ความคิดเห็นที่ 1 แต่สมัยนั้นชายไทยพร้อมรบทุกคนต้องไปรบไงครับ สมัยนี้คนไทย 70 ล้าน คนมีเป็นทหารประมาณ 500k สมัยนั้นสมมุติคนไทย 1 ล้าน อาจถูกเรียกเป็นทหารได้ ถึง 300k เป็นต้น แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 55 10:17:41 จากคุณ : hil4552 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 10:17:28

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่เฉพาะแค่ คนในกรุงศรี หรอกครับ แต่เค้าจะมีหมายบอกไปยัง เมืองขึ้นต่าง ๆ ให้ส่งคนมาร่วมกองทัพ ด้วย รวม ๆ กันมันก็เลยเยอะ จากคุณ : sam7 (sambayman) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 10:22:41

ความคิดเห็นที่ 3 เผด็จการน่ะ เจ้าจะทะเลาะกัน ประชาชนก็ ซ.วยไป จากคุณ : Ao+ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 10:49:21

ความคิดเห็นที่ 4 ไป 70% ไอ้ 30 ที่เหลือยังผลิตเด็กได้ต่อนะ จากคุณ : nai_per เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 10:49:52

ความคิดเห็นที่ 5 สมัยก่อนยังไม่มีการสำรวจประชากรไม่มีการทำสำมะโนครัว จะรู้ได้ว่าจำนวนทหารเท่าไหร่ก็จากการสักเลข ตามสังกัดเจ้านายแต่ละคนแล้วนำมารวมกัน โดยมีฝรั่งมานั่งจดบันทึก จากคุณ : buta_king เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 11:07:42

ความคิดเห็นที่ 6 สมัยก่อน แต่งตอน 15-16 มีลูกกันเป็นโหลๆ ครับ 16-17 ก็จับดาบได้แระ สมัยก่อนถ้าถูกเกณฑ์ ยังไงก็ต้องรบ ไม่งั้นหัวหลุด พวกทาสโดนเกณฑ์เยอะด้วย  แต่จะเป็นแสนนั้นจริงรึปล่าวไม่รู้ จากคุณ : UNSOURCE เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 11:56:33

ความคิดเห็นที่ 7 น่าจะเป็นแบบ เวลามีศึกทางวังหลวงน่าจะส่งสารไปยังหัวเมืองขึ้น ให้ส่งทัพมาช่วยรบ ยิ่งถ้ามีเมืองขึ้นเยอะๆแบบพม่าสมัยก่อน ก็เกณฑ์กำลังทหารได้เยอะกว่า สมมุติว่ามีเมืองขึ้น 20 เมือง เกณฑ์มาเมืองละ 10,000 คน ก็ได้ทหาร 200,000 คน แต่ก็ได้แค่จำนวนคุณภาพอาจจะไม่ได้ โดยเฉพาะทักษะการใช้อาวุธเช่น ดาบ และการต่อสู้ด้วยมือเปล่า  เมืองขึ้นต่างๆอาจจะเกณฑ์แค่ชาวบ้านธรรมดามาให้ แต่นักรบหลักๆอาจจะเอาใว้รักษาเมืองตนเอง จากคุณ : OO (อังเคิลโอ๋) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 12:23:56

ความคิดเห็นที่ 8 ก็ดังที่เขาว่า "เทครัว" ไงครับ เกณฑ์ไพร่พลตามหัวเมืองต่างๆมาเป็นกองกำลังรบ คนละความหมายกับ "เทครัว" หรือ "พระยาเทครัว" สมัยนี้ 555 จากคุณ : ปลาวัวตัวอวบอัด เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 13:00:02

