มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกะเรามาสดๆร้อนๆเลยคะ
ออกตัวไว้ก่อนว่าเราเป็นคนที่เชื่อเรื่องเวรกรรม มากๆ
เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า
ช่วงกลางเดือน ตุลาคม เราได้เอาแหวนพลอย(ตัวแหวนเป็นทอง)ไปฝากขายที่ร้านทองอยู่ร้านหนึ่งคะ(จำนำ) ราคาแหวนที่เราซื้อมา เป็นราคา 3400 ราคาเมื่อสามสี่เดือนที่แล้ว
ปกติก่อนหน้านี้เราเคยคิดที่จะขายแหวนวงนี้ค่ะ แต่มันได้ราคาน้อยมากๆ ได้ 2000 บาทเอง(และเราก็ไม่ค่อยใส่ด้วยคะ เพราะตัวหัวมันขูดหน้าเวลาล้าง) ต่อๆคะ
วันนั้นเราเอาไปจำนำที่ร้านทอง เราก็กะว่าจะ เรียกราคาสัก 2000 บาท
เคยแล้วหนหนึ่งก็ได้ราคาเท่านี้(กำลังจะไปเที่ยวเสม็ดกะแฟนคะ แต่เรามีตังค์ไปน้อย และเกือบปลายเดือนเลยกะว่าจะเอาตังค์ไปเผื่อไว้)
พอไปถึงร้านเราก็คุยกะพนักงาน
เรา ฝากแหวนคะ
พนักงาน เอาเท่าใหร่คะ
เรา ได้เท่าไหร่อะคะ(ในใจก็กะว่าคงไม่ได้มากกว่า 2000)
พนักงาน เดินไปถามเถ้าแก่ที่นั่งอยู่ด้านใน แล้วเดินกลับมาบอก ได้ 7000พอใหมคะ(เห็นเถ้าแก่คุยกะพนักงานว่าเป็นเพรช)
เรา งงมาก และมั่นใจว่ามันไม่ใช่คะ เพราะตอนที่มาซื้อเราก็มาซื้อที่นี่(แต่ซื้อกับอีกคน) เคยจะขายเมื่ออาทิตย์ก่อน(ที่ร้านเดียวกันนี่แหละ)จะไปฝากเค้าก็ให้ราคาประมาณ 2000
ดังนั้นเค้าคงคิดราคาผิด อย่างแน่นอน เรายืนตัดสินใจอยู่นานมาก สมองด้านความชั่วร้าย และความดีตีกันอย่างหนักหน่วง เพราะถ้าเราเอา 7000 บาท คือเราโกงเค้า เพราะตัวเราเองก็รู้อยู่แก่ใจอยู่และคะว่า มันไม่ได้ราคาสูงขนาดนั้น
อย่างที่บอกคะ ว่าเราเป็นคนเชื่อเรื่องพวกนี้มาก เรากลัวว่า ถ้าเราไปเอาของคนอื่นที่ไม่ใช่อะไรของเรามา เราก็ต้องเสียอะไรสักอย่างเพื่อเป็นการตอบแทน และอีกอย่าง ครอบครัวเราก็ค้าขายเราเลยกลัวมันจะกลับไปเกิดกะพ่อและแม่
พอคิดได้แบบนั้นเราเลยเอาแค่ 3500 เท่าที่ซื้อมา จริงๆแอบเอากำไรมา100 อิอิ
(พอทำสัญญาจำนำเสร็จเรียบร้อยเราไปเล่าให้เพื่อนพี่น้อง แฟน ทุกคนด่าเราคะ ว่าเราโง่ ได้ตังค์ฟรีอีกตัง เกือบ 4000 ทำไมไม่เอา)ช่วงนั้นแอบสับสนคะ ว่าตัวเองทำถูกใหมเนี่ย(จริงๆเรื่องนี้มันทำให้ไม่สบายใจอยู่ทั้งวันเลย แอบเสียดาย เพราะทุกคนด่าว่าทำไมไม่เอา ไม่มีใครเห็นด้วยเลยซักคน เพราะทุกคนก็บอกว่าเราไม่ได้โกงนะ แต่ร้านเค้าให้เราเอง)
เรื่องนี้ผ่านไปสามวัน และก็มุ่งหน้าสู่เสม็ดคะ และลืมเรืองนี้ไป ไม่อยากสนใจคะ
พอไปเที่ยวเสม็ดเราก็ โอลัลลากับทะเล
