ความคิดเห็นที่ 1 เอางี้ จะตอบตามที่รู้นะ เมื่อเกี่ยวเสร็จแล้ว ก็แล้วแต่เจ้าของว่าจะเอาอย่างไร จะขายโรงสีทั้งหมด หรือว่าเก็บไว้ทำพันธุ์บ้างก็ได้ค่ะ ในกรณีที่เก็บไว้ทำพันธุ์ ก็แล้วแต่อีกหล่ะว่า เก็บไว้ใช้เอง หรือมีเพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียงมาขอซื้อ ซึ่งราคาก็จะพอๆ กับขายโรงสี ข้าวส่วนที่จะเก็บไว้ทำพันธุ์นั้น หรือที่เรียกว่าข้าวปลูก พื้นที่ส่วนนั้น เค้าจะต้องตัดหญ้า วัชพืช หรือข้าวปนออกก่อนค่ะ เพื่อเป็นการคัดพันธุ์ พอจะเข้าใจไหมคะ มีไรถามอีกได้ค่ะ จากคุณ : NoK_Zilla - [ 29 พ.ย. 47 09:13:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เข้าใจว่าตอนเกี่ยวข้าวก็จะได้เป็นรวงข้าวมา ในขั้นตอนการส่งโรงสี (หรือมีคนมารับซื้อไปโรงสี) ต้องทำอะไรก่อนหรือเปล่าครับ หรือขายพร้อมรวงไปเลย ลำดับขั้นตอนจะประมาณนี้หรือเปล่าครับ เกี่ยวข้าว ฟ่อนข้าว (แยกข้าวจากรวง) ตำข้าว (แยกเปลือก) ตรงนี้ครับที่ไม่ค่อยแน่ใจว่า ต้องทำกระบวนการเหล่านี้ก่อนส่งโรวสีหรือเปล่า ผิดพลาดตรงไหน แก้ไขเพิ่มเติมให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : ยังอยากเป็นคนไทยอยู่ - [ 29 พ.ย. 47 09:51:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โอ้ ถ้าเป็นบ้านเรา เค้าใช้รถเกี่ยวค่ะ ลงไปเกี่ยวในนา ฉับๆๆๆๆ พอรถเกี่ยวมันเกี่ยวรวงแล้ว มันก็จะผ่านกระบวนการต่างๆ ในรถแหล่ะค่ะ แล้วออกมาเป็นเม็ดเลย แล้วก็บรรจุลงกระสอบในรถเกี่ยวเลยค่ะ เดี๋ยวนี้เค้าไม่ค่อยใช้คนเกี่ยวกันแล้วค่ะ มันช้าและยุ่งยาก อย่างในกรณีที่คุณยกมา จะเป็นสมัยก่อนๆ ค่ะ ถ้าสงสัยก็ Add MSN ได้ค่ะ ben2541@hotmail.com ค่ะ จากคุณ : NoK_Zilla - [ 29 พ.ย. 47 10:05:08 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อย่างเพื่อนๆ ข้างบนบอกผสมกันครับ สมัยก่อน เกี่ยวด้วยมือ เค้าจะรอจนเข้าแก่ เหลืองสุกแล้ว จะทำการนาบข้าว(ใช้ไม้ขนาดใหญ่ ดันกดทับต้นข้าวให้ล้มลงไปจะได้เกี่ยวง่าย การเกี่ยว ก็จะระดมคน ที่เรียกว่า ลงแขก มาช่วยกันเกี่ยว เดินหน้ากระดานลุยเกี่ยวกันไป เกี่ยวเป็นกำๆไว้ในมือ พอเต็มมือก็วางกองไว้ คนตามหลัง ก็จะตามมารวมเก็บเป็นฟ่อนใหญ่แล้ว ใช้ตอกมัดให้เป็นฟ่อนโตๆ แล้วหอบไปรวมกองไว้ ตรงนี้ เค้าเรียกว่า "หอบข้าว" ตอนนี้ถ้าเราผ่านไปจะเห็นกองข้าวมัดเป็นฟ่อนๆ กองอยู่เต็มนา ด้านหลังพวกที่เค้าเกี่ยวเป็นแถวๆ เมื่อเสร็จหมด ก็จะใช้ไม้ปลายแหลมสองด้านแทงฟ่อนข้าว ด้านละฟ่อน หาบไปกองรวมกันที่ลานบ้าน (ไม่หอบไปเด๋วโดนขโมยหมด 5555555 ) ขั้นตอนต่อมา ก็คือการ "นวดข้าว" สมัยก่อนถ้าเป็นลานดิน เค้าจะเอาดินเหนียวผสมฟางบดอัดให้แน่นทำเป็นลานนวดข้าว การนวดข้าวก็คือการทำให้เม็ดข้าวเปลือกหลุดจากรวงข้าวออกมา เค้าจะเอาฟ่อนข้าว มาวางในลานและ ใช้ควายเดินย่ำให้เม็ดข้าวหลุดออกมา โดยคอยใช้ไม้เขี่ยไปเรื่อยๆ จนดูแล้วรวงข้าวไม่มีเม็ดข้าวเปลือกติด ก็เอาฟางข้าว เขี่ยออกมากองสุมเป็นกองฟาง ส่วนเมล็ดข้าวเปลือกก็แยกเอาไปฝัด แยกเอาเศษผงออกเหลือแต่เมล็ดข้าวไว้ ข้าวเปลือกที่ ได้มาก็แบ่งเป็นสามส่วน ส่วนหนึ่ง ไว้ทำพันธ์ อีกส่วนเก็บไว้ตำกิน อีกส่วนขายโรงสีข้าว การตำข้าว คือการเอาเปลือกเมล็ดข้าว(แกลบ) ออกจากเมล็ดข้าวเปลือก ให้ได้แต่เมล็ดข้าว ซึ่งอาจจะเรียกว่า ข้าวซ้อมมือ ซึ่งมันก็คล้ายกับการสีข้าว แต่การสีข้าว นอกจากเอาเปลือกข้าวออกแล้ว จะมีการขัดขาวเอาส่วนเคลือบผิวข้าวหรือพวกรำออกไปด้วย ทำให้ได้เม็ดข้าวที่ขาวกว่า แต่ด้อยวิตามินกว่า แต่ปัจจุบัน การเกี่ยวข้าวด้วยมือ กับ นวดข้าว เริ่มหายไปหมดแล้ว รถเกี่ยวข้าว เข้ามาแทน โดยพอข้าวแก่แล้ว ก็ใช้รถเกี่ยววิ่งลงไปมันจะตัดรวบข้าวมาเข้าเครื่องแล้วก็ จัดการนวดรีดเมล็ดข้าว ออกมาพ่นเศษฟางป่นๆทิ้งไป ดังนั้นเดี๋ยวนี้ เราจะไม่ค่อยเห็นกองฟาง ตามบ้านเป็นกองใหญ่ๆ กันแล้วเพราะว่ารถเกี่ยวมันบดตัดเป็นท่อนเล็กๆเป็นเศษไปเกือบหมด ส่วนข้าวเปลือกที่ได้ออกมาก็จะเหมือนกับ ที่ได้จากการนวดข้างต้น เด๋วนี้ มีรถสีข้าวเล็กขายอีกแล้ว วิถีชีวิตชาวนาไทย ก็เริ่มเปลี่ยนไป เรื่อยๆ จากคุณ : -=Jfk=- - [ 29 พ.ย. 47 16:11:58 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แหม คุณหมอเจตอบได้ละเอียดมากเลยครับ ขอเสริมนิดเฉพาะการนวดข้าวนะครับ (อย่างอื่นก็คล้ายๆกัน) การใช้ควายย่ำนวดข้าวเพื่อให้เมล็ดข้าวหลุดออกจากรวง คงจะเป็นวิธีนวดข้าวของชาวนาภาคกลางครับ แต่ชาวนาทางอิสานจะใช้แรงคนตี เขาเรียกว่าตีข้าวครับ โดยจะใช้ไม้ท่อนพอเหมาะมือสองท่อน ยาวประมาณแขน ปลายไม้ทั้งสองข้างผูดด้วยเชือกห่างกันประมาณ 40 ซม. เพื่อใช้หนีบรัดฟ่อนข้าวให้แน่นแล้วตีลงกับพื้น (ลานนวดข้าว) เพื่อให้เมล็ดข้าวหลุดออกจากรวงครับ การตีข้าวก็มีการลงแขกเช่นกันครับ ตอนกลางคืนหนุ่มสาวก็มักจะมารวมกันที่ลานนวดข้าว บริเวณนั้นเขาจะจุดตะเกียงเจ้าพายุให้สว่าง สาวๆจะเป็นฝ่ายช่วยทำอาหารและตีข้าวบ้าง แต่ที่ยืนตีเป็นหลักมักจะเป็นคนหนุ่ม ห่างจากลานนวดประมาณสิบกว่าเมตร เขาจะปักไม่ไผ่เสี้ยมปลายไว้ท่อนหนึ่ง (ลานใหญ่ก็อาจหลายท่อน) ที่เรียกกันว่าไม้หลาว เมื่อตีฟ่อนไหนเสร็จก็จะเหวี่ยงฟ่อนนั้นให้ไปเสียบยังไม้หลาวเพื่อเอารางวัล คือถ้าใครเสียบถูกก็จะได้ราววัลเช่น บุหรี่ หรือลิโพเป็นต้นครับ จากคุณ : บุญถิ่น - [ 29 พ.ย. 47 17:12:52 A:203.156.73.85 X: TicketID:001764 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านของคุณบุญถิ่นแล้วนึกได้ ทางภาคกลาง ก็มีเหมือนกัน ครับที่ใช้ไม้ตีนวดข้าว และบางพื้นที่ ก็มีการทำราวไม้พาดไว้ แล้วใช้ฟ่อนข้าวที่ไม่ใหญ่มากฟาดกับราวไม้นี้ให้เมล็ดข้าวหลุดแทนการนวด ครับ จากคุณ : -=Jfk=- - [ 29 พ.ย. 47 18:16:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ทุกวันนี้มี 2 ระบบใหญ่ๆ ครับ เกี่ยวด้วยมือ กองทิ้งตากแดดสัก 1-2 วัน(ถ้าไม่มีฝน) แล้วนวดด้วยเครื่องนวดข้าว บางแห่งอาจเกี่ยวด้วยเครื่องเกี่ยววางราย (ตัดข้าวเรียงเป็นแถว) จะพบในภาคเหนือตอนบน อีสานบางส่วน ภาคใต้ แถบที่เป็นเขา แปลงเล็กๆ ข้าวเปลือกที่ได้จะค่อนข้างแห้ง สีได้เลย หรือเก็บรอสีภายหลังได้ กับ เกี่ยวด้วย รถเกี่ยวนวดข้าว ที่เกี่ยวออกมาเป็นเมล็ด จะพบในภาคกลาง ภาคเหนือตอนล่าง อีสานแถบทุ่งกุลาร้องไห้ ข้าวเปลือกจะต้องเอาไปอบ หรือตากแดด ก่อนเก็บหรือสีในโรงสี ส่วนเกี่ยวด้วยมือ นวดด้วยวิธีควายย่ำ ตีข้าว คงหายากแล้ว จากคุณ : Pom.com - [ 30 พ.ย. 47 00:23:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เอาที่ข้าวปลูกก่อนนะครับ การเลือกข้าวปลูกนั้น ชาวนาจะเล็งไว้ตั้งแต่ การแตกกอ คอยเวียนดู  ทุกครั้งที่ไปนา  หากเห็นว่า ข้าวกอไหน แตกกอดี จะหมายตาไว้ แล้วคอยช่วงตั้งท้อง  หาก มีหลายแห่ง (นาผืนใหญ่ .. ตรงนี้นาผืนเล็กไม่เกี่ยว) จะเอาไม้ปักไว้เป็นเครื่องหมาย หลังจากนั้น จะคอย 21 วันข้าวจะแก่ได้ที่ พร้อมเกี่ยว ชาวนาจะ ดูอีกทีว่า กอที่ได้หมายไว้นั้น รวงข้าวโน้มมากน้อยเพียงใด หากโน้มลงมาก และมีการติดรวงดี เมล็ดเต่งดูงาม จะเก็บทั้งรวงไว้ทำพันธุ์ หากรวงไม่เต็ม เมล็ดไม่เต่งจะคัดทิ้งเสียแต่วันนั้น การเก็บจะเก็บประมาณ 2 หาบ หรือหนึ่ง 2 - 3 ถัง ต่อหนึ่งไร่ มีนาเท่าใด ก็เก็บมากขึ้นไปตามส่วน  หากนาดี น้ำดี ดูแลดี จะมีข้าวดี และสวยมากกว่า ส่วนที่จะเก็บไว้ทำพันธุ์ อาจมีเพื่อนบ้าน หรือมีข่าว  ว่าข้าวนาเรา ดีกว่าที่อื่น ก็จะมีเพื่อนบ้าน ระแวกเดียวกัน มาขอซื้อ ไปทำพันธุ์ บางทีมาจากต่างตำบลก็มี    วิถีไทยครับ มีอะไรดีก็แบ่งปันกัน ปกติข้าวนั้นตั้งท้อง เจ็ดวันเอง แล้วจะเริ่มแทงช่อออกมาเป็นช่อดอก หลังจากนั้น จะมีการผสมเกสรในตัวเอง หรือกับดอกใกล้ๆ   ข้าวจะผสมข้ามพันธุ์ไม่มาก ปกติชาวนาจะปลูกข้าวพันธุ์เดียวกันทั้งเวิ้ง ดอกข้าวนั้นจะบานและหุบช่วง 10.00 -11.00 น เท่านั้น ดอกข้าวเป็นดอกสมบูรณ์เพศ  จึงสามารถผสมในกอของตัวเองได้ หลังจากการแทงช่อดอก 7 วัน ข้าวจะตั้งท้อง และโน้มตัวลง ชาวบ้านจะบอกว่า ข้าวโน้มแล้วนะ  ... นั่นหมายถึงว่า หลังจาก การโน้มแล้ว อีก 7 วันจะพอดีวันเกี่ยว  นับรวมตั้งแต่ตั้งท้องได้  21 วัน จากการแทงช่อจะถึงเวลาเกี่ยว ซึ่งหากที่ใดมีน้ำดี บางกอยังคงมีเขียวปนอยู่ เรียกว่า ระยะพลับพลึง  คือมีเหลืองมากกว่าเขียว บางแห่ง อาจรอให้ถึงเหลืองเต็มท้องทุ่งก็ได้  ทั้งนี้เพราะ ไม่มีคน ไม่มีรถ ไม่มีเงิน ไม่มีการลงแขก  หรือลงแขก ก็ได้คิวทีหลังเพื่อน จึงต้องปล่อย ให้ เหลืองจนงอม  ข้าวบางพันธุ์ เหลืองจนงอม ก็ไม่ยอมหล่น บางพันธุ์  หากเกิน 15 วันจะร่วงง่าย  ทั่วๆ ไป 15 วัน หลังจากเหลือง จะยังคงเกี่ยวได้อยู่ แต่ต้องมือเบานิดหน่อย   พอเกี่ยวแล้ว จะวางเป็นฟ่อนๆ ไว้ ใกล้กอข้าว หลังจากนั้น พอตกเย็น หรือวันรุ่งขึ้น ช่วงเช้าๆ จะรวมฟ่อนมาเป็นกอง โดยเอาส่วนที่เป็นรวง วางไว้ข้างใน ส่วนฟางไว้ข้างนอก กองไว้สูงท่วมหัว เป็นกองๆ ส่วนบนสุด เอาฟางถักเป็นร่มดูคล้ายหมวกเจ๊ก กันฝน พอป้องกันได้ บ้าง ถือว่าเบาใจได้ การเก็บรวมกองนี้ ไม่นิยมทำตอนบ่าย เพราะความชื้นน้อย เมล็ดข้าวจะร่วงได้ง่าย จึงทำกันแต่เช้า  หากเจ้าของขยัน บางทีตื่นก่อนไก่ ก็มานาแล้ว  แม่บ้าน จะเป็นคนส่งข้าวส่งน้ำ ถึงกลางนาเลย  หากนาอยู่ไกลบ้าน จะนอนที่เพิงกลางท้องทุ่ง ไม่กลับเรือนแล้ว รอได้ข้าวเปลือกเต็มเกวียนจึงกลับทีหนึ่ง เอาหละ พอได้ข้าวปลูก ตามที่ต้องการแล้ว  ก็ถึงคราวเกี่ยวข้าวกันซะที ข้าวภาคกลางนั้น กอใหญ่ รวงห่างฟางเยอะ  อาวุธที่ใช้เกี่ยวจึง โค้งและโตตามไปด้วย  ที่เห็นออกทีวี  ที่มีฟ้อนรำเคียวเกี่ยวข้าวนั้น เป็นแบบภาคกลางทั้งสิ้น  ชาวนาจะเอามือซ้ายรวมกอข้าวที่ระยะสูงประมาณ หัวเข่า แล้วเอาเคียว รำเข้ามาด้วยมือขวา ขอเรียกอาการนี้ว่ารำ เพราะดูแล้วคล้ายจริงๆ เข้ามาเกี่ยวข้าวด้านล่างของกำมือซ้าย พร้อมตวัดนิดหน่อย กอข้าวจะขาด แล้วรวบทั้งฟางทั้งรวงวางไว้ข้างๆกอ ทำไปเรื่อยๆ เป็นหน้ากระดาน หากหนุ่มใดทำได้ดี เร็วและเป็นระเบียบ จะมีสาวๆ แอบมองอยู่  (ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน) ไม่นานนัก ไม่น่าพ้นพรรษาหน้า ไอ้หนุ่มคนนั้น  คงจะมีคู่ได้โดยไม่ยาก หากนาไม่ใหญ่ ช่วงเย็นจะ ช่วยกันโหม ตีข้าวให้เมล็ดหลุด แล้วเก็บรวมไว้ หากนาใหญ่ จะต้องเก็บรวมกองไว้ดีทีเดียว หากไม่ตี จะใช้ควายเหยียบให้เมล็ดข้าวหลุด ได้มากพอ จะตวงเป็นทะนาน ใส่เกวียนกลับบ้านขึ้นยุ้งถือว่าเสร็จ ข้าวนั้นหากขายช่วงต้นฤดูเก็บเกี่ยวจะไม่ได้ราคา ใครขายข้าว กลางทุ่ง จะถูกค่อนขอดว่าร้อนเงินหนักหนา  แต่ก่อนเจ็บป่วยอย่างไร จำต้องเข็นเกวียนให้ถึงบ้านเสียก่อน แล้วจึงขาย  ขายเท่าที่จำเป็น วันนี้  แม้ข้าวยังไม่ตั้งท้องก็ขายแล้ว เรียกว่า "ขายเขียว" บ้างก็ขาย ก่อนเกี่ยว บ้างก็ขายหลังเกี่ยว บ้างก็ขายคารวง ไม่มีใครว่าใครอีกแล้ว ด้วยยุคสมัยเปลี่ยนไป   การลงแขกน้อยลงทุกที มีแต่รถเกี่ยวข้าว+ นวดเสร็จ ตกเย็นชาวนามีหน้าที่ เอากระสอบข้าวเปลือกกลับบ้านเท่านั้นเอง หรือไม่ก็ เรียกรถเถ้าแก่โรงสีมารับข้าวเปลือกไปเลย เย็นๆ จะเห็น ชาวนาจะขับ E-TAN ตามรถบรรทุกไปที่ตาชั่งโรงสี แล้วรับเงินสดๆ  ไม่ต้องเกรงว่าใครจะค่อนขอด หลังจากมีกรมกวิชาการเกษตรมานาน  วันนี้ชาวนารู้ว่า หากผ่านไป 3 ปี ควรเปลี่ยนพันธุ์ข้าวใหม่ ก็ไปจองซื้อเอากับเกษตรตำบล หรือหากมีรถมีเงิน ก็ไปซื้อเมล็ดพันธุ์ได้ที่ศูนย์ ขยายพันธุ์พืชในจังหวัดใหญ่ๆได้ เช่น ปทุมธานี แปดริ้ว โคราช พิษโลก คอนหวัน ลำปาง เชียงใหม่ เป็นต้น ข้าวทางเหนือ กะอีสาน และใต้นั้น ต่างจากภาคกลาง ท้องนาก็ต่างกัน หากอยากรู้ ก็ post ถามมาก เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง  ไม่งั้น ที่ว่ามานี้ จะยาวเกินไป ไม่มีคนอ่าน แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 47 00:53:22 จากคุณ : น้าพร - [ 30 พ.ย. 47 00:47:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โอย.. แย่เลยนาเรา เกี่ยวกองไว้พอดี วานนี้ ฝนลงซะแล้ว นึกแล้วว่า น้าพร ต้องมา เนื้อๆ แท้ๆ เป็นสารคดี เชิงวิชาการ+ตำนาน จริงๆ อย่าน้อย ผม หนึ่งคนละ ที่ชอบอ่าน ขอบคุณมากครับ แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 47 08:47:19 จากคุณ : nerdster - [ 30 พ.ย. 47 08:36:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณทุกๆท่านเลยครับ อ่านแล้วคิดถึงบรรยากาศชนบทสมัยก่อนจริงๆ จากคุณ : ยังอยากเป็นคนไทยอยู่ - [ 30 พ.ย. 47 09:42:49 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านของน้าพร แล้วสุดยอดเลยครับ จากคุณ : -=Jfk=- - [ 30 พ.ย. 47 11:16:45 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นด้วย กับคุณ jfk ครับ อยากให้คุณ น้าพร เล่าต่อครับ จากคุณ : ยังอยากเป็นคนไทยอยู่ - [ 1 ธ.ค. 47 10:42:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ต่อเรื่อง ท้องนาก็แล้วกันนะครับ  ขอเล่าทางเหนือก่อนครับ ที่นาทางเหนือนั้น เป็นแปลงเล็ก ใครที่มีนาเกิน 3 ไร่ ถือว่าค่อนข้างมีฐานะ ใครมีเกิน 10 ไร่ ถือว่ามีทรัพย์  ใครมีเกิน 50 ไร่ อาจเรียกได้ว่า พ่อเลี้ยง ที่นาทางเหนือเกิดจากการหักร้างถางพง  เนื่องจากที่ราบเสมอกันแทบไม่มี จะมีเป็นเนินบ้าง ที่ดอนบ้าง สูงต่ำสลับกันไป แม้ระดับต่างกันไม่มาก เช่น 30 เซ็นต์ 50 เซ็นต์  ก็ตาม แต่ที่แบบนี้เก็บน้ำไม่อยู่   ชาวนาแก้ปัญหาโดย ทำเป็นคันนาขึ้นมาแล้วกั้นเป็นแปลงขนาดเล็ก ประมาณด้านละ 8 เมตร 10 เมตร หรือ 15 เมตร ตามแต่พื้นที่อำนวย   วิธีนี้จะทำให้ขังน้ำฝนได้ และปรับให้เป็นแนวระดับราบเสมอกันได้ง่าย การปลูกข้าวโดยการ “ดำนา” นั้น ต้องการ ให้ระดับน้ำในนาข้าวเสมอกัน ข้าวจะได้โตเท่ากัน ง่ายต่อการดูแล และเก็บเกี่ยว นาแต่ละแปลง ทางเหนือเรียกว่า “ไฮ่” ฝังดูคล้ายๆ กับคำว่า “ไร่” ของภาคกลาง แต่คำว่า “ไฮ่” นี้หมายถึงแปลงนาแปลงหนึ่ง แปลงนาที่ว่านี้ ก็คือ ที่ดิน ที่มีคันนาล้อมรอบ รูปคล้ายสี่เหลี่ยมผืนผ้าบ้าง ด้านเกือบเท่าบ้าง หรือคางหมูบ้างตามสภาพพื้นที่   ขณะที่ แปลงแบบนี้ภาคกลางเรียกว่า “อัน”  หนึ่งอันอาจมีพื้นที่ หนึ่งไร สองไร่ หรือ สามไร่ก็ได้ ทางภาคกลางมักจะใช้หน่วยของความยาวเป็น “เส้น” หมายถึงความยาว 20 วา = 40 เมตร แต่ทางเหนือใช้หน่วยความยาวเป็น วา และ ศอก หนึ่งวา ยาว สองเมตร หนึ่งศอกยาว 50 เซ็นต์  หากวัดระยะกันไม่เกิน 20 เมตร มักจะใช้หน่วยเป็นศอก ที่นาเกินกว่า 60 % ของทางเหนือเป็นนาน้ำฝน ชาวบ้านเรียกว่านาน้ำฟ้า ที่เหลือเป็นชลประทาน  รับน้ำจากเขื่อน และฝายทดน้ำใหญ่ๆ   คลองส่งน้ำทางเหนือเรียกว่า “ลำเหมือง” คลองเล็ก หรือลำประโดง เล็กๆ แบบคลองใส้ไก่ของภาคกลาง ทางเหนือเรียก “เหมือง” เฉยๆ ก่อนฤดูทำนา ชาวนาที่ใช้น้ำจากเหมืองจะรวมตัวกัน ไปขุดลอกลำเหมืองทุกปี เพราะ ลำเหมืองนี้จะมีน้ำเฉพาะฤดูฝนเท่านั้น สิ้นฤดูฝนแล้ว น้ำก็ไม่มีอีก ทั้งดิน ทั้งทราย และหญ้าจะขึ้นรกเต็มไปหมด น้ำขาดไปเพราะฝนนั้นเคลื่อนตัวลงทิศใต้ ตามฤดูกาลเช่นสามวันที่ผ่านมา ที่มีพายุเข้าทางใต้ เนื่องเพราะ ความกดอากาศสูงจากจีนแผ่ลงมาดัน แนวลมมรสุมจึงเลื่อนลงใต้ไปตามแรงผลักของความกดอากาศสูงที่ว่ามา แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 47 12:18:13 จากคุณ : น้าพร - [ 1 ธ.ค. 47 12:12:40 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ต่อครับ การขุดลอกลำเหมืองนี้  จะทำโดยพร้อมเพรียง   ใครมีนามากมีนาน้อยไม่สำคัญ หากใครไม่มา จะต้อง จ่ายเงินให้แก่คนที่มานั้น ทั้งหมด คิดแล้วก็เป็นเงินหลายร้อยถึงพันบาท  ทั้งยัง   จะไม่ได้รับความร่วมมือในการงานอื่นๆ อีกหลายอย่าง ดังนั้น การรวมตัวกัน ก่อนฤดูนี้ เป็นเรื่องสำคัญยิ่ง ชาวบ้านเขาถือกันมาก จะอย่างไรก็ตาม หากไม่ถึงกับมีเรื่องคอขาดบาดตายจะต้องมา “ลอกเหมือง” กินเวลา สามวันบ้าง สี่วันบ้าง ตามแต่ความยาวของลำเหมือง การขุดลอกนี้ก็ใช้ จอบ พลั่ว และมีดพร้า บ้าง ตามแต่สภาพ เพราะลำเหมืองนั้นกว้างประมาณ สองเมตร เท่านั้นเอง และมักจะมีต้นไม้ ต้นไผ่ ปกคลุมแนวคันเหมืองโดยตลอด   จึงต้องมีมีด มีพร้ามาด้วย หลังจากขุดลอกแล้วจะมีคน คนหนึ่งได้รับการแต่งตั้งให้มีหน้าที่ดูแลน้ำ เรียกว่า “จ่าเหมือง”  หรือ “แก่เหมือง” ทำหน้าที่ไขน้ำเข้าลำเหมือง   บางครั้งต้องแบ่ง วันคู่วันคี่กับหมู่บ้านอื่น   จึงต้อง คอยเป็นธุระไขน้ำตลอดฤดูทำนาไม่ได้ขาด นอกจากนี้ยังต้อง   คอยดูด้วยว่าเจ้าของนาแปลงใด ที่ใช้น้ำเกินความจำเป็น เขาจะเข้าไปปิด และทดน้ำเข้าไปให้นาแปลงอื่น  หากจ่าเหมือง ปิดแล้ว เจ้าของนาจะเปิด ต้องขออนุญาต จากจ่าเหมืองก่อน หากไม่ขออนุญาต แต่ทำไปโดยพละการ จะถูกปรับเป็นข้าวเปลือก ตามแต่ตกลง ค่าตอบแทนที่จ่าเหมืองได้รับคือข้าวเปลือก จำนวน 1 ถังต่อหนึ่งไร่ ใครมีมาก จ่ายมาก มีน้อยจ่ายน้อย หากนาไม่ได้ผล ทั้งจ่าเหมือง และเจ้าของหนาก็หน้าแห้งไปตามๆ  กัน จ่าเหมืองนี้ มักจะไม่ทำนา เพราะ ต้องเป็นธุระ ตลอดฤดูทำนา ไม่มีเวลาไปดูนาของตัวเอง  ชาวนาจึงต้อง ให้ค่าตอบแทนเป็นข้าว นอกจากนี้ ยังต้องรับเป็นธุระไปติดต่อกับ เจ้าหน้าที่ของชลประทาน เพื่อประสานงานการใช้น้ำ  การจัดสรรน้ำกับตำบล หมู่บ้านอื่นๆ รวมถึงการรับข่าวสารจากทางการเรื่องน้ำแล้ง หรือฝนชุก น้ำท่วมอีกด้วย จะได้กลับมาบอกคนในหมู่บ้าน  ให้เตรียมการได้ถูกต้อง Post ครั้งต่อไป เป็น การทำนา ของทางเหนือครับ รอวันพรุ่งนี้ครับ แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 47 12:18:56 จากคุณ : น้าพร - [ 1 ธ.ค. 47 12:13:17 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ข้อมูลดีๆ ที่หาอ่านได้ยาก ช่วยกันชูมือหน่อย ครับ อย่าเพิ่งให้หล่นขอบจอ จากคุณ : nerdster - [ 1 ธ.ค. 47 12:50:39 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แวะมาโหวด ด้วยคนครับ น้าพร มีอะไร น่าสนใจ เกี่ยวกับวิถี ชาวนาไทย ถ่ายทอดลงที่นี่เลยนะครับ รบกวนสมาชิกโหวดกระทู้นี้ ไว้ด้วยครับ จากคุณ : -=Jfk=- - [ 1 ธ.ค. 47 15:15:00 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ได้ความรู้มากเลย ขอโหวตให้อีกเสียง อยากให้คนกรุงได้รู้ขั้นตอน ก่อนที่จะมาเป็นข้าวในจานกันมาก ๆ จากคุณ : ติปาถะ - [ 1 ธ.ค. 47 17:38:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วคิดถึงบ้านเลยอ่ะ จากคุณ : jaminonez - [ 1 ธ.ค. 47 18:15:27 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เจ๋งครับ อ่านแล้วนึกถึงแถวบ้าน ไม่ได้ไปเห็นช่วงทำนานานแล้วซี จากคุณ : ....4จุด - [ 1 ธ.ค. 47 23:43:30 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขออภัยที่ไม่เกี่ยวกับกระทู้นะครับ แต่คิดว่าควรจะนำมาเสนอ เป็นเวปไซต์พระอภิธรรม ที่มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยทำนะครับ http://www.buddhism-online.org/ContentSect01A.htm แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 47 01:34:19 จากคุณ : Hypoentropic - [ 2 ธ.ค. 47 01:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คิดถึงตอนเป็นเด็ก ๆ เลยวุ้ยย จากคุณ : NooM_Suphan - [ 2 ธ.ค. 47 08:54:19 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ยังคงตามอ่านอยู่ครับ จากคุณ : ยังอยากเป็นคนไทยอยู่ - [ 2 ธ.ค. 47 09:37:04 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ดีมากค่ะ รุ่นทวดเรายังปลูกข้าวอยู่ รุ่นปู่กะตาเปลี่ยนจากทำนามาเป็นค้าขาย พ่อแม่เราก็ค้าขาย พอถึงเราเป็นช่างเทคนิค กลับไปปลูกข้าวไม่เป็นแล้ว อ่านแล้วคิดถึงสมัยเก่าๆ จังเลย เราเกิดไม่ทันคุณตา ไม่เห็นนาข้าวแล้ว เจอแต่ร้านค้ากะโรงงาน จากคุณ : SNHL (SNHL) - [ 2 ธ.ค. 47 10:25:05 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่รู้ทำไมอ่านแล้วรู้สึกขนลุก เหมือนน้ำตามันจะร่วง ๆ จากคุณ : SpiritDreamInside - [ 2 ธ.ค. 47 13:17:00 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ..ต่อครับ มาว่ากันถึงการทำนาของทางเหนือ ครับ ก่อนหน้านา ประมาณกลางเดือน มิถุนายนของทุกปี ชาวนาจะไถนาแปลงเล็ก และปรับให้ดี ไว้ นาแปลงนี้จะเลือกที่ดีที่สุด ใกล้แหล่งน้ำที่สุด มีพื้นที่ประมาณ ไม่เกิน หนึ่งไร่ (ค่าเฉลี่ยของทางเหนือ) เตรียมเป็นแปลงสำหรับ หว่านกล้า โดยใช้ข้าวเปลือก 4.5 ถัง ต่อ นา 5 ไร่ ตัวเลขแท้ๆ ไม่เป็นทศนิยมดอกครับ ผมแปลงมาจาก ภาชนะตวงของทางเหนือ ที่เรียกว่า “ต๋าง” ต๋างคือกระบุงสูง หนึ่งต๋างประมาณ ถังครึ่ง และหนักประมาณ 14 กก. เขาใช้อัตราส่วน 3 ต๋าง ต่อพื้นที่ดำนา 5 ไร่ ชาวนาจะเอาข้าวที่คัดพันธุ์ไว้ มาเทลงตุ่มน้ำ แล้วแยกเมล็ดข้าวลอยออกไป เหลือแต่เมล็ดข้าวที่จม ข้าวจมถือว่ามีน้ำหนัก และงอกง่ายให้ต้นกล้าที่แข็งแรง .. ตรงนี้ขอเสริมนิดหนึ่งครับ เทคนิคข้าวจมข้าวลอยแบบนี้ยังไม่ดีพอ ครั้งหนึ่ง ร่วมยี่สิบปีก่อน นักวิชาการเกษตร ของกรมวิชาการฯ ท่านหนึ่ง ได้แนะนำว่า ควรใช้ เกลือละลายน้ำแล้ว เอาไข่สดลงลอยดู หากไข่สดนั้น ลอยพ้นน้ำเกลือเป็นวง ประมาณเกิน เหรียญ ห้า แต่ไม่เกิน เหรียญสิบ ถือว่าน้ำเกลือนั้นพอดี ต่อการนำข้าวลงแช่ เพื่อดูว่า เมล็ดข้าวนั้น เต่งและมีน้ำหนัก พอดี ที่จะงอกเป็นต้นกล้าที่แข็งแรงหรือไม่ เป็น การหา ถ.พ. แบบพื้นบ้านครับ แต่ไม่ได้รับความนิยม เพราะ ต้องเตรียมการ และน้ำเกลือนั้น ใช้แล้ว ต้องทิ้ง อย่างไรก็ตาม เทคนิคนี้ ท่านผู้สนใจ อาจนำไปประยุกต์ ใช้ในการอื่นได้ .. กลับมาเรื่องการเตรียมข้าวหว่านกันต่อครับ หลังจากได้คัดเอาข้าวเมล็ดที่เต่งดีมาแล้ว จะเอา ข้าวนั้นใส่กระสอบ หรือ กระบุงแช่น้ำไว้หนึ่งวัน ช่วงเย็น จะเอาขึ้น แล้วหมักให้ชื้นอีกหนึ่งคืน รุ่งเช้าข้าวจะงอกรากออกมา นิดหน่อย ดูแล้ว เป็นเส้นขาวไปทั่ว .น่าชื่นใจ หากไม่มีรากงอก หรืองอกน้อย เขาอาจลองหมักชื้นไว้อีก คืนหนึ่ง หากยังเหมือนเดิม ต้องตัดใจทิ้งทั้งหมด แล้วไปหาข้าวปลูกจากเพื่อนบ้าน เอาหละเอาเป็นว่า เมื่อทุกอย่างได้ที่ ก็จะเอาข้าวปลูกนั้นไปหว่านถี่ๆ ในแปลงนาที่จะทำปลูกต้นกล้า หว่านแล้ว คอยดูน้ำอย่าให้ขัง เมื่อข้าวงอกได้ประมาณหนึ่งนิ้ว จึงไขน้ำเข้าแปลงทีหนึ่ง คอยดูไม่ให้ขาด และไม่ให้ขัง หากน้ำขาด จะมีหญ้าขึ้น หากน้ำขังนานข้าวอาจตายได้ จากคุณ : น้าพร - [ 2 ธ.ค. 47 14:14:27 ]

