ความคิดเห็นที่ 1 ยาบ้า-ยาไอซ์ ยาไอซ์/ยาบ้าเป็นสารกระตุ้นประสาทในกลุ่มแอมเฟตามีน Amphetamine เป็นชื่อวิทยาศาสตร์ของ "ยาบ้า" Methamphetamine เป็นชื่อวิทยาศาสตร์ของ "ยาไอซ์" แรกเริ่มเดิมที Amphetamine ถูกสังเคราะห์ขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1887 (ประมาณ 125 ปีก่อน) ส่วน Methamphetamine นั้นสังเคราะห์ได้ต่อมาในปีค.ศ.1893 (หลังจาก Amphetamine 6 ปี) โดยนักเคมีชื่อ Nagai Nagayoshi ต่อมาในปีค.ศ.1919 เภสัชกรชื่อ Akira Ogata เป็นผู้สังเคราะห์ Crystal Methamphetamine หรือเมทแอมเฟตามีนในรูปผลึกใสขึ้นเป็นครั้งแรก โดยสารตั้งต้นที่ใช้สังเคราะห์คือ "Ephedrine" (ซึ่งเป็นส่วนประกอบของยาแก้คัดจมูกหลายๆยี่ห้อเช่น แอคติเฟด ฯลฯ) ทำปฏิกิริยากับ ฟอสฟอรัสและไอโอดีน ถึงแม้ว่าการสังเคราะห์ Methamphetamine จะใช้สารเคมีน้อยตัว แต่ปฏิกิริยาของมันรุนแรงและอันตราย จึงต้องทำในแล็บโดยผู้เชี่ยวชาญเท่านั้น ในตอนแรก Methamphetamine และ Amphetamine ถูกใช้เพื่อรักษาผู้ป่วยโรคพาร์คินสัน, รักษาเด็กที่มีภาวะสมาธิสั้น(ADHD), รักษาอาการซึมเศร้า โดยยังไม่มีใครรู้ว่ามันมีฤทธิ์ข้างเคียงที่น่ากลัว หนึ่งในนั้นคือทำให้ "เสพติด" ได้ ต่อมาเมื่อมีการศึกษาเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับ Meth ทำให้รู้ถึงผลข้างเคียงที่อันตรายของมัน จึงประกาศให้เป็นยาที่ต้องควบคุมพิเศษ และเป็นสิ่งผิดกฎหมายเมื่อใช้ในทางที่ผิด ในปัจจุบันมี Methamphetamine ในรูปยาเม็ด ตัวอย่างเช่น ยา desoxyn เพื่อใช้รักษาผู้ป่วยโรคสมาธิสั้น(ADHD) แต่อย่าได้คิดว่าจะไปหาซื้อยานี้ตามร้านขายยาเชียวนะ เพราะไม่มีขายแน่นอน ตามโรงพยาบาลหลายๆแห่งก็ไม่มีด้วยซ้ำ เพราะยาที่ว่านี้จะต้องจ่ายให้โดยจิตแพทย์ ในโรงพยาบาลที่มีแผนกจิตเวชเฉพาะเท่านั้น และปัจจุบันยาแก้คัดจมูกที่มีส่วนประกอบของ Ephedrine ซึ่งสามารถนำไปเป็นหัวเชื้อผลิตยาบ้า/ยาไอซ์ได้นั้น ไม่มีขายตามร้านขายยาทั่วไปแล้ว ต้องให้แพทย์เป็นผู้สั่งจ่ายให้เท่านั้น และการครอบครองยาแก้คัดจมูกสูตรที่มี Epedrine ในปริมาณมากๆ โดยไม่ได้รับการอนุญาตอย่างถูกกฎหมาย ถือเป็นความผิดทางอาญา ยาบ้ากับยาไอซ์ ต่างกันอย่างไร? พูดให้เข้าใจง่ายๆคือ"ยาไอซ์"คือ Methamphetamine ที่มีความบริสุทธิ์สูง (คือมันมีการปนเปื้อนของสารอื่นๆน้อย) และเนื่องจากมันมีความบริสุทธิ์สูง จึงออกฤทธิ์ได้รุนแรงและอันตรายกว่ายาบ้าในแง่ของ "การทำให้เสพติด" (จขบ.เคยอ่านเจอว่ารุนแรงกว่ายาบ้า 8 เท่า) ส่วน "ยาบ้า นั้นคือ Methamphetamine ที่มีการผสมสารเคมีต่างๆ เช่น คาเฟอีน, กลิ่น, สี, ยาฆ่าแมลง ฯลฯ ตามแต่แหล่งผลิต ฤทธิ์ของยาบ้ารุนแรงน้อยกว่าเมื่อเทียบกับยาไอซ์ แต่อันตรายของมันมาจากสารเคมีต่างๆที่ถูกผสมเข้าไปในยา ทำให้ผู้ใช้สุขภาพร่างกายทรุดโทรมเห็นได้ชัดเจนกว่าผู้ใช้ยาไอซ์ เมื่อเสพเข้าไปแล้วเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายบ้าง? >> ออกฤทธิ์กระตุ้นระบบประสาทส่วนกลาง หรือก็คือ"สมอง"นั่นเอง ทำให้ร่างกายตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา (ไม่ง่วงนอน ทำงานได้ทั้งวันทั้งคืน 24 ชม.โดยไม่มีอาการเหนื่อยล้า) >> เพิ่มการหลั่งโดปามีน (Dopamine) ทำให้ผู้เสพรู้สึกเคลิบเคลิ้ม สบายใจ หายเครียด มีสมาธิจดจ่อกับอะไรสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้นานเป็นพิเศษ >> ทำให้รู้สึกมั่นใจในตัวเอง(ซึ่งเป็นความรู้สึกลวงๆที่สร้างขึ้นอย่างผิดธรรมชาติ) >> กดการทำงานของสมองส่วนคิด กระตุ้นการทำงานของสมองส่วนอยากและส่วนที่ควบคุมด้านอารมณ์-ศิลปะ ทำให้ผู้เสพมักมีโลกส่วนตัวสูง >> ลดความอยากอาหาร(เพราะไปกดศูนย์อยากอาหารในสมอง ทำให้มีหลายคนที่ใช้ยาเพื่อลดความอ้วน ซึ่งเป็นวิธีที่ผิดมหันต์) >> เพิ่มอารมณ์ทางเพศ ทำให้มีความต้องการทางเพศมากกว่าปกติ (ทำให้หลายคนใช้เพื่อเพิ่มความสุขทางเพศ) >> เพิ่มความดันโลหิตและทำให้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ (ส่วนมากชีพจรจะเต้นเร็วกว่าปกติ) >> ทำให้ม่านตาขยาย (ทำให้ไม่กล้าสู้แสงจึงมักเห็นผู้ใช้ยาใส่แว่นกันแดด) >> ในรายที่สูบบุหรี่ จะทำให้อยากบุหรี่มากขึ้นกว่าปกติมาก ทำให้ส่งผลเสียต่อร่างกายมากเป็น 2 เท่า >> การควบคุมอุณหภูมิในร่างกายผิดปกติ (เหงื่ออกง่าย ร้อนๆหนาวๆ ส่วนมากจะต้องเสพในห้องแอร์เพราะพอเหงื่ออกมากๆ แล้วจะทำให้ฤทธิ์ยาหมดเร็วขึ้น เนื่องมาจากต้องดื่มน้ำในปริมาณมากทำให้ปัสสาวะบ่อย ซึ่งสาร Methamphetamine จะถูกทำลายและขับออกที่ไต) >> การตัดสินใจแบบหุนหันพลันแล่น ทำให้เกิดข้อผิดพลาดได้ง่าย (เช่นการขับรถ) >> การควบคุมอารมณ์และการใช้เหตุผลลดลงเพราะสมองส่วนคิดถูกกด และเมื่อใช้ไปนานๆ สมองส่วนคิดที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับสติปัญญา การใช้เหตุผลถูกทำลาย กลายเป็นคนป่วยทางจิต >> สุขภาพช่องปากย่ำแย่ (เรียกว่า "Meth-Mouth") วิธีการเสพ ประมาณ 83%จะใช้วิธีสูบควันเข้าปอดโดยตรง โดยผ่านอุปกรณ์ลักษณะคล้ายบ้องกัญชาแต่มีรูปร่างและขนาดเล็กกว่า 21% ใช้วิธีสูดผงยาเข้าทางรูจมูก (แบบยานัตถุ์) 14% ใช้วิธีการฉีดเข้าเส้นเลือด สำหรับอุปกรณืการเสพ ผู้เสพมักจะประดิษฐ์ขึ้นเอง แต่สามารถหาซื้อได้ง่ายมากๆ ตามสถานที่ที่คุณคิดไม่ถึงในกรุงเทพ เช่น ตะวันนา, ตลาดห้วยขวาง, สีลม ขายกันแบบโจ๋งครึ่งริมฟุตบาทเลยครับ โดยแต่ละวิธีจะทำให้ได้รับยาในปริมาณที่ไม่เท่ากันหากคิดเป็นเปอร์เซ็นต์จะได้ดังนี้ การฉีด จะได้ยา100% การสูบควัน จะได้ยาประมาณ 90.3% การสูดผงยาเข้าทางรูจมูก จะได้ประมาณ 79% การเหน็บทางทวารหนักจะได้ประมาณ 99% การกิน จะได้ประมาณ 62.7% ราคา ตามราคาขายปลีกทั่วไป (ธันวาคม 2554) ยาไอซ์ กรัม (g.) ละ 3,000 บาท ยาบ้า เม็ดละ 200 บาท ถ้านึกภาพไม่ออกว่า 1 กรัมมันมีปริมาณขนาดไหน ให้คุณนึกถึงภาพยาเม็ดพาราเซตามอลที่เรากินกัน ยาพาราเซตามอลทั่วไป 1 เม็ด เท่ากับ 500 มิลลิกรัม หรือ 0.5 กรัม.(g.) 2 เม็ด เท่ากับ 1,000 มิลลิกรัม หรือ 1 กรัม (g.) ปริมาณของยาไอซ์ 1 กรัมเท่ากับยาพาราเซตามอล 2 เม็ด แต่ในความเป็นจริงจะนับน้ำหนักของซองพลาสติกที่ใช้บรรจุเข้าไปด้วย ซึ่งซองซิปล็อก (Zip Lock) หรือซองยาขนาดเล็ก น้ำหนักประมาณ 0.4-0.6 กรัม (g,) เพราะฉะนั้นก็จะเหลือน้ำหนักของยาไอซ์จริงๆ ก็แค่ 0.4 - 0.6 กรัม ต่อซองเท่านั้น (ประมาณยาพาราเซตามอล 1 เม็ด) ซึ่งผู้ค้ายาเค้าจะใช้เครื่องชั่งอย่างใน คคห.139 ชั่งกันเป๊ะๆเลยครับ แต่ในความเป็นจริงจะนับน้ำหนักของซองพลาสติกที่ใช้บรรจุเข้าไปด้วย ซึ่งซองซิปล็อก (Zip Lock) หรือซองยาขนาดเล็ก น้ำหนักประมาณ 0.4-0.6 กรัม (g,) เพราะฉะนั้นก็จะเหลือน้ำหนักของยาไอซ์จริงๆ ก็แค่ 0.4 - 0.6 กรัม ต่อซองเท่านั้น (ประมาณยาพาราเซตามอล 1 เม็ด) แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณซื้อยาจากร้านไหน ขออนุญาตยกตัวอย่างเปรียบเทียบ เช่นถ้าเปรียบตัวเราเป็นลูกค้าธรรมดา ก็จะไปซื้อยากับผู้ขายรายย่อย ที่เปรียบเป็นร้านโชว์ห่วย แล้วร้านโชว์ห่วยก็จะไปซื้อยามาจากผู้ค้าส่งอีกที ผู้ค้าส่งก็เปรียบเหมือนห้างค้าปลีกขนาดใหญ่-เล็กตามแต่รายๆไป เช่น แมคโคร,โลตัส ร้านก็จะได้ราคาถูกลงกว่าที่เราซื้อ ส่วนร้านค้าปลีกรายใหญ่ก็อาจจะไปรับมาจากโรงงานผลิตอีกที ซึ่งราคาก็จะยิ่งถูกลงไปอีก ปกติยาไอซ์ 1 กรัมจะสามารถใช้ต่อคนได้ประมาณ 3-5 วัน ขึ้นอยู่กับว่าร่างกายทนหรือดื้อยามากแค่ไหน ออกฤทธิ์นานแค่ไหน? Methamphetamine มีค่าครึ่งชีวิตอยู่ที่ 9-12 ชม. นั่นหมายความว่าเมื่อผ่าน 9-12 ชม. ผู้เสพจะต้องใช้ยา (เรียกว่า"เติม")เพื่อให้ยาออกฤทธิ์ต่อเนื่อง แต่โดยมากมักจะไม่ถึง 9-12 ชม. ก็ "เติม" ยากันแล้ว (เฉลี่ย 3-4 ชม. ครั้ง) ส่วน Amphetamine มีค่าครึ่งชีวิตอยู่ที่ 12-13 ชม. แล้วแต่ว่ายานั้นผสมอะไรลงไปบ้าง โดปามีน (Dopamine) คืออะไร? จะเห็นว่าตามรายละเอียดด้านบนจะมีชื่อ "โดปามีน" ซึ่งเป็นสารสื่อประสาทชนิดหนึ่งที่ร่างกายสร้างขึ้นเป็นพระเอก แล้วโดปามีนคืออะไรล่ะ? โดปามีนเกี่ยวข้องกับกลไกหลายอย่างในสมอง เช่น กระตุ้นสมองรับรู้ความพึงพอใจ สารเสพติดที่กระตุ้นโดปามีนได้แก่ ยาบ้า ยาไอซ์ โคเคน ฝิ่น เฮโรอิน รวมทั้งแอลกอฮอล์ และนิโคตินในบุหรี่ด้วย การใช้ยาเสพติดจะมีผลต่อสมอง 2 ส่วนคือ สมองส่วนนอกที่เป็นส่วนคิด และสมองส่วนที่อยู่ชั้นในซึ่งเป็นส่วนเกี่ยวข้องกับอารมณ์ และความอยาก สมองส่วนคิดทำหน้าที่ควบคุมสติปัญญาใช้ความคิดแบบมีเหตุผล ขณะที่สมองส่วนความอยาก เป็นศูนย์ควบคุมอารมณ์ ความรู้สึก ยาเสพติดจะกระตุ้นปลายประสาทในสมองให้หลั่งสารโดปามีน ซึ่งเป็นสารเคมีชนิดหนึ่งออกมาเป็นปริมาณมาก สารนี้ทำให้เกิดความรู้สึกสบาย เมื่อมีการกระตุ้นซ้ำๆบ่อยครั้งอย่างผิดธรรมชาติ สมองจึงมีการปรับตัวด้วยการลดการหลั่งสารเคมีนั้นลง เมื่อหมดฤทธิ์ยาเสพติด จึงเสมือนว่าร่างกายมีอาการขาดสารโดปามีน ทำให้มีอาการหงุดหงิด หรือซึมเศร้า ส่งผลให้ผู้เสพยาพยายามแสวงหายามาใช้ซ้ำ ในขณะเดียวกันเมื่อใช้ยาเสพติดบ่อยๆ จะทำให้สมองส่วนคิดถูกทำลาย การใช้ความคิดที่เป็นเหตุเป็นผลจะเสียไป ผู้ที่ใช้ยาเสพติดจึงมักแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมมีอารมณ์ก้าวร้าว หงุดหงิด ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ จึงทำให้มีการใช้ยาเสพติดบ่อยขึ้น ผลสุดท้ายจะเกิดความสูญเสียอย่างรุนแรงในด้านต่างๆ ของชีวิต ผู้เสพไม่สามารถควบคุมตนเองได้ด้วยสติปัญญา หรือความคิดและทำให้มีอาการทางจิต และสามารถเป็นโรคจิตเต็มขั้นได้ในที่สุด สารเสพติดจะกระตุ้นในสมองหลั่งสารโดปามีนออกมามากขึ้น มากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับชนิดของยาเสพติด ตามปกติแล้ว การรับประทานอาหารที่อร่อยถูกปาก สมองจะหลั่งโดปามีนเพิ่มขึ้นประมาณ 50% ส่วนการมีเซ็กส์จะกระตุ้นให้สมองหลั่งสารโดปามีนเพิ่มขึ้นประมาณ 100% ถ้าเป็นโคเคน (Cocaine) จะกระตุ้นให้สมองหลั่งโดปามีนเพิ่มขึ้นประมาณ 350% ส่วนเมทแอมเฟตามีนหรือยาบ้า/ยาไอซ์ สามารถกระตุ้นให้สมองหลั่งดดปามีนได้ถึง 1,200% อาการถอนยาและวิธีการบำบัด อาการถอนยา (Withdrawal Symtoms) อาการถอนยาจะเกิดขึ้นเมื่อหยุดเสพในทันทีทันใด โดยจะมีอาการหงุดหงิด รู้สึกไม่สบาย ฝันร้าย อยากอาหารมากขึ้น ซึม เบื่อ ขี้เกียจ ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง จนอาจมีผลกระทบต่อหน้าที่การงานหรือไม่มีสมาธิในการเรียน อาการเหล่านี้จะมีมากน้อยเพียงใดขึ้นอยู่กับจำนวนครั้งและปริมาณที่เสพ การรักษา (Treatment) - ใช้ยากลุ่มต้านอาการซึมเศร้า (Antidepressant) ได้แก่ imipramine , desipramine , amitriptyline , trazodone หรือ fluoxetine ซึ่งยาเหล่านี้จะเข้าจับกับสาร serotonin ในสมองเพื่อลดอาการซึมเศร้า และอาการอยากยา - กลุ่มยาระงับประสาท (Sedatives) ได้แก่ Dalmane , chloral hydrate ,Librium , phenobarbital หรือ Valium ถูกใช้รักษาอาการวิตกกังวล หรืออาการนอนไม่หลับ - กลุ่มรักษาอาการทางจิต (Antipsychotic) ได้แก่ Haldol , thorazine ที่ช่วยปรับความสมดุลย์ให้กับสาร dopamine เพื่อบรรเทาอาการทางจิต และรู้สึกพึงพอใจ โดยให้การบำบัดรักษาทั้งทางร่างกาย และจิตใจควบคู่กันไปด้วย การบำบัดจะต้องใช้ระยะเวลานาน 4 เดือน - 1 ปี ตามแต่อาการ,ระยะเวลาและปริมาณการเสพของผู้ป่วย การควบคุมตามกฏหมาย การควบคุมสารกระตุ้นประสาทในกลุ่มแอมเฟตามีน และอนุพันธ์ ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 จัดให้เป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 1 ผู้ผลิต นำเข้า หรือส่งออกซึ่งยาเสพติดให้โทษในประเภท 1 ต้องระวางโทษ จำคุกตลอดชีวิต ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคหนึ่งเป็นการกระทำเพื่อจำหน่ายต้องระวางโทษประหารชีวิต ผู้จำหน่าย หรือมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายยาเสพติดให้โทษในประเภท 1 มีปริมาณคำนวณเป็นสารบริสุทธิ์ไม่เกินหนึ่งร้อยกรัม ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ห้าปีถึงจำคุกตลอดชีวิต และปรับตั้งแต่ห้าหมื่นบาทถึงห้าแสนบาท ถ้ายาเสพติดให้โทษนั้นมีปริมาณคำนวณเป็นสารบริสุทธิ์เกินหนึ่งร้อยกรัม ต้องระวางโทษ จำคุกตลอดชีวิตหรือประหารชีวิต ผู้มีไว้ในครอบครองซึ่งยาเสพติดให้โทษในประเภท 1 มีปริมาณคำนวณเป็น สารบริสุทธิ์ไม่ถึงยี่สิบกรัมโดยไม่ได้รับอนุญาตตาม มาตรา 15 ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หนึ่งปีถึงสิบปี และปรับตั้งแต่หนึ่งหมื่นบาทถึงหนึ่งแสนบาท NOTE >> สารบริสุทธิ์ในที่นี้หมายถึง Methamphetamine ครับ ดังนั้นถ้าโดนจับคดียาไอซ์ เค้าจะนับน้ำหนักเป็นกรัมต่อกรัมเลย แต่ถ้าโดนจับคดียาบ้า เค้าจะมาคำนวนอีกทีว่ามีน้ำหนักของสารบริสุทธิ์(Methamphetamine) อยู่ประมาณเท่าไหร่ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 55 14:55:54 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 55 14:53:31 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 55 14:51:19 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 55 21:41:13 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 55 21:08:52 จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 15:54:46

