป็น คิดไปเรื่อยๆแล้วก็เหมือนกำลังแต่งนิยายเล่นๆเลยนะคะเนี่ย ฮ่าๆ จากคุณ : Gina เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 00:40:35 A:115.87.205.61 X: TicketID:308671

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณที่เขียนมาสะยาวเลย สนุกดี รออ่านต่อครับ จากคุณ : โอพ่อพระ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 00:48:01

ความคิดเห็นที่ 38 จากผลโหวต ได้เห็นได้ว่า คนจำนานมากที่สุด ไม่พร้อมที่จะถอดปลั๊กออกจากmatrix จากคุณ : มอร์เฟียส เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 01:37:05 A:58.9.54.222 X: TicketID:334856

ความคิดเห็นที่ 39 login เพื่อจะมาบอกว่า ผมชอบกระทู้แบบนี้มาก รบกวนสร้างสรรค์ผลงานต่อไปนะครับ ผมเลือกแบบที่ 4 เพราะเป็น Dystopia ที่มีการรักษาสมดุลระหว่างผู้ปกครองและผู้ถูกปกครอง(แม้จะไม่รู้ตัว) ผู้ปกครองตัวจริงจะต้องค่อยๆบริหารแบบเงียบๆไม่โจ่งแจ้งให้ผู้ถูกปกครองรู้ตัว ดังนั้นก็จะไม่สามารถกอบโกยผลประโยชน์ได้ทั้งหมด อาจจะได้แค่เพียงบางส่วนเท่านั้น จริงๆแล้วที่ชอบเพราะผมว่ามันใกล้เคียงกับความคิดของ"ฮาริ เซลดอน" จากเรื่อง"สถาบันสถาปนา"ครับ จากคุณ : Beer (BeErkung) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 01:49:46

ความคิดเห็นที่ 40 ได้ไอเดียทำ research เลย! เป็นกระทู้ที่มีประโยชน์ (กับผม) มากที่สุดในรอบหลายเดือน ... ขอบคุณครับ ... จากคุณ : theorem เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 02:34:33

ความคิดเห็นที่ 41 กระทู้นี้น่าจะมีประโยชน์มาก ถ้าจขกท เอาอคติส่วนตัวที่อัดแน่นออกไปเสียบ้าง ในแบบที่สาม แม้คุณจะไม่ได้ว่าข้างใดข้างหนึ่งเพียงข้างเดียว (แค่แปดสิบเปอร์เซนต์) แต่คุณพูดเหมือนแบบที่สามมันเอาเงินไปใช้ทิ้งขว้างทั้งหมด ซึ่งความจริงมันอาจจะไม่ใช่ แค่ทิ้งเยอะไปหน่อย จากคุณ : nohaha เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 03:34:26

ความคิดเห็นที่ 42 ไม่รู้ว่าจะเลือกแบบไหน  ต่างคนก็ต่างมีความคิด ที่กล่าวมามันเป็นแค่อุดมคติ ก็แค่นั้น ถ้าให้ถามผมจริงๆก็คือ  ผมไม่อยากให้มีเหลืองแดง ทุกคนล้วนรักในหลวง มีคนเก่งเป็นผู้นำประเทศ  เราก็รู้ว่าประเทศเราดีหลายด้าน อยากให้แมลงสาบถูกกำจัด การเมืองน้ำเน่าสมัยเก่าถูกกำจัดไปหมด  ฟังความเห็นประชาชนบ้าง แต่ไม่ใช่อ่อนปวกเปียก เห็นว่าไฟฟ้าจะไม่พอ จะขึ้นโรงฯนิวเคลียร์ก็ไม่กล้าขึ้น  เห็นว่าปัญหาน้ำจะทุเลาได้หากขึ้นเขื่อนแก่งเสือเต้นก็ไม่ยอมขึ้น เกรงใจคนกลุ่มไม่กี่คน ประเทศจะพัฒนา สาธารณูปโภคต้องดี  ผู้ถูกปกครองต้องไม่ทำตัวรู้มาก  ให้ฝ่ายตรวจสอบจัดการ ไม่ใช่ไม่พอใจอะไรก็ปิดสนามบิน เผาเมือง ยึดทำเนียบ แต่ผมก็ได้แต่บ่นๆไปแค่นั้นแหละ  เปลี่ยนแปลงความคิดอะไรคนอื่นไม่ได้หรอก ทำหน้าที่ของตัวเองดีกว่า อย่ารู้มาก "คนเก่งปกครองยาก แต่คนรู้มากปกครองยากมากยิ่งกว่า" จากคุณ : siLvan เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 09:40:02

ความคิดเห็นที่ 43 ขอทุนนิยมสุดขั้ว จากคุณ : นายโอ้นโต้น เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 10:03:13

ความคิดเห็นที่ 44 ประเทศไทยตอนนี้ขอข้อ3 ประเทศไทยตอนนี้ให้เอกชนทำน่าจะทำได้ดีกว่าน่ะ55 จากคุณ : incutbus เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 10:05:29

