ความคิดเห็นที่ 1 for what? จากคุณ : AA - [ 9 ส.ค. 47 11:22:53 A:160.2.212.65 X:61.90.149.29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เขาเถียงกันมาตั้งนานแล้ว เหตุผลคัดค้าน/สนับสนุนทฤษฎีวิวัฒนาการมนุษย์ที่ (อาจจะ) ยังไม่เคยอภิปรายในหว้ากอ ขอเริ่มจากฝ่าย creationist ก่อนนะครับ อ้างอิงจาก http://www.answersingenesis.org เว็บนี้เชื่อว่า พระเจ้าสร้างสิ่งมีชีวิตมาให้มีลูกหลานที่เป็น "kind" ของมันเอง จะไม่มีการวิวัฒนาการข้าม kind (เช่น แมวเป็นสุนัข แต่แมวอาจจะกลายเป็นเสือได้) เว็บนี้ระบุข้อโต้แย้งที่ฝ่าย creationist "ไม่ควรใช้" พร้อมทั้งเหตุผลไว้ที่นี่ (เอามาลงดักไว้จะได้ไม่ออกนอกประเด็น) http://www.answersingenesis.org/home/area/faq/dont_use.asp เหตุผลสนับสนุนหลักของเว็บนี้คือเรื่อง increase/lost of information โดยอธิบายว่า การผ่าเหล่าที่พบได้ในปัจจุบันทั้งหมดจะเกิดขึ้นจากการ enable/disable ยีนตัวใดตัวหนึ่ง (= lost of information) ให้ทำงานหรือไม่ทำงานทั้งสิ้น ตัวอย่างเช่น สัตว์พวกแมวใหญ่ (Panthera) ที่สูญเสียกระดูกชิ้นหนึ่ง ทำให้มันคำรามก้องได้ หรือเสือชีต้าห์ ที่มียีนตัวหนึ่งไม่ทำงาน ทำให้มันไม่สามารถหดกรงเล็บได้ แต่เราไม่เคยพบการผ่าเหล่าแม้แต่ในระดับจุลภาค ที่ทำให้เกิด increase of information (น่าจะหมายถึงอวัยวะใหม่หรือหน้าที่การทำงานใหม่ๆ: จขกท) ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นในการเกิดวิวัฒนาการจากสัตว์ระดับต่ำขึ้นมาระดับสูง สรุปก็คือ สัตว์ต่างๆ ไม่ว่าจะมีการผ่าเหล่าไปอย่างไร แมวก็ยังเป็นแมว อาจจะเปลี่ยนแปลงในรายละเอียดบ้าง แต่ไม่มีทางวิวัฒนาการไปเป็นสุนัขได้เด็ดขาด ยิ่งจากสิ่งมีชีวิตชั้นต้นกลายเป็นมนุษย์ยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้ ขอเสริมนะครับว่า เว็บนี้ยอมรับว่าสิ่งมีชีวิตมีการผ่าเหล่าและเปลี่ยนแปลงได้ แต่มันจะเปลี่ยนแปลงอยู่ใน gene pool ของมันเท่านั้น ฝ่ายสนับสนุน http://www.talkorigins.org/faqs/homs เว็บนี้แย้งความเห็นข้างต้น (แต่คนละประเด็น) ว่า ถ้าอย่างนั้น ซากฟอสซิลคล้ายคนต่างๆ ที่เราพบ มันจะต้องเป็นคนหรือเป็นลิงอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้น ไม่มีฟอสซิล "ตัวเชื่อม" แต่แม้แต่ผู้สนับสนุน creationism เอง ก็ยังมีความเห็นไม่ตรงกันว่าตัวไหนเป็นคน ตัวไหนเป็นลิง ทั้งๆ ที่มันน่าจะชัดเจนเหมือนกับบอกว่าตัวนี้เป็นแมว ตัวนี้เป็นสุนัข จริงอยู่ฝ่าย evolutionism ก็ยังเห็นไม่เหมือนกันว่าตัวไหนอยู่สปีซีส์ไหน แต่มันเป็นความแตกต่างในระดับการแยกแยะหมาบ้าน หมาจิ้งจอก หมาไน ไฮยีน่า ฯลฯ ไม่เหมือนกับทฤษฎีของฝ่ายคัดค้าน ขอเชิญให้ความคิดเห็นครับ บางส่วนผมอาจเข้าใจผิด แต่ลงเว็บอ้างอิงไว้ให้แล้ว ผู้สนใจสามารถตรวจสอบกับต้นฉบับได้ครับ ส่วนตัวผมอยากเห็นฝ่าย evolutionism ออกมายกตัวอย่างการผ่าเหล่าที่เกิด increase of information (ถ้ามี) หยั่งถ้าแมวออกลูกมาแล้วมีเขาหรือครีบหลัง มั้งครับ? จากคุณ : คอแหลม - [ วันวิสาขบูชา 12:44:43 A:203.156.80.49 X: ] จากคุณ : ไจโรสโคป - [ 9 ส.ค. 47 11:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เสถียรภาพและการเปลี่ยนแปลง เพื่อที่จะเข้าใจขนาดและขอบเขตของการเปลี่ยนแปลงทางแนวคิดที่กำลังเกิดขึ้นนี้ เราจำเป็นต้องกลับไปพิจารณาจุดกำเนิดของวิชาพันธุศาสตร์ ที่ทฤษฎีวิวัฒนาการของดาร์วิน และทฤษฎีการถ่ายทอดกรรมพันธุ์ของเมนเดล เมื่อ ชาลส์ ดาร์วินคิดทฤษฎีของเขาขึ้นมาในลักษณะที่เป็นแนวคิดคู่แฝด คือ แนวคิดเรื่อง “การแปรพันธุ์ที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ (chance variation)” (ซึ่งต่อมาถูกเรียกว่า random mutation) และแนวคิดเรื่อง การคัดเลือกตามธรรมชาติ (natural selection) นั้น ในเวลาไม่นานนักก็เห็นได้ชัดว่า การแปรพันธุ์ที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ ตามที่ ดาร์วินคิดขึ้นนั้น ไม่สามารถอธิบายการผุดบังเกิดขึ้นของลักษณะใหม่ๆ ในวิวัฒนาการของสายพันธุ์ได้ ดาร์วินมีสมมติฐานเหมือนกับคนอื่นๆ ที่ร่วมยุคกับเขาในเรื่อง ลักษณะทางชีวภาพของสิ่งมีชีวิตเป็นส่วนผสมของลักษณะทางชีวภาพของพ่อแม่ โดยทั้งพ่อและแม่ต่างเป็นสาเหตุให้เกิดลักษณะผสมนั้นในสัดส่วนไล่เลี่ยกัน นั่นหมายความว่า ลูกของพ่อแม่ซึ่งมีการแปรพันธุ์ที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญซึ่งเป็นประโยชน์ ก็จะรับถ่ายทอดลักษณะใหม่นั้นมาเพียง 50 เปอร์เซ็นต์ และจะสามารถถ่ายทอดลักษณะนั้นต่อไปยังรุ่นถัดไปได้เพียง 25 เปอร์เซ็นต์ ดังนั้นลักษณะใหม่ที่ว่านี้ก็จะเจือจางลงอย่างรวดเร็ว และมีโอกาสน้อยมากที่จะดำรงสภาพของมันผ่านการคัดเลือกตามธรรมชาติได้ ถึงแม้ว่าทฤษฎีวิวัฒนาการของดาร์วินได้นำเสนอความเข้าใจแนวใหม่ชนิดถอนรากถอนโคนเกี่ยวกับกำเนิดและการเปลี่ยนสภาพของสายพันธุ์ ซึ่งต่อมากลายเป็นผลงานที่โดดเด่นที่สุดชิ้นหนึ่งของวิทยาศาสตร์ยุคใหม่ อย่างไรก็ตามทฤษฎีนี้ไม่สามารถอธิบายถึงการคงอยู่ของคุณลักษณะที่วิวัฒนาการขึ้นมาใหม่ รวมทั้งไม่สามารถอธิบายข้อสังเกตทั่วไปที่ว่าในแต่ละรุ่นของสิ่งมีชีวิตใดๆ เติบโตและพัฒนาขึ้นจะสามารถแสดงลักษณะทั่วไปของสายพันธุ์นั้น ๆ อย่างไม่ล้มเหลว