ความคิดเห็นที่ 26 การเตรียมแปลงต้นกล้านี้ ต้องพิถีพิถันอย่างยิ่ง ต้องไถแปลงให้ดี ต้องเก็บเศษหญ้าฟาง ออกให้หมด ดูแมลง ดูมดด้วย ไม่งั้น ทั้งมด ทั้งแมง คาบเอาเมล็ดข้าวไปเสีย ถือว่าสูญแรงปล่าว พอได้ที่แล้วจึงไขน้ำเข้า จนแฉะ แล้วไขออก กะเวลาให้พอดีกับการหว่านเมล็ดข้าว หากมีปุ๋ยก็หว่านปุ๋ยนิดหน่อย ห้ามหว่านปุ๋ยมาก ไม่งั้นต้นกล้างามเกินไป ส่วนใหญ่มักไม่ใช้ปุ๋ย เพราะเกรงว่าจะเผือใบ (มีใบมากเกินไป) ครบ 30 วัน หรือไม่ควร 35 วัน ต้นกล้าจะสูงประมาณ 40 เซ็นต์ ถือว่าพอดีทีเดียว จึงถอนออก มาตัดใบช่วงปลายออกประมาณ 1/3 หรือ 2/5 เพื่อลดการคายน้ำ แล้วมัดรวมเป็น มัดๆ โตประมาณ ขวดแม่โขง ลำเลียงไปท้องทุ่ง แล้วก็ช่วยกันดำนา การดำนานั้น เขาดำถอยหลังครับ ไม่ว่าเครื่องจักรหรือ คน ก็ดำถอยหลัง ระยะห่าง 20 – 25 เซ็นต์ ทั้งระหว่างแถว และ ระหว่างต้นเท่ากัน ที่นา 1 ไร่ คนสี่คน ใช้เวลาดำ ประมาณ 1 วันเต็มๆ มากน้อยก็เทียบไปตามส่วน . ตรงนี้เป็นต้นทุนของค่าแรงครับ แต่ชาวนาไม่เคยคิดเลย ถือว่า แรงของเขา เขาไม่คิดเงิน ตามหลักเศรษฐศาสตร์ ต้องคิด ไม่งั้น แรงงานนี้ จะแฝงไปเรื่อยๆ จนถึง เมล็ดข้าวที่อยู่ในช้อนของเรา เมื่อเราตักเข้าปาก นั่นเลยครับ ตรงนี้เป็นที่มาของคำว่า “บุญคุณของชาวนา” ก็เราได้รับประทานแรงงานส่วนเกิน ของเขาไปแล้วอย่างไรเล่า ข้าวสารอย่างดีเยี่ยมนั้น หากให้เป็นธรรม ต้องขายที่ราคา กก. ละ 40 บาทขึ้นไป แต่เรา ซื้อกันที่ 20 หรือน้อยกว่า พ่อค้ากดราคา โรงสีกดราคา คนกิน ข้าวแพง ก็บ่น เรากินข้าวกัน วันละ 0.5 ลิตร (ค่าเฉลี่ย) ผมกิน 0.3/วัน ครับ ข้าว ยี่สิบลิตรหนัก 16 กิโล ราคา 380 บาท ทั้งปี เป็นเงินค่าข้าว = {365 x (16/20x 0.5)} = 146 กก. @ 20.- คิดเป็นเงิน 2,920 บาท/ ปี วันละ 8 บาท หากเพิ่มเป็น วันละ 16 บาท ผมเชื่อว่า ไม่น่ามีปัญหากะกระเป๋าเราๆ เอาหละ หาก 16 บาท/วัน มากไป ขอแค่อีก 4 บาท เป็น 12 บาทต่อวัน เชื่อว่า ชาวนา และคนไทย จะดีใจทั่วหน้า เราคนทำมาหากิน ไม่น่าเดือดร้อน พักเรื่อง เศรษฐศาสตร์ และ คณิตศาสตร์ท้องนาไว้ก่อน .. เล่าเรื่อง ดำนาต่อครับ ก่อนดำนาชาวนานจะต้องไขน้ำเข้านา ทิ้งไว้ก่อน15 วัน แล้วไถดะ ไถแปร ลงคาดปรับให้เรียบ แล้วจึงไขน้ำแช่ไว้อย่างนั้น การไถดะนั้น ใช้น้ำน้อย หรือชื้นๆ ก็พอ ส่วนไถแปร และลงคราดนั้น น้ำต้องมาก ไม่งั้น ท้องนา ไม่เรียบ และดินไม่เละ จะดำนายาก ช่วงนี้ ต้องใช้น้ำมากหน่อย น้ำก็มากจาก ลำเหมืองที่ว่าไว้ ในคราวก่อนไง น้ำจากลำเหมืองมาจากไหน จากคุณ : น้าพร - [ 2 ธ.ค. 47 14:14:59 ]

