ความคิดเห็นที่ 1 ทฤษฎีอิเล็กตรอนสมัยปัจจุบัน อธิบายถึงการเกิดรังสีเอกซ์ว่า ธาตุประกอบด้วยอะตอมจำนวนมากในอะตอมแต่ละตัวมีนิวเคลียสเป็นใจกลาง และมีอิเล็กตรอนวิ่งวนเป็นชั้นๆ ธาตุเบาจะมีอิเล็กตรอนวิ่งวนอยู่น้อยชั้น และธาตุหนักจะมีอิเล็กตรอนวิ่งวนอยู่หลายชั้น เมื่ออะตอมธาตุหนักถูกยิงด้วยกระแสอิเล็กตรอน จะทำให้อิเล็กตรอนที่อยู่ชั้นในถูกชนกระเด็นออกมาวิ่งวนอยู่รอบนอกซึ่งมีภาวะไม่เสถียรและจะหลุดตกไปวิ่งวนอยู่ชั้นในอีก พร้อมกับปล่อยพลังงานออกในรูปรังสี ถ้าอิเล็กตรอนที่ยิงเข้าไปมีพลังงานมาก ก็จะเข้าไปชนอิเล็กตรอนในชั้นลึกๆ ทำให้ได้รังสีที่มีพลังงานมาก เรียกว่า ฮาร์ดเอกซเรย์ (hard x-ray) ถ้าอิเล็กตรอนที่ใช้ยิงมีพลังงานน้อยเข้าไปได้ไม่ลึกนัก จะให้รังสีที่เรียกว่า ซอฟต์เอกซเรย์ (soft x-ray) จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 17:33:13

ความคิดเห็นที่ 2 กระบวนการเกิดหรือการผลิตรังสีเอกซ์ทั้งโดยฝีมือมนุษย์และในธรรมชาติ มีอยู่ 2 วิธีใหญ่ๆ คือ วิธีที่ 1 เป็นวิธีผลิตรังสีเอกซ์โดยการยิงลำอนุภาคอิเล็กตรอนใส่แผ่นโลหะ เช่น ทังสเตน อิเล็กตรอน ที่เป็นกระสุนจะวิงไปชนอิเล็กตรอนของอะตอมโลหะที่เป็นเป้า ทำให้อิเล็กตรอนที่ถูกชนเปลี่ยนตำแหน่ง การโคจรรอบนิวเคลียส เกิดตำแหน่งที่ว่างของอิเล็กตรอนในวงโคจรรอบนิวเคลียสเดิม อิเล็กตรอนตัวอื่นที่ อยู่ในตำแหน่งวงโคจรมีพลังงานสูงกว่า จะกระโดดเข้าไปแทนที่ของอิเล็กตรอนเดิมแล้วปล่อยพลังงานออก มาในรูปของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าคือ รังสีเอกซ์ เครื่องฉายรังสีเอกซ์ที่ใช้งานกันทั่วไปในโรงพยาบาลและในโรงงานอุตสาหกรรม ล้วนเป็นเครื่องผลิต รังสีเอกซ์จากวิธีการนี้ วิธีที่ 2 เป็นวิธีผลิต หรือ กำเนิดรังสีเอกซ์จากการเคลื่อนที่ของอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้า เช่น อิเล็กตรอน โปรตอนหรืออะตอม อย่างมีความเร่ง คือ อนุภาคที่มีประจุไฟฟ้าเหล่านี้เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงขึ้นแล้วก็เป็น ธรรมชาติของอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้าเหล่านี้เอง ที่ต้องปล่อยพลังงานออกมาในรูปของ คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า อย่างที่ไม่มีอะไรไปห้ามได้ ซึ่งถ้าคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่ถูกปล่อยออกมามีความถี่สูงพอก็จะเป็นรังสีเอกซ์ กำเนิดรังสีเอกซ์วิธีนี้เป็นวิธีที่นักวิทยาศาสตร์ที่นิยมใช้ในการผลิตรังสีเอกซ์ในห้องทดลองวิทยาศาสตร์ จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 17:35:22

