ความคิดเห็นที่ 1 ใยแก้วนำแสง หรือ สาย fiber optic ที่ใช้ในระบบโทรคมนาคมสื่อสาร ทำมาจากแก้วความบริสุทธิ์สูงมากครับ ทั้งนี้ก็เพื่อให้เกิด loss ในสายน้อยที่สุด ขนาดมาตรฐานที่ใช้ในวงการ fiber optic คือ 250 ไมครอน สำหรับสายเปลือยธรรมดา แต่หากหุ้ม jacket (เหมือนหุ้มสายไฟ) จะมีขนาด 900 ไมครอน สายอาจจะมีขนาดใหญ่ขึ้นถึง 3 มม. เนื่องจากขนาดชั้นสายหุ้ม แต่ข้างในสายเปลือยยังคงเป็น 250 ไมครอนอยู่ สำหรับราคา ผมไม่ค่อยแน่ใจนะ แต่เค้าขายกันเป็นม้วน ตกม้วนนึงยาวร่วมกิโลได้ ราคาสายคงไม่แพงมากเท่าไหร่ครับ ส่วนมากจะแพงที่อุปกรณ์ที่ใช้ในระบบมากกว่า บางชิ้นตัวใหญ่กว่าฝ่ามือนิดนึง ราคาเป็นแสนแล้ว ... จากคุณ : บ๊อก บ๊อก - [ 20 พ.ย. 46 17:34:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ทำจากแก้ว มักจะเปราะไม่ใช่เหรอครับ ทำไมมันเป็นเส้นๆ โค้งๆได้อ่ะครับ จากคุณ : เจ้าของกระทู้ (หัวใจมีรอยหยัก) - [ 21 พ.ย. 46 00:23:29 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ที่มันไม่เปราะเพราะมันไม่ได้เป็นแท่งนี่ครับ มันถูกหลอมให้กลายเป็นเส้นใยขนาดเล็กกว่าเส้นผมเสียอีก นอกจากนี้ยังเคลือบผิวด้านนอกไว้ด้วยพลาสติกโพลีเมอร์เพื่อให้เกิดการสะท้อนของแสงที่ผิว และเพิ่มความทนทานให้มากขึ้น จากคุณ : Mr. SJ - [ 21 พ.ย. 46 08:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ใช่แล้วครับ อย่างที่ คุณ SJ บอก คือการที่มันไม่เปราะเพราะว่ารูปทรงมันเป็นเส้นยาวๆ และมีขนาดเล็ก ด้วยรูปทรงแบบนี้ทำให้มันมีความยืดหยุ่นได้พอประมาณ ที่จะขดเป็นวงๆ แต่หากลองเอามาปอกโพลีเมอร์ใสๆ ที่หุ้มออก แล้วลองจับหักดูจะรู้ว่ามันแตกแบบเปราะ สายไฟเบอร์พวกนี้หากเราเอาของหนักๆ วางทับ สายข้างในอาจจะแตกได้ ดังนั้นเรื่องการจับ หรือวางสายก็เป็นเรื่องสำคัญมากเหมือนกัน การที่สายไฟเบอร์เคลือบโพลิเมอร์ไว้ก็เพื่อความทนทาน อย่างที่บอกครับ แต่สารเคลือบโพลิเมอร์ไม่ได้ทำให้เกิดการสะท้อนของแสง การที่แสงเด้งไปมาในสายได้นั้น เนื่องจากมุมตกกระทบของแสง laser source ที่เข้ามามีค่าไม่เกินมุมวิกฤติครับ มันจึงเด้งไปมาจนมาโผล่ที่อีกด้านหนึ่งได้ แต่หากเมื่อไรที่ไปงอสายเป็นวงแคบๆ หรือม้วนมันด้วยวงที่เล็กเกินไป แสงจะหลุดหายออกไป ทำให้เกิด loss สูงครับ ... ลองเอาสายไฟเบอร์พันรอบแกนดินสอสัก 6-7 รอบสิครับ แสงแทบจะไม่ออกมาที่ปลายสายเลย เพราะมันหลุดออกไปหมด จะเป็นสายเปลือย สายหุ้ม jacket หรือสายหุ้มชั้นหนาแสงก็หลุดหายไปเหมือนกันครับ ... วิธีการพันสายแบบนี้ เรียกว่า การ terminate แสง ซึ่งจะเป็นเทคนิคหนึ่งในการวัดค่า parameter บางตัวของอุปกรณ์ในระบบ firber optic โดยเฉพาะการวัดค่า return loss (RL) ของอุปกรณ์ต่างๆ จะใช้เทคนิคนี้ทั้งนั้น ... จากคุณ : บ๊อก บ๊อก - [ 21 พ.ย. 46 13:52:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณมากๆเลยครับ ได้ความรู้ใหม่ หายคาใจสักที จากคุณ : หัวใจมีรอยหยัก - [ 21 พ.