ความคิดเห็นที่ 27 น้ำในลำเหมือง ก็ มาจากคลองชลประทาน น้ำจากคลองชลประทานมากจาก ลำน้ำสายใหญ่ จากต้นน้ำที่ไหลรวมจากลำธารบนดอย น้ำบนดอยมากจากฝน น้าฝนมาจากลมมรสุม ลมมรสุมมาจาก ไอน้ำในทะเล ส่วนไอน้ำในทะเล มาจาก แสงแดดส่องในมหาสมุทรทางซีกโลกเหนือมากกว่าทางใต้ และทาง ศูนย์สูตร ชาวนาจะกำหนดวันจาก ปฏิทินทางจันทรคติ เรียกเป็นเดือน เจ็ดเดือนแปด และข้างขึ้นข้างแรม มักจะมีการหว่านกล้ากันในเดือน10 ขึ้น 15 ค่ำ หรือก่อนหน้านั้นนิดหน่อย ระยะนี้ตรงกับ ขึ้น 15 คำเดือน แปด ของภาคกลาง (ทางเหนือนั้นเขานับเดือน เร็วกว่าภาคกลาง สองเดือน ) วันลอยกระทง ภาคกลางคือ 15 ค่ำเดือน 12 ทางเหนือ เป็น 15 คำ เดือนยี่ (เดือนยี่ แปลว่าเดือนสอง) พอครบ 30 วันหรือ 35 วัน จะถึงเดือน 11 ซึ่งก็คือเดือนสิงหาคมนั่นเอง ช่วงนี้เป็นต้นฤดูมรสุม ทางเหนือนั้นฝนมาแล้ว ทั้ง น้ำฟ้า น้ำชลประทาน มาพร้อมกัน ใบหน้าของชาวนามีแต่รอยยิ้ม ชาวนาจะช่วยกันระดม ทั้งไถ ทั้งดำกันทั่วท้องทุ่ง เป็นช่วงแห่งการใช้เงิน และลงแรง สินค้าที่ไม่เกี่ยวกับการทำนา ในตลาดจะขายไม่ดี ผ่านไปหนึ่งเดือน ท้องทุ่งที่เคยแห้งแล้ง กลับมีสีเขียวแซมเต็มไปหมด เข้าเดือน กันยายน เงินทองและแรงได้ถูกใช้ไป แทบหมดสิ้น หากฝนฟ้าเป็นใจ ข้าวจะงามแตกกอดี ชาวนาจะออกไปนาแทบทุกวัน ดูว่าแปลงนาหรือ “ ไฮ่ “ ใด น้ำขาดหรือไม่ หากขาด จะไขน้ำเข้า หากพอดี จะปิดคันขาไว้ให้แน่นหนา น้ำเป็นปัจจัยการผลิตที่สำคัญ ช่วงนั้น น้ำมีค่ากว่าสิ่งใด ชาวนาคนไหนมีเงินเหลืออยู่บ้าง จะเอาปุ๋ยมาหว่าน แล้วรอ ช่วงปลายตุลาคม ข้าวจะงามได้ที่ แล้วเริ่มตั้งท้อง ถึงเดือน พฤศจิกายน ข้าวทางเหนือสุด จะสุกงาม นับแต่ อำเภอแม่อาย ฝาง แม่สาย ไล่ลงมา ฤดูเก็บเกี่ยวมาถึงแล้ว ลูกหลานที่ทำงานอยู่หนใด จะต้องกลับมา ช่วยพ่อแม่เกี่ยวข้าว หากอยู่ในตัวจังหวัด ช่วงนี้ เถ้าแก่ จะหน้าบึ้ง ก็เพราะ ไอ้หนุ่มแม่สายมันขอลากลับบ้าน เนื่องจาก เป็นนาดำ กอข้าวจะขึ้นเป็นกอๆ เรียงแถวไปตลอดแปลง เกี่ยวง่าย และเดินง่าย ที่สำคัญ ช่วงนี้ มีหมอก มีน้ำค้าง ลงมาแล้ว อากาศเย็นสบาย (เฉพาะทาง เหนือสุด) การออกมาเกี่ยวข้าว ชาวนาต้อง มีเสื้อหนาวนุ่งด้วย ช่วงเกี่ยวนั้นไม่หนาว แต่ช่วงเดินมาท้องทุ่งนั้นอากาศเย็นครับ จากคุณ : น้าพร - [ 2 ธ.ค. 47 14:15:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 .. ตรงนี้จะมีข้อแตกต่างของ “เครื่องมือ” หรืออาวุธประจำกายของชาวนา คงจำได้ว่า ผมพูดไว้แล้วใน post แรกๆ ว่า เคียวเกี่ยวข้าวของภาคกลางนั้น โค้งใหญ่ และโตกว่า ภาคอื่น ของภาคเหนือนั้น เหลือเพียง 1/3 ของภาคกลาง ทั้งน้ำหนัก ทั้งขนาด ครับ ทั้งนี้เป็นเพราะ นาดำ กอข้าว และพันธุ์ข้าวนั่นเอง เครื่องมือจึงเล็กตามไปด้วย ส่วนใหญ่เป็นข้าวเหนียว ฟางของข้าวเหนียวนั้น มีไม่มากเพราะเป็นนาดำ การใช้เคียวจึงเล็กลง ตามไปด้วย หากคนภาคกลางได้เห็นเคียวของภาคเหนือแล้ว คงหัวเราะ เป็นแน่ Size “S” ครับ ขณะที่ ภาคกลางเป็น “XL” การร่วมแรงแบบลงแขกนั้น ยังคงมีให้เห็นอยู่แทบทุกหมู่บ้าน ยกเว้น เขตที่ใกล้เมืองจริงๆ จะหาคนลงแขกยากขึ้น . ท่านที่ทำงานอยู่ในแวดวง วิศวะ ขอช่วยทำเครื่องเกี่ยวข้าว แบบเล็กๆ ราคาไทยๆ ให้ทีเถิด ชาวนาทางเหนือจะได้ ลืมตาได้เสียที .. ต่อครับ . หากมีสาวๆ มาเกี่ยวข้าวด้วย ชายหนุ่มจะดูคุกคักสดชื่น กระดี๊กระด้า เป็นพิเศษ มีการแซว กระเซ้าเย้าแหย่กันบ้าง ตามประสาคนหนุ่ม ดูมีชีวิตชีวาดีครับ เนื่องจาก การเกี่ยวข้าวนี้ แม้ไม่ใช่งานหนัก แต่เป็นงานที่ต้องเจอกับ อากาศหนาว ช่วงเช้า ร้อนช่วงบ่าย และระคายเคืองกับเศษหญ้าฟาง ละอองข้าว และคมใบข้าว ทั้งหนุ่มทั้งสาว พ่อบ้านแม่บ้าน จะแต่งตัวมิดชิดกันสุดประมาณ มีให้เห็นก็แต่เพียงดวงตา โดยเฉพาะ ที่ต้องก้มๆ เงยๆ ประเภทที่จะรอดู “นมหก” นั้นไม่มีหวัง เกี่ยวได้ครึ่งวันแล้ว ทุกคนต่างเริ่มอ่อนล้าไปตามๆ กัน ถึงเวลากินข้าวเที่ยง ชาวนาจะนั่งล้อมวงกัน ใต้ร่มไม้ หรือ กระต๊อบกลางนา เอาห่อข้าว และ กับข้าวมาวางไว้กลางวง แหนมบ้าง ปลาทูบ้าง น้ำพริก บ้าง ตามแต่จะเตรียมกันมา รวมๆ แล้ว แม้เอามาคนละหนึ่งอย่าง แต่ หลายคนหลายอย่าง จะได้ กับข้าว ครบเครื่อง ทั้งหมูทั้งปลา ผักและน้ำพริก ข้าวกลางท้องนานั้น ร้อยทั้งร้อยเป็น ข้าวเหนียวครับ จากคุณ : น้าพร - [ 2 ธ.ค. 47 14:16:31 ]

