ความคิดเห็นที่ 1 แต่ก่อนที่เราจะไปถึงวิธีการจริง ๆ ที่ใช้ในการตรวจวัดอนุภาค ผมขอกล่าวถึงทฤษฎีหนึ่งที่มีความสำคัญอย่างมากในการตรวจวัดอนุภาคต่าง ๆ เหล่านี้เสียก่อน ทฤษฎีที่ว่านี้ก็คือทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษหรือ Special Relativity[2][3] นั่นเอง ปล.ถ้าใครกลัวอ่านสัมพัทธภาพไม่เข้าใจ สามารถข้ามไปอ่านย่อหน้าสุดท้ายของคห.4 ได้เลยนะครับ เนื่องจากว่าอนุภาคต่าง ๆ ที่ถูกสร้างขึ้นภายในเครื่องเร่งอนุภาคนั้น มีความเร็วสูงมากในระดับความเร็วแสง ดังนั้นทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษจึงส่งผลอย่างมากต่อปรากฏการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นภายในเครื่องเร่งอนุภาค ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษนั้นตั้งอยู่บนสมมติฐาน 2 ประการ นั่นคือ 1) กฏทางฟิสิกส์จะเป็นจริงเสมอในทุกกรอบอ้างอิงเฉื่อย นั่นหมายความว่าไม่ว่าเราจะอยู่ในตำแหน่งใด ๆ ของจักรวาล หรือเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงที่เท่าใดก็ตาม เราจะสามารถใช้กฏเดียวกันในการอธิบายปรากฏการณ์ต่าง ๆ ได้เสมอ 2) แสงจะเดินทางในสุญญากาศด้วยความเร็วคงที่ c เสมอ ไม่ว่าจะวัดจากผู้สังเกตในกรอบอ้างอิงเฉื่อยใด ๆ ก็ตาม จากสมมติฐาน 2 ประการข้างต้นนั้นได้ทำนายปรากฏการณ์แปลก ๆ ต่าง ๆ มากมายเช่น การยืดออกของเวลา การหดตัวของระยะทาง แม้กระทั่งการรวมความเร็วก็ไม่สามารถรวมง่าย  ๆ แบบ u+v ได้อีกต่อไป ซึ่งปรากฏการณ์ต่าง ๆ ที่ว่านั้นสามารถอธิบายได้ด้วยหลักการทางคณิตศาสตร์ง่าย ๆ เพียงแค่อย่างเดียว นั่นคือการนำเวลามารวมกับอวกาศ 3 มิติ กลายเป็นกาลอวกาศ 4 มิติแทน ภาพประกอบ – ผลจากการหดตัวของระยะทางต่อวัดถุที่ความเร็วต่าง ๆ source - http://www.askamathematician.com/2011/01/q-why-does-lorentz-contraction-only-act-in-the-direction-of-motion/ แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 55 13:32:12 จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 22:00:30

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อเรารวมอวกาศ 3 มิติเข้าร่วมกับเวลา กลายเป็นกาลอวกาศ 4 มิติแล้ว คณิตศาสตร์ต่าง ๆ ภายในอวกาศ 3 มิติก็จะต้องถูกปรับเปลี่ยนให้มาอยู่ในกาลอวกาศ 4 มิติเช่นกัน เวคเตอร์ 3 มิติต่าง ๆ ของอวกาศเดิมจะถูกปรับเปลี่ยนให้กลายเป็น 4-vector สำหรับกาลอวกาศใหม่ โดยที่เวคเตอร์สำหรับระบุตำแหน่งเดิม (x,y,z) จะต้องรวมเวลาเข้ามาด้วย กลายเป็น 4-position สำหรับกาลอวกาศใหม่ (ct,x,y,z) โมเมนตัมซึ่งเป็นเวคเตอร์ในอวกาศ 3 มิติ (px,py,pz) ก็จะต้องถูกเปลี่ยนให้เป็น 4-momentum ในกาลอวกาศเช่นเดียวกัน โดยมีนิยามเป็น (E/c,px,py,pz) โดยที่ E คือพลังงานของอนุภาค ซึ่งเราจะเห็นในภายหลังว่า 4-momentum นี้มีความสำคัญกับเรามาก การแปลงแบบ Galilean เดิมในอวกาศ 3 มิติก็ต้องถูกแทนที่ด้วยการแปลงแบบ Lorentz สำหรับกาลอวกาศ 4 มิติแทนเช่นกัน เพื่อให้เห็นความแตกต่างระหว่างการแปลงทั้ง 2 แบบ ขอยกตัวอย่างเหตุการณ์ดังภาพด้านล่าง สมมติมีผู้สังเกตคนที่ 1 สังเกตเห็นเหตุการณ์หนึ่งหยุดนิ่งที่ตำแหน่ง (ct, x, y, z) ผู้สังเกตคนที่ 2 เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว v ไปในทิศ +x เทียบกับผู้สังเกตคนที่ 1 โดยเห็นเหตุการณ์เดียวกันที่ตำแหน่ง (ct’, x’, y’, z’) ถ้าหากเราใช้การแปลงแบบ Galilean จะพบว่าตำแหน่งที่ผู้สังเกตทั้งสองเห็นเหตุการณ์เดียวกันนั้นมีความสัมพันธ์กันโดย x’ = x - vt t’ = t, y’ = y, z’ = z แต่ถ้าหากเราใช้การแปลงแบบ Lorentz กับเหตุการณ์เดียวกัน ความสัมพันธ์จะเปลี่ยนไปเป็น t’ = γ(t - vx/c2) x’ = γ( x - vt) y’ = y, z’ = z โดยที่ γ = 1/sqrt(1 - β2) และ β = v/c ซึ่งการแปลงแบบ Lorentz นี่เองที่ทำให้เกิดการยืดออกของเวลาและการหดตัวของระยะทาง ถ้าหากเราแทนค่า v ที่มีค่าน้อยกว่าความเร็วแสง c มาก ๆ จะพบว่าการแปลงแบบ Lorentz จะลดรูปกลับมาเป็นการแปลงแบบ Galilean ปกติ นั่นเป็นสาเหตุทีว่าทำไมเราจึงไม่สามารถสังเกตุผลของสัมพัทธภาพพิเศษได้ในชีวิตประจำวัน นั่นก็เพราะความเร็วที่เราประสบพบเจอกันทั่วไปนั้น ถือว่าน้อยมาก ๆ เมื่อเทียบกับความเร็วแสง ภาพประกอบ – การวัดตำแหน่งของเหตุการณ์เดียวกันโดยผู้สังเกต 2 คนที่เคลื่อนที่สัมพัทธ์กัน source - http://en.wikibooks.org/wiki/Special_Relativity/Mathematical_transformations จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 22:09:02

ความคิดเห็นที่ 3 อีกสิ่งหนึ่งที่ต้องปรับเปลี่ยนเมื่อรวมอวกาศและเวลาเข้าด้วยกันเป็นกาลอวกาศนั่นคือการ inner product หรือการ dot product ที่รู้จักกันดีนั่นเอง สำหรับอวกาศ 3 มิตินั้น การ inner product นั้นก็เพียงแค่นำแต่ละ component ของ 2 เวคเตอร์มาคูณกัน แล้วบวกกันทั้งหมด ให้ a = (ax,ay,az) และ b = (bx,by,bz) a⋅b = axbx+ayby+azbz โดยที่ a⋅a = |a|2 นั่นคือเมื่อนำเวคเตอร์มาทำการ inner product กับตัวมันเอง ผลที่ได้จะเป็นขนาดของเวคเตอร์นั้นยกกำลังสอง แต่สำหรับกาลอวกาศ 4 มิติ หรือ Minkowski space นั้น การ inner product จะต่างออกไปจากปกตินิดหน่อย โดยถ้าให้ a และ b เป็น 4-vector ในกาลอวกาศ 4 มิติ a = (at,ax,ay,az) และ b = (bt,bx,by,bz) การ inner product ในกาลอวกาศ 4 มิติจะนิยามว่า a⋅b = atbt - axbx- ayby- azbz และในทำนองเดียวกัน a⋅a = atat- axax- ayay- azaz = |a|2 ขนาดของ 4-vector a ยกกำลังสอง ซึ่งค่านี้มีคุณสมบัติพิเศษ นั่นคือมีความเป็น Lorentz invariance หมายความว่า ไม่ว่าเราจะเปลี่ยนไปอยู่ในกรอบเฉือยใด ๆ ก็ตาม ขนาดของ 4-vector ใด ๆ จะมีค่าคงที่เสมอ จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 22:18:24

ความคิดเห็นที่ 4 สำหรับ 4-position x = (ct,x,y,z) นั้น |x| = τ หรือก็คือ proper time นั่นเอง สำหรับ 4-velocity v = γ(c,vx,vy,vz) นั้น |v| = c นั่นหมายความว่าความเร็ว (ใน 4 มิติ) ของ massive particle ทุกชนิดมีขนาดเท่ากันเสมอ และสุดท้ายพระเอกของเรา 4-momentum p = (E/c,px,py,pz) โดยเมื่อเราหา inner product ของ 4-momentum จะพบว่า p⋅p = E2/c2- px2- py2- pz2 = E2/c2 – p2 = m2c2 (ในที่นี้ให้ p2 เป็นขนาดของ momentum ใน 3 มิติยกกำลังสอง px2+py2+pz2) เมื่อจัดรูปเล็กน้อย จะได้ว่า E2 – p2c2 = m2c4 ซึ่งเป็นที่มาของสมการอันโด่งดังของไอน์สไตน์ E=mc2 นั่นเอง และโดยทั่วไปในทาง particle physics นั้น เรามักจะกำหนดให้ c และ ħ มีค่าเท่ากับ 1 เพื่อความง่ายในการคำนวณ ดังนั้นสมการข้างต้นจะลดรูปเหลือแค่ E2- p2=m2 นั่นหมายความว่า เพียงแค่เรารู้พลังงานและโมเมนตัมของอนุภาคใด ๆ เราก็จะสามารถหามวลของอนุภาคนั้นได้ทันที ภาพประกอบ - E = mc2 สมการอันโด่งดังของไอนส์ไตน์ source - http://openclipart.org/detail/120589/mass---energy-equivalence-formula-2-by-merlin2525 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 55 22:29:24 จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 22:27:56

ความคิดเห็นที่ 5 แต่การที่เราจะวัดโมเมนตัมและพลังงานที่ว่านั้นก็ไม่ใช่ว่าจะเอาเครื่องมืออะไรมาวัดก็ได้ ถ้าหากจะวัดความยาวของถนนก็คงไม่มีใครคิดจะเอาไม้บรรทัดมาวัดอย่างแน่นอน ในทำนองเดียวกันก่อนที่เราจะเลือกว่าจะใช้อะไรวัด เราก็ต้องรู้ก่อนว่าเราจะวัดอะไร ดังนั้นเรามาทำความรู้จักกับอนุภาคทั้งหมดกันเสียก่อน ในทฤษฎี Standard Model of Particle Physics[4][5] นั้นเราสามารถแบ่งกลุ่มของอนุภาคมูลฐานออกได้เป็น 3 กลุ่มใหญ่ ๆ ได้แก่ leptons, quarks และ gauge bosons Leptons ประกอบด้วยอนุภาค 6 ชนิด โดยจะแบ่งออกเป็น 3 คู่ หรือ 3 generation ได้แก่ - electron และ electron neutrino - muon และ muon neutrino - tau และ tau neutrino โดยที่ electron, muon และ tau มีประจุเป็น -1 ในขณะที่ neutrino ทั้ง 3 ไม่มีประจุ Quarks ประกอบด้วยอนุภาค 6 ชนิด และแบ่งเป็น 3 generation เช่นกัน ได้แก่ - up และ down - charm และ strange - top และ bottom โดยที่ up, charm และ top มีประจุเป็น +2/3 ในขณะที่ down, strange และ bottom มีประจุเป็น -1/3 และกลุ่มสุดท้าย gauge bosons ซึ่งทำหน้าที่เป็นสื่อนำแรงต่าง ๆ ประกอบด้วย - Photon ไม่มีมวลและไม่มีประจุ ทำหน้าที่เป็นสื่อนำแรงของแรงแม่เหล็กไฟฟ้า - Z, W-, W+ ทำหน้าที่เป็นสื่อนำแรงของแรงนิวเคลียร์อย่างอ่อน โดยที่ Z ไม่มีประจุไฟฟ้าในขณะที่ W- และ W+ มีประจุเป็น -1 และ +1 ตามลำดับ - Gluons ไม่มีมวล มีทั้งหมด 8 ชนิด ทำหน้าที่เป็นสื่อนำแรงของแรงนิวเคลียร์อย่างเข้ม ภาพประกอบ - ตารางแสดงอนุภาคมูลฐานทั้งหมดใน Standard Model โดยที่ 2 แถวสีม่วงด้านบนคือ leptons 2 ส่วนสีเขียวด้านล่างคือ quarks และแถวสีแดงทางด้านขวาคือ gauge bosons source - http://en.wikipedia.org/wiki/Standard_Model จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 22:35:55

