ความคิดเห็นที่ 1 เริ่มเลยนะคะ หกปีมาแล้วค่ะ ที่ มณี ทราบว่าตัวเองเป็นโรคลมชัก  และปกติไม่ทราบและใส่ใจอะไร หรือ รู้ถึงความน่ากลัวของโรคนี้ค่ะ เริ่มแรก  ก่อนที่จะทราบ  มณีเจอข่าวร้ายของตัวเอง ว่าเป็น  เนื้องอกในสมอง  ฟังดูน่ากลัวนะคะ  แต่มณี ผ่านเรื่องร้ายครั้งนั้นมาได้ด้วย กำลังใจกำลังเงิน ของ ครอบครัว  นั่นคือ คุณพ่อกับคุณแม่ และ คนในครอบครัวช่วย จัดการเรื่องผ่าตัด   ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีค่ะ  การผ่าตัดครั้งนั้น ทำในต่างประเทศค่ะ  โชคดีที่ เน้องอกไม่ใช่เนื้อร้าย และวิทยาการ ที่ทันสมัย ในขณะนั้น (สิบปีมาแล้ว) ช่วยให้ การผ่าตัด เป็นไปอย่างเรียบร้อย และ หลังจากที่รักษาตัว ไม่นานก็มีชีวิตตามปกติค่ะ   เหมือนเรื่องจะจบแล้วนะคะ   แต่ไม่ค่ะ ชีวิต คนมันไม่พร้อมไปทุกอย่างหรอกค่ะ   เรามีเงิน  เรามีบ้านหลังใหญ่ๆ  เรามีรถคันหรูๆ  เรามี ครอบครัวที่อบอุ่น   และแน่นอนค่ะ  ความสมดุลในชีวิต มันต้องมีทั้งสุข และ ทุกข์  เมื่อ มณีมีทุกอย่าง  แต่อย่างเดียวที่เงิน แลกมาไม่ได้นั่นคือ สุขภาพค่ะ ประมาณ สามสี่ปี  หลังจากผ่าตัดเนื้องอก   สิ่งหนึ่งก็ตามมาค่ะ  นั่นคือ  แผลเป็นในสมอง   ตอนแรกไม่ทราบหรอกค่ะว่า มันคืออะไร  ทราบเอาตอนที่ เกิดเรื่อง คือ  มณีชอบ เป็นลมบ่อยๆ  อยู่ๆ ก็วูบ  ครั้งสองครั้งแรก ไม่ได้คิดอะไร แต่ ครั้งที่ทำให้ มณีทราบว่าตัวเอง ยังมีแผลเป็นในสมองอยู่ นั่นก็คือ  มณีขับรถ ไปหาเพื่อน แถวๆนอกเมืองของเชียงใหม่ ไม่ได้ไกลจากบ้าน มณีนัก และก็รู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ โรงพยาบาลค่ะ  (เหมือนขับๆอยู่แล้วก็วูบไปเลย)   หมอและผู้เห็นเหตุการณ์เล่าว่า  มณี ไม่รู้สึกตัว และ ชักเกร็ง(ตัวเองคิดว่าวูบเฉยๆ)  แต่ ที่จริงเราชัก ค่ะ ใบรับรองแพทย์ใบนี้ค่ะ  จุดเริ่มต้นของเรื่อง ทั้งหมด จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 15:42:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การตรวจรอบนี้  ใช้ EEG  ตรวจคลื่นไฟฟ้าสมอง และ MRI  ทำให้ทราบว่า  เหตุที่ชักนั้น เกิดจาก รอยแผลเป็นในสมอง อาจ กระทบต่อ การทำงานของ ไฟฟ้าในสมองค่ะ ตอนนั้น ไม่ทราบรายละเอียดอะไรมากมายนัก  แต่ สิ่งที่ เห็น สิ่งที่ตกใจ คือ ผลจากการ ชนของรถมณีกับ รถที่ติดไฟแดงอยู่    คู่กรณีไม่เอาเรื่อง และไม่บาดเจ็บ  แต่คนที่ บาดเจ็บ คือ มณีเองค่ะ ตอนนั้น ตื่นมาจำได้ว่า   ที่หน้า มีรอยเย็บ อยู่สองที่ จากคนที่รักสวยรักงาม   ทำใจไม่ได้หรอกค่ะ กับแผลเป็นที่หน้า  คงเป็นเศษ กระจกหรือ ของที่อยู่ในรถ พุ่งมาบาดหน้าเราเข้าจังๆ คิดว่า เราไม่สวยแล้ว เพราะมีรอยบากอยู่เต็มๆหน้า( มีรูป ตอนผ่าเก็บรอย ครั้งสุดท้าย ) ความคิดตอนทราบเรื่องทั้งหมด   อยาก มุดหมอน มุดเตียง ตายๆไป  เพราะเป็นคนรักหน้า มากๆ แต่ คนที่ร้องให้ อยู่ข้างๆ เตียง อะสิค่ะ (แม่)  ทำให้เรา ต้องสู้ค่ะ จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 15:47:10 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อยากเล่าค่ะว่า   ผู้หญิงคนนึง  ถึงแม้จะไม่ได้สวย ไม่ได้น่ารัก  แต่ก็พอมีคนมาชอบๆบ้าง คิดว่า  คนที่ มาจีบๆเราอยู่  ต้องหายหมดแน่ๆ จริงค่ะ  แต่ไม่ทั้งหมด     คนที่ มณีคิดว่า  คนที่มาจีบและเค้าก็อยู่เป็นตัวเลือก ท้ายๆ  (  ณ  ตอนนี้ กำลังนั่งดูทีวีอยู่ข้างๆ มณี มา 3-4 ปีแล้วค่ะ) ที่จริงไม่รู้จะมาเล่าทำไม  แล้ว สาวๆ ขา  มณี คิดว่า อาจเป็นประโยชน์ ต่อ น้องๆ สาวๆ ในนี้บ้าง เลย มาเล่าสู่กันฟัง  ว่า นิยาย สร้าง จากชีวิตจริง