ความคิดเห็นที่ 1 คำถามโนเบลเลยครับ จากคุณ : Humandroy เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 07:36:41

ความคิดเห็นที่ 2 แรงโน้มถ่วงมีผลกับกาล-อวกาศ(space-time) แสงที่วิ่งอยู่เลยโดนไปด้วย นึกเอาว่าแสงวิ่งอยู่ในลุ่วิ่ง แต่แรงโน้มถ่วงมาทำให้ลู่วิ่งโค้ง แสงเลยเหมือนจะวิ่งโค้งไปด้วย จากคุณ : KL เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 07:41:01

ความคิดเห็นที่ 3 ... จากคุณ : Edna Mode เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 08:28:09

ความคิดเห็นที่ 4 ถูกแล้ว โฟตอนไม่มีมวล มันไ่ม่ได้รับผลจากแรงดึงดูด แต่แรงดึงดูด(หรือในความจริงคือมวล) ส่งผลต่อการโค้งงอของอวกาศ แสงซึ่งเคลื่อนที่เป็นเส้นตรงเสมอในอวกาศจึงวิ่งโค้งไปตามอวกาศด้วย แต่แท้จริงแล้วแรงโน้มถ่วงคืออะไร? มาจากไหน? ทำงานอย่างไร? ยังไม่มีใครกล้าฟันธงได้ จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 09:50:45

ความคิดเห็นที่ 5 ช่วยกันคิดครับ เราคนใดคนนึงอาจคิดออก จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 10:35:49

ความคิดเห็นที่ 6 ผมว่าปัญหาที่แท้จริงคือ มวลคืออะไร? จากคุณ : ช่างบ้านนอก เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 11:33:36

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าบอกว่า แรงโน้มถ่วงดูด อวกาศได้ ทำไมไม่บอกว่า อวกาศมีมวลหละ ถ้าบอกว่า แรงโน้มถ่วงดูด แสงได้ ทำไมไม่บอกว่า แสงมีมวลหละ อวกาศ คือ ที่ว่าง (แต่ที่ว่างก็โค้งได้???) ผมว่า มันไม่มีสรุปความ ที่เข้าใจสั้นๆง่ายๆ หรือครับ อีกอย่าง อีกอย่างเกิดเราเจออะไร ที่ไม่โค้งตามแสง ตามแรงโน้มถ่วง แล้วเราจะยังบอกว่า อวกาศโค้งอยู่เปล่า มันเป็นปัญหาที่ตามมา เพราะการใช้แสงเป็นตัวตรวจวัดหรือเปล่า เข้าใจว่าไอสไตน์ ก็ตอบตาม #4 แต่พูดตรงๆนะครับ เหมือนการตอบแบบแถ ยังไงไม่รู้ เค้านิยามอวกาศกันยังไง แสงซึ่งเคลื่อนที่เป็นเส้นตรงเสมอในอวกาศ ผมว่า ประเดนนี้สำคัญ ที่เป็นตัวเอามานิยาม คำว่าอวกาศ ซึ่งไม่ค่อยปกติ เพราะถือว่า เป็นการนิยามกลับทิศ คือ แทนที่จะนิยามอวกาศก่อน แล้วบอกว่าอวกาศโค้ง กลับ เห็นสิ่งหนึ่งโค้ง แล้วมาเรียกมันว่าอวกาศ (โดยเหตุผลว่าแสงโค้ง และจากสถิติที่ผ่านมา แสงตรงเสมอ) --- คล้ายๆกับ แสงซึ่งเคลื่อนที่เป็นเส้นตรงเสมอตามพระประสงค์ของจอร์ช เราเห็นแสงโค้ง เพราะพระประสงค์ของจอร์ช ถูกแรงโน้มถ่วงดึงดูด สรุปความ ผมว่าการที่ไอส์ ไปเล่นกับอวกาศ จะทำให้มุมมองแบบ สสารอนุภาค บนมิติที่ว่าง สับสน แต่เดาว่า ถ้ามองแบบเป็นสนาม สนามที่เบี้ยวไป ก็โอเค มีสมการมาให้ดูได้ จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 11:34:29

ความคิดเห็นที่ 8 จริงๆแล้ว กาลอวกาศ นั้นเป็นมิติที่อยู่นอกเหนือจากที่เราจะสามารถตรวจวัดได้นะครับ แต่มันมีอยู่จริง เหมือนเวลา ถ้าไม่ใช่เพราะ ไอน์สไตน์เราคงจะพบมิติของเวลา หรือ มิติที่ 4 ดังนั้น กาลอวกาศ ก็คือ มิติๆหนึ่งที่เราสามารถพิสูจน์ได้ว่ามันมีอยู่จริง ด้วยทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป แล้วแสงก็เป็น องค์ประกอบระหว่าง อนุภาค กับ คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าด้วย แสงสามารถทำให้เกิด ปรากฏการณ์โฟโต้อิเล็คทริค แสงก็มีมวลเช่นกัน เ โดยเรื่องแสงโค้งนั้น จะพูดกับ แรงโน้มถ่วงไ่ม่ได้ เพราะมันอธิบายอะไรได้ไม่รัดกุม ต้องพูดถึง ความโน้มถ่วง หรือ การโค้งงอของกาลอวกาศ ที่แสงเดินทางเป็นเส้น พอเจอกับจุดที่ยุบตัว แสงก็จะโค้งงอไปตามนั้น เหมือนลูกกอล์ฟที่ลงหลุมไงครับ ^^ จากคุณ : นักท่องเวลา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 11:49:54 A:101.109.137.82 X: TicketID:350738

ความคิดเห็นที่ 9 ขอออกตัวว่าเกรียน และขอโทษจขกท ที่ได้แซวไป และยอมรับว่า น่าจะมอง แรงนี้แยกออกเป็น2ส่วน คือ ส่วนที่ดูดมวล กับส่วนที่ดูดอวกาศ เคยเห็นผู้รู้เฉพาะทาง เค้าคุยกัน ไม่แน่ใจว่า เค้าก็มีการมองแยก ประมาณนี้เปล่า แต่ก็นิดนึงนะครับ เข้าใจว่า สมการของไอส์รวม ทั้ง2อย่างแล้ว เอ หรือมี2อย่างแยก หรือควรจะมอง บวกทั้ง2อย่าง หว่า ปล.ผมว่า จขกท ชี้จุดเบี่ยงไปนิดดดนึง (จริงๆจุดที่ชี้อาจจะตรงแล้ว แต่อวกาศมันโค้ง จุดเลยดูเบี่ยงไป) จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 11:50:41

ความคิดเห็นที่ 10 แรงโน้มถ่วงก็คือแรงดึงดูดระหว่างมวล ซึ่งแนวคิดนี้ก็ใช้ได้ดีมาตลอด ยกเว้นอธิบายบางอย่างไม่ได้ เช่น เรื่องวงโคจรดาวพุธ เมื่อไอน์สไตน์เสนอเรื่องความโค้งของกาลอวกาศ แนวคิดนี้อธิบายทุกอย่างที่แรงดึงดูดระหว่างมวลทำได้ อธิบายเรื่องดาวพุธได้ด้วย แล้วยังทำนายไปไกลกว่านั้นอีก คือ เรื่องแสงเดินทางเป็นเส้นโค้ง เรื่องความยาวคลื่นของแสงที่เปลี่ยนไป ซึ่งก็มีการพิสูจน์ว่าเป็นจริงอย่างที่ไอน์สไตน์ทำนายไว้ สรุป แรงโน้มถ่วงก็เป็นทั้ง 2 อย่าง แต่การมองว่าเป็นความโค้งของกาลอวกาศมันใช้ได้กว้างขวางกว่า ส่วนที่ยังเป็นปัญหาเกี่ยวกับแรงโน้มถ่วงก็คือ การทำให้มันเป็นควอนตัมว่าจะทำยังไง ไม่ได้มีปัญหาว่ามันเป็นความโค้งของอวกาศเวลาหรือเปล่า ซึ่งปัจจุบันก็มี 2 แนวคิดหลักในการทำแรงโน้มถ่วงให้เป็นควอนตัม คือ เรื่องสตริง กับ Loop Quantum Gravity จากคุณ : Naibruda เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 11:57:40