เสถียรภาพอย่างน่าทึ่งเช่นนี้เป็นจริงแม้กระทั่งกับลักษณะจำเพาะชนิดใดชนิดหนึ่งด้วย ตัวอย่างเช่น ความคล้ายคลึงกันชนิดสังเกตได้อย่างชัดเจนระหว่างสมาชิกในครอบครัวเดียวกัน บ่อยครั้งถูกถ่ายทอดอย่างตรงไปตรงมาจากรุ่นหนึ่งสู่อีกรุ่นหนึ่ง ดาร์วินเองตระหนักดีว่า การที่ทฤษฎีของเขาไม่สามารถอธิบายความคงตัวของลักษณะทางพันธุกรรมได้นั้นเป็นข้อบกพร่องอย่างร้ายแรง ซึ่งตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะเยียวยาแก้ไขอย่างไร น่าแปลกที่ว่า คำตอบสำหรับปัญหาของเขาถูกค้นพบโดย เกรเกอ เมนเดล (Gregor Mendel) เพียงไม่กี่ปีหลังการตีพิมพ์ Origin of Species ของดาร์วิน แต่ผลงานของเมนเดลถูกมองข้ามอยู่หลายสิบปี จนกระทั่งถูกค้นพบใหม่ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 จากการทดลองอย่างละเอียดรอบคอบ โดยใช้ถั่ว garden peas เมนเดลอนุมานได้ว่าจะต้องมี “หน่วยพันธุกรรม (units of heredity)” ซึ่งต่อมามีชื่อเรียกใหม่ว่า ยีน หน่วยพันธุกรรมเหล่านี้ไม่ผสมเข้าด้วยกันในกระบวนการสืบพันธุ์ แต่ถูกถ่ายทอดจากรุ่นหนึ่งสู่อีกรุ่นหนึ่งโดยไม่เปลี่ยนแปลงเอกลักษณ์เดิมของมัน ด้วยการค้นพบนี้เอง ทำให้เราสรุปได้ว่า การกลายพันธุ์ (random mutation) จะไม่สูญหายไปภายในไม่กี่ชั่วอายุ แต่จะคงอยู่ เพื่อจะถูกเสริมให้เด่นชัดขึ้นหรือไม่ก็ถูกกำจัดทิ้งโดยการคัดเลือกตามธรรมชาติ จากการค้นพบโครงสร้างทางกายภาพของยีนส์โดยวัตสันกับคริก ในช่วงทศวรรษ 1950 เราสามารถเข้าใจเรื่องเสถียรภาพทางพันธุกรรมได้ว่าคือ การสร้างสำเนาตัวเองของเกลียวคู่ (double helix) DNA อย่างเหมือนกับต้นฉบับทุกประการ และเช่นเดียวกัน การกลายพันธุ์ ก็คือ ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญในกระบวนการสร้างสำเนานั้น ซึ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งคราวแต่ว่าน้อยครั้งมากๆ ในช่วงหลายทศวรรษถัดมา ความเข้าใจนี้ทำให้แนวคิดเรื่องยีน ถูกสถาปนาลงอย่างมั่นคง ในฐานะหน่วยพันธุกรรมที่มีเสถียรภาพและมีตัวตนแน่ชัดมาก18 อย่างไรก็ตาม ความก้าวหน้าใหม่ๆ ทางชีววิทยาระดับโมเลกุล มาถึงตอนนี้ได้ทำให้เกิดการตั้งคำถามอย่างจริงจังกับความเข้าใจของเราในเรื่องเสถียรภาพทางพันธุกรรม รวมถึงภาพพจน์ทั้งหมดเกี่ยวกับยีน ในฐานะที่เป็นตัวการที่ก่อให้เกิดชีวิต ซึ่งฝังลึกอยู่ในความคิดทั้งที่นิยมเชื่อถือกันทั่วไปและที่เป็นแนวคิดทางวิทยาศาสตร์ ดังเอเวลีน ฟอกซ์ เคลเลออธิบายไว้ว่า แน่นอนว่า เสถียรภาพทางพันธุกรรมจะเป็นคุณสมบัติที่โดดเด่นตลอดไป และเห็นได้ชัดว่าเป็นคุณสมบัติของสิ่งมีชีวิตทุกชนิดเท่าที่เรารู้จักมา ความยุ่งยากเกิดขึ้นพร้อมกับคำถามว่า เสถียรภาพเหล่านี้ถูกรักษาไว้ได้อย่างไร และบัดนี้เป็นที่ทราบกันแล้วว่า เรื่องทั้งหมดซับซ้อนกว่าที่เราเคยจินตนาการไว้มาก19 จากคุณ : หลานสาวนายพล - [ วันวิสาขบูชา 14:02:37 A:203.113.51.4 X: ] จากคุณ : ไจโรสโคป - [ 9 ส.ค. 47 11:41:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อโครโมโซมของเซลล์เพิ่มจำนวนตัวเองขึ้นเป็นสองเท่าในกระบวนการแบ่งเซลล์ โมเลกุล DNA ของมันแยกออกในลักษณะที่สายทั้งสองของเกลียวคู่จะแยกห่างออกจากกัน และแต่ละสายจะทำหน้าที่เป็นแม่พิมพ์ในการสร้างสายที่เข้าคู่อันใหม่ของมันขึ้นมา กระบวนการสร้างสำเนาตัวเองนี้ดำเนินไปอย่างถูกต้องเที่ยงตรงอย่างน่าอัศจรรย์ใจ โอกาสที่จะเกิดความผิดพลาดในการสร้างสำเนา หรือการกลายพันธุ์ มีเพียงประมาณหนึ่งในหมื่นล้านเท่านั้น ! ความถูกต้องเที่ยงตรงอย่างที่สุดนี้ ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของเสถียรภาพทางพันธุกรรม ไม่ได้เป็นเพียงผลสืบเนื่องจากโครงสร้างทางกายภาพของ DNA เท่านั้น ที่จริงแล้ว โดยลำพังโมเลกุล DNA เองไม่สามารถที่จะสร้างสำเนาตัวเองได้เลยแม้แต่น้อย จำเป็นต้องอาศัยเอนไซม์ที่เฉพาะเจาะจงสำหรับแต่ละขั้นตอนในกระบวนการสร้างสำเนาตัวเอง20 เอนไซม์ชนิดหนึ่งช่วยให้สาย DNA พ่อแม่คลายเกลียว อีกชนิดหนึ่งป้องกันไม่ให้สาย DNA ที่คลายเกลียวอยู่นั้นม้วนเกลียวกลับเข้าหากัน เอนไซม์อีกกลุ่มหนึ่งเลือกองค์ประกอบพันธุกรรมหรือ “ฐาน” ที่ต้องการ สำหรับการจับคู่, ตรวจสอบว่าฐานที่เพิ่งถูกเพิ่มเข้าไปใหม่นั้นถูกต้องหรือไม่, แก้ไขกรณีที่จับคู่ผิด, และซ่อมแซมความเสียหายที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญกับโครงสร้างของ DNA ถ้าปราศจากระบบที่ละเอียดซับซ้อนเหล่านี้ซึ่งทำหน้าที่เฝ้าติดตาม, ตรวจทานและแก้ไขซ่อมแซม ความผิดพลาดในกระบวนการสร้างสำเนาตัวเองจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ตามการคาดคะเนล่าสุดพบว่า แทนที่จะเป็นหนึ่งในหมื่นล้าน ความบกพร่องซึ่งจะเกิดขึ้นจากการสร้างสำเนาผิดจะเป็นหนึ่งในทุกๆ ร้อยฐาน21 การค้นพบล่าสุดเหล่านี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเสถียรภาพทางพันธุกรรมไม่ได้เป็นคุณสมบัติภายในของโครงสร้าง DNA แต่เป็นคุณสมบัติที่ผุดบังเกิดขึ้นใหม่ เป็นผลที่เกิดจากพลวัตที่ซับซ้อนของเครือข่ายของระบบต่างๆ ในเซลทั้งหมด ดังคำกล่าวของเคลเลอที่ว่า ด้วยเหตุนี้ดูเหมือนว่า เสถียรภาพของโครงสร้างยีนจะไม่ได้เป็นจุดเริ่มต้น แต่เป็นผลบั้นปลาย เป็นผลที่เกิดจากกระบวนการซึ่งมีพลวัตประสานงานกันอย่างดีเยี่ยม