ความคิดเห็นที่ 1 คืนนี้ไม่มีแม้ผ้าห่ม เราสองคนกึ่งนั่งกึ่งนอนกอดกันบนหินก้อนนั้น   อากาศเย็นให้ไออุ่นกันและกัน  แฟนเป่าลมร้อนให้จากปากของเขา  รู้สึกอุ่นมาก  พยายามไม่ร้องไห้ ไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยเราด้วยขอค้างที่นี่หนึ่งคืนนะคะ ขอให้อย่ามีอันตรายกับเรา  เพิ่งได้เคยเห็นในป่าตอนกลางคืนค่ะ  มืดแบบนี้นี่เอง  มองไปเห็นแสงแปลกๆ คิดว่าเป็นแมลง  มีเสียงนกร้องบ้าง  เห็นกิ่งไม้บางกิ่งมีแสงในตัวเองด้วย  คิดว่าคงเป็นเชื่อราที่มีแสง  แต่กลัวสัตว์ร้ายที่สุด ได้แต่ภาวนาให้เรารอดกลับไป     นั่งนับเวลากัน 1 ทุ่ม 2 ทุ่ม ..... ตี 1  ตี 2....... จนถึงเวลาที่รอคอย  ตีห้าครึ่งเริ่มมองเห็นแสงแล้ว เรารอดแล้ว เราจะหาทางกลับบ้านกันแล้ว  เราสองคนพยายามหาทางกลับตามทางน้ำไหลนั้น ที่คิดไว้เมือคืนว่าน่าจะเป็นทางนี้  เดินๆไป   เหมือนว่าจะใช่ทางเก่า แต่กลับไม่ใช่ค่ะ  ไปไหนแล้วไม่รู้ทีนี้   บางทีเหมือนได้ยินเสียงรถยนต์แล่น ก็ดีใจคิดว่าด้านบนเป็นถนน  เลยปีนขึ้นไป ก็เป็นความว่างเปล่า เหนื่อยเพิ่มขึ้น   บางครั้งเห็นป่าไผ่หลายร้อยต้น  มองๆดูเหมือนเป็นบ้านคน  ก็ปีนขึ้นไป แต่ไม่พบอะไรเลย ได้แต่เหนื่อย และเจ็บเท้ามากขึ้น  จนกระทั่งเราสองคนเดินย้อนทางน้ำด้วยความลำบาก เพราะไม่ใช่ทางเดินของคน ปีนบ้าง หกล้ม คลุกคลานบ้าง จะเจ็บยังไงก็หยุดไม่ได้   จนมาถึงหน้าผาเป็นลานหินกว้างๆ เป็นน้ำตกกลางป่า  เหมือนจะเป็นต้นน้ำสักแห่ง  กล้องดิจิตอล โทรศัพท์มือถือ เปียกน้ำ โดนล้มกระแทก พังหมด เที่ยงแล้วยังหาทางออกไม่ได้เลย  ไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ตอนเย็นวาน  มองไปมีแต่ป่าเขา ต้นไม้ทุกทิศทาง   แฟนหนูนันพยายามจุดไฟ โดยเอาไม้ไผ่มาสีกัน ทั้งๆที่ไม่เคยทำมาก่อน ก็สีๆไปนานมาก ดูๆมันก็ร้อนขึ้นนะ มีกลิ่นเหม็นไหม้ แต่ยังไงไฟก็เห็นติด ถ้าไฟติดอาจจะมีควันขึ้นไปให้ใครเห็นได้  จนเหนื่อยหมดแรง กันไป เราสองคนก็เลยคิดว่า เราคงหาทางออกไม่ได้แล้ว เราจะรอกันตรงนี้ จนกว่าจะมีคนมาช่วยเหลือ  เจ้าหน้าที่อุทยานคงรู้ เพราะถึงเวลา check out แล้วเราไม่มา  รถยังจอดอยู่ที่รีสอร์ท    เรื่องอาหารไม่ต้องพูดถึง ไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อวาน  แต่ก็ไม่รู้สึกหิวนะคะ ไม่หิวแม้แต่นิดเดียว  กินแต่น้ำจากลำธารใหญ่และน้ำตกต้นน้ำ  ในเริ่มคิดไปต่างๆนานา  เราจะรอดไหม  ป่านนี้พ่อแม่คงเป็นห่วง  เขาจะหาเราเจอไหม  พยายามตั้งสมาธิ  บางทีหนูนันก็เริ่มเสียสติ  แฟนก็ปลอบ  บางครั้งแฟนก็เริ่มเครียด เราก็ช่วยกันปลอบช่วยกันพูดให้กำลังใจว่าเราจะต้องรอด ตอนเย็นมองเห็นแมลงปอบินวนแล้วใจไม่ดีเลยค่ะ คิดว่าฝนจะต้องตก แล้วตกจริงๆด้วยค่ะ  คืนนั้นเราสองคนไปหลบฝนบนพุ่มไม้ มีมดมียุงบ้าง พยายามขอให้เขาอย่าทำอะไรเรา นั่งหนาวสั่นกอดกันไว้  คืนที่สองแล้ว เหรอเนี่ย  มืดแล้วทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่รอเวลา เนื้อตัวมอมแมม และเจ็บ แผลเต็มตัวจากการเดินป่า  บรรยากาศเครียด และทรมานสุดชีวิต นี่เราไม่ได้ฝันไปใช่ไหม นี่ไม่ใช่ฝันจริงๆเหรอ  เรามาที่นี่ได้ยังไง ความรู้ทางวิชาการที่เรามี ตอนนี้ช่วยอะไรไม่ได้เลย ต้องรอแต่คนอื่นเท่านั้น  ชาวบ้านขาวเขา ผ่านมาสักคนก็ยังดี ถึงตอนนี้ก็ต้องไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์กันแล้วค่ะ เจ้าป่าเจ้าเขาที่ปกปักรักษาป่าผืนนี้  ที่เราไม่เคยเชื่อ   หลวงพ่อที่วัดแถวบ้านที่ปกติเราได้แต่ไปไหว้ท่านแบบขอไปที  เราก็ได้แต่นึกถึงท่านแล้วตอนนี้  คิดว่าถ้ารอดกลับไป จะทำตัวดีๆ  จะเข้าวัดบ่อยๆ ทำบุญมากๆ  เราจะทำเพื่อคนอื่นให้เยอะๆ  พยายามไม่ร้องไห้  คืนนั้นนอนแทบไม่หลับ เพราะมีมดแมลง  คิดว่าเราจะได้กลับไปที่ทำงานไหม  จะได้กลับไปเล่น pantip  facebook ไหม  นอนหลับๆตื่นๆ ฝันถึงแต่พ่อแม่ เพื่อน อาหารที่เราชอบกิน  หลับตาสุดท้ายก็หลับไปเพราะเพลียมาก แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 11:15:28 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 11:02:55 จากคุณ : นู๋นัน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:29:39

ความคิดเห็นที่ 2 เช้าของวันที่สอง แล้วในป่านี้  คิดว่าป่านนี้เจ้าหน้าที่คงกำลังตามหาเรา  เขาคงจะมาช่วยเราวันนี้  อีกอย่างลานหินนี้ก็พอเป็นจุดเด่น  เค้าน่าจะมาค้นหาเราตรงนี้ด้วย  เฮลิคอปเตอร์ถ้าออกค้นหาก็คงมองเห็นเราค่ะ   ตอนนี้ถึงแม้จะไม่ได้กินอะไร แต่เหมือนน้ำย่อยจะออกมาทางคอแล้วค่ะ รู้สึกอยากอาเจียน  ใช่ เราต้องกินอะไรบ้าง ยังไงกระเพาะต้องได้รับอาหาร นี่ไม่ได้กินอะไรมาสองวันแ้ล้ว  แต่ก็ไม่รู้จะกินอะไร ใบไม้อาจมีพิษ มียาง  เลยติดสินใจ กินใบไผ่แห้งๆ รสชาติไม่เอาไหนเลยค่ะ ก็ต้องกลืนกันไป เรารอ รอความช่วยเหลือที่ไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไหร่  เมื่อไหร่กันล่ะ จะอีกกี่วัน เราจะรอดหรือไม่  และรอดออกไปในสภาพไหน และมองไปเริ่มท้อและกลัว แรงเริ่มหมดลงเพราะไม่ได้กินอะไรเลยสองวันแล้ว ถ้าออกไม่ได้ คงได้เป็นข่าวแน่  ป่านนี้แม่คงร้องไห้  และเรื่องคงถึงตำรวจแ้ล้ว    ก่อนที่เราสองคนจะหมดแรง  เราตัดสินใจครั้งสุดท้าย ที่จะเดินตามลำน้ำ ลำน้ำนี้ต้องงสู่ที่ต่ำ  และพาเราไปไหนสักแห่ง จะใช้เวลากี่วัน จะไปที่ไหนยังไง น้ำต้องลงที่ต่ำ  ยังไงต้องเจอกับแม่น้ำหรืออะไรก็ได้ ที่นั่นคงเจอชาวบ้าน หรือใครสักคน จะได้ขอความช่วยเหลือ   เราเริ่มตัดสินใจด้วยสติและกำลังครั้งสุดท้ายที่จะเดินไป  พยายามทิ้งร่องรอยและ กระดาษ   ทันใดนั้นเอง ได้ยินเสียงใครคนหนึ่ง พูดว่า  เจอแล้วๆ ทางนี้ๆ  พี่ทหารที่ค้นหาเรานั่นเองค่ะ  เขาเจอเราแล้ว   เขาตามหาเราจนเจอ  หนูนันร้องไห้วิ่งไปกอดพี่ทหารเลยค่ะ  ชีวิตนี้จะไม่ลืมบุณคุณเลย เหมือนได้เกิดใหม่  เรารอดแล้ว  พี่ทหารก็เอาข้าวเอาน้ำ  นม  เกลือแร่ ให้กิน พาออกมาจากป่าได้ สะบักสะบอมเต็มที่กันสองคน  แผลที่ตอนนั้นไม่รู้สึกเจ็บ ก็เจ็บแล้วค่ะ  ใครต่อใครมามุงดูกันใหญ่   เลยถือโอกาสนี้มาเล่าให้เพื่อนๆได้อ่านค่ะ  ดีใจมากที่ได้กลับมาได้ เหมือนได้ชีวิตใหม่ ชีวิตดูมีค่าขึ้นเยอะ ขอบคุณอาหารทุกมื้อ ที่ทำให้เรายังได้อยู่ เราได้รอดแล้ว เราจะเป็นคนดี ทำตัวดีๆเพื่อคนอื่นอย่างที่ได้สัญญากับทุกๆสิ่งไว้  และจากเหตุการณ์นี้ ทำให้เรารักกันมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า และรู้ว่าเราต่างเกิดมาเพื่อกันและกันจริงๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 55 19:29:12 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 11:13:37 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 11:08:40 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 10:32:13 จากคุณ : นู๋นัน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:30:39

