ความคิดเห็นที่ 1 จากประสบการณ์การทำงานถ่ายรูป  ทำให้ผมมีความสงสัยตามมาว่า            แสงสีขาวที่เราสามารถเห็นได้ด้วยตามีองค์ประกอบของสีหลักกี่สีกันแน่        เพราะไอแซค นิวตัน ได้บอกไว้ว่ามี7สี คือสีรุ้ง     หรือแถบสเปคตรัมสีที่เราส่วนใหญ่รู้จักกันดี                     ผมพยายามสังเกตแถบสีรุ้งหรือแถบสเปคตรัมสี    แล้วมาพบรูปของวงล้อสี RGB COLOR WHEEL        เมื่อมีการนำเอาส่วนสุดของแถบสเปคตรัมสีทั้งสองด้านมาชนกันให้เป็นรูปวงกลม                            การนำเอาส่วนสุดของแถบสเปคตรัมสีทั้งสองด้านมาชนกันให้เป็นรูปวงกลม            ทำให้ผมนึกถึงปรัชญาตะวันออกขึ้นมาทันที      เพราะปรัชญาตะวันออกสอนให้เรามองวิถีทางของธรรมชาติเป็นเส้นโค้งหรือวงกลม          การนำเอาแถบสเปคตรัมสีที่เป็นเส้นตรง            แล้วทำให้โค้งเข้าหากันเป็นรูปวงกลม         จึงถือว่าเป็นการทำให้เข้ากันได้กับหลักการพื้นฐานของปรัชญาตะวันออกพอดี           ผมจึงได้ทดลองนำเอาหลักการตะวันออกทั้งของจีนและอินเดียมาเป็นกรอบอ้างอิงทางความคิดในเรื่องนี้ จากคุณ : การตามรู้ซึ่งความจริง เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 15:38:59

ความคิดเห็นที่ 2 หลักการพื้นฐานปรัชญาตะวันออกกับตะวันตก                   โลกตะวันออกกับตะวันตกต่างมีวิวัฒนาการทางปัญญาที่เป็นของตนเอง      จึงมีลักษณะที่แตกต่างกันและผลที่ได้จากความคิดจึงต่างกันด้วย คือ            ปรัชญาตะวันออก  คิดแบบองค์รวมและเป็นเส้นโค้ง            ปรัชญาตะวันตก    คิดแบบแยกส่วนและเป็นเส้นตรง                            ผลที่ได้จากกรอบความคิดจึงแตกต่างกัน คือ  ปรัชญาตะวันออก              จะให้ความสำคัญเรื่องความเชื่อมโยงของปรากฏการณ์ทั้งปวงทางธรรมชาติให้เป็นหนึ่งเดียว (สภาวะขององค์รวม)    โดยการใช้หลักความเชื่อมโยงของธรรมชาติที่ดำรงอยู่กันเป็นคู่ๆที่ตรงกันข้าม          และมีความสัมพันธ์เรื่องคุณสมบัติกับรูปสมบัติที่แน่นอน เช่น ดำ-ขาว บวก-ลบ (ปฏิภาค)      การเชื่อมโยงในลักษณะนี้จะนำเราไปสู่การรวมสรรพสิ่งให้เป็นหนึ่งเดียวได้ไม่ยาก    โดยเฉพาะในด้านที่เกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณและทางด้านสังคม         แต่จะไม่มีรายละเอียดทางด้านปริมาณและตัวเลข                            ปรัชญาตะวันตก จะมีรายละเอียดทางด้านปริมาณและตัวเลขที่ชัดเจน            เพราะกรอบความคิดแบบแยกส่วนจะตัดสิ่งที่วัดค่าไม่ได้ออกไปจากระบบ         แล้วย่อสรุปปรากฏการณ์ให้อยู่ในวงจำกัด           ทำให้สามารถหาค่าต่างๆจากปรากฏการณ์ได้อย่างละเอียด               จึงเหมาะสมกับการนำความรู้ที่ได้นี้ไปเพื่อสร้างสรรค์นวัตกรรมทางด้านเทคโนโลยี       ที่ต้องอาศัยความรายละเอียดและความแม่นยำของตัวเลข          แต่จะนำมาเชื่อมโยงปรากฏการณ์ทั้งปวงในด้านความสัมพันธ์แห่งวิถีทางธรรมชาติให้เป็นหนึ่งเดียวนั้นจะทำได้ยากลำบาก                สรุปได้ว่า  ปรัชญาตะวันออกกับปรัชญาตะวันตกต่างมีข้อดีและข้อเสียที่แตกต่างกัน           แต่ก็มีหลายด้านที่เหมือนกันนั้น เช่น     หลักการกำเนิดสิ่งทั้งปวงโดยพื้นฐานต้องเกิดเป็นคู่ที่ตรงกันข้าม (ปฏิภาค)                                           ฉะนั้นถ้าเรามีปัญญาและความพยายามเพียงพอ   ก็น่าจะสามารถนำเอาหลักการทั้งสองด้านมาเสริมซึ่งกันและกันได้      เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการเข้าถึงความจริงของปรากฏการณ์ทางธรรมชาติให้มากขึ้น  ตัวอย่างเช่น     ปรากฏการณ์พายุหมุนเขตร้อน       แม้ว่าในปัจจุบันเราจะมีเทคโนโลยีที่สามารถสแกนโครงสร้างภายในพายุ    และวัดค่าความกดอากาศกับทิศทางลมได้ทุกทิศทางของพายุอย่างระเอียด       แต่เรากลับอธิบายให้ชัดเจนไม่ได้ว่า     กระแสลมที่หมุนวนกันไปในทิศทางต่างๆ  และสามารถหมุนวนกันเป็นเวลาหลายๆวันได้อย่างไร      ผมจึงทดลองใช้หลักการปรัชญาตะวันออกมาเสริม    แล้วเชื่อมโยงปรากฏการณ์พายุหมุนเขตร้อนด้วยข้อมูลทางอุตุนิยมวิทยา               ปรากฏว่าเราจะได้คำอธิบายอีกรูปแบบหนึ่งที่น่าสนใจมาก     (แต่เรื่องนี้คงต้องพูดกันยาวครับ) จากคุณ : การตามรู้ซึ่งความจริง เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 15:39:54