ความคิดเห็นที่ 29 หนุ่มใด สาวใด จะได้เห็นหน้ากันใกล้ๆ เห็นมือไม้ และเล็บมือนางกัน ก็ช่วงกินข้าวนี่แหละ      พออิ่มหนำแล้ว   ก็ถึงคราวพักผ่อน ต่างหลบออกไป หามุมสงบนอนงีบกัน   ประเภทที่จะไปเป็นคู่ๆ  ไม่มีครับ ด้วยวัฒนธรรมนั้น เขาถือกันหนักหนา ว่า ไม่ใช่ผัวเมียกันแล้ว ห้ามอยู่กันสองต่อสอง  แม้ไม่ใช่ที่ลับตาคนก็ตาม   ได้แต่ส่งสายตานิดๆ  ส่งมากหรือนานๆไม่ได้ ครับ จะถูกตำหนิเอา ถึงภาคบ่าย ก็ลงมือเกี่ยวต่อครับ   กระทั่งเย็น หลังจากเกี่ยวและ รวมกองแล้ว  ชาวนาจะ “นวดข้าว”  การนวดข้าวนั้น ทางเหนือเรียกว่า “ตีข้าว”  ด้วยอากับกิริยานั้น ดูคล้ายการตียิ่ง บางแห่ง ดูเป็นการตี บางแห่งดูเป็นการฟาด  แต่ภาษาของทางเหนือนั้น มีคำจำกัดกว่าภาคกลาง คำว่าฟาดไม่มี มีแต่ตี จึงใช้ว่าตีคำเดียว แหม ตรงนี้ถ้ามีการ Insert  ภาพเข้ามา คงดีไม่น้อย  นี่ผมเล่าแบบกลอนสดครับ ขอติดไว้วันหลัง จะเก็บภาพมาฝาก การตีนั้นมีหลายแบบ  เอาแบบที่หนึ่งก่อน เป็นการตี โดยเอาเสื่อไม้ไผ่ผืนโตๆ ประมาณ 3 x 3 เมตร ปูบนลานท้องนาที่ได้ปรับเรียบพอควรแล้ว ก็เอา “ไม้ตะเกียบคู่”  ดูคล้ายตะเกียบคู่จริงๆ ครับ  ไม้นี่เรียกว่า “ไม้ตีข้าว”   ยาวประมาณ 1 เมตร ปลายด้านทั้งคู่ผูกด้วยเชือกที่เหนียวยิ่งเข้าด้วยกัน มักนิยมใช้เป็น หวาย หรือ หนังวังแห้ง มาผูกไว้   โดยผูกที่ปลายอันที่หนึ่ง แล้วโยงมาผูกที่ปลายอันที่สอง ให้ระยะเชือกยาวประมาณ  20 –25 เซ็นต์ แล้วใช้ตะเกียบคู่นี้ หนีบมัดข้าวทางส่วนโคน  ให้มัดข้าวอยู่ระหว่างตะเกียบ และติดกับเชือกด้านใน  ขัดไม้ให้แน่น  จับปลายไม้อีกด้านหนึ่ง ยกทั้งไม้ พร้อมมัดข้าวขึ้น   แล้วฟาดลงมาบนพื้นเสื่อ เมล็ดข้าวจะถูกกระแทกกับพื้นเสื่อ หลุดออกมาโดยง่าย .m1v1 = m2v2  ครับ จำได้ไหมเอ่ย .. ฟาด สองครั้งเท่านั้นครับ เมล็ดข้าวร่วงหมดแล้ว   พอร่วงหมด ก็เปลี่ยนมัดข้าวอีก ทำเรื่อยไปจนเสร็จ   เมล็ดขาวบนเสื่อนั้นจะสูงขึ้นเรื่อยๆ  หากฟาดไปไม่นาน และได้กองเมล็ดข้าวพูนมากขึ้นๆ  เจ้าของนาจะเสียงดังครับ   เพราะนั่นหมายถึง “ข้าวดี นาดี”  เสียงฟาดข้าวจะดัง ตึ๊กๆ   หากดัง “แชะๆ” แปลว่าไม่ดีครับ ได้ข้าวน้อย  หน้าตาเจ้าของก็ดูไม่ดีไปด้วย แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 47 14:22:35 จากคุณ : น้าพร - [ 2 ธ.ค. 47 14:17:46 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ข้าวเหนียวนั้น ต่างจากข้าวเจ้า ตรงที่  ถ้าเป็นข้าวใหม่ จะหอมเหลือเกิน แม้เวลาหุงแล้ว จะดูนิ่มไปบ้าง  แต่ความหอมนั้น  มีเสน่ห์เหลือแสน เสน่ห์ ของน้ำพักน้ำแรง เสน่ห์ ของความอดทน ความพยายาม และความสามัคคีครับ ชาวนาหลังจากได้ ข้าวใหม่มาแล้ว จะเอาไปสีที่โรงสี และหุงรับประทาน ในมื้อแรกๆ ช่วงต้นฤดูเก็บเกี่ยว   เรียกว่า “ได้กินข้าวใหม่”  ใครได้กินข้าวใหม่ ถือว่าน่าอิจฉา ส่วนข้าวเจ้านั้น หากเป็นข้าวใหม่ จะหุงไม่ได้ครับ  แฉะมาก  และไม่เป็นที่นิยม กินข้าวใหม่ในช่วงต้นฤดู   การกลับกันครับ  ภาคกลางนั้นใครมีข้าวเก่า มาแบ่งกันกิน ในฤดูนี้ ถือว่า น่าอิจฉาครับ วันนี้ ขอ เล่าเท่านี้ก่อนครับ  วันพรุ่งนี้  จะเล่าเรื่อง การฟาด แบบที่สอง สาม สี่ต่อครับ   ปล.ถ้าเห็นว่า น่าเบื่อ หรือยาวเกิน ไป ช่วยบอกด้วยครับ คือเล่าสั้น ได้ แต่ไม่เป็น อรรถรส ไม่เห็น บรรยากาศครับ ชอบแบบไหน ช่วยบอกด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 47 16:31:39 จากคุณ : น้าพร - [ 2 ธ.ค. 47 14:21:27 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มาติดตามต่อครับ saveไว้เป็นระยะ จากคุณ : -=Jfk=- - [ 2 ธ.ค. 47 14:23:16 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เกี่ยวกะการปลูกข้าว http://www.knowledgebank.irri.org/troprice/default.htm แต่ link ของไทย ไหง มะมีข้อมูล ? http://www.knowledgebank.irri.org/regionalSites/thailand/default.htm เกี่ยวกะโรคข้าว ที่นี่ก็ดี น่ะครับ (ได้หนังสือมา 1 เล่มภาพสีทั้งเล่มดูง่ายดี) http://www.knowledgebank.irri.org/riceDoctor_MX/ แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 47 16:37:26 แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 47 16:36:03 จากคุณ : nerdster - [ 2 ธ.ค. 47 16:31:13 ]