ความคิดเห็นที่ 3 โชคดีที่ปลอดภัยกลับมาเล่าประสบการณ์นะครับ จริงๆ งูมันว่ายน้ำได้นะครับ แต่ก็ถ้าให้มันเลือกมันคงไม่ว่ายน้ำลงไปที่โขดหินหรอก การเกาะอยู่ที่หินกลางน้ำ ที่น่ากลัวคือน้ำป่าครับ ไม่รู้มันจะมาเมื่อไหร่ ป่านี่อันตรายรอบด้านเลยหล่ะ ยิ่งไปโดยไม่มีปูนขาว ไม่มีอะไรไว้เผื่อเลย รอดมาได้นี่ โชคดีจริงๆ อย่าลืมไปวัดทำบุญนะครับ จากคุณ : WindMaster เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:52:24

ความคิดเห็นที่ 4 ยินดีด้วยนะคะที่ออกจากป่ามาได้ และก็ยินดีด้วยกับว่าที่คู่บ่าวสาว อิอิ ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ที่นำมาแชร์กันนะคะ จากคุณ : Mrs.Beblow (Mrs.Beblow) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:53:30

ความคิดเห็นที่ 5 คุณกับแฟนคุณสุดยอดมากควบคุมสติได้ดีถูกแล้วครับที่นั่งรออยู่ที่เดิมและที่โล่งโหวตให้ครับ (คุณน่าจะเล่าได้มากกว่านี้นะครับไว้เป็นอุทาหรณ์ให้คนอื่น) จากคุณ : ตลากเก่า เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:53:38

ความคิดเห็นที่ 6 เกือบแล้ว ยังดีนะรอดมาได้ ยังดีที่คืนที่ฝนตกตกไม่หนัก โชคดีครับ จากคุณ : JackOnell เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:53:42

ความคิดเห็นที่ 7 ดีใจด้วยครับ ที่รอดมาได้ อย่างไร ป่าก็คือป่า น่าสงสารผู้ที่ไม่มีโอกาสเช่นคุณ จากคุณ : คนเมืองฉะ8-) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:56:09

ความคิดเห็นที่ 8 ทันใดนั้นเอง ได้ยินเสียงใครคนหนึ่ง พูดว่า  เจอแล้วๆ ทางนี้ๆ  .... เชื่อเหลือเกินว่า  ดีใจยิ่งกว่าอะไรในโลกอีกนะคะ ต่อไปก็อย่าซนนะคะ  ขวัญเอ๋ยขวัญมา   ตกลงจะแต่งงานเมื่อไหรเน๊  ^^ จากคุณ : gift is a present เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:03:58

ความคิดเห็นที่ 9 วันหลังโทรหาคอลเซ็นเตอร์ แบ็ตเหลือขีดเดียวก้อโทรได้ทั้งวัน เห็นคนหลงป่าที่ญี่ปุ่นยังรอดมาได้เลย จากคุณ : สุดโหดโคตรโรแมนติค เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:04:48

ความคิดเห็นที่ 10 #๙ คนอื่นเขาไม่รู้เรืองนะครับ lol จากคุณ : Ice-man เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:05:19

ความคิดเห็นที่ 11 ได้พกกล้องถ่ายรูปไปไหมครับ ตอนไปเดินป่าศึกษาเส้นทางธรรมชาติน่ะครับ หรือว่าได้ถ่ายรูปเก็บไว้ในมือถือไม๊ครับ ปล.เรื่องดูตื่นเต้นดีครับ จากคุณ : aramis_s เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:15:12

ความคิดเห็นที่ 12 เอาบัตรเชิญงานแต่งมาผมช่วยซอง อิอิ จากคุณ : JackOnell เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:16:08

ความคิดเห็นที่ 13 ^ ตอนศึกษาเส้นทางธรรมชาติถ่ายค่ะ แต่ตอนที่หลงทางมันก็ไ่ม่มีใจจะถ่ายรูปแล้ว   ตอนนี้ถึงกล้องพังไป แต่เมมโมรี่ยังอยู่ค่ะ ก็มีรูปที่ถ่ายก่อนจะหลงอยู่บ้าง  แต่ไม่อยากจะเปิดเลยน่ะ ดูแล้วมันนึกถึง  กลัว.. จากคุณ : นู๋นัน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:17:35

ความคิดเห็นที่ 14 กินใบไผ่เหมือนหมีแพนด้าเลยนะครับ น่ารักดี จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:23:03

ความคิดเห็นที่ 15 ขวัญเอ้ยขวัญมา จากคุณ : nutxnut เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:31:29

ความคิดเห็นที่ 16 ช่วงนี้ก็ หมั่นสังเกตุ ตัวเองเยอะๆ  เพราะ กินน้ำในแม่น้ำ โอกาส รับเชื้อมาเลเลีย ก็มีสูง จากคุณ : ก้นกบ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:31:42

ความคิดเห็นที่ 17 นุ๋นันจะแต่งงาน..... จากคุณ : ลิงจุ่น เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:33:46

ความคิดเห็นที่ 18 มาไม่ทันตอนจบ ตกลง ได้เมาท์ทุเมาท์ ป่าว?? อุย จากคุณ : Ao+ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:42:38

ความคิดเห็นที่ 19 ยินดีที่ปลอดภัยครับ จากคุณ : puylogin เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:44:24

ความคิดเห็นที่ 20 ขอถามหน่อยค่ะ  แล้วต้องไปตรวจสุขภาพหรือเปล่าคะ  เช่น พวกพยาธิ เพราะหนูนันกินน้ำจากลำธารในป่าน่ะ   หรือตรวจมาลาเลียด้วยเลยดีคะ แต่หนูนันเคยเป็นมาลาเลียแล้วหนนึงค่ะ เมื่อ 10 ปีที่แล้ว มันจะสร้างภูมิคุ้มกันไหมคะ จากคุณ : นู๋นัน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:45:21

ความคิดเห็นที่ 21 คนเราจะรู้ว่าใช่คนที่รักจริง หวังพึ่งพาได้ก็ตอนนี้ที่เราร่วมทุกข์ร่วมสุขกันล่ะครับ .. ถึงแม้ในอนาคตถ้ามีการทะเลาะเบาะแว้งกัน ก็ใช้ความทรงจำนี้..ลดความโมโหไปได้มากเชียว.... (เหมือนเมื่อก่อนที่ใครอยากรู้ว่าแฟนเรารักกันจริงไหม ให้พากันไปเที่ยวที่ภูกระดึง-เพราะถ้ากลับมาจากภูกระดึงแล้ว ไม่เลิกกันก็แต่งแน่นอน  แต่อย่าไปเกาะเสม็ดเชียวนะ555) จากคุณ : เบิ้มจัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:45:28

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนแรกนึกว่าหลงป่าแบบคุกกลิ้งเขาไปหลงแถวๆเชิงภูเขาฟูจี แต่อ่านแล้วไม่ใช่ โชคดีแล้วครับ จากคุณ : bbiggy เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:48:28

ความคิดเห็นที่ 23 นึกว่าจะมีฉาก พอฝนเริ่มตก ก็บังเอิญเจอกระท่อม จากคุณ : RX-93 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:55:31

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านถึงแค่บอกว่าไปกับแฟน ก็ปิดเครื่องเข้านอนแล้วครับ จากคุณ : คุณปลาไฮโซ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:58:25 A:49.49.13.228 X: TicketID:340620

ความคิดเห็นที่ 25 เห็นชื่อเจ้าของกระทู้แล้วกะจะเข้ามาแซวว่าตกลงคุณเป็นผู้หญิงจริงๆแน่ใช่มั้ย แต่พออ่านความเห็นที่สองจบ รู้สึกจุกที่อกแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาซะงั้น ...โชคดีมากนะคะที่คุณทหารหาคุณกับแฟนเจอ ประสบการณ์นี้อาจเปลี่ยนความคิดความอ่านของคุณทั้งชีวิต จากคุณ : อ่าวโตเกียว เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:03:55 A:114.181.199.70 X: TicketID:299625

