ความคิดเห็นที่ 1 ในความคิดของผม เค้าน่าจะทุ่มวิชาพวกคำนวณให้เยอะๆ เพราะว่ายาก เลยไม่ค่อยใส่ใจวิชาภาษาไทยกับสังคมเท่าไหร่ อีกอย่างที่เป็นไปได้ คือ เค้าเห็นว่าพวกวิชาภาษาไทยกับสังคมไม่น่าจะมีประโยชน์อะไรต่อในระดับมหาวิทยาลัยแล้ว คิดว่าที่เรียนๆ มาตอน ม.ปลาย น่าจะเพียงพอ อีกอย่างวิชาพวกนี้ก็ไม่ได้ใช้อีกในสาขาวิศวะ ไม่เหมือนกับพวกคำนวณทั้งหลาย ยกเว้นว่าจะเป็นวิชาเสรีที่เป็นหมวดสังคมกับภาษา ถึงจะใส่ใจกันบ้างหน่อย ไงก็เป็นความเห็นส่วนตัวนะคับ ไม่แน่ใจว่าคนที่อยู่วิศวะจริงๆ มีความเห็นยังไงบ้าง จากคุณ : ชโรนนท์ เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 20:25:39

ความคิดเห็นที่ 2 เพื่อนผม เก่งคำนวณเคมี คณิต ฟิสิกย์ แต่กลับได้คะแนนนอยในวิชา สังคม ไทย ชีวะ ที่มันใช้การท่องจำ แต่ภาษาอังกฤษมันก็พอได้น่ะครับ จากคุณ : I'm interested in everything. เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 20:36:59

ความคิดเห็นที่ 3 ผมเรียนวิศวะอยู่ปี2นะครับ   เอาความเห็นจริงๆจากใจเลย คือผมมองว่า มันไร้สาระ อันนี้เฉพาะวิชาภาษาไทย กับสังคม บางเรื่องนะครับ มันไม่สร้างแรงดึงดูดให้น่าเรียนนิครับ อย่างวิชาภาษาอังกฤษ ผมก็ชอบและตั้งใจเรียนคะแนนก็ดีนะครับ อย่างประวัติศาสตร์ บางเรื่องที่ชอบ ผมหาอ่านเองเลยด้วยซ้ำ แต่บางครั้ง ดูวิชาที่สอนสิ  สังคม สอนให้นั้งสมาธิในห้อง หรือ ดูคลิปเด็กแว้นท้องก่อนแต่ง ภาษาไทย เรียนวิศวะต้องมานั้งแต่งกลอนหรือแต่งนิทาน - - คือบางทีเด็กที่เข้าเรียนอุดมศึกษาได้ก็มีวุติภาวะพอสมควรแล้ว แล้วก็เรียนพวกนี้มาถึง มัธยมปลายแล้ว ปล. ส่วนตัวมองว่าหมอจะตั้งใจอ่านทุกวิชา คิดเหมือนเด็กเรียนต้องการเกรดดีๆ เพราะเกรดของหมอนั้นเก็บวิชาอื่นยา่ก และปี1ของหมอก็เรียนไม่หนักมาก เท่าปีอื่นๆ ส่วนตัวผม ผมเรียนเพื่อความรู้ครับ ไม่ใช่เกรด (เกรดเลยเน่า 5555) จากคุณ : มิวกำลังจะครองโลก เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 20:41:36

ความคิดเห็นที่ 4 ผมไม่เก่งทั้งคำนวนทั้งภาษาเลยอ่ะ(เก่งแต่พวกวิชาใช้แรงกับคอม) จบวิศวะมาได้ไงก็ไม่รู้ สิ้นหวังแล้วเรา! จากคุณ : chanwitpop เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 20:48:56

ความคิดเห็นที่ 6 ผมตก ภาษาไทย สังคม พุทธศาสนา นอกนั้นคะแนนดีทุกวิชา ภาษาไทยไม่เกิน1 จากคุณ : KeyboardWarrior เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 20:54:39

