 |
คนสมัยนี้ดูเหมือนจะระแวงและไม่ค่อยชอบอเมริกานะ ส่วนใหญ่มองว่าอเมริกามีแผน มีเบื้องหลัง แต่ลึกๆ ผมเชื่อว่าทุกประเทศก็มี และอเมริกาก็ไม่ได้เลวร้าย เพียงแต่ "บทบาท" ที่อเมริกาเลือกเล่น บางทีมันขัดหูขัดตาชาวบ้าน หลายๆ ประเทศเคยชินกับการอยู่แบบต่างคนต่างอยู่ อาจจะมีบ้างที่จับมือกันหลวมๆ
ก็แล้วแต่ช่วงเวลา เหตุการณ์ เงื่อนไข
แต่กับอเมริกา ด้วยความที่ยื่นหน้ายื่นตา แทรกแซงกิจการภายในของหลายๆ ประเทศ จนประเทศอื่นหลายๆ ประเทศระแวง ไม่ไว้ใจ พาลไปยันไม่ชอบ
เมื่อก่อน อเมริกาค่อนข้างมีอุดมการณ์ กินอุดมการณ์ ตายก็เพราะอุดมการณ์ การเลือกข้างของอเมริกานั้นจริงๆ ก็บอกชัดเจน อเมริกาไม่จำเป็นต้องรบกับ เยอรมัน ก็ยังได้ มะกันจะเลือกวางตัวเป็นกลางต่อไป ไม่แทรกแซง หรือเผลอๆ จะสนับสนุนเยอรมันก็ยังได้ ซึ่งก็จะทำให้ "ครองโลก" ได้อย่างง่ายดาย
ตอนนั้นแม้อเมริกายังไม่เข้าร่วมสงครามโดยตรง แต่ก็สนับสนุนอังกฤษทางอ้อมมาตลอด ไม่รบกับเยอรมัน แต่ช่วยอังกฤษ ว่างั้น
เพราะตอนนั้นอเมริกามองว่า เยอรมัน มีแนวคิดที่ชั่วร้าย เยอรมันไม่ปกปิดอุดมการณ์ของตัวเองตั้งแต่ต้น แถมยังกล้าๆ ประกาศให้ชาวโลกรับรู้ การบุกยึดครองประเทศเล็กๆ จนลามไปทั่วยุโรปทั้งที่ไม่ได้มีข้อพิพาทบาดหมางกันมาก่อนนั้นสะท้อนแนวคิดที่โหดเหี้ยมของ นาซี ชัดเจน
แต่แม้อเมริกันจะเลือกยืนข้างอังกฤษลับๆ แต่ด้วยบทบาททางการเมือง พวกเขาไม่มีสิทธิ์และไม่ควรทำอะไรออกนอกหน้า ที่สำคัญ หลายๆ ประเทศในยุโรปเองก็ยังเป็นประเทศล่าอาณานิคม ซึ่งจะว่าดีกว่านาซีเลยก็พูดได้ไม่เต็มปาก
จนหลังจาก WWll นั่นเอง ที่ทุกประเทศทำข้อตกลงร่วมกันว่าจะยกเลิกการยึดครองประเทศอื่น ยกเลิกการล่าอาณานิคม
หลังๆ มานี้เรื่องการเมือง เศรษฐกิจ น้ำมัน ค่อนข้างถูกโยงกับการก้าวเดินของ สหรัฐฯในเวทีโลกค่อนข้างมาก แต่ส่วนตัวผมยังมองสหรัฐฯในแง่ดี และเชื่อว่าถึงเวลาจริงๆ สหรัฐฯก็จะยังมีอุดมการณ์ที่ดี
การทำตัวเป็น "ตำรวจโลก" ของสหรัฐฯ ไม่ว่าจะเข้าแทรกแซง จัดระเบียบ บีบบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อมกับประเทศที่พวกเขาเห็นว่าทำสิ่งที่ไม่ดีไม่ถูก เช่น พม่า, อัฟริกา, ตะวันออกกลาง, คิวบา ทำให้หลายๆ ประเทศไม่ค่อยชอบใจและหมั่นไส้ เพราะมองว่าตนไม่จำเป็นต้องเชื่อคำว่า "ถูกต้อง" ตามนิยามที่สหรัฐฯมองเสมอไป