ความคิดเห็นที่ 3 เปรียบเทียบหลักการหยินหยางกับแม่สีทางฟิสิกส์               สัญลักษณ์“ไท้จิ” ที่เราส่วนใหญ่เรียกกันว่า“หยินหยาง”  ถือเป็นสัญลักษณ์พื้นฐานปรัชญาตะวันออกของจีน  เป็นสัญลักษณ์แผนภูมิแห่งการก่อกำเนิดสรรพสิ่ง      ให้ดำรงอยู่ในรูปของปรากฏการณ์ที่เคลื่อนไหวหมุนวนกลับกลายไม่หยุดนิ่ง      เหมือนกับกลางวันกลางคืนที่เคลื่อนไหวหมุนวนกลับกลายไม่เคยหยุดนิ่ง     ภายในรูปวงกลมจะประกอบด้วยด้านสีขาวที่มีจุดวงกลมสีดำ         และด้านสีดำที่มีจุดวงกลมสีขาว  มีความหมายดังนี้ คือ                                สรรรพสิ่งก่อกำเนิดขึ้นมาได้นั้นต้องอาศัยการเกิดเป็นคู่ (ปฏิภาค)      และสิ่งที่เกิดมาเป็นคู่ที่มีความไม่สมบูรณ์      ก็จะก่อกำเนิดสิ่งอื่นที่เป็นคู่ขึ้นมาใหม่     แต่สิ่งที่เกิดใหม่นี้จะเป็นสิ่งคู่ที่สมบูรณ์          จึงต้องแยกกันอยู่คนละภูมิ    เช่น    หยินที่มีสัญลักษณ์เป็นสีขาว    แต่สีขาวไม่เป็นสีขาวอย่างแท้จริงเพราะยังมีจุดสีดำอยู่               ส่วนหยางที่มีสัญลักษณ์เป็นสีดำ        ก็ไม่เป็นสีดำอย่างแท้จริงเพราะยังมีจุดสีขาวอยู่     เมื่อมีความไม่สมบูรณ์ดำรงอยู่ปัจจัยแห่งการก่อกำเนิดใหม่จึงมีขึ้น                       ( ในทางกลับกัน  หยินมีสีขาวบริสุทธิ์  และหยางก็มีสีดำบริสุทธิ์  ปัจจัยแห่งการก่อกำเนิดใหม่ก็จะไม่มี     เพราะขาวกับดำที่มีความสมบูรณ์จะหักล้างกันให้มีค่าเป็นศูนย์ )                 พื้นฐานการก่อกำเนิดใหม่เมื่ออาศัยหยินและหยางซึ่งมีความไม่สมบูรณ์              ความไม่สมบูรณ์จะก่อกำเนิดสิ่งคู่ขึ้นมาใหม่อีกหนึ่งคู่           แต่เป็นคู่ที่มีความสมบูรณ์จึงอยู่ในชั้นปฐมภูมิได้เพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น        ส่วนอีกหนึ่งต้องไปอยู่ในชั้นทุติยภูมิ  ซึ่งเรียกว่าฉฐานหรือฐานทั้งหก         จากหนึ่งเดียวที่จะกลับมาเสริมกับหยินหยางกันใหม่  เพื่อให้เป็นตรีฐานหรือฐานทั้งสาม   ความถึงพร้อมแห่งปัจจัยของการก่อกำเนิดสรรพสิ่งใหม่อย่างหลากหลายต่อเนื่องก็จะดำเนินต่อไป                                        เมื่อเรากลับมาดูที่แม่สีทางฟิสิกส์  องค์ประกอบของแม่สีทั้งสาม สีแดง สีเขียว สีน้ำเงิน  เริ่มด้วยสีแดงผสมสีน้ำเงินจะได้สีแดงม่วง  แสดงว่าสีแดงม่วงที่ได้มายังไม่เป็นสีเต็มหรือไม่สมบูรณ์      เพราะสีเต็มของแสงสีต้องเป็นสีขาว  เมื่อสียังไม่เต็มปรากฏการณ์สีจึงต้องดำเนินต่อไป  สีแดงม่วงที่ได้มาจากการผสมสีแดงกับสีน้ำเงินจะมีสีคู่ปฏิภาค (สีคู่ปฏิภาคในที่นี้คือ สีทั้งสองผสมกันจะเป็นสีเต็ม) ของตนเกิดตามมาด้วยคือสีเขียว  และจะทิ้งสีเขียวไว้เป็นแม่สีที่สามของแสงสีในชั้นปฐมภูมิ  แล้วสีแดงม่วงก็จะลงไปอยู่ในชั้นทุติยภูมิ   หรืออีกด้านหนึ่งสีแดงม่วงก็จะไปตั้งต้นเป็นแม่สีของสารสีในชั้นปฐมภูมิ     จึงทำให้ระบบสีทั้งระบบในแบบองค์รวมมีถึงหกสี    แต่จะอยู่กันคนละภูมิ(เช่นเดียวกันกับหยินหยางที่ต้องมีถึงฐานที่หกหรือฉฐาน)                     เมื่อธรรมชาติของแม่สีทั้งสามที่มีหลักการในการดำรงอยู่ของคู่สีตรงกันข้าม (ปฏิภาค) ที่แน่นอน  เราจึงสามารถนำมาเป็นสีแม่บทที่จะสร้างสรรค์สีอื่นๆได้อย่างไม่มีขีดจำกัด  และด้วยผลงานทางด้านเทคโนโลยีก็ทำให้เราได้มี    รูปถ่ายภาพสี     ทีวีสี  จอคอมพิวเตอร์สี        ที่มีสีสันเหมือนธรรมชาติไว้ใช้กันอย่างในปัจจุบัน จากคุณ : การตามรู้ซึ่งความจริง เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 15:40:45