ความคิดเห็นที่ 7 คห ส่วนตัว (จากประสบการณ์ตัวเอง) 1. เด็กเก่งคำนวณ มองภาษาไทย สังคม ประวัติศาสตร์เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยน่าสนใจครับ ไม่สามารถเอามาใช้ในการทำงานได้ 2. เด็กเก่งคำนวณ ไม่ชอบความจำ ดังนั้น ไม่ชอบพวกสังคม ภาษาไทย 3. เด็กเก่งคำนวณ ก็คือ ทุ่มเทเวลาให้กับวิชาคำนวณ มากกว่าทุ่มให้กับภาษา 4. เด็กเก่งคำนวณหลายคน เริ่มเห็นความสำคัญของภาษา(ต่างประเทศ)ก็เมื่อ จะเข้ามหาลัย หรือ ใกล้สมัครงาน 5. เด็กเก่งคำนวณ เวลาเรียน ไม่ชอบท่องจำ ชอบอ่านหนังสือ เมื่อใกล้สอบ ถ้ามาเรียนสังคม ภาษาไทย ก็จะหนักมาก ส่วนเด็กเก่งภาษา ก็ตรงกันข้ามครับ มองว่าภาษาไม่ใช่เรื่องยาก เนื่องจากให้ความสำคัญมาตั้งแต่เด็ก ก็เลยมองว่าเป็นเรื่องไม่ไกลตัว ความเห็นส่วนตัวข้อสุดท้ายคือ เด็กเก่งคำนวณล้วน แต่ไม่ได้ภาษาต่างประเทศเลย จะลำบากมากในทุกวันนี้ เพราะฉะนั้น  ใครก็ตามที่ยังเรียนอยู่ แล้วรู้ว่าภาษาไม่เก่ง ก็พยายามฝึกฝนด้านภาษาด้วยนะครับ ไม่งั้นจะมาเหนื่อย หอบ เอาตอนจะสมัครงานหรือ สอบเข้าที่ต่างๆในภายหลัง ส่วนเด็กเก่งภาษา ยังพอมีทางหนีทีไล่ ไม่เก่งคำนวณ ยังมีหนทางเรียนต่อ หรือประกอบอาชีพได้หลากหลายกว่า 55 จากคุณ : Kaffeemaschine เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:07:45

ความคิดเห็นที่ 8 ตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัย(คณะวิศวกรรมศาสตร์)มานี่ผมไม่เคยคิดจะลงทะเบียนวิชาภาษาไทยเลย แต่คะแนนวิชาภาษา(อังกฤษ/ญี่ปุ่น)ของผมก็โอเคอยู่นะ ยังจำคะแนนวิชาภาษาไทยตอนจบม.6ได้อยู่เลย 50/100 เกือบไม่ผ่าน กลับกันคะแนนภาษาอังกฤษอยู่ที่70up จากคุณ : CozyMKIV เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:11:12

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนเราเรียนม.ปลาย   เราเรียนศิลป์ภาษา   อังกฤษนี่  4 เต็มทุกตัว  แต่คณิตศาสตร์นี่ติด 0 ทุกเทอมจริงๆ จากคุณ : rattikorn เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:20:00

ความคิดเห็นที่ 11 มาอีกแระ ความเชื่อผิดๆ ค่านิยมผิดๆ มันไม่ได้เกี่ยวกันเลย คือคนมันเรียนไม่เก่ง ก็เท่านั้นมันถึงเรียนได้ดีเป็นอย่างๆ ถ้าคนมันเรียนเก่ง มันก็จะเก่งหมดทั้งคำนวน และภาษา แสดงว่าไม่เคยเจอคนเก่งจริงๆนะซิ จากคุณ : จะเป็นใครก็ชั่งมัน เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:25:05 A:218.217.138.146 X: TicketID:247238

