ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ เว็บบอร์ดก็ถือเป็นสังคมอีกประเภทหนึ่ง บางคนนอกจอไม่เป็นที่รู้จัก แต่สังคมออนไลน์กลับเป็นเซเลบที่คนพูดถึง ปล. แต่ทางที่ดี ก็อย่าติดออนไลน์มากเกินสังคมที่เราต้องมีชีวิตอยู่ร่วมจริง ๆ จากคุณ : j เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 00:08:06 A:171.6.235.86 X: TicketID:268645

ความคิดเห็นที่ 2 ผมว่าเป็นนะ บางคนถึงขั้นเข้าสังคมไม่ได้เลย ในเน็ตมันทำอะไรก็ได้ไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นใคร จากคุณ : Transcendence เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 00:20:51

ความคิดเห็นที่ 3 ต้องดูว่ามี"ใคร"เดือดร้อนหรือเปล่าในโลกแห่งความเป็นจริง ถ้าครับครัว เจ้าตัว เพื่อนร่วมงาน คนรอบข้างเขาไม่มีใครเดือดร้อนเลย อันนี้ก็คงไม่มีปัญหาอะไร จะหาอะไรมาเย็บปากก็ได้ ตามสบาย แต่ถ้ามาแนว -พ่อแม่พี่น้องทุกข์ใจเพราะไม่พูดด้วย -เจ้าตัวเดือดร้อนเพราะเวลาขับขันไม่มีคน"ตัวเป็นๆ"มาช่วยเหลือเขาได้ -เพื่อนร่วมงานตกอยู่ในบรรยากาศมาคุ -คนข้างบ้านหวาดกลัวเพราะโดนทำตาขวางๆใส่ ถ้าอย่างนี้ก็ควรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมครับ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 55 00:44:55 จากคุณ : Disorder เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 00:42:57

ความคิดเห็นที่ 4 55 ผมว่าใช่นะ แต่ไม่มาก แต่ถ้าถึงขั้นไม่พบปะเพื่อนฝูง ไม่โทรหา ไม่เล่นแชทด้วย ผมถือว่าเป็นหนักแล้วครับ เพราะ สังคมที่คุณอยู่ มันจำเป็นต้องอยู่ เช่น งานคุณต้องไปทำ แต่ที่ทำงานก็มีคนอื่นทำด้วย หรือ บ้ารที่คุณอาศัยมันมีคนในครอบครัวอยู่ ดังนั้น ลักษณะนี้ ถือว่าอยู่ในสังคมแบบผิวเผินครับ เพราะวันๆคุณเจอแค่คน 2 กลุ่ม เป็นระยะเวลานานหลายๆเดือน แต่ถ้าคุณเป็นคนสังคมจริง คุณต้องหาวันว่างๆ วันหยุเดเปเที่ยวกับเพื่อนครับ นั่นถือว่าคุณรักที่จะเข้าสังคมจริงๆ จากคุณ : Styer เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 00:50:37

ความคิดเห็นที่ 5 เราว่า มีผลหน่อย เพราะสังคมของมนุษย์ คือการปฏิสัมพันธ์ นอกเหนือจากการติดต่อสื่อสารที่ไม่เห็นตัวตน แต่เห็นตัวอักษร ก็ต้องมีการพบปะพูดคุย หรือการพบตัวกัน เจอหน้ากันกับรอบด้านบ้าง ................. จากคุณ : ULtr@_PerioD (Moonlight-Eclipse) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 00:55:53