เรื่องที่เกิดขึ้นคือ
เราลืมกระเป๋าตังค์ไว้ที่ร้านข้าวที่หาดแสงเทียนคะ(แบบไม่รู้ตัวเลย)
ผ่านไป 2-3 ชม เจ้าของร้านเค้าเดินเอามาคืน(เราก็เล่นน้ำแถวนั้น บอกว่าเราลืมกระเป๋าตังค์ไว้ คนแถวน้ันเก็บได้เค้าเลยเอามาให้ป้า ป้าแกดูรูปข้าง
ในเลยรู้ว่าเป็นของเรา) แล้วตอนนี้ละคะ ถึงรู้ตัวว่ากระเป๋าตังค์หายไป และใบที่ป้าแกถือมาคือของเราเอง
พอเปิดดูเงินข้างใน ทุกอย่างยังอยู่ครบคะ และที่น่าตกใจคะ มีเงินในกระเป๋าอยู่ 3500พอดี(และมีเหรียญ และ แบงค์ 20 อยู่ 2-3 ใบ)
แล้วเรื่องที่ร้านทองก็กลับมาในหัวเลยคะ เราเลยบอกแฟนว่าเห็นใหม ที่เราไม่ไปเอาเงินที่ร้านทองมา พอเราทำของหาย คนอื่นเค้าเลยไม่เอาของๆเรา
(หลังจากนั้นแฟนเราที่ไม่เคยเชื่อเรื่องปาปบุญคุณโทษเลย เค้าเป็นลูกครึ่งคะ ชอบว่าเรางมงาย เชื่อเรื่องนี้ และพูดไม่ออกเลย และหลังจากรื่องวันนั้นมา พฤติกรรมเค้าก็เปลี่ยนไป และกลายเป็นคนไม่กล้าทำปาปไปเลย)
จริงๆเรื่องอะไรประมาณนี้เกิดกะเราบ่อยค่ะ(และมั่นใจว่าไม่ใช่แค่เราเท่านั้นที่เจอ ทุกคนคงเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้กันทั้งนัน้ แต่คนบางคนอาจไม่ได้นึกถึงหรือไม่ได้สนใจ)
แต่เรื่องนี้คือมันเกิดเร็วมากก เป็นเพราะเราไม่เอาเงินที่ร้านทองให้เกินมา 3500 (ถ้าเราเอาก็เหมือนเราขโมยของเขามา)
และเมื่อกระเป๋าตังค์เราหายไป และเป็นจำนวนเงินที่ไกล้เคียงกันมาก แต่เราก็ยังได้กลับมา(จริงๆก็ต้องขอบคุณความดีของป้าที่ร้านเคียงเสม็ด และคนที่เก็บได้ด้วยที่เอามาคืน)
เล่ามานาน จริงๆไม่ได้เกี่ยวกับห้องแป้งคะ แต่เราแค่อยากแชร์และเล่าประสบการณ์จริงๆที่เกิดขึ้นกะเราให้เพื่อนๆฟัง และเผื่อมีใครบางคนอาจเคยเจออะไรแบบนี้ แต่ไม่ทันได้นึก ว่าเรื่องที่ส่งผลกับเราเป็นสิ่งที่มาจาการกระทำของเราทั้งนั้น พออ่านเรื่องของเราแล้วอาจพอนึกออกบ้าง
(ว่าเรื่องที่ดีดี และ ไม่ดี ที่เกิดกับเรา เราเคยไปทำอะไรแบบนี้กับใครหรือเปล่า )
ลองนึกเล่นๆกันดูนะคะ อิอิ ยังไงก็แชร์ และ เล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ...........
(ขออภัย หากพิมพ์ผิดพลาดประการใด นะคะ)>>>เมื่อกี้ไปตั้งกระทู้นอกเรื่องมาคะ และกลัวว่าจะไม่โผล่มาหน้านี้ และถ้ากระทู้ซ้อนก็ขออภัยด้วยนะคะ
แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 51 02:22:27
แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 51 01:43:33
จากคุณ :
lovekubnisz
- [
3 พ.ย. 51 01:42:40
]