ความคิดเห็นที่ 6 หากเราเป็นผู้สังเกต ที่สามารถคลื่นที่เร็วขึ้นเรื่อยๆ จนเท่าความเร็วของแสงแล้ว เราจะเห็นวัตถุในอวกาศรอบๆตัวเป็นเช่นไร ? ทุกอย่างจะดูเหมือนว่าหยุดนิ่งหรือปล่าว ? หรือเราจะกลายเป็นแสง :) จากคุณ : โควี เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 22:43:38

ความคิดเห็นที่ 7 ทว่าในชีวิตจริงนั้น เราไม่สามารถตรวจวัดอนุภาคทั้งหมดได้โดยตรง เนื่องจากอนุภาคบางตัวมีครึ่งชีวิตที่สั้นมาก ๆ จึงสลายตัวไปก่อนที่จะเข้ามาถึง detector ของเรา ดังนั้น จึงมีเพียงแค่บางอนุภาคเท่านั้นที่เราต้องเตรียม detector เอาไว้ตรวจวัด - Electron อนุภาคที่เรา ๆ คุ้นเคยมากที่สุด ใช้กันอยู่ในชีวิตประจำวันทุก ๆ วัน แน่นอนมีความเสถียรสูงมากไม่สลายตัว ดังนั้นเราจึงสามารถตรวจวัดได้โดยตรง - Muon อนุภาคในกลุ่ม Lepton ตัวที่ 2 เป็นอนุภาคที่ไม่เสถียรมีค่า Mean Lifetime = 2.20 × 10-6 วินาทีซึ่งถือว่าสั้นมาก แต่ก็ยังนานมากพอที่จะให้ muon วิ่งมาถึงตัว detector ได้ - Tau อนุภาคในกลุ่ม Lepton ตัวสุดท้าย มีค่า Mean Lifetime อยู่ที่ 290.6 × 10-15 วินาที ซึ่งสั้นมาก ๆ ดังนั้นอนุภาค Tau จะสลายตัวก่อนที่จะวิ่งมาถึงตัว detector ของเรา ดังนั้นสิ่งที่เราจะเห็นได้จะเป็นเพียงแค่อนุภาคที่ Tau สลายตัวมาเท่านั้น - Photon อีกหนึ่งอนุภาคที่เราพบในชีวิตประจำวันมีความเสถียรสูงมาก ดังนั้นจึงสามารถตรวจวัดได้โดยตรง - W,Z bosons สำหรับ W และ Z boson นั้นจะสลายตัวในทันทีที่ถูกสร้างขึ้นมาโดยมี half-life เพียงแค่ประมาณ 3 × 10-25 วินาทีเท่านั้น โดย W boson จะสลายตัวให้ lepton+neutrino หรือ quark+antiquark ส่วน Z boson สลายตัวให้ lepton+antilepton, neutrino+antineutrino หรือ quark+antiquark จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 22:53:26

ความคิดเห็นที่ 8 - Quarks สำหรับควาร์กนั้นจะมีความพิเศษกว่าอนุภาคชนิดอื่นอยู่อย่างหนึ่งคือควาร์คจะมีประจุชนิดพิเศษที่เรียกว่า color charge[6] เพิ่มขึ้นมา ซึ่ง color charge นี้มีอยู่ 3 ชนิดคือ red green blue เหมือนแสงสีในธรรมชาติ โดยเมื่อรวมประจุทั้ง 3 สีเข้าด้วยกันก็จะกลายเป็นสถานะไม่มีสีหรือ colorless แต่ทว่าเรายังมีหลักการหนึ่งคอยบังคับเรื่อง color charge อยู่นั่นคือหลักการ color confinement โดยหลักการนี้ได้บอกไว้ว่าสำหรับอนุภาคอิสระ ๆ ใด ๆ ก็ตามจะต้องไม่มีสี นั่นหมายความว่าควาร์กไม่สามารถคงอยู่แบบอิสระได้ จะต้องรวมตัวกันอยู่แบบ 3 สี red green blue หรือแบบ 2 สี red-antired, blue-antiblue หรือ green-antigreen เท่านั้น ดังนั้นหากเกิดคู่ quark-antiquark ขึ้นมาจากอันตรกิริยาและวิ่งออกจากกัน เมื่อห่างกันได้ระยะหนึ่งพลังงานที่สะสมอยู่ของ quark แต่ละตัวจะสร้างคู่ quark-antiquark ขึ้นมาใหม่ และฟอร์มตัวเป็น hadron* เพื่อรักษาสมบัติไร้สีไว้เหมือนเดิม โดยปรากฏการณ์นี้จะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องจนควาร์กทั้งหมดฟอร์มตัวเป็น hadron โดยไม่มีควาร์กอิสระหลงเหลืออยู่ ดังนั้นเมื่อมีควาร์ควิ่งออกมาจากจุดที่เกิดอันตรกิริยา สิ่งที่เราเห็นจะเป็นกลุ่มของ hadrons พุ่งออกมาแทนควาร์กอิสระ ซึ่งโดยทั่วไปเราจะเรียกกลุ่ม hadrons นี้ว่า jet - Gluon ในส่วนของ gluon นั้นเนื่องจากมี color charge เช่นเดียวกับควาร์ก ดังนั้นสิ่งที่เราควรจะวัดได้เมื่อมี gluon พุ่งออกมาจากอันตรกิริยาก็ควรจะเป็นกลุ่มของ hadron หรือ jet เช่นเดียวกับควาร์กนั่นเอง * Hadron คืออนุภาคที่ประกอบขึ้นจากควาร์คหลายตัว โดยถ้าหากประกอบขึ้นจากควาร์ก 3 ตัวจะเรียกว่า baryon แต่ถ้าหากเกิดจากควาร์ก 2 ตัว เราจะเรียกว่า meson ภาพประกอบ – ตัวอย่างการเกิด jet หรือกลุ่มของ hadron จากควาร์กเพียงแค่ 1 ตัว source - http://www-cdf.fnal.gov/physics/new/top/2004/jets/cdfpublic.html แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 55 22:57:09 จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 22:56:18

ความคิดเห็นที่ 9 ปาดรออ่านต่อ กระทู้สาระเน้นๆกำลังจะกำเนิดขึ้นอีกกระทู้แว้ว =w= จากคุณ : Akexorcist เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 23:01:28

ความคิดเห็นที่ 10 จะเห็นได้ว่าแท้จริงแล้วสิ่งที่เราต้องตรวจวัดนั้นมีเพียงแค่ electron, muon, neutrino, photon และ hadron เท่านั้น เพียงแค่เรารู้โมเมนตัมและพลังงานของอนุภาคเหล่านี้ได้ เราก็จะสามารถรู้ข้อมูลของอันตรกิริยาที่เกิดขึ้นทั้งหมดได้ เพื่อการนี้ Detector ส่วนใหญ่จะประกอบด้วย 4 ส่วนหลัก ๆ ได้ดังนี้[7][8][9] 1. Tracker จะอยู่ชั้นในสุดของ Detector ของเรา ทำหน้าที่วัดโมเมนตัมของอนุภาคมีประจุ โดยที่เมื่ออนุภาควิ่งผ่าน tracker แต่ละชั้น จะทิ้งร่องรอยไว้บน pixel ของ tracker ว่าเคยผ่านจุดนี้ เมื่อเราลากเส้นต่อจุดของ tracker แต่ละชั้น เราก็จะได้เส้นทางที่อนุภาควิ่งผ่าน tracker นอกจากนี้ตัว detector นั้นยังล้อมรอบด้วยขดลวดโซลินอย ซึ่งเมื่อเราให้กระแสไฟฟ้าเข้าไปยังขดลวดนี้ จะทำให้เกิดสนามแม่เหล็กแรงสูงภายใน detector ของเรา เมื่ออนุภาคมีประจุตัดผ่านสนามแม่เหล็ก อนุภาคดังกล่าวก็จะได้รับผลกระทบจากแรง Lorentz และทำให้อนุภาคนั้นวิ่งเป็นเส้นโค้ง โดยมีรัศมีความโค้งตามสมการ p = BqR[10] โดยที่        p = โมเมนตัมของอนุภาค        B = สนามแม่เหล็ก        q = ประจุของอนุภาคนั้น        R = รัศมีความโค้งของอนุภาค ดังนั้นเมื่อเรารู้รัศมีความโค้งของอนุภาคใด ๆ เราก็จะสามารถคำนวณย้อนกลับไปหาโมเมนตัมของอนุภาคนั้นได้ ภาพประกอบ - particle track ที่เกิดจากการชนกันของโปรตอนภายใน Atlas Detector                    จะเห็นได้ว่าอนุภาคแต่ละตัวจะวิ่งเป็นเส้นโค้งอย่างชัดเจน source - http://www.livescience.com/17439-photos-search-higgs-boson-cern-lhc.html แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 55 23:04:55 จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 23:03:57

ความคิดเห็นที่ 11 ลืมรูป จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 23:04:15

ความคิดเห็นที่ 12 2. Electromagnetic Calorimeter หลังจากที่เราทำการวัดโมเมนตัมที่ tracker ไปแล้ว สิ่งที่เหลือก็เพียงแค่วัดพลังงานของอนุภาคแต่ละตัว ซึ่งสิ่งที่ใช้ทำหน้าทีนี้ก็คือ Calorimeter นั่นเอง โดยหลักการของ Calorimeter นั้นไม่มีอะไรซับซ้อนมากมาย เพียงแค่มีวัสดุที่หนามากพอที่จะดูดซับอนุภาคได้ทั้งหมดและตรวจวัดพลังงานทั้งหมดที่อนุภาคเสียให้กับ Calorimeter เราก็จะสามารถทราบพลังงานทั้งหมดของอนุภาคนั้นได้นั่นเอง สำหรับ Electromagnetic Calorimeter นั้นจะดูดซับ photon และ electron ทั้งหมดที่เกิดขึ้น โดยกระบวนการหลักที่ใช้ในการดูดซับพลังงานก็คือ Pair production สำหรับ photon และ Bremsstrahlung สำหรับ electron 3. Hadronic Calorimeter เนื่องจากปรากฏการณ์ Bremsstrahlung นั้นเกิดจากการที่อนุภาคมีประจุวิ่งผ่านนิวเคลียสและถูกเร่ง จึงปลดปล่อย photon ออกมา โดยยิ่งอนุภาคมีความเร่งมากเท่าไหร่ก็จะยิ่งปลดปล่อยพลังงานออกมามากเท่านั้น ดังนั้นถ้าหากอนุภาคมีมวลหนักมากก็จะสูญเสียพลังงานได้ช้ากว่าอนุภาคที่มีมวลน้อย สำหรับการวัดพลังงานของอนุภาค hadron ที่มีมวลสูงมากนั้นเราจึงต้องใช้ประบวนการอื่นแทน ซึ่งกระบวนการที่ว่าก็คือการให้อนุภาค hadron ทำปฏิกิริยาทางนิวเคลียร์อย่างเข้มแทนแม่เหล็กไฟฟ้า ดังนั้นวัสดุที่จะถูกเลือกมาใช้ในการสร้าง hadronic calorimeter นั้นจะเน้นวัสดุที่มีมวลอะตอมสูง ๆ เพื่อให้สามารถเกิดปฏิกิริยาทางนิวเคลียร์อย่างเข้มได้ง่ายขึ้น โดยภายใน hadronic calorimeter นี้จะดูดซับอนุภาค hadron ไว้ทั้งหมด ภาพประกอบ – Lead tungstate crystals (PbWO4) ซึ่งใช้เป็นส่วนประกอบของ Electromagnetic Calorimeter ของ CMS source - http://cms.web.cern.ch/news/electromagnetic-calorimeter แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 55 23:12:57 จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 23:12:17

ความคิดเห็นที่ 13 4. Muon Detectors เนื่องจาก muon มีมวลสูงมากจึงไม่ถูกดูดซับภายใน electromagnetic calorimeter นอกจากนี้ยังไม่เกิดอันตรกิริยาทางนิวเคลียร์อย่างเข้ม ดังนั้นจึงไม่ถูกดูดซับโดย hadronic calorimeter เช่นกัน ดังนั้น muon จึงเป็นอนุภาคเพียงชนิดเดียวที่สามารถหลุดรอดออกมาจาก detector ได้โดยไม่ถูกดูดซับ จึงมีการออกแบบ detector เพิ่มเติมเพื่อตรวจหาสัญญาณของ muon ภายนอก detector หลัก เนื่องจากอนุภาคอื่น ๆ ทุกชนิดจะต้องถูกดูดซับโดย calorimeter ทั้งหมด ดังนั้นถ้าหากอนุภาคใด ๆ ที่หลุดรอดออกมาชนกับ muon detectors ของเราได้ เราก็จะมั่นใจได้ว่าอนุภาคตัวนั้นคือ muon อย่างแน่นอน และจากโมเมนตัมที่เราสามารถหาได้จาก tracker บวกกับมวลของ muon ที่เรารู้อยู่แล้ว เราจึงสามารถคำนวณย้อนกลับเพื่อหาพลังงานของ muon ได้นั่นเอง จะเห็นได้ว่าที่ผ่านมาเราไม่ได้พูดถึง neutrino เลย นั่นก็เพราะว่า neutrino นั้นตรวจวัดได้ยากมาก ๆ โดย neutrino นั้นสามารถวิ่งผ่านโลกได้โดยที่แทบไม่ทำปฏิกิริยากับอะตอมใด ๆ ทั้งสิ้น ดังนั้นทางเดียวที่เราจะสามารถวัด neutrino ได้ นั่นคือหา momentum ที่หายไป เนื่องจากปฏิกิริยาทุกชนิดจะต้องอยู่ภายใต้กฏอนุรักษ์โมเมนตัม โปรตอนที่วิ่งมาชนกันนั้นจะวิ่งมาตามท่อของเครื่องเร่งอนุภาค ดังนั้นผลรวมของโมเมนตัมก็จะต้องอยู่ในแนวตามท่อขอเครื่องเร่งอนุภาคเช่นกัน ถ้าหากเราทำการรวมโมเมนตัมของอนุภาคทั้งหมดที่เราสามารถวัดได้แล้วพบว่าผลรวมของโมเมนตั้มในแนวตั้งฉากกับท่อของเครื่องเร่ง เราจะสามารถรู้ได้ทันทีว่ามีนิวตริโนหลุดรอดออกไปในทิศตรงข้ามกับผลรวมโมเมนตัมนั้น ภาพประกอบ - ผลรวมของโมเมนตัมของอนุภาคมีแนวโน้มไปทางขวา ดังนั้นจึงสามารถสังเกตเห็นโมเมนตัมที่หายไปพุ่งไปทางซ้ายดังลูกศรสีขาวที่เขียนว่า MET source - http://dorigo.wordpress.com/2008/05/06/dark-matter-searches-at-colliders-part-3/ จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 23:21:35

ความคิดเห็นที่ 14 เมื่อเราสามารถวัดโมเมนตัม และพลังงานที่ตกกระทบ ณ จุดต่าง ๆ ของ Detector ของเราได้แล้ว การจะระบุว่าพลังงานที่ตกกระทบนั้นเป็นของอนุภาคใดนั้นสามารถทำได้ง่ายมาก เนื่องจากอนุภาคแต่ละชนิดก็จะให้สัญญาณที่ส่วนต่าง ๆ ของ detector ที่ต่างกัน - Electron เป็นอนุภาคมีประจุดังนั้นสัญญาณที่เราสามารถเห็นได้ก็คือเส้นทางการวิ่งของ electron ที่วิ่งแบบโค้งภายใน tracker นอกจากนี้เนื่องจากมีมวลน้อย พลังงานทั้งหมดจึงถูกทิ้งไว้ที่ electromagnetic calorimeter ไม่เหลือไปยัง hadronic calorimeter - Photon อนุภาคที่ไม่มีประจุซึ่งถูกดูดซับโดย electromagnetic calorimeter เช่นกัน แต่เนื่องจากไม่มีประจึงไม่มี track เกิดขึ้นภายใน tracker - Charge hadron อนุภาค hadron ที่มีประจุจะทิ้งร่องรอยการเดินทางไว้ใน tracker สูญเสียพลังงานเล็กน้อยใน electromagnetic calorimeter และจะมีกลุ่มพลังงานก้อนใหญ่ที่ถูกดูดซับโดย hadronic calorimeter - Neutral hadron อนุภาค hadron ที่ไม่มีประจุสัญญาณที่ได้จะคล้าย ๆ hadron มีประจุ คือมีพลังงานเล็กน้อยถูกตรวจวัดภายใน electromagnetic calorimeter และก้อนพลังงานขนาดใหญ่ใน hadronic calorimeter แต่เนื่องจากไม่มีประจุจึงไม่ทิ้ง track ไว้ภายใน tracker - Muon เป็นอนุภาคที่มีประจุดังนั้นจะทิ้ง track ไว้ภายใน tracker แต่เนื่องจากอำนาจในการทะลุทะลวงสูง จึงสูญเสียพลังงานให้ calorimeter ทั้งสองน้อยมาก นอกจากนี้ยังทิ้ง track ไว้ภายใน muon detector ที่อยู่รอบนอกสุดด้วย ภาพประกอบ – สัญญาณของอนุภาคชนิดต่าง ๆ ที่สามารถตรวจวัดได้ภายใน CMS โดยที่เส้นสีแดงคือ electron เส้นประสีน้ำเงินคือ photon เส้นสีเขียวคือ hadron มีประจุ เส้นประสีเขียวคือ hadron ไม่มีประจุ และเส้นสีฟ้าคือ muon source - http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0168900211020626 จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 23:30:31

ความคิดเห็นที่ 15 เมื่อเรามีข้อมูลโมเมนตัม พลังงาน และชนิดของอนุภาคทุกตัวแล้ว ที่เหลือก็เพียงแค่ย้อนกระบวนการสลายตัวกลับไปสู่อนุภาคที่เราต้องการ โดยใช้หลักการ 4-momentum ที่เราได้เรียนรู้ไปด้านบน เนื่องจากกฏการอนุรักษ์โมเมนตัมและกฏการอนุรักษ์พลังงานจะต้องเป็นจริงในทุกกรณี ดังนั้นปรากฏการณ์ต่าง ๆ ของอนุภาคมูลฐานของเราไม่ว่าจะเพียงแค่การชนกันหรือการสลายตัวของอนุภาคก็จะต้องอนุรักษ์โมเมนตัมและพลังงานเช่นกัน นั่นหมายความว่า ถ้าหากอนุภาค a ที่มี 4-momentum (at, ax, ay, az) สลายตัวเป็นอนุภาค b และอนุภาค c ซึ่งมี 4-momentum เป็น (bt, bx, by, bz) และ (ct, cx, cy, cz) ตามลำดับ ผลรวมของ 4-momentum ทั้งสองจะต้องเท่ากับ 4-momentum ของอนุภาค a นั่นคือ       bt + ct = at       bx + cx = ax       by + cy = ay       bz + cz = az เช่น Z-boson สลายตัวให้ muon 2 ตัวโดยที่มี 4-momentum เป็น (113.97 , -14.54 , 21.24 , 111.02) และ (145.93 , 76.90 , -6.88 , 123.83) หน่วยเป็น GeV ดังนั้น Z-boson ดั้งเดิมก็จะมี 4-momentum เป็น (113.97 + 145.93 , -14.54 + 76.90 , 21.24 - 6.88 , 111.02 + 123.83) = (259.90 , 62.36 , 14.36 , 234.85) โดยที่มวลของ Z-boson จะเท่ากับ sqrt(259.902- 62.362- 14.362- 234.852) = 91.09 GeV โดยสำหรับ Higgs การสลายตัวแบบหนึ่งที่เป็นไปได้ก็คือสลายตัวไปเป็น photon 2 ตัว ดังนั้นการจะหา Higgs นั้น เราก็เพียงแค่หาเหตุการณ์ที่เกิด photon ขึ้นมา 2 ตัวและลองนำมารวมกันเพื่อหามวลดู แต่ทว่า photon 2 ตัวนั้น ไม่ได้เกิดได้จากการสลายตัวของ Higgs ได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่อาจจะเกิดจากปรากฏการณ์อื่นอีกมากมาย ดังนั้นสิ่งที่เราต้องทำก็คือพยายามคัดเหตุการณ์ชนิดอื่นซึ่งเรียกว่า background ออกไปให้หมด ทำการรวม photon 2 ตัวจากหลาย ๆ เหตุการณ์แล้วหาการกระจายตัวของมวล ซึ่งก็จะได้เป็นดัง histogram ด้านบนหัวกระทู้นั่นเอง โดยที่แกนนอนคือมวลของผลรวม 2 photon และแกนตั้งคือปริมาณเหตุการณ์ที่ได้มวลในช่วงนั้น เส้นประที่มีแถบเหลืองก็คือผลการจำลอง background โดยไม่มี higgs จุดสีดำก็คือข้อมูลจริง ซึ่งจะเห็นได้ว่าที่บริเวณ 125 GeV ข้อมูลจริงมีจำนวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด นั่นหมายความว่าตรงนั้นมีอนุภาคบางอย่างที่ไม่มีใน background ของเรา ซึ่งนำมาสู่การค้นพบอนุภาค boson ชนิดใหม่นั่นเอง แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 55 23:39:47 จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 23:39:17