ความคิดเห็นที่ 4 หลักการพื้นฐานของธรรมชาติที่ว่า  ความไม่สมบูรณ์หรือไม่เต็มของสิ่งคู่(ปฏิภาค)   ย่อมก่อให้เกิดแม่บทแห่งการกำเนิดปรากฏการณ์ทั้งปวง                    เราสามารถสังเกตและทำความเข้าใจได้จากเรื่องธรรมดาที่ไม่ซับซ้อนมาก  เช่น         น้ำที่ไม่เต็มขวดเมื่อเขย่าขวดย่อมก่อให้เกิดปรากฏการณ์ของเสียงตามมา     เพราะด้วยปัจจัยแม่บทดังนี้      น้ำเป็นส่วนสุดด้านหนึ่ง     ขวดเป็นส่วนสุดด้านสอง        การกระทบเป็นท่ามกลาง   เสียงจึงเป็นผลแห่งปรากฏการณ์         แต่เมื่อน้ำเต็มขวด  เราจะเขย่าขวดอย่างไรผลแห่งปรากฏการณ์ คือ เสียงย่อมเกิดขึ้นไม่ได้              อีกกรณีตัวอย่างที่มีความซับซ้อนมากขึ้น เช่น โลกที่มีการหมุนรอบตัวเองโดยการตั้งฉากกับระนาบทางโคจรรอบดวงอาทิตย์              แต่แกนหมุนของโลกกลับมีความเอียงไปประมาณ 23.5 องศา     ความไม่สมบูรณ์นี้จึงก่อให้เกิดฤดูกาลต่างๆตามมา            ฤดูกาลต่างๆที่เกิดขึ้นด้วยปัจจัยแม่บทดังนี้   โลกเป็นส่วนสุดด้านหนึ่ง      ดวงอาทิตย์เป็นส่วนสุดด้านสอง      วงโคจรโลกเป็นท่ามกลาง        ฉะนั้นตลอดระยะเวลาหนึ่งปีจึงเกิดมีสี่ฤดูกาล         และฤดูกาลย่อมเป็นปัจจัยสำคัญประการหนึ่งที่จะก่อให้เกิดสรรพชีวิตขึ้นมาบนโลกใบนี้                แต่ถ้าโลกที่มีการหมุนรอบตัวเองโดยการตั้งฉากกับระนาบทางโคจรรอบดวงอาทิตย์     ด้วยการตั้งฉากที่มุม 90 องศา อย่างสมบูรณ์พอดี     ฤดูกาลต่างๆย่อมจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย   แล้วสรรพชีวิตเมื่อเว้นจากปัจจัยสำคัญประการหนึ่งไปคือฤดูกาล  การก่อกำเนิดของสิ่งมีชีวิตนั้นคงไม่ต้องพูดถึงอีก(เรื่องนี้ต้องใช้จินตนาการมากหน่อย) จากคุณ : การตามรู้ซึ่งความจริง เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 15:41:43

