ความคิดเห็นที่ 1 ไม่เคยรู้ข้อมูลพวกนี้นะครับ อ่านแล้วทำให้รู้สึกเจ๋งดี ... เกราะหนัง เบา ใช้งานได้ดี ต้นทุนต่ำ น่าจะดีกว่าเกราะเหล็กด้วยซ้ำ หรือเปล่า ?? จากคุณ : Axiom of Choice เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 10:30:20

ความคิดเห็นที่ 2 ข้อมูลที่อ้างถึงมาจากทั้ง เรื่องเล่า ละคร ภาพยนต์ ความเห็นส่วนนตัว ปนๆกันครับ ลองแยกแยะทีละประเด็นดีกว่าครับ จากคุณ : PUFF เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 11:07:21

ความคิดเห็นที่ 3 #2ในสมัยพระนเรศลงมา อยุธยาจ้างทหารต่างชาติมาโดยตลอด มีการให้ยศขุนนาง จนมีชุมชนปรากฏรอบเกาะเมือง มีก่อการณ์ชิงราชสมบัติ เปลี่ยนขั้วอำนาจ ก่อจราจล กันหลายต่อหลายครั้ง โดยมีทหารต่างชาติเกี่ยวข้อง แต่กองทัพทหารไทยสามารถปราบปรามได้ จึงน่าเชื่อว่าคุณภาพอาวุธไทย และเหล่าช่างฝีมือของไทยผลิตอาวุธ ได้มีคุณภาพดีไม่แพ้ อาวุธต่างชาติแน่นอน เช่น ดาบ หอก ทวน ง้าว รวมถึงเครื่องป้องกัน ไม่เช่นนั้นคงต้องใช้อาวุธต่างชาติกันหมด รวมทั้งรูปแบบหมัดมวย กระบวนรบด้วย ไม่เช่นนั้นพระเพทราชาคงก่อการไม่สำเร็จ ถ้าอาวุธด้อยกว่า ฝีมือพลทหารเลวกว่า เพราะยุคนั้นทุกฝ่ายต่างมีปืนไฟ ธนู ดาบ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 11:44:45

ความคิดเห็นที่ 4 เรามี 'จำนวน' เยอะกว่าครับ ต่อให้มีดาบเทพแต่ 10:1 ก็สู้ไม่ไหวหรอก ไม่ใช่ Muso นะ อย่างกรณีพระเพทราชาเนี่ยฝรั่งเศสมีแค่เกือบๆ 200 คนเองนะ ส่วนไทยใช้คนเกือบสองพันล้อมจนกระทั่งเสบียงหมด (ไม่ได้ตีแตกด้วยตีป้อมไม่เข้า) จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 12:00:21

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าดีจริง สมัยอยุธยา เจ้านาย ขุนนาง ไม่เอาดาบซามูไรมาใส่ด้ามดาบไทยหรอกครับ เกราะหนังกับเกราะเหล็กก็เทียบกันไม่ได้ ดูจากพวกสารคดีเค้าเทสท์เอา แต่ของเราอาจเหมาะกับแบบของเรากว่า เพราะร้อน เหล็กมีน้อย เนื่องจากไม่ใส่เกราะ ไม่ใส่เสื้อ วิชาดาบเลยเน้นไว เฉือนให้เลือดออก จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 13:08:33

ความคิดเห็นที่ 6 คาทาน่า มันไม่ได้เทพมากๆหรอกนะครับ   เวลาซามูไรฟันกันเค้าเอาข้างปะทะ โดนฟันตรงๆหักได้เหมือนกัน   และซามูสู้ทหารเด็กอายุ 12-13   4-5คน ถือง้าวมารุมไม่ได้   การรบจริงไม่ได้มีดาบเทพทุกคน ทหารเลวก็ได้อาวุธกากๆ ทั้งไทย พม่า ญี่ปุ่นนั่นแหละ จากคุณ : ZXR เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 13:32:14

