ความคิดเห็นที่ 1 ปรากฏการณ์สุริยุปราคาเต็มดวง 18 สิงหาคม พ.ศ. 2411 ........ สุริยุปราคาเต็มดวง 18 สิงหาคม พ.ศ. 2411 เป็นปรากฎการณ์สุริยุปราคาซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2411 ซึ่งพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงได้คำนวณปรากฎการณ์ดังกล่าวไว้ล่วงหน้าถึงสองปี และทรงเสด็จไปทอดพระเนตรสุริยุปราคาครั้งนี้กับราชอาคันตุกะยังบ้านหว้ากอ จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จนได้ชื่อว่า "บิดาแห่งวิทยาศาสตร์ไทย" ส่วนประชาคมดาราศาสตร์สากลได้เรียกสุริยุปราคาในครั้งนี้ว่า "King of Siam's eclipse" (อุปราคาของพระเจ้ากรุงสยาม) เหตุการณ์ดังกล่าวยังนำไปสู่การค้นพบธาตุฮีเลียม โดย ปิแอร์ จองส์ชอง กัปตันบุลล็อกได้สเก็ตช์ลักษณะของโคโรนาของดวงอาทิตย์ ขณะสังเกตการณ์จากทะเลเซลีเบส พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงคำนวณไว้ล่วงหน้าถึงสองปี ว่าเส้นศูนย์ของอุปราคาจะผ่านมาใกล้ที่สุด ณ ตำบลหว้ากอ ตรงละติจูด 11 องศา 38 ลิปดาเหนือ และลองติจูด 99 องศา 39 ลิปดาตะวันออก สุริยุปราคาเต็มดวงจะเกิดขึ้นนานที่สุดอยู่ตรงเชิงเขาหลวง โดยที่พระองค์ทรงคำนวณขึ้นมาด้วยพระองค์เอง ไม่มีอยู่ในหลักฐานการคำนวณของหอดูดาวกรีนิซแต่อย่างใด ฝ่ายการคำนวณของกรีนิซนั้นแสดงเฉพาะแนวศูนย์กลางของการพาดผ่านของเงามืดเพียงเส้นเดียว แต่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพยากรณ์ว่าอุปราคานั้นจะเห็นมืดทั้งดวงตั้งแต่ชุมพรถึงปราณบุรี นักดาราศาสตร์ชาวฝรั่งเศสผู้หนึ่งก็ได้ทำนายสุริยุปราคาคราวนี้ด้วยเช่นกัน แต่คำนวณผิดพลาดไป 2 นาที นักดาราศาสตร์ ปิแอร์ จองส์ชอง สังเกตสุริยุปราคาครั้งนี้จากคุนตูร์ รัฐไอเดอราบัด ประเทศอินเดีย นับเป็นสุริยุปราคาเต็มดวงครั้งแดงนับตั้งแต่ทฤษฎีของเคอร์ชอฟฟ์ซึ่งเสนอไว้เมื่อปี พ.ศ. 2402 ว่า เส้นฟรอนโฮเฟอร์ในสเปกตรัมของดวงอาทิตย์มีความสัมพันธ์กับแถบเปล่งแสงของธาตุเคมีต่างชนิดที่มีอยู่ในดวงอาทิตย์ จองส์ชองสังเกตการณ์สุริยุปราคาดังกล่าวด้วยสเปกโตรมิเตอร์ เขาสังเกตพบแถบสีเหลืองสว่าง (ความยาวคลื่น 587.49 นาโนเมตร) ในสเปกตรัมของเปลวสุริยะซึ่งไม่อาจเป็นธาตุโซเดียมอย่างที่เคยสันนิษฐานไว้เดิมได้ และในภายหลัง ก็สามารถสังเกตพบแถบเดิมโดยไม่จำเป็นต้องสังเกตในช่วงที่เกิดสุริยุปราคาขึ้นก่อน ผลแบบเดียวกันยังถูกพบโดยนักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ นอร์แมน ล็อกเยอร์ และทั้งการสื่อสารของจองส์ชองและล็อกเยอร์ถูกนำเสนอไปยังสถาบันวิทยาศาสตร์ฝรั่งเศสเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2411 จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 09:00:08

ความคิดเห็นที่ 2 ปรากฏการณ์สุริยุปราคาเต็มดวงครั้งที่ 7 ที่สามารถมองเห็นได้ในประเทศไทย (24 ตุลาคม พ.ศ. 2538) ................. สุริยุปราคา หรือ สุริยคราส เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติ เกิดขึ้นเมื่อดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และโลก โคจรมาเรียงอยู่ในแนวเดียวกันโดยมีดวงจันทร์อยู่ตรงกลาง เกิดขึ้นเฉพาะในวันที่ดวงจันทร์มีดิถีตรงกับจันทร์ดับ เมื่อสังเกตจากพื้นโลกจะเห็นดวงจันทร์เคลื่อนเข้ามาบดบังดวงอาทิตย์ โดยอาจบังมิดหมดทั้งดวงหรือบางส่วนก็ได้ ในแต่ละปีสามารถเกิดสุริยุปราคาบนโลกได้อย่างน้อย 2 ครั้ง สูงสุดไม่เกิน 5 ครั้ง ในจำนวนนี้อาจไม่มีสุริยุปราคาเต็มดวงเลยแม้แต่ครั้งเดียว หรืออย่างมากไม่เกิน 2 ครั้ง โอกาสที่จะได้เห็นสุริยุปราคาเต็มดวงสำหรับสถานที่ใดสถานที่หนึ่งบนพื้นโลกนั้นค่อนข้างยาก เนื่องจากสุริยุปราคาเต็มดวงแต่ละครั้งจะเกิดในบริเวณแคบ ๆ ภายในแถบที่เงามืดของดวงจันทร์พาดผ่านเท่านั้น 24 ตุลาคม พ.ศ. 2538 สุริยุปราคาเต็มดวงครั้งที่ 7 เป็นสุริยุปราคาเต็มดวงครั้งล่าสุดที่ผ่านเข้ามาในประเทศไทย แนวคราสมืดผ่านจังหวัดตาก กำแพงเพชร นครสวรรค์ ลพบุรี นครราชสีมา บุรีรัมย์ และสระแก้ว สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี และพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าพัชรกิติยาภา เสด็จไปทอดพระเนตร ณ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) วิทยาเขตสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา ซึ่งเห็นเต็มดวงนาน 1 นาที 52 วินาที สำหรับกรุงเทพฯ เห็นเป็นชนิดบางส่วน 96% จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 09:13:16

ความคิดเห็นที่ 3 ปรากฏการณ์สุริยุปราคาในอนาคตที่สามารถเห็นได้ในประเทศไทย ...... 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 สุริยุปราคาวงแหวน โดยทุกพื้นที่ในประเทศไทยยกเว้นภาคใต้สามารถเห็นได้เป็นชนิดบางส่วนขณะพระอาทิตย์ขึ้น กรุงเทพเห็นเป็นชนิดบางส่วน 11% 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2574 สุริยุปราคาวงแหวนผ่านจังหวัดชายแดนใต้ กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 68% 14 ตุลาคม พ.ศ. 2585 สุริยุปราคาวงแหวน ตั้งแต่จังหวัดนครศรีธรรมราชลงไป กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 71% 11 เมษายน พ.ศ. 2613 สุริยุปราคาเต็มดวง แนวคราสมืดผ่านจังหวัดชุมพร ประจวบคีรีขันธ์ และหว้ากอ กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 95% สำหรับสุริยุปราคาเต็มดวงที่จะมองเห็นได้ในกรุงเทพฯอีกครั้ง ในวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2904 จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 09:24:29