โดยต้องอาศัยการทำงานของเอนไซม์จำนวนมากมายในเครือข่ายเมตาบอลิคที่ซับซ้อน เพื่อควบคุมและตรวจตราให้แน่ใจว่าโมเลกุล DNA มีเสถียรภาพและการสร้างสำเนามีความถูกต้องเที่ยงตรง22 เมื่อเซลล์แบ่งตัว มันจะส่งผ่านไม่เพียงแค่เกลียวคู่ของ DNA ซึ่งถูกสร้างสำเนาขึ้นใหม่ แต่มันได้ส่งผ่านเอนไซม์ที่จำเป็นทั้งหลายครบชุด รวมทั้งเยื่อหุ้มและโครงสร้างอื่นๆ ของเซลล์ สรุปให้สั้นก็คือ เครือข่ายทั้งหมดในเซลล์ และด้วยเหตุนี้กระบวนการเมตาบอลิคของเซลล์จึงดำเนินไปโดยไม่เคยปล่อยให้รูปแบบเครือข่ายที่สร้างตัวเองได้หยุดชะงักลงเลย จากความพยายามที่จะเข้าใจการประสานงานกันอย่างซับซ้อนในการทำงานของเอนไซม์ที่ทำให้เกิดเสถียรภาพทางพันธุกรรม เมื่อเร็วๆ นี้นักชีววิทยาพากันประหลาดใจที่พบว่า ความถูกต้องเที่ยงตรงของการสร้างสำเนา DNA ไม่ได้ดำเนินไปในลักษณะที่มีประสิทธิภาพสูงสุดเสมอไป ดูเหมือนว่ามีกลไกบางอย่างที่จงใจทำให้เกิดข้อผิดพลาดขึ้นโดยผ่อนคลายกระบวนการเฝ้าติดตามบางขั้นตอน ยิ่งกว่านั้นดูเหมือนว่า การเพิ่มขึ้นของอัตราการกลายพันธุ์ในลักษณะเช่นนี้จะเกิดขึ้นเมื่อไหร่และที่ใด ขึ้นกับสิ่งมีชีวิตชนิดนั้นและสภาวะที่สิ่งมีชีวิตชนิดนั้นดำรงอยู่23 ในสิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีสมดุลบางอย่างที่สังเกตแทบไม่เห็นระหว่างเสถียรภาพทางพันธุกรรมและ “ความสามารถในการกลายพันธุ์ (mutability)” หรือความสามารถในการก่อให้เกิดการกลายพันธุ์ด้วยตัวเองของสิ่งมีชีวิต กระบวนการควบคุมความสามารถในการกลายพันธุ์เป็นการค้นพบที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดอันหนึ่งในการวิจัยทางพันธุศาสตร์ยุคปัจจุบัน ตามความเห็นของเคลเลอ การวิจัยแนวนี้เป็นหัวข้อวิจัยที่ร้อนแรงที่สุดแนวหนึ่งในชีววิทยาระดับโมเลกุล เธออธิบายว่า “จากการที่มีกรรมวิธีใหม่ๆ ในการวิเคราะห์ให้นำมาใช้ได้ในปัจจุบัน หลายๆ แง่มุมของกลไกชีวเคมีที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการควบคุมเช่นนี้ได้รับคำอธิบายให้กระจ่างขึ้น แต่ในทุกๆ ขั้นตอนซึ่งมุ่งสู่คำอธิบายเพื่อให้ได้ภาพที่ชัดเจนนั้น ภาพที่ได้ก็จะทวีความซับซ้อนยิ่งขึ้นตามปริมาณข้อมูลรายละเอียดที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นั่นเอง”24 ไม่ว่าพลวัตของกลไกการควบคุมที่มีลักษณะจำเพาะจะมีหน้าตาเช่นไรก็ตาม ความรู้ความเข้าใจในเรื่องความสามารถในการกลายพันธุ์ (genetic mutability) น่าจะมีประโยชน์อย่างมหาศาลต่อความเข้าใจของเราในเรื่องวิวัฒนาการ ตามทัศนะแนวนีโอ-ดาร์วิน (neo-Darwinist) แบบดั้งเดิม มองว่า DNA เป็นโมเลกุลที่มีเสถียรภาพโดยธรรมชาติของมันเองซึ่งจะประสบกับการกลายพันธุ์โดยปราศจากแบบแผน (random mutations) เป็นครั้งคราว และด้วยเหตุนี้ วิวัฒนาการจึงถูกขับเคลื่อนโดยความบังเอิญล้วนๆ ตามด้วยการคัดเลือกโดยธรรมชาติ25 การค้นพบใหม่ทางพันธุศาสตร์เรื่องนี้จะส่งผลให้นักชีววิทยายอมรับทัศนะที่แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิงว่า การกลายพันธุ์เกิดขึ้นโดยกระบวนการของเซลล์และถูกควบคุมโดยเครือข่ายอภิพันธุกรรม (epigenetic) ของเซลล์ และยอมรับว่า วิวัฒนาการเป็นส่วนหนึ่งที่ขาดไม่ได้ในกระบวนการจัดระเบียบตัวเองของสิ่งมีชีวิต นักชีววิทยาระดับโมเลกุล เจมส์ ชาปิโร (James Shapiro) ได้เขียนไว้ว่า : ความประจักษ์แจ้งในความซับซ้อนระดับโมเลกุลเหล่านี้นำไปสู่แนวคิดใหม่ว่า สารพันธุกรรมถูกจัดระเบียบ (organized) หรือถูกจัดระเบียบใหม่ (reorganized) อย่างไร ซึ่งเปิดทางให้กับความคิดใหม่ๆ หลายๆ แนวทางอันเกี่ยวกับเรื่องวิวัฒนาการ แทนที่จะต้องถูกจำกัดให้คิดถึงแต่กระบวนการที่เกิดขึ้นอย่างเชื่องช้าผ่านการแปรผันทางพันธุกรรมอย่างไม่มีแบบแผน (นั่นคือ อย่างมืดบอดไร้เหตุผล) ปัจจุบันเรามีอิสระที่จะคิดถึงกระบวนการปรับโครงสร้างของจีโนม ซึ่งถูกคุมทิศทางโดยเครือข่ายป้อนกลับทางชีววิทยา ในความเป็นจริงระดับโมเลกุล26 ทัศนะใหม่ที่มองวิวัฒนาการว่าเป็นส่วนหนึ่งของการจัดระเบียบตัวเองของชีวิตเช่นนี้ ได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติมจากการวิจัยทางจุลชีววิทยาอย่างละเอียดกว้างขวาง ซึ่งได้แสดงให้เห็นว่าการกลายพันธุ์เป็นเพียงหนึ่งในสามแนวทางของการเปลี่ยนแปลงที่เป็นวิวัฒนาการ อีกสองแนวทางก็คือการแลกเปลี่ยนยีนระหว่างแบคทีเรีย และกระบวนการซิมไบโอเจเนสิส (symbiogenesis) ซึ่งก็คือกระบวนการก่อเกิดรูปแบบใหม่ของสิ่งมีชีวิตโดยผ่านการผนวกรวมสิ่งมีชีวิตหลายสายพันธุ์ การทำแผนภูมิสารพันธุกรรมของมนุษย์เมื่อเร็วๆ นี้ ได้แสดงให้เห็นว่า ยีนของมนุษย์หลายๆ ยีนมีต้นกำเนิดมาจากแบคทีเรีย ซึ่งเป็นการยืนยันอีกครั้งถึงความถูกต้องของทฤษฎีซิมไบโอเจเนสิส (symbiogenesis) ที่นำเสนอโดยนักจุลชีววิทยาลินน์ มากูรีส (Lynn Margulis) เมื่อกว่าสามสิบปีที่แล้ว27 ความก้าวหน้าทางพันธุศาสตร์และจุลชีววิทยาเหล่านี้เมื่อนำมารวมกันแล้วก็คือการเปลี่ยนแปลงทางแนวคิดอย่างสังเกตเห็นได้ชัดเจนในทางทฤษฎีวิวัฒนาการ นั่นคือ จากแนวคิดแบบนีโอ-ดาร์วินซึ่งเน้นเรื่อง “ความบังเอิญและความจำเป็น (chance and necessity)” ไปสู่ทัศนะเชิงระบบที่มองการเปลี่ยนแปลงเชิงวิวัฒนาการในฐานะการแสดงออกซึ่งกระบวนการจัดองค์กรตัวเองของชีวิต