ความคิดเห็นที่ 16 สุดท้ายนี้ ผมมีแบบฝึกหัดมาให้สำหรับคนที่สนใจอยากลองคำนวณเล่นดู จากการชนกันของโปรตอนจำนวนมาก พบว่าเหตุการณ์หนึ่งเกิด top quark ออกมา 1 ตัว โดย top quark ตัวนี้สลายตัวต่อเป็น bottom quark และ W-boson นอกจากนี้ W-boson ยังสลายตัวต่อเป็น charm quark และ anti-strange quark โดยแต่ละตัวมี 4-momentum ดังต่อไปนี้ bottom  = (32.15 , 8.04 , -13.02 , 27.86) charm = (113.92 , -5.85 , 56.10 , -98.96) anti-strange = (93.09 , 62.35 , 45.34 , -52.17) คำถามคือ อนุภาคแต่ละตัว (top, bottom, W, charm, anti-strange) มีมวลเท่าไหร่บ้าง หวังว่าการเขียนบทความครั้งแรกของผมจะสามารถเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่สนใจเรื่องนี่ได้บ้างไม่มากก็น้อย ถ้ามีข้อสงสัยตรงไหนโพสถามได้นะครับ หรือถ้าหากมีข้อมูลส่วนไหนที่ผิดพลาดท้วงติงได้ทันทีเลยนะครับ ขอบคุณครับ References [1] http://cdsweb.cern.ch/journal/CERNBulletin/2012/30/News%20Articles/1462248?ln=en [2] http://en.wikipedia.org/wiki/Special_Relativity [3] J.L. Martin (1988). General Relativity-a Guide to Its Consequences for Gravity & Cosmology, Ellis Horwood Ltd. [4] http://en.wikipedia.org/wiki/Standard_Model [5]  J. Beringer et al. (Particle Data Group), Phys. Rev. D86, 010001 (2012) [6] http://en.wikipedia.org/wiki/Color_charge [7] http://cms.web.cern.ch/news/detector-overview [8] http://www.atlas.ch/detector.html [9] http://en.wikipedia.org/wiki/Collider_Detector_at_Fermilab [10] http://www1.gantep.edu.tr/~bingul/ep328/docs/ep328-Detectors.pdf แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 55 23:44:12 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 55 23:43:52 จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 23:43:09

ความคิดเห็นที่ 17 ภาพประกอบแบบฝึกหัด จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 23:45:29

ความคิดเห็นที่ 18 เอ้าโหวดไป เดี๋ยวจะมาอ่านละเอียดอีกที ตอนนี้จะนอนแล้ว ผมเกรงว่าหลาย reply คนไม่ได้เรียนฟิิสิกส์หรือทิ้งมันไปนานแล้วจะอ่านไม่รู้เรื่องแหงๆ... จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 00:36:38

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากครับ สำหรับความรู้ดีๆ แบบนี้ จากคุณ : ฟ้าสั่งให้ฉันรักคนที่มีเจ้าของ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 00:37:54

ความคิดเห็นที่ 20 สมกับเป็นหว้ากอ... แล้วถ้ายิง ใส่ฮิปโป ใครชนะครับ จากคุณ : เชียงใหม่ใจดี เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 00:42:58

ความคิดเห็นที่ 21 เก็บเข้าคลัง โรด จากคุณ : Mudady เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 02:01:25

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาอ่านด้วยความอยากรู้อยากเห็น ^^ อ่านไป ความเห็นแรก มึน เลย --' --- ปกติอ่านแต่ วิทยาศาสตร์แบบ อธิบายให้เข้าใจง่ายๆ พอมาเจออะไรแบบนี้ งงๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ ^^ แต่ก็ ขอบคุณมากค่ะ ^_^ จากคุณ : Gretchen เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 02:05:14

ความคิดเห็นที่ 23 ตึ้บเลย แต่จะพยายามอ่านครับ อยากมีความรู้เรื่องนี้ :D จากคุณ : KeeperMan เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 02:22:44

ความคิดเห็นที่ 24 สุดยอดดดดดด วิทยาศาสตร์ก้าวหน้าไปอีกขั้น จากคุณ : NUni111 เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 03:06:00

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณครับ แต่อ่านแล้วมึนส์ส์ส์ส์ ... ต้องค่อย ๆ ไป จากคุณ : เศียรนาคา ... เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 07:24:09 A:110.171.41.72 X: TicketID:255126

ความคิดเห็นที่ 26 อืมม์...รู้สึกว่า ผมเองไม่ฉลาดพอที่จะเข้าใจเรื่องนี้ครับ -L-' จากคุณ : หมอเถื่อน เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 07:55:06

ความคิดเห็นที่ 27 สิ่งสุดยอด ทีจะให้เกิดภูมิปัญญาของมนุษย์ ก็คือ Detector นั้นเอง.... ตรวจจับสิ่งที่ต้องการให้พบ   ช่างเหมือนกันจริง ๆ ...... จากคุณ : .......... (@Ble) เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 08:11:46

ความคิดเห็นที่ 28 อยากรู้เรื่องมั่งจัง พยายามอ่านทุกคำจนจบ แต่ก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดี - -" จากคุณ : กาลครั้งหนึ่งบนดวงดาวสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 08:19:54

ความคิดเห็นที่ 29 อยากรู้คำตอบของ แรงดึงดูด มากกว่า แค่รู้ว่า อะไรอยู่ใน อะไร ... ของอะไร ... ขอบคุณที่ นำวิธีการตรวจวัด การมีตัวตนของอนุภาคต่างๆมาอธิบายนะครับ เข้าใจหลักการแล้วครับ แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 55 09:14:48 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 08:49:03

ความคิดเห็นที่ 30 เริ่ม งง  ตรง คห. 2   แฮ่ะๆ  มึนตึ๊บ จากคุณ : apadechi เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 08:59:58

ความคิดเห็นที่ 31 เขียนแล้วอ่านเข้าใจง่ายดีครับ ชอบมาก จากคุณ : noname เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 09:52:35 A:203.153.166.116 X: TicketID:111907

ความคิดเห็นที่ 32 ช่วยสรุปเป็นคำพูดที่คนทั่วไป สามารถอ่านเข้าใจได้มั้ยครับ อธิบายแบบใช้ยกตัวอย่างก็ได้ ปล.มันวัดมวลจากพลังงาน หรอครับ อ่านแล้ว(ข้ามไปข้ามมา งงกับสมการ)งง จากคุณ : La Divinite เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 09:54:11

ความคิดเห็นที่ 33 เห็นสูตรแล้วตาลาย ~~~~~~ จากคุณ : leito608 เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 09:54:47

ความคิดเห็นที่ 34 สุดยอดดดดดดด สาระเนื้อๆ น้ำไม่ต้อง!! จากคุณ : ผมไม่เกี่ยวผมมาซื้อลูกชิ้น เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 10:16:08

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณที่ตั้งใจเขียนบทความดีๆ มาให้อ่านครับ สงสัยที่ว่า  |v| = c ใน #4 แสดงว่า vx, vy, vz หักล้างกันหมด งั้นหรือครับ จากคุณ : ped cad เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 10:16:19

ความคิดเห็นที่ 36 น่าสนใจมากค่ะ ขอบคุณจขกทมาก  แต่ถ้าได้ภาษาที่คนทั่วไปอ่านแล้วเข้าใจจะดีขึ้นอีกนิดค่ะ งงกับสูตรพรืดๆ^^ จากคุณ : Pretty_Cute_Girl เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 11:17:06

ความคิดเห็นที่ 37 สารภาพ ว่า อายุเกิน ที่จะมานั่งทำความเข้าใจแบบลึกซึ้ง แต่รู้ว่ามีที่มาที่ไปที่ถูกต้อง ตามหลักการก็ สุดยอดแล้วครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : Diablo_Octane เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 12:08:33

ความคิดเห็นที่ 38 มึนมากมาย ยอมรับว่าไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่ก็ขอบคุณครับที่นำความรู้มาบอกกล่าว จากคุณ : นภาไร้จันทร์ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 12:26:47

ความคิดเห็นที่ 39 มันสามารถทำอะไรเป็นประโยชน์แก่โลกมนุษย์ได้ไหม ถ้าเรามาปรับใช้กับทางเทคโนโลยี เช่นย้ายมวลสาร หรือส่งคนไปยังที่ต่างๆด้วยทางลับอะไรได้หรือเปล่้า จากคุณ : harvardวิทยาคม เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 12:44:54

ความคิดเห็นที่ 40 ชอบมากครับ  จขกทใช้ภาษาง่ายๆ   อ่านแล้วเข้าใจง่ายดี  ^^ จากคุณ : นักฆ่าดาบเดียว เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 13:12:59

ความคิดเห็นที่ 41 เข้าใจสัก 70% มั้งครับ จะพยายามอ่านนะ T__T จากคุณ : scozember เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 13:19:07

ความคิดเห็นที่ 42 Epic Double Facepalm จากคุณ : Fin@LikeAnime เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 13:30:01

ความคิดเห็นที่ 43 ฉลาดเหมือนอยู่กันคนละโลกคนละมิติ T T จากคุณ : เอ..ชีวิตมันขาดไรไปน๊า เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 13:40:17

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นกระทู้ที่ดีมากครับ คือมาอ่านเอาความรู้ทั่ว ๆ ไปนี่ไม่ได้เลยครับ มันจะต้องตั้งใจประดุจกับตอนที่กำลังจะทำข้อสอบฟิสิกส์อย่างไรอย่างนั้นเลย จากคุณ : paween_a เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 13:48:44

ความคิดเห็นที่ 45 ขออภัยครับที่เขียนเข้าใจยากไปหน่อย เดี๋ยวคราวหน้า(ถ้ามี)จะลองพยายามเขียนให้ง่ายกว่านี้ จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:01:40

ความคิดเห็นที่ 46 โอ้ สาระสุดๆ อ่านไปเหมือนๆกึ่งๆจะงงกึ่งๆจะเข้าใจ(-_-') ทิ้งฟิสิกส์มานาน แต่จะพยายามหาอ่านเพิ่มเติม ขอบคุณจขกท.มากๆ จากคุณ : aquatitle เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:04:13

ความคิดเห็นที่ 47 ใช้ความเป็นเร็กเก้ในการหาครับ เอ้า ฮิกส์ๆๆๆๆๆ จากคุณ : เทาทองวอร์ริเออร์ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:37:28

ความคิดเห็นที่ 48 แบบนี้ถึงจะสมกับเป็นหว้ากอ เบื่อพวกไร้สาระชอบดูถูกคนอื่น คิดว่าตัวเองเก่งสุดในจักรวาล ยังไม่เห็นมันโผล่กระทู้นี้เลย จากคุณ : H A T E * แ ต ง ก ว า * มาก เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:41:12 A:171.99.1.143 X: TicketID:369339

ความคิดเห็นที่ 49 อ่านแล้วรู้สึกว่า ตัวเองโง่มาก เฮ้อ!! ยังไงก็ต้องขอขอบคุณ จขกท. ครับ จากคุณ : EN4EVER เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:44:31

ความคิดเห็นที่ 50 นี้แหละ กระทู้หว้ากอ มันต้องแบบนี้ เข้ามาร่วมกันบูชา จากคุณ : แรงเสียดทาน เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:48:24

ความคิดเห็นที่ 51 ฮิกๆๆ จากคุณ : ผมเชียร์ลิเวอร์พูล เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:54:19

ความคิดเห็นที่ 52 แค่ดูรูปยังไม่รู้เรื่องเลยครับ อ่านนี่ไม่ต้องพูดถึง แต่ก็ขอบคุณจขกท.สำหรับกระทู้ความรู้แน่นปึ๊ก จากคุณ : @Lfa7D เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 16:28:30

ความคิดเห็นที่ 53 ชัดเจนครับ จากคุณ : กฤตยฎีกา เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 18:15:40

ความคิดเห็นที่ 54 ปักไว้ก่อน เดี๋ยววันหยุดมา solve แบบฝึกหัด จากคุณ : ZiaSong เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 20:29:09

ความคิดเห็นที่ 56 สุดยอดครับ จขกท เรื่องระดับนี้ต้องอัจฉริยะเท่านั้นถึงจะรู้เรื่อง จากคุณ : Peet Reloaded เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 21:02:37

ความคิดเห็นที่ 57 ผมติด 0 ฟิสิกส์ 2 จาก 5 ครั้งที่เรียน อ่านพอเข้าใจกล้อมแกล้มครับ จากคุณ : pheebar เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 21:25:59