ความคิดเห็นที่ 2 ผมว่าเป็นส่วนหนึ่งของการคัดสรรค์ทางธรรมชาติ ผู้อ่อนแอ ตาย คนติดยาเสพติดก็เช่นเดียวกัน ตาย ขยายพันธุ์ไม่ได้ ถือเป็นการลดจำนวนประชากรด้วย ชีวิตมันโหดร้าย ที่ร้ายกว่าคือทำร้ายตัวเอง จากคุณ : โควี เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 15:59:08

ความคิดเห็นที่ 3 ข้อมูลดี มีประโยชน์ ดีนะที่ผม ไม่สนเรื่องสารเคมีทำลายร่างกายตัวเองแบบนี้ เอาเงินไปรวมๆ ได้ค่าผ่อนรถ ผ่อนบ้าน เลยนะนั่น จากคุณ : napatn เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 15:59:16

ความคิดเห็นที่ 4 ยาอี/ยาเลิฟ(Ecstasy) คืออะไร? เป็นสารสังเคราะห์ ที่ออกฤทธิ์ทั้งกระตุ้นประสาท (amphetamine - like) และหลอนประสาท (LSD - like)  ยาอี/ยาเลิฟจึงถือว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องของยาไอซ์/ยาบ้า ปัจจุบันยาอี/ยาเลิฟเป็นยาเสพติดที่กำลังแพร่หลายในกลุ่มวัยรุ่น  สาเหตุหลักน่าจะมาจากความเข้าใจผิดที่ว่าเป็นยาที่ให้โทษต่อร่างกายน้อยกว่ายาไอซ์/ยาบ้า ยาอี (Ecstasy) มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ คือ 3,4 methylenedioxy methamphetamine หรือ MDMA  ส่วนยาเลิฟ มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ คือ 3,4-Methylenedioxy amphetamine หรือ MDA  ซึ่งมีสูตรโครงสร้างคล้ายกับ เมทแอมเฟตามีน หรือ ยาบ้า (Methamphetamine/Amphetamine) แต่มีฤทธิ์ที่รุนแรงกว่าประมาณ 10 เท่า  โดยออกฤทธิ์กระตุ้นประสาท และ ทำลายเซลล์สมองที่เกี่ยวข้องกับความคิดและความจำเช่นเดียวกัน สารที่ออกฤทธิ์หลอนประสาท (Psychedelic drugs) แบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม  คือ LSD-like , Amphetamine-like และ Mixed  โดย Ecstasy ถูกจัดเป็นแบบที่ 3 คือมีฤทธิ์ผสมกันระหว่าง LSD และ Amphetamine (พวกลูกผสม) ยาอี หรือยาเลิฟ จะมาในรูปแบบเม็ดหรือแคปซูล  ลักษณะทั่วไปของยาอี คือจะมีเม็ดกลมแบน ด้านหนึ่งนูนหรือเรียบ หรือมีขีดแบ่งครึ่ง  อีกด้านหนึ่งพิมพ์รูปภาพ หรืออักษรต่างๆ เช่นรูปดอกไม้ ผีเสื้อ การ์ตูน หรือเป็นตัวอักษรเช่น Adam, Love เป็นต้น  แต่ก็มียาอีอีกประเภทที่เรียกกันว่า ""molly"" ซึ่งเป็นยาอีในรูปผลึกใสหรือเป็นผง มีประโยชน์บ้างมั้ย? ยาอี (MDMA)นั้นสามารถใช้ในการรักษาจิตบำบัดได้ MDMA ยังสามารถใช้สนับสนุนในการรักษาอาการหวาดกลัวและใช้รักษาผู้ป่วยระยะสุดท้ายด้วย ในความเป็นจริงแล้ว นักจิตบำบัดหลายคนเช่น Leo Zeff, Claudio Naranjo, George Greer, Joseph Downing, and Philip Wolfson ได้ใช้ MDMA ในขั้นตอนการบำบัดรักษา จนกระทั่งต้องหยุดใช้ไปเมื่อมันกลายเป็นสิ่งผิดกฎหมาย George Greer สังเคราะห์ MDMA ขึ้นในแล็บ และได้ใช้มันในการรักษาคนไข้ของเขาในช่วงปี 1985 (พ.ศ.2528) ในชื่อการศึกษาว่า MDMA's Schedule I และมีรายงานผลของการรักษาคนไข้ใน MDMA's Schedule I พบว่าสามารถช่วยให้อาการป่วยทางจิตดีขึ้นได้ ทำให้ผู้ป่วยสามารถติดต่อสื่อสารกับคนรอบข้างได้ดีขึ้น และยังสามารถช่วยลดอาการปวดของผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย และทำให้เขามีคุณภาพชีวิตดีขึ้นในช่วงสุดท้ายของชีวิตตน ต่อมาในการศึกษา Schedule II (phase-II) พบว่าผู้ป่วยที่มีอาการเครียด ซึ่งเกิดขึ้นหลังเจอเหตุการณ์สะเทือนขวัญหรือวิกฤติการณ์ต่างๆในชีวิต ทำให้มีอาการหวาดกลัว/หวาดผวา เมื่อได้รับการรักษาด้วย MDMA พบว่ามีอาการดีขึ้นและไม่มีอาการอาละวาดหรือทำร้ายร่างกายเกิดขึ้นขณะรักษา  รวมทั้งยังใช้ได้ผลกับการรักษาผู้ป่วยทางจิตในกรณีที่การรักษาด้วยวิธีอื่นไม่ได้ผล นอกจากนั้น MDMA ในขนาดต่ำๆ ยังช่วยใช้เพิ่มประสิทธิภาพการทำสมาธิของพระในศาสนาพุทธบางรูปด้วย NOTE*** : การใช้ยาอีหรือ MDMA ในการรักษาทางการแพทย์นั้นจะใช้สารสังเคราะห์ที่มีปริมาณสารออกฤทธิ์ที่คงที่และเหมาะสมตามการควบคุมของแพทย์ แต่การใช้ในทางที่ผิดหรือซื้อยาในตลาดมืดนั้นยาแต่ละเม็ดจะมีปริมาณสารออกฤทธิ์ไม่เท่ากันและออกฤทธิ์ไม่คงที่ เสพยังไง? ส่วนใหญ่จะใช้วิธีการกิน และมักจะกินพร้อมเบียร์ เมื่อเสพแล้วเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายบ้าง? เมื่อผู้ใช้ยาได้รับยาอี/ยาเลิฟ(MDMA/MDA) เข้าสู่ร่างกาย ยาจะเริ่มออกฤทธิ์หลังจากเสพเข้าไปภายในเวลา 30 - 45 นาที  >> ระบบประสาทส่วนกลาง(สมอง)จะถูกกระตุ้นอย่างรุนแรง (ฤทธิ์เหมือนเสพยาไอซ์/ยาบ้าแต่รุนแรงกว่ามาก) >> ผู้เสพจะรู้สึกสนุกสนาน มีอารมณ์เป็นสุข (เรียกว่าภาวะ Euphoria เป็นอาการเช่นเดียวกับเสพยาไอซ์/ยาบ้า) >> มีอาการประสาทหลอน ในตอนแรกจะเกิดอาการร้อนวูบวาบหรือหนาวสะท้าน(แล้วแต่คน) ต่อมาจะเห็นภาพที่ผิดปกติ (Visual Illussion) เช่น เห็นแสงสีวูบวาบแปลกตาผิดปกติไป  ได้ยินเสียงผิดธรรมชาติ (Audiotory Hallucination) ทำให้มักจะใช้เสพเวลาไปเที่ยวสถานบันเทิงที่เปิดดนตรีเสียงดัง  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดนตรีแนว "House และ Electronic" ที่มันจะดังแบบ "ตื้ดๆ" ซึ่งปัจจุบันมีสถานบันเทิงที่"รู้กัน"ว่าเปิดให้ปาร์ตี้ยาอีตั้งกลางกรุงเทพฯหลายแห่ง >> ทำให้ความคิดสับสน หวาดวิตก บางทีก็เกิดรักใคร่ผูกพันธ์กอดรัดฟัดเหวี่ยงกับผู้ร่วมเสพหรือร่วมปาร์ตี้แบบไม่มีเหตุผล (บางครั้งเลยเรียกว่ายาเลิฟ) >> อาการทางกายที่ปรากฎคือ หัวใจเต้นเร็วผิดปกติ อุณหภูมิของร่างกายสูงขึ้น หายใจเร็ว นอนไม่หลับ กล้ามเนื้อกระตุก มีอาการอยู่ไม่สุข  ราคาแพงมั้ย? ราคานั้นผันแปรไปตามสถานการณ์ของตลาด(มืด) เช่นเดียวกับยาเสพติดชนิดอื่นๆ ราคาปัจจุบันตกอยู่เม็ดละ 500 - 800 บาท แล้วแต่เกรดของยา โดยเกรดของยานั้นจะแบ่งตาม"สี"ของยา ซึ่งแต่ละเจ้าจะไม่เหมือนกัน มีทั้งสีม่วง เหลือง ส้ม ชมพู เขียว แดง สีไหน"แรง"สุด ราคาก็จะแพงตามไปด้วย ในการใช้เสพแต่ละครั้งก็ขึ้นอยู่กับ"การทนยา"ของร่างกายผู้เสพ ในผู้เสพหน้าใหม่ที่เพิ่งเริ่มเสพเป็นครั้งแรกๆ อาจจะใช้ยาครั้งละแค่ครึ่งเม็ด หรือ 1/4 เม็ด ส่วนผู้ที่เสพมานานจนสมองปรับตัวให้"ทนยา" อาจจะต้องใช้ครั้งละ 1 เม็ดหรือมากกว่า ออกฤทธิ์ยังไง? ยาอีมีผลที่เดนชัดที่สุดคือทำให้การหลั่งสารสื่อประสาทชนิดซีโรโทนิน(Serotonin)เพิ่มขึ้น นอกจากนี้ก็ยังมีผลเพิ่มการหลั่งสารในกลุม monoamine ตัวอื่นๆ จําพวก โดปามีน(Dopamine)หรือนอรอะดรีนาลีน เปนตน ซีโรโทนินนันเมื่อหลั่งแลวทําใหรูสึกดี เปนสุข มองโลกในแงบวกในระดับความเปนจริง แตสําหรับโดปามีนและนอรอะดรีนาลีนนั้น มีฤทธิ์ทําใหพึงพอใจสูงมากกวา อาจทําใหถึงกับเคลิ้มฝน และมีอาการประสาทหลอนได ดังนั้นจึงทําใหมีการกลาวถึงสารเหลานี้วา "ซีโรโทนินทําหนาที่แคดับทุกขแตโดปามีนนั้นทําหนาที่เพิ่มสุข" อยางไรก็ตามการเพิ่มสุขโดยใชยาเสพติดเพื่อเพิ่มการหลั่งโดปามีนนั้นจะทําใหเกิดการเสพติดและความทรมานที่ตามมาภายหลัง ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าการเสพติดยาอีนั้นนาจะมีสาเหตุมาจากการเพิ่มการหลั่งสารกลุม monoamine นี้ ออกฤทธิ์นานแค่ไหน? MDMA/MDA มีค่าครึ่งชีวิตอยู่ที่ 6-10 ชั่วโมง แต่จะออกฤทธิ์ได้ประมาณ 3-5 ชั่วโมง โดยกว่า 65% ของMDMA จะถูกพบที่"ไต" (ทำให้ตรวจหาได้ในปัสสาวะ) แล้วถูกขับออกจากร่างกายทางปัสสาวะและเหงื่อ ซีโรโทนิน/เซโรโทนิน (Serotonin) คืออะไร? ซีโรโทนินถูกสังเคราะห์โดยกลุ่มเซลล์ที่อยู่ในก้านสมองเป็นหลัก กลุ่มเซลล์นี้มีชื่อว่า dorsal raphe nucleus ซึ่งทําหน้าที่ผลิตซีโรโทนิน จากนันก็ลําเลียงซีโรโทนินไปตามแขนงของเซลล์ที่มีลักษณะคล้ายท่อยาวๆ เพื่อนําไปหลั่งที่บริเวณปลายประสาท มีแขนงของเซลล์ที่ลําเลียงซีโรโทนินไปยังสมองใหญ่แบบกระจายอยู่ทั่วๆไป ทั้งในสมองส่วนที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ สติปัญญาการควบคุมการเคลื่อนใหว หรือเกี่ยวกับอารมณ์ เป็นต้ัน การหลั่งซีโรโทนินในระดับที่เหมาะสมทําให้ร่างกายและจิตใจทําหน้าที่ได้อย่างปกติ ส่วนการหลั่งที่น้อยไปก็ทําให้เกิดความผิดปกติตามมาได้ ถึงแม้การได้รับยาอีครั้งแรกๆนั้นทําให้ซีโรโทนินหลั่งจากปลายประสาทปริมาณมากและในเวลาที่รวดเร็วทันใจ ซึ่งจะนําไปสู่การกระตุ้นร่างกายและความคึกครื้น จากการศึกษาพบว่าการได้รับยาอี(MDMA/MDA)อย่างต่อเนื่องจะทําให้แขนงประสาทซีโรโทนินถูกทําลายเป็นอย่างมาก นอกจากความเป็นพิษต่อแขนงประสาทแล้วยังรวมไปถึงพยาธิสภาพที่บริเวณตัวเซลล์อีกด้วย การทําลายระบบประสาทซีโรโทนินโดยการได้รับยาอีนี้ได้รับการยืนยันอย่างเด่นชัดหลายครั้ง ตามปกติแล้วการหลั่งซีโรโทนินนําไปสู่การกระตุ้นระบบประสาทระบบอื่นๆมากมายในสมอง การขาดหายไปหรือเสื่อมลงของระบบประสาทซีโรโทนินน่าจะทําให้ระบบอื่นเกิดการเสื่อมลงด้วยเนื่องจากขาดปัจจัยกระตุ้น หลังจากนั้นก็ได้มีการศึกษาที่ยืนยันว่านอกจากการทําลายระบบประสาทซีโรโทนินแล้ว ยาอียังทําให้เกิดการทําลายของเซลล์ประสาทในวงกว้างอีกด้วย จริงหรือไม่ที่ยาอีนั้นทำลายสมองรุนแรงน้อยกว่ายาไอซ์/ยาบ้า? สําหรับในคนนั้น จะเห็นได้ว่าผู้ที่เสพนานๆครั้ง เช่นเดือนละหนึ่งครั้งก่อนที่จะไปแหล่งบันเทิงหรือแหล่งมั่วสุม แต่ยังไม่มีอาการที่เห็นได้ชัดเจน ทั้งนี้อาจเป็นเพราะว่าการเสพแต่ละครั้งนั้นทําให้มีการทําลายปลายประสาทเพียงเล็กน้อย ซึ่งถ้าทิ้งช่วงระยะเวลาให้นานพอก็ทำให้สมองสามารถฟื้นตัว และมีการซ่อมแซมหรือการงอกออกของปลายประสาทได้เท่าเดิมก่อนที่จะมีการเสพครั้งต่อไป  บางทีการเสื่อมของระบบประสาทเพียงเล็กน้อยก็อาจไม่เพียงพอที่จะรู้สึกได้  แต่การทําลายซ้ำๆหลายครั้งย่อมทําให้เกิดการเสื่อมในระดับสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเสื่อมของปลายประสาทที่ลามไปถึงตัวเซลล์ย่อมเป็นการยากต่อการฟื้นตัว อาการถอนยาหลังจากหยุดเสพเป็นยังไง? ยาอี หรือ MDMA/MDA ออกฤทธิ์ไปทำลาย Tryptaminergic nerve terminal (ปลายประสาทที่หลั่งสาร 5-HT)  ผลคือร่างกายจะขาดสาร serotonin ซึ่งร่างกายต้องใช้เวลานานในการสร้างขึ้นมาทดแทน  และการสร้างทดแทนจะไม่สามารถทำให้สมบูรณ์เหมือนเดิม  ผลของการขาด Serotonin จะทำให้ผู้เสพรู้สึกซึมเศร้ามากหลังจากที่ยาหมดฤทธิ์ ด้วยฤทธิ์หลอนประสาทระหว่างที่ยาออกฤทธิ์ และอาการซึมเศร้าหลังการใช้ยานี้เอง  น่าจะเป็นสมมติฐานของอุบัติการฆ่าตัวตายในระหว่างการใช้ยา  การใช้ MDMA/MDA ติดต่อกันเป็นเวลานาน อาจทำให้เกิดโรคจิต (psychosis) เช่นเดียวกับสารกระตุ้นประสาทตัวอื่นๆ อาการเป็นพิษจากการเสพยาอี จะแสดงออกทางระบบประสาท คือทำให้เกิดอาการประสาทหลอน เห็นภาพและได้ยินเสียงหลอน  ผู้ที่เสพยาจะมีอุณหภูมิของร่างกายสูงขึ้นอย่างมาก เกิดอาการผิดปกติของกล้ามเนื้อและไต  เป็นโรคจิตแบบหลงผิด (paranoia) ความคิดสับสน ซึมเศร้า วิตกกังวล คลื่นไส้ ตาพร่ามัว เหงื่อออกมาก ถ้าได้รับเกินขนาดจะมีอาการหัวใจเต้นเร็ว ความดันโลหิตสูง กล้ามเนื้อเกร็งตัว ตื่นตกใจกลัว  ในรายที่มีอาการรุนแรงอาจมีอาการชักหรือหมดสติ ระบบหายใจล้มเหลว ช็อค และเสียชีวิตได้ โทษตามกฎหมายรุนแรงแค่ไหน? ยาอี/ยาเลิฟหรือ MDMA/MDA นั้นจัดเป็นยาเสพติดให้โทษในประเภทที่ 1 บทกำหนดโทษ ผู้ใดผลิต นำเข้า หรือส่งออก ต้องระวางโทษจำคุกตลอดชีวิต และปรับตั้งแต่หนึ่งล้านบาท ถึงห้าล้านบาท ผู้เสพ ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน - 3 ปี หรือปรับตั้งแต่10,000 - 60,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:06:13