เนื่องจากความเข้าใจเชิงระบบเกี่ยวกับชีวิตบ่งชี้ด้วยว่ากระบวนการจัดองค์กรตัวเองของสิ่งมีชีวิตก็คือการรับรู้เรียนรู้ (cognition)28 นี่หมายความว่า ถึงที่สุดแล้ว เราต้องมองว่าวิวัฒนาการก็คือกระบวนการการรับรู้เรียนรู้ (cognitive process) ลักษณะหนึ่ง ที่ยกมาร่วมแลกเปลี่ยนนั้นเป็นส่วนหนึ่งของ "โยงใยที่ซ่อนเร้น" (The Hidden Connections) ของคราปาค่ะ ในบทที่หกนั้นคราปาว่าเรื่อง "เมื่อเทคโนโลยีชีวภาพมาถึงจุดเปลี่ยน" "พัฒนาการของพันธุวิศวกรรม" "การปฏิวัติแนวคิดเกี่ยวกับพันธุศาสตร์" "เสถียรภาพและการเปลี่ยนแปลง" "ก้าวพ้นความเชื่อที่ว่าทุกอย่างถูกกำหนดโดยยีน" "ปัญหาของระบบความเชื่อหลัก" "ยีนคืออะไร" "ยีนกับโรค" "ชีววิทยาและจริยธรรมในเรื่องโคลนนิ่ง" ฯลฯ เอาไว้อย่างครอบคลุมทีเดียว จากคุณ : หลานสาวนายพล - [ วันวิสาขบูชา 14:03:39 A:203.113.51.4 X: ] ขอบคุณ คุณหลานสาวนายพล คห.1-2 ครับ ผมเชื่อว่าการกลายพันธุ์ เป็น fact ทางวิทยาศาสตร์ที่โต้แย้งไม่ได้อีกแล้วครับ เว็บที่ยกมาทั้งสองก็ไม่ได้โต้แย้งเรื่องนี้ครับ ประเด็นของกระทู้ก็คือ ฝ่ายหนึ่งบอกว่า คนกับ ape ถูกสร้างขึ้นมาให้แตกต่างกันตั้งแต่ต้น ไม่ได้มีแม้แต่ ancestor ร่วมกันครับ สัตว์อื่นๆ ปลา สุนัข แมว ก็ถูกสร้างขึ้นมาเป็น kind นั้นๆ แม้ว่าแต่ละ kind อาจจะกลายพันธุ์ไปได้ แต่ก็ข้ามกันไม่ได้ และไม่ได้มีจุดร่วมกันมาก่อน โดยให้เหตุผลว่า random mutation นั้นไม่สามารถสร้าง information ใหม่ๆ ให้เกิดขึ้นได้ครับ (เช่น ปลาไม่เคยมีแขนมาก่อน จะกลายพันธุ์ยังไงก็ไม่มีแขน) ส่วนประเด็นของอีกฝ่ายคือ ถ้าอย่างงั้น ฟอสซิลพวก hominid ที่เราพบก็ต้องสามารถระบุได้ว่าเป็นคนหรือเป็น ape อย่างไม่มีข้อสงสัยครับ ถ้าเอาหัวกระโหลกคนกับ ape ในปัจจุบันให้ดู ไม่มีใครบอกผิดแน่ๆ แต่เราเจอตัวแปลกๆ ที่มันก้ำกึ่งเยอะครับ จากคุณ : คอแหลม - [ วันวิสาขบูชา 15:03:28 A:203.156.80.49 X: ] หลักฐานการเกิดสปีชีส์ใหม่ที่พบเมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นการศึกษายุงก้นปล่อง (Anopheles sundaicus) พาหะนำ โรคมาเลเรีย ในบริเวณเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ครอบคลุม ประเทศไทย เวียดนาม และมาเลเซีย (ฝั่งเกาะบอร์เนียว) (ดูแผนภาพข้างล่าง) โดยเปรียบเทียบยีนไมโตคอนเดรีย (mtDNA) สองยีน คือ cytochrome oxidase I และ cytochrome b ด้วยเทคนิค polymerase chain reaction (PCR) ซึ่งมีการศึกษายีนทั้งสองในแมลงหลายชนิด ผลการศึกษาพบว่ายุงก้นปล่องในประเทศไทย และมาเลเซียมีความแตกต่างทางพันธุกรรมมากกว่า 2% จัดเป็น สิ่งมีชีิวิตสองชนิดใหม่ขึ้นมาได้ เหตุผลสนับสนุนการกำเนิดยุงก้นปล่องสองชนิดในกรณีนี้คือ ลักษณะทางภูมิประเทศ ที่ถูกแบ่งแยกด้วยทะเลจีนใต้ระหว่างสองประเทศ จัดเป็นการกำเนิดชนิดใหม่ (speciation) แบบ allopatric (คือ สิ่งมีชีิวิตสองชนิดที่เกิดขึ้นใหม่จากสองกลุ่มประชากรที่ถูกแบ่งแยกด้วยลักษณะทางภูมิประเทศ) จากข้อมูลพันธุ กรรมนี้ และ molecular clock กลุ่มนักวิจัยสามารถคำนวณระยะเวลาที่ยุงก้นปล่องทั้งสองมีรหัสพันธุกรรมแตกต่าง กันได้ (ข้อมูลการศึกษาจาก Brower ในปีพ.ศ. 2537 กำหนดระยะเวลาที่ทำให้เกิดความแตกต่างทางพันธุกรรม 2.3% ไว้ที่ 1 ล้านปี) ผลการคำนวณพบว่ายุงก้นปล่องจากทั้งสองประเทศเริ่มมีพันธุกรรมแตกต่างกันเมื่อ 900,000 ปีก่อน ซึ่งสอดคล้องกับหลักฐานการกำเนิดทะเลจีนใต้เมื่อประมาณ 800,000 ปีก่อน หลักฐานนี้แย้งความคิดเห็นที่ฝ่ายศาสนาแนะว่าสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งไม่มีทางวิวัฒนาการไปเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งได้ เพราะจากการศึกษานี้เวลา 800,000 ถึง 900,000 ปี ก็ทำให้เกิดสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ได้แล้ว ยิ่งมีเวลานานขึ้นความ แตกต่างทางพันธุกรรมก็จะมากขึ้นด้วย เพราะช่วงเวลาที่เราพูดถึงนั้นหลายร้อยล้านปี ครับ แน่นอนครับว่า ไม่มีใครเห็นแมววิวัฒน์เป็นสัตว์อื่นได้ เพราะข้อมูลต่าง ๆ ที่มนุษย์เราถ่ายทอดกันมาเป็นช่วงระยะเวลาแค่ไม่กี่พันปี หรือสั้นกว่านั้นมาก (ข้อมูลที่เชื่อถือได้) เป็นคนละหน่วยกับวิวัฒนาการ ซึ่งใช้เวลานานมาก ๆ ลองดูในกรณีของยุง ก้นปล่องนี้ครับ ดูลักษณะภายนอกอาจคล้ายกัน แต่ความจริงต่างชนิดกันแล้ว ที่กลุ่มศาสนาบอกว่าไม่มีทางเป็นไป ได้จึงเป็นความเชื่อตาม The Book of Genesis ที่ไม่มีหลักฐานใด ๆ ประกอบครับ ซึ่งตรงข้ามกับทางวิทยาศาสตร์ ที่พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าสิ่งมีชีวิตใหม่ถือกำเนิดขึ้นได้ ส่วนเรื่อง lost หรือ increase of information ผมคิดว่ากลุ่ม ศาสนาต้องให้คำจำกัดความที่ชัดเจนกว่านี้ครับ ไม่อย่างนั้นจะสื่อสารกับนักวิทยาศาสตร์ทางด้านชีวโมเลกุลได้ไม่ถูกต้อง การศึกษาที่ผมยกมานี้ ดร. วิสุทธิ์ ใบไม้ ของไทยเรา อยู่ในกลุ่มวิจัยด้วยครับ จากคุณ : Practical x 2 - [ วันวิสาขบูชา 15:30:08 ] จากคุณ : ไจโรสโคป - [ 9 ส.ค. 47 11:43:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณ คุณ Practical X 2 คห.4 ครับ ที่จริง answersingenesis ไม่ได้ปฏิเสธการเกิดสปีชีส์ใหม่นะครับ ข้างล่างนี้คัดมาจาก "ข้อโต้แย้งที่ creationist ไม่ควรใช้" ครับ: ‘No new species have been produced.’ This is not true—new species have been observed to form. In fact, rapid speciation is an important part of the creation model. But this speciation is within the ‘kind’, and involves no new genetic information. หมายความว่า ยุงจะกลายพันธุ์ไปก็ยังเป็น "ยุง" ครับ ซึ่งแตกต่างอย่างมากจากการเกิดสัตว์ชั้นสูงจากสัตว์ชั้นต่ำ ส่วนคำว่า increase of (genetic) information ผมก็ยังไม่ปิ๊งเหมือนกันครับ ถ้าให้เดาน่าจะหมายถึง sequence ใน DNA ที่ไม่ได้ derived (ตกหล่น (loss) หรือเปลี่ยน/สลับลำดับ AGCH) มาจาก sequence ของสปีชีส์เดิมมังครับ กล่าวอีกอย่างหนึ่งคือ จำนวนขั้นบันไดใน DNA จะไม่เพิ่มขึ้นมังครับ ถ้ามีตัวอย่างการกลายพันธุ์ที่เพิ่มจำนวนขั้นบันไดของ DNA จะน่าสนใจมากเลยครับ จากคุณ : คอแหลม - [ วันวิสาขบูชา 16:20:43 A:203.156.80.49 X: ] นาฬิกาโมเลกุล (molecular clock) คือการกลายพันธุ์สะสมของยีนที่เกิดจากวิวัฒนาการ ใช้บอกเวลาย้อนหลังกลับ ไปหาบรรพบุรุษร่วมกันของสิ่งมีชีวิตสองชนิดในปัจจุับัน หน่วยของตัวเลขที่ให้ไว้ใน phylogenetic tree ของมนุษย์และลิงชนิดต่าง ๆ คือ ล้านปี บรรพบุรุษมนุษย์เริ่มแตกต่างจากลิงอุรังอุตังในระดับยีนเมื่อ 14 ล้านปีก่อน ระหว่างนี้ลิงชนิดอื่น ๆ ก็เริ่มแยกตัววิวัฒนาการออกมา เป็นลิงกอริล่าก่อน จากนั้นกลุ่มของลิง Bonobo และ ลิงชิมแปนซี ก็แยกตัวออกมาวิวัฒนาการภายหลัง มนุษย์แยกตัวออกมาวิวัฒนาการต่างหากเมื่อ 5.4 ล้านปีก่อน จากหลักฐานนี้มนุษย์จึงไม่ได้วิวัฒนาการมาจากลิงที่เห็นอยู่ในปัจจุับัน หากแต่วิวัฒนาการมาจาก บรรพบุรุษร่วมกัน จากคุณ : Practical x 2 - [ วันวิสาขบูชา 16:35:36 ] ผมลองดีความคำว่า information ในความหมายนี้นะครับ ถ้าพิจารณาลำดับของ nitrogen base ใน DNA จะพบว่ามันเหมือนกับเรากำลังเขียนหนังสือเล่มนึงที่อธิบายลักษณะของสิ่งมีชีวิตตัวนั้นด้วยตัวอักษร 4 ตัว อะครับ ยิ่งเขียนยาวก็ยิ่งอธิบายได้เยอะ มีหน้าที่การทำงานที่ซับซ้อนได้ เมื่อสิ่งมีชีวิตสืบพันธุ์ ก็เหมือนกับการคัดลอกหนังสือ ส่วนหนึ่งลอกจากของพ่อ ส่วนหนึ่งลอกจากของแม่ โดยทั่วไปหนังสือเล่มใหม่จะมีความยาวเท่าเดิม ในแง่นี้ผมคิดว่า increase of information อาจจะตีความได้ 2 แบบนะครับ 1. การคัดลอกผิด (mutation) ข้อมูลในตัวลูกไม่เคยปรากฏมาก่อนในพ่อหรือแม่ หรือตัวอื่นๆ ในสปีชีส์เดียวกัน ทำให้เกิดสปีชีส์ใหม่ 2. การคัดลอกเกิน ข้อมูลที่อธิบายตัวลูกมีความยาวมากกว่าพ่อแม่ ผมเข้าใจว่าฝ่าย creationism เน้นว่า กรณีที่ 2 นั้นเป็นสิ่งจำเป็นในการวิวัฒนาการจากสัตว์ชั้นต่ำเป็นสัตว์ชั้นสูง ซึ่งไม่เคยมีตัวอย่างให้เห็นครับ จากคุณ : คอแหลม - [ วันวิสาขบูชา 16:48:59 A:203.156.80.49 X: ] เปรียบเทียบสาย DNA ของมนุษย์และลิงชนิดต่าง ๆ ส่วนที่เห็นเป็นกล่องอยู่ระหว่างสาย คือบริเวณที่มีความแตก ต่างกันครับ จะเห็นว่าระหว่างมนุษย์และลิงบาบูนมีส่วนที่ต่างกันไม่มากเลย ถ้าเทียบกับ Marmoset ถ้าจะอธิบายให้เข้าใจง่ายขึ้นคือ ลักษณะทางภายนอกที่ดูเหมือนหรือแตกต่างกัน ไม่ได้กำหนดว่าสิ่งมีชีวิตที่พิจารณา อยู่นั้นจะเป็นชนิดเดียวกันหรือต่างกัน เพราะเป็นการใช้ความรู้สึกและประสาทสัมผัสที่จำกัดของมนุษย์เป็นตัวตัดสิน ซึ่งผิดพลาดได้ง่าย การตรวจสอบที่เหมาะสมกว่าคือการวิเคราะห์ทางชีวโมเลกุลครับ จากคุณ : Practical x 2 - [ วันวิสาขบูชา 17:09:22 ] Reference: Boffelli, D. et al. (2004). Comparative genomics at the vertebrate extremes. Nature reviews genetics 5: 456-465. จากคุณ : Practical x 2 - [ วันวิสาขบูชา 17:10:57 ] จากคุณ : ไจโรสโคป - [ 9 ส.ค. 47 11:44:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมว่าฝ่าย creationism อาจยังไม่เข้าใจเรื่อง genetics ดีพอครับ เพราะข้อมูลในดีเอ็นเอ มีสองแบบ คือแบบที่ express (exon) และแบบที่ไม่ express (intron) เรื่องความยาวหรือสั้นกว่า ไม่น่าจะเกี่ยวข้องโดยตรงว่าเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำหรือชั้นสูง จากคุณ : Practical x 2 - [ วันวิสาขบูชา 17:14:29 ] ความแตกต่างทางชีวโมเลกุลระหว่างยุงทั้งสองชนิดในความคิดเห็นที่ 4 ที่พบว่ามากกว่า 2% ไม่ถือว่าเป็นการกลาย พันธุ์เล็กน้อยครับ เพราะมนุษย์กับลิงชิมแปนซียังแตกต่างกันทางชีวโมเลกุลเพียง 1-2% เท่านั้น ถึงแม้ว่าภายนอก จะดูเป็นยุงเหมือนกัน แต่นั่นเป็นมุมมองของมนุษย์ที่สังเกตยุง 2 ชนิด แบบผ่าน ๆ โดยที่ยังไม่ได้ศึกษาพฤติกรรม หรือรายละเอียดอื่น ๆ ในมุมมองของยุง มนุษย์กับลิงก็คงไม่ต่างกันครับ ความแตกต่างระหว่างระยะพันธุกรรม (genetic distance) ระหว่างมนุษย์กับลิงชิมแปนซีที่ molecular evolutionist พบนั้น เป็นไปตามที่ควรจะเป็น จากอัตราเร็วในการแทนที่นิวคลีโอไทด์ (หรือการกลายพันธุ์) ของไพรเมทอยู่ที่ 1 - 1.3 x 10-9 ต่อบริเวณ ต่อปี และหลักฐานการศึกษาโปรตีนอัลบูมินของมนุษย์และลิง (ซึ่งใช้ เป็น molecular clock) ในปี พ.ศ. 2510 โดย Sarich, V.M. และ Wilson, A.C. ตีพิมพ์ใน Science ทำให้ทราบว่า กรรมพันธุ์ของมนุษย์และลิงเริ่มแยกจากกันเมื่อ 5 ล้านปีก่อน; ดังนั้น genetic distance ระหว่างมนุษย์และลิง คือ 2*(1 or 1.3 x 10-9)(5 x 106) หรือ 1.3% จากคุณ : Practical x 2 - [ 3 มิ.