ความคิดเห็นที่ 4 ปรากฏการณ์สุริยุปราคาเต็มดวง 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2552 เป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ โดยมีจุดเริ่มต้นในวันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2552 (ตามเวลา UTC) แล้วข้ามเข้าสู่วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2552 เงามืดได้เริ่มพาดผ่านบริเวณตอนเหนือของประเทศอินเดีย ตั้งแต่ดวงอาทิตย์ขึ้นจากเส้นขอบฟ้า เข้าสู่ ประเทศเนปาล ประเทศบังคลาเทศ ประเทศภูฐาน และ ประเทศพม่า ก่อนที่จะเข้าสู่ตอนกลางของประเทศจีน โดยเงามืดพาดผ่านเมืองสำคัญของประเทศจีนเป็นจำนวนมาก และ พาดผ่านลงสู่ที่บริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกจนสิ้นสุดเมื่อดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าเหนือมหาสมุทรแปซิฟิก ปรากฏการณ์ครั้งนี้เป็นการเกิดสุริยุปราคาที่บงบังดวงอาทิตย์ได้นานมากกว่า 6 นาที 39 วินาที ยาวนานที่สุดตั้งแต่การเกิดสุริยุปราคาเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2534 และนับว่ายาวนานที่สุดในคริสต์ศตวรรษที่ 21 การเกิดสุริยุปราคาเต็มดวง 22 กรกฎาคม 2552 ประเทศไทยสามารถเห็นได้เพียงบางส่วนเท่านั้น โดยเฉพาะภาคเหนือและภาคอีสาน เริ่มสัมผัสในเวลา 7:02 น. (จังหวัดแม่ฮ่องสอน) บดบังมากที่สุดประมาณ 69% (จังหวัดเชียงราย) และสิ้นสุดเวลา 09:19 น. (จังหวัดอุบลราชธานี) จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 09:40:02

ความคิดเห็นที่ 5 ปรากฏการณ์จันทรุปราคา ............ จันทรุปราคา คือปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อดวงอาทิตย์, โลก และดวงจันทร์ เคลื่อนที่มาอยู่ในแนวระดับเดียวกันพอดี หากเกิดขึ้นในช่วงพระจันทร์เต็มดวง เมื่อดวงจันทร์ผ่านเงาของโลก จะเรียกว่า จันทรุปราคา ปรากฏการณ์จันทรุปราคาแม้จะเกิดขึ้นตามธรรมชาติ แต่มีอิทธิพลต่อความคิดและความเชื่อในหลายวัฒนธรรมมาช้านาน รวมทั้งของไทยด้วย ซึ่งลักษณะของจันทรุปราคาขึ้นอยู่กับตำแหน่งของดวงจันทร์ที่เคลื่อนที่ผ่านเงาของโลกในเวลานั้นๆ จันทรุปราคาไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ เนื่องจากระนาบการโคจรของโลกรอบดวงอาทิตย์และระนาบการโคจรของดวงจันทร์รอบโลกทำมุมกัน 5 องศา ในการเกิดจันทรุปราคา ดวงจันทร์จะต้องอยู่บริเวณจุดตัดของระนาบวงโคจรทั้งสอง และต้องอยู่ใกล้จุดตัดนั้นมาก จึงจะเกิดจันทรุปราคาเต็มดวงหรือจันทรุปราคาบางส่วนได้ ระยะห่างระหว่างโลกและดวงจันทร์มีผลต่อความเข้มของจันทรุปราคาด้วย นอกจากนี้ หากดวงจันทร์อยู่ในตำแหน่งที่ห่างจากโลกมากที่สุด (apogee) จะทำให้ระยะเวลาในการเกิดจันทรุปราคานานขึ้น ด้วยเหตุผล 2 ประการ คือ 1 ดวงจันทร์จะเคลื่อนที่อย่างช้าๆ เพราะตำแน่งนี้เป็นตำแหน่งที่ดวงจันทร์เคลื่อนที่ช้าที่สุดตลอดการโคจรรอบโลก 2 ดวงจันทร์ที่มองเห็นจากโลกจะมีขนาดเล็ก จะเคลื่อนที่ผ่านเงาของโลกไปทีละน้อย ทำให้อยู่ในเงามืดนานขึ้น ในทุกๆ ปีจะมีจันทรุปราคาเกิดขึ้นอย่างน้อยปีละ 2 ครั้ง หากเก็บสถิติการเกิดจันทรุปราคาแล้ว จะสามารถทำนายวันเวลาในการเกิดจันทรุปราคาครั้งต่อไปได้ การสังเกตจันทรุปราคาแตกต่างจากสุริยุปราคา จันทรุปราคาส่วนใหญ่จะสามารถสังเกตได้จากบริเวณใดๆ บนโลกที่อยู่ในช่วงเวลากลางคืนขณะนั้น ขณะที่สุริยุปราคาจะสามารถสังเกตได้เพียงบริเวณเล็กๆ เท่านั้น หากขึ้นไปยืนอยู่บนพื้นผิวของดวงจันทร์ขณะที่เกิดจันทรุปราคาบนโลก ก็จะสามารถเห็นการเกิดสุริยุปราคาบนดวงจันทร์ได้ในเวลาเดียวกัน ทั้งนี้ เนื่องจากการที่โลกกำลังบังดวงอาทิตย์อยู่ในเวลานั้น จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 09:58:04

ความคิดเห็นที่ 6 ปรากฏการณ์ดาวเคียงเดือน ........ ปรากฏการณ์ดาวเคียงเดือน หรือ ปรากฏการณ์พระจันทร์ยิ้ม เป็นปรากฏการณ์ที่มีลักษณะเหมือนคนกำลังยิ้ม โดยดาวคู่ดังกล่าว ได้แก่ดาวศุกร์ อยู่เคียงกับ ดาวพฤหัสบดี มองใกล้กันเพียง 2 องศา ในระยะบนท้องฟ้า และจะมีดวงจันทร์เสี้ยว ขึ้น 3 ค่ำ อยู่ข้างล่างดาวทั้งสองดวง ที่ห่างดาว เพียง 2 องศา ซึ่งสามารถสังเกตได้ในประเทศไทยครั้งล่าสุดเมื่อ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2551 ปรากฏการณ์ดาวเคียงเดือนจะเกิด 2 ครั้งห่างกันประมาณ 10 เดือน ทุก 2 ปีครึ่ง มีลักษณะเป็นดวงดาว 3 ดวง ซึ่งได้แก่ ดาวศุกร์ (ดาวประจำเมือง) ดาวพฤหัสฯ และ ดวงจันทร์ โคจรเข้ามาใกล้กัน โดยดวงจันทร์หงายอยู่ด้านล่าง ดาวอีก2ดวง และ อยู่ในระยะที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน แต่ปรากฏการณ์นี้จะมองเห็นได้ไม่นานนัก เพราะดาวจะตกเร็วลับจากขอบฟ้าจากการที่โลกหมุนรอบตัวเองตลอดเวลา เคยเกิดปรากฏการณ์ดาวเคียงเดือนมาแล้วในวันที่ 1 กุมภาพันธ์, 1 ธันวาคม พ.ศ. 2551, 16 พฤษภาคม 2553 เวลา 19.24 น. และในช่วงใกล้สว่างของ วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 จากนั้นจะเกิดขึ้นอีกครั้งในช่วงค่ำวันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2555 จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 10:01:34

ความคิดเห็นที่ 7 รอดู จันทร์ยิ้ม อิอิ จากคุณ : ผมเป็นภูมิคุ้มกันอาหมวยบกพร่อง เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 10:18:31