ความคิดเห็นที่ 5 เปรียบเทียบหลักการติกมาติกากับหลักการแม่สีทางฟิสิกส์                     เหตุผลที่ต้องนำพุทธธรรมมาเปรียบเทียบด้วย  เพราะองค์ความรู้ตะวันออกของจีนที่มีรายระเอียดจริงๆนั้น  จะไปหาหนังสือตำราเก่ามาศึกษาได้ยากมาก    แต่องค์ความรู้ตะวันออกของอินเดีย   เราสามารถศึกษาได้จากพระไตรปิฎก  เช่น  หลักการปฏิภาค  หลักการติกมาติกา    ซึ่งเป็นหลักการพื้นฐานที่ลัทธิความเชื่อที่ถือหลักการแบบกรรมวาที (อเทวนิยม)ในอินเดียสมัยนั้น      ต่างถือร่วมกันเหมือนเป็นความรู้ที่เป็นสากลอยู่แล้ว                    ติกมาติกา แปลว่า  แม่บทสามประการ หมายถึงต้นเหตุแห่งการกำเนิดปรากฏการณ์ทั้งปวง    เป็นหลักการพื้นฐานของพุทธธรรมที่มีอยู่ในคัมภีร์พระไตรปิฎก  ในภาคอภิธรรมปิฎกเล่มที่ 1 หน้าที่ 1       ถือเป็นหลักการพื้นฐานที่ลึกซึ้งมาก    ในปัจจุบันเกือบจะไม่มีการนำมาศึกษากันอย่างเป็นระบบเพราะเข้าใจได้ยากมาก  แต่จะนิยมใช้สวดในเวลามีการเผาศพเพื่อเป็นเกียรติกับผู้ตาย  เพราะถือกันว่านี้เป็นบทธรรมสำคัญอันเป็นแม่บทแห่งการกำเนิดสรรพสิ่ง               ติกมาติกา หรือ  แม่บทสามประการ  ต้องตั้งต้นมาจากหลักการปฏิภาค  เช่น  กุศลธรรม ประกอบกันกับ อกุศลธรรม  ก่อให้เกิด อัพยากฤต  เมื่อธรรมทั้งสามประชุมพร้อมกันเช่นนี้      สิ่งทั้งปวงก็เป็นอันถูกปรุงแต่งขึ้น    มีทั้งที่เป็นธรรมเลวและประณีต (ซึ่งมีหลักการอย่างเดียวกันกับแผนภูมิของหยินหยาง)  ในภาคอภิธรรมปิฎกมีรายละเอียดมากและทำความเข้าใจได้ยาก  แต่ในภาคพระสูตรจะมีรายละเอียดที่น้อยกว่าและทำความเข้าใจได้ง่ายกว่า  เช่น ในปรายนสูตร  ที่ได้ตรัสตอบปัญหาของติสสะเมตเตยยะ      ซึ่งเป็นนักบวชภายนอกพุทธศาสนาไว้ดังนี้ ” ผู้ใดทราบส่วนสุดทั้งสองด้วยปัญญาแล้ว     ไม่ติดอยู่ในส่วนท่ามกลาง       เรากล่าวผู้นั้นว่าเป็นมหาบุรุษ      ผู้นั้นก้าวล่วงพ้นจากเครื่องร้อยรัดในโลกนี้ได้แล้ว  ดังนี้ “               ประโยคที่ว่า  ผู้ใดทราบส่วนสุดทั้งสองด้วยปัญญาแล้ว     หมายถึงปรากฏการณ์ทั้งปวงจะต้องมีสองด้านที่ตรงข้ามกัน (ปฏิภาค)เสมอ  ถ้าสองด้านเมื่อมาพบกันต่างมีความสมบูรณ์พร้อม  ก็จะหักล้างกันโดยมีค่าเป็นศูนย์หรือวิมุตติความหลุดพ้นจากตัณหา  จึงไม่มีผลอะไรเกิดขึ้น (ในที่นี้ส่วนสุดทั้งสองหมายถึง กุศล กับ อกุศล ความสมบูรณ์พร้อมคือ ปัญญา ก้าวล่วงพ้นจากเครื่องร้อยรัดคือ ตัณหาและความทุกข์ทั้งปวง)                        ในทางกลับกันถ้าสองด้านเมื่อมาพบกันต่างไม่มีความสมบูรณ์พร้อม (ขาดปัญญาในขณะแห่งผัสสะ)     การก่อเกิดท่ามกลางก็จะตามมา         เมื่อปัจจัยทั้งสามมาประชุมพร้อม        วัฏสงสารแห่งการเกิดการตายและความทุกข์หรือปรากฏการณ์ทั้งปวงก็จะตามมา   (ที่กล่าวมานี้เป็นการว่ากันแบบโดยย่อ เพียงเพื่อเป็นแนวทางเบื้องต้นเท่านั้น)               เมื่อเรานำเอาหลักติกมาติกาวางลงกรอบสามเหลี่ยมแผนภูมิของแม่สีทางแสง      จะเปรียบเทียบกันให้เห็นได้โดยทันที่ว่าเหมือนกันทุกอย่าง       เริ่มต้นด้วยคู่ปฏิภาค ส่วนสุดด้านหนึ่ง กุศลจิต จิตที่คิดจะให้(จาคะ)         ส่วนสุดด้านสอง อกุศลจิต จิตที่คิดจะรับ(โลภะ)         แล้วก่อเกิดคู่ปฏิภาคใหม่ จิตอัพยากฤต   จิตที่คิดจะทั้งให้ทั้งรับ(สังคหะ)   กับ    ตัณหา      แต่จะเหลืออัพยากฤตไว้เป็นท่ามกลาง         ส่วนตัณหาจะอยู่เบื้องหลังเป็นเครื่องร้อยรัด           ใครก็ตามที่กำหนดรู้ทันในตัณหาที่อยู่เบื้องหลังได้ด้วยปัญญา         ก็จะหลุดพ้น(วิมุตติ)จากความทุกข์และวัฏสงสารแห่งการเกิดการตาย                           สำหรับแม่สีทางแสงได้กล่าวเปรียบเทียบกับ หยินหยางไปบ้างแล้ว      ขอเพิ่มเติมในคำว่า  ส่วนสุดทั้งสองของแสงสี    สีน้ำเงินเป็นส่วนด้านหนึ่ง       เพราะมีความยาวคลื่นประมาณ 450-500 นาโนเมตร (คลื่นสั้น ความถี่สูง และพลังงานสูง)  สีแดงเป็นส่วนด้านสอง  เพราะมีความยาวคลื่นประมาณ 610-760 นาโนเมตร ( คลื่นยาว  ความถี่ต่ำ   และพลังงานต่ำ )  สีเขียวเป็นท่ามกลาง  เพราะอยู่ตรงกลางในแถบสเปคตรัมสีที่มีความยาวคลื่นประมาณ 500-570 นาโนเมตร  ซึ่งเห็นได้ว่าธรรมชาติของแม่สีทางแสงสามารถเข้ากันได้กับหลักติกมาติกาอย่างน่าอัศจรรย์ยิ่ง จากคุณ : การตามรู้ซึ่งความจริง เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 15:42:59