ความคิดเห็นที่ 12 สำหรับผมเอง จำอะไรไม่ค่อยได้ แต่เรียนคำนวณได้ดี เพราะเมื่อเข้าใจหลักคิด ก็สามารถทำได้แล้ว  แต่สำหรับวิชาประวัติศาสตร์ผมจะได้คะแนนดี เพราะชอบและเรียนเหมือนอ่านนิยาย และได้มีโอกาสค้นคว้าว่าแต่ละตำราที่เขียนมันเชื่อถือได้แค่ไหน มันเหมือนไม่ได้ใช้ความจำครับ แต่เหมือนผลักตัวเองเข้าไปอยู่ในประวัติศาสตร์เลย  แต่พอตอนเรียนวิศวะนี่ วิชาอะไรก็ได้คะแนนดีครับ ยกเว้นคณิตศาสตร์ มันกลายเป็นวิชาที่ต้องใช้ความจำเฉยเลย มีแต่สอนให้จำสูตรแล้วเอาไปใช้ แล้วไอ้สูตรพวกนี้มันเกิดมาได้ยังไง ไม่ยอมสอน     ในขณะที่วิชาควอนตัม ผมเข้าใจหลักคิด สามารถเข้าไปพิสูจน์สมการได้ในห้องสอบเลย โดยไม่ต้องจำสูตร ทั้งหมด   ถ้าครูอาจารย์สามารถสอนวิชาของตัวเองให้น่าสนใจ มันก็ทำให้เด็กเก่งได้หมดแหละครับ โดยอยากให้เน้นความเข้าใจ และจูงใจให้อยากเรียนมากกว่า ให้ใช้ความจำ เพื่อนผมที่เรียนหลายๆวิชาได้คะแนนดีๆ ตอนนี้ มันไม่เหลือความรู้พวกนั้นแล้ว มันจำกันแทบไม่ได้ เพราะพอสอบเสร็จ สมองเหมือนกับว่า reset ทิ้งเลย เหมือนเป็นการบังคับให้สมองจำในเรื่องที่ไม่ได้อยากจะจำ อย่างนั้นแหละ จากคุณ : Darkvider เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:26:28

ความคิดเห็นที่ 13 ......วิชา "ท่องจำ" อย่างสังคม กับวิชา "ทักษะ" อย่างภาษา ถ้าไม่ได้ใช้บ่อยๆมันก็ "ลืม" หรือ "ฝืด" กันได้ครับ ยิ่งสาวยวิทย์จะไม่ค่อยได้เรียนวิชาสายสังคม-ภาษาเท่าไหร่อยู่แล้ว (แถมต้องเอาเวลาไปเรียนรู้วิชาสายวิทย์เป็นพิเศษด้วย) ยิ่งเข้ามหาวิทยาลัยแล้วยิ่งเรียนลึกไปในทางวิทยาศาสตร์ โอกาสขัดเกลาความสามารถด้านสังคม-ภาษาก็แทบไม่มีเลย ส่วนใหญ่จะกินบุญเก่าจากพื้นฐานความรู้สมันมัธยมกันทั้งนั้น แต่ยังไงก็แล้วแต่ ทุกอย่างขึ้นกับวิธีการวัดผลด้วยครับ จากคุณ : oryze เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:28:30

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นเพราะไม่เห็นความสำคัญ และไม่สนใจครับ ซึ่งเป็นสิ่งที่คิดผิดมากๆ อันนี้ประสบมากับตัวเอง จากคุณ : ด.ช.ลินุกซ์ เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:33:02

ความคิดเห็นที่ 15 สมองซีกซ้ายกับซีกขวามั๊ง 666 จากคุณ : monsungja เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:33:11

ความคิดเห็นที่ 16 สงสัย จขกท จะเก่ง "คำนวณ" เลยไม่เก่งภาษา หึ หึ ความจริงเรื่องแบบนี้มันเป็นตั้งแต่ระดับสมองแล้วครับ เพราะเท่าที่จำได้ การคำนวณรวมถึงวิทยาศาสตร์ เป็นวิชาที่ใช้เหตุผล ซึ่งจะควบคุมโดยสมองซีกซ้าย ส่วนวิชาภาษา เป็นวิชาเชิงศิลปะที่ต้องใช้จินตนาการ ซึ่งจะควบคุมด้วยสมองซีกขวา เมื่อสมองทำงานโดยแยกส่วนกันแบบนี้จึงเป็นไปได้มากครับว่าจะมีบางคนที่ถนัดอย่างหนึ่งอย่างใดมากกว่าอีกอย่าง นอกจากเรื่องของความถนัดส่วนตัวแล้ว เรื่องการมองเห็นคุณค่าหรือประโยชน์ของวิชานั้นที่แตกต่างกันก็มีผลต่อความสนใจของเด็กด้วยเช่นกัน เช่น เด็กที่เก่งคำนวณจำนวนมากจะรู้สึกว่า เรียนภาษา (โดยเฉพาะภาษาแม่) ไปทำไม เพราะไม่รู้จะเอาหลักการแต่งกาพย์กลอนไปใช้กับการออกแบบเครื่องยนต์ได้อย่างไร หรือตรงข้าม เด็กที่เก่งภาษาหลายคนก็จะรู้สึกกลับกันว่าจะเรียนคำนวณกันเป็นบ้าหลังไปทำไม เพราะการคำนวณในชีวิตประจำวันของตัวเองก็คงใช้แค่บวกลบคูณหารธรรมดา ไม่ได้ว่าต้องถอดรูทอินทิเกรตถึงจะรู้ว่าต้องจ่ายเงินกี่บาท เป็นต้น จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:36:32