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบครับ จากคุณ : เขียนบน iPad (Karundinho) เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 10:42:23

ความคิดเห็นที่ 9 ปรากฏการณ์ดาวศุกร์ผ่านหน้าดวงอาทิตย์ ....... ดาวศุกร์ผ่านหน้าดวงอาทิตย์ (Transit of Venus) เป็นปรากฏการณ์ทางดาราศาสตร์ ที่เกิดขึ้นเมื่อดาวศุกร์เคลื่อนที่ผ่านแนวเส้นตรงที่เชื่อมระหว่างโลกกับดวงอาทิตย์ คนบนโลกจะเห็นดาวศุกร์เป็นดวงกลมดำขนาดเล็กเคลื่อนที่ผ่านดวงอาทิตย์ การผ่านหน้าคล้ายกับสุริยุปราคาที่เกิดจากดวงจันทร์บดบังดวงอาทิตย์ ต่างกันตรงที่ดาวศุกร์อยู่ห่างจากโลกมากกว่าดวงจันทร์ (แม้ว่าจะมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่กว่า) เราจึงมองเห็นดาวศุกร์มีขนาดเล็กมาก ในอดีตนักดาราศาสตร์ใช้ปรากฏการณ์นี้ในการวัดระยะทางระหว่างโลกกับดวงอาทิตย์โดยอาศัยการเกิดแพรัลแลกซ์ เจเรไมอาห์ ฮอร์รอกส์ นักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษเป็นคนแรกที่ได้คำนวณและสังเกตเห็นการเคลื่อนตัวในวงโคจรของดาวศุกร์ผ่านหน้าดวงอาทิตย์ดังกล่าวเมื่อเวลาตั้งแต่ 15.15 น. จนดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าในวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2182 ดวงศุกร์ผ่านหน้าดวงอาทิตย์ครั้งต่อไปมีให้เห็นได้ทั่วประเทศไทยในตอนเช้าวันที่ 6 มิถุนายน 2555 จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 10:55:19

ความคิดเห็นที่ 10 ปรากฏการณ์ดวงจันทร์สีน้ำเงิน ...... ดวงจันทร์สีน้ำเงิน (Bluemoon) หรือบลูมูน คือดวงจันทร์เต็มดวงที่มีกำหนดเวลาเกิดไม่แน่นอน โดยส่วนใหญ่ในแต่ละปีจะมีดวงจันทร์เต็มดวง 12 ครั้ง เฉลี่ยเกิดประมาณเดือนละหนึ่งครั้ง แต่ถ้าคิดเฉพาะระยะเวลาที่เกิดดวงจันทร์เต็มดวง 12 ครั้ง (รอบ) ในหนึ่งปีของปฏิทินตามระบบสุริยคติจะมีจำนวนวันมากกว่าประมาณ 11 วัน ซึ่งเมื่อนำมาสะสมรวมกัน จะทำให้ทุกสองหรือสามปีมีดวงจันทร์เต็มดวงเพิ่มขึ้นหนึ่งครั้ง (กล่าวคือจะเกิดขึ้น 2.71722874 ปี) ดวงจันทร์เต็มดวงที่เพิ่มขึ้นมานี้เรียกว่า “ดวงจันทร์สีน้ำเงิน" แต่เนื่องจากมีการนิยามความหมายของดวงจันทร์ “ที่เพิ่มขึ้นมานี้" ต่างกัน จึงทำให้การกำหนดวันที่เกิดดวงจันทร์นี้ต่างกัน โดยส่วนใหญ่ดวงจันทร์สีน้ำเงินหมายถึงดวงจันทร์เต็มดวงที่เกิดครั้งที่สองของเดือน เดือนที่มีดวงจันทร์เต็มดวงสองครั้งคือ + เดือนธันวาคม ค.ศ. 2009 (2 ธันวาคม และ 31 ธันวาคม) + เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2012 (2 สิงหาคม และ 31 สิงหาคม) + เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2015 (2 กรกฎาคม และ 31 กรกฎาคม) จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 11:06:36

ความคิดเห็นที่ 11 ปรากฏการณ์ดาวหางเฮล-บอปป์ (ปี 1997) ............. ดาวหางเฮล-บอปป์ (Comet Hale-Bopp) หรือชื่ออย่างเป็นทางการตามระบบดาวหางว่า C/1995 O1 นับเป็นดาวหางที่มีการเฝ้าสังเกตการณ์มากที่สุดที่คริสต์ศตวรรษที่ 20 และเป็นหนึ่งในบรรดาดาวหางที่สว่างที่สุดในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา สถิติการมองเห็นด้วยตาเปล่าสามารถเฝ้าดูอยู่ได้เป็นเวลานานถึง 18 เดือน เป็นสองเท่าของสถิติเดิมคือดาวหางใหญ่แห่งปี 1811 ดาวหางเฮล-บอปป์ถูกค้นพบโดยนักสังเกตการณ์ดาวหางสองคนซึ่งอยู่กันคนละแห่ง ได้แก่ อลัน เฮล และ โทมัน บอปป์ ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่วันที่ 23 กรกฎาคม ค.ศ. 1995 ขณะที่มันยังอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์เป็นทางไกลมาก ทำให้คาดหมายกันว่ามันจะกลายเป็นดาวหางใหญ่ได้เมื่อเข้าใกล้ดวงอาทิตย์มากขึ้น แม้การคาดคะเนความสว่างของดาวหางจะมีปัจจัยเกี่ยวข้องหลายประการ แต่ปรากฏว่าดาวหางเฮล-บอปป์สามารถทำได้ดีกว่าการคาดหมายเมื่อมันเข้าใกล้ดวงอาทิตย์มากที่สุดเมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1997 และได้รับการขนานนามให้เป็น ดาวหางใหญ่แห่งปี 1997 จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 11:13:07

