ความคิดเห็นที่ 1 เดินตามน้ำ ยังไงก็ไม่อดตาย จากคุณ : nai_per เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:46:06

ความคิดเห็นที่ 2 บนบานเจ้าป่าเจ้าเขา ผีสางนางไม้ รุขเทวา ให้ช่วยนำพาอย่าบดบังสายตา ขอให้ได้ออกจากป่าโดยเรว จากคุณ : บองหลา เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:55:55

ความคิดเห็นที่ 3 ทิศทาง  ข้าศึก   น้ำ อาหาร บ้าน จากคุณ : Sudjarid_sai เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:57:13

ความคิดเห็นที่ 4 เคยอ่านหนังสื่อที่เขียนมาจากเรื่องจริง เรื่อง นรก 35 วันในป่าบางกลอย เป็นเรื่องของตชด.ที่เข้าไปหาข่าวยาเสพติดของชนกลุ่มน้อยที่ชายแดนพม่า แล้วถูกลอบโจมตี ไปกัน 9 คน รอดชีวิตมาได้เพียง 4 คน หลงป่าอยู่ 35 วัน สิ่งที่ทำให้ 4 คนนี้รอดมาได้เพราะให้ความหวังกับตัวเองตลอดเวลาว่ายังไงก็จะต้องรอดออกมาหาครอบครัวให้ได้ จะมาตายในป่าไม่ได้ ยามหวาดกลัวที่สุดสิ่งที่พึงทางใจที่ช่วยเรียกขวัญคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ มีครั้งหนึ่งถึงกับต้องหักพระสมเด็จบางขุนพรมมาละลายน้ำแล้วแบ่งกันกัน ระหว่าทางกินทุกอย่างที่กินได้ กินใบไม้ ตัวทาก กิ้งกือดิบๆ กบเขียดดิบๆ เพื่อให้ตัวเองมีกำลังที่จะเดิน เหนื่อยตรงไหนพักตรงนั้น ไม่รีบไม่ใจร้อน จากวันแรกๆเดินได้เป็นกิโล   ท้ายๆต้องคลานออกมาได้วันละไม่กี่สิบเมตร จนมาเจอกระเหรี่ยงให้ความช่วยเหลือ จากคุณ : ZHEZA_N1 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:07:25

ความคิดเห็นที่ 5 อยู่ป่านานๆ จะสูญเสียเหลือแร่ และน้ำครับ ที่ต้องระวังคือ ท้องเสียครับ ถ้าท้องเสียนี่แย่เลย ถ้าไม่ต้องระวังเรื่องไฟ ว่าจะมีข้าศึกมาพบเข้าละก้อ การก่อไฟ เป็นตัวช่วยที่ดีที่สุด ที่เหลือ ก็หาหัวมัน หน่อไม้ หน่อกล้วยกินพอปะทังครับ ทหารเขามีการฝึก เกี่ยวกับการเอาตัวรอดในป่า อย่างน้อยเขาจะมีสองอย่างคือ มีด กะ ที่จุดไฟครับ มีสองอย่างช่วยได้มาก แต่เราจะขาดเกลือแร่ครับ ทำให้เพลียเร็วมาก ถ้าเป็นไปได้ ควรพกเกลือ ติดตัว ใส่ซอง เล็กๆ หรือหลอดเล็กๆ ไว้เสมอ เวลาเดินทางไกล โดยเฉพาะ การตั้งแค้มป์ ในที่ห่างไกล มีด ไฟ เกลือ สามอย่างครับ จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:59:52

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าเป็นบ้านเราก็สังเกตุภูมิประเทศครับ หรือจุดใหญ่ๆที่เห็นเด่นชัดแล้วปีนขึ้นไปดูจุดที่เราคิดว่าจะมีอาหารและเส้นทางการออกจากป่าครับ เช่นเห็นดงกล้วยนั่นแปลว่าต้องมีลำธารและอาจมีปลา อดตายไป 1 วันแล้ว จากคุณ : เด็กน้อย เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:25:37 A:203.130.145.102 X: TicketID:378729

ความคิดเห็นที่ 7 เอาไอโฟนออกมา เปิดแผนที่แล้วให้นำทางออกจากป่า (ขำๆอิอิ) จากคุณ : น้องหมาฟองเบียร์ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:09:46

ความคิดเห็นที่ 8 เท่าที่เห็นจากในทีวี มีการจับสัตว์เล็กๆ กินสดๆ ตัดพืชบางชนิดคั้นน้ำดื่ม จากคุณ : T7Promoter เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:11:42