ความคิดเห็นที่ 26 ผ่าน วันคืน ที่ทุกข์ ร่วมกัน วันหน้า คงมีวันที่ได้สุขด้วยกัน โลกเรา ก็เป็นแบบนี้ คนเราได้เห็นใจของกัน ก้อยามเมื่อทุกข์ นี่แหละครับ แล้ว แฟน นู๋นัน แมนล่ำสัน บ่  555 + ----------------------------------------------------- ขออนุญาต เรื่อง การเดินป่านิดหนึ่ง ที่สำคัญที่สุดคือ ก่อนเดิน ต้องพร้อม ก่อน ออกจากจุดเริ่มต้น ต้องกำหนดทิศครับ 1. ทิศที่ตั้ง ขากลับ ก็กลับในทิศตรงกันข้าม 2. ทิศข้างหน้า ขากลับ จะได้ กำหนดทิศกลับได้ถูกต้อง 3. ภูมิประเทศ และ เครื่องหมายธรรมชาติ เช่น ยอดเขา ต้นไม้ใหญ่ ลำธาร ทิศทางการไหลของน้ำ 4. มีด 5. ไฟแช๊ค - ไฟฉาย 6. น้ำดื่ม 7. รองเท้าผ้าใบ ถ้าเป็นชาวดอย เขาใช้รองเท้ายาง เพราะยางไม่ชุ่มน้ำ ถ้าไม่มีอะไรเลย ขอ 4 5 6 ครับ ถ้าทำไม่ได้ ขอ 5 ไฟแช๊ค ครับ ช่วยได้มาก   ------------------------------------------ จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:08:34

ความคิดเห็นที่ 27 โทรศัพท์มีจีพีเอสด้วยมั้ยครับ จะได้มีหลักฐานมัดตัว อิอิ อ้อ ลืมเล่าฉากเปียกฝน ต้องเอาเสื้อผ้ามาผึ่งให้แห้งหรือเปล่าครับ เป็นฉากบังคับ ต้องมีทุกครั้งที่หลงป่านะครับ ดีใจด้วยที่ออกมาได้  ไม่ต้องเปลี่ยนชื่อเป็นหนูทาร์ซาน  โห่ววววว ฮี้โห่วววว.. จากคุณ : AJ_da_NR เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:12:59

ความคิดเห็นที่ 28 ผมว่าทุกคนควรเรียนรู้พื้นฐานการเอาชีวิตรอดเมื่อหลงป่าไว้บ้างนะครับ เรื่องที่ไม่คาดหมายอาจเกิดขึ้นเมื่อไรก็ได้ บางคนอาจจะไม่โชคดีแบบนี้ไม่มีโอกาสกลับมาเล่าให้ใครฟัง รายนี้เรียกว่า-หลงป่าวัดใจ  ตอนจัดงานแต่ง แนะนำให้จัดหน้างานเป็นบรรยากาศแบบป่าๆครับ จากคุณ : FreeWing เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:13:52

ความคิดเห็นที่ 29 ยินดีที่ปลอดภัยนะคะ จากคุณ : ใบแพรว เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:29:56 A:107.200.134.200 X: TicketID:189734

ความคิดเห็นที่ 30 เกือบถ้าตัดสินใจเดินตามน้ำไปในตอนท้าย จะเป็นไงเนี้ย จากคุณ : """"" เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:34:33 A:101.51.23.48 X: TicketID:278153

ความคิดเห็นที่ 31 ขอแสดงความยินดีด้วย ที่ผ่านประสบการณ์เลวร้ายมาได้อย่างดี ที่เข้ามาก็เพื่อบอกว่า มาลาเรีย (Malaria) ไม่ได้เกิดจากการกินน้ำไม่สะอาด แต่เกิดจากการถูกยุงก้นปล่องกัด ส่วนในน้ำในลำธาร จะมีปรสิตหลายตัว ต้องระวังไว้ แต่ไม่ต้องตรวจพิเศษอะไร แต่ถ้ามีอาการไม่สบายในช่วงนี้แล้วไปพบแพทย์ ก็เล่าประวัติการหลงป่า ให้แพทย์ฟังด้วย จะช่วยในการวินิจฉัยโรค จากคุณ : toxicobkk เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:39:06

ความคิดเห็นที่ 32 ...โชคดีที่ออกมาได้ครับ หลงป่าไม่ใช่เรื่องสนุกแน่ ๆ ใครที่บอกอยู่ป่าดีกว่าอยู่เมือง ลองไปอยู่สักสี่ห้าวัน ถ้าไม่มีความรู้เรื่องดูทิศ ดูรอยเท้าสัตว์ วิธีเอาตัวรอดในป่า มันก็นรกสีเขียวนี่เอง... จากคุณ : gunpen2010 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:44:35

ความคิดเห็นที่ 33 ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะที่ปลอดภัยกลับมา และอย่างน้อยในเรื่องร้ายๆก็ยังมีมุมมองดีดีมาให้เห็นกัน ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟัง จากคุณ : kaws เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:45:53

ความคิดเห็นที่ 34 โชคดีมากครับ ถ้าติดอยู่สักอาทิตย์รับรอง....บรื๊ออออ จากคุณ : amnakim เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 13:01:49

ความคิดเห็นที่ 35 คิดถึงน้ำป่าแล้วเสียวแทนจริงๆ จากคุณ : risingforce เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 13:11:15 A:61.90.65.114 X: TicketID:316963

ความคิดเห็นที่ 36 ยินดีด้วยครับ ที่ ได้ผ่านประสบการณ์นั้นมาได้ ยืนยันครับว่า คนที่ติดอยู่ในสถาณการณ์หลงป่านั้น .. "สติแตก" ขนาดไหน ถ้าใจไม่แข็งพอ อาจจะเตลิดไปได้มากกว่านี้ครับ.... ใครไม่เคยอยู่ในสถาณการณ์แบบนี้ อาจคิดไม่ถึง.... /// เรื่องติดเชื้อ ไม่น่ากลัว ครับ แต่ไปตรวจหน่อยก็ดีเพื่อความสบายใจ แต่ถ้าช่วง เดือนนี้ มีอาการเป็นไข้ ก็ ไปหาหมอ เลยครับ แล้วบอกเลยว่าเราไปหลงป่ามา 2 คืน เค้าจะตรวจเรื่องการติดเชื้อ ต่าง ๆ ให้ จริง ๆ แล้ว ดื่มน้ำจากลำธารไม่น่ากลัวหรอครับ ผมดื่มมาหลายป่าแล้ว  ไม่เคยติดเชื้อครับ จากคุณ : HiPex เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 13:16:07

ความคิดเห็นที่ 37 อช. ในกำแพงเพชร มีหลายแห่งครับ ขอทราบชื่อหน่อยครับ ผมจะได้ เข้าไปดูในแผนที่คับ เก็บไว้เป็นกรณีศึกษาครับ  น่าจะเป็นประโยชน์ ต่อสมาชิกอีกหลายท่านครับ นี่ผม เพิ่ง จา ไป เที่ยว แม่สอด แม่สะเรียง แม่ฮ่องสอน ปาย เชียงใหม่มาครับ เส้นทาง ที่หมอเจ เคยขี่มอไซค์มา คือเส้น 105 - 108 - 1095 ครับ เส้นทาง 105 แม่สอดแม่สะเรียง เรียบชายแดน ห่างพม่า แค่แม่น้ำสายเล็กๆ กั้นนั้น เป็นทางเขา ถนน แย่มาก ถึง มากที่สุด ถ้ารถเสีย โอกาสกินข้าวลิงมีสูงทีเดียว ระยะทาง 381 กม.  ขับ กัน 10 ชั่วโมง ถือว่า นานมากทีเดียว ออกแม่สอด แปดโมงเช้า ไปถึง แม่ฮ่องสอน หกโมงเย็นครับ เอาไว้ จะเขียนรีวิวให้ดูกันครับ คงต้องตามไปดูที่ห้อง blue แล้วหละครับ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 13:52:15 จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 13:51:37

ความคิดเห็นที่ 38 เริ่มจะเห็นประโยชน์ ของมือถือที่มีแผนที่นำทางในตัว ก่อนจะออกเดินทางจากที่แปลกๆไม่คุ้นเคย ก็ mark จุด start ไว้ก่อน จะได้ย้อนกลับถูก จากคุณ : กบน้อยจากกะลา เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 13:52:15

ความคิดเห็นที่ 39 ^ ^ จริง ดิ ผมต้องเอาไปลง ap แล้ว ขอบคุณครับ จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 13:52:56

ความคิดเห็นที่ 40 ดีใจจังที่น้องทั้งสองคนปลอดภัย  อ่านไปก็อินไปด้วย เล่นเอาพี่น้ำตาคลอไป..... ควรตรวจสุขภาพเสียให้สบายใจทั้งสองคนนะคะ ถือว่าตรวจก่อนแต่งละกันนะคะ อิอิ จากคุณ : ดอกหญ้าสีม่วง เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 13:53:11

ความคิดเห็นที่ 41 ดีใจด้วยคับ จากคุณ : -APEM เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 13:53:15

