ความคิดเห็นที่ 1 ทางช้างเผือก เป็นแถบขมุกขมัวคล้ายเมฆของแสงสว่างสีขาวในท้องฟ้าที่คาดไปรอบทรงกลมฟ้า เกิดจากดาวฤกษ์จำนวนมากภายในดาราจักรที่มีรูปร่างเป็นแผ่นจาน ระบบสุริยะของเราเป็นส่วนหนึ่งของดาราจักรทางช้างเผือก ส่วนที่สว่างที่สุดของทางช้างเผือกอยู่ในกลุ่มดาวคนยิงธนู ซึ่งเป็นทิศทางไปสู่ใจกลางดาราจักร แต่เดิมนั้น นักดาราศาสตร์คิดว่าดาราจักรทางช้างเผือกมีลักษณะเป็นดาราจักรก้นหอยธรรมดา แต่หลังจากผ่านการประเมินครั้งใหม่ในปี พ.ศ. 2548 พบว่าทางช้างเผือกน่าจะเป็นดาราจักรก้นหอยแบบมีแกนเสียมากกว่า เมื่อเทียบกับเส้นศูนย์สูตรฟ้า ทางช้างเผือกขึ้นไปเหนือสุดที่กลุ่มดาวแคสซิโอเปีย และลงไปใต้สุดบริเวณกลุ่มดาวกางเขนใต้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าระนาบศูนย์สูตรของโลก ทำมุมเอียงกับระนาบดาราจักรอยู่มาก คนในเมืองใหญ่ไม่มีโอกาสมองเห็นทางช้างเผือกเนื่องจากมลพิษทางแสงและฝุ่นควันในตัวเมือง แถบชานเมืองและในที่ห่างไกลสามารถมองเห็นทางช้างเผือกได้ แต่บางคนอาจนึกว่าเป็นก้อนเมฆในบรรยากาศโลก ภาพของทางช้างเผือกเมื่อมองจากพื้นโลก .......... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 10:57:56

ความคิดเห็นที่ 2 ดาราจักร หรือ กาแล็กซี (galaxy) เป็นกลุ่มของดาวฤกษ์นับล้านดวง กับสสารระหว่างดาวอันประกอบด้วยแก๊ส ฝุ่น และสสารมืด รวมอยู่ด้วยกันด้วยแรงโน้มถ่วง คำนี้มีที่มาจากภาษากรีกว่า galaxias หมายถึง "น้ำนม" ซึ่งสื่อโดยตรงถึงดาราจักรทางช้างเผือก (Milky Way) ดาราจักรโดยทั่วไปมีขนาดน้อยใหญ่ต่างกัน นับแต่ดาราจักรแคระที่มีดาวฤกษ์ประมาณสิบล้านดวง ไปจนถึงดาราจักรขนาดยักษ์ที่มีดาวฤกษ์นับถึงล้านล้านดวง โคจรรอบศูนย์กลางมวลจุดเดียวกัน ในดาราจักรหนึ่ง ๆ ยังประกอบไปด้วยระบบดาวหลายดวง กระจุกดาวจำนวนมาก และเมฆระหว่างดาวหลายประเภท ดวงอาทิตย์ของเราเป็นหนึ่งในบรรดาดาวฤกษ์ในดาราจักรทางช้างเผือก เป็นศูนย์กลางของระบบสุริยะซึ่งมีโลกและวัตถุอื่น ๆ โคจรโดยรอบ เชื่อกันว่าในเอกภพที่สังเกตได้มีดาราจักรอยู่ประมาณหนึ่งแสนล้านแห่ง ดาราจักรส่วนใหญ่มีเส้นผ่านศูนย์กลางระหว่าง 1,000 ถึง 100,000 พาร์เซก และแยกห่างจากกันและกันนับล้านพาร์เซก (หรือเมกะพาร์เซก) ช่องว่างระหว่างดาราจักรประกอบด้วยแก๊สเบาบางที่มีความหนาแน่นเฉลี่ยต่ำกว่า 1 อะตอมต่อลูกบาศก์เมตร ดาราจักรส่วนใหญ่จะจับกลุ่มเรียกว่ากระจุกดาราจักร (cluster) ในบางครั้งกลุ่มของดาราจักรนี้อาจมีขนาดใหญ่มาก เรียกว่ากลุ่มกระจุกดาราจักร (supercluster) โครงสร้างขนาดมหึมาขึ้นไปกว่านั้นเป็นกลุ่มดาราจักรที่โยงใยถึงกันเรียกว่า ใยเอกภพ (filament) ซึ่งกระจายอยู่ครอบคลุมเนื้อที่อันกว้างใหญ่ไพศาลของเอกภพ ภาพของดาราจักร 'NGC 4414' ซึ่งเป็นดาราจักรชนิดก้นหอย มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 56,000 ปีแสง และอยู่ห่างจากโลกประมาณ 60 ล้านปีแสง .............. แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 55 11:08:26 จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 11:07:55

ความคิดเห็นที่ 3 เอกภพที่สังเกตได้ ........ ตามทฤษฎีบิกแบง เอกภพที่สังเกตได้ (Observable Universe) คือขอบเขตห้วงอวกาศในกรอบทรงกลมที่มีจุดศูนย์กลางที่ผู้สังเกตการณ์ ที่มีขนาดเล็กพอที่เราจะสังเกตวัตถุต่างๆ ภายในได้ เช่น ระยะเวลาที่นานพอสำหรับการแพร่สัญญาณจากวัตถุ ณ เวลาใดๆ หลังเหตุการณ์บิกแบง มีการเคลื่อนที่เท่าความเร็วแสง และเดินทางมาถึงผู้สังเกตการณ์ ณ เวลาปัจจุบัน ทุกๆ ตำแหน่งมีเอกภพที่สังเกตได้ของจุดนั้นๆ ซึ่งอาจพอดีหรือเหลื่อมกันกับเอกภพที่สังเกตได้จากโลก ในทางทฤษฎีเอกภพที่สังเกตได้อาจมีขนาดเล็กกว่าหรือใหญ่กว่าขนาดของเอกภพจริง ภาพมุมกว้างของท้องฟ้าถ่ายด้วยเทคนิค near-infrared แสดงให้เห็นการกระจายตัวของกาแล็กซีต่างๆ นอกเหนือจากทางช้างเผือก มีจำนวนทั้งสิ้นมากกว่า 1.5 ล้านกาแล็กซี ............ จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 11:11:15

