ก่อนอื่นต้องขออนุญาตท่านเจ้าของเรื่องก่อนนะครับที่เอามาเผยแพร่ แต่ก็น่าจะเป็นความตั้งใจของท่านอยู่แล้ว

บุญ บาป นกกระจาบ ..... เรื่องราวของผม ...

        ทุกๆวันที่ผมตื่นเช้า  ตรงข้ามบ้านจะเป็นตลาดใหญ่
มีพระมายืนโปรดสัตว์ทุกวันผมนั่งมอง คุณพ่อ พาคุณลูกตัวเล็กๆ มาใส่บาตรแล้วลอบยิ้มในความน่ารักของเด็กเสมอ ..
>>> >หลังจากนั้น  กิจกรรมปล่อยนก ก็เริ่มขึ้น ..
ดูเหมือน บุญกุศลจะแผ่ กระจายอยู่หน้าตลาดนั้น .ทุกวัน ..
>>> >วันนี้ก็เหมือนกับทุกวัน .. ชายสูงอายุ  ท่าทางใจดี  เหมา กรงนกกระจาบ ของแม่ค้าที่เอามาขาย
ให้ผู้มีใจบุญหน้าตลาดได้ปล่อย ...
>>> >โดยรู้ไม่รู้ว่าเป็นการ สร้าบบาป ในจิตที่เป็นกุศล ของตนเอง ...
>>> >กรงนกขนาดใหญ่ มีนกเป็นสิบตัวได้ถูกเปิดขึ้น ..
นกกระจาบในกรงที่ยังพอมีแรง พยายามบินออกจาก
ที่กักขัง ...อนิจจา ..... นกเหล่านั้น ถูกจับมาเป็นเวลา
ข้ามวันข้ามคืน ..
>>> >ไม่มีอาหารและน้ำในกรง .. ถ้าอากาศร้อน แม่ค้าก็จะเอาน้ำราดลงไปบนกรง เพื่อลดความร้อน ...
>>> >หลายๆตัว หมดแรง ...และตายลง ในกรงนั้น ..
>>> >หลายๆตัวไม่สามารถบินออกจากกรงได้เอง ..
เค้าต้องจับออกมา..ผมนั่งมองกระจาบ 2 ตัว บินข้ามถนนไม่ไหว หล่นลงกลางถนนที่มีรถวิ่งไปมา ..
พ่อค้าขายดอกไม้วิ่งเข้ามาจับไปอีกที.
>>> >ผมกลับเข้าไปในบ้าน หยิบกล้องคู่ใจ
พร้อมกับนึกว่า ..วันนี้จะถ่ายรูปสิ่งที่เห็นไปให้เพื่อนๆดู
เพื่อเตือนใจเวลาจะทำบุญ แบบนี้
6 ตัวบินข้ามถนนมาถึงฝั่งบ้านผมได้ ..
3 ตัวที่อยู่ในสภาพที่เหนื่อยอ่อน เกาะต้นหนวดปลาหมึก
ในกระถาง พยายามหลบหลังใบไม้ ที่ไม่ได้กว้างเลย ..
>>> >3 ตัวที่โชคร้ายกว่านั้น ไม่มีขนหาง บินมาได้แค่
ริมถนน ก็หลบเข้าไปใต้รถยนต์ที่จอดเรียงรายอยู่...
พยายามที่จะกระโดดหาที่หลบภัย ..
แต่ ..ไหนเลย ถนนในเมืองจะเป็นที่หลบภัยได้ ..
กระจาบตัวหนึ่งกระโดดขึ้นมาพักที่ริมบาทวิถี ...ยืนโงนเงนอยู่ชั่วขณะ ก่อนจะ กลับลงไปหาแอ่งน้ำตื้นๆที่ขังอยู่
พยายามจะดื่มน้ำเพื่อเรียกเรี่ยวแรง..
ผมนั่งมองอย่างสลดใจ ...
>>> >หลายต่อหลายครั้ง ที่ผมพยายามบอกเล่าเรื่องราวนี้ให้กับเพื่อนๆ ทั้งทีได้พูดคุย และ ลงกระทู้ . ได้ทราบได้รับรู้ และช่วยกันแก้ไข กระทาทารุณต่อสัตว์ที่น่ารักเหล่านี้
...
>>> >แต่ดูเหมือนไม่มีใครสนใจ ..หน่วยราชการบางแห่งที่ผมเห็นก็ยังทำบุญด้วยการ ซื้อ นกมาปล่อย ทุกปี
>>> >กำลังคิดเพลินๆ ก็ นึกได้ว่า แถวนั้น มีแมวฝูงใหญ่ ไม่มีเจ้าของอาศัยอยู่แถวนั้น เผลอนิดเดียว ...
>>> >กลุ่มแมว เหมือนจะจัดบุฟเฟต์ ..
วิ่งโฉบลงไปที่ถนน ..คาบเอานกกระจาบเคราะห์ร้ายไป
ตัวละตัว วิ่งหายไปในซอกตึก ...
มีเจ้าสีงาม  ( ผมเรียกชื่อนนี้ เพราะสีมันสวยถูกใจ )  
คาบกระจาบตัวน้อยวิ่งผ่านหน้าผมช้าๆ ..