ความคิดเห็นที่ 11 ผมว่าประเดนนี้จะจบได้ ถ้ามีคนมาโชว์ตัวเลขว่า แรง ส่วนที่ดูดมวล กับส่วนที่ดูดอวกาศ เท่าไหร่ เป็นเลขเดียวกัน หรือแยกกันคิดอยู่ จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 11:58:47

ความคิดเห็นที่ 12 คห 8 คุณต้อง อธิบายว่า อะไรทำให้เกิด จุดยุบตัว อะไรทำให้เกิด หลุม อะไรทำให้กาลอวกาศ ไม่เสถียร และ มีหลุมมีบ่อ action มี จึงเกิด reaction ขึ้นมา สำหรับเรื่องหลุมที่เกิดขึ้นอะไรเป็น action ของมันละครับ แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 55 12:14:58 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 12:14:23

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าเราเอาเรื่องของ มวลและ แรงไปรวมกัน แล้วพยายามอธิบายว่า อวกาศมีมวล อันนี้ก็ต้องวัดครับ ว่าในอวกาศ มี อิเล็กตรอน โปรตรอน ที่เป็นต้นเหตุของมวล หรือเปล่า แต่ผมมองว่า มันเป็น มิติ สิ่งที่เรากัมลังอธิบายกันอยู่ มันเป็นมิติของธาติ ที่ประกอบไปด้วย อิเล็กตรอน และโปรตรอน และ พลังงาน มันอยู่อีมิตินึง ที่กระจายอยู่ทั่วไป ไม่ว่าจะมีธาตุหรือไม่ก็ตาม ซึ่งการอวกาศ มีแรงตรึงของพลังงาน ซึ่งจะมีมวลหรือเปล่าต้องพิศูจน์ แต่ที่แน่ๆ มิติของพลังงาน และ มิติของธาติ มีผลเหนี่ยวนำ ซึ่งกันและกัน. ส่วนอะไรเหนี่ยวนำกับอะไร เราคงต้องใช้จินตนาการไปก่อน แล้วหาวิธีตรวจวัดสิ่งเหล่านั้นอีกทีครับ ผมไม่ได้เก่งวิทยาศาสตร์อะไรนะครับ ผมไม่ได้จบปริษญาอะไร แต่ผมจินตนาการจาก ปริศณา ที่ผู้ที่เข้าใจเรื่อง มิติ ได้ทิ้งเอาไว้ให้ผมคิด จากคุณ : แคมปัส เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 12:17:22

ความคิดเห็นที่ 14 space ที่ว่าง ไม่รู้ว่า ว่างจริง หรือ เต็มไปด้วยอะไร เมื่อ มี ที่ว่าง ก่อให้เกิด ระยะห่างในทุกๆทิศทางกางออกไปไม่มีสิ้นสุด เหมือน ทรงกลม รัศมี เป็น อนันต์ ตอนนี้ ทุกเส้นรัศมีใน ทรงกลม สามารถให้ มวลใดๆ บรรจุ อยู่และ ใช้เดินทางได้ สิ่งที่เดินทางไวที่ สุด เท่าที่รู้ คือแสง เรา ใช้แสง เป็น ตัวอ้างอิงการเดินทาง ในพิ้นที่ทรงกลม ที่ราบเรียบในทุกๆองศานี้ และ แสง สามารถ เดินทางไป เป็นเส้นตรงไปได้ตลอดแนว รัศมี ของทรงกลมนี้ แต่ในพื้นที่ ทรงกลม มีสสารที่มีมวล มากกว่าแสงอยู่ภายใน อันเนื่องจาก การรวมตัวกันเข้า ด้วยแรงดึงดูดระหว่างมวล ทำให้บางมวลสะสมมวลจนมากขึ้น หนาแน่นขึ้น ผลของความตึงตัวรอบๆมวลนั้นส่งผลให้ space ที่เคยมีรัศมีตรงในทุกมิติ เกิด คดโค้งไป รูปตามทรงของมวล แสงที่เดินทางผ่านมาเจอกับขอบ ของ space ที่ คดโค้งดังกล่าวก็ เบี่ยงเบนไปตาม แนว ของการคดโค้งนั้น ประเด็น คือ มวล และ แรงดึดดูระหว่างมวล คือ ต้นเหต ของการบิดเบี้ยว ของ space นั้นใช่หรือไม่ หากไม่มีอะไร เป็นแรงกระทำ แล้ว มันบิดเบี้ยว โค้งงอ เป็นรูได้อย่างไร จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 12:30:48

ความคิดเห็นที่ 15 สิ่งที่เรียก ว่าหลุม ดำ ตัวแทน ของ มวลมหาศาล ที่ทำให้แสง ไม่สามารถ หลุด พ้นจาก ขอบฟ้าเหตการณ์ ได้ แสงมีอาจมวล แต่น้อยมากๆ ไม่งั้นแรงดึงดูดระหว่าง มวลคงไม่สามารถ ทำให้ แสงเปลี่ยนเส้นทางได้ ทั้งๆที่แสงก็วิ่งเร็วซะขนาดนั้น จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 12:33:25

ความคิดเห็นที่ 16 แรงโน้มถ่วงคืออะไร นิวตันว่าแรงโน้มถ่วงคือ แรงดึงดูดระหว่างมวล ตามสูตร... Newton's law of universal gravitation states that every point mass in the universe attracts every other point mass with a force that is directly proportional to the product of their masses and inversely proportional to the square of the distance between them. http://en.wikipedia.org/wiki/Newton%27s_law_of_universal_gravitation ทำไมแรงโน้มถ่วงมีผลกับแสง ? (photon ไม่มีมวล) นิวตันไม่เค๊ยไม่เคยบอกว่า แสงวิ่งโค้งที่แรงโน้มถ่วงสูงๆ ไอน์สไตน์ยิ่งไม่เคยบอกว่า แรงโน้มถ่วงมีผลต่อแสงวิ่งโค้ง เพราะไอน์สไตน์ตั้งกฎสมมูลว่า แรงโน้มถ่วงไม่มีอยู่ เป็นความเร่งตังหาก นัยหนึ่ง ไอน์สไตน์บอกว่า แรงโน้มถ่วงไซร้เป็นแรงปลอม(pseudo-force) Albert Einstein's assertion that the gravitational "force" as experienced locally while standing on a massive body (such as the Earth) is actually the same as the pseudo-force experienced by an observer in a non-inertial (accelerated) frame of reference. http://en.wikipedia.org/wiki/Equivalence_principle มวลเป็น Stress–energy tensor ที่ทำให้ spacetime บิดโค้ง http://en.wikipedia.org/wiki/Stress%E2%80%93energy_tensor จากนั้นมวลหรือแสงจึงวิ่งโค้งไปตาม spacetime นั้นๆ จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 13:00:33

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้ามีแรงดึงดูดระหว่างมวลจริง เราต้องพบอนุภาคนำแรง กราวิตรอน แต่เรายังไม่พบ แนวคิดเรื่องอวกาศโค้งจึงใช้ได้ แต่ใช้ได้กับของใหญ่ๆ หนักๆ เช่นดวงดาว กาแลคซี่ จักรวาล ฯ แต่ใช้ไม่ได้สำหรับของเล็กๆ ระดับอนุภาค ผมคิดว่าอวกาศอาจมีค่าคงที่ค่าหนึ่ง ต้องมีมวลมากกว่าค่านี้จึงทำใหอวกาศโค้งได้ ส่วนพวกมวลเล็กๆ เช่น อิเล็กตรอน จะไม่ทำให้อวกาศโค้ง จากคุณ : ช่างบ้านนอก เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 13:23:05