ความคิดเห็นที่ 3 ตั้งแต่การค้นพบของ Roentgen ว่ารังสีเอกซ์สามารถบอกรูปร่างของกระดูกได้ รังสีเอกซ์ได้ถูกพัฒนาเพื่อนำมาใช้ในการถ่ายภาพในการแพทย์ นำไปสู่สาขาที่เรียกว่า รังสีวิทยา โดยนักรังสีวิทยาได้ใช้ ภาพถ่าย (radiography) ที่ได้มาใช้ในการช่วยการวินิจฉัยโรคนั่นเอง รังสีเอกซ์มักถูกนำมาใช้ในการตรวจหาสภาพทางพยาธิวิทยาของกระดูก แต่ก็สามารถหาความผิดปกติของบางโรคที่เป็นที่เนื้อเยื่อทั่วไปได้ ตัวอย่างที่พบเห็นได้ทั่วไปเช่นการเอกซเรย์ปอด ซึ่งสามารถบอกถึงความผิดปกติได้หลายโรค เช่น โรคปอดบวม (pneumonia) โรคมะเร็งปอด (lung cancer) หรือน้ำท่วมปอด (pulmonary edema) รวมถึงการเอกซเรย์ช่องท้อง เช่นการตรวจภาวะอุดตันในลำไส้เล็ก (ileus) ภาวะลมหรือของเหลวคั่งในช่องท้อง ในบางครั้งยังใช้ในการตรวจหานิ่วในถุงน้ำดี หรือนิ่วในกระเพาะปัสสาวะได้ รวมทั้งในบางกรณีสามารถใช้ในการถ่ายภาพเนื้อเยื่อบางชนิด เช่น สมองและกล้ามเนื้อได้ แต่นับแต่ในปี 2005 รังสีเอกซ์ถูกขึ้นบัญชีในรัฐบาลสหรัฐอเมริกาว่า เป็นสารก่อมะเร็ง การถ่ายภาพเนื้อเยื่อส่วนใหญ่จึงถูกพัฒนาโดยใช้เทคนิด CAT หรือ CT scanning (computed axial tomography) หรือใช้เทคนิค MRI (magnetic resonance imaging) หรือ ultrasound ทดแทน จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 17:37:54

ความคิดเห็นที่ 4 ปัจจุบัน การรักษาโรคมะเร็งส่วนใหญ่ได้มีการนำรังสีมาช่วยในการรักษาโรค (radiotherapy) และได้มีการรักษาพยาธิสภาพต่าง ๆ เช่น การรักษาแบบ real-time ในการผ่าตัดถุงน้ำดี การขยายหลอดเลือด (angioplasty) หรือการกลืนสาร barium enema เพื่อตรวจสภาพลำไส้เล็กและลำไส้ใหญ่ โดยการใช้ fluoroscopy รังสีเอกซ์ได้ถูกพัฒนานำไปใช้ในหลายสาขา เช่น การวิเคราะห์ลักษณะของอะตอมและการผลิตโดยอาศัยการเบี่ยงเบนของรังสีเอกซ์ (x-ray crystallography) การวิจัยทางดาราศาสตร์ที่อาศัยการปลดปล่อยรังสีเอกซ์ที่มาจากวัตถุในวัตถุ (x-ray astronomy) การถ่ายภาพและผลิตภาพในขนาดเล็ก (x-ray microscopic analysis) รวมทั้งการตรวจหารอยร้าวขนาดเล็กในโลหะ การติดตามผลของตัวอย่างในการวิจัยโดยอาศัยคุณสมบัติของรังสีเอกซ์ (x-ray fluorescence) รวมถึงใช้ตรวจหาอาวุธปืนหรือระเบิดในกระเป๋าเดินทาง จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 17:50:27

ความคิดเห็นที่ 5 ผู้ค้นพบรังสีเอกซ์ ........... วิลเฮล์ม คอนราด เรินต์เกน (Wilhelm Conrad Roentgen - 27 มีนาคม พ.ศ. 2388 — 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2466) นักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน ประจำมหาวิทยาลัยเวิร์ซแบร์ก ผู้ค้นพบและสร้าง รังสีแม่เหล็กไฟฟ้า ที่มี ช่วงคลื่น ขนาดที่รู้จักในปัจจุบันว่า รังสีเอกซ์ (x-rays) หรือ รังสีเรนต์เกน เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2438ความสำเร็จที่ทำให้เรินต์เกนได้รับรางวัลโนเบลรางวัลแรก เมื่อ พ.ศ. 2444 จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 17:52:26

