ความคิดเห็นที่ 1 ดาวบางดวง......ดับสลายไปเนิ่นานแล้ว แต่แสงยังส่องประกาย เดินทางลงมาที่ยังโลก ให้เราได้เห็นเหมือนว่ายังมี... มันก็แค่มายา...ลองตัดคำว่า ศาสนา วิทยาศาสตร์ พลังงาน ฟิสิกข์ เทคโนโลยี ออกไปจากความคิดคุณดูสิ...แล้วก็ลองมองเข้าไปในเนื้อแท้แห่งมัน... ความว่างใช่ไหม....ว่างเปล่าว่างเปล่า...ใช่ไหม... ละลองคิดกลับกันดูใหม่ อริสโตเติ้ลและไอน์สไตน์ และนักคิดคนอื่นๆ คว้าอะไรมาจากความว่างเหล่านั้น จากความว่างเปล่า เราก็มี E=MC2 ใช่ไหม....มีปรมาณู แล้วก็มีคลื่นที่อเล็กซานเดอร์ เกรเฮมเบล จับเอามาใส่โทรศัพท์ ใช่ไหม อย่าไปให้คำที่เป้นนิยามเหล่านั้นหลอกลวงเอาได้ ก็แค่สมมุติ...อีกหน่อยก็วิมุติ สลับกันอยู่อย่างนี้... ยึดติดไม่ได้ จับไม่ได้ คว้าไม่มี มองไม่เห็น... มันอยู่ข้างใน...(ความคิดในหัวเรา) มันอยู่ข้างนอก...(ธรรมชาติ จักรวาลก็ด้วย) มันก็แค่เรื่องธรรมดา....ก็เท่านั้นเอง... เกิดขึ้น ดำรงอยู่ชั่วขณะ และดับสลายไป.. หึหึ......ไตรลักษณ์อันนี้สิ....ชัวร์...ว่ามะ พี่แดด จากคุณ : ยัยแม่มดจอมกวน - [ 12 ส.ค. 46 16:52:17 A:203.155.229.203 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 /////////////////////////////////////\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ ประเดิมเรื่องง่ายๆ ก่อน เรื่องยากๆ จะมาคุยทีหลัง คุณแดดเช้ามองว่า จุดสุดท้ายของทุกศาสนา มีจุดหมายเดียวกัน คือ พุทธ เรียกว่า นิพพาน คริสต์ เรียกว่า การรวมตัวเข้ากับพระเจ้า ฮินดู เรียกว่า ปรมาตมันต์ ผมคิดว่าไม่เหมือนกัน พุทธปฎิเสธการรวมเข้ากับพระเจ้า และปฏิเสธปรมาตมันต์ พุทธมีความคิดว่า " สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งหมดมีความดับเป็นธรรมดา " หมายความว่า ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเสื่อมสลายไปในที่สุด ดวงอาทิตย์ก็มีจุดดับอยู่เรื่อยๆ วันหนึ่งต้องดับหมด โลกเราที่อาศัยอยู่สักวันหนึ่งจะแตกสลายไปเหมือนกัน รวมทั้งพระเจ้า หรือพระพรหมด้วย ไม่อยู่ตลอดไปหรอก พระพุทธเจ้าจึงสอนให้เราไม่ยึดมั่นถือมั่น ตัวตนของเรามีอยู่ แต่สักวันหนึ่งก็ดับสลายไปในที่สุด คำว่า " อนัตตา " จึงเป็นหลักการที่สุดยอดของศาสนาพุทธ \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\////////////////////////////////////// จากคุณ : .............................. (ninja2000) - [ 12 ส.ค. 46 16:59:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เพียงแค่เม็ดทราย จากคุณ : อีคิวศูนย์ - [ 12 ส.