ย. 47 05:58:07 ] ในขณะนี้ห้องปฏิบัติการหลายแห่งกำลังศึกษายีนของมนุษย์ที่ทำให้เกิด "ลักษณะความเป็นมนุษย์" หรือ "Sapientine characters" ขึ้น โดยเปรียบเทียบจีโนมของมนุษย์กับจีโนมของลิงชิมแปนซี คาดกันว่า การกลายพันธุ์ของคู่เบสนิวคลีโอไทด์ 351,000 จุด ของบรรพบุรุษร่วมระหว่างมนุษย์กับลิง ทำให้เกิด "ลักษณะของมนุษย์ขึ้น" จากคู่เบสนิวคลีโอไทด์ของมนุษย์ทั้งหมด 3,120 ล้านคู่ ซึ่งคิดเป็น 0.01% ของ การกลายพันธุ์เท่านั้นครับ (จะเห็นว่าน้อยยิ่งกว่าตัวเลข 1-2% ที่ให้ไว้ตอนต้น เพราะพบว่าการกลายพันธุ์ จำนวนมากเกิดในบริเวณที่ยีนไม่แสดงออกมา หรือไม่ express ที่บริเวณ intron) ข้อมูลในปัจจุบัน Klein & Takahata (2002) พบว่ามียีนสามตัวที่ทำให้เกิดความแตกต่างระหว่างมนุษย์กับ ลิงชิมแปนซี ในแง่การทำหน้าที่ของโปรตีนบางตัว ที่น่าสนใจคือยีนที่รับผิดชอบในการสร้างโปรตีนเคราติน (keratins) ตัวอย่างของมนุษย์ ไม่ทำงาน ทั้งที่ในลิงชิมแปนซีและกอริลล่า ยังทำงานอยู่ (มีชื่อว่า KRTHAP1) หลักฐานนี้ใช้แย้งความเห็นของกลุ่ม creationist ได้ดีว่า "สิ่งมีชีวิตชั้นสูง เช่นมนุษย์" (ในทางชีวโมเลกุลเขาไม่แบ่งแยกเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงหรือชั้นต่ำ จากความคิดเห็นในกระทู้ที่แล้ว ที่ผมให้ไว้) ไม่จำเป็นต้องมียีนที่ดีกว่า "สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำ อย่างลิง" เสมอไป คาดว่าการกลายพันธุ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ 240,000 ปีก่อนครับ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 47 07:08:06 จากคุณ : Practical x 2 - [ 3 มิ.ย. 47 06:06:24 ] การศึกษาเรื่อง mutation ที่เปลี่ยน phenotype ของมนุษย์และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม อื่น ๆ ทำให้เราทราบว่า ลักษณะที่ปรากฏให้เห็นภายนอก เป็นผลลัพธ์มาจากการทำงานร่วมกันอันสลับซับซ้อนของยีนหลายกลุ่ม การกลายพันธุ์อาจทำให้ลักษณะบางอย่างที่มีอยู่เดิม เปลี่ยนไป หรือหายไป ในทำนองเดียวกันอาจทำให้ลักษณะ เดิมที่ปรากฏเฉพาะในบรรพบุรุษร่วมกลับมามีใหม่ก็ได้ เราเรียกการกลายพันธุ์ชนิดนี้ว่า atavism ครับ (มาจากภาษาละติน atavus แปลว่าบรรพบุรุษ) ตัวอย่างการกลายพันธุ์ที่โครโมโซม X อาจทำให้คนเรามีขนกลับขึ้นเต็มตัวได้ จากข้อมูลทางการแพทย์ของผู้ ป่วยประมาณ 50 ราย ที่มีบันทึกไว้ตั้งแต่ยุคกลาง (เป็นการกลายพันธุ์ที่มีโอกาสเกิดขึ้นน้อยมาก ๆ ในอดีตเมื่อ มีกรณีนี้เกิดขึ้น ผู้ป่วยมักจะถูกจับขังและออกตระเวนโชว์ให้สาธารณชนดู เหมือนเป็นสัตว์ประหลาด) ทางการ แพทย์เรียกสภาวะนี้ว่า generalized congenital hypertrichosis. การกลายพันธุ์ลักษณะนี้ทำให้ pathway ที่ รับผิดชอบการสร้างขนหนาปกคลุมร่างกายกลับมาทำงานอีกครั้งหนึ่ง ปัจจุบันมีความพยายามที่จะค้นหายีนในมนุษย์ที่ทำให้ค้นหายีนในมนุษย์ที่ทำให้คนเราพูด, อ่าน, เขียน, หรือ เดินสองขาได้ครับ... จากคุณ : Practical x 2 - [ 3 มิ.ย. 47 06:21:56 ] # 15 เซลล์มนุษย์จัดอยู่ในพวก eukaryote (มีเยื่อหุ้มนิวเคลียส) ในขณะที่เซลล์แบคทีเรียอยู่ในพวก prokaryote (ไม่เยื่อหุ้มนิวเคลียส) มีความแตกต่างกันหลายอย่าง แต่ก็ยังมีความเกี่ยวเนื่องกันมากด้วยครับ อย่างในกรณี ออร์กาเนล mitochondria และ chloroplast ของ eukaryote ที่มีการตั้งสมมุติฐานว่าในอดีต eukaryote ซึ่งมีขนาด ใหญ่กว่า prokaryote หลายเท่า "กิน" prokaryote เป็นอาหาร แต่มี prokaryote บางตัวที่ไม่ถูกเซลล์ของ eukaryote ย่อยสลาย กลายเป็นว่ามาอาศัยอยู่ร่วมกันแบบ endosymbiosis โดย prokaryote ให้พลังงานต่อโฮสต์ eukaryote โดย prokaryote ได้รับการ "คุ้มครอง" ในเซลล์ของ eukaryote และรับ raw materials ต่าง ๆ ที่ต้อง การ ดังภาพข้างล่าง ในกรณีของวิัวัฒนาการ "ความมหัศจรรย์ อยู่ที่เวลา" เวลาอันนานแสนนาน และสภาวะแวดล้อมที่บีบบังคับ (ยิ่งกว่า ในปัจจุบันมากมาย) ทำให้ DNA ของคนเกิดขึ้นมาได้ครับ รายละเอียดในเรื่องนี้มีมากมาย เราค่อย ๆ พิจารณาไป ทีละส่วนนะครับ จากคุณ : Practical x 2 - [ 3 มิ.ย. 47 07:04:28 ] จากคุณ : ไจโรสโคป - [ 9 ส.ค. 47 11:47:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอามาจากกระทู้นี้ X2848139 เหตุผลคัดค้าน-สนับสนุนทฤษฎีวิวัฒนาการมนุษย์ที่ (อาจจะ) ยังไม่เคยอภิปรายในหว้ากอ ของคุณ คอแหลม ค่ะ จากคุณ : ไจโรสโคป - [ 9 ส.ค. 47 11:48:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่เห็นจะต้องตะลึงตรงไหน และก็ไม่ใช่จุดจบด้วย ในโลกแห่งความเป็นจริง ไม่มีทฤษฎีไหนถูกต้องแบบ 100% ในทุกเงื่อนไขหรอกครับ กฏทุกกฏมีข้อยกเว้นเสมอ สภาวะแวดล้อมมีผลต่อพัฒนาการการเติบโตของสิ่งมีชีวิตแน่นอน เพียงแต่ว่า ดีกรีของการมีผลนั้น แตกต่างกันไป ตามปัจจัยต่างๆที่เกี่ยวข้อง จากคุณ : ช่างไฟ - [ 9 ส.