อยากให้สาวๆ อ่าน  แล้วคิดว่ามันเป็นนิยาย เรื่องนึงก็แล้วกันนะคะ แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 51 15:57:07 จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 15:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มารออ่านค่ะ ^^ เคยมีนิยายเรื่องหนึ่งของคุณชมัยภร แสงกระจ่าง เขียนเรื่องราวของคนที่เป็นโรคลมชักเอาไว้ค่ะ เสียดายว่าจำชื่อเรื่องไม่ได้ จากนิยายเรื่องนั้นเลยทำให้รู้จักโรคนี้ค่ะ v v v ไปเสิร์ชมาค่ะ เลยรู้ว่าชื่อนิยายเรื่องนั้นคือ "ฤดูร้อน...มีดอกไม้บาน" แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 51 16:09:58 จากคุณ : คีตาญชลี - [ 18 ม.ค. 51 16:01:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รู้สึกโรคนี้ เพราะพี่ชายเคยเป็นตอนเด็กๆ รู้แต่ว่าเวลาตัวร้อนมีไข้ ต้องรีบส่งโรงบาลอย่างเดียว เพราะกลัวชัก กินยามาติดต่อมาเกือบ 10 ปี จนอายุสิบต้นๆ หมอจึงบอกว่าหายขาดแล้ว แต่ทางครอบครัวก้อระวังกันมากตลอด กลัวไม่หายจริง หลังจากตอนนั้นถึงตอนนี้ พี่ชายอายุ 23 ปี ก้อไม่มีอาการชักให้เห็น เข้าใจครอบครัวและผู้ป่าวค่ะ ว่ารู้สึกยังงัย เลยไม่ลังเลใจเลย ที่จะเข้าร่วมประมูลด้วย จากคุณ : senses - [ 18 ม.ค. 51 16:09:42 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอเป็นกำลังใจนะคะ ป้ามณี จากคุณ : ป้าเอม - [ 18 ม.ค. 51 16:10:58 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แด่ สาวๆ ห้องนี้ โดยเฉพาะนะคะ   แด่ความงาม แด่ความสวย แด่ความน่ารักสดใส และ คิดว่าทุกคนสวยน่ารัก งามและเบ่งบาน  สมกับเป็น ดอกไม้ ที่สูงค่า ในด้านจิตใจ ตลอดไปค่ะ มีคำกล่าวของเพลงทางเหนือ เพลงนึงค่ะ   เปรียบ ผู้หญิงเป็นดอก “เอื้อง”   กล้วยไม้ ที่ไม่มีวันบานอยู่กลางลานดิน  ดอกที่จะชูช่อในที่สูงเท่านั้น   บทความนี้ แด่เอื้อง แสนสวย ทุกคนค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 51 16:13:03 จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 16:11:09 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาอ่านค่ะ ซึ้ง มุมิๆ เปนกำลังใจให้ป้ามณีของนู๋ และ ผู้ป่วยลมชักอีกหลายๆท่านค่ะ จากคุณ : pinky-tannie - [ 18 ม.ค. 51 16:17:53 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ####  เรื่องที่ อยากบอกสาวๆ ห้องนี้  ในฐานะ พี่คนนึงละกัน  #### ถามตัวเอง ก่อนจะตกลงปลงใจกับใครนะคะว่า    ผู้ชายที่เราเลือกเป็นคู่ชีวิตนั้น ถ้าวันนึง เรา ไม่สวย   วันนึง เราต้องแก่  วันนึง เราอ้วนเป็นหมู   ผู้ชาย คนนั้น จะยังรักและเสมอต้นเสมอปลาย กับเรามั๊ย แน่นอนที่สุด คือ ความสวยไม่จีรัง   พี่คนนี้ ยืนยัน กับคำกล่าว เดิมๆว่า อย่าให้สิ่งนอกกาย  มาเป็นเหตุผลในการตัดสินใจ เลือก คู่ชีวิต   จากที่ได้เห็น สาวๆในห้องนี้  เชื่อค่ะว่า  คุณ มีมากกว่าความ สวย ป ล  ป้ายังสวยอยู่นะคะ  คริๆ จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 16:21:01 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณแม่ส้มก็เป็นโรคลมชักค่ะ ยังไงก็ขอบคุณสาวๆห้องนี้นะคะ เพราะผู้ป่วยลมชัก ใช้ค่าใช้จ่ายในการรักษาก็มากเหมือนกัน พระคุ้มครองค่ะ จากคุณ : Vitamin_S - [ 18 ม.