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณทุกท่านที่ชี้แนะครับ   สงสัยที่ว่าถ้าเราไม่มีชุดเกราะแล้วจะต้านพม่าได้ยังไง เพราะทางนั้นมีครบทุกอย่าง แถมเราเคยบุกไปเยี่ยมครั้งหนึ่ง การกวาดล้างโรนิน มีหลายครั้ง สามารถปราบได้หมด จำนวนพลทหารของไทย มากกว่าจนได้เปรียบ แสดงว่าทหารไทยรักษาการณ์ในเกาะเมือง จำนวนมาก ไม่เช่นนั้นคงโดนทหารชาติอื่นรวมตัวกันยึดได้ บริษัทอินเดียตะวันออกของฮอลันดามาตั้งสถานีค้าขายปัตตานี อยุธยา พุทธศตวรรษที่22 คณะทูตไทยเดินทางไปกรุงเฮก  ถวายพระราชสาสน์แด่กษัตริย์ฮอลันดาใน พ.ศ. 2151 กลุ่มคนไทยที่ต้องการซ่องสุ่มกำลัง ก็น่าจะรับเทคโนใหม่ๆมาบ้าง อ้างอิง  จากแหล่งนี้ http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2006/11/K4863557/K4863557.html ซามูไรญี่ปุ่นพวกนี้ยังมีคดีค้างคาอยู่ในเรื่องที่จับเจ้าฟ้าศรีเสาวภาคเป็นตัวประกัน แต่ยังไม่วายกำแหงอีก พงศาวดารของไทยเล่าเอาไว้ว่า “ญี่ปุ่นคุมกันได้ประมาณห้าร้อย ยกเข้ามาในท้องสนามหลวง คอยจะกุมเอาพระเจ้าอยู่หัวอันเสด็จออกมาฟังพระสงฆ์บอกหนังสือ ณ พระที่นั่งจอมทองสามหลัง ขณะนั้น พอพระสงฆ์วัดประดู่โรงธรรมเข้ามาแปดรูป พาเอาพระองค์เสด็จออกมาต่อหน้าญี่ปุ่น ครั้นพระสงฆ์พาเสด็จไปแล้ว ญี่ปุ่นร้องอื้ออึงขึ้นว่าจะกุมเอาพระองค์แล้ว เป็นอย่างไรจึงนิ่งเสียเล่า ญี่ปุ่นทุ่มเถียงเป็นโกลาหล ฝ่ายพระมหาอำมาตย์คุมพลได้ ไล่รบญี่ปุ่นล้มตายเป็นอันมาก ญี่ปุ่นแตกไปจากพระราชวัง ลงสำเภาหนีไป” เรื่องญี่ปุ่นบุกวังหลวงแล้วถูกพระมหาอำมาตย์ไล่ตีแตกกระเจิงนี้ สอดคล้องกันอีกครั้งกับบันทึกของวัน วลิตเรื่องญี่ปุ่มกุมตัวพระเจ้าทรงธรรมเพื่อเรียกร้องผลประโยชน์ต่างๆ การที่ญี่ปุ่นทุ่มเถียงกันอย่างโกลาหล แสดงให้เห็นว่า มีญี่ปุ่นจำนวนหนึ่งไม่เห็นด้วยกับการกระทำครั้งนี้ อาจจะแยกหนีเอาตัวรอดไปก่อน ส่วนพวกที่คิดประทุษร้ายก็โดนตีแตกหนีออกไป ด้วยเหตุนี้ พระเจ้าทรงธรรมจึงอาจจะทรงพระกรุณายกโทษให้กับญี่ปุ่นบางส่วนที่ไม่เห็นด้วยกับการก่อการกบฏ (สอดคล้องกับเรื่องญี่ปุ่นบุกวังในพงศาวดารคำให้การชาวกรุงเก่า) และอนุญาตให้ทำมาค้าขายอยู่ในกรุงศรีอยุธยาได้ต่อไป ซึ่งหลักฐานในภายหลังยังระบุว่ามีแม่กองอาสาญี่ปุ่นที่ชื่อ ออกญาเสนาภิมุข เป็นทหารของพระเจ้าทรงธรรมอยู่ด้วย ส่วนญี่ปุ่นที่แตกหนีไป ได้ลงสำเภาแล่นเรือออกไปยังปากน้ำ แล้วยังไปแผลงฤทธิ์ก่อความวุ่นวายที่เมืองธนบุรี เมืองบางกอกอีก จนในที่สุด ก็ไปขึ้นฝั่งที่เมืองเพชรบุรี ทำการปล้นสะดมก่อการจลาจลที่นั่น จนสมเด็จพระเจ้าทรงธรรมต้องส่งกองทัพไทยลงไปปราบ สุดท้ายทหารไทยก็สามารถขับไล่ซามูไรญี่ปุ่นเหล่านี้ออกจากเพชรบุรีได้จนหมดสิ้น การปะทะกับกองโรนินถึง500 นาย ไม่ง่ายถ้าจะยกกองทหารมากๆไปปราบ มิต้องระดมหลายพันนายหรือ เวลาเร่งด่วนขนาดนั้น เชื่อว่าคุณภาพทหารไทยต้องเก่งพอที่จะสยบโรนินได้ในระดับหนึ่ง ไม่เช่นนั้นก็คงมาสร้างอิทธิพลต่อเนื่องไม่ให้ขาดตอน แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 55 13:37:45 จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 13:37:04

ความคิดเห็นที่ 8 กบฎมักกะสัน ทหารไทยตายเยอะมากครับ ทั้งๆที่ผู้ก่อการมีเพียงสามร้อยกว่า จากคุณ : EspressoFx เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 14:18:14

ความคิดเห็นที่ 9 ดาบไทย เหล็กคุณภาพต่ำกว่าครับ ผมไม่แน่ใจว่าในยุคนั้นเราทำเหล็กกล้ากันเป็นหรือยัง ยิ่งถ้าทำไม่เป็น เอาคาตานะมาฟันดาบไทยยังไงก็ขาด อีกอย่างดาบญี่ปุ่นฟันคอทีเดียวขาด ซึ่งไม่แน่ว่าดาบไทยจะทำไม่ได้ ถ้าดาบไม่หนัก และคนใช้ไม่แรงเยอะจริงๆ จากคุณ : ยองเจียงใหม่ เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 15:17:29

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าอาวุธไม่ได้ต่างกันมากๆ อย่างดาบกับปืนกล จำนวนมากกว่า 2-3 เท่าก็พอแล้ว ไม่ต้องถึง 10 เท่าหรอก ซามูไรถึอดาบ 1 คน สู้กับทหารราบถือหอกสัก 3 คนรุมก็จะไม่ไหวแล้ว อย่าว่าแต่ในการรบแบบประจัญบาน หรือการรบแบบถูกล้อมปราบ Quantity is quality in itself. จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 15:18:21

