จากกระทู้เดิมข้างล่าง
พบว่า หลายคนยังคงว่ายน้ำไม่ได้
ผมเองก็มาหัดว่ายน้ำตอนโตและเคยมีปัญหาว่ายไม่ค่อยจะได้บ่อยๆ ตามครูสอน
แต่ก็ค่อยๆผ่านปัญหาแต่ละอันมาได้ เลยคิดว่าลองเอามาถ่ายทอด เผื่อคนที่ฝึกยาก จะค่อยๆว่ายได้บ้าง
การฝึก ฝึกในสระว่ายน้ำที่น้ำใส นิ่ง สะอาด ดีและปลอดภัย และง่ายที่สุด
ขั้นตอนแรสุดที่เริ่มหัด แนะนำBasicสุดเหมือนที่ครูว่ายน้ำ ทั้งหลายแนะนำกัน คือฝึกเกาะขอบสระตีขาให้เคยชิน การตีขา เป็นลักษณะการตีโบกไปทั้งท่อนขา จุดหมุน อยู่ที่ข้อสะโพก ส่วนตัวเข่าและ น่อง และปลายเท้าเหยียดไปยาวๆ แบบสบายไม่เกร็งให้พริ้วไปตามการโบก (พูดอาจะง่าย แต่ทำจริง อาจจะคอยเกร็งๆ ) ต้องให้เพื่อนๆคอยช่วยดู แล้วติแก้ไข หรือก้มหันไปมองดูขาตัวเองบ้าง ) ที่ผิดกันมากก็คือ มักงอเข่าตีน้ำ ใช้ เข่าเป็นจุดหมุนออกแรง แทนของสะโพก ซึ่งผิด หัดไปซักระยะจนขาเริ่มคล่องฟรี แล้ว ค่อยยืดแขนออกจากขอบสระ จากการเกาะ ติดขอบสระตีขา มาเป็นเกาะขอบสระแล้วตีขาเหยียด อาจจะก้มหน้าจมลงน้ำแล้วเงยขึ้นมาหายใจ สลับบ้างก็ได้ ขั้นตอนนี้ จะทำให้เรา สามารถใช้ขาได้คล่องและเริ่มชินกับการลอยตัวตามยาว ตามผิวน้ำ โดยยังอาศัยมือ ช่วยจับพยุงไว้เล็กน้อย เมื่อคล่องดีแล้ว ข้ามไปขั้นที่สอง
ขั้นที่สอง เป็นการลอยตัวตีขาไปข้างหน้า เกาะโฟมตีขา โดยจะใช้มือเกาะแผ่นโฟม เหยียดแขน ออกแล้วตีขาโบกน้ำ เหมือนกับการเกาะขอบสระ และตีขา ให้ตัวลอยไปข้างหน้าเรื่อยๆ ฝึกการทรงตัว และใช้ ขา(โดยยังไม่ใช้แขน เพราะใหม่ๆ ใช้ทั้งขาและแขนพร้อมๆ กัน มันจะฝืนๆ) ถ้าเหยียดแขนห่างตัวแล้ว หน้ายังคอยจะจมน้ำ อาจจะงอแขนเอาโฟมมารองใต้อกก่อนในระยะแรกก็ได้ แล้ว เมื่อคล่องๆ ค่อยยืดแขนออกไป ระยะนี้ เมื่อคล่อง จะเห็นว่า เราเริ่มเคลื่อนไหวในน้ำได้ แล้ว แต่ยังต้องอาศัยโฟม ช่วยพยุงตัวเล็กน้อย
ขั้นตอนที่สาม เคลื่อนไหวในน้ำด้วยตัวเอง โดยไม่ใช้โฟมแล้ว เราจะลอยตัวตีขาเหมือนเดิม โดยเหยียดแขนตรงไปข้างหน้า คว่ำหน้าจมน้ำ(ก่อนคว่ำลงไป หายใจเข้าให้สุดเต็มที่แล้วกลั้นไว้) ตัวเหยียดตรง แล้วตีขาเหมือนตอนเกาะโฟม ตัวจะพุ่งไปข้างหน้าเรื่อยๆ เหมือนการว่ายน้ำ แต่ไม่ใช้แขน และกลั้นหายไป จนสุดลมหายใจ ค่อยทิ้งตัวลงยืน ขึ้นมาหายใจ ทำไปเรื่อยๆ จะได้จังหวะการตีขา และเคลื่อนไหวตัว ที่ถ้าทำได้ดี ตัวจะพุ่งไปข้างหน้าได้ดีพอใช้โดยยังไม่ได้ใช้แขน