ความคิดเห็นที่ 6 เราเป็นคล้ายๆจขกท.  กำลังสงสัยอยู่ว่าตัวเองอาจเป็น social phobia คือจะชอบกลัวนู้นกลัวนี่ ประหม่าไปทั่ว ว่าถ้าเราพูดแบบนี้แล้วคนอื่นเค้าจะคิดแบบนี้นะ  คือคิดเองล่วงหน้า ไม่ค่อยกล้าถาม เวลาคุยกับคนแปลกหน้ามักจะไม่สบตา(อย่าถามว่าทำไม เราก็ไม่รู้คำตอบ) ไม่ชอบอยู่ในที่คนเยอะๆ โดยเฉพาะกับคนแปลกหน้า เมื่อก่อนเป็นหนักมาก แต่เดี๋ยวนี้ก็โอเคขึ้นนิดหน่อย เมื่อก่อนเป็นถึงขนาดเวลาไปเดินนอกบ้านต้องคอยเกาะคนที่ไปเดินด้วยตลอด คือห่างตัวไม่ได้ กลัวเจอคนเดินมาถามทางหรืออะไร กลัวว่าจะเจอคนรู้จัก = =" หรือแม้กระทั่งบางทีเราเห็นคนใกล้ชิดไปถามทางหรือพูดคุยกับคนแปลกหน้าเรายังรู้สึกกังวลแทน พูดถึงเรื่องการคุยในเน็ตบางทีเราแอบคิดมากเรื่องที่จะโพสออกไปจนกระทั่งไม่ได้โพส หรือบางทีที่โพสออกไปแล้วกลับมานั่งกังวลเรื่องที่โพสอออกไปทั้งๆที่จริงๆแล้วมันไ่ม่มีอะไรเลย   ถ้าเราเลือกได้ก็จะอยู่บ้านค่ะ ไม่อยากออกไปไหน หรือไม่ถ้าเกิดต้องออกไปทำงาน ไปเรียนจะคุยกับคนอื่นน้อยมาก จะคุยแต่คนที่สนิทจริงๆ เวลาที่ชอบที่สุดคือเวลากลับบ้าน = =" เดี๋ยวนี้เราดีขึ้นเยอะแล้วค่ะ คือจะพยายามไม่คิดมาก ไม่คิดล่วงหน้า ไม่กลัวล่วงหน้า (ซึงต้องพยายามอย่างมาก) ปล. แต่ส่วนมากมันก็ควบคุมไม่ได้ คือมันกลัวน่ะ ไม่รู้ว่าจะกลัวทำไมแต่ก็ยังกลัว เป็นหนักถึงขนาดบางทีเช่นวันนี้ไปเดินเหยีบเท้าใครมาแล้วเค้าดูอารมณ์เสีย เค้าดูไปพอใจ เราก็จะเก็บเอาเรื่องนี้มาคิดมากเป็นวันๆ รุ้สึกแย่กับมัน ทั้งๆที่เราขอโทษเค้าไปแล้ว คิดมันเข้าไปทั้งๆที่ไม่ได้อยากจะคิดแต่มันคุมไม่ได้ สำหรับคนอื่นเค้าก็คงไม่เก็บมาคิดแต่สำหรับเราเราเก็บมาคิด หรือเรื่องที่เราโดนเชิญตัวขึ้นไปร้องเพลงบนเวทีก่อนขึ้นนี่แทบจะคลั่งคือคุมตัวเองแทบไม่ได้ ประหม่า กลัว ไปหมด แล้วพอร้องเสร็จแล้วก็กลับรู้สึกแย่ รู้สึกอายกับสิ่งที่ตนเองทำลงไปว่าจะทำไมถึงขึ้นไปร้อง และมันก็ห้ามไม่ให้คิดแบบนี้ไม่ได้ซะด้วย แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 55 03:22:25 แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 55 01:29:49 แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 55 01:28:40 จากคุณ : ปลาทองคับป๋ม เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 01:09:10

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ขาดหรอกครับ มีห้องย่อย สังคม อยู่ที่ ห้องศาลาฯ ครับ จากคุณ : LUCKPOWERRICH เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 01:12:13

ความคิดเห็นที่ 8 #6 รีบปรับปรุงตัวเลยนะครับ ระวังจะขึ้นคานนะ อิอิ จากคุณ : Styer เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 01:40:51

ความคิดเห็นที่ 9 คุยกันฉาบฉวย ไม่ถือว่าเข้าสังคมนะ อย่างน้อย ต้องคนที่แบบว่า ส่งรูปให้กันเรื่อยๆ เพราะการเข้าสังคม จริงๆน่าจะหมายถึง พบปะพูดคุยตัวเป็นๆ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 55 02:21:22 จากคุณ : NipponJ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 02:18:47

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่เป็นคนขาดสังคมเสมอไป.... คนมาเล่นพันทิปมีหลายเหตุผล แตกต่างกันไป เช่นว่า สังคมรอบข้างหาคนคุยเรื่องสนใจเดียวกันไม่มี แต่ในพันทิปมีแบ่งหมวดห้องสนทนา ให้เลือกคุยกับคอเดียวกัน จากคุณ : ตุ่นลม เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 06:13:45 A:58.9.12.24 X: TicketID:200613

ความคิดเห็นที่ 11 จำไม่ผิด น่าจะเรียกว่า ความแปลกแยกทางสังคมิ เช่น อยู่กับเพื่อน แต่ มือเอาแต่จิ้มมือถือ ไม่มีปฏิสัมพันธ์กับคนตัวเป็นๆ แต่เลือกจะมีกับคนในโลก online จากคุณ : ตัวปลอม (พ่อศรีเรือนคับผม) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 06:44:51

ความคิดเห็นที่ 12 ถือเป็นสังคมแบบครึ่งๆกลางๆลูกผีลูกคน  มีปฏิสัมพันธ์เฉพาะทางตัวอักษรอย่างเดียว  ควรจะมีการสื่อสารทางกายภาพด้วยอย่างน้อยก็ทางเสียง ถ้าเป็นการเข้าสังคมทางออนไลน์เสมือนจริงที่สุดต้องเปิดกล้องคุยกันครับ แบบ camfrog จากคุณ : FreeWing เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 09:03:05