ความคิดเห็นที่ 12 ปรากฏการณ์ดาวหางชูเมกเกอร์-เลวี 9 พุ่งชนดาวพฤหัสบดี ................ ดาวหางชูเมกเกอร์-เลวี 9 (Shoemaker-Levy 9 หรือ SL9; ชื่ออย่างเป็นทางการ D/1993 F2) เป็นดาวหางที่พุ่งเข้าชนดาวพฤหัสบดีในปี พ.ศ. 2537 ซึ่งทำให้สามารถสังเกตการชนระหว่างวัตถุในระบบสุริยะได้โดยตรงเป็นครั้งแรก (ไม่นับการชนที่เกี่ยวกับโลก) เหตุการณ์นี้ได้รับความสนใจอย่างกว้างขวาง มีการเผยแพร่ออกไปทางสื่อต่าง ๆ และนักดาราศาสตร์ทั่วโลกก็มีโอกาสติดตามสังเกตการชนครั้งนี้อย่างใกล้ชิด นอกจากนี้เหตุการณ์ดังกล่าวยังแสดงให้เห็นถึงสภาพบรรยากาศของดาวพฤหัสบดี รวมไปถึงบทบาทของดาวพฤหัสบดีที่คอยกวาดวัตถุในอวกาศที่อยู่ด้านในของระบบสุริยะ แคโรลิน ชูเมกเกอร์ ยูจีน ชูเมกเกอร์ และเดวิด เลวี เป็นนักดาราศาสตร์ที่ค้นพบดาวหางชูเมกเกอร์-เลวี 9 เมื่อคืนวันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2536 โดยอาศัยกล้องโทรทรรศน์ขนาด 0.4 เมตร ณ หอดูดาวเมาต์พาโลมาร์ในมลรัฐแคลิฟอร์เนีย เป็นดาวหางดวงแรกที่พบขณะโคจรรอบดาวเคราะห์ ไม่ได้โคจรรอบดวงอาทิตย์ ชิ้นส่วนของดาวหางชูเมกเกอร์-เลวี 9 มีตั้งแต่ขนาดเล็กไปจนถึงเส้นผ่านศูนย์กลาง 2 กิโลเมตร ซึ่งนักดาราศาสตร์เชื่อว่าแรงโน้มถ่วงของดาวพฤหัสบดีได้ฉีกดาาวหางแตกออกเป็นชิ้น ๆ ระหว่างการโคจรเข้าใกล้กันเมื่อเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2535 จากนั้นชิ้นส่วนต่าง ๆ ของดาวหางได้พุ่งเข้าชนดาวพฤหัสบดีตรงด้านซีกใต้โดยเกิดขึ้นระหว่างวันที่ 16 กรกฎาคม ถึง 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2537 ด้วยอัตราเร็วประมาณ 60 กิโลเมตร/วินาที ทำให้เกิดรอยคล้ำบนชั้นบรรยากาศของดาวพฤหัสบดี เห็นได้ชัดเจนต่อเนื่องกันนานเป็นเวลาหลายเดือนหลังจากนั้น การศึกษาวงโคจรของดาวหางชูเมกเกอร์-เลวี 9 ในเวลาต่อมา เผยให้เห็นอย่างชัดเจนว่าดาวหางดวงนี้กำลังโคจรรอบดาวพฤหัสบดีด้วยคาบประมาณ 2 ปี จุดที่ห่างจากดาวพฤหัสบดีมากที่สุดอยู่ห่างเป็นระยะทาง 0.33 หน่วยดาราศาสตร์ (AU) (ประมาณ 49.4 ล้านกิโลเมตร) และค่าความเยื้องศูนย์กลาง (eccentricity) ของวงโคจรมีค่าสูงมาก (ประมาณ 0.9986) ดาวหางชูเมกเกอร์-เลวี 9 โคจรเข้าใกล้ดาวพฤหัสบดีมากที่สุดเมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2535 ด้วยระยะห่างเพียง 40,000 กิโลเมตร เหนือบรรยากาศดาวพฤหัสบดี ใกล้กว่าวงโคจรของเมทิส ดวงจันทร์บริวารดวงที่อยู่ใกล้ดาวพฤหสบดีมากที่สุด และอยู่ภายใต้ขีดจำกัดของรอช ซึ่งแรงไทดัลมีความรุนแรงมากพอจะฉีกมันออกเป็นเสี่ยง ๆ ชิ้นส่วนของดาวหางได้รับการตั้งชื่อเรียงตามตัวอักษร จาก A ถึง W ซึ่งเป็นไปตามธรรมเนียมการตั้งชื่อชิ้นส่วนดาวหางดวงเดียวกันที่แตกออกเป็นหลายชิ้น การค้นพบว่าดาวหางมีโอกาสชนดาวพฤหัสบดีทำให้นักดาราศาสตร์ทั้งหลายรวมไปถึงประชาชนที่สนใจต่างตื่นเต้นเป็นการใหญ่ เนื่องจากไม่เคยมีการสังเกตการชนกันระหว่างวัตถุที่สำคัญในระบบสุริยะมาก่อน ผลการพยากรณ์ตำแหน่งดาวหางเป็นที่แน่ชัดว่ามันจะพุ่งเข้าชนดาวพฤหัสบดี การชนครั้งนี้นักดาราศาสตร์คาดว่าจะเป็นโอกาสสำคัญในการศึกษาบรรยากาศของดาวพฤหัสบดี เพราะจะเปิดเผยสภาพบรรยากาศด้านในของดาวพฤหัสบดีออกมาให้เห็น นักดาราศาสตร์คะเนว่าชิ้นส่วนดาวหางชูเมกเกอร์-เลวี 9 ที่สังเกตได้จากโลก มีขนาดตั้งแต่ไม่กี่เมตรจนถึงไม่กี่กิโลเมตร ซึ่งแสดงว่าก่อนที่จะแตกออกมันมีขนาดใหญ่ได้ถึงราว 5 กิโลเมตร ซึ่งนับว่าใหญ่พอสมควรเมื่อเทียบกับดาวหางเฮียะกุตะเกะที่เห็นได้เหนือท้องฟ้าเมื่อปี พ.ศ. 2539 มีการถกเถียงกันอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับผลของการชน และการชนจะทำให้เกิดแสงสว่างวาบมองเห็นได้จากโลกหรือไม่ นักดาราศาสตร์บางกลุ่มคาดว่าการชนอาจทำให้เกิดคลื่นสั่นไหวไปทั่วดาวพฤหัสบดี รวมไปถึงวงแหวนดาวพฤหัสบดีที่อาจมีมวลเพิ่มมากขึ้น จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 11:28:56

ความคิดเห็นที่ 13 โหวตโลด จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 12:46:26

ความคิดเห็นที่ 14 โหวตแล้ว จากคุณ : takatin เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 13:53:13

ความคิดเห็นที่ 15 #6 14 มี.ค. นี้มันเป็นข้างแรมนิครับ ปีหน้าหรือเปล่า จากคุณ : อาแปะชาเขียว เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 15:16:42

ความคิดเห็นที่ 16 ปรากฏการณ์มหานวดารา .......... มหานวดารา หรือ ซูเปอร์โนวา (Supernova) เป็นหนึ่งในเหตุการณ์ระเบิดที่มีพลังมากที่สุดที่รู้จัก นั่นคือเป็นการระเบิดของดาวฤกษ์มวลมากเมื่อสิ้นอายุขัยแล้ว จะเปล่งแสงสว่างมหาศาลและระเบิดออกรัศมีสว่างวาบเป็นรัศมีเพียงชั่วครู่ ก่อนจะเลือนจางลงในเวลาสัปดาห์หรือเดือนเท่านั้น ระหว่างช่วงเวลาสั้นๆ ที่เกิดมหานวดารานี้ มันจะปลดปล่อยพลังงานมหาศาลขนาดเท่ากับพลังงานของดวงอาทิตย์ดวงหนึ่งสามารถปลดปล่อยได้ทั้งชีวิตทีเดียว การระเบิดจะขับไล่ดวงดาวและวัตถุต่างๆ ที่อยู่ใกล้ให้กระเด็นออกไปไกลด้วยความเร็วแสง และเกิดคลื่นกระแทกแผ่ออกไปโดยรอบตรงช่องว่างระหว่างดวงดาว การกระแทกนี้ได้กวาดเหล่าแก๊สและฝุ่นละอองออกไปอย่างรวดเร็ว เรียกปรากฏการณ์นี้ว่าการเกิดซากมหานวดารา ประเภทของมหานวดาราที่เราคุ้นเคยที่สุดก็คือ มหานวดาราประเภท T2 (Type II Supernovae) เกิดจากการสิ้นสุดวงจรชีวิตของดาวฤกษ์ เป็นการดับของดาวฤกษ์ที่มีขนาดยักษ์กว่าดวงอาทิตย์ของเรา โดยการระเบิดจะเกิดขึ้นอย่างรุนแรงและรวดเร็ว เมื่อเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ในแกนกลางของดาวฤกษ์หมดลง แรงดันที่เกิดจากอิเลคตรอนผลักกันก็จะหายไป ดาวฤกษ์จะยุบตัวลงเนื่องจากแรงโน้มถ่วงอะตอมธาตุในแกนกลางดาวฤกษ์บีบอัดตัวจนชนะแรงผลักจากประจุ อะตอมจึงแตกออกเหลือแต่นิวตรอนอัดตัวกันแน่นแทน เปลือกดาวชั้นนอกๆ ที่บีบอัดตามเข้ามาจะกระแทกกับแรงดันจากนิวตรอน จนกระดอนกลับและระเบิดกลายเป็นมหานวดารา วัสดุสารจากการระเบิดมหานวดาราจะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเกือบเท่าความเร็วแสง ที่ใจกลางของมหานวดาราจะมีก้อนนิวตรอนซึ่งจะเรียกว่า ดาวนิวตรอน (neutron star) โดยเฉลี่ยแล้ว มหานวดาราจะเกิดประมาณห้าสิบปีครั้งหนึ่งในดาราจักรที่มีขนาดเท่าๆ กับทางช้างเผือกของเรา มีบทบาทสำคัญกับการเพิ่มมวลให้กับมวลสารระหว่างดวงดาว นอกจากนั้น การแผ่กระจายของคลื่นกระแทกจากการระเบิดของมหานวดาราสามารถก่อให้เกิดดาวดวงใหม่ได้มากมาย ภาพจำลองแสดงให้เห็นมหานวดารา SN 2006gy ที่กล้องโทรทรรศน์อวกาศรังสีเอกซ์จันทราจับภาพได้ อยู่ห่างจากโลก 240 ล้านปีแสง .......... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 15:36:12