ความคิดเห็นที่ 4 ชอบเรื่องแบบนี้มาก ไม่เคยเบื่อเลยที่จะดูและได้ฟัง จากคุณ : Phisit_Za เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 11:27:45

ความคิดเห็นที่ 5 อัตราเร็วของแสง ............... อัตราเร็วของแสง (speed of light) ในสุญญากาศ มีนิยามว่าเท่ากับ 299,792,458 เมตรต่อวินาที (หรือ 1,079,252,848.8 กิโลเมตรต่อชั่วโมง หรือประมาณ 186,282.397 ไมล์ต่อวินาที หรือ 670,616,629.4 ไมล์ต่อชั่วโมง) ค่านี้เขียนแทนด้วยตัว c ซึ่งมาจากภาษาละตินคำว่า celeritas (แปลว่า อัตราเร็ว) และเรียกว่าเป็นค่าคงที่ของไอน์สไตน์ แสงเป็นสิ่งที่แปลกประหลาดนั่นคือไม่ว่าผู้สังเกตจะเคลื่อนที่หรือหยุดนิ่ง ไม่ว่าจะอยู่ในสถานที่ใด ด้วยเงื่อนไขใด อัตราเร็วของแสงที่ผู้สังเกตคนนั้นวัดได้ จะเท่าเดิมเสมอ ซึ่งขัดกับความรู้สึกของคนทั่วไป แต่เป็นไปตาม ทฤษฎีสัมพัทธภาพ ของ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ สังเกตว่าอัตราเร็วของแสงในสุญญากาศ เป็น นิยาม ไม่ใช่ การวัด ในหน่วยเอสไอกำหนดให้ เมตร มีนิยามว่าเป็นระยะทางที่แสงเดินทางในสุญญากาศในเวลา 1/299,792,458 วินาที แสงที่เดินทางผ่านตัวกลางโปร่งแสง (คือไม่เป็นสุญญากาศ) จะมีอัตราเร็วต่ำกว่า c อัตราส่วนของ c ต่ออัตราเร็วของแสงที่เดินทางผ่านในตัวกลาง เรียกว่า ดรรชนีหักเหของตัวกลางนั้น จากทฤษฎีทางฟิสิกส์ รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าทุกชนิดรวมทั้งแสง จะแพร่ออกไป(เคลื่อนที่)ในสุญญากาศ ด้วยอัตราเร็วคงที่ค่าหนึ่ง เรียกว่า อัตราเร็วของแสง ซึ่งเป็นค่าคงที่เชิงกายภาค เขียนแทนด้วยตัว c ตามทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป ความโน้มถ่วงยังแพร่ออกไปในอัตราเร็ว c ด้วย จากกฎของแม่เหล็กไฟฟ้า (เช่น สมการของแมกซ์เวลล์) อัตราเร็ว c ของรังสีแม่เหล็กไฟฟ้า จะไม่ขึ้นอยู่กับความเร็วของวัตถุที่ปล่อยรังสี เช่น แสงที่ปล่อยออกมาจากวัตถุที่กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง จะมีอัตราเร็วเดียวกับ แสงที่ปล่อยออกมาจากวัตถุที่อยู่นิ่ง (แม้ว่า สี, ความถี่, พลังงาน, และโมเมนตัมของแสงจะไม่เท่ากัน เรียกว่า ปรากฏการณ์ Relativistic Doppler) อัตราเร็วของแสงมีผลต่อการสื่อสารมากทีเดียว ตัวอย่างเช่น การสื่อสารจากโลกอีกด้านหนึ่ง ไปยังอีกด้านหนึ่ง ตามทฤษฎี ต้องใช้เวลาไม่น้อยไปกว่า 0.67 วินาที เพราะว่าโลกมีเส้นศูนย์สูตรหรือเส้นรอบวงยาว 40,075 กิโลเมตร ในความเป็นจริง อาจต้องใช้เวลามากกว่านั้น เพราะว่าแสงที่เดินทางในใยแก้วนำแสงจะเดินทางช้าลงถึง 30% และไม่บ่อยนักที่เส้นทางการสื่อสารจะเป็นเส้นตรง นอกจากนี้ ยังมีความล่าช้า ที่เกิดจากสัญญาณเดินทางผ่านสวิตซ์อิเล็กทรอนิกส์ หรือเครื่องกำเนิดสัญญาณอีกด้วย เช่น ในปี ค.ศ. 2004 การสื่อสารจากออสเตรเลียหรือจากญี่ปุ่น ถึงสหรัฐอเมริกา นั้นต้องใช้เวลาถึง 0.18 วินาที ผู้ที่ติดตามชมการสื่อสารระหว่างศูนย์ควบคุมฮิวส์ตัน (Houston ground control) กับนีล อาร์มสตรองเมื่อเขาอยู่บนดวงจันทร์ คงจะได้รู้ว่า เมื่อศูนย์ควบคุมได้ถามคำถามนีล เราต้องใช้เวลาประมาณ 3 วินาที กว่าจะได้รับคำตอบจากนีล แม้ว่าเขาจะตอบกลับมาทันทีก็ตาม ซึ่งเป็นผลมาจากอัตราเร็วของแสงที่จำกัด การควบคุมยานอวกาศที่เดินทางระหว่างดาวเคราะห์จากศูนย์ควบคุมบนโลก จึงแทบเป็นไปไม่ได้ เพราะมันต้องใช้เวลานานมาก กว่าศูนย์ควบคุมบนโลกจะได้รับรายงาน และกว่ายานอวกาศจะได้รับสัญญาณตอบกลับ อาจต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมง ...... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 11:27:56

ความคิดเห็นที่ 6 การแผ่รังสีเชเรนคอฟ หรือ ปรากฏการณ์เชเรนคอฟ (Cherenkov radiation) ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่ พาเวล อะเลกเซเยวิช เชเรนคอฟ (Pavel Alekseyevich Cherenkov) นักวิทยาศาสตร์ชาวรัสเซียผู้ค้นพบปรากฏการณ์ ซึ่งอธิบายถึงการแผ่รังสีของอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้า เมื่อเคลื่อนที่ในน้ำด้วยความเร็วที่มากกว่าความเร็วของแสงในน้ำ ดังนั้นเมื่อกรวยแสงมาถึงผนังเครื่องตรวจหาจะปรากฏลักษณะเป็นวง ๆ ลักษณะคล้ายกับกรวยของการเกิดคลื่นกระแทกของคลื่นเสียงนั่นเอง เครื่องตรวจหาจะบันทึกเวลาที่มาถึงได้ จากการค้นพบในครั้งนี้ทำให้เชเรนคอฟได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปี พ.ศ. 2501 ภาพแสดงปรากฏการณ์ Cherenkov ในเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ เป็นผลมาจาก อิเล็กตรอนเคลื่อนที่เร็วกว่าแสงที่เดินทางในน้ำ ......... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 11:31:22