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นเหมือนกัน นอกจอไม่ค่อยชอบคุยกับใคร จะคุยเฉพาะเรื่องที่เราสนใจเท่านั้นจะอยากคุยมาก แต่ส่วนมากคนรอบตัวเราไม่ชอบเหมือนเรานี่สิ แต่ถ้ามีคนมาคุยด้วยเรื่องทั่วๆ ไปเราจะเป็นคนฟังมากกว่า แล้วก็โต้ตอบแบบอืมๆ ไป หัวเราะไป เพื่อไม่ให้เขารู้สึกว่าเราไม่สนใจเรื่องของเขา แต่ถ้าแชทกันในเน็ตนี่ เราก็คิดว่าตัวเองเป็นคนคุยเก่งนะ และคนที่คุยด้วยก็จะบอกแบบนั้นตลอด ที่เป็นแบบนี้มันอาจจะเป็นเพราะเรารู้สึกไม่ชอบในสิ่งที่คนอื่นแสดงออกมาเวลาคุยกันตรงๆ เลยกลายเป็นคนไม่ค่อยชอบคุยไปเลยเพื่อเลี่ยงตรงนั้นไป คือเป็นคนไม่กล้าที่จะพูดอะไรตามใจ เพราะกลัวทำให้คนฟังเสียความรู้สึก และคนที่คุยด้วยกันกับเราส่วนใหญ่ไม่นึกถึงใจคนฟังเลย แต่ถ้าคุยกับโดยการแชทต่อให้เราพูดอะไรตามใจไปมันก็จะฟังดูไม่รุนแรงเท่าได้พูดกันตรงๆ ก็คงประมาณนี้ จากคุณ : obamaa เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 09:06:47 A:58.181.200.90 X: TicketID:382785

ความคิดเห็นที่ 14 ขอแชร์ประสบการณ์ครับ เมื่อก่อนเคยเป็นครับ กลัวสังคม ไม่กล้าคุยกับใคร คุยได้แต่ในเน็ต หมกมุ่นกับหนังสือ ต้องกินยาไม่ให้คิดมาก อารมณ์ร้าย แต่ก็พยายามปรับเปลี่ยนตัวเองมาโดยตลอด ตั้งแต่สมัย ม.ปลาย เพราะตอนนั้นมีแรงบัลดาลใจคือ ความรักวัยหนุ่มสาว ทำให้ตระหนักว่า การอยู่แบบนั้น มันยากที่จะทำให้คนที่เราหมายปองมาสนใจเรา วันนึง ตื่นขึ้นมา ผมเลยตัดสินใจหักดิบครับ เอายาไปโยนทิ้ง เริ่มต้นคุยกับคนที่ชอบ (โดนเค้าเดินหนีอย่างไม่ใยดี เศร้า ) ซื้อหนังสือเกี่ยวกับบุคลิคภาพมาอ่าน เจอกับใครก็พยายามคุย คุยไปหมดทุกวันนี้ก็ทำอยู่ ถือว่าเป็นการหัดให้ตัวเองออกจากกะลา ออกไปเที่ยว จากที่ไม่ชอบออกไปใหน ผ่านมาหลายปีแล้วครับ นับตั้งแต่ผมอยากจะเปลี่ยนตัวเอง จนทุกวันนี้ผมก็ยังรู้สึกว่าสผมยังต้องพยามอยู่อีกไกล จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 11:04:24

ความคิดเห็นที่ 15 เคสบายเคส เจอกันตัวเป็นๆ แต่มีแต่พวกงี่เง่า ใส่หน้ากากเข้าหากันไปวันๆ ผมก็ไม่อยากนับเป็นการเข้าสังคมซักเท่าไหร่ จากคุณ : .... (Mikegelo) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 12:39:23

ความคิดเห็นที่ 16 การคุยแบบเห็นแต่ตัวหนังสือมันง่ายกว่าคุยแบบเผชิญหน้านะ ไม่ต้องไปแคร์สายตาคนที่คุยด้วยกัน ไม่ต้อง Fake (หรือถ้าอยากจะเฟค ก็ทำได้ง่าย ๆ) อ่าน ๆ ดู เราคงเป็นประเภท ตรงข้ามกับ #6 คือเราเป็นแบบไม่ค่อยแคร์สังคมเท่าไร ไม่กระตือรือร้นไปศึกษาเรื่องที่ชาวบ้านเขาคุยกัน อย่างเรื่องละคร เรื่องรถ เรื่องบอล เราคิดว่า ก็เราไม่ชอบ ทำไมต้องไปศึกษาด้วย ผลก็คือ คุยกับชาวบ้านเขาไม่ค่อยได้ จะคุยก็แต่เรื่องงานซะส่วนใหญ่ - -" จากคุณ : ซินเดอเรล่า เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 14:09:58

