X2767589 ความศักดิ์สิทธิ์ของสูตร “ความสว่างของแสงเป็นสัดส่วนผกผันต่อระยะห่างจากกึ่งกลางยกกำลังสอง” [วิทยาศาสตร์-เทคโนโลยี]

ความคิดเห็นที่ 10

อืมม ในความคิดของผม ไม่ขอตอบ แต่ขะขออธิบายความคิดเห็นแทนละกัน

1.ผมว่าสูตรยังคงใช้ได้ เพราะ ความสว่างของแสงไม่ขึ้นอยู่กับขนาดหรือพื้นที่ผิวที่เราเห็น มันขึ้นอยู่กับพลังงานที่เราได้รับ ยิ่งพลังงานของมันสูง แสงก็จะมีความสว่างมาก และระยะทางจากโลถึงดวงอาทิตย์นั้น มากพอที่จะทำให้เห็นดวงอาทิตย์ทั้งดวง(เห็นเหมือนรูปที่2) ดังนั้น ความสว่างจึงเป็นตามสูตรครับ
2.ส่วนเรื่องแรงโน้มถ่วงที่ดวงอาทิตย์ดึงให้แสงโค้งนั้น ผมยังไม่ค่อยเชื่อมากนัก
ผมเคยอ่านเจอว่า ความเร็วหนีศูนย์กลางของดวงอาทิตย์นั้น = หลายร้อย Km/s ตัวเลขจำไม่ค่อยแม่นนัก ซึ่งแสงความเร็วเท่ากับ 3*10⁸ m/_s มันน้อยมากเมื่อเทียบกับความเร็วของแสง ดังนั้นถ้าบอกว่า แสงถูกดึงดูดได้ด้วย ดวงอาทิตย์ มันก็ขัดกับทฤษฏีนี้ทันที
และอีกอย่าง ถ้าความเร็วของแสงถูกดึงดูดได้ มันก็หมายความว่า ความเร็วหนีศูนย์กลางไม่พ้น มันก็จะไม่สามารถเดินทางมาถึงเรา แต่ถ้าพ้น มันก็คือพ้นไปเลย โดยที่แรงดึงดูดไม่มีผลเลย จึงไม่ทำให้โค้งงอ
ถ้าบอกว่า แรงดึงดูดมีผลกับแสงจึง แสดงว่าแสงต้องมีความเร่งแน่นอน จีงไหม...

ถ้ายังไม่เชื่อ ก้อสังเกตได้เลยว่า กล้องฮับเบิ้ลที่ถ่ายรูปดาวฤกษ์ที่ขนาดใหญ่กว่าดวงอาทิตย์ ทำไม จึงได้ภาพเล็กอยู่ละครับ ทั้งๆที่ระยะจากดาวฤกษ์นั้นมันไกลมาก ถ้าแสงถูกแรงดึงดูดดูดจนโค้ง มันต้องมาตัดกันที่จุดๆ หนึ่ง เราจะได้จริงหัวกลับของดาวฤกษ์นั้นและขนาดคงไม่ต้องพูดถึงครับ ขนาดใหญ่กว่าของจริงเป็นพันๆ เท่าแน่นอน...

ที่เราเห็นภาพดวงอาทิตย์ใหญ่กว่าของจริง อาจจะไม่ใช่เรื่องที่แสงโค้ง แต่อาจจะเป็นแบบนี้ก็ได้ ดังรูป
แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 47 19:10:51
แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 47 19:09:46

จากคุณ : Styer - [ 17 เม.ย. 47 19:06:59 ]