ค. 47 12:42:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 การคัดเลือกโดยธรรมชาติ ของชาล์ดฯ ที่ผมเข้าใจคือ สัตว์วิวัฒนการได้ แต่ ธรรมชาติ เป็นการคัดเลือก ว่า วิวัฒนฯ แบบไหน จะอยู่รอด ได้ ใน ธรรมชาตินั้นๆ ไม่ใช่หรือ การวิจัยช่วงสั้นๆ ไม่อาจจะนำพาการสรุปผล ธรรมชาติ ที่ใช้การคัดด้วยตัวมันเอง หลายปี หรือเปล่า ซึ่ง ต่อ ให้ มันซับซ้อน ผมว่า หลักการคัดเลือกโดยธรรมชาติ ใช้ควบคู่กับ หลัก วิวัฒนการ โดยอาศัยโคโมโซม ได้อยู่ดี ไม่ได้ ขัดแย้งตรงไหน นิครับ ที่สำคัญ การหายังไม่พบ อาจจะไม่ได้สรุปว่า วิวัฒนการไม่มีจริง เพราะ ถ้าไม่มีวิวัฒนการ คุณ หรือ ใครๆ ก็ ยัง หา ทางออกไม่ได้ ว่า แล้ว มนุษย์แท้จริง มาได้ อย่างไร การหา มิสซิง ลิงค์ไม่เจอ ก็ อาจจะแค่ หมายความว่า 1. หาไม่เจอจริงๆ 2. ทฤษฎี ว่า คนที่มาจากลิงอาจจะไม่ใช้ อาจจะมีอย่างอื่นอีก 3. ช่วงมิซซิง ลิงค์ อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่พวกเราคิดก็ได้ จะบอกว่า ทฤษฎี วิวัฒนการ ไม่เป็นจริง คงจะต้อง บอกได้ก่อนว่า เมื่อไม่วิวัฒนการ แล้ว สิ่งมีชีวิตในปัจจุบันเกิดมาได้อย่างไร ซึ่ง ผมยังไม่ได้ รับคำตอบครับ หรือ สุดท้าย อาจจะมี คนพิสูจน์ ได้ว่า ที่ มิซซิง ลิงค์หานไป เนื่องจาก เด็กคนหนึ่ง มัน โกง Sim city ที่มันกำลังเล่นอยู่ กระมังครับ ยิ้มครับ จากคุณ : ช้างยิ้ม - [ 9 ส.ค. 47 13:46:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมเดาบ้าง เอาเป็นว่า ช่วงที่มีการกลายพันธ์ผม พอดี มีพายุสุริยะ ส่ง รังสี รุนแรง กระทบ ต่อโลกเป็นเวลานาน รังสี นี้ เราก็ไม่รู้จัก เพราะมาจาก ต่อ นอกโลก มีคุณสมบัติ ให้ บางสิ่งตายบาง บางสิ่ง โคโมโซม เปลี่ยนแปลงบาง ตัวเปลี่ยนแปลงไป ถ้าอยู่ต่อได้ ก็อยู่ต่อ อยู่ไม่ได้ ก็ตาย(มันเลยมีไม่เยอะ) เลยทำให้ ช่วงนั้น เกิด การ บูม ของการเกิดพันธ์ ใหม่ๆ เยอะ เหมือนเราจะพยายาม มิลเต้น ด้วยรังสี ไง พอไหวไหม ใครจะไปรู้ผมไม่ได้ อยู่ตอนนั้น แค่ มั่วๆ ผมลองอ่าน ดูทั้งสองฝ่าย สรุปว่า ก็ยังสรุปไม่ได้ อยู่ดี ครับ จากคุณ : ช้างยิ้ม - [ 9 ส.ค. 47 13:52:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สิ่งมีชีวิตที่เป็นช่วงรอยต่อของวิวัฒนาการ อาจไม่ได้อยู่บนโลกนี้ก็ได้ จากคุณ : Dr.slump - [ 9 ส.ค. 47 17:19:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 การกลายพันธุ์เกิดในทุกๆ generation และก่อให้เกิดลักษณะทางกายภาพที่แตกต่างกันไป แต่เฉพาะลักษณะที่เป็นที่ต้องการ และสามารถอยู่รอดในสิ่งแวดล้อมขณะนั้นเท่านั้นแหละ ที่จะถูกคัดเลือกเอาไว้ ข้อความของคนตั้งกระทู้มันแปลกๆ "สัตว์เลื้อยคลานมันไม่ได้ถูกโปรแกรมให้มีปีก" ถามว่าใครเป็นคนโปรแกรมเหรอครับ จากคุณ : Yoiji - [ 9 ส.ค. 47 18:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สิ่งมีชีวิตทุกลักษณะถูกกำหนดใน DNA ... ในทางกลับกัน DNA ก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามสภาพแวดล้อม (จากที่เจ้าของกระทู้ยกตัวอย่างเรื่องการโดนรังสีในญี่ปุ่น) มีบ้างที่ปรับตัวไม่ได้ และก็มีบ้าง ที่ปรับตัวได้ สรุปว่า ผมเชื่อชาล ดาวินนะ จากคุณ : Polonius - [ 9 ส.ค. 47 18:19:56 ]

ความคิดเห็นที่ 14 โทดนะคะ คือว่า "เราจะไม่งมงายเหมือน ที่เคยงมงายกับทฤษฎีของนิวตันอีกต่อไปแล้ว" คือเรื่องอะไรหรอคะ ไม่ทราบจริงๆ ขอรู้หน่อย ปล. ยังอ่านไม่จบเดี๋ยวมาอ่านต่อ จากคุณ : 36CraZy - [ 9 ส.ค. 47 22:20:38 A:203.113.36.12 X:203.150.217.116 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตอบคุณ 36CraZy ท.นิวตัน ถูกหักล้างด้วย ท.ของไอสไตน์ครับ ในหลักการแล้วตรงข้ามกันโดยสิ้นเชิง ท.ของอสไตน์เข้ามาปฏิวัติ ทำให้คนจ้องเปลี่ยนโลกทัศน์กระบวนทัศน์กันใหม่ เพียงแต่ ท.นิวตันนั้นง่ายและยังมีความแม่นยำ อยู่ในระดับที่พอยอมรับได้ เราจึงใช้กันอยู่ จากคุณ : เด็กใหม่ - [ 10 ส.ค. 47 03:20:19 A:203.113.51.73 X:203.150.217.116 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มนุษย์ต่างดาวมาสร้างสิ่งมีชีวิตบนโลก แล้วก้ดับแปลง DNA เป็นบางช่วงเพื่อให้สิ่งมีชีวิตนั้นๆอยู่บนสภาพแวดล้อมนั้นได้ สิ่งไหนปรับตัวไม่ได้ก็ต้องสูญพันธุ์ไปเหมือนไดโนเสาร์ จากคุณ : น้ำปลาเดือนห้า - [ 10 ส.ค. 47 11:01:24 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอนอกประเด็นหลักนิดนึงครับ einstien ไม่ได้ disprove ฟิสิกส์ของนิวตัน นะครับ แต่เป็นการทำให้ทฤษฏีที่แต่เดิมใช้ได้แต่ในกรณีเฉพาะอันหนึ่ง ให้ใช้ได้ในกรณีทั่วไป(ที่กว้างกว่าเดิม) การเอาฟิสิกส์ของนิวตัน มาใช้ใน้หตุการณ์ทั่วๆไปในชีวิตประจำวัน ก็อธิบายปรากฏการณ์ได้แม่นยำพอที่จะใช้งานได้ และไม่ต้องสิ้นเปลืองเวลาคำนวน และไม่เกี่ยวกับความงมงายครับ ทฤษฏี จะ ใช้ได้หรือไม่ อยู่ที่ว่า มันอธิบายปรากฏการณ์ได้ถูกต้องและแม่นยำแค่ไหน ไม่เกี่ยวกับว่าใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ นักฟิสิกส์ยุคที่เกิด anomaly เรื่องความเร็วแสง ก็ตระหนักร่วมกันว่าทฤษฏีกลศาสตร์เก่านั้นไม่สมบูรณ์ และร่วมกันใช้ความพยายามแก้ไขปรับปรุงทฤษฏีขึ้นมาใหม่ เป็นธรรมชาติของฟิสิกส์ทฤษฏีครับ จากคุณ : ikkyu - [ 10 ส.ค. 47 11:12:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกับทุกท่าน ที่สำคัญทฤษฎีวิวัฒนาการอธิบายพืชและโปรติสต์ ได้ดีมาก และค้นพบหลักฐานฟอสซิลความสัมพันธ์ที่ต่อเนื่องกันได้ดี แต่สัตว์ แม้จะยังไม่ค้นพบ ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ถูกซะหน่อย จากคุณ : ไจโรสโคป - [ 10 ส.ค. 47 13:29:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ...สัตว์เลื้อยคลานมันไม่ได้ถูกโปรแกรมให้มีปีก.... ...