สหรัฐฯ มองว่า การไม่เป็นประชาธิปไตย เป็นสิ่งผิด มองว่ารัฐบาลทหารคือสิ่งชั่วร้าย มองว่าการก่อการร้าย การบ้าอำนาจในหลายๆ ประเทศคือสิ่งที่สมควรถูกจัดการ แต่ในสายตาคนนอก มองว่ามันคือการเมือง
ก็อาจจะจริง ที่บางส่วนของมันย่อมมีการเมืองเกี่ยวข้อง แต่ก็นั่นล่ะครับ แม้แต่ไทยเราก็เคยเลือก "การเมืองนำอุดมการณ์" สมัยสงครามโลก เรารู้ว่าฝ่ายอักษะคือฝ่ายชั่วร้าย แต่เราก็กลับปฏิบัติด้วยแนวทางการเมือง แบบที่เราทำกับญี่ปุ่น ซึ่งแน่นอนว่าถ้าตอนนั้นเราเลือกอุดมการณ์ บางทีเราอาจจะตายกันเกลื่อนกลาดก็ได้
ก็สุดแท้แล้วแต่ว่าเราจะนิยามมันว่าอย่างไร อย่างนี้เราก็พูดกันว่า รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี อะไรแบบนั้น
จีน มีสัมพันธ์แนบแน่นกับเรามาช้านาน แต่ก็เป็นในแบบที่เพราะไม่มีเหตุให้ต้องรบกันมากกว่า เราเป็นพวกไผ่ลู่ลม, นกสองหัว หรือจะเรียกว่าอะไรก็ได้ เราเข้าได้หมดทั้งกับ อเมริกา, ญี่ปุ่น, จีน ซึ่งบางทีก็อาจจะตลกนิดๆ ถ้าจะบอกว่าเราก็จะยังคงเป็นอย่างนั้นแม้ในยามสงคราม ยามที่ต้องเลือกข้าง
ผมชอบจีน และมีเพื่อนเป็นคนจีนด้วย แต่มุมมองของคนจีนที่มีต่อประเทศเค้า เปรียบเทียบกันแล้วต่างกับที่คนสหรัฐฯมองประเทศเค้าเยอะทีเดียว (ผมคงพูดแทนเค้าทั้งประเทศไม่ได้ แต่จะยกมาบางส่วน)
เพื่อนคนจีน นิสัยดี แต่ถ้าเมื่อไหร่ได้โอกาสพูดถึงประเทศตัวเอง จะมีแต่ความยิ่งใหญ่ และความภาคภูมิใจชนิดสุดๆ ล้นปรี่ออกมา พูดได้ไม่เบื่อ
ส่วนคนสหรัฐฯ ก็เหมือนพวกยุโรป มักจะมองว่าชีวิตเค้าคือของเค้า เล่าอะไรก็เล่าในแบบ "คนๆ หนึ่ง กับ อีกคนๆ หนึ่ง" แต่ไม่ใช่ในฐานะ "พลเมืองสหรัฐฯ" หรือ "พลเมืองยุโรป"
คนจีน รักความเป็นจีนมาก จนเค้าว่า เค้าไม่จำเป็นต้องทำตามตะวันตก แต่เค้าก็ชอบตะวันตกนะ ว่าแล้วผมเคยถามว่าถ้าให้เลือกประเทศหนึ่งที่คนจีนไม่ชอบ หรือชอบน้อยที่สุด คือประเทศไหน เค้าตอบ "ญี่ปุ่น"
| จากคุณ |
:
art_sarawut   
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 ก.พ. 55 22:54:13
|
|
|
|
|
ในสายตาคุณ "มิตรแท้" ในทางทหารของประเทศไทยจริงๆคือประเทศอะไร เพราะเหตุใด
ความคิดเห็นที่ 1
คนจะเป็นมิตรแท้นั่นมองไม่ยาก แต่ประเทศไม่ใช่คนนี่ครับ
