Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    กระทู้เตือนภัยมั่ง..* "5 ประสบการณ์ที่ต้องเจอกับโรคจิตในหลากหลายสถานที่"

    เห็นมีกระทู้เตือนภัยสาวๆเยอะแยะมากมาย
    วันนี้ อยากจะรวบรวมประสบการณ์เจอคนโรคจิต
    มีเจอมากับตัวเองมาเล่าสู่กันฟังค่ะ*

    เจอบ่อยจนเพื่อนๆแซวว่า "หน้าแกมันคงดูเชื้อเชิญพวกจิตเภทกระมัง"
    เฮ้ออ...* ไม่ได้อยากเจอเลยค่ะ หลอนมากกกกก ไม่ชินสักที

    มาเริ่มเลยดีกว่า..

    ครั้งที่1~*
    ครั้งแรกในชีวิต ตอนนั้นอยู่ม.2(หน้าชั้นมันยั่วแกตรงหนายย??)
    ขากลับจากโรงเรียนไม่เย็นมากนะคะ พึ่งเลิกเลย
    พอลงจากรถเมล์หน้าปากซอยบ้าน(ป้ายรถเมล์หน้าตึกเนชั่น บางนา)
    กำลังเดินผ่านรถขายโรตี ก็ได้ยินเสียงคนขายเรียก "น้องๆ..."
    ไอ้เราก็นึกว่ามันจะเรียกซื้อ ที่ไหนได้หันไป....
    วินาทีแรกมองหน้ามัน ก็งงๆ (มันเงียบทำไมวะ)
    แล้วมันก็ทำท่าขยับมือ เหมือนกับเรียกความสนใจไปที่มืออ่ะค่ะ
    แบบสั่นๆ เขย่าๆ .... เราก็มองลงไปตามมือมัน...o_O" พระเจ้า*!!!
    มันประคองมือที่สามมาชี้หน้าเราอยู่อ่ะ
    เท่านั้นแหล่ะ สติกระเจิง คิดดูซิคะ ม.2นะนั่น!
    รีบเดิน(กึ่งวิ่ง)กลับบ้าน เจอหน้าพ่อ หน้าแม่ ร้องไห้ฟังไม่ได้ศัพท์เลยค่ะ
    พอพ่อจับความได้ก็คว้าปืนขับรถออกมาเลย (พ่อเราเป็นตำรวจจ้า)
    เรานั่งรออยู่ในรถคอยดูสถานการณ์ใกล้ๆ
    พอพ่อถึงตัวมัน จับล็อคเอามือมันไขว้หลัง มันตกใจก็ดิ้นๆๆ
    ทีนี้พ่อเราจับมันทุ่มเลย แบบเอาหัวลงด้วย
    สะใจมากก (พ่อเราเคยเป็นยูโดสายดำตอนเรียนมหาลัยอีกนั้นแล)
    ระหว่างนั้นแม่ก็โทรแจ้งสน.บางนามารับตัวไป
    มันโดน2เด้งเลย เรื่องนี้ แล้วก็เรื่องต่างด้าวอีก เพราะมันเป็นแขกปากีฯ

    เฮ้อออ..* เรื่องแรกนี้คงจะช็อคที่สุด เพราะมันเป็นครั้งแรกอ่ะนะ



    ครั้งที่2~*
    คราวนี้ม.ปลาย ไปเดินจตุจักรกับเพื่อน
    คนก็แน่นๆเดินสวนเบียดๆกันอย่างที่เป็นปรกติ
    ตอนเกิดเรื่องเราเดินอยู่กะเพื่อนแค่2คน (คนอื่นเมื่อยตุ้ม นั่งพัก)
    เดินสวนกะผู้ชายคนนึง หน้าตาดี ท่าทางไม่แก่มากน่าจะซักสามสิบกว่าๆ
    พอกำลังจะผ่านตัวเรา มะแร่งงง.. มันตะตบเข้าให้ ตรง น้องจิมิเลย
    แบบเต็มไม้เต็มมือสุดๆ เราตกใจมาก ทำไรไม่ถูก
    ได้แต่พูดกะเพื่อน กึ่งใช้เสียงดังๆว่า "เฮ้ย.. ไอ้คนนี้มันจับจิมิชั้นว่ะ"
    "เนี่ยๆๆ คนเนี้ยะๆๆๆ" แล้วก็ชี้มือไป ทุกสายตาก็หันไปมองไอ้คนนั้นนะ
    แต่ไม่มีใครทำอะไรเลย มันก็รีบเดินมุดๆๆๆ หายไปเลย
    อันนี้ทั้งโกรธทั้งอาย เพราะมันมาจับของเราด้วยอ่ะ
    ยิ่งคิดว่ามันจะจิ้น(จินตนาการ) ยังไงๆแล้วยิ่งหัว หู ร้อนไปหมด