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าเสพยาแล้วตายไป ขยายพันธ์ไม่ได้ แต่ีไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็ไม่มีปัญหาหรอกครับ พอดีพวกติดยามันจะก่อความเดือดร้อนให้ผู้อื่นเสมอ ติดยา ไม่มีงานทำ ไม่มีตังค์ ต้องปล้นชาวบ้าน ประสาทหลอน ไล่ฆ่าคนอื่น เป็นเอเย่นซะเอง ทำให้คนอื่นติดกันมากขึ้น จากคุณ : psybuster เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:07:34

ความคิดเห็นที่ 6 ในส่วนของยาเคนั้นจขกท.กำลังอยู่ในช่วงเพิ่มเติมข้อมูลกลไกการออกฤทธิ์อย่างละเอียดต่อสมองอยู่ครับ เสร็จแล้วจะรีบโพสต์ทันที ยาเค (Ketamine) คืออะไร? เคตามีน หรือ ยาเค จัดอยู่ในกลุ่มยาสลบ ใช้ในทั้งมนุษย์และสัตว์ ชื่อทางเคมี 2 - o - Chlorophenyl - 2 - Methylaminocyclohexanone [ C13H16ClNO] ลักษณะเป็นผงผลึกสีขาว มีกลิ่นอ่อนๆเฉพาะตัว ละลายได้ดีในและแอลกอฮอล์  ผลึก หรือ เป็นน้ำบรรจุอยู่ในขวดสีชา มีประโยชน์บ้างมั้ย? เคตามีนเป็นยาที่มีอันตรายสูงที่แพทย์จะจ่ายให้กับผู้ป่วยเฉพาะเมื่อมีความจำเป็นจริงเท่านั้น  ยาเคถูกสังเคราะห์ขึ้นเพื่อประโยชน์ในทางการแพทย์โดยใช้เป็นยาสลบ มีชื่อเรียกในวงการแพทย์ว่า "KETAMINEHL"  การนำไปใช้นั้นปกติแพทย์จะใช้ฉีดเข้าเส้นเลือดในอัตรา 1 ถึง 2 มิลลิกรัม ต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม  โดยยาจะออกฤทธิ์ทำให้หมดสติภายในเวลา 1 นาที  หรืออาจใช้ฉีดเข้ากล้ามเนื้อ แต่วิธีนี้จะใช้ปริมาณยามากกว่าการฉีดเข้าเส้นเลือดประมาณ 3 เท่า อาการหมดสติจากการใช้ยาเคจะเป็นอยู่นานประมาณ 10 - 15 นาที เท่านั้น  ด้วยเหตุนี้ยาเคจึงถูกนำมาใช้ในกรณี ของการผ่าตัดที่ใช้ระยะเวลาสั้น ๆ  หรือใช้ทำให้ผู้ป่วยสลบก่อนที่จะผ่านไปสู่การใช้ยาสลบชนิดอื่น ราคาแพงมั้ย? เท่าที่ทราบมาราคาตกขวดละ 2,000 - 4,000 บาท (ราคาในตลาดมืด) 1 ขวดใช้เสพได้หลายครั้ง เมื่อเสพไปแล้วออกฤทธิ์กับร่างกายยังไงบ้าง? ผู้ที่ได้เสพจะไม่สลบ เพียงรู้สึกเหมือนตัวเองหลุดออกจากสิ่งแวดล้อมรอบตัว  ยาจะมีผลต่ออารมณ์ มีความรู้สึกเคลิบเคลิ้ม มึนงง หรือที่เรียกว่าอาการ "Dissociation" รู้สึกเคลิบเคลิ้ม (Euphoria)  รู้สึกว่าตนเองมีอำนาจพิเศษ (Mystical)  มีอาการสูญเสียกระบวนการทางความคิด ความคิดสับสน  เดินเซ มีอาการเหมือนเมาสุรา พูดลิ้นพันกัน เหงื่อออกมาก หัวใจเต้นเร็ว ความดันเลือดสูงขึ้น เสพยังไง? ปกติเคตามีนหรือยาเคจะขายกันในรูปแบบยาน้ำบรรจุขวด การเสพผู้เสพจึงต้องนำมาผ่านความร้อนให้น้ำระเหยไปกลายเป็นผงหรือเรียกกันว่า"ต้ม"ให้แห้ง การต้มนั้นอาจใช้ไฟหรือเอาเข้าไมโครเวฟก็ได้ เมื่อได้ผงยามาแล้วก็จะเอามาโกยรวมกันให้เป็นกองเล็กๆ แล้วใช้วิธีสูดผงยาเข้าทางรูจมูก(แบบยานัตถุ์) ออกฤทธิ์นานแค่ไหน? เคตามีนมีค่าครึ่งชีวิตอยู่ที่ 2.5 - 3 ชั่วโมง แต่ยาจะออกฤทธิ์ได้สั้นๆประมาณ 1 - 1.5 ชม. เท่านั้น อาการถอนยาหลังหยุดเสพยาเป็นยังไง? การฟื้นจากฤทธิ์ยาจะรู้สึกเหมือนตื่นจากฝันร้าย ตื่นเต้นง่าย เพ้อคลั่ง อาการประสาทหลอน เกิดการติดขัดในการหายใจ (Respiratory depression) อาการที่ไม่พึ่งประสงค์เหล่านั้น (Bad Trip) จะปรากฎให้เห็นคล้ายกับอาการทางจิต หากใช้ติดต่อกันเป็นเวลานานจะปรากฎอาการ เช่นนี้อยู่บ่อยๆเรียกว่า Flash back  ซึ่งท้ายที่สุดแล้ว จะทำให้ผู้เสพประสพกับสภาวะโรคจิต และกลายเป็นคนวิกลจริตได้ โทษตามกฎหมายรุนแรงแค่ไหน? เคตามีนหรือยาเคนั้นไม่จัดว่าเป็นยาเสพติดให้โทษครับ การควบคุมทางกฏหมาย เป็นวัตถุออกฤทธิ์ประเภท 2 (ลำดับที่ 35)  ตามประกาศกระทรวงสาธารณสุข ฉบับที่ 106 (พ.ศ.2541)  เรื่องระบุชื่อและจัดแบ่งประเภทวัตถุออกฤทธิ์  ตามความในพระราชบัญญติวัตถุที่ออกฤท ธิ์ต่อจิตและประสาท  และจัดเป็นยาควบคุมพิเศษตามพระราชบัญญัติยา พ.ศ. 2521 จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:11:22