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องที่ คห.4 อ่าน รุ้สึกว่า ครูฝึก ยังตายเลยครับ มีคนหนึ่ง นั่งร้องไห้ใต้ต้นไม้ เพื่อนเดินมาหา ไม่ใช่ร้องไห้ แต่หนอนไชตาร่วงลงมา เป็นทางๆ สาเหตุการตาย คือ ผูกคอตายทนความลำบากไม่ไหว จากคุณ : แมวสีเทา เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:48:44

ความคิดเห็นที่ 10 อืมม ตั้งแต่ฝึกมายังไม่เคยเห็นในตำรา มัวแต่ฝึก เข้าตี - ตั้งรับ - รุก - ร่นถอย  เดินแผนที่ เข็มทิศ มองลักษณะภูมิประเทศเทียบกับแผนที่แล้วก็หาพิกัดตัวเอง แต่หนังหลายเรื่อง ยิ่งเป็นนักบินที่ทำเครื่องบินตกด้วยแล้ว มักจะขึ้นไปสู่จุดที่สูงที่สุด สังเกตภูมิประเทศ ใช้วิทยุสื่อสารบอกพิกัดตัวเองขอความช่วยเหลือ จากคุณ : rbko เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:05:23

ความคิดเห็นที่ 11 คห.4  ผมเคยอ่านเล่มนี้น่ะ...แต่จำชื่อเรื่องไม่ได้..พยายามหามาอ่านอีกแต่หาไม่ได้ ก็เพราะนึกชือไม่ได้นี่แหละ..ตกลงชื่อที่ลงไว้ ใช่มั้ยครับ...เรื่องนี้รู้สึกว่า หนอนจะไช บาดแผลกันยั้วเนี้ยเลยตอนออกมาจากป่า จากคุณ : trimies เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:38:52

ความคิดเห็นที่ 12 ถาม Cookie ผู้หลงป่าญี่ปุ่นสิ !!! จากคุณ : yugioh2500 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:11:09

ความคิดเห็นที่ 13 คห 4   อยากอ่านบ้างจัง ใครพอทราบชี้เป้าหน่อย จากคุณ : kkk-123 (KKK-123) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:15:38

ความคิดเห็นที่ 14 http://www.se-ed.com/eShop/%28A%28URVqkp5FzQEkAAAANTBjYTg5ZWEtOGFjNy00YTc5LWJiODEtOTdjNWM4OWU2MGVjrrrLBZMPCN8DJX1e0YoxSAy0WzM1%29%29/Products/Detail.aspx?No=9789744790750&AspxAutoDetectCookieSupport=1&CategoryId=501 จากคุณ : หนังสือ (cocohill) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:31:34