ความคิดเห็นที่ 6 ในช่วงปี พ.ศ. 2438 เรินต์เกนได้ใช้อุปกรณ์ที่พัฒนาโดยเพื่อนร่วมงานผู้มีชื่อเสียงคือ อีวาน พัลยูอิ (Ivan Palyui) นำมาให้ คือหลอดไฟที่เรียกว่า "หลอดพัลยูอิ" ซึ่งเรินต์เกนพร้อมกับผู้ร่วมงานคนอื่นๆ ได้แก่ ไฮริช รูดอล์ฟ เฮิร์ทซ์, วิลเลียม ครูกส์, นิโคลา เทสลา และฟิลิบ ฟอน เลนาร์ด ต่างทำการทดลองและทดสอบผลกระทบของการปล่อยประจุไฟฟ้าแรงดึงสูงในหลอดแก้วสูญญากาศนี้ จนถึงปลายปี พ.ศ. 2408 บรรดานักค้นคว้าเหล่านี้จึงได้เริ่มทดลองค้นคว้าหาคุณสมบัติของรังสีแคโทดข้างนอกหลอด ในต้นเดือนพฤศจิกายน เรินต์เกนได้ทดลองซ้ำโดยใช้หลอดของเลนาร์ดโดยทำช่องหน้าต่างด้วยอลูมเนียมบางๆ เพื่อให้รังสีผ่านออกและใช้กระดาษแข็งปิดทับเพื่อป้องกันไม่ให้แผ่นอะลูมิเนียมเสียหายจากไฟฟ้าสถิตย์กำลังแรงที่จะเป็นในการสร้างรังสีแคโทด เรินต์เกนรู้ว่ากระดาษแข็งจะช่วยป้องกันไม่ให้แสงหนีออก แต่เขาได้สังเกตเป็นว่ากระดาษแข็งที่ทาด้วยแบเรียม ปลาติโนไซยาไนด์ (barium platinocyanide) ที่อยู่ใกล้ขอบช่องอะลูมิเนียมเกิดการเรืองแสง เรินต์เกนพบว่าหลอดของครูกส์ที่มีผนังหลอดหนาก็อาจเกิดการเรืองแสงในลักษณะเช่นนี้ได้ ในบ่ายวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2438 เรินต์เกนตั้งใจแน่วแน่ว่าจะทดสอบความคิดนี้ เขาได้บรรจงทำแผ่นกระดาษแข็งอย่างระมัดระวังให้เหมือนกับที่ใช้กับหลอดของเลนาร์ด โดยปิดหลอดฮิททอร์ฟ-ครูกส์ด้วยกระดาษแข็งแล้วต่อขั้วจากขดลวดเหนี่ยวนำของรุห์มคอร์ฟเพื่อสร้างประจุไฟฟ้าสถิตย์ แต่ก่อนที่เรินต์เกนจะตั้งจอที่ทาด้วยแบเรียมปลาติโนไซยาไนด์เพื่อทดสอบความคิด เขาได้ปิดม่านปิดไฟให้ห้องมืดลงเพื่อดูว่าแผ่นกระดาษแข็งปิดแสงได้มิดหรือไม่ ในขณะที่ปล่อยกระแสจากขดลวดเหนี่ยวนำขยับกระดาษแข็งให้แน่นแล้วหันไปเตรียมการขั้นถัดไป เรินต์เกนได้พบว่า ณ จุดนี้เองที่เกิดมีแสงเรืองๆ ขนาดอ่อนๆ ปรากฏที่ปลายโต๊ะที่ห่างออกไป 1 เมตร เพื่อให้แน่ใจ เรินต์เกนได้ปล่อยกระแสจากขดลวดเหนี่ยวนำอีกหลายครั้ง แสงเรืองๆ ก็ยังเกิดขึ้นเหมือนเดิม เขาจุดไม้ขีดไฟดูจึงได้เห็นสิ่งที่อยู่ปลายโต๊ะนั้นแท้จริงก็คือแผ่นกระดาษแข็งทาสารแบเรียมฯ ที่เตรียมไว้สำหรับการทดลองขั้นต่อไปนั่นเอง เรินต์เกนคาดเดาว่าสิ่งนี้อาจเกิดจากแสงชนิดใหม่ก็ได้ วันที่ 8 พฤศจิกายน เป็นวันศุกร์ เขาจึงถือโอกาสใช้วันหยุดสุดสัปดาห์ทำการทดลองซ้ำและทำการบันทึกครั้งแรกไว้ ในหลายสัปดาห์ต่อมา เรินต์เกนกินและนอนในห้องทดลองเพื่อทดสอบคุณสมบัติต่างๆ ของแสงชนิดใหม่ที่ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร เขาจึงเรียกชื่อลำลองไปก่อนว่า "รังสี X" เนื่องจากต้องใช้สูตรคณิตศาสตร์กับสิ่งที่ยังไม่รู้จักมาก่อน แม้ว่าจะมีผู้เรียกชื่อรังสีนี้ว่า "รังสีเรินต์เกน" เพื่อเป็นเกียรติ แต่ตังเรินต์เกนเองกลับจงใจใช้ชื่อว่า "รังสีเอกซ์" เรื่อยมา ภาพรังสีเอกซ์ (ภาพรังสี) มือของอัลเบิร์ต ฟอน โคลลิเคอร์ ถ่ายโดยเรินต์เกน ...... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 17:54:53

