ความคิดเห็นที่ 1 หลังจากเดินทางรอนแรมจากโลกไปเป็นเวลากว่า 35 ปี ในที่สุดยานวอยเจอร์ 1 ก็ไปถึงขอบของระบบสุริยะเรียบร้อยแล้ว ข้อมูลล่าสุดจากวอยเจอร์ 1 ล้วนบ่งชี้ชัดเจนว่าสิ่งต่างๆรอบยานได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว นี่แสดงชัดว่ายานได้ไปถึงขอบของระบบสุริยะแล้ว โดยขอบระบบสุริยะที่กล่าวถึงนี้ หมายถึงขอบของสุริยมณฑล (heliosphere) ซึ่งเป็นอาณาเขตขนาดยักษ์ที่ห่อหุ้มดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์ทั้งหมดไว้ เป็นบริเวณอยู่ภายใต้อิทธิพลสนามแม่เหล็กของดวงอาทิตย์ พ้นจากสุริยมณฑลออกไปก็คือบริเวณที่เรียกว่า อวกาศระหว่างดาว ซึ่งถือเป็น "นอกบ้าน" ของระบบสุริยะอย่างแท้จริง จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 10:38:15

ความคิดเห็นที่ 2 สัญญาณที่แสดงว่ายานไปไปถึงพรมแดนระบบสุริยะแล้วคือจำนวนของรังสีคอสมิกที่กระทบตัวยาน รังสีคอสมิกคืออนุภาคพลังงานสูงเช่น โปรตอน และนิวเคลียสของฮีเลียมจากซูเปอร์โนวาและหลุมดำที่อยู่ห่างไกลที่ถูกเร่งความเร็วจนใกล้ความเร็วแสง  สุริยมณฑลจะเป็นเกราะกำบังอนุภาคร้ายแรงเหล่านี้ ด้วยการต้าน ชลอ และเบี่ยงเบนอนุภาคเหล่านี้ ทำให้อนุภาคส่วนใหญ่เข้าไปไม่ถึงดาวเคราะห์ชั้นใน โดยนับตั้งแต่เดือนมกราคม 2553 จำนวนของรังสีคอสมิกที่กระทบยานได้เพิ่มสูงขึ้นอย่างช้าๆ จนกระทั่งถึงเดือนมกราคม 2555 จำนวนก็เพิ่มขึ้นมาประมาณ 25 เปอร์เซ็นต์ จนเมื่อกลางเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา อัตรากระทบก็สูงขึ้นถึงห้าเปอร์เซ็นต์ภายในสัปดาห์เดียว และเก้าเปอร์เซ็นต์ภายในหนึ่งเดือน อัตราที่สูงขึ้นอย่างฉับพลันนี้ หมายความว่ายานวอยเอเจอร์ 1 น่าจะอยู่ที่ขอบของสุริยมณฑลแล้ว กราฟแสดงระดับรังสีคอสมิกที่เพิ่มขึ้นอย่างเฉียบพลัน อาจเป็นสิ่งบ่งชี้ว่ายานได้มาถึงขอบของสุริยมณฑลแล้ว ......... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 10:40:58

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อยานวอยเอเจอร์ 1 ได้ก้าวออกจากสุริยมณฑลแล้ว นักวิทยาศาสตร์คาดว่ายานจะพบความเปลี่ยนแปลงอย่างอื่นด้วย เช่น อนุภาคพลังงานสูงจากดวงอาทิตย์จะน้อยมาก และสนามแม่เหล็กรอบตัวยานจะมีทิศทางต่างไปจากเดิมที่เคยมาจากดวงอาทิตย์ เป็นทิศทางใหม่ที่เป็นอิทธิพลจากอวกาศภายนอกซึ่งไม่เคยมีการสำรวจมาก่อน ขณะนี้ทั้งสองสิ่งนี้ยังไม่เกิดขึ้น แต่การที่ระดับรังสีคอสมิกเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน อาจหมายความว่าสิ่งที่รอคอยนี้อาจอยู่อีกไม่ไกล ในขณะเดียวกัน ยานวอยเอเจอร์ 2 ยานน้องของวอยเอเจอร์ 1 ก็ยังคงมุ่งหน้าไปยังเป้าหมายของตัวเอง แต่เนื่องจากวอยเอเจอร์ 2 เคลื่อนที่ช้ากว่า จึงทำระยะตามหลังวอยเอเจอร์ 1 อยู่หลายพันล้านกิโลเมตร อย่างไรก็ตาม ทั้งสองลำก็ยังอยู่ในสภาพดี ยานวอยเอเจอร์ เมื่อครั้งสำรวจดาวเสาร์ ......... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 10:47:41