ความคิดเห็นที่ 7 กัญชา (Cannabis/Marijuana) ในวงการยาเสพติดเรียก "ปุ๊น" หรือ "เนื้อ" ลักษณะทางกายภาพ  เป็นพืชล้มลุกจำพวกหญ้าขึ้นได้ง่ายในเขตร้อน ลำต้นสูงประมาณ 2-4 ฟุต  ลักษณะใบจะแยกออกเป็นแฉกประมาณ 5-8 แฉก คล้ายใบมันสำปะหลัง ที่ขอบใบทุกใบจะมีรอยหยักอยู่เป็นระยะๆ ออกดอกเป็นช่อเล็กๆตามง่ามของกิ่งและก้าน ปัจจุบันรูปแบบของกัญชาที่พบนอกจากจะพบในลักษณะของกัญชาสด กัญชาแห้งอัดเป็นแท่งเป็นก้อนแล้ว ยังอาจพบในรูปของ “น้ำมันกัญชา” (Hashish Oil) ซึ่งมีลักษณะเป็นของเหลวสีน้ำตาลเข้มหรือสีดำ  ได้จากการนำกัญชามาผ่านกระบวนการสกัดหลายๆ ครั้ง  หรืออาจพบในลักษณะของ “ยางกัญชา” (Hashish) ซึ่งทำจากเกสรของดอกกัญชา มีลักษณะเป็นผงละเอียดและมีส่วนที่เป็นยางเหนียวมากกว่ากัญชาชนิดอื่น เป็นต้น วิธีการเสพ ส่วนมากใช้วิธีการสูบควัน ผ่านอุปกรณ์ที่เรียกว่า"บ้อง" อาจจะทำมาจากวัสดุต่างกันหลายชนิด เช่น บ้องไม่ไผ่, บ้องแก้ว ฯลฯ  โดยวิธีการสูบจะต้องนำกัญชาที่มักจะมาเป็นก้อนอัดแท่ง มาสับให้ละเอียด (เรียกว่า"ยำ") เสร็จแล้วจึงนำผงกัญชาสับที่ได้มาอัดใส่ตรงส่วนจงอยที่ยื่นมาของบ้อง(ดังรูป) แล้วจุดไฟเผาโดยตรงไปที่ผงกัญชา พร้อมๆกันนั้น ผู้เสพก็จะสูบอัดควันเต็มที่เข้าปอดให้ได้มากที่สุด (บางบ้องจะมีสายไว้ใช้สูบ) หรืออีกวิธีหนึ่งก็คือการมวนบุหรี่สูบ แต่ไม่เป็นที่นิยมเท่าวิธีแรก นอกจากนั้นก็มีการกิน โดยกินได้ทั้งใบสดและใบแห้ง เคยมีข่าวลูกอมและกาละแมสอดไส้ผสมกัญชา รวมทั้งการผสมน้ำคั้นของกัญชาปริมาณเล็กน้อยลงไปในขนมของประเทศทางตะวันตกเพื่อช่วยให้ผู้บริโภคติดใจกับรสชาติของขนม การออกฤทธิ์และการเสพติด กัญชาออกฤทธิ์แบบผสมผสานกัน ทั้งกระตุ้นประสาท กดประสาท และหลอนประสาท ( 3 in 1 ) สารออกฤทธิ์ที่อยู่ในกัญชาเรียกว่า canabinoid มีอยู่ประมาณ 90 ชนิด แต่ที่สำคัญมีเพียง 3 ชนิด คือ canabidiol canabinol และ tetrahydrocannabinal (THC)  ตัวสำคัญที่แสดงฤทธิ์ คือ เตตราไฮโดรแคนนาบินอล หรือ THC และเป็นสารตัวสำคัญที่ทำให้เกิดอาการเสพติด  ปริมาณของ THC จะขึ้นกับแหล่งที่ปลูกและอายุของต้นกัญชาถ้าอายุน้อย THC จะมีมาก และกัญชาจากประเทศแถบเอเชียจะมีคุณภาพดีที่สุด United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC) ได้ประมาณปริมาณของสาร THC ในกัญชาแต่ละรูปแบบดังนี้ ในกัญชาสดจะมีสาร THC ประมาณ 5% ในยางกัญชาสกัด (Hashish) มีสาร THC ประมาณ 20% และในน้ำมันกัญชา (Hashish Oil) มีสาร THC มากที่สุด ประมาณ 60% โดยในเบื้องต้นจะออกฤทธิ์กระตุ้นประสาททำให้ ผู้เสพตื่นเต้น ช่างพูด และหัวเราะตลอดเวลา  ต่อมาจะกดประสาททำให้ผู้เสพมีอาการคล้ายเมาเหล้าอย่างอ่อน เซื่องซึม และง่วงนอน  หากเสพเข้าไปในปริมาณมากๆจะหลอนประสาททำให้เห็นภาพลวงตา หูแว่ว ความคิดสับสน ควบคุมตนเองไม่ได้ เมื่อเสพเข้าไปแล้วเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายบ้าง? ผลจะเกิดภายหลังการสูบประมาณ 2 - 3 นาที หรือหลังจากรับประทานแล้วประมาณ 30 - 60 นาที - ตาแดง คออักเสบ คอแห้ง เหงื่อออกมาก และกัญชาทำให้เพิ่มการขับน้ำในร่างกายผู้เสพ ซึ่งทำให้ผู้เสพกัญชาหิวน้ำและต้องการของหวานๆ มาก ทำให้กินอาหารจุ - มีอาการสั่นของกล้ามเนื้อ มือสั่น เท้าสั่น ทรงตัวไม่อยู่มีอาการผิดปกติทางสายตา ขาดการควบคุมตนเอง ซึ่งมีอันตรายอย่างยิ่งถ้าผู้เสพกัญชาขับรถยนต์ หรือเดินในท้องถนน - เวียนศรีษะอย่างแรง หูอื้อ มีเสียงในหู ม่านตาขยายกว้างขึ้น มักอยู่ไม่สุข พูดพล่าม หัวเราะลั่น เอะอะ หรือแสดงตลกต่างๆ ความรู้สึกต่อความเจ็บปวดและประสาทสัมผัสไวมากขึ้น - ความดันโลหิตสูง อัตราการเต้นของหัวใจสูงขึ้น มือเท้าเย็น และกัญชามีส่วนทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดเปลี่ยนด้วย - ความคิดสับสน การตัดสินใจและสมาธิเสีย อารมณ์ซึมเศร้าคุมสติไม่อยู่ เกิดอาการเป็นโรคจิตขึ้นได้ อาการต่างๆเหล่านี้ อาจจะมีอยู่เป็นเวลาหลายชั่วโมง หรือหลายสัปดาห์ก็ได้ ดังนั้น ผู้เสพกัญชาเป็นประจำมักหลีกเลี่ยงอาการเสื่อมทางจิตไม่พ้น จนกลายเป็นโรคจิตในที่สุด ราคาแพงมั้ย? กัญชาแห้งอัดแท่งในประเทศไทยตกกิโลกรัมละ 10,000 - 15,000 บาท โดยที่ผู้เสพทั่วๆไปจะซื้อครั้งละประมาณ 400 - 1,000 บาทครับ น้อยกว่านี้ก็มี 200 - 300 บาทก็ซื้อได้ แต่ไม่ค่อยคุ้ม (1 ขีด ก็เยอะแล้วนะ) จริงหรือไม่ที่กัญชามีพิษต่อร่างกายน้อยกว่าบุหรี่? The Canadian government research ศึกษาพบว่าควันจากกัญชามีสารพิษมากกว่าในควันบุหรี่ เนื่องจากระยะเวลาในการออกฤทธิ์ของมันนานกว่าและคงอยู่ในปอดได้นานกว่าควันบุหรี่  โดยทีมวิจัยจาก the government's health research department ประเทศ Canada  ใช้เครื่อง smoking machine ในการวัดค่าก๊าซอันตรายจากควันของกัญชาและบุหรี่ นักวิทยาศาสตร์จากทีมวิจัยพบว่าควันจากกัญชามีก๊าซแอมโมเนีย ซึ่งเป็นสารก่อมะเร็งสูงกว่าในควันบุหรี่ถึง 20 เท่า มีก๊าซไฮโดรเจน ไซยาไนด์และก๊าซไนโตรเจน อ็อกไซด์ซึ่งทำลายปอดและหัวใจมากกว่าควันบุหรี่ 5 เท่า มีเพียงโอกาสในการเป็นหมันหรือมีภาวะบุตรยากเท่านั้น ที่ผู้สูบบุหรี่เสี่ยงกว่าสูบกัญชา ยังไม่รวมถึงสารอันตรายอย่าง THC ที่หากได้รับในปริมาณมากอย่างต่อเนื่องแล้ว จะมีอันตรายมากกว่านิโคตินมาก นอกจากนั้นควันจากการสูบกัญชายังทำลายเซลล์เยื่อบุหลอดลม อันเป็นหน้าด่านแรกของการต่อต้านสิ่งแปลกปลอมของร่างกาย และยังทำลายภูมิต้านทานต่อเชื้อแบคทีเรีย เชื้อรา และเชื้อไวรัสในปอดลดลง จากการศึกษาการทำหน้าที่ของระบบภูมิคุ้มกันในผู้สูบกัญชาพบว่าความสามารถในการต่อสู้กับสิ่งแปลกปลอมของเซลล์ภูมิคุ้มกัน killer cells และ T-cells ลดลง เพราะกัญชามีฤทธิ์กดภูมิคุ้มกัน (immunosuppressant) จริงหรือไม่ที่กัญชาไม่ทำให้เสพติด? ประเด็นเรื่องการเสพติดนั้น จริงอยู่ที่ว่าสาร THC และสารออกฤทธิ์อื่นๆในกัญชานั้นมีฤทธิ์ทำให้เสพติดน้อยกว่านิโคตินค่อนข้างมาก แต่หากใช้ติดต่อกันเป็นเวลานาน แม้จะไม่ใช่ทุกวัน อาจจะสัปดาห์ละครั้งสองครั้ง หรือเดือนละครั้งสองครั้ง ก็สามารถทำให้เสพติดได้ ซึ่งภาวะเสพติดโดยไม่รู้ตัวเรียกว่า"ภาวะสมองติดยา" คือสมองจะค่อยๆปรับตัวและสมดุลของสารเคมีในสมองเปลี่ยนไปอย่างช้าๆ  อาจจะไม่รวดเร็วและรุนแรงเท่าการออกฤทธิ์ของเมทแอมเฟตามีน(ยาไอซ์/ยาบ้า) หรือ MDMA (ยาอี) แต่เมื่อสารเคมีในสมองผิดปกติเป็นประจำ ในที่สุดสมองก็จะไม่สามารถกลับมาทำหน้าที่อย่างปกติได้  ทำให้ผู้เสพมีอาการถอนยาเกิดขึ้นเช่น อารมณ์หงุดหงิดฉุนเฉียว ภาวะนอนไม่หลับ เบื่ออาหาร กระวนกระวายใจ  และต้องกลับมาพึ่งพายาเสพติดในที่สุด อาการถอนยาของกัญชาอาจจะเกิดขึ้นได้ตั้งแต่ภายใน 1 วัน ไปจนถึง 2-3 สัปดาห์ภายหลังหยุดเสพ ที่มีคนหลายๆคนชอบพูดว่ากัญชาเป็นยาเสพติดชนิดเดียวที่"ไม่เสพติด" ความจริงนั้นเป็นความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนมากกว่าเข้าใจผิดครับ ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจกันก่อนว่าในบรรดายาเสพติดส่วนใหญ่นั้น ส่วนมากร้อยละ 90 จะเป็น "สารเคมี/สารสังเคราะห์" แบ่งได้ 2 ประเภท 1. สารเสพติดที่สังเคราะห์ขึ้นจากสารเคมีต่างๆ เช่น เมทแอมเฟตามีน(ยาบ้า/ยาไอซ์), MDMA (ยาอี), สารระเหย ฯลฯ 2. สารเสพติดที่สังเคราะห์ได้จากพืช เช่น มอร์ฟีน, เฮโรอีน, โคเคน พวกนี้จะอันตรายมากตรงที่เป็นสารเคมีที่สกัดออกมาแล้ว จึงออกฤทธิ์ได้รุนแรงและรวดเร็ว ก็เหมือนกับเวลาเราป่วยแล้วกินยาแผนปัจจุบันครับ ต่างจากส่วนที่เหลืออีกร้อยละ 10 ที่จะเป็นพวก "พืชธรรมชาติ" เช่น กัญชา, ยาสูบ, กระท่อม ฯลฯ ครับ  กลุ่มนี้การนำมาใช้จะต้องใช้ปริมาณมากกว่า เพราะไม่ได้สกัดเอาเฉพาะสารเคมีที่ออกฤทธิ์มาใช้ ผลดีก็คือฤทธิ์เสพติดรุนแรงน้อยกว่า (น้อยกว่าอีกประเภททุกตัวยกเว้นนิโคตินในบุหรี่) แต่หาซื้อง่ายกว่าและราคาถูกกว่า สำหรับบุหรี่นั้นผู้ผลิตเค้ามีการใส่สารเคมีเข้าไปหลายอย่างเพื่อเสริมฤทธิ์ของ"นิโคติน"  ต่างจากกัญชาที่ส่วนมากมักไม่ผสมอะไรเพิ่มมากนัก แต่อันตรายก็ยังมีอยู่ดีเนื่องมาจากการที่ไม่ได้สกัดเอาเฉพาะสารเคมีที่ออกฤทธิ์มาใช้นี่ล่ะครับ ทำให้มันมีสารปนเปื้อนมาก กัญชามีสารเคมีกว่า 400 ชนิด และกว่าครึ่งจะเป็นพิษกับร่างกายเมื่อสูบควันจากการเผาไหม้เข้าไป  โดยเฉพาะสาร THC ที่แพทย์ใช้รักษาคนไข้ในปริมาณที่ต่ำมาก (10 mgต่อน้ำหนักตัว 1 กก.)  ตรงข้ามกับการใช้เพื่อเสพซึ่งจะได้สาร THC ปริมาณมากกว่านี้หลายเท่า ประโยชน์ทางการแพทย์ จากการศึกษาพบว่าการทำให้สารระเหยจากใบกัญชาแทนที่การเผามัน  จะช่วยให้สารออกฤทธิ์ของกัญชาเกิดประสิทธิภาพได้ โดยการหลีกเลี่ยงอันตรายจากสารพิษที่เกิดจากการสูดดมควันของมัน  ผลการศึกษาอาจเป็นข่าวดีสำหรับคนที่ใช้กัญชาในทางการแพทย์ ประโยชน์ที่สำคัญของกัญชา บรรเทาอาการเจ็บปวดจากหลายๆ โรค ใช้รักษาโรคต้อหิน  ใช้กระตุ้นความอยากอาหารสำหรับผู้ป่วยโรคเอดส์  และใช้เป็นยาแก้อาเจียนสำหรับผู้ป่วยที่ได้รับเคมีบำบัด  แต่การสูบกัญชาไม่ใช่วิธีที่ดีของการให้ยานี้เพราะว่ามีผลเสียที่อันตราย  เช่นโรคมะเร็งปอดและโรคหัวใจ  นอกจากการสูบแล้วบางคนยังใช้ใบกัญชามาใช้ในการทำเป็นชาหรือใส่ในเค้กเพื่อการบริโภค  แต่นั่นหมายความว่าสารสำคัญของมันจะถูกเมตาบอไลท์โดยตับมากกว่าที่จะผ่านเข้าไปในกระแสเลือดโดยตรงโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลง วิธีการอื่นๆ ได้เน้นไปที่การสกัดส่วนประกอบสำคัญเช่น Tetrahydrocannabinol หรือ THC  และให้โดยตรงโดยทำให้อยู่ในรูปของยาเม็ดหรือสเปรย์ฉีดพ่นเข้าทางปาก  อย่างไรก็ตามหลายฝ่ายคิดว่าการสกัดแยกเอาส่วนประกอบออกมาจะไม่มีฤทธิ์ในทางรักษาได้เท่ากับการใช้พืชทั้งต้น และมันก็เป็นการยากที่จะกำหนดปริมาณยาที่เหมาะสมกับแต่ละคนได้ด้วยการให้กินยาเม็ด Donald Abrams จาก University of California ซานฟรานซิสโกและทีมของเขาได้ตัดสินใจที่จะทำการศึกษาผลดีของเครื่อง 'Volcano'  ที่ใช้ทำให้สารระเหยเป็นไอ ที่มีใช้อยู่ในปัจจุบันนี้ เครื่องมือนี้จะทำการให้ความร้อนใบกัญชาที่อุณหภูมิระหว่าง 180-200 องศาเซลเซียส  ดังนั้นสาร THC จึงระเหยออกจากน้ำมันบนพื้นผิวของใบที่ยังไม่เกิดกระบวนการเผาใหม้ การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นถึงอันตรายของสารพิษที่ถูกปล่อยออกมาขณะที่มีการสูบกัญชา  เช่น ก๊าซคาร์บอนมอนอ็อกไซม์ (carbon monoxide), เบนซีน (benzene) และสารที่เป็นต้นกำเนิดของสารพวก polycyclic aromatic hydrocarbons  หรือที่เรียกว่าสารก่อมะเร็ง (carcinogens) สารเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นถ้าใช้เครื่องมือดังกล่าวนี้  การศึกษาของ Abrams ได้ทำการเปรียบเทียบผลของการสูบและการใช้ไอระเหยจากกัญชาในคนเป็นครั้งแรก  เขากล่าวว่าเขาสามารถให้สารที่เทียบเท่ากับ THC เข้าสู่กระแสเลือดได้ ความแตกต่างหลักๆ ระหว่างวิธีการให้สาร 2 วิธีคือ สาร THC ดูเหมือนว่าจะถูกดูดซึมเข้าสู่กระแสเลือดเร็วการการใช้เครื่อง vaporizer และได้มีการเปรียบเทียบผลทางเภสัชวิทยาและสรีระวิทยา  ถึงแม้ว่ายังต้องการการศึกษาที่มากกว่านี้เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าทั้งสองวิธีนี้ให้ผลทางชีววิทยาที่เท่ากัน การศึกษาแรกที่เน้นศึกษาถึงข้อดีของการใช้เครื่อง vaporizer กับกัญชาได้มีการตีพิมพ์มากว่า 5 ปีแล้ว  แต่ความก้าวหน้าของงานวิจัยเป็นไปอย่างเชื่องช้า ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะว่ามีแหล่งวิจัยเพียงแหล่งเดียวที่ได้รับอนุญาตให้ใช้กัญชาในสหรัฐอเมริกา  คือสถาบัน the National Institute on Drug Abuse (NIDA)  การวินิจฉัยทางกฎหมายเมื่อเดือนกุมภาพันธ์นี้แนะว่าสั่งให้ US Drug Enforcement Administration (DEA) และ NIDA  มีเอกสิทธิ์เพียงผู้เดียวทางกฎหมายในการผลิตกัญชาสำหรับใช้ในงานวิจัย Laura Bell จาก Multiple Sclerosis Society ประเทศอังกฤษ กล่าวว่า ในสมาคมของเธอได้สนับสนุนการวิจัยเรื่อง cannabinoid ในคนเกี่ยวกับโรค multiple sclerosis  การสูบกัญชามีผลทำให้ได้รับสารเคมีที่เป็นพิษหลายตัว และยินดีที่จะรับงานวิจัยที่มีวิธีที่ดีกว่า ปลอดภัยกว่าในการได้รับสารดังกล่าว ใบกัญชาไม่ได้เป็นสารเดียวที่เหมาะสำหรับทำให้ระเหย โดย vaporizer พืชสมุนไพรตัวอื่นเช่น ยูคาลิปตัส และคาโมไมล์ก็สามารถใช้ได้  หรือพืชอื่นๆ ที่มีคุณสมบัติทางการแพทย์ของสารระเหยที่มีอยู่ในใบของมัน โทษตามกฎหมาย กัญชาจัดเป็นจัดเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 5 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 ผลิต นำเข้า หรือส่งออกจำหน่ายหรือครอบครองเพื่อจำหน่าย - - - โทษจำคุกตั้งแต่ 2 ปี ถึง 15 ปีและปรับตั้งแต่2 หมื่นบาทถึง 1 แสน 5 หมื่นบาท ครอบครอง - - - จำคุกไม่เกิน 5 ปี และปรับไม่เกิน 5 หมื่นบาท  (กรณีมียาเสพติดให้โทษ ในประเภทที่ 5 ตั้งแต่ 10 กิโลกรัมขึ้นไป ถือว่าเป็นการครอบครองเพื่อจำหน่าย) เสพ - - - จำคุกตั้งแต่ 1 ปีและปรับไม่เกิน 1 แสนบาท จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:21:42

ความคิดเห็นที่ 8 เดี๋ยวจขกท.มาโพสต์ต่อนะครับ พอดีมีงานเข้า จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:23:24