ความคิดเห็นที่ 15 ตชด. ชุดนั้นกว่าจะนำตัวออกมาได้หนอนไชตัวกันทุกคน...หัวหน้าชุดมีบาดแผลถูกยิงที่หัวไหล่มีหนอนไชเป็นร้อยๆ ตัว.... กิจกรรมยามว่างในระหว่างเดินป่าคือการเอาไม้แหลมๆ มาจิ้มหนอนออกจากบาดแผลของกันและกัน ชุดที่รอดออกมานั้นรู้สึกจะเป็นครูฝึกด้วยกัน...เป็นทีมเดียวกัน รู้ใจกันมาอย่างดี....แต่ที่แยกตัวออกไปแล้วฆ่าตัวตายในภายหลังน่าจะเป็น ตชด.พลร่ม เหตุที่ทำให้หลงป่าจนเกือบตายยกชุดคือ จะไปลาดตระเวนหาข่าวโรงงานผลิตยาเสพติดบริเวณตระเข็บชายแดนไทยพม่าตามที่หน่วยเหนือได้รับข้อมูลมา...แต่พลาดท่าโดนกองกำลังต่างชาติเกาะติดเสียเอง  เมื่อพวกเค้าติดตามมาหลายวันจนเมื่อได้จังหวะที่ชุดลาดตระเวนตั้งฐานลอยกลางป่าเพื่อหยุดพัก  พวกเค้าก็ฉวยโอกาสเปิดฉากจู่โจมก่อนพลบค่ำโดยเลือกยิงกระเหรียงนำทางก่อน....กระเหรี่ยงนำทางคนนี้โดยยิงคนเดียวถึงสามนัดแสดงว่าข้าศึกตั้งใจเล็งยิงหลายคนกะเอาให้ตาย...พอกระเหรี่ยงนำทางตาย ชุดลาดตระเวนก็ตาบอดทันที ออกจากป่าไม่ได้  เพราะบริเวณดังกล่าวเป็นป่าต้นน้ำ เป็นป่าดงดิบ การปะทะกันคราวนั้นสูญเสียด้วยกันทั้งสองฝ่าย ฝ่ายตชด. ก็ประสบความสูญเสียหนักเช่นกัน  แต่เพราะชุดที่ไปเป็นระดับพลร่ม เป็นชุดครูฝึก ถูกฝึกมาดี แม้ถูกข้าศึกที่มีกำลังเหนือกว่าเข้าตีก่อนก็ยังคุมกันติดไม่แตกกระเจิงและตอบโต้ข้าศึกได้ไม่ถูกละลายทั้งชุด....แต่ก็สะบัดสะบอมพอดูเครื่องสนามวิทยุสนามกระจัดกระจายไปคนละทางคว้ามาได้ก็มีแต่อาวุธประจำกายและกระสุนไม่กี่ตับ  บางคนวิ่งหลบกระสุนจนตกลงไปในก้นเหวก็มี (แต่ไม่ตาย)  บางคนถูกยิงบาดเจ็บสาหัสเพื่อนๆ ต้องแบกพาหนีออกมาจากจุดปะทะ  แต่เมื่อเห็นว่าไปไม่รอดแน่ก็ต้องซ่อนเพื่อนที่บาดเจ็บไว้ที่ใต้โคนต้นไม้พร้อมปืนพกประจำกายและบอกว่าจะกลับมารับในภายหลัง  (สุดท้ายก็ได้มาเก็บกระดูกเพื่อนกลับบ้านตามที่ให้สัญญาจริงๆ ) ชุดครูฝึกที่รอดกลับมาได้นั้นหลงทางในป่าเป็นเดือน แต่พวกเค้าไม่ยอมตาย  ไม่ยอมถอดใจฆ่าตัวตาย  พวกเค้าเดินตามลำน้ำไปเรื่อยๆ โดยเชื่อว่าจะต้องเจอหมู่บ้าน  และอย่างน้อยการอยู่ใกล้แม่น้ำก็ยังพอมีน้ำให้กินไม่อดตาย  มีกบเขียดกิ้งกือพอให้จับกินเป็นอาหารได้บ้าง....แต่ลูกทีมบางคนขอเดินลัดตัดข้ามเขาโดยเชื่อว่าจะไปถึงหมู่บ้านเร็วกว่า  แต่สุดท้ายก็มาพบเป็นศพแขวนคอตายอยู่กลางป่า สงครามจริงๆ มันไม่เหมือนในภาพยนต์หรอกครับ....ตายจริง เจ็บจริง  และทำทุกทางเพื่อที่จะให้มีชีวิตรอดกลับบ้านให้ได้....ความตายมีอยู่รอดตัว  ความตายขี่คออยู่ตลอดเวลา  ถ้ายอมถอดใจสู้เมื่อไหร่ก็เท่ากับยอมตาย.... หมายเหตุ...ที่เขียนมาทั้งหมดอาจจะคลาดเคลื่อนบาง เพราะเขียนจากความจำที่อ่านมาหลายปีแล้ว  ประกอบกับหนังสือก็หายไปแล้วเช่นกัน จากคุณ : ดอกหญ้าสีนวล เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:48:40

ความคิดเห็นที่ 16 ของป่าที่เราเห็นเวลาครูฝึกทำให้กินมันคือ"เตรียมมาแล้ว" แต่เวลาหลงจริงสภาพป่าใช่ว่าจะมีของกินเหมือนที่เราเคยเจอ+ความกลัวสารพัด การที่จะหากินต้องมีสติดีมากๆเพราะไหนจะต้องเดินหาทางออกไหนจะต้องมองหาของที่กินได้ หากอยู่ในป่ารัศมี5เมตรรอบตัวในขณะเดินหาทางออกแทบจะหาอะไรกินได้ยากมากถ้าไม่เจอตรงหน้าจริงๆ เพราะเดินเป็นทางตรงอาจจะเฉียดของกินที่อยู่ในดงใกล้ๆหรือต้นไม้บังไว้เรามองไม่เห็น น้ำก็ใช่ว่าจะกินได้ง่ายๆ หากเจอน้ำตายกินแล้วได้ตายตามน้ำแน่ๆต้องมองหาน้ำเป็น มันพูดง่ายแต่ในป่าศัตรูนอกจากสัตว์ร้ายคือความกลัวของตัวเราเอง กลัวสัตว์ป่า กลัวสิ่งที่มองไม่เห็น กำลังใจถดถอยพักผ่อนไม่เพียงพอ ....พระธุดงสมัยก่อนลุยป่าเพราะใจเตรียมจะไป สมาธิมั่นคง สติมั่นคง มีเพียงสมุนไพร ส่วนใหญ่ก็นั้งสมาธิจึงไม่เพลีย ...ทหารสังขละบุรีเมืองกาญฯบอกไว้ว่า"ถ้าหลงป่าต้องเตรียมอยู่ป่า อยู่ป่าเรื่องหลัก ทางออกเรื่องรอง " คือเอาตัวรอดให้ได้ในป่าก่อน ร่างกายพร้อมเท่าใดก็หาทางออกได้เท่านั้น ถ้ามุ่งแต่จะหาทางออกไม่มองสภาพพื้นที่ รู้ตัวอีกทีก็ไปไม่ไหว หิวน้ำหรือฟ้ามืด จากคุณ : จริงๆนะเนี้ย เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:49:39 A:58.9.159.47 X: TicketID:379923