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อปี 2553 วอยเอเจอร์ได้ผ่านจุดที่ลมสุริยะ ซึ่งเป็นกระแสของอนุภาคมีประจุไฟฟ้าที่พุ่งออกจากดวงอาทิตย์ได้แผ่วลง และอนุภาคเหล่านั้นดูจะหยุดนิ่งกับที่ การค้นพบ "บริเวณชะงักงัน" นี้ได้สร้างความประหลาดใจแก่นักวิทยาศาสตร์ เดิมทีนั้น นักวิทยาศาสตร์สันนิษฐานว่า เมื่อลมสุริยะพัดไปถึงเฮลิโอพอสก็จะเบนไปทางด้านข้าง คล้ายกระแสน้ำที่ไหลไปชนกำแพงแทนที่จะหยุดนิ่ง ลมสุริยะที่นิ่งงันอยู่ที่ขอบของเฮลิโอสเฟียร์ ทำให้นักวิทยาศาสตร์งุนงง เพราะไม่มีแบบจำลองทางทฤษฎีที่จะทำความเข้าใจบริเวณขอบนอกของระบบสุริยะ จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 10:56:25

ความคิดเห็นที่ 5 อย่างไรก็ดี เอ็ด โรลอฟ จากจอห์นส์ฮอปกินส์ ผู้วิจัยข้อมูลของวอยเอเจอร์ 1 บอกว่า แบบจำลองในปัจจุบันถือว่า วัตถุใดๆที่ออกนอกเฮลิโอพอสจะต้องพบกับความเปลี่ยนแปลง 3 อย่าง นั่นคือ ปะทะเข้ากับรังสีคอสมิกพลังงานสูงจากนอกระบบสุริยะเพิ่มขึ้น, สัมผัสกับอนุภาคมีประจุไฟฟ้าพลังงานต่ำจากดวงอาทิตย์น้อยลง และตรวจพบการเปลี่ยนทิศทางของสนามแม่เหล็กโดยรอบ โดยวอยเอเจอร์ 1 ได้พบกับความเปลี่ยนแปลง 2 อย่างแรกแล้ว นับแต่เดือนพฤษภาคมเป็นต้นมา ยานอวกาศลำนี้ได้ชนกับอนุภาคที่มีพลังงานเกินกว่า 70 เมกะอิเล็กตรอนโวลต์ ซึ่งเข้าใจว่าเป็นรังสีคอสมิกที่มาจากการระเบิดของซูเปอร์โนวาที่อยู่ไกลจากระบบสุริยะออกไป การชนกับรังสีคอสมิกได้เพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อปลายเดือนสิงหาคม ในช่วงเวลาเดียวกัน ยานได้ชนกับรังสีพลังงานต่ำซึ่งเข้าใจว่ามาจากดวงอาทิตย์ในปริมาณที่น้อยลง ปรากฏการณ์ทั้งสองเป็นเครื่องบ่งชี้ว่า ยานได้เดินทางผ่านเฮลิโอพอสแล้ว ....... จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 10:59:29

ความคิดเห็นที่ 6 ทั้งนี้ เมื่อวันที่ 5 ก.ย. ที่ผ่านมา สำนักข่าวเอเอฟพีรายงานจากนครลอสแองเจลีส ประเทศสหรัฐอเมริกาว่า  เนื่องในโอกาสครบรอบ 35 ปี ที่ยานอวกาศ “วอยเอเจอร์ 1” เดินทางออกจากโลก องค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติ (นาซ่า) สหรัฐอเมริกา ออกแถลงการณ์ว่า ยานวอยเอเจอร์ 1 ซึ่งเดินทางออกจากโลกเมื่อวันที่ 5 ก.ย. 2520 ขณะนี้ อาจจะ“กำลังเต้นรำอยู่ที่ริมขอบนอกสุด” ของระบบสุริยะจักรวาลแล้ว โดยอยู่ห่างจากโลกประมาณ 120 หน่วยดาราศาสตร์ (1 หน่วยดาราศาสตร์ หรือ เอยู มีค่าเท่ากับระยะทางจากจุดศูนย์กลางของโลก ไปยังจุดศูนย์กลางของดวงอาทิตย์ หรือประมาณ 93 ล้านไมล์) ซึ่งกลายเป็นวัตถุที่มนุษย์สร้างที่อยู่ห่างไกลจากโลกมากที่สุด ซึ่งยานลำนี้ยังสามารถรับคำสั่ง และส่งผ่านข้อมูลกลับมายัง “ดีพ สเปซ เน็ตเวิร์ค” ศูนย์ควบคุมบนพื้นโลกขององค์การนาซ่า และคาดว่าอาจใช้เวลาอีกไม่กี่วัน หรือ ไม่กี่เดือน วอยเอเจอร์ 1 ก็จะเคลื่อนผ่านทะลุจักรวาลไปสู่ภพอื่น นายเอ็ด สโตน หนึ่งในคณะนักวิทยาศาสตร์ ที่รับผิดชอบโครงการ “วอยเอเจอร์ 1” กล่าวว่า ขณะนี้ยานวอยเอเจอร์ 1 อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ 18,000 ล้านกิโลเมตร คาดว่ามันจะทะลุขอบนอกสุดของสุริยะจักรวาล ไปสู่ระบบดาวอื่นภายในไม่เกิน 2 ปี และระบบกลไกการทำงานต่างๆ ภายในยานจะเริ่มเสื่อมสภาพตั้งแต่ปี พ.ศ. 2563 ก่อนที่พลังงานของยานจะหมดสิ้นโดยสมบูรณ์ในปี 2568. จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 11:02:43