ค. 51 16:23:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เราเข้าใจมากๆเลยค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณมณี และ ครอบครัวผู้ป่วยโรคลมชัก และตัวผู้ป่วยเองด้วยนะคะ เราเองก็รู้จักโรคนี้ค่อนข้างดีค่ะ เพราะพี่สาวแท้ๆของสามีเป็นโรคนี้อยู่ โชคร้ายมากที่เขาเป็นเยอะตั้งแต่เล็ก(ตั้งแต่อายุได้ 2 เดือนค่ะ ฉีดวัคซีนแล้วก็ชักเลย) ถึงจะผ่านการผ่าตัด(ทั้งที่ต่างประเทศและเมืองไทย) ก็ไม่ดีขึ้นเลย ดูแลตัวเองไม่ได้ แม้จะอายุเลยเลข 3 ไปแล้ว น่าสงสารที่สุดก็คนในครอบครัวค่ะ ต้องคอยดูแลตลอดเวลา ถึงจะมีเงินมากมายแค่ไหน ก็ไม่เคยซื้อความสุขสบายใจได้เลย จากคุณ : pj_job - [ 18 ม.ค. 51 16:30:03 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อมยิ้ม  ^^ จากคุณ : kaewnam - [ 18 ม.ค. 51 16:34:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ส่วน ของมณีเอง  ชีวิต เหมือนตำนานรักดอกเหมย ค่ะ  ฮ่าๆ  เวอร์ไปมั๊ยเนี่ย เล่า สามวันยังไม่จบ แต่อยากเล่าเรื่อง ของ สามีค่ะ    เพราะ นอกจาก พ่อแม่ ที่ยกไว้เหนือ เกล้า เกศาแล้ว ยังมีเค้ากับลูก ค่ะ ที่ทำให้ ผู้หญิงคนนี้  ใช้ชีวิตมาได้จนถึงทุกวันนี้ ขอเล่าเรื่อง เค้านะคะ  เพราะ คือพระเอกที่มณีใช้ดำเนินเรื่อง ค่ะ นิยายของมณีเรื่องนี้เรื่มจาก มณีเจอเค้า ก่อนที่จะรู้ตัวว่าเป็นลมชักค่ะ   แต่ที่ตลกที่สุด  มณีวางเค้าไว้ตัวเลือกสุดท้ายเลยค่ะ   ไม่ใช่อะไรนะคะ  แต่เพราะว่า เค้ามีลูกแล้ว ตอนรู้จักกับเรา ย้อนไป นานนน   นานมาแล้ว  มีผู้ชาย ผอมๆ ตัดผมเกรียนๆ  หน้าแบนๆ ผิวคล้ำแดด คนนึง  ชอบเอาลูกมาฝากไว้กับ พ่อและแม่ที่บ้าน ที่ มณีอยู่ค่ะ  เพราะว่า เค้าเป็น ผู้ใต้บังคับบัญชา ที่สนิดกับพ่อเป็นการส่วนตัว ถ้าวันไหน เค้าไม่ว่างก็จะเอาลูกมาฝาก ( แรกๆ มณีไม่รู้ค่ะว่า แฟนเค้า เสียตอน ลูกเค้าได้สองขวบ) ลูกเค้าซนมากๆ ค่ะ มณีแอบเรียกว่า น้องรื้อ  เพราะ จะรื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า  ปกติไม่ชอบเด็กเลยค่ะ  น้องรื้น ณ เวลานี้  เป็นลูกของมณีค่ะ ไม่เคยมีครั้งไหน ที่จะเห็นว่าเค้าเป็นลูกเลี้ยง  รักเป็นลูกแท้ๆ แค่ไม่ได้อุ้มท้องเค้าแค่นั้นเอง แต่ พอทราบว่า น้องเค้าเสียแม่  สงสารค่ะ   ยิ่งเห็นตอนที่ พ่อเค้า ทาแป้ง ให้ลูก หน้าขาวจั๊ว ก่อนมาฝากให้ที่บ้าน มณี นึงแล้ว อดสงสารแกไม่ได้ ทุกวันนี้ หัวเตียง ยังมีรู้แต่งงานของ แม่น้องเค้าอยู่  สามีเคยถามว่าจะเอาออกมั๊ย   เราเห็นตาเค้าก็รู้แล้วค่ะว่า  ผู้หญิงใน ในชุดขาวคนนั้น  เค้ายังรักและคิดถึงอยู่ตลอดเวลาค่ะ และก็ไม่คิดจะเอาออกจริงๆ   ยังแอบดีใจด้วย นะคะ ว่า เราได้ผู้ชาย ที่รักใครรักจริง แอบดีใจด้วยซ้ำคะว่า  ถ้าเราตายไปแล้วมีใคร ยังรักเราอยู่ แบบนี้  คงไปตาหลับจริงๆ เข้าเรื่อง เดิมอีกรอบนะคะ   จากที่แค่เอาลูกมาฝาก หลังๆเริ่ม มาบ่อยค่ะ จนมารู้ว่า เค้าชอบ ก็เห็นมาบ่อย   อาศัยเข้าทางพ่อของ มณีค่ะ ไม่อยู่ในลีส เลยค่ะ   ปกติไม่ชอบคนแก่ว่า  อันนี้ เกือบสิบปีค่ะ แถมมีลูกแล้วด้วย ยิ่งแล้วใหญ่ เหมือนนิยาย นะคะ  เพราะ ได้มาเห็นจิตเห็นใจกันตอนที่ เรารู้สึกตกต่ำที่สุดค่ะ วันที่เกิดเรื่อง คือ หลังจากที่ รถชนครั้งนั้น หมอเขียนใบ รับรองแพทย์ ให้ค่ะ    ใบแรก ยังเก็บไว้อยู่(ที่เอาให้ดูรูปแรกนั่นอะค่ะ) หมอเขียน ตอนท้ายว่า “ ห้าม ออกกำลังกายหนัก   ห้ามว่ายน้ำ   ห้ามขับรถ” เค้ามาเยี่ยมค่ะ      แล้วเรา บอกเค้าว่า  ต่อไปนี้ จะทำไง หมอไม่ให้ขับรถละ  ตัังใจพูดเล่นๆค่ะ ไม่ได้คิดไร  นึกอะไรก็พูด เค้าบอกมาคำ นึงค่ะ คำที่จำได้จนถึงทุกวันนี้  และเก็บใบนี้ไว้ เตือนความจำคะว่า เป็นเหตุ ที่ทำให้ เรากะเค้า ลงเอยกัน         เค้าบอก มณีค่ะว่า “ จะไปไหนเหรอ  จะไปไหน บอก  เค้าจะขับให้เอง” แค่นั้น อะค่ะ  ทำเราน้ำตาร่วง จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 16:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จากคุณ : ป้าจะอิ๊บ (jipnaja) - [ 18 ม.ค. 51 16:39:55 ]