ความคิดเห็นที่ 11 ของเมืองไทยจำได้ที่สั่งดาบญี่ปุ่นมาใช้มั้งสมัยก่อนๆนู้น คาตานะคือดาบที่ดีจริง ไม่แปลกใจที่ฝรั่งมันชอบเอามาทดลองบ่อยๆครับ จากคุณ : หนุ่มหล่อเมืองขอนแก่น เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 15:31:24

ความคิดเห็นที่ 12 #9 อาวุธไทยชิ้นสวยๆ........ที่อยู่เมืองนอก http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/index.php?showtopic=2028 http://dharesearch.bowditch.us/SwordsFrame1Source1.htm เหล็กกล้าคนไทยโบราณ น่าจะตีได้แล้ว เพราะโกลนม้า เกือกม้า ทำได้เอง ช่างจีนที่มาตั้งรกรากก็เยอะ ปรากฏในขุนช้างขุนแผน ตอนกำเนิดกุมารทอง                                               ตีดาบฟ้าฟื้น         ครานั้นขุนแผนแสนสนิท                          เรืองฤทธิ์รังสีไม่มีสอง     ได้ลูกชายเชี่ยวชาญกุมารทอง                   ก็สมปองคิดไว้แต่ไรมา     จะจัดแจงตีดาบไว้ปราบศึก                       ตรองตรึกหาเหล็กไว้หนักหนา     ได้เสร็จสมอารมณ์ตามตำรา                      ท่านวางไว้ในมหาศาสตราคม     เอาเหล็กยอดพระเจดีย์มหาธาตุ                 ยอดปราสาททวารามาประสม     เหล็กขนันผีพรายตายทั้งกลม                    เหล็กตรึงโลงตรึงปั้นลมสลักเพชร     หอกสัมฤทธิ์กริชทองแดงพระแสงหัก          เหล็กปฏักสลักประตูตะปูเห็ด     พร้อมทั้งเหล็กเบญจพรรณกัลเม็ด               เหล็กบ้านพร้อมเสร็จทุกสิ่งแท้     เอาเหล็กไหลเหล็กหล่อบ่อพระแสง            เหล็กกำแพงน้ำพี้ทั้งเหล็กแร่     ทองคำสัมฤทธิ์นากอแจ                           เงินที่แท้ชาดเหล็กทองแดงดง..       ทั้งหมดนั้นก็คือ บรรดาโลหะทั้งหลายที่ขุนแผนได้นำมาเพื่อที่จะหล่อหลอมเป็นเหล็กกล้าขึ้นมาเพื่อสร้างเป็นดาบฟ้าฟื้น โลหะต่าง ๆ ที่ขุนแผนนำมาสร้างเป็นดาบอาคมขึ้นมานั้นมีมากมายขนาดไหน  เรียกว่า ใครเจอเข้าไปถ้าไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตทีเดียว       เมื่อได้ของทั้งหมดมาแล้วก็ถึงเวลาที่จะประกอบพิธีทำการหลอมและตีมีดขึ้นมาก่อนที่จะนำไปลงอาคมอีกทีซึ่งในเสภาขุนช้างขุนแผน ได้กล่าวเอาไว้ถึงพิธีกรรมในครั้งนี้ว่าขุนแผนเอาของทั้งหมดนั้นมา      เอามาสุมคุมควบเข้าเป็นแท่ง                   เผาให้แดงตีแผ่แช่ยาผง      ไว้สามวันซัดเหล็กนั้นเล็กลง                   ยังคงแต่พองามตามตำรา      ซัดเหล็กครบเสร็จถึงเจ็ดครั้ง                   พอกระทั่งฤกษ์เข้าเสาร์สิบห้า      ก็ตัดไม้ปลูกศาลขึ้นเพียงตา                    แล้วจัดหาสารพัดเครื่องบัดพลี      เทียนทองติดตั้งเข้าทั้งคู่                        หัวหมูเป็ดไก่ทั้งบายศรี      เอาสูบทั้งตัวไว้ในพิธี                             เอาถ่านที่ต้องย่างวางในนั้น      ช่างเหล็กดีฝีมือลือทั้งกรุง                       ผ้าขาวนุ่งผ้าขาวห่มดูคมสั้น      วางสายสิญจน์เสกลงเลขยันต์                  คนสำคัญคอยดูซึ่งฤกษ์ดี      ครั้นได้พิชัยฤกษ์ราชฤทธิ์                        พระอาทิตย์เที่ยงฤกษ์ราชสีห์      ขุนแผนสูบเหล็กให้แดงดี                        นายช่างตีรีดรูปให้เรียวปลาย      ที่ตรงกลางกว้างงามสามนิ้วกึ่ง                   ยาวถึงศอกกำมาหน้าลูกไก่      เผาชุบสามแดงแทงตะไบ                        บัดเดี๋ยวใจเกลี้ยงพลันเป็นมันยับ      งานดีมิได้มีขนแมวพาด                           เลื่อมปราดเนื้อเขียวดูคมหนับ      เลื่อมพรายคล้ายแสงแมลงทับ                   ปลั่งปลาบวาววับจับแสงตะวัน.. http://www.learners.in.th/blogs/posts/466987 การเอาโลหะหลายชนิดมารวมกันตีใบดาบนั้น คงประสงค์จะให้ดาบฟ้าฟื้นศักดิ์สิทธิ์ หรือที่เรียกประสิทธิภาพตามความเชื่อทางไสยศาสตร์มากกว่า จะเป็นเพราะหาแร่เหล็กดีๆไม่ได้ เมื่อรวบรวมเหล็กได้มากพอแล้ว ช่างดาบจะนำมาหลอมรวมกันแล้วีเป็นแท่ง เพื่อให้เหล็กแข็งขึ้นช่างตีดาบจะพับแท่งเหล็กตามยาวนำไปเผาและตีทบให้แบนเช่นนี้หลายครั้ง เนื้อเหล็กที่ถูกพับและตีทบกันลงไปหลายครั้งนี้นอกจากจะทำให้เนื้อเหล็กแข็งและเหนียวขึ้นแล้วยังทำให้เนื้อเหล็กเกิดลายเส้นเล็กๆ เรียงกันอยู่ในเนื้อเหล็ก ลายพวกนี้เรียกกันว่า"ลายน้ำ" ซึ่งจะปรากฏอยู่ในเนื้อเหล็กชั้นดี เช่น ใบดาบดามัสกัด ใบกระบี่ของเมืองโทเลโดในสเปนและใบดาบของญี่ปุ่น เมื่อตีจนได้ที่แล้วจึงเผาให้แดงตีแท่งเหล็กขึ้นรูปใบดาบหรือโกลนดาบ การขึ้นรูปแบบนี้เรียกตามภาษานักตีดาบว่า"หลาบเหล็ก" http://www.sartrayuth.org/index.php?lay=show&ac=article&Id=5380677&Ntype=2 ปล.ม้าสีหมอก บ้างว่าเป็นม้านำเข้าจากเมืองนอก อาจเป็นม้ามองโกล หรืออาหรับ เพราะม้าพันธุ์พื้นเมืองตัวเล็กมากสูงไม่เกิน1.3ม. จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 15:53:28