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าตาม #16 จากนั้น มวล หรือ แสง จึงวิ่งโค้งไปตาม spacetime นั้นๆ แสดงว่า คือแรงเดียวกันเป๊ะๆ เป็นตัวเลขตัวเดียว ไม่ได้แยกเป็น ส่วนจาก อวกาศที่โค้ง กับ ส่วนจากมวล ? จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 13:27:08

ความคิดเห็นที่ 19 เห็นด้วยกับ ช่าง มันเป็น แรง ที่เป้นมหภาค กับ จุลภาค กระมัง ผลที่ให้ จึงแตกต่างกัน เนื่องด้วย สเกล ตาม 16 เพราะไอน์สไตน์ตั้งกฎสมมูลว่า แรงโน้มถ่วงไม่มีอยู่ เป็นความเร่งตังหาก นัยหนึ่ง ไอน์สไตน์บอกว่า แรงโน้มถ่วงไซร้เป็นแรงปลอม(pseudo-force) Albert Einstein's assertion that the gravitational "force" as experienced locally while standing on a massive body (such as the Earth) is actually the same as the pseudo-force experienced by an observer in a non-inertial (accelerated) frame of reference. http://en.wikipedia.org/wiki/Equivalence_principle แรงปลอม เกิดจาก อะไร ความเร่งเหรอ ความเร่ง อะไร ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งส่งผลให้ มี แรงโน้มถ่วงอย่างต่อเนื่อง ใครเร่งใครหยุด ในเมื่อ เรา ก็อยู่ ติดกับพื้นผิว เดียวกับ สิ่งที่ กำลัง กระทำแรงปลอมกับเราด้วยแรงโน้มถ่วง จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:10:02

ความคิดเห็นที่ 20 #18 มวล(อาทิตย์)เป็น Stress–energy tensor ที่ทำให้ spacetime บิดโค้ง จากนั้นมวล(โลก)หรือแสงจึงวิ่งโค้งไปตาม spacetime นั้นๆ ความจริงโลกก็มีส่วนบิดโค้ง spacetime เช่นกันแต่น้อยกว่าอาทิตย์ จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:11:03

ความคิดเห็นที่ 21 20 หลุม ดำ ทำให้ ทุกอย่างแค่ บิดโค้ง หรือ ดูด เข้าไปหาแกนกลาง อธิบาย ตรงนี้หน่อย หาก บอกว่า มวลทำได้แค้บิดงอ space time แล้วการ ถูกดูด และ กลืนกิน หรือ ชนปะทะ มีจริงหรือไม่ จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:15:13

ความคิดเห็นที่ 22 #19 แรงปลอม เกิดจากความเร่งเหรอ...ถูกครับ http://en.wikipedia.org/wiki/Equivalence_principle สมมุติกล่องปิด คนในกล่องตกอิสระจากฟ้า อีกคนในกล่องลอยในอวกาศ ต่างรู้สึกว่าตัวไร้น้ำหนักเช่นกัน จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:19:06

ความคิดเห็นที่ 23 คห.12 ผล action ของกาลอวกาศ ที่ทำให้มันโค้งงอนั้น ก็คือ มวลครับ มวลสามารภทำให้กาลอวกาศโค้งงอ แต่เนื่องจากเราไม่สามารถมองเห็นกาลอวกาศที่ว่าได้ เนื่องจากมันอยู่นอกเหนือจากกรอบของมิติที่เราจะสัมผัสหรือจับต้อบกับมันได้ หรือ มันอาจจะเป็น มิติ 5 ก็ว่าได้ ทำให้ในปัจจุบันเราต้องสร้างภาพจำรองมันขึ้นมาแทน แต่ยังไงมันก็ยังสามารถพิสูจน์ได้ด้วยสมการสนามของไอน์สไตน์เช่นกัน จากคุณ : นักท่องเวลา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:21:33 A:101.109.137.82 X: TicketID:350738

ความคิดเห็นที่ 24 #20 จริงๆแล้ว หลุมดำยังไม่ได้รับการพิสูจน์ว่ามีจริงหรือไม่นะครับ เพียงแต่ัมันเป็นไปได้ในทางทฤษฎีเท่านั้น ซึ่งหลุมดำเกิดจากการยุบตัวของดวงดาวที่มีมวลขนาดใหญ่ และ ใหญ่มากพอ ซึ่งสภาวะสุดท้ายอาจเป็น ซุปเปอร์โนวา หรือ การระเบิดของดวงดาว จนกระทั่งการยุบตัวของกาลอวกาศนั้น ยังค้างตัวอยู่ แต่ยังไงหลุมดำ ก็ยังจัดอยู่ในรูปของ วัตภุในอุดมคติที่ปลดปล่อยคลื่นของพลังงานออกมาได้เช่นกัน เหมือน วัตถุดำ แม้ตัวมันเอง จะมีสมบัติดูดทุกอย่าง เนื่องจากความโน้มถ่วงที่มาก แต่อย่างที่บอก มันจะไม่สามารถดูดแสงเข้าสู่ศูนย์กลาง หรือ singularity ได้ เนื่องจากขอบฟ้าเหตุการณ์ของหลุมดำ เป็นขอบของลำแสงที่วาระสุดท้าย แสงจะหนีออกจากหลุมดำไม่ได้ และ มันก็จะไม่ถูกดูดเข้าไป เช่นกัน จากคุณ : นักท่องเวลา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:26:38 A:101.109.137.82 X: TicketID:350738

ความคิดเห็นที่ 25 คนในกล่องปิดวิ่งด้วยความเร่ง g กับคนในกล่องบนโลก ทิ้งของตกเช่นกัน ถ้าอยู่ในกล่อง คนจะแยกไม่ออกว่าอยู่บนโลกหรือกล่องวิ่งความเร่ง g ไอน์สไตน์ตั้งกฎสมมูล(Equivalence principle) อาจตัดแรงโน้มถ่วงออกไป ใช้ความเร่งแทน In the physics of general relativity, the equivalence principle is any of several related concepts dealing with the equivalence of gravitational and inertial mass, and to Albert Einstein's assertion that the gravitational "force" as experienced locally while standing on a massive body (such as the Earth) is actually the same as the pseudo-force experienced by an observer in a non-inertial (accelerated) frame of reference. http://en.wikipedia.org/wiki/Equivalence_principle จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:27:30

ความคิดเห็นที่ 26 #19 จริงๆ แล้ว ไอน์สไตน์เชื่อว่า แรงโน้มถ่วง เป็นเพียง แรงเสมือนขึ้นมาเท่านั้น เนืื่องจาก ขณะที่เราตกลงอย่างอิสระ เช่น การตกตึก เราจะไม่รับรู้ถึงแรงโน้มถ่วงที่มากระทำกับตัวของเราเลย แม้แต่น้อย ดังนั้นจึงมีการสร้างเครื่องบินขึ้นในสหรัฐ เพื่อให้คนที่อยากรับรู้ถึงสภาพไร้น้ำหนัก โดยไม่อยากออกไปนอกอวกาศไ้ด้สัมผัสกันได้ โดยเครื่องบินนี้ เมื่อขึ้นไปถึงระดับหนึ่ง มันจะทิ้งตัวเองลงมาอย่างอิสระ โดยมีความเร่งในระดับเดียวกับ ความเร่งของสนามโน้มถ่วงนั้นๆ คือ 9.8 m/s^2 ทำให้ เกิดสภาพไร้น้ำหนักขึ้น จากคุณ : นักท่องเวลา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:30:17 A:101.109.137.82 X: TicketID:350738

ความคิดเห็นที่ 27 # 22 ถ้า เป็นความเร่ง แล้ว เป็นความเร่งในแนวขนานกับพื้นโลกละ จะรู้สึกไร้น้ำหนักไหม จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:33:24

ความคิดเห็นที่ 28 #24 หลุมดำได้รับการพิสูจน์แล้วครับ จากคุณ : ช่างบ้านนอก เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:34:54

