ความเชื่อที่ขาดการไตร่ตรอง [ย้ายจาก : วิทยาศาสตร์]
|
|
เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเพื่อนของผมครับ
เมื่อประมาณเกือบ 3 เดือนก่อน ผมได้เข้าร่วมงานศพของเพื่อนสนิทของผม เธอเป็นผู้หญิงน่ารัก สดใส มีน้ำใจ จนกลายเป็นที่รักใคร่ของคนมากมาย
ตัวเธอมีโรคประจำตัวแต่กำเนิด ซึ่งสาเหตุที่เธอต้องจากไปก่อนวัยอันควร (ตัวผมอายุ 23 ซึ่งเธอเองก็น้อยกว่าผมนิดหน่อย) ตามที่ผมได้ยินมาก็คือโรคที่เธอเป็นอยู่นั่นเอง ซึ่งอันที่จริงแล้ว โรคนี้นั้น หากดูแลตัวเองดีมากพอ ไม่มีทางที่จะทำให้เกิดเหตุจนเสียชีวิตได้
หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ติดใจอะไร เพียงแต่รู้สึกเหงาใจทุกครั้งที่นึกถึงเธอ แล้วหลังจากนั้น ประมาณ 2 เดือน หรือ 2 สัปดาห์ที่แล้วนั้นเอง ได้มีการจัดงานรำลึกถึงเธอในที่ทำงานของเธอ ซึ่งผมก็ม๊โอกาสได้ไปเข้าร่วมอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งทำให้ผมได้มีโอกาสรู้ความจริงที่น่าเวทนาบางอย่าง
สิ่งที่ผมได้ยินมาคือ สาเหตุที่แท้จริงของการเสียชีวิตนั้น ไม่ได้เกิดจากโรคประจำตัวเป็นสาเหตุ แต่เกิดจากการถูกทำร้ายร่างกายจนเสียชีวิต... และเหตุทั้งมวลนั้นเกิดจากความเชื่อแบบผิดๆ ที่ครอบครัวของเธอ ส่งตัวเธอให้กับปีศาจร้ายในคราบมนุษย์
เมื่อขยายความทั้งหมดแล้ว เรื่องนั้นเกิดจากการที่ครอบครัวของเธอ นับถือศาสนาหนึ่งอย่างเคร่งครัด เนื่องจากโรคประจำตัวที่เพื่อนของผมเป็นอยู่นั้น ได้สร้างความลำบากให้เธออยู่เป็นนิจ และในโอกาสนั้นเอง ก็ได้มีคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการรักษาโรคแบบพิศดารจากการบอกเล่าจากเพื่อนของพ่อเธอ โดยวิธีนั้นคือการรักษาโดย "ใช้เท้าเหยียบ" ลงบนร่างกายของผู้ป่วย
ในทีแรกนั้น ครอบครัวของเธอก็ยังไม่ได้ปักใจเชื่อลงแต่อย่างใด แต่กระนั้น ได้มีการยืนยันรับรองจากผู้มีอิทธิพลของศาสนาในท้องถิ่นนั้นๆ แนะนำ ครอบคัวของเธอจึงยอมฟังคำพูดของผู้รักษานอกแผนนั้น และเมื่อฟังไปนานๆ เข้า เสียงกระซิบจากปีศาจจึงบั่นทอนปัญญาลงไปทีละเล็ก ทีละน้อย จนยอมส่งลูกสาวผู้น่ารักเข้าสู่เงื้อมือของมัจจุราชในที่สุด โดยที่ลูกสาวนั้นก็มิได้เต็มใจสักเท่าใดนัก
วันคืนผ่านไป สี่วันนี้เป็นเหมือนนรกบนดินสำหรับเธอ ทุกวันนั้นเธอต้อง "รับการรักษา" อย่างต่อเนื่อง ปวดเนื้อตัวระบมจนใจจะขาด ร่างกายไร้เรี่ยวแรง อวัยวะภายในบอบช้ำ อาเจียนออกมาไม่หยุดหย่อน จนถึงวันสุดท้าย เธอก็ต้องจากไปอย่างเงียบๆ โดยไม่มีใครได้รับรู้...
จนเมื่อวันรุ่งขึ้นหลังจากนั้น ครอบครัวเธอก็ได้รับข่าวการจากไปของเธอ ความเสียใจก็ได้เอ่อล้นขึ้นมากจากภายใน แต่ยิ่งกว่านั้นคือเสียใจในความเบาปัญญาของตนเอง รวมถึงความเจ็บแค้นที่ไม่อาจระบายไปได้หมด
สิ่งที่ผมได้เล่าออกมานี้ คงไม่สามารถสื่อออกมาได้เท่ากับที่ครอบครัวของเธอมี แต่สิ่งที่ผมคิด สิ่งที่ผมรู้สึกคือ... ทั้งๆ เพื่อนของผมเป็นคนดีขนาดนั้น ผลลัพธ์ที่เธอได้รับกลับกลายเป็นสิ่งเหล่านี้? ผมเคยวาดภาพอนาคตที่ผมมีเพื่อนคนนี้อยู่... ตอนนี้สิ่งที่เหลืออยู่กลับกลายเป็นความว่างเปล่า ในครั้งแรกที่ผมได้รู้ความจริงจากปากของคนอื่น ความรู้สึกโกรธแค้นได้ถาโถมเข้ามา ไม่ใช่เพียงแค่เหล่าบรรดาหมอเถื่อนที่อ้างตัวเป็นผู้วิเศษพวกนั้น แต่รวมถึงครอบครัวของเธอที่ไม่ใช่สติปัญญาและประสบการณ์ชีวิตของตัวเองให้เป็นประโยชน์ เอาสมบัติของตัวเองและสมบัติของชาติไปทิ้งไว้ในมือของพิษร้ายแห่งสังคม...
ไม่มีทางไหนที่จะเอาเธอกลับมาได้อีกแล้ว แต่อย่างน้อยก็ขอไม่ให้มีเหยื่อแบบนี้เกิดขึ้นอีก ตอนนี้ครอบครัวของเธอกำลังหาทางดำเนินคดีกับขบวนการหากินกับความเชื่อของคนอยู่ในขณะนี้ ก็ผมก็หวังว่าผู้ร้ายจะต้องได้รับโทษอย่างสาสม และขอให้เรื่องนี้ได้เป็นอุทรหรณ์ให้ทุกคนได้รับรู้ และอย่าได้ทำผิดเหมือนที่ผมได้เล่ามานี้
แม้ว่าผู้ที่คอยหลอกล่อจะผิด แต่ผู้ที่ถูกหลอกล่อก็ผิดครึ่งหนึ่ง และแน่นอนว่า สิ่งที่ต้องสูญเสียไปนั้น ไม่อาจจะหาทางนำมันคืนมาได้ ขอให้ทุกคนจงหมั่นหาความรู้และประสบการณ์ เพื่อที่จะต้องไม่ตกเป็นเหยื่อของผู้ที่ใช้ปัญญาไปในทางที่ผิด
| จากคุณ |
:
f_m_p57 
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 ก.ย. 55 15:35:46
|
|
|
| 
เขียนบรรยายความรู้สึกได้ดี แต่บรรยายความยังไม่ได้เรื่อง น่าจะเล่ารายละเอียดวิธีเหยียบรักษา นั่น เขาทำอย่างไร ที่ไหน จะเป็นประโยชน์ในการป้องปราม และ ปราบปรามมารร้ายคนนี้ ครับ