ความคิดเห็นที่ 6 ความแตกต่างระหว่างหลักติกมาติกาหรือแผนภูมิของหยินหยาง    กับแผนภูมิของแม่สีทางแสง คือ  หลักติกมาติกาหรือแผนภูมิของหยินหยางนั้นมีความเป็นนามธรรม     ส่วนแผนภูมิของแม่สีทางแสงมีความเป็นรูปธรรม           ที่เราสามารถพิสูจน์ความสัมพันธ์เชื่อมโยงได้จากพื้นฐานทางเทคโนโลยียุคใหม่ เช่น  กล้องถ่ายรูป  ทีวีสี และ เครื่องคอมพิวเตอร์                         เพราะความสัมพันธ์ของแสงสีที่มีอยู่กันเป็นคู่ๆ   เราจึงสามารถที่จะนำปัจจัยพื้นฐานของปรากฏการณ์ทางธรรมชาติต่างๆ                 ที่เราต้องการทราบความสัมพันธ์เชื่อมโยง        แล้วใส่ลงในกรอบสามเหลี่ยมแผนภูมิของแม่สีทางแสง  แล้วก็เชื่อมโยงไปตามหลักการของแสงสีนั้น       เราก็จะพบความเชื่อมโยงของปรากฏการณ์นั้นอย่างน่าอัศจรรย์เป็นอย่างยิ่ง            ซึ่งเปรียบเทียบได้กับนักวิทยาศาสตร์ที่ใช้หลักการความสัมพันธ์ของมุมสามเหลี่ยมเรขาคณิต   ท่องไปในเอกภพอันแสนไกลได้อย่างถูกต้องแม่นยำ จากคุณ : การตามรู้ซึ่งความจริง เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 15:44:25

ความคิดเห็นที่ 7 กรณีตัวอย่างของการใช้แผนภูมิแม่สีกับ     ปรากฏการณ์ของการเผาไหม้                                ปัจจัยสำคัญของการเผาไหม้เริ่มต้นด้วย  เชื้อเพลิงเป็นส่วนสุดด้านหนึ่ง        กับความร้อนเป็นส่วนสุดด้านสอง         ก่อให้เกิดอากาศสองชนิดคือ       ออกซิเจนกับคาร์บอนไดออกไซด์     แล้วเก็บออกซิเจนเอาไว้ในระบบของการเผาไหม้เป็นท่ามกลาง  ส่วนคาร์บอนไดออกไซด์ต้องลอยออกไปจากระบบ     คาร์บอนไดออกไซด์ถ้ายังอยู่ในระบบจะทำให้การเผาไหม้มีปัญหาทันที                 ฉะนั้น การเผาไหม้ที่มีประสิทธิภาพและสมบูรณ์ไม่ก่อคาร์บอนไดออกไซด์และมลพิษออกมามาก  จะต้องทำให้ปัจจัยทั้งสามส่วนคือ  เชื้อเพลิง   ความร้อน    และอากาศ(ออกซิเจน)     สามารถทำหน้าที่อย่างสมดุลกันทั้งสามส่วน  เช่นเดียวกันกับการผสมแม่สีทางแสงทั้งสามให้เป็นสีขาวหรือสีเต็ม    ก็ต้องอาศัยแม่สีทั้งสามมีความเข็มของแสงสีที่สมดุลกันเท่านั้น                     ผมได้ไปเห็นโรงเรียนในชนบทได้มีการเผาขยะพลาสติก เช่น  กล่องนม  ถุงนมและอื่นๆ        ในแต่ละวันได้มีการเผาขยะพลาสติกเหล่านี้เป็นจำนวนมาก        ก่อให้เกิดมลพิษทางอากาศเป็นอย่างมาก  ซึ่งจะเป็นผลเสียต่อสุขภาพของเด็กนักเรียนในระยะยาว    ทั้งยังเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีในเรื่องการรักษาสิ่งแวดล้อมกับเด็กนักเรียนอีกด้วย                   ผมจึงทดลองใช้แผนภูมิของแม่สีกับการเผาไหม้  มาเป็นแนวทางออกแบบถังเผาขยะพลาสติก        เพื่อลดการก่อให้เกิดมลพิษทางอากาศขึ้นมาทดลองใช้ดู     ผลที่ออกมาถือว่าเป็นที่น่าพอใจ      เพราะความร้อนในถังจะมีอุณหภูมิที่สูงมาก      จึงทำให้การเผาไหม้เป็นไปอย่างสมบูรณ์     เราจึงสามารถยืนเผาขยะพลาสติกได้โดยไม่มีกลิ่นพลาสติก(หรือมีก็น้อยมาก)                    หลักการก็มีอยู่ว่าขยะพลาสติกเป็นเชื้อเพลิงชั้นดีอยู่แล้ว          แต่เวลาเราเผาขยะพลาสติกแล้วก่อให้เกิดมลพิษอย่างมากขึ้น    เพราะพลาสติกเมื่อถูกความร้อนแล้วจะจับตัวเป็นก่อนทันที    จึงทำให้อากาศ(ออกซิเจน)เข้าไปทำปฏิกิริยาในการเผาไหม้ไม่ได้   การเผาไหม้จึงไม่มีความสมบูรณ์   เมื่อการเผาไหม้ไม่มีความสมบูรณ์        คาร์บอนไดออกไซด์และมลพิษทั้งหลายจึงเกิดขึ้น                          หลักการทำงานของถังเผาขยะพลาสติก  คือ  การทำให้เชื้อเพลิง      ความร้อน       และอากาศ(ออกซิเจน)       สามารถทำหน้าที่อย่างสมดุลกันทั้งสามส่วน    พลาสติกเมื่อถูกความร้อนจะจับตัวเป็นก่อน   เราก็ใช้เหล็กเส้นขดไปขดมาเป็นเหมือนรูปนั่งร้าน        ใส่ลงไปในถังเหล็กที่ก้นถังจะเจาะเป็นรูกว้างประมาณ50%ของพื้นถัง    จะทำให้อากาศไหลเข้ามาในถังได้สะดวก    พลาสติกเมื่อถูกความร้อนก็จะเข้ามาจับตัวกันกับเหล็กเส้นทันที        ทำให้การผสมผสานกันระหว่าง เชื้อเพลิง ความร้อน และอากาศ(ออกซิเจน) ก็จะเป็นไปอย่างสมดุล     อุปกรณ์ที่ใช้ทำถังเผาขยะพลาสติกมีเพียง 1 ถังเหล็กเช่นถังใส่สีเป็นต้น  ขนาดบรรจุประมาณ  20 ลิตร 2 เหล็กเส้นขนาดประมาณ 6 ม.ม.  ยาวประมาณ  10 เมตร   ส่วนวิธีการทำให้ดูจากภาพก็คงพอจะทำกันได้ไม่ยาก  แต่ที่สำคัญต้องทำความเข้าใจในหลักการให้ชัดเจนก่อนนะครับ จากคุณ : การตามรู้ซึ่งความจริง เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 15:45:19