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องชุดเกราะทางพม่า มอญ ขอยกเรื่องราชาธิราช ตอน สมิงพระรามอาสา พระเจ้ากรุงต้าฉิง-ไต้หยวน(ต้าหยวน-มองโกล)แห่งประเทศจีน ยกทัพมาล้อมกรุงอังวะ ต้องการให้พระเจ้ามณเฑียรทอง ออกไปถวายบังคม และขอให้ส่งทหารออกมาขี่ม้ารำทวนต่อสู้กันตัวต่อตัวกับกามะนีทหารเอกของเมืองจีน ถ้าฝ่ายกรุงรัตนบุระอังวะแพ้ต้องยกเมืองให้ฝ่ายจีน แต่ถ้าฝ่ายจีนแพ้จะยกทัพกลับทันทีพระเจ้ากรุงอังวะประกาศหาผู้ที่จะอาสาออกไปรบกับกามะนี ถ้าสามารถรบชนะกามะนีทหารเอกของเมืองจีน จะโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้เป็นพระมหาอุปราชและแบ่งสมบัติให้กึ่งหนึ่ง เมื่อสมิงพระรามทราบข่าว ก็คิดตึกตรองว่า หากจีนชนะศึกครั้งนี้ จีนคงยกทัพไปตีเมืองหงสาวดีของตนต่อไปแน่ ควรคิดป้องกันไว้ก่อน จึงอาสาออกรบ แม้แรกๆ จะเกรงว่าการอาสารบนี้จะเป็น "หาบสองบ่า อาสาสองเจ้า"ก็ตาม โดยขอพระราชทานม้าฝีเม้าดีตัวหนึ่ง และได้เลือกม้าของหญิงม้าย สมิงพระรามนำม้าออกไปฝึกหัด ให้รู้จกทำนองรบรับจนคล่องแคล่วสันทัดดี พร้อมทั้งทูลขอ ขอเหล็กแลตะกรวยผูกข้างม้า ในระหว่างการรบ สมิงพระรามเห็นว่า กามะนีมีความชำนาญด้านการรบเพลงทวนมาก และยังสวมหุ้มเกราะไว้แน่นหนา สมิงพระรามจึงใช้อุบายว่า ให้แต่ละฝ่ายแสดงท่ารำ ให้อีกฝ่ายรำตามก่อนที่จะต่อสู้กัน ทั้งนี้เพื่อจะคอยหาช่องทาง ที่จะแทงทวนให้ถูกตัวกามะนีได้ เมื่อได้หลอกล่อให้กามะนีรำตามในท่าต่าง ๆ จึงได้ช่องใต้รักแร้กับบริเวณเกราะซ้อนท้ายหมวกที่เปิดออกได้ สมิงพระรามจึงหยุดรำ ให้ต่อสู่กันโดยทำทีว่าสู้ไม่ได้ ขับม้าหนีของกามะนีเหนื่อย เมื่อได้ทีก็สอดทวนแทงซอกใต้รักแร้ แล้วฟันย้อนกลีบเกราะตัดศีรษะของกามะนีขาด แล้วเอาขอเหล็กสับใส่ตะกรวยโดยไม่ให้ตกดิน นำมาถวายพระเจ้ามณเฑียรทอง เมื่อฝ่ายจีนแพ้ พระเจ้ากรุงจีนก็สั่งให้ยกทัพกลับตามสัญญา พระเจ้ามณเฑียรทอง พระราชทานตำแหน่งมหาอุปราชและพระราชธิดา ให้เป็นบาทบริจาริกาแก่สมิงพระรามตามที่ได้รับสั่งไว้ https://sites.google.com/site/wrrnkhdiwicak1/b5 http://www.reurnthai.com/index.php?topic=1163.0 ว่าด้วยเรื่องเกราะไทยและข้อมูลที่รวบรวมได้ มีเอกสารต้นฉบับประกอบ http://www.reurnthai.com/index.php?topic=4352.0 แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 55 06:57:28 แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 55 16:06:12 จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 16:05:51