ความคิดเห็นที่ 42 โชคดีมากครับ เวลาเจออะไรที่ทำให้ตัวเองกลัว ผมหลีกเลี่ยงเลย ผมเคยเกือบถูกน้ำแก่ง พัดไป หลานก็ตกใจ กรี๊ดๆ ยิ่งเพิ่มความกลัว โชคดีที่มีกลุ่มคนมาช่วย เรา 2 คนยืนอยู่กลางน้ำที่สูงแค่น่อง แต่น้ำไหลแรงมากๆ นับแต่นั้นมาผมไม่ย่างกรายน้ำตก,แก่งอีกเลย เล่นได้เฉพาะทะเลเท่านั้น จากคุณ : กระเทียมพริกไทย เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 13:55:48

ความคิดเห็นที่ 43 โธ่ แม่หญิงดารินของรพินทร์ คราวหน้าโทรหา รพินทร์ ไพรวัลย์ นะ จากคุณ : ขอชื่อที่รักจ๋า ณ พันทิป เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 13:56:39

ความคิดเห็นที่ 44 โรแมนติคมากครับ จากคุณ : ตอบโจทย์ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:06:11 A:124.122.108.134 X: TicketID:204597

ความคิดเห็นที่ 45 เคยดูในละครนะ ตอนแรกก็งอนกันอยู่ พอไปหลงป่าด้วยกันเท่านั้นแหละ กลับมาแต่งงานกันเลย เขาว่าความรู้สึกไม่มั่นคงทำให้มนุษย์พยายามขยายพันธุ์ให้เร็วที่สุด เพื่อป้องกันการสูญพันธุ์ จากคุณ : ตอบโจทย์ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:08:20 A:124.122.108.134 X: TicketID:204597

ความคิดเห็นที่ 46 โชคดีมาก ๆ คับ คุณโชคดีสองต่อเลยก็ว่าได้ ข้อแรกคุณรอดมาได้ คุณสองคนอดทนมาก ๆ ข้อสองคุณได้แฟนดี คน ๆ นี้แหละที่คุณจะฝากชีวิตไว้กับเขาได้ ไปเที่ยวป่าอีกครั้งหน้า ให้จำครั้งนี้ไว้เป็นบทเรียน เตรียมข้าวของเครื่องใช้ ที่จำเป็นต้องการดำรงชีพ ใส่เป้ไม่ต้องใหญ่มากสักใบนึง ช่วยได้เยอะคับ อะไร ๆ มันก็ไม่แน่นอน จากคุณ : เอนิคุส เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:13:28

ความคิดเห็นที่ 47 เห็นหัวกระทู้แล้วคิดถึงกระทู้นั้น อย่างนี้คงเข็ดป่า ไม่อยากเที่ยวป่าแล้วสิเนี่ย จากคุณ : Don't judge too quickly เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:14:55

ความคิดเห็นที่ 48 ก่อนหลงทางแอบไปเด็ดดอกไม้แล้วลืมขอโทษเจ้าป่าหรือเปล่าว??? จากคุณ : ซากิกจาย (SaKitJai1973) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:18:28

ความคิดเห็นที่ 49 ^ ^ คุณนู๋นัน ต้อง "ยิง" กระต่ายครับ 555+ จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:26:08

ความคิดเห็นที่ 50 ดีใจด้วยนะครับ อย่างนี้คงรักกันมากขึ้นอีกจมเลยฃ ปล. แล้วคุณนู๋นันนี่ผู้หญิงผู้ชายอ่ะ งง?! จากคุณ : รบชนะ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:36:16

ความคิดเห็นที่ 51 ไปไม่ถูกเลยผม...55555555 จากคุณ : ซากิกจาย (SaKitJai1973) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:36:40

ความคิดเห็นที่ 52 แนะนำทุกคน ถ้ามีโอกาสลองหา สารคดี เรื่อง man vs wild จะช่วยเราได้ไม่มากก็น้อยนะครับ จะสอนวิธีการหลงป่าเยอะเลยล่ะ จากคุณ : คนมีแฟนขับ (chun_cx) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:41:20

ความคิดเห็นที่ 53 ขวัญเอ้ยขวัญมา ดีใจครับที่รอดกลับมา และกำลังจะได้สามี ว่าแต่ไม่ใช่แผนของคุณแฟนพาหลง จะได้ตกลงปลงใจนะครับ อ่ะล้อเล่น~ จากคุณ : semplice เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:41:38

ความคิดเห็นที่ 54 ดีใจที่รอดกลับมานะคะ อ่านถึง "เจอแล้วๆ" น้ำตาไหลพรากเลยเรา จขกท.เล่าได้ตื่นเต้นและลุ้นมาก อ่านไปเอาใจช่วยไปด้วย ยินดีกับงานมงคลที่จะเกิดขึ้นด้วยค่ะ จากคุณ : Avril4eveR เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:42:39

ความคิดเห็นที่ 55 ตาผมสอนไว้ "เขารกอย่าลืมพร่า เขาป่าอย่าลืมปืน" จากคุณ : speedline เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:42:50

ความคิดเห็นที่ 56 ขึ้นต้นมา ผมนึกว่าแต่งเรื่องล้อเล่นเจ้าคุ้กกี้ตัวแสบในตำนานนั่นซะอีก จากคุณ : macenjoy เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:44:40

ความคิดเห็นที่ 57 ถ้าจำไม่ผิด คุณนู๋นัน เป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอครับ จากคุณ : โอมี (Anna_NSW) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:48:13

ความคิดเห็นที่ 58 แหม่...แบบนี้น่าไปฝึกงานกับผมสักทริปสองทริปนะครับ     ^ ^ แต่ก็นับถือนะครับ ที่ยังหาทางเอาตัวรอดมาได้ ยิ่งกินใบไผ่แห้งด้วย ผมยอมเลยครับ แต่ก็อย่างว่าครับ นาทีนั้นแล้วคงเลือกไม่ได้จริงๆ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 14:51:30 จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:49:46

ความคิดเห็นที่ 59 **มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ผมสงสัยมานานแล้ว** ในเมื่อตัวจริงของคุณ "นู๋นัน" นั้นเป็นผู้ชายชาตรี (ดีกรีนักเรียนนอกซะด้วย)  แต่ทำไมเวลาตอบกระทู้ต้องจำแลงเป็นหญิงสาวด้วยครับ ^_^ (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:50:44

ความคิดเห็นที่ 60 โชคดีมากเลยครับที่รอดมาได้ ป่าก็คือป่าครับ จะเป็นเส้นทางสำรวจธรรมชาติหรืออะไรก็แล้วแต่ ล้วนมีสิทธหลงกันได้ ดังนั้น ก่อนเข้าป่าควรศึกษาแผนที่ให้ดีก่อน และเตรียมอุปกรณ์ที่จำเป็นไปด้วยเสมอ การเดินป่า ควรใส่กางเกงขายาว รองเท้าเดินป่าเสมอ ไม่ก็รองเท่าผ้าใบ+ถุงเท้าก็ยังดี "ไฟฉาย ไฟเช็ค มีดพับ" เป็น 3 สิ่งที่ขาดไม่ได้ครับมันไม่ได้มากมายเกินกว่าจะพกไปเลย และถ้ามี ไฟเช็ค กับมีดพับ จะทำให้การจุดไฟกลางป่า เป็นเรื่องง่าย สร้างความอุ่นใจ สร้างควันสร้างจุดสนใจได้ดีมากครับ โปรดศึกษาวิธีการจุดไฟในป่าจะช่วยได้เยอะเลย คห. 42 ไปแต่ทะเล ก็ระวัง rip current นะครับ ตายมาหลายรายแล้ว จากคุณ : debud เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:06:06

ความคิดเห็นที่ 61 ^^^^^ ^  ซวยแล้วตรู จากคุณ : JackOnell เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:07:57

ความคิดเห็นที่ 62 วิธีจุดไฟ เอาเศษหญ้าแห้งไว้ใต้กิ่งไม้ ใช้เท้าทั้ง2ข้างเหยีบกิงไม้ไว้ เอาเชือกหรือเถาวัลย์ สอดเข้าไปใต้กิงไม้ตรงหญ้าแห้ง แล้วชักเชือกขึ้นลง ไม่นานก็ติดไฟได้ครับ ไม่เจ็บมือด้วย คนป่าที่ภาคใต้ของประเทศเราใช้วิธีนี้จุดไฟ ไวกว่าวิธีของแบร์อิก ^^ เป็นวิธีที่ลองแล้วติดจริงนะครับ วิธีอื่นๆผมก็จุดไม่ติดเหมือนกัน I_U_I U คือ เชือก (ชักขึ้นลง เสียดสีกับกิ่งไม้) _ _ คือ กิ่งไม้ I คือ ขา ก่อนเดินเที่ยว ควรบอกจุดหมายกับเจ้าหน้าที่ว่าเราจะไปไหนบ้าง (เนียลถามทางก็ได้ถ้าเขิล) เวลาหลงป่า หาจุดพักดีๆเอากิ่งไม้เคาะที่ต้นไม้ใหญ่ขอความช่วยเหลือ เสียงจะดังกังวานไกลเหมือนเสียงคนตัดไม้ (เคาะ 1 2 3 หยุด 1 2 3 หยุด) (เราเดินเที่ยวในป่า เราจะเดินช้าชมนกชมไม้ เดินสัก5-7ชม. ยังไงรัศมีจากจุดเริ่มต้นเดินก็แค่5-10กม.เองครับ ใกล้นิดเดียวสำหรับเจ้าหน้าที่ ถ้าเราไม่กลับมาก่อนเที่ยงคืน เค้าก็ออกตามหาแล้วครับ เจ้าหน้าที่เดินไม่กี่ชม.ก็ถึงตัวเราแล้ว แต่ถ้าเรายิ่งเดินไปเรือยๆ เค้าก็ต้องเดินตามหลังเราไปเรือยๆ จะเจอกันช้ากว่า) ผมดูสาระคดี TPBS ฝรั่งหลงป่าเกือบตายที่ลาว (ถ้าเค้าตั้งสติสักนิดว่า เค้าเดินแค่2ชม.จากที่พัก มันไม่มีทางไปได้ไกลเกิน5กม.หรอกครับ ถ้าเค้านั่งรอความช่วยเหลือผมว่าระยะทางแค่นั้น ไม่เกิน6-12ชม.เจ้าหน้าที่พากลับมาถึงที่พักแล้วครับ) จากคุณ : i เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:13:27 A:58.8.18.148 X: TicketID:362469