ความคิดเห็นที่ 17 ปรากฏการณ์รังสีคอสมิก ......... รังสีคอสมิก (Cosmic ray) แท้จริงแล้วไม่ใช่รังสี เพราะเดิมทีมีความเข้าใจผิดคิดกันว่ามันคือปรากฏการณ์ของแสงสว่าง แต่แท้จริงแล้วมันคืออนุภาคพลังงานสูงจากอวกาศ ที่เกิดจากธาตุชนิดเดียวกันที่ทำให้เกิดจักรวาล ดาราจักรทางช้างเผือก โลก ดาวนิวตรอน หลุมดำ และ ดวงอาทิตย์ เป็นต้น ปะทะกับชั้นบรรยากาศของโลก ประมาณ 90% ของอนุภาครังสีคอสมิกที่เข้ามาเป็นโปรตอน 9% เป็นนิวเคลียสของฮีเลียม (อนุภาคอัลฟา) และอีก 1% เป็นอิเล็กตรอน (อนุภาคเบต้าลบ) การที่เรียกอนุภาคนี้ว่า "รังสี" ที่จริงเป็นการเรียกที่ผิด เพราะอนุภาคคอสมิกที่วิ่งเข้ามานั้นเป็นอิสระต่อกัน ไม่ได้มาในรูปของรังสีหรือลำแสงอนุภาค อนุภาคพลังงานที่แตกต่างกันนั้นแสดงถึงแหล่งกำเนิดพลังงานที่แตกต่างกัน ต้นกำเนิดของอนุภาคเหล่านี้มาจากหลายๆ แหล่งเช่น จากกระบวนการแผ่พลังงานของดวงอาทิตย์ ไปจนถึงปรากฏการณ์อื่นในห้วงเอกภพอันไกลที่เรามองไม่เห็น รังสีคอสมิกอาจมีพลังงานสูงกว่า 10 ยกกำลัง 20 eV ซึ่งสูงกว่าอนุภาคที่มนุษย์สามารถสร้างขึ้นได้จากเครื่องเร่งอนุภาคที่สูงสุดเพียง 10 ยกกำลัง 12-10 ยกกำลัง 13 eV เท่านั้น จึงน่าสนใจว่า แหล่งกำเนิดรังสีคอสมิกเหล่านี้มีพลังงานสูงเพียงใด รังสีคอสมิกที่ทะลุผ่านชั้นบรรยากาศของโลกนั้น กระทบกับสิ่งมีชีวิตบนโลกทั้งหมด มีผลทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของ ดีเอ็นเอ ที่ส่งในด้านของการวัวัฒนาการทางด้านพันธุกรรม ซึ่งถึงเป็นด้านดี ที่ทำให้สิ่งมีชีวิตปรับตัวกับสภาพความเปลี่ยนแปลง แต่ในด้านเสีย มนุษย์ถูกรังสีคอสมิกที่มีขนาดเล็กมากทะลุผ่านร่างกายทุกๆวินาที และทำให้มีโอกาสพุ่งผ่านตรงจุดดีเอ็นเอและทำลายนิวเคลียส ทำให้ก่อเกิดเซลล์มะเร็ง จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 15:41:46

ความคิดเห็นที่ 18 ปรากฏการณ์ซูปเปอร์มูน ........ ในทางดาราศาสตร์ ซูเปอร์มูนเป็นจันทร์เพ็ญหรือจันทร์ดับซึ่งเกิดขึ้นพร้อมกับการเข้าใกล้โลกของดวงจันทร์ ระยะห่างระหว่างโลกกับดวงจันทร์แตกต่างกันไปแต่ละเดือนอยู่ระหว่าง 354,000 และ 410,000 กิโลเมตร เนื่องจากวงโคจรรูปวงรีของดวงจันทร์ คำว่า ซูเปอร์มูน ไม่ได้รับการยอมรับหรือใช้กันอย่างกว้างขวางในประชาคมดาราศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์ ซึ่งใช้คำว่า "perigee-syzygy" แทนคำว่า "perigee" เป็นจุดที่ดวงจันทร์อยู่ใกล้โลกที่สุดในวงโคจร และ "syzygy" เป็นจันทร์เพ็ญหรือจันทร์ดับ เมื่อโลก ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เรียงตัวกันเกือบเป็นเส้นตรง ดังนั้น ซูเปอร์มูนจึงอาจเป็นสองปรากฏการณ์นี้ที่เกิดขึ้นพร้อมกัน ถึงแม้ว่านักวิทยาศาสตร์จะยังไม่มีการประดิษฐ์คำขึ้นเรียกก็ตาม จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 15:51:00

ความคิดเห็นที่ 19 หมดหรือยังครับ ถ้ายังไม่หมดขออภัยที่ปาดครับ จากคุณ : CyberEngine เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 16:43:05

ความคิดเห็นที่ 20 ขอโทษด้วย ถ้าไม่หมด ถือว่า เราปาดนะ อ่านกระทู้ตอนแรก นึกว่า คุณ สมภพ เจ้าเก่า เพราะมาสไตล์นี้ ยังจำของปี 95 ได้ตราตรึง มิลืมเลือนเลย ..... จากคุณ : Lunar_Eclipse (Moonlight-Eclipse) เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 17:24:53

ความคิดเห็นที่ 21 ลงชื่ออ่านไว้ก่อนค่ะ สมัครเป็นแฟนพันธ์แท้นะคะ กระทู้ดีๆมีประโยชน์ต้องโหวตและกดlike จากคุณ : mangpongja เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 18:03:58

ความคิดเห็นที่ 22 ชอบๆๆ จากคุณ : corerid เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 18:38:07

ความคิดเห็นที่ 23 อย่าลืมปรากฎการณ์ในตำนานน่ะครับ "ดาวหางฮัลเลย์" และ "จุดดับบนดวงอาทิตย์" จากคุณ : แฟนคลับใบเฟิร์น เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 18:58:31

ความคิดเห็นที่ 24 เคยได้ดูสุริยุปราคาตอนปี 38 เมืองทั้งเมืองมืดเหมือนกลางคืนเลยค่ะ นกบินกลับรังเห็นๆเลย ประทับใจมาก จากคุณ : [ my sugar cat ] เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 19:00:51