พอที่ผมจะยกกล้องขึ้นเล็งแล้วเก็บบันทึกเหตุการณ์ระทึกใจ(ผม)นี้ไว้ได้
>>> >เมื่อผมกดชัตเตอร์อีกครั้ง สีงามก็คาบกระจาบผ่านไป ... เหมือนมีอะไรดลใจ
>>> >ผมเดินตาม สีงามไป เรื่อยๆ ...  พยายามแซงไปดักถ่ายรูป พลางนึกว่า
>>> >ถ้าเป็นไปได้จะแย่งกระจาบตัวนั้นกับเธอ
ซักครั้ง .. แ่ต่ไม่กล้า เพราะกลัวเธอจะงับลงไปแรงๆ จนกระจาบตาย >>> >ตอนนั้นยังร้องจิ๊บๆๆๆ  อยู่เลย หรือวิ่งหนีไปจนผมตามไม่ทัน ..
>>> >จนไกลออกจากบ้านผมไปประมาณ ครึ่งป้ายรถเมล์ ... ชะตาของกระจาบน้อยยังไม่ถึงฆาต ..
>>> >สีงามเดินไปเจอกับ แมวของผมที่ออกไปเป็นขาใหญ่แถวนั้น ... เจ้าผักชี ...
>>> >พอเจ้าผักชีเห็นนกในปาก สีงาม .. ก็รี่เข้าไปประชิด ..แต่ยังไม่ทันจะเกิดศึกชิงปักษา.. เจ้าสีงามที่เห็น ผักชี ..ก็หันมามองแล้วหมอบเตรียมป้องกัน อาหารเช้า ...
>>> >แล้ววินาทีแห่งชีวิตก็มาถึง .... สีงามปล่อยกระจาบ ในปากเพื่อเตรียมรับมือกับผู้ที่มาขวาง
>>> >กระจาบน้อยกระเสิง ออกมาทางผม .. ... ..
ไม่ถ่ายรูปแล้วครับ . ผมลดกล้องแล้ววิ่งเข้าไป
คว้าเจ้านกตัวน้อยไว้ได้ ก่อนที่ สุนัข ตัวหนึ่งจะเข้ามา ..
>>> >ผมหันหลังกลับ .พร้อมกับสัมผัส หัวใจที่เต้นตุ้บๆๆ ในอุ้งมือ
>>> >หลายๆครั้งที่ผมจับนกในลักษณะแบบนี้ได้ .. ส่วนมากจะตายในเวลาไม่นาน แม้ว่าผมจะพาไปที่
ร้านสัตวแพทย์ที่อยู่ติดกัน ..แต่ สำหรับ กระจาบน้อยตัวนี้ ... พลังชีวิตเธอเหลือล้น ..
>>> >ผมพาเธอไปไว้ในห้องเล็กๆในบ้าน 2 วัน
ให้ข้าวสารและน้ำ ..จนเธอแข็งแรง พอจะบินหนีเวลาผมเปิดประตูห้องได้ ..ผมก็เลย เปลี่ยนไปใช้อีกห้องที่ใหญ่กว่า และ ไม่ได้ใช้งาน ..โดยหวังว่า เมื่อขนหางของเธองอกยาวจนสามารถบินได้ดีเหมือนเดิม
ผมก็จะนำเธอไปปล่อย ....
>>> >3 วันต่อมา .. เหตุการณ์ที่แปลกประหลาดก็เกิดกับผมอีก ...เช้านั้นผมยืนอยู่หน้าบ้าน .. มองไปที่ต้นไม้ของกทม ที่ปลูกอยู่ตามแนวถนน .... ผมเห็นสีงาม นั่งตัวตรง ..
มองไปยังนกกระจาบอีกตัว ที่อยู่ในสภาพค่อนข้างดี ...
>>> >ทั้งคู่นิ่ง ..  ครับ ... นิ่งอย่างประหลาด ..   สีงามไม่ตะครุบ ..นกก็ไม่บินหนี .. ทั้งคู่นั่ง และยืน นิ่งๆ ห่างกันไม่ถึงฟุต .เร็วเท่าความคิด ผม เดินเข้าไป โดยหวังว่าจะไม่ทำให้ทั้งคู่ตกใจจนเกิดโศกนาฎกรรม ต่อหน้าผมอีกแปลกครับ ....  แปลกจริงๆ .. ผมเดินเข้าไปถึงทั้งคู่โดยที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมก้มลงไปคว้ากระจาบตัวใหม่ขึ้นมาเฉยๆ ..
ไม่มีความพยายามหนี ..  ไม่มีเสียงจากสีงาม  หรือกระจาบ ...ผมเดินเข้าบ้านพลางนึกว่า .. นกตัวนี้คงอยู่ได้ไม่นานแน่  อาการแบบนี้ ..ผมเอาเค้าไปอยู่ห้องเดียวกับ กระจาบน้อยตัวแรก..ผมวางน้ำและอาหารนกไว้ทีพื้นห้องมากพอสมควร 2 วันต่อมาผมเปิดห้องเข้าไป .. เจ้า 2 ตัว บินหนีกันทั่วห้อง ...  ผมรู้สึกดีใจจริงๆ
>>> >20 วัน ผ่านไป .. เมื่อหางของกระจาบ ตัวแรก มีให้เห็นบ้าง .. และท่าทางการบินของทั้งคู่ดู เป็น
>>> >ปกติ ผมก็เปิดหน้าต่างห้อง .. แล้ว ทั้ง คู่ ก็จากบินออกไป ..
หวังว่าจะไม่ถูกจับเอามาให้คนใจบุญปล่อยอีกนะ .....
>>> >แต่ .. มีอีกเป็นจำนวนมากที่ไม่โชคดีแบบนี้ ..
ฝาก ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ... เลิกปล่อยนก ปล่อยปลา
โดยการซื้อหาจากที่เค้าจับมาขายให้ปล่อยเถอะครับ