ความคิดเห็นที่ 17 หลักสูตรการศึกษาบ้านเราแยกชัดเจนเกินไป เด็กสายวิทย์ เรียนแต่วิทย์ ไม่เน้นสังคม ภาษา เด็กสายศิลป์ เรียนแต่สังคม ภาษา ไม่เน้นวิทย์ บางโรงเรียนแยกกันตั้งแต่มอ 1 จริงๆอยากให้เรียนเน้นทุกสาขาก่อน เด็กจะได้รู้ว่าตัวเองชอบอะไร แล้วค่อยแยกตอนเข้ามหาลัยอีกที จากคุณ : Melody Sine เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:36:41

ความคิดเห็นที่ 18 คห 9. เอ้อ... ระวังคนจะแขวะว่าเป็นพวก "รู้อย่างเป็ด" นาคับ มีคนเคยพูดว่าพวกที่เก่งๆ น่ะมี 2 แบบ คือ 1. เก่งทุกๆ เรื่อง สาขากว้างมาก แต่เก่งแค่ผิวเผิน ไม่ได้เชี่ยวชาญอะไรมาก 2. เก่งเรื่องเฉพาะทางสุดๆ เป็นปรมาจารย์ในสาขานั้น แต่คุยกับคนอื่นไม่รู้เรื่องเลย ผมว่าแต่ละอย่างก็มีข้อดีข้อเสียต่างกันไป บางครั้งเราต้องการคนที่เก่งเฉพาะทางมากๆ เพื่อใช้งานในสาขาที่จำเพาะมากๆ บางครั้งเราก็ต้องการคนที่เก่งหลายๆ ด้าน เพื่อจะได้ประยุกต์ความรู้ไปใช้ในสถานการณ์ต่างๆ ได้ง่าย เพราะงั้นจะบอกว่าอย่างนึงดีกว่าอีกอย่างนึงคงไม่ถูกซะทีเดียวแหละคับ จากคุณ : ชโรนนท์ เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:39:08

ความคิดเห็นที่ 19 เค้าไม่ค่อยใส่ใจมั้งครับ ผมเคยเจอคนที่เก่งทั้งสองแนวด้วยครับ ภาษาไทยก็เทพมาก คำนวนก็เทพมาก ความรู้รอบตัวก็เยอะ คนเรียนเก่ง จำเก่ง ถ้าเขาใส่ใจวิชาไหน อยากรู้วิชาไหน เขาหาวิธีเรียนเองได้ครับ และเรียนได้เก่งด้วย จากคุณ : ซื่อสัตย์ มั่นคง เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:44:31

ความคิดเห็นที่ 20 คณะวิศวฯ ยังมีเรียน วิชาภาษาไทย วิชาสังคมศึกษา หรือ ?? จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 21:45:15

ความคิดเห็นที่ 21 เจอเด็กวิศวะ เก่งคำนวน แต่พอมาเจอกระบวนการวิเคราะห์ เหตุและผลเชิงการตลาด เศรษฐศาสตร์ ถามว่าทำไม เป็นอย่างไร จึงต้องทำอย่างไร สาเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น องค์ประกอบของเหตุผล วิเคราะห์เชิงพฤติกรรมเพื่อนำผลไปใช้ในงาน หรือเพื่อนำไปบริหารงาน มักไม่ค่อยรอด แต่ยอมรับมันเก่งแต่คำนวนจริงๆ จากคุณ : รัช_rpg เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 22:02:40