ความคิดเห็นที่ 58 มาตอบการบ้านครับ... ไม่ใช่นักฟิสิกส์ แต่สนใจเรื่องพวกนี้เป็นงานอดิเรก ไม่รู้ว่าถูกหรือผิดยังไง รบกวนชี้แนะด้วยครับ 1) anti-strange = (93.09 , 62.35 , 45.34 , -52.17) ดังนั้นมวลของ anti-strange = sqrt(93.09^2 - 62.35^2 - 45.34^2 - 52.17^2) = 0.895 GeV 2) W-boson เกิดจาก charm quark และ anti-strange quark W-boson มี 4-momentum = (113.92+93.09 , -5.85+62.35 , 56.10+45.34 , -98.96-52.17) = (207.01 , 56.5 , 101.44 , -151.13) และมีมวล = sqrt(207.01^2 - 56.5^2 - 101.44^2 - 151.13^2) = 80.812 GeV 3) top quark เกิดจาก bottom quark และ W-boson top quark มี 4-momentum = (207.01+32.15 , 56.5+8.04 , 101.44-13.02 , -151.13+27.86) = (239.16 , 64.54 , 88.42 , -123.27) และมีมวล = sqrt(239.16^2 - 64.54^2 - 88.42^2 - 123.27^2) = 173.258 GeV -------------- มาตอบเพิ่ม นึกว่าถามแค่ 3 ตัว T^T -------------- 4) charm quark มีมวล = sqrt((113.92^2 - 5.85^2 - 56.10^2 - 98.96^2) = 1.803 GeV 5) bottom quark มีมวล = sqrt(32.15^2 - 8.04^2 - 13.02^2 - 27.86^2) = 4.825 GeV แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 55 22:34:39 แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 55 22:32:18 จากคุณ : เด็กวัดสะพานใหม่ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 22:21:22

ความคิดเห็นที่ 59 #58 ถูกต้องคร้าบบบบ ดีใจมีคนทำด้วย >< จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 22:30:33

ความคิดเห็นที่ 60 ยอมครับ T_T จากคุณ : thinktogether เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 22:41:59

ความคิดเห็นที่ 61 อ่านคร่าว ๆ พอเข้าใจได้บางส่วนครับ เพราะมีปัญหาเรื่องยังไม่ค่อยเข้าใจในส่วนของ Quarks ที่เคยรู้มา ว่ามี flavor 6 flavor และ color 3 color โดย 6 flavor ก็คือ ชนิดของ quark มี 6 ชนิด คือ up, down, charm, strange, top, bottom พอมาอ่าน ก็รู้เพิ่มในประเด็น color ว่า คือ ใช้ทฤษฏีสีมาอธิบาย ว่าต้องใช้สีต่างกันผสมกัน เพื่อให้ได้สารที่ไม่มีสี (เรียกสารนั้นว่า Hadron) ดังนั้นจะเกิดการรวมตัวได้ 2 แบบ คือ ใช้สีต่างกัน 3 ตัว Red Green Blue ผสมกันก็จะไม่มีสี จะเรียกสารที่เกิดจาก quark 3 ตัวรวมกันว่า baryon เช่น neutron เกิดจาก down quark 2 ตัว รวมกับ up quark 1 ตัว หรือใช้สี 2 ตัว คือ ที่มีสีเดียวกัน(quark)รวมกับคู่ตรงของสี (antiquark) ผสมกันก็จะไม่มีสี จะเรียกสารที่เกิดจาก quark 2 ตัวรวมกันว่า meson เช่น pion เกิดจาก up quark กับ antidown quark ตรงนี้ผมสงสัยอะครับ อย่างกรณีของ neutron ตัว down quark ที่มารวม จำเป็นต้องเรียกว่า down quark สีแดง หรือ down quark สีเขียว มารวมตัวกับ up quark สีน้ำเงินหรือเปล่า ถึงจะถูกต้อง หรือไม่จำเป็น แค่รู้ว่าใช้ down quark 2 ตัว รวมกับ up quark 1 ตัว ก็เพียงพอแล้ว ตัวสีเป็นแค่การอธิบายแบบให้เห็นภาพแค่นั้น อีกอย่างที่สงสัย คือ ทำไมพวก meson ถึงไม่มีอนุภาคที่เกิดจาก quark ชนิดเดียวกันรวมกับ antiquark ของมันเอง เช่น up quark รวมกับ anti up quark หรือเป็นเพราะว่าถ้าเกิดเจอคู่ตรงข้ามกันจะเกิดการระเบิดขึ้นครับ ปล เหมือนเคยจำได้เลา ๆ ว่ามีคนค้นพบ quark รวมตัวกันแทนที่จะเป็น 2 หรือ 3 ตัว กลับรวมกันเป็น 5 ตัว อันนั้นคืออะไรหรือครับ แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 55 22:50:35 จากคุณ : beverage144 เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 22:44:58

ความคิดเห็นที่ 62 ใช่ครับ ตามที่ว่ามาเลย ถ้า quark 3 ตัวรวมกันเราจะเรียกว่า baryon แต่ถ้าเป็นสองตัวรวมกันเราจะเรียกว่า meson โดยที่การจะแยกชนิด hadron แต่ละตัวนั้น เราจะดูแค่ว่าประกอบด้วย quark flavor ไหนเป็นหลัก ไม่ได้ดูว่าประกอบด้วย color charge แบบไหนบ้าง เนื่องจากภายใน hadron quark แต่ละตัวจะมีการแลกเปลี่ยน color charge ตลอดเวลา โดยการแลกเปลี่ยน gluon ซึ่งกันและกัน ขอบอกก่อนว่า gluon นั้นไม่ได้มี color charge เหมือน quark ธรรมดาทั่วไป ที่มีแค่ red, green หรือ blue แต่จะมี color charge อยู่เป็นคู่ เช่น red-antigreen, blue-antired เป็นต้น โดยเมื่อ quark ปลดปล่อย gluon ออกมา ก็จะเกิดการเปลี่ยนสีขึ้น เช่น red quark ปลดปล่อย gluon red-antigreen ก็เหมือนกับ ปลดปล่อยสีแดงออกมาและรับสีเขียวเข้าไป ดังนั้น red quark เดิมที่ปลดปล่อย gluon ออกมาก็จะกลายเป็น green quark แทน gluon red-antigreen ก็จะวิ่งเข้าไปรวมกับ green quark อีกตัวทำให้ green quark นั้นกลายเป็น red quark แทน ซึ่งกระบวนการนี้เกิดขึ้นตลอดเวลาทำให้ quark แต่ละตัวมีสีเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ นั่นเอง ส่วนคำถามที่ว่าทำไม meson ถึงไม่มี quark ที่รวมกับ antiquark ของตัวเอง คำตอบก็คือมีครับ อันที่ง่ายที่สุดก็คือ neutral pion นั่นเอง โดยประกอบด้วย up+antiup หรือ down+antidown และนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ neutral pion มี mean lifetime ที่สั่นมาก เพียงแค่ 8.4 ± 0.5 ×10−17 วินาทีเท่านั้นเอง นั่นก็เพราะว่า quark - antiquark ภายในสามารถชนกันแล้วสลายตัวเป็นพลังงานได้นั่นเอง ในขณะที่ charged pion ที่เกิดจาก up+antidown หรือ down+antiup มี mean lifetime ถึง 2.6033 ± 0.0005 ×10−8 วินาที ส่วนเรื่อง quark 5 ตัวนั้น สารภาพว่าผมไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ครับ รู้แค่มันเรียกว่า pentaquark แค่นั้นเอง แต่เชิงทฤษฎีมันเป็นยังไง มีคุณสมบัติยังไงยังไม่เคยศึกษาเลยครับ จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 00:03:41

ความคิดเห็นที่ 63 ขออณุญาตกดลบ คคห.48 ครับ  ไม่อยากให้เกิดดรามาครับ  ^^ และกดเก็บเข้าคลังเรียบร้อย จากคุณ : Zenmaster_T เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 03:41:38

ความคิดเห็นที่ 64 MoMelyz ผมมีข้อสงสัีย 1 ช่วยอธิบายการมีสีของ กลูออน กับ ควากซ์ หน่อยครับ 2 เราพบว่า สสารมีสีใดๆ ได้โดยการ สะท้อน ออกมาของแถบความถี่สีของแสง ซึ่งแสงเป็น อนุภาค โฟตอน อนุภาคโฟตอน มีผลอย่างไรทำให้เราแยกแยะสีได้ ในระกับ กลูออน ควากซ์ 3 อะไรกำหนด ว่าอันนี้ต้อง color charge อยู่เป็นคู่ เช่น red-antigreen, blue-antired 4 ทำไม นิวตรอน อิสระถึงมีอายุได้ ไม่นาน 5 อะไรกำหนดว่า จะต้องแลกเปลี่ยน กลูออน ตลอดเวลาเพื่ออะไร หลักการที่จะทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนตลอดเวลาได้ มีอะไรควบคุมวัฏจักรนี้ แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 55 08:28:39 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 08:26:19

ความคิดเห็นที่ 65 1+2 สีในที่นี้ไม่ได้หมายถึงสีแบบรูปธรรมที่เราสามารถเห็นได้ครับ แต่เราเพียงแค่เอาแม่สีมาใช้เพื่อให้เห็นภาพได้เฉย ๆ ครับ ประจุไฟฟ้าทั่วไปนั้นเรามีแค่ + กับลบ เท่านั้น เมื่อเรานำ +1 มารวมกับ -1 เราจะได้ประจุเป็น 0 แต่สำหรับ quark นั้น เรามีประจุถึง 3 แบบด้วยกัน ซึ่งประจุทั้ง 3 แบบเมื่อนำมารวมกันกลับทำให้ประจุรวมเป็น 0 ได้ ซึ่งมันบังเอิญไปตรงกับแม่สีของแสงในธรรมชาติพอดี ที่เมื่อทำสีแดง สีเขียว สีน้ำเงินมารวมกัน กลายเป็นไม่มีสีได้ เค้าเลยนำชื่อของแสงสีในธรรมชาติมาเป็นตัวแทนเฉย ๆ ครับ ในความเป็นจริงแล้วจะเป็นประจุชื่ออะไรก็ได้ แต่เค้าเลือกใช้สีเพื่อทำให้เห็นภาพได้ง่ายขึ้น 3. อย่างที่ผมบอกคือ ผมยังไม่ได้ศึกษาเรื่องนี้ละเอียดมาก ดังนั้นก็คงไม่อาจตอบอะไรได้มากนะครับ แต่ผมคิดว่าที่เค้ากำหนดอย่างนี้ ก็เพื่อความสอดคล้องในทฤษฎีเมื่อเกิดการแลกเปลี่ยน gluon ครับ สาเหตุลึก ๆ อาจจะมีจริง ๆ แต่ในตอนนี้คงบอกได้แค่ว่าผมไม่ทราบครับ 4. ไม่ทราบครับ แหะ ๆ 5. เพราะ gluon เป็นสื่อนำแรงของแรงนิวเคลียร์อย่างเข้มครับ ในทาง quantum field เราตีความว่าการที่อนุภาค 2 ตัวมีแรงกระทำต่อกันได้ เกิดจากการแลกเปลี่ยนอนุภาคสื่อแรงระหว่างอนุภาค 2 ตัวนั้นครับ เช่น electron 2 ตัวผลักกัน ก็เกิดจากการแลกเปลี่ยน photons ระหว่าง electron 2 ตัวนั้น ดังนั้นภายใน hadron ที่แรงนิวเคลียร์อย่างเข้มเป็นตัวที่คอยดึงดูดให้ quark แต่ละตัวยึดติดกันไว้เป็นอนุภาค hadron quark แต่ละตัวก็จะต้องแลกเปลี่ยน gluon ซึ่งกันและกันเพื่อคงสภาพ hadron ไว้ครับ จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 11:24:46