ความคิดเห็นที่ 8 ต่อเลยค่ะ รอๆๆ ^^ จากคุณ : mooesha เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 16:59:14

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้ว ช่วยให้คิดมากๆเลย >< สสาร และ ปฏิสสาร เมื่อมันมารวมกัน มันจะหักล้างกัน และ หายไป แสงสีต่างๆ RGB เมื่อมันมารวมกัน มันจะหายไป สารสี RGB เมื่อมารวมกัน มันก็หายไป(เป็นสีดำ) แสดงว่า.. สิ่งต่างๆ ล้วนมีตัวตนขึ้นมาได้ เพราะมันมีอยู่อย่าง "ไม่สมบูรณ์" ขาดๆ เกินๆ ก็คล้ายๆกับคนที่ ไม่เคยมีความทุกข์ เขาก็ไม่รู้หรอก ว่าความสุขมันเป็นยังไง (เคยเป็นนะ ตอนเด็กๆอ่ะ ไม่เคยทุกข์ เลยไม่รู้ว่าสุขเป็นยังไง --' ) แสดงว่า สิ่งตรงกันข้ามสองอันมารวมกัน มันจะหักล้างกัน และไร้ความหมาย (นอกเสียจากมันจะอยู่แยกกัน) รอ จขกท. มาต่อ ค่อยจะแสดง คห. อิอิ ^^ จากคุณ : mooesha เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 17:02:17

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่น่าเชื่อว่าเดี๋ยวนี้มีคนคิดเอาอะไรต่อมิอะไรมาโยงกันได้เป็นเรื่องเป็นราว จากคุณ : Mr MOT เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 17:06:01

ความคิดเห็นที่ 11 อยากอ่านนะ แต่จัดหน้าได้ปวดหัวปวดตามาก เลยไม่ไ้ด้อ่าน ... จากคุณ : เศียรนาคา ... เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 17:27:46 A:125.24.13.232 X: TicketID:255126

ความคิดเห็นที่ 12 #10 มีมาเรื่อยๆนั่นแหละครับ จะกี่ร้อยกี่พันปีมนุษย์ก็ยังคงเป็นมนุษย์ พยายามหาความเชื่อมโยงจากสิ่งที่ไม่มีความสัมพันธ์กันได้ เพราะมันเป็นความสามารถของมนุษย์ที่ใช้ในการเอาตัวรอดจากธรรมชาติครับ จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 17:33:46

ความคิดเห็นที่ 13 มหัศจรรย์ของสี แสงสี = เอาทุกสีรวมกันได้สีขาว สารสี = เอาทุกสีรวมกันได้สีดำ มันเจ๋งอ่ะ จากคุณ : หว่างฮั่น2011 เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 18:11:40