ขั้นตอนที่สี่ เริ่มใช้แขนช่วยในการว่ายน้ำ ก็เหมือนขั้นตอนที่สาม แต่แทนที่จะเหยียดแขนไปข้างหน้าเฉยๆ ก็เริ่มหัดใช้แขวนว่ายน้ำ(ท่าก็ตามที่เค้าเห็นว่ายนั่นแหละ ) จัดระเบียบแขน และ มือให้พอดี ตอนมือลงไปในน้ำก็ออกแรงดึงแหวกน้ำเข้ามาหาตัว) ว่ายจ้วงไปเรื่อยๆ ร่วมกับการตีขา หมดลมกลั้นหายใจ ก็ขึ้นมายืน หายใจ แล้วค่อยเริ่มใหม่ ขึ้นตอนนี้ จะเป็นการฝึกใช้มือร่วมกับ การตีขา เป็นการว่ายน้ำ ครบแล้ว พอไหว้ไปได้ระยะนึง การทำงาน มันจะประสานกันไปอัตโนมัติ แต่ยังคงว่ายไกลไม่ได้เพราะว่าเรายังอาศัยการกลั้นหายใจขณะว่าย
ขั้นตอนที่ห้า เริ่มฝึกหัดหายใจ ขณะว่ายน้ำ การหายใจ ขณะว่ายน้ำ ถ้าเป็นท่ามาตรฐาน เราก้มหน้าอยู่ในน้ำขณะว่ายกันตลอด จะเงยขึ้นมาเมื่อต้องการหายใจเท่านั้น โดยต้องคอยดูจังหวะการหายใจ โดยจะหันหน้าเอียงขึ้นด้านข้าง (ข้างใดข้างหนึ่งก็ได้เป็นระยะ) เพื่อหายใจเอาอากาศเข้าไป ให้เต็มที่ ก่อนจะหันหน้ากลับไปก้มลงมองพื้นสระว่ายต่อไป ขั้นตอนนี้แหละเป็น Defect ของผมที่ทำให้ผมว่ายน้ำได้ไม่ไกลเกิน 50 เมตรมานานมาก เนื่องจากจะเหนื่อยซะก่อน โดยตอนแรก ผมหายใจโดยตอนหน้าคว่ำในสระผมจะกลั้นหายใจ และเมื่อพลิกตัวขึ้นมาหายใจ ผมจะรีบหายใจออกและหายใจเข้ากลับเข้าไป อย่างรวดเร็ว ก่อนคว่ำหน้ากลับเข้าไป ผลก็คือ เวลาที่หายใจออกและหายใจเข้ามันสั้น ทำให้หายใจได้อากาศไม่เต็มที่ ทำให้เหนื่อยง่าย จนกระทั่งเมื่อมาหัดเล่นไตรกีฬา ครูฝึกเค้าบอกว่าการหายใจ ต้องหายใจออกไปก่อนตั้งแต่ตอนอยู่ในน้ำ และเมื่อ แหงนหน้าขึ้นมา ก็สูดลมหายใจกลับเข้าไปเลย (จะได้มีเวลาหายใจเข้าได้นานขึ้น) ก็ลองไปทำดู โดยหายใจเข้าเต็มที่เมื่อเงยหน้าขึ้นมา และพอก้มกลับลงไปในน้ำน้ำก็หายใจออกไปเรื่อยๆ จนฟองอากาศออกมาจากตัวหมด ก็เงยขึ้นมาหายใจใหม่ ก็ปรากฏว่าดีขึ้นมาก ว่ายได้ดีขึ้น เหนื่อยน้อยกว่าเดิม ว่ายได้ไกลขึ้น แต่ก็ยังคงรู้สึกเหนื่อย อยู่บ้าง
จนเมื่อว่ายไปได้อีกระยะ ก็สังเกตุได้ว่า ตอนหายใจเข้าแล้วเมื่อพลิกกลับลงน้ำเรารีบหายใจออกเร็วเกินไป ทำให้ ลมหายใจที่ได้เข้าไป ยังไม่ทันถูกดึงอ๊อกซิเจนไปใช้ ก็ถูกเราพ่นออกมาซะก่อน จึงต้องขึ้นมาหายใจใหม่ ไวขึ้นเสียเวลาและเหนื่อยมากกว่า ที่ควรจะเป็น ก็ลองเปลี่ยนใหม่เป็นเมื่อสูดหายใจเข้าเต็มที่แล้วพลิกกลับไปก็กลั้นหายใจ ว่ายไปเรื่อยอีกซักสองสามสโต้ค เมื่อเริ่มรู้สึกว่าจะอึดอัดก็ค่อยผ่อนลมหายใจพ่นฟองลมหายใจออกและเมื่อหมด ก็พลิกตัวขึ้นมาหายใจเติมอากาศเข้าไปใหม่ ผลคือ ดีเลยทีเดียว เป็นการแก้ปัญหาเรื่องการหายใจที่ตัวเองมีปัญหา และเข้าใจผิดมาตลอด ไปได้ เด๋วนี้ เลยดีขึ้น