ความคิดเห็นที่ 7 ปีแสง คือ หน่วยของระยะทางในทางดาราศาสตร์ 1 ปีแสง เท่ากับระยะทางที่แสงเดินทางในเวลา 1 ปี จากอัตราเร็วแสงที่มีค่า 299,792.458 กิโลเมตร/วินาที ระยะทาง 1 ปีแสงจึงมีค่าประมาณ 63,241.077 หน่วยดาราศาสตร์ = 0.30660 พาร์เซก เนื่องจากเอกภพมีขนาดมหึมา แสงจากวัตถุท้องฟ้าที่อยู่ไกลจึงใช้เวลาหลายปีกว่าจะเดินทางมาถึงเรา นั่นหมายความว่าเราเห็นอดีตของวัตถุนั้นอยู่ตลอดเวลา ปีแสงใช้เพื่อวัดระยะทางระหว่างดาราจักร และไม่ใช่หน่วยวัดเวลา หนึ่งปีแสงมีค่าที่แน่นอนโดยใช้ตัวเลขปีจูเลียน (365.25 วัน) มาคำนวณซึ่งเป็นไปตามข้อกำหนดของสหพันธ์ดาราศาสตร์สากล คือ 9,460,730,472,580.8 กิโลเมตร แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 55 11:37:17 จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 11:34:36

ความคิดเห็นที่ 8 หน่วยดาราศาสตร์ (Astronomical Unit ย่อในภาษาอังกฤษว่า AU หรือ au หรือ a.u. หรือ ua) คือ หน่วยของระยะทาง มีค่า (โดยประมาณ) เท่ากับระยะห่างเฉลี่ยระหว่างโลกกับดวงอาทิตย์ ค่าที่ยอมรับในปัจจุบัน เท่ากับ 149,597,870,691 +/- 30 เมตร (ประมาณ 150 ล้านกิโลเมตร หรือ 93 ล้านไมล์) จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 11:41:37

ความคิดเห็นที่ 9 พาร์เซก (Parsec; มาจาก parallax of one arcsecond ตัวย่อ: pc) เป็นหน่วยวัดระยะทางทางดาราศาสตร์ เท่ากับความสูงของสามเหลี่ยมหน้าจั่วที่มีเส้นฐานยาว 1 หน่วยดาราศาสตร์และมีมุมยอด 1 พิลิปดา มีค่าประมาณ 3.2616 ปีแสงหรือ 206,265 หน่วยดาราศาสตร์ มักใช้วัดระยะทางภายในดาราจักร จากรูปหากวัดมุมแพรัลแลกซ์ได้ 1 พิลิปดา ดาวฤกษ์เป้าหมายจะอยู่ไกล 1 พาร์เซก ...... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 11:47:47

ความคิดเห็นที่ 10 ใยเอกภพ ........... สำหรับการศึกษาจักรวาลวิทยาเชิงกายภาพ ใยเอกภพ (filament) คือโครงสร้างขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่รู้จักและปรากฏอยู่ในเอกภพ เป็นโครงสร้างแบบเส้นด้ายมีความยาวประมาณ 50 ถึง 80 h-1 เมกะพาร์เซก ซึ่งเป็นขอบเขตครอบคลุมพื้นที่ว่างขนาดใหญ่ในเอกภพ ใยเอกภพประกอบด้วยดาราจักรหลายแห่งที่ดึงดูดกันอยู่ด้วยแรงโน้มถ่วง โดยมีดาราจักรจำนวนมากที่อยู่ใกล้กันเรียกว่า กระจุกดาราจักร ในปี ค.ศ. 2006 นักวิทยาศาสตร์ประกาศการค้นพบใยเอกภพสามแห่งเรียงตัวเป็นแนวโครงสร้างที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยปรากฏต่อมนุษยชาติ เรียกชื่อว่า "Lyman alpha blobs" จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 11:53:27

ความคิดเห็นที่ 11 เนบิวลา (Nebula - มาจากภาษาละติน nebula หมายถึง "หมอก") เป็นกลุ่มเมฆหมอกของฝุ่น แก๊ส และพลาสมาในอวกาศ เดิมคำว่า "เนบิวลา" เป็นชื่อสามัญ ใช้เรียกวัตถุทางดาราศาสตร์ที่เป็นปื้นบนท้องฟ้าซึ่งรวมถึงดาราจักรที่อยู่ห่างไกลออกไปจากทางช้างเผือก (ตัวอย่างเช่น ในอดีตเคยเรียกดาราจักรแอนดรอเมดาว่าเนบิวลาแอนดรอเมดา) บริเวณเอช 2 เป็นแหล่งกำเนิดดาวฤกษ์ ก่อตัวขึ้นเมื่อเมฆโมเลกุลเริ่มยุบตัวลงภายใต้ความโน้มถ่วงของตนเอง มักมีสาเหตุจากการระเบิดของซูเปอร์โนวาใกล้เคียง การชนของเมฆและฝุ่นเหล่านั้น บางครั้งก็อาจก่อให้เกิดดาวฤกษ์นับร้อย ๆ ดวง ดาวที่เกิดใหม่นี้จะทำให้แก๊สโดยรอบแตกตัวเป็นไอออน เป็นผลให้เกิดเนบิวลาเปล่งแสงในเวลาต่อมา เนบิวลาชนิดอื่น ๆ เกิดจากดาวฤกษ์ที่ตายแล้ว ซึ่งหมายถึงดาวที่มีพัฒนาการไปถึงขั้นของการเปลี่ยนแปลงไปสู่ดาวแคระขาว มีการเป่าชั้นผิวด้านนอกของดาวออกไปโดยรอบจนเกิดเป็นเนบิวลาดาวเคราะห์ สำหรับโนวาและซูเปอร์โนวานั้น สามารถก่อให้เกิดเนบิวลาได้เช่นกัน เรียกว่าซากโนวาและซากซูเปอร์โนวาตามลำดับ ภาพแสดงเนบิวลานาฬิกาทราย (MyCn18) เป็นเนบิวลาดาวเคราะห์อายุน้อย อยู่ห่างจากโลกประมาณ 8,000 ปีแสง ภาพนี้ถ่ายด้วยกล้องถ่ายภาพที่ติดตั้งบนกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลขององค์การนาซา ........... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 12:50:37