ย. 46 14:11:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มี 62(MM เก่า),50(MM ไหม่) และ 9(SM) ไมครอน ตามถนนข้างทางใช้ 9 ไมครอน จากคุณ : InterNiC - [ 21 พ.ย. 46 21:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สายไฟเบอร์ 250u มีด้วยหรือครับ?? :-) สายไฟเบอร์ ต้องบอกเป็นขนาดแกนใน กับแกนนอกครับ แกนในคือ ตัวใยแก้วนำแสง แกนนอกคือแก้วเหมือนกัน แต่ refractory index ต่างกับแกนใน ... คือเป็นเสมือน media ที่สะท้อนแสง จึงต้องบอกขนาดทั้งสองแกน เท่าที่ทราบ แกนในมีแค่ 62.5u กับ 9-10u เท่านั้น แกนนอก มีหลายขนาด 125, 250, 500 ฯลฯ อ้อ .. เกือบลืม ขนาดแกนใน 50u ที่บ.นึงพยายามผลักดันให้เป็นมาตรฐานให้ได้ บางทีอาจต้องเพิ่มขนาด clad size (เปลือก polymer) เข้าไปด้วย .. แต่ spec ตัวนี้ ไม่ค่อยสำคัญ 62.5 ใช้กับพวก multimode light source .. แหล่งกำเนิดแสงคุณภาพต่ำ พวก LED ซึ่งมีหลายคลื่นแสง มุมกระจายแสง มีมาก ทำให้เมื่อไปไกลๆ แต่ละคลื่นจะเดินทางถึงจุดหมายไม่พร้อมกัน .. จำกัดอยู่แค่ 2 กม. ส่วน 9mm ใช้กับ single mode .. แสง monochromatic ที่มาจาก laser มีคลื่นแสงเดียว ดังนั้น ไม่ว่าจะไกลแค่ไหน คลื่นแสงจะถึงปลายทางพร้อมกัน (ไปได้ถึง 200 กม) เวลาผลิต ทำเป็นร้อยๆ กม.ครับ แต่ตัดแบ่งขายเป็น unit 1,000 เมตร ราคาขึ้นกับจำนวนแกนนำแสง (core) เพราะว่า สายเส้นหนึ่งๆ มีได้หลายแกน ขึ้นกับคุณภาพของ clad, ของ sheath รวมไปถึงว่า เป็น metallic หรือ ไม่เป็นด้วยครับ จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 22 พ.ย. 46 12:38:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สาย 250 ไมครอน ... ที่ผมหมายถึงคือ 9/125/250 น่ะ แต่ผมติดปากเรียกขนาด diameter ของสายที่วัดภายนอก ที่ใช้ในการผลิตหรือใช้งานอยู่ ซึ่งมักเรียกกันย่อ ๆ ว่าสาย 250 ... แต่ถ้าจะเรียกกันให้ถูกต้องจริงๆ คงต้องเรียกให้ครบอย่างที่คุณแมวเหมียวบอก อย่างน้อยต้อง 3 แกน เริ่มแต่ core ไป cladding แล้วก็ตัว buffer หรือ jacket อื่นที่หุ้มอยู่อีกที่ครับ อันนี้คือสำหรับ SMF นะครับ เช่น SMF 9/125/250 หรือ SMF 9/125/900 นั้นคือ ขนาดของ core เท่ากับ 9 ไมครอน ขนาด cladding 125 และ diameter นอกคือ 250 สำหรับสายใส ส่วนสายมี jacket ก็จะหนาหน่อยคือ 900 ไมครอน (ถ้าไม่บอก diameter นอกสุดลงไปด้วย อาจจะได้สายคนละแบบมา) สาย SMF บางชนิดอาจจะมีขนาด cladding ต่างกันออกไป แต่เท่าที่ผมทำมาไม่เคยเจอเหมือนกันครับ พวก cladding หนาๆ 250 หรือ 500 นี่ ... ส่วนใหญ่ที่ทำไป จะเป็น 9/125 ทั้งหมด แต่จะแตกต่างกันแค่ diameter นอกครับว่าเป็น 250 หรือ 900 ... จะมีพิเศษก็พวก PM fiber นี่แหล่ะ ที่ทำยากหน่อย ... จากคุณ : บ๊อก บ๊อก - [ 22 พ.ย. 46 18:35:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อย่าไปสนใจเรื่องขนาดที่ผมบอกใน คคห1 นะ อันนั้นไม่ถูกต้องซะทีเดียว ผมพูดด้วยความเคยชินที่ผมทำอยู่ ขอโทษที แฮะ ๆ ... แต่รายละเอียดหรือประเภทสาย ให้ตามที่คุณแมวเหมียวบอกไว้ถูกแล้วครับ จากคุณ : บ๊อก บ๊อก - [ 22 พ.