ความคิดเห็นที่ 25 สุริยุปราคาตลอดกรุงรัตนโกสินทร์โดยสมบูรณ์ รัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช 5 สิงหาคม พ.ศ. 2328 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=17850805 สุริยุปราคาวงแหวน พาดผ่านภาคเหนือตอนบน ในกรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 74% 30 มกราคม พ.ศ. 2329 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=17860130 สุริยุปราคาแบบผสม โดยส่วนที่พาดผ่านเข้ามาในสยามเป็นแบบวงแหวน แนวคราสผ่านเมืองลำพูน กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 86% 4 มิถุนายน พ.ศ. 2331 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=17880604 สุริยุปราคาเต็มดวงครั้งแรกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ที่พาดผ่านเข้ามาในประเทศไทย แนวคราสมืดเฉียดอำเภอแม่สาย และออกสู่หลวงพระบาง ในกรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 79% รัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2360 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=18170516 สุริยุปราคาวงแหวน แนวคราสกว้าง 213 ก.ม. พาดผ่านภาคกลางตอนบน และภาคอีสานตอนล่าง กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 88% รัชกาลพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว 21 ธันวาคม พ.ศ. 2386 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=18431221 สุริยุปราคาเต็มดวงครั้งที่ 2 แนวคราสผ่านเมืองตรัง เมืองพัทลุง กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 82% 9 ตุลาคม พ.ศ. 2390 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=18471009 สุริยุปราคาวงแหวนผ่านภาคเหนือและภาคอีสานตอนบน กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 79% รัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว 18 กันยายน พ.ศ. 2400 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=18570918 สุริยุปราคาวงแหวน แนวคราสผ่านเมืองประจวบคีรีขันธ์ กรุงเทพเห็นเป็นชนิดบางส่วน 90% 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2404 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=18610708 สุริยุปราคาวงแหวนผ่านสุไหงโกลก กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 68% 18 สิงหาคม พ.ศ. 2411 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=18680818 สุริยุปราคาเต็มดวงครั้งที่ 3 เป็นสุริยุปราคาเต็มดวงครั้งที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ไทย โดยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพยากรณ์ล่วงหน้าได้ด้วยพระองค์เอง และเสด็จไปทอดพระเนตรที่ตำบลหว้ากอ เมืองประจวบคีรีขันธ์ พร้อมด้วยคณะแขกเมืองและนักดาราศาสตร์ชาวต่างชาติ  กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 97% รัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (สมเด็จพระปิยะมหาราช) 6 เมษายน พ.ศ. 2418 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=18750406 สุริยุปราคาเต็มดวงครั้งที่ 4 แนวคราสมืดผ่านจังหวัดเพชรบุรี เขาวัง สมุทรปราการ และเป็นครั้งแรกที่ผ่านเข้ามาในกรุงเทพฯ มืดนาน 3 นาที 51 วินาที และฉะเชิงเทรา ปราจีนบุรี นครราชสีมา บุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีสะเกษ และอุบลราชธานี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าทองกองก้อนใหญ่ กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม ได้คำนวณการเกิดสุริยุปราคาถวายพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และทรงมีพระบรมราชานุญาตให้คณะนักดาราศาสตร์อังกฤษเข้าสังเกตสุริยุปราคาเต็มคราสที่แหลมเจ้าลาย จังหวัดเพชรบุรี สุริยุปราคาครั้งนี้ไม่มืดเท่ากับสุริยุปราคาเมื่อปี 2411 เพราะคอโรนาสว่างกว่า หลักฐานเหตุการณ์ก็มีน้อยกว่า โดยมีเพียงภาพวาดสุริยุปราคาของเจ้าชายทองทรงวาดไว้ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2433 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=18900617 สุริยุปราคาวงแหวนผ่านภาคเหนือตอนบน กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 72% 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2444 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=19011111 สุริยุปราคาวงแหวนผ่านจังหวัดระนอง ชุมพร ประจวบคีรีขันธ์ ระยอง จันทบุรี ตราด สำหรับกรุงเทพฯ เห็นเป็นชนิดบางส่วน 82% 17 มีนาคม พ.ศ. 2447 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEgoogle/SEgoogle1901/SE1904Mar17Agoogle.html สุริยุปราคาวงแหวนผ่านจังหวัดภูเก็ต พังงา กระบี่ สุราษฎร์ธานี นครศรีธรรมราช ส่วนกรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 81% รัชกาลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ไม่มีสุริยุปราคาผ่านเข้ามาในสยาม รัชกาลพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2472 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=19290509 สุริยุปราคาเต็มดวงครั้งที่ 5 แนวคราสผ่านจังหวัดสตูล สงขลา ยะลา ปัตตานี และนราธิวาส พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเสด็จในวันที่ 8 พฤษภาคม ไปยังสถานที่สำรวจสุริยุปราคา 3 แห่งตามคำกราบบังคมทูลเชิญ ได้แก่ สถานที่สำรวจของคณะดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ, สถานที่สำรวจของคณะดาราศาสตร์ชาวเยอรมัน(ตำบลโคกโพธิ์) และสถานที่สำรวจของกรมแผนที่และกรมชลประทาน ส่วนในวันที่เกิดปรากฏการณ์จริง ทรงเสด็จไปทอดพระเนตร ณ สถานที่สำรวจของนักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ เพราะเป็นคณะแรกที่ได้กราบบังคมทูลเชิญมาก่อน มีที่ตั้งอยู่บริเวณหน้าสนามของโรงเรียนประจำมณฑลปัตตานี (โรงเรียนเบญจมราชูทิศ ปัตตานี) ซึ่งเต็มดวงนาน 4 นาที 58 วินาที ด้วยความสนพระราชหฤทัยในวิทยาศาสตร์ ทรงอยู่ถึงวันที่ 10 พฤษภาคม 2472 เพื่อรอศึกษาตำแหน่งการโคจรของดวงจันทร์ร่วมกับคณะนักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษและคณะนักดาราศาสตร์ชาวเยอรมัน กรุงเทพฯ เห็นเป็นชนิดบางส่วน 78% 21 สิงหาคม พ.ศ. 2476 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEgoogle/SEgoogle1901/SE1933Aug21Agoogle.html สุริยุปราคาวงแหวนผ่านจังหวัดเพชรบุรี วังไกลกังวล ประจวบคีรีขันธ์ ส่วนกรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 93% รัชกาลพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2487 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEgoogle/SEgoogle1901/SE1944Jul20Agoogle.html สุริยุปราคาวงแหวนผ่านภาคเหนือและภาคอีสาน กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 82% รัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2491 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEgoogle/SEgoogle1901/SE1948May09Agoogle.html สุริยุปราคาวงแหวน แนวคราสผ่านสมุทรสงคราม ราชบุรี สมุทรสาคร และพาดผ่านกรุงเทพฯ กินหมด 99% และออกสู่ภาคอีสาน 20 มิถุนายน พ.ศ. 2498 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEgoogle/SEgoogle1951/SE1955Jun20Tgoogle.html สุริยุปราคาเต็มดวงครั้งที่ 6 แนวคราสผ่านจังหวัดกาญจนบุรี นครปฐม พระนครศรีอยุธยา นนทบุรี และกรุงเทพฯเต็มดวงนาน 5 นาที 57 วินาที ปทุมธานี สระบุรี นครนายก ปราจีนบุรี นครราชสีมา บุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีสะเกษ และอุบลราชธานี สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี และ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ เสด็จทอดพระเนตรที่อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เห็นเต็มดวงนาน 6 นาที 25 วินาที 14 ธันวาคม พ.ศ. 2498 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=19551214 สุริยุปราคาวงแหวนผ่านกรุงเทพฯ กินหมด 83% 19 เมษายน พ.ศ. 2501 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEgoogle/SEgoogle1951/SE1958Apr19Agoogle.html สุริยุปราคาวงแหวนผ่านกรุงเทพฯ กินหมด 88% 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2508 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEsearch/SEsearchmap.php?Ecl=19651123 สุริยุปราคาวงแหวนครั้งล่าสุดในประเทศไทย ผ่านภาคเหนือและภาคอีสาน กรุงเทพฯเห็นเป็นชนิดบางส่วน 86% 24 ตุลาคม พ.ศ. 2538 http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEgoogle/SEgoogle1951/SE1995Oct24Tgoogle.html สุริยุปราคาเต็มดวงครั้งที่ 7 เป็นสุริยุปราคาเต็มดวงครั้งล่าสุดที่ผ่านเข้ามาในประเทศไทย แนวคราสมืดผ่านจังหวัดตาก กำแพงเพชร นครสวรรค์ ลพบุรี นครราชสีมา บุรีรัมย์ และสระแก้ว สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี และ พระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าพัชรกิติยาภา เสด็จไปทอดพระเนตร ณ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์(นิด้า) วิทยาเขตสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา ซึ่งเห็นเต็มดวงนาน 1 นาที 52 วินาที ตอนนั้นผมก็ไปดูในบริเวณนิด้าเหมือนกันครับ แต่เห็นสมเด็จพระเทพฯในระยะไกลมาก สำหรับกรุงเทพฯ เห็นเป็นชนิดบางส่วน 96% จากคุณ : สมภพ เจ้าเก่า เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 19:47:57