ความคิดเห็นที่ 66 #64 ผมเสริมให้คุณ MoMelyz ละกัน 4. เพราะมีแรงนิวเคลียร์่อ่อนอยู่ด้วย นิวคลีออนมีแรง 3 แรงที่ทำงานร่วมกัน ผลักคือแม่เหล็กไฟฟ้าและนิวเคลียร์อ่อน ดูดคือนิวเคลียร์เข้ม พอดีนิวตรอนรวมๆแล้วมันมีแรงนิวเีคลียร์อ่อน+แม่เหล็กไฟฟ้าชนะนิวเคลียร์เข้ม มันจึงสลายตัวในสภาวะอิสระ แต่ถ้าไปอยู่ในนิวเคลียส สนามของแรงนิวเคลียร์เ้ข้มจะกดการสลายตัวไว้ (เว้นแต่นิวเคลียสใหญ่มากๆหรือมีนิวตรอนเยอะเกิน ก็เกิดได้อีกกับกัมมันตรังสีที่สลายเบต้าออกมา) คุณ MoMelyz เรียนด้านฟิสิกส์อนุภาครึครับ? จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 11:39:33

ความคิดเห็นที่ 67 ใช่ครับ ตอนนี้เรียนป.โทอยู่จุฬาครับ จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 11:48:58

ความคิดเห็นที่ 68 ^ อ้าวเฮ้ย! ก็ต้องรู้จักเพื่อนสนิทผมดิเนี่ย? (ชื่อเดียร์ เรียนป.โทฟิสิกส์จุฬาเหมือนกัน จบตรีฟิสิกส์มาปีเดียวกับผม ส่วนผมไปวิศวนิวเคลียร์แทน) จบตรีฟิสิกส์จุฬารึเปล่าครับ? ถ้าจบแล้วต่อเลยนี่รุ่นน้องผมชัดๆ เอิ๊ก จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 12:00:13

ความคิดเห็นที่ 69 เดี๋ยวมา ถามต่อ นะ จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 12:03:14

ความคิดเห็นที่ 70 จบตรีมหิดลมาครับ แล้วมาต่อโทที่จุฬา ปล.ตอนนี้แฟนผมก็เรียนวิศวะนิวเคลียร์เหมือนกันนะครับ แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 55 12:22:17 จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 12:16:51

ความคิดเห็นที่ 71 ความเห็นส่วนตัว ผมใช้หลักของโมเมนตั้มอธิบายการคงอยู่ การสลายตัว ของโปรตรอนและนิวตรอน ที่ประกอบด้วยควากซ์ ที่มีประจุไม่เต็มหน่วย และไม่ใช่ภาวะมวลสารประจุเดี่ยวๆ หรือไร้ประจุโดยไม่มีโมเมนตั้มภายใน เช่น อนุภาค ต่างๆ เรื่องแรงแบบอ่อนแบบเข้มแรงแม่เหล็ก ก็เป็นสิ่งที่แทนขึ้นมาเพื่อบอกว่า มันคือแรงอะไรที่ทำให้โปรตรอน อยู่กับโปรตรอนในนิวเคลียสได้ หรือ โปรตรอนเกาะกับนิวตรอนได้ ทั้งๆที่มันขัดกับหลักการประจุเหมือนกัน ผลักกัน มวลไม่มีประจุ ไม่ดึงดูดกับมวลใดๆ แต่ในระดับ อิเล็กตรอน บางอะตอมมีอิเล็กตรอนหลายๆตัว และอยูในวงโครจรที่ต่างระดับกันความเร็วต่างกัน และมันหาได้ผลักกันเองมากกว่าจะโดนแรงดึงดูดไปหาประจุ + ของนิวเคลียสตรึงมันเข้าให้คงวงโคจรชั้นต่างๆ ตามความเร็วที่อิเล็กตรอน แต่ละตัวเข้ามาจับกับ นิวเคลียส เนื่องด้วยนิวเคลียส มีจำนวนโปรตรอนมากขึ้นจำนวน อิเล็กตรอนที่จะมาขอจับด้วยก็จะมีคู่มากขึ้นเช่นกัน ทั้งหมดตามกันโดยมีนิวตรอนเป็นก้อนมวล ที่เป็นตัวแปรให้ โมเมนตั้มระดับการโคจร ของ อิเล็กตรอนแต่ละชั้นไม่วิ่งอยู่ในระนาบวงโคจรเดียวกัน คิดไหมว่ามันเพราะอะไร เพราะขนาดมวล ไม่ใช่ประเด็นของแรงดึงดูด มันอยู่ที่แรงดึงดูดระหว่างประจุ ระยะห่าง และความเร็ว ของการเคลื่อนที่เป็นตัวแปร ให้่ดำเนิดอะตอมต่างๆสสารต่างๆ ในระดับสูงขึ้นไปจนถึงระดับจักรวาล มันใช้หลักการร่วมกัน โมเมนตั้มของแรงดึงดูดระหว่างประจุ ที่มีมวล ... เมื่อมวลมีประจุ นิวเคลียส เป็น + เสมอ และ อิเล็กตรอน เป็น - เสมอ และอิเล็กตรอนสามารถโอนถ่ายไป ยังอะตอมอื่นๆได้แรงพาหะที่เกิดจากการกระโดดแลกเปลี่บนประจุกับสรรพสิ่งรอบๆ ทุกๆขณะ คือค่ากำหนดการมีแรงดึงดูดระหว่างมวล ทั้งหมดนี้ว่ากันด้วย เรื่องแรงเดียว ต่างสเกล ครับ แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 55 12:19:26 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 12:18:12

ความคิดเห็นที่ 72 #70 อ่องั้นเอง แต่ก็น่าจะรู้จักเพื่อนผมนะ อยู่ particle/high energy เหมือนกัน จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 12:22:19

ความคิดเห็นที่ 73 คห 66 4. เพราะมีแรงนิวเคลียร์่อ่อนอยู่ด้วย นิวคลีออนมีแรง 3 แรงที่ทำงานร่วมกัน ผลักคือแม่เหล็กไฟฟ้าและนิวเคลียร์อ่อน ดูดคือนิวเคลียร์เข้ม พอดีนิวตรอนรวมๆแล้วมันมีแรงนิวเีคลียร์อ่อน+แม่เหล็กไฟฟ้าชนะนิวเคลียร์เข้ม มันจึงสลายตัวในสภาวะอิสระ ผมคิดว่าแรงแบบเข้ม จริงๆก็คืแรงระหว่างประจุ ควากซ์ u และ d ภายใน นิวตรอนและ โปรตรอน ครับ ที่ยึดมันเข้าไว้ด้วยกันได้ จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 12:25:19

ความคิดเห็นที่ 74 ^ ครับ? แล้วบอกผมทำไมล่ะน่ะ? ผมแ่ค่อธิบายตามที่ได้ศึกษามาก็เท่านั้น จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 12:29:03

ความคิดเห็นที่ 75 แชร์ครับ ความเห็นส่วนตัว ผมคิดไม่เหมือนผมก็เลยบอกว่าคิดยังไง จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 12:32:28

ความคิดเห็นที่ 76 คหสต มีอะไรพิสูจน์มั้ยหรือนึกเอาเองครับ จากคุณ : เด็กขงเบ้ง เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 12:40:48

ความคิดเห็นที่ 77 ทำให้ผมเข้าใจว่าการ ใช้สีที่ว่าเป็นการเปรียบเทียบไม่ใช่สีจริงๆเพื่ออธิบายการมีประจุขนาดต่างๆ ซึ่งถ้าไม่มีประจุ คือ ประจุเป็น 0 จะแทนว่า ไม่มีสี ใช่ไหมครับ เพราะมีประจุ u d ที่ขนาดไม่เต็มหน่วยเกิดขึ้นในนิวตรอนและโปรตรอน แต่ยังไงนะครับ โปรตอน จะคงสภาพประจุ + เสมอ ไม่ว่าการผสมจะเกิดขึ้นยังไง จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 12:44:14

ความคิดเห็นที่ 78 คห 76 แรงแบบเข้่มเค้าก็ตั้งขึ้นมา แรงดึงดูดระหว่างมวล หรือ อนุภาคกราวิตรอน อะไรในตอนนี้ก็คิดเองว่ามีอยู่เหมือนกันครับ ของผมคิดน่ะไม่มีอะไรเลยครับ พูดไปตามหลักโมเมนตั้มทั้งนั้นเรื่องการโครจรการจับตัวของโปรตรอนกับโปรตรอน โปรตรอนกับนิวตรอน นิวตรอนอิสระทำไมสลายตัวได้ไวกว่า อธิบายได้ด้วยวิธีการเดียวกันเมื่อมีแรงดึงดูดระหว่างประจุของอนุภาคที่ต่างกันจะเกิดการเคลื่อนที่เข้าหากันของมวล และเมื่อมีการเคลื่อนที่เข้าหากันของมวลภายใต้ สภาวะตัวแปรรอบๆที่ไม่คงที่ โอกาสเกิดเป็นการโคจรรอบๆกันระหว่างก้อนมวลทั้ง 2 ซึ่งจะมีความเป็นไปได้มากกว่า พุ่งชนกันตรงๆแล้วสลายไปไม่เหลือความเป็นสสารใดๆ ซึ่งการโคจรก่อให้เกิดโมเมนตั้มเป็นการสั่นตัวร่วมของทั้ง 2 มวลก่อให้เกิดค่าอุณหภูมิต่างๆให้เกิดขึ้นใน(ในอุดมคติ space เป็นพื้นที่ที่ไม่มีการสั่นไหวใดๆเลยของอะตอม หรือภาวะ 0 สัมบูรณ์ แต่ในสภาวะนั้นหาได้ยากตามธรรมชาติ และส่วนมากอยู่ใน space ที่ห่างไกลกับแสงสว่างรังสีความร้อนที่แผ่มาไม่ถึง ซึ่งไม่รู้จะมีไหมนะ) หลายๆอย่าง เรื่องทำไมนิวตรอนอิสระถึงสลายตัวได้ไวกว่าโปรตรอน ก็อาศัยหลักโมเมนตั้มเช่นกัน ผมได้กล่าวไว้ใน กระทู้นี้แล้ว http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X12383363/X12383363.html เสริม เราไม่อาจแยกแรงดึงดูดระหสว่างประจุออกจากแรงดึงดูดระัหว่างมวลได้เพราะค่าประจุเป็นค่าประจำตัวของสสารที่มีมวลทั้งหลาย มันเกิดการแลกเปลี่ยนกันตลอดเวลากับมวลรอบๆ ในลักษณะของแรงต่างสเกล ตามระยะห่าง สิ่งเดียวที่พอจะบอกได้คือเรื่องการทำให้มวลที่มีประจุต่างกันโดยการทำให้เกิดภาวะไฟฟ้าสถิตย์ดึงดูดเข้าหากัน ลองเอาลูกโป่งขัดสีกับผ้าสักะหลาดแล้วนำลููกโป่งเข้าใกล้สายน้ำที่เปิดให้ไหลจากก๊อกดูครับ มวลน้ำกับลูกโป่งดูดเข้าหากัน โดยไม่สนใจแรงดึงดูดระหว่างประจุของมันกับโลกที่เกิดขึ้นและกระทำอยู่ตลอดเวลา เพราะัมันโดนทำให้เสียสมดุลทางประจุในสเกลระยะใกล้กว่าที่มวลน้ำกับโลกกำลังทำกันอยู่ และทุกขณะมีการแลกเปลี่ยนประจุอย่างต่อเนื่องกับมวลรอบๆอยู่แล้วเ้พื่อพยายามรักษาความเป็นกลางทางไฟฟ้าแต่ทำไม่ได้หรอกเลยต้องแลกเปลี่ยนกันเรื่อยไปเพราะตัวแปรให้่โมเมนตั้มมันเปลี่ยนก็คือรังสี ค่าความร้อนเฉพาะตัวของสสารต่างๆมันมี และเปลี่ยนผันได้ตามการได้รับรังสีความร้อนการเสียดสีการเคลื่อนที่ ทุกอย่างล้วนเชื่อมโยงถึงกันทางประจุไฟฟ้าที่ต่างกันของแต่ละมวลสารครับ แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 55 13:16:05 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 13:03:51

