หลายคำถามที่ถามเกี่ยวกับเรื่องของ กระแสจิต การส่งคลื่นจิต ลางสังหรณ์
และหลายคนคิดว่า เรื่องราวของอารมณ์ความรู้สึกเป็นเรื่องลึกลับ
แดดเช้าคิดว่า เป็นความแตกต่างกันอย่างมาก สำหรับ 2 สิ่งนี้
อารมณ์ความรู้สึก เกิดจาก อายตนภายนอก (รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์) กระทบกับ อายตนภายใน (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ) จึงทำให้เกิดการปรุงแต่งขึ้นมาเป็นอารมณ์ ความรู้สึก ชอบ ไม่ชอบ พอใจ ไม่พอใจ เฉย ๆ แล้วก็ต่อเนื่องพัวพันไปถึงการยึดติด ครอบครอง เป็นโซ่ร้อยรัดวนเวียนกันอยู่อย่างไม่รู้จบสิ้น
ส่วนเรื่องของจิตที่มีการหยั่งรู้ล่วงหน้า หรือ หยั่งรู้อะไรที่ล่วงเลยมาแล้ว หรือแม้กระทั่งการสัมผัสได้ถึงเรื่องราวที่ลึกลับทั้งหลายทั้งปวง จะเกิดจากภาวะจิตที่ สงบ นิ่ง เย็น ไม่มีการปรุงแต่งด้วยความคิดใด ๆ เป็นอารมณ์ปล่อยวาง จดจ่อ และโฟกัสพุ่งไปที่จุด ๆ เดียว ไม่ได้รับรู้เรื่องราวสิ่งใด ๆ มากระทบ
จิตในขณะที่เป็นญาณ หรือการหยั่งรู้ จึงเป็นจิตที่ใสราวกับน้ำสะอาดนิ่ง และถ้าสามารถประคองจิตนี้ได้ต่อเนื่องอย่างไม่ไหวกระเพื่อมด้วยสติ ก็จะเห็นภาพอะไรที่ชัดเจนมาก รวมไปถึงมีพลังอย่างสูงที่จะส่งจิตออกไปควบคุมสิ่งต่าง ๆ ภายนอกได้ด้วย
แต่บางคนอาจจะรับได้เพียงอย่างเดียว เพราะจิตยังไม่ทรงพลังพอที่จะส่งคลื่นจิตออกไปภายนอก
บางคน สามารถทั้งรับและส่งได้ในขณะที่จิตนิ่งและทรงพลังที่สุด
เป็นบททดสอบที่ยากพอสมควร เพราะการที่ธรรมชาติของจิตที่มักจะส่ายไปส่ายมาหาสิ่งยึดเหนี่ยว และเมื่อยึดเหนี่ยวมาก ๆ เข้าก็กลายเป็นจิตถูกครอบงำไปด้วยอารมณ์ ความรู้สึก ความคิดต่าง ๆ บดบังพลังของจิตและความใสของจิตไปหมด
และในที่สุด ก็เหลือเพียงการมองโลกที่ยึดมั่นถือมั่นความเป็นตัวเป็นตนขึ้นมา (Subjective - อัตวิสัย)
แทนที่จะมองโลกตามความเป็นจริงที่เป็นไป (Objective - ภววิสัย)
นี่คือเหตุผลที่อธิบายได้ว่า ทำไมผู้ที่มีฤทธิ์จึงไม่แสดงฤทธิ์
ก็เพราะเขาเข้าใจโลกและชีวิตที่เป็นไปตามภาวะ โดยไม่ใช้ "ความอยาก" เข้าจัดการ เขาจึงปล่อยวางให้สรรพสิ่งเป็นไปตามธรรมชาติ ถ้าเขายังยึดติดอยู่ว่า โลกใบนี้เป็นของเขา เป็นตัวเป็นตน เขาต้องทำให้ดีขึ้น เขาต้องช่วยโลก นั่นก็แสดงว่า จิตของเขาก็ยังไม่สะอาดพอที่จะเข้าใจโลกอย่างที่โลกเป็น
ใครคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้บ้างคะ .. เชิญมาแลกเปลี่ยนกันค่ะ : )
แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 46 15:47:19
จากคุณ :
แดดเช้า
- [
5 ส.ค. 46 15:45:17
]