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้าว่ากันตามหลักประชากรศาสตร์แล้ว ผมว่าค่อนข้างโม้เกินจริง ประชากรทั้งหมด 1 ล้านคน ในนี้คัดออกเป็น หญิงไป 5 แสนคน เหลือ ชาย 5 แสน ในชาย 5 แสนนี้ จะคัดออกคนที่ไม่สามารถสู้รบได้ เช่น คนแก่ เด็ก พระสงฆ์ ผู้พิการ ผู้ประกอบอาชีพเฉพาะที่ไปรบไม่ได้ (หมอ,ช่างฝีมือต่างๆ ผู้นำชุมชน, ผู้ปกป้องชุมชน) เหลือที่รบได้จริงๆ คงจะเต็มที่ก็ 2.5 แสน แต่ก็ไม่ได้แปลว่า 2.5 แสนจะรบได้หมด เพราะต้องมีฝึก มีการเกณฑ์ การเตรียมเสบียงอาหารให้เพียงพอกับกองทัพด้วย ด้วยสมัยก่อนนั้น คนไทยกินข้าวและ ผัก ปลา ไก่ เป็นหลัก และการผลิตอาหารยังทำได้ต่ำมาก ผมเชื่อว่า กองทัพหนึ่งสมัยก่อนอย่างมากก็ ไม่เกิน 3 - 5 หมื่นคน หลักแสนเป็นไปไม่ได้เลย จากคุณ : กบกินกะลา เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 13:19:52

ความคิดเห็นที่ 10 #9 แต่ตัวเลขประชากรทั้งหมดผมว่าเกิน นะครับ สมัยก่อนการเกณฑ์ชายนั้น ไม่ใช่ว่าจะเกณฑ์กันแค่ 50% นะมันเยอะกว่าครับ ส่วนเรื่องเสบียงนั้นส่วนใหญ่เค้าจะ ตีหัวเมืองรายทางเอาเสบียงครับ หรือถ้าเกิดหัวเมืองรายทางกลัวก็ต้องส่งเสบียงมาให้อยู่แล้ว ส่วนอาชีพเฉพาะไม่มีครับ เพราะไม่ว่าหมอ ช่างต่างๆต้องถูกเกณฑ์ไปช่วยรบทั้งสิ้น จะมีแต่เด็ก และคนแก่เท่านั้นที่ไม่ต้องไป แต่จริงๆอย่างที่ คห.บนๆ บอก 15-16 ก็จับดาบรบได้แล้ว ส่วนสมัยก่อนเทคโนโลยีการแพทย์ไม่เจริญ หาคนแก่เกิน 50-60 ยากอยู่แล้ว ดังนั้นคนแก่ก็มีจำนวนไม่เยอะเช่นกัน ส่วนที่ว่ามีไม่พร้อมรบนั่นก็จริงครับ แต่อย่างที่คห.บนๆบอก เค้าเน้นปริมาณ มากกว่าคุณภาพครับ ถึงมีคำเรียกว่า ไพร่(ทหาร)เลว ซึ่งหมายถึงไพร่พลที่ไม่ได้มีการฝึกแต่ถูกเกณฑ์มา และความจริงแล้ว การออกทัพมันไม่ได้ไปแต่ทหารนะครับ บางบ้านโดยเฉพาะทัพหลังจะเอาลูกเมียสัตว์เลียงตามไปด้วย เพื่อเเอาไป ทำนาทำเสบียงเลี้ยงนั่นเอง จะเห็นได้ว่าหลายครั้งที่พม่าล้อมกรุงต้องถอยทัพกลับเพราะน้ำท่วม ทำให้นา สัตว์เลี้ยง เสบียง ร่อยหรอ และหาไม่ได้ จากคุณ : hil4552 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 13:51:57

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าแถบบ้านเรา หลักแสนน่าจะเป็นไปได้ เทียบจากพวกพงศาวดารทั้งฝั่งพม่าและฝั่งไทยนะ แต่ถ้าเป็นจีน (สามก๊ก) หรือญี่ปุ่น (โนะบุนะงะ) เดี๊ยนก็ว่าหลักล้านก็น่าจะเป็นไปได้เหมือนกัน การแพทย์ของเขาค่อนข้างเจริญน่ะ โรคเกี่ยวกับยุงและแมลงวันก็คงน้อยกว่าบ้านเรา สรุปว่าตอบมั่ว ๆ แหะ ๆ #3 ถ้าคุณอ่านประวัติศาสตร์หลาก ๆ นอกประวัติศาสตร์ชาตินิยม คุณคงจะไม่มาพูดแบบนี้หรอกค่ะ เว้นเสียแต่จะติดหล่มอคติการเมืองปัจจุบันเต็มขั้น จากคุณ : อวัยวะชิ้นนั้น เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 14:22:41