ความคิดเห็นที่ 15 น้ำตาไหลค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะสู้ๆ จากคุณ : Anastomosis - [ 18 ม.ค. 51 16:55:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จากคุณ : เรายังรักกันอยู่รึเปล่า ? ? ? - [ 18 ม.ค. 51 16:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ลืมลงรูป   เอามาให้ดูนะคะ  นี่คือแผล ที่ เกิดเรื่องคราวนั้น  ที่เห็นนี้ เป็น แผลผ่าตัด รอบสองค่ะ ผ่าเผื่อ ทำให้เนื้อดี มาชนกัน เป้นการแก้แผลเป็นใหญ่ๆวิธีนึงให้ดีขี้น อยากบอกว่า    ผู้พัน (สามี)   ไม่เคยเห็นว่ามันสำคัญอะไร แต่เราเป็นผู้หญิงนิคะ  ยังอยากสวยอยู่  ลำพังตัวเค้าเองไม่อยากให้ทำหรอก รอยเย็บน่ากลัวหน่อยนะคะ ขอเอารูปออกนะคะ น่ากลัวไป แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 51 15:18:26 จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 16:57:42 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาเกาะกระทู้ด้วยคนค่ะ จากคุณ : ทานตะวันสีฟ้า - [ 18 ม.ค. 51 17:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 19 และก็จริงๆ ค่ะ   เค้าทำตามที่เค้าพูด จริงๆ  คบได้สองปี   หลังจากนั้นก็แต่ง  จนตอนนี้ ก็ ห้าหกปีแล้วมั๊ง คะ อย่างที่บอกอะค่ะ ผู้ชายหน้าแบนๆ คนนี้  ทำให้เรารู้ว่าไม่เคยมีครั้งไหนที่เราจะคิดว่า เราเลือกคนผิดเลย เค้า กินเหล้าเก่ง  สูบบุหรี่  สองอย่างเท่านั้นค่ะ ที่  ไม่น่ารัก  นอกนั้น มณี เห็นว่า ไม่มีอย่างไหนเลย ที่เค้า บกพร่อง นอนนี้เค้านอนดูทีวีอยู่ค่ะ  ไม่ทราบหรอกว่า มณีนั่งพิมพ์อะไร สาวๆ  ทั้งหลายคะ  คุณมีสิทธ์เลือกค่ะ  เลือกแต่สิ่งที่ดีที่สุด สำหรับตัวเอง นะคะ ทุกครั้ง ที่ กรีด ตา แต่งหน้า  ทาปาก   อยากให้น้องๆ รู้ค่ะว่า  สิ่งที่น้องๆทำ ให้ตัวเอง สวย สง่า มีค่า และสิ่งเหล่านี้ คู่ ควร คู่ควรแก่คนที่ดีเท่านั้น  สาวๆหลายคนสวย ใช้ของหรูหรา ราคาแพง ไม่เป็นไรหรอกค่ะ  เราชอบเราก็ใช้  แต่ อย่าให้มันมามีค่า มากว่าเรานะคะ จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 17:03:26 ]

ความคิดเห็นที่ 20 รบกวนถาม จขกท.นิดได้ไหมค่ะ ว่าอายุเท่าไร (ถ้าบอกได้นะ) เพราะเคยประสบปัญหาลมชักนี้เช่นกันกะตัวเอง  แต่เป็นตอนเด็กๆค่ะ มันต้องกินยา ยี่ห้อหนึ่งต่อเนื่อง  ตอนนั้นไปรักษาที่รพ.เด็กค่ะ กินอยู่7ปีเต็ม ทุกวันไม่ขาด   ตอนนี้หายขาดมาเป็นสิบๆปีแล้วค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่ายาตัวนี้ใช้กะผู้ใหญ่ได้ไหม  ถ้ายังไงอยากได้ชื่อยาหลังไมค์มาก็ได้นะค่ะ  เผื่อจะลองเอาไปถามคุณหมอดู และขอเป็นกำลังใจให้สู้ๆด้วยคนนะค่ะ จากคุณ : Blossom ~ T - [ 18 ม.ค. 51 17:04:41 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เขียนได้ดีจังค่ะ  มาเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : คุณคนที่ใส่เสื้อสีชมพูนั่นน่ะ - [ 18 ม.ค. 51 17:12:17 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณ ทุกคนที่ห่วงใยกันนะคะ มณี สามสิบ หน่อยๆ ค่ะ ประมาณการชักจริงๆ ก็ สองสามครั้งต่อปี กินยากันชักตัวที่ชื่อว่า เด็ป พา กิ้นส์ ไปทานข้าว นอกบ้าน ก่อนนะคะ  แล้ว สัญญา คืนนี้จะมาเขียน นิยายเรื่องนี้ ต่อให้จบ มณีจันทร์ จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 17:12:45 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พูดไม่ออก เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เฟิน-ทรี - [ 18 ม.