ความคิดเห็นที่ 29 ผมอเคยอ่านถึง Equivalence principle แล้วก็สงสัยนะครับ มันขัดอะไรกับ ที่บอกว่า ความเร่งเป็นสิ่งสมบูรณ์ หรือเปล่า (จำรายละเอียดความสงสัย ไม่ได้ละ) จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:37:18

ความคิดเห็นที่ 30 #24 จริงๆแล้ว การพิสูจน์ที่ประกาศออกมานั้น เป็นเพียงการคาดคะเนจากนัก ดาราศาสตร์เท่านั้น ว่าสิ่งที่เขาเห็นผ่านกล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลนั้น อาจเป็นหลุมดำ เนื่องจากมันมีสมบัติของการดูดกลืนจริง ซึ่งก็พบว่า มีหลุมดำอยู่ 2 ที่กาแลกซี่ทางช้างเผือกของเรา แต่อย่างไรก็ดี เขาก็ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้ มันอาจเป็นมวลที่มีขนาดมหาศาลจนสามารถดูดกลืนมวลที่มีขนาดเล็กมากๆ เข้าไปได้ก็เป็นได้ แต่อย่างไรก็ดี ก็ขึ้นอยู่กับทัศนคติของแต่ละคนว่า จะเชื่อว่าหลุมดำ มีอยู่จริง หรือ ไม่มีอยู่จริง !!! แต่มันยังไม่ได้รับการพิสูจน์ 100% จากคุณ : นักท่องเวลา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:39:19 A:101.109.137.82 X: TicketID:350738

ความคิดเห็นที่ 31 # 21 หลุมดำทำให้ spacetime บิดโค้งหรือดูดเข้าไป spacetime รอบหลุมดำโค้งมาก ยิ่งใกล้หลุมยิ่งชันลึกลงไป รอบมวลจึงมี spacetime คล้ายหลุม มวลน้อยหลุมตื้น มวลมากหลุมลึก มวล/แสงวิ่งลงหลุม หลุมตื้นก็หลุดออกมาวิ่งต่อ หลุมลึกตกแล้วขึ้นไม่ไหว มวล/แสงวิ่งเฉียดหลุมดำ ถ้าไกล/เร็วพอจะวิ่งเลยไป ถ้าใกล้/ช้าพอก็จะตกลงหลุม ไม่ใช่จะตกหลุมหมดสิ้นก็หาไม่ จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:52:02

ความคิดเห็นที่ 32 ในใจกลางกาแลคซี่นักดาราศาสตร์สังเกตเห็นดาวหลายดวงโครจรรอบความว่างเปล่า พวกเขาวัดความเร็วของดาวที่โครจรรอบความว่างเปล่านั้น แล้วคำนวนมวลที่อยู่ความว่างเปล่านั้น แล้วพบว่ามันมีมวลหลายล้านเท่าของดวงอาทิตย์ อยู่ตรงนั้นแต่เรามองไม่เห็น มันคือหลุมดำนั่นเอง ถ้าไม่ใช่หลุมดำ แล้วมันคืออะไร? จากคุณ : ช่างบ้านนอก เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 14:53:34

ความคิดเห็นที่ 33 #32 แต่หากมองในอีกมุมมองหนึ่ง นักดาราศาสตร์จำนวนมาก พยายามหาคำตอบว่า ทำไมความเร็วของการโคจรของดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างไกลจากดวงอาทิตย์ ซึ่งจากการคาดคะเนพบว่า ดวงดาวที่อยู่ระยะไกลนั้น จะต้องมีอัตราการหมุนรอบวงโคจรน้อยลง เพื่อไม่ให้ตัวมันเอง หลุดออกจากวงโคจร แต่มีการค้นพบว่า ความเร็วของการโคจรของดวงดาวที่อยู่ระยะไกลนั้น มีความเร็วแบบที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ แถมตัวดาวเอง ไม่หลุดออกจากวงโคจรอีกด้วย จึงมีการค้นพบว่า มีสสาารมืด หรือ สสารประหลาดที่ไม่มีใครรู้จัก หรือ คำนวณหาได้ยาก แต่เป็นไปได้อยู่ ซึ่งมวลของสสารมืดนั้น มีมวลมากกว่า ดวงอาทิตย์มากถึงระดับอนันต์เลย เป็นไปได้ว่า สสารประหลาดเหล่านี้ กำลังจับตัวกัน เพื่อยึดให้ดาวบางดวงโคจรรอบกันได้ โดยไม่ต้องมีศูนย์กลางจำเพราะ !!! จากคุณ : นักท่องเวลา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 15:04:36 A:101.109.137.82 X: TicketID:350738

ความคิดเห็นที่ 34 คห 31 มันจะลึกไปไหนครับ อวกาศไม่มีลึกมีแต่ระยะทางมากน้อย มันจะลึกไปไหนถ้าไม่ไปหาแก่นของมวล มันก็คือระยะทางที่แรงดึงดูด ส่งผลกระทำไปไกลมากน้อยกับ space รอบๆ โดยมวลก็ดึงดูในรอบทิศทางอยู่เป็นทรงกลม หรือ เป็นทรงตามรูปแบบ มวล ในทุกขณะ ดาวฤกษ์ที่โดนดูด ก็ โดนบีบอัดจนขนาดเล็กลง ถามว่ามวลมันไปวนรอบๆ ตลอดไปหรือ ไปรวมกันเป็นมวลก้อนเดียวกับมวลที่สร้างหลุมดำ ความเร็ว คือ การเปลี่ยนตำแหน่งที่คงที่ทั้ง เวลา และ ระยะทาง ความเร่ง คือ ความเร็ว ที่แปรผันตามเวลา ถ้าไม่มีตัวแปรเวลา หรือเวลาคงที่ ความเร่งคือ ความเร็วที่ แปรผันตามระยะทาง แบบต่อเนื่อง ในอัตรา ลด หรือเพิ่มขึ้น หาก แรงดุงดูด เป็นแรงเสมือน แล้ว ทำไมคุณต้องสร้างแรงจริงๆ ทิศทางตรงข้าม เพื่อหักล้างผลของแรงนั้น หรือ ปล่อยให้มีการตกอิสระเพื่อไม่ให้เห็นผลที่เกิดจากการกระทำของแรงนั้นๆ แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 55 16:47:29 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 15:41:13

ความคิดเห็นที่ 35 อวกาศมีกี่มิติ ก็ยังไม่มีใครรู้ จากคุณ : ช่างบ้านนอก เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 16:15:01

ความคิดเห็นที่ 36 ถ้าจะคุยทฤษฎี สัมพัทธภาพ   อย่าเอาสามัญสำนึกธรรมดาของมนุษย์มาคิด เลยครับ จากคุณ : Meredith R. McKay เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 16:19:47

ความคิดเห็นที่ 37 แรงเสมือน ผมมองอย่านี้นะครับ ลูกสนุกขาว หมุนรอบมวล ลูกสนุกดำ ด้วยแรงดึงดูด(ตามมุมมองของนิวตัน) (หรือจะมองว่ามีเชือกผูกดึงอยู่ก็ตาม) มุมมองของไอส์ คล้ายกับเอามวล ลูกสนุกดำ(พร้อมกับเชือก) ออกไป แต่ใช้โต๊ะ ที่ยุบแบบผ้าแทน ซึ่งมันก็โคจรเหมือนๆกัน และถ้าอยากจะให้มันวิ่ง ตรงๆไม่โค้ง อาจจะต้องทำสิ่งๆเดียวกัน เช่น เอาประจุเหมือนกับมวลลูกขาวนั่น ให้มีที่มวลลูกดำ และถ้าคำนวณ  ให้แรงมันเท่ากับ แรงเชือก หรือแรงเสมือนหลุมนั่น มันก็จะวิ่งตรงได้ เหมือนกับว่าตรงนั้น ไม่มีทั้งมวล(หลุม) และประจุอยู่ จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 16:23:06