ความคิดเห็นที่ 14 เข้าใจโยงดีครับ แต่ขอขัดนิดนึง... แล้วช่วงความถี่ที่มองไม่เห็นละครับ? จากรูปข้างล่าง ช่วงที่มองเห็นได้มันเป็นแค่ช่วงนิดเดียวเองนาท่าน สีอื่นๆ (สีUV IR ไรงี้) จะจับรวมกันเป็นวงได้อย่างไรครับ จากคุณ : Pomzazed เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 19:09:39

ความคิดเห็นที่ 15 ก็ดีกว่า กินๆนอนๆ มนุษย์ เป็นนักคิดอยู่แล้ว จากคุณ : Ch_Chang เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 20:12:36

ความคิดเห็นที่ 16 โอว งดงาม ชอบ กดไล้ให้ ขอบคุณ จขกท นี่กระทู้แนะนำปะ ของเขาดีจริงๆ จากคุณ : มาแจม เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 11:58:50 A:110.169.223.189 X: TicketID:303162

ความคิดเห็นที่ 17 เรื่อง มหัศจรรย์แสงสีทางฟิสิกส์กับปรัชญาตะวันออกที่ผมได้นำเสนอนี้    เป็นเพียงต้องการสร้างกรอบอ้างอิงทางความคิดให้กับผู้ที่ต้องการมีความคิดสร้างสรรค์  เพื่อเป็นการเสริมความคิดที่มีอยู่แล้วให้กว้างไกลขึ้น ผมขอกลับไปที่ ปรายนสูตร  ได้มีภิกษุรูปหนึ่งได้ถามปัญหากับภิกษุอื่นหลายรูปว่า  หลักการที่ว่าส่วนสุดด้านหนึ่ง   ส่วนสุดด้านสอง  และท่ามกลางนี้หมายความว่าอะไร   ภิกษุแต่ละรูปก็ตอบไปตามแนวทางการศึกษาของตน      ซึ่งมีคำตอบที่แตกต่างกัน         จึงได้พากันไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าเพื่อถามปัญหา    พระพุทธเจ้าได้ทรงตรัสตอบว่า “ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  คำของเธอทั้งปวงเป็นสุภาษิตโดยปริยาย”                        นั้นหมายความว่าทุกรูปที่ตอบมานั้นถูกหมด   เพราะใครศึกษาเรื่องอะไร  ก็สามารถนำเอาความรู้นั้นใส่ลงในกรอบความคิดนี้ได้หมด                              ตอนนี้มาถึงคำถามที่ว่า  ช่วงความถี่ที่มองไม่เห็นละครับ ?  จะจับรวมกันเป็นวงได้อย่างไรครับ       ตอบว่า  ถ้าผู้ที่ศึกษาเรื่องคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าและมีข้อมูลตามความเป็นจริงระดับหนึ่ง   ก็สามารถนำข้อมูลเหล่านั้นลงในกรอบความคิดได้            เพื่อเป็นการขยายข้อมูลในด้านตรงข้าม(ปฏิภาค)                  แต่ผมเองไม่มีข้อมูลเรื่องคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้ามากพอที่จะทำได้   ส่วนตัวอย่างเรื่อง แสงสี หรือเรื่องพายุหมุนเขตร้อนเป็นเรื่องที่ผมศึกษาจริงและใช้ข้อมูลที่มาจากสำนักอุตุนิยมวิทยาต่างๆโดยตรง                       ฉะนั้นผู้ที่ต้องการมีความคิดสร้างสรรค์และศึกษาในเรื่องที่ท่านสนใจอยู่   ก็น่าที่จะทดลองใช้กรอบอ้างอิงนี้ดู        เราชอบพูดกันว่าให้คิดนอกกรอบ     แต่จากประสบการผมเองแล้ว         คนที่คิดโดยไม่มีกรอบความคิด      ก็เหมือนคนเดินทางไปในที่ไม่เคยไป   โดยปราศจากแผนที่หรือเข็มทิศเป็นเครื่องมือในการนำทางนั้นเอง                        ส่วนความเห็นที่ว่า      พยายามหาความเชื่อมโยงจากสิ่งที่ไม่มีความสัมพันธ์กันได้                                ในเรื่องกรอบความคิดนี้  ความจริงเป็นเรื่องที่ผมตระหนักมาตั้งแต่เด็ก      และเป็นพัฒนาการของความรู้จากประสบการที่ต่อเนื่อง คือ          เมื่อตอนที่ผมยังเป็นเด็กนักเรียนชั้นประถมได้ฟังครูในห้องอธิบายเรื่องระบบสุริยะจักรวาร   แล้วได้บอกว่าดวงอาทิตย์อยู่ห่างจากโลกของเราประมาณ150ล้านกิโลเมตร      ซึ่งได้ทำให้ผมเกิดความสงสัยขึ้นมาโดยทันที่ว่า      เมื่อดวงอาทิตย์อยู่ห่างจากโลกของเรามากมายขนาดนี้  แล้วเราจะมีวิธีการวัดระยะทางที่ไกลขนาดนี้ได้อย่างไร  แต่คงได้คำตอบเพียงว่าเขามีวิธีการของเขา                   ในที่สุดผมก็ต้องแสวงหาคำตอบด้วยตนเอง  และได้พบคำตอบจากหนังวิทยาศาสตร์ทั่วไป     ที่กล่าวถึงวิธีการหาระยะทางของโลกกับดวงอาทิตย์      ในยุคแรกเขาใช้วิธีวัดมุมของดวงอาทิตย์ช่วงเวลา6โมงเช้า       แล้ววัดมุมของดวงอาทิตย์อีกครั้งช่วงเวลา6โมงเย็น  เมื่อเขาได้ค่าของมุม 2มุม     กับค่าระยะทางเส้นผ่าศูนย์กลางของโลกอีก 1เส้น       โดยการใช้หลักการสามเหลี่ยมเรขาคณิตที่ประกอบด้วยมุม 3มุม และเส้น 3เส้น      เมื่อเขาวัดค่าของเส้น 1เส้นกับมุม 2มุมได้แล้ว                เขาก็สามารถที่จะใช้วิธีคำนวณเพื่อให้รู้ถึงเส้นสามเหลี่ยมที่เหลืออีก 2เส้นกับมุมอีก 1มุมโดยที่ไม่ต้องไปวัด           ตอนนั้นผมได้ใช้การทดลองด้วยการสร้างสามเหลี่ยมจำลองแบบย่ออัตราส่วนลงมา     แล้วใช้ไม้บรรทัดวัดค่าของเส้นต่างๆ แทนการใช้วิธีคำนวณเพื่อพิสูจน์ความจริง       ตามความรู้ของเด็กระดับชั้น ป.5 ป.6 ที่พอจะทำได้        แม้ว่าจะเป็นเพียงการหาค่าประมาณเอาเท่านั้น      แต่ก็พอจะรู้ว่าเป็นความจริงที่น่าทึ่งสำหรับผมมาก       แต่ที่น่าทึ่งยิ่งไปกว่านั้น  ผมได้พบจากแบบจำลองของผมเองว่า                    เมื่อเราวัดค่าของเส้น 1เส้นกับมุม 2มุม   ก็จะรู้ค่าของเส้น 2เส้นกับมุม 1มุม     ในทางกลับกันเมื่อเราวัดค่าของเส้น 2เส้นกับมุม 1มุม       ก็จะรู้ค่าของเส้น 1เส้นกับมุม 2มุม  มันเป็นความสัมพันธ์ของธรรมชาติที่กลับข้างกัน   จากนั้นผมก็ได้มาเกี่ยวข้องกับกระบวนการถ่ายรูป           ยิ่งทำให้ผมเห็นความสัมพันธ์ของแสงสีกับสารสีที่กลับข้างกันไปมาอีก  เมื่อโตขึ้นผมจึงทราบว่าสิ่งนี้คือ       หลักการสำคัญในพุทธธรรมที่เรียกว่า สัปปฏิภาค หรือ ปฏิภาค      ถ้าแปลทับศัพท์แปลว่า ส่วนที่กลับข้างกัน     แต่ส่วนใหญ่ในตำราจะแปลว่า ส่วนเปรียบ     ในคัมภีร์อภิธรรมจะกล่าวไว้เป็นตัวอย่างว่า  เมื่อผู้ที่กำหนดรู้ในราคะได้แล้ว          ชื่อว่าได้รู้ถึงโทษะด้วย     เพราะราคะกับโทษะเป็นปฏิภาคที่คู่กัน         ซึ่งเป็นหลักการเดียวกับรูปสามเหลี่ยม           และหลักการแสงสีทางฟิสิกส์    และตั้งแต่นั้นมาผมสนในเรื่องอะไรก็ตาม   ก็จะนำลงสู่กรอบความคิดนี้เสมอ                 สรุปว่า  ถ้าใครศึกษาแล้วเข้าใจจนสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้จริง               ก็น่าจะเป็นทางเลือกของการศึกษาสำหรับการแก้ปัญหาภัยธรรมชาติที่มีมากขึ้น   ตลอดจนการรักษาสิ่งแวดล้อมกันต่อไป จากคุณ : การตามรู้ซึ่งความจริง เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 14:54:27