ความคิดเห็นที่ 12 ตัวเลขที่บันทึกไว้ในการของไทยค่อนข้างเกินจริงไปหน่อยครับ สถิติในส่วนอื่นๆของโลกเกณฑ์ทหารกันได้เต็มที่แค่ราวๆ5-6%ของจำนวนประชากรเท่านั้น แต่ของเราบางทีบันทึกไว้สูงถึง10%ซึ่งตามความสามารถในการผลิตแล้วเป็นจำนวนที่แทบเป็นไปไม่ได้ การเกณฑ์ทหารได้ถึง 10%ของประชากรเพิ่งจะทำได้ตอนสงครามโลกเองครับ ซึ่งเป็นผลจากการใช้เครื่องจักรทำงานแทนมนุษย์ได้ผลผลิตมากขึ้นจึงส่งผู้ชายไปรบได้มากกว่าเดิม จำนวนทหารที่มากเกินจริงส่วนนึงเป็นเพราะเราไม่มีการจดorder of battleอย่างละเอียด แต่จำนวนทหารหลักแสนนี่ยังพอมีความเป็นไปได้ มีปัจจัยหลายอย่างทำให้การเกณฑ์ทหารไปรบมีข้อจำกัดครับ 1.เพศ ตัดเพศหญิงออกไปครึ่งนึง 2.อายุ ประชากรในอดีตมีอายุขัยแค่ราวๆ 30ปี+เท่านั้น ประชากรชายที่พร้อมรบจริงๆมีแค่ครึ่งเดียว 3.ระบบราชการ ถ้าไม่มีประสิทธิภาพก็จะมีคนจำนวนมากหลีกเลี่ยงการถูกเกณฑ์ 4.แรงงาน ผู้ชายเป็นแรงงานหลักในสังคมก่อนยุคอุตสาหกรรม ในสมัยโบราณกำลังการผลิตมาจากแรงงานคนและสัตว์ ผลผลิตส่วนเกินก็น้อย ยิ่งเกณฑ์ผู้ชายไปรบมากยิ่งกระทบกับกำลังการผลิตโดยรวม การเกณฑ์ทหารจึงต้องเหลือผู้ชายส่วนนึงไว้ทำหน้าที่การผลิตด้วย ความสามารถในการเกณฑ์ทหารตามสถิติในอดีตจึงทำได้อย่างมากแค่ 5-6%ของจำนวนประชากรเท่านั้น ประชากรไทยในสมัยอยุธยามีประมาณ 2-3ล้านคน จำนวนทหารที่เกณฑ์ได้จริงน่าจะอยู่ที่ราวๆ 1-1.5แสนคน ส่วนฝั่งพม่ามีประชากรราวๆ 3-4ล้านคน จำนวนทหารที่เกณฑ์ได้จริงน่าจะอยู่ที่ราวๆ 2แสนคน การรบด้วยทหารหลักแสนในภูมิภาคนี้จึงมีความเป็นไปได้ แต่ถ้ามากกว่านี้อย่างที่บันทึกไว้ในบางครั้งว่าามีทหาร 5แสนบ้าง 6แสนบ้างค่อนข้างเป็นจำนวนที่เกินจริงไปมากครับ เพราะแม้แต่ฝรั่งเศสยุคนโปเลียนซึ่งเป็นยุคระบบราชการและการทหารเข้มแข็ง การเกณฑ์ทหารก็มีระบบบัญชีที่มีรายละเอียดมาก(รู้กระทั่งความสูงเฉลี่ยของแต่ละหน่วยรบ) ยังเกณฑ์ทหารตลอดสงครามได้แค่ราวๆ 2.5ล้านคน(6%) จากจำนวนประชากร44ล้าน . แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 55 14:41:42 แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 55 14:41:09 จากคุณ : Lowfailer เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 14:37:17

ความคิดเห็นที่ 13 มูลนายแต่ละคนน่าจะรู้กำลังในสังกัดตัวเองว่ามีทหารเท่าไร เช่น ผม มีทาสไพร่ รวมกัน 200 คน เวลาหลวงเรียกรวมพล ก็เอากำลังพลตัวเองไปรายงานว่ามีจำนวนเท่าไร หลวงก็สามารถรู้ได้ว่า ทหารทั้งหมดมีเท่าไร ซึ่งก็น่าจะเป็นจริงตามที่บันทึกไว้ เพราะเวลารบ ก็แบ่งออกเป็นหน่วยละเท่านั้นเท่านี้ เพราะถ้ากำลังมีไม่ถึงจริง คงแบ่งกันไม่ได้ จากคุณ : Serial_Nuber เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 16:34:30