เราจะไม่งมงายเหมือน ที่เคยงมงายกับทฤษฎีของนิวตันอีกต่อไปแล้ว ชาวหว้ากอคงเห็นด้วยกับผมโดยดุษฎีนะครับ.... ผมสงสัยว่าเจ้าของกระทู้ จะมีศรัทธามากเป็นพิเศษ เกี่ยวกับเรื่องของ "ผู้สร้าง" จึงพยายามยกเหตุผลทางวิทยาศาตร์มาเข้าข้างตัวเอง ปัจจุบันอเมริกาส่งยานไปลงที่ดาวอังคาร ก็ยังใช้ฟิสิกส์ของนิวตั้นอยู่เลยครับ สรุปสั้น ๆ ว่า ผมไม่เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้โดยดุษฎีครับ จากคุณ : Some-One - [ 10 ส.ค. 47 13:45:58 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ผมเถียงครู มาตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ ครูเคยบอก ยีราฟ ยืดคอกินหญ้าสูงๆ จนทำให้ทุกวันนี้คอมันยาว -ผมก็นึกถึงคน ทำถ้าคอยาวทุกเช้าเย็น เป็นล้านๆปี คนจะคอยาวเท่า ยีราฟมั้ย มันคงไม่จริงแน่ๆ --แต่ผมเชื่อ เรื่อง DNA จากคุณ : แสนแก้ว - [ 10 ส.ค. 47 17:21:48 A:203.158.167.168 X:203.158.166.33 ]

ความคิดเห็นที่ 21 นึกถึงวันที่ดร.บรูซ ลิปตัน มาบรรยายที่จุฬาฯ วันนั้นมีอาจารย์ นักวิชาการ เข้าร่วมฟัง แม้จะน้อยอย่างน่าตกใจ แต่ก็ถือว่าท่านที่เข้ามาฟังเป็นระดับหัวกระทิของเมืองไทย มีน้องๆ นักศึกษาเข้ามาสมทบด้วยจำนวนหนึ่ง ดร.ลิปตันพูดเรื่อง "The Biology of Belief" แสดงให้เห็นภาพรอยต่อของควอนตัมฟิสิกส์กับชีววิทยา ได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญคือดร.ลิปตันบอกเราว่า ยีนส์ ดีเอ็นเอ ไม่ได้มากำหนดพฤติกรรม หรือควบคุมความเป็นไปของชีวิตเลย ท่านบอกว่า ถ้าเราจะเรียกแผนที่พันธุกรรมว่าเป็นพิมพ์เขียวตามกระแสหลักก็ไม่ผิด หากต้องเข้าใจว่าพิมพ์เขียวที่ว่านั้นไม่อาจก่อสร้างเป็นบ้านไปได้เลย...ทำไม? ก็เพราะว่าพวกนักไบโอฯ ได้ลอกเอา "โปรตีน" ที่จับอยู่บริเวณห่วงโซ่ทิ้งไปหมด ทั้งๆ ที่โปรตีนเหล่านั้นเคลื่อนไหว ปรับเปลี่ยนรูปทรงของห่วงโซ่ดีเอ็นเออยู่ตลอดเวลา และกระบวนการรับรู้ของเราตอบสนองต่อสภาวะแวดล้อมที่มากระทบอยู่ตลอดเวลา ดร.ลิปตันบอกว่า ต่อให้เราเอานิวเคลียสออกไปจากเซล เซลก็ยังเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมไปตามสภาวะแวดล้อมที่มากระทบผนังเซล โดยแจกแจงรายละเอียดเกี่ยวกับ "สัญญาณ" ภายนอกที่จะผ่านเข้าภายในได้นั้น การส่งผ่านและการแปลจะอยู่ที่ Cell Membrane หรือเยื่อหุ้มเซล กลไกนี้เปรียบเหมือนสวิตซ์เปิด-ปิดการทำงานเมื่อสัญญาณผ่านเข้ามาสู่ภายในเซล แล้วทำให้โปรตีนมีการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและพฤติกรรมต่างๆ (ยกตัวอย่างด้วยข้อต่อของห่วงโซ่ที่มีขั้วเหมือนกันจะผลักกัน แต่เมื่อมีการจับตัวของโปรตีนที่ปลายที่ท่อด้านใดด้านหนึ่ง ข้อต่อก็จะหันกลับเข้าหากัน ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวตลอดเวลา) ดังนั้น สัญญาณจากภายนอก "สิ่งแวดล้อม" ผ่านการ "รับรู้" ของเราเองต่างหากที่เป็นตัวควบคุม ไม่ใช่ยีนส์ อย่างที่กระแสหลักพยายามมั่วข้อมูล เพื่อหลอกลวงประชาชนให้เข้าใจผิดๆ เกี่ยวกับพันธุ์วิศกรรม การทำจีโนม โดยหวังประโยชน์เชิงพานิช Recent advances in cellular science are heralding an important evolutionary truning point. For almost fifty years we have held the illusion that our health and fate were preprogrammed in our genes, a concept referred to as genetic determinacy. Though mass consciousness is currently imbued with the belief that the character of one's life is genetically predetermined, a radically new understanding is unfolding at the leading edge of science. Cellular biologists now recognize that the environment, the external universe and our internal physiology, and more importantly, our perception of the environment, directly controls the activity of our genes. จากคุณ : หลานสาวนายพล - [ 10 ส.ค. 47 20:58:34 A:210.203.190.229 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผ่านมาอ่าน อ่านแล้วก็งง ผมว่า คนเราจะมายังไง แล้ว ไปยังไง ก็เอาเหอะ เปงคนดีก็พอแล้ว ช่วยกันรักษาสิ่งแวดล้อมนะคับ (ไม่เกี่ยวเล้ยตู) จากคุณ : GreenEyes - [ 10 ส.ค. 47 21:16:39 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 สำหรับท่านที่สนใจลึกๆ ลองเข้าไปเยี่ยมชมที่ http://www.spiritcrossing.com/lipton/biology.shtm ดูนะคะ จากคุณ : หลานสาวนายพล - [ 11 ส.ค. 47 08:24:19 A:210.203.187.26 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ๋อย!!! มึน แต่อ่านแล้วได้ความรู้ดีจัง ^^* จากคุณ : บลูชีส - [ 11 ส.ค. 47 11:45:34 A:203.118.84.58 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 ทฤษฎียังไม่ได้พิสูจน์ ก็คงต้องยอมรับไว้ในขั้นสมมุติฐาน ทฤษฎีวิวัฒนาการก็ตาม ข้อโต้แย้งก็ตาม ความเป็นจริง ของมัน อยู่ในระดับสมมุติฐานเท่านั้น ครับ ยังฟันธงอะไรไม่ได้ ครับ ว่า อะไรถูก อะไรผิด ยังไม่มีอะไรที่น่าตื่นตะลึง ครับ ... ถ้าพบมนุษย์ ต่างดาว ค่อยน่าตะลึงจริง ๆ ก็ยังไมสายนะครับ จากคุณ : prasitstar - [ 15 ส.ค. 47 14:40:35 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ทฤษฏีวิวัฒนาการ จัดเป็น proven theory ครับ จากคุณ : PUFF - [ 16 ส.ค. 47 08:43:24 ]