ความคิดเห็นที่ 79 หลงเข้ามามึนๆ งงๆ หาทางกลับเฉลิมไทยไม่ถูก แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 55 14:00:49 จากคุณ : Edna Mode เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 14:00:16

ความคิดเห็นที่ 80 คำถามที่สำคัญ เราจะสลายแรงดึงดูดระหว่างมวลได้อย่างไร แม้เราจะรู้ถึงทุกกลไกของสสารแล้วว่ามีอะไรบ้าง และคำถามที่สำคัญกว่าคำว่ามี มวล คือ มีประจุ ใครให้ประจุแต่อนุภาคว่าต้องมีขนาดเท่านี้ ขั้วอะไร และขนาดประจุมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับขนาดมวลด้วย เราจะขัดขวางทุกๆกระบวนการของทุกๆโปรตรน นิวตริอนได้อย่างไร ในการใช้งานในชีวิตประจำวัน สิ่งที่ง่ายดายที่สุดคือการทำให้ประจุต่างกัน หรือเสียสมดุลย์ แล้วการแลกเปลี่ยนประจุก็เกิดขึ้น ... การเคลื่อนที่เข้าหากันของมวลก็เกิดขึ้น แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 55 14:38:55 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 14:24:23

ความคิดเห็นที่ 81 (((เข้ามาทีถึงกับมึน หลงทางงงงง))) จากคุณ : เค้าเปล่านะ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 15:53:29

ความคิดเห็นที่ 82 คห78 ประเด็นแรงที่เกิดขึ้นระหว่าง ลูกโป่งกับน้ำ เป็นเพราะ แรงโน้มถ่วงมีความแข็งแรงน้อยกว่าแรงแม่เหล็กไฟฟ้าใช่หรือเปล่า เพราะมวลใหญ่ขนาดโลกยังชนะแรงดึงจากประจุไฟฟ้าของลูกโป่งใบกระจ้อยไม่ได้ แต่แรงโน้มถ่วงสามารถส่งแรงได้ระยะทางไกลมหาศาล ขนาดโลกยังต้องโคจรภายในแกแล็คซี่ทางช้างเผือก ซึ่งระยะห่างกันเป็นร้อยปีแสง จากคุณ : beverage144 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 16:33:05

ความคิดเห็นที่ 83 อยากให้มีคนทำเป็นการ์ตูน(เหมือนตอนภูมิคุ้มกัน) ให้อ่านเข้าใจง่ายๆจัง จากคุณ : เป็นเมียเราต้องอดทน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 16:36:45

ความคิดเห็นที่ 84 82 แล้วผมจะมาอธิบายเรื่องสเกลให้ฟัง จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 17:10:56

ความคิดเห็นที่ 85 เข้าใจประมาณ 0.00001% ห้า ห้า ทำไมเรามันอ่อนยังงี้ จากคุณ : หน่วยต่อสู้อากาศยาน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 17:59:07

ความคิดเห็นที่ 86 - -" สงสัยเราต้องกลับไปเลี้ยงลูกที่ชานเรือนเหมือนเดิมน่าจะดีกว่า หรือ ไม่ก็ไปหาอะไรกินที่ก้นครัวให้ฉลาดกว่านี้  T___T แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 55 22:30:00 จากคุณ : Hades - N70 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 22:23:25

ความคิดเห็นที่ 87 สงสัยเราต้องกินปลาเยอะๆ จากคุณ : รองเท้าเปื้อนฝุ่น (dirty shoe) เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 23:39:42

ความคิดเห็นที่ 88 มวลแต่ละสสาร มีประจุต่างกันเมื่อเทียบ กับสสารอื่นๆ ในที่นี้ เสเกล คน หรือทุกสิ่งอย่างเมื่อเทียบกับโลก ต่างกันมาก รัศมีที่แรงดึวดูดระหว่างประจุที่ต่างกันของมวลสาร คือระยะที่โลกส่งแรงดึงดูดไปรอบๆมวล ซึ่งอัตราส่วนของการหลุดพ้นจากระยะแรงดึงดูดระห่างประจุแปรผันตรงกับขนาดมวล และความมีประจุของมวลก้อนที่พยายาม หลุดออกจากแรงดึงดูด ของประจุมวลโลก วัตถุเล็กๆประจุน้อย แรงยึดเหนี่ยวมากน้อย ขึ้นอยู่กับระดับประจุว่าเทียบแล้วแตกต่างกันมากน้อยแค่ไหน ตามหลักแค่ประจุต่างกันไม่เท่ากันก็ดึงดูดเข้าหากันแล้ว ลองดู แรงหลุดพ้น ถ้าเอาง่ายๆ สมมุติ ไม่คิด drag ไม่คิด แรงลอยตัว F > mg นิดเดียวก็ ใช้ได้แล้ว ที่สมดุลย์ คือ F = mg แค่นี้ก็พอครับ ณ จุดนั้น นน. ของ จรวจจะเป็น 0 นิวตัน ทีนี้พอได้แรงกระทำอื่น มากระทำ จะทำไห้จรวจเคลื่อนที่ได้ จริงไหม จากคุณ : น้าพร  - [ 19 เม.ย. 47 09:41:20 ] ถ้าออกแรงมวลปากกาให้ วิ่งที่ความเร่ง 9.8 เมตร ต่อวินาทีต่อเนื่อง มันก็จะหลุดไปจาก สนามแรงดึงดูดได้ ด้วยการออกแรงไม่มาก ทีนี้ในสเกลที่ใหญ่ขึ้น ระดับปากกากับ จรวดขนาดใหญ่หนักหลายตัน มวลนั้นอยู่ในรูปเชื่อเพลิงและสสารของตัวจรวด และเต็มไปด้วยประจุที่มากกว่าหลายเท่า เมื่อเทียบกับปากกา แรงที่จะต้องพาสสารนี้ให้เคลื่อนออกไป ก็ต้องออกแรงมากขึ้นเพื่อจะหลุดไปจากรัศมีแรงดึงดูดระหว่างประจุของมวลที่โลกส่งไปรอบๆ ดวงจันทร์ห่างโลกหลายแสน กม แต่ขนาดของประจุมวลสารดวงจันทร์ กับขนาดประจุมวลโลก ด้วยระยะห่างเท่านั้นเมื่อมองในระดับสเกล พื้นที่การดึงดูดเข้าหากัน สูงกว่ามวล จรวดมาก ดังนั้นระยะห่างที่ดาวเทียมค้างฟ้าอยู่ กับดวงจันทร์ที่คงวงโคจรรอบๆโลกไว้ได้ จึงอยู่ถัดไปในระยะห่างระหว่างมวล ทั้ง 2 เพราะ ระดับประจุมันต่างกันมากส่งผลในระยะห่างที่ไกลขึ้น ตอนนี้คนสิ่งของบนโลกดึงดูดกับโลกด้วยระยะชิดติดกัน เพราะเราไม่ได้เดินทางด้วยความเร็วอย่างต่อเนื่องจนไม่ตกมาบนโลก โดยไม่อาศัยแรงพยุงอากาศ เช่นการขว้างก้อนหินกลมๆให้ลอยไปรอบๆโลก ต้องเคลื่อนที่ด้วยความเร็วนั้นไปเรื่อยๆ มันก็จะไม่ตกลงมา หรือหากคุณกระโดดขึ้นด้วยแรงเท่าเดิมได้ทุกครั้งโดยไม่ต้องตกพื้นก่อน คุณก็จะกระโดดสูงไปได้เรื่อยๆ มองระดับถัดไป โลกจับคู่ดึงดูดกับดวงจันทร์ สเกลถัดไปโลก จับคู่กับดวงอาทิตย์ มันเป็นเรื่องของระดับประจุที่ต่างกันในระดับที่สูงขึ้น กับคู่มวลสารประจุที่ส่งผลถึงกัน ตามระยะทางที่ส่งไปถึง โดยส่วนมากแปรผันตรงกับการมีมวลมากน้อย เพราะมวลหนักระดับความมีประจุต่อสิ่งรอบข้างก็มากขึ้นระยะทางในการออกแรงระหว่างมวลประจุต่างกันที่อยู่ห่างออกไป มวลที่มีประจุใดๆต่างกับโลกต่างกับดวงจันทร์ แต่มีประจุน้อยก็จะล่องลอยอยู่ระหว่าง โลกกับดวงจันทร์ แล้วค่อยๆเคลื่อนตัวหาประจุที่ต่างกันที่มากที่สุด เมื่อเทียบตามขนาดประจุและระยะห่าง มันจะเกิดการเดินทางช้าๆ หรือ อาจจะไม่เดินทางไปทางประจุใด เลย เพราะอัตราส่วนสเกลมันต่างกันมากเมื่อเทียบ ขนาดโลก กับปากกา ที่ระยะห่างหลายหมื่น กม เป็นต้น แรงสื่อกระทำในการแลกเปลี่ยนประจุ ของปากกาอันเดิมที่ระยะห่างใหม่ ไม่เชื่อมต่อกันได้มาก หรืออาจขาดจากกันไปแล้วก็ได้ เมื่อเทียบกับตอนระยะทางสั้นๆใกล้ๆผิวโลก เหตนี้เราจึงไม่เห็นมวลใกล้ๆดึงดูดกันเอง เช่น มวลเหล็ก 10 ตัน 2 ก้อน ที่ลอยในอวกาศ เพราะขนาดประจุถึงต่างกันแต่อยู่ในระดับไม่ต่างกันมาก พอจะทำให้การแลกเปลี่ยนอิเล็กตรอนจนเกิดการเคลื่อนที่ของมวลนิวเคลียส แต่หากเป็น มวลขนาด 10 ตัน ในอวกาศ แล้วทำให้มีประจุ + กับเศษฝุ่นผงอาจจะได้เห็นการเคลื่อนตัวของฝุ่นผง ไปติดกับมวลขนาด 10 ตันได้ เหมือนที่เราใช้หลักการประจุไฟฟ้าสถิตย์ในการพ่นสี ผมพยายามอธิบายเรื่อง แรงเดียวต่างสเกล ซึ่งอธิบายยากเหมือนกันครับ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 55 00:41:24 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 00:39:35

ความคิดเห็นที่ 89 ในที่สุดผมก็เริ่มมองเรื่อง color กับ favor ออก ขอบคุณจขกท.และผู้ที่ถามคำถามนี้ครับ จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 02:13:36 A:124.120.168.251 X: TicketID:250855

ความคิดเห็นที่ 90 แต่ก็มีข้อสงสัยเดิมๆ ว่าทำไมต้องมี 3 favours แล้วทำไมโลกเราต้องเห็นเป็น 3 มิติ มันเกี่ยวอะไรกันมั้ย ? จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 02:18:04 A:124.120.168.251 X: TicketID:250855

ความคิดเห็นที่ 91 สอดคล้องกับเรื่องที่เรียนอยู่พอดี ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ^^ จากคุณ : ice_ngungi เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 02:37:21

ความคิดเห็นที่ 92 โอ้ววว โนวววว  เค้าคุยภาษาเทพกัน ผมไม่เข้าใจ ครับ ใครก็ได้ ช่วยแปลไทยเป้นไทยให้ผมหน่อยครับ คืออยากรู้เรื่อง แต่ไม่เข้าใจอย่างแรงอ่ะครับ จากคุณ : เจ้าหนูจัมมัยตัวน้อยนิด เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 09:58:08

ความคิดเห็นที่ 93 เข้ามามึน จากคุณ : Angleevil เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 10:20:55