ความคิดเห็นที่ 45 คำถามของ จขกท ทำให้ผมนึกถึงเนื้อหาในนวนิยายเรื่อง การิทัตผจญภัย ไม่แน่ใจว่า จขกท ได้มีโอกาสได้อ่านหนังสือเล่มนี้ด้วยหรือเปล่า ถ้ายังผมแนะนำให้อ่านเลยครับ เพราะในหนังสือเล่มนี้ได้รวมเอาแนวคิดปรัชญาการเมืองตั้งแต่สมัยกรีกโบราณจนมาถึงปรัชญาการเมืองสมัยใหม่ไว้ในเล่มเดียวกัน ภายใต้รูปแบบนวนิยายที่อ่านเข้าใจง่าย แต่ตีความได้ลึกซึ้ง เนื่อเรื่องโดยย่อของนวนิยายเล่มนี้ก็คือ ศาสตราจารย์การิทัตได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ออกสมรวจเมือง (ในนิยายสมมติขึ้น) ต่างๆ เพื่อค้นหา "โลกประเสริฐสุดที่เป็นไปได้" สำหรับทุกคน รวมถึงสำหรับศาสตราจารย์การิทัตซึ่งยึดถือในแนวคิดของยุครู้แจ้ง (เชื่อในมนุษยนิยม เหตุผลนิยม ความก้าวหน้า และมองโลกในแง่ดี) ซึ่งหนังสือเล่มนี้ก็จะพาเราไปพบเมืองที่เป็นตัวแทนแนวคิดโลกอุดมคตินิยมแบบต่างๆ โดยแสดงให้เห็นลักษณะ ข้อดี ข้อเสียของแต่ละเมือง ที่ทำให้เราต้องมานั่งคิดว่าเราควรจะสร้างประเทศของให้เป็นแบบไหนกัน สำหรับเมืองที่ปรากฎในนิยายเล่มนี้ก็จะมี - เสนานคร เป็นเมืองที่ยึดหลักแนวคิด "อำนาจนิยม" มอบอำนาจให้กลุ่มผู้ปกครองกลุ่มหนึ่งเป็นผู้ดูแลเมือง มีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดทั้งหมด ลักษณะเด่นคือการสร้างความกลัวให้เกิดขึ้นในหมู่ประชาชน เพราะเมื่อกลัวแล้วก็จะยอมสยบต่ออำนาจรัฐ ช่วยให้การปกครองเป็นไปได้โดยง่าย เมืองนี้เป็นเมืองที่ศาสตราจารย์การิทัตโดนจับ แต่ต่อมาได้รับการช่วยเหลือจากขบวนการต่อต้านรัฐบาลให้ไปปฏิบัติภารกิจค้นหาโลกประเสริฐสุดที่เป็นไปได้ ด้วยเหตุผลสั้นๆ ว่า "เรารู้ว่าเรากำลังต่อต้านใคร แต่เราไม่รู้ว่าเพื่ออะไร" จึงต้องมอบหมายให้นักปรัชญาอย่างศาสตราจารย์การิทัตไปช่วยค้นหาเป้าหมายในการต่อต้านให้หน่อย - ประโยชน์นคร เป็นเมืองที่ยึดหลักแนวคิด "ประโยชน์นิยม" แบบสุดขั้ว โดยภายในเมืองการกระทำต่างๆ จะเกิดขึ้นได้จำต้องได้รับการพิจารณาแล้วว่าเป็นประโยชน์ต่อคนส่วนใหญ่ ซึ่งขณะเดียวกันผลประโยชน์ของปัจเจกก็ถูกละทิ้งไป หากว่ามันไม่สอดคล้องกับประโยชน์ส่วนรวม ความเป็นจริงหากบอกไปแล้วไม่เกิดประโยชน์ ก็เลือกที่จะไม่บอก คราวนี้ใครเป็นผู้กำหนดประโยชน์ส่วนรวมละ ในเมืองนี้ก็มีแนวคิดที่ขัดแย้งกันโดยสะท้อนผ่านสองพรรคการเมืองใหญ่ในเมืองนี้ ที่พรรคหนึ่งบอกว่าประโยชน์ส่วนรวมเกิดจากคนส่วนใหญ่เป็นผู้กำหนด ขณะที่อีกพรรคบอกว่านักวิชาการ ผู้เชี่ยวชาญควรเป็นคนกำหนด - ชุมชนนคร เป็นเมืองที่ยึดหลักแนวคิด "ชุมชนนิยม" คือการให้ความสำคัญของชุมชนเหนือปัจเจก หากปัจเจกนั้นคิดต่างออกไปจากที่ชุมชนกำหนด ปัจเจกนั้นต้องโดนลงโทษหรือขับออกจากชุมชน (คุ้นๆ แฮะ) เพราะเมืองนี้หลักว่าชุมชนคือตัวกำหนดอัตลักษณ์ของเรา ไม่ใช่เรากำหนดเอง ขณะเดียวกันเนื่องจากในเมืองมีชุมชนอยู่หลายชุมชนเลยทำให้เกิดแนวคิด "พหุวัฒนธรรม" ขึ้นมาด้วย กล่าวคือแต่ละชุมชนจะเคารพซึ่งกันและกัน ถือว่าเสมอภาคกันทุกชุมชน ก้าวก่ายกันให้น้อยที่สุด โดยเฉพาะในเรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ประเพณีที่ห้ามมีการลบหลู่เด็ดขาด ห้าวกล่าวล่วงชุมชนอื่น แม้แต่ในเชิงขบขัน ประชดประชัน เพราะถือเป็นการดูถูก ถึงแม้ว่าสิ่งที่เราวิจารณ์จะเป็นสิ่งที่ถูกต้องก็ตาม - กรรมาชีพนคร เป็นเมืองที่ยึดหลักแนวคิด "คอมมิวนิสต์" คือการมองว่าทุกคนมีความเท่าเทียมกัน ไม่มีชนชั้น ไม่มีรัฐ ไม่มีกฎหมาย ไม่มีผู้ปกครอง เพราะมองว่าเป็นสิ่งไม่จำเป็น เนื่องจากทุกคนเท่ากัน มองว่าสิ่งจำเป็นคือสิ่งที่ทุกคนต้องการ สิ่งที่ทุกคนต้องการคือสิ่งที่จำเป็น การทำงานทุกอย่างจึงเป็นไปเพื่อสิ่งที่จำเป็นเท่านั้น ซึ่งคนในเมืองก็พอใจไม่ต้องการไปมากกว่า แนวคิดนี้เป็นแนวคิดที่อิงตามลัทธิคอมมิวนิสต์แบบคาร์ล มาร์กซ์ แบบเพียวๆ ซึ่งมีหลายอย่างที่แตกต่างไปจากคอมมิวนิสต์ที่ถูกนำไปใช้โดยประเทศต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นโซเวียต จีน หรือเกาหลีเหนือ ลักษณะของกรรมาชีพนครเหมือนน่าจะเป็นโลกที่ดีที่สุด และศาสตราจารย์การิทัตก็เห็นด้วย แต่ในนิยายเรื่องนี้ บทบาทของกรรมาชีพนครเป็นเพียงแค่ "ความฝัน" ระหว่างนั่งรถไฟของศาสตราจารย์การิทัตเท่านั้น แถมยังมีการกล่าวถึงเมืองกรรมาชีพนครน้อย เมื่อเทียบกับเมืองอื่นๆ ด้วย - อิสรเสรีนคร เป็นเมืองที่ยึดหลักแนวคิด "เสรีนิยม" ที่ให้ความสำคัญของสิทธิของปัจเจก รวมไปถึงความสำคัญของกรรมสิทธิเอกชน ในเมืองนี้รัฐแทบไม่มีบทบาท ทุกอย่างปล่อยให้เป็นการกระทำของเอกชนไป ซึ่งในด้านเศรษฐกิจก่อให้เกิดระบบทุนนิยมขึ้นในเมือง ทุกอย่างเป็นเงินเป็นทองทั้งหมด เกิดการแปรรูปรัฐวิสาหกิจ ส่งเสริมการค้าเสรี กระตุ้นการลงทุน เชื่อมั่นในความสามารถของเอกชนมากกว่ารัฐ ฯลฯ มองเผินๆ เป็นการให้สิทธิเสรีภาพแก่ประชาชนอย่างเต็มที่ แต่ขณะเดียวกันก็ทำให้เกิดความแตกต่างทางชนชั้นที่รุนแรงตามมาด้วย - เสมอภาคนคร เป็นเมืองที่ยึดหลักแนวคิด "เสมอภาคนิยม" ที่ทุกคนมีความเสมอภาคจริงๆ อย่างไรก็ตามเมืองนี้เป็นเมืองที่ศาสตราจารย์การิทัตยังเดินทางไปไม่ถึง แต่ในระหว่างทางก็ได้มีการพูดคุยกับเพื่อนร่วมทางต่างๆ ถึงภารกิจของศาสตราจารย์การิทัตว่ามีความเป็นไปได้และเหมาะสมแค่ไหน เราควรยังค้นหาโลกประเสริฐสุดที่เป็นไปได้หรือป่าว เมืองนี้ถูกกล่าวถึงในบทสุดท้ายของเล่ม และถือว่าเป็นบทที่อ่านเข้าใจยากที่สุด เหมือนจะบอกว่ามันยากพอๆ กับการค้นหาโลกประเสริฐสุดที่เป็นไปได้ หนังสือการิทัตผจญภัยเล่มนี้ ตอน ป.ตรี เป็นหนังสือที่อาจารย์สอนวิชาปรัชญาการเมืองใช้เป็นเล่มหลัก คือทั้งเทอมสอนจากเล่มนี้เล่มเดียว โดยที่ในแต่ละคาบจะให้นักศึกษาแต่ละคนรับผิดชอบเนื้อหาคนละส่วนแล้วนำมาเสนอตีความสิ่งที่ได้จากเนื้อหา และอาจารย์ก็จะคอยเสริม ซึ่งสำหรับผมเป็นการเรียนปรัชญาการเมืองที่ไม่น่าเบื่อและได้ประโยชน์มากจริงๆ จากคุณ : เซียวเล้ง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 10:24:32