ความคิดเห็นที่ 63 ^ ^ ^ ใครบอก  เป็นผู้หญิง นาจะบอกให้  //  ชื่ออุืทยาน แหม ที่จริงไม่อยากบอกชื่อน่ะ เดี๋ยวอุทยานจะได้รับผลกระทบ  แต่พี่ๆเจ้าหน้าที่ๆนั่นดูแลเราดีทุกคนเลย  และที่เราหลงก็เพราะเราไปหลงเอง  ไม่เกี่ยวกับทางอุทยาน  ที่จริงต้องขอขอบคุณ "อุทยานแห่งชาติคลองลาน"  มากมายเลยค่ะ      เล่าเพิ่มนิดนึง ตอนแรกว่าจะไม่เล่า นึกว่าอาจจะยาวไป  มีเหตุการณ์อยู่ตอนนึงที่ทำให้รู้สึกท้อและผิดหวังที่สุด..  คืนที่สอง ที่ค้างบนหินน้ำตกในป่า  ประมาณตี 1 แฟนนู๋นันยังไม่หลับ  อยู่ๆเขาก็ตะโกนว่า ไฟฉายๆ  แสงไฟๆ  แล้วก็ออกไปโบกมือขอความช่วยเหลือ  เป็นแสงไฟของคนที่ถือไฟฉายจริงๆด้วยค่ะ  อยู่อีกฝั่งหนึ่งของน้ำตก แฟนรีบร้องตะโกนช่วยด้วยๆๆ  ไฟฉายนั้นฉายมาที่เราสองคน  เขาเห็นเราแน่  เราดีใจมากที่สุด  นึกในใจว่า เขามาตามหาเราตอนกลางคืน  เรารอดแล้ว เก็บของเก็บกระเป๋า แต่แล้ว... ไฟฉายนั้นห่างออกไป  ก็ยังคิดว่า เขากำลังไปรวมพรรคพวก แต่จนแล้วจนรอด หนึ่งชั่วโมงก็แล้ว  เขาก็ยังไม่เห็นมาช่วยเรา ทั้งๆที่เขาเห็นเราสองคนแน่ๆ   จนหลับไปรอจนเช้าเขาก็ยังไม่มาช่วย ที่จริงน่าจะมาบอกมาช่วยอะไรกันบ้าง เหตุการณ์ตรงนี้ทำเอาจิตตกไปพอสมควร เพราะมีคนเห็นแล้วยังไม่ช่วย   จนกระทั่งตอนเช้าพี่ทหารมาช่วยนี่แหละค่ะ  ขาเดินกลับเลยลองถามพี่ทหารดูว่า พวกที่ส่องไฟตอนกลางคืนนั้นเป็นใคร  พี่ทหารบอกว่า อาจจะเป็นพรานป่า พวกนี้จะกลัวเจ้าหน้าที่  เขาอาจจะนึกว่าเราเป็นเจ้าหน้าที่ป่าก็ได้ อาจจะมาจับเขา แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 55 06:41:09 จากคุณ : นู๋นัน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:15:48

ความคิดเห็นที่ 64 ผมเคยไปเที่ยวแก่งกระจาน เจอฝรั่งมานเนียลอยากพักแคมป์กลางป่ากันเอง พอ4ทุ่มเจ้าหน้าที่คิดว่าฝรั่งหลงป่าจึงออกตาม เกือบตี2เจ้าหน้าที่ก็ลากกลับมาถึงจุดทำการทั้งคณะเลยครับ (อุทยานเค้าห้ามพักนอกจุดทำการ) จากคุณ : i เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:26:31 A:58.8.18.148 X: TicketID:362469

ความคิดเห็นที่ 65 คห.37 นั่นแถบที่ผมทำงานเมื่อปี28  เวลาเข้าป่าต้องมี น้ำมัน1ถัง40ลิตร จอบ+พลั่วทหาร มีด มาม่า ปลากะป๋อง เพราะบางที่หน้าฝนดินพังถล่มปิดทางก็ต้องช่วยกันเปิดทางไม่ย้อนกลับทางเดิมหรอกครับ แต่สนุกดี เวลาเข้าตาจนมี่เสือ้ผ้าเลอะโคลนจนจำไม่ได้เชียวว่าเป็นใคร เข้าแม่สะเรียงได้ค่อยอาบน้ำ หรือจะแวะบ้านเพื่อนแถวบ้านแม่เงาเล่นน้ำก่อนก็ได้ จากคุณ : ลุงน้อยลำปาง เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:27:48

ความคิดเห็นที่ 66 ยินดีด้วยครับที่กลับมาปลอดภัย แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 55 05:39:44 จากคุณ : AbsolutelyTop เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:29:50

ความคิดเห็นที่ 67 โชคดีมากครับ ที่ได้กลับบ้านอย่างปลอดภัย เหตุการครั้งนี้คงเป็นประสบการ์ณที่ไม่อาจลืมได้เลย ( เห็นพี่ทหารเค้าบอกมาว่า เวลาเดินป่าให้ใส่นาฬิกาข้อมือที่เข็มทิศไปด้วยครับ ช่วยท่านได้ยามฉุกเฉิน ) จากคุณ : Stefan_Ekanon เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:38:23

ความคิดเห็นที่ 68 นึกว่าหลงป่าที่ญี่ปุ่น หุหุ... จากคุณ : gazeclub เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:48:25

ความคิดเห็นที่ 69 ถ้าเป็นนิยาย ทั้งคู่ คงอะจึ๋ยๆกันในป่า แต่ในชีวิตจริงแล้ว ชั่วโมงนั้น ความกลัวจะเข้ามาในใจ และภาพในปัจจุบันบวกอดีตก็จะย้อนมามากมาย เพื่อที่จะอยากกลับไป ยินดีด้วยนะครับ ที่รอดมาได้ จากคุณ : Niceguy_C3 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:55:59

ความคิดเห็นที่ 70 กำแพงเพชร มีไม่กี่ที่มั้งครับ แม่วงก์ คลองลาน จากคุณ : ซิมเปิ้ลแมน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:59:56

ความคิดเห็นที่ 71 น่ากลัวจริงๆ ครับ การหลงป่า ดีนะที่มีสติทั้งคู่ อ้อ สำหรับท่านที่ไม่ทราบเรื่องหลงป่าลวงโลก ลองหาดูก็ได้ครับ คุกกี้ คอมพานี นั่นเอง จากคุณ : sommass เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:02:03

ความคิดเห็นที่ 72 ปลอบขวัญครับ จากคุณ : Eroica เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:02:34

ความคิดเห็นที่ 73 ^ ^ บางที อาจจะ อะจึ๋ยๆกัน ให้ลืมความกลัวก็ได้นะ จากคุณ : Mikoyan เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:03:55

ความคิดเห็นที่ 74 ไม่ควรนอนกลางน้ำนะครับ  อันตราย  กรณีมีฝนตกที่ต้นน้ำ เราจะไปไหนไม่ได้เลยได้แต่ลอยน้ำไป   ทุกวันนี้ผมเดินป่าก็ยังหลงบ้าง  แต่ตอนเดินพยายาม ทิ้งร่อยรอยเอาไว้  เวลาเจอทางแยก ให้ทำเครื่องหมายไว้ หักกิ่งไว้ และพยายามจำ แลนด์มาร์กแปลกๆของป่าไว้ในทางเดินที่ผ่าน เช่นก้อนหินรูป ต้นไม้  พื้นที่ แปลกๆ  ขากลับก็ต้องเดินผ่านสิ่งเหล่านี้แน่นอน   เวลารู้สึกว่าหลง อย่าเดินเตลินไป มันจะยิ่งหลง    ให้เดินย้อนกลับมาตั้งต้นในจุดสุดท้าย ก่อนหลง แล้วเดินย้อนกลับไปครับ   ใช้เวลาไม่นานเราจะเจอทางที่เราเดินมา จากคุณ : หัวใจเดินทาง เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:06:35

ความคิดเห็นที่ 75 ดีใจด้วยครับ จากคุณ : พุ่งกระฉูด เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:13:34

ความคิดเห็นที่ 76 ขอถามครับ แล้ว สาเหตุที่หลง คิดว่าเป็นเพราะอะไรครับ ..... เดินเข้าตามแนวกันไฟ หรือปล่าว (ทางจะสวยๆ น่าเดิน แต่ไม่ใช่!) จากคุณ : เลือนลางร่ำไร เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:18:37