ค. 46 18:33:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผิดแล้วล่ะ นอนแหงนหน้ามองดาวบนท้องฟ้า ที่เห็นนั่นก็ดาวครึ่งนึงของเอกภพแล้วครับ เพียงแต่ดาวบางดวงมันความสว่างจางมาก จนตาเรามองเห็นไม่ทั่วเอง ถ้าก้มลงมองพื้นดินนี่สิ ใช่เลย โลกเราแค่ดาวหนึ่งดวงจากจำนวนไม่รู้กี่ล้านล้านดวงในเอกภพ จากคุณ : ช่างไฟ - [ 12 ส.ค. 46 20:23:24 A:203.150.11.11 X:203.113.37.9 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดาวบางดวงไม่ใช่ค่อยดับ แต่ จะเพิ่มความสว่างมากขึ้นๆๆๆ จน บู้มมมมมมมม ดาวระเบิด เรียกว่า ซูเปอร์โนว่า หรือ มหานวดารา จากคุณ : NaCl - [ 12 ส.ค. 46 20:51:19 A:203.170.158.198 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 "ซึ่งแดดเช้ามองว่า จุดสุดท้ายของทุกศาสนา คือ จุดเดียวกัน (หลายคนอาจจะไม่เห็นด้วย)" เห็นไม่เหมือนกันครับ ที่เห็นเป็น ภาพสะท้อนของจิตมีไม่มีเท่ากัน ตอนไม่หมายมี แต่ตอนที่หมายมี มัน ก็ไม่เท่ากัน อย่าง ท่านพี่นินจาว่าไว้ อนันตา ลุงมหา(มาแจม) = = = = = = ปลง ปลง ปลง = = = = = = จากคุณ : ลุงมหา - [ 12 ส.ค. 46 22:10:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อารายเนี่ย มองดูดาว เลยไปถึงระบบนิเวศ ต่อด้วย จิตวิทยา ศาสนา จักรวาล ชีวิต และ จิตวิญญาณ เอาที่ละเรื่องน้อง ค่อยๆคิดค่อยๆเป็นไร ยำรวมมิตรแบบนี้ รสชาติไม่อร่อยนะ ชิมที่ละอย่าง สัมผัสให้ลึกซึ้ง เข้าใจที่ละเรื่องดีกว่า ************************** คนเราควรยึดติดซะบ้าง ปล่อยวางซะหมด ก็ไร้ระเบียบนะ ไม่งั้นจะอยู่ร่วมกันได้ไง ถ้าตามใจตัวเองหมด ไม่ว่าพืช หรือ สัตว์ หรือแม้แต่คน ถ้าไม่อยู่ในระบบนิเวศ มันจะเสียสมดุล ไม่เป็นไปตามธรรมชาติ ถ้าเข้าใจธรรมชาติ ชีวิตจะสมดุล ไม่ต้องออกจาระบบหรอก จะะยึดติด หรือ ปล่อยว่าง จะเข้านอก ออกในจิตใจ มันก็เป็นเรื่องความปัจเจชน จะนิยมรสชาติไหน เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม ก็เข้าปาก กิน ลงท้องเหมือนกัน ส่วนสาเหตุของการกิน นั้นอีกเรื่อง มีชีวิตอยู่เพื่อกิน หรือ กินเพื่อมีชีวิตอยู่ ตอบๆไปก็ชักมั่วเหมือนกัน ************************* เคยมีคนบอกว่า " ช่องว่างของดวงดาว มักมีจิตนาการซ่อนอยู่ " เห็นทีว่าจะจริงด้วยแฮะ จากคุณ : ..ฟ้าใส.. - [ 12 ส.ค. 46 22:50:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อยากไปนอนเอาหลังทาบกับผืนดิน ณ ที่ใดที่นึง บนโลกใบนี้ จากคุณ : ศิลาราตรี - [ 12 ส.ค. 46 23:37:05 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หน้าสู้ฟ้า หลังสู้ดิน จากคุณ : ~amily~ - [ 12 ส.ค. 46 23:50:45 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ดาวอังคารมั้ง สีแดงก่ำนั่น สวยดี ก่อนจะออกไปไกลจากโลก รีบดูๆ จากคุณ : โซ่อุปทาน - [ 13 ส.