ความคิดเห็นที่ 46 ไม่อยากอยู่ก็ถูกบังคับให้อยู่ในประเทศแบบข้อที่ 4 ล่ะครับ Matrix ชัด ๆ สารขัณฑ์แลนด์เอ๊ย จากคุณ : macenjoy เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 10:30:42

ความคิดเห็นที่ 47 สุดโต่งไปมุมใดมุมหนึ่งก็ไม่ดีทั้งนั้น จากคุณ : devil amature2 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 11:01:47 A:182.255.9.34 X: TicketID:321081

ความคิดเห็นที่ 48 กระทู้นี้ดีมาก  โหวตให้เลย /me ของผมเลือกข้อแรกครับ จากคุณ : Kross_ISC เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 11:06:34

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่ค่อยรู้เรื่องแต่ก็โอเคบางอย่าง จากคุณ : primprim2010 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 11:28:36

ความคิดเห็นที่ 50 ผมว่าโลกแบบ 3 เป็นไปไม่ได้นะ เพราะสุดท้ายแล้วคนที่เสียเปรียบก็จะรวมกลุ่มเพื่อเกิดอำนาจต่อรอง แล้วซักพักเพื่อถ่วงดุลย์คนที่มีทุนก็จะรวมกันเพื่อให้เกิดอำนาจ แล้วก็เกิดการแทรกแซงอยู่ดีในที่สุด แม้ว่าจะไม่ใช่อำนาจรัฐโดยตรง แต่ก็เหมือนกับมาเฟียเก็บค่าคุ้มครองนั่นแหละ จากคุณ : Mariel เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 11:32:49

ความคิดเห็นที่ 51 ผมเกือบเลือกข้อ 4 เพราะการชี้นำของข้อ 3 แต่มาพิจารณาดูดีๆ การขยายความในข้อ 3 มันแค่คล้ายกับสิ่งที่เกิดขึ้นในประเทศสารฃัณฑ์ ซึ่งใต้หน้าฉากข้อ 3 มันจริงๆคือข้อ 2 หรืออาจเลวร้ายเหมือนข้อ 1 ถ้าพิจารณาคำกล่าวบันลือโลกโดยลอร์ดวอลเดอมอลต์แห่งสารฃัณฑ์ประเทศ ถ้าผมไม่ต้องรู้ว่ามีผู้ปกครองล่องหนอยู่ ผมก็คงเลือกข้อนี้ แต่ก็เพราะผมเป็นคนเลือก ดังนั้นผมไม่มีสิทธิ์ที่จะไม่รู้ มันเป็นเหมือนกับที่ Cypher เลือกที่จะลืมข้อเท็จจริงการมีอยู่ของ Matrix เพื่อที่ Matrix จะสามารถเป็น Utopia ได้ มิฉะนั้นแล้วมันก็เป็น Dystopia ดีๆนี่เอง ดังนั้น ส่วนที่เหลือ ระหว่าง 1 2 และ 3 ผมก็ขอเลือกข้อ 3 ซึ่งมันอาจเละๆเทะๆบ้าง แต่มันก็จะกลายเป็น Utopia ได้ ถ้ามนุษย์เราสามารถมองเห็น "ผลประโยชน์ของตน" ใน "ผลประโยชน์ของคนอื่น" ข้อ 1 เป็นโลกที่ไม่อาจพัฒนา และข้อ 2 เป็นโลกที่อาจพัฒนาความคิดไปจนถึงระดับที่เห็น "ผลประโยชน์ของตน" ใน "ผลประโยชน์ของคนอื่น" แต่มันมีสภาพที่เอื้อต่อการจบลงที่การแบ่งแยกจนถึงระดับการทำลายล้างผู้เห็นต่างมากเหลือเกิน จากคุณ : Darth Prin เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 13:14:07

ความคิดเห็นที่ 52 ผมเลือกข้อ 3 และเชื่อว่าคนส่วนใหญ่ที่เลือกข้อ 3. คือคนที่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ พึ่งพาตัวเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพารัฐ  ในขณะที่พวกที่ต้องพึ่งพารัฐ ไม่ว่าจะเป็นเงินอุดหนุน เงินรับจำนำข้าว สวัสดิการ ฯลฯ โดยถ้าไม่ได้รับส่วนนี้คืออยู่ไม่ได้เลย อาจจะไม่ชอบ ถ้ามีรัฐบาลดีๆไม่ได้ ดีแต่เอาภาษีเราไปแดรก โกงกันเป็นว่าเล่น ประเทศไม่พัฒนาไปไหนซักที  ผมว่าก็ไม่ต้องไปมีมันเลยก็ดีครับ   ให้ผู้ปกครองที่แท้จริงคือผู้ที่กุมอำนาจทางเศรษฐกิจอย่างเอกชน รัฐมีหน้าที่อย่างเดียวคือรักษาความสงบ   อาจจะเป็นโลกที่โหดร้าย  ระบบชนชั้นน่ะมีแน่ แต่ผมว่าอยู่ในโลกแบบนั้นยังรู้สึกว่ามีแรงบันดาลใจมากกว่า จากคุณ : CLK BRABUS เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 14:00:29