ความคิดเห็นที่ 38 คห 37 ผม มองแรงดึงดูด เหมือน สนามพลังงานรอบๆ มวลที่มีทิศทางดิ่งเข้าหาแกนตลอดเวลา ว่าแต่ ทำไม มันถึงดิ่งลงไปได้เรื่อยๆ ตราบที่มวลยังคงสภาพ แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 55 16:50:36 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 16:50:27

ความคิดเห็นที่ 39 คือ ผมเข้าใจว่า เนื่องจากเค้าวาดรูปจักรวาล เป็น4มิติไม่ได้ เค้าเลยสมมติว่า คิด3มิติอะ เอามาดูแค่2มิติพอ แบบโต๊ะสนุ๊กเรียบๆบนพื้นโลก และหลุมนั่น จะเกิดขึ้นในอีกมิติหนึ่ง(ซึ่งในรูปจะถูกแสดงเป็นมิติที่3) คล้ายกับมีแรงดึงดูด ลงใต้โต๊ะ ลงสู่ใจกลางโลก เป็นสนามโน้มถ่วง ซึ่งจะบังคับเป็นเลน และเป็นแรงในมิติจริงๆ ในแนวรัศมี เข้าหาลูกดำ บนระนาบโต๊ะ หลุมนั่น อยู่ในมิติสมมติ มันเป็นภาพเปรียบมองมาเพิ่มมาอีก1มิติ เพราะอวกาศจริงๆ ก็ไม่ได้เป็นเส้น เป็นใย เป็นผ้าใบ หรือเป็นหลุม ทะลุลง2มิติแบบในรูปนั่น จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 17:05:49

ความคิดเห็นที่ 40 # 34 คห 31 จะลึกไปไหน อวกาศไม่มีลึกมีแต่ระยะทางมากน้อย... รูป #31 เปรียบเทียบ spacetime 4 มิติให้เป็นแผ่นยาง 2 มิติ ที่ว่าลึกเพื่อให้เข้าใจง่าย มิได้หมายถึงลึกในอวกาศ ดาวที่โดนดูด มวลไปวนรอบ หรือไปรวมกับมวลหลุมดำ... อาจพิจารณาว่าหลุมดำคือดาวฤกษ์ที่สิ้นอายุไข-สิ้นแสง มักพบดาวคู่(binary star) ดาวตายก่อนเป็นหลุมดำ อีกดวงยังเป็นดาวฤกษ์ ทั้ง 2 จึงยังหมุนรอบกัน หลุมดำจะดูดก๊าสจากดาวฤกษ์มาพันรอบเป็นจาน(disc) http://en.wikipedia.org/wiki/Black_hole#Accretion_of_matter หลักฐานดาราศาตร์เชื่อว่า ใจกลางทางช้างเผือกเป็นดาวคู่เช่นนี้ มวลหรือแสงที่เฉียดใกล้หลุมดำ ไม่จำเป็นต้องตกลงหลุมดำไปหมด แม้แต่จาน(disc)ก๊าสที่ว่าข้างบน บางคนว่าก๊าสตกหลุมดำ 70 % รูปข้างล่างอาจเป็นมวลหรือแสงวิ่งเฉียดหลุมดำ อาจตกหลุมก็ได้ อาจโค้งตกหลุม หรือโค้งแล้วพุ่งออกไป ทางวิ่งนี้คือ spacetime ที่โค้ง จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 17:28:26

ความคิดเห็นที่ 41 # 34 แรงดึงดูดเป็นแรงเสมือน ทำไมต้องสร้างแรงจริงทิศทางตรงข้าม รูป #22/25 แสดงกฎสมมูล ขณะที่คนทั่วไปคิดว่ามีแรงโน้มถ่วง ไอน์สไตน์คิดตาม 2 รูปนั้น แล้วสรุปว่า ไม่มีแรงโน้มถ่วง ผลมาจากความเร่ง http://www.astronomynotes.com/relativity/s3.htm จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 17:47:25

ความคิดเห็นที่ 42 รูปที่ 3 จากเวบ http://www.astronomynotes.com/relativity/s3.htm กล่องปิด คนนอกส่องแสงเข้ากล่อง คนในกล่องเห็นแสงวิ่งตรงไปอีกด้าน กล่องมีความเร่งสูง คนในกล่องจะเห็นแสงตีโค้งลงข้างล่าง (ถ้าคิดไม่ออก อาจลองคิดให้แสงเป็นลำน้ำ-วิ่งข้ามกล่องที่มีความเร่ง) ถ้ากฎสมมูลเป็นจริง ที่ความโน้มถ่วง(gravity)สูง แสงโค้งได้ จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 18:03:48

ความคิดเห็นที่ 43 41 รูป บน ขณะที่ ลิฟท์ตกคนก็ตกใช่ไหม สภาพไร้น้ำหนัก แค่ความรู้สึก ไม่ใช่ ผลของการ ตก จริงๆ ที่ยังคงเกิดขึ้น เนื่องจากมีแรงดึงดูดอยู่ แค่จุดอ้างอิงกับจุดคนที่จะอ้างอิง มัน เคลื่อนไปในทางเดียวกัน ตามแรงดึงดูดอย่างอิสระ นะครับ ยังไง มันก็มีแรง นึงกระทำ ทั้ง 2 มวล ที่ซ้อนกันอยู่ดี รูป ล่าง อธิบายได้ชัดว่า แรงดึงดูดกระทำต่อวัตถุใดๆที่มีมวลในทิศทางเดียวเสมอ ไม่ว่าคุณ จะออกแรงความเร่งไปทางไหน นี่คือผล ของ การอยู่ในสนามแรงดึงดูดที่ทำให้มวลเคลื่อนที่เข้าหากันหากไม่มี แรงนี้ก็ไม่มีความเร่ง ที่แปรผันตามเวลา และ ระยะทาง ที่เข้าสู่แกนมวลเกิดขึ้น จริงๆแล้ว ต้องมองให้ครบทุกเหตการณ์ทุกๆ รูปมีแรงดึงดูดระหว่างมวลกระทำกัน จับกัน เป็นคู่ๆ อย่างน้อย 1 คู่ เช่นแรงดึงดูดของมวลโลกขนาดใหญ่กับลิฟท์ที่ตก แรงดึงดูดระหว่างมวลของคน กับลิฟท์ แต่มันเบาบางมากเกินจะแสดงผล และแรงดึงดูดระหว่างมวลโลกกับมวลคน แต่เมื่อเทียบกับแรงกระทำของมวลขนาดใหญ่อย่างโลก กับ มวล ทั้ง 2 ไปพร้อมๆกัน ผลจะไปในทิศทางเดียวกัน คือ กลบ ผลที่จะเกิดจากแรงกระทำ ระหว่างมวลคน และ มวลลิฟท์ไป ในรูปที่ 2 จรวดที่เคลื่อนที่ไป เพื่อต้านแรงความเร่งของสนามแรงโน้มถ่วง มันก็ยังโดนแรงกระทำ ไม่ต่างกับที่คนกับ ลูกบอล ถูกกระทำให้ตกลงมา เพียงแต่คนยืนในจุดอ้างอิงที่กำลังเคลื่อนที่ตรงข้ามกับแรงโน้มถ่วงของโลก จึงสามารถยืนอยู่บนพื้นจรวดได้ ส่วนลูกบอลก็โดนแรงกระทำของแรงดึงดูดอยู่ตลอด เมื่อปล่อยบอล มันก็ย่อมตกเป็น ธรรมดา จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 18:18:33