ย. 46 18:48:37 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เอ! เท่าที่ผมเรียนมานะคุณ SJ เขาไม่ได้หลอมมาเป็นเส้นเล็กๆ นะครับ เขาหลอมออกมาเป็น แท่ง แล้วผ่านกรรมวิธีรีดแท่งแก้วให้มีขนาดเล็กลง หากจำไม่ผิด 1 แท่งจะรีดได้สายยาว ประมาณ 4 กิโลเมตร แล้วเคลืบด้วย PVC นะครับ ส่วนความเห็นของคุณ บ๊อก บ๊อก ถูกต้องแล้วครับ สาย Optical Fiber จะเปราะมาก การ เชื่อมต่อสายต้องใช้ความระมัดระวังสูง และต้องใช้เครื่องในการเชื่อมต่อ การต่อสาย หน้าตัดของสายทั้งสองเส้นต้องต้องทำมุมที่พอดี ไม่เกิดฟองอากาศ ไม่มีการเหลื่อมของ หน้าตัด ค่า Loss ต้องต่ำไม่เกิน 0.3 dB (ดูได้จาก Spicer Moniter) คุณแมวพุงป่องครับ สาย Optical Fiber มีหลาย Unit ครับ ไม่ใช่ 1,000 เมตร เสมอไปครับ อย่างสาย Optical Fiber Cable ก็ 4,000 เมตร, Optical Fiber Dropwire ก็ประมาณ 200 เมตร, Pathcode ก็มีตั้งแต่ขนาด 5-30 เมตร, Pigtail ก็มีขนาดตั้งแต่ 5-10 เมตร (เอาที่นิยมใช้กัน นะครับ) จากคุณ : คนทะเล - [ 23 พ.ย. 46 10:20:22 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สาย F/O ขายเป็น unit ครับ ... unit ละ 1,000 เมตร รายย่อย จะเอามาตัดแบ่งขายก็พอมี แต่หายาก โดยเฉพาะพวกที่เกิน 12 core เนี่ย หาแบ่งซื้อแทบไม่ค่อยได้เลย :-( พวกเล่นบอก ... ขายทั้ง unit ถ้าอยากได้น้อยกว่านี้ หาคนร่วมซื้อมาดิ ... เว้น ToT กับ CAT นะครับ สองเจ้านี่ รายใหญ่ มี stock เพียบ เรื่อง power budget เนี่ย ในตลาดทั่วๆไป เดี๋ยวนี้ ไม่ค่อย serious กันแล้วครับ เพราะทั้ง light source และ photodetector คุณภาพดีเกินพอ ขนาด 1.1-1.2 dB ก็ยัง OK ตัวอย่างเช่น Light crimp ของ Amp แบบไม่ต้องขัด เล่นเข้าไป 1.5-1.6 dB ยังมีคนซื้อใช้ เพราะสองข้างก็แค่ 3 dB รวมกับ patch อีก 3 dB แล้ว lost ก็ยังไม่ถึง 11 dB เลยครับ :-) จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 23 พ.ย. 46 15:55:39 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อย่างที่หลายๆ ท่านข้างบนได้เล่ามาครับ ใยแก้วนำแสงทำมาจากซิลิกา (หรือทรายดีๆ นี่แหละ) จริงๆ แล้วก็ไม่ได้ต่างไปจากแก้วที่ใช้ทำกระจกบ้านเราเท่าไร เพียงแต่มีความบริสุทธิ์มากกว่า เพราะสิ่งเจือปนเพียงเล็กน้อยจะทำให้ loss สูงขึ้นมาก แม้แต่ความชื้น (OH-ions) ก็เป็นศัตรูตัวฉกาจของใยแก้วนำแสงทีเดียว ดังนั้นเราจึงต้อง "หุ้ม" ใยแก้วนำแสงอีกครั้งด้วยโพลิเมอร์เพื่อกันความชื้น ส่วนวิธีการผลิตใยแก้วนั้น โดยทั่วไปมีสองขั้นตอน คือ (1) ผลิต preform ซึ่งเป็นแท่งแก้วขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2cm ทั่วไปยาวประมาณเมตรนึง เจ้า preform นี้ทำให้มี refractive index profile เหมือนกับใยแก้วที่เราต้องการ คือ มีส่วน core กับ cladding เรียบร้อย โดยทั่วไปจะใช้การ dope GeO2 หรือ P2O5 ลงไปใน core เพื่อเพิ่ม