    ครั้งที่3~*
    ไปหาคุณแฟน(เก่า)ที่ม.กรุงเทพฯ รังสิต
    ขากลับเราเดินออกมาก่อน นัดกันไว้ที่ป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามมหาลัย
    ตอนนั้นยังไม่เย็นมาก
    ตรงป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามมีนักศึกษารอรถเยอะอยู่เหมือนกัน
    แต่บนสะพานลอยที่ต้องใช้ข้ามไป กลับไม่ค่อยมีคน
    เราก็กำลังเดินอยู่บนสะพานลอยจะข้ามไป พอกำลังเดินลง
    ก็มีผู้ชายใส่ชุดคล้ายนักศึกษา(ที่คล้ายเพราะใส่กางเกงสีน้ำตาล)
    ในมือถือหนังสือบังหน้าอยู่ โผล่มาแค่ตา (คล้ายถือบังแดด)
    กำลังเดินสวนขึ้นมา แต่ในมืออีกข้างนี่สิ กำลังShake..อยู่อย่างรวดเร็ว
    พอเห็นแล้วเราก็หยุดกึกเลย รอดูสถานการณ์
    มันก็ค่อยเดินสวนมาอย่างไม่รีบร้อน แต่ตามันจ้องมาที่เราตลอดเลยอ่ะ
    คือต่างคนต่างจ้องกันจนมันสวนไป เรามองตามันไปตลอด
    พอมันขึ้นไปถึงบันไดบนสุดแล้วมันก็รูดซิปขึ้น แล้วก็เดินไปปรกติ
    เราเดินมามานั่งตรงป้ายรถเมล์ด้วยอาการ อึ้ง อึ้ง และ อึ้ง
    น้ำตาจะไหลแต่ก็อายคนอื่น ก็ฮึบๆๆ กลั้นน้ำตาเอาไว้
    พอแฟนเดินมาถึงเท่านั้นแหล่ะ ร้องไห้เหมือนเขื่อนแตกเลย
    เค้าก็ตกใจ คนรอบข้างก็ตกใจ เพราะร้องค่อนข้างดัง
    พอเล่าให้เค้าฟัง เค้าก็รีบวิ่งข้ามไปดูอีกฝั่งนึงอยุ่นานสองนาน
    แต่ก็ไม่เจอตัวอ่ะ



    ครั้งที่4~*
    อันนี้เบาะๆ.. คือเรากำลังนั่งรถเมล์ปรับอากาศไปเรียน ช่วงเกือบเที่ยง
    บนรถไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ เลือกที่นั่งได้ตามใจชอบ
    เราก็นั่งริมกระจกอยู่ฝั่งคนขับแถวกลางๆรถ เบาะคู่
    ด้วยความที่อากาศข้างนอกร้อน พอมาเจอแอร์เย็นๆ ตามันก็จะปิด
    แต่ก็แค่หลับตาเท่านั้นไม่ได้หลับ สักพักมีมือปริศนา
    เอื้อมมาจับแขนขวาเราจากด้านหลัง(ช่องตรงขอบกระจก)
    ลูบขึ้น ลูบลง ก็ขยับแขนเลื่อนหลบ ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร
    คิดในแง่ดีว่าเค้าอยากจะไม่ได้ตั้งใจ
    แล้วก็หลับตาต่อ สักพักเอาอีกมาลูบๆอีก เราก็เลยลุกขึ้น หันหลังไปมอง
    เป็นผู้ชายใส่ชุดราชการ (สีต้ำตาลอ่อน) แกล้งหลับ
    เอามือกอดอก อีกมือปิดป้ายชื่อตัวเองเอาไว้
    เราเลยเดินไปนั่งกับกระเป๋าแล้วก็บอกเค้า
    แต่พอดีรถจอดพอดีมันเลยรีบวิ่งลงไปอย่างรวดเร็ว
    แบบว่าเร็วจริงๆ หันมาอีกที หายไปในบัดดล



    ครั้งที่5~*
    ครั้งนี้ขอรวบยอดการโดนเล็กๆน้อย ในผับก็แล้วกัน
    ทุกที่ค่ะ ไม่ว่าจะทองหล่อ เอกมัย ข้าวสาร
    ใช่ว่าเที่ยวที่ดีๆหน่อย ราคาสูงหน่อย แล้วจะไม่เจอโรคจิต

    อย่างร้าน"นั่งเล่น"ช่วงที่กลับมาบูมๆคนแน่นๆ
    แบบต้องพกถังออกซิเจนติดตัวไปด้วยเนี่ย
    เราก็ไม่สามารถรอดพ้นพวกนี้ไปได้หรอก
    ที่นั่นโดนลูบขาค่ะ.. แบบลูบด้านหลังของขา
    ตั้งแต่หลังเข่า ขึ้นมาจนจะถึงก้น
    แต่เป็นจังหวะที่เดินได้พอดีเลยรอดไป

    ที่BED นี่เป็นโรคจิตฝรั่ง จับก้นอีกนั้นแล เลยเรียกการ์ดให้ลากออกไป

    ที่BrickBrarข้าวสารนี่ก็ก้น คนไม่เยอะ เต้นๆอยู่ก็หมับ!เลย เต็มๆ
    หันไปถามก็ปฏิเสธหน้าตายกันทุกคน
    ก็ให้การ์ดเชิญออกเหมือนเดิมอ่ะค่ะ


    แต่อย่างไรก็ดี จากการที่เราโดนจากสถานที่เที่ยวยามราตรีนี่
    เราจะถือว่า ส่วนนึงก็มาจากตัวเราเองด้วยค่ะ
    ถ้าเราไม่ไปที่ๆมีแต่เสือสิงกระทิงแรดแบบนั้น เราก็จะไม่โดนจริงมั้ยคะ
    สิ่งที่พอจะทำได้เพื่อเป็นการเซฟตัวเองในระดับหนึ่งคือ
    ไม่แต่งกายล่อแหลมจนเกินไป
    ไปกับเพื่อนกลุ่มใหญ่(และต้องมีเพื่อนผู้ชายไปด้วย)
    มีสติอยู่เสมอ ระแวดระวังคนรอบข้างด้วยก็ดี

    นี่แหล่ะค่ะ 5 ประสบการณ์ที่ต้องเจอกับกลุ่มคนที่ถูกเรียกว่าโรคจิต
    และซ่อนอยู่ในทุกสังคม หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนๆบ้าง
    ไม่มากก็น้อยค่ะ เดินทางไปไหนมาไหน ระวังตัวให้ดีนะคะ
    พวกเนี้ยะ.. มันมีเยอะ!!!

    จากคุณ : mOnapOrn - [ 5 พ.ย. 51 17:03:36 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com