ความคิดเห็นที่ 77 โชคดีมากครับ ในป่าอันตรายมีมากรอบตัว นอนในที่ลุ่มริมน้ำบอกได้เลยว่าเสี่ยงมากๆ ทั้งเป็นทางเดินของสัตว์มากินน้ำ และน้ำป่า แต่นี่ไปนอนก้อนหินกลางน้ำอันตรายกว่าอีก ถ้าพายุเข้าละก้อ ไม่มีทางรอดเลย เมื่อร่วมทุกข์ก็ผ่านไปแล้ว ที่เหลือก็มีแต่ความสุขรออยู่ ยินดีด้วยครับ จากคุณ : 186388 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:21:56 A:1.0.234.63 X: TicketID:186388

ความคิดเห็นที่ 78 ไม่ใช่กระทู้วิทย์ แต่ขอโหวตนะครับ ดีใจด้วยจริงๆที่คุณนู๋นันปลอดภัยครับ ผมเคยหลงป่าครั้งนึงที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ถึงเป็นแค่ช่วงเวลาไม่กี่ชั่วโมงแต่ยอมรับเลยว่าใจสั่น คุณนู๋นันหลงไปขนาดนั้น ประคองสติรอดมาได้ นับถือใจแฟนคุณนู๋นัน และคุณนู๋นันเลยครับ ตอนนั้นไปงานดูดาวฤดูหนาวครับ วันที่สองพอพี่ๆเขาเก็บกล้องดูดาวกันแล้ว ผมก็ติดรถพี่ๆขึ้นไปที่บ้านกร่าง (ชื่อนี้หรือเปล่าหว่า ไม่แน่ใจ) ต่อ เย็นวันที่สอง พี่เขาก็เอากล้องออกมาถ่ายรูปกัน ผมอยู่เบื่อๆเลยเดินสำรวจไปทั่วๆ ก็เจอป้ายอันเบ้อเร่อเขียนว่า เส้นทางสำรวจธรรมชาติ เลยเดินเข้าไปดูนิดหน่อย ด้วยความที่ว่าเป็นช่วงป่าเพิ่งเปิดหลังจากปิดไปนาน ทางที่ทางเจ้าหน้าที่ทำไว้มันเลยเลือนลางไปเยอะพอควร ด้วยความห้าวเลยคิดว่าไม่เป็นไรน่า เข้าไปเดินดูนิดเดียวเอง มือถือก็ไม่ได้ติดตัวเข้าไป ประมาทมากครับตอนนั้น เริ่มต้นก็เดินตามทางเข้าไปเรื่อยๆ ดูนู่นดูนี่ตื่นเต้นตามประสาคนชอบธรรมชาติ ลงไปเล่นน้ำตามลำธารมั่ง ดูพวกแมลงน้ำมั่ง ผ่านไปพักใหญ่ๆตั้งใจว่าจะเดินกลับ เป็นอาการเดียวกับคุณนู๋นันเลยครับ เรานึกว่าทางกลับทางนี้แน่ๆ แต่ยิ่งเดินก็ยิ่งไกล ยิ่งเดินยิ่งไม่คุ้น ตอนช่วงแรกๆกำลังใจยังดีอยู่ ก็พยายามใช้ความรู้ที่มี กับพยายามนึกว่าเราเดินผ่านอะไรมาบ้างพยายามคลำทางกันไป ยิ่งนาน กำลังใจก็ยิ่งหด เดินไปทางไหนก็มีแต่ป่ากับป่า ในหัวเริ่มคิดไปต่างๆนาๆแล้วว่า ถ้าติดอยู่ในนี้จะทำไงดี ต้องพักบนที่สูงใช่ไหม เดินอยู่นานจนไม่รู้แล้วว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่ นาฬิกาก็ไม่มี ไม่มีอะไรเลยจริงๆ จากที่คิดว่าจะเข้ามาเล่นๆที่ชายป่า กลายเป็นอยู่ที่กลางป่าไปซะแล้ว เวลาที่ผ่านไปแปรผันตามความกลัวในใจเลยครับ ความห้าวเริ่มหด แต่กำลังใจยังดีอยู่ ฟ้าก็เริ่มจะมืดลง ไปสว่างเหมือนตอนขาเข้ามา ตอนนั้นในใจลังเลอยู่ว่า จะเดินหาทางมั่วซั่วแบบนี้เสี่ยงกันไป หรือจะย้อนกลับไปที่ทางน้ำแล้วเดินตามน้ำไป เกือบจะตัดสินใจแล้วว่า จะเดินย้อนกลับไปทางน้ำ เดินลงทางน้ำไปเรื่อยๆคงจะดีกว่า มันน่าจะลงไปถึงแก่งกระจานได้ ก็ได้ยินเสียงไกลๆเหมือนเสียงรถวิ่งผ่านแต่ไม่แน่ใจ เลยหยุดยืนรอซักพัก แทบกลั้นหายใจ พักใหญ่ๆก็ได้ยินเสียงเดิมแว่วๆมาอีกที แต่ก็ยังไม่มั่นใจ เพราะเสียงมันดูเบามาก แต่ก็รีบตัดสินใจเดินฝ่าไปทางต้นเสียง ไม่สนแล้วว่ามันจะรกแค่ไหน เดินตัดตรงอย่างเดียว ซักสองสามร้อยเมตรเห็นจะได้ ก็ตัดออกมาถึงถนนใหญ่สำเร็จ ในใจตอนนั้นโล่งมากๆครับ โล่งแบบ โล่งสุดๆ หลังจากนั้นก็เดาว่า เราเดินลงมาตั้งไกล สงสัยที่พักคงจะต้องเดินย้อนขึ้น แต่พอถามรถที่วิ่งผ่านมาอีกคัน ปรากฏว่าไม่ใช่ ต้องเดินลงมาต่างหากเลยติดรถเขาลงมาด้วย ไกลพอสมควรกว่าจะถึงที่พัก ดูเวลาเกือบจะหกโมงแล้ว ผมออกไปเล่นตอนประมาณบ่ายๆโมง กลับมาเกือบๆหกโมง รวมเวลาไม่ถึงห้าชั่วโมง เวลาสั้นๆตอนกลับมาพี่ๆยังไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าผมหลงป่ามา 5555 แต่ความรู้สึกที่คว้างอยู่กลางป่าทึมๆคนเดียว ไม่รู้เหนือรู้ใต้ ไม่รู้ทิศทาง ไม่รู้ว่าเรากำลังไปไหน ไม่รู้จะกลับไปหาคนอื่นๆยังไงนี่เป็นอะไรที่สุดๆแล้ว ผมโชคดีมากๆที่เดินสะเปะสะปะ แล้วสุ่มมาทางถนนใหญ่พอดี ถ้าเป็นทิศทางตรงข้ามนี่ ไม่อยากจะคิดเลย เข็ดจนกระทั่งทุกวันนี้ ว่าถ้าจะเดินป่าคนเดียว จะดีจะร้าย ต้องมีของเข้าติดตัวไปบ้าง จากคุณ : nOnG_WinZ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:28:21

ความคิดเห็นที่ 79 พวกพรานป่า ที่เขาเดิน แล้วไม่หลง ไม่ได้เป็นเพราะ พวกเขาเก่งดอกครับ แต่พวกเขา เดินตามทาง ที่เดินกันมา ตั้งแต่พรานรุ่นพี่ รุ่นพ่อ รุ่นปู่ครับ เจ้าหน้าที่อุทยานจริงๆ แล้ว เก่งกว่าเยอะครับ แต่ ก้อมีหลงครับ คนงานผม เคยทำงานเป็นลูกจ้าง อช อยู่หลายปี ก็เล่าติดตลกว่า เจ้าหน้าที่ที่ไม่เคยหลงป่า แปลว่า มันไม่เคยออกตรวจป่า ครับ  555+ แต่พวกเขาดีหน่อย ตรงที่รู้ลำห้วย รู้เขตแดนต่างๆ ถ้าหลง มีสองอย่างคือ ขึ้นที่สูง หาทิศทาง กับ ลงลำธาร เดินตาม ร่องน้ำไปสู่ห้วยใหญ่ครับ จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:28:41

ความคิดเห็นที่ 80 แนะนำให้ลง app ประเภท GPS tracking ในมือถือครับ มือถือผม (Android) ลง app สำหรับ tracking เส้นทางเวลาวิ่งจ๊อกกิ้ง ซึ่งมันจะ plot เส้นทางเดินไปเรื่อยๆบน google map (ต้องมีสัญญานมือถือเชื่อมต่อ data) แต่ถึงแม้ไม่มีสัญญานมือถือ ตัว app จะ plot เส้นทางเดินของเราบนพื้นขาวๆ เราสามารถดูเส้นทางเดินของเราได้ หากหลงทางก็พยายามเดินกลับไปที่จุดเริ่มต้น สำคัญคืออย่าให้ battery หมดก็แล้วกัน เคยใช้ได้ผลมาแล้วตอนไป treking ที่เขาปลาร้า อุทัยธานีคนเดียวแล้วหลงเพราะเดินชมวิวเพลินไปหน่อย จากคุณ : Blue sky, deep sea เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:39:27

ความคิดเห็นที่ 81 ผมว่าพักค้างคืนใกล้แหล่งน้ำในป่าอันตรายมากๆเลยนะครับ อย่างที่หลายๆความเห็นข้างต้น - ทั้งน้ำป่า น้ำหลาก - ไหนจะเป็นแหล่งน้ำที่สัตว์ป่าต้องมาดื่มน้ำ ในเวลากลางคืน - บ้างก็มาล่าเหยื่อ จากคุณ : TwAin เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:39:32