ค. 46 02:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แหงนหน้ามองฟ้าแล้วอ่ะคับ ไม่เห็นอะไร แดดมันจ้า จากคุณ : ทายาท - [ 13 ส.ค. 46 08:43:26 A:172.192.73.134 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 อือม์ .. ขอบคุณค่ะ พี่ช่างไฟ ได้เห็นในอีกมุมมองหนึ่ง สรุปก็คือว่า เรายังเป็นเพียงเศษเสี้ยวอณูของเอกภพ ใช่ไหมคะ? ส่วนประเด็นของคุณนินจา เป็นประเด็นที่คุณนินจามองในมุมมองของพุทธอะค่ะ แต่แดดเช้ามองว่า .. วิธีคิดการขยายตัวตนออกไปครอบคลุมจักรวาล เพื่อเข้าถึงพระเจ้า กับ ความเป็นปรมาตมัน เป็นวิธีคิดที่จะเข้าถึงความเป็นหนึ่งเดียวกับจักรวาล ในขณะที่แนวความคิดที่จะเข้าถึงความเป็นหนึ่งเดียวของจักรวาลของพุทธ คือ การลดละตัวตนหรืออัตตา ลง สุดท้ายแล้ว .. พุทธหลุดพ้นและเป็นอิสระ ปรมาตมันต์หรือการเข้าถึงพระเจ้ารวมเข้าเป็นส่วนเดียวกับจักรวาล แดดเช้ากลับมองว่า การหลุดพ้นหรือการเข้าถึง เป็นสิ่งเดียวกันค่ะ หรือว่ายังไงคะ? .... อืม .. แล้วดาวที่เพิ่มความสว่างขึ้น มันก็ต้องมีสักวันแหละที่มันระเบิดดับ หรือว่า ไม่จริง มีดาวดวงไหนบ้างที่จะไม่ดับอะ .... พี่ฟ้าใส คือว่า แดดเช้าเป็นพวก "สหวิทยาการ" อะค่ะ ถือเสียว่า ทุกวิชาความรู้มาจาก "ราก" เดียวกัน และโยงกันได้เป็น "อิทัปปัจจยตา" อะค่ะ ก็เลย "จับฉ่าย" ซะอย่างนี้ จากคุณ : แดดเช้า - [ 13 ส.ค. 46 14:11:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดาว กับ ฝุ่นดิน เธอรู้ไหม? ละอองดาว ร่วงพราวลง เป็นหยาดหลง "น้ำค้าง" ค้างยอดต้น สะท้อนแสงแดดเช้า .. เหมือนเงาวน ไว้อาลัยดาวบน ... ที่ห้วงฟ้า เธอรู้ไหม? อณูดาว ที่พราวพร่าง หล่นมาวาง เป็นเมล็ดพันธุ์ ที่เลอค่า หนึ่งกลีบดอกบอกความหมาย ... คล้ายสมญา ดาวร่วงลง เพื่อบอกว่า ... โลกยังงาม เด็ดกลีบดาว เด็ดกลีบดอก เด็ดชีวิต หยาดหลง น้ำค้างประดิษฐ์ เคยคิดถาม ถ้าโลกนี้ .. เป็นหนึ่งดาว ที่พราววาม ดอกไม้ .. ทุกรูปนาม คงเป็นดาว เธอรู้ไหม? ฉัน - เธอ ใช่เลอเลิศ เป็นดาวเกิด อณูฝุ่น เล็กเกินกล่าว เล็กเพียงผง .. หลงวน เพียงหนคราว หลงเรื่องราว ตัวตน จนโตเกิน ละอองดาว .. เช้านี้ ที่ร่วงโรย ใจคนโหยแสวงหา ค่าสรรเสริญ ดินที่ฝุ่นคลุ้งภาพ .. เพียงทาบเพลิน คนยังเดินแหงนหน้า ... อยากคว้าดาว (เนชั่น สุดสัปดาห์ : มีนาคม 2545) จากคุณ : แดดเช้า - [ 13 ส.