ความคิดเห็นที่ 7 การค้นพบรังสีเอกซ์ของเรินต์เกนไม่ใช่อุบัติเหตุ หรือจากการทำงานตามลำพัง ในการเสาะแสวงหาคำตอบ เรินต์เกนและผู้คิดค้นในงานประเภทนี้ในหลายประเทศก็ได้ช่วยกันทำอยู่ การค้นพบเป็นสิ่งที่จะต้องเกิดอย่างเห็นๆ กันอยู่แล้ว ความจริงแล้ว รังสีเอกซ์ได้ถูกสร้างขึ้นและเกิดรูปในฟิล์มแล้วที่มหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย 2 ปีก่อนหน้านั้น เพียงแต่ว่าคนที่ทดลองทำไม่ได้ตระหนักว่าตนเองได้ค้นพบสิ่งที่ยิ่งใหญ่เข้าแล้ว จึงเก็บฟิล์มเข้าแฟ้มสำหรับใช้อ้างอิงในการทดลองอื่นๆ ในอนาคต ทำให้พลาดในการได้ชื่อว่าตนเป็นผู้ค้นพบสิ่งสำคัญที่สุดทางฟิสิกส์ ณ จุดหนึ่ง ในขณะที่กำลังทดลองขีดความสามารถของวัสดุต่างๆ ในการปิดกั้นรังสี เรินต์เกนได้เอาแผ่นตะกั่วชิ้นเล็กๆ วางขวางทางรังสีได้สังเกตเห็นภาพลางของโครงกระดูกตัวเองปรากฏบนแผ่นจอแบเรียมฯ ซึ่งเขาได้เขียนรายงานในเวลาต่อมาว่า ตรงจุดนี้เองที่ตนเองตัดสินใจรักษาการทดลองไว้เป็นความลับด้วยเกรงว่าการทดลองนี้อาจเกิดจากคลาดเคลื่อนหรือความผิดพลาด ในปี พ.ศ. 2444 เรินต์เกนได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ซึ่งเป็นรางวัลแรกสุด รางวัลนี้ให้อย่างเป็นทางการเพื่อ "เป็นการรับรู้และยกย่องในความวิริยอุตสาหะที่เขาได้ค้นพบรังสีที่มีความสำคัญและได้รับการตั้งชื่อตามเขานี้" เรินต์เกนได้บริจาครางวัลทีได้รับให้แก่มหาวิทยาลัยที่เขาสังกัด และได้ทำเช่นเดียวกับที่ ปิแอร์ คูรี ได้ทำบ้างในหลายปีต่อมา คือการปฏิเสธไม่ถือลิขสิทธิ์ในสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ ที่สืบเนื่องมาจากผลงานที่เขาค้นพบด้วยเหตูผลทางจริยธรรม เรินต์เกนไม่ยอมแม้แต่จะให้ใช้ชื่อเขาเรียงรังสีที่เขาเป็นผู้ค้นพบ อย่างไรก็ดี ในปี พ.ศ. 2547 IUPAC ได้ตั้งชื่อธาตุใหม่ว่า "เรินต์เกนเนียม" (Roentgenium) เพื่อเป็นเกียรติแก่เรินต์เกน จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 17:56:40