ค. 51 17:30:16 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มาเฝ้ารอคะ.. จากคุณ : ไก่กา อาราเร่ - [ 18 ม.ค. 51 17:35:13 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ซึ้งมากค่ะ เลือกคนที่รักเราดีที่สุด จากคุณ : tormay - [ 18 ม.ค. 51 17:38:17 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ซึ้งจังเลยค่ะ มีผู้ชายอย่างงี้เยอะๆก็คงดี จากคุณ : aomjar - [ 18 ม.ค. 51 17:40:15 ]

ความคิดเห็นที่ 27 รออยู่นะคะ คุณมณีจันทร์ จากคุณ : ThatsNoon - [ 18 ม.ค. 51 17:54:43 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แม่เราก้อกินยาตัวนี้อยู่ ต้องกินตลอดชีวิต ห้ามขาดเลย (หมอสั่ง) เข้าใจความรู้สึกทั้งของคนป่วย และครอบครัวค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ (เป็นกำลังใจให้ตัวเองด้วย) จากคุณ : Cheesecakesmile - [ 18 ม.ค. 51 18:12:22 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เป็นกำลังใจให้อีกคนคะ พิมพ์ไปน้ำตาคลอไปซึ้งจัด... จากคุณ : kjg1412 - [ 18 ม.ค. 51 18:22:31 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกำลังใจให้คุณมณีนะคะ อ่านแล้วซึ้งเลยค่ะ เคยอ่านเรื่อง "ฤดูร้อน มีดอกไม้บาน" ของคุณชมัยภร แสงกระจ่าง เป็นเรื่องของเด็กสาวคนหนึ่งที่เป็นโรคลมชัก อ่านแล้วได้ข้อคิดและได้ความรู้เกี่ยวกับผู้เป็นลมชักดีพอควร มาอ่านเรื่องคุณมณีทำให้เข้าใจมากขึ้น เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : mezzanotte - [ 18 ม.ค. 51 18:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ซึ้งมากเลยค่ะ พี่มณี ขอเรียกพี่นะคะ *-* เขียนดีจังค่ะ อ่านแล้วอิน รู้สึกเพลินอยากอ่านต่อ รู้สึกพี่มีกำลังใจดีจังค่ะ ทำให้รู้สึกชีวิตเรามีค่าขึ้นเยอะ   บางทีความสวยก็อยู่กับเราไม่คงที่ แต่ความดีสิคงทน แล้วจะรออ่านต่อนะคะ ^^ จากคุณ : oh_gift99 - [ 18 ม.ค. 51 18:34:17 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณ มณีจันทร์ และ ผู้ป่วยโรคลมชักทุกคนค่ะ กำลังใจเราว่า บางครั้งมันสำคัญกว่าการรักษาอีกนะคะ เมื่อเรามีกำลังใจเราก็พร้อมที่จะสู้ต่อไป เข้ามา ติดตามอ่าน ต่อค่ะ  :) จากคุณ : cakecake (CakECakE4) - [ 18 ม.ค. 51 18:35:36 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เคยเป็นโรคนี้ฮะ เป็นตั้งแต่เด็ก ประมาณ2-3 ชวบเนี่ยแระ กินยาอยู๋ 10 ปี รักษาที่โรงพยาบาล พญาไท1 ประมาณ ม.ต้อก็หายขาด ตั้งแต่จำความได้ เช็คคลื่นสมองทุกปี ปีละครั้ง ตอนเด็กๆไปโรงเรียนต้องพกช้อนสั้นไว้ในกระเป๋าตลอด เวลานอนจะมีอาการกระตุกเป็นบางครั้ง เข้าออกโรงพยาบาลบ่อย จนไม่กลัวเข็มฉีดยา เหมือนเด็กทั่วไป ไม่กลัวการกินยาเม็ด ชอบซะมากกว่า เกลียดการกินยาน้ำ ((จริงๆแล้วกินไม่เป็น)) เห็นว่าการแพทย์ปัจจุบัน รักษาโรคลมชักได้ดีขึ้น มีการผ่าตัดเพื่อให้หายด้วย ((เคยดูในทีวี)) สู้ๆนะฮะ จากคุณ : fokultra - [ 18 ม.ค. 51 18:37:24 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ   สู้ๆนะค่ะ   มารออ่านด้วยคนค่ะ   ^__^ จากคุณ : มู๋แก้มยุ้ย - [ 18 ม.ค. 51 18:58:20 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ถึงแม้การประมูลจะจบไปแล้ว แต่น้ำใจที่มีให้กันก็ยังอยู่ตลอดไป ดีใจที่มีส่วนในการร่วมในประมูลครั้งนี้ และเป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยดรคลมชักทุกคนนะค่ะ จากคุณ : nijatarae - [ 18 ม.ค. 51 19:02:32 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สู้ๆนะคะ เรื่องราวอ่านแล้วซึ้งมากๆค่ะ TT เดี๋ยวคืนนี้จะเข้ามาเกาะกระทู้อีกคน เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : จุล (จุลรวี) - [ 18 ม.ค. 51 19:33:01 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เปนกำลังใจให้นะคะ รออ่านๆ จากคุณ : PigGy n SquiDy - [ 18 ม.ค. 51 20:03:12 ]