ความคิดเห็นที่ 12 บริเวณเอช 2 (หรือบางครั้งเรียกว่า เนบิวลาเปล่งแสง) เป็นกลุ่มเมฆเรืองแสงของแก๊สและพลาสมา อาจมีความกว้างได้ถึงหลายร้อยปีแสง ภายในเป็นแหล่งสำหรับการก่อตัวของดาวฤกษ์ ดาวฤกษ์สีน้ำเงินอายุน้อยที่ร้อนจัดที่เกิดจากการแก๊สจะแผ่แสงอัลตราไวโอเลตออกมาจำนวนมาก ทำให้เนบิวลารอบๆ เกิดการแตกประจุขึ้น บริเวณเอช 2 อาจให้กำเนิดดาวฤกษ์ได้หลายพันดวงตลอดช่วงเวลาหลายล้านปี เมื่อถึงที่สุด การระเบิดของซูเปอร์โนวาและลมดาวฤกษ์อันรุนแรงจากดาวที่มีมวลมากที่สุดในกระจุกดาวจะทำให้แก๊สในบริเวณเอช 2 แตกกระจัดกระจายสลายไป เหลือทิ้งไว้แต่กลุ่มกระจุกดาวเหล่านั้น ดังตัวอย่างเช่น กระจุกดาวลูกไก่ ชื่อ บริเวณเอช 2 มาจากการที่มันมีประจุของอะตอมไฮโดรเจนอยู่เป็นจำนวนมาก นักดาราศาสตร์จึงเรียกชื่อว่า H II (บริเวณเอช 1 เป็นอะตอมไฮโดรเจนที่เสถียรแล้ว แต่เอช 2 เป็นไฮโดรเจนโมเลกุล) บริเวณเอช 2 สามารถมองเห็นได้จากระยะห่างที่ไกลมากในเอกภพ ในการศึกษาดาราจักรภายนอก บริเวณเอช 2 จะมีความสำคัญมากเพื่อใช้ประเมินระยะห่างและองค์ประกอบทางเคมีของดาราจักรอันไกลโพ้นเหล่านั้น ภาพแสดง NGC 604 บริเวณเอช 2 ขนาดใหญ่ในดาราจักรไทรแองกูลัม .......... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 13:15:16

ความคิดเห็นที่ 13 เมฆแมเจลแลน ............ เมฆแมเจลแลนทั้งสองแห่ง เป็นดาราจักรแคระชนิดไร้รูปแบบ และเป็นดาราจักรสมาชิกอยู่ในกลุ่มท้องถิ่น ครั้งหนึ่งเคยเชื่อกันว่าดาราจักรทั้งสองนี้โคจรอยู่รอบ ๆ ทางช้างเผือกของเรา แต่งานวิจัยยุคใหม่ชี้ให้เห็นว่าไม่ได้เป็นเช่นนั้น เมฆแมเจลแลนเป็นที่รู้จักกันมานานแล้วตั้งแต่ยุคโบราณในตะวันออกกลาง การอ้างอิงถึงเมฆแมเจลแลนใหญ่ครั้งแรกทำโดยนักดาราศาสตร์ชาวเปอร์เซียชื่อ อัล ซูฟี ในหนังสือ Book of Fixed Star ที่เขาเขียนในปี ค.ศ. 964 เรียกดาราจักรนี้ว่า Al Bakr ซึ่งหมายถึง "แกะแห่งอาหรับใต้" ทั้งยังระบุด้วยว่าทางตอนเหนือของคาบสมุทรอาหรับกับในแบกแดดไม่สามารถมองเห็นดาราจักรนี้ แต่จะมองเห็นได้จากช่องแคบบับเอลมันเดบ ในยุโรป คณะสำรวจของเฟอร์ดินานด์ มาเจลลัน เป็นผู้แรกที่สังเกตเห็นเมฆนี้ในระหว่างการแล่นเรือรอบโลกระหว่างปี ค.ศ. 1519-1522 โดยมีการบันทึกไว้โดยอันโตนีโอ ปีกาเฟตตา อย่างไรก็ดีการเรียกชื่อเมฆเหล่านี้ตามนามสกุลของมาเจลลันยังไม่เป็นที่แพร่หลายนักจนเวลาผ่านไปอีกนาน ในรายการดวงดาว Uranometria ของไบเออร์ นักดาราศาสตร์ชาวเยอรมันเรียกเมฆทั้งสองนี้ว่า "นูเบคูลาใหญ่" (Nubecula Major) และ "นูเบคูลาเล็ก" (Nubecula Minor) แม้ในแผนที่ดาวฉบับปี ค.ศ. 1756 ของลาซายล์ นักดาราศาสตร์ชาวฝรั่งเศส เมฆทั้งสองนี้ก็ยังมีชื่อว่า "Le Grand Nuage" กับ "Le Petit Nuage" (ภาษาฝรั่งเศส มีความหมายว่า "เมฆใหญ่" และ "เมฆเล็ก" ตามลำดับ) ภาพแสดงของเมฆแมเจลแลนใหญ่ .......... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 13:17:58

ความคิดเห็นที่ 14 ปาดเบาๆ จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 13:25:34