ความคิดเห็นที่ 9 โคเคน "มฤตยูสีขาว" ใบของต้นโคคา มากกว่า 1,000 ปีมาแล้ว ชนเผ่าที่อาศัยอยู่ในทวีปอเมริกาใต้รู้จักการ"เคี้ยว"ใบของพืชที่ชื่อว่า Erythroxylon coca ใบของต้น Erythroxylon coca นั้นประกอบด้วยสารแอลคะลอยด์นานาชนิด รวมทั้งสาร "โคเคน (Cocaine)"  หลักฐานเกี่ยวกับการเคี้ยวใบโคคาของชนเผ่าในทวีปอเมริกาใต้นั้นถูกค้นพบในกระพุ้งแก้มของซากมัมมี่ในประเทศเปรู ส่วนวัตถุประสงค์ของการใช้ใบโคคาในยุคโบราณนั้นก็เพื่อใช้เป็นยาชาในการเจาะรูที่กะโหลกศีรษะ เมื่อชาวสเปนเข้ามายังทวีปอเมริกาใต้พวกเขาสังเกตเห็นว่าชนพื้นเมืองที่นี่มีความอึดและทรหดอดทนมากกว่าปกติ ต่อมาเมื่อทราบถึงสาเหตุของความอึดทรหดของชาวพื้นเมือง แล้ว ชาวสเปนที่เป็นเจ้าของอาณานิคมจึงเริ่มเก็บภาษีใบโคคาจากชาวพื้นเมือง 10% แม้ว่าฤทธิ์กดความอยากอาหารของใบโคคานั้นเป็นที่รู้จักมานานหลายศตวรรษแล้ว แต่ทว่าสารแอลคะลอยด์ในใบโคคากลับเพิ่งถูกค้นพบเมื่อปีค.ศ.1855 นี่เอง (พ.ศ.2398-157 ปี) นักเคมีชาวยุโรปในอดีตหลายคนไม่สามารถค้นพบสารแอลคะลอยด์ในใบโคคาได้ เนื่องเพราะสาเหตุ 2 ประการ 1. การขาดองค์ความรู้ทางเคมีในตอนนั้น 2. การลดเกรดใบโคคาของผู้ส่งสินค้าทางเรือให้เป็นเพียงแค่สินค้าตัวอย่างในยุโรป (ทำให้มีปริมาณใบโคคาไม่มากในยุโรป) สารแอลคะลอยด์ในใบโคคาถูกค้นพบครั้งแรกโดยนักเคมีชาวเยอรมันชื่อ Friedrich Gaedcke ในปีค.ศ.1855 (พ.ศ.2398) เขาตั้งชื่อสารแอลคะลอยด์นั้นว่า "erythroxyline" และตีพิมพ์ผลงานลงในวารสารวิชาการ Archiv der Pharmazie ต่อมาในปีค.ศ.1856 Friedrich Wöhler ได้ขอร้องให้ Dr. Carl Scherzer จัดหาใบโคคาจากอเมริกาใต้ปริมาณมากมาให้เพื่อใช้ในการทดลอง ในปี 1859 Friedrich Wöhler ก็ได้รับใบโคคาปริมาณมากเต็มลำเรือ  ต่อมาเขานำใบโคคาที่ได้มาให้ Albert Niemann ซึ่งเป็นนักศึกษาปริญญาเอกอยู่ที่ University of Göttingen ในเยอรมันเพื่อพัฒนากระบวนการแยกสารบริสุทธิ์ออกมา Albert Niemann ได้บันทึกรายละเอียดของกระบวนการแยกสารบริสุทธิ์ลงในดุษฎีนิพนธ์ของเขา และทำให้เขาสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอกในที่สุด รายละเอียดคร่าวๆ : ผลึกใสโปร่งแสงไร้สี-สารละลายของมันมีความเป็นด่าง-รสขม-กระตุ้นน้ำลาย-ให้ความรู้สึกมึนงงอย่างประหลาดตามมาด้วยความรู้สึกหนาวสะท้าน Albert Niemann ได้ตั้งชื่อให้สารที่เขาค้นพบว่า "Cocaine" จาก (Coca+ine[suffix])  ส่วนโครงสร้างโมเลกุลของโคเคนถูกค้นพบครั้งแรกโดย Richard Willstätter ในปีค.ศ.1898  การใช้ประโยชน์ทางการแพทย์ โคเคนถูกใช้เป็นสารระงับปวดทั้งในอดีตและปัจจุบัน เครื่องดื่มโค้กเมื่อครั้งก่อนก็เคยมีโคเคนจากใบโคคาเป็นส่วนผสมจึงเป็นที่มาของชื่อ "โคคา-โคล่า" โคเคนออกฤทธิ์กระตุ้นประสาทเช่นเดียวกับเมทแอมเฟตามีน (ยาไอซ์/ยาบ้า) โดยโคเคนมี 2 ประเภทคือ 1. โคเคนผง (Cocaine Hydrochloride) ชื่อในวงการยาเสพติดเรียก "โค้ก" 2. ผลึกโคเคน (Freebase Cocaine) ชื่อในวงการยาเสพติดเรียก "Crack" crack คืออะไร? crack คือชื่อที่ใช้เรียกกันในตลาดมืดหรือในหมู่ผู้เสพยาเสพติด โดยจะใช้ชื่อ crack เมื่อ cocaine hydrochloride ถูกเปลี่ยนไปเป็น cocaine ในรูป free base เพื่อใช้สูบหรือสูดควันเท่านั้น  และยิ่งกว่านั้นหากจะทำให้ cocaine ระเหยเร็วยิ่งขึ้นจะใช้โคเคนละลายใน ether ดังนั้น crack cocaine ก็คือโคเคนในรูป free base นั่นเอง การผลิต crack จาก cocaine hydrochloride ทำได้โดย นำ cocaine hydrochloride มาผสมกับ แอมโมเนียหรือโซเดียม ไบคาร์บอเนต (baking soda) แล้วเติมน้ำลงไป  เมื่อผสมสารต่างๆ ดังกล่าวมาแล้ว แล้วนำมาให้ความร้อนเพื่อที่จะเอากลุ่ม hydrochloride ออกไปนั่นเอง  เมื่อเสร็จขบวนการดังกล่าวก็จะได้ cocaine ในรูป free base ซึ่งสามารถนำมาใช้สูบหรือสูดควันได้ โดยสารออกฤทธิ์ในโคเคนผงจะอยู่ในรูปเกลือโคเคนไฮโดรคลอไรด์ ซึ่งไม่ทนต่อความร้อน ผู้เสพจึงต้องใช้วิธีสูดผงยาเข้าทางรจมูก (นัตถุ์ยา) หรือนำไปละลายน้ำแล้วฉีดเข้าหลอดเลือดดำ ส่วนสารออกฤทธิ์ในผลึกโคเคนจะอยู่ในรูปของโคเคนอิสระซึ่งทนความร้อนได้ดีกว่า วิธีเสพผลึกโคเคนจึงใช้การเผาโคเคนให้ร้อนเพื่อให้ระเหยเป็นไอ แล้วจึงสูบไปของโคเคนเข้าไป วิธีการเสพ การเสพยาโดยวิธีสูบควันทำให้ยาออกฤทธิ์เร็วกว่าและแรงกว่าการสูบโดยการนัตถุ์ยา กลไกการออกฤทธิ์ ในขณะที่เมทแอมเฟตามีนกระตุ้นให้เซลล์ประสาทหลั่งโดปามีนออกมามากกว่าปกติถึง 1,200% ในขณะเดียวกันก็ยับยั้งการเก็บกลับโดปามีน (กระตุ้นมากกว่ายับยั้ง) โคเคนจะทำตรงกันข้ามโดยโคเคนจะจับกับตัวเก็บโดปามีนกลับเข้าปมประสาท (Dopamine transporter :DAT) และบล็อก(Block)การเก็บกลับโดปามีนโดยตรง (Dopamine Reuptake Inhibitors) ส่งผลให้เหลือโดปามีนตกค้างอยู่ในจุดส่งสัญญาณมากขึ้น ทำให้ปริมาณโดปามีนเพิ่มสูงขึ้นกว่าปกติประมาณ 350% เมื่อโดปามีนในสมองเพิ่มขึ้นจะกระตุ้นตัวจับโดปามีนที่แขนรับสัญญาณมากขึ้น เมื่อตัวจับโดปามีนถูกกระตุ้น จะทำให้ไซคลิก เอ-เอ็ม-พี (Cyclic AMP) หลั่งออกมามากขึ้น โดยไซคลิก เอ-เอ็ม-พี (Cyclic AMP) เป็นตัวควบคุมการทำงานต่างๆของเซลล์รวมทั้งการผลิตและส่งสัญญาณไฟฟ้าของเซลล์ประสาทด้วย เมื่อเซลล์ประสาทบริเวณนี้ถูกกระตุ้น ผู้เสพจะรู้สึกพึงพอใจ เรียกว่าภาวะ "ไฮ" (Euphoria) เมื่อขาดโคเคนปริมาณโดปามีนในสมองจะลดลง ทำให้ผู้เสพรู้สึกกระวนกระวาย หงุดหงิด ไม่มีความสุข ซึ่งก็คืออาการถอนยา จนทำให้ต้องไปแสวงหาสารเสพติดมาเสพอีก เพื่อเพิ่มปริมาณโดปามีนให้สูงเท่าที่เคยได้รับ นอกจากนั้นแล้วโคเคนยังออกฤทธิ์กับตัวรับเซโรโทนินด้วยเช่นกัน (5-hydroxytryptamine, 5-HT)  ข้อมูลจาก nida พบว่าตับจะสามารถรวม cocaine และอัลกอฮอล์ แล้วสามารถผลิตเป็น cocaethylene  ซึ่งทำให้เกิดอาการเคลิ้มสุข (euphoric) รุนแรงขึ้นและยังทำให้เพิ่มการตายกระทันหัน (sudden death) ขึ้นมากด้วย สิ่งที่เกิดขึ้นกับร่างกาย - มีความรู้สึกเคลิบเคลิ้มเป็นสุข พึงพอใจ (Euphoria) รู้สึกไว้เนื้อเชื่อใจ  - ชอบความเสี่ยงมากกว่าปกติ อาการประหม่าต่อการเข้าสังคมลดลง - ไม่อยากอาหาร ไม่หิว - รู้สึกว่าตนเองมีแรงเพิ่มขึ้น ตื่นตัว อยู่ไม่สุข ย้ำคิดย้ำทำ มือสั่น - มีความต้องการทางเพศสูงกว่าปกติ หัวใจเต้นเร็ว อุณหภูมิร่างกายสูงกว่าปกติ รูม่านตาขยาย โดยรวมแล้วการออกฤทธิ์เหมือนกับเมทแอมเฟตามีน(ยาไอซ์/ยาบ้า)ครับ การเสพโคเคนเกินขนาด (Cocaine Overdose) - หัวใจเต้นเร็วไม่สม่ำเสมอ - ระบบการหายใจไม่ปกติ - หัวใจล้มเหลว - เลือดออกในสมองและเสียชีวิตในที่สุด ราคา กรัมละ 3,500 - 4,500 บาท (ยาไอซ์กรัมละ 2,500 - 3,000 บาท) [ธันวาคม 2554] อาการถอนยาหลังหยุดเสพ - ก้าวร้าว หงุดหงิด โต้เถียงทะเลาะวิวาทด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง - มีอาการทางจิต หวาดระแวง ป่วยเป็นโรคซึมเศร้า มีอาการแปรปรวนทางอารมณ์ตลอดเวลา  - ถ้าสูดเข้าทางจมูก(นัตถุ์ยา)จะทำให้ระคายเคืองโพรงจมูก โพรงจมูกอักเสบ บวมแดง น้ำมูกไหลตลอดเวลา ทำลายเยื่อบุจมูก ผนังกั้นระหว่างรูจมูกทั้ง 2 ข้างอาจทะลุได้ - ถ้าสูบควันจะทำลายเคลือบฟันและทำให้ปากแห้ง ค่าพีเอชในปากลดลงจนมีสภาพเป็นกรดที่อันตรายต่อเคลือบฟัน โทษตามกฎหมาย โคเคนจัดเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 2 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 ผู้ผลิต นำเข้า หรือส่งออก ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 20 ปี - ตลอดชีวิต และปรับตั้งแต่ 2 ล้าน ถึง 5 ล้านบาท ผู้เสพต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 6เดือน - 3 ปี หรือปรับตั้งแต่ 10,000 ถึง 60,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:43:57

ความคิดเห็นที่ 10 เฮโรอีน (Heroin) เฮโรอีน หรือ Morphine Diacetate / Diacetylmorphine / Diamorphine เป็นสารระงับปวดจำพวกฝิ่นที่มีฤทธิ์แรง สังเคราะห์ขึ้นโดยการเปลี่ยน hydroxy group ที่ตำแหน่ง 3 และที่ตำแหน่ง 6 ของมอร์ฟีนให้เป็น acetyl group  เฮโรอีนเป็น morphine prodrug คือเมื่อเข้าสู่ร่างกายแล้วร่างกายจะเมตาบอไลต์กลายเป็นมอร์ฟีน เฮโรอีนมีฤทธิ์รุนแรงกว่ามอร์ฟีน 4 - 8 เท่า และรุนแรงกว่าฝิ่น 30 - 80 เท่า เฮโรอีนในรูปของ Diacetylmorphine ถูกสังเคราะห์ขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ.1874 (พ.ศ.2417) โดย C. R. Alder Wright นักเคมีชาวอังกฤษ ซึ่งทำงานอยู่ที่ St. Mary's Hospital Medical School ในกรุงลอนดอน C. R. Alder Wright ได้ทำการทดลองโดยการนำมอร์ฟีนมาผสมกับกรดต่างๆหลายชนิด เขาได้นำมอร์ฟีนในรูปผงมาต้มกับ acetic anhydride นานหลายชั่วโมง จนในที่สุดก็ได้สารชนิดใหม่ที่คงตัวกว่ามอร์ฟีน  เขาเรียกสารที่ตนสังเคราะห์ได้ว่า Diacetylmorphine หรือ Morphine Diacetate  ตั้งแต่ปีค.ศ.1898 ถึง 1910 (พ.ศ.2441 - 2453) Diacetylmorphine มีวางจำหน่ายในชื่อทางการค้า "Heroin" ของบริษัทยาชื่อดัง Bayer สรรพคุณใช้เป็นยาบรรเทาอาการไอและยาที่ไม่ทำให้เสพติดสำหรับใช้แทนมอร์ฟีน บริษัท Bayer ได้โฆษณาว่า Heroin ใช้รักษาอาการเสพติดมอร์ฟีนได้ ก่อนที่จะพบว่ามันกลับเมตะบอไลต์กลายเป็นมอร์ฟีนในภายหลัง กระนั้น บริษัท Bayer ก็ยังไม่ตระหนักถึงภัยของ Heroin กลับโฆษณาใหม่ว่ามันเป็นมอร์ฟีนในรูปที่ออกฤทธิ์ได้รวดเร็วกว่า ต่อมาในปี 1914 เมื่อมีการศึกษาถึงฤทธิ์เสพติดที่อันตรายร้ายแรงของ Diacetylmorphine  The Harrison Narcotics Tax Act ในสหรัฐฯ ได้ประกาศให้ Diacetylmorphine เป็นยาที่ต้องควบคุมพิเศษให้ใช้ได้โดยต้องได้รับอนุญาตจากทางการเท่านั้น ในปี 1924 The United States Congress ประกาศให้ Diacetylmorphine เป็นสิ่งผิดกฎหมาย ห้ามผลิต นำเข้า หรือจำหน่ายจนถึงปัจจุบัน ราชาของยาเสพติด สาเหตุที่ทำให้เฮโรอีนเป็นราชาของยาเสพติดก็เพราะ"ความสามารถในการทำให้เสพติด"ของมันนั้นเหนือกว่ายาเสพติดชนิดอื่นๆทั้งหมด ว่ากันว่าเฮโรอีนเป็นยาเสพติดเพียงชนิดเดียวที่เมื่อลองเสพเพียงครั้งแรกครั้งเดียวเท่านั้น สามารถทำให้ผู้เสพเกิดอาการเสพติด"อย่างรุนแรง"ได้ทันที ต่างจากยาเสพติดอีกหลายๆชนิดที่ผู้เสพอาจจะยังไม่เกิดอาการเสพติดยา"อย่างรุนแรง"เมื่อลองใช้ครั้งแรกเพียงครั้งเดียว ที่ร้ายกว่านั้นคือผู้เสพเฮโรอีนที่มีอาการเสพติดอย่างรุนแรง จนควบคุมตัวเองไม่ได้  สามารถ"ทำทุกอย่าง"เพื่อให้ได้ยามาเสพ ไม่ว่าจะลักขโมย จี้ ปล้น หรือแม้กระทั่งการฆ่าคน กราฟเปรียบเทียบความสามารถในการทำให้เสพติดของสารเสพติดชนิดต่างๆ เฮโรอีนคืออันดับที่ 1 (ศรชี้) จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:48:02

ความคิดเห็นที่ 11 กราฟเปรียบเทียบความอันตรายต่อร่างกายของยาเสพติดชนิดต่างๆ ซึ่งเฮโรอีนเป็นยาเสพติดที่ทำอันตรายต่อ"ร่างกาย"ได้มากที่สุด จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:49:05