ความคิดเห็นที่ 53 ข้อสาม...... สุดท้าย Andrew Ryan เองที่เป็นผู้ทำให้ระบบ Objectivism กลายเป็น  Totalitarian และผมคิดว่า ตัวเอกชนที่แข่งขันกันจนขึ้นสู่ที่หนึ่ง นี้แหละที่จะสถาปนาตัวเองเป็นผู้กุมอำนาจสูงสุดอยู่ดี....เพราะฉะนั้น ข้อสาม คิดว่าไม่มีจริง แต่ผมเลือกข้อสามอ่ะ แฮ่.. จากคุณ : Alphanet เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 14:13:32

ความคิดเห็นที่ 54 มีความรู้มากเลยค่ะ ในส่วนของ Dystopia แบบประโยชน์นิยมสุดขั้ว เมื่อ 5 ปีก่อน เราเคยอ่านการ์ตูน Yaoi อยู่เล่มหนึ่ง ที่มีพล็อตแบบนี้อยู่ด้วย ไม่น่าเชื่อจริงๆ แกนเรื่องคือทฤษฎีว่าด้วย palarelle universe พระเอกหลงเข้ามายังโลกที่นายเอกอยู่ โดยที่ภารกิจของพระเอกคือ ตามล่าและฆ่า "แม่" ของตัวเอง แม่ของพระเอกในเรื่องคือคนที่บริจาคยีนส์ ให้กับองค์กรโลกในโลกของพระเอก ซึ่งพระเอกเป็นทหารที่มีเกรดระดับ "S" แต่เพียงเพราะทางองค์กรโลกสืบทราบจนรู้ว่าผู้หญิงที่บริจาคยีนส์ให้จนเกิดเป็นพระเอกนั้น เป็นอาชญากรทางความคิด พระเอกจึงถูกลดขั้นเหลือแค่ "D+" เท่านั้นเอง โดยโลกของพระเอกนั้นถูกทำลายโดยสงครามอาวุธชีวภาพ ประชากรที่เหลืออยู่มีไม่ถึง 50% อายุ 40 ปีขึ้นไป เหลือไม่ถึง 10% มนุษย์ไม่ต้องรับผิดชอบการขยายเผ่าพันธุ์ด้วยตัวเอง sex เป็นแค่กิจกรรมทางสังคมเท่านั้น ซึ่งตรงกับ Dystopia แบบประโยชน์นิยมสุดขั้วเป๊ะเลย จากคุณ : กอร์นคุง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 14:19:18

ความคิดเห็นที่ 55 .. .. .. .. .. .. .. .. ฝากแปะ ... Bilderberg Group (Illuminati) จัดประชุมประจำปี 2011 ที่ Grand Hotel Kempinski, St. Moritz สวิส http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X11429228/X11429228.html จากคุณ : iamdanai เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 14:45:38

ความคิดเห็นที่ 56 คห.6 Ichiban Ushiro no Daimaou มันเป็นการ์ตูนเซอร์วิส 18+ แฝงปรัชญาการเมืองน่ะ จากคุณ : cygnat เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 16:16:20

ความคิดเห็นที่ 57 วิจารณ์อย่างเป็นเหตุเป็นผล โต้แย้งกันได้พองาม แต่อย่าเอาเหตุผลไปคุกคามความคิดของอีกฝ่าย งดอคติ   ประเภทใครแตะบิ๊กบราเธอ เมิงตาย งดอคติ ประเภทกระแนะกระแหนเอะอะกรูด่าฝ่ายตรงข้ามไว้ก่อน  แบบเซมสกาย กระทู้นี้จะอยู่ได้ยืดครับ จากคุณ : ไม่งงครับ ไม่งง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 17:15:34

ความคิดเห็นที่ 58 เรื่องเลว ๆ ที่ยกตัวอย่างมา  จขกท 2 มาตรฐานมากครับ จากคุณ : บ่าวบ้านบาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 17:20:11

ความคิดเห็นที่ 59 โหวต Extreme Utilitarianism จากคุณ : Lastquarter เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 17:30:11

ความคิดเห็นที่ 60 ผมเลือก 3 ครับ ยืนด้วยลำแข้งตัวเอง ผมเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ไม่สนใจว่าใครจะได้เป็นรัฐบาล แต่พร้อมปฎิบัติตามสังคมส่วนใหญ่ ใส่ใจตัวเอง เราก็ต้องใส่ใจคนอื่น ปฎิบัตตามกติกาครับ จากคุณ : foxaon1 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 19:15:14

ความคิดเห็นที่ 61 ในขณะที่ไทยดูถูกเกาหลีเหนือ ที่โดนล้างสมอง  แต่ต่ิงหูไทย โดนเกาหลีใต้ล้างสมองไปหมดประเทศแล้ว จากคุณ : mootomoosun เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 19:26:16

ความคิดเห็นที่ 62 อยู่กับตัวเอง โดดเดียวแต่สะใจ ตายด้วยน้ำมือตัวเอง นึกไปถึงยุคหินเลย -*- จากคุณ : มีความสุขบนความทุกข์ของตัวเอง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:14:31