ความคิดเห็นที่ 33 รูป การนวดข้าวแบบ ตีกลางลานครับ ที่ถืออยู่คือไม้ตีข้าว เป็นแบบตะเกียบคู่  แต่เขารวบมาไว้ด้วยกัน จึงมองไม่เห็นเป็นคู่ และภาพถ่ายในระยะไกล เห็นเป็นชิ้นเดียวกัน ลองดูครับ ล่างสุดที่วางพื้น เป็น เป็นเสื่อไม้ไผ่ครับ แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 47 16:57:17 จากคุณ : น้าพร - [ 2 ธ.ค. 47 16:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 34 แบบนี้แหละครับ ได้ทั้งสาระ ทั้งบรรยากาศ ยังติดตามต่อไป ครับ จากคุณ : nerdster - [ 2 ธ.ค. 47 16:57:54 ]

ความคิดเห็นที่ 35 โอ ขอบคุณครับ เป็นความรู้ที่คนรุ่นผมไม่ได้รู้เลย... จากคุณ : Practical x 2 - [ 2 ธ.ค. 47 17:58:36 ]

ความคิดเห็นที่ 36 โหวตและเก็บเข้าคลังกันด้วยนะคะ จากคุณ : ไจโรสโคป - [ 2 ธ.ค. 47 21:29:04 ]