ความคิดเห็นที่ 14 ^ ^ ควรฟังหูไว้หูบ้างนะครับ สงครามคราวมองโกล สมัยอาณาจักรพุกาม พุกามเป็นฝ่ายพ่ายแพ้นะครับ จากนั้นพุกามก็เสื่อมถอย แต่ถ้าคราวสมัยชิง รบอังวะ การรบที่ยืดเยื้ออังวะยอมส่งบรรณาการ สงบศึก แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 55 16:52:05 จากคุณ : EspressoFx เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 16:32:53

ความคิดเห็นที่ 15 ด้ามยาวของดาบไทยใช้เพื่อจับสองมือได้ง่ายรึนี่ เข้าใจผิดมาตลอดนึกว่าใช้เป็นโล่กันส่วนแขนซะอีก จากคุณ : silverspider เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 17:01:27

ความคิดเห็นที่ 16 เอาแค่เรื่องดาบก่อน ดาบสยาม"บางเล่ม" อาจดีเทียบเคียงดาบญี่ปุ่น (อย่าถามว่าดีแบบไหน เอาว่าดีแบบรวมๆก็แล้วกัน) แต่ที่ดาบสยามสู้ดาบญี่ปุ่นไม่ได้ คือขนบดาบ ทำให้ขาดระเบียบแบบแผน ความปราณีตของงานฝีมือ และการจดบันทึก ดาบดี กับดาบเลวของสยาม จึงห่างกันแบบฟ้ายันเหว ขณะที่ดาบญี่ปุ่นตั้งแต่ศตวรรษที่ 12 เป็นต้นมา ดี เลว ต่างกันไม่มากนัก ดาบของสยาม ไม่ได้มีด้ามยาว เพื่อให้จับถือสองมือแบบง้าว เพราะอีกมือมักใช้ถือโล่ เขน ดั้ง หรือดาบ ด้ามยาวเป็นการออกแบบทดแทนตุ้มส้นท้ายด้าม(pommel) ที่ใช้ปรับสมดุลย์และ moment of inertia ของดาบเป็นหลัก ดาบสยาม ดาบพม่าที่ด้ามสั้นก็มี แต่ก็จะออกแบบให้มีบัวท้ายด้ามเพื่อปรับสมดุลย์ ดาบด้ามยาวบางแบบออกแบบไว้ให้จับได้สองจุด แต่ดูแล้วเป็นการออกแบบให้จับแบบเสกสั้น เสกยาว เพื่อเพิ่มระยะและแรงมากกว่า ส่วนเทคนิคการใช้ด้ามกันศอก ยึด เกี่ยว ล๊อค แบบที่บางสำนักดาบในปัจจุบันนี้สอน ก็เป็นลูกไม้การใช้งานที่เป็นผลพลอยได้ของด้ามยาว นอกจากนี้ดาบด้ามสั้นที่ไม่มีบัวก็มีอยู่ แต่มักเป็นดาบใบสั้น ใช้งานแบบพร้า จากคุณ : PUFF เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 17:38:29

ความคิดเห็นที่ 17 ในสมัยนั้นการตีดาบเราก็เอาวิทยาการมาจากญี่ปุ่นไม่ใช่หรอคับ เกราะของไทย มีทั้งทำมาจากเหล็กที่นำเข้ามาจากโปรตุเกส หนังควายที่เห็นในหนัง โล่ เขน ดั้งต่างๆ แต่โยโรอิของญี่ปุ่นนั้น ทำมาจากไม้ คาตานะนั้นต่อให้ตีทับกันเป็นพันๆชั้น ฟันยังไงก็ยังมีรอยบิ่น แต่ที่ไทยเหนือกว่าชนกลุ่มน้อยที่ก่อกบฏ เพราะชนกลุ่มน้อยอาสาเหล่านั้นมีจำนวนน้อยกว่าชนพื้นเมืองมากๆ ต่อให้บุกถึงวังหลวงได้ แต่ทหารพิทักษ์วังไม่ได้มีแค่เฝ้าประตูสองนายอย่างในหนัง มีประจำการอีกเพียบ และเหตุที่สยามสามารถปราบโรนินที่ก่อกบฎ ลงได้รวดเร็วเป็นเพราะโรนิน เหล่านั้นเป็นเพียงอาชิการุที่แตกทัพไม่ได้เชี่ยวชาญในการรบมากมายนัก หากอ่านประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นจริงๆ ซามูไรที่ยึดถือหลักบูชิโด จะไม่หนีเอาตัวรอดเป็นอันขาด(คงรู้นะคับว่าหากพวกเขาพ่ายแพ้ในการศึกเขาจะทำพิธีอะไร) แต่ที่หนีมาสยามนั่นคือ"อาชิการุ" หรือเป็นเพียงทหารเกณฑ์ ที่เกณฑ์มาจากชาวนา มีก็ส่วนน้อยที่ต้นตระกูลเป็นซามูไรโดยแท้จริง อย่าง ยามาดะ ก็เป็นเพียงพ่อค้าที่มารับอาสาจนได้เป็นขุนนางไม่ใช่หรอคับ จากคุณ : buta_king เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 17:54:23

ความคิดเห็นที่ 18 เทคโนโลยีเหล็ก มาจากจีนและอินเดียเป็นส่วนใหญ่ครับ จากคุณ : PUFF เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 18:13:45