ความคิดเห็นที่ 44 42 กลับกัน ลองนึกภาพจรวดติดลำแสงเลเซอร์ที่หันปากกระบอกแสงตั้งฉากกับจรวดตลอดเวลา เมื่อจรวดเคลื่นที่ขึ้นด้วยความเร่ง ลำแสง เลเซอร์ จะยังวิ่งโค้งหรือ เป็นเส้นตรงตั้งฉาก กับแนวลำจรวด ตลอดเวลาหรือไม่ ถ้า ทำแบบรูป 42 แต่เปลี่ยน ทิศทางไปในแนวใดๆ ทั้งตรงข้าม ตาม หรือ แนวขนาน กับ แรงโน้มถ่วง ผลจะยังเป็นแบบเดิมหรือไม่ จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 18:27:34

ความคิดเห็นที่ 45 # 43 ลิฟท์ตกคนก็ตก สภาพไร้น้ำหนักแค่ความรู้สึก ... ลิฟ(เครื่องบิน)ตกมีความเร่ง g คนตกมีความเร่ง g คนไร้น้ำหนักจริง ไม่แค่รู้สึก Zero-gravity Flights http://science.howstuffworks.com/zero-g.htm จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 18:38:34

ความคิดเห็นที่ 46 แรงโน้มถ่วงมีความเร่ง เมื่อมีความเร่ง จึงเร่งให้ มวลชิดเข้าหา ศูนย์กลาง เลย เหมือนมีแรงดึงดูดเกิดขึ้น และกระทำทุกๆ อย่างที่อยู่ใน แนวสนามแรงดึงดูดนั้น ที่ระยะห่างออกไป การจับคู่แรงดึงดูดระหว่างมวล จะเป็นการจับคู่กับมวล ขนาดใหญ่พอที่ กระทำกันด้วยระยะห่างที่ห่างออกไป จากสเกลคู่ของมวล โลกกระทำกับ วัตถุใกล้มวลโลก หรือ ที่กำลังเคลื่อนที่ใกล้ผิวโลกมาก แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 55 18:42:20 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 18:40:38

ความคิดเห็นที่ 47 หลับตานึกภาพ.... แรงโน้มถ่วงเป็นภาพลวงตา แสงสาดส่องทั่วจักรวาลเป็นเส้นตรง ขับยานไปด้วยความเร่งจะเห็นแสงเป็นเส้นโค้ง เปลี่ยนจากยานเป็นดาวนิวตรอน ยืนอยู่บนดาวนิวตรอน มองท้องฟ้า เห็นแสงโค้งไปมา แสดงว่าเรากำลังเร่งให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ แล้วเรากำลังเร่งไปไหน ทิศทางใด ในเมื่อเรายืนอยู่บนดาวนิวตรอน ดาวนิวตรอนก็เคลื่อนที่ไปตามปกติของมัน มันเหมือนกับว่า ทุกสิ่งทุกอย่างทุกอนุภาค ยกเว้นแสง อาศัยอยู่บนผิวลูกโป่ง 3 มิติ (นึกภาพลูกโป่ง 4 มิติ ให้ผิวลูกโป่งมี 3 มิติ) แล้วลูกโป่งนั่นกำลังขยายตัวด้วยความเร่ง ทำให้เกิดแรงโน้มถ่วงจอมปลอมขึ้นมา จากคุณ : ช่างบ้านนอก เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 18:49:27

ความคิดเห็นที่ 48 # 43 จรวดเคลื่อนเพื่อต้านแรงโน้มถ่วง ก็โดนแรงกระทำ ไม่ต่างกับที่คนกับลูกบอล ถูกกระทำให้ตกลงมา คืออย่างนี้ครับรูปนี้ คนขวายืนในกล่องบนโลก ทิ้งของตกความเร่ง g คนซ้ายยืนในกล่องมีความเร่ง g ในอวกาศไม่ใช่โลก ทิ้งของตกความเร่ง g คนทั้งสองจะไม่รู้ว่าตนอยู่บนโลกหรือบนจรวดความเร่ง g จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 18:51:09

ความคิดเห็นที่ 49 คห 45 ผม มองว่า ยังไงมัน ก็คือ การเดินทางตามแนวแรง ที่กระทำกับเรา เท่านั้น เรา ถูกความเร่ง ของมวลโลกกระทำอยู่ เราพาตัวเองไปบินไป เอาปีกเกาะ อากาศ ฐานลำตัว ครื่องบินก็ยึดติดกับปีก เมื่อปีก ใช้แรงพยุง ของอากาศ รักษาระดับความสูง เท่ากับเรา เอามือไป ต้านแรงน้ำตกที่กำลังตกอยู่ตลอดเวลาเอาไว้ตัวเราจะโดนกดไปยังฐานอ้างอิงที่เรายืน นั่นคือ พื้นเครื่องบิน เราจะรู้สึกว่าตัวเองหนักด้วยแรงโน้มถ่วงยัง มีอิทธิพล อยู่รอบๆ ครอบไปทั้ง ลกเครื่องบิน พอไม่ฝืนแรงดึงแรงผลักของน้ำตก หรือปล่อยให้เครื่องบินตกลงมาไม่มีการฝืนหรือรักษาระดีบการบินอีกต่อไป เราก็แค่อยู่ในพื้นที่ว่าง ที่เป็นการเดินทาง กลับเข้าสู่แกนมวลของโลก ซึ่งตอนนี้ต้องอาศัยระยะทาง อันเป็นผลเนื่องจากควาสูงที่เครื่องพาไป และ ในภาวะนี้ เราไม่อาจหาตาชั่งมารับน้ำหนักเราได้ และ รู้สึกตัวเบา เพราะ ภายใน เครื่องบิน แรงต้านจากมวลอากาศ ถูกเครื่องบินกั้นไว้หมดแล้ว เมื่อคนในเครื่องตกแบบเดียวกับเครื่องบิน ไปตามแรงความเร่งของแรงโน้มถ่วง แต่ไม่โดน แรงต้านอากาศกระทำอยู่ก็จะไม่รู้สึกถึงว่าตัวเองหนัก ที่ต้องอาศัยมวลอากาศเป็นตัวอ้างอิง ผลจากแรงดึงดูดที่ ดึงดูดให้ลงสู่แกนมวล เช่นคนที่โดดร่ม หรือดิ่งพสุธา ทั้งๆที่ก็ตกแบบอิสระ แต่ ไม่รู้สึกเลยว่าตัวเบา รู้สึก กำลัง ดันฝ่าอยู่กับมวล อากาศมากกว่า ไม่รู้ว่า จะเข้าใจ กันหรือไม่นะครับ จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 18:54:19

ความคิดเห็นที่ 50 คห 48 คนซ้ายกับคน ขวา สัลบกันรึป่าวครับ ในอวกาศหากในจรวดเป็นสูญญากาศด้วย ตามรูป ถ้าถือบอลเอาไว้แบบนั้น คุณ ลองคิดมุมกลับ ในภาวะจรวดไม่เคลื่อนที่ เมื่อมีการปล่อยบอลในอวกาศ บอลจะไม่ตก แต่จะลอยอยู่กับที่ ถ้าจรวดขยับออกตัว ทั้งคนปล่อยและตัวจรวดจะขยับไปด้านบนทิศทางเดียวกัน บอลนั้นยังอยู่ที่ตำแหน่งเดิม ผลจากการเคลื่อนตัวทำให้พื้นจรวดไปแตะลูกบอล ที่อยู่ที่เดิมนั้น ส่วนคนปล่อยก็มองเห็นว่า บอลตกลงไปที่พื้นจรวด ทั้งๆที่จริงๆ เค้ากับจรวดตะหากที่วิ่งไปกระทบบอลซะเอง แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 55 19:09:03 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 19:05:36

ความคิดเห็นที่ 51 # 50 ในอวกาศ จรวดไม่เคลื่อนที่ ปล่อยบอลในอวกาศบอลจะไม่ตก แต่จะลอยอยู่กับที่ จรวดในรูปมีความเร่ง g ก็ต้องเคลื่อนที่สิครับ ปล่อยบอลจากมือ ตกด้วยความเร่ง g ครับ จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 19:14:58

