พระคาถาชินบัญชรฉบับต้นตำรับพร้อมบทกลอนแปล

พระมหาคาถาชินะปัญชรฉบับต้นตำรับ
              ของสถาบันพัฒนาทางจิต   ประพันธ์ โดย ฐีติญาโณ

            บาลี                                                   บทกลอนแปล

1.ชะยาสะรากะตา พุทธา                          1.โอม..บรรดา”พระพุทธะ”ชนะมาร

  เชตตะวา มารัง สะวาหะนัง                       พร้อมบริวารสู่พระอาสน์ประกาศผล

  จะตุสัจจาสะพัง ระสัง                             “พระพุทธะ”ผู้ประเสริฐเลิศนรชน

  เยปิวิงสุ นะราสะภา                             ทรงหลุดพ้นด้วย”อริยสัจ”สัมผัสเนา.....

2.ตัณหังกะราทะโย พุทธา                           “พระพุทธะยี่สิบแปดพระองค์”

  อัฏฐวีสะติ นายะกา                                นายกทรง”ตัณหังกร”แต่ก่อนเก่า

  สัพเพ ปะติฏฐิตา มัยหัง                             มเนศวรล้วนรักษาเมตตาเรา

  มัตถะเก เต มุนิสสะรา                              “บนกระหม่อม”ข้าพเจ้าเฝ้าทุกองค์

3.สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง                              “พุทธะ”ทั้งหลายอยู่ที่”บนศีรษะ”

 พุทโธ ธัมโม ทะวิโลจะเน                       “พระธรรมะ”-“ดวงตา”แน่แล”พระสงฆ์”

 สังโฆ ปะติฏฐิโต มัยหัง                           “เป็นบ่อเกิดแห่งคุณ”หนุนธรรมทรง

  อุเร สัพพะคุณากะโร                              ประทับตรง”กลางอุรา”ของข้าฯเลย

4.หะทะเย เม อะนุรุทโธ                              “พระอนุรุทธ”ประทับกับ”หทัย”

  สาริปุตโต จะ ทักขิเณ                            “เบื้องขวา”ไซร้”พระสารีบุตร”สุดเฉลย

  โกณทัญโญ ปิฏฐิภาคัสมิง                      “โกณทัญญะ”-“อยู่เบื้องหลัง”ลำพังเลย

  โมคคัลลาโน จะวามะเก                          “เบื้องซ้าย”เผยมอบโชค”โมคคัลลาน์”

5.ทักขิเณ สะวะเน มัยหัง                                 “พระอานนท์”-“พระราหุล”การุณย์สุด

  อาสุง อานันทะราหุโล                                   พุทธบุตรประทับอยู่”หูเบื้องขวา”

  กัสสะโป จะ มะหานาโม                             “พระกัสสปะ”-“หูเบื้องซ้าย”เรียงรายมา

  อุภาสุง วามะ โสตะเก                                    กับ”พระมหานามะ”เคียงประคอง

6.เกเลนเต ปิฏฐิภาคัสมิง                                  “พระโสภิต”มุนีที่แกล้วกล้า

  สุริโยวะ ปะภังกะโร                                       ดั่ง”ดวงอาทิตย์”แรงสาดแสงส่อง

  นิสินโน สิริสัมปันโน                                     “ถึงพร้อมด้วยสิริ”มิอาจมอง

  โสภิโต มุนิปุงคะโว                                        ประทับครอง”ผมเบื้องหลัง”ระวังภัย

7.กุมาระ กัสสะโป เถโร                                           “พระกุมารกัสสโป”เถโรเถร

  มะเหสี จิตตะวาทะโก                                           วาทะเด่นงามวิจิตรชวนพิศมัย

  โส มัยหัง วะทะเน นิจจัง                                      “ผู้เป็นบ่อเกิดแห่งคุณ”ละมุนละไม

  ปะติฏฐาสิ คุณากะโร                                            ประทับไว้”ที่ปาก”ติดนิจนิรันดร์

8.ปุณโณ อังคุลิมาโล จะ                                      “ที่หน้าผาก”ทรงเสน่ห์”ห้าเถระ”

  อุปาลี นันทะ สีวะลี                                       “พระปุณณะ”เป็น”รอยเจิม”เฉลิมขวัญ

  เถรา ปัญจะ อิเม ชาตา                                      “พระอังคุลิมาล”แนบนานครัน

  นะลาเฏ ติลาถา มะมะ                                “พระอุบาลี”-“พระนันทะ”-“พระสีวลี”

9.เสสาสีติ มะหาเถรา                                            “แปดสิบองค์”ฝังกายา”องคาพยพ”

  วิชิตา ชินะสาวะกา                                         ที่เหลือพบสาวกองค์พระทรงศรี

  เอเตสีติ มะหาเถรา                                          “พระพุทธะผู้ชนะ”ด้วยบารมี

  ชิตะวันโต ชิโนระสา                                       รุ่งเรืองศรีสถิตอยู่คู่กายัง.....