ความคิดเห็นที่ 8 สรุปคุณสมบัติของรังสีเอกซ์ได้ดังนี้ ..... 1. รังสีเอกซ์เป็นทั้งคลื่นและอนุภาค การที่มีสมบัติเป็นคลื่นเพราะมีการสะท้อน การหักเห การแทรกสอดและการเลี้ยวเบน และเป็นอนุภาคเพราะมีโมเมนตัมเหมือนอนุภาคทั่วไป 2. รังสีเอกซ์เป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ไม่สามารถที่จะถูกเบี่ยงเบนโดยสนามแม่เหล็กและสนามไฟฟ้า มีความยาวคลื่นอยู่ในช่วงประมาณ 1.3 x 10 ยกกำลัง -11 ถึง 4.8 x 10 ยกกำลัง -11 เมตร จึงไม่สามารถมองเห็นได้ 3. รังสีเอกซ์ประกอบด้วยรังสีที่มีความยาวคลื่นแตกต่างกันมาก เคลื่อนที่เป็นเส้นตรงด้วยความเร็วเท่ากับความเร็วแสงคือมีค่า 3x10 ยกกำลัง 8 m/s ในสุญญากาศ 4. รังสีเอกซ์สามารถทะลุผ่านวัตถุที่ไม่หนาจนเกินไปและมีความหนาแน่นน้อยๆได้ เช่น กระดาษ ไม้ เนื้อเยื่อของคนและสัตว์ แต่ถ้าผ่านวัตถุที่มีความหนาแน่นมาก ๆ เช่น แพลตินัม ตะกั่ว กระดูก อำนาจทะลุผ่านก็จะลดลง 5. รังสีเอกซ์สามารถทำให้อากาศแตกตัวเป็นอิออนได้ 6. รังสีเอกซ์สามารถทำให้ผลึกบางชนิดเรืองแสงและแสงที่เรืองออกมาสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าได้ 7. รังสีเอกซ์ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมีได้ เช่นเมื่อรังสีเอกซ์ไปถูกฟิลม์ถ่ายรูปจะทำให้ฟิลม์ดำ จึงนำผลอันนี้มาใช้ในการถ่ายภาพบนฟิลม์เอกซ์เรย์ สุดท้ายขอขอบคุณข้อมูลจาก วิกิพีเดีย : สารานุกรมเสรี และภาพบางส่วนจาก Google และ http://www.rmutphysics.com/physics/oldfront/quantum/quantum2/quantum_19.htm จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 18:10:25

ความคิดเห็นที่ 9 #4 เครื่องตรวจโลหะไม่ใช่รึ??? จากคุณ : Tama2kun เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 19:02:28

ความคิดเห็นที่ 10 แม่ผมโดนอยู่ทุกวัน ใน รพ จากคุณ : One X (stlive) เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 19:25:32

ความคิดเห็นที่ 11 #8 สังเกตว่าเวลาหาคำอธิบายหรือภาพประกอบ จะเจอของ ฟิสิกส์ราชมงคลก่อนเสมอเลยครับ จากคุณ : คนมาบแค เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 20:19:39

ความคิดเห็นที่ 12 แฟนผมไม่รู้ทำไม เดียวนี้ไม่ยอมปล่อยรังสี X ออกมาให้เห็นเหมือนเมื่อก่อนเลย จากคุณ : Darknock เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 08:21:03

ความคิดเห็นที่ 13 #3 CAT Scan หรือ CT Scan ก็ใช้ X-ray เหมือนกัน แถมโดนรังสีมากกว่าอีก แต่ MRI ไม่ใช้ X-ray จากคุณ : RX-93 เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 08:46:18

ความคิดเห็นที่ 14 ขึ้นรถไฟฟามากๆ จะโดนรังสีจนเป็นมะเร็งอะป่าว จากคุณ : Pu121 เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 11:42:54

ความคิดเห็นที่ 15 ต้องโดนมากขนาดไหนถึงเป็นอันตรายเหรอ ถ้าโดนส่ง x-ray บ่อยๆ เป็นไรมั้ยอะ จากคุณ : gilgalud เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 12:09:32

ความคิดเห็นที่ 16 ส่องไม่กี่ครั้งโดนจับตรวจ TBเรย จากคุณ : polyodon เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 13:21:10

ความคิดเห็นที่ 17 โดนแล้วจะกลายพันธุ์ ป่าวครับ เห็นกลัวกันจังเลย จากคุณ : NecroLord เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:09:20

ความคิดเห็นที่ 18 ปริมาณรังสีที่ได้รับมีหน่วยเป็นเร็มและมิลลิเร็ม (1 มิลลิเร็ม = 0.001 เร็ม) จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 16:57:50