ความคิดเห็นที่ 94 #90 ถ้างงๆกับเรื่อง flavours ต้องย้อนไปดูประวัติของมันครับ หลังจากที่ J.J. Thomson ได้ค้นพบ electron ในปี 1987 จากการสลายตัวแบบเบต้า (beta decay) Wolfgang Pauli ได้ค้นพบ electron neutrino ในปี 1930 จากนั้นในปี 1936 Carl D. Anderson ได้ค้นพบอนุภาคใหม่คือ muon ในทีแรก muon ถูกจัดอยู่ในกลุ่มของ meson แต่จากการทดลอง เรากลับพบว่า muon นั้นมีความคล้ายคลึงกับ electron มากกว่า ดังนั้นจึงมีการจัดกลุ่มใหม่ โดยจัดให้ electron, electron neutrino และ muons อยู่ในกลุ่มเดียวกันคือ Lepton ปี 1962 Leon M. Lederman, Melvin Schwartz และ Jack Steinberger ได้ค้นพบ muon neutrino อีก สังเกตุได้ว่าทั้ง muon และ muon neutrino ต่างก็เป็นอนุภาคพื้นฐานเหมือนๆกับ electron และ electron neutrino ปัญหาคือ เมื่อเราเพิ่มพลังงานในการทดลองอนุภาค เรากลับพบกลุ่มอนุภาคที่มีสมบัติคล้างคลึงกันเป็นชุดๆ จากนั้นระหว่างปี 1974-1977 Martin Lewis Perl ได้ค้นพบ lepton ตัวใหม่จากการทดลอง tau มีสมบัติเหมือนกับ electron และ muon และเช่นเดิม tau neutrino ถูกค้นพบในปี 2000 เห็นได้ว่า เมื่อเราเพิ่มพลังงานในการทดลองขึ้นไป เราจะพบกับชุดของ lepton ที่มี มวลเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จึงมีการพยากรณ์ไว้ว่า lepton ในชุดถัดไปน่าจะมีมวล 100.8 GeV และ neutrino ของมันจะมีมวล 45.0 GeV จากคุณ : เถ้าลอย เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 13:33:57

ความคิดเห็นที่ 95 #90 นั่นก็ยังเป็นคำถามปลายเปิดอยู่ครับ ยังไม่มีใครรู้คำตอบ ที่ตอนนี้เราบอกว่ามี 3 flavor ก็เพราะเราเจอแค่ 3 ครับ ในอนาคตอาจจะเจอ flavor ที่ 4 ก็ได้ ซึ่งจริง ๆ แล้ว เค้าก็พยายามหากันอยู่เหมือนกันครับ จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 17:34:54

ความคิดเห็นที่ 96 พออ่านถึง คคห ที่2 ผมไปซื้อใบดรอปทันทีเลย จากคุณ : EJ20 Inside เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 19:26:04

ความคิดเห็นที่ 97 @96   จากคุณ : พีด้า เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 21:04:07

ความคิดเห็นที่ 98 ขอบคุณ คห.94 กับ 95 ครับ เดี๋ยวผมจะเอาข้อมูลที่ได้ไปค้นต่อ ทว่า ที่ผมสงสัยเพราะช่วงหลังผมสงสัยในเชิง ตัวเลขอะครับ เช่นว่าทำไมโลกต้องมีสามมิติ ทำไมfavours ต้องมี 3 เพราะว่าในหลายๆกรณี จำนวณเต็มเหล่านี้มันบอกอะไรได้ คล้ายๆ กับการค้นพบเรื่อง orbital - 2,8,18 พวกนั้นอ่ะครับ มันมีพฤติกรรมหลายอย่างที่ใน 2 มิติ กับ 3 มิติมีไม่เหมือนกัน เช่น การหมุน ซึ่ง ไม่ว่าเราจะหมุนวัติถุในสามมิติยังไง ถ้าวัตถุนั้นไม่มีแรงมากระทำเพิ่มเติม เราจะสามารถอธิบายการหมุน ได้ด้วยตัวแปร 2 ตัวที่มีการเปลี่ยนแปลงค่าตลอด ส่วนแกนหมุนเราสามารถทดเอาไว้ในใจได้ ดังนั้นคุณสมบัติเรื่องจำนวนเช่น ถ้ามีแค่ 2 favour อาจจะเข้าสู่สมดุลย์ได้ง่ายทำให้ 3 จึงเป็นตัวเลขน้อยสุดที่เป้นจำนวณเต็มที่ทำให้ favours หลากหลายพอที่จะทำให้เกิด interaction อย่างต่อเนื่องจนเกิดเป็นจักรวาลที่เราอยู่นี้ (คล้ายๆ 3 ก๊ก) ผมเลยมีคำถามประมาณนี้ครับ จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 55 22:52:52 A:124.121.250.205 X: TicketID:250855

ความคิดเห็นที่ 99 ขอโทษด้วยค่ะที่หนูโง่ จขกท.เขียนเนื้อหาดีมีสาระ อ่านได้ง่าย แต่สมองเม็ดถั่วอย่างเรา ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 00:13:09

ความคิดเห็นที่ 100 ขอบคุณ จขกท ครับ ผมไม่มีพื้นฐานพอที่จะเข้าใจได้ทั้งหมดนะครับ แต่รู้ได้เลยว่า เขียนแบบที่อ่านเข้าใจได้ง่าย โดยที่รายละเอียดที่สำคัญยังอยู่ครบ การอ่านแล้วจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจก็ขึ้นอยู่กับว่า ฐานความรู้เดิมของเราที่มีอยู่ จะมาต่อกับความรู้ใหม่นี้ได้ไหม ถ้าเอา ความรู้นี้ ไปพูดแถวๆไซท์งานก่อสร้าง เขาก็จะหาว่าบ้า หรือถ้าเอาความรู้ในพระอภิธรรมไปพูดแถว รัชดา ซอย 4 เขาก็คงจะหาว่าบ้าเช่นกัน จากคุณ : TransOla เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 11:10:30 A:171.98.110.243 X: TicketID:251223

ความคิดเห็นที่ 101 ผมคงต้องกลับไปทำความเข้าใจเรื่องมุมอาซิมุทกับมะเขือเทศเขตร้อนให้แตกฉานก่อนสินะ จากคุณ : DARKJEDI เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 18:38:33

ความคิดเห็นที่ 102 อยากขอความรู้เพิ่มเติม นะครับ พอดีอ่านหนังสือในเครือมติชน ที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับทฤษฏี ควอนตัม แล้วยังมีเรื่องสงสัยอีกเยอะในประเด็นเหล่านี้ครับ 1.เรื่องของทฤษฏี supersymetry (SUSY) ครับ ว่ามันเป็นอย่างไร เพราะเห็นว่าจะเป็นทฤษฏีที่คิดว่าสามารถรวมแรงโน้มถ่วง เข้ารวมกับแรงที่เหลืออีก 3 แรงได้ และจากทฤษฏีแล้วไอ้เจ้า squark มันไม่เหมือนกับ antiquark ใช่หรือไม่ หรือว่าจริง ๆ ตามทฤษฏี SUSY จะมี antisquark ด้วย 2. สงสัยเรื่องที่บอกว่าทฤษฏีรวมแรงของริชาร์ด ฟรายแมนด์ ที่บอกว่าเป็นเหมือนการซ่อนค่าอนันต์ไว้ใต้พรม โดยการใช้แผนภาพมาช่วยในการคิด อันนั้นหมายถึงอะไรครับ (เรื่องนี้ไม่ได้มีพูดถึงในกระทู้นี้นะครับ แต่สงสัยมาจากหนังสือที่อ่าน ผมจับใจความจากหนังสือได้ประมาณนี้) ขอบคุณครับ จากคุณ : beverage144 เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 22:58:27

ความคิดเห็นที่ 103 อ่านไม่รู้เรื่องเลยคับ 55+ จากคุณ : -APEM เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 09:24:02

ความคิดเห็นที่ 104 1. เข้าใจถูกแล้วครับ sparticle ไม่ใช่ antiparticle แต่เป็นคู่ของอนุภาคทั้งหมดใน standard model ต้องทำความเข้าใจก่อนว่า ปกติใน standard model เราสามารถแบ่งอนุภาคออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ จากค่า ๆ หนึ่งที่เรียกว่า Spin โดยอนุภาคที่มี Spin เป็นจำนวนเต็ม เช่น 0, 1, 2 จะเรียกว่า Boson ส่วนอนุภาคที่มี Spin เป็นจำนวนครึ่ง เช่น 1/2, 3/2, 5/2 จะเรียกว่า fermion โดยที่ quark และ lepton ต่างก็เป็น Fermion ทั้งสิ้น ในขณะที่ Guage Boson เป็นอนุภาค Boson ซึ่ง antiparticle ของอนุภาคแต่ละตัวนั้น จะต้องมีสมบัตินี้เหมือนกับอนุภาคคู่ของมััน เช่น anti quark ก็ต้องเป็น fermion เหมือน quark anti electron ก็ต้องเป็น fermion เหมือน electron แต่ในทฤษฎี supersymmetry นั้นทำนายไว้ว่าจะต้องมีอนุภาคคู่ของมันอีกชุดหนึ่ง ที่มี spin ต่างไปจากอนุภาคเดิมใน standard model อยู่ 1/2 นั่นคือ อนุภาค fermion ใน standard model จะต้องมีคู่ของมันใน supersymmetry ที่เป็นอนุภาค boson ในขณะเดียวกัน อนุภาค  boson ก็จะต้องมีคู่ของมันที่เป็น fermion เช่นเดียวกัน เช่น quark ใน standard model ที่เป็น fermion จะมีคู่ของมันใน supersymmetry ที่เรียกว่า squark ซึ่งเป็นอนุภาค boson โดยที่ antiquark ก็จะต้องมี anti-squark ที่เป็น boson ด้วยเช่นกัน ทำให้จากเดิมอนุภาคใน standard model เมื่อรวม antiparticle เข้าไปก็จะมีอนุภาคเพิ่มขึ้น 2 เท่า แต่เมื่อรวม supersymmetry particle เข้าไปด้วย ก็จะมีอนุภาคทั้งหมดถึง 4 เท่าจากของเดิม 2.เรื่องทฤษฎีของฟายน์แมน ที่ว่าซ่อนค่าอนันต์ไว้ใต้พรม ผมคิดว่าคงหมายถึง quantum field นะครับ เอาแบบง่าย ๆ นะครับ อาจไม่ค่อยตรงกับความเป็นจริงมากนัก พอให้เห็นภาพ คือว่าเมื่อเราคำนวณค่าพลังงานของพื้นที่ว่างเปล่าในอวกาศหรือที่เรียกว่า vacuum นั้น จริง ๆ แล้วเราควรจะได้ค่าเป็น 0 ใช่มั้ยครับ คือไม่มีอะไรเลย แต่เมื่อคำนวณจริง ๆ แล้วโดยใช้ quantum field พบว่าพลังงานของอวกาศที่ว่างเปล่านั้นกลับเป็นอนันต์ซะได้ และเมื่อคำนวณพลังงานของอวกาศขณะมีอนุภาค 1 ตัว หรือ 2 ตัว ก็จะได้ค่าเป็น อนันต์+1 อนันต์+2 นักฟิสิกส์ก็บอกว่าอย่ากระนั้นเลย พลังงานอนันต์ของ vacuum นั้นเราถือว่ามันเป็น 0 ไปละกัน แล้วดูแค่ความต่างของพลังงานระหว่าง vacuum กับตอนที่มีอนุภาคเอา เค้าก็เลยจัดการลบอนันต์ทิ้งไปทั้งหมด เหลือเพียงแค่พลังงานของอนุภาคเพียว ๆ เท่านั้นเอง ซึ่งเป็นวิธีการที่แถมาก ๆ 555 จากคุณ : MoMelyz เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 11:55:03

ความคิดเห็นที่ 105  เข้าใจบ้าง มึนบ้าง แต่กระทู้ดีมีสาระ ขอบคุณคร้าบบบบ จากคุณ : neng2006it เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 16:32:51

ความคิดเห็นที่ 106 อยากถามวิธีกำจัดหนอนปลอกนะครับ มีเยอะมาก จากคุณ : ก๊อกฮา เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 15:10:40