ความคิดเห็นที่ 1 จิตใจ ถอยๆๆๆถ้ากำลังจิตตก จากคุณ : เขียนบน iPadบ (rtv08) เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 55 00:24:32

ความคิดเห็นที่ 2 เพื่อนคุณตายไปที่ละคนต่อหน้า มองไปข้าศึกเพียบ เป็นคุณๆ จะจิตใจเป็นไงครับฮึกเหิมหรอ จากคุณ : ประกาศิตจอมราชันย์ เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 55 01:05:44 A:119.42.73.74 X: TicketID:363243

ความคิดเห็นที่ 3 ลองไปซึมซับอารมณ์จากซีรีส์อย่าง The Pacific ไม่ก็ Band of Brothers ดูครับ ให้อารมณ์จริงๆ ไม่หลอกลวงเหมือนในหนังเท่าไหร่ จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 55 01:10:27

ความคิดเห็นที่ 4 ต้องดูด้วยครับว่าทหารที่ไปนั่นฝึกมาดีแล้วรึเปล่า ถ้าเป็นสถานการณ์ฉุกเฉินที่ต้องเอากำลังสำรองไปเข้าสนามรบนี่     ลองไปดูหนัง Tae Guk Gi   เลือดเนื้อเพื่อฝัน วันสิ้นสงคราม      เรื่องนี้เห็นชัดเลยว่าทหารที่แทบไม่เคยฝึกไปเข้าสนามรบนี่เสียขวัญขนาดไหน จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 55 04:18:23

ความคิดเห็นที่ 5 ... จากคุณ : สองนิ้วชี้ เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 55 04:34:26

ความคิดเห็นที่ 6 เอาจริงๆ เครื่องมือบำรุงจิตใจที่ดีที่สุดคือ ศาสนา ครับ ยิ่งแบบตายแล้วขึ้นสวรรค์ มีแต่คนอยากไปด้วยซ้ำ อย่างสงครามครูเสด หรือลัทธิหัวรุนแรงในปัจจุบัน เป็นต้น จากคุณ : kaiwe เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 55 08:08:25

ความคิดเห็นที่ 7 ก่อนออกรบฮึกเหิมเนื่องจากยังไม่มีการตายเกิดขึ้น ในสนามรบมีเวลาคิดถึงสิ่งรอบตัวน้อยมากเพราะต้องต่อสู้กับข้าศึกและเอาชีวิตรอดให้ได้ ถ้าคุณไม่ฆ่าเขาเขาก็ฆ่าเรา หลังจากมีชีวิตรอดออกมาได้ถ้ารู้วิธีทำใจให้สงบก็มีชีวิตต่อไปได้แต่ถ้ายังฟุ้งซ่านคิดแต่ตอนที่รบอยู่สติแตกแน่นอน หลังสงครามเวียตนามซึ่งเป็นการรบที่ดุเดือดคนรุ่นลุงผมบางรายก็ปกติดีบางรายก็เหมือนคนบ้า ในอเมริกาถึงมีหน่วยงานคอยดูแลทหารหลังสงครามเพราะสภาพจิตบางคนไม่ปกติครับ จากคุณ : ลุงน้อยลำปาง เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 55 08:48:07

ความคิดเห็นที่ 8 บางทีแผนการรบ ก็ยอมเสียเบี้ยเพื่อเกมส์ชนะ คุณรู้ได้อย่างไรว่ากองร้อยคุณเป็นกองร้อยรุกไม่ใช่กองร้อยเบี้ย เวลารบ ทุกคนจะคิดว่าจะไม่มีใครตายแล้วชนะกลับมาหมดอย่างนั้นเหรอ อย่าได้หวัง เพราะอีกฝ่ายเขาก็หวังอย่างนั้นเหมือนกัน มันเลยต้องมีการเสียสละเกิดขึ้น เราต้องให้เกียรติและเคารพต่อผู้เสียสละเหล่านี้จริงๆครับ จากคุณ : nomeny เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 55 10:11:33

ความคิดเห็นที่ 9 เวลาเห็นเพื่อนรักถูกยิงตายต่อหน้า เลือดบ้ามันก็สิง  สิ่งเดียวที่จะทำคือล้างแค้น  ปจว.ครับ จากคุณ : teepattaya เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 55 19:41:00

ความคิดเห็นที่ 10 ก่อนออกปฎิบัติภารกิจ มันจะรู้สึกฮึกเหิมครับ คึก บ้าพลัง มั่นใจในอาวุธประจำกายของตน แต่พอเห็นศพแค่นั้นล่ะ...ตัวผมเอง เข่าอ่อน ปวกเปียกเลยล่ะครับ...มันหดหู่ กลัว สมองเบลอชั่วขณะ ขนลุกถึงหนังหัว ประมาณนี้ ปล.ประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ ไม่ได้หมายความรวมถึงคนอื่น จากคุณ : ZvenzY เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 55 21:12:17

ความคิดเห็นที่ 11 ถึงมีคนถามไงละ ว่าทำไมทหารจึงห้อยพระ ห้อยตะกรุด เอาตีนผ้าซิ้นแม่มามัดคอ เพราะต้องหาที่พึ่งทางใจ เวลานั้นแล้วมีแต่ใจเท่านั้นที่จะอยู่กับตัวไปจนภาระกิจจะเสร็จสิ้น นับเป็นเทคโนโลยีทหารที่คู่กับทหารไทยมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว จากคุณ : คนใต้ดิน เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 21:10:58