ความคิดเห็นที่ 82 ขวัญเอ้ยขวัญมา - ด้วยคน  :-) ภาพจำลองตอนช่วยหนูนันออกจากป่า จากคุณ : JD300 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:49:20

ความคิดเห็นที่ 83 หรือนู๋นันกับแฟนเป็นผู้ชายทั้งคู่ เอ๊ะ ยังไง  จากคุณ : i love my boss เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:52:34

ความคิดเห็นที่ 84 ดีแล้วที่การค้นหา ค้นหาเจอเร็วกว่าที่คิด บุญรักษา  .................... จากคุณ : ULtr@_PerioD (Moonlight-Eclipse) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:55:05

ความคิดเห็นที่ 85 #63 ฮึๆๆๆ ได้แค่ฮึๆๆๆ พูดไปแล้วจะดราม่ากันยาวเสียเปล่าๆ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 17:04:27 จากคุณ : Cocopok เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:03:36

ความคิดเห็นที่ 86 นึกถึงกระทู้หลงป่าในตำนาน...จำรายละเอียดคร่าวๆไม่ได้เท่าไร รู้แต่ดราม่า... แต่หลงป่าอันนี้ น่ารักดีครับ...เวลาเจอปัญหาและอุปสรรคกันแค่สองคนนี่ล่ะ คือเวลาพิสูจน์คนที่อยู่ข้างกายเราได้อย่างดีที่สุด จากคุณ : ปอมซัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:04:15

ความคิดเห็นที่ 87 ดีใจด้วยครับที่กลับมาปลอดภัย แต่งเมื่อไหร่อย่าลืมเชิญกันนะครับ ... มือถือผม Garmin Asus A50 มี GPS ของ Garmin ในตัว เจ๋งสุด ถูกด้วย ไม่ต้องพึ่ง app ใช้เอาตัวรอดมาหลายงานแล้ว จากคุณ : เศียรนาคา ... เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:12:03 A:125.24.32.234 X: TicketID:255126

ความคิดเห็นที่ 88 ชอบประโยคนี้จัง " เราจะเป็นคนดี ทำตัวดีๆเพื่อคนอื่นอย่างที่ได้สัญญากับทุกๆสิ่งไว้  และก็คงต้องตัดสินใจแต่งงานกับแฟนคนนี้แล้วละค่ะ" จากคุณ : nonarav เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:12:26

ความคิดเห็นที่ 89 เออ.... คุณ  JD300 คห.82  หนูนันหลงป่านะ   ไม่ได้หลงมิติเวลา  ออกมาแก่งักเชียว จากคุณ : mikicool เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:23:30

ความคิดเห็นที่ 90 อยาดูรูปที่ถ่าย อะจ๊ะ ว่า สภาพป่า มันดู เป้นแบบไหน เป็นคนเมือง ไม่เคยเดินป่าเลย เคยไปรอบหนึ่งทีทุ่งสแลงหลวง แต่ต่อแถวยาวเป็นรถไฟ เจอแต่ขี้กวาง อะคะ คุณนู๋นัน ลองเอามาลงดูสิคะ อยากเห็นค่ะ จากคุณ : over the hill เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:24:09

ความคิดเห็นที่ 91 เห็นว่าไปบุกป่าไผ่มา  น่าจะเจอไอ้นี้บ้างนะ ไม่ลองกินดูอร่อยนะ จากคุณ : mikicool เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:25:52

ความคิดเห็นที่ 92 ขาไป กับ ขากลับ สภาพพื้นที่มันต่างกันจริงๆครับ ต่อให้แม่นคิดเอาเองว่า เราเลี้ยวตรงต้นไม้นี้ ทางเดินตรงนั้น แต่ขากลับ ภาพมันกลับด้าน มิติ มันต่างกัน ต้นไม้ต้นเดิม โดนต้นอื่นบังอยู่บ้าง ถนนที่เห็น โดนต้นไม้สับขาหลอก ทางเดินเปลี่ยน เนินดินตรงนู้นตรงนี้ โผล่มาจากไหน ต้นนี้มันใช่หรือเปล่า เยอะครับ ที่พูดแบบนี้ เพราะผมเคยไปกับคนในพื้นที่ แล้วผมลองจำทางเดินดู เดินได้สองชั่วโมง ขากลับ ลองเสี่ยงเดาทางกลับ กลับจำไม่ได้ พอลองถามเขา แล้วหันกลับมา ถึงได้รู้ จากคุณ : A.R.T. เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:43:44

ความคิดเห็นที่ 93 ถือว่าตัดสินใจได้ดีระดับหนึ่งทีเดียวครับ ที่เดินตามกระแสน้ำลงมาเรื่อยๆ เพราะชุมชนมักจะอยู่ใกล้แหล่งน้ำ  แต่ถือว่าโชคดีมากๆ อีกเช่นกันที่ นอนใกล้น้ำในขณะที่ฝนตก แล้วไม่มีน้ำป่า แถมเวลากลางคืน แม่น้ำเป็นจุดชุมนุมของสัตว์ป่าน้อยใหญ่อีกต่างหาก โชคดีจริงๆครับ.....ขอให้คุณพระคุ้มครองตลอดไป ปล.นึกถึงสารคดี อิตา Bear Grylls ขึ้นมาทันทีเลย หุหุ จากคุณ : Lars Atlantis เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:56:14

ความคิดเห็นที่ 94 โชคดีจังครับ ผมเข้าป่าทีไรแม้เป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติก็ตาม ไม่วายพก GPS ติดตัวไปด้วย จุดประสงค์ก็เพื่อถ่ายรูปเก็บพิกัด  อืมมมนึกไม่ถึงเหมือนกันว่ามันน่าจะมีประโยชน์ยามหลงป่านี่ล่ะ สงสัยถ้าได้ไปอีกคงต้องเตรียม เป้น้ำ+อาหารไปด้วย เผื่อเข้าไปแล้วดันลืมทางออก จากคุณ : rbko เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:57:36

ความคิดเห็นที่ 95 ไปเดินป่าแม่วงษ์ มาเหรอ หนูนัน สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมก็ไปเดินป่า แม่เงา ดอยปุยหลวง ที่แม่ฮ่องสอนต่อตาก เดินป่าสนุก แต่ต้องมีคนนำทางที่ไว้ใจได้ ด้วยครับ จากคุณ : -=Jfk=- เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:57:45

ความคิดเห็นที่ 96 เล่าให้ฟังบ้างครับ แถวบ้านมักจะมีพรานต่อนกเข้าไปต่อนกในป่า  พรานพวกนี้จะเดินตามป่าไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดที่แน่นอน เดินตามเสียงนก ล่าสุดพราน 2คน อายุ35-45 ปี หลงเข้าไปในป่า 2วัน จนครอบครัวต้องตาม อส. พรานพื้นที่ช่วยกันตามหา ตามป่ารถมอไซค์ที่ขับมาจอดอยู่ หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอครับ เพราะ 2คนนี้ หลงป่าไปถึงมาเลย์แล้วครับ   คิดว่าหาไม่พบแล้วแล้วครับ 2คนนี้ เพราะไร้วี่แววเลย  มีคนนึงผอม หมดแรง ทำท่าจะเดินไม่ไหวแล้วครับ คนที่มีแรง บอกถ้าไม่ไหว คงต้องทิ้งศพไว้ในป่า เค้าคงแบกไม่ไหว  แต่ในที่สุด คืนที่ 2 ได้ยินเสียงคนจุดประทัด 2คนนี้เลยตัดสินใจเดินตัดขึ้นเขาไปหาทางเสียงประทัด  จนถึงเที่ยงอีกวันนึง เดินขึ้นมาถึงเขตไทย และเห็นสวนยาง   พอดีเห็นเดินมาถึงสวนก็เลยเอาขนม เอาน้ำให้กิน เค้าเล่าว่า เกือบตายแล้ว  หลงป่า เพราะคิดง่ายๆ ว่าถ้าเดินตัดป่าไปตรงๆจะเจอทางเดินที่เดินอยู่ อีกด้าน แต่ผิดคาดเพราะ ไม่เจอทาง กลับหลงเข้าไปในป่าลึกฝั่งมาเลย์ ไม่รู้จะหาทางออกยังไง   กลับก็ไม่ได้ ไปก็ไม่ได้ ต้องกินใบกล้วยป่าเป็นอาหาร  หมดหวังที่จะเจอทางออก  เพื่อนอีกคนก็ไม่มีแรงเดินแล้ว  เค้าบอกคงต้องทิ้งไว้ในป่าถ้าเดินไม่ไหว เดินหาฐานทหารมาเลย์หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ(ทหารมาเลย์ จะมีฐานอยู่ในป่าครับใกล้เขตแดนไทย )   จนคืนที่ 2 ได้ยินเสียงประทัด เลยตัดสินใจเดินตามเสียง  นกที่ต่อได้ ตายหมด  นกต่อที่เอาไปก็ตายคากรงไป1ตัว อีกตัวเค้าอธิฐานแล้วก็ปล่อยขอให้พบทางออก  ปล่อยปุ๊บเดินออกมานิดเดียวก็เจอสวนยาง ยังมีความรู้สึกเสียดายนกต่อ ว่าไม่น่าปล่อยเลย  จุดที่จอดรถมอไซค์กับจุดที่เค้าออกมาห่างกันเกือบ 20กิโล     พอบ่ายๆวันนี้ก็มีครอบครัวคนหลงป่า เอาลูกแพะมาปล่อย ในจุดที่ออกมาได้ คือสวนผมแล้วก็กลับเลย เหมือนไปบนไว้กับผีป่า คนมุสลิมแถวๆนี้ก็มีพิธีแบบนี้ด้วยครับ แพะมันก็วิ่งอยู่ในสวนวิ่งมั่วไปหมด เลยจับมาล่ามไว้กับต้นไม้  ได้แพะฟรีตัวนึงเลี้ยงไว้  สุดท้ายก็โดนหมาในสวนรุมกัดจนตาย แพะรับบาปของแท้ -*- จากคุณ : หัวใจเดินทาง เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:11:24