ความคิดเห็นที่ 63 ไม่แน่ใจว่า ระบบสังคมที่เราอยากให้เป็นเข้าข่ายระบบไหน แต่คิดไว้ว่า.. " ต้องมีกฏกติกาที่ดี แต่ก็เปิดโอกาสให้กับความเสรีที่ไม่เป็นภัย มีความปลอดภัยสูง " เราไม่เห็นด้วยกับกฏที่ควบคุม "คน" ให้เป็น "เครื่องจักร" เพื่อขับเคลื่อน "รัฐ" แต่ก็ไม่เห็นด้วยกับการให้ "อิสระ" ที่มากเกินไป จนก่อเกิดเป็น "ภัยสังคม" แน่นอนว่า การหาความพอดีให้กับ กฏและเสรี เป็นเรื่องยาก แต่ก็ดีกว่าให้ "สุดโต่ง" ไปทางใดทางหนึ่ง.. จำเป็นต้องคำนึงถึง "ผลดีและผลเสีย อย่างรอบด้านและจริงจัง" รัฐจะต้องมีอำนาจมากพอที่จะควบคุม ผู้คนก็ต้องมีจิตสำนึกที่ดีแต่มีความเป็นปัจเจก ( คือ รัฐต้องจัดการเรื่องที่ทำให้สังคมดำรงอยู่ได้อย่างสงบ แต่ก็เปิดโอกาสให้มีการ- เกิด"ลักษณะเฉพาะ" ที่จะทำให้เกิดนวัตกรรม แน่นอนว่า ต้องไม่เป็นภัย ต้องไม่ใช่ รสนิยมหรือผลงาน ที่ทำให้ผู้อื่นและสังคมเดือดร้อนอย่างมีนัยยะสำคัญ .. ) เราคิดว่า ไม่มีกฏที่เหมาะกับ"ทุกๆคน" จำเป็นต้องมีการแบ่งเป็นกลุ่ม "สังคมย่อย" เปิดโอกาสให้ผู้คนได้อยู่ในกฏที่ตนเองยอมรับได้ และแต่ละสังคมย่อยไม่อาจจะ ตัดขาดหรือเพิกเฉยต่อการควบคุมที่จำเป็นของรัฐได้ แต่ละสังคมย่อยจะต้องไม่ ก้าวก่ายกันในลักษณะที่จะก่อให้เกิดการตัดสินกันด้วย "ความตายของอีกฝ่าย" ( แต่ต้องมีการเปิดโอกาสให้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เพื่อเปิดมุมมองซึ่งกัน ) และรายละเอียดอีกหลายๆอย่าง.. ขอพูดปิดท้ายด้วยสิ่งที่ระบบสังคมที่เราคิด ให้ความสำคัญอย่างที่สุด คือ "ทุกคนต้องอยู่ในสังคมได้อย่างปลอดภัยที่สุด" จะไม่มีการโอนอ่อนกับ"ภัยสังคม" ที่มี"เจตนา"หรือ"การกระทำซ้ำซาก"ที่ก่อ ให้เกิด"ความเสียหายแก่ผู้คนแก่สังคม" แต่ใช่ว่าจะไม่มีการ"ให้โอกาส" แต่ การให้โอกาสจะต้องเป็นกรณี"ความผิดที่พอจะอภัยได้" และทุกคำสั่งลงโทษ ของรัฐจะต้องมีบันทึกไว้อย่างละเอียด เปิดโอกาสให้"มีการท้วงติงหรือคัดค้าน" " แต่ผู้ที่ให้โอกาสแก่ผู้ไม่สมควรได้ จะต้องค้ำประกันความเสี่ยงนั้นด้วยตนเอง " ... สรุป คงเรียกได้ว่า "ระบบเผด็จการ"ล่ะมั้ง? แต่รัฐในแบบของเรา รัฐต้องให้ "บุคลากรที่สละความอยากของตนเอง" เป็นผู้บริหารนะ " และไม่ให้มีการปั้น ให้บุคคลหรือกลุ่มบุคคลใดที่ใช้อำนาจรัฐ ขึ้นเป็นที่เคารพยกย่อง " ทุกคนที่ ใช้อำนาจรัฐต้องระวังและละทิ้งความเป็นปัจเจก แค่ควบคุมระบบให้เป็นไป"พอ" ( ความเป็นปัจเจกขอมอบให้เป็นส่วนของผู้คนภายใต้ปกครอง เพื่อสร้างสรรค์ สิ่งใหม่หรือพัฒนาสิ่งเก่า ส่งเสริมให้สังคมดีขึ้นเรื่อยๆ.. ผู้คุมกฏมีหน้าที่คุมกฏ และเปลี่ยนแปลงกฏให้เข้ากับยุคสมัยโดยไม่ทิ้งหลักการรักษาความมั่นคง.. ) ... สังคมที่ดี ต้องเป็นสังคมที่..มีคุณค่าและมีความหมาย ต่อชีวิตและธรรมชาติ มิใช่หรือ? ... เสริม.. - ต้องไม่เห็นสังคมคน สำคัญกว่าธรรมชาติ ต้องคงอยู่ควบคู่กันไปให้ได้ - คนไม่ใช่เครื่องจักร แต่อำนาจรัฐต้องกึ่งเครื่องจักร กฏมีความซื่อตรง (เปิดโอกาสคัดค้าน แต่ต้องมีการค้ำประกัน รับผิดชอบต่อผลลัพธ์ที่เกิด) - เสรีที่มีขอบเขต คนชั่วอยู่ยาก คนดีและคนปกติอยู่ได้อย่างสบายใจ จากคุณ : Claymore เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:02:13

ความคิดเห็นที่ 64 1 และ 2 คือ เผด็จการเต็มตัว 3 คือ ทุนนิยมเต็มตัว 4 คือ เผด็จการซ่อนรูป . . . . เลือกอะไรดีล่ะนี่? ขอเลือก 3 ละกัน.. เพราะทุกข้อที่กล่าวมา ไม่มีข้อไหนที่มนุษย์จะมีความเท่าเทียมกันอย่างแท้จริง ไม่ว่ายังไงมันก็จะแยกออกเป็น 2 ชนชั้น คือ ชนชั้นปกครอง กับชนชั้นใต้ปกครองอยู่ดี แต่ข้อ 3 เป็นข้อเดียว(มั้ง?) ที่ชนชั้นปกครองไม่ได้ถูกกำหนดไว้อย่างตายตัวโดยชาติกำเนิด จากคุณ : bunnygirl เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 23:15:49

ความคิดเห็นที่ 65 ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว จากคุณ : AdeliE เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 00:14:01

ความคิดเห็นที่ 66 ถ้าพระเจ้ามีจริง เราว่าพระเจ้าเลือกข้อ 4 จากคุณ : ซ่อนนาม เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 02:26:57

ความคิดเห็นที่ 67 ไม่เลือกข้อสี่แล้วกัน แต่เอาข้อหนึ่งถึงสามมาผสมกันให้เกิดความพอดี จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 09:20:07