ความคิดเห็นที่ 17 อยากเรื่องนรก 35 วันในป่าบางกลอย (พอมีอ่านในเน็ตมั้ยครับไม่อยากเสียตังค์) จากคุณ : สาวกอ่างบีวา เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:19:36

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าไม่บาดเจ็บ ก็อยู่ได้นานครับ วิธีการอยู่ในหัวสมองหมดแล้วแค่นำเอามาใช้ แต่ถ้าบาดเจ็บนี่ลำบากมาก เอาแค่พยุงตัวเดินก็แทบไม่ไหว นานวันเข้าอักเสบ ติดเชื้อเข้ากระแสเลือด จับไข้เสียชีวิต อ้อ อีกอย่างนะครับ หลงป่าไม่ใช่หลงอยู่ในไร่ข้าวโพด จะได้ไม่โหย บางทีเจอเห็ดอยู่กองนึงเท่าหยิบมือ คิดว่ามันจะอิ่มไหมล่ะครับ จากคุณ : ปอมปอม มิยาโตวิช เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:38:55

ความคิดเห็นที่ 19 - จากประสบการณ์หลงป่าไม่ต่ำกว่า 5 ครั้ง - ทันทีที่ "เริ่ม" รู้ตัวว่าหลงป่า ให้หยุดพักครับแล้วกำหนดจุดนี้ว่าเป็นจุด A พักให้หายเหนื่อย ค่อย ๆ ตั้งสติ แล้วเดินกลับทางเดิมที่ก่อนจะมาถึงจุด A พร้อมกับทำเครื่องหมายไว้ตลอดทางเดินด้วย เดินย้อนกลับไปประมาณ 500 เมตร ถ้ายังไม่คุ้นทางให้หยุด แล้วเดินกลับมาที่จุด A - พักให้หายเหนื่อย แล้วเดินออกจากจุด A ไปทางด้านทิศอื่นอีก 500 เมตร พร้อมทำเครื่องหมายไว้ตลอดทางเช่นกัน ถ้ายังไม่คุ้นทางอีก ก็ให้เดินย้อนกลับไปที่จุด A อีกครั้ง - แปดทิศใช้เวลาทิศละประมาณ 1 ชั่วโมง ถ้าฟ้าเริ่มมืดให้หยุดที่จุด A พร้อมกับทำที่พักชั่วคราวอาศัยหลับนอน 1 คืน เช้าค่อยเริ่มใหม่ให้ครบทั้งแปดทิศ น่าจะหาทางออก ( คือทางที่เดินเข้ามาจนหลงนั่นแหละ ) จนเจอ ทีนี้ค่อยกลับไปตั้งต้นใหม่ว่าจะไปทางไหนแน่ - ส่วนวิธีเอาตัวรอด : - อย่ารีบเดิน ค่อย ๆ เดินพร้อมกับสังเกตสิ่งรอบตัว ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้สูง, จอมปลวก - ห้ามเดินในเวลากลางคืน หรือขณะแสงสว่างไม่พอเด็ดขาด - ทันทีที่เริ่มเหนื่อยให้หยุดพักเป็นระยะเวลาสั้น ๆ อย่าเดินจนเหนื่อยหอบ เพราะมีผลต่อการสังเกต และการตัดสินใจ - รักษาขา และเท้า เท่าชีวิต อย่าให้มีบาดแผลหรือสูญเสียหน้าที่เป็นอันขาด - ต้องกินหญ้าเป็น และสกัดน้ำจากอากาศเป็น - ถ้ามีอาวุธปืน ให้ผูกติดไว้กับตัว ( กรณีไม่ต้องใช้ ) เพื่อป้องกันการหล่นหาย เพราะอาจจะต้องใช้เพื่อล่า หรือส่งสัญญาณ - ที่เหลือก็เปิดตำราการดำรงชีพในป่า เช่นการก่อไฟ, การสร้างเพิงที่พัก ฯลฯ จากคุณ : -- เลือดเย็น -- เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:39:18 A:202.47.107.98 X: TicketID:229073