ความคิดเห็นที่ 22 ผมจบวิศวะนะ เอาตั้งแต่ มัธยม สมัยมัธยมต้น ผมเอาทุกวิชา ทั้งภาษาไทย สังคม เน้นอ่านเพื่อให้ได้เกรด สวย ๆ แต่พอขึ้น ม.ปลาย เรารู้แล้วว่าจะสอบเข้าวิศวะ ก็แทบจะทิ้งเลยครับ  สังคม จริยธรรม ภาษาไทย อังกฤษก้อเอาแค่ผ่าน พอเข้าระดับมหาวิทยาลัย เวลาสอบทียังไงก็ต้องเน้นคำนวณครับ วิชาสายสังคม ถึงจะเป็นอัตนัย แต่มันก็เค้นอะไรมาเขียนได้ แต่วิชาคำนวณ ผมส่งกระดาษเปล่ามาแล้ว ทั้ง ๆ ที่เป็นวิชา open ผมมองว่าเพราะไม่ใส่ใจ หรือให้ความสำคัญน้อยมากกว่าครับ และอีกอย่าง ได้ A ภาษาไทย เอาไปสมัครงาน ฝ่ายบุคคลก็คงไม่เห็นความสำคัญ แต่พวกเพื่อน ๆ ผมอีกกลุ่มที่จะโดนรีไทน์ ไปดูวิชาเลือกทางสายมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ นี่ A แทบทุกวิชา แต่วิชาสาขาตัวเองเต็มที่ก็ C จบได้เพราะวิชาเลือกพวกนี้แหละ อีกอย่าง ผมมองว่าคุณทำวิจัยไม่ได้ตั้งสมมติฐานแล้วเขียน model ไว้ก่อนเหรอครับ เพราะมันจะต้องมีทฤษฎี หรือเครื่องมือในการเก็บข้อมูลมาสนับสนุนสมมติฐาน หรือ review จากงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง มาถามในนี้ก็เอาไปสนับสนุนอะไรไม่ได้ครับ จากคุณ : X-Sy เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 22:35:17

ความคิดเห็นที่ 23 #21  ไม่จริงครับ ตอนเรียน MBA ชาววิศวะ ล้วนต้องทำหน้าที่ติวเตอ วิชาบัญชี , เศรษฐศาสตร์ อาจเป็นเพราะเพื่อนหวังพึ่งก็ได้นะ  เอ่... แต่ก็ไม่เชิงเหมือนกันนะ เพราะผมได้บัญชี A อาจไม่ใช่เพราะเรียนวิศวะ แต่คงเป็นเพราะผมเคยเรียนมาตอนเรียน ตรี การจัดการทั่วไปกับมสธ.ตอนป.ตรี ในขณะที่เพื่อนๆยังไม่เคยเรียนกันเลย จากคุณ : Darkvider เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 22:54:01

ความคิดเห็นที่ 24 ภาษาไทยต้องอาศัยความจำแล้วต่องเข้าใจเยอะกว่าคำนวณ แต่คำนวณอาศัยเข้าใจมากกว่าความจำ จากคุณ : kronthon เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 23:18:43

ความคิดเห็นที่ 25 ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเด็กที่เก่งคำนวนโดยเฉพาะสายวิศวะ ไม่เห็นความสำคัญของภาษาไทยกับสังคมครับ และอีกอย่าง วิธีคิดหรือตรรกะของวิชาพวกคำนวนก็ต่างจากพวกภาษาและสังคมด้วย ใครว่าวิศวะไม่ต้องท่องจำ ไม่จริงนะครับ ผมเรียนโทรคม มีเรื่องต้องจำเป็นกระบุงนะครับ -*- จากคุณ : หวาก เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 23:18:47

ความคิดเห็นที่ 26 ส่วนใหญ่ เด็กเก่งคำนวน จะเก่งภาษาและศิลปะด้วยนะ พวกเหนือเหมือน ไอคิวสูง อัจฉริยภาพน่ะ ไปดูพวกอัจฉริยะ สำคัญของโลกดูสิ เป็นนักคิด นักเขียน นักวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ในคนนเดีญวกัน ถ้าเอาจริงขึ้นมาจะเก่ง และไปได้เร็วเลยหละ ที่ไม่เก่งเพราะไม่ใส่ใจ ไม่เอาใจใส่ ดูอย่างพวก ฝรั่ง หรือ พวกจีน เกาหลี ญี่ปุ่น ชาติพันธุ์ พวกนี้ขึ้นชื่อว่าเก่งในด้านคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์กันอยู่แล้ว แต่ก็ยังมีศิลปะวิทยาการที่สวยงามอลังการอีกด้วย จากคุณ : akl เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 23:53:26 A:115.87.12.203 X: TicketID:315287