ความคิดเห็นที่ 68 ผมอยากเลือก อยู่ที่โลกสวยครับ เป็นโลกในอุดมคติ แบบที่ว่า ทุกคนต้องเป็นคนดีทำแต่สิ่งที่ดี มีอะไรก็ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน หรือจะเป็นคนธรรมดาก็ได้ ไม่ต้องทำดีมากแต่ก็ต้องไม่ทำเลว ถ้าใครทำเลวเมื่อไรก็จะโดนดูดไปอยู่ในห้องขังลงโทษที่มีแต่ความโหดร้ายครับ ให้ทุกคนเป็นคนดี   โลกสงบสุข  ทุกวันมีแต่รอยยิ้ม  ความเมตตา ความเมตตา เอื้ออารี การแบ่งปันซึ่งมีให้กันและกัน ซึ่งมันก็อยู่แค่ในจินตนาการเท่านั้นครับ ... .. . จากคุณ : แง่มๆ น้องหมา 2 ปี เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 09:22:28

ความคิดเห็นที่ 69 แบบไหนก็ได้ ที่ผมมีสิทธิ์จะตั้งคำถามได้  แม้จะเป็นเพียง คำถามโง่ๆ น่ะครับ คงไม่ใช่แบบที่ 1 เพราะทุกคำถาม  น่าจะเป็นคำถามโง่ๆในสายตาของพี่ใหญ่-เสมอ 2 และ 3 น่าจะดีกว่าสำหรับผม ส่วน 4 นั้น ถ้าผู้ปกครองมีความสามารถถึงขนาดที่ ปกครองได้ โดยเราไม่รู้ว่ามีผู้ปกครอง ก็หมายความว่า เขาสมควรที่จะได้เป็นผู้ปกครอง ว่าแต่ว่ามีผู้ปกครองอย่างนี้อยู่จริงๆหรือครับ ถ้ามีเลือกข้อ 4 ครับ จากคุณ : bharot เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:30:45

ความคิดเห็นที่ 70 คห 13 เคยมีหนังเรื่องหนึ่งครับคล้ายๆ Matrix พระเอก เป็นชายหนุ่มในบริษัทโฆษณาหน้าที่การงานดีมีครอบครัวแสนสุข วันหนึ่งเขาพบว่า โลกที่เขาอาศัยอยู่เป็นความหลอกลวง โดยมีคนส่งสัญญาณ มาหลอกว่า ขนมปังแข็งๆ ชืดๆ เป็นอาหารชั้นดี น้ำกรองขุ่นๆเป็นไวน์ชั้นเลิศ โทรทัศน์ป็นเพียง กระดาษแข็งแปะบาร์โค้ด เขาจึงเริ่มหาความจริง จนไปพบพวกต่อต้านสังคมที่อยู่ปลายเมืองที่ทรมาณตัวเอง เพื่อไม่ให้โดนสัญญาณหลอก หลังจากนั้นเขาก็ไปพบคนที่อยู่ในเมืองอีกฝาก ที่บอกว่า ตนเองเป็นผู้ควบคุมระบบทั้งหมดนี้แต่ไม่สามารถยกเลิกระบบได้เพราะ เดี๋ยวโลกจะวุ่นวายตอนนี้จึงพยายามค่อยๆ เลิกอยู่ แต่พระเอกพบว่าพวกนี้ก็โดนสัญญาณหลอกอยู่ดี จึงหนีไปและในที่สุดก็พบ ผู้อยู่เบื้องหลังความจริงทั้งหมด เป็นชายแก่ๆธรรมดาๆ นั่งกินแซนด์วิชเป็นอาหารกลางวัน ที่เป็นคนคุมระบบโดยบอกว่าตนเองเป็นภารโรงที่มีหน้าที่ แค่นั่งดูแลระบบ และคอยหยิบเอาของที่ติดขัดในระบบการผลิตออก แค่นั้นเพราะระบบทั้งหมดเป็นระบบอัตโนมัติ โดยเหตุผลง่ายๆที่นำระบบเวอร์ชัวร์มาใช้ก็คือมันมีต้นทุนต่ำกว่า การทำจริงๆ จะทำไวน์ดีๆ หรือเสต็กชั้นเลิศไปทำไมก็เมื่อระบบ เวอร์ชัวร์ให้ได้ พอๆกับของจริง พอพระเอกบอกว่ามันเป็นการหลอกลวง ภารโรงก็บอกว่าที่นี่ ไม่เคยล็อกกุญแจ ทุกคนสามารถมาได้ทั้งนั้นแต่ไม่เคยมีใครมา ตอนจบพระเอกทำลายระบบทิ้ง แต่เมื่อระบบหายไปแล้ว ก็แสดงให้เห็นเมืองทั้ง เมือง ทีเป็นแค่สลัม ในลังไม้เก่าๆ แต่ผู้คนทั้งหมดก็ยังพอใจอยู่กับระบบเวอร์ชัวร์ คือสามารถนึกคิดไปเองได้โดยไม่ต้องอาศัยสัญญาณที่ส่งจากระบบ และไม่มีใคร สามารถรู้สึกได้ถึงความแตกต่าง แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 12:08:10 แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 12:06:46 จากคุณ : Pongkm (Pongkm) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 12:06:22

ความคิดเห็นที่ 71 ข้อสามละกัน อย่างน้อยก็ได้ดิ้นรน แพ้ชีวิตก็โทษใครไม่ได้ จากคุณ : Lethe เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 13:00:15

ความคิดเห็นที่ 72 ข้อสองครับ ไม่ว่าจะยังไงมนุษย์ก็เป็นสัตวสังคม ต้องมีการร่วมมือ และรวมอำนาจ เพื่อเป้าหมายเกิดขึ้นแน่นอน ข้อ Objectivism จึงไม่มีทางเกิดขึ้นในความเป็นจริง และถ้าจะมองจริงๆ ถ้านำข้อ 2+4 มันก็จะกลายเป็น Utopia ครับ จากคุณ : น้ำนอง เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 13:27:27