refractive index หรือ dope ฟลูออไรด์ กับโบรอน ลงไปในส่วน cladding เพื่อลด refractive index ก็ได้ กรรมวิธีในการผลิต preform ก็ทำได้หลายวิธีครับ วิธีที่นิยมกันก็คือ MCVD เพราะง่าย และมีสิ่งเจือปนใน preform ที่เสร็จแล้วน้อย อีกวิธีนึงคือ VAD มีข้อดีคือ สามารถสร้าง preform ยาวเท่าไรก็ได้ เสร็จแล้วเอาไปปั่น (draw) เป็นใยแก้วได้เลยอย่างต่อเนื่อง เราก็จะสามารถผลิตใยแก้วที่มีความยาวไม่จำกัดได้ ลองดูรายละเอียดพร้อมรูปจากลิงค์นี้นะครับ http://reaktor.ch.pw.edu.pl/~dybko/csrg/prepapers/dstadnik/fiber_technology.html (2) ขั้นตอนต่อมา คือเอา preform มาปั่น (จริงๆ คือ ลนไฟแล้วดึง) ให้เป็นใยแก้วนำแสงขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางรวม cladding 125 ไมครอน จากนั้นก็ต้องเคลือบโพลิเมอร์โดยทันที เป็นอันเสร็จครับ ... กระบวนการปั่นไฟเบอร์นี่ ปกติจะวาง preform ในแนวตั้ง ลนแล้วดึงไฟเบอร์ขึ้นตามแนวดิ่ง จนเย็นและได้ขนาด ก็วนกลับลงมาเพื่อเคลือบ และม้วนเป็นม้วนๆ ต่อไปครับ แต่ที่ UNSW, Sydney เค้าปั่นกันตามแนวนอนครับ สาเหตุก็คือ เค้าไม่มีตึกเพดานสูงๆ ก็ใช้ผลไม่เลวครับ ทั้งหมดนี้คือการผลิตตัว "ใยแก้วนำแสง" จริงๆ ครับ ไม่ใช่ cable หลังจากนั้น ในเคเบิลใยแก้วแต่ละเส้นก็จะประกอบไปด้วยใยแก้วนำแสงหลายเส้น โดยก็ต้องเอาไปห่อไปหุ้มกันอีกขนานใหญ่ เพื่อป้องกันการกระทบกระเทือน กรรมวิธีก็แตกต่างกันไปตามลักษณะงานที่ต้องการใช้ใยแก้ว เช่น สายชนิดที่วางใต้น้ำ หรือใต้ดิน หรือแค่ในอาคารเป็นต้นครับ เรื่อง splicing loss นี่คงต้องดูว่าเป็นงานลักษณะไหน ถ้าเป็นเคเบิลใต้น้ำข้ามมหาสมุทร (transoceanic) คงต้อง serious กันหน่อยครับ แต่ส่วนที่สำคัญกว่าคือปัจจัยหลักที่เป็นปัญหาใหญ่สำหรับการส่งข้อมูลด้วยความเร็วสูงมากๆ ในใยแก้วนำแสงขณะนี้ (40Gbit/s/ch) คือ สัญญาณรบกวนจาก optical amplifiers และ ความไม่เป็นเชิงเส้นของใยแก้วเองครับ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 46 19:44:44 แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 46 01:07:08 จากคุณ : ณยศ - [ 24 พ.ย. 46 00:58:03 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โอ้โห มาพร้อมกันเลย... สุดยอดบ่าก้วยเต้ด จากคุณ : หนมโก๋กินแล้วคอแห้ง - [ 24 พ.ย. 46 16:10:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ใช่แล้วครับ ถูกทั้งคุณแมวเหมียวพุงป่องและคุณญยศ มันต้องดูระยะทางการใช้งานประกอบด้วยครับ หากช่วงสั้นไม่เกิน 1 ก.ม. ค่า Loss ก็ไม่ซีเรียทมาก ค่า Loss มีผลน้อย หากเป็น Transmission ขนาดใหญ่และระยะทางไกล เช่น Submarine Cable, Node to Node System เช่นพวกวงจรชุมสายต่างๆ ต้องซีเรียทครับ เพราะระยะทาง 30 ก.ม. เป็นอย่างต่ำ ตาม Space แต่ละหัวต่อต้องไม่เกิน 0.01 dB ด้วยซ้ำ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 46 11:26:01 จากคุณ : คนทะเล - [ 26 พ.ย. 46 11:25:35 ]