ความคิดเห็นที่ 12 ตารางเปรียบเทียบค่าความรุนแรงของการเสพติดของสารเสพติดชนิดต่างๆ Mean คือ ค่าเฉลี่ยของการทำให้เสพติด ซึ่ง 3.0 คือค่าสูงสุด Pleasure คือ ค่าเฉลี่ยของความเคลิ้มสุขหรือความรู้สึกเป็นสุขเมื่อได้รับสิ่งเสพติดเข้าไป ซึ่ง 3.0 คือค่าสูงสุด Phychological Dependence คือ ค่าเฉลี่ยของการเสพติดยา"ทางจิตใจ" ซึ่ง 3.0 คือค่าสูงสุด Physical Depandence คือ ค่าเฉลี่ยของการเสพติดยา"ทางร่างกาย" ซึ่ง 3.0 คือค่าสูงสุด เมื่อรวมคะแนนครบทั้ง 4 หัวข้อแล้ว เฮโรอีนและมอร์ฟีนได้คะแนนเต็มหมดทุกหัวข้อ จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:50:06

ความคิดเห็นที่ 13 ประโยชน์ทางการแพทย์ เฮโรอีนภายใต้ชื่อทางเคมี Diacetylmorphine นั้นอนุญาตให้ใช้เป็นยาระงับปวดฤทธิ์แรงได้ในสหราชอาณาจักร การใช้เฮโรอีนในทางการแพทย์ ใช้สำหรับผู้ป่วยที่มีบาดแผลบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุ, ภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด ใช้บรรเทาอาการเจ็บปวดหลังการผ่าตัด, อาการปวดเรื้อรัง, มะเร็งระยะสุดท้าย และผู้ป่วยที่ป่วยในระยะสุดท้ายของโรคต่างๆ ส่วนในประเทศอื่นๆนั้น แพทย์จะใช้เพียง "มอร์ฟีน" เท่านั้นในการรักษาหรือบรรเทาอาการดังกล่าว นอกจากนั้น เฮโรอีนในรูปของ Diacetylmorphine ยังถูกใช้ในการรักษาผู้ป่วยแบบ Palliative care อย่างกว้างขวางในสหราชอาณาจักร Palliative care คือการรักษาผู้ป่วยอีกรูปแบบหนึ่งซึ่งแตกต่างจากในโรงพยาบาล โดยจะมุ่งเน้นไปที่การเยียวยาและบรรเทาอาการทรมานจากโรคเรื้อรังต่างๆ ในทุกระยะของโรค รวมทั้งในระยะสุดท้ายของชีวิตด้วย ข้อได้เปรียบของ Diacetylmorphine เมื่อเทียบกับมอร์ฟีนคือความสามารถในการละลายตัวในไขมันดีกว่าและคงตัวกว่า รวมทั้งยังออกฤทธิ์ได้ชะงัดกว่ามอร์ฟีน ดังนั้นจึงสามารถใช้ในขนาดที่ต่ำกว่ามอร์ฟีนในการรักษาหรือบรรเทาอาการปวดลักษณะเดียวกัน แต่สารทั้งสองตัวนี้จะมีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อให้ผ่านทางใต้ผิวหนังแทนที่การฉีดเข้าเส้นเลือด และ Diacetylmorphine ยังสามารถใช้เป็นยาในการบำบัดอาการถอนยาของเฮโรอีน (Heroin assisted treatment)  การออกฤทธิ์และกลไกการเสพติด ในปี ค.ศ.1972 (พ.ศ. 2515) นักวิจัยระบบประสาทและสมองของมหาวิทยาลัย Johns Hopkins  ได้ค้บพบว่าเซลล์ประสาทในสมองของมนุษย์นั้นมีตัวรับจำเพาะต่อสารเสพติดประเภทฝิ่น-มอร์ฟีน-โคเดอีนและ"เฮโรอีน" แต่ก็มีคำถามตามมาว่า "แล้วทำไมธรรมชาติถึงต้องสร้างตัวรับที่จำเพาะต่อสารเคมีของพืชชนิดนี้ขึ้นมาล่ะ?"  เพราะมนุษย์เราก็ไม่จำเป็นต้องกินฝิ่นเพื่อยังชีพ ก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่างปกติสุขดีนี่นา? ต่อมาพวกเขาค้นพบว่า โครงสร้างทางเคมีในสารเคมีของฝิ่นและมอร์ฟีนนั้นมีโครงสร้างคล้ายคลึงกับสาร"เอ็นโดรฟิน (Endorphins)" สารเอ็นโดรฟิน เป็นสารเคมีที่สมองสร้างขึ้นเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดหรือเพื่อผ่อนคลายความเครียด นักวิทยาศาสตร์ขนานนามอีกชื่อหนึ่งของเอ็นโดรฟินว่าพวกมันคือ "มอร์ฟีนธรรมชาติ" ของมนุษย์ เมื่อร่างกายถูกกระตุ้น ด้วยอาการบาดเจ็บหรือความเจ็บปวด สารเอ็นโดรฟินจะหลั่งจากปลายของใยประสาทของเซลล์สมองตัวส่ง และเข้าไปจับกับตัวรับที่ปลายของใยประสาทของเซลล์สมอง และปิดกั้น (Block) สัญญาณความรู้สึกเจ็บปวดที่ร่างกายส่งมา ทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดน้อยลงหรืออาจจะหายไปเลย ระดับของสารเอ็นโดรฟินขนาดต่ำ จะสามารถกระตุ้นเซลล์ประสาทอย่างพอเหมาะ ทำให้เกิดความรู้สึกเป็นสุข และสามารถบรรเทาอาการเจ็บปวดได้ ตามปกติแล้วสมองระหลั่งสารเอ็นโดรฟินออกมาเมื่อเราออกกำลังกายหรือทำงานที่ต้องใช้กำลัง เมื่อร่างกายได้รับ Morphine หรือ Diacetylmorphine (เฮโรอีน) ซึ่งมีโครงสร้างทางเคมีคล้ายกับเอ็นโดรฟินเข้าไป  พวกมันจะเข้าไปจับกับ"ตัวรับเอ็นโดรฟิน" ซึ่งจะจับเฉพาะกับสารที่มีโครงสร้างแบบเดียวกับเอ็นโดรฟินเท่านั้น แต่พวกมันมีฤทธิ์แรงกว่าเอ็นโดรฟินธรรมชาติในสมอง เมื่อร่างกายได้รับมอร์ฟีนหรือเฮโรอีนอย่างต่อเนื่อง สมองจะปรับตัวให้หลั่งสารเอ็นโดรฟินน้อยลง  เมื่อหยุดใช้ยา ร่างกายจะมีอาการเสมือนขาดสารเอ็นโดรฟินอย่างรุนแรง อันเป็นลักษณะเฉพาะของยาเสพติดกลุ่มนี้ คือ คลื่นไส้อาเจียน, กล้ามเนื้อกระตุก, เป็นตะคริว, กระวนกระวายใจ, เป็นไข้ ไปจนถึงขั้นอาเจียนหรือถ่ายเป็นเลือด (ลงแดง) นอกจากนั้นสมองยังปรับตัวให้มีการทนยา กล่าวคือเมื่อสมดุลเคมีในสมองถูกทำลายลงไป  สมองจะมีการปรับตัวต่อระดับของสารเคมีชนิดนั้นใหม่ ทำให้เมื่อผู้เสพใช้ยาในปริมาณเท่าเดิมจะไม่สามารถกระตุ้นสมองได้ ทำให้จำเป็นต้องเพิ่มปริมาณของยาขึ้นเรื่อยๆ จึงจะเห็นผล วิธีการเสพและการเสพเฮโรอีนเกินขนาด (Heroin Overdose) การเสพเฮโรอีนแต่ละวิธีนั้นจะทำให้ได้รับยาเข้าสู่กระแสเลือด-ระดับยาในกระแสเลือด-และระยะเวลาแสดงฤทธิ์ต่างกัน วิธีที่ทำให้ร่างกายได้รับยามากที่สุด-ระดับยาในกระแสเลือดเพิ่มสูงเร็วที่สุดและออกฤทธิ์เร็วที่สุดคือการ "ฉีด" โดยฉีดเข้าทางหลอดเลือดดำ แต่ก็เป็นวิธีที่ "เสี่ยง" ที่สุดเช่นกัน หากได้รับยาเกิดขนาดจนร่างกายทนไม่ไหว ผู้เสพอาจเสียชีวิตได้ทันที การฉีด (Injection) ผู้เสพจะนำผงเฮโรอีนมาละลายน้ำ(กรณีที่มีความบริสุทธิ์สูง)หรือละลายในกรด เช่น กรดซิตริก น้ำมะนาว (กรณีมีการปนเปื้อนของสารอื่นมาก)  จากนั้นนำไปผ่านความร้อน แล้วนำมาฉีดเข้าเส้นเลือดดำ  ในผู้เสพที่มีการใช้เข็มฉีดยาร่วมกันนั้น จะมีความเสี่ยงในการติดโรคติดต่อ เช่น HIV และไวรัสตับอักเสบ  การสูบควัน (Smoking) ผู้เสพจะใช้บ้องสูบแก้ว คล้ายกับการเสพยาไอซ์ หรืออาจจะใช้หลอดไฟ นอกจากนั้นยังมีอีกวิธีคือการใช้ไฟเผาผ่านแผ่นอะลูมิเนียมฟลอยด์เพื่อให้เกิดควัน ซึ่งเป็นวิธีเดียวกับการเสพยาบ้า การสอดเข้าทางทวารหนัก (Suppository) หรือ Plugging  โดยจะใช้หลอดฉีดยาที่ภายในบรรจุเฮโรอีนที่ละลายน้ำแล้ว สอดเข้าไปทางปากทวารหนักจากนั้นก็ฉีดเข้าไป วิธีนี้เป็นอีกวิธีที่มีประสิทธิภาพมาก ยาจะออกฤทธิ์ภายใน 40 วินาที  สาเหตุที่วิธีนี้มีประสิทธิภาพรองจากการฉีดหรืออาจจะเทียบเท่า ก็เพราะเยื่อบุบริเวณลำไส้ตรงและทวารหนักนั้นบางมาก รวมทั้งยังเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอยจำนวนมาก ทำให้สามารถดูดซึมสารต่างๆได้ดี และการสูดผงยาเข้าทางรูจมูก (Snorting) ปกติแล้ว ในผู้เสพหน้าใหม่ที่เพิ่งใช้ครั้งแรก มักจะใช้เฮโรอีนขนาด 5 - 20 มิลลิกรัม ฉีดเข้าเส้นเลือดดำ ส่วนผู้เสพที่ร่างกายเริ่มปรับตัวให้"ทนยา" อาจจะต้องใช้ถึงหลายร้อยมิลลิกรัมต่อครั้ง ซึ่งเสี่ยงต่อการได้รับยาเกินขนาด (Heroin Overdose) โดยปริมาณของเฮโรอีนที่อันตรายและเสี่ยงต่อการเสียชีวิตคือ 200 - 500 มิลลิกรัมต่อหนึ่งครั้ง อาการของผู้ป่วยที่เสพเฮโรอีนเกินขนาด 1. โคม่า 2. รูม่านตาขนาดเท่าเข็มหมุด 3. หายใจช้า (บางรายอาจหายใจเพียง 2-3 ครั้งต่อนาที) 4. ตัวเย็น กล้ามเนื้ออ่อนแรง เขียว ปัสสาวะน้อย สิ่งที่เกิดขึ้นกับร่างกาย - ผู้เสพจะรู้สึกเสียวซ่านอย่างแรงอยู่นาน 1-2 นาที  - รู้สึกตัวร้อนวูบวาบ ปากแห้ง แขนขาหนักอึ้ง ไม่มีความเจ็บปวด  - ดวงตาเหม่อลอย เคลิบเคลิ้มเหมือนฝัน ผู้ที่ใช้เฮโรอีนเป็นเวลานานมักไม่เกิดอาการเสียวซ่านอย่างที่เคยใช้ในครั้งแรกๆ  แต่มักเสพยาเพื่อไม่ให้เกิดอาการถอนยา  ฤทธิ์อื่นๆ ของเฮโรอีนที่มีผลต่อร่างกาย ได้แก่ ฤทธิ์ระงับอาการไอ คลื่นไส้ อาเจียน ท้องผูก กดการหายใจ ม่านตาดำหดตัว (miosis) ราคา กิโลกรัมละประมาณ 1,300,000 - 1,700,000 บาท กรัมละประมาณ 1,000 - 1,800 บาท อาการถอนยาที่รุนแรงที่สุดในบรรดายาเสพติดทั้งหมด 4 ชั่วโมงหลังหยุดยา - มีความรู้สึกอยากยา หงุดหงิด กระวนกระวายใจ  8 ชั่วโมงหลังหยุดยา - หาว เหงื่อไหล น้ำมูกน้ำตาไหล 12 ชั่วโมงหลังการหยุดยา - อาการข้างบนเพิ่มขึ้น ม่านตาขยาย ขนลุก ปวดตามกล้ามเนื้อ กล้ามเนื้อกระตุกหรืออาจถึงขั้นชัก มีอาการหนาวๆร้อนๆ เบื่ออาหาร 18-24 ชั่วโมงหลังการหยุดยา - อาการข้างบนเพิ่มขึ้น มีไข้ นอนไม่หลับ ความดันโลหิตสูง ชีพจรเต้นเร็ว หายใจเร็วและลึก กระสับกระส่าย คลื่นไส้ 23-26 ชั่วโมงหลังการหยุดยา - อาการข้างบนเพิ่มขึ้น อาเจียน ท้องร่วง หลั่งน้ำกามเอง ระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้น บางรายอาจถึงขั้นอาเจียนเป็นเลือดหรือถ่ายเป็นเลือด (ลงแดง) โทษตามกฎหมาย เฮโรอีนจัดเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 1 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 ผลิต นำเข้า หรือส่งออก - ต้องระวางโทษจำคุกตลอดชีวิต หากเป็นการกระทำเพื่อจำหน่าย ต้องระวางโทษประหารชีวิต  (กรณีคำนวณเป็นสารบริสุทธิ์ได้ตั้งแต่ 20 กรัม ขึ้นไป ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อจำหน่าย) จำหน่ายหรือครอบครองเพื่อจำหน่าย - ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 5 ปี ถึงจำคุกตลอดชีวิตและ ปรับตั้งแต่ 5 หมื่นบาทถึง 5 แสนบาท (หากมีสารบริสุทธิ์ไม่เกิน 100 กรัม)  แต่ถ้าเกิน 100 กรัม ต้องระวางโทษจำคุกตลอดชีวิตหรือประหารชีวิต ครอบครอง - ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 1 ปี ถึง 10 ปี และ ปรับตั้งแต่ 1 หมื่นบาทถึง 1 แสนบาท  หากเป็นสารบริสุทธิ์ตั้งแต่ 20 กรัม ขึ้นไป ถือว่าเป็นการครอบครองเพื่อจำหน่าย เสพ - ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือนถึง 10 ปี และปรับตั้งแต่ 5 พันบาท ถึง 1 แสนบาท จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:55:38

ความคิดเห็นที่ 14 ในส่วนของฝิ่นและมอร์ฟีนนั้น จขกท.กำลังอยู่ในช่วงหาข้อมูลเพิ่มเช่นเดียวกันครับ  สาเหตุเพราะก่อนหน้านั้นผมทำกระทู้รวมมิตรเรื่องสารเสพย์ติดตระกูล"ฝิ่น" โดยมีเฮโรอีนเป็นพี่ใหญ่ ดังนั้นเนื้อหาเลยมุ่งเน้นไปที่เรื่องของเฮโรอีนกว่า 90%  ถ้าทำเสร็จจะรีบโพสต์ครับ ฝิ่น (Opium)  สารสำคัญในฝิ่นที่ออกฤทธิ์ต่อร่างกายและทำให้เกิดการเสพติดคือสารพวกแอลคะลอยด์ (Alkaloid)  แอลคะลอยด์ในฝิ่นแบ่งแยกได้เป็น 2 ประเภท คือ 1. Phenanthrenes ได้แก่ มอร์ฟีน, โคเดอีน, ทีบาอีน (thebaine) ออกฤทธิ์ทำให้นอนหลับ (Hypnotic)  สามารถใช้เพื่อระงับอาการปวดและระงับการไอได้ โดยมีมอร์ฟีนเป็นสารตัวหลักที่ทำให้เสพติดอย่างรุนแรง 2. Isoquinolines ได้แก่ papaverine และ noscapine ออกฤทธิ์ทำให้กล้ามเนื้อเรียบหย่อนคลายตัว ซึ่งในทางเภสัชวิทยาถือว่าแอลคะลอยด์ในฝิ่นประเภทนี้ไม่เป็นสารเสพติด แต่มีฤทธิ์ทำให้กล้ามเนื้อของร่างกายหย่อนคลายตัว ในบรรดาสารแอลคะลอยด์ในฝิ่นทั้งหมด "มอร์ฟีน (Morphine)" เป็นสารที่โดดเด่นและอันตรายที่สุดในบรรดาสารแอลคะลอยด์ทั้งหมดของฝิ่น ในสารสกัดจากฝิ่นจะมีมอร์ฟีนอยู่ประมาณ 10 - 15% โดยขนาดของมอร์ฟีนที่จะออกฤทธิ์รุนแรงนั้นอยู่ที่ 120 - 250 มิลลิกรัมจากสารสกัดฝิ่น 2,000 มิลลิกรัม การออกฤทธิ์ ออกฤทธิ์กดประสาท ทำให้ผู้เสพจิตใจเลื่อนลอย ง่วง ซึม แก้วตาหรี่ พูดจาวกวน ความคิดเชื่องช้า ไม่รู้สึกหิว ชีพจรเต้นช้า ฝิ่นจัดเป็นยาเสพติดให้โทษในประเภทที่ 2 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ.2522 จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:59:16