ความคิดเห็นที่ 26 ปรากฏการณ์ดาวหางเวสต์ ......... ดาวหางเวสต์ (Comet West) หรือชื่ออย่างเป็นทางการตามระบบดาวหางคือ C/1975 V1, 1976 VI และ 1975n เป็นดาวหางที่โดดเด่นเป็นพิเศษ บางครั้งก็เป็นที่เรียกขานกันว่าเป็น "ดาวหางใหญ่" ด้วย ดาวหางเวสต์ถูกค้นพบเป็นครั้งแรกจากภาพถ่ายโดย ริชาร์ด เอ็ม. เวสต์ เจ้าหน้าที่หอดูดาวยุโรปใต้ เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม ค.ศ. 1975 และเพิ่มความสว่างจนถึงจุดสูงสุดในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1976 ระดับความสว่างเมื่อเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุดอยู่ที่ -3 ระหว่างช่วงเวลาที่ดาวหางสว่างที่สุดมีรายงานจากผู้สังเกตการณ์ว่า ดาวหางมีความสว่างมากจนสามารถเฝ้าสังเกตในเวลากลางวันได้ ดาวหางเวสต์เป็นดาวหางคาบยาว การคำนวณประเมินว่าดาวหางมีคาบโคจรประมาณ 558,000 ปี ขณะที่ดาวหางเวสต์เคลื่อนที่ผ่านเข้ามาในระบบสุริยะชั้นในเป็นครั้งแรกในรอบ 500,000 ปี มีการตรวจพบว่านิวเคลียสของดาวหางแตกออกเป็นสี่ส่วนขณะที่มันเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ที่ระยะห่าง 30 ล้านกิโลเมตร รายงานการแตกของดาวหางเกิดขึ้นครั้งแรกในวันที่ 7 มีนาคม ค.ศ. 1976 โดยแตกออกเป็นสองชิ้น หลังจากนั้นจึงแตกออกอีกครั้งในเช้าวันที่ 18 มีนาคมปีเดียวกัน นับเป็นดาวหางหนึ่งในไม่กี่ดวงในประวัติศาสตร์ที่เกิดการแตกสลายระหว่างการเฝ้าสังเกตการณ์ ชิ้นส่วนทั้งสี่แยกกระจัดกระจายออกไป แต่นักดาราศาสตร์ยังคงเฝ้าติดตามชิ้นส่วนใหญ่ 2 ชิ้นอยู่อย่างต่อเนื่อง จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 20:42:28

ความคิดเห็นที่ 27 ปรากฏการณ์ดาวหางฮัลเลย์ ........... เอดมันด์  แฮลลีย์ เป็นคนแรกที่พบว่าดาวหางฮัลเลย์โคจรกลับมาให้เห็นบนท้องฟ้าทุกๆ 75-76 ปี หลังจากที่เขาคำนวณวงโคจรของดาวหาง 24 ดวงที่มาปรากฏระหว่างปี ค.ศ. 1337-1698 และพบว่าในจำนวนนี้มีดาวหางกลุ่มหนึ่งมีวงโคจรใกล้เคียงกันมาก และพยากรณ์ว่าดาวหางดวงนี้จะกลับมาในปี ค.ศ. 1758 แต่หลังจากนั้นแฮลลีย์ได้เสียชีวิตลงในปี ค.ศ. 1742 ก่อนที่ดาวหางดวงนี้จะกลับมาตามที่เขาคาดการณ์ไว้ ซึ่งนับเป็นดาวหางดวงแรกที่เราพบว่าดาวหางก็โคจรรอบดวงอาทิตย์อย่างเป็นคาบเช่นเดียวกับดาวเคราะห์ เมื่อนักดาราศาสตร์ทราบวงโคจรที่แม่นยำขึ้นและตรวจสอบจากบันทึกเก่าๆในอดีตจึงพบว่าชาวจีนได้บันทึกการปรากฏของดาวหางฮัลเลย์ไว้เมื่อปี 240 ก่อนคริสต์ศักราช นับว่าชาวโลกได้ยลโฉมดาวหางฮัลเลย์มานานกว่า 2 สหัสวรรษแล้ว และในปี ค.ศ. 837 ก็ได้ชื่อว่าเป็นปีที่ดาวหางฮัลเลย์ผ่านใกล้โลกมากที่สุดด้วยระยะห่างเพียง 5.1 ล้านกิโลเมตร (ประมาณ 13 เท่าของระยะห่างระหว่างโลกกับดวงจันทร์) ในปีนั้นดาวหางฮัลเลย์สว่างไสวและมีหางทอดยาวออกไปถึง 60 องศา ซึ่งพบบันทึกเรื่องราวการมองเห็นดาวหางฮัลเลย์ทั้งในบันทึกของชาวจีน ญี่ปุ่น เยอรมัน และอาหรับ แม้วงโคจรของดาวหางฮัลเลย์ไม่ได้ตัดกับวงโคจรของโลกโดยตรง (ปัจจุบันอยู่ห่างประมาณ 0.15 หน่วยดาราศาสตร์ หรือ 22 ล้านกิโลเมตร) แต่การที่เราสามารถมองเห็นดาวตกซึ่งเป็นอนุภาคที่มีต้นกำเนิดจากดาวหางฮัลเลย์ได้ แสดงว่าธารสะเก็ดดาวที่เกิดจากดาวหางดวงนี้ได้ถูกแรงโน้มถ่วงรบกวนจากดาวเคราะห์จนทำให้มีเส้นทางตัดผ่านวงโคจรของโลก แม้ในทุกศตวรรษจะมีดาวหางคาบยาวอื่นๆ อีกหลายดวงที่สว่างกว่าและสวยงามมากกว่า แต่ดาวหางฮัลเลย์นับเป็นดาวหางคาบสั้นเพียงดวงเดียวที่มีความสว่างมากจนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า และเป็นดาวหางที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าเพียงดวงเดียวที่หวนกลับมาให้เห็นได้อีกในช่วงชีวิตของคนๆหนึ่ง ดาวหางฮัลเลย์โคจรเข้ามายังระบบสุริยะชั้นในครั้งล่าสุดเมื่อปี ค.ศ. 1986 และจะกลับมาอีกครั้งในราวกลางปี ค.ศ. 2061 จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 20:53:17