ความคิดเห็นที่ 14 จำนวนเรือนแสนบางทีไม่ได้หมายถึงทหารที่เข้าสนามรบทั้งหมดครับ แต่รวมไปถึงส่วนกำลังบำรุง พลครัว กองแบกหาม กองช่าง กองสอดแนม หรือควบคุมแนวหลัง ฯลฯ ซึ่งพวกที่สุขภาพไม่ดีหรือแก่เกินไป มักจะได้ทำงานพวกนี้ครับ งานออกรบจริงๆเป็นหน้าที่ของคนที่แข็งแรงหน่อย โดยหลักแล้วผมคิดว่า 1 แสนคนในยุคที่การเกณฑ์ไพร่พลควบคุมได้ทั่วถึง พอเป็นตัวเลขที่เป็นไปได้ในสมัยอยุธยาครับ แต่นักรบที่รบได้จริงๆคงมีแค่ 1 ใน 3 ที่เหลืออยู่ในสภาพแค่กำลังหนุนหรือส่วนบำรุงขนส่งเท่านั้น จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 20:21:21

ความคิดเห็นที่ 15 ในสมัยอดีตยามสงครามชายทุกคนคือทหารครับ    ถ้าระบบสักเลกเกณฑ์พลดีอย่างน้อยๆจะระดมไพร่พลมาเป็นกองทัพได้เกิน30%แน่ๆ อย่างครั้งกรุงแตก    ประชากรรอบๆอยุธยามีราวๆ3แสนคน     แต่เพราะระบบสักเลกอ่อนไป   คนหนีเกณฑ์ไปมาก    ทำให้อยุธยาระดมกำลังมารับศึกได้แค่6หมื่นคนเท่านั้น      ทั้งที่ความจริงมีประชากร3แสนคนน่าจะระดมกองทัพได้เกินแสน พอมาสมัยรัตนโกสินทร์เริ่มปรับปรุงระบบสักเลกเกณฑ์พลกันใหม่     ทำให้สมัยสงคราม9ทัพ    เราสามารถรวมกำลังทหารได้ถึง7หมื่น    มากกว่าตอนอยุธยาแตกอีก     ทั้งๆที่เราเสียไพร่พลไปมากเมื่อครั้งอยุธยาแตก ซึ่งในแถบนี้ถ้าไม่ใช่อาณาจักรใหญ่ๆแล้ว    ไพร่พลอย่างมากก็หาได้ไม่เกิน3หมื่น     ล้านนายกทัพกี่ทีก็ราวๆ2หมื่น     ล้านช้างอาณาจักรใหญ่แต่กลวงคนน้อย    ยกทัพทีไรก็ไม่เคยเกิน5หมื่น       เขมรก็ไพร่พลไม่เกิน5หมื่น หัวเมืองต่างๆกำลังพลอย่างมากก็หมื่นกว่าๆ อังวะ ตองอู แปร   พวกนี้ถ้าไม่ใช่ช่วงที่รุ่งมากๆกำลังพลก็อยู่ราวๆ3หมื่น ขนาดอังวะตอนตีอยุธยายังส่งกำลังมาแค่3หมื่นเท่านั้น    แต่บังเอิญว่าตีหัวเมืองในไทยได้ง่ายๆ    เลยได้กำลังเชลยจากในไทยมาเสริมจนกลายเป็นกองทัพใหญ่เกินแสน ถ้าเทียบกันตรงๆแล้วอาณาจักรในแถบนี้อยุธยาจัดว่ามีกำลังพลมากที่สุดแล้ว    เนื่องจากที่ราบลุ่มภาคกลางนั้นถึงแม้พื้นที่จะไม่มาก    แต่อุดมสมบูรณ์อยู่อาศัยได้ง่ายกว่าแถบอื่นๆ    ประชากรเลยหนาแน่นกว่าแถบอื่น    เมื่อมีประชากรมากก็เกณฑ์ไพร่พลมาเป็นทหารได้มาก      อยุธยาจึงเป็นมหาอำนาจในแถบนี้มาอย่างยาวนาน แต่ถ้าจะเอากองทัพที่มีกำลังพลเกินแสน    กำลังพลเฉพาะอาณาจักรนั้นไม่เพียงพอแน่นอน    ต้องใช้วิธีรวมกำลังจากหัวเมืองต่างๆมารวมกัน    เมืองนู้น1หมื่น   เมืองนี้5พัน    รวมๆกันก็เกินแสน แต่กระนั้นในอดีตแถบนี้   การยกทัพที่มีกำลังพลเกินแสนนั้นนับนิ้วได้เลย    หลักๆก็มีแค่ ศึกบุเรงนอง    ที่พม่าอ้างว่าบุเรงนองมีกองทัพ5แสน    แต่ส่วนตัวว่ามี1.5-2แสนก็เก่งแล้ว ศึกนันทบุเรง-พระมหาอุปราช ครั้งพระนเรศวรยกทัพไปตีหงสาวดี    เกณฑ์พลหัวเมืองต่างๆได้ประมาณแสนกว่าๆ ศึกอยุธยาแตก  อังวะกำลังมาแค่3หมื่นเท่านั้น    แต่บังเอิญว่าตีหัวเมืองในไทยได้ง่ายๆ    เลยได้กำลังเชลยจากในไทยมาเสริมจนกลายเป็นกองทัพใหญ่เกินแสน สงคราม9ทัพ   กำลัง1.4แสน ส่วนสาเหตุที่ทางไทยไม่ค่อยมีกองทัพที่เกินแสน     ก็เพราะว่าช่วงหลังที่ประชากรเริ่มมีมากขึ้น     อยุธยามัวเพลิดเพลินกับความสงบสุข    ไปเน้นการค้าขายมากกว่า    ไม่ค่อยจะสนใจเรื่องสงคราม    ขนาดล้านนาถูกทางพม่ายึดไปอยุธยายังไม่สนใจ       ทะนงตนว่าไม่มีใครสามารถมาทำลายอยุธยาได้ (ซึ่งก็น่าจะเป็นเช่นนั้น     เพราะในยามนั้นไม่มีอาณาจักรไหนมีวี่แววว่าจะเป็นภัยคุกคามต่ออยุธยาได้เลย     จนกระทั่งเมื่อฟ้าลิขิตให้พระเจ้าอลองพญาเกิดขึ้นมาและปราบมอญรวบรวมพม่าได้สำเร็จ) จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 21:21:43