ความคิดเห็นที่ 15 มอร์ฟีน (Morphine)  มอร์ฟีนเป็นแอลคะลอยด์ (Alkaloid) ของฝิ่นที่สำคัญที่สุด ซึ่งเป็นตัวการที่ทำให้ฝิ่นมีฤทธิ์เดชแห่งความมึนเมา  Friedrich Serturner ชาวเยอรมัน เป็นผู้สกัดมอร์ฟีนจากฝิ่นได้ครั้งแรก ในปี ค.ศ.1804 (พ.ศ. 2347 , 208 ปีที่แล้ว) มอร์ฟีนมีฤทธิ์กดประสาทส่วนกลางรุนแรงว่าฝิ่น ประมาณ 8-10 เท่า มอร์ฟีนมีลักษณะ 2 รูป คือ รูปอิสระ (Free) และ รูปเกลือ (Salt) สำหรับที่มีลักษณะเป็นรูปของเกลือ ได้แก่ซัลเฟท (Sulfate) ไฮโดรครอลไรด์ (Hydrochloride) อาซิเตท (Acetate) และทาร์เตรท (Tartrate)  มอร์ฟีนรูปเกลือที่นิยมทำมากคือ Sulfate ในปัจจุบันมอร์ฟีนสามารถทำขึ้นได้โดยการสังเคราะห์ด้วยกรรมวิธีทางเคมีแล้ว (ไม่ต้องพึ่งผลฝิ่น) ในการสังเคราะห์ทางเคมีนั้น กรรมวิธีจะยากกว่าสกัดจากธรรมชาติ  ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงสูตรโครงสร้างเพียงเล็กน้อยจะได้สารตัวอื่น ซึ่งมีคุณสมบัติแตกต่างกันไป  เช่นเปลี่ยน hydroxy group ที่ตำแหน่ง 3 เป็น methoxy group จะได้ "โคเดอีน" ซึ่งนอกจากมีฤทธิ์ระงับปวดแล้วยังมีฤทธิ์ระงับไอได้ดีอีกด้วย  และถ้าเปลี่ยน hydroxy group ที่ตำแหน่ง 3 และที่ตำแหน่ง 6 เป็น acetyl group จะได้ "เฮโรอีน" ซึ่งจัดเป็นยาเสพติดที่ร้ายแรงกว่ามอร์ฟีนมากหลายเท่า การออกฤทธิ์ ออกฤทธิ์ระงับปวด ทำให้ง่วงซึม อารมณ์เปลี่ยนแปลง สมองไม่ปลอดโปร่ง  เมื่อให้มอร์ฟีน ในขนาดรักษาแก่ผู้ป่วยที่มีความเจ็บปวดจะทำให้ความเจ็บปวดหายไปหรือลดน้อยลง  และในผู้ป่วยบางรายอาจเกิดอาการคลิบเคลิ้มเป็นสุข (Euphoria) มอร์ฟีนจัดเป็นยาเสพติดให้โทษในประเภทที่ 2 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ.2522 จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 17:00:48

ความคิดเห็นที่ 16 ช่วยแชร์ครับ แต่จะให้ดี ถ้าเนื้อหามันสั้น กระชับ และ ย่อยง่ายกว่านี้จะเป็นการดีครับ จากคุณ : Taiyo เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 17:44:07 A:118.172.7.126 X: TicketID:319350

ความคิดเห็นที่ 17 คุณ Taiyo >> ขอบคุณมากครับ ผมย่อยข้อมูลให้อ่านเข้าใจง่ายโดยยังรักษาแก่นสาระของต้นฉบับเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ลองอ่านดูในหัวกระทู้นะครับ ส่วนข้อมูลวิชาการสุดๆนั้นผมจะลง Links ไว้ให้เผื่อใครอยากอ่านจะได้กดเข้าไปอ่านได้ จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 20:33:28

ความคิดเห็นที่ 18 บางคนก็ "ยินดีที่ไม่รู้จัก" ชีวิตตามเพลงเลยนะคะ 555555 อย่าไปทำความรู้จักกับมันเลยค่ะยาเสพติดเนี่ย(ยกเว้นกรณีศึกษาต่่างๆ)บางคนขาดสติไปทำความรู้จักกับมันเมื่อไร โอ๊ยงานเข้านะค๊ะ55555 จากคุณ : ลูกหมีฟันผุ ^^ เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 20:36:59

ความคิดเห็นที่ 19 ดีพอ ? ดีเกินไปล่ะม้าง ชาวบ้านเขาไม่ได้อยากรู้อะไรขนาดนี้สักกะหน่อย ไม่ใช่สาระสำคัญของชีวิต ไม่ได้มีความจำเป็นต้องรู้ลึกขนาดนั้น จากคุณ : แ ต ง ก ว า * เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 20:57:08

ความคิดเห็นที่ 20 >> คุณแตงกวา ผมไม่ได้บังคับให้ใครอ่านครับ ถ้าคิดว่าไกลตัวคุณ คุณก็ไม่ต้องสนใจข้อมูลผมครับ ผมไม่มีสิทธิ์ไปบังคับคุณได้ครับ ที่นี่สังคมประชาธิปไตย ทุกคนมีความเสมอภาคและมีเสรีภาพทุกคน ผมมีสิทธิ์ที่จะให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์แก่สังคมได้ และผมมีความบริสุทธิ์ใจ ไม่ได้เปิดเพจขายยาทางเฟสบุ๊คครับ แต่หลายๆคนหลายๆครอบครัวในสังคมไทยตอนนี้เค้ามีคนเกี่ยวข้องที่ตกเป็นเหยื่อของสิ่งเหล่านี้อยู่ครับ โดยที่คนพวกนี้ไม่มีข้อมูลของมหันตภัยที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่เลย จะรับมือยังไง? จะปรึกษาใคร? จะแก้ปัญหายังไง? ทำไมลูกหลาน หรือคนรู้จักถึงเปลี่ยนไป เพราะอะไร? ยาทำให้คนเปลี่ยนไปได้จริงหรือ? การจะเข้าไปปรึกษากับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดก็ดูน่ากลัวและน่าอายสำหรับบางคนครับ เมื่อหาทางออกไม่ได้ หาข้อมูลไม่เจอ เจอแต่ข้อมูลผิวเผินก็ช่วยอะไรไม่ได้ แล้วจะแำก้ปัญหายังไง? ที่ผมกำลังทำอยู่นี่ผมคิดดีแล้วครับ จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 21:15:42

ความคิดเห็นที่ 21 ความคิดเห็นที่ 20 "จะรับมือยังไง? จะปรึกษาใคร? จะแก้ปัญหายังไง?" ยังไม่เห็นคำตอบจากกระทู้นี้ครับ ชี้ชัดๆหน่อยครับว่า.....จะรับมือยังไง? จะปรึกษาใคร? จะแก้ปัญหายังไง? กระทู้ดีครับ เป็นกำลังใจให้ แต่ทำเป็นตอนๆแยกกันไป จะน่าอ่านกว่านี้ครับ จากคุณ : เทียนกี้แซยี่ ฮ่อปิ๊ดแซเหลียง เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 23:34:43

ความคิดเห็นที่ 22 ไอคนติดยา นิ ถ้าหลอกให้ไปกินขี้ ก็คงไปมั่ง โง่ จริงๆ จะติดยา ก็ปล่อยมันไปเถอะ โง่นักคิดเองไม่ได้ ปล่อยให้ตายๆไปบ้าง จากคุณ : อยากรู้จึงถาม เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 02:09:50

ความคิดเห็นที่ 23 แล้วใครไปห้ามอะไรคุณล่ะ ....วู้ แค่สงสัยคำว่า"ดีพอ"น่ะ มันพอสำหรับใคร มันดีเกินไปรึป่าว ชาวบ้านเขาอยากรู้ลึกขนาดนั้นรึป่าว เปิดใจกว้างๆหน่อยนะ จากคุณ : แ ต ง ก ว า * เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 07:44:07

ความคิดเห็นที่ 24 น่าแปลกใจบางคนดันเห็นเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติ เรื่องแบบยาเสพติดเนี่ยมันไม่ได้อยู่ไกลตัวเราเท่าไหร่เลยครับ โดยเฉพาะในสังคมเสรีภาพในรั้วมหาวิทยาลัยเนี่ยมีทุกที่เลยก็ว่าได้ บางกรณีก็ชักนำพากันไปเสพกันแบบไม่น่าทำ อาศัยความเป็นแค่รุ่นที่รุ่นน้อง รุ่นน้องจังหวัด รุ่นน้องภาค สารพัดรุ่นในเครือข่าย ม. คือรู้จักกันแค่ผิวเผินจริง ๆ เด็ก ๆ รุ่นน้องก็พาซื่อหลงไปลองตามคำชวนเพราะเห็นมันเป็นรุ่นพี่แค่นั้น สุดท้ายก็ติดเสียการเรียนเสียคนก็มีให้เห็น ส่วนใหญ่ก็จะบอกว่า ไม่เป็นไร ผมควบคุมมันได้ แต่ก็เห็น เห็นกันอยู่ว่า เลิกไม่ได้ต้องดิ้นรนหามาเสพ เสพเองไม่พอต้องไปหาคนมาร่วมก๊วนเสพ(ช่วยกันออกเงินซื้อ) เด็ก ๆ อยู่หอพักทั้งหลายน่ะน่าเป็นห่วง เจ้าของหอส่วนใหญ่ก็ดีเรื่องแบบนี้เจอแล้วให้ออกเลย บางคนยังไม่ให้ออกแต่เรียกตำรวจมาจับก็มีเพิ่งลงนสพ.ไปไม่กี่วันนี่เอง แต่บางคนบางแห่งกลัวขาดรายได้ก็ทำเฉย ๆ จนมันกำลังจะกลายเป็นขบวนการค้ายาขึ้นมาก็ยังไม่รู้สึกตัว กว่าจะรู้ตัวคงกลายเป็นผู้ร่วมกระทำผิดกฏหมายไปเสียแล้ว ที่ว่ามันกำลังจะกลายเป็นแบบนั้นเพราะอะไร เพราะในกลุ่มของคนเล่นยาพวกนี้ก็จะรู้ ๆ กัน พอหาของมาได้ก็จะพากันมาแจกของกัน แจกเสร็จก็บ้านใครบ้านมัน หอใครหอมัน แยกย้ายกันไป ไอ้นี่โดนไล่ออก ไอ้นั่นโดนจับ มันก็สาวไปไม่ถึงกันเพราะมันอยู่กันคนละที่ กว่าเสียงไซเรนจะไปถึงมันก็หนีไปแล้ว หนีไปมันก็ไปสร้างกระบวนการใหม่ของมัน หาคนมาร่วมหุ้นค่ายาของมันต่อไป เรียนจะจบก็ไม่ยอมจบกันเพราะมันแบบนี้ บางคนก็ฉลาดเรียนจบไปแล้วก็หาคนบ้าเดียวกันมาต่อขบวนการค้าของมันต่อไปอีกในรั้วมหา'ลัย ส่วนตัวมันก็อัพตัวเองออกไปสู่สังคมแรงงานต่อไปก็คงจะเริ่มกระบวนการของมันต่อไปแบบนั้น "นั่นแหละผมเสพมันผมควบคุมมันได้" ควบคุมได้จริงทำไมต้องหามาเสพอยู่เรื่อย ๆ คำตอบก็เพราะมันเสพติดไง เสพแล้วทำลายสมองในระยะยาว บางคนก็เรียนจบแล้วแต่ชีวิตมันยังไม่จบไงก็ยังวนเวียนอยู่ในละแวกมหา'ลัย ใกล้ ๆ รั้วเข้าไว้ กลัวหาของไม่ได้ก็มีให้เห็นกัน อนาคตของชาติที่พลาดพลั้งไป ความจริงอยากจะให้มีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์บ่งชี้ชัด ๆ กันไปเลยว่า ยาเสพติดมีผลกับพฤติกรรมจริง ๆ มีผลกับสมองจริง ๆ ทำให้เป็นคนบ้า คนเพี้ยนได้จริง ๆ และมันมีผลกับสังคมจริง ๆ น่าจะดีกว่า เพราะบางคนก็แค่รู้ รู้แล้วก็เหรอ เออ เนาะ อืม บางคนก็ป่วนซะอย่างกับเป็นผู้ร่วมกระบวนการเสียเอง กระทู้ข้อมูลเผยแพร่แบบนี้ก็ดี ดีกว่าไม่มี เพราะใครที่ถูกชักชวนให้ลองถ้าเขารู้ว่า ครั้งเดียวguติดแน่ เขาก็จะไม่เอากับสิ่งเหล่านี้เลย เป็นภูมิคุ้มกันทางความคิดรูปแบบหนึ่งครับ จากคุณ : Taiyo เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 09:00:08 A:118.172.36.39 X: TicketID:319350

ความคิดเห็นที่ 25 เจ๊แตงแกคันอ่ะ อ่านข้ามไป ไม่ตอบก็ไม่มีปัญหา แต่ที่มีปัญหา เพราะห้ามความคันของตัวเอง ไม่ได้ไง เลยขอแขวะหน่อย พอหายคัน ผมเชื่อในเรื่องของความรู้ ยิ่งเรารู้เรื่องอะไรลึกมากพอ ตัวเราเองก็จะมีสติ ยั้งคิดมากยิ่งขึ้น แต่ถ้ารู้แล้ว แล้วยังหลงไปกับมัน อันนั้นเรียกอะไรดี ผมว่าประเทศไทยไม่ได้ขาดการศึกษานะ แต่ที่ขาดคือ "ปัญญา" มากกว่า จากคุณ : หัวใจในลังกระดาษ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 09:12:32

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณสำหรับความรู้มากๆครับ.. จากคุณ : anutakoon01 เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 16:58:21

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณมากเลยครับ อ่านแล้วได้ความรู้มากๆเลย เสียอย่างเดียว ความเห็นบางความเห็นอ่านแล้วไม่ได้ความรู้แถมยังได้ความรู้สึก "ไม่ทำก็อยู่เฉยๆไป" จากคุณ : SolarSun เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 18:22:45