ความคิดเห็นที่ 38 สู้ๆค่ะ   พี่คะ มลถามอะไรหน่อยสิคะ เคยได้รับfwd เมลล์มา บอกว่าถ้าเจอผู้ป่วยชัก  ให้ทำสามอย่าง ให้ยิ้ม และพูดว่า วันนี้โลกสวยจัง แล้วก็ยกแขนทั้งสองข้างขึ้น ช่วยได้จริงๆหรอคะ  เคยได้ตั้งหลายปีมาแล้วอ่าค่ะ แห่ะๆ จากคุณ : มิสพรหล้า - [ 18 ม.ค. 51 20:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ^__^ อ่านแล้วสุขใจจังค่ะ บอกไม่ถูกเลย เฮ้ออ จากคุณ : มะนาวเค็มปี๋ - [ 18 ม.ค. 51 20:34:31 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ^^  เป็นกำลังใจให้นะคะ.. จากคุณ : narusaru - [ 18 ม.ค. 51 21:13:29 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ร่วมให้กำลังใจด้วยครับ จากคุณ : ปลายิ้ม - [ 18 ม.ค. 51 22:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ซึ้งมากๆเลยค่ะ T^T แง้ จากคุณ : beeziee - [ 18 ม.ค. 51 22:28:17 ]

ความคิดเห็นที่ 43 -ขอบคุณ คุณเฟิน-ทรี ที่เป็นกำลังใจให้ มณีนะคะ -ขอบคุณ  ไก่กา อาราเร่ ที่รออ่านค่ะ -ขอบคุณ tormay  เช่นกันค่ะ -ขอบคุณ aomjar ด้วยอีกคน -ขอบคุณ ThatsNoon  และอีกคนที่รออ่าน -ขอบคุณ Cheesecakesmile ที่ ที่แบ่งบันอีกคน -ขอบคุณ kjg1412 ให้มณี น้ำตาไหลคนเดียว พอแล้วค่ะ -ขอบคุณ mezzanotte  นะคะ เพิ่งรู้ว่า มีหนังสือเรื่องนี้ด้วย -ขอบคุณ oh_gift99  ค่ะ  ใช่ค่ะ ถูกที่สุด -ขอบคุณ cakecake สำหรับกำลังใจ ให้เพื่อนร่วมโลกที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตามาก่อน   -ขอบคุณ fokultra  และยินดีด้วยนะคะที่หาย   -ขอบคุณ มู๋แก้มยุ้ย  อีกคนนึงที่ มณีทราบได้ถึง ส่งที่ส่งมาให้ -ขอบคุณ nijatarae  และมณีเชื่อแน่คะว่า  น้ำใจ จะอยู่กับคนไทยอีกนานเท่านาน -ขอบคุณ  จุล   สิ่งที่ส่งมาให้ มณีได้รับ ค่ะ -ขอบคุณ  PigGy n SquiDy   ที่สละเวลารอค่ะ -ขอบคุณ  มิสพรหล้า   ช่วยได้แน่นอนค่ะ   มณีจะตื่นมาแล้วบอกกับตัวเองว่า  โลกสวย กว่าวันก่อนๆ เสมอ -ขอบคุณ  มะนาวเค็มปี๋  มณีก็บอกไม่ถูกเหมือนกันค่ะ  รู้แค่ว่ารู้สึกดี -ขอบคุณ  narusaru  นะคะ กำลังใจที่ส่งมา  มณีรู้สึกได้เสมอ -ขอบคุณ  ปลายิ้ม   อีกคน ไม่ใช่แค่ปลาค่ะ มณีก้ยิ้มด้วย -ขอบคุณ  beeziee  และ อีกทุกๆ คนที่ เข้ามาอ่าน ทุกความเห็น คือ กำลัง ใจค่ะ ขอบคุณ มากมาย มณีจันทร์ จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 22:35:41 ]

ความคิดเห็นที่ 44 นึกๆ  คิดๆ ไปเรื่อย จะว่าไปก็ต้องขอบคุณ เหตุร้ายๆ ที่ผ่านเข้ามาด้วย เพราะไม่งั้น  เราคงไม่ได้เลือกผู้ชายคนนี้แน่ๆ อย่าเข้าใจผิดนะคะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเศร้า   ตรงกันข้ามค่ะ มันเป็นเรื่องดี  ที่มณีแลก และได้มา ซึ่ง คู่ร่วมชีวิต ได้มาซึ่ง ลูกๆ ที่เป็นสิ่งที่มณียอมแลกกับทุกอย่างค่ะ   มณีรักลูกทุกคนมากๆ  ไม่เคยคิดว่า ลูกเธอ  ลูกฉัน  ลูกเรา ลูกทั้งสามคน คือทั้งชีวิตของ มณีจริงๆ   ทุกวันเห็นเค้า อาบน้ำ ประแป้งหน้าขาว ไปโรงเรียนแต่เช้า   คิดทุกวันค่ะว่า   จะเอาอะไรอีก       ส่วนสองคน พ่อกับแม่  อย่างที่บอกตั่งแต่ต้นนะคะ มณียกไว้เหนือสิ่งใดอยู่แล้ว  และ คิดว่า น้องๆ ห้องนี้ต้องรู้สึกเช่นเดียวกัน   ไม่อยากเขียนถึงท่านสองคนค่ะ  เพราะ ไม่มีวันเขียนออกมาได้แน่ จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 22:52:34 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตอนแรกคิดว่าจะอ่านไม่จบ และก้อคงจะไม่คอมเมนต์ แต่พออ่านแล้วประทับใจมากค่ะ และอยากเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคนที่ต้องต่อสู้กับปัญหาทุกๆเรื่อง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม เป็นกำลังใจให้คุณมณีจันทร์ด้วยค่ะ จากคุณ : เป็นสมาชิกเพราะอยากสวย - [ 18 ม.ค. 51 23:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 46 โหยยย ซึ้งอ่ะ สุดๆเลยค่ะ สู้ต่อไปนะค่ะ ถือซะว่าโชคดีบนความโชคร้ายแล้วกันเนอะ จากคุณ : pupaeblossom - [ 18 ม.ค. 51 23:30:00 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ทุกวันนี้  ทุกคนในครอบครัว ของมณี จะทราบค่ะว่า   หากวันไหน  ที่ มณีเกิดเป็นไรไป ทุกคนจะรู้ค่ะว่า  ตอนที่มณีอยู่ และใช้ชีวิตที่ ผ่านมานั้น   มณี มีความสุข ที่สุดแล้ว เวลาที่ผ่าน มาหลายปีนั้น    มณีมักจะ หาเวลาที่ทุกคนว่าง ไปเที่ยวด้วยกันเสมอ เพราะไร หรือ คะ   เพราะ ว่า วันใดที่เรา จากไปโดยไม่ได้ล่ำลา อยากให้เค้าเหล่านั้น  จำช่วงเวลา ที่เราไป ขับรถ หลงตอนไปเที่ยว จนเจอ บ้าน สวยๆ ช่วงเวลา ที่ พวกเรา มีความรู้สึกดีๆ ที่ เคยไปด้วยกัน ช่วงเวลา ที่เรากอด คอกันถ่ายรูป  ช่วงเวลาที่เรา มีความสุข       อยากให้เค้าจำ  แทน ช่วงเวลา ที่เรา นอนบนเตียง ใน โรงพยาบาล  หรือ ช่วงที่เรา ชัก น้ำลายฟูมปาก หรืออาจ เป็นนช่วงเวลาที่เราอยู่ในสภาพไม่น่าดู ไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่า มันจะเมื่อไหร่   สาวๆขา มณี  ขอขอบคุณ อีกครั้ง สำหรับ สิ่งที่ ได้เห็น จากสาวๆ  แม้มันจะ เล็กๆ แต่  พี่ คนนี้ คิดว่ามันเป็น กำลังใจ ส่วนหนึ่งของ ชีวิตเลยทีเดียว   น้องๆ ขา  ความทุกข์เกิดขึ้นได้ทุกเวลา  อาจเป็นเรื่องใหญ่โต เลวร้าย หรือ เป็นเรื่อง ที่ผ่านไปได้ยากมาก  บางครั้ง ไม่รู้ด้วยซ้ำค่ะว่า เราจะผ่านมันได้ยังไง อย่างที่ มณี เคยอยากเอาหัวมุดลงไปใต้หมอน แล้วคิดว่าอยากให้เรื่องร้ายๆ ที่เข้ามา ผ่านไปไวๆ เคยเข้าๆไปอ่าน บล็อกของคุณ วิกกี้  เขียนไว้ประโยคนึงค่ะว่า “ชีวิตมันสั้นเกินกว่าที่จะเปล่อยให้ใจเป็นทุกข์อยู่กับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ” จริงแท้ ที่สุดค่ะ   ทุกอย่างคือเรื่องเล็กน้อยไปหมด  ต่อให้ จริงๆมันจะใหญ่ก็ตาม แต่เชื่อเถอะค่ะว่า ตราบใดที่เรายังมีชีวิต  มันเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดแล้ว มณีจันทร์ ในชีวิตจริง เปรี้ยวซ่าอยากบอกใครค่ะ   แต่ วันนี้มาในอีกแบบ เพื่อ สื่อ ความรู้สึก ของคนที่ได้รับ และมีความสุขกับเรื่องเล็กๆน้อยๆในชีวิต และ ไม่เสียเวลากับความทุกข์ ใหญ่ๆ ในชีวิตเช่นกันค่ะ ไม่รู้จะพล่ามอะไร แล้วละค่ะ   แต่ จะบอกว่า  ทุก กำลังใจ  มณีจะกลับมาอ่าน หลายๆรอบ และเก็บไว้ ดู ค่ะ เพราะมันคือ ความสุขเล็กๆ ที่ มณี เห็นว่ามันมีค่ามากค่ะ ขอบคุณอีกครั้ง นะคะ มณีจันทร์ แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 51 01:09:30 จากคุณ : มณีจันทร์ (ยุคลาศัย) - [ 18 ม.ค. 51 23:31:47 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 19 ม.ค. 51 09:24:40 ]

ความคิดเห็นที่ 49 แอบโหวตให้นะคะ ขอให้คุณมณี มีความสุขกับชีวิต และสามี และน้องรื้อที่น่ารักนะคะ จากคุณ : มี่จัง (สาวก Depakin 500ml. ) (เด็กหญิงมีมี่) - [ 19 ม.ค. 51 10:09:12 ]