ความคิดเห็นที่ 15 กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล (Hubble Space Telescope) คือ กล้องโทรทรรศน์ในวงโคจรของโลกที่กระสวยอวกาศดิสคัฟเวอรีนำส่งขึ้นสู่วงโคจรเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1990 ตั้งชื่อตามนักดาราศาสตร์ชาวอเมริกันชื่อ เอ็ดวิน ฮับเบิล กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลไม่ได้เป็นกล้องโทรทรรศน์อวกาศตัวแรกของโลก แต่มันเป็นหนึ่งในเครื่องมือวิทยาศาสตร์ที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์การศึกษาดาราศาสตร์ที่ทำให้นักดาราศาสตร์ค้นพบปรากฏการณ์สำคัญต่าง ๆ อย่างมากมาย กล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลเกิดขึ้นจากความร่วมมือระหว่างองค์การนาซาและองค์การอวกาศยุโรป โดยเป็นหนึ่งในโครงการหอดูดาวเอกขององค์การนาซาที่ประกอบด้วย กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล กล้องรังสีแกมมาคอมป์ตัน กล้องรังสีเอกซ์จันทรา และกล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซ การที่กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลลอยอยู่นอกชั้นบรรยากาศของโลกทำให้มันมีข้อได้เปรียบเหนือกว่ากล้องโทรทรรศน์ที่อยู่บนพื้นโลก นั่นคือภาพไม่ถูกรบกวนจากชั้นบรรยากาศ ไม่มีแสงพื้นหลังท้องฟ้า และสามารถสังเกตการณ์คลื่นอัลตราไวโอเลตได้โดยไม่ถูกรบกวนจากชั้นโอโซนบนโลก ตัวอย่างเช่น ภาพอวกาศห้วงลึกมากของฮับเบิลที่ถ่ายจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล คือภาพถ่ายวัตถุในช่วงคลื่นที่ตามองเห็นที่อยู่ไกลที่สุดเท่าที่เคยมีมา กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลได้ไขปัญหาดาราศาสตร์ต่าง ๆ ที่เป็นที่สงสัยมายาวนาน พร้อมทั้งเผยให้เห็นปรากฏการณ์ใหม่ ๆ ที่จำเป็นต้องสร้างทฤษฎีใหม่ขึ้นมาอธิบาย หนึ่งในภารกิจที่สำคัญคือการวัดระยะทางดาวแปรแสงชนิดเซเฟอิดให้ละเอียดมากขึ้นเพื่อจะได้วัดค่าคงที่ฮับเบิลอันเป็นค่าแสดงอัตราเร็วในการขยายตัวของจักรวาลที่สัมพันธ์กับอายุของจักรวาล ก่อนหน้านี้ ค่าคงที่ฮับเบิลที่วัดได้มีความคลาดเคลื่อนมากถึง 50% แต่หลังจากที่ใช้กล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลวัดระยะทางดาวแปรแสงชนิดเซเฟอิดในกระจุกดาราจักรหญิงสาวและกระจุกดาวอื่น ๆ แล้ว ค่าคงที่ฮับเบิลที่วัดได้ใหม่มีคลาดเคลื่อนไม่เกิน 10% ซึ่งสอดคล้องกับเครื่องมือวัดอื่น ๆ ที่วัดได้ละเอียดกว่าที่สร้างขึ้นหลังจากส่งกล้องฮับเบิลขึ้นสู่อวกาศ เหตุการณ์ดาวหางชูเมกเกอร์-เลวี 9 ชนดาวพฤหัสบดีใน ค.ศ. 1994 เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายหลังภารกิจซ่อมบำรุงกล้องฮับเบิลครั้งที่ 1 เพียงไม่กี่เดือน ภาพถ่ายดาวพฤหัสบดีจากกล้องฮับเบิลเป็นภาพถ่ายดาวพฤหัสบดีที่คมชัดที่สุดนับตั้งแต่ยานวอยเอเจอร์ 2 ถ่ายภาพดาวพฤหัสบดีใน ค.ศ. 1979 และเป็นเครื่องมือสำคัญในการศึกษาการชนระหว่างดาวหางกับดาวพฤหัสบดีซึ่งเชื่อกันว่าเกิดขึ้นทุก ๆ ไม่กี่ศตวรรษ นอกจากนี้มันยังใช้ศึกษาวัตถุที่อยู่นอกระบบสุริยะ รวมถึงดาวเคราะห์แคระพลูโตและอีริส ภาพของกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลที่ถ่ายจากกระสวยอวกาศดิสคัฟเวอรีระหว่างภารกิจซ่อมบำรุงครั้งที่ 2 ....... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 13:27:04

ความคิดเห็นที่ 16 อวกาศห้วงลึกของฮับเบิล (Hubble Deep Field (HDF)) เป็นภาพของห้วงอวกาศส่วนหนึ่งในเขตกลุ่มดาวหมีใหญ่ ซึ่งได้จากผลการสังเกตการณ์อย่างต่อเนื่องของกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล ได้เป็นภาพถ่ายจำนวน 342 ชิ้นที่ถ่ายจากกล้อง Wide Field and Planetary Camera 2 เป็นเวลา 10 วันติดต่อกัน ระหว่าง 18-28 ธันวาคม ค.ศ. 1995 ห้วงอวกาศส่วนนี้ค่อนข้างเล็ก มีดาวในทางช้างเผือกเพียงไม่กี่ดวงเท่านั้นที่บังอยู่ ดังนั้นจึงสามารถมองเห็นดาราจักรต่างๆ ในห้วงอวกาศส่วนนี้มากกว่า 3,000 แห่ง ดาราจักรเหล่านี้จำนวนหนึ่งเป็นดาราจักรที่อายุน้อยที่สุดและอยู่ห่างไกลที่สุดเท่าที่เคยมีการค้นพบ ผลจากการตรวจพบดาราจักรอายุน้อยได้เป็นจำนวนมาก ทำให้ภาพอวกาศห้วงลึกของฮับเบิลเป็นแผนภาพสำคัญที่ใช้ในการศึกษาประวัติศาสตร์ยุคแรกๆ ของเอกภพ และเป็นแหล่งข้อมูลในการผลิตงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ออกมาแล้วมากกว่า 400 ชิ้น ภาพอวกาศห้วงลึกของฮับเบิล ....... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 13:31:23

ความคิดเห็นที่ 17 อวกาศห้วงลึกมากของฮับเบิล (Hubble Ultra Deep Field) คือ ภาพถ่ายพื้นที่เล็กๆในกลุ่มดาวเตาหลอมจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล เริ่มเก็บข้อมูลตั้งแต่วันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 2003 จนถึงวันที่ 16 มกราคม ค.ศ. 2004 เป็นภาพถ่ายคลื่นที่ตามองเห็นของจักรวาลที่อยู่ลึกที่สุดเท่าที่เคยมีมา ภาพถ่ายนี้ประกอบด้วยกาแล็กซีประมาณ 10,000 กาแล็กซี เมื่อมองดูจากโลกแล้วภาพถ่ายนี้จะมีขนาดประมาณ 1 ใน 10 ของเส้นผ่านศูนย์กลางของดวงจันทร์ แม้ว่ากาแล็กซีส่วนใหญ่ในภาพนี้จะสามารถมองเห็นได้ด้วยกล้องโทรทรรศน์บนพื้นโลกที่มีความสามารถในการถ่ายคลื่นอินฟราเรด แต่กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลก็เป็นอุปกรณ์เพียงตัวเดียวที่สามารถถ่ายภาพคลื่นที่ตามองเห็นของกาแล็กซีเหล่านี้ได้ กาแล็กซีเหล่านี้อยู่ในครึ่งทรงกลมใต้ของกลุ่มดาวเตาหลอม ครอบคลุมพื้นที่ 36.7 ตารางลิปดา มุมบนซ้ายของภาพชี้ไปยังทิศเหนือ (-46.4 องศา) ของทรงกลมฟ้า ดาวฤกษ์ที่อยู่ตรงกลางภาพคือ USNO-A2.0 0600-01400432 มีความส่องสว่างปรากฏ 18.95 การถ่ายภาพอวกาศห้วงลึกมากของฮับเบิลต้องใช้ปริมาณการรับแสงถึง 800 หน่วย โดยกินเวลาถึง 400 รอบการโคจรของกล้องโทรทรรศน์ฮับเบิล ภาพของอวกาศห้วงลึกมากของฮับเบิล ประกอบด้วยกาแล็กซีที่มีอายุ ขนาด รูปร่าง และสีแตกต่างกัน ........... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 13:34:44