ความคิดเห็นที่ 52 # 49 คนในเครื่องตกแบบเดียวกับเครื่องบิน ไปตามแรงโน้มถ่วง ไม่โดนแรงต้านอากาศกระทำอยู่ก็จะไม่รู้สึกถึงว่าตัวเองหนัก เครื่องบินที่ตกอิสระ(free fall) เครื่องบินตกด้วยความเร่ง g คนตกด้วยด้วยความเร่ง g เทียบกับนักบินอวกาศในยานอวกาศไร้น้ำหนัก ทั้ง 2 กรณี ไร้น้ำหนักเช่นกัน จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 19:26:15

ความคิดเห็นที่ 53 คห 51 บอลตก หรือ คนกับ จรวด วิ่งไปหาบอล ด้วยความเร่ง g ครับ อันนี้มองกันที่จุดเร่มต้น ของการ ทดลองเลย นะ หาก จรวด วิ่งไปอยู่แล้ว แล้วยังถือบอลอยู่ เมื่อปล่อยบอล คนปล่อยบอลก็เหมือนมองเห็นบอลตกลงพื้นจรวดหรือไปทิศทางเท่าคนปล่อย แต่ จริงๆ ในอวกาศคนกับจรวดวิ่งหาบอลด้วย ความเร่ง g หาใช่ เกิดการตกไม่ แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 55 19:42:51 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 19:40:37

ความคิดเห็นที่ 54 # 53 จรวดวิ่ง ถือบอลอยู่ เมื่อปล่อยบอล เหมือนมองเห็นบอลตกลงพื้น จริงๆ ในอวกาศคนกับจรวดวิ่งหาบอลด้วย ความเร่ง g หาใช่เกิดการตกไม่ เวลาอยู่ในจรวดปิดมิด จะรู้ได้อย่างไรอะไรบนอะไรล่าง คนบนโลกเห็นบอลตกลงพื้นที่ยืน คนบนจรวดความเร่ง g ยืนบนพื้น ปล่อยบอล บอลหล่นลงพื้น อย่างนี้ไม่เรียกว่าตกหรือ คนในจรวดบอก บอลหล่นลงพื้น คนนอกจรวดอาจบอก พื้นวิ่งชนบอล   ทำนองเดียวกัน กล่องบนโลกปิดมิดชิด ยืนบนพื้น ปล่อยบอลหล่นลงพื้น คนในกล่องเห็นบอลหล่นลงพื้น คนนอกโลกอาจบอก โลกวิ่งชนบอล จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 19:55:18

ความคิดเห็นที่ 55 รูปใน 42 มากี่ที ผมก็กดถูกใจให้นะครับ ที่จริงก็พอเข้าใจเรื่องกฏสมมูลอยู่ แต่ไม่เคยคิดไกลไปถึงแสงโค้ง ติดอยู่แค่ว่า ความรุ้สึกของมนุษย์ เมื่ออยู่ในกรอบต่างๆ คุณ think4223 ลองดู และพิจารณารูป 42 ให้นานๆนะครับ ผมว่าประเดี๋ยวก็กระจ่างได้เอง จากคุณ : Ontjung เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 20:01:53

ความคิดเห็นที่ 56 ตาม #53 ครับ เค้าถึงได้ออกแบบเครื่องซิมมูเลเตอร์จำลองการบินแบบมี Movement ไงครับ ใช้กฏสมมูลเอา"แรงโน้มถ่วง"มาหลอกให้นึกว่าเครื่องบินมี"ความเร่ง" เช่น เวลาจะหลอกให้รู้สึกเหมือนเร่ง ก็ยกหัวเครื่องซิมขึ้นแต่ภาพฉายสิ่งแวดล้อมภายนอกไม่เปลี่ยนแปลง จากคุณ : Ontjung เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 20:07:41

ความคิดเห็นที่ 57 54 พิรุท มันอยู่ตรงนี้ครับ ไม่ใช่สิ่งที่ตาเห็น แต่ผลที่เกิดจากมวลที่มีความเร่ง กับมวลที่หยุดนิ่งแสดงออกมาครับ ผมก็ไม่รู้ ว่า เราถกกัน มันถูกที่ ใคร หรือยังหรือ ผิดไปแล้วทั้งคู่ แต่บอกได้คำเดียว ว่าสนุกมากครับ ที่ได้คุยใน เหตและผลของแต่ละคน แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 55 22:04:43 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 20:31:53

ความคิดเห็นที่ 58 ตาม 42 ผมไม่ติดใจเรื่องแสง โค้งได้เพราะ มวล ครับ แต่อยากให้นึก ในพื้นฐาน ของ การที่ สิ่งต่างๆ ตกลงสู่แกนกลางมวล ทั้งๆที่ โลก กลม ทิศทางการกมุน รอบดวงอาทิตย์ ก็กลม มีหน้ามีหลัง ของการเดินทาง มีบนมีล่างของพื้นผิว ที่หันขั้วเหนือใต้คงที่ตลอดรอบการโคจรของดวงอาทิตย์ แต่เรายืนบนพื้นผิวโลกได้ในทุกๆมุมของทรงกลมโดย เอาเท้าชี้เข้าหาแกนกลางโลกเสมอ หากบอก ว่าความเร่งก่อให้เกิดแรงโน้มถ่วง ตามรูปต่างๆที่นำมาให้ดู เทียบเคียงผลที่โลกทำกับตัวเรา และสิ่งของทุกๆอย่างที่ตกลงสู่พื้นโลกได้หรือไม่ ขณะที่เรา อยู่กับที่ตอนนี้ เราติดกับพื้นผิวโลก โดยความเร่งตลอดเวลา ของการเคลื่อนที่ของอะไร เรา กำลังมีความเร่งหรือ โลกกำลังเคลื่อนที่แล้วทิศทางการเคลื่อนการหมุนของโลกนั้น เป็นความเร่งอยู่หรือ หาให้ผมหน่อยว่าความเร่งที่ก่อให้เกิด แรงโน้มถ่วงนี้ มีทิศทางยังไง และ ใครเป็นคนเคลื่อนไหวให้เกิดความเร่ง เท่าที่รู้เพราะโลก กำลังโคจร และ โลกกำลังหมุนรอบตัวเอง เพราะการเอาการตกกับการมองไม่ออกถึงความแตกต่างระหว่างการ ตกไปเองของบอล กับบอลอยู่กับที่แล้ว ตัวเราพื้นที่ตัวเรายืนเคลื่อนมาปะทะบอล มันต้องมีสิ่งใด สิ่งนึงเคลื่อนที่ หรือไหลไปตามแรงของการเคลื่อนที่ ของแรงดึงให้ตกอย่างอิสระ เพื่อหลุดพ้น จาก สิ่งที่ กั้นไม่ให้มวลเข้าใกล้แกนกลางมวล เกิดแรงกดทับ เป็นการชั่งน้ำหนัก ที่เราใช้กัน และ ไม่ได้เป็นลักษณะการเกาะติดพื้นผิวรอบนอก แต่เป็นการเกาะติดพื้นผิวด้านใน ของ สิ่งที่กำลังเคลื่อนด้วย g เหมือนเรารองแล้วยกของสิ่งนั้นขึ้น แต่แรงโน้มถ่วงจริงๆ ทำให้สิ่งนั้นติดกับมวลนั้นได้ในทุกรัศมี ของการเคลื่อนที่ใดๆ ของมวลนั้น ผมไม่อะไรหรอก หากผมสงสัยผมก็อยากรู้ว่ามันจะ อธิบายยังไงให้ เข้าใจได้บ้าง จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 22:26:46