10.ชะวันตา สีละเตเชนะ                               “พระรัตนสูตร”ประเทือง”อยู่เบื้องหน้า”

   อังคะมังเคสุ สัณฐิตา                               “อยู่เบื้องขวา””เมตตาสูตร”สวดพูดขลัง

     ระตะนัง ปุระโต อาสิ                               “อังคุลิมาลสูตร””อยู่ซ้าย”ร่ายพลัง

     ทักขิเณ เมตตะสุตตะกัง                           “อยู่เบื้องหลัง””ธชัคคสูตร”ที่ดูดดึง

11.ธะชัคคัง ปัจฉะโต อาสิ                                     “พระขันธปริตร”-“โมรปริตรา”

  วาเม อังคุลิมาละกัง                                      “พระอาฏานาฏิยสูตร”ที่พูดถึง

    ขันธะโมระ ปะริตตัญจะ                       “เหมือนฟ้าครอบ”เหล่า”ปริตร”อันติดตรึง

    อาฏานาฏิยะสุตตะกัง                                  ภัยไม่ถึง”รอบกายา”เป็น”ปราการ”

12.อากาเส ฉะทะนัง อาสิ                                       ข้าพเจ้าดำรงชีวิตด้วยกิจสี่

    เสสา ปาการะสัณฐิตา                                          “สัจจะ”มี”ข่มใจ”ใฝ่ประสาน

    ชินา นานา วะระสังยุตตา                                  “เสียสละ””อดทน”สร้างผลงาน


   สัตตัปปา การะลังกะตา                                   "ธรรมปราการแห่งพุทธะ"ประดับตน

13.วาตะปิตตา ทิสัญชาตา                             ขอ"เหตุขัดข้อง"ทั้งหลาย"ภายใน-นอก"

     พาหิรัช ฌัตตุปัททะวา                                   จงปลดออกสัมฤทธิ์ประสิทธิ์ผล

     อะเสสา วินะยัง ยันตุ                               ภัยจาก"ลม"และ"น้ำดี"ที่วิกล

    อะนันตะ ชินะ เตชะสา                                 จงล่วงพ้นสิ้นสุดด้วย"พุทโธ"

14.วะทะโต เม สะกิจเจนะ                           ขอปวง"พระมหาบุรุษ"ผู้สุดกล้า

    สะทา สัมพุทธะ ปัญชะเร                           โปรดรักษาคุ้มภัยให้อักโข

    ชินะปัญชะระ มัชเฌนหิ                           อภิบาลข้าพระองค์มุ่งตรงโพธิ์

    วิหะรันตัง มะ***ตะเล                                ได้เติบโตท่ามกลาง"พระชินะปัญชร"

15.สะทา ปาเลนตุ มัง สัพเพ เต                      ข้าพเจ้า"ทำดี"มา"รักษาดี"

    มะหาปุริสา สะภา                                     ขอให้มีชัยโชคทุกข์โศกถอน

   อิจเจวะ มันโต                                           สารพันอันตรายพ่ายทุกตอน

  สุคตโต สุรักโข                                          สถาพร"จงชนะเหมือนพระองค์"

  ชินานุภาเวนะ                                            ด้วยอานุภาพ"พระพุทธ"สุดพราวเพริศ

  ชิตุ ปัททะโว                                            แสนประเสริฐเลิศล้ำ"พระธรรม"-"สงฆ์"

  ธัมมานุภาเวนะ                                        "พระสัทธรรม"อภิบาลผ่านพระองค์

  ชิตาริสังโค                                             ขอมั่นคง"ชินะปัญชร"สุนทรเทอญ ฯ

  สังฆานุภาเวนะ

  ชิตันตะราโย

  สัทธัมมา นุภาวะ ปาลิโต

  ชะ จะรามิ ชินะปัญชะเรติ ฯ



ผู้ตั้งกระทู้ ฐีติญาโณ
หมายเหตุ- ตรง***ดาวแดงสามดวงนั้น ตือ ห.+สระอี.....นะครับ

ที่มา
http://www.buddhapoem.com/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&Category=buddhapoemcom&thispage=1&No=60313