ความคิดเห็นที่ 18 ปิดท้ายด้วย .......... หลุมดำ (black hole) หมายถึงเทหวัตถุในเอกภพที่มีแรงโน้มถ่วงสูงมาก ไม่มีอะไรออกจากบริเวณนี้ได้แม้แต่แสง เราจึงมองไม่เห็นใจกลางของหลุมดำ หลุมดำจะมีพื้นที่หนึ่งที่เป็นขอบเขตของตัวเองเรียกว่าขอบฟ้าเหตุการณ์ ที่ตำแหน่งรัศมีชวาร์สชิลด์ ถ้าหากวัตถุหลุดเข้าไปในขอบฟ้าเหตุการณ์ วัตถุจะต้องเร่งความเร็วให้มากกว่าความเร็วแสงจึงจะหลุดออกจากขอบฟ้าเหตุการณ์ได้ แต่เป็นไปไม่ได้ที่วัตถุใดจะมีความเร็วมากกว่าแสง วัตถุนั้นจึงไม่สามารถออกมาได้อีกต่อไป เมื่อดาวฤกษ์ที่มีมวลมหึมาแตกดับลง มันอาจจะทิ้งสิ่งที่ดำมืดที่สุด ทว่ามีอำนาจทำลายล้างสูงสุดไว้เบื้องหลัง นักดาราศาสตร์เรียกสิ่งนี้ว่า "หลุมดำ" เราไม่สามารถมองเห็นหลุมดำด้วยกล้องโทรทรรศน์ใดๆ เนื่องจากหลุมดำไม่เปล่งแสงหรือรังสีใดเลย แต่สามารถตรวจพบได้ด้วยกล้องโทรทรรศน์วิทยุ และคลื่นโน้มถ่วงของหลุ่มดำ (ในเชิงทฤษฎี โครงการ แอลไอจีโอ) และจนถึงปัจจุบันได้ค้นพบหลุมดำในจักรวาลแล้วอย่างน้อย 6 แห่ง หลุมดำเป็นซากที่สิ้นสลายของดาวฤกษ์ที่ถึงอายุขัยแล้ว สสารที่เคยประกอบกันเป็นดาวนั้นได้ถูกอัดตัวด้วยแรงดึงดูดของตนเองจนเหลือเป็นเพียงมวลหนาแน่นที่มีขนาดเล็กยิ่งกว่านิวเคลียสของอะตอมเดียว ซึ่งเรียกว่า เอกภาวะ แม้ว่าจะไม่สามารถมองเห็นภายในหลุมดำได้ แต่ตัวมันก็แสดงการมีอยู่ผ่านการมีผลกระทบกับวัตถุที่อยู่ในวงโคจรภายนอกขอบฟ้าเหตุการณ์ ตัวอย่างเช่น หลุมดำอาจจะถูกสังเกตเห็นได้โดยการติดตามกลุ่มดาวที่โคจรอยู่ภายในศูนย์กลางหลุมดำ หรืออาจมีการสังเกตก๊าซ (จากดาวข้างเคียง) ที่ถูกดึงดูดเข้าสู่หลุมดำ ก๊าซจะม้วนตัวเข้าสู่ภายใน และจะร้อนขึ้นถึงอุณหภูมิสูง ๆ และปลดปล่อยรังสีขนาดใหญ่ที่สามารถตรวจจับได้จากกล้องโทรทรรศน์ที่โคจรอยู่รอบโลก การสำรวจให้ผลในทางวิทยาศาสตร์เห็นพ้องต้องกันว่าหลุมดำนั้นมีอยู่จริงในเอกภพ มุมมองจำลองของหลุมดำด้านหน้าของทางช้างเผือก โดยมีมวลเทียบเท่าดวงอาทิตย์ 10 ดวง ................. จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 13:38:33

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณครับ สนุกดี =) จากคุณ : NEXKON เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 15:10:00

ความคิดเห็นที่ 20 supermassive black hole ที่มันอยู่กลางของ galaxy กับ black hole ดังภาพบ้านบน คุณสมบัติมันเหมือนกันใช่ไหม ต่างแค่ขนาดรึเปล่า ? จากคุณ : Art_Cheewapat เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 15:14:02

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณ กระทู้มีสาระอีกแล้วครับ คุณเก้ากระบี่  ฯ  รีบเปลี่ยนชื่อล็อคอินด่วนเลยครับ เพราะผมว่า ตอนนี้ คุณไม่เดียวดายแล้วละครับ   มีแต่คนอยากอ่านกระทู้ อย่างใจจดใจจ่อเลยครับ อิ..อิ..อิ.. เห็นกระทู้คุณ เก้ากระบี่ฯ  แล้วมีกระทู้ไหนที่ผมยังไม่ save บ้างเนี่ย จากคุณ : อาร์คีมิดิส เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 16:15:49

ความคิดเห็นที่ 22 #20 เหมือนกันครับ ต่างกันที่มวล นั่นก็หมายถึงขนาด(ขอบฟ้าเหตุการณ์) ไม่เท่ากัน และมันก็มีกำเนิดต่างกันด้วย หลุมดำปกติเกิดจากแกนดาวฤกษ์ยุบตัว ส่วนหลุมดำยักษ์เรายังไม่ค่อยแน่ใจ อาจะเกิดจากคอสมิกสตริง หรือหลุมดำปกตินับไม่ถ้วนตั้งแต่สมัยแรกๆที่จักรวาลเกิิดมา จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 16:39:20