ความคิดเห็นที่ 17 เราเริ่มจากชอบดูละครญี่ปุ่น แต่เพื่อนๆที่ออฟฟิศไม่มีใครดูเลย ก็เลยไม่รู้จะเมาท์กับใคร จนมาพบห้องซากุระที่เฉลิมไทย จากนั้นก็ลามไปห้องอื่นๆ โดยเฉพาะหว้ากอที่เข้าทุกวัน  แต่ก็ไม่ถึงกับติด วันไหนไม่ว่าก็ไม่เป็นไร ส่วนสังคมจริงๆ ภายนอกเราก็ยังเป้นปกติดีนะ ไม่ถึงขั้นเก็บเนื้อเก็บตัวอะไร จากคุณ : เต่าพันปี เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 16:00:55

ความคิดเห็นที่ 18 ผมไง ในเน็ตเป็นคนดังในแวดวงนักเรียนไทยในซิดนีย์ นอกเน็ตแทบไม่มีใครรู้จักเลย เดินไปตลาด นักเรียนจากเอเจ้นตัวเองแท้ๆ เค้ายังไม่รู้จักผมเลย เคยคุยกันแต่ทางอีเมล์ 555 จากคุณ : ดอส เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 16:53:47

ความคิดเห็นที่ 19 ผิดกับผม ในเนตไม่มีใครรู้จัก แต่ ตัวจริงเป็นคนดัง มาก ๆ จากคุณ : GO9 เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 18:13:37

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ขาดสังคม แต่อาจขาดทักษะและมารยาททางสังคมครับ จากคุณ : Mr. Tracker เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 20:02:26

ความคิดเห็นที่ 21 เริ่มเล่นหว้ากอเพราะเวลาค้นกูเกิ้ลเพื่อหาสิ่งที่ผมสนใจ ก็จะเจอแต่ข้อมูลในคลังกระทู้เก่าหว้ากอ หรือกระทู้ปัจจุบันของหว้ากอ นั่นเป็นเหตุผลประการแรกว่าสิ่งที่ผมสนใจอยู่ในห้องนี้ซะร้อยละ 90 แล้วผมก็อ่านแล้วสนุก ชอบ บันเทิงใจดี เห็นผมโพสแต่กระทู้สัตว์โลก แต่จะบอกว่าในชีวิตจริงของผมไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เลย ห่างกันอย่่างสุดโต่ง ผมจบวิศวะแล้วผมต้องทำงานเกี่ยวกับกฎหมาย อาคาร และเครื่องจักร  ....... จนวันนึงผมก็สมัครล็อกอินมาเล่นห้องนี้ ตัวจริงผมเหรอ ผมว่าผมเป็นคนดังในสังคมผมนะ และด้วยหน้าที่การงานผมต้องพบปะผู้คน สังสรรกับสังคมมากมายอยู่แล้ว ที่ทำไปเพื่อความก้าวหน้าในหน้าที่การงานในอนาคตทั้งนั้น  แต่บางทีก็เบื่อความวุ่นวายแบบที่พระพุทธเจ้าเบื่อ อยากอยู่กับตัวเองบ้าง อยากอ่านหว้ากอเพราะผมชอบ บางทีก็คลายเครียดดี สำหรับชีวิตส่วนตัวผม เพื่อนสนิทแน่นแฟ้นตั้งแต่สมัยวัยเด็ก ผมเรียกว่าเพื่อนแท้มี 4 คน ครอบครัวอบอุ่น ใคร ๆ ก็รักผม ><"  ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ในหน้าที่การงานของผมเมื่อถึงจุดนึงผมต้องเลือก แล้วมีเส้นทางให้เลือก 3 ทาง คือ ไปสายวิชาการ(จบที่เชี่ยวชาญซี 11) หรือมาทางสายบริหาร(สายนี้ไปไกลสุดคือปลัดกระทรวงซี 11 อิอิ)  หรือไปทางทูตอยู่ต่างประเทศก็ได้ ผมไม่มีทางเลือกสายวิชาการแน่นอน คิดว่าตัวเองคงจะไปทางสายบริหารแน่ ๆ มันบังคับให้ต้องเข้าสังคมเจอคนเยอะ นี่แหละชีวิตผม แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 55 22:18:11 จากคุณ : ลาบเลือดน้ำตกซกเล็ก เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 22:03:30

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณที่แลกเปลี่ยนทรรศนะ และขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ ของหลายท่านครับ ^^ จากคุณ : yo เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 23:27:32 A:125.25.98.170 X: TicketID:382464