ความคิดเห็นที่ 59 1. ผมว่าผมเคยเรียนมาตั้งแต่ ม.ปลาย แล้วนะ สูตร F = ma นี่ และ a คือ การเปลี่ยนแปลงของความเร็วในช่วงระยะเวลาหนึ่งๆซึ่งเกิดจากการได้รับ "แรง" ถ้าไม่มีแรงก็จะไม่มีความเร่งเกิดขึ้น 2. เห็นบางเวบในเนตอ้างว่าไอน์สไตน์ไม่นับแรงโน้มถ่วงเป็นแรงอยู่เหมือนกัน แต่ตามหนังสือหลายเล่มที่ผมอ่านจำได้ว่าบั้นปลายชีวิตของไอน์สไตน์เขาพยายามหาสมการที่จะใช้รวมแรงพื้นฐานทั้ง 4 เข้ามาอยู่ในสมการเดียวกันด้วยวิธีการทางเมตริกซ์ ซึ่งแรงโน้มถ่วงก็อยู่ในนั้นด้วย ก็ไม่เห็นว่าไอน์สไตน์ที่ผมรู้จักจากหนังสือจะมีท่าทีไม่ยอมรับแรงโน้มถ่วงว่าเป็น "แรง" ตรงไหนนี่ครับ ตรงกันข้ามกันด้วยซ้ำที่เขาพยายามรวมแรงโน้มถ่วงเข้ากับแรงแม่เหล็กไฟฟ้าด้วยพื้นฐานจากสมการของแม็กซ์เวล และก็ไม่สำเร็จ (ความเห็นผมคือ ไอน์สไตน์ไปผิดทางที่พยายามรวมแรงโน้มถ่วงที่เกิดจาก Space-Time ทำกับมวล เข้ากับแรงพื้นฐานอีก 3 อย่างที่เหลือซึ่งเป็นแรงระหว่างสสารกระทำกับสสาร ซึ่งอธิบายได้ด้วยทฤษฎีการแลกเปลี่ยนอนุภาคนำแรงในทฤษฎีควอนตัมได้ชัดเจนกว่า แต่ตอนนั้นไอน์สไตน์ดันไปแอนตี้ทฤษฎีควอนตัมซ่ะนี่) 3. สิ่งที่ทำให้ไอน์สไตน์รวมแรงไม่ได้ในสมัยนั้นเกิดจากการที่ยังไม่มีความรู้ด้านแรงนิวเคลียร์แบบอ่อนและแบบแข็งดีพอ แถมยังไปแอนตี้ทฤษฎีควอนตัมอีก ทำให้ขาดองก์ความรู้เรื่องแรงระหว่างสสารไป นอกจากนั้นเขายังคิดว่า Space-Time คือ ทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาล (ในความคิดของไอน์สไตน์ Space-Time มันไม่ใช่ที่ว่างเปล่าอย่างแท้จริง แต่มันเป็นอะไรบางอย่างซึ่งเปรียบเทียบได้ประมาณของเหลวสารละลายที่มีสารผสมอยู่มั่วไปหมด พลังงานที่จับต้องไม่ได้ก็เป็นหนึ่งในสารเหลวที่ละลายภายใน Space-Time แต่แยกตัวออกมาไม่ได้รวมเป็นเนื้อเดียวกันสนิทสามารถแพร่กระจายตัวออกไปได้เหมือนการกระจายตัวของสารผสมของเหลว แม้แต่มวลสารก็เปรียบเสมือนการตกตะกอนเป็นของแข็งของพลังงาน แถมก่อนหน้านั้นยังเคยคาดการณ์ไปไกลอีกแบบว่าจริงๆแล้วมวลสารก็เป็นเนื้อเดียวกันกับ Space-Time ถ้าเปรียบ Space-Time เป็นผืนผ้า มวลสารก็เหมือนกับปมผ้าที่ขมวดกันเป็นก้อนๆ) ปล. แนวคิดบางอย่างนักฟิสิกส์ก็เห็นด้วยกับไอน์สไตน์นะ โดยเฉพาะความแปลกเรื่องความเร็วของแสงในสูญญากาศซึ่งวัดได้คงที่เสมอไม่ว่าผู้สังเกตุการณ์จะเคลื่อนที่ยังไง รวมทั้งการจำกัดความเร็วสูงสุดของจักรวาลด้วยความเร็วแสง ซึ่งถ้า Space-Time มันคือความว่างเปล่าจริงๆก็ไม่น่าจะมีการจำกัดความเร็วสูงสุดในการย้ายตำแหน่งที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งไว้ที่ค่าใดค่าหนึ่ง แต่ควรเป็นไม่มีขีดจำกัดด้านความเร็วเลยต่างหาก สภาพมันเหมือนกับเรากำลังอยู่ภายในอะไรบางอย่างที่มีขีดจำกัดความเร็วในการส่งผ่านข้อมูลจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งด้วยความเร็วสูงสุดระดับหนึ่ง ซึ่งในที่นี้ก็คือความเร็วแสงในสูญญากาศ แถมพอมีสิ่งที่มีมวลอยู่ข้างในยังทำให้มันยุบตัวหรือโค้งงอได้อีก แถมไม่ได้แค่โค้งงอรอบๆมวลเฉยๆแต่ยังสามารถส่งแรงบีบอัดใส่ล้อมรอบมวลได้ด้วยอย่างกับแรงดันน้ำซึ่งในที่นี้ก็คือแรงโน้มถ่วงนั่นเอง แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 55 23:25:18 จากคุณ : AlexW เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 55 23:22:13

ความคิดเห็นที่ 60 จากรูปคนในห้องปิด ก็พอจะบอกได้ว่า การเครื่นตัวไปพร้อมกับแรง G ในค่าเกียวกันทำให้เกิด สภาวะไร่น้ำหนัก ส่วนอีกภาพคือเมื่อเกิดความเร่งในอวกาศ ก็จะเกิดแรงG ในทศทางตรงกันข้าม ซึ่งถ้าห้องเครื่แนที่ด้วยความเร่ง เท่ากับความเร่งในการร่วงหล่นบนโลก ก็จะทำให้รู้สึกเหมืนอยู่เฉยๆบนโลก นั่นแสดงให้เห็นว่า การเครื่อนตัวด้วยการขับดัน จะเกิดแรง G ในทิศตรงข้ามเสมอ แต่ถ้าการเครื่อนที่เกิดโดยปรง G จพทำให้เกดสภาวะไร้น้ำหนัก เอาง่ายๆคือยานใดทำให่เครื่นที่โดยารขับดันอื่น นักบิิินจนะต้องจอกับ แรง G เท่าหับความเร่งของยาน แต่หากเปลี่ยนการขับเครื่อนยานเป็น ขับเครื่อนด้วยแรง G ััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััััั นักบินก็จะอยู่ในสภาพไร้น้ำหนัก แล้วแรงG คืออะไร เพราะมันตอบสนองกับความเร่ง ไม่ใช่ความเร็ว จากคุณ : . (แคมปัส) เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 55 00:09:09

ความคิดเห็นที่ 61 ต้องการพูดคุยเรื่องแรงโน้มถ่วงต่อ จากคุณ : mooesha เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 55 07:33:40

ความคิดเห็นที่ 62 แรงโน้มถ่วง คือแรงที่ต่างสเกลของแรงทั้งสี่ เราเรียนรู้ตามนิวตัน แต่ยังไม่เข้าใจว่าเรามีความสัมพันธ์กับโลก ถ้าเราหาค่าความสัมพันธ์ความโน้มถ่วงระหว่างเรากับโลกได้(ไม่ใช่การชั่งน้ำหนัก) เราจะเข้าใจเรื่องแรงโน้มถ่วงดีขึ้น แล้วแรงที่ยึดอิเล็คตรอนกับนิวเคลียสในตัวเราคืออะไร แรงที่ยึด อะตอมให้ประกอบเป็นโมเลกุลในตัวเราคืออะไร แล้วแรงที่ยึดโปรตรอนกับนิวตรอนให้เป็นนิวเคลียสในตัวเรา คืออะไร แล้วแรงทั้งหมดสามารถกระทำให้มาอยู่ในสเกลเดียวกันในตัวเรา ได้หรือไม่ ผลจะเป็นอย่างไร เป็นคำถามที่หินพอๆกับบ้า ครับ จากคุณ : สมาธิเล็ก เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 55 15:37:57