ความคิดเห็นที่ 19 ระดับรังสีที่ถือว่าปลอดภัย ...... คำว่า "ปลอดภัย" หมายถึง การเปลี่ยนแปลงในร่างกายที่เกิดขึ้น เนื่องจากรังสีนั้นไม่ปรากฎออกมาให้เห็นและตรวจพบได้ การกำหนดค่าปริมาณสูงสุดที่ ยอมให้มนุษย์รับได้โดยถือว่าปลอดภัย ได้รับการพิจารณาจากนักวิทยาศาสตร์และแพทย์มานานแล้ว โดยได้มีการจัดตั้งกลุ่มหรือสถาบันขึ้นทั้งในประเทศ และระหว่างประเทศ เรียกว่า คณะกรรมาธิการว่าด้วยการป้องรังสีระหว่างประเทศ (ICRP = International Commission on Radiological Protection) ได้กำหนดค่าปริมาณรังสีสูงสุดที่ยอมให้รับได้ เรียกว่าค่า MPD (MPD = Maximum Permissible dose) ขึ้นมาโดยมีความหมายในแง่ที่ว่าการทำงานกับ รังสี ถ้าได้รับรังสีต่ำกว่าค่า MPD ถือว่าปลอดภัย ค่า MPD ที่กำหนดให้สำหรับอวัยวะ ต่าง ๆ ดังนี้ อวัยวะ (organ)                                      MPD rem/ปี - อวัยวะสืบพันธุ์, เลนซ์ตา, ไขกระดูก          5 - มือ แขน ขา                                         75 - ผิวหนัง, ไทรอยด์                                  30 - อวัยวะอื่น ๆ                                         15 จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 16:59:46

ความคิดเห็นที่ 20 MPD ของ organ ต่าง ๆ และ ICRP ได้กำหนดปริมาณรังสีสำหรับบุคคลต่าง ๆ ดังนี้ + สำหรับบุคคลที่ทำหน้าที่เกี่ยวข้องกับรังสีไม่ควรเกิน 5 R/ปี หรือ 0.1 R/สัปดาห์ + สำหรับบุคคลทั่วไปไม่ควรเกิน 0.5 R/ปี หรือ 0.01 R/สัปดาห์ + สำหรับสตรีมีครรภ์ไม่ควรเกิน 0.5 R ในระหว่างตั้งครรภ์ ในกรณีบุคคลที่ทำงานด้านรังสีได้รับรังสีเกิน 5 rems ในปีหนึ่งแล้วในปีถัดไปจะต้องให้ได้รับรังสีน้อยลง แต่ปริมาณรังสีที่สะสมในช่วงอายุ ขณะนั้นต้อง ไม่เกินตามสูตร 5 (N-18) โดย N เป็นอายุของบุคคลที่ได้รับรังสี เช่น บุคคลที่อายุ 30 ปี รังสีสะสมที่ในช่วงขณะนั้นจะได้ 5(30-18) = 60 rems http://www.angelfire.com/ok/xrayweb/rate.html จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 17:00:50

ความคิดเห็นที่ 21 ปัจจุบันไม่ค่อยมีใครใช้หน่วย rem ในการวัดครับ ถ้าวัดปริมาณรังสีดูดกลืน (ปริมาณพลังงานที่วัตถุดูดกลืนไว้เมื่อได้รับรังสี) จะใช้หน่วย เกรย์ (Gy) ถ้าวัดปริมาณรังสีสมมูล (ผลรวมของปริมาณรังสีดูดกลืนในเนื้อเยื่อหรืออวัยวะใดๆของมนุษย์) จะใช้หน่วย ซีเวิร์ต (Sv) ซึ่ง MPD จะใช้หน่วยนี้เป็นมาตรฐานครับ จากคุณ : TigerWalking เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 17:39:19

ความคิดเห็นที่ 22 เพิ่มเติมข้อมูลตาม Link ครับ .......... http://www.nst.or.th/article/article493/article493020.html จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 18:17:56

ความคิดเห็นที่ 23 . จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 21:03:14

ความคิดเห็นที่ 24 โอ้ งั้นที่ตรวจโลหะที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินเนี่ย โดนทุกวันเลย เลิกตรวจดีกว่ามั้ยครับ ถ้าไม่ได้ช่วยอะไรแล้วยังทำให้ได้รับรังสีอย่างนี้ จากคุณ : aquanoxx เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 11:37:26