ความคิดเห็นที่ 50 คุณมณีถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้ซึ้งจังค่ะ ขอให้มีความสุขกับทุกๆนาที ทุกๆช่วงเวลานะคะ พระเจ้าคุ้มครองคุณมณีและคนที่รักคุณมณีค่ะ จากคุณ : A Princess - [ 19 ม.ค. 51 11:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^ จากคุณ : แมวจอมกวน - [ 19 ม.ค. 51 11:31:04 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มาเป็นกำลังใจให้ คุณ(พี่ ดีกว่า ^-^ ขออนุญาต นะคะ) มณีจันทร์ และผู้ป่วยโรคลมชักทุกคน นะคะ  ดีใจที่ได้เข้าร่วมประมูล แล้วก็ดีใจที่เป็นส่วนหนึ่งที่พอจะช่วยเหลือคนอื่นได้บ้าง ^-^ อีกไม่นาน คิดว่าการแพทย์คงไปได้ไกลกว่านี้ และ คิดว่าคงมีแพทย์เก่งๆ ที่ค้นหาวิธีรักษาโรคนี้ให้ หายขาดได้แน่ๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันนะคะ _/\_ บุญรักษา ค่ะ ^-^ จากคุณ : Iceclover - [ 19 ม.ค. 51 12:03:47 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ต้นตำแย - [ 19 ม.ค. 51 12:46:26 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ในโลกนี้ความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ใจของเราเป็นผู้กำหนดเท่านั้น บางคนขาดเงินแต่แค่ขาดเงินอย่างเดียวนอกนั้นครอบครัวมีความสุขดี บางคนมีเงินแต่ก็มีปัญหาตามมาต่าง ๆ นานา ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Lou Story - [ 19 ม.ค. 51 13:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 55 กลับมาอ่าน แล้ว ก็ขอบคุณสำหรับข้อความดี ๆ ค่ะ ^_________^      ^_________^    ^_________^ จากคุณ : ThatsNoon - [ 19 ม.ค. 51 14:45:10 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มาอ่านแล้วซึ้งเหมือนกันค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณมณีจันทร์นะคะ ถ้าใครได้เจอเหตุการณ์แบบนี้ ก็จะเข้าใจคุณค่าของการมีชีวิตอยู่ค่ะ เราก็เป็นคนหนึ่งค่ะ เคยป่วยเป็นมะเร็งที่ปอดเมื่อตอนอยู่มหาลัยปีสองแต่ผ่าตัดหายแล้วค่ะ แล้วก็ได้เข้าใจชีวิตมากขึ้น ถือว่าการได้มีชีวิตอยู่ก็เป็นกำไรชีวิตแล้วเพราะฉนั้นต้อง ใช้ชีวิตให้มีคุณค่าและมีความสุขมาก ๆ นะคะ คุณมณีจันทร์คงจะคิดเหมือนเราว่าเหตุการ์ืที่เกิดขึ้นนั้น เป็นเรื่องดีคะ ที่ทำให้เราได้คิดอะไรหลาย ๆ อย่างและมีความสุขอย่างทุกวันนี้ ขอบคุณข้อคิดดี ๆ ด้วยนะคะที่ทำให้ได้ยิ้ม ซึ้งจริง ๆคะ จากคุณ : น้องหมาหงิง - [ 19 ม.ค. 51 17:26:47 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ถึงจะมีสิ่งไม่ดีเกิดขึ้นบ้างแต่ก็มีสิ่งดีกว่ามาทดแทนนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : abi - jung (abi - jung) - [ 20 ม.ค. 51 14:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 58 คราวที่แล้ว เด็กเกาะบริจาคไป 3 ชิ้น  เพื่อประมูลหาเงินช่วยเหลือผู้ป่วยโรคลมชักของร.พ.จุฬาค่ะ ก็อยากให้มีการประมูลอีก แต่ถ้าไม่พร้อมก็รอได้ค่ะ จะชวนเพื่อนๆ มาร่วมบริจาคอีก จากคุณ : อนิลฑิตาแห่งอำมฤตาลัย (เด็กเกาะสมุย) - [ 20 ม.ค. 51 19:21:26 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ตอนแรกคิดว่าจะเข้ามาอ่าน แต่คงไม่commentอะไรลงไป แต่พอได้อ่านทั้งหมดแล้ว...ทนไม่ไหวค่ะ มือมันก็พิมพ์ตอบขึ้นมา ขอเป็นกำลังใจให้กับพี่มณีจันทร์ และผู้ป่วยโรคลมชักทุกๆคนนะคะ ไม่รู้ว่าจะพิมพ์บรรยายความรู้สึกที่ได้อ่านกระทู้นี้ยังไงดีค่ะ แต่พี่กำลังใจดีมากเลยค่ะ ^_______^ จากคุณ : +:สิงโตทะเลน้อย:+ - [ 21 ม.ค. 51 01:37:43 ]