ความคิดเห็นที่ 27 ขออภัยที่สะกดผิดค่ะ   "คำนวณ"  ไม่ใช่  "คำณวน" รู้สึกโง่และอับอายต่อภาษาประจำชาติจนอยากกลับไปเรียนชั้นประถมอีกรอบเลยค่ะ จขกท. ไม่เก่งด้านไหนหรอกค่ะ ไม่ว่าจะคำนวณหรือภาษา เรียนจบมาเป็นแม่ค้าจนๆ น้องสาว จขกท. ตะหากค่ะที่เป็นคนทำวิจัย  จขกท.เสนอจิตมาตั้งกระทู้เอง งานวิจัยนี้เก็บข้อมูลจากผลการสอบของนักศึกษามหาวิทยาลัยระดับประเทศ   ที่บังคับให้นักศึกษาทุกคณะต้องเรียนวิชาพื้นฐานภาษาไทยค่ะ จขกท. ไม่แน่ใจว่าตั้งสมมติฐานไว้อย่างไร เดี๋ยวจะส่งกระทู้นี้ให้น้องสาวนำไปพิจารณาประกอบค่ะ โดยส่วนตัวเห็นว่าคงเป็นเพราะนักศึกษาส่วนหนึ่งไม่เห็นคุุณค่าเนื่องจากเป็นแค่วิชาพื้นฐาน แต่จากประสบการณ์ มีเพื่อนผู้ชายหลายคนที่เก่งคำนวณมาก แต่พอเป็นวิชาภาษาไทย ไม่กินไข่ก็ได้เกรด 1 เกรด 2 ตลอด ทั้งที่ก็ตั้งใจเรียน พยายามทบทวนก่อนสอบอย่างหนัก มันบอกว่าหัวไม่ไปทางภาษาไทยเลย จขกท.จึงคิดเอาเองว่าอาจจะเป็นเรื่องของความถนัด เรื่องความสามารถของการใช้สมอง ซีกซ้าย - ซีกขวาที่ไม่เท่ากันหรือเปล่า เคยผ่านหูมาว่าสมองทั้งสองซีกใช้งานต่างกัน ไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องขำขันสำหรับบางความเห็นค่ะ   ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ  เป็นประโยชน์มากเหลือเกินค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 55 01:20:45 จากคุณ : หน่อมแน้มนิดหนมหนุกหนาน เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 01:15:50

ความคิดเห็นที่ 28 คนเก่งวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ถึงอธิบายอะไรไม่ค่อยรู้เรื่องไง  เพราะทักษะทางภาษาไม่ค่อยดี เขียนหนังสือก็อ่านไม่รู้เรื่อง สอนหนังสือก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง พาลให้เด็กเบื่อและหน่ายวิทย์-คณิตในที่สุด เก่งอ่ะเก่งจริง แต่ถ่ายทอดไม่ค่อยเป็น เรียบเรียงไม่ค่อยถูก ไม่ค่อยมีศิลปะในการอธิบายให้คนอื่นเข้าใจได้ด้วยภาษาที่มนุษย์ทั่วไปเขาใช้กัน ข้อสำคัญคือเก่งมากๆมักมองข้ามสิ่งเล็กๆน้อยๆ เพราะคิดว่าคนอื่นก็น่าจะรู้อยู่แล้ว เลยเลือกที่จะไม่อธิบายตั้งแต่คอนเซ็ปท์พื้นฐาน แต่บางทีคนอื่นเขาไม่รู้ไง ก็เลยพาลไม่รู้เรื่องไปหมด เพราะมาถึงก็อธิบายสิ่งยากๆเลย โดยไม่เกริ่นนำซะก่อน  พวกนี้เป็นศิลปะทางเรียงความ ทางภาษาทั้งนั้น ภาษาไม่ใช่การท่องจำซะหน่อย มันคือศิลปะในการใช้คำ ใช้หลักภาษามาร้อยเรียงเพื่อให้่เกิดความเข้าใจ อารมณ์ร่วม เห็นภาพ และเก็ทในสิ่งที่คนถ่ายทอดต้องการ.. พวกที่เรียนภาษาแบบท่องจำไม่ใช่พวกที่เก่งภาษาอย่างแท้จริง ป.ล. คนที่ชอบวิทย์-คณิตฯนี่มักจะโชคดี ที่เริ่มต้นไปเจอครูบาอาจารย์ที่อธิบายเก่ง และพูดภาษาคนรู้เรื่อง เลยทำให้มีใจรักในวิชาเหล่านี้  ถ้าลองไปเจอครูพูดไม่รู้เรื่องตั้งแต่วิทยาศาสตร์หรือเลขตัวแรกๆที่เรียนสิ  อาจจะเบื่อไปเลยก็ได้ แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 55 01:31:09 จากคุณ : สวย ส่ายสุดๆ เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 01:28:55