ความคิดเห็นที่ 19 ขอแสดงความเห็นต่างเรื่องซามูไรโดนรุมครับ   ถ้านักรบที่ฝึกมาดี+อุปกรณ์ครบ สู้กันแบบเป็นกองทัพสามารถรับมือกับทหารเลวจำนวนหลายเท่าได้ แบบ 1 รุม10 ก็มีหลายครา ตั้งแต่ยุคโรมัน จนถึงสงครามครูเสด ที่อัศวินในชุดเกราะ 600-00 คน ไล่ตีกองทัพ อรับ 7พันกว่าคน จากคุณ : Trebuchet เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 18:40:04

ความคิดเห็นที่ 20 นั่นหมายความว่าตั้งแถวสู้กันเป็นกองทัพนะ ไม่ได้หมายถึงการสู้ตะลุมบอน ต้องมีที่พอให้ตั้งกระบวนได้ ต้องมี Shock Troop สำหรับทำลายขบวนของศัตรู รวมถึงต้องมีชัยภูมิที่เหมาะในการตั้งรับด้วย แต่อย่างที่บอกถ้าเอามาตะลุมบอนแบบดาบต่อหอกเนี่ย จะกองทหารเทพขนาดไหนก็สู้จำนวนไม่ได้หรอก จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 19:55:29

ความคิดเห็นที่ 21 #14ขอบคุณที่ชี้แนะครับ ราชาธิราช แปลจากภาษามอญ มีความคลาดเคลื่อนอยู่ แต่ในหาเอกสารประเทศเพื่อนบ้านแปลเป็นภาษาไทยยากครับ อ่านเองก็ไม่กระดิก #16ขอบคุณที่กรุณาอธิบาย โดยเรื่องด้ามดาบไทยโดยละเอียดครับ เพราะหลายสำนักใช้งานต่างกัน แต่การจัดสมดุลระหว่างใบดาบกับด้ามดาบ ใกล้เคียงกันมาก  แบบหัวหนักด้ามเบา มีน้อยกว่ามาก ไม่ทราบว่าหอกซัดใช้หลักการถ่วงสมดุลแบบเดียวกับดาบไทย หรือไม่ #17เวรยามวังมาเข้มงวด ช่วงท้าวศรีสุดาจันทร์กับขุนวรวงศา ยุคพระเฑียรก็ไม่ได้เข้มงวดมากนัก นอกนั้นเป็นช่วงๆ ซามุไรเป็นชนชั้น ไม่จำเป็นว่าจะเป็นนักดาบที่ดีทุกคน ยุคสงครามมีชาวนาที่ มาเป็นทหารได้ดิบได้ดีก็มี เช่น มุซาชิ บรรดาทหารรับจ้างญี่ปุ่นระบุไม่ได้หมดว่าอดีตเป็นใครมาบ้าง อาจมีทั้งโรนิน นินจา พ่อค้า โจร นักบวช ก็ได้ เพราะวิชาดาบ อาวุธ ฝึกกันได้ แต่อยุธยาสบายสำหรับ ชาวต่างชาติมากที่สุดในภูมิภาคนี้ ส่วนการคว้านท้อง มีแต่คนคลั่งบูชิโดเท่านั้น ที่เชื่อว่าล้างอายได้ กลุ่มที่ไม่เชื่อก็เยอะ จึงมีสภาพแบบคนนอกวรรณะ ชาวเกาะอื่นๆไม่เอาด้วยก็มี นับถือคนละลัทธิ สงครามที่เซกิงาฮาร่า  มีจำนวนทหารไม่มากกว่า พม่ายกทัพมาตีอยุธยา ฉะนั้นบ้านเรามีกองพลไม่น้อยกว่าญี่ปุ่น แต่อากาศที่ร้อน อาจดูไม่ภูมิฐานแต่ไม่อาบน้ำ ส่วนเรื่องคุณภาพถ้าไม่ดีจริงคง กู้กรุงไม่ได้เพียงแต่เอกสารสูญหายไปมาก ทำให้ต้องใช้ข้อมูลข้างเคียงเปรียบเทียบเยอะ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 20:09:31

ความคิดเห็นที่ 25 หอกซัดมักเหลาด้ามให้เรียวแบบด้ามพู่กัน เพื่อให้ศูนย์ถ่วงเยื้องหน้า (front of center >0) มีส่วนที่เบายื่นไปข้างหลังเยอะ ทำหน้าที่คัดท้าย ทำให้เมื่อซัดพุ่งไปแล้ว จะทำให้เสถียรครับ จากคุณ : PUFF เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 10:01:21

ความคิดเห็นที่ 26 ดาบชั้นเยี่ยมของไทยไม่แพ้ ดาบคาตานะของญี่ปุ่นครับ ดาบเหล้กน้ำพี้ของไทย เป็น alloy steel นะครับ ขณะที่ดาบคาตะนะเป็นแค่ Carbon Steel ธรรมดา แต่ดาบเหล้กน้ำพี้ ตีออกมาได้จำนวนน้อยเนื่องจาก แหล่งแร่เหล็กที่ใช้มีอยู่ที่เดียวครับ http://sites.google.com/site/leknamphi/phl-kar-wicay จากคุณ : สายลมในม่านหมอก เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 10:58:08

ความคิดเห็นที่ 27 อะไรๆนี่ญี่ปุ่นดีหมดจังเลยนะครับ ท่านเล่นเทียบมโนภาพญี่ปุ่นสมัยนี้กับไทย สมัยก่อนไทยกับญี่ปุ่นไม่ใด้แตกต่างกันมากมายเหมือนสมัยปัจจุบันนะครับ จากคุณ : rgbbox เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 13:24:49