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านกระทู้นี้หลังกระทู้ความเข้าใจผิดเรื่องฉีดคางทูมอาจทำให้เกิดออทิสติคแล้วรู้สึกดีมากเลยค่ะ ยังมีบุคคลที่ทุ่มเทเพื่อการแพทย์โดยไม่หวังผลประโยชน์อยู่อีกมากมายเลย จากคุณ : nowan เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 14:19:37

ความคิดเห็นที่ 26 ผมอยู่กับ XRF 3 เครื่อง XRD 2 เครื่อง ฟิล์มวัดรังสียังไม่เคยเกินค่ามาตรฐานเลย คงเป็นเพราะว่ารังสีปล่อยเข้าไปใน chamber มีเพียงรังสีปริมาณน้อยๆๆๆๆๆมาก ที่จะหลุดรอดมาจาก chamber แต่ขอบอกว่าถ้า chamber รั่วก็ตัวใครตัวมัน เข้มข้นสุดๆ แต่สำหรับผู้ที่โดนรังสีโดยตรงนั้น จากการใช้ชีวิตประจำวันปกติก็ควรระวังกันหน่อย หลีกเลี่ยงได้ก็ควรหลีกเลี่ยง จากคุณ : หัวหน้าไอเซ็น (หัวหน้าไอเซ็น) เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 21:02:30

ความคิดเห็นที่ 27 ^ ผมก็โดนเหมือนท่าน แต่เป็นนิวตรอนแทน (ร้ายกว่า...) ชีิวิตประจำวันคนเราปกติยังไงก็รังสีไม่เกิดหรอกครับ ไม่ต้องเป็นห่วง เกณฑ์ของ ICRP บอกไว้ตั้ง 20mSv โดยเฉลี่ยในช่วง 5 ปี ขนาดทำงานกับรังสี ถ้าไม่ใช่กับแห่งกำเนิดที่แรงมากจริงๆปกติก็ไม่ค่อยถึง 5 กับเท่าไหร่ คนธรรมดาปีๆนึงน้อยกว่า 2mSv เสียด้วย ส่วนเครื่องแสกนที่รถไฟฟ้านั่น... ถ้าไม่จริงจังหรือไม่เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์ก็ควรเอาออกไปแหละนะ ตามหลัก ALARA (as low as reasonably achievable) แต่ถ้ายังมีประโยชน์ก็ไม่มีปัญหา จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 22:13:10

ความคิดเห็นที่ 28 เครื่องสแกนที่รถไฟฟ้าเป็นเครื่อวตรวจโลหะไม่ได้ใช้รังสีนี่คะ เครื่องตรวจที่ใช้รังสีอยู่ที่สนามบินต่างหากที่มีช่วงนึงาโวยวายว่าจะเห็นเหมือนแ้ก้ผ้าน่ะ แต่อันที่รถไฟฟ้า ที่ร้องติ๊ดๆเวลาผ่านแล้วเจอโลหะอ่ะใช้หลักคลื่นวิทยุเค้าเรียกไรนะ เหมือนบัตรผ่านเข้าอาคารอ่ะ RF ? ป่ะ เพราะงั้นสบายใจได้เดิยังไงรังสีก้อไม่เกินค่ากำหนดหรอก จากคุณ : เด็กหลงทาง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 02:14:14 A:122.155.42.25 X: TicketID:041703

ความคิดเห็นที่ 29 รายงานตัวช้าไปหน่อย ติดธุระยาววววว  มีเวลาอ่านแต่ไม่มีเวลาโพสต์ค่ะ  คราวนี้เป็นเรื่องใกล้ตัว  ดีค่ะ  จากคุณ : mangpongja เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 09:10:21