ความคิดเห็นที่ 28 ปรากฏการณ์ลมสุริยะ .............. ลมสุริยะ (solar wind) คือ กระแสของอนุภาคประจุไฟฟ้าที่ถูกปล่อยออกมาจากชั้นบรรยากาศชั้นนอกของดวงอาทิตย์สู่อวกาศ ส่วนใหญ่ประกอบด้วยอิเล็กตรอนและโปรตอน ซึ่งมีพลังงานเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 10-100 eV กระแสอนุภาคเหล่านี้มีอุณหภูมิและความเร็วที่แตกต่างกันออกไปตามช่วงเวลา กระแสอนุภาคจะหลุดออกพ้นจากแรงโน้มถ่วงของดวงอาทิตย์ได้เนื่องจากมีพลังงานจลน์และอุณหภูมิโคโรนาที่สูงมาก ลมสุริยะทำให้เกิดเฮลิโอสเฟียร์ คือฟองอากาศขนาดใหญ่ในมวลสารระหว่างดาวที่ครอบคลุมระบบสุริยะเอาไว้ ลมสุริยะยังทำให้เกิดปรากฏการณ์อื่นที่เกี่ยวข้องได้แก่ พายุแม่เหล็กโลก (geomagnetic storm) ซึ่งเป็นต้นเหตุทำให้ไฟฟ้าบนโลกใช้การไม่ได้บางครั้งบางคราว, ออโรรา (หรือปรากฏการณ์แสงเหนือ-แสงใต้) และหางพลาสมาของดาวหางที่จะชี้ออกไปจากดวงอาทิตย์เสมอ จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 21:00:23

ความคิดเห็นที่ 29 ปรากฏการณ์จุดดับบนดวงอาทิตย์ ......... จุดมืดดวงอาทิตย์ หรือ จุดดับบนดวงอาทิตย์ (Sunspot) คือ พื้นที่ส่วนหนึ่งบนชั้นโฟโตสเฟียร์ของดวงอาทิตย์ซึ่งมีอุณหภูมิต่ำกว่าบริเวณโดยรอบ และมีสนามแม่เหล็กที่มีปั่นป่วนสูงมาก ซึ่งได้ทำให้เกิดการขัดขวางกระบวนการพาความร้อนบนพื้นผิวดวงอาทิตย์ เกิดเป็นพื้นที่ที่มีความเข้มของแสงต่ำกว่าบริเวณโดยรอบ อย่างไรก็ตาม มันยังคงมีอุณหภูมิสูงถึง 4000-4500 เคลวิน เทียบกับบริเวณปกติโดยรอบที่มีอุณหภูมิประมาณ 5800 เคลวิน ถ้าเรานำจุดมืดออกมาจากดวงอาทิตย์มันจะสามารถเปล่งแสงสว่างได้มากกว่าแสงจากการเชื่อมเหล็ก เสียอีก จุดมืดยังเป็นสาเหตุของการเกิดปรากฏการณ์บนดวงอาทิตย์อีกมาก เช่น บ่วงโคโรนา (Coronal loop) และ การเชื่อมกันของสนามแม่เหล็ก (Magnetic reconnection) นอกจากนี้การระเบิดใหญ่บนดวงอาทิตย์ (Solar flare) และการพ่นมวลโคโรนา (Coronal Mass Ejection) ก็ยังเกิดขึ้นในบริเวณสนามแม่เหล็กรอบๆจุดมืดอีกด้วย จำนวนของจุดมืดมีการเพิ่มขึ้นและลดลงอย่างเป็นคาบ มีช่วงเวลาหนึ่งรอบประมาณสิบเอ็ดปี นอกจากนี้ยังมีรอบใหญ่ที่มีระยะเวลากว่าอีกด้วย โดยตั้งแต่ปี พ.ศ. 2443 ถึงทศวรรษที่ 2503 จะมีจำนวนจุดมืดโดยเฉลี่ยเพิ่มขึ้น แต่ตั้งแต่ทศวรรษที่ 2503 เป็นต้นมาจุดมืดกลับมีแนวโน้มลดลง จำนวนของจุดมืดยังมีความสัมพันธ์กับการแผ่รังสีของดวงอาทิตย์ (Solar radiation) อีกด้วย ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2522 เป็นต้นมา ได้มีการส่งดาวเทียมวัดการแผ่รังสีจากดวงอาทิตย์ออกสู่อวกาศ และทำให้เราทราบว่า เมื่อจุดมืดมีจำนวนมากจะทำให้การแผ่รังสีของดวงอาทิตย์มีปริมาณลดลง อย่างไรก็ตาม บริเวณโดยรอบจุดมืดกลับมีความสว่างเพิ่มขึ้น ซึ่งหมายความว่า ในภาพรวมการที่ดวงอาทิตย์มีจุดมืดมากขึ้นจะทำให้ดวงอาทิตย์สว่างมากขึ้น แต่ความสว่างที่เพิ่มขึ้นนี้ก็น้อยมาก แค่ประมาณ 0.1% ของความสว่างตามปกติเท่านั้น จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 21:06:43

ความคิดเห็นที่ 30 คลิป ดวงจันทร์สีน้ำเงิน จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 55 21:25:41

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณมากเลยครับ  ในชีวิตชอบปรากฏการณ์ต่างๆที่เกิดบนท้องฟ้ามากที่สุด กระทู้นี้เป็นประโยชน์มากๆครับ ^0^ จากคุณ : Victory_Secret เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 55 06:26:37

ความคิดเห็นที่ 32 หลายเหตุการณ์ที่ต้องดูให้ได้ ไม่งั้นรอดูชาติหน้า(ถ้ามีจริง) จากคุณ : FFK-KZ@Fiesta เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 55 14:15:02

ความคิดเห็นที่ 33 ประทับใจจัทรุปราคาที่เพิ่งผ่านไปน่ะค่ะ อากาศหนาวมากๆๆๆๆๆๆ แรง แล้วก็เห็นทุกระยะแบบชัดเจนมาก ตั้งแต่เริ่มเข้าไปในเงาจนออกจากเงา  ชอบๆๆๆๆๆ แต่เมื่อวานกะวันก่อน รอดูดาวอังคารสีเหลือดไม่เห็นเลย อีกวันก็ยุ่งๆเลยอดดู เสียดายอ่ะ บ้านเราชอบดูปรากฏการณ์ทางท้องฟ้ากันมาก ชอบมาตั้งแต่เด็กๆ เวลารอดูดาวตกก็มักสุมหัวกันกะพี่ๆหลานๆ ปูเสื่อกลางแจ้ง  หลับๆตื่นๆไปตามเรื่อง จากคุณ : mangpongja เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 55 18:58:45

ความคิดเห็นที่ 34 Super Moon ที่บ้านเมื่อมีนา 2011 :-) จากคุณ : สุปศิกาล เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 55 13:25:20

ความคิดเห็นที่ 35 หวังว่าเทคโนโลยีใหม่ๆ จะช่วยให้เราอายุยืนขึ้นจนได้อยุ่ดูปรากฎการณ์พวกนี้นานๆเนาะ จากคุณ : เป็ดสวรรค์ เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 55 19:12:32