ความคิดเห็นที่ 28 แต่ดาบน้ำพี้แท้ๆ ตอนนี้เหลือไม่น่าจะถึง 10เล่มนะครับ คนไทยสมัยก่อนหวงวิชา วิชาดีๆของไทยตายไปกับตัวเกือบหมด กรรมวิธีตีดาบน้ำพี้จริงๆก็สาบสูญไปแล้ว ที่ตีขึ้นมาใหม่ในปัจจุบัน ก็ใช้วิธีตีมีดพื้นๆ คนทำหน้าแตกไปกันหลายคนแล้ว เพราะไม่ใช่แค่ เนื้อเหล็กอย่างเดียวยังขึ้นกับกรรมวิธีการตีดาบด้วยครับ จากคุณ : สายลมในม่านหมอก เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 13:43:20

ความคิดเห็นที่ 30 แก้ไปหลายรอบไม่ผ่านระบบกรองคำสักที..... จากคุณ : Lowfailer เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 22:24:46

ความคิดเห็นที่ 31 #30ขอบคุณที่ชี้แนะครับ และกรุณาแจ้งตัวเลขมาด้วย ข้ออ้างข้อมูลจากทางวิกิ ภาคภาษาอังกฤษ ไม่ตรงกัน ท่านใดเห็นว่าคลาดเคลื่อน รบกวนชี้แนะด้วยครับ สมัยพระเจ้าบุเรงนอง รวมกำลังจากห้าอาณาจักร และพิษญุโลก บุกอโยธยา คู่สงคราม อาณาจักรอยุธยา  กับ อาณาจักรหงสาวดี ผู้บัญชาการ สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ กับ พระเจ้าบุเรงนอง กำลัง ไม่ทราบ(ไทย)                 500,000 นาย[ดนัย ไชยโยธา. หน้า 222.] http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%87%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%98%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B6%E0%B9%88%E0%B8%87#cite_ref-.E0.B8.94.E0.B8.99.E0.B8.B1.E0.B8.A2222_0-4 การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง คู่สงคราม อาณาจักรอยุธยา กับ อาณาจักรพม่า ในฐานะประเทศราช: แคว้นเชียงใหม่,ล้านช้าง ผู้บัญชาการ พระเจ้าเอกทัศ+พระเจ้าอุทุมพร กับ  พระเจ้ามังระ                                                      เนเมียวสีหบดี(แม่ทัพฝ่ายเหนือ)                                                      มังมหานรธา (แม่ทัพฝ่ายใต้) กำลัง 50,000+นาย                               40,000-120,000 นาย ความสูญเสีย ไทย-ทหารและพลเรือนเสียชีวิตรวมทั้งสิ้นกว่า 200,000 คน  พม่า-ทหารเสียชีวิตประมาณ3,000-4,000 นาย http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%87%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%98%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%AA%E0%B8%AD%E0%B8%87 จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 55 08:40:27