ความคิดเห็นที่ 16 สงครามสมัยก่อน คนที่ตายก็ตายไป ส่วนใหญ่ตายโดยไม่รู้ว่ารบกันไปหาพระแสงอะไร รบกันเพราะหัวหน้าเผ่าหรือหัวหน้าแคว้นต่าง ๆ มันอยากขยายดินแดนอาณาเขตแค่นั้น รบกันเพื่อสนองตัณหากันไป ตายกันเป็นล้าน ๆ โดยที่ทหารส่วนใหญ่อาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่ายกพวกทำสงครามไปทำไม เพราะหัวหน้าเผ่าบ้าสงคราม จากคุณ : jobtodo เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 23:57:32

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้าพูดถึงสมัยอยุธยาตอนกรุงแตกครั้งที่ 2 มีนักวิชาการหลายท่านให้ความเห็นเรื่องบางระจัน ว่าถ้ามีชาวบ้านถึง 200 คนพร้อมรบได้อยู่นอกกรุงแสดงว่าการเกณฑ์ไพร่พลหละหลวมแล้วครับ แล้วก็เรื่องความเชื่อผิดๆที่ว่าพิษณุโลกทุระยศพูดแบบนั้นก็ไม่ได้พิษโลกส่วนพิษโลกไม่ใช่อโยเดีย ดังนั้นเวลาอโยธยาแพ้ก็เพราะตัวอโยธยาเอง ตั้งแต่การปกครอง การแก่งแย่งชิงดีกันในเจ้านายและหมู่ข้าราชบริพาน ซึ่งถ้าอโยธยาเข้มแข็งมากๆหรือการฑูตดีหัวเมืองต่างๆก็จะส่งคนมาช่วย แต่ถ้าอโยธยาอ่อนแอและน่ารังเกียจหัวเมืองต่างๆก็จะส่งทหารมาช่วยยำเช่นกัน จากคุณ : เวย์คุง เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 01:31:09