ความคิดเห็นที่ 73 ขอเคลียร์เรื่อง Objectivism ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไรก่อน (ผมไม่แน่ใจว่าแนวคิดนี้มีคนเอามาพูดในประเทศไทยหรือยัง) ก่อนอื่นต้องไปอ่าน Atlas Shrugged ของ Ayn Rand ก่อนครับ แต่มันหนาเหลือเกินผมก็เลยใช้บริการน้องวิกกี้เอา http://en.wikipedia.org/wiki/Atlas_Shrugged เรื่องนี้เหมือนกับเหตุการณ์ปฏิวัติของชนชั้นแรงงานของคอมมิวนิสต์ แต่กลับตาลปัตรเป็นชนชั้นสูงลุกขึ้นมาปฏิวัติแทน เรื่องเกิดขึ้นในอนาคตของประเทศอเมริกาที่รัฐบาลเก็บภาษีอัตราก้าวหน้ามากเกินไป มีการควบคุมธุรกิจธุรกรรมมากเกิน ไป จนชนชั้นนำรู้สึกเหมือนโดนลงโทษเพราะตัวเองประสบความสำเร็จ ก็เลยงอนเนรเทศตัวเองหายไปจากสังคม ผล คือทุกอย่างชะงักงัน ไม่มีคนที่คอยสร้างไอเดียสร้างสรรค์หรือเทคโนโลยีใหม่ๆ ไม่มีคนลงทุนสร้างงานสร้างเงิน ไม่ มีนัักบริหารมากควบคุมกิจการและอุตสาหกรรม การปฏิวัติค่อยเป็นค่อยไป จนในที่สุดสังคมและัรัฐบาลก็ล่มสลาย จากนั้นชนชั้นนำ นำโดย John Galt ก็เผยตัวออกมา เพื่อตั้งรัฐใหม่ที่วางรากฐานบนปรัชญา Objectivism ผมเดาว่า Rand ได้แนวคิดนี้เพราะเธอเข้ามาอยู่ในอเมริกาช่วงกำลังจะเกิด The Great Depression จากนั้น ก่อนสงครามโลกครั้งที่สองนิดนึง Roosevelt ขึ้นเป็นประธานาธิบดี และได้มีการริเริ่มสวัสดิการสังคม/รัฐสวัสดิ ิการขึ้นมา และในยุคนี้มีการเก็บภาษีอัตราก้าวหน้าในอัตราที่สูงมาก เพื่อใช้จ่ายสวัสดิการสังคม รวมทั้งการทำสง คราม น่าจะเป็นเหตุให้เธอเริ่มคิดปรัชญา Objectivism หลังยุค The Great Recession 2008 แนวคิดนี้เริ่มกลับมาในอเมริกา เหตุหนึ่งเพราะว่ารัฐเอาภาษีไปอุดหนุนธุรกิจที่จะล้ม (ในขณะต้มยำกุ้ง Disease บ้านเรา ปล่อยกันตายยกเข่ง) และการปฏิรูประบบประกันสุขภาพ ทำให้รู้เหมือนรัฐจะเข้าไปยุ่งกับ ระบบที่ดีอยู่แล้ว (สำหรับคนมีเงิน) ก็เลยเกิดความรู้สึกว่าต้่องการรัฐบาลที่มีขนาดเล็กลง ปล่อยให้เอกชนจัดการ กันเองดีกว่า แต่ถ้ายกตัวอย่างนี้อาจจะไกลตัวหลายๆ คนเกินไป เลยขอยกตัวอย่างใกล้ๆ แม้จะทำใ้ห้บางคนคิดว่า ผมมีอคติก็ตาม จากคุณ : Geneticist เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 14:14:53

ความคิดเห็นที่ 74 ผมเลือก ข้อ 4 นะ ผมคิดว่า ทำไมถึงต้องสนใจการปกครอง ผมคิดว่าน่าจะเป็นเพราะว่า คิดว่าความต้องการของตนเองยังไม่ได้รับการตอบสนอง เมื่อใดที่ผู้ปกครอง สามารถทำหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์ การสนใจว่ามีผู้ปกครองหรือไม่นั้นก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องสำคัญ ทำให้นึกถึงคำพูดคนจีน ผู้ปกครองก็เหมือนเรือ ราษฏรเหมือนน้ำ น้ำอุ้มเรือ แต่น้ำก็คว่ำเรือได้เช่นกัน อาจจะงงไปนิด เพราะว่าเขียนไม่เก่ง จากคุณ : เฟยจี เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 18:06:10

ความคิดเห็นที่ 76 โลกในอุดมคติของผม อยากให้ทุกคนในโลกใบนี้มีกฏระเบียบของสังคมที่เหมือนกัน ภาษาเดียวกันไม่แบ่งกั้นเขตแดนไม่แบ่งชนชั้น มีอิสระในการกระทำที่สังคมยอมรับตามกฏระเบียบ โดยไม่ทำความเดือดร้อนแก่ผู้อื่น ทำดีก็ยกย่องสรรเสริญให้เป็นแบบอย่างของสังคมและมีรางวัลที่สังคมจะมอมให้ ทำไม่ดีทำชั่วโดยเจตนาก็ได้รับผลของการกระทำไม่มีการละเว้นว่าคนผู้นั้นจะเป็นใคร แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 19:49:32 จากคุณ : hootho เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 19:47:36

ความคิดเห็นที่ 77 ใน การ์ตูน Gantz นี้เป็น Dystopia หรือปล่าวครับ จากคุณ : หางแหลม เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 22:09:53

ความคิดเห็นที่ 78 ถ้าจะให้เลือกก็ต้องเลือกที่ผลสิ ไม่ใช่วิธีการ เพราะแต่ละวิธีก็จะมีจุดบอดของตัวเอง ถ้าต้องอยู่ข้อไหนผลระยะสั้น กลาง ยาวดีกว่าเค้า ก็เลือกอันนั้น จากคุณ : @VVIEWW เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 22:50:43 A:58.64.107.133 X: TicketID:173601

ความคิดเห็นที่ 79 การจะเลือกข้อไหน  ผมว่ามันก็ขึ้นอยู่ที่การรับรู้  ความเชื่อของแต่ละคน บางคนอาจจะเลือกเพราะอยากให้พ้นไปจากที่เป็นอยู่ปัจจุบัน บางคนอาจจะเลือกเพราะว่าเชื่อว่าถ้าทำแบบนั้นแล้วจะได้ประโยชน์มากกว่า ส่วนตัวผมเอง  เลือกข้อที่ ๔  ครับ เพราะ ณ ตอนนี้  ผมก็เชื่อว่าเหนือโลกของเรามีผู้คุมอยู่ และผมก็เชื่อว่า  มีแฮกเกอร์ (สมัครเล่น) ที่เก่งมาก ๆ จนแม้กระทั่งนักแฮกเกอร์ลึกลับ (ที่ว่ากันว่าเป็นผู้ควบคุม) ไม่สามารถที่จะทำอะไรแฮกเกอร์คนนั้นได้เลย แล้วผมกะจะพยายามทำตามแฮกเกอร์คนนั้นไป  เพื่อจะไม่ได้ถูกควบคุมอีก (คงน่าจะพอเดาออกนะครับ  ว่าแฮกเกอร์ที่ผมว่าหมายถึงใคร) ป.ล.  เป็นความเชื่อส่วนตัวนะครับ  ใครไม่เชื่อก็ไม่ว่ากัน   แต่ก็อย่ายัดเยียดความเชื่อของคุณมาให้ล่ะ จากคุณ : ขุนไกรครับผม เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 54 19:15:39