ความคิดเห็นที่ 20 ขอเพิ่มเติมจากข้างบน จากประสบการณ์หลงป่า ถ้ารู้ว่าเริ่มหลง ให้หยุดและทำเครื่องหมายชัดๆทันที   รีบเดินถอยหลัง  อย่าหันหน้าเพราะมันจะเห็นเปลี่ยนไปหมดทุกอย่าง     ถ้าไม่รีบเดินถอยหลัง คุณอาจจะลืมตำแหน่งที่ผ่านมา   พร้อมทำเครื่องหมายเป็นระยะๆเลย ทำเครื่องหมายเดินแปดทิศอย่างข้างบน จากคุณ : แปดเทพอสูร เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 00:28:37

ความคิดเห็นที่ 21 อยากบอกว่าการก่อไฟเองโดยไม่มีไม้ขีด/ไฟแช็กนี่ไม่ได้ง่ายเหมือนในหนังเลยครับ จากคุณ : ด.ช.แม่น เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 02:35:48

ความคิดเห็นที่ 22 นึกถึงทหารญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ติดอยู่ในป่าที่ฟิลิปปินส์มาเกือบ 30 ปีโดยไม่รู็ว่าสงครามจบแล้ว ไม่รู้ว่าอยู่มาได้ยังไง http://th.wikipedia.org/wiki/โชอิชิ_โยะโกะอิ แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 55 06:35:36 จากคุณ : nisas เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 06:32:20

ความคิดเห็นที่ 23 ทหารญุี่ปุ่นนั้น รอดมาได้เพราะไม่กินน้ำดิบ อาหารดิบ ครับ และก็ ปล้น ชาวบ้านแถวๆนั้น นั้นแหล่ะ อยู่ใน ฟิลิปปินส์เป็นโจร ไม่ยอมรับว่าสงครามจบ แพ้สงคราม กลับญุี่ปุ่นไปเป็น ฮีโร่เลย จากคุณ : คุณโซนี่ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 07:19:34 A:125.24.2.117 X: TicketID:352993

ความคิดเห็นที่ 24 ในเล่มนี้มีบอกเยอะครับ วิธีรักษาเอาตัวรอดในป่า ถ้าไม่ทิ้งไปเสียก่อน ว่าแต่ของผมหายไปใหนเนี่ย จากคุณ : อ้ายหนุ่มพลังม้า เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 09:41:16

ความคิดเห็นที่ 25 ทหารที่หลงป่าปัญหาของเขาอีกอย่างคือโดนแกะรอยตามนี่แหละครับทำเครื่องหมายก็ไม่ได้ ตั้งแค้มก่อไฟก็ไม่ได้ทำได้อย่างเดียวตั้งสติ จากคุณ : เวย์คุง เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 15:31:08

ความคิดเห็นที่ 26 คงสับสน กระวนกระวาย.... ขึ้นอยู่กับกำลังใจของแต่ละคน กำลังใจดีก้อหาทางรอดตลอดเวลา กำลังใจแย่ หรือป่วย เจ็บ ก้ออาจคิดสั้น.....ประสบการณ์ของตัวผมเองที่ยะลา ตอนป่วยเป็นไข้ปวดกระดูก ตอนนั้นนอนน้ำตาไหล หยิบจับอะไรก้อไม่ได้ มันเจ็บข้อกระดูกทุกข้อที่ขยับ ตอนนั้น ลุงหมอ (ประจำฐาน) เอายาให้กิน เคยคิดอยากจะกินทีเดียวให้ตายไปเลย สมองมัันคิดไปหลายๆเรื่อง กลัวโดนบุกฐาน กลัวโดน M79 ยิงใส่ กลัวโดนตัดหัว กลัว กลัว กลัว  สุดท้ายอาการดีขึ้น หวนคิดกลับไป ดีนะที่ไม่ทำแบบนั้น....อาจดูไม่ตื่นเต้น แต่มันก้อเปนประสบการณ์ที่ผมจำไปจนตาย ชีวิตทหารเกณฑ์ ผลัด2/51 จากคุณ : แก้วมาลูน (ZvenzY) เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 17:56:12

ความคิดเห็นที่ 27 มีสองตอนนะครับ จากคุณ : คนกลางระหว่างใจ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 20:49:03

ความคิดเห็นที่ 28 ตอน 2 จากคุณ : คนกลางระหว่างใจ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 20:50:05