ความคิดเห็นที่ 23 Supermassive blackhole น่าจะมีมวลมากกว่า 10 เท่าของดวงอาทิตย์ นะครับ จากคุณ : ble_swu เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 20:16:32

ความคิดเห็นที่ 24 น่าจะประมาณ Our galactic central black hole is calculated to have a mass of approximately 4.1 million solar masses,[17] or about 8.2 × 10 กำลัง 36 kg แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 55 20:20:35 จากคุณ : ble_swu เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 20:19:52

ความคิดเห็นที่ 25 มาช้าดีกว่าไม่มา   ไปทำงานต่างจังหวัด เพิ่งกลับมา รายงานตัวค่ะ จากคุณ : mangpongja เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 22:07:05

ความคิดเห็นที่ 26 รบกวนให้เครดิตด้วยน่ะค่ะว่านำมาจากวิกิพีเดีย จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 22:31:41

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่รู้ว่า ตอนนี้ การเรียนการสอนของเด็กๆ รุ่นใหม่ จะมีคำภาษาไทย กำกับให้ชัดเจนหรือยังครับ ..... ตอนเด็ก ๆ รู้สึกสบสนมาก ในจักวาลที่กว้างใหญ่ มีกาแล็กซี่ทางช้างเผือก ครูเคยเห็นด้วยนะ เป็นทางยาวสีขาวสวยมากๆ (แสดงว่า โลกเราอยู่ด้านนอกและมองไปยังทางช้างเผือกนั้น) โลกเราอยู่ในระบบสุริยะจักรวาล และระบบสุริยะจักรวาลของเราอยู่ใน กาแล็กซี่ทางช้างเผือก (เอ๊า แล้วที่ครูบอกว่ามองเห็นนั้นล่ะ แล้วเราทำไมไม่ได้อยู่ข้างในนั้น ยังไงกันแน่) และเธอรู้หรือไม่ ในอวกาศที่ไม่มีที่สิ้นสุด นอกจากระบบสุริยะจักรวาลของเรา ก็ยังมีหลายๆ จักรวาลอีกนะ ..... ตอนนั้นสิ่งที่ใหญ่ที่สุดคือ อวกาศ ตอนนั้น ไม่มีคำว่า เอกภพ ... จากคุณ : เลือนลางร่ำไร เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 22:51:26

ความคิดเห็นที่ 28 เรื่องแบบนี้ทำให้เรารู้สึกว่ายิ่งกระจ้อยสุดขีดจริงๆ จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 00:33:17

ความคิดเห็นที่ 29 #11  เหมือน ดวงตา เซารอน  เลย  ^^   ขอบคุณ จขกท. สาระดีีๆ จากคุณ : เเมนเอล เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 12:27:13

ความคิดเห็นที่ 30 ทำไมผมอ่านแล้วรู้สึกชีวิตไรค่ายังไงไม่รุ จากคุณ : transcendence เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 12:46:31 A:125.27.5.59 X: TicketID:353167

ความคิดเห็นที่ 31 เห็นกระทู้นี้แล้ว ขอเอามาแปะอีกที http://apod.nasa.gov/apod/ap120312.html จากคุณ : AbsolutelyTop เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 15:08:42

ความคิดเห็นที่ 32 ในที่สุดผมก็ได้รู้ว่ามีหน่วยวัดระยะทางที่ยาวกว่าปีแสงจากกระทู้นี้เอง จากคุณ : Mr. Coffee เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 15:30:06

ความคิดเห็นที่ 33 ผมเห็น #26 เลยลองไปค้นดู เออจริงๆด้วย จากวิกิล้วนๆทุกตัวอักษร มีก๊อบกระโดดหรือมาไม่หมดก็มี เรียงตาม Rep ลงไปเลย เอกภพ: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%A0%E0%B8%9E ทางช้างเืผือก: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%8A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%9C%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%81 ดาราจักร: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%8A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%9C%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%81 เอกภพที่สังเกตได้: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%A0%E0%B8%9E%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%95%E0%B9%84%E0%B8%94%E0%B9%89 อัตราเร็วของแสง: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B9%87%E0%B8%A7%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%AA%E0%B8%87 การแผ่รังสีเชเรนคอฟ: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%81%E0%B8%9C%E0%B9%88%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%99%E0%B8%84%E0%B8%AD%E0%B8%9F ปีแสง: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9B%E0%B8%B5%E0%B9%81%E0%B8%AA%E0%B8%87 หน่วยดาราศาสตร์: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%88%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B9%8C พาร์เซก: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B9%80%E0%B8%8B%E0%B8%81 ใยเอกภพ: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%83%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%A0%E0%B8%9E เนบิวลา: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%99%E0%B8%9A%E0%B8%B4%E0%B8%A7%E0%B8%A5%E0%B8%B2 บริเวณเอชทู: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%93%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%8A_2 เมฆแมเจนแลน: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%86%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%A5%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%99 กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A8%E0%B8%99%E0%B9%8C%E0%B8%AD%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A8%E0%B8%AE%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%9A%E0%B8%B4%E0%B8%A5 อวกาศห้วงลึกของฮับเบิล: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A8%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%A5%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AE%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%9A%E0%B8%B4%E0%B8%A5 อวกาศห้วงลึกมากของฮับเบิล: http://th.m.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A8%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%A5%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AE%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%9A%E0%B8%B4%E0%B8%A5 หลุมดำ: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B8%E0%B8%A1%E0%B8%94% E0%B8%B3 ผม search แล้วไม่พบคำว่า wiki/วิกิ/เครดิต/credit ในที่ไหนๆเลย ตกลงคุณเป็นเจ้าของบทความทั้งหมดนี่หรือครับ? ถ้าไม่ใช่กรุณาให้เครดิตด้วยนะ ก๊อบเอาความรู้มาลงมันก็ดีอยู่หรอก แต่คุณทำไม่ถูกต้องอยู่ในขณะนี้ ปล.ผมยังไม่ได้เช็คบทความอื่นๆของท่าน หวังว่ามันจะมีเครดิตอยู่ล่ะนะ จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 00:42:28

ความคิดเห็นที่ 34 #33 ........ ขอบคุณครับที่ช่วยลง Link ข้อมูลให้ ซึ่งคงต้องเสียเวลาส่วนตัวไปค้นหาพอสมควร .......... ส่วนเรื่องอื่นก็นานาจิตตังครับ ใครใคร่อ่านก็อ่าน ใครไม่พอใจอะไร ก็ผ่านไปได้เลย จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 16:01:00