ความคิดเห็นที่ 80 ถ้าเลือกได้ผมของโลกจอมปลอมแบบ Britannia จาก Code Geass ครับ จากคุณ : SilverPX เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 54 19:38:56

ความคิดเห็นที่ 81 กระทู้นี้ เป็นกระทู้ที่ดี รบกวน อย่าเอาการเมืองของไทย มายำกันในกระทู้นี้นะครับ อยากเก็บเข้าคลังกระทู้ จากคุณ : Darkvider เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 10:27:57

ความคิดเห็นที่ 82 มันมีสภาวะนึงที่น่าสนใจเหมือนกัน ไอ้ที่ว่าตัดแขนตัดขารัฐบาล แล้วหนุนให้เอกชนดำเนินการแทน พอทุกอย่างอยู่ตัว เอกชนจะเข้มแข็งขนาดชี้นำรัฐบาลได้ และมีส่วนได้ส่วนเสียกับรัฐบาลและข้าราชการ โดยพอเกษ๊ยณตัวเองจากราชการก็มานั่งเป็นที่ปรึกษาให้บริษัทเอกชน ซึ่งระบบนี้มันก็ย้อนกลับมาเหมือนมีผู้ปกครองเป็นเอกชนอยู่เบื้องหลังรัฐบาลอีกที ผมดูตัวอย่างจากญี่ปุ่น ปัญหาของคนมันก็คือความอยากกับความโลกนี่ล่ะ 555+ จากคุณ : Jump.Jr เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 13:25:11

ความคิดเห็นที่ 83 มีความเป็นไปได้นะว่าเราอยู่ในโลกที่ประดิษฐ์ขึ้น ปัญหาหลายอย่างที่น่าสงสัยเช่น 1.การวิวัฒนาการบางอย่างไม่ควรเกิดขึ้นได้ เช่น ต้นไม้ ที่พัฒนาตัวเองให้มีสิ่งล่อเหยื่อที่เป็นแมลง ทั้งประเภท ผลิตกลิ่น ทั้งประเภทที่ทำให้ต้นไม้มีลักษณะบางอย่างเหมือนเหยื่อของแมลง ทั้งๆที่ต้นไม้ ไม่มีประสาทสัมผัส ที่จะทำให้เห็น การเป็นไปรอบข้าง ไม่มีประสาทสัมผัสที่จะมองเห็นแมลงต้นแบบ แล้วมันเลียนแบบมาได้ยังไง ทั้งๆที่ไม่เคยเห็น และทั้งๆที่มันไม่มีสมอง 2.  แมลง ที่เลียนแบบแมลงอื่น ทั้งๆที่สมองมันเล็กมากๆ มากเกินกว่าที่มันจะวิเคราะห์ได้ว่า มันต้องเลียนแบบแมลงอื่น รวมทั้งทำท่าทางแสดงพฤติกรรมเลียนแบบได้ อย่างน่าเหลือเชื่อ 3. เซลล์แต่ละเซลล์ของสิ่งมีชีวิตพัฒนา จนทำงานร่วมกันสอดประสานกันได้อย่างไร จากคุณ : Darkvider เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 19:00:57

ความคิดเห็นที่ 84 พอระบบทุกอย่างล่มสลาย ก็จะกลายเป็นอนาธิปไตยไปโดยอัตโนมติ จากคุณ : in_my_metal เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 19:46:42

ความคิดเห็นที่ 85 จริงๆ ถึงให้เลือก ก็คงเลือกไม่ได้ อ่านแล้วเหมือน มันมีอยู่รอบตัวเรา ทั้ง 1 2 3 4 ถ้าต้องเลือก... ที่ใกล้เคียงกับ ความเป็นจริงที่จะสามารถ มีอิสระ เสรี ได้คงเป็นข้อ 3 ยังมองเห็นทางออก หาก สังคม มีความเห็นอกเห็นใจกัน ประชาชน ส่วนใหญ่มีศีลธรรม ถึงแม้จะเหมือนแสงปลายทาง ส่วนข้อ 4 เหมือนหลอกตัวเองอยู่ในความฝัน ทุกอย่างดี แต่ไม่จริง เมื่อไหร่ที่คุณรู้ว่าไม่จริง มันน่าจะทรมานอย่างที่สุด 1 และ 2 เป็นข้อจำกัด ที่ ผมว่า อิดอัด คับแค้น และดูเหมือนชีวิต ไร้ความหมาย (ทั้งที่ข้ออื่นก็ไม่ได้แสดงว่าชีวิตจะดีขึ้นหรือไม่) เลือก 3 น่าจะไกล้เคียง จากคุณ : รักน้องนก เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 20:36:01

ความคิดเห็นที่ 86 we all don't know how deep  the rabbit hole is. :) จากคุณ : หมอเถื่อน เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 54 08:10:37

ความคิดเห็นที่ 87 #83 แสดงว่าคุณยังไม่เข้าใจวิวัฒนาการ แมงมุมที่หน้าตาเหมือนมดไม่ได้เลือกที่จะหน้าตาเหมือนมดครับ แต่มันมีโอกาสอยู่รอดสูงขึ้น แพร่พันธุ์ได้มากขึ้น ในระบบนิเวศน์แบบของมัน ตัวที่เหลือรอดก็จะหน้าตาเหมือนมดมากขึ้นเรื่อยๆ สมมติว่ามนุษย์ทุกคนมีกลิ่นจางๆ ที่แตกต่างกันแล้วมีกลิ่นแบบนึงที่เสือได้กลิ่นแล้วจะไม่อยากกิน หากเราอยู่ในระบบนิเวศน์ที่มีเสือชุกชุม เมื่อผ่านไปหลายๆ รุ่นมีแนวโน้มว่าประชากรมนุษย์จะมีกลิ่นจางๆ ที่เสือได้กลิ่นแล้วไม่อยากกินครับ เพราะพวกที่ไม่มีกลิ่นนี้น่าจะตายได้ง่ายกว่า ตัวอย่างนี้แสดงว่าคุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเสือไม่กินคุณเพราะอะไร คุณไม่จำเป็นต้องได้กลิ่นจางๆ ดังกล่าว และคุณไม่จำเป็นต้องวิเคราะห์ว่าคุณต้องการกลิ่นนี้เพื่อเอาตัวรอด แต่วิวัฒนาการก็เกิดขึ้นได้อยู่ดี จากคุณ : ชิวตัวเป็นขน เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 54 23:25:18