ความคิดเห็นที่ 30 บทความเอามาจากไหนครับ บางตอนอ่านดูแปลกๆเช่น "........วิธีที่ 2 เป็นวิธีผลิต หรือ กำเนิดรังสีเอกซ์จากการเคลื่อนที่ของอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้า เช่น อิเล็กตรอน โปรตอนหรืออะตอม อย่างมีความเร่ง คือ อนุภาคที่มีประจุไฟฟ้าเหล่านี้เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงขึ้นแล้วก็เป็น ธรรมชาติของอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้าเหล่านี้เอง ที่ต้องปล่อยพลังงานออกมาในรูปของ คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า อย่างที่ไม่มีอะไรไปห้ามได้...."   ความจริง รังสีออกมาตอนอิเลคตรอนวิ่งมาชนแผ่นโลหะแล้วเจอความเร่งเป็นลบ (คือมันช้าลงนั่นเอง)  อิเลคตรอนเปลี่ยนความเร็วจะส่งรังสีออกมา "........แต่นับแต่ในปี 2005 รังสีเอกซ์ถูกขึ้นบัญชีในรัฐบาลสหรัฐอเมริกาว่า เป็นสารก่อมะเร็ง การถ่ายภาพเนื้อเยื่อส่วนใหญ่จึงถูกพัฒนาโดยใช้เทคนิด CAT หรือ CT scanning...." ความจริง CT ก็ใช้รังสีเอกซ์ครับ แต่ใช้ตัวรับภาพแบบสแกนแล้วใช้คอมพิวเตอร์สร้างภาพขึ้นมาแทนที่จะใช้ฟิล์มรับรังสีโดยตรง จากคุณ : meezaa เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 21:35:50

ความคิดเห็นที่ 31 ขอคำอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลของรังสีที่ได้รับหน่อยครับ คือว่าที่บอกว่าอยู่ในบ้านไม้ อยู่ในบ้านอิฐหมายความว่ายังไงหรือครับ อ่านแล้วงงมาก จากคุณ : Ken Akamatsu เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 55 02:55:59

ความคิดเห็นที่ 32 ปีนี้โดนเอ๊กซ์เรย์รากฟันไปร่วมสิบรอบ เพราต้องรักษารากฟัน ใครพอรู้มั่งว่าการฉายเอ๊กซ์เรย์เพื่อการทันตกรรม มีความเสี่ยงแค่ไหนเนี่ย บางที วันที่ทันตแพทย์ทำการรักษา เอ๊กซ์เรย์สองรอบเลย จากคุณ : ไม่น่าเข้ามาอ่านก่อนนอนเลย เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 55 08:56:22

ความคิดเห็นที่ 33 ตรวจโลหะ ใช้คลื่นวิทยุ ไม่มีรังสี ตรวจสิ่งของที่หนามบิน เครื่อง CTX ใช้รังสี จากคุณ : NaCl เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 55 21:56:18

ความคิดเห็นที่ 34 : Ken Akamatsu อยู่ในบ้านไม้บ้านอิฐแล้วได้รับรังสีคือ สารกัมมันตรังสี มีอยู่ทั่วไปในสภาวะแวดล้อมค่ะ เรียกว่า background radiation (ในร่างกายคนปกติก็มีทุกคนนะคะ) แต่ที่ว่าได้รับจากที่บ้านคือมีสารพวกนี้ปนอยู่ในวัสดุก่อสร้าง โดยอยู่รวมกันเองในธรรมชาติ เช่น มีเรเดียม-226 ซึ่งทำให้เกิด ก๊าซเรดอน-222 ปนในวัสดุก่อสร้าง ซึ่งหากการระบายอากาศภายในอาคารไม่ดีพอ จะทำให้ผู้อยู่อาศัยได้รับรังสีจากก๊าซเรดอนที่เข้าสู่ร่างกายโดยการหายใจ : ไม่น่าเข้ามาอ่านก่อนนอนเลย การเอกซเรย์ฟันถ้าไม่ใช่การเอกซเรย์แบบพาโนราม่า คือแบบเอกซเรย์ทั้งปากในฟิล์มแผ่นเดียวแล้ว รังสีที่ได้รับจะน้อยมากๆๆๆ บริเวณที่จะได้รับรังสีแบบเต็มๆมีแค่ช่วงฟันซี่ที่ถ่ายเอกซเรย์ และรอบๆ ช่วงแค่กระบอกที่เค้าแนบใบหน้าตอนถ่ายฟันนั่นแหละค่ะ ผลที่ตามมามีน้อยมากไม่มีความสำคัญใดๆสบายใจได้ค่ะ ถ่ายเอกซเรย์ฟันไปร่วมสิบรอบอาจได้รังสีไม่ถึงการถ่ายเอกซเรย์ปอด 1 ครั้งด้วยซ้ำค่ะ (อันนี้คิดคราวๆ จากพื้นที่ที่เล็กกว่ากันมาก ความหนาน้อยกว่ากันมากๆด้วยค่ะ) จากคุณ : เด็กหลงทาง เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 55 01:08:39 A:122.155.42.114 X: TicketID:041703