ค. 46 14:12:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 /////////////////////////////////////\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ คุณแดดเช้า คคห.12 ให้ความเห็นว่า แนวความคิดที่จะเข้าถึงความเป็นหนึ่งเดียวของจักรวาลของพุทธ คือ การลดละตัวตนหรืออัตตาลง สุดท้ายแล้ว .. พุทธหลุดพ้นและเป็นอิสระ ปรมาตมันต์หรือการเข้าถึงพระเจ้ารวมเข้าเป็นส่วนเดียวกับจักรวาล แดดเช้ากลับมองว่า การหลุดพ้นหรือการเข้าถึง เป็นสิ่งเดียวกันค่ะ หรือว่ายังไงคะ? ....... การหลุดพ้นในความเข้าใจของผม คือ ดับหายไปจากจักรวาลเลย ไม่เกิดอีกแล้ว โอกาสเป็นอิสระแบบรวมกับพระเจ้าหรือปรมาตมัน ไม่น่าจะมี แต่ว่าวัดธรรมกาย คลองหลวง บอกว่านิพพาน มีแดนที่อยู่เหมือนกับที่พระเจ้าหรือปรมาตมันต์ สถิตย์อยู่ชั่วนิจนิรันดร์ เลยไม่รู้จะเชื่อใครดี อยากให้ลุงมหา คคห.6 มาอธิบายให้เข้าใจง่ายๆ หน่อยได้ไหมว่า การหลุดพ้นของพุทธ กับพระเจ้าและปรมาตมันต์รวมกันได้ไหม และที่ลุงมหาว่า " ภาพสะท้อนของจิตมีไม่มีเท่ากัน ตอนไม่หมายมี แต่ตอนที่หมายมี มันก็ไม่เท่ากัน " หมายความว่าอย่างไรครับ คำว่า " อิทัปปัจจยตา " ของคุณแดดฟ้า หมายถึง พระเจ้าเป็นผู้สร้างจักวาลหรือเปล่าครับ คิดไปคิดมา ผมเริ่ม "จับฉ่าย " อีกคนแล้ว \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\////////////////////////////////////// จากคุณ : .............................. (ninja2000) - [ 13 ส.ค. 46 18:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ในความคิดแบบ "จับฉ่าย" ของแดดเช้านะคะ คิดว่า พระเจ้า คือทุกอณูของจักรวาล คือการเข้าถึงสรรพสิ่ง ส่วนการหลุดพ้น ก็คือ การหลุดพ้นจากสรรพสิ่งทั้งปวง แต่ก็คือการเข้าถึงเหมือนกันแหละ ถ้าไม่เข้าถึงก็หลุดพ้นไม่ได้ ก็เลยคิดว่า การหลุดพ้น กับ การเข้าถึง น่าจะเป็นสิ่งเดียวกัน คิดว่า พระเจ้า เป็นบุคลาธิษฐาน มากกว่า ตัวบุคคล พระเจ้าเป็น สภาวะ ... .... แต่การที่เรียกว่า พระเจ้า ก็จะได้ให้เห็นเป็นรูปธรรมมากกว่าสภาวะ เป็นสื่อชนิดหนึ่งนั่นเองที่จะทำให้คนเข้าใจในสภาวะ การที่คน ๆ หนึ่งพยายามเข้าถึงพระเจ้า ก็เท่ากับการเข้าถึงธรรมชาติ หรือว่ายังไงคะ? .... จับฉ่าย เป็นอาหารที่อร่อยดีเหลือเกิน มีคุณค่าสูงด้วยนะเนี่ย เขาว่ากันว่า เป็นอาหารฮ่องเต้เชียวนะคะ : ) จากคุณ : แดดเช้า - [ 13 ส.ค. 46 21:30:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนยังมีชีวิตอยู่บางคนสามารถรับรู้ว่า นิพพาน มีจริง (โลกุตรจิตเกิดขึ้นรับรู้นิพพานเป็นอารมณ์) พอตายไปแล้วจิตสุดท้ายดับลงไม่มาเกิดในภพนี้ อันมีธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ จิต เจตสิก เป็นองคืประกอบ เท่าที่รู้มาจากการอ่านก็ประมาณนี้ แล้วในความจริงทั้งหมดของชีวิตนี้ก็ยังสิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่ เป็นอะไรที่สเถียรมาก ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ไปตามสภาพแวดลอม ไม่เคยเปลี่ยนแปลงตัวมันเอง และมันไม่มีตัวตน ถ้าจิตใครเข้าถึงสิ่งนี้ได้ก็สามารถทำอิทธิปาฎิหารย์ได้ยังกะ NEO เพราะอยู่เหนือระบบ ธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ แต่ยังมีจิตรับรู้ความเป็นไปอยู่ เมื่อผู้นั้นตายจากไป จะไปไหน ไปอยู่ที่ใด เป็นอย่างไรวันนี้ยังไม่มีใครรู้ แต่ที่รู้แน่ๆ คือเขาผู้นั้นจะไม่มาเกิดร่วมกับเราอีกแล้ว จากคุณ : Silent_MAN - [ 13 ส.ค. 46 23:19:31 A:203.113.34.8 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: คุณแดดเช้า มีคำใหม่ๆ มานำเสนอเรื่อยเลยนะครับ " อิทัปปัจจยตา " เอย " บุคคลาธิษฐาน " เอย พลอยทำให้ผมรู้อะไรมากขึ้นตามไปด้วย พูดถึงบุคคลาธิษฐาน แล้ว ผมพอเข้าใจแล้วว่าคุณแดดเช้าทำไมจึงคิดว่า พระเจ้ากับจักวาล เป็นอันเดียวกัน ตามความคิดผม จักวาลนั้นมีอยู่แล้วซึ่งเราเห็นอยู่ แต่พระเจ้าเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมา เพราะมนุษย์แต่เดิมนั้น เห็นปรากฎการณ์ธรรมชาติ เช่น ฝนตก ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า พายุ หรืออะไรแปลกๆ เลยคิดว่าต้องมีผู้ศักดิ์สิทธิ์บันดาลให้เป็นไป สมัยก่อนจึงมีคนไหว้พระอาทิตย์บ้าง ไหว้พระจันทร์บ้าง ทำไปทำมา เลยคิดว่าต้องมีคนสร้างสรรพสิ่งแน่นอน เลยสมมุติให้ผู้ที่สร้างสรพพสิ่งนั้นเป็นพระผู้เป็นเจ้า แต่พระเป็นเจ้าของแต่ละศาสนาไม่เหมือนกัน เพราะภูมิประเทศ และความเชื่อก็ต่างกัน จริงๆ แล้ว พระเป็นเจ้าไม่มีหรอก มีแต่จักวาลที่เราเทานั้นที่พอเห็นได้ ฉะนั้นจักรวาลก็คือพระเจ้านั่นเอง ไม่ทราบว่า ความคิดแบบนี้ถูกต้องไหม ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: จากคุณ : .............................. (ninja2000) - [ 14 ส.ค. 46 17:34:29 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ค่ะ .. พอคิดถึง ปรากฏการณ์ธรรมชาติ เช่น ฝนตก ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า พายุ ที่คุณนินจากรุณาหยิบยกมาเป็นตัวอย่าง แล้วทำให้คิดถึงว่า ทำไมมนุษย์จึงสร้างศาสตร์ต่าง ๆ ขึ้นมา ก็เพราะว่า สมัยที่มนุษย์ยังไม่รู้อะไรเลย มนุษย์เห็นปรากฏการณ์เหล่านี้แล้วก็ตั้งเป็นคำถาม คำตอบของคำถาม จึงปรากฏออกมาในรูปแบบของ เทพปกรณัม ความเชื่อ วิทยาการต่าง ๆ วิทยาศาสตร์ ภาษา สังคมศาสตร์ รัฐศาสตร์ ฯลฯ จุดสุดท้ายของคำตอบของคำถาม นั่นก็คือ ความบรรลุถึงความจริงของโลกและจักรวาล นั่นเอง ใช่ไหมเนี่ย? จากคุณ : แดดเช้า - [ 15 ส.ค. 46 10:16:53 ]