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่เรียนจับฉ่าย เน้นลึกและไว้ทำงาน ถ้าจำเป็นต้องไปต่างประเทศ ภาษายังไงมันก็ได้แน่ๆ ส่วนอยู่ไทย เรียนภาษาไทยไปให้เขียนรายงานได้ก็พอละ จากคุณ : giser เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 02:56:23

ความคิดเห็นที่ 30 ผมเรียนวิทย์คณิต  แต่ดั้นเก่งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และสังคม ..... นี่คือความบกพร่องของการเรียนการสอนบ้านเราหรือเปล่า ??? จากคุณ : Focus 4 ever เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 03:58:17

ความคิดเห็นที่ 31   คนที่เก่งจริง ๆ มักจะเก่งทั้งคำนวณ และภาษา แต่จะเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ใช่ภาษาไทย   สังเกตว่า นักวิทยาศาสตร์ วิศวกร แพทย์ อาชีพอื่น ๆ อีกมากมายทางสายวิทย์ ที่ประสบความสำเร็จ มีชื่อเสียง ส่วนใหญ่จะผ่านการศึกษาจากต่างประเทศประมาณ 2 ปีเป็นอย่างน้อย ดังนั้นต้องมีทักษาะทางภาษาอังกฤษ ในระดับหนึ่งแน่นอน   ประสบการณ์ส่วนตัวที่พบ เด็กเก่ง จะพบว่าเก่งทั้งวิทย์ คณิตศาสตร์ และภาษาอังกฤษ แต่พอเริ่มเข้ามหาวิทยาลัย ความรู้ทางภาษาอังกฤษจะลดถอยลง เพราะใช้แค่อ่าน textbook ให้รู้เรี่อง   แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 55 08:11:31 จากคุณ : toxicobkk เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 08:11:04

ความคิดเห็นที่ 32 ผิดแล้วครับ  นั่นเป็นการที่สังคมไปแบ่ง สร้างสายวิทย์  สายศิลป์ ผมเก่งทั้งคิดเลข และ ภาษา  เพราะอยู่ที่ความชอบ พอเรียนพวกฟิสิกส์ เคมี ก็ใช้หัวคิดจำสูตร แต่จินตนาการไฮโดรคาร์บอนทางเคมี   ส่วนสังคม ภาษา ก็ชอบครับ ถ้าได้อ่านก็เข้าใจ..  ทั้งไทย อังกฤษ สังคม นี่สอบก็ทอป หรือรอง อยู่ที่ความชอบมาก่อนครับ บางคนอาจเก่งเลข หรือภาษา แต่ดันมาเจอ ครูที่ทำให้ไม่ชอบวิชานั้น วิชานี้ เลยอ่อนไป  แต่ที่จริงคนเราเก่งได้หมด แม้ว่าจะไม่เก่ง ถ้าชอบอยู่บ้าง ก็จะใช้ทั้งสอง อย่างเรื่องศิลปะ การออกแบบ พอมาทำเราก็ทำได้ครับอยู่ที่เราใช้ทักษะ ทั้งจำและประยุกต์ มารวมกัน  จินตนาการอะครับ สำคัญ กว่าความรู้ที่จำไว้ ดู ดาวินซี.. ครับเป็นทั้ง นักวิทย์ ศิลปิน นักออกแบบ หมอ นักประวัติศาสตร์ นักประดิษฐ์  ดนตรี กฏหมาย ปรัชญา   เพราะสมัยก่อนคนเราไม่ได้มีการ ศึกษาว่าต้องเรียนแบ่งสายจะมาเป็นอาชีพ  แบบสมัยนี้ไงละ จากคุณ : นบนอบ เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 10:27:49