ความคิดเห็นที่ 37 น้าพร 1. การปลูกข้าวโดยการ “ดำนา” นั้น ต้องการ ให้ระดับน้ำในนาข้าวเสมอกัน ข้าวจะได้โตเท่ากัน ง่ายต่อการดูแล และเก็บเกี่ยว ไม่ตรงกับที่ผมเคยทราบ ชาวนาในประเทศไทยส่วนใหญ่ที่ดำนา เพราะไม่มีน้ำเพียงพอ เช่นกลุ่มนาน้ำฝนในอีสาน ถ้ามีน้ำชลประทานมาก สามารถควบคุมน้ำเข้าออกแปลงได้ แบบเขตชลประทานภาคกลาง จะนิยมหว่านน้ำตม ซึ่งลดแรงงานดำนาได้มาก แต่เปลืองน้ำ ไถเสร็จก็ต้องปล่อยน้ำทิ้ง หว่านข้าวเสร็จ ก็ต้องค่อยๆสูบน้ำเข้านา ในเขตชลประทานภาคกลางพวกที่ยังดำนาอยู่ก็มีแต่พวกผลิตเมล็ดพันธุ์ ไม่แน่ใจว่าแถวบ้านน้าพร ถ้าจะหว่านน้ำตมจะทำได้ไหม 2. การดำนานั้น เขาดำถอยหลังครับ ไม่ว่าเครื่องจักรหรือ คน ก็ดำถอยหลัง เครื่องดำนา ทั้งของญี่ปุ่น เกาหลี จีน ที่เคยเห็นมันมีแต่เดินหน้าทั้งนั้นครับ คนเดินตามก็ต้องระวังอย่าไปเหยียบต้นกล้า 3. ท่านที่ทำงานอยู่ในแวดวง วิศวะ ขอช่วยทำเครื่องเกี่ยวข้าวแบบเล็กๆ ราคาไทยๆ ให้ทีเถิด ชาวนาทางเหนือจะได้ ลืมตาได้เสียที ยิ่งแปลงเล็ก รถก็ยิ่งเล็ก ค่าจ้างต่อไร่มันก็ยิ่งแพงครับ ภาคกลาง หรือแถบทุ่งกุลา เครื่องเกี่ยวตัวละล้านห้า เกี่ยวได้วันละ 100 ไร่ รับจ้างไร่ละสามร้อย แปลงเล็กๆ ถ้าจะใช้เครื่องเกี่ยวตัวละสามแสน เกี่ยวได้วันละ 10 ไร่ ถ้าจะให้คุ้มต้องรับจ้างไร่ละหกร้อย ตอนนี้ก็มีแต่ชาวนาหอมมะลิอีสานที่กล้าจ้างราคานี้ เห็นใจชาวนาทางเหนือ แปลงเล็ก แต่ปลูกข้าวราคาถูก ไม่รู้จะหารถเกี่ยวยังไงให้เหมาะสม แต่อย่างน้อยเปลี่ยนจากตีข้าว มาเป็นใช้เครื่องนวดข้าวให้หมด ชาวนาทางเหนือก็น่าจะผ่อนแรงไปบ้างนะครับ ลงแขกยุคหลังๆหลายเขตก่อนจะเลิกไป ที่เครื่องจักรแทรกเข้าไปได้ ทั้งที่บางแห่งแรงงานก็ยังไม่ขาดแคลน เพราะความเป็นจริงค่าใช้จ่ายก็ไม่น้อย เจ้าของนาต้องเลี้ยงเหล้ายาปลาปิ้ง ไม่ได้เป็นแบบแถวบ้านน้าพร ต่างคนต่างหิ้วข้าวมาเอง(แล้วก็ไม่มีเหล้า) จากคุณ : Pom.com - [ 2 ธ.ค. 47 23:32:32 ]

ความคิดเห็นที่ 38 คุณ  Pom.com ครับ ขอบคุณครับ ที่กรุณา comment มา ส่วนที่ผม พูดนี่ได้ เกริ่นมาแต่ต้นแล้วว่า เป็น เรื่องของการทำนา ของ"ภาคเหนือ" ผมหมายถึงภาคเหนือของประเทศไทย ทวีปเอเชียครับ ซึ่งมี 9 จังหวัด คือ ตาก ลำปาง ลำพูน เชียงใหม่ เชียงราย แม่ฮ่องสอน แพร่ น่าน พะเยา  ครับผม ยังไม่ได้ออกนอกเขตเลยครับ หากตามมาแต่ต้นคงจะเข้าใจได้ดี   ส่วนน้ำพอหรือไม่พอนั้นหากอ่านจนครบความแล้ว จะเข้าใจดี ว่า การมีนาแปลงเล็กหรือใหญ่ด้วยเหตุผลใด  การนำน้ำเข้านาเป็นอย่างไร ทำไมจึงต้องใช้นาแปลงเล็ก  และทำไมจึงต้องดำนา ผมได้ อรรถาธิบายมาตามสมควรแล้ว   มีเหตุผลหลายอย่าง ที่ต้องใช้การดำนา หนึ่งในนั้นก็คือ น้ำน้อย ที่เหลือคือ ให้ผลผลิตต่อไร่มากกว่า(โดยการเปรียบเทียบ) พันธุ์ข้าว ปัญหาวัชพืช วัฒนธรรม การบริโภค สภาพจำกัดทางภูมิศาสตร์ ฯลฯ นี่ถ้าเอาแบบ วิชาการ สั้นๆ กระทัดรัด คงได้แบบนี้ ที่ผ่านมาผม พูดแบบบรรยายความครับ เพื่อให้ได้อรรถรสเป็นการ พูดแบบเล่าเรื่อง สอดแทรก ความคิดความเห็น สอดแทรกเรื่อง หนุ่มสาว เข้าไปเพื่อไม่ให้ดูน่าเบื่อ เพราะนี่เป็นการเล่าเรื่อง อิงวัฒนธรรมท้องถิ่นครับ  ไม่ใช่ การตอบข้อสอบ "วิธีการทำนาของประเทศไทย" หากดูเป็นท่อนๆ  หรือเพียงบางบรรทัด ก็อาจเห็นดังเช่นที่คุณ เข้าใจได้คือ ".....มีเหตุผลเดียวว่า ...ต้องการ ให้ระดับน้ำในนาข้าวเสมอกัน ข้าวจะได้โตเท่ากัน ง่ายต่อการดูแล และเก็บเกี่ยวเท่านั้น..." แต่หากดูโดยรวมทั้งหมด  คงเข้าใจได้ดีว่า รวมแล้วหมายถึงอะไรบ้าง เรื่องเครื่อง เดิน ถอยหลังหรือหน้านั้น  ผมกำหนด อย่างนี้ครับ เอาต้นกล้า จิ้มลงดิน  แล้วเครื่องเลื่อนไปในทิศทางตรงข้าม กับ บริเวณที่ ต้นข้าวได้ ลงเป็นแถวไว้แล้ว เรียกว่าถอยหลัง คนก็เช่นกัน  เป็นการดำแบบถอยหลัง  ในภาคเหนือของไทยตามที่ผมว่ามา   นาน้ำตมในจังหวัดที่ผมว่ามา ทำไม่ได้ครับ หรืออาจได้ แต่ไม่เคยเห็นคนทำครับ   ผมเคยลองอยู่แปลงหนึ่ง ปรากฎว่า หญ้าขึ้นเต็มไปหมด น้ำไม่พอท่วมหญ้าครับ  และข้อจำกัดอีกอย่างคือ พันธุ์ข้าวครับ เป็นพันธุ์ ที่ไม่ขึ้นน้ำ  เพราะเป็น ข้าวนาดำ ไม่ใช่นาหว่าน แต่เข็ดแล้ว ไม่ขอทำอีก  เหตุผลคือ  นาเป็นดินทราย ไม่ใช่ดินเหนียว ทำน้ำตมคงไม่เหมาะ ส่วนคนดำนา ณ สถานที่อื่นจะเดินหน้าถอยหลัง ผมยังไม่ขอพูดถึง เดี๋ยวออกนอกขอบเขต เรื่อง ค่าใช้จ่าย ต้นทุนและวิธีสร้างรถเกี่ยวข้าวตัวเล็กนั้น เป็นเรื่องน่าท้าทายครับ   ที่มีความคิดว่า ยิ่งเล็กยิ่งมีค่าใช้จ่ายต่อไร่ ต่อเครื่องจักรแพง ข้อนี้เชื่อว่า ทุกคนคงรู้ดีว่าเป็น "ตัวปัญหา" ครับ   ที่ผมฝันหนักหนาคือ  อยากเห็นคนมาแก้ปัญหาครับ ส่วนตัวปัญหาหรือ คนบอกปัญหา หรือคนชี้ปัญหานั้น มีแล้วครับ อย่างน้อย ก็ผมคนหนึ่ง คุณอีกคนหนึ่งไง เอาเป็นว่าผมขอพูดในส่วนของผมให้จบก่อนนะครับ ไม่งั้นเรื่องไม่ปะติดปะต่อกัน   ขอบคุณอีกครั้งครับ แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 47 12:09:25 แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 47 01:55:50 แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 47 01:43:53 จากคุณ : น้าพร - [ 3 ธ.ค. 47 01:34:56 ]

ความคิดเห็นที่ 39 link นี้มีภาพการดำนาครับ ส่วนจะเดินหน้าหรือถอยหลังดูเอาเองครับ http://rdi.kku.ac.th/cit/rice/Data/Rc5in/g.htm จากคุณ : น้าพร - [ 3 ธ.ค. 47 12:16:51 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ภาพชาวนาดำนาครับ - ภาคกลาง จากคุณ : น้าพร - [ 3 ธ.ค. 47 12:20:38 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ช่วยกันถอนกล้าครับ - อีสาน จากคุณ : น้าพร - [ 3 ธ.ค. 47 12:22:58 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ชาวนา ตีข้าว (นวดข้าว) ครับ -ภาคเหนือ ภาพนี้ คนถ่าย หรือตัวกล้อง น่าจะอยู่ใน ภาชนะ ที่เรียกว่า "คุ" ครับ จากคุณ : น้าพร - [ 3 ธ.ค. 47 12:25:20 ]