ความคิดเห็นที่ 7 สุดท้ายคือแหล่งที่มาของข้อมูลครับ ........ 1) http://thaiastro.nectec.or.th/news/viewnews.php?newsid=134 2) http://news.voicetv.co.th/global/53032.html 3) http://www.dailynews.co.th/world/153599 และภาพบางส่วนจาก Google ครับ จากคุณ : Kaokrabi Deawdaay เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 11:04:41

ความคิดเห็นที่ 8 ไกลขนาดนี้ อยากทราบระยะเวลาของข้อมูลที่ส่งมาถึงโลกจังครับ จากคุณ : สู่ดินแดงเวิงว้างอันไกลโพ้น เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 11:06:09 A:119.46.231.67 X: TicketID:350417

ความคิดเห็นที่ 9 จากวิกิจะบอกว่า Communication system The radio communication system of Voyager 1 was designed to be used up to and beyond the limits of the solar system during the extremely long flight of this space probe. The communication system includes a 3.7 meter diameter parabolic dish high-gain antenna (see diagram) to send and receive radio waves via the three Deep Space Network stations on the Earth. These modulated waves are placed in the S-band (about 13 cm in wavelength) and X-band (about 3.6 cm in wavelength) which provided a bit rate as high as 115.2 kilobits per second when Voyager 1 was at the distance of Jupiter from the Earth, and many fewer kilobits per second at larger distances. When Voyager 1 is unable to communicate directly with the Earth, its digital tape recorder (DTR) can record up to 62,500 kilobytes of data for transmission at another time.[9] The length of time needed to send messages to Voyager 1 or to receive messages on the Earth depends on the straight-line distance between the two according to the simple equation t = D/c, where D is the distance and c is the speed of light (about 300,000 km/s). As noted below at the February 8, 2012 entry under Events, the communications signal transit time is over 16 hours. http://en.wikipedia.org/wiki/Voyager_1 จากคุณ : BONDJUNG_TH เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 11:13:16

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณมากค่ะ ที่หาข้อมูลดีๆมาให้ได้อ่านได้ศึกษาค่ะ ส่วนตัวชอบเรื่องแนวๆนี้มาก มันดูลึกลับซับซ้อนอลังการแบบประเมินไม่ได้ จากคุณ : Nong~Dream เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 14:16:26

ความคิดเห็นที่ 11 ยานVoyager ทั้งสองลำ ใช้เชื้อเพลิง หรือพลังงานอะไร ในการขับเคลื่อนให้ เดินทางไปได้เรื่อยๆอะครับ จากคุณ : deletenumlock เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 14:46:42

ความคิดเห็นที่ 12 ออกนอกทิศทางเดียวกัน ???? หรือ คนละมุม/ด้านของ ระบบสุริยะ ?? จากคุณ : pinestand เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 15:25:11

ความคิดเห็นที่ 13 11 แรงเฉื่อย ที่เกิดจากการเหวี่ยงยานออกจากวงโคจรของดาวแต่ละดวงที่ยานโคจรผ่านครับ จากคุณ : Air_graphic เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 16:44:37

ความคิดเห็นที่ 14 13# ก็แสดงว่าเราต้องคำนวณให้ยานเอาไว้ก่อน หรือป่าวครับ จากคุณ : deletenumlock เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 22:08:46

ความคิดเห็นที่ 15 เฮ  คุณเก้ากระบี่ฯมาห้องดาราศาสตร์แล้ว  (ว่าแต่สัปดาห์นี้ขยันมากเลยนะครับ)  ^^ จากคุณ : Zenmaster_T เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 01:52:37

ความคิดเห็นที่ 16 #14 คำนวณเส้นทางไว้ก่อนแล้วครับ แต่ก็สามารถปรับเปลี่ยนได้เล็กน้อย อย่างตอนที่วอเอเจอร์ 1 ไปถึงดาวเสาร์ ก็มีการเลือกกันว่า จะให้ต่อไปดาวพลูโต หรือจะให้เฉียดดวงจันทร์ไททันมากที่สุด ซึ่งสุดท้ายก็ได้เลือกว่า ให้เฉียดดวงจันทร์ไททันมากที่สุด จากคุณ : meam เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 08:12:23