ความคิดเห็นที่ 97 แต่งงานเมื่อไหร่อย่าลืมบอกอาหมอ j ด้วยเน้อ แกคงช็อค จากคุณ : จิ๊กโก๋หมู เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:25:53

ความคิดเห็นที่ 98 ขอแสดงความดีใจด้วยครับ ^^ ขอเดาว่าเป็นอุทธยาน คลองวังเจ้า จากสภาพแวดล้อมที่เล่ามา ถูกต้องนะครับที่เดินตามทางน้ำ เพราะว่า ทุกอุทธยานของ จังหวัดกำแพงเพชร หรือแหล่งท่องเที่ยว ปลายทางน้ำจะเป็นที่ตั้งอุทธยาน ไม่ว่าจะเป็นน้ำตกคลองลานหรือ น้ำตกคลองน้ำไหล หรือ จะเป็นที่คลองวังเจ้า ที่สำคัญสัญญาณ ของเทคโนโลยีที่นี่ไม่มีซะด้วยสิ ที่ได้ยินเสียงรถก็เป็นไปได้ครับ เพราะเข้าไปข้างในอีก 5-10 กิโล (กิโลแม้ว) ก็จะเจอหมู่บ้านม้งละครับ ใจดีพูดไทยป๋อ อิอิ ขอแสดงความดีใจอีกทีด้วยนะครับ ^^ จากคุณ : ดนตรีสามสาย เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:26:25

ความคิดเห็นที่ 99 บทพิสูจน์ รักแท้ คุณทั้งคู่โชคดีมากครับ จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:42:10

ความคิดเห็นที่ 100 #98  ตอนหลัง หนูนันถึงได้รู้ว่า  ที่ๆตัวเองไปติดอยู่ เขาเรียกกันว่า วังลาน(คิดว่าใช่ชื่อนี้นะ) เป็นน้ำตกที่ไม่มีใครเขาไปกัน เพราะไม่มีทางเดิน  และำน้ำที่เป็นลำธารจากน้ำตกวังลาน(เห็นเขาเรียกว่าคลองแดง) ก็คือลำน้ำที่หนูนันนอนค้างคืนแรก  และจะตัดสินใจเดินตามน้ำไปนี่แหละค่ะ  แต่พี่ทหารมาเจอซะก่อน  เขาบอกว่าลำน้ำนี้ ก็นำไปสู่น้ำตกคลองลานได้ค่ะ  แต่ก็ไกล ไม่มีทางคนเดินเช่นกัน #90 เรื่องรูปก็อยากเอามาลงค่ะ แต่ตอนนี้กำลังกู้ข้อมูลในเมมกล้องอยู่ค่ะ ไม่ีรู้ว่าจะได้แค่ไหน อีกอย่าง ตอนที่หลงป่าแล้ว กล้องก็เสียแล้วละค่ะ เพราะโดนน้ำ โดนหินกระแทก  และตอนนั้นก็ไม่คิดจะถ่ายรูปเลยอะค่ะ กังวลไปหมด ในใจยังคิดเลยว่า  อีกหน่อย เราลองจ้างทีมพรานของอุนยานให้นำทาง  แล้วพาเรากะแฟนไปพักตรงจุดที่เราเคยมารอความช่วยเหลืออีกสักที   เอาแบบ นอนจุดเดิม ก้อนหินก้อนเดิม เสื้อผ้าชุดเดิมเลย  จะดีไหมนะ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 20:32:21 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 18:52:50 จากคุณ : นู๋นัน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:50:59

ความคิดเห็นที่ 101 อุทยานหลายแห่ง ป้ายพัง ไม่มีบอก  ถ้าเจอทางแยก เกิน 2 อัน  เราจะหันหลังกลับ ถ้าจะเดินออกนอกทางหลัก จะต้องผูกผ้าแดงไว้ อ้างอิง หรือให้อีกคนหยุดนิ่งๆ  ออกไปแค่ 3 ก้าว หันกลับมา จะเห็นทุกอย่างไม่เหมือนเดิม  ต้องระวังอย่างมาก ในถ้ำก็เช่นกัน ลำธาร น้ำตก ที่น้ำแห้ง ก็ทำให้หลงง่าย เพราะเราจะจำก้อนหิน ต้นไม้ ไม่ได้ จากคุณ : แปดเทพอสูร เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:53:39

ความคิดเห็นที่ 102 ผมชอบคลิปนี้ของ man vs wild ที่ค.ห.52แนะนำมากเลยโดยเฉพาะคลิปนี้ (น่ากินมว๊ากส์ ใจไม่ถึงสมควรดู) แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 19:42:03 จากคุณ : Transcendence เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 19:38:32

ความคิดเห็นที่ 103 เอ ... เหมือนเราจะมี 2 นู๋นัน  นะครับ .. ????? จากคุณ : ทุ่มเท เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 19:50:41

ความคิดเห็นที่ 104 ฮุฮุ จากคุณ : paefah เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:25:45

ความคิดเห็นที่ 105 เห็นรูปนู๋นันของอาจารย์ JD แล้วน้ำหมากแทบพุ่ง จากคุณ : คนรักมิวฟิล เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:35:36

ความคิดเห็นที่ 106 เท่าที่รู้ข้อมูลจากงานมิทติ้งห้องหว้ากอ ครั้งก่อน นู๋นันเป็นผู้ชายน่ะคับ แต่ก้อช่างเถอะ ดีใจที่รอดกลับมาได้ สองคืนในป่าดิบน่ากลัวมากๆ แต่ก้อได้พิสูจน์รัก แท้ งานนี้เลยต้องยินดีทั้งสองเลยคับ จากคุณ : สันปันน้ำ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:48:06

ความคิดเห็นที่ 107 "หนูนันร้องไห้วิ่งไปกอดพี่ทหารเลยค่ะ " นู่นันเป็นผู้ชาย?? จากคุณ : AJIAB05 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:51:36

ความคิดเห็นที่ 108 ขวัญเอ๋ยขวัญมานะพี่หนูนัน จากคุณ : ลาบเลือดน้ำตกซกเล็ก เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:10:50

ความคิดเห็นที่ 109 ห๊ะ ตกลงหนูนันเป็น ผช เหรอคะ O_o มะมีอะไรนะคะ ถามเฉย ๆ ฮี่ ๆ จากคุณ : production เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:11:03

ความคิดเห็นที่ 110 ...ดีใจด้วยครับ ที่ปลอดภัย... โชคดีจริงๆ จากคุณ : เจ็บเพื่อเข้าใจ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:24:31

ความคิดเห็นที่ 111 ถ้าใครไปมีทติ้ง ที่หมอเจจัด นานแล้ว ที่ mk เอกมัยคงจะจำได้ ผมรอตั้งนานกว่าจะมีคนมาหยิบป้ายชื่อหนูนัน พอเห็นแล้วแทบช๊อค 5555+ จากคุณ : ปอมปอม มิยาโตวิช เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:24:58

ความคิดเห็นที่ 112 เห็นภาพคห82 ขำน้ำตาไหลเลย 5555555+ จากคุณ : อิฐมอญ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:42:04

ความคิดเห็นที่ 113 นู่นันเป็นผู้หญิงครับ จบจากสตรีนนท์ แล้วไปเรียนต่อที่ยุโรปตะวันออก จำชื่อประเทศไม่ได้ จบเอกมาด้วย เป็นถึงด๊อกเลยนะ จากคุณ : Peet (Peet Reloaded) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:47:10

ความคิดเห็นที่ 114 แหม คุณ Peet จำได้ซะด้วยค่ะ  นี่ๆ ชักจะแตกประเด็นกันซะแล้ว จะบอกว่า กระทู้นี้ เป็นกระทู้ที่ 3 ที่หนูนันได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำ ครั้งที่ 1  คือ    http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/X2943625/X2943625.html   (ปี 47) ครั้งที่ 2  โดนลบไปแล้ว ตอนนั้นตั้งว่า  นักเรียนหรือนักศึกษาที่ไปชมท้องฟ้าจำลองต้องเสียตัวหรือเปล่าคะ  (ปี 49) ครั้ง 3  ก็คือกระทู้นี้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 21:53:52 จากคุณ : นู๋นัน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:53:26

ความคิดเห็นที่ 115 เคยมีประสบการณ์โดยตรงเลย กับเหตุการณ์คล้ายๆ แบบนี้ เราสวดมนต์ทุกอย่างท่าที่สวดได้เลยอ่ะ กลัวตายจริงๆ จากคุณ : Gigolina เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:55:04

ความคิดเห็นที่ 116 อาจารย์เจษไปเอารูปมาจากไหน ฮากระจาย จากคุณ : ลาบเลือดน้ำตกซกเล็ก เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:55:54