สำหรับการหายใจบางคนหัดใหม่ จะว่ายแบบชูคอหายใจตลอดเวลา ไม่ก้มหน้า ก็อาจจะทำได้ แต่มันโต้น้ำและไม่ค่อยถนัดเหมือนการว่ายท่าฟรีสไตล์มาตรฐานอย่างที่ผมว่ามา
เมื่อว่ายได้และหายใจได้ดี แล้ว ต่อไปก็เป็นการฝึกหัดจัดท่าตัวเราตอนว่าย ทั้งแขน ขา และลำตัว เวลาว่ายใหม่ๆผมตีขายิบเลย กลัวไปช้า แต่ยิ่งตีเร็ว แต่ไม่เป็นระเบียบ มันไม่ไปอ่ะ แค่โบกขาเป็นจังหวะ แต่ใช้การว่ายแหวกน้ำด้วยมือ ไป จะไวกว่า มีคนบอกว่าการเคลื่อนไหวตัวของเราในน้ำ ให้นึกภาพว่า ไม่ใช่เราไปตะกุยน้ำ แต่เหมือนเราค่อยๆแหวกตัวแรกพริ้วไปในน้ำ เวลาว่ายแล้วนึกภาพตามไปว่ายยื่นแขนออกไปเอี้ยวตัวโบกขาให้เหมือนรู้สึกเราแทรกตัวเลื้อยไปในน้ำ ผมลองดูแล้ว ดีขึ้นเช่นกัน
ส่วนเรื่องการลอยตัวในน้ำ นี่หลายคนมีปัญหา รวมทั้งผม
สำหรับผมเองแต่ก่อนผมลอยตัวโดยการนอนหงายเงยหน้า แล้วตีขาโบก กับมือโบกได้ แต่ถ้าให้ลอยตัวแนวตั้งมันจะจม ตลอด
เพิ่งมาลอยตัวแนวตั้งได้ไม่นาน หลักการก็คือสูดลมหายใจ เข้าไปลึกๆ ให้มากที่สุด ซึ่งจะช่วยให้ถพ.ของร่างกายเราลดมาเหลือ ประมาณ 0.95 ซึ่งลอยน้ำนิดๆอยู่แล้ว แต่ก็ยังไม่มากพอที่จะทำให้จมูกกับปากพ้นน้ำ ดังนั้นจึงต้องใช้มือเท้า ช่วยโบกตีน้ำให้ตัวลอยพ้นน้ำขึ้นมาหายใจเป็นระยะ เมื่อหายใจเต็มที่แล้ว จะปล่อยให้ตัวจมไปลอยปริ่มๆน้ำโดยกลั้นหาใจในน้ำ ก็ได้ การฝึกลอยตัวควรฝึกตรงที่น้ำลึกขาไม่ถึงพื้น แต่ว่า อยู่ในระยะที่ใกล้ขอบสระ เพื่อจะได้เกาะได้ทัน หรือ เมื่อจมเท้าถึงก้นสระก็ดีดตัวขึ้นมาได้ ระวังตอนสำลักน้ำ จะทำให้เสียจังหวะหายใจออก มากตัวจะจมลงมากขึ้น ถ้าสมาธิดีๆ คอยขึ้นมาหายใจเป็นระยะ(โดยโบกมือและขาเบาๆ ช่วย) ก็จะลอยตัวได้นานๆ สบายๆ ส่วนมือและขาจะโบกอย่างไร ค่อยๆ ทดลองดูด้วยตัวเองได้
ลองฝึกๆ ดูนะครับ ไม่ต้องเป็นฉลามหรอก แค่เป็นลูกอ๊อดว่ายน้ำได้อย่างผม ก็เอาแล้ว สนุกดีออก
จากคุณ :
-=Jfk=- 
- [
16 เม.ย. 48 12:54:43
]
== มาหัดว่ายน้ำกันเถอะ สำหรับพวกแก่ๆ หัดยากๆ ทั้งหลายๆ==={แตกประเด็นจาก X3412650}