ความคิดเห็นที่ 32 Burmese–Siamese War (1594–1605)สงครามพม่า-สยาม พ.ศ. 2091 or สงครามสยามรุกรานพม่า Date c. March 1594 –November 1605 Location Southern and central Burma (Myanmar) Result Siamese victory Belligerents Kingdom of Burma vs  Flag of Thailand (Ayutthaya period) of Siam Commanders and leaders Nanda Bayin           vs    Naresuan Strength 300,000                   250,000 http://en.wikipedia.org/wiki/Burmese%E2%80%93Siamese_War_%281594%E2%80%931605%29 ตีเมืองหงสาวดีครั้งแรก สมเด็จพระนเรศวรเสด็จยกกองทัพหลวงไปตีเมืองหงสาวดี ออกจากพระนคร เมื่อวันอาทิตย์ ขึ้น3 ค่ำ เดือนอ้าย ปีมะแม พ.ศ. 2138 มีกำลังพล 120,000 คน เดินทัพไปถึงเมืองเมาะตะมะ แล้วรวบรวมกองทัพมอญเข้ามาสมทบ จากนั้น ได้เสด็จยกกองทัพหลวงไปยังเมืองหงสาวดี เข้าล้อมเมืองไว้ กองทัพไทยล้อมเมืองหงสาวดีอยู่ 3 เดือน และได้เข้าปล้นเมือง เมื่อวันจันทร์ แรม 13 ค่ำ เดือน 4 ครั้งหนึ่ง แต่เข้าเมืองไม่ได้ ครั้นเมื่อทรงทราบว่าพระเจ้าแปร พระเจ้าอังวะ พระเจ้าตองอู ได้ยกกองทัพลงมาช่วยพระเจ้าหงสาวดีถึงสามเมือง เห็นว่าข้าศึกมีกำลังมากนัก จึงทรงให้เลิกทัพกลับ เมื่อวันสงกรานต์ เดือน 5 ปีวอก พ.ศ. 2139 และได้กวาดต้อนครอบครัวในหัวเมืองมณฑลหงสาวดี มาเป็นเชลยเป็นอันมาก และกองทัพข้าศึกมิได้ยกติดตามมารบกวนแต่อย่างใด ตีเมืองหงสาวดีครั้งที่สอง และกรุงอังวะไม่ระบุจำนวน Burmese–Siamese war http://en.wikipedia.org/wiki/Burmese%E2%80%93Siamese_wars พระราชกรณียกิจและเหตุการณ์สำคัญ พุทธศักราช ๒๑๒๘ สงครามไทยกับพม่า ทรงสู้รบกับพระเจ้าเชียงใหม่ที่บ้านสระเกศ พม่า ๑๕๐,๐๐๐ คน ไทย ๘๐,๐๐๐ คน ไทยตีทัพพม่าแตกกลับไป     พุทธศักราช ๒๑๒๙ สงครามไทยกับพม่า พระเจ้าหงสาวดียกกำลังทหาร ๒๕๐,๐๐๐ คน มาล้อมกรุงอยู่ ๖ เดือน ไทยมีกำลัง ๘๐,๐๐๐ คน ตีขับไล่พม่าจนต้องถอยทัพกลับไป ไม่สามารถเข้าถึงกำแพงพระนครได้     พุทธศักราช ๒๑๓๓ พระชนมายุ ๓๕ พรรษา สมเด็จพระมหาธรรมราชาพระราชบิดาสวรรคต พระองค์เสด็จเถลิงถวัลย์ราชสมบัติเมื่อวันที่ ๒๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๑๓๓ ทรงสถาปนาพระเอกาทศรถ เป็นพระมหาอุปราชา และมีพระเกียรติยศสูงเสมอพระเจ้าแผ่นดินอีกพระองค์หนึ่ง สงครามไทยกับพม่า พระมหาอุปราชายกมาครั้งแรกที่สุพรรณบุรี พม่า ๓๐๐,๐๐๐ คน ไทยมีกำลัง ๘๐,๐๐๐ คน ตีพม่าแตกพ่ายไป จับพระยาพะสิมแม่ทับพม่าที่จระเข้สามพันธุ์     พุทธศักราช ๒๑๓๕ พระชนมายุ ๓๗ พรรษา สงครามยุทธหัตถี พม่า ๒๔๐,๐๐๐ คน ไทย ๑๐๐,๐๐๐ คน รบกันที่เมืองสุพรรณบุรี(อาจเป็นกาญจนบุรี อยุธยา) ทรงมีชัยชนะฟันพระมหาอุปราชามังกะยอชวาแห่งกรุงหงสาวดี ด้วยพระแสงของ้าวสิ้นพระชนม์ เมื่อวันจันทร์ที่ ๒๕ มกราคม พ.ศ. ๒๑๓๕ สงครามเมืองทะวาย ตะนาวศรี ไทย ๑๐๐,๐๐๐ คน ตีได้เมือง     พุทธศักราช ๒๑๓๖ สงครามเมืองเขมร ไทย ๑๓๐,๐๐๐ คน เขมร ๗๕,๐๐๐ คน ไทยตีได้เมืองเขมร     พุทธศักราช ๒๑๓๗ สมครามไทยกับพม่า ไทยตีได้หัวเมืองมอญ     พุทธศักราช ๒๑๓๘ สงครามไทยกับพม่า ยกทัพไปตีเมืองหงสาวดีครั้งที่ ๑ ไม่สำเร็จ ไทยมีกำลัง ๑๒๐,๐๐๐ คน     พุทธศักราช ๒๑๔๒ สงครามไทยกับพม่า ยกทัพไปตีเมืองหงสาวดีได้สำเร็จ ไทย ๑๐๐,๐๐๐ คน แล้วไปล้อมเมืองตองอูอยู่ ๒ เดือน เสบียงอาหารหมดต้องยกทัพกลับ     พุทธศักราช ๒๑๔๖ สงครามเมืองเขมร ได้เมือง     พุทธศักราช ๒๑๔๗ สงครามครั้งสุดท้ายของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ยกทัพไปตีกรุงอังวะ ไทย จำนวน ๒๐๐,๐๐๐ คน แต่ทรงประชวร และเสด็จสวรรคตเสียก่อน http://www.lib.ru.ac.th/journal/king_naresuan.html แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 55 09:05:10 จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 55 09:03:26

ความคิดเห็นที่ 33 คราวนี้ขอตอบสั้นๆไว้ก่อน ประเด็นเรื่องกำลังพลในสงครามไทย-พม่านั้นผมมีความเห็นว่าเป็นตัวเลขที่ค่อนข้างเฟ้อกว่าความเป็นจริงครับ เนื่องจากจำนวนทหารที่เกณฑ์มานั้นมีสัดส่วนมากเกินกว่าที่กำลังการผลิตของประเทศหนึ่งจะรับได้ ถ้ามีเวลาเดี๋ยวจะกลับมาอธิบายเพิ่มนะครับ จากคุณ : Lowfailer เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 00:40:34

ความคิดเห็นที่ 34 เกราะไทย ที่ปรากฏในวรรณคดี อยุธยา ลิลิตยวนพ่าย ๏ ทุกพ้องพิรพ่าหเจ้า จอมเมลือง เสิศแฮ สรรพเครื่องสรรพาวุธ เลิศล้วน "เกราะกรายสำลีเนือง" นอกออก ไปแฮ ทวนธนูหน้าไม้ล้วน หมู่หมาย ฯ ๏ พวกพลกล้ำกล้ากลาด ไปหนา หนั่นแฮ หาญห่ม "เกราะกรายกราย" ก่อนม้า ประดับประดาดา                แหนแห่ พระนา แลเครื่องแลหน้าม้า        ใคร่ชม ฯ http://www.reurnthai.com/wiki/ลิลิตยวนพ่าย จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 55 15:06:35