ความคิดเห็นที่ 43 หาบคอนเพื่อรวมกอง ครับ ที่เห็นตอซังอยู่นั้น เป็นตอซัง นาดำครับ จะเห็นว่า ขึ้นเป็นกอๆ มีช่องหว่างระหว่างกอครับ จากคุณ : น้าพร - [ 3 ธ.ค. 47 12:30:29 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ต่อเรื่องการ ตีข้าว (นวดข้าว) ของทางเหนือให้จบนะครับ ที่ว่ามาเป็นการ ตีข้าว แบบ ตีกับพื้น มาวันนี้ขอเล่าเรื่องดีกับ อย่างอื่นครับ อย่างแรก เป็นการตีกับ “แค่” หมายถึง แคร่ หรือแผ่นไม้ หรือ แผ่นไม้ไผ่สานเข้าด้วยกันครับ มีสองสามแบบ ต่างกันไป แต่จุดประสงค์เดียวกันคือ ต้องการนำข้ามมาฟาดที่ตัว ”แค่” นี้ ให้เมล็ดข้าวหลุดไปครับ เอาแบบแรกก่อน เป็นแบบธรรมดาที่สุดคือ ไม้ไผ่สาน ใช้ไม่ไผ่ มาผ่ากว้าง หนึ่งนิ้ว ให้ยาวประมาณ 1.50 – 2.00 เมตร แล้วสานเข้าด้วยกัน เป็นแคร่ มีไม้ไผ่ เล่มโต ประกบข้างซ้ายขวา ส่วนหัวท้ายนั้น ขัด ด้วยไม่ไผ่กว้างประมาณ สองนิ้ว เรียกว่าแค่ (ทางเหนือไม่เห็นมีคำควบกล้าครับ หายากเต็มที) คำนี้น่าจะเป็นคำเดียวกับ “แคร่” ทางภาคกลาง เอาหละ พอมีแค่แล้ว บางพื้นที่จะเอา แค่นี้ มาวางบนเสาสี่ต้น สูงประมาณ เอง แล้วก็ฟาดฝ่อนข้าวลงไป เมล็ดข้าสจะร่วงติดแค่บ้าง ลงพื้นบ้าง บางแห่งจะเอาแค่นี้ วางเอียงประมาณ 60 องศา แล้วเอาฝ่อนข้าวฟาด บางแห่งใช้วางกับพื้นแล้วเอาฝ่อนข้าวฟาด พอได้ข้าวเมล็ดข้าวมากขึ้น ก็ยกแค่ ขึ้น วางเทินบนกองเมล็ดข้าวอีกทีหนึ่ง ทำอย่างนี้กระทั่ง มากพอควร ก็เอาแค่ออก แล้ว พัด-วี ให้เศษหญ้าฟาง และ ข้าวลีบออกไป ที่เหลือเป็นเมล็ดข้าวเต็ม ๆ แล้วตักลงกระสอบ หรือถุง กลับยุ้งครับ แค่อีกอย่างคือ เป็นแผ่นไม้ ยาว หนึ่งถึง สองเมตรเศษ หนาประมาณ 2 – 3 นิ้ว กว้าง 30 – 60 เซ็นต์ ใช้สำหรับรองฟาด ฝ่อนข้าวเช่นเดียวกัน แต่จะรอง โดยวางเอียง 60 องศาครับ อุปกรณ์ หรือเครื่องมือ ในการเก็บเกี่ยว ทำนา ไถนานั้น ดูแล้ว แต่ละอย่าง ได้ผ่านการ พัฒนามาให้เหมาะสมกับท้องถิ่น สังคม ข้อจำกัดทางธรรมชาติ โดยมีจุดประสงค์ หลักคือ เพื่อให้ได้ผลผลิตที่ดี และทุ่นแรงตามสมควร พอพูดถึงคำว่าทุ่นแรงนี้ อย่างเราๆ ท่านๆ คงเห็นว่าไม่ทุ่นดอก แต่ละอย่างแต่ละชิ้นนั้น โอ้ย คุณเอ๋ย ล้วนแต่ต้องให้แรง และน้ำอดน้ำทนสูงเป็นอย่างยิ่งจึงจะ ได้ผลผลิตออกมา เอาหละมาถึง ตัวเอกครับ ภาชนะนี้เป็นเครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุด ของทางเหนือ ที่สร้างโดยคน และยังมีใช้งานอยู่ ทางเขียงใหม่เรียกว่า “คุ” ทางลำปางเรียกว่า “แอ่ว” รูปร่าง ก็เป็น คล้ายๆ ชามอ่าง ใบโต มีเส้นผ่าศูนย์กลาง ประมาณ 1.50 – 2.25 เมตร สูงประมาณ 60 เซ็นต์ สานด้วยตอกไม้ไผ่ ใช้เพื่อ เอาฝ่อนข้าวฟาดลงไป เมล็ดข้าวจะหล่นลงใน “คุ” นี้ทั้งหมด ภาพครับข้างบนไง ที่บอกว่า กล้อง ต้องอยู่ในภาชนะนี้ครับ ข้อดี คือ เมล็ดข้าว ไม่มีดิน ทรายปน ไม่มีเศษหญ้าฟางจากพื้นปน เมล็ดจะสะอาดกว่าการนวดด้วยวิธีอื่น หลังจากได้ข้าวเต็มกระสอบแล้ว ชาวนาจะขนข้าวกลับยุ้ง บางแห่งอาจทำขวัญข้าวกัน บางแห่ง วันนี้ก็ไม่ทำแล้ว วันนี้ขอเล่าเท่านี้ก่อนครับ และขอพัก สองสามวัน เพื่อไปหาภาพ และหนังสือ มาแปะ ครับ จากคุณ : น้าพร - [ 3 ธ.ค. 47 13:03:09 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ทำขวัญข้าวครับ ภาพของคนอื่น ไม่ใช่ของผม ผมยืมเขามาแปะครับ จากคุณ : น้าพร - [ 3 ธ.ค. 47 13:04:44 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ...หลังบ้านผม...นาข้าวทั้งนั้น...ตั้งแต่เล็กจนโต...ไม่เคยเห็นการดำนาแบบเดินหน้าเลย...เหยียบต้นกล้าตายห่_าหมดพอดี... ...ลานนวดข้าวแถบอิสาน...ใช้ขี้ควายครับ...เอาแบบสดๆมาเทบนดิน(ต้องถางหญ้าออกให้เหลือแค่ดินจริงๆ)แล้วใช้เท้าเกลี่ยๆให้ขยายวงออกกว้างๆ แล้วทิ้งตากแดดไว้จนแห้ง...เป็นลานข้าวอย่างดีเลย ...เวลาตีข้าว จะตีทีละมัด...คล้ายๆทางภาคเหนือครับ แต่ไม้ตีสั้นกว่า(ประมาณ1ฟุตครึ่ง) ตีใส้ไม้กระดานที่เอามาพาดเฉียงไว้(คล้ายๆกระดานลื่นที่เด็กๆเล่นแต่ย่อส่วนลง)เวลาตีข้าวลงไป เมล็ดข้าวจะหลุดจากรวงแล้วไถลลงไปตามไม้กระดาน...แล้วค่อยกวาดเอาข้าวปเลือกไปเก็บ...แต่ตอนนี้หาดูยากครับ มีรถนวดข้าวเต็มไปหมด... ...การลงแขกเกี่ยวข้าวสมัยนี้ ผมว่าแทบจะไม่มีแล้วครับทางภาคอิสาน...ที่เห็นๆน่ะ อาจคิดว่าเป็นการลงแขก...จริงๆแล้ว จ้างทั้งนั้นครับ ปีนี้ วันละ200-250 /คน/วัน ...ค่าแรงขึ้นปีละประมาณ50บาท...จะจ้างกี่วันก็ตามขนาดของที่นา...จนเกิดอาชีพนายหน้าหาคนเกี่ยวข้าวและเจ้าของนาก็จะติดต่อกับนายหน้า โดยคนที่จะไปรับจ้างเกี่ยวข้าวต้องจ่ายค่านายหน้า ...ไหนจะค่าปุ๋ย...ค่าจ้างดำนา ค่าจ้างเกี่ยวข้าว ค่ารถนวดข้าว...ค่างวด ธกส. ...ชาวนาจะเหลือเงินเท่าไหร่...ประมาณกันเอาเองนะครับ...แต่ราคาข้าวยังกะให้ฟรีชาตินี้ชาวนาไทยไม่มีวันลืมตาอ้าปากได้หรอก... ขนาดพันธุ์ข้าวที่แจกมันยังโดนข้าราชการ+พ่อค้าโกงเอาพันธุ์อะไรไปให้ไม่รู้แต่ดันบอกว่าเป็นข้าวหอมมะลิ...เวลาขายโรงสีบอกไม่ใช่หอมมะลิ...น้ำตาชาวนาไทยไหลไม่หยุดเลยล่ะครับ...ฟูมฟักมาเป็นปี...กระทรวงเกษตรครับอย่ามาเถียงว่าไม่มีเรื่องแบบนี้นะ...เหตุเกิดหลังบ้านผมเลย...ลง นสพ.ด้วยไม่เห็นมีใครถูกลงโทษเลย... จากคุณ : สามเอ็กซ์@ (XIXIX) - [ 3 ธ.ค. 47 13:25:47 ]

ความคิดเห็นที่ 47 แล้วปัญหาปัจจุบันของข้าวนั้นมีอะไรบ้างครับ ดูเหมือนในปัจจุบันเงินสนับสนุนที่เป็นทุนวิจัยทั้งหลาย จะเน้นให้นักวิจัยทำเรื่องนี้กัน ตอนนี้ผมก็อยู่ในระหว่าง รวบรวมข้อมูลด้วยครับ อาจมีโอกาสได้ทำงานวิจัย ที่เป็นประโยชน์บ้างนะครับ... จากคุณ : Practical x 2 - [ 3 ธ.ค. 47 16:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 48 น้ำ พันธุ์ ปุ๋ย ราคา จากคุณ : สามเอ็กซ์@ (XIXIX) - [ 3 ธ.ค. 47 16:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 49 โหวตกระทู้ค่ะ ชอบมาก จากคุณ : อิ่มใจ - [ 3 ธ.ค. 47 17:45:01 ]

ความคิดเห็นที่ 50 นอกเรื่องนิดนึงนะครับ ตอนที่น้าพรเล่าถึงขั้นตอนการเตรียมเมล็ดพันธ์ ................................................. หลังจากได้คัดเอาข้าวเมล็ดที่เต่งดีมาแล้ว จะเอา ข้าวนั้นใส่กระสอบ หรือ กระบุงแช่น้ำไว้หนึ่งวัน ช่วงเย็น จะเอาขึ้น แล้วหมักให้ชื้นอีกหนึ่งคืน รุ่งเช้าข้าวจะงอกรากออกมา นิดหน่อย ดูแล้ว เป็นเส้นขาวไปทั่ว…….น่าชื่นใจ .................................................... ถ้าเปลี่ยนเป็นข้าวสาลีแทน... ข้าวงอกรากแบบนี้ใช่มั้ยครับ ที่เรียกว่า มอลท์ เอาไปหมักเป็นวิสกี้ ตระกูลมอลท์วิสกี้ มีกลิ่นหอม รสนุ่ม แล้วถ้าย้อนกลับมาเป็นเหล้าขาวแบบไทยๆ แล้ว ต้องเตรียมเมล็ดข้าวยังไง เมล็ดแบบไหนถึงจะทำเหล้าได้อร่อยครับ จากคุณ : นายเดชา - [ 4 ธ.ค. 47 04:46:29 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เอาภาพดำนาเดินหน้าให้ดูครับคุณสามเอ็กซ์ http://www.kpn.co.th/goldstar/goldstar.htm เดินคร่อมต้นกล้า ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ จากคุณ : Pom.com - [ 4 ธ.ค. 47 07:35:51 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ยังมาเป็นระยะ ครับ แก้ไขเมื่อ 04 ธ.ค. 47 22:03:09 จากคุณ : ยังอยากเป็นคนไทยอยู่ - [ 4 ธ.ค. 47 22:01:25 ]

ความคิดเห็นที่ 53 #51 ในรูปมันเป็นรถปักกล้าอ่ะ ถ้าใช้คนดำมันเดินไปข้างหน้าได้ด้วยเหรอ ดำนานี่งานศิลป์เลยอ่ะ คนเก่ง ๆ ดำนายังกะงูฉก แถมแถวยังตรงแหน่วอีก จากคุณ : ทีแบคน้องพลอย - [ วันพ่อแห่งชาติ 03:02:33 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เอาภาพส่วนใหญ่ในปัจจุบันให้ดู ไร่ละ 250-500 บาท ออกมาเป็นข้าวเปลือกเลย http://www.kpn.co.th/harvester/harvest1.htm จากคุณ : Pom.com - [ 6 ธ.ค. 47 08:21:19 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ถ้ามีแปลงเล็ก ก็ต้องแบบนี้ http://www.siamkubota.co.th/thai/product/main.asp?roomid=3 จากคุณ : Pom.com - [ 6 ธ.ค. 47 08:25:12 ]