ความคิดเห็นที่ 18 #15 เห็นด้วยครับว่าระบบการเกณฑ์ไพร่พลของอยุธยาช่วงท้ายนั้นไร้ประสิทธิภาพสิ้นดี ถึงกับมีการประเมินว่าตอนนั้นมีพวกแขนขาวที่หลบหนีการสักเลขเกือบแสนคนเลยทีเดียว พอเลยมาถึงยุคธนบุรีและต้นรัตนโกสินทร์ที่ระบบการเกณฑ์ที่ดีขึ้นเลยทำให้เกณฑ์ไพร่พลได้มากขึ้นกว่าเดิมทั้งๆที่ประชากรลดลง กองทัพฝ่ายไทยในสงครามเสียกรุงครั้งที่2ไม่ได้มีเฉพาะทหารจากอยุธยานะครับ แต่มีการเกณฑ์จากหัวเมืองรอบๆมาตั้งรับศึกในกรุงก่อนแล้ว ทำให้มีทหารมากเมื่อเทียบกับจำนวนประชากรรอบกรุง ส่วนการเกณฑ์ทหารให้ได้ถึง30%นั้นเป็นไปไม่ได้แม้แต่ในสงครามยุคใหม่ครับ ต่อให้มีความต้องการทหารมากแค่ไหนก็ต้องกันผู้ชายส่วนหนึ่งไว้ทำหน้าที่การผลิตเพื่อรักษาโครงสร้างของสังคม ยิ่งช่วงก่อนยุคปฏิวัติอุตสาหกรรมผลผลิตส่วนเกินมีน้อยทำให้ต้องเหลือคนไว้ทำหน้าที่ผลิตมาก จำนวนคนที่เกณฑ์ได้ก็ยิ่งน้อยลงตามไปด้วย และแม้จะผ่านยุคปฏิวัติอุตสาหกรรมมาแล้วอัตราส่วนทหารที่เกณฑ์ได้ต่อประชากรก็เพิ่มขึ้นมาเพียงเล็กน้อย อย่างช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐระดมชายฉกรรไปรบเต็มอัตรายังเกณฑ์ได้แค่ 10%ของประชากรเองครับ พวกที่ไม่ได้ไปรบก็ให้ไปทำงานเหมืองเพื่อรักษากำลังการผลิตของประเทศไว้ ส่วนโซเวียตที่มีความต้องการทหารมากเพื่อใช้จำนวนกลบเรื่องความด้อยประสิทธิภาพ จนต้องเกณฑ์แม้กระทั่งผู้หญิงให้ไปรบและมีสหรัฐช่วยอัดฉีดด้านอุตสาหกรรมเต็มที่ก็ยังเกณฑ์ทหารได้แค่ 17%เท่านั้นเอง . แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 55 02:31:43 แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 55 02:28:00 จากคุณ : Lowfailer เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 02:14:12

ความคิดเห็นที่ 19 กำลังการผลิตนั้นในอดีตต่างจากปัจจุบันนะครับ     ในอดีตการผลิตหลักๆคืออาหาร     ซึ่งไม่จำเป็นว่าต้องเป็นชายเท่านั้น และในการยกทัพก็ไม่ได้พึ่งการผลิตอาหารจากทางพระนครเท่านั้นด้วย       เพราะเมื่อยกทัพไปถึงเมืองไหน   ก็ได้เสบียงเมืองนั้นมาเสริม   ไม่ว่าจะด้วยตามหน้าที่รึยอมสวามิภักดิ์ และนอกจากนั้นกองทัพยังสามารเพาะปลูกเพื่อเลี้ยงกองทัพเองได้ด้วย   ในอดีตมีหลายครั้งที่มีการทำนาผลิตอาหารทั้งที่ยังรบกันอยู่ การรบในอดีตนั้นไม่ได้สงบศึกกันง่ายๆแบบสมัยนี้     การสงครามในอดีตนั้นกองทัพไหนที่มีกำลังมากกว่าคือมีโอกาสชนะสูงกว่า และการแพ้สงครามนั้นผู้ชนะไม่ได้ใจดีเหมือนสมัยนี้     ผู้ชนะจะทำการกวาดต้อนพลเมือง    ขนทรัพย์สมบัติต่างๆกลับไป และบางทีอาจำทลายเผาเมืองด้วย    เพื่อไม่ให้สามารถฟื้นตัวได้อีก ดังนั้นการสงครามในอดีตนั้นหมายถึงความเป็นความตายของบ้านเมือง เก็บประชากรชายไว้เพื่อรักษาสภาพสังคม    แต่ถ้าเกิดทำให้กองทัพมีจำนวนน้อยและรบแพ้     นั่นก็คือความพินาศของสังคมอยู่ดีแหละครับ แต่ก็เป็นอย่างที่คุณว่าครับ     อย่างไรก็คงระดมชายฉกรรจ์ไปสงครามหมดไม่ได้   ถึงสถานการณ์จะเลวร้ายขนาดไหน     อย่างน้อยก็ต้องเหลือชายหนุ่มเอาไว้บางส่วน     ทั้งรักษาเมือง   และเผื่อฉุกเฉิน    อย่างน้อยๆก็ต้องมีเหลือติดเมืองเอาไว้     แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 55 03:49:15 แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 55 03:47:38 แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 55 03:40:28 จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 03:40:00