ความคิดเห็นที่ 33 เพื่อนผมเป็นอาจารย์ลาดกระบัง อดีตนักเรียนทุน  จบญีป่น ต่อเอกที่ออกฟอร์ต  อังกฤษ ญี่ปุ่นพูดได้หมด  อีกคนที่หนึ่งของประเทศปี 2533 มันก็เรียน MIT ภาษาอังกฤษมันก็ต้องดีหล่ะ จากคุณ : ย้ง (suanplu) เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 13:11:28

ความคิดเห็นที่ 34 สามีเราก็หัวทางคำนวณ แกก็จะบอกว่า วิชาสังคมกับภาษาไม่สำคัญ แค่คุยกันรู้เรื่องก็พอละ แม่ม จะเรียนทำไม จบมาก็ไม่ได้ใช้ เรียนตรี ก็อ่านแต่ Text แล้วภาษาไทยเอาไปใช้อะไรได้ คือแกจะบอกว่า ภาษาเอาไว้แค่สื่อสาร ถ้าไม่เก่ง เขียนไม่ถูก ก็จ้างพวกเคร่งๆ เขียนโครงการเอาสิ (คือไม่ปฏิเสธว่าจะต้องเรียนให้อ่านออกเขียนได้) ...แต่แกก็ไม่คิดจะห้ามถ้าใครจะสนใจอะไรเป็นพิเศษหรอกนะ เพราะรู้ว่า คนเรา ถนัดไม่เหมือนกัน บางทีเรายังแอบรู้สึกว่าเขาโคตรเห็นใจเราเลย ที่เราต้องโตมาแบบเป็ดๆ ม.ปลาย เรียนวิทย์ ป.ตรี เรียนสังคม แต่ใจแอบชอบภาษา (ไม่ได้เลือกเรียนเองเพราะมัวแต่คิดแทนผู้ใหญ่) จากคุณ : พาระวี เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 13:40:08

ความคิดเห็นที่ 35 ส่วนตัวชอบหมด เพราะอยากเป็นคนรู้กว้าง จากคุณ : tonky96 เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 18:58:35

ความคิดเห็นที่ 36 เกี่ยวกับสมอง "ซีกซ้าย" กับ "ซีกขวา" ครับ ซีกซ้าย จะเป็นส่วนของทางการคำนวณ,ตรรกะ,เหตุผล ซีกขวา จะเป็นส่วนของการใช้จิตนาการและเกี่ยวกับความจำหรือการจดจำสิ่งต่างๆ ซี่งก็แน่นอน เป็นเรื่องปรกติที่แต่ละคนย่อมจะมีความถนัดและใช้ทรัพยากรณ์สมองนั้นไม่เท่ากัน บางคนมีมากใช้มาก มีน้อยใช้น้อย ใช้ซีกนั้นบ้าง ซีกนี้บ้าง บางคนก็ถนัดซีกเดียวก็จะแววเด่นเป็นอย่างๆไป บางคนแมร่งใช้ได้ทั้งสองซีกเลยก็มีให้เห็นเยอะแยะ อย่างเช่นไอ้พวกที่ได้เกรดสี่แมร่งทุกวิชา (หรือแบบไอน์สไตล์ก็เช่นกัน ถนัดทั้งซีกซ้ายและซีกขวา แถมไอคิวยังเต็มหลอดอีก) ___________________________________ ป.ล. อย่าไปคิดมากเรื่องเก่งไม่เก่งเหมือนคนนี้คนโน้นคนนั้น แค่ค้นหาสิ่งที่ตัวเองชอบและถนัดที่สุด ทำแล้วมีความสุข เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว จากคุณ : คนหลังเขา (นายดีเค_คนหลังเขา) เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 55 00:53:59