ความคิดเห็นที่ 56 รูปเครื่อง เกี่ยวหญ้าที่คุณ Pom.com ได้post มาใน #51 น่าสนใจมากครับ ที่อยากได้คือ คุณภาพ และราคา แบบไทยๆ ครับ คือ ต่ำกว่า 100,000 บาท เครื่องที่ อยู่ในรูปน่าจะประมาณ สองแสนขึ้น ไม่แพง และ ไม่แปลก ที่มีราคาประมาณนั้น แต่ทำอย่างไรเล่า จึง จะทำให้ได้ในราคา ที่ต่ำกว่ามา เครื่อง เกี่ยวข้าว ครั้งแรก ที่นำเข้ามาในไทย เป็นของมือสอง ราคาประมาณ สองล้านเศษ พอลงนาปั๊บ จมปุ๊บ เพราะ นาเราเป็นนาดินเหนียว และแรงรับ ต่อตารางเมตรน้อยมาก ไม่เกิน 600 กก. ต่อตารางเมตร ยิ่งเป็นดินแฉะ แล้วละก้อ เหลือเพียง 200 กก.เอง ช่างไทย เห็นเข้า จึงดัดไปดัดมา ได้ผลครับน้ำหนักลดลง เหลือครึ่งหนึ่ง จำได้ว่าราคาประมาณ ไม่ถึง ล้าน นานมาแล้วครับ กว่าสิบปีแล้ว ผมอยากเห็นครับ เครื่อง ที่มีจินตนาการแบบนั้น ทางภาคเหนือนั้นมีปัญหา เรื่องหาคนเกี่ยวข้าวยาก จะใช้รถแบบภาคกลางก็ไม่ได้ เพราะ แปลงนาแต่ละแปลงเล็กมาก ประมาณ แปงละ 50 ตารางวาหรือน้อยกว่า ข้อจำจัดคือ คันนาครับ เครื่องต้องมีวงเลี้ยวแคบ และสามารถปีนคันนาได้ โดยเครื่องไม่สะดุด ต้องเบาควบคุมง่าย และต้องสามารถเกี่ยวข้าว ที่ล้มได้ อาจไม่เรียกว่าเกี่ยวครับ อาจเรียกว่า ดึงต้นข้าวเข้ามา แล้วตัด คัด แยกเอา เมล็ดออก เอาฟางไว้ที่หนึ่ง เอาเมล็ดออกมาอีกที่หนึ่ง ถ้าทำได้ อย่างนี้รับรองครับ ชาวนาลืมตาอ้าปากได้แน่ ความจริงคนคิดเครื่อง เกี่ยวข้าวของภาคกลางนี่ เก่งมากครับ ผม ขอให้ ปริญญาเอก เลยครับ เป็นปริญญาเอก ของมหาวิทยาลัยท้องนา เพราะ น้ำหนักเบา ขนาดเล็ก เกี่ยวได้ พร้อมนวดไปในตัว ตีนตะขาบเขาใช้ ไม้ตาล หรือไม้เนือ้แข็งครับ ทำให้น้ำหนักเบาลงมาก ขณะที่ของนอกเป็นเหล็ก เหนียว+ แข็ง อย่างดี รับน้ำหนักได้มาก แต่ไม่ work ในท้องนาไทย บางคันมีเครื่องอ๊อกเหล็กติดมากด้วย เพราะ หากเครื่อง เสียกลางนา จะซ่อมได้เลย ของฝรั่งไม่มีครับ ถ้าเสียต้อง แจ้งศูนย์ และรออะไหล่ ของไทย ไม่ต้อง ขับเอง ซ่อมเอง เสร็จสรรพ คันนาทางภาคเหนือนั้น สูงประมาณ ไม่เกิน 50 เซ็นต์ โดยทั่วไปสูง ยี่สิบ ถึง ยี่สิบห้าเซ็นต์ เท่านั้น เพราะ ปริมาณน้ำฝนในการตกหนึ่งครั้งไม่มาก ประมาณ ไม่เกิน 20 มม.(สองเซ็นต์) แม้นาเป็นดินทราย แต่ระดับลึกลงพื้นมีดินดานปน หรือดินเหนียว จึงเก็บน้ำได้พอสมควร น้ำ จึงไม่ค่อยซึมลงดิน ทำให้คันนา ไม่สูง ผิดกับคันนาทางภาคอีสาน ที่มีปริมาณน้ำฝน ต่อการตกหนึ่งครั้งมาก และต้องการเก็บน้ำไว้นานวัน เพราะ ดินเป็นดินทราย จึงต้อง ใช้คันนาสูง ประกอบกับ การตกของฝน ไม่สม่ำเสมอ การมีคันนาสูง เป็นหลักประกันอย่างหนึ่ง ที่ช่วยให้มั่นใจได้ว่าอาจจะมีน้ำพอเพียง พอคันนาสูงก็เป็น อุปสรรคต่อ เครื่องเกี่ยวข้าวครับ แต่คงแก้ไม่ยาก แก้โดยการ พังคันนาออกเป็นช่อง ให้รถเกี่ยวข้าวข้ามไปได้ เฉพาะ ช่วงเกี่ยว เนื่องจากนาทางภาคอีสาน มีขนาดแปลงใหญ่กว่า ทางภาคเหนือ ประมาณ 2 -3 เท่า การเกี่ยวในแต่ละแปลง ใช้เวลานานกว่า แต่จะข้ามแปลง หรือข้ามคันนานั้นยากมาก คงต้องขุดคันนาเป็นช่อง น่าจะแก้ได้ดีกว่า คำถาม ถามว่า อ้าว ทำไม ไม่ใช้แรงคนล่ะ ..... แหมคุณครับ ช่วงข้าวเหลืองนี่ มัน 15 -20 วันเองนะครับ จะเอา คนที่ไหน มาเกี่ยวพร้อมๆ กันทั้งจังหวัด สุดท้าย ต้องพึ่งเครื่องจักรครับ .... เอ้าถามต่อ แล้ว แต่ก่อนแต่ไร ล่ะ ....คืองี้ครับ แต่ไร แต่ก่อนนั้น คนบ้านนอก ไม่ได้ ออกมาขายแรงงาน ไม่มีการเคลื่อนย้ายแรงงาน มา กทม. หรือมีก้อน้อย ( 30 - 40 ปี ก่อน) ต่อมาคนมาก มีการหักร้างถางพงกันมาก ที่นาก็มากตามไปด้วย ตอนปลูกไม่เท่าใด เพราะทะยอยปลูกได้ แต่ตอนเกี่ยวนั้น เกือบพร้อมกันครับ นี่เป็น เงื่อนไขของการต้องการแรงงาน หรือ เครื่องทุ่นแรง ในการ เกี่ยวข้าวครับ จุดประสงค์ อีกอย่างหนึ่งคือ ควรลดต้นทุนการผลิตลง ถ้าลดต้นทุนการผลิตได้ ผลกำไร จะตกอยู่กับชาวนา และในภาพรวม ความสามารถในการแข่งขันของข้าวไทย จะดีขึ้น คือเราจะมี competitive advantage ในระดับโลกครับ ถามว่าทำไม ... ตอบได้ว่า ก็เพราะ เราเป็น ผู้ส่งข้าวออก อันดับสองของโลก(รองจาก อเมริกา ) และชาวนาเป็น คนกว่า 60 % ของ คนไทย น่ะซี จากคุณ : น้าพร - [ 7 ธ.ค. 47 00:04:00 ]

ความคิดเห็นที่ 57 รอ ต่อ ครับ จากคุณ : ยังอยากเป็นคนไทยอยู่ - [ 8 ธ.ค. 47 09:36:51 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ...ขอบคุณคุณ pom.comครับ... ...เห็นแบบนี้ชาวนาไทยคงไม่มีใช้...มันแพงงงงโคด...และคงไม่เหมาะกับการทำนาแบบไทย ...สาเหตุคือ คันนา ครับ(ม่ายช่าย คันนาวาโร่ของยูเว่นะ)เท่าที่ผมเคยฟังมาจากชาวนาแก่ๆข้างๆบ้าน...คนทำนาเก่ง-ไม่เก่ง...เขาดูที่การทำ..คันนา...ครับ... จากคุณ : สามเอ็กซ์@ (XIXIX) - [ 9 ธ.ค. 47 11:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 59 กำลัง หาเวลาไปถ่ายรูปครับ ได้แล้วจะรีปกลับมา post ครับ ทางเหนือ หนาวมาก ต่ำกว่า 16 องศา แล้วครับ จากคุณ : น้าพร - [ 9 ธ.ค. 47 22:18:46 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เครื่องเกี่ยวข้าวตัวเล็ก ตกราวๆ 300,000 บาทครับ ทำงานได้ราวๆ 1 ไร่ต่อ ชม. เท่าที่ทราบอยู่ระหว่างทดลองตลาด จำกัดการนำเข้าราวปีละ 100 ตัว ตอนนี้ชาวนาหอมมะลิอีสานเลยต้องแย่งกันซื้อ เพราะประมาณคร่าวๆตกต้นทุนปีละ 50,000 บาท (รวมค่าซ่อม ค่าดอกเบี้ย) ถ้าทำงานปีละ 50 ไร่ ก็ตกราวไร่ละ 1,000 บาท ไม่นับค่าน้ำมันราว 2 ลิตร หมดปัญหาเรื่องจ้างคนเกี่ยว และนวด ซึ่งเอาแน่นอนไม่ค่อยได้ ถ้าขายข้าวหอมมะลิได้ราวเกวียนละเกือบหมื่นแบบทุกวันนี้ก็พอสู้ไหว คันนาไม่มีปัญหา รถแคบราวเมตรเดียว ล้มคันนาสบายๆ ส่วนถ้าอยากได้ของถูกตอนนี้มี 2 วิธี 1. ในแถบปลูกข้าวญี่ปุ่นภาคเหนือ ทราบว่าบริษัทที่ส่งออกข้าวญี่ปุ่นนำเข้ารถแบบนี้มือสองจากญี่ปุ่นเข้ามาทดลองใช้หลายตัว ตัวละแสนกว่าบาทสภาพยังดี แต่ตอนซ่อมยุ่งหน่อย ไม่มีตัวแทนจำหน่าย 2. จีนเริ่มผลิตรถเกี่ยวแบบนี้ รอแต่ว่าใครจะซื้อมาทดลอง คันละราว 2 แสนบาท จากคุณ : Pom.com - [ วันรัฐธรรมนูญ 10:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เห็นมีคนบอกว่า ทางเหนือบางที่ติดลบแล้ว น้าพรดูแลสุขภาพด้วยนะครับ จากคุณ : ยังอยากเป็นคนไทยอยู่ - [ 11 ธ.ค. 47 10:14:16 ]

ความคิดเห็นที่ 62 จากห้องกล้องเมืองเหนือคุณฟ้อนเจิง มีภาพการเก็บเกี่ยวข้าว " ก๋องเข้ากับเมาะเข้า " http://www.pantip.com/cafe/camera/topic/O3166001/O3166001.html จากคุณ : วิดยาเมืองเหนือ - [ 12 ธ.ค. 47 11:16:48 A:202.47.247.146 X: TicketID:079700 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ... เข้ามาทำนา จากคุณ : Mr. Fusion - [ 13 ธ.ค. 47 02:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ยังคงรออ่านอยู่ครับ จากคุณ : ยังอยากเป็นคนไทยอยู่ - [ 15 ธ.ค. 47 10:10:45 ]