ความคิดเห็นที่ 18 ...น่าสนใจดี...ชอบอ่านแล้วคิดตาม...จะจริงหรือไม่จริงก็อีกเรื่อง...แต่ให้คนได้คิดตาม...ชอบเรื่ององค์รวม... จากคุณ : toytoytoy เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 22:00:12

ความคิดเห็นที่ 19 แถมจากข้างนอกให้ http://www.rmutphysics.com/charud/naturemystery/colour/colour.htm http://en.wikipedia.org/wiki/Color อันนี้มีการทดลองให้ด้วย สนุกสนานดี :) http://www.rmutphysics.com/charud/virtualexperiment/virtual1/color/coloraddthai.html ตอนทำโปรเจคผมก็ทบทวนเรื่องสีครั้งใหญ่อยู่เหมือนกัน ล่อตั้งแต่โครงสร้าง RGB ของจอมอนิเตอร์ และการ์จอตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน สุดท้ายเสร็จจนได้ VGA Tester เครื่องเล็ก ๆ การทำงานจิ๊บจ้อยแค่นั้น :P แฮ่ ๆ และผมก็เชื่อว่าความรู้เรื่องนี้จะเป็นประโยชน์ต่อคนที่ศึกษาด้าน Computer Graphics และ Machine Vision แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 55 11:16:06 แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 55 10:59:55 แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 55 10:56:11 จากคุณ : ป๊อปปูล่า เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 55 10:54:59