ความคิดเห็นที่ 20 ทว่าอย่างไรก็ตาม   30%ที่ว่านั้นคือสามารถจะเกณฑ์ได้     คือเกณฑ์มันทั้งหมดไม่สนอะไรแล้ว     แต่กรณีที่จะทำอย่างนี้    ก็คงต้องเป็นช่วงที่สถานการณ์วิกฤติจริงๆ     ขนาดที่ว่าตัดสินชี้เป็นชี้ตายของอาณาจักรแล้ว     แต่ในยามปรกติรึสงครามทั่วไปที่ไม่ใหญ่โตนัก    คงไม่มีใครคิดจะทำให้มันใหญ่โตเกินเหตุไปขนาดนั้นดอกครับ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 03:57:19

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่โม้หรอกครับ เกณฑ์ได้เป็นแสนโอกาสน่าจะเป็นไปได้ เพราะตัวอย่าง พระนเรศวรก็อาศัยเทครัวไทยมอญต้อนออกมารวมกับหัวเมืองเหนือ และทางใต้อีก จากคุณ : harvardวิทยาคม เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 13:24:56

ความคิดเห็นที่ 22 สมัยฮั่น ทหารเกณฑ์ อายุ15-80ปี รบกันเป็นร้อยปี แรงงานมีแต่แม่ม้าย ใครจะมีเวลาปลูกข้าว ผู้ชายไม่ตาย ก็เป็นทหาร แก่จนปลดเกษียร กลับบ้านทีก็ไม่รู้ว่าบ้านยังอยู่หรือเปล่า ครอบครัวเหลือรอดกี่คน ลูกคงจำหน้าพ่อไม่ได้ สมัยหลิวปัง หาแปดม้าสีเดียวกันเทียมราชรถยังไม่ได้ ต้องส่งบรรณาการให้ซงหนู สมัยฮั่นวู่ตี้จำนวนประชากรน่าจะถึง40ล้าน เพราะสามารถพิชิตตะวันตกได้ สมัยสามก๊กบ้างว่า60ล้าน  รบพุ่งสองร้อยกว่าปีเหลือไม่ถึง20ล้าน บทกวี 7 ก้าว ของโจสิด ต้มถั่วเผาต้นถั่วเชื้อฟืน ถั่วต้มในกระทะครวญคร่ำ เกิดโตสืบเหง้าเดียวกัน ไยคิดมล้างกันเอง บทกวีรวบรวมโดย "เอี้ยฝู่" สมัยฮั่น สืออู่จินเจิง จากอายุสิบห้าต้องเกณฑ์ไปกรำศึก จวบอายุแปดสิบปีจึงคืนถิ่น ระหว่างทางพบคนในละแวกจึงเอ่ยถาม ที่บ้านฉันยังมีใครอยู่บ้างไหม เขาตอบว่า ที่ตรงโน้นลิบๆคือบ้านลุง ใต้ต้นสนมีหลุมศพอยู่หลายหลุม เมื่อถึงบ้านเห็นกระต่ายเข้ารังหมา เห็นไก่เถื่อนเกาะบินบนขื่อคาน ที่ลานข้าวดาษดาด้วยข้าวเปลือก ที่ข้างบ่อผักขุยชันชูช่อ ตำข้าวเปลือกนำมาหุงเป็นข้าวสวย เก็บผักขุยนำมาปรุงเป็นต้มแกง เมื่อข้าวสุก แกงผักก้อได้ที่ แต่ไฉนไร้ผู้คนมาร่วมวง จึงเหม่อลอยออกไปทางบูรพา ที่หน้าบ้าน พลันน้ำตาหยาดรดจนโชกชุ่ม ด้วยรันทด อ้างว้างแลอาดูร http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/2011/05/X10513610/X10513610.html จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 09:31:23