ความคิดเห็นที่ 28 คุณ เทียนกี้แซยี่ ฮ่อปิ๊ดแซเหลียง >> ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ ผมจะทำเป็นตอนๆ แล้วก็ทยอยโพสต์ในหน้าเพจเฟสบุ็คครับ เพราะคิดว่าข้อมูลวิชาการที่มากเกินไป คนอ่านอาจจะรู้สึกว่ามันน่าเบื่อและถูกยัดเยียดได้ครับ ส่วนในกระทู้นี้ที่คุณบอกว่ายังไม่พบคำตอบจากประเด็นที่ผมตั้งขึ้นนั้นก็เพราะกระทู้นี้ผมนำ"ข้อมูลวิทยาศาสตร์เก่า" ที่เคยโพสต์เป็นตอนๆ ในห้องหว้ากอนี้มาโพสต์อีกครั้ง แล้วจึงค่อยนำมาย่อยเป็นตอนๆให้อ่านง่าย แล้วโพสต์บนเพจเฟสบุ๊คครับ จึงอยากรบกวนฝากประชาสัมพันธ์เพจหน่อย นอกจากเนื้อหาวิทยาศาสตร์แล้วผมจะนำประเด็นทางสังคมที่เป็นปัญหามาเชื่อมโยงกับยาเสพติดว่ามันเกี่ยวข้องและมีที่มาที่ไปอย่างไร ตรงนี้จะมีคำตอบและข้อมูลสำหรับคนที่กำลังมองหาทางออกอยู่ครับ ส่วนกระทู้เรื่องยาเสพติดที่ผมเคยโพสต์ไปในห้องหว้ากอนั้น มีตอนยาไอซ์-ยาบ้าที่มีการกล่าวถึงประเด็นทางสังคมเอาไว้อยู่ สามารถลองเข้าไปอ่านดูได้จาก link นี้ครับ http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/2012/02/X11700242/X11700242.html ซึ่งกระทู้ยาเสพติดอันต่อๆมาผมได้ตัดประเด็นทางสังคมทิ้งไปเพราะมันไม่เข้ากับเนื้อหาของห้องหว้ากอครับ (เอาแต่วิทยาศาสตร์เพียวๆเลย) แต่จะเริ่มเชื่อมโยงประเด็นทางสังคมเข้ากับข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ของยาเสพติดชนิดอื่นๆ ต่อไปเรื่อยๆในหน้าเพจครับ ส่วนจะกลับมาตั้งกระทู้ในห้องหว้ากอด้วยมั้ย คงต้องดูจากเนื้อหาครับว่าอิงวิทยาศาสตร์มากกว่าสังคมหรือเปล่า เพราะห้องนี้เป็นห้องวิทยาศาสตร์ การตั้งกระทู้เน้นปัญหาสังคมมากไปอาจจะเข้าข่ายผิดห้องได้ อันนี้สำหรับคนที่อยากอ่านเป็นตอนๆ ครับ น่าจะอ่านง่ายกว่าในกระทู้นี้ ยาไอซ์-ยาบ้า http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/2012/02/X11700242/X11700242.html ยาอี-ยาเค http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/2012/02/X11760231/X11760231.html โคเคน http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/2012/04/X12028694/X12028694.html กัญชา-กระท่อม http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/2012/03/X11820367/X11820367.html เฮโรอีน-มอร์ฟีน-ฝิ่น http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/2012/03/X11850864/X11850864.html ไดอารี่เด็กขี้ยา:Drug's Diary (เรื่องสั้น) http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/2012/04/X11912876/X11912876.html เรื่องสั้นเรื่องไดอารี่เด็กขี้ยาก็คือการนำเรื่องยาเสพติดมาเชื่อมโยงกับเรื่องสังคมและชีวิตจริงโดยสื่อออกมาในรูปแบบเรื่องสั้นหรือวรรณกรรมครับ ปล.ไดอารี่เด็กขี้ยา กำลังจะพิมพ์ออกมาขายทั่วประเทศแล้วนะครับ อย่าลืมช่วยอุดหนุนหนังสือผมด้วยนะ (อยู่ในขั้นตอนของสำนักพิมพ์เตรียมจัดพิมพ์อยู่) จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:06:04

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณครับ เดี๋ยวมาอ่านต่อ ^^ จากคุณ : BK-Monkey เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 21:46:17

ความคิดเห็นที่ 30 กระทู้ดีออก ไหงมีคนมาค้านซะเราแปลกใจเลย ขอบคุณที่เอามาให้อ่านค่ะ แต่ยังอ่านไม่จบนะ มันยาวจริงๆแหละ ทำดีก็ทำต่อไปค่ะ บางคนไม่เห็นประโยชน์เพราะเค้าคิดว่ามันไกลตัวเค้ามากๆ(คือไม่คิดจะยุ่งเลย)  แต่มันต้องมีประโยชน์กับบางคนอย่างที่คุณว่าแหละค่ะ คนที่คิดเสพ/ ญาติคนเสพ/ คนที่ชอบหาอ่านความรู้รอบตัว จากคุณ : Stinky Cat เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 22:01:35

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณมากเลยครับสมัยวัยรุ่นเคยลองสูบกัญชาอ๊วกแตกเลยเพื่อนชวนดมกาวแต่มันเหม็นเลยไม่เอา ตอนหลังที่บ้านรู้เลยต้องเลิกคบกับเพื่อนกลุ่มนี้จนบัดนี้30ปีผ่านไปแม้แต่บุหรี่เรายังไม่สูบเลย จากคุณ : toon (toonsilom448) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 23:34:19

ความคิดเห็นที่ 32 ไม่ใช่ว่าอ่านแล้วจะอยากออกไปซื้อมาเสพนิ ก็เวอร์(ว่า)กันไป จากคุณ : workbench เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 00:04:43

ความคิดเห็นที่ 33 ก่อนอ่านกระทู้นี้นึกว่ายา ice ไม่ค่อยอันตราย (ก็ชื่อมันน่ารัก) จากคุณ : ธีรภัทร์2 เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 03:35:49

ความคิดเห็นที่ 34 พอรู้ลึกแล้วก็เข้าใจ พอเข้าใจก็ไปอธิบายคนอื่นต่อได้ อย่าง้เราอ่านแล้ว เข้าใจ กระบวนการเสพติด ไปเล่าให้แฟนฟัง อธิบายจนเค้าเข้าใจ แฟนก็ไปเล่าให้บ้านเค้าฟังต่อ เอาไปสอนหลานได้ ความรู้ก็คือความรู้ เนอะ เราคนนึง ที่อยากรู้ลึกค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ตัวปลอม (พ่อศรีเรือนคับผม) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 07:47:03

ความคิดเห็นที่ 35 จขกท. ทำดีแล้ว จงทำต่อไปค่ะ เราสนใจเรื่องของ " การฟื้นฟู " นะ .... เพราะเท่าที่รู้สถิติมา  คนติดยามีแนวโน้มจะกลับไปติดอีกถึง  80% เราอยากรู้ว่า 80 % ที่ล้มเหลวนี้ เกิดจากปัจจัยใดมากกว่ากัน  เช่น  มันคือความต้องการของร่างกายที่เรียกร้องยาเสพติด  หรือมันเป็นเรื่องของสิ่งแวดล้อม  เพื่อกลุ่มเดิมๆ  กลับไปในสังคมที่มีการใช้ยาสเพติดอีก ??? และเรายังสนใจอีกว่า คนติดยา เวลาเค้ารักษา ถ้าอาการยังไม่ดีพอ แต่ญาติไม่มีเงินจ่ายค่ารักษาพยาบาลแล้ว หรือโรงพยาบาลมีคนไข้มาก  แต่ไม่มีเตียงคนไข้ไว้รองรับมากพอ  หมอก็จะให้กลับบ้านได้  ทั้งๆที่ยังไม่หายขาดหรือเปล่า  ??? ( อารมณ์เดียวกับ ผู้ป่วยจิตเวช  บางคนยังไม่หายดี หมอก็ให้กลับบ้าน แต่สุดท้าย ก็จะกลับมามีปัญหาใหม่  เช่น  ผู้ป่วยจิตเวช เอามีดไล่แทงคน ฯลฯ  ตามข่าว ) จากคุณ : จำฉันได้ไหม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 11:49:30

ความคิดเห็นที่ 36 ได้เลยครับ งานดีๆ ช่วยประชาสัมพันธ์เต็มที่ จากคุณ : เทียนกี้แซยี่ ฮ่อปิ๊ดแซเหลียง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 12:26:47

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณสำหรับความรู้ึครับ จากคุณ : kingme1990 เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 13:58:15

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านแล้วเข้าใจง่ายดีค่ะ... เป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ สู้ๆ จากคุณ : leozaza เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 18:45:43

ความคิดเห็นที่ 39 >> จขกท.เข้ามาขอบคุณทุกๆท่านที่ให้กำลังใจนะครับ ช่วยกันติชม หรือให้คำแนะนำได้นะครับ ผมจะได้นำไปปรับปรุงงานเขียนให้ดีขึ้น จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 20:37:56

ความคิดเห็นที่ 40 แตะกิ๊ฟไว้ก่อน ขอทะยอยอ่านครับ ข้อมูลน่าสนใจครับ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 00:33:02 จากคุณ : กอดเข่าคุย เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 20:49:40

ความคิดเห็นที่ 41 ข้อมูลดีมากๆเลยค่ะ น่าอ่านและเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง ขอชื่นชมเจ้าของกระทู้ค่ะ +เก็บเข้าคลังไว้แล้ว ทำให้รู้อะไรขึ้นอีกมากเลย ขอบคุณสำหรับความรู้ดีดีนะคะ ^_^ จากคุณ : โดราเอมี่ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 02:32:13

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณครับ ^^ จากคุณ : sillfai เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 07:20:08

ความคิดเห็นที่ 43 ผมอ่านไดอารี่เด็กขี้ยาแล้วชอบมากๆเลยครับ :D จากคุณ : MeLFyZe เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 11:44:18

ความคิดเห็นที่ 44 ยาเสพติด คนเสพตาย คนขายรวย  จากคุณ : nasaseria เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 11:45:01

ความคิดเห็นที่ 45 ว่าแต่ เมตทาโดน นี่มันยาอะไรเหรอครับ เห็นคนไข้ติดยามักจะเข้ามาขอยาตัวนี้ (ฟังเขามา) จากคุณ : Ice-man เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 11:50:31

ความคิดเห็นที่ 46 คุณ  Ice-man >> เมทาโดนเป็นยาในกลุ่มโอปิออยด์เช่นเดียวกับมอร์ฟีนและเฮโรอีนครับ จึงมีฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาคล้ายคลึงกัน    ต่างกันที่เมทาโดนดูดซึมได้ดีจากระบบทางเดินอาหาร (ร้อยละ 80-85)    ระยะเวลาการออกฤทธิ์นาน (ประมาณ 24 ชั่วโมง)         ในขณะที่มอร์ฟีนและเฮโรอีนดูดซึมทางระบบทางเดินอาหารได้ไม่สมบูรณ์ (ร้อยละ 30)   และระยะเวลาออกฤทธิ์สั้น (3-4 ชั่วโมง)  จึงต้องใช้วิธีการฉีดหรือสูบควันแทน   การให้ยาเมทาโดนจึงสามารถให้รับประทานยาวันละครั้งได้   เมทาโดนเป็นยาเสพติดให้โทษในประเภท 2 ซึ่งใช้ในการบำบัดรักษาผู้ติดเฮโรอีน หลักการบำบัดผู้ติดเฮโรอีนจะต่างจากการบำบัดผู้ติดยาเสพติดชนิดอื่นๆครับ โดยจะเน้นที่การลดอาการถอนยาที่รุนแรง โดยการให้ผู้ป่วยรับเมทาโดนซึ่งออกฤทธิ์เหมือนเฮโรอีนแทน จากนั้นค่อยๆปรับลดขนาดยาลงเรื่อยๆ จนผู้ป่วยสามารถหยุดยาได้สมบูรณ์ครับ จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 13:01:00

ความคิดเห็นที่ 47 คุณ จำฉันได้ไหม >>  ขอบคุณมากนะครับสำหรับกำลังใจ เรื่องฟื้นฟูเป็นประเด็นที่สำคัญมากๆครับ ซึ่งข้อมูลค่อนข้างละเอียดและซับซ้อน - ละเอียด เพราะ การบำบัดผู้ติดยาเสพติดแต่ละชนิดนั้นแตกต่างกัน และต้องใช้ระยะเวลานาน ใช้ยาจิดเวชหลายชนิดร่วมกัน ฯลฯ - ซับซ้อน เพราะ ต้องมีประเด็นทางสังคมและจิตวิทยามาเกี่ยวข้องกับเรื่องทางแพทยศาสตร์และวิทยาศาสตร์ด้วย เรื่องการบำบัดเป็นสิ่งละเอียดอ่อนมากๆที่จะชี้วัดได้ว่าผู้เสพ"หาย"หรือไม่ เรื่องการบำบัดผู้ติดยาเสพติดผมคิดไว้ว่าจะทำกระทู้แยกออกมาต่างหากเลยครับ แต่ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงหาข้อมูลทำเรื่องยาเสพติดที่เหลืออยู่คือ นิโคติน(บุหรี่), คาเฟอีน(กาแฟ), Ethanol (สุรา), สารระเหย และยาเสพติดกลุ่มหลอนประสาท (ซึ่งข้อมูลแปลยากมากกกกก - -") แล้วจะรวบการบำบัดเข้าไว้ด้วยกันเป็นกระทู้ปิดท้ายทีเดียวเลยครับ เพราะการบำบัดต้องมีการเปรียบเทียบให้เห็นว่าสมองแต่ละส่วนถูกยาเสพติดชนิดนั้นๆทำลายต่างกัน จากคุณ : pinspin เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 13:09:23

ความคิดเห็นที่ 48 ป้าวัยหมดประจำเดือนบางคนมันปัญญาอ่อนอย่าไปยุ่งกับมัน สำหรับผมแล้วเป็นประโยชน์มากครับ อย่างน้อย ๆ เราเห็นเราเจอที่ไหนก็ยังรู้ว่าคืออะไร มันออกฤทธิ์ยังไง เวลาพบโดยบังเอิญจะได้ไม่โดนเด็กหลอกว่า "ไอซ์" คือ "สารส้ม" จากคุณ : yugioh2500 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 22:06:55

ความคิดเห็นที่ 49 คุณทำดีแล้วครับ ขอให้ทำต่อไปครับ จากคุณ : oro เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 08:39:22

ความคิดเห็นที่ 50 บอกตามตรง อยากลองซัก 1 ไมครอน จากคุณ : ตาแป๊ะหวานเย็น เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 11:58:53

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณ และขอให้กำลังใจครับ เป็นกระทู้ที่อ่านแล้วได้ความรู้มากครับ จากคุณ : =MoN= เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 13:01:16

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบคุณค่ะ ชอบอ่านอะไรแบบนี้ แต่เพลียใจกับบางคอมเม้นที่ "มือไม่พายแล้วยังเท้าราน้ำ" จากคุณ : Nat_Peiyun เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 13:52:43

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณคุณ pinspin มากค่ะ เนื้อหาสาระดีมีประโยชน์ค่ะ (แต่แอบยาวไปนิดนะคะ ^^) ปกติเราอยู่ห้องชานเรือน ก็จะมีคนเข้ามาโพสต์ถามเป็นระยะๆ ว่าแม่ท้องติดยา มีผลกับลูกมั้ย นู่นนี่ ถ้าได้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า ยาตัวไหนที่ส่งผลอะไรกับตัวอ่อนในครรภ์ หรือยาตัวไหนส่งผลอะไรผ่านทางน้ำนมแม่ก็จะดีค่ะ (ที่มาถามบ่อยๆ มักเป็นยาบ้า ซึ่งเราก็จะเข้าไปค้นมาตอบเป็นกรณีๆ ไป ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญค่ะ) ถ้าได้ข้อมูลตรงนี้ให้เป็นแบบอ่านง่ายไปเผยแพร่พวกกลุ่มหญิงตั้งครรภ์ด้วย จะเป็นพระคุณอย่างสูงเลยค่ะ (จะได้ลดจำนวนเหยื่อบริสุทธิ์ลง) ขอบคุณค่ะ จากคุณ : แม่น้องอัณณา เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 20:51:00 A:101.109.226.37 X: TicketID:258399

ความคิดเห็นที่ 54 ขอปรบมือให้กับ จขกท ครับ เรามีความตั้งใจที่ดีอย่าไปแคร์ครับ เดวจะส่งลิ้งค์ไปให้หลานๆอ่าน กำลังวัยรุ่นกันเลย จากคุณ : VOLVOB12B เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 07:33:43

ความคิดเห็นที่ 55 จขกท ครับผมนี่แหละยังไม่รู้จักยาเสพติดดีพอ และไดัความรู้จากกระทู้นี้มากมาย จากคุณ : zombieman เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 16:32:23

ความคิดเห็นที่ 56 อ่า กระทู้น้องปินมาแล้ววว จะรออุดหนุนหนังสือนะจ๊ะ จากคุณ : amalie เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 21:38:09

ความคิดเห็นที่ 57 แตงกวามันโง่จะตาย อย่าไปสนใจมันเลย จากคุณ : yugioh2500 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 23:47:29

ความคิดเห็นที่ 58 ได้ความรู้อีกมากมาย พอดีดิฉันกำลังเขียนรายงานเกี่ยวกับยาเสพติดพอดี ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : ๆ (sascha) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 17:27:50

ความคิดเห็นที่ 59 คุณpinspin แล้วมีวิธีการรักษา intervention รือป่าวช่วยมาต่อให้อีกหน่อยค่ะ จากคุณ : sascha เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 17:30:33

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านเพลินเลยครับ ทำให้เข้าใจมากขึ้นเยอะเลย ขอบคุณครับ จากคุณ : วณิพก เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 05:56:10