ความคิดเห็นที่ 35 ความคิดเห็นที่ 27 เรามองเห็นได้ครับ เราอยู่ขอบจานของกาแล็กซี่ ตามรูป ที่ คคห 1 เลย จากคุณ : 3N เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 16:39:42

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณครับ เจ๋งมาก จากคุณ : หน่วยต่อสู้อากาศยาน เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 18:20:55

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบพระคุณมาก ๆ นะคะ  ป้าชอบเรื่องดาราศาสตร์จัง จากคุณ : biebie999 เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 20:14:54

ความคิดเห็นที่ 38 แล้วทำไมต้องอ้างอิงหรือให้เครดิต วิกิพีเดีย ด้วยละครับ ในเมื่อบทความใครเป็นคนเขียนก็ไม่รู้ แล้วก็เป็นที่รู้กันว่ามันไม่สามารถเอาไปอ้างอิงที่ไหนได้ จากคุณ : kodindy เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 23:12:04

ความคิดเห็นที่ 39 ^ ^ อย่างที่ คห.33 บอก นานาจิตตัง ผมว่าการเอาบทความที่ไม่ใช่ของตัวเองมาเผยแพร่ น่าจะมีมารยาทให้เครดิตกับเจ้าของบทความนะครับ ในนี้บอกแหล่งที่มาก็ยังดีครับ ยังไงวิกิฯ ก็ถือว่าเค้าเป็นเจ้าของอยู่นั่นแหละ จากคุณ : Zeve เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 00:26:25

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณครับ จากคุณ : เจ้าเด็ก เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 02:46:27

ความคิดเห็นที่ 41 เข้ามาอ่านเอาความรู้ครับ ไม่ใช่อ่านเอาเรื่อง ให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ด้วยคน อุตส่าห์ไปรวบรวมมาให้ จากคุณ : sarawut_birdy เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 16:40:50

ความคิดเห็นที่ 42 ถ้าก๊อปของเค้ามา ตามมารยาทเเล้วควรจะให้เครดิตสักหน่อยนะครับ จากคุณ : arboriaz เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 17:30:07

ความคิดเห็นที่ 43 ให้เครดิตเค้าไว้น่ะดีแล้ว  มีปัญหาเรื่องลิขสิทธิ์หรือเรื่องอื่นๆขึ้นมา เราได้มีที่มาที่ไป จากคุณ : ARMS STRONG เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 17:38:45

ความคิดเห็นที่ 44 ขนาดบทความบน blog ธรรมดาเรายังต้องอ้างเลยครับ วิกิพีเดียถึงจะมีความถูกต้องทางวิชาการไม่ 100% แต่มันก็ถูกคนอื่นที่ไม่ใช่เราเขียนขึ้นมา แล้วจะบอกว่าไม่จำเป็นต้องให้เครดิตได้ยังไงล่ะครับ? จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 19:02:57

ความคิดเห็นที่ 45 นั่งทานช็อกโกแลตรอ / จากคุณ : เพื่อมหาชน เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 19:07:35

ความคิดเห็นที่ 46 เห็นด้วยครับ ควรให้เครดิตนิดนึงครับ ^^ ป.ล. แต่ก็ขอบคุณที่หามมาให้อ่านกันครับ ถ้าให้ไปหาเอง คงต้องลำบากพอสมควร  จากคุณ : Secret Mission เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 20:47:30

ความคิดเห็นที่ 47 จาก#33 ความรู้ที่ได้ ไม่สามารถไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน เลยไม่อยากจำเปลืองระบบความจำ แต่จะดีไม่น้อยที่จะสามารถนำพลังงานนิวเครียส์จากจักรวาลมาใช้กับมวลมนุษย์ จึงอยากหาบุคคลที่สามารถนำพลังงานดังกล่าวมาใช้ ให้ร่างกายพ้นจากโรคภัยไข้เจ็บแท้การใฃ้ยาที่เป็นสารเคมี ที่มีผลต่อร่างกายในอนาคต จากคุณ : มนุษย์ต่างด้าว เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 11:58:46 A:58.10.137.84 X: TicketID:354716

ความคิดเห็นที่ 48 เราว่ามันเป็นกระทู้ที่รวบรวมข้อมูลมาให้อ่านกัน ไม่ใช่บทความทางวิชาการที่ต้องอ้างอิงแหล่งที่มาเพื่อความน่าเชื่อถือของข้อมูล  แล้วเราทุกคนต่างก็ทราบว่าจขกท.ไม่ได้เขียนบทความเอง การเข้ามาดูในกระทู้ก็แล้วแต่ความชอบของแต่ละคน การจะอ้างอิงหรือไม่ก็ไม่น่าจะเคร่งครัดมากนัก หลายๆกระทู้ของคนอื่นๆก็ไม่ได้อ้างอิงแหล่งที่มา  ยังไงก็ยังติดตามและขอบคุณจขกท.ที่นำความรู้ดีๆมาแบ่งปัน จากคุณ : mangpongja เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 17:29:30

ความคิดเห็นที่ 49 เราไม่ค่อยรู้เรื่องวิทยาศาสตร์หรอกนะคะ แต่เราชอบภาพถ่ายในเอกภพมากเลยอ้ะ สวยเหมือนภาพจิตรกรรมเลย ภาพถ่ายอวกาศแบบที่ตอนนี้เราชอบที่สุดคือภาพเนบิวลาชื่อทารันทูลาค่ะ เนี่ยๆ,, จากคุณ : มิกะ มูราคามิ เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 22:42:12

ความคิดเห็นที่ 50 เอก กะ ภพ เป็นเพื่อน กันใช่ไหม จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 22:47:17

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านกระทู้แล้วอยากเล่นเกมส์ Eve-online ขึ้นมาอีก โอนตังค์ไป activate id เล่นใหม่ดีก่า จากคุณ : ดุก เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 09:04:26

ความคิดเห็นที่ 52 บทความสาธารณะ ไม่ต้องมีเครดิตก็ได้ครับ ไม่มีลิขสิทธิ์อะไร เรื่องที่มีประโยชน์ สมควรช่วยๆกันเผยแพร่ กระจายความรู